H Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία έχει ως αντικείμενό της την διδασκαλία Εφίππων Πολεμικών Τεχνών δεν θα μπορούσε παρά να έχει ως vade mecum της τις εγκυρότερες «πηγές» αντλήσεως τεχνικών και πληροφοριών εν προκειμένω δε εις ο,τι αφορά στην διδασκαλία των ιπποτικών ιππικών αγωνισμάτων, οι σχετικές σελίδες του «Αναμνηστικού τεύχους της Πανιονίου Αναδρομικής Εκθέσεως ‘ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ’» (Κέρκυρα, 1914, σ. 88-94) είναι ό,τι ακριβέστερο και ορθότερο, οπότε, τις παραδίδουμε στη μελέτη παντός ενδιαφερομένου, απευθείας από την Βιβλιοθήκη της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας», ευχόμενοι καλήν ανάγνωση!
ΙΠΠΟΤΙΚΑ ΙΠΠΙΚΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ «Όποιον πολεμάει σα λιοντάρι ποτέ δεν τον κρεμάνε σα σκυλί!» Όταν τα σύγχρονα κέντρα εξουσίας προσπαθούν να μας κοντρολάρουν ευνουχίζοντας τη μάχιμη βούλησή μας εμείς την εκγυμνάζουμε, την ενδυναμώνουμε και την μετατρέπουμε σε ένα όπλο επιβιώσεως των θνητών ατόμων μας αλλά και της άθνητης Φυλής μας! Ξαναπιάνουμε στα χέρια μας τα ιερά όπλα των Προγόνων μας για να τα ξανα-τιμήσουμε! Να αντλήσουμε μέσα από αυτά την αλκή Εκείνων που μας χάρισαν την ελευθερία και να διατηρήσουμε αυτό το ανεκτίμητο δώρο τους μέσα στο χρόνο. Η Πολεμική Αρετή της Φυλής μας παραμένει ο Φάρος που καθοδηγεί τις σκέψεις και τις πράξεις μας, μέσα σ’ ετούτους τους χρόνους του ατιμωτικού ψευδο-ειρηνισμού ο οποίος αποδεικνύεται στον πλέον επικίνδυνο ευνούχο των Κοινωνιών και δη των Ευρωπαϊκών! «ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΜΕΝ ΠΑΤΗΡ ΕΣΤΙ…» Η ευνουχιστική «φιλ-ειρηνική» ψευδαίσθηση, ήδη, από τα τέλη του 19 αιώνος έχει πλήξει και την Ιππασία! Τα άλλοτε γενναία Πολεμικά Ιππαγωνίσματα αντικατεστάθησαν (κυρίως από τους μαλθακούς αγγλοσάξωνες) με άλλα «γλυκερά» και κοσμικά, τα οποία όμως αν και για τον Άνθρωπο «ακούγονταν» πιο … «εύπεπτα» και «φιλάνθρωπα», για τον Ίππο υπήρξαν εξοντωτικά και απάνθρωπα! Η ειρηνική υπερπήδηση εμποδίων, με τα εξοντωτικά της αποτελέσματα για το μυοσκελετικό σύστημα του Ίππου θεωρήθηκε πιο «ουμανιστική» από το πολεμικό Ιππηλάσιον το οποίο ουδεμία κακοποίηση του Ίππου επέφερε. Ο λόγος ήταν απλός και …πονηρός: μέσα από την παραπλανητική αυτή «αντικατάσταση» σκοπός δεν ήταν η επί το ουμανιστικότερο μεταβολή της Ιππασίας, αλλά η έκπτωση των φιλίππων Ευρωπαϊκών Κοινωνιών από το ιππικό μαχητικό πνεύμα και ο ευνουχισμός του ιππικού φρονήματός τους το οποίο αντανακλούσε την όλη μαχητικότητα της εποχής. Σε αυτό τον ευνουχισμό πρωτοστάτησε και η Καθολική Εκκλησία η οποία, ως κάθε μορφής όπιο, απέβλεπε στην βουλησιακή εξουθένωση των μαζών ώστε αυτές να είναι ευχερέστερα ελεγχόμενες μέσα από τις θεοκρατικές εκκλησιαστικές μεθοδεύσεις! Εμείς, επιλέγουμε τα Πολεμικά Ιππαγωνίσματα των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως, όχι μόνο για να διατηρήσουμε υγιείς εαυτούς αλλά και την νοσούσα, σήμερα, Ελληνική Ιππασία! ου
Η σημαντική μελέτη του Σπ. Μ. Θεοτόκη είναι πολύτιμη κατά την λεπτομερή περιγραφή των Ιππαγωνισμάτων επί Ενετοκρατίας στα Επτάνησα, τα οποία Ιππαγωνίσματα ασφαλώς είναι εκείνα εις τα οποία επεδίδοντο οι Έλληνες Στρατιώτες οι οποίοι συνέχιζαν να παραμένουν και να υπηρετούν ως ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ στα Επτάνησα (βλ: προηγ. Σελίδα).
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ Ο καταγραφέας των παραπάνω σπανίων πληροφοριών, όπως μας πληροφορεί ο Θ. Βελλιανίτης στο τεύχος της εφημερίδος «ΑΘΗΝΑΙ» (10ης Ιουνίου 1914),υπήρξε «…η ψυχή της εκθέσεως εκείνης. Ήτο ο ιστορικός όστις παραλαβών ποικίλον υλικόν εις παλαιά αντικείμενα και έγγραφα κατέταξε ταύτα λίαν ευμεθόδως εν ιστορική σειρά τοιαύτη, ώστε ο παρακολουθήσας αυτήν να έχη πλήρη την ιστορικήν εξέλιξιν της Επτανήσου και του ιδιαιτέρου αυτής πολιτισμού.» κατόπιν αυτών, γίνεται αντιληπτόν ότι οι πληροφορίες που περιέχονται στις παραπάνω σελίδες του «Αναμνηστικού Τεύχους» του Σπ. Μ. Θεοτόκη, μπορούν να αποτελέσουν «οδηγό» πιστής αναβιώσεως των Ιππαγωνισμάτων των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως προς εφαρμογή από την Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας «EΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» προκειμένου να βελτιωθούν οι ιππασκητικές ικανότητες των Μελών της, αλλά, κυρίως, το μαχητικό αυτών πνεύμα! Tα προτεινόμενα Ιππαγωνίσματα είναι:
(α) (β) (γ) (δ) (ε) (στ) (ζ)
Καλπαστικό κονταροκτύπημα κατ’ ανδρεικέλου. Καλπαστικός ακοντισμός κατ’ ανδρεικέλου. Καλπαστικός σπαθιστικός αποκεφαλισμός ανδρεικέλου. Καλπαστική υφαρπαγή δακτυλίων δια ξίφους Έφιππη σπαθιστική μονομαχία. Έφιππη πάλη. Έφιππη ροπαλομαχία
Το σύνολο των παραπάνω Ιππαγωνισμάτων ονομάζεται «ΙΠΠΗΛΑΣΙΟΝ» Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω Ιππαγωνίσματα ασκούνται και στην Κοιλάδα με δύο εξαιρέσεις : Το Ιππαγώνισμα της Έφιππης Σπαθιστικής Μονομαχίας το οποίο δεν ασκείται ολοσχερώς και το Ιππαγώνισμα της ¨Εφιππης Πάλης το οποίο ναι μεν ασκείται αλλά ως παράμετρος της “BARANTA” η οποία αποτελεί την Εθνική Πολεμική Τέχνη των Μαγυάρων και την οποία διακονούν πλείστοι όσοι Μαγυάροι Εφιπποτοξότες, του Kassai Lajos συμπεριλαμβανομένου.
Παρά την τελεσίδικη υιοθέτηση των ως άνω όρων, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψη τις παρακάτω δύο σημαντικές σημειώσεις::
Εκ των ως άνω Σημειώσεων γίνεται σαφές ότι ο όρος «Ιππηλάσιον» εκφράζει περισσότερο πολεμική πράξη και λιγότερο «παίγνιο», λόγος για τον οποίον προτιμάται.
.