GROEN- KWARTIERDER CORRY HANCKÉ SCHRIJFT MEE GESCHIEDENIS

Zoals alle persmensen werk je ter plaatse met fiksers (locals die buitenlandse verslaggevers helpen bij hun journalistieke werk)?

Ik kan maar maken wat ik maak dankzij hen. Zij openen deuren en zetten verhalen in perspectief, zeggen me ook als ik het fout heb. Ik heb nogal wat rampen verslagen, maar heb zelden zo’n close band gehad als nu. Ook omdat ik zo vaak ben teruggekeerd. Sommigen zijn intussen vrienden. Als ik hoor dat er bij hen in de buurt bominslagen zijn, ga ik onmiddellijk checken.

Dat ik hen achterlaat in de oorlog vind ik moeilijk. Ik ga veilig terug de grens over. Zij kunnen morgen in een bombardement terechtkomen. Ik besef wel dat ik voor hen een van de vele journalisten ben die zij helpen en dat mijn schuldgevoel niets verandert aan hun lot. We gingen onlangs met vakantie en ik merkte dat ik dat niet durfde te vertellen. Ga ik nu zeggen dat ik 2 weken naar de zon ga terwijl zij geen verwarming hebben?

In de zomer van 2021 verhuisde buurvrouw Corry Hancké voor De Standaard naar Berlijn om er als correspondente Duitsland voet aan wal te krijgen. Haar partner Roger Kesteloot, voormalig directeur van De Lijn, ging kort ervoor met vervroegd pensioen en volgde haar naar Berlijn. Een half jaar later, eind februari 2022, gebeurde duizenden km verder wat niemand voor mogelijk hield: het Kremlin probeert Oekraïne onder haar vleugels te dwingen. Plotsklaps wordt Corry correspondente Oekraïne. Als Corry even op het thuisfront in ‘t Groen Kwartier vertoeft, mag ik bij haar op de koffie. Zondag 14 mei is Corry in Gasthuis28 te gast voor een live interview.

Heleen De Wulf

Je verhuisde naar Berlijn voor een opdracht van 3 jaar voor De Standaard. Had je toen kunnen beseffen dat je op de eerste rij zou staan van dit stuk Europese geschiedenis?

Neen, ik ging uitbollen (lacht) Da’s overdreven, maar ik dacht wel: ik ben 62, mijn partner is vervroegd met pensioen en hoeft hier niet meer te zijn en ik had al vaker en graag in het buitenland gewerkt als verslaggever. Dus het was nu of niet meer. Ik ben met de krant gaan praten, had een aantal steden in mijn hoofd en Berlijn is het geworden.

Ik ging ervan uit dat ik voortaan op pagina 14 à 15 van de krant zou verschijnen met een paar stukken over Duitsland en de Duitse politiek. Ik dacht vooral stukken te maken die geen headlines zouden worden en keek ook wel uit naar wat meer tijd voor mezelf. Dat is even anders gelopen. Wat er nu gebeurt in Oekraïne is een erg belangrijk moment in de geschiedenis van Europa. Ik zou het moeilijk vinden om aan de zijlijn te staan. Het is een unieke kans, al klinkt dat ook wel bitter natuurlijk.

Ik kende de regio al. In 2014 was ik op Maidan (Onafhankelijkheidsplein in Kiev) tijdens de grote opstand toen. Ik stond een paar weken mee in de vrieskou op het plein. De zelfredzaamheid en de solidariteit van de Oekraïners viel me toen al op. Baboesjka’s

(grootmoedertjes) die soep stonden te koken voor studenten die afgerammeld werden. Ik heb ook tijd doorgebracht in Donbass (conflictgebied sinds 2014) en een week voor de invasie was ik er ook. Het conflict is me dus wel wat vertrouwd.

"HET KAN IN OEKRAÏNE ONGELOOFLIJK WARM

ZIJN,

Zelfs Als Het

VRIEST." (Corry Hancké)

Zie je een lichtje aan de einder?

Neen. Ik ben ervan overtuigd dat de Oekraïners niet zullen toegeven. Ze zeggen nog heviger dan Obama ‘yes we can!’. Daarbij zijn ze erg creatief aan het front, ze maken eigen drones en staan een groot deel van hun salaris af om de oorlog te dienen. Veel Oekraïners gaan uit van de maakbaarheid van de samenleving en komen actief op voor de waarden die zij belangrijk vinden. Ze voelen zich hoe langer hoe meer Europees. Ik ken intussen zowel de Russische als Oekraïense cultuur een beetje en deze zijn toch erg verschillend.

- NIET VOOR MIJ." (Corry Hancké)

Wist je toen je destijds sociologie ging studeren dat je journalist wilde worden?

Ik had helemaal geen plan; journaliste was iets als fotomodel - niet voor mij. Ik kwam op de arbeidsmarkt in de jaren 80, toen je blij was dat je een job had. Na onderzoek gedaan te hebben rond organisatieontwikkeling, werd ik researcher en journalist voor reportages bij de VRT. Na 10 jaar audiovisuele media ben ik overgestapt naar de schrijvende pers. Journalist zijn past mij als een handschoen. Ik ben super benieuwd en ik luister graag en goed. Ik kom in situaties terecht waar iemand anders niet inkomt en kan dieper doordringen, zoals in het persoonlijk leven van iemand. Ik ben gaandeweg tot de vaststelling gekomen dat ik vrij goed ben in geschreven taal. Ik blijk erin te slagen om juiste woorden te vinden en mijn gevoel over te brengen.

Ik vind het schrijven boeiender omdat ik meer kan vertellen, meer nuances kan aanbrengen en er meer mijn eigen persoonlijkheid in kan leggen. Doordat je onzichtbaarder bent, kan je je nieuwsgierigheid veel meer volgen.

Met televisie vertel je over hetgeen de camera registreert. Een camera zet ook dingen in beweging; mensen gedragen zich anders als er een camera is. Terwijl ik met mijn blocnote rustig kan observeren.

Wat ik als journalist ook zo fijn vind, is dat ik het fantastische gevoel van hoop en liefde mee mag maken. Ook nu weer: in alle lelijkheid en ellende van de oorlog in Oekraïne ben ik getuige van veel warmte. Het kan daar ongelooflijk warm zijn, zelfs als het vriest. Al weet ik dat de mensen op een gegeven moment teleurgesteld zullen zijn, door het systeem, door elkaars kleine kantjes. Ik maak deel uit van de warmte en ga dan terug naar huis. Ik blijf een beetje buitenstaander en maak de teleurstelling niet mee.

Hoe ben je op ’t Groen Kwartier terechtgekomen?

We woonden in de Guldenvliesstraat in een oud herenhuis toen we hier naar de openmonumentendag kwamen. Met krijt stond op de grond getekend welke woningen er zouden komen. Roger en ik waren snel overtuigd. Samen met de andere buren uit onze blok zijn we de pioniers. Wij hebben nog geweten dat er hier een kale vlakte was met veel zand. Er was enkel een smal paadje en een stukje verder was een hoge berg zand waarvan kinderen sleeden als het sneeuwde.

Ik woon erg graag in dit appartement, we hebben een fijne tuin en fantastische buren.

Ik had het wel groener verwacht en idealiter met iets minder woningen. Maar in tijden van woningnood begrijp ik natuurlijk de keuze wel.

Wat apprecieer je aan je nieuwe –tijdelijke - stad Berlijn?

Ik vind de stad ongelooflijk tolerant. Er lopen de meest vreemde vogels rond, maar niemand kijkt ervan op. Ik vind dat heerlijk en kijk er met veel waardering naar. Ze doen hun ding.

Ik denk dat wij meer vastzitten in conventies. Berlijn heeft erg mooie, brede straten, veel parken en bomen, mooie huizen en veel boeken- en designwinkeltjes.

Corry heeft het duidelijk naar haar zin in het bruisende en groene Berlijn. En toch keert ze ook telkens graag terug naar deze ‘gouden plek om te wonen’, zoals ze onze buurt noemt.

Corry Hanck In Gasthuis 28

Op zondag 14 mei (15 uur) interviewt Heleen De Wulf van Het Kwartiertje Corry Hancké in Gasthuis28 over haar ervaringen als journaliste in Oekraïne. Meer info & inschrijven via https:// www.gasthuis28.be/agenda/

LENTEKRIEBELS IN 'T GROEN KWARTIER RABBIT HOLE, OF HOE ONS VERBINDEN MET EEN WERELD VOL FANTASIE?

De lente hangt in de lucht en dan begint het bij de vele groene vingers in ’t Groen Kwartier te kriebelen. Zowel bij Kruidkamer als op het dak van PAKT valt er weer heel wat bedrijvigheid te bespeuren.

Christine Buisseret

Lente In De Kruidkamer

Met de lente in zicht, worden er druk plannen gesmeed bij de tuiniers van Kruidkamer: welke groenten gaan we zetten? Waar gaan we ze zetten en wanneer moet het planten of het zaaien gebeuren? Boontjes, aardappelen en zoete aardappel waren vorig jaar een groot succes en zullen opnieuw gezet worden. De kinderen waren trouwens dol op het oogsten van deze groenten. Verder is ook prei een blijver en tomaatjes en aardbeien mogen uiteraard niet ontbreken. Nieuw zijn de ‘pimento de padron’ en popcorn maïs. Het is een deel van het tuinierplezier, experimenteren met nieuwe planten.

aansluiten bij de werkzaamheden. Iedereen is welkom!

Voor meer info kan u schrijven naar kruidkamer@gmail.com

De Bloementuin Van Francy

Naast de Kruidkamer ligt de bloementuin die het hele jaar door met blad en bloem de aandacht trekt. Deze bloementuin werd aangelegd door Francy en Harry. Harry legt uit dat de bloementuin geleidelijk aan is gegroeid met planten die ze kregen van vrienden met grote tuinen. Soms wisten ze niet om welke plant het juist ging en welke kleur de bloemen hadden. De groene vingers van Francy hebben echter alles in de juiste banen geleid. Francy heeft vroeger met veel plezier in haar eigen tuin gewerkt en met succes haar kennis toegepast in de bloementuin van het Groen Kwartier. Nu wordt het onderhoud van de bloementuin voor haar te zwaar. Graag nemen de tuiniers van de Kruidkamer deze taak van haar over. Hier willen we Francy en Harry van harte danken voor de prachtige bloementuin die ze creëerden.

kunnen inschrijven. Zoals de Kruidkamer van het Groen Kwartier is ook het dak van PAKT een ‘samentuin’. Dit betekent dat de tuiniers samen voor het geheel zorgen en de oogst wordt gedeeld. Tijdens de 'dakklaps' kunnen de dakboeren bijleren van echte professionals.

Lange Leemstraat 324, net om de hoek van het Groen Kwartier: een groot venster dat inkijk geeft op een sober ingerichte ruimte met een uitgestrekte tafel waarop een 10-tal grote en kleinere computerschermen staan. “Rabbit Hole” is de bedrijfsnaam van de 2D en 3D animatiestudio die hier sedert ruim een jaar gehuisvest is.

Letterlijk betekent Rabbit Hole “konijnenhol”, een term die verwijst naar het Alice in Wonderland verhaal. Daarin beschrijft Lewis Carroll (1832-1898) hoe Alice een wit konijn volgt in zijn konijnenhol. Ze valt door een diep gat om uiteindelijk in een totaal andere werkelijkheid terecht te komen. Bij uitbreiding: met een paar kliks brengen de animatiefilmpjes die in deze studio worden ontwikkeld, jou in een alternatieve, fantasievolle en vaak grappige wereld.

Nieuws Van Op Pakt

Elke zondagmorgen van 10 uur tot 12 uur werken er tuiniers in de tuin. Martien heeft een planning van week tot week gemaakt en de aanwezige tuinverantwoordelijke kijkt na wat er die zondag moet gebeuren. De tuiniers kunnen zaaien, wieden, water geven, oogsten, ... Geïnteresseerden kunnen altijd

Adje Van Oekelen is coördinator van De Volle Grond, de coöperatie die de daken huurt van Immo Yaman, de eigenaars van de PAKT-site. Elke Swift is communicatieverantwoordelijke bij PAKT. Er zijn nu zo'n 160 dakboeren actief op het dak, aldus Adje en Elke. In februari, mei en september zijn er startmomenten voor geïnteresseerde leden die zich op de wachtlijst via de website van PAKT

Adje legt uit dat naast De Volle Grond ook The Jane en Wanderworks van kunstenaar Kristof Morel huurders zijn van delen van het dak. De Volle Grond werkt ook samen met 6 bioboeren die hun groenten in de stad verdelen. Op PAKT is er wekelijks (van april t.e.m. kerst) een kraampje waar er kraakverse biogroenten en eitjes verkocht worden. Omwille van de grote wachtlijst geïnteresseerde dakboeren begint De Volle Grond stilaan te dromen van nieuwe locaties in de stad om gelijkaardige tuinen op te starten.

Ook dit jaar bruist het op en rond PAKT van leven. Er worden regelmatig rondleidingen georganiseerd op de dakboerderij, goed voor 3000 bezoekers per jaar. Elke vertelt dat er regelmatig interessante workshops plaatsvinden, georganiseerd door Urban Jungle Antwerp (tuinwinkel op de site van het Pakt). Denk aan het houden van kippen in de stad en het aanleggen van groendaken.

Contacteer voor meer info dag@paktantwerpen.be of kijk eens op www.paktantwerpen.be.

We ontmoeten Bram Van Rompaey en Reinout Swinnen, twee jonge veertigers die zich ‘creatieve karakteranimatiemakers’ noemen. Voor hen is de passie voor de ‘scheppende’ dimensie van het vak belangrijker dan de commerciële kant van hun bedrijvigheid.

Bram vertelt hoe hij als kind elke ochtend voor vertrek naar school nog vlug twee tekeningen maakte. Bij zijn leerkracht projectontwikkeling zette hij zijn eerste stappen in het ontwerpen van poppenfiguurtjes voor animatiefilm. In SintLucas - Brussel volgde hij een opleiding in de grafische kunsten – toen de zoektocht naar computeranimatie nog maar net begonnen was. Daar ontmoette hij ook zijn huidige vennoot Reinout. Al vrij snel na zijn afstuderen wist Reinout een prijs op het kortfilmfestival in Leuven weg te kapen. Een aantal kleine opdrachten later vonden beiden elkaar in een samenwerking voor de realisatie van een instructie-animatiefilm over het Zwin in Knokke. Dat betekende meteen de start van hun animatiebedrijfje, eerst ‘van huis uit’. Na enkele commerciële opdrachten die de leefbaarheid van hun project konden garanderen, vanuit een pand aan het De Coninckplein in het meer centraal gelegen Antwerpen. Jaar na jaar werd van hieruit een alsmaar toenemende bedrijvigheid in de animatiesector uitgebouwd. Hun opdrachtgevers: Nespresso, DHL, Studio Brussel, Gamma, Aldi, Belfius, Kringwinkel, de Vlaamse overheid….. met één klik kan je deze en vele andere realisaties zien op de site van de animatiestudio. Hun sterkte, zeggen zij zelf, ligt in het creëren van sterke karakters ‘op maat van de klant’ uit de reclamewereld. Die weet hen via hun website of via een of ander communicatiebureau te vinden. En inderdaad, de karakterfiguurtjes zijn verrassend inventief, ze brengen je onweerstaanbaar aan ’t lachen. Je voelt echt hoe de makers er ook zelf plezier aan beleefden! Ze slagen erin met minimalistische computeranimatie een ingewikkeld onderwerp via een eenvoudige boodschap duidelijk te maken. Zo bv. een filmpje over hoe afval te sorteren of nog over de verschillende bouwpremies en de nieuwe nettarieven. Naast commercials maken ze op eigen initiatief animatie-kortfilms, waarvan er zelfs een op het filmfestival in Cannes werd getoond. Met name “Border”: een bijzonder grappige parodie rond het maatschappelijk relevante thema ‘Grenzen en Vrede’.

Na een tiental jaar was het tijd voor iets nieuws en net voor de coronacrisis kocht het duo het pand gelegen aan de Lange Leemstraat nr. 324. De timing was verre van ideaal, maar met wat hulp van de overheid konden ze na de crisis toch een nieuwe start nemen. Sedertdien gaat de omzet pijlsnel de hoogte in! Bram ontwerpt de figuren, Reinout maakt de animatie aan een snelheid van 25 beelden per seconde en een ritme van 2 seconden per dag. Belichting, camera en beeldmontage gebeuren in de eigen studio. Voor stem, klank en muziek wordt wel een beroep gedaan op externe geluidstudio’s die de hoogste kwaliteit bieden. Belangrijk als men weet dat niet minder dan 60% van de filmervaring te maken heeft met klank!

Onnodig te zeggen dat het eindproduct al snel 3 maand in beslag neemt voor een TV spot van 30 seconden….. maar dat dan ook van verrassend hoge kwaliteit is.

Karakterfiguurtjes uit animatiefilms kan de lezer bekijken op www.rabbithole.be.

Berchem is een nieuwe supermarkt rijker: Coop Centraal. In deze participatieve en coöperatieve supermarkt ben je naast klant ook aandeelhouder en werknemer. Wij spraken met Jakob Cleymans, een van de initiatiefnemers.

Thomas Heylen

Wat moet ik me voorstellen bij een ‘democratische supermarkt’?

Jakob: “Iedereen die klant wordt in onze supermarkt moet minstens drie uur per maand mee de handen uit de mouwen steken. In ruil houden we onze prijzen laag. In een gemiddelde supermarkt rekent men je als klant tot bijna het dubbele van de aankoopprijs aan. Bij ons zal dat veel minder zijn omdat er geen geld moet doorvloeien naar aandeelhouders.