2024 4 Haak

VISSEN OP ZEEBAARS

VISNIEUWS

De mooiste dobbers 5

STILLE

De ruisvoorn in de polder

Colofon, van de voorzitter

Visnieuws

Viscoaches voor duurzame visserij, vismarathon in het Distripark en de dobbers van Remco.

FOTOGENIEK

Vissen op zeebaars

met coquilles

De Afdeling

Met onder meer een verslag van de 3e NFB strandviswedstrijd 2024, De VISwaterlijst is nog drie jaar geldig, Groot Rotterdam organiseert informatieavond voor

LICHTGEWICHT

Cihan Yurdakadim over strandvissen

HAVENJAGEN

Met de vlieg op zeebaars

Vissen met de Toby-lepel

vrijwilligers, Rijkswaterstaat maakt ontwerp voor ‘nieuwe natuur’, vacatures voor vrijwilligers, haringhappen en een oproep om mee te doen met HAAK.

VAN DE VOORZITTER COLOFON

HAAK is een uitgave van de Hengelsportvereniging Groot Rotterdam

Pearl Buckplaats 29, 3069 BZ Rotterdam

(bezoekadres, alleen op afspraak)

Postbus 19143

3001 BC Rotterdam

KvK Rotterdam 40341017

Tel. 06-12748454

Website: www.groot-rotterdam.nl

E-mail: info@groot-rotterdam.nl

Redactie HAAK:

Postbus 19143

3001 BC Rotterdam

Redactie en vorm: Steens&Schol

Redactie:Berend Masselink, Gijs Nederlof

Aan dit nummer werkten mee:

Danny de Groot, Armand van Dongen, Leo Stoutjesdijk, Wim Kruining, Jessica Vis, Adrie Koekoek, Cihan Yurdakadim, Rudy van Duinhoven, Jacob Lub, Arnold van Duyn, John van Gameren, Martijn Dekkers, Bjorn Neven, Jeroen Neef, Berend Masselink en Danielle Wielink.

Advertenties:

HSV Groot Rotterdam

Postbus 19143

3001 BG Rotterdam

E-mail : info@groot-rotterdam.nl

Inlichtingen:

Tel. 06-12748454

Haak wordt geleverd aan leden van HSV Groot Rotterdam.

Lidmaatschap HSV Groot Rotterdam

Lid worden van HSV Groot Rotterdam kunt u bij een van onze verkooppunten, via onze website www.groot-rotterdam. nl of door telefonisch contact met ons op te nemen. Al onze verkooppunten staan vermeld op onze website.

Druk en distributie:

Druk: Damen Drukkers BV, Leemansstraat 7, 4251 LD Woudrichem

Distributie: Japak Direct mail & Fulfilment

Den Uitvanck 9a, 5688 XG Oirschot

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Opname in een leesportefeuille is niet toegestaan. De redactie werkt onafhankelijk van welke organisatie dan ook. De redactie en de uitgever zijn tevens niet verantwoordelijk voor de inhoud van geplaatste advertenties. Ongevraagd aan ons toegezonden redactionele tekst en/of foto’s worden niet geretourneerd. Plaatsing van die informatie is voorbehouden aan de redactie.

STIPPEN AAN DE HORIZON

ZO’N 15 JAAR geleden hebben wij als bestuur een beleidsplan voor de lange termijn opgesteld. Bij het vaststellen van de (verre) stippen aan de horizon werden alle onderwerpen benoemd en werd ook de te hanteren volgorde bepaald.

We gingen energiek aan de slag om eerst intern een en ander aan te pakken. Het bestuur met slechts enkele bestuursleden werd uitgebreid met veelbelovende nieuwe aspiranten. Verder werd de taakverdeling binnen dit verse bestuur verdeeld. Ook werd er een nieuw logo ontwikkeld en ontstond er een nieuw magazine HAAK, ons kwartaalblad. Het liep lekker en er ontstond steeds meer enthousiasme. De beurzen werden bezocht waardoor wij

veel meer leden wisten te bereiken. Ook werden we steeds actiever met allerlei zoete en zoute activiteiten.

De laatste stap is een eigen clubgebouw aan ons viswater waardoor wij onze maatschappelijke rol eenvoudig voor zowel jeugd, ouderen als andere doelgroepen kunnen gaan invullen. Terwijl wij al zo’n zeven jaar actief ons best doen, weten wij dat ook ons zoute clubgebouw helaas ontmanteld moet worden. Het is voor ons op dit moment dan ook niet mogelijk om ons einddoel te behalen. Maar niet getreurd, dit gaat voor even de ijskast in. Laten we hopen voor niet al te lange tijd!

Jan Leeuwangh, voorzitter HSV Groot Rotterdam

RESPECT VOOR DE NATUUR

WORD VISMEESTER OF VISCOACH!

Vismeesters en viscoaches vervullen een belangrijke rol bij het bevorderen van een verantwoorde, duurzame sportvisserij. Ze dragen bij aan educatie, milieubewustzijn en het handhaven van regels, wat essentieel is voor zowel de toekomst van de sport als het behoud van gezonde ecosystemen. Op 13 januari is hierover een informatieavond.

