แวนฟา ปญวรางค
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
Love in
เพลงรักไมรูลืม ตอนที่ 1
C Major 150 บาท
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
Love in
C Major
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
พิมพ์ครั้งแรก 28 ตุลาคม 2551 ผู้พิมพ์ผู้โฆษณา บริษัท อาร์ไมด์ ครีเอทชั่น จำกัด สำนักพิมพ์ ThaiBookCafe.com 1350/179 อาคารไทรงค์ บี ถ.พัฒนาการ แขวง/เขต สวนหลวง กรุงเทพฯ 10250 โทร. 086-666-7209, 089-9917870, 02-183-6189-90
m o .c
fe a c
จัดจำหน่ายโดย www.ThaiBookCafe.com
k o บรรณาธิการบริหาร สุพรรณกัญจนารี o ย์ รักอิสระ b i บรรณาธิการต้นฉบับ นิภาภรณ์ แสงสว่าง a h บรรณาธิการศิลปกรรม t เฉลิมพล หมายพึ่ง . w ศิลปกรรม จิราพร ดำเนินผล w การ จิดาภา เก็งวิเชียรไชย เลขากองบรรณาธิ w ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด อดิลฟิตรี ประพฤติสุจริต ที่ปรึกษาการตลาด พิรุฬห์ภัค พิริยะภักดีกุล พิมพ์ที่ ปริ้น ค่าเฟ่ www.printcafe.co.th
เกี่ยวกับ ThaiBookCafe .com นี่คือนวตกรรมใหม่ของวงการหนังสือ อิสระกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เพราะที่นี่เรา ไม่มีบอกอ คอยแก้ไขงานของคุณให้เสียกำลังใจ ThaiBookCafe คือสำนัก พิมพ์ที่รับพิมพ์งานของน้องๆ แบบไม่จำกัดแนว ไม่จำกันต้นฉบับ “ขอให้ เขียนจบและมั่นใจว่าคนอยากอ่าน “ ก็ส่งมาตีพิมพ์กับเราได้เลยตอนนี้ ไม่ จำกัดการพิจรณาต้นฉบับ
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
Love in
C Major คำนำ m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
Love in
C Major สารบัญ m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
Love in
C Major เปิดใจนักเขียน
ครั้งแรกที่เปิดอ่านอี-เมลล์มาพบว่าทางสำนักพิมพ์สนใจ m งานเขียนชิ้นนี้ ในวันที่ปลงใจว่าจะทิ้งมันแล้ว ข้าพเจ้ าดีใจมาก o c . ่สายตาท่านผู้ เพราะไม่คิดว่าผลงานตัวเองจะมีโอกาสออกไปสู e f a อ่าน c k กหลากหลายแบบ เรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นเรื่อo งของความรั oวนตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่ค่อยสันทัด ที่เห็นได้ในชีวิตปัจจุบัน โดยส่ b i a กที่อยู่รอบๆตัว มาประกอบกับ เรื่องนี้นัก อาศัยว่าสัtงh เกตความรั .่ว่า ความรักเป็นสิ่งสวยงาม บริสุทธิ์และ w ความคิ ด พื้ น ฐานที สามารถเกิ wดwได้กับทุกคน ความรักทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆ มากมาย เป็ น สิ่ ง ที่ ท รงอานุ ภ าพ สามารถสร้ า งทุ ก อย่ า งและ ทำลายทุกสิ่งได้ ซึ่งนิยายเรื่องนี้ก็สร้างมาจาก “ความรัก” ด้วยเช่น กัน ข้าพเจ้ามีความสุขทุกครั้งที่ได้คิด ได้เขียน เมื่อได้เริ่ม ก็มี ความรู้ สึ ก ว่ า ต้ อ งต่ อ ให้ จ บให้ ไ ด้ แต่ ก ารเขี ย นนิ ย ายต้ อ งอาศั ย ความอดทน ความคิด จินตนาการ ที่ต่อเนื่อง รวมทั้งข้อมูลที่จะ ช่วยให้เป็นเรื่องเป็นราวอันสมจริงและสมบูรณ์ที่สุด ซึ่งข้าพเจ้าก็ ทุ่มเทกับนิยายเรื่องนี้มาก โดยหวังลึกๆว่าจะเป็นที่ถูกใจของท่านผู้ อ่านบ้าง
สำหรับนิยายเล่มแรก ขอขอบคุณ... • พ่อกับแม่ สำหรับทุกอย่าง • ครู อาจารย์ ที่เคยประสิทธิ์ประสาทวิชาภาษาไทย ทุก ท่าน สำหรับวิชาความรู้ที่ทำให้ศิษย์มีวันนี้ • อดี ต ประธานชมรมวรรณศิ ล ป์ แ ห่ ง มหาวิ ท ยาลั ย มหาสารคาม สำหรับคำปรึกษา คำแนะนำต่างๆ นายเป็นเพื่อน แสนดีทั้งในบรรณพิภพและโลกความเป็นจริงของฉัน om • รูมเมทสาวชาวราชบุรี สำหรับความคิดeเห็.นcและคำติชม f a ดีๆ ที่ทำให้นิยายเรื่องนี้สมบูรณ์ c • อีกคนที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้ นัo ่นคืkอ คุณโต๋ ศักดิ์สิทธิ์ เวช oนดาลใจ เป็นขุมพลังแห่ง สุ ภ าพร และเพื่ อ นๆ ผู้ เ ป็ นiแรงบั b จินตนาการ ทำให้สร้างงานเขี t. haยนเรื่องนี้ออกมาจนสำเร็จ w ได้ ขอขอบคุณบรรณาธิการ และสำนัก แต่ที่จะขาดไม่ w พิมพ์ไทยบุ๊w คคาเฟ่ ที่ให้โอกาส ทำฝันของนักเขียนหน้าใหม่คนนี้ เป็นจริงขึ้นมาได้ ท้ายที่สุด....ขอขอบคุณท่านผู้อ่าน ที่เลือกหยิบหนังสือ เล่มนี้ขึ้นมา เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของความบันเทิงเล็กๆ น้อยๆ หวังว่า นิยายเรื่องนี้จะสร้างความสุขให้ท่านได้บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ ขอบคุณจากหัวใจ แว่นฟ้า ปัญวรางค์
Love in
C ประวั Major ตินักเขียน
เป็นชาวขอนแก่นตั้งแต่ออกจากท้องแม่ เมื่อวันที่ ๑๖ ตุลาคม m ๒๕๒๘ o เติบโตที่บ้านวังชัย ตำบลวังชัย อำเภอน้ำพอง e.c f เริ่มอนุบาลที่โรงเรียนอนุบาลพูนสวัสดิ์ c แล้aวมาต่อที่ โรงเรียนบ้าน k วังชัย จนจบ ประถม ๖ o o และเรียนที่โรงเรียนน้ำพองศึiกbษา จนจบมัธยม ๖ แล้วต้องจากเมืองหมอแคน ไปเรี t. ha ยนต่อปริญญาตรีที่มหาสารคาม w เอกภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ w ปั จ จุ บั น นีw ้ เรี ย นที่ เ ดิ ม คณะเดิ ม วิ ช าเอกเดิ ม แต่ เ พิ่ ม ดี ก รี เ ป็ น ปริญญาโท พร้อมกับสานฝันการเป็นนักเขียนไปด้วย
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
Love in
C Major
m o .c
fe a c
w
th . ww
k o o b i a
- ตอนที่ 1-
Love in
C Major
m o .c
ค่ำคืนหนึ่ง ในเมืองศูนย์กลางของอีสาน อั นศิวิไลซ์ ช่วง e f เวลาแห่งความบันเทิงยามราตรีของคืนนี้ไc ด้สaิ้นสุดลงแล้ว 4 หนุ่ม k งกุลีกุจอเก็บอุปกรณ์ใน กับ 1 สาว ในนามวงดนตรี C -Major กำลั o o ้นเคย การแสดงดนตรีของพวกเขาด้วiยความคุ b “วันนี้ได้ทิปเยอะเลยนะ t. ha มาแบ่งกันเร็ว” เสียงสดใสของ มิ้น นักร้องนำหญิงw เดียวของวงทำให้สมาชิกร่วมวงคนอื่นๆสนใจ w ขึ้นมาทันที w “ได้เท่าไรล่ะมิ้น” นายนก มือเบสร่างใหญ่เดินเข้ามาถาม อย่างสนใจ “ได้ตั้งสองพันกว่าบาทแน่ะ มาเดี๋ยวฉันแบ่งให้” ท่าทาง คล่องแคล่วของเธอทำให้เพื่อนหนุ่มร่วมวงบางคนให้ความสนใจ เป็นพิเศษ “คนละห้าร้อยห้าสิบนะ เศษอีกยี่สิบฉันยกให้พวกนาย สามคนละกันนะ” มิ้นพูดพลางยื่นเงินส่วนแบ่งให้เพื่อนสมาชิก “ขอบใจจ้า” นายพี มือกลองร่างผอมสูงรับเงินไป ด้วยสีหน้ามีความสุข 16
Love in
C Major
