![](https://stories.isu.pub/61727635/images/13_original_file_I0.jpg?width=720&quality=85%2C50)
1 minute read
Hoe vertel ik het de kinderen?
Hoe vertel ik het de kinderen?
![](https://stories.isu.pub/61727635/images/13_original_file_I0.jpg?width=720&quality=85%2C50)
Advertisement
De diagnose kanker heeft invloed op het hele gezin. Kinderen zijn vaak een grote zorg, zeker als ze nog jong zijn. Hoe vertel je dat hun vader of moeder ziek is?
Michèle Hamel is systeemtherapeut bij het HDI en ziet veel gezinnen die te maken hebben met kanker: 'Je eerste gevoel is misschien om de ziekte zo ver mogelijk van je kinderen te houden. Een logische reactie, maar het is af te raden om de ziekte helemaal te verzwijgen. Al zijn ze heel jong, dan voelen kinderen toch aan dat er spanningen zijn. Bovendien kunnen kinderen het via via horen.'
Leeftijd
Hoe open je over de ziekte bent, ligt aan de leeftijd van de kinderen en wat ze aankunnen. Ieder kind verwerkt het bericht op zijn eigen manier, passend bij zijn karakter en leeftijd.
Ruimte voor gevoelens
Angst, verdriet, boosheid en onzekerheid zijn normale reacties die horen bij een nare gebeurtenis zoals kanker in het gezin. Soms verbergen kinderen hun verdriet om hun ouders te sparen. Geef ruimte aan hun gevoelens en benadruk dat ze alles mogen vragen en zeggen.
"Let op de signalen van je kind"
Duidelijke en praktische informatie geven over de ziekte en behandelingen zorgt ervoor dat kinderen bij het proces betrokken worden, maar het hoeft natuurlijk niet altijd over de ziekte te gaan. Michèle: 'Let op de signalen die je kind geeft als het over de ziekte gaat. Ik had laatst een gezin op gesprek en op een gegeven moment hield het 6-jarige zoontje zijn handen over zijn oren en zei: 'Jullie praten te hard. Mag ik weer spelen?'. Hij gaf dus impliciet aan dat hij even niet meer wilde en dat is dan ook goed.'