VISMEESTERS EN viscoaches spelen een sleutelrol in het promoten van de hengelsport bij kinderen en jongeren. Door de jeugd op een goede en veilige manier in contact te brengen met sportvissen, zorgen zij voor een nieuwe generatie sportvissers. Vismeesters zijn meestal ervaren sportvissers die hun kennis en expertise graag willen delen. Ze leren nieuwe sportvissers de technische aspecten van de hengelsport, zoals het gebruik van de juiste materialen, het diervriendelijk onthaken en het naleven van de regels.

Respect

Daarnaast is het aanleren van respect voor de natuur een belangrijk onderdeel van het werk van vismeesters en viscoaches. Ze leren (aankomende) sportvissers bewust om te gaan met wateren, vissen en het milieu, wat bijdraagt aan het behoud van gezonde vispopulaties en ecosystemen. Door sportvissers op te leiden en wegwijs te maken in de principes van duurzaam vissen, zorgen zij ervoor dat mensen vissen op een manier die geen negatieve impact heeft op de visstand of het ecosysteem. Viscoaches informeren sportvissers over de van toepassing zijnde regels en voorschriften, zoals de verschillende visvergunningen en de seizoensgebonden vangstbeperkingen. Dit voorkomt overtredingen en draagt bij aan een gereguleerde sportvisserij.

Welzijn & integratie

Uit onderzoek is vast komen te staan dat sportvissen kan bijdragen aan sociale integratie en welzijn. Vismeesters en viscoaches betrekken diverse

groepen, waaronder kinderen, ouderen en mensen met een beperking, bij het vissen. Dit stimuleert participatie in de sport en draagt bij aan de geestelijke en lichamelijke gezondheid. Viscoaches helpen vaak bij het organiseren van activiteiten waar jong en oud samenkomen, wat bijdraagt aan het versterken van sociale banden.

Interesse om vismeester of viscoach te worden? Kom dan op 13 januari 2025 naar de door Groot Rotterdam georganiseerde vrijwilligersinfoavond. De bijeenkomst wordt georganiseerd bij Lommerrijk, Straatweg 99, 3054 AB te Rotterdam. Op dezelfde avond is er ook informatie over de vereniging en welke activiteiten er door ons worden uitgevoerd. Dit om leden enthousiast te maken voor vrijwilligerswerk bij Groot Rotterdam – zie elders in deze editie.

Inloop vanaf 19.30 uur, start van het programma om 20.00 uur.

SPANNING IN HET DISTRIPARK

VISMARATHON

Op zaterdag 31 augustus werd de jaarlijkse beroemde vismarathon gehouden in het prachtige viswater van het Distripark, georganiseerd door de afdeling ’t Pluimpie.

DE DAG BEGON GOED. Er stond weinig wind en de temperatuur liep op naar een aangename 22 graden. Iedereen was om 7 uur aanwezig voor de loting. Daarna ging het richting de stekken om alles voor te bereiden voor een hopelijk rijke visvangst. Om 8 uur werd gefloten voor aanvang van de marathon en kon iedereen gaan voeren. Gelijk werd hier en daar al vis gevangen. Bij anderen liep het wat stroever. Naarmate de ochtend vorderde, werden er mooie en maatse vissen gevangen.

Om 12.30 uur werd er afgefloten om gezamenlijk te genieten van een heerlijk lunchpakket en een drankje. Ook dit jaar was dat prima verzorgd door de beheerders van de duikvereniging. Dank daarvoor! Rond 13.15 uur was iedereen weer aangesterkt en terug op de visstek om aan de tweede sessie te beginnen. Opnieuw werd er gevoerd en het was te merken dat er meer vis op de stekken aanwezig was. Er kwamen grote voorns en brasems op de kant, maar ook de nodige baarzen. In de loop van de middag kwam de wind wat meer opzetten, maar dat had geen invloed op de visvangst. Om 16 uur werd er voor het einde van de vismarathon gefloten. Nadat iedereen zijn visspullen had opgeruimd, werden de vangsten gewogen. Nadat alles gewogen was, gingen de vissers, nog

ongewis van de einduitslag, naar het clubhuis van de duikvereniging om daar een drankje en een snack te nuttigen. Nadat de organisatie de eindstand had opgemaakt, werd er overgegaan op de prijsuitreiking. Een spannende happening, waarbij bleek dat de nummer 1 (Aad Maris) maar net iets meer had gevangen dan de nummer 2 (Leen Harmsen).

EINDUITSLAG VISMARATHON:

1 Aad Maris 10150 gram

2 Leen Harmsen 10000 gram

3 Sjors Langbroek 8870 gram

4 John Heezen 4610 gram

5 Piet v d Schee 3570 gram

6 Marijke de Ronde 2195 gram

7 Frans v Veldhoven 1610 gram

8 Dirk Lobbregts 430 gram

Al met al was het een zeer geslaagde visdag. De organisatie bedankte iedereen voor de gezelligheid aan de waterkant en bij de prijsuitreiking. Volgend jaar is er weer een kans en hopelijk weer een mooie editie van de beroemde vismarathon!

EEN MEESTER AAN HET WERK

Zelf dobbers maken

De meeste leden van Groot Rotterdam kopen hun dobbers gewoon in de winkel of online. Het moet wel gek lopen als jij er niet in slaagt om zo de juiste dobber te vinden. Toch zijn er ook leden die hun dobbers het liefst zelf maken. Een van die ‘zelfbouwers’ is Remco, op Facebook terug te vinden onder de naam ‘Red Beard Floats’.

