មាតិកា ម'ក ទំពរ័ េដីម ករែថលងអំណរគុណ ពកយែណនំៃថងដំប ូង េរឿងែដលរតូវេធវី េផតតេលីជំនញ
ទំពរ័ េដីម េនៅសល់មិនដល់មួយែខេទៀតេទ ខ្ញុំនឹងបានសញា្ញប័្រតមួយមកទុកេនៅផ្ទះ េហីយ។ ខ្ញុំចាំមកដល់ៃថ្ងេនះ យូរមកេហីយ។ េទាះបីជាខ្ញុំមិនសូវចូលចិត្តការ េរៀនេនៅក្នុងថា្នក់ពិតែមន ែតមិនបានន័យថា ខ្ញុំមិនដឹងេរឿងអ្វីេសាះេនៅក្នុង សាលាេនាះេទ។ ខ្ញុំសរេសរេសៀវេភៅមួយក្បាលេនះេឡីង ស្រមាប់អ្នកែដលេរៀនេទីបែតចូលេរៀន សាកលវិទ្យាល័យ េហីយមិនដឹងថាគួរេធ្វីអ្វីខ្លះ និងមិនគួរេធ្វីអ្វីខ្លះ។ េសៀវេភៅ េនះ មិនែមនជាអាថ៌កំបាំងេនាះេទ ្រគាន់ែតជាអ្វីែដលខ្ញុំធា្លប់េធ្វី កាលែដលខ្ញុំ េនៅេរៀនប៉ុេណា្ណះ។ ខ្ញុំមិនសូវជាមានសំណាង េ្រពាះកាលែដលខ្ញុំចូលេរៀនដំបូងេនាះ មិនមាន អ្នកណាមក្របាប់ខ្ញុំពីេរឿងេនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យេទ។ ខ្ញុំជាមនុស្សទីមួយ ក្នុង្រគួសាររបស់ខ្ញុំ ែដលអាចេរៀនដល់សាកលវិទ្យាល័យ េហតុេនះ ខ្ញុំមិនបាន ទទួលការែណនាំអ្វីេ្រចីនេនាះេទ។ មា៉ក់ខ្ញុំ ្រគាន់ែត្របាប់ឱ្យេទៅសាលាេរៀន នឹងេគ ែតប៉ុណ្ណឹងឯង។ ៤ឆា្នំ ក្នុងសាកលវិទ្យាល័យ េទាះមិនេ្រចីនឆា្នំពិតែមន ែតេបីេយីងចំណាយ ខុសេដាយមិនបានេធ្វីអ្វីេសាះេនាះ ៤ឆា្នំេនះ នឹងេធ្វីឱ្យេយីងសា្តយេ្រកាយ រហូត។ ខ្ញុំក៏មានការសា្តយេ្រកាយមួយចំនួនែដរ ក្នុងេពល៤ឆា្នំេនះ។ េយីង្រតូវ
ចាំថា “ េរឿងែដលេ្រចីនែតេធ្វីឱ្យមនុស្សេយីងសា្តយេ្រកាយ មិនែមនជាេរឿង ែដលេយីងបានេធ្វីេទ ែតជាេរឿងែដលេយីងមិនបានេធ្វីេទៅវិញ ”។ េសៀវេភៅមួយក្បាលេនះនឹង្របាប់អ្នកអានទាំងអស់គា្ន ថាអ្វីេទៅជាជីវិតក្នុង សាកលវិទ្យាល័យ និងអ្វីខ្លះជាេរឿងចាំបាច់។ អ្នកែដលមិនបានេរៀនបន្តក្នុង សាកលវិទ្យាល័យ ក៏អាចយកអ្វីែដលមានក្នុងេនះេទៅេ្របីបានែដរ។ ជាចុងេ្រកាយ ខ្ញុំសូមអរគុណអ្នកែដលបានអានេសៀវេភៅរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ផង ែដរ។ ការអានរបស់អ្នកទាំងអស់គា្ន ជាការផ្តល់ឱកាសឱ្យខ្ញុំបានសរេសរ េសៀវេភៅថ្មីៗបែន្ថមេទៀត។ េទាះបីជាេសៀវេភៅេនះ Free ពិតែមន ែតវាក៏ មានតៃម្លជាេសៀវេភៅមួយក្បាលនឹងេគែដរ ដូេច្នះសូមអានេដាយយកចិត្ត ទុកដាក់ផង។ សូមជូនពរឱ្យអ្នកអានេសៀវេភៅេនះទាំងអស់ ទទួលបាន េជាគជ័យក្នុងរយៈេពល៤ឆា្នំេនះចុះ។ ហួត េសងេគៀ ៃថ្ងទី ១០ ែខតុលា ឆា្នំ ២០១៥
ការែថលងអំណរគុណ េបីជាដំបូងបង្អស់ ខ្ញុំ្រតូវអរគុណដល់សាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា ែដលបាន បេង្កីតកម្មវិធី្របកួត្របែជងសំេណរេដីម្បីយកអាហារូបករណ៍ េទីបខ្ញុំអាចជាប់ េឈា្មះចូលេរៀននឹងេគ។ ការបានចូលេរៀនក្នុងសាកលវិទ្យាល័យេនះេហីយ ែដលេធ្វីឱ្យខ្ញុំដឹងេរឿងកាន់ែតេ្រចីនេឡីង។បនា្ទប់មក គឺអរគុណដល់អ្នកផ្ទះខ្ញុំ ែដលបានជួយេ្រជាមែ្រជងខ្ញុំតាំងពីេដីមមក រហូតដល់ខ្ញុំេរៀនចប់៤ឆា្នំេនះ។ េនះជាគុណដ៏ធំែដលមិនអាចេភ្លចបាន។ ជាចុងេ្រកាយ និងសំខាន់ជាងេគេនាះ គឺអ្នកែដលបានចូលរួមជួយែកស្រមួល េសៀវេភៅមួយក្បាលេនះ។ ខាងេ្រកាមេនះជាេឈា្មះរបស់ពួកគាត់។ េដាយសារ អ្នកែកមា្នក់មិនបាន្របាប់េឈា្មះពិត េហតុេនះ ខ្ញុំ្រតូវេ្របីេឈា្មះក្នុងេហ្វសប៊ុក របស់គាត់ជំនួសវិញ។ • ម៉ូវ យូេផង • Piano Fde (េឈា្មះក្នុងេហ្វសប៊ុក) • ែកវ ភួងសងា្វ • ឡុង សក្កណា្ណន់ • វី សុខម្ភូ
• ចាន់ ចរិយា ការជួយរបស់ពួកេគ បានបញា្ជក់ថា ពួកេគខ្វល់ពី្របេយាជន៍របស់េសៀវេភៅ េទាះបីជាេសៀវេភៅេនាះ ល្អ ឬមិនល្អក៏េដាយ។ ការជួយមនុស្សែដលមិនធា្លប់ សា្គល់គា្ន ជាេរឿងល្អមួយ េ្រពាះេនះមិនែមនេធ្វីេដីម្បី្របេយាជន៍ផា្ទល់ខ្លួនេទ ែត គឺេដីម្បី្របេយាជន៍រួម។ ខ្ញុំ ជាអ្នកសរេសរ ពួកគាត់ ជាអ្នកែក អ្នកដៃទ ជា អ្នកអាន។ ្របេយាជន៍រួមមានលក្ខណៈែបបេនះឯង។
ពាកយែណនាំៃថង ដំប ូង មុននឹងចូលេរៀន ខាងសាលាបានេហៅ និស្សិតឆា្នំថ្មីទាំងអស់ មកជួបជុំគា្ន េដីម្បីសា្តប់ថា្នក់ដឹកនាំនិយាយពីរបីមា៉ត់។ កាលេនាះ ខ្ញុំអង្គុយេកៅអីមុខេគ។ ខ្ញុំសា្តប់បានទាំងអស់ រាល់អ្វីែដលសាកលវិទ្យាធិការរបស់ខ្ញុំបាននិយាយ។ េទាះបីជាគាត់មកដល់យឺតេមា៉ងែមន ែតពាក្យែដលគាត់បាននិយាយ មានតៃម្លរហូតដល់ខ្ញុំ្រតូវេភ្លចភាពធុញ្រទាន់ក្នុងការអង្គុយចាំគាត់អស់រលីង។ គាត់បាននិយាយថា “ ពិភពេលាកែបងែចកេចញជា ២ គឺ ពិភពក្នុងសាលា និងពិភពៃនការពិត។ ” ពាក្យែណនាំេនះ បាន្របាប់ខ្ញុំឱ្យេ្រតៀមខ្លួនចូលេទៅក្នុង ពិភពែក្លងកា្លយមួយេទៀត េ្រកាយេចញពីវិទ្យាល័យ។ តាមពិត គាត់បាន និយាយេរឿងជាេ្រចីនេទៀត ែតខ្ញុំចាំបានែតចំណុចេនះប៉ុេណា្ណះ។ េនៅក្នុងសាលា ្រគប់យា៉ងសេ្រមចេនៅេលីចុងប៊ិចរបស់្រគូ។ េបី្រគូែកឱ្យធា្លក់ គឺ ធា្លក់េដាយមិនអាច្របែកកបាន។ ក្នុងជីវិតពិត មានេរឿងជាេ្រចីនែដលមក កំណត់ថា េយីងនឹង្រតូវជាប់ ឬធា្លក់។ ខ្លួនេយីង ជាកតា្តសំខាន់បំផុតែដល សេ្រមចេលីភាពេជាគជ័យក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន។េ្រកាយេពលែដលបានចូលេរៀន េទីបខ្ញុំដឹងថា គាត់និយាយ្រតូវទាំងអស់។ សាកលវិទ្យាល័យ មិនែមនជាជីវិត
ពិតេនាះេទ។ ខ្ញុំបានសា្គល់េរឿងចាំបាច់ជាេ្រចីន េហីយក៏បានសា្គល់េរឿងមិន ចាំបាច់ជាេ្រចីនែដរ។ គាត់្របែហលជាចង់្របាប់និស្សិតថ្មីៗ ឱ្យភា្ញក់ខ្លួនថា េ្រកៅពីខំ្របឹងែ្របងក្នុង សាលាេហីយ ្រតូវខំទាំងេ្រកៅសាលាេទៀត េ្រពាះេនាះេទីបេហៅថាជីវិត។ ជីវិត ក្នុងសាលា ្រគាន់ែតជាការចាប់េផ្តីមប៉ុេណា្ណះ រីឯជីវិតខាងេ្រកៅ េទីបជាអ្វីែដល េយីង្រតូវ្របឈមមុខពិត្របាកដ។
េរឿងែដលរតូវេធវី មានេរឿងមួយចំនួនែដលខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិបានេធ្វីរួច េដីម្បីែចករំែលកេទៅកាន់ អ្នកអានទាំងអស់គា្ន។ សូមកុំចាត់ទុកអ្វីែដលមានក្នុងេសៀវេភៅេនះ ជាការ បេ្រងៀន ឬច្បាប់ែដលបង្ខំឱ្យេធ្វីតាមឱ្យេសាះ។ អ្នកទាំងអស់គា្ន អាច េ្រជីសេរីសេជឿក៏បាន មិនេជឿក៏បាន េ្រពាះេនះជាសិទ្ធិបុគ្គល ែត្រគប់យា៉ង ែដលខ្ញុំសរេសរ គឺជាការពិត។ ខ្ញុំនឹងេផ្តីមពី េរឿងមួយចំនួនែដល្រតូវេធ្វី េ្រពាះថា េបីសិនជាេធ្វី្រតូវ េយីងនឹង មិនខ្ជះខា្ជយេពលេទៅេលីេរឿងអត់្របេយាជន៍។ ការខ្ជះខា្ជយេពលេវលា េកីតេឡីងេដាយសារការមិនបានដឹងជាមុន។ ខ្ញុំធា្លប់ចំណាយេពលេចាល េ្រចីនណាស់ េហតុេនះ ខ្ញុំយល់ពីអារម្មណ៍េសាកសា្តយ។ េដាយសារែត សាលាេផ្សងគា្ន មានរេបៀបរបបេផ្សងគា្ន េហតុេនះ អ្នកែដល សេ្រមចចិត្តថាអានបន្ត ្រតូវស្រមបខ្លួនេទៅតាមេគាលការណ៍សាលា េដាយែឡកពីគា្ន។ ម្យា៉ងេទៀត ខ្ញុំគិតថា មានជំនាញមួយចំនួនែដលមិន ចាំបាច់េធ្វីតាមអ្វីែដលខ្ញុំសរេសរេនាះេទ ដូចជា េវជ្ជសា្រស្ត សំណង់ ធនាគារ និងគណេនយ្យជាេដីម។ ជំនាញទាំងេនះ ទាមទារឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ ខ្ពស់េទៅេលីេមេរៀនក្នុង សាលា។ សូមគិតេដាយខ្លួនឯងចំេពាះបញា្ហេនះ េហីយយកវាេទៅេ្របីឱ្យមាន្របេយាជន៍បំផុតមកវិញ។ េនៅទំព័របនា្ទប់ គឺជា កិច្ចការមួយចំនួន ែដលខ្ញុំមិនអាចេភ្លចបាន ក្នុងេពលេរៀន។
១ េផតតេលីជំនាញ េយីងនឹងលឺ្រគូ្រគប់មុខវិជា្ជ ចូលមកពន្យល់េយីងថា មុខវិជា្ជែដលគាត់បេ្រងៀន សំខាន់ប៉ុេណា្ណះ។ ្រគូណាក៏និយាយែបបេនាះែដរ េ្រពាះេបីវាមិនសំខាន់ សាលាក៏មិនជួលគាត់មកបេ្រងៀនែដរ។ ប៉ុែន្ត េយីង្រតូវសួរថា េតីវាសំខាន់ ស្រមាប់េយីងែដរេទ? េនៅេពលេយីងេ្រជីសេរីសថាេរៀនអ្វីរួចេហីយ េយីង្រតូវែតចាប់ជំនាញមួយឱ្យ បាន។ កុំខ្វល់ពីេរឿងេផ្សងេទៀត េធ្វីយា៉ងណាក៏េដាយ ្រតូវែតេចះអ្វីមួយឱ្យ ច្បាស់។ ការេរៀន្រតឹមែតមួយដឹង មិនអាចជួយអ្វីេយីងបានេទ។ េពលេវលាែដលល្អបំផុតក្នុងការេរៀនចាប់យកជំនាញ គឺឆា្នំទីមួយ។ េយីង្រតូវ ស្រមុកេរៀនអ្វីែដលសំខាន់ ស្រមាប់ជំនាញែដលេយីងេរីសតាំងពីេបីកឆាកេទៅ ឱ្យេហីយ េបីមិនអញ្ចឹងេទ ្របាកដជាយឺតេពល។ កាលែដលខ្ញុំេរៀនឆា្នំទីមួយ ខ្ញុំមិនបានដឹងេរឿងេនះេទ។ ខ្ញុំរវល់ែតខ្វល់ជាមួយនឹងមុខវិជា្ជែដល្រគូ្របាប់ថា
សំខាន់ េហីយេភ្លចថាខ្លួនឯងក៏មានមុខវិជា្ជសំខាន់ែដរ។ មានេពលខ្លះ ខ្ញុំ ចំណាយេពលពីរសបា្តហ៍េពញ េដីម្បីចម្លងអ្វីែដលេគសរេសរេហីយពីក្នុង េសៀវេភៅពុម្ព េទៅក្នុង្រកដាសកិច្ចការ េដីម្បីបំេពញចិត្ត្រគូ យកពិន្ទុរួចខ្លួន។ ខ្ញុំ បានខាតេពលេ្រចីនណាស់។ ទ្រមាំែតខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំ្រតូវេរៀនយកជំនាញ គឺឆា្នំទី៣បាត់េទៅេហីយ។ ខ្ញុំេរីសយក ែផ្នក្រកាហ្វិចឌីហ្សាញ ែដលសាលាខ្ញុំមិនបានេផា្តតេសាះ។ ខ្ញុំ្រតូវេរៀនខ្លួនឯង ផង េទៅេរៀនតាមមជ្ឈមណ្ឌលេផ្សងៗផង ទ្រមាំែតបានការងារេធ្វីែផ្នកេនះ។ េបីខ្ញុំេចះេ្រចីនជាងេនះ ្របែហលជាងាយជាង េនៅេពលេធ្វីការ។ េយីង្រតូវចាំថា ជំនាញ មិនងាយេកីតេឡីងេទ។ េទាះបីជាេយីងមាន េទពេកាសល្យពីកំេណីតមកក៏េដាយ ក៏េនៅែត្រតូវការេពលេដីម្បីហ្វឹកហាត់ ែដរ។ ការ្រសាវ្រជាវមួយបានបងា្ហញថា េបីសិនជាចង់បេង្កីតជំនាញថ្មី យា៉ងេហាចក៏្រតូវការេពល ៨សបា្តហ៍ែដរ េទីបេមីលេឃីញលទ្ធផល។េបីេយីង មានេពលកាន់ែតេ្រចីន ជំនាញនឹងកាន់ែតពូែក។ អ្នកទាំងអស់គា្នធា្លប់េមីល េរឿងសាមកុកេទ ? មានឃា្លមួយេគនិយាយថា “អ្នកទន់េខ្សាយនឹង្រតូវេគ បំេភ្លចេចាល”។ ការគា្មនជំនាញេនៅក្នុងខ្លួន នឹងេធ្វីឱ្យេយីងកា្លយជាអ្នកែដល អ្នកដៃទបំេភ្លចេចាលមិនខាន។ ជំនាញផា្ទល់ខ្លួន ជាតៃម្លរបស់េយីង្រគប់គា្ន។ មនុស្សែដលគា្មនជំនាញ គា្មន អ្នកណាេគ្រតូវការេទ។ េនៅេពលេយីងដាក់ពាក្យចូលេធ្វីការ សំណួរែដលេគ សួរេយីង ្របាកដជា “េតីប្អូនេចះអ្វីខ្លះ?” មិនែមន “េតីប្អូនេរៀនប៉ុនា្មន សាលា?” េនាះេទ េបីសិនេគមិនសួររកជំនាញរបស់េយីង េនាះេយីង្រតូវ
េ្រតៀមខ្លួនេធ្វីការតាមែបបេវទនាខ្លួនឱ្យេហីយេទៅ។ កាលខ្ញុំេធ្វីការេនៅកាស៊ីណូ េគអត់មានសួរខ្ញុំរកេរឿងជំនាញអ្វីេទ េគ្រគាន់ែតសួរថា អាចេធ្វីការប្តូរេវនបាន អត់ប៉ុេណា្ណះ។ េ្រកាយមកេទៀត ខ្ញុំ្រតូវេធ្វីការដូចអ្នកេទាស។ ចំេពាះេរឿងជំនាញេនះ េយីង្រតូវេរីសឱ្យសមនឹងសមត្ថភាពរបស់េយីង និងចិត្ត ្រសលាញ់ផា្ទល់ខ្លួន។ ជំនាញ ្រតូវេនៅជាមួយេយីងយូរឆា្នំណាស់ េហតុេនះ េយីងចាំបាច់្រតូវែតម៉ត់ចត់បន្តិចេពលេរីស។ ជួនកាល េយីងអាចនឹងមិនដឹង ថា េនៅក្នុងេលាកេនះ មានជំនាញអ្វីខ្លះ ែតេយីងអាចសួរអ្នកែដលធា្លប់េដីរមុន េយីង ឬអានការែណនាំេនៅេលីអ៊ីនធឺេណតបាន។ េបីដឹងមិនច្បាស់េទ េរីសក៏ មិន្រតូវែដរ។ កាលែដលខ្ញុំេរីសេរៀនមុខវិជា្ជអាយធីេនះ ក៏េ្រពាះែតបានការែណនាំពីពូរបស់ខ្ញុំ ែដរ។ គាត់ដឹងខ្លះៗែដរពីបេច្ចកវិទ្យាកុំព្យូទ័រ េហីយគាត់េឃីញខ្ញុំចូលចិត្តេលង េហ្គមកុំព្យូទ័រ េហតុេនះគាត់ក៏ឱ្យេយាបល់ថាគួរែតេរៀនអាយធីេទៅ។ ខ្ញុំក៏បាន គិតែដរ ថាជំនាញហ្នឹងល្អឬអត់។ េ្រកាយមក ខ្ញុំក៏សេ្រមចចិត្តថាេរៀនែផ្នក េនះ។ ែតមានេពលខ្លះ ការេធ្វីតាមេយាបល់អ្នកដៃទ ក៏អាចឱ្យេយីងេរីសជំនាញខុស ផងែដរ។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំមា្នក់ បានេរីសយកជំនាញ គណេនយ្យ តាមការែណនាំរបស់អ្នកផ្ទះ ែដលតាមពិតគាត់មានសមត្ថភាព ក្នុងែផ្នកអាយធីេ្រចីនជាង។ េ្រកាយមក គាត់ក៏ប្តូរមកែផ្នកអាយធីវិញ េ្រពាះ េទៅមិនរួចក្នុងគណេនយ្យ។ គាត់្រតូវខាតេពលេរៀនមុខវិជា្ជសងសាលាវិញ េហីយែថមទាំង្រតូវេរៀនមូលដា្ឋន្រគឹះេឡីងវិញេទៀតផង។
មនុស្សេយីងអាចមានជំនាញេ្រចីនក្នុងខ្លួន។ ែតេបីយល់ល្អ ការមានជំនាញ មិនេលីសពីបី គឺ្របេសីរបំផុត។ អ្នកខ្លះមានជំនាញែផ្នកទីផ្សារផង និងជំនាញ ែផ្នកកុំព្យូទ័រទូេទៅែដរ។ សូមកុំ្រចលំ ការមានជំនាញេ្រចីន និងការេរៀន េ្រចីនសាលាឱ្យេសាះ។ េរៀនេ្រចីនសាលា មិន្របាកដថាេធ្វីឱ្យេយីងមាន ជំនាញច្បាស់លាស់េនាះេទ។ ជំនាញមិនស្ថិតេលីសាលាេទ ែតស្ថិតេនៅេលី ការខំ្របឹងរបស់េយីង។ េរឿងពីរខុសគា្ន េហីយផលវាក៏ខុសគា្នែដរ។ េយីងអាច បេង្កីនជំនាញមួយឱ្យឆ្អិនល្មមសិន ចាំចាប់េផ្តីមជំនាញថ្មីមួយេទៀត។ េនះជាេរឿងែដលខ្ញុំសា្តយជាងេគបំផុត។ ខ្ញុំេរៀនេដាយមិនបានចាប់យកជំនាញ ពីដំបូង េហតុេនះេធ្វីឱ្យយឺតេពលេនៅេពលេចញេធ្វីការ។ េពលេធ្វីការ េ្រកៅពី ្រតូវរវល់នឹងការងារេហីយ ខ្ញុំ្រតូវព្រងឹងជំនាញរបស់ខ្ញុំក្នុងេពលែតមួយ េទៀតផង។ េបីចង់ចំេណញេពល និងមិនពិបាកខ្លួន គួរែតអភិវឌ្ឍជំនាញ តាំងពីេដីមឱ្យេហីយ។
េបីសិនជាមានចំណាប់អារម្មណ៍ អាចទាក់ទងទិញេសៀវេភៅេនះបាន តាមរយៈេលខទូរស័ព្ទ ០១៥ ២១ ៤៤ ៣២