1.zka 2012 ko urria
ni un minuto mas derogacion de la doctrina para la cadena perpetua
minuto bat gehiago ere ez german kalera !
Kaixo auzokideok: Uda hamaituta hemen gatoz berriro ere Arrotxapeako Herrira aldizkariaren ele batekin. Honetan udako gertakizunei eta udazken honetarako datozen erronkei buruz hitzegiteko aukera probestu nahi dugu. Aurtengoa ez da nolanahiko uda izan, inoiz baino beroago suertatu zaigu dudarik gabe. Euskal gizarteak, Josu Uribetxeberriarekiko elkartasuna etengabe erakutsi du gure hirietako kaleetan zehar, egunero- egunero ehundaka pertsona bildu izan dira honen askatasuna aldarrikatzeko. Berriz ere gizartearen mobilizazioa eta konpromezua ezinbestekoa izan da Josuren askatasuna lortzeko. Eta hemendik aurrera konpromezu hori ezinbestekoa izango da gaixotasun larriak dituzten 13 preso politikoak behingoz kalean egon daitezen, eta Josuren kasuan gertatu den bezala, salbuespeneko espetxe politika honek ez ditzan heriotzaren atariraino eraman berarekin egin duten bezala. Beraz badugu lanean gogor jarraitzeko aitzakia, guk bakarrik lortuko baitugu 13ak behingoz askatzea. Josuren kasuan argi geratu zaigu estatuak berean segitzen duela, euskal gizartearen gehiengoaren aurka iraganeko politikak mantentzen. Oraingoan Estrasburgotik datozen sententziei ere muzin eginez, bizi osorako espetxe zigorrak mantentzearen aldeko apustuan dabil. Udazkenean ere hortan emango dugu buru belarri, kondenak betetak dauzkaten preso politikoen askatasunaren aldarrikapenarekin beteko ditugu gure herri eta auzoetako kaleak. Lehen urratsa eman dugu, irailaren erdialdean hainbat ekimen eta mobilizazioekin. Lehengoan ere German Rubenach eta bizi osorako zigorra ezarrita dauzkaten beste preso politikoen egoera Estrasburgoko epaitegiraino eraman zuten hainbat pertsonek. Arrotxapeako Herri Bilguneak gogor ekingo dio beraz lanari, German etxera ekarri arte, bizi osorako espetxe zigorrarekin amaitzeko aldarrikatzen jarraituko dugu. Udazkenaren hasiera honek, halere poztasunerako beste berri bat utzi digu. Zigor Ruiz, auzoko preso politikoaren epaiaren aurkako errekurtsoa onartu baitute. Gogoan izan Zigor bi aldiz kondenatua izan zela gauza berdinagatik. Beraz errekurtso honek bertan behera uzten du ezarritako hamar urteko kondena hura. Ahalik eta laisterren gure artean izango dugulakoan bere askatasuna aldarrikatzen segituko dugu, jada kalean egon beharko lukeelako. Beraz ikasturte berri honetarako badugu zereginik, eta hortan gogoz arituko da lanean auzoko Herri Bilgunea. Guztion partehartzearekin eta lanarekin lortuko dugulakoz preso politikoak etxera ekartzea. Lanari gogoz ekiteko eta indarrak hartzeko badugu ezinbesteko konrpomezu bat datorren azaroaren 10ean Baionan. Beraz animo eta segi lanean guztiak etxean izan arte!
Zigor Ruiz Jaso. Urte espetxean: 5
C.P. Herrera de la Mancha, Aptdo. 77 Ctra Argamasilla S/N 13200 Manzanares, Ciudad Real.
Juan Mari Etxebarri Garro. Urte espetxean: 14
C.P. Sevilla II, Ctra. Sevilla Km. 55, 41520 Morón de la Frontera, Sevilla
Jesús M. Gomez Ezkerro. Urte espetxean: 14
C.P. Texeiro, Carretera Paralela S/N, 15340 Curtis, A Coruña Iñaki Armendariz Izagirre. Urte espetxean: 14 C.P. Herrera de la Mancha, Aptdo. 77, Ctra Argamasilla S/N 13200 Manzanares, Ciudad Real
Jon Rubenach Roiz. Urte espetxean: 8
St. Martin de Ré – Maison Centrale, La caserne de Thoiras E2, 17410 St. Martin de Ré, France
German Rubenach Roiz. Espetxea: Urte espetxean: 22 -3/4 beteta-
C.P. Puerto III Ctra. Jaen Rota Km. 6, 11500 Puerto de Santa Maria, Cadiz
Auzoko presoak borrokan! Según nos comentan los familiares de Zigor, se le absuelve de la condena a 9 años de prisión por pertenencia (se daba el caso que Zigor ya estaba cumpliendo cárcel por la misma acusación, siendo el segundo caso de un preso condenado por el mismo echo), tras el recurso puesto por ello, al final solo se le aplica la condena por documentación falsa.