LS ENTHOUSIASTE SPORT-

AVISSER is Remco altijd bezig met zijn hobby. Winter- of zomerdag, het maakt voor hem niet uit. En niet alleen aan de waterkant. Veel van zijn dobbers maakt hij zelf. Wat begon als probeersel is inmiddels een serieus onderdeel van zijn hengelsporthobby geworden.

Echt hout

Remco gaat het liefst aan de slag met echt hout. Dobbers van els, wilg of beuk, maar ook van houtsoorten waar je in eerste instantie niet aan denkt. Hij blijft zoeken naar speciale houtsoorten om dobbers van te maken. Je komt heel af en toe

sportvissers tegen die zelf hun dobbers maken, maar zelden mensen die het aandurven om met echt hout aan de slag te gaan.

Echt hout heeft een aantal belangrijke voordelen. Zo is het gewicht perfect te bepalen, heb je veel minder verzwaring nodig en zijn ze minder kwetsbaar dan gewone dobbers. Als je veel met dobbers vist op karper of roofvis, dan weet je dat zo’n dobber best wel eens in de verdrukking kan komen. Een beetje extra stevigheid kan dan geen kwaad. Je weet nooit hoe het eindproduct eruit gaat zien. Hout is een natuurproduct en elke dobber is uniek. Er is er niet één hetzelfde.

Dobberkick

Dat de dobbers van Remco opvallen is duidelijk. Ze zijn prachtig om te zien. Zijn vismaten waren de eersten die dobbers bij hem gingen bestellen. Op verzoek is hij ook dobbers gaan maken voor andere sportvissers. Niet met de intentie om er zijn beroep van te maken, maar voor de kick dat anderen met zijn dobbers vissen. Er gaat nogal wat tijd zitten in het maken van zo’n dobber. Kijk maar eens op zijn Facebookpagina en je ziet meteen waarom zijn ‘kunststukjes’ erg gewild zijn.

FEEDEREN AAN DE HOLLANDSCHE IJSSEL

VEEL MOOIE STEKKEN

De Hollandsche IJssel is een schitterend viswater. Deze rivier stroomt van Gouda naar Krimpen aan den IJssel en biedt een scala aan feederstekken. Eigenlijk te veel om op te noemen. Gijs Nederlof ging met Leo Stoutjesdijk en Armand van Dongen richting Hollandsche IJssel om een van die stekken met de feederhengel te bevissen.

E KIEZEN VOOR een stuk aan het Rinus Terlouwpad. Deze locatie ligt vlak bij de gemeentewerf in Capelle aan den IJssel. Op deze locatie heb je een prachtig bestraat stuk waar je perfect kunnen zitten. Een meter of twintig achter je gratis parkeerruimte.

Opkomend tij

We gaan vandaag feederen en dat

betekent dat het zware materiaal in het foedraal zit. Vooraf hebben we even gecheckt wat voor getij het is. Jawel, er is hier getijdewerking. Het is opkomend tij en dat is meestal wel zo prettig. Een beetje stroming is altijd lekker voor de vangsten. Je moet hier eigenlijk voorbereid zijn op alle omstandigheden. Als het flink stroomt kun je gerust met korven van 80 gram of meer aan de slag. Neem ook voor de zekerheid een paar anker-

korven mee, het zou goed kunnen dat je ze nodig hebt. Staat er weinig of geen stroming dan is een korfje van 40 gram al genoeg om mee te beginnen. Op het stuk waar wij zitten, beginnen we op een meter of veertig te vissen. Dichterbij loop je het risico om vast te lopen. We vissen dan ook met een feeder van 3,90 of 4,20 meter. Ik vis zelf met een 4,50 meter feeder. Als de vis wat verder weg zit gooit dat net even wat gerieflijker.

‘NA EEN LEUKE DRIL KAN IK MET

EEN SCHITTERENDE BRASEM OP DE FOTO’

Daarnaast is een wat langere feeder prettig bij het indraaien van je korf. De kans dat je korf vast komt te zitten is een stuk minder als je hengel wat langer is.

Lokvoer

Als hoofdlijn gebruiken we een 10/00 mm gevlochten lijn. Aan deze hoofdlijn zit een 28/00 nylon voorslag. Leo en Armand beginnen met een blokkorf met ankers, ik knoop er een speedkorf aan zonder ankers. Zo’n speedkorf gooit toch net even wat strakker als je op 60 meter of verder gaat vissen. Over lokvoer doen we niet moeilijk. Belangrijk is dat je lokvoer genoeg kleefkracht heeft en in de korf blijft zitten tot deze op de

bodem ligt. Ter plaatse is het een meter of 5 diep en dan is het wel zo handig als je voer pas op de bodem uit de korf komt. Als je lokvoer dus niet vochtig genoeg is, dan wordt het wel lastig om een leuke voerplek op te bouwen. Als aas heb ik een bak mixed pieren, wat casters, een halve liter maden en een blikje mais meegenomen. We brengen eerst een paar korven voer met wat maden, mais en casters. De basis ligt er. Dan de onderlijn. We vissen natuurlijk ‘freerunning’ zodat de gehaakte vis bij lijnbreuk verlost is van de korf. Ik vis graag met een onderlijn van een meter, lijndikte 18/00 of 20/00 en haakje 10 of 8. We gaan met pieren

vissen en dan is een grotere haak geen verkeerde keuze. Je kunt ook al meteen starten met haak 8. Ik begin meteen met drie piertjes en een made als stopper. De korf wordt gevuld en even later ligt mijn korf op een meter of 60 en kan het wachten beginnen. Leo en Armand kiezen ervoor om iets dichter bij de kant te gaan vissen. Om de vijf minuten brengen we een nieuwe korf om een voerplek op te bouwen. Er moet immers wel iets te eten op de bodem liggen als er een schooltje IJsselbrasems opduikt. Het duurt niet lang of Leo en Armand kunnen gaan scheppen. Hun schepnetsteel van vier meter komt hierbij van pas, die heb je gezien de afstand naar het water wel nodig. Vijf meter is zelfs nog beter.

Leuke dril

Leo en Armand vangen de ene na de andere brasem en ik krijg het gevoel dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt. Die gedachte kan ik kort daarna de prullenbak ingooien als mijn top zonder enige waarschuwing kromgetrokken wordt. Na een leuke dril kan ik met een schitterende brasem op de foto. Haak be-azen, korf vullen en gooien maar. De vis gaat steeds beter meedoen en in een behoorlijk tempo vangen we alle drie onze vissen.

Het keerpunt komt wanneer het hoogtij is en de stroming er compleet uitgaat. Nu is het wachten tot er een schip voorbijkomt. Zo’n schip zorgt dan meteen voor de nodige beweging in het water. De aanbeten komen dan vaak net voor zo’n schip over je voerstek heengaat of als deze er net overheen gevaren is. Regelmatig ingooien is dan wel belangrijk. Blijf lokvoer en aas brengen om te voorkomen dat er niets meer te azen valt. Het leuke van dit water is dat er in de winter ook nog goed vis te vangen valt.

VLIEGVISSEN IN TIROL

Wat een ervaring!

Nieuwsgierig geworden door de verschillende berichten over vliegvissen in Tirol en de advertenties van Rik Sieben in de vliegvisbladen, nam Arnold van Duyn contact op met Rik Sieben. Hij vroeg hem of de watercondities wel goed waren in Tirol na de wateroverlast in het voorjaar?

AL SNEL KREEG IK antwoord van Rik over de toestand van het water. Het weer had afgelopen voorjaar inderdaad gezorgd voor zowel wateroverlast als watertekorten, maar ondanks al deze grillen van de natuur besloot ik na de uitleg van Rik om een kleine twee weken naar Oostenrijk te gaan. Het verblijf was in FInkenberg bij Mayrhofen.

Rik was tijdens de uitdagende coronatijd met zijn gezin naar Oostenrijk geëmi-

greerd. Een grote stap om in een moeilijke periode huis en haard achter te laten om een nieuw leven op te bouwen in Oostenrijk. Maar het verbaasde me hoe snel Rik en zijn gezin in een korte tijd al helemaal geïntegreerd waren in deze Oostenrijkse gemeenschap. De aankomst was hartelijk. Rik was enthousiast en wilde al snel gaan vissen maar ik moest eerst wat bijkomen van de reis.

Na een goede nachtrust was het dan zover. Rik liet mij een stuk van de Zemm-

bach zien, waar hij naast de Ziller en de Tuxbach water heeft gepacht en dus het recht heeft om vergunningen uit te geven. Hij trok het waadpak aan om de eerste worpen van mij in de mooie bergbeek te begeleiden. Al na de derde worp met de droge vlieg was het raak en kon de eerste schitterend gekleurde wilde forel teruggezet worden. Ik ging meteen aan de gang. Na 5 minuten vissen kreeg ik echter een mankement aan mijn waadschoen dat helaas eerst gerepareerd moest worden. Ik gaf Rik aan dat ik daarvoor tijd nodig had. Met deze matige start moest ik mijn debuut even uitstellen, maar dit was geen afstel. De volgende dagen ontdekte ik steeds verder stroomopwaarts mooie poeltjes in de Zemmbach, waar zich schitterend gekleurde wilde forellen schuilhielden. Deze waren goed te vangen. Het werd een beetje Indianen-visserij. Gehurkt en verscholen achter grote stenen kon je in zo’n poel veel vissen vangen, met uitschieters tot 40 centimeter. Eindelijk kon ik dan

‘WE VINGEN GROTE FORELLEN IN EEN ONWERKELIJK MOOIE OMGEVING’

ook de eerste forellen vangen op mijn zo goed als nieuwe splitcanehengel met een kunstzijde lijn. Wat een fijn gevoel geeft zo’n drill op splitcane.

Mooie omgeving

De vliegen die ik gebruikte waren de Parachute Adams en de CDC Elk hair Caddis, maar ook de Jabba van Leon Janssen was favoriet bij de forellen. Ik heb uitsluitend met de droge vlieg gevist op de Zemmbach. Naast de hierboven genoemde rivieren heeft Rik ook nog het water van een immens groot stuwmeer gepacht. Daar heeft hij vier bellyboten met elektromotoren klaarliggen voor zijn gasten. Deze zijn te huur, maar het vissen geschiedt onder

begeleiding van Rik zelf vanwege de veiligheidseisen. In dat stuwmeer zijn grote regenboogforellen te vangen in een onwerkelijk mooie omgeving. Rik heeft me ook de rivier Ziller laten zien waar ik met de nymphhengel gevist hebt. Onvoorstelbaar dat er in die rivier zoveel vis zit als je de snelheid van het water in ogenschouw neemt. Ook daar werden de nodige mooie regenbogen gevangen. In de Ziller zit een natuurlijk bestand met regenboogforellen dat zichzelf in stand houdt. Vlagzalmen zijn er ook in overvloed te vangen.

Natuurlijk kon ik geen genoeg krijgen van het vliegvissen en kon ik er gelukkig nog twee dagen aan vastplakken.

INVICTUS GAMES FOUNDATION

Zelf ben ik 10 jaar beroepsmilitair geweest bij de Luchtmobiele Brigade met uitzendingen naar Kosovo en Irak. Helaas is PTSS een veel voorkomend ziektebeeld bij veteranen die uitgezonden zijn geweest, maar het komt natuurlijk ook bij de politie, brandweer en andere hulpdiensten voor. Het vliegvissen heeft mij ontzettend geholpen om hiermee om te gaan, en zo is het idee gekomen om een project op te zetten voor mensen die aan PTSS lijden. Ik heb een plan geschreven en dat naar de Invictus Games Foundation gestuurd. Zij bieden naast de games namelijk ook projecten aan voor mensen die wat anders nodig hebben voor hun herstel dan de games. Mijn project werd in 2023 goedgekeurd voor een pilot en een groot deel van de financiën werd door de games en hun sponsoren gefinancierd, zoals vliegtickets en onderkomen.

Niet alles, maar sponsoren als A&M, Bastiaan Punt GroenPunt B.V en Chef Menno stonden gelijk klaar om mee te sponsoren. Rene van de Ree, Aad van de Klugt en Chris Zus stonden gelijk klaar om als gidsen te fungeren in deze week.

Dit project bleek goed aan te slaan bij de deelnemers waardoor de Invictus Games Foundation mij de kans gaven dit wederom in 2024 te mogen doen, en wie weet in 2025 weer.

[

ZO SIMPEL KAN HET ZIJN…

VISSEN OP ZEEBAARS

DOOR MARTIJN DEKKERS

BINNEN DE ZEEVISSERIJ IS DE ZEEBAARS

WELLICHT DE MEEST FANTASTISCHE VIS OM

TE VANGEN! SUPERSTERK, FOTOGENIEK EN

JE KAN ER HEEL VEEL VERSCHILLENDE TECH-

NIEKEN OP LOSLATEN. DAAR LIGT MISSCHIEN

OOK WEL DE MOEILIJKHEIDSGRAAD VOOR

WIE WIL GAAN VISSEN OP ZEEBAARS. OP ZOEK

NAAR INFORMATIE ZAL JE AL SNEL DOOR DE BOMEN HET BOS NIET MEER ZIEN. MARTIJN

DEKKERS LEGT UIT HOE HET WEL SIMPEL KAN.

IN DE PRAKTIJK komt het er op neer dat je met veel te veel materialen aan de waterkant verschijnt en dat je te veel technieken in een te kort tijdsbestek inzet, wanneer jij het zeebaarsvissen gaat uitproberen. Tijd dus om de allersimpelste manier onder de loep te nemen! Sinds jaar en dag vis ik al met een rolloodje en een deltavisje op zeebaars. Deze techniek is niet nieuw, hij is zelfs al jaren oud. Toch kennen veel zeebaarsvissers deze techniek niet eens. Misschien is deze verdrongen door ‘moderne’ technieken. Of is deze te simpel om geloofwaardig te zijn, maar aan vangkracht heeft hij nooit verloren. Neem eens een kijkje in je eigen zeebaarstas. Puilt jouw tacklebox ook uit met dure pluggen, shads en pilkers? Ja toch? De mijne ook hoor. Op eentje na dan: daar zit letterlijk voor nog geen 30 euro aan materiaal in, inclusief het rolletje fluorocarbon.

Materialen

Laten we beginnen met het doornemen van de benodigde materialen. We vissen het rolloodje altijd met een spinhengel. De gewichtsklasse bepaal je aan de hand van je stekkeuze. Vis ik vanaf het strand, dan kies ik voor een hengel van ongeveer 35 tot 40 gram. De bodem is over het algemeen schoon en de zeebaars zwemt zich niet vast. Met een lengte van 240 centimeter tot 270 centimeter zit je altijd goed. Vis ik bijvoorbeeld op een kanaal in het Europoortgebied of rond Neeltje Jans, dan kies ik mijn spinhengel een klasse zwaarder, rond de 70 gram, want nu heb je te maken met obstakels waar de zeebaarzen maar al te graag in duiken. Dit is ook de reden waarom ik hier graag met een 330 centimeter hengel vis. Een 3000 of 3500 molentje volstaat op de eerstgenoemde hengel. Met een dyneema hoofdlijn van 12/00 of 14/00 mm zit je altijd goed. Voor de zwaardere hengel neem je een molen

uit de 4000 of zelfs 5000 serie. Hierop komt een dyneema hoofdlijn van 16/00, voor het stevige drilwerk.

De end-tackle is voor beide hengels exact hetzelfde. De hoofdlijn wordt voorzien van een stukje fluorocarbon van 50/00 mm. Een goede meter volstaat. Daaraan knopen we een quicklink. In de quicklink bevestigen we zowel het loodje als de onderlijn. De loodjes die we gebruiken zijn ergens tussen de 30 en 70 gram. Afhankelijk van de stroming kiezen we het gewicht. Stroomt het hard, dan gaan we wat zwaarder dan wanneer de stroming minder is. Het loodje moet rollen, liever iets te snel dan te langzaam. Als onderlijn gebruiken we gewoon hetzelfde materiaal als de voorslag, 50/00 mm fluorocarbon. De onderlijn mag wel anderhalve meter lang zijn. Aan de ene kant bevestigen we de haak met het deltavisje, aan de andere kant een swivel die we gemakkelijk in de quicklink kunnen hangen.

‘DE ZEEBAARS GRIST HET DELTAVISJE VAN DE BODEM

EN ZWEMT

DOOR’

Perfecte haken

Het deltavisje dat we als aas gebruiken imiteert een klein vluchtend visje. Vriend zeebaars is er dol op. De deltavisjes zijn te verkrijgen van verschillende merken. Haast alle deltavisjes zijn wel goed, maar twee springen er met kop en schouders bovenuit: de Red Gill en de Ragot Raglou. Laat je niet gek maken door kleurtjes, die zijn bij deze visserij ondergeschikt. Lichte kleur overdag, donkere kleur in de donkere uurtjes is prima. Wat wél echt belangrijk is, is dat je de grootte van het deltavisje aanpast aan de wens van de zeebaars. Een 70 millimeter lang aasje kunnen ze zomaar links laten liggen terwijl ze een 40 millimeter aasje wel direct

naar binnen werken. Zeker zo belangrijk is het controleren van de bijgeleverde haken. Die moeten stevig zijn. Sommige merken leveren haken mee die uitbuigen wanneer er veel druk op de haak komt te staan. De zogenoemde Arberdeen-haken zijn perfect voor deze visserij; met een lange steel en een ruime bocht.

‘Vergeten’ techniek

De techniek is super simpel, misschien wel te simpel. Ik denk dat dit ook de reden is waarom het een ‘vergeten’ techniek is. Het loodje werp je onder een hoek van 45 graden stroomopwaarts. Begin met een worp zo ver mogelijk uit de kant. Aan een strakke lijn laat je het loodje naar de

bodem zakken. De hengeltop wijst altijd omhoog zodat er zo min mogelijk lijn in het water staat. Je loodje zal nu stroomafwaarts rollen. Wanneer het loodje aan het einde van de stroming is zal je merken dat je het niet meer voelt rollen. Dit betekent dat het lichte loodje door de lijndruk iets van de bodem is gekomen. Het einde van je ‘drift’ dus. Wacht een paar seconden met binnen draaien, want vaak volgt nu nog een aanbeet. Daarna is het een kwestie van herhalen, herhalen en herhalen. Verre worpen, korte worpen en alles daar tussenin. De aanbeet is eigenlijk altijd loeihard, de zeebaars grist het deltavisje van de bodem en zwemt gewoon door, hij haakt zichzelf. Zorg er dus voor dat je slip goed staat. Wie begint met deze visserij zal misschien eerst het gevoel hebben niets zinnigs te doen, maar dat is een kwestie van vertrouwen en volhouden. Die aanbeet gaat echt wel komen. Deze techniek is simpel, goedkoop, overal inzetbaar en vooral zeer effectief!

LICHTER VISSEN DEEL 2

LEKKER LICHT

In HAAK 3 legde Cihan Yurdakadim uit hoe je met lichter materiaal kan vissen. In dit nummer geeft hij, hoewel de winter voor de deur staat, de nodige extra tips voor strandvissen in de zomer.

EN VAN DE NUTTIGE tools bij het lichter vissen, is het gebruik van de lijmbank. Met dit hulpmiddel kun je lichtere onderlijnen fabriceren en met dunnere lijnen vissen.

Lijmbank

De lijmbank (in mijn geval een Evo3Pod) bestaat uit verschillende onderdelen. Hij is in een kort tijdsbestek eenvoudig in elkaar te zetten. De basis bestaat uit drie

lagen die in elkaar geschoven zijn. Naar gelang de lengte van de gewenste onderlijnen zijn deze aan beide uiteinden op lengte uitschuifbaar. Op elke laag komen respectievelijk twee kammen symmetrisch tegenover elkaar te staan. Op de illustratie zie je de voor- en achterzijde van de kammen. Per kam voeg je vier moeren erin en bevestig je ze elk met een slotbout. De linkerkammen schuif je in het basisdeel, de middelste kammen in het middelste uitgeschoven deel en de

rechterkammen in het perifere uitgeschoven deel. Vervolgens bevestig je de veren erin en klaar.

Mocht het je niet lukken, dan staat er op YouTube een sympathieke Italiaan klaar met een uitleg. Tik in de zoekfunctie ’X-Trace 320’ in en je ziet hem de lijmbank in elkaar zetten.

Onderlijnen

Voor mijn zomervisserij lijm ik voor de korte afstandsvisserij mijn eigen lijnen. Het voordeel van het lijmen is dat je met dunnere lijnen kunt vissen.

Om de twee kralen rondom een swivel met een haaklijn te bevestigen heb je voor het krimpen een dikkere staande lijn (de ‘hoofdlijn’ op je onderlijn) van 60/00 of 70/00 mm nodig zodat je lijn bij het werpen de klap kan verwerken. Het lijmen vervangt het krimpen door een druppeltje lijm aan de buitenkant van de kralen. Dunnere lijnen leveren meer vis op door de gereduceerde waterdruk.

‘IK VIS GRAAG OP MAATSE VIS

OM EEN LEKKER MAALTJE TE VERGAREN’

Voor mijn strandfeeder gebruik ik nu een staande lijn van 36/00 of 37/00 mm bij mijn gelijmde onderlijn. Meer dan voldoende voor een recreatieve visser als ik. Competitievissers gaan nóg dunner om meer vis te vangen, maar zelf vis ik graag op maatse vis om een lekker maaltje te vergaren.

Recreërend vissen

Thuis bouw ik expliciet de staande lijnen en onderlijnen voor bepaalde stekken. Op het strand kijk ik naar de bodem, het water en de omstandigheden om te bepalen op welke dikte en lengte haaklijn en haaksoort mijn keuze valt. Dus ik knoop mijn haaklijnen ter plaatse aan.

In een mapje heb ik meerdere sjablonen kant-en-klaar bij de hand. Je kunt ze ook om een rigwinder oprollen. Aan jou de keuze. Bij typisch zomers visweer, weinig wind met een kalme stroming, neem ik mijn strandfeeders mee en bevestig hieraan een 37/00 mm gelijmde staande lijn waaraan ik twee haaklijnen van 17/00 mm dikte met een lengte van minstens 1,5 meter knoop. Met een 17/00 mm haaklijn is het nooit misgegaan, zelfs niet bij het landen van een maatse zeebaars. Als de stroming begint toe te nemen kun je met deze uitvoering prima inwerpen zonder je zorgen te maken dat het in de knoop gaat. Tevens heb ik in de zomer lange visses-

sies op de URFE-rig: 1 haaklijn van 1,5 tot 3 meter met een zich langzaam verplaatsend werpgewicht. Op beide hengels vis ik de hele dag met 1 haaklijn.

Kleinmateriaal

Nog even wat specifieke onderdelen die ik bij het lichte strandvissen gebruik. Zo gebruik ik van Colmic de Spray Leader van 36/00 mm die speciaal is gemaakt voor staande lijnen. Bijzonder glad om probleemloos te knopen en zeer schuurbestendig voor als je boven de schelpen aan de kustlijn vist. Op de verpakking lees je de minimale en maximale dikte van de toe te passen lijn. Tevens zijn er drijvertjes, toe te passen op slikzagers of witjes, om je aas boven de krabben te liften, maar ook zinkers als de krabben absentie vertonen, om je aas op de bodem te presenteren - goed voor de platvissen. Wanneer je in de zomer de rondvis als target kiest, dan helpt een drijvertje jou om hoger in de waterkolom je aas aan te bieden.

Zomerfavorieten

Van de lijnen die ik gebruik, hebben die van Cinnetic de beste prijs-kwaliteitsverhouding. Zo zijn de Sky Line 37/00 (nylon) als hoofdlijn en de Mimetic 17/00 fluorocarbon als zomeronderlijn enkele van mijn favorieten. Voor de zomer kies je voor haken met een dunne steel in kleinere maten. Ik kies meestal haken van Vercelli en Asari, die ook door anderen werden aanbevolen. De Kantuki Umi Tanago, -Keiryu, -Marusode en Sode verlenen zich uitermate goed voor de zomervisserij. Wil je één (allround) aanbeveling? Als recreant kies ik voor de dwarrellijnen een Umi Tanago maat 2 en als het hard stroomt (bij calamiteiten) op de URFE-rig een Chinu maat 1. Vermeldenswaardig: ik heb al twee jaar dezelfde haken op mijn winteronderlijn en nog steeds geen roestvorming erop. Na elke sessie spoel ik ze af.

GIGANTISCHE VERANDERINGEN

50 jaar hengelsport

Of ik een artikel wil aanleveren over ‘vissen toen en nu’? Even weet ik niet waar ik moet beginnen. Ja, mijn gedachten gaan terug naar het moment dat ik op zesjarige leeftijd een bamboehengeltje van mijn vader kreeg en samen met hem mijn eerste visje ving. Ik weet het nog als de dag van gisteren; het was een baarsje. Vanaf dat moment was ik verkocht en moest er minstens een keer per week gevist worden.

DE ‘OUDJES’ ONDER ONS zullen zich nog de tijd herinneren van de bamboehengels, de balsadobbers, de Rotterdammers, de broodpluim of de aardappel en natuurlijk het klapstoeltje en de tas met wat reservemateriaal. Ik heb in mijn jonge jaren wat afgestruind om een visje te vangen. Helaas wel alle-

maal in de eigen woonomgeving, omdat ik het van de fiets moest hebben. Mijn ‘jachtgebied’ was daardoor wat beperkt van omvang.

Alles is anders

Of er wat veranderd is in die 50 jaar?

Pff, waar zal ik beginnen? De ontwikkelingen zijn gigantisch geweest

vanaf die jaren. De bamboehengel heeft allang plaats gemaakt voor een carbon wedstrijdhengel van soms 16 meter. De klapstoel is vervangen voor een complete seatbox met werkelijk alles erop en eraan. De fiets heeft plaatsgemaakt voor een stationwagen vol hengelsportmaterialen. De Rotterdammers en balsadobbers liggen al jaren in een vergeten schoenendoos en zijn vervangen door de slanke, lichte wedstrijddobbers. Ook het aas van vroeger tijden: brood, aardappel en maïs gebruik ik nog wel, maar zijn grotendeels verdrongen door Bread Punch, Paste, Expanders, maden, casters en wormen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Technologie

De introductie van de eerste Quiver Tip en Swing Tip hengels in de jaren negentig heeft de deur wijd opengezet voor het verder uitbreiden van de mogelijkheden

‘DIVERSE APPS MAKEN HET LEVEN VAN DE VISSER EEN STUK MAKKELIJKER’

op het gebied van het vissen met de feeder en methodfeeder. Tegenwoordig is er zoveel keus in materiaal, lokvoer en aas dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Op het gebied van technische ontwikkelingen heeft de tijd ook niet stil gestaan. Moest je het vroeger vooral hebben van horen zeggen en eigen info, tegenwoordig kun je met allerlei fishfinders en andere hulpmiddelen de rondzwemmende vis bijna aanraken. Diverse apps maken het leven van de sportvisser ook een stuk gemakkelijker. Weet je even niet wat voor vis je hebt gevangen; neem dan een kijkje in de visherkenningsapp. Ook de Vispas is door de Visplanner app volledig gedigitali-

seerd. Geen gedoe meer met een boekje waar de toegestane wateren in staan; gewoon even de app openen en je weet meteen of je er mag vissen of niet.

Nieuwe soorten

Ook ten aanzien van de hengelsportmogelijkheden zijn er grote stappen gezet. De Vispas heeft er voor gezorgd dat je landelijk gezien in veel wateren een hengeltje uit kunt gaan gooien. Het aantal verschillende soorten vis is enorm toegenomen. Verdwenen soorten zoals steur, zeeforel, meerval en dergelijke zijn aan een comeback bezig. Nieuwe soorten vinden hun weg in de Nederlandse wateren. Je kunt tegen-

woordig zelfs aan de kust al proberen om een heuse haai te vangen. Wie had dat gedacht. Helaas is het palingbestand afgelopen 50 jaar behoorlijk afgenomen. Diverse bekende maar ook onbekende bedreigingen hebben op dit punt hun tol wel geëist. Kon je er vroeger nog op uit om een maaltje paling te gaan vangen, tegenwoordig is catch & release verplicht als je als sportvisser paling vangt. Of zou er toch een kentering op komst zijn? De vangsten trekken momenteel weer wat aan, zowel bij de beroepsvissers als bij de sportvissers.

De mogelijkheden om in het buitenland een visje te gaan vangen zijn inmiddels legio. Veel sportvissers weten hun weg te vinden naar de UK, Ierland, Noorwegen, Frankrijk en IJsland. Ook de ABC-eilanden, Aruba, Bonaire en Curaçao, zijn mateloos populair als visvakantieland. Wil je nog verder dan kan dat ook; Australië, Thailand en diverse andere exotische locaties zijn tegenwoordig goed bereikbaar.

Olympisch vissen?

Last but not least heeft er in het wedstrijdcircuit ook een revolutie plaatsgevonden. Het materiaal is niet meer te vergelijken met vroeger. Met minder dan een auto vol spullen kom je niet weg als je aan wedstrijden meedoet. Voorbereiding, materiaal, kennis en kunde zijn door de jaren heen op een steeds hoger niveau gekomen. Je kunt niet meer even je spullen bij elkaar pakken en deel gaan nemen aan een wedstrijd. Als je je niet specialiseert en goed voorbereidt ben je zo goed als kansloos.

Positief is daarnaast de aansluiting bij het NOC*NSF. Dit betekent dat de hengelsport ook serieus wordt genomen in de sportwereld. Even dagdromend: het zou toch mooi zijn als er ooit een mogelijkheid zou zijn om tijdens de Olympische Spelen naar wedstrijdvissen te kunnen kijken?

VANUIT GROOT ROTTERDAM KREGEN LEDEN

VAN DE VLIEGVISCOMMISSIE VAN HSV ZWOLLE

DE VRAAG OF ER LIEFHEBBERS UIT HET OOSTEN

WAREN VOOR EEN TRY-OUT OM MET DE VLIEG OP

ZEEBAARS TE VISSEN. JACOB EN JOHAN VOELDEN

HIER WEL WAT VOOR EN OP 7 EN 8 SEPTEMBER

GINGEN ZE OP PAD. JACOB LUB DOET VERSLAG.

ZEEBAARZEN MET DE VLIEG

LEERZAME TRY-OUT

DOOR JACOB LUB

JOHAN, EEN FANATIEKELING die na vele jaren het vliegvissen onlangs opnieuw heeft opgepakt, voelde zich al snel thuis in de havens van Rotterdam. Hij werkt veel aan bruggen en sluizen voor een grote multitechnische dienstverlener in de buurt van Rotterdam en kent de weg al een beetje. Voor Jacob begonnen de voorbereidingen anderhalf jaar eerder door diverse artikelen uit de Nederlandse Vliegvisser te lezen en het bestuderen van vliegen en vervolgens te binden tot hij er blauwe vingers van kreeg. De praktijk, het echte vliegvissen op zeebaars, was er nog niