ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» διέπεται από πνεύμα ευρείας χορείας περιεχομένων επί του οποίου κυριαρχεί η ασφάλεια της εκπαιδεύσεως Ίππων και Ιππέων, καταφέρνοντας στην 17χρονη λειτουργία της να παραμένει με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων. Όμως, για τον λόγο αυτό, επιλέγουμε να συμπεριλαμβάνουμε στα εκπαιδευτικά περιεχόμενα της διδασκαλίας μας ποικίλους τομείς ισορροπίας των οποίων η σύνθεση καταλήγει σε ένα ιδανικό ισορροπιστικό αποτέλεσμα Ίππου και Ιππέως με εμφανή την αρμονία συν - εργασίας και των δύο και με παρονομαστή την αδιατάρακτη ευστάθεια της ιππεύσεως ως απαραίτητο παράγοντα ασφαλείας, σε όλους τους βηματισμούς και υπό πάσα παραλλαγή ευσταθείας. Ακολουθώντας το σύστημα της Φυσικής Ιππικής το οποίο εδράζεται επί της Γυμνιππευτικής και χωρίς ποτέ να αφιστάμεθα από τους κανόνες της, κατόπιν επισταμένης μελέτης την εμπλουτίσαμε με ασκησιολόγια προερχόμενα από ευρύτερους ιππικούς «προσανατολισμούς» και αντιλήψεις, παραμένοντας σε ένα φυσιοκεντρικό πλαίσιο απηλλαγμένο ανθρωποκεντρικών αγκυλώσεων περί «ισορροπίας». Έτσι από ενάρξεως της λειτουργίας της Σχολής μας στο ασκησιολόγιό μας, ο προσεκτικός παρατηρητής ανακαλύπτει στοιχεία Αρχαϊκής Γυμνιππευτικής, Ακαδημαϊκής Voltige, Κοζάκικης Djigitovka, Ιππεύσεως των Μαγυάρων Csikós, Ναϊτικής Ιππεύσεως, Σκηνικής Ιππεύσεως, Έφιππης Yoga έως και Ισορροπιστικών Ασκήσεων Τσίρκο σε μία δοκιμασμένη ανάμειξη η οποία, εν τέλει, ομογενοποιεί κατά την ίππευση τον Ιππέα με τον Ίππο και που θα την δούμε αναλυτικώς στις σελίδες που ακολουθούν! Ας …αποκαλύψουμε, λοιπόν, τα ισορροπιστικά …μυστικά μας, εικονογραφημένα με μαθητές μας από την καθημερινή εκπαίδευση των «Ελλήνων Κενταύρων».
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΗΡ. ΚΑΛΕΝΤΖΗΣ
ΑΡΧΑΪΚΗ ΓΥΜΝΙΠΠΕΥΤΙΚΗ Βασιζόμενη σε ένα, μάλλον προς τα εμπρός, σταθερό «κάθισμα» το οποίο προάγει τον καλπασμό ο οποίος, όμως, ελέγχεται, κατά το δοκούν, δια των ηνιών και της στομίδος, η αρχαϊκή Γυμνιππευτική υλοποιείται επί ανεπισάκτου Ίππου ο οποίος, το πολύ, φέρει απλό εφίππιο. Αναφορικώς με την στομίδα ας θυμηθούμε τον Kassai Lajos να μας λέγει ότι «Δεν ακολουθούμε τους Προγόνους μας αλλά αυτό που ακολουθούσαν οι Πρόγονοί μας, χωρίς να διστάζουμε να διορθώνουμε τα λάθη τους, όπου και αν τα εντοπίζουμε», αποκλείοντας, στην περίπτωσή μας, κάθε ιδέα χρήσεως στομίδος για λόγους ουμανιστικούς προς τον Ίππο (αποφυγή στοματικού πόνου) αλλά και αποτελεσματικότερης συνεργασίας μαζύ του διασφαλίζοντάς του πολύ καλύτερη εργασιακή ψυχολογία. Την αρχαϊκή Γυμνιππευτική την θαυμάζουμε σε εικαστικά δημιουργήματα της κλασικής εποχής και, εκπαιδευτικώς, την «ανακαλούμε» (με την προαναφερθείσα τροποποίηση του ανενστόμις του Ίππου) κάθε φορά που θέλουμε να «καθίσουμε» με ανέκκλητη σταθερότητα τον Ιππέα επί του Ίππου και υπό «γεωμετρία» η οποία ευνοεί την καλπαστικήν ευστάθεια. Η συγκεκριμένη ίππευση ευνοεί την καλπαστικήν άνεση του Ίππου ο οποίος, στο πλαίσιό της παραμένει σε «υπερήφανη» (λόγω ανέσεως) στάση ενώ ο Ιππέας διατηρεί σταθερότητα
καθίσματος το οποίο, ως «εμπρόσθιο», κατά τον καλπασμό, μειώνει την απαίτηση καταβολής εντολών συνεργημάτων (ποδών) αποφορτίζοντας κοπώσεις των κάτω άκρων. Απαραίτητη προϋπόθεση ασφαλείας είναι ο Ιππέας να είναι προχωρημένος προς αποφυγήν δυσαρέστων από την απρόσμενη ανάπτυξη μεμηκυμένου καλπασμού. Η αρχαϊκή Γυμνιππευτική ενδείκνυται για όσους έφιππους πολεμιστές χρησιμοποιούν αγχέμαχα όπλα διότι, η μειονεκτική απουσία αναβολέων αναπληρούται από το «συμπακτό κάθισμα» το οποίο, ως εμπρόσθιο, απαλλάσσει τα κάτω άκρα και από περιττές κοπώσεις εντολών την ενθαρρύνουμε δε, όπως προαναφέρουμε, για κάθε προχωρημένο Ιππέα ο οποίος προορίζεται για εξειδικευμένες χρήσεις όπλων και, φυσικότατα, για όποιον προορίζεται για την Έφιππη Τοξοβολία.
Η παραλλαγή της αρχαϊκής Γυμνιππευτικής σε καλπασμό χωρίς οπτική επαφή της διαδρομής διευθετεί ακόμη «γεωμετρικότερα» το «κάθισμα» και την όλη στάση του Ιππέως και αυτή την παραλλαγή (με κλειστά μάτια) την εφαρμόζουμε στη Σχολή μας, παραλλήλως με την απλή εκδοχή της, σε μαθητές με ιδιαίτερες ικανότητες.
ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΓΥΜΝΙΠΠΕΥΤΙΚΗ [VOLTIGE] Η Ακαδημαϊκή Γυμνιππευτική ή «Voltige» όπως συνηθίζεται αποτελεί μία σειρά ασύνηθων εφίππων στάσεων οι οποίες αποτελούν συνδυασμό έφιππης ακροβατικής ισορροπίας και έφιππης χορογραφίας. Είναι «σύνθεμα» της δυτικής (ακαδημαϊκής) Ιππασίας και, όπως κάθε τι «δυτικό» δεν προτάσσει την ευημερία του Ίππου, εάν δεν εφαρμοσθεί προσεκτικά από τον Εκπαιδευτή, ταράζει το σχολικό τετράποδο, ενίοτε δε το «καίει» αχρηστεύοντάς το ως Δάσκαλο σχολής.
Η Ακαδημαϊκή Γυμνιππευτική ενδείκνυται για την χαλάρωση εκπαιδευομένων οι οποίοι χρήζουν διασκεδάσεως φόβων ή και ελαττωμάτων έφιππης ισορροπίας, συνδέοντάς τους καλύτερα με τον Ίππο ο οποίος εμφανίζεται, πια, ως πλέον συνεργάσιμος και «φιλικός», ακόμη και πιο …ενδιαφέρων, για «παιγνίδι» εν κινήσει.
Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» εισάγουμε βαθμιαίως στην Ακαδημαϊκή Γυμνιππευτική μαθητές, φροντίζοντας προτάσσοντας πάντοτε την ευημερία του σχολικού Ίππου ο οποίος αποτελεί και το «κεφάλαιο» κάθε ιππικού εκπαιδευτικού Οργανισμού.
Η διδασκαλία της Ακαδημαϊκής Γυμνιππευτικής στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων», όπως και κάθε διδασκαλία ισορροπίας, εδράζεται αυστηρώς στον «άξονα» της απολύτως ελεύθερης βουλήσεως συνεργασίας του Ίππου ο οποίος, αδέσμευτος και απολύτως ελεύθερος οιουδήποτε ελέγχου, θα πρέπει να αποδέχεται τα όσα λαμβάνουν χώρα στη ράχη του. Αυτή η προϋπόθεση είναι βασικότατη, όσο και δυσκολότατη για την επίτευξη από πλευράς του Εκπαιδευτή, όμως, διασφαλίζει την ομαλότητα διεξαγωγής των ασκήσεων κι εδώ ακριβώς έγκειται και η αξία του Εκπαιδευτή εάν και κατά πόσον μπορεί να αποσπάσει αυτή την συναίνεση του σχολικού Ίππου ο οποίος, εντελώς ελεύθερος ελέγχου (όπως στην παρατιθέμενη φωτογραφία από την εκπαίδευση της Σχολής μας) αποδέχεται ακίνητος και γαλήνιος την δραστηριότητα του Ιππέως του υφ΄ οιανδήποτε ισορροπιστική κατάσταση.
ΚΟΖΑΚΙΚΗ DJIGITOVKA Mία ίππευση η οποία φέρει την «σφραγίδα των Κοζάκων, η Djigitovka (Ντζιγκίτοφκα) «αποκολλά» εντελώς τον Ιππέα από την σέλλα και στις μεγάλες καλπαστικές ταχύτητες που περιέχει το ασκησιολόγιό της, τον ανεξαρτητοποιεί από κάθε συμβατικό «κάθισμα» έφιππης ισορροπίας.
Με πολλά στοιχεία Ακαδημαϊκής Γυμνιππευτικής (Voltige) η Djigitovka προσδίδει ένα «υστερόγραφο» πολύ καλού «καθίσματος» στον Ιππέα και το ασκησιολόγιό της εφαρμόζεται όταν ο Ιππέας το κατακτήσει έχοντας, βεβαίως, αφήσει …πίσω ισορροπιστικές φοβίες και επιφυλάξει καλπαστικής ταχύτητος. Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» επιχειρούμε πολύ διακριτικά και με πολύ λεπτό τρόπο την εισαγωγή του αρχαρίου στο πνεύμα της Djigitovka ήδη από το πρώτο μάθημα, προορίζοντας τους μαθητές μας ως
αριστείς Ιππείς, αποφεύγοντας όμως να τους προξενήσουμε φόβους, κάτι που θα ήταν όχι μόνον ασύμφορο για την πρόοδό τους, αλλά και κουτό.
Μετά το «θεμέλιο» της Djigitovka το οποίο είναι οι κινητικές εφάλσεις και το κινητικό ορθοστάδην, δηλαδή, η πλήρης «αποκόλληση» του Ιππέως από την έδραση επί της ράχεως του Ίππου, το εκτενέστατο ασκησιολόγιο είναι πραγματοποιήσιμο σ΄ αυτή την θεαματική ίππευση.
ΙΠΠΕΥΣΗ ΜΑΓΥΑΡΩΝ CSIKȮS Mε τον Ιππέα σε διαρκές ορθοστάδην και με ηνιοχεία από αυτήν την στάση, η Ίππευση των Μαγυάρων Csikȯs, ανυψώνοντας το κέντρο βάρος καθιστά τον Ιππέα ακόμη καλύτερον ισορροπιστή και τον προετοιμάζει για την περισσότερο …ρηξικέλευθη Djigitovka η οποία, συνήθως, αποτελεί το επόμενο στάδιο εκπαιδεύσεως. Περνώντας από πολλές «ατραπούς» ασκήσεων, αυτή η ίππευση συμφιλιώνει τον Ιππέα με τον Ίππο και του προσφέρει μιαν αίσθηση δυναμικής μεν, ευγενούς δε, κυριαρχίας, όπως ακριβώς είναι κι η φύση των Μαγυάρων, ευγενής αλλά και ισχυρή.
Σαφώς και για προχωρημένους μαθητές ο πυρήνας της, θα πρέπει και αυτή η ίππευση να εφαρμόζεται κατά το προκαταρκτικό ασκησιολόγιό της από το πρώτο μάθημα του αρχαρίου και αποτελεί, πλέον εξειδικευμένη γνώση του Εκπαιδευτή αυτό το «προκαταρκτικό ασκησιολόγιο», εναπόκειται δε στην κρίση του η εισαγωγή σε αυτό ενός αρχαρίου και στην Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η ίππευση των Μαγυάρων Csikȯs έχει την θέση της. Βεβαίως, εφαρμόζοντας αυτή την συγκεκριμένη ίππευση αποδίδουμε μεγαλύτερη σημασία στην ωφέλεια επί των ψυχών των μαθητών μας την οποία ασκεί και που από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής της τα αποτελέσματα είναι ορατά σε κάθε εκπαιδευόμενο και όχι μόνον διότι αντίστοιχες επιδράσεις παρατηρούμε και στους Ίππους οι οποίοι συμμετέχουν. Είμαστε ευγνώμονες στην ιππικήν εμπειρία που μας προσέφεραν τα εκπαιδευτικά ταξίδια μας στο εξωτερικό και, εν προκειμένω, στην απέραντη Ουγγρική πεδιάδα (Puszta) η οποία μας δίδαξε πολλά και σημαντικά από τον θησαυρό του ιππικού «περιεχομένου» της.
Η ίππευση των Μαγυάρων Csikȯs «διασταυρώνεται» από ένα πολύ λεπτό σημείο το οποίο επιδέχεται παρερμηνειών και το οποίο θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως: την συναισθηματική σχέση των Csikȯs με τον Ίππο ή την «υποταγή» του Ίππου με τους Csikȯs. Το σημείο αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει κατανοητό από έναν «δυτικόφρονα» Ιππαγωγό και Ιπποεκπαιδευτή, όμως, αποτελεί μία σύνθεση αλληλοσυναινέσεως και αλληλοσυσχετίσεως η οποία εκφράζεται και από τις δύο «πλευρές» επί του στίβου του Ιππευτηρίου αλλά και, γενικώς, κατά την συμβίωση των δύο ετεροκλήτων, αλλά διασυνδεδεμένων πλασμάτων! Συνοπτικώς θα λέγαμε, ότι χωρίς αυτό τον δεσμό δεν επιτυγχάνουμε το πνεύμα της ιππεύσεως των Μαγυάρων Csikȯs κι εδώ έγκειται η δυσκολία για τον «δυτικό» Εκπαιδευτή ο οποίος βλέπει, δυστυχώς, έναν εργαλειοποιημένο και «άψυχο» τετράποδο υπηρέτη, αλλά αυτό δεν ισχύει για την Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων».
ΝΑΪΤΙΚΗ ΙΠΠΕΥΣΗ Ιστορική, συμβολική, αλλά, αναμφισβητήτως, «συνεργατική» η Ναϊτική Ίππευση προορίζεται για την άσκηση σε μαχητική συνίππευση δύο Ιππέων με διαφορετικά πολεμικά καθήκοντα και, βεβαίως και για την ταυτόχρονη συνεργασία και των δύο Ιππέων με τον Ίππο. Πολύ σημαντική ίππευση από πλευράς εκπαιδευτικής αξιοποιεί το «τρισυπόστατο» του σχήματός της με την επιπρόσθεση δυσκολιών ομαδικού συντονισμού κατά την διάρκεια των βηματισμών του Ίππου, καθιστώντας τους πλέον «επαισθητούς» στους δύο Ιππείς, ιδίως, με την ταυτόχρονη χρήση όπλου.
Προϋποθέτει προσοχή στην κατανομή του βάρους των Ιππέων και σωστή χρήση συνεργημάτων, αφήνει δε και στους τρεις εμπλεκομένους μιαν αίσθηση αλληλοσυμπληρώσεως η οποία θεμελιώνει έναν επέκεινα σχεδιασμό κοινής εκπαιδεύσεως σε πολλούς ιππικούς τομείς.
Οίκοθεν νοείται ότι σε αυτή την περίπτωση ο Εκπαιδευτής και οι εμπλεκόμενοι μεριμνούν για την λογική εκτίμηση του συνολικού φορτίου και την διάρκεια της εργασίας όπως και την φύση της διαδρομής του Ίππου προς αποφυγή επιβαρύνσεών του, με συνέπειες υγείας.
ΣΚΗΝΙΚΗ ΙΠΠΕΥΣΗ Το Ιππικό Θέατρο είναι μια «γέφυρα» με την βιωματική αποδοχή ενός ρόλου ο οποίος μπορεί να είναι και αυτός του έφιππου πολεμιστή. Βιώνοντας αυτόν τον ρόλο ο εκπαιδευόμενος σε μια πολεμική τέχνη, όπως η Έφιππη Τοξοβολία, ανακαλύπτει πολλά ελκυστικά «μονοπάτια» βελτιώσεως τεχνικών και, πρωτίστως, της έφιππης ισορροπίας του. Έτσι, στο Ιππικό Θέατρο ισχύουν οι κανόνες της σκηνικής ιππεύσεως η οποία διέπεται από σεναριακούς περιορισμούς οι οποίοι αυξάνουν την διευθυντική αλλά και την όλη χειριστικήν δεξιότητα του Ιππέως. Η, κατά κανόνα, χορογραφική σκηνική κίνηση στην, συχνά περιορισμένη, αρένα του Ιππικού Θεάτρου όπου το ζευγάρι Ίππος και Ιππέας καλούνται συχνά ακόμη και να καλπάσουν, πέραν της ψυχολογίας του ρόλου, αναπτύσσει στον Ιππέα και ικανότητες τις οποίες, ίσως, ποτέ δεν φαντάστηκε ότι διαθέτει.
Πέραν των περιορισμών κινήσεως, η σκηνική ίππευση παρουσιάζει μία επιπλέον σημαντικότατη δυσκολία για τον Ιππέα και αυτή δεν είναι άλλη από την ενδυμασία και τα παρελκόμενά της που συνήθως φέρει ώστε να ανταποκρίνεται στο ρόλο του.
Η σκηνική ίππευση πολλές φορές θέλει τον Ιππέα να φορά άβολα ρούχα εποχής ή, ακόμη και πανοπλίες ή όπλα των οποίων το βάρος και το μέγεθος εμποδίζουν την χρήση των συνεργημάτων όπως απαιτεί η, κατά περίπτωση, χορογραφία.
Τα μαθήματα Ιππικού Θεάτρου με την συνεπακόλουθη Σκηνική Ίππευση, ίσως, αποτελούν την επιτομή της ιππικής εκπαιδεύσεως διότι όχι μόνον βελτιώνουν τις ιππικές επιδόσεις του εκπαιδευομένου αλλά, ταυτοχρόνως, καλλιεργούν και τον ψυχισμό του ανελίσσοντας την Παιδεία του, λόγος για τον οποίον, στην Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» θεωρούμε το Ιππικό Θέατρο ως εκ των ουκ άνευ!
ΕΦΙΠΠΗ YOGA Ανεκτίμητο προσόν η ευκαμψία, η ευλυγισία του Ιππέως (και όχι μόνον…) και η Yoga, γενικώς, υπηρετεί τον καλύτερο τρόπο αποκτήσεως αυτού του προσόντος! Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» το βασικό ασκησιολόγιο της Yoga ενσωματώνεται στο πλαίσιο διατάσεων κάθε εκπαιδευομένου και εφαρμόζεται στην αρχή κάθε μαθήματος ακόμη και του πρωτοείσακτου.
Είναι δε παρατηρημένο ότι αυτή η υποτυπώδης διατατική Yoga η οποία προηγείται κάθε μαθήματος Ιππευτηρίου αποδίδει σημαντικούς καρπούς ευκαψίας που συνοδεύουν κάθε εκπαιδευόμενο σε όλο το μάθημα που ακολουθεί, λόγος για τον οποίο ποτέ δεν παραλείπουμε αυτόν τον τόσο γόνιμο «πρόλογο» κάθε μαθήματος ο οποίος εκτελείται με …ευλάβεια από όλους οι οποίοι αποφασίζουν να εφιππεύσουν!
Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» ευτυχήσαμε, κατά το παρελθόν, να συμπεριλάβουμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμά μας και πλήρη διδασκαλία Έφιππης Yoga την οποία δίδαξε εξαιρετική ειδικός η οποία, δυστυχώς και για οικογενειακούς της λόγους έπαυσε να την διδάσκει.
Θυμόμαστε ότι, τότε (2014) η αγαπητή μας Εκπαιδεύτρια είχε διδάξει Έφιππη Υοgα στο Ιππευτήριό μας, ακόμη και σε τυφλή μαθήτρια και, μάλιστα με ιδιαίτερην επιτυχία η οποία κατεγράφη στα τηρούμενα αρχεία μαθημάτων.
Όλο εκείνο το υλικό των μαθημάτων της Έφιππης Yoga μελετήθηκε προσεκτικά και, για αρκετό χρόνο, συγκριτικά με συναφείς μεθόδους και συστήματα πάντοτε με την προοπτική της συνεχίσεως των μαθημάτων, αμιγούς, Έφιππης Yoga την οποία εκτιμούμε ιδιαιτέρως ως επικουρική διδασκαλία όχι μόνον ευκαμψίας κι ευλυγισίας αλλά και ως διδασκαλία ισορροπίας Ιππέων. Κατά την διαρρεύσασα και μέχρι σήμερα, χρονική περίοδο, εφαρμόζοντας σποράδην ασκήσεις της Έφιππης Yoga σε εκπαιδευόμενους διαπιστώσαμε την βαθμιαία αλλά σταθερή βελτίωσή τους υπερβαίνοντας εμπόδια δυσκινησίας η οποία είναι καταλυτική για την Ιππασία.
Έτσι, ανασυντάσσοντας συν τω χρόνω τα συμπεράσματά μας, αποφασίσαμε να εφαρμόζουμε με σταθερότητα ένα υποτυπώδες, διατατικού χαρακτήρος, πρόγραμμα Έφιππης Yoga σε κάθε μάθημά μας και τώρα, επί τη ευκαιρία της συγγραφής του παρόντος εγχειριδίου, θεωρούμε σκόπιμο να μορφοποιήσουμε ένα πλήρες, βασικό, πρόγραμμα Έφιππης Yoga ώστε να το εισαγάγουμε αυτοτελώς προς διδασκαλία στη Σχολή μας.
Μετά από προσεκτική μελέτη του αντικειμένου καταλήξαμε ότι πλέον κατάλληλη είναι η μέθοδος που παρουσιάζει η, ξένη, ειδική Εκπαιδεύτρια Angela Nunez και την τιτλοφορεί «Beginner Horse Yoga» την οποία παρουσιάζουμε εν συνεχεία υπό μορφή screenshots από τα βίντεό της. Αποτελούν προσεκτικές επιλογές μιας εκπαιδευτικής ακολουθίας (sequence) ασκήσεων Έφιππης Yoga, πολλές από τις οποίες εφαρμόσαμε κι εμείς κατά το παρελθόν, στην σχολή μας και οι οποίες μπορούν να εφαρμοσθούν από τον καθένα και πάντα αμφιπλεύρως.
Εξαιρετική και περιγραφικότατη η Angela Nunez σε μία τόσο εξαιρετική διδασκαλία Έφιππης Υοga, αλλά θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι στην περίπτωσή μας, δηλαδή στην περίπτωση μαχητών που ασχολούνται με μία πολεμική τέχνη όπως η Έφιππη Τοξοβολία της οποίας το «υπόστρωμα» είναι η κίνηση, η Έφιππη Yoga θα απέδιδε μέγιστα οφέλη εάν η εξάσκηση σε αυτή τοποθετηθεί επί της κινήσεως, με κινούμενο τον Ίππο και αυτό επιχειρείται στη Σχολή μας για κάθε Εφιπποτοξότη και με αυτή την προοπτική θα πρέπει να διδάσκεται η Έφιππη Yoga στη Σχολή μας.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΣΙΡΚΟ Η μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, «μεταπολεμική», περίοδος υπήρξε η εποχή της παραχαράξεως όχι μόνον της Ιστορίας αλλά και της αποφυσικοποιήσεως του Ανθρώπου ο οποίος, κατά οργουελιανό τρόπο, επιχειρείται να μετατραπεί σε ένα αφύσικο υβρίδιο υπακοής σε διεθνείς παγκοσμιοποιητικούς αφέντες. Και στο πλαίσιο αυτής της μεθοδευμένης αποφυσικοποιήσεως του Ανθρώπου παραχαράχθηκαν κι απομειώθηκαν έννοιες που σχετίζονται με την φυσιοκεντρική υπόσταση του Ανθρώπου, έννοιες σχετικές με την φυσική του άσκηση μεταξύ των οποίων και το «Τσίρκο» στο οποίο δόθηκε η στρεβλή εικόνα του …«γκροτέσκο»! Τουναντίον, όμως, το Τσίρκο απετέλεσε το λίκνο της ακροβασίας και της ισορροπίας όπου, ισότιμα με το Γυμναστήριο, ο Άνθρωπος κατάφερε να ασκηθεί και να προσεγγίσει την ίδια τη φύση του παύοντας να παραμένει αιχμάλωτος στην υποβολιμαία «καταγραφή της παρουσίας του» σε ελεγχόμενους κλειστούς χώρους!
Η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» αμιγώς φυσιοκεντρική, «φιλτράρει» την ισορροπιστική διδασκαλία της μέσα από την ίδια την Φύση και την φυσική κινητικότητα του Ανθρώπου όπως ακριβώς την περιλαμβάνει στο πνεύμα της και η αρένα του Τσίρκο με την δική της «φιλοσοφία» και το δικό της ασκησιολόγιο!
Στη Σχολή μας ενθαρρύνουμε την ενασχόληση με κάθε δραστηριότητα η οποία ανελίσσει την αίσθηση ισορροπίας του Ανθρώπου χωρίς τις παρωπίδες σοβαροφανείας που, συνήθως, επικαλούνται οι λιποτάκτες της ανθρώπινης φυσιολογίας. Και επιλέγουμε μία εντελώς ιδιότυπη διδασκαλία της ισορροπίας η οποία διέρχεται μέσα από την χαρά και την ωφέλεια πρωτίστως της ψυχής και δευτερευόντως του σώματος.
Το Τσίρκο, λοιπόν, για μας αποτελεί μία κοιτίδα εμπνεύσεως της ισορροπιστικής διδασκαλίας και αποδεικνύεται ότι αυτή η πεποίθηση αποδίδει καρπούς. Ο ιμάντας ισορροπίας, το μονόροδο και ο,τιδήποτε «υποβαστάζει» τον Άνθρωπο να ισορροπήσει, αποτελούν για την Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» ισχυρά εκπαιδευτικά μέσα για την βελτίωση του αισθήματος ισορροπίας των μαθητών μας.
Εν συμπεράσματι, η έφιππη ισορροπία βελτιώνεται με την συζυγή σύμπραξη ασκήσεων «καθημερινότητος» εκτός Ιππευτηρίου και επ΄ αυτής της παραμέτρου θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά και εξίσου σημαντικά με όσα και για την διδασκαλία της έφιππης ισορροπίας..
Τέλος, το πλουσιότατο οπτικοακουστικό υλικό της ισορροπιστικής διδασκαλίας μας αποδεικνύει όχι μόνον το βάσιμο των σχεδιάσεών μας αλλά και την υποχρέωση επιτάσεως των εκπαιδευτικών προσανατολισμών μας οι οποίοι, ολοένα και περισσότερο, σε αντίξοους καιρούς αποδεικνύονται βασιμότατοι.
Ο ΚΑΛΩΣ «ΣΥΓΚΕΡΑΣΜΕΝΟΣ» ΙΠΠΟΣ Χωρίς ένα καλώς συγκερασμένο πληκτροφόρο όργανο, τα υπέροχα έργα baroque του Johann Sebastian Bach ουδέποτε θα κατάφερναν να γίνουν κτήμα της ανθρώπινης ακοής και για τον λόγο αυτό ο μεγάλος συνθέτης συνέταξε δύο βιβλία με τον τίτλο «Das Wohltemperierte Klavier» (Το καλώς συγκερασμένο πληκτροφόρο). Στην δική μας περίπτωση, όλες οι προηγούμενες σελίδες θα ήσαν κενές περιεχομένου εάν, σε κάθε περίπτωση, δεν είχε προηγηθεί ένας καλώς συγκερασμένος …Ίππος ο οποίος, πριν από την εκπαίδευση των μαθητών μας θα είχε εκπαιδευθεί ο ίδιος ώστε να είναι ασφαλής και κατάλληλος για το απαιτητικότατο ασκησιολόγιο της Σχολής μας!
Έτσι, από το 2005 και μέχρι σήμερα, εκατοντάδες νεολέκτων Ίππων και καθένας ξεχωριστά, εκπαιδεύθηκαν από εμάς ώστε, αυτό το φύσει φοβικό ζώο φυγής να ενισχύσει τις ψυχικές αντοχές του, να αποδεχθεί
ανεπιφυλάκτως και χωρίς την άσκηση της οιασδήποτε βίας την συνεργασία του με τον Άνθρωπο ανταποκρινόμενο με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στα ιδιαιτέρως εξειδικευμένα και επαυξημένα καθήκοντα ως Ίππου μιας Σχολής εφίππων πολεμικών τεχνών.
Με προτεραιότητα του ιδρυτικού οράματος των «Ελλήνων Κενταύρων» την ευημερία του Ίππου, πρώτιστο μέλημά μας η κατηγορηματική απόρριψη κάθε βίας στην εκπαίδευση αλλά και στην μετέπειτα συνεργασία μας με τον Ίππο. Ιδρύοντας μία Σχολή όπως αυτή των «Ελλήνων Κενταύρων» προκειμένου να συντελέσουμε στην κατάργηση κάθε μέσου βασανισμού του Ίππου τα οποία θεωρούνται «βοηθήματα» ενώ δεν είναι παρά σαδιστικά μέσα καταναγκασμού του Ίππου (στομίδα, μαστίγια, σπιρούνια, ανάσπαστα κλπ) λάβαμε υπ΄ όψη μας, αρχικώς, τον σεβασμό της βουλήσεως και της προσωπικότητος του Ίππου, ευθυγραμμιζόμενοι ανεπιφυλάκτως με ο,τιδήποτε συνιστά συνθέτον μέρος
αυτού του σεβασμού με προεξάρχοντα παράγοντα την υποδοχή επί ίσοις όροις του Ίππου στην ανθρώπινη «αγέλη» η οποία τον περιβάλλει.
Αιτώντας την συγκατάθεσή του για την καθημερινή εργασία Ιππευτηρίου και χωρίς καμία δέσμευση ή καταναγκαστικήν εξάρτηση από τον Άνθρωπο, με ελεύθερη βούληση συνεργασίας, ο Ίππος της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων» καθίσταται αναπόσπαστο μέλος της ανθρώπινης «οικογενείας» σε μία, εξ αρχής, συμβίωση και συνύπαρξη. Και, αυτή η «συναίνεση» έχει την διάρκειά της καθ΄ όλη τη διάρκεια της καθημερινότητός μας, διατηρώντας την γονιμότητα μιας συνε-
χούς όσο και ιδανικής συνεργασίας, κάτι το οποίο αποτελεί προϋπόθεση της ασφαλείας των μαθημάτων ενός τόσο επικίνδυνου curriculum, όσο αυτό της Έφιππης Τοξοβολίας και, εν γένει, των εφίππων πολεμικών τεχνών.
