Trouwen in de tram

Trouwen in het statische stadhuis of in een historische tram? Voor Willem en Anita van Valkenburg was de keuze snel gemaakt: het werd de Electrische Museumtramlijn.

Willem en Anita van Valkenburg kozen voor hun trouwen voor de Electrische Museum Tramlijn

tram in de

‘We hadden champagne, muziek en hapjes, we mochten alles meenemen’

“Tien jaar geleden hebben Willem en ik elkaar ontmoet en de vlam sloeg gelijk over. Vroeger wilde ik eigenlijk nooit trouwen, dat was niet voor mij weggelegd. Maar toen ik op mijn vijftigste een surpriseparty kreeg en Willem op z’n knieën ging, vond ik het toch wel heel erg leuk,” zegt Anita van Valkenburg (52). Haar man Willem van Valkenburg (61) vult aan: “Er is eigenlijk niet zoveel veranderd, ja we zijn wat armer geworden! Maar we hebben echt een fantastische dag gehad.”

“Omdat ik voor de tweede keer trouwde, wilde ik dit op een speciale locatie doen, niet in het stadhuis,” vertelt Willem. “Ik heb gekeken naar trouwen in een vliegtuig, maar dat kan niet. Als je gaat trouwen, dan moet dat op een stilstaande locatie. Ik heb gebladerd en gezocht, tot ik op het gegeven moment bij de Electrische Museumtramlijn terecht kwam. Dat leek mij wel wat. Ik ben gelijk gaan informeren en toen is het balletje gaan rollen. Maar toen moest ik Anita nog overhalen! Die was in het begin een beetje sceptisch, trouwen in een oude tram. Maar naarmate de tijd vorderde, viel alles op z’n plek.”

aarlemmermeerstation Op 7 september 2018 was het zover voor Willem en Anita, de grote dag was aangebroken. “We startten op het oude Haarlemmermeerstation. Vervolgens zijn we naar het oude stationnetje gereden en daar zijn we getrouwd”, vertelt Willem. Anita: “We moesten ook echt op dat exacte plekje staan. Zouden we iets naar voren gaan, dan stonden we niet op de officiële trouwlocatie.”

De beperkte ruimte in de tram zorgde er wel voor dat niet iedereen bij de huwelijksvoltrekking aanwezig kon zijn. “Dat was best een gepuzzel, wie wel en wie niet. We konden met maximaal twintig mensen in de tram. Wel kon je nog een wagen achter de tram boeken, maar die heeft een gesloten cabine, dat vonden we niet leuk.”

Nadat Willem en Anita elkaar het ja-woord hadden gegeven, zijn ze anderhalf uur door de stad gaan rijden. “We hadden champagne, muziek en hapjes, we mochten alles meenemen. We zouden eerst op het spoor rijden tussen Haarlemmermeerstation en Bovenkerk, maar daar waren ze toen aan het verbouwen. De Museumtramlijn heeft ons toen aangeboden om voor dezelfde prijs door Amsterdam te rijden. En dat was gigantisch, we leken wel een attractie! Mensen stoven uit de winkels vandaan, toeristen stonden naar ons te kijken en te filmen, zelfs een politieauto zette de auto aan de kant om foto’s te maken!”

aarlemmerspoorlijn De spoorlijn waar de Electrische Museumtramlijn Amsterdam (EMA) op rijdt, was ooit onderdeel van de inmiddels verdwenen Haarlemmerspoorlijnen. Deze werden tussen 1912 en 1918 aangelegd, maar zonder succes. Vanaf de jaren ’30 verviel de lijn. De EMA rijdt sinds 1975 op het ongebruikte deel van de spoorlijn vanaf het Haarlemmermeerstation tot aan de Ringweg A10. Ook kun je rijden op het stadsnet in Amsterdam. En er kan natuurlijk worden getrouwd in de tram, dan moet je alleen zelf de trouwambtenaar van de juiste gemeente regelen.

“Ik ben een paar keer geweest om te kijken welke tram het moest worden. We wilden maar in één speciale tram trouwen, daar had ik thuis toevallig ook een modeltram van. En die hadden ze in de remise staan! Als kind ben ik opgegroeid in Amsterdam-West en als we de stad ingingen, dan was dat met de tram. Dat was altijd glippen, dan kon je achterop de tram zitten. De tram had een brede stootband, daar ging je dan op zitten, met je handen in de brievenbus. Als je die trams nou weer ziet vind ik het heel bijzonder, hij rijdt nog steeds, sinds 1929”, vertelt Willem.

De museumtramlijn wordt volledig gerund door vrijwilligers. De medewerkers zijn ook gekleed in een klassiek uniform, zoals vroeger. “We hadden een tramchauffeur en een conducteur, die knipte denkbeeldig de kaartjes. Dat was wel heel leuk hoor”, vertelt Anita

Willem: “Ik denk dat er weinig trouwlocaties zijn, die dit kunnen overtreffen. Zoals wij nu getrouwd zijn, dat maak je van-zijn-lang-van zijn-leven niet mee als je in een stadhuis trouwt.”