มิ้น พี โจอี้ นก และชาย พวกเขามีความฝันร่วมกันว่าสัก วันต้องเป็นกลุ่มศิลปินที่โด่งดังให้ได้ แม้ว่าเส้นทางสู่ดวงดาวนั้น จะอยู่ห่างไกลเพียงใดแต่พวกเขาก็ไม่เคยคิดจะท้อถอย และด้วย ความมุ่งมั่นของพวกเขาก็ทำให้ตอนนี้พวกเขาก็กลายเป็นวงดนตรี อันดับต้นๆของเมืองขอนแก่น ที่นักท่องราตรียอมรับในฝีมือหาก จะเปรียบพวกเขากับอาหารแล้ว คงไม่ต่างจากอาหารรสเยี่ยมที่ ราคาไม่แพงมาก ทุกคนเป็นเหมือนส่วนผสมชั้นเลิศoอันm แตกต่าง c และมีความเด่นอยู่ในตัวเอง เมื่อมาผสมกัน eก็ท. ำให้กลมกล่อม f ตตาคาร a ถูกใจผู้บริโภคได้ไม่ห่างจากอาหารราคาแพงบนภั c ความสามารถด้าน k พี นก และชาย พวกเขาทั ้ ง สามมี o o ดนตรีมากมาย ไม่ว่าแขกต้iอbงการฟังแนวดนตรีใด หรืออยากให้ a สนองความต้องการของแขกได้เสมอ เล่นเครื่องดนตรีใด ทัt้งh สามก็ . มิ้นและโจอี้เองก็w ถือเป็นหน้าเป็นตาของวง ด้วยทั้งสองเป็นคนที่มี w รูปร่างหน้w าตาดีสะดุดตาและมีเสน่ห์ รวมทั้งมีพลังเสียงที่สามารถ สะกดใจผู้ฟังได้ ด้วยความสามารถอันล้นเหลือของพวกเขา ทำให้หลายคนชื่นชอบ เหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำให้วง C-Major เป็นที่ ยอมรับของเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลาย “มิ้นจะกลับยังไงวันนี้ ให้ชายไปส่งไหม” มือคีย์บอร์ดหน้า หวานพูดขึ้นเมื่อแบ่งส่วนรายได้กันเรียบร้อย “ไม่เป็นไรหรอกชาย เดี๋ยวมิ้นไปกับโจอี้ดีกว่า” หญิงสาว พูดเสียงเรียบแต่ส่งสายตาสื่อความหมายไปยังบุคคลที่สามซึ่งยืน กอดอกอยู่ใกล้ๆ “เดี๋ ย วฉั น ไปส่ ง มิ้ น เอง พวกนายไม่ ต้ อ งห่ ว ง” โจอี้ พู ด 17
Love in
C Major
พลางส่งสายตาคมกริบมายังชาย “พวกนายรีบกลับไปพักผ่อนเถอะนะ พรุ่งนี้เราต้องมา ซ้อมเพลงใหม่กันไม่ใช่เหรอ” มิ้นบอก “เออ...เอางั้นก็ได้ งั้นพวกฉันกลับล่ะนะ” นกพูดแล้วก็เดิน นำหน้าเพื่อนออกมาหน้าประตูผับ “พรุ่งนี้เจอกัน” พีเอ่ยพลางดุนหลังชายให้เดินตามนกออก m ไป o c ซึ่งห่าง . ตลอดทางที่กลับมายังบ้านหลังน้อยของพวกเขา e f พูดจา คนช่าง a จากผับที่ทำงานไม่ไกลนัก ชายเอาแต่นิ่ง เงี ย บ ไม่ c k จ้ออย่างพีจึงอดไม่ได้ที่จะถาม o o “ไอ้ชาย แกเป็นไรวะ ไม่ ibพูดอะไรเลยตั้งแต่ออกจากผับมา a แล้ว” ชายไม่ตอบแต่เดิth นตรงรี่หยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป . w อย่างไม่ได้สนใจใคร w “มันw จะเป็นอะไร๊!...ถ้าไม่ใช่ อกหัก” นกว่า “อกหัก!! ไอ้ชายเนี้ยนะ จริงเหรอวะ?” พีถามเสียงสูงก่อน ทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟารับแขกตัวยาวอันเก่าแก่ประจำบ้าน “ อยู่ด้วยกันทุกวันขนาดนี้ แกยังดูไม่ออกรึไงวะ” นกถาม เสียงขุ่น พลางลงกลอนประตูบ้าน “อ้าว! จะรู้เหรอ มันเคยแง้มปากบอกซะที่ไหน” “ของอย่างนี้ใครจะมาประกาศวะ แกนี่ก็คิดแปลกๆนะพี” นกพูดก่อนส่ายหัวระอากับความคิดของเพื่อนตัวผอม ขณะที่ผู้ถูก กล่าวถึงอาบน้ำจนเรียบร้อยแล้วหายขึ้นไปชั้นบนอย่างเงียบเชียบ สองหนุ่มอ้วนผอมประสานสายตาตามร่างสูงโปร่งนั้นอย่างเป็น 18
Love in
C Major
กังวล ทำไมพวกเขาจะไม่รู้ว่าเพื่อนของเขารู้สึกอย่างไร ในเมื่อชายมีความรู้สึกพิเศษกับมิ้น แล้วถูกเพื่อนอย่างโจ อี้มาชิงเอาหัวใจของมิ้นไปต่อหน้าต่อตาแบบนั้น แน่นอนว่าชาย คงเจ็บปวด แต่พีกับนกก็คงทำได้แค่คอยมองอยู่ห่างๆ เท่านั้นเอง สายของวั น ต่ อ มา ชายตื่ น ก่ อ นเพื่ อ นเหมื อ นปกติ แต่ m บทำ ท่าทางของเขาดูซึมเศร้าเหงาหงอย และเหม่อลอย ราวกั o c . วิญญาณบางส่วนหล่นหายไป e f “เฮ้ย ไอ้นก ดูไอ้ชายสิ มันเช็ดcตูa ้นี้มาชั่วโมงกว่าแล้วนะ เว้ย” หนุ่มร่างบางพูดเสียงเรียบแต่o เจือkด้วยความเป็นห่วงเพื่อน o “ท่าจะอาการหนักiว่b ะ”นกรำพึงเบาๆ ก่อนตัดสินใจเดิน เข้าไปหาชายและพูดt ha . “ไอ้ ช าย wแกจะถู ใ ห้ ยั ก ษ์ อ อกมารึ ไ งวะ ตู้ น ะเว้ ย ไม่ ใ ช่ w ตะเกียงวิw เศษ” เขาจึงหยุดเช็ดแล้วถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนเดินผ่าน พีและนกไปทางหลังบ้าน “ไอ้นก นี่ไอ้ชายมันอกหักจริงๆเหรอวะเนี้ย” พีไม่วายถาม “มานี่จะเล่าให้ฟัง” นกพูดก่อนทิ้งตัวลงบนโซฟายาว พีก็ นั่งลงข้างๆ นกจึงเริ่มเล่าให้พีฟัง “ไอ้คุณชายของเราแอบชอบมิ้น แล้วมิ้นก็ดันไปรักกับไอ้ โจอี้ เฮ้ย!..นี่มันรักสามเส้านี่” พีสรุปหลังจากที่ฟังเรื่องราวจากนก “ไอ้ชายน่ะมันก็หน้าตาดีนะ แต่มันดันขี้อาย พูดก็ไม่เก่ง เอาใจก็ไม่เป็น แถมใจไม่กล้าอีก แบบนี้ มันยากว่ะ” นกพูดแล้ว ส่ายหน้าให้กับเพื่อนผู้อาภัพรัก 19
Love in
C Major
“แต่มิ้นน่ะหัวสูงใช่ย่อยนะเว้ย แล้วที่สำคัญ ไอ้ชายก็ไม่ ใชสเปกของหล่อนด้วย”พีว่า “รู้ด้วยเหรอ” หนุ่มร่างอ้วนทำเสียงเล็กๆประชดเพื่อน “ฉันรู้จักยัยมิ้นมาก่อนพวกแกนะเว้ย ฉันก็ต้องรู้สิ” สักครู่ มีเสียงคุ้นหูของคุณป้าข้างบ้านมาเรียก พีจึงรีบวิ่งไปเปิดรั้วให้คุณ ป้าเข้ามา mบพูด “ป้าทำขนมจีนมาเผื่อจ้า”ป้านุช หญิงวัยเกือบหกสิ o c พลางยิ้ม ในมือถือถาดที่มีเส้นขนมจีนและผักสดพูeน.ถาด fอนเรียกให้นกมา a “ป้านุชลำบากอีกแล้ว”พีพูดพลางยิ ้ ม ก่ c k ช่วย o o “นกโว้ย เอาหม้อมาให้ib หน่อย” นกพาร่างตุ้ยนุ้ยมาพร้อม a หม้อขนาดกลางใบหนึ่งtอย่ hางไวที่สุด . w ะป้าเลยทำไปวัด เลยทำเผื่อพวกเรา “วั น นี้ วั น พระไงจ๊ w ด้วย”ป้านุชw พูดพลางยิ้ม “นกไปเอาน้ำยาขนมจีนกับป้า” นกเดินตามร่างอวบๆของ ป้านุชไป สักครู่ก็ได้น้ำยาขนมจีนหอมฉุยมาวางที่โต๊ะม้าหินอ่อน หน้าบ้านของสามหนุ่ม “น่าทานจังเลยครับ” ชายพูดพร้อมกับวางจานและช้อน ให้กับเพื่อนก่อนนั่งลงที่ม้าหินอ่อนข้างๆพี “ทานเยอะๆนะจ๊ ะ ทานให้ ป้ า ดี ใ จ” ป้ า นุ ช พู ด และยิ้ ม พลางมองหนุ่มร่างใหญ่ที่สุดในกลุ่ม ทานอย่างเอร็ดอร่อย “บ่ า ยนี้ มี ธุ ร ะที่ ไ หนกั น ไหมจ๊ ะ ” หญิ ง สู ง วั ย ถามขึ้ น เมื่ อ ขนมจีนที่ทำมา พร่องไปเกือบหมด 20
Love in
C Major
“ไม่ครับ”ชายเป็นคนตอบ “ดีเลย งั้นป้าฝากบ้านหน่อยนะจ๊ะ คือว่า หลานสาวป้า มันขึ้นมาจากกรุงเทพฯ วันนี้ ป้าจะต้องไปรับหลานน่ะ” “ผมว่าให้ชายไปเป็นเพื่อนดีไหมครับ” นกเสนอขึ้นมา “เอาไอ้เสือของเราไปก็ได้ครับ” พีพูดถึงรถเก๋งตกสมัยแต่ สภาพเยี่ยมของพวกเขา mาพูดเชิง “ไม่เป็นไรมั้งจ๊ะ รบกวนเปล่าๆ” หญิงสูงวัo ยกว่ c . เกรงใจ e f “ไม่หรอกครับ ว่าไงไอ้ชาย แค่นcี้ชa ่วยป้านุชได้ใช่ไหม” คน k เสธ อ้วนเจ้าแผนการเอ่ยเสียจนชายไม่o อาจปฏิ o “เดี๋ยวผมพาไปก็ได้ib ครับ ป้าจะได้ไม่ต้องนั่งสองแถวให้ ลำบาก” t. ha w ะ” ป้านุชพูดแล้วนั่งมองสามหนุ่มทาน “ขอบใจนะจ๊ w ขนมจีนต่w อสักครู่แล้วจึงขอตัวกลับ สถานีขนส่งเมืองขอนแก่นในยามบ่าย มีผู้คนมากมาย เดินสวนกันไปมาอย่างคึกคักจนน่าเวียนหัว ชายพาป้านุชไปนั่งรอ อยู่ในศาลาที่พักผู้โดยสาร “เดี๋ยวผมไปซื้อน้ำเย็นๆให้ ป้ารออยู่นี่นะครับ” ชายบอก ก่อนเดินหายเข้าไปในร้านค้าและกลับมาพร้อมน้ำเย็นขวดหนึ่ง เขายื่นน้ำให้ป้านุชก่อนถาม “หลานป้าจะมาตอนกี่โมงครับ” “ก็ว่าจะมาถึงตอนบ่ายโมงนะ ชายช่วยป้ามองหาด้วยนะ จ๊ะ เด็กผู้หญิงตัวผอมๆ ผมยาวๆ” ป้านุชพูดพลางชะเง้อหาหลาน 21
Love in
C Major
สาว สักครู่ก็ได้ยินเสียงเรียก “ป้านุช...ป้านุชขา” ชายหันไปตามเสียงนั้น พบสาวน้อยห น้าตาน่าเอ็นดูมีเปียสองข้าง ส่งยิ้มสดใสมาแต่ไกล “น้ำข้าว น้ำข้าวหลานป้า” สาวน้อยวิ่งเข้ามาหาป้านุช เธอวางกระเป๋าเดินทางใบโตก่อนโผเข้ากอดป้านุชด้วยความปีติ ยินดี m มา “คิดถึงป้าที่สุดเลยค่ะ” เธอพูด พลันสายตาของเธอก็ o สะดุ ด กั บ หนุ่ ม หน้ า หวานที่ ยื น อยู่ ข้ า งหลั ง ป้ า e นุ ช. c ป้ า นุ ช จึ ง ได้ f a แนะนำให้รู้จักกัน c “ชาย นี่ยัยน้ำข้าว หลานป้า น้oำk ข้าวนี่พี่ชาย เพื่อนบ้านเรา o ไหว้ พี่ เ ขาเสี ย สิ จ๊ ะ ” หลานสาวทำตามอย่ า งว่ า ง่ า ย ชายอมยิ้ ม ib a น้อยๆให้น้ำข้าว แต่รอยยิ th้มนี้กลับมีพลังลึกลับบางอย่างที่ทำให้น้ำ . ข้าวเกิดความประทัw บใจในตัวชายอย่างคาดไม่ถึง w “กลัw บเถอะครับ” ชายพูดพลางถือกระเป๋าใบใหญ่ของน้ำ ข้าวแล้วเดินนำไปที่รถ ชายพาสองป้ า หลานมาถึ ง บ้ า นอย่ า งปลอดภั ย พอขน กระเป๋ า ลงจากรถแล้ ว จึ ง ขอตั ว เข้ า บ้ า น น้ ำ ข้ า วมองชายไปจน ลับตา และพอชายถึงบ้าน เพื่อนทั้งสองก็รุกด้วยคำถามมากมาย เกี่ยวกับหลานสาวของป้านุชจนเขาฟังแทบไม่ทัน “พวกแกรอทำความรู้จักเองดีกว่านะ” ชายพูดก่อนเดิน หนีไปหลังบ้าน ภาพดวงหน้าน่าเอ็นดูของน้องน้ำข้าวที่ยังคงติดตาชาย มาก็ทำให้เขาอดอมยิ้มไม่ได้ แพขนตางอนยาวที่ประกอบบน 22
Love in
C Major
ดวงตาวาวนั้นเปล่งประกายความสุข ยิ้มหวานๆ ของเธอทำให้เขา รู้สึกว่าความสดใสบนโลกนี้ยังมีอยู่ หลั ง จากเสร็จสิ้นการแสดงดนตรีแ ล้ ว ในคื น นั้ น วง C- Major ได้ประชุมกันอย่างเคร่งเครียด “เราขอโทษนะที่เราสองคนต้องไป” มิ้นพูดเสียงอ่อน “หมายความว่าไง !?!” ชายถามเสียงหลง m้นตอบ “เพื่อนของโจอี้เขาชวนมิ้นไปร่วมวงที่กรุงเทพฯ” มิ o c . อย่างกล้าๆกลัวๆ e f งจัง a “มิ้นตกลงแล้วเหรอ”พีถามด้วยท่ า ทางจริ cอื้อมมือมากุมมือมิ้นเชิงให้ k “มิ้นก็.....” มิ้นไม่กล้าเอ่ย โจอี เ ้ o o กำลังใจก่อนตอบแทน ib “เราคุยกันแล้th ว ว่a าจะไป” . wยแล้วเหรอ” นกหมายถึงเจ้าของผับแห่งนี้ “คุยกับเฮี w “เฮี wยก็ไม่ว่า เพียงแค่ขอให้เราอยู่จนกว่าจะหาวงใหม่ได้” โจอี้พูดด้วยนำเสียงเรียบเฉย ประกอบกับท่าทางกวนประสาทของ เขาทำให้นกฉุนขึ้นทันที และปราดเข้ามากระชากคอเสื้อโจอี้ก่อน พูดอย่างเกรี้ยวกราด “เฮ้ย!!...ทำไมแกทำแบบนี้วะ!” พีกับชายต้องเข้ามาห้าม “เรื่ อ งสำคัญแบบนี้พวกนายน่าจะบอกเราก่ อ น” พี พู ด ด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ “มิ้นขอโทษ” มนักร้องสาวทำท่าจะร้องไห้ โจอี้จึงดึงมิ้น เข้าไปกอด ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆให้ชายอีกแล้วสำหรับภาพที่ เห็นตรงหน้า มันบอกได้ชัดว่าอะไรเป็นอะไร 23
Love in
C Major
“ในเมื่อวงนี้มันไม่ใช่อย่างที่พวกนายต้องการแล้ว พวก นายจะละทิ้งความฝันของเราเพื่ออนาคตของพวกนายก็ตามใจ แต่ขออย่างเดียว ไปแล้วก็ไปให้ลับ อย่ากลับมาอีก” ชายพูดด้วย น้ำเสียงแข็งกร้าวก่อนจะเร่งฝีเท้าออกจากที่ประชุมนั้นโดยไม่ฟัง แม้เสียงเรียกของพี ชายเดินมานั่งที่ศาลารอรถซึ่งอยู่ไม่ไกลจากผับนัก เขาก้ม m หน้านิ่ง แล้วปล่อยความทุกข์ ความเสียใจ และเจ็บปวดออกมา o c บ . อย่างเงียบๆ พร้อมกับน้ำใสๆที่หยาดรินจากดวงตาของเขา นกกั e af างชาย และ พีวิ่งตามมาเจอ ทั้งสองไม่เอ่ยคำใดๆ แต่นc ั่งลงขนาบข้ k ปล่อยให้ชายร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนพอใจ o o “ไอ้นก ไอ้พี วันนี้ฉันแพ้ib แล้ว” ชายพูดด้วยเสียงสั่นๆ “อย่าคิดมากเลยว่ t. hะa สักวันแกจะต้องเจอคนดีที่รักแกด้วย หัวใจ เชื่อฉันสิ” w “นกพู wดwถูก ถึงยัยมิ้นไม่รักแก แต่...พวกฉันรักแกนะเว้ย ชาย” คำพูดดีๆของเพื่อนทำให้เขายิ้มได้อีกครั้ง เขาเช็ดน้ำตาให้ ตัวเองก่อนจะพูด “ขอบใจนะเพื่อน ที่ไม่เคยทิ้งฉันเลย” “พวกฉั น จะทิ้ ง แกได้ ไ งล่ ะ ก็ แ กมั น เพื่ อ นรั ก พวกฉั น นี้ หว่า”นกพูดแล้วหัวเราะ อีกสองหนุ่มก็หัวเราะตาม ด้วย “ไป กลับบ้านกัน” พีพูด ทั้งสามหนุ่มเดินกอดคอกันไปที่ รถอย่างมีความสุข ด้วยความอิ่มใจใน มิตรภาพ ที่ทั้งสามคน มั่นใจว่าจะไม่มีสิ่งใด มาทำลายสายใยบางๆที่แข็งแกร่งนี้ได้ “สามหนุ่ม อยู่ไหมจ๊ะ เปิดประตูให้ป้าหน่อย” เสียงป้านุช 24
Love in
C Major
ดังมา ในตอนเกือบเพล และชายก็เป็นคนมาเปิดประตูรั้ว “ป้าพาคนมาให้อีกสองหนุ่มรู้จักน่ะชาย” ข้างหลังป้านุช คือน้ำข้าวซึ่งถือถาดขนมมาด้วย “เชิญครับ” ป้านุชกับน้ำข้าวจึงเดินเข้ามาในบ้าน ชายรับ ถาดขนมจากน้ำข้าวมาวางไว้ที่ม้าหินอ่อนหน้าบ้านก่อนเรียกอีก สองคนออกมา m “นก พี นี่ไงจ๊ะหลานป้า น้ำข้าวคนนี้พี่พี คนตุ ้ยนุ้ยนั่นพี่ o c . ซึ่งเกิด นก” น้ำข้าวไหว้ สองคนรับไหว้แทบไม่ทัน โดยเฉพาะพี e f อาการผิดปกติขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าน้ำข้cาว a “น้ำข้าวทำวุ้นกะทิมาให้พo ี่ๆค่k ะ” น้ำข้าวพูดพลางยิ้มสดใส o “จะหวานเท่ า หน้ าib คนทำไหมนะ” พี ส่ ง สายตาเป็ น a ประกาย th . wพวกพี่ช่วยก็บอกได้เลยนะน้ำข้าว” นกพูดแล้ว “มีอะไรให้ w ยิ้มให้ ก่อw นหยิบวุ้นเข้าปากอย่างมีความสุข ก่อนเอ่ยปากชมฝีมือ การทำวุ้นของสาวน้อย “อร่อยนะเนี้ย” “เดี๋ยวป้าจะออกไปทำธุระ ยังไงฝากบ้านด้วยนะจ๊ะ” ป้า นุชพูด สามหนุ่มรับคำเป็นมั่นเหมาะ “ไปน้ำข้าวกลับบ้าน จะได้ไปธุระของเรา” น้ำข้าวบอกลา พวกเขาและไม่ลืมส่งยิ้มหวานๆก่อนเดินพ้นจากธรณีประตู เมื่อ สาวน้อยไปแล้ว พีก็เริ่มออกอาการ “โอ้พระเจ้า น่ารัก น่ารักที่สุด” “เฮ้ ย ไอ้ ช ายแกดู สิ ปลาหลดอิ น เลิ ฟ ว่ ะ ” นกล้ อ เลี ย น 25
Love in
C Major
ใบหน้าเรียวยาวของพีทำให้เขาอารมณ์ค้าง “ไอ้พวกบ้า ไม่คุยด้วยแล้ว” พีทำหน้างอก่อนเดินหนีเข้า บ้าน ปล่อยให้เพื่อนทั้งสองหัวเราะจนท้องคัดท้องแข็งกับท่าทาง แปลกๆของเขา ***** “คืนนี้คงเป็นคืนสุดท้ายของวง C-Major แล้วสินะ” พีพูด m ด้วยน้ำเสียงเจือเศร้า o “ฉันจะไม่ลืมพวกนายเลยนะ” มิ้นพูดแล้วeยิ.้มc f a “สามปีที่ผ่านมา ฉันขอบใจพวกนายมากนะ”โจอี ้พูดบ้าง c “ไหนๆวันนี้ก็ครั้งสุดท้ายแล้o ว k ก็เล่นให้สุดเหวี่ยงเลยนะ o พวกเรา” นกพูดแล้วเดินนำหน้iาb เพื่อนๆขึ้นเวที a วินาทีแรกจนถึtงh วินาทีสุดท้าย วงC –Major ได้ทำหน้าที่ . สร้างความสุขให้ผw ู้มาท่องราตรีที่นี่อย่างเต็มกำลังความสามารถ w ทั้งเขาและเธอเต็ w มที่กับครั้งสุดท้าย เพื่อให้ค่ำคืนนี้กลายเป็นความ ทรงจำที่งดงามที่สุดในใจของทุกคน เพราะพรุ่งนี้คงไม่มี วง C – Major ที่มีสมาชิก 4 หนุ่ม กับ1 สาว อันเป็นส่วนประกอบอัน สมบูรณ์ลงตัวแบบนี้อีกแล้ว “วันนี้พวกพี่ๆไม่ไปเล่นดนตรีกันเหรอคะ” น้ำข้าวตะโกน ข้ามรั้วมาในยามเย็นของอีกวัน “พวกพี่ยุบวงแล้ว ตอนนี้พวกพี่เลยตกงานจ้าน้ำข้าว” นก ตอบ น้ำข้าวเดินมาหาสามหนุ่มที่นั่งอยู่ม้าหินอ่อนหน้าบ้าน “ว๊า!...เสียดายจัง กะว่าจะแอบหนีป้าไปดูพวกพี่ๆ อยู่ เชียว” สาวน้อยทำคิ้วขมวด ชายอดอมยิ้มกับท่าทางน่าเอ็นดูของ 26
Love in
C Major
เธอไม่ได้ “จะไปที่แบบนั้น อายุถึงแล้วเหรอ” ชายว่าพลางขยับให้ สาวน้อยมานั่งร่วมโต๊ะด้วย “น้ำข้าวอายุยี่สิบแล้วนะ” “อ้ า ว...พี่ก็นึกว่ายังเด็กๆอยู่ เห็นชอบทำอะไรเหมื อ น เด็กๆ” ชายว่า สาวน้อยทำจมูกย่นใส่ m ซึ่ง “เฮ้ย! ไม่โดนข้อหาพรากผู้เยาว์แล้วแก ไอ้พี”o นกแซวพี c . เอาแต่นั่งยิ้มอยู่ e fหมจ๊ะ” พีถามเสียง a “น้ำข้าวอยากฟังพวกพี่เล่นดนตรี ไ c หวาน น้ำข้าวยิ้มพยักหน้าหงึกหงักo k o “รอเดี๋ยวนะจ๊ะเดี๋ยiวพี ่พีไปเอากีต้าร์ก่อน”ว่าแล้วพีก็หาย b a อมกีต้าร์โปร่ง จากนั้นก็ยื่นให้นก เข้าไปในบ้านแล้วกลั t. hบมาพร้ อย่างหน้าตาเฉย w “เล่ wนwเพลงความลับของวงพอส”พีออกคำสั่งเสร็จสรรพ นกก็ต้องทำตามอย่างเสียไม่ได้ แต่คนร้องจริงๆกลับเป็นน้ำข้าว เพราะเสียงของพีไม่ค่อยรื่นหูเท่าใดนัก “น้ำข้าวร้องเพลงใช้ได้นะนี่” นกว่า “อายไหมแก ร้องไม่เพราะยังกระแดะอยากร้อง” ชายว่า ให้พีอย่างติดตลก “แหม...น่ารักแล้วยังร้องเพลงเพราะอีก” พีชมซึ่งหน้า ทำเอาสาวน้อยถึงกับอายม้วน “พี่ชายร้องเพลงให้น้ำข้าวฟังบ้างสิคะ” น้ำข้าวเอ่ยขึ้นมา ทำให้นกกับพีมองหน้ากันเล็กน้อย 27
Love in
C Major
“แต่พี่เขินๆยังไงก็ไม่รู้”ชายพูดแล้วก้มหน้าหวานๆนั้นลง ต่ำซ่อนยิ้มน่ารักๆไว้ “เขินอะไรกันคะ ให้ร้องเพลงแค่นี้เอง นักดนตรียังไงเนี้ย” “พวกพี่ก็ไม่ค่อยได้ฟังมันร้องบ่อยนักหรอก ไอ้นี่พอรู้ตัวว่า มีคนมองมันก็หยุดร้อง”นกว่า “ร้องให้พวกฉันฟังเป็นบุญหูหน่อยเถอะว่ะชาย” พีขอร้อง “นะคะพี่ ช ายนะ ร้องเพลงให้น้ำข้าวฟังหน่อยนะนิ ด นึoงm ก็ ไ ด้ น ะ c . คะนะๆๆๆ” ชายเจอลูกอ้อนของน้ำข้าวเข้าไป จึงต้eองยอม f a วกันนะชาย” ว่า “เพลง When you say noting at all แล้ c แล้วนกก็เริ่มเกากีตาร์เป็นทำนอง พีo ก็ตkบโต๊ะเป็นจังหวะ เพื่อให้ oน้ำข้าวได้ฟังสมใจ ก่อนที่สาว ชายได้ครวญเพลงโปรดของเขาให้ b i น้อยจะลากลับบ้านด้วยหน้ t. hาaตาที่อิ่มเอิบ คืนนั้นก่อw นที่น้ำข้าวจะเข้านอน เธอก็หวนคิดถึงภาพพี่ w ชายร้องเพลงอี w ก ทำให้เธออดยิ้มไม่ได้ แล้วน้ำข้าวก็หยิบไดอารี่ สีชมพูของเธอขึ้นมา และจรดปากการะบายความรู้สึกบางอย่าง ลงไป ...พี่ชาย..... ท่าเขินของพี่ชายน่ารักจัง น้ำข้าวเพิ่งรู้ว่าพี่ ชายเป็นผู้ชายขี้อาย แต่พี่ชายก็ยอมร้องเพลงให้น้ำข้าวฟังจนได้ พี่ชายร้อง เพลงเพราะมาก พี่ชายจะรู้ไหมนะ....ว่าน้ำข้าวปลื้มพี่ชาย ตั้งแต่แรกเห็น แล้ว หวังว่าพี่ชายคงจะยังไม่มีใครนะ...เพราะน้ำข้าวอยากไป 28
Love in
C Major
อยู่ในใจพี่ชาย เหมือนกับที่พี่ชายเข้ามาอยู่ในใจของน้ำข้าว.... น้ำข้าวเก็บไดอารี่นั้นไว้ข้างหัวนอน ก่อนจะปิดไฟและ หลับอย่างเป็นสุข สองสามวันต่อมา พีกับนกมาหาป้านุชแต่เช้า “ป้าครับ พอดีผมกับไอ้นกจะไปหางานทำ แต่oพm อดีไอ้ชาย c มันไม่สบาย พวกผมฝากป้ากับน้ำข้าวไปดูมันให้ ห. น่อยนะครับ” พี e f a บอก c “พี่ชายไม่สบายเหรอคะ วัo นก่kอนยังร้องเพลงให้น้ำข้าวฟัง o อยู่เลย” b i a ้งจ๊ะ เลยไข้ขึ้น” นกพูดพลางยิ้ม “สงสัยเพราะร้ t. hองเพลงมั wวงหรอก ไปเถอะ ป้าจะให้ยัยน้ำข้าวดูแลอย่าง “ไม่ต้องห่ w ดีเลย” ป้w านุชพูดแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร “ครับ งั้นพวกผมไปนะครับ” พีกับนกไหว้ลาป้านุช พีก็ไม่ วายส่งสายตากรุ้มกริ่มให้น้ำข้าว “พ่อพีนี่ชักจะแปลกๆนะ น้ำข้าวว่าไหม” ป้านุชพูดทีเล่นที จริง พลางปรายหางตามองหลานสาว แต่เธอกลับทำไม่รู้ไม่ชี้ “อะไรเหรอคะป้า” “ท่าทางป้าจะได้หลานเขยอยู่แถวนี้เสียล่ะมั้ง” ป้านุชพูด มาแบบนี้ทำเอาน้ำข้าวเขินจนหน้าใสๆนั้นแดงระเรื่อขึ้นมา “ป้านุชพูดอะไรไม่รู้ น้ำข้าวไปดูพี่ชายดีกว่า”ว่าแล้วน้ำ ข้าวก็วิ่งไปยังบ้านข้างๆ ทันที 29
Love in
C Major
น้ำข้าวแง้มประตูเข้าไปภายในบ้าน ก็พบว่าชายนอนนิ่งอยู่บน โซฟาตัวยาวโดยมีผ้าห่มผืนบางๆคลุมตัวเท่านั้น น้ำข้าวจึงนั่ง คุกเข่าลงข้างโซฟานั้น และเรียก “พี่ชายคะ ...พี่ชาย” สักครู่ เขาก็รู้สึกตัว “ทานข้าวทานยารึยังคะ” เขาส่ายหน้า ทั้งที่ยังลืมตาไม่ เต็มหน่วย น้ำข้าวยิ้มน้อยๆก่อนบอก “พี่ชายรอเดี๋ยวนะคะ น้ำข้าวจะกลับไปเอาข้าo วกัm บยามา c .้นจนลับตา ให้” พูดจบเธอก็วิ่งกลับบ้าน ชายมองตามร่างบางๆนั e f aมชามเล็กหอมฉุย สั ก พั ก น้ ำ ข้ า วก็ ก ลั บ มาพร้ อ มข้c า วต้ ชายพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่งเองจนได้o k o “น้ำข้าวป้อนนะ” ib “ไม่เป็นไรหรอก พี t. h่ทaานเองได้”ชายพูดด้วยเสียงอันเบา “พี่ชายอย่w าดื้อกับน้ำข้าวสิ! พี่พีกับพี่นกให้น้ำข้าวดูแลพี่ w ชายนะคะ”ชายจึ w งยอมให้น้ำข้าวป้อนข้าวแต่โดยดี หลังจากทาน ข้าวแล้วชายก็ทานยาลดไข้ “พี่ชายนอนต่อนะคะ เดี๋ยวน้ำข้าวเอาชามไปเก็บก่อน” ชายมองน้ำข้าวเดินไปด้วยความรู้สึกดีๆ และอบอุ่นใจ ก่อนที่เขา จะหลับไป สักพักน้ำข้าวก็กลับมาที่บ้านของสามหนุ่มอีก คราวนี้เธอ ก็มาจัดการทำความสะอาดบ้านให้ดูดี เรียบร้อยขึ้นกว่าเดิม เมื่อ เห็นว่าเรียบร้อยดีแล้วเธอก็มานั่งลงที่โซฟาเล็ก ข้างๆที่ชายนอน อยู่ น้ำข้าวลอบมองชายที่หลับพริ้มอยู่ เธอใช้หลังมือเล็กๆของเธอ สัมผัสหน้าผากและพวงแก้มใสๆของเขาเพื่อตรวจอุณหภูมิ 30