Για τους λόγους αυτούς και υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις, ο Εκπαιδευτής νεολέκτου Ίππου μιας Σχολής όπως η δική μας θα ξεκινήσει την προσπάθεια καταλληλοποιήσεως του Ίππου βοηθώντας τον να υπερβεί
φοβίες κι επιφυλάξεις απέναντι σε καταστάσεις που τον τρομάζουν και τον θέτουν σε κατάσταση φυγής. Απρόβλεπτες καταστάσεις με απειλητικό «προφίλ» για τον φοβικό Ίππο, άγνωστα αντικείμενα που τον τρομάζουν με τις αιφνιδιαστικές εμφανίσεις τους και τους κρότους που προκαλούν και πολλά άλλα, θα πρέπει να του γίνουν οικεία και …φιλικά, με τρόπους και συνδυασμούς τους οποίους κατέχει ο Εκπαιδευτής, πριν επιχειρηθεί το οποιοδήποτε μάθημα με έφιππο εκπαιδευόμενο.
Ο Ίππος, πολύ πριν ξεκινήσει την «καριέρα» του ως Δάσκαλος Έφιππης Τοξοβολίας ή εφίππων πολεμικών τεχνών θα πρέπει να έχει εμπιστευθεί απολύτως την ύπαρξή του στην προσέγγιση του Ανθρώπου και αυτό είναι ένα απαράβατο μέλημά μας για κάθε έναν από τις εκατοντάδες Ίππων τους οποίους, μέχρι σήμερα, εκπαιδεύσαμε, με την ίδιαν αίσια κατάληξη για όλους! Άλλωστε, στην οιανδήποτε «συμβίωση» εάν αυτή η σχέση εμπιστοσύνης δεν υπάρχει, η «συμβίωση» καθίσταται αδύνατη και αργά ή γρήγορα εκφυλίζεται και διαλύεται.
Και αυτή η επανάληψη της ιδίας «αφετηρίας», αλλά και των ίδιων εν συνεχεία μεθόδων «συγκεράσεως» του Ίππου, όχι μόνον δεν κουράζει τον Εκπαιδευτή αλλά και ενισχύει το ενδιαφέρον του για τον Ίππο συνδέοντάς τον ακόμη στενότερα με αυτόν!
Ιδιαίτερη είναι και η μέριμνα εξοικειώσεως όλων των σχολικών Ίππων μας με την έφιππη Τοξοβολία, με το Τόξο και την τόξευση, ακολουθώντας μια πάγια εξοικειωτική διαδικασία η οποία έχει αποδειχθεί ιδιαιτέρως αποτελεσματική σε όλες, ανεξαιρέτως τις εκπαιδεύσεις
νεολέκτων Ίππων που επιχειρήσαμε, συνεχώς με ξένους Ίππους.
εργαζόμενοι
Ο Ίππος της Έφιππης Τοξοβολίας θα εκπαιδευθεί σε πολλές παραμέτρους που αφορούν στη συγκεκριμένη πολεμική τέχνη και εμείς δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ελευθερία της προσαρμογής του στις εκπαιδευτικές απαιτήσεις, αφήνοντάς τον αδέσμευτο ώστε, ελευθέρα βουλήσει, να αντιληφθεί, να αποδεχθεί και να προσαρμοσθεί. Καθώς, στην Έφιππη Τοξοβολία εμπλέκεται και η χρήση συγκεκριμένων αντικειμένων (Τόξο/βέλη) καθώς και η πρόκληση ενοχλήσεων προς τον ευαίσθητον Ίππο (ήχος χορδής κατά την τόξευση του βέλους κλπ, φροντίζουμε να τον εξοικειώνουμε πλήρως με όλα αυτά και με προσεγγίσεις οι οποίες είναι εξ αρχής ενδεδιγμένες για την βαθμιαία «συμφιλίωσή» του μαζύ τους.
Η αποδοχή της «εικόνος» του Τόξου και των βελών καθώς και η «αφή» τους είναι βασικός παράγων εξοικειώσεως και αυτά επιτελούνται με συγκεκριμένες εκπαιδευτικές τεχνικές.
Πάντοτε ο Εκπαιδευτής νιώθει την μαγεία της αποδοχής των ενεργειών του από τον Ίππο και αυτή είναι και η πραγματική «πληρωμή» του. Πολύ συχνά το οπτικοακουστικό αυτών των «στιγμών» αποκαλύπτει την εξαύλωση του Εκπαιδευτή αλλά και την απόλυτη γαλήνη του Ίππου και όλου του περιβάλλοντος…
Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» ο «συγκερασμός» του Ίππου εμπεριέχει μιαν αρμονία …κλειδοκυμβάλου παρόμοια με εκείνη με την οποία ασχολήθηκε ο Johann Sebastian Bach στα δύο βιβλία του.
Και σε καμία περίπτωση δεν θα παραλειφθεί η εξοικείωση του Ίππου με την κίνηση του βέλους, την πτήση του και την εικόνα όπως και τον ήχο που παράγει και τον οποίο η ευαισθητότατη ακοή του ζώου τον συλλαμβάνει. Αυτή η περίπτωση διδάσκεται στον Ίππο με έναν τρόπο λίαν υψηλής επικινδυνότητος ο οποίος προϋποθέτει εμπειρότατον Εκπαιδευτή με αποφασιστικότητα και, κυρίως, τοξευτική σταθερότητα η οποία θα αποτρέψει κάθε δυσάρεστο. Και, στα 17 χρόνια της λειτουργίας της Σχολής μας ούτε και εν προκειμένω υπήρξε «δυσάρεστο»!
Εν προκειμένω επιχειρούμε τόξευση βέλους το οποίο θα διέλθει με μεγάλη ταχύτητα (ώστε να προκαλεί και τον υψηλότερο συριγμό-ενόχληση τροχιάς) κάτω από την κοιλιά του Ίππου ο οποίος θα πρέπει να παραμένει απαθής.
Ουδεμία ολιγωρία συγχωρείται κατά την προετοιμασία ενός Ίππου Σχολής εφίππων πολεμικών τεχνών και στην δική μας Σχολή όχι μόνον δεν κουραζόμαστε να εκπαιδεύουμε τον ένα μετά τον άλλο τους ξένους Ίππους που αναλαμβάνουμε αλλά θεωρούμε και Τιμή μας που οι Ιππαγωγοί τους μας τους εμπιστεύονται εν λευκώ! Και προς αυτούς τους Ιππαγωγούς, αλλά κυρίως στους Ίππους αισθανόμεθα ευγνώμονες για μία συνεργασία η οποία συνεισφέρει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, όπως η «Unesco» έχει αναγνωρίσει την Έφιππη Τοξοβολία! Παραλλήλως με την εκπαίδευσή του στα κυρίως καθήκοντα της Έφιππης Τοξοβολίας κάθε Ίππο της
Σχολής μας τον εκπαιδεύουμε και σε πολλούς άλλους τομείς, όπως στην αφοβία της τοποθετήσεως των ποδών του επί παντοδαπού εδάφους, κάτι που αποτελεί φυσικό περιορισμό για κάθε Ίππο.
Ακολουθώντας δικές μας εκπαιδευτικές μεθόδους, οι Ίπποι μας αποκτούν άνεση βαδίσεως σε οιανδήποτε εδαφική επιφάνεια, νερό κλπ διότι πολεμικός Ίππος άνευ ικανότητος κινήσεως επί παντοδαπού εδάφους είναι άχρηστος!
Ένας πολεμικός Ίππος, επίσης, δεν θα πρέπει να ενοχλείται και από άγνωστα αντικείμενα τα οποία τον αγγίζουν, ακόμη κι όταν περιορίζουν την επαφή του με το φυσικό περιβάλλον! Και για την περίπτωση αυτή έχουμε τη «συνταγή» η οποία, αν και μπορεί να προκαλέσει πολλές απότομε αντιδράσεις του Ίππου, το έχουμε αποφύγει επιτυχέστατα, συντελώντας στη βελτίωση των αντοχών του.
Πολλά είναι τα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σε μια πολεμική τέχνη και με όλα αυτά εξοικειώνουμε εγκαίρως τον Ίππο ώστε να τα γνωρίζει και να τα αποδέχεται.
Είμαστε απαιτητικοί για έναν βέλτιστο Ίππο και αυτό σημαίνει ότι ακόμη και μη βλέποντα, θέλουμε τον σχολικό Ίππο μας λειτουργικό και συνεργάσιμο με τυφλή εμπιστοσύνη στις εκπαιδευτικές ανάγκες της Σχολής μας.
Ποτέ, δε, δεν παραλείπουμε να υπενθυμίζουμε στον σχολικό μας Ίππο τον ρ υ θ μ ό ο οποίος πέραν του ότι εκφράζει την ίδια την Ιππασία, υπενθυμίζει ότι οι όποιες περιβαλλοντικές ενοχλήσεις αποτελούν ακίνδυνες απόπειρες διαταράξεώς μας οι οποίες όμως, προσκρούοντας στην ανθεκτικότητά μας εξανεμίζονται!
Και οι τεχνικές μας αξιοποιούν και την τεχνολογική πρόοδο της εποχής μας αποενοχοποιώντας τους ίππειους φόβους ακόμη και με μη επανδρωμένες ιπτάμενες συσκευές (drones) οι οποίες αποδεικνύονται αποτελεσματικότατες και σε αυτό τον ρόλο.
Με όλη αυτή την εκπαιδευτική «πρόνοια», ο κάθε Ίππος μας μετατρέπεται σε ζώσα απόλαυση για τους μαθητές μας οι οποίοι τον χαίρονται με ένα μοναδικό τρόπο γεμάτο φυσικότητα και λυρισμό στην καθημερινότητα του Ιππευτηρίου μας η οποία χαρακτηρίζεται από ισορροπία, αξιοπρέπεια και πρόοδο!
Και μη φαντασθείτε ότι όσα προαναφέρονται μας προσδίδουν τον τίτλο του «Δασκάλου» ή έστω του «γνώστη»! Όχι, αρχάριοι της Ιππικής είμαστε με πλήρη επίγνωση της αρχαριότητός μας προ της πολυεπιστήμης της Ιππικής! Πάντως, απλώς, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το «καλώς έχειν!» του δικού μας «κλειδοκυμβάλου», του υπέροχου Ίππου του οποίου τον «συγκερασμό» επιτυγχάνουμε με τονικήν ακρίβεια όπως εννοούσε ο Johann Sebastian Bach με τις υψηλές αρμονικές απαιτήσεις του!
Βιβλιογραφία: Θεοδώρου Γ. Αντίκα «ΙΠΠΟΙ ΚΑΙ ΙΠΠΟΛΟΓΙΑ» Αριστοτέλους Ηρ. Καλέντζη «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ»