Otra de las leyes que el Gobierno español vulnera sistemáticamente es el derecho por el cual los presos gravemente enfermos deben ser excarcelados. Este fue el caso del preso político de Arrasate Iosu. Que con una enfermedad terminal fue ingresado en el Hospital Donostiarra a finales de agosto. Únicamente mediante la presión social, y por la lucha emprendida por el propio Iosu y por el conjunto del colectivo de presos políticos vascos, se consiguió la puesta en libertad de este preso gipuzkuano, que permanece actualmente ingresado en el hospital. Los presos políticos del barrio se sumaron a la dinámica de lucha emprendida en las cárceles del Estado español y francés mediante huelgas de hambre principalmente. Así pues, (a excepción de German encarcelado en Puerto III, que debido a su estado de salud no puede realizar ayuno, secundo la iniciativa haciendo otro tipo de protestas) Jon, Txutxo, Juan Mari, Cienpiés y Zigor dieron inicio a la huelga de hambre que se mantuvo durante estos días de verano. La pérdida de kilos iba aumentando día tras día y los problemas de salud también. Zigor tuvo que dejar la protesta por taquicardias tras casi dos semanas de huelga, y Juan Mari tras 17 días tuvo que dejarla por problemas en el riñón. Jon, Txutxo y Cienpiés dieron por terminada la huelga junto con el resto de compañeros tras dejar Iosu la protesta por su delicado estado de salud.
zatoz enkar tela dara
Como vemos, solo mediante la solidaridad del conjunto de la sociedad vasca se consiguió que se le aplicara la ley a Iosu. Y esta solidaridad debe se ser una constante. Entre todos y todas lo conseguiremos.
EUSKAL PRESOAK ETXERA!
GERMAN ASKATU! 197/2006 epaiaren aplikazioagatik orotara 67 euskal preso politikok espetxean jarraitzen dute, haien artean German Rubenach Arrotxapeako presoa. 1990eko ekainaren 25ean Guardia Zibilak atxilotu zuen German, Ilunberriko Arroilan izandako gertakarien ondoren. Preso eta Espainiako Estatuan sakabanatuta 22 urte egin ondoren, iragan den ekainean 197/2006 epaia aplikatu zioten, ateratzeko data finkatu gabe ere, 2020. urtera arte kondena luzatuta. ¿Que es la sentencia 197 / 2006 (doctrina Parot)? Hasta el 20 de febrero de 2006, el conjunto de condenas de un preso se unificaban en una de 30 años, el máximo contemplado por la ley hasta ese momento, y las redenciones por trabajos u otros motivos se descontaban sobre esa pena máxima de 30 años. Esto suponía que militantes de ETA, detenidos en los años 80 y muchos de ellos con fuertes condenas, habían empezado a salir de prisión a mediados de la primera década de este siglo. Sin embargo, en la mencionada fecha, tras una campaña mediática orquestada por los sectores mas reaccionarios que controlan casi la totalidad de los medios de comunicación del estado español, el Tribunal Supremo español dictó la sentencia 197/2006, sobre un recurso interpuesto por Unai Parot, e inauguró una nueva forma de aplicar las redenciones, que se contabilizaban sobre cada una de las condenas impuestas y no sobre el total, aplicando nuevas leyes con carácter retroactivo. El resultado es un alargamiento de la condena hasta la aplicación efectiva de la pena máxima de 30 años. De esta forma, se daba inicio a una nueva vulneración de los derechos de los presos políticos vascos. Desde su entrada en vigor, la conocida como "doctrina Parot" ha sido utilizada contra 86 presos políticos vascos. De hecho, en la actualidad, más de sesenta prisioneros, que deberían estar en libertad de acuerdo con los criterios establecidos por el Tribunal Europeo de Derechos Humanos, permanecen encarcelados por la aplicación de este castigo añadido y retroactivo. Y los alargamientos de condena no son pequeños. Hay varios casos de presos y presas que debían haber sido excarcelados en 2009 y que tienen fijada su salida de prisión para nada menos que 2021. La aplicación del criterio impuesto por el Tribunal Supremo en la sentencia 197/2006 encontró en marzo su aval en el Tribunal Constitucional, cuando únicamente admitió el recurso de tres presos de la treintena que estudió. Con posterioridad, otro recurso ha sido admitido. Tras largos meses de deliberaciones y con un retraso de años, el TC dictaminó que la llamada "doctrina Parot" dificulta objetivamente la posibilidad de reducir automáticamente el cumplimiento efectivo de la pena, sobre todo en aquellas condenas que "superan en mucho" el límite máximo de 30 años de prisión, pero que eso no impide que sea posible la reeducación y reinserción social de los presos, por lo que su aplicación no la considera inconstitucional.
"Pa rot d o ktr i n a" Estras b u rg o k ba li o ga b etu d u. San Ferminak bete-betean zirela, uztailaren 10ean, Estrasburgoko Auzitegiak 86 euskal presoren espetxeko egonaldia luzatu duen "Parot doktrina" izenekoak Giza Eskubideen Europako Hitzarmenaren oinarriak betetzen ez dituela erabaki zuen, pertsona hauek epaitutako garaian aplikatutakoa baino kondena gogorragoa atzera eraginez eransten duelako. Giza Eskubideen Europako Gorteak aho batez modu sendo honetan ebatzi zuen bere eskuetara iritsitako lehenengo helegitean, Ines Del Riok jarritakoan. Euskal preso hau askatasunean 2008ko uztailaren 2an jarri behar zuten, Entzutegi Nazionalak berak egindako kalkuluen arabera. Hala ere, "Parot doktrina" deitutakoaren erabilerak (lehenengo aldiz Unai Parot presoari aplikatu ziotelako horrela ezagutua) 2017ko ekainaren 27ra arte espetxean jarraitu behar zuela iragartzea eragin zuen, atera baino aste batzuk lehenago. Ines Del Riok kondenaren luzapena Espainiako Auzitegietan errekurritu zuen, arrakastarik gabe. Ondoren, Estrasburgoko Gortearen aurrean tartekatu zuen helegitea. Honek azkenean arrazoia eman dio. Giza Eskubideen Europako Auzitegiak ezarri du
"Espainiak lehenbailehen auzi-jartzailea askatasunean jartzea bermatu behar duela". Aldi berean, Espainiako Estatua kondenatu du kalte moralengatik tafallarrari 30.000 euro ordaintzera eta beste 1.500 euro kostak eta gastuengatik. Auzitegiak zehaztu zuen epaia irmo bihurtu ondoren Madrilek ordainketa egiteko 3 hilabete zituela. Urriaren 10ean bukatzen da epe hori. Egun horretan Entzutegi Nazionalean beste bilera bat eginen dute hainbat magistratuk h u r r e n g o p a u s o a k erabaki eta Estrasburgoko Areto Handian helegitea j a r t z e a aztertzeko.
Por ello la sentencia ha abierto una nueva oportunidad para derogar esta medida y es una palanca importante en la senda de desactivar las medidas de excepcion que se impone a las y los presos politicos vascos. Espainiako agintariek Giza Eskubideak eta Askatasunak Babesteko Hitzarmeneko bi artikuluren urraketan oinarritzen da Estrasburgo epaia. Europako instantzia judizial nagusiaren aldetik bete-beteko arrazoi kentzea da. 7. artikuluak ezartzen du "delitua egindako garaian aplikagarri dena baino kondena larriagoa jartzerik ez dagoela". Auzitegiaren arabera, kondena luzatzeko erabakia bederatzi urteko zigorra eranstea izan zen (zigor berria), atzera eraginez aplikatuta gainera. 5. artikulua ere urratutzat jotzen du, lehenengo puntuan ezartzen baitu pertsona batek askatasuna soilik gal dezake "auzitegi eskudunak emandako epaiaren bidez legalki zigortua izan bada". Estrasburgoko Auzitegiak erabaki du Ines Del Rioren espetxeratzea 2008ko uztailaren 3an "legala" izateari utzi ziola. Estrasburgoko Giza Eskubideen Auzitegi Nagusi honen epai sendo honek presoen eskubideak berriz ere urratuak izan direla agerian uzten du, pertsona preso gisa dituzten eskubideak modu ez ohikoan murriztu baitituzte, guda eta mendeku estrategia bati soilik erantzuten dion neurria dela garbi islatuta. Estrasburgok emandako epai honek argiztatu egiten du mobilizazio sozialak egindako bidea eta hiritarren borrokaren balio handia erakusten du. Aldi berean, Euskal Herrian zabaldutako egoera politiko berrian Estatuen jarrera immobilistaren zentzugabekeria eta eutsi ezintasuna agerian uzten ditu. Euskal preso politikoen aurka eraikitako erregimen berezia desagarrarazteko hasitako bideari eutsi behar diogu. Presio sozialaren bidez soilik lortuko dugu euskal presoak etxera ekartzea. Bildu eta auzoz auzo lan egiteko garaia da. Arrotxapean bide horretan gaude. Animo eta "lan egitera"!
Arrotxapea en Estrasburgo Una delegación de Herrira viajó el pasado 13 de septiembre a Estrasburgo para denunciar que la política penitenciaria que aplican los estados español y francés no tiene cabida en Europa y reclamar la implicación internacional. Para ello, este movimiento se reunió la semana pasada con cinco europarlamentarios y con el secretario general y el responsable de relaciones exteriores de la Alianza Libre Europea (ALE), a quienes trasladaron que Euskal Herria vive una nueva situación política y que es imprescindible dar pasos en ese camino Así, se incidió en que es necesario desactivar la política penitenciaria, terminar con la dispersión, derogar la denominada 'doctrina Parot' y poner en libertad a los presos enfermos, ya que los estados no pueden mantener en Europa una política penitenciaria que vulnera de forma flagrante los derechos humanos y que además aleja de la paz y la solución. El viernes fue un día de movilización, al que acudieron alrededor de 70 personas llegadas desde Euskal Herria, entre ellos dos jóvenes de Arrotxapea. Tras la reunión la delegación se concentró ante la sede del Parlamento Europeo al medio día y a la tarde se realizaron diferentes concentraciones en Estrasburgo acabando la última delante del consulado español en Estrasburgo.
http://herrira.org/
AZAROAREN 10-EK0 HERRI MOBILIZAZIOAREN DEIA Giza eskubide guztiak, euskal presoak Euskal Herrira! Hamarkadetan luzatu den gatazkari konponbide justu bat eman eta denon artean
bakea eraikitzeko aukera berriak zabaldu dira Euskal Herrian. Bide honetan bat egin dute azken hilabeteotan erakunde eta kolektibo ugarik gure herrian, eta helburu honetan aurrera egiteko bidelagun ditugu nazioarteko pertsona eta eragile ugari ere. Gatazkaren oinarriak eta ondorioak konponduko dituen bidea da denon artean egin nahi duguna. Munduko beste hainbat herrialdetan bezala, gurean ere beharrezkoa i z a n g o d a p r e s o e ta i h e s e a n d i r e n h e r r i ta r r e n a f e r a k o n p o n t z e a . Espainiar eta frantziar espetxeetan dauden euskal preso politikoen giza eskubideak errespetatzea berehala hartu beharreko neurria dela pentsatzen dugu. Zentzu hortan, eta Aieteko Nazioarteko konferentzian( 2011ko urriaren 17an) bildu adituen (*) aholkuei jarraituz, guk –mozio honen izenpetzaileek– 2012ko Azaroaren 1 0 a n B a i o n a k o karriketan manifestatzera dei egiten dugu, ondoko lehen aldarrikapenen inguruan:
- Euskal Presoak Euskal Herrira ekartzea. - Eritasun larriak dituzten presoen libratzea. - Bizi osorako espetxe zigorrera daramaten legeri berezien deuseztatzea. (Espainian 197/2006 doktrina eta perpetuite kondena Frantzian). - Zigorraren bi herenak edo hiru laurdenak bete dituzten presoen libratzea, eta Frantzian baldintzapean askatuak izan daitezken presoen libratzea. - Isolamendu egoerekin bukatzea. - Euskal iheslari politikoen aurkako jazarpenarekin amaitzea.
Bai, iritsi zaigu garaia, Eukal Herriko hiritar orori, izan jatorri, ideia politiko edo erligioso desberdinetako, bakearen eraikitzaile izateko; hau da, Euskal Herrian bakea izan dadin sortzen ari den dinamika herrikoiaren aktore zuzenak izateko.
* Kofi Annan, ONUko idazkari orokor ohia eta bake nobel sariduna ; Gerry Adams irlandarra, Sinn Fein-eko presidentea ; Bertie Ahern, Irlandako lehen ministro ohia ; Pierre Joxe, frantses barne ministro ohia ; Gro Harlem Brundtland, norbegiar lehen ministro ohia ; eta Jonathan Powell, Tony Blairen kabinete buru ohia.