2 minute read

Crypto of domino?

Als de mensen zouden weten wat de banken doen met ons geld, dan is het revolutie.” Dit zei Henri Ford ten tijde van de grote financiele crisis, bijna honderd jaar geleden. Tachtig jaar later, bij het uitbreken van een nieuwe financiële crisis, werd als reactie op de banken een gedecentraliseerde munt in het leven geroepen, de cryptomunt. Het adagio van Henry Ford blijft overeind, alleen zijn de banken in het huidige scenario spookbanken.

Crypto staat voor niet-gereglementeerde munten. Ze vallen niet onder het beheer van een centrale bank, maar worden gecontroleerd door de gemeenschap. Dat gedecentraliseerde beheer gebeurt met behulp van blockchaintechnologie. Cryptomunten moesten een betaalmiddel worden dat aan de controle van big brother ontsnapt. Achterliggende redenering: in geval van crisis zijn er geen banken die tegoeden blokkeren of klanten met financieel verlies opzadelen.

Cryptosucces

Zelfs de grootste cryptohater kan er niet omheen dat de cryptobeweging een nooit verwacht succes kende. Er zijn momenteel meer dan tienduizend cryptomunten in omloop. Het marktaandeel van de drie grootste – bitcoin, ethereum, ripple – is verbluffend groot.

Net zoals veel beurzen, zitten de cryptomunten op een roetsjbaan. Op en neer, maar vooral neerwaarts, is hun lot. Door deze volatiliteit zijn cryptomunten niet geschikt als betaalmiddel. De grootste cryptomunt, bitcoin, verloor de laatste twaalf maanden zeventig procent van zijn waarde. Eigenlijk moet ik zeggen ‘van zijn prijs’, want een cryptomunt is niets waard. Zolang mensen erin geloven, heeft de munt echter wel een prijs.

Door de volatiliteit doen cryptomunten enkel nog dienst als speculatief beleggingsinstrument of als be - taalmiddel voor transacties die het daglicht niet verdragen, die ‘crypto’ (duister) zijn. Het initiële doel, de crypto als vervanger van munten die door de centrale banken worden gesuperviseerd, is daarmee voorbijgestreefd.

Om de volatiliteit te beperken, werden stablecoins gelanceerd. Dat zijn cryptomunten die hun marktwaarde koppelen aan een externe referentie, bijvoorbeeld een valuta, zoals de Amerikaanse dollar, of de prijs van een grondstof, zoals goud. Inmiddels zijn er meer dan tweehonderd op de financiële markt. Erg stabiel zijn ze echter niet. TerraUSD, een aan de dollar gekoppelde stablecoin, crashte met een daling van 97 procent op één week tijd. Duizenden kleine investeerders werden betrokken in de vrije val. De inmiddels ter ziele gegane cryptospaarrekeningmaatschappij Stablegains, had hen rendementen tot vijftien procent beloofd.

Cryptoplatformen

Dat brengt ons bij de cryptoplatformen. Cryptomunten kan je zelf in portfolio houden via een zogenaamde digitale portefeuille of mobile wallet. Veel cryptobeleggers verkiezen echter te werken via een cryptoplatform om zo het gebruik van ingewikkelde privésleutels met lange codes te vermijden. Deze platformen beheren de cryptomunten, net zoals banken obligaties of aandelen beheren. Het grote verschil is dat banken via allerlei mechanismes worden gecontroleerd. Cryptoplatformen (nog) niet.

Het grootste platform is Binance. Het werd verboden in het Verenigd Koninkrijk en in de VS heeft het juridische processen voor witwaspraktijken lopen. Het platform opereert vanuit de Verenigde Arabische Emiraten en draait een handelsvolume van vijftien miljard dollar per dag, jawel: per dag.

Het tweede is, of beter was, FTX, een in De Bahama’s gebaseerd platform. Het werd begin dit jaar

TEKST

PETER OOMS

BEELD

WOUTER VAN

VAERENBERGH

This article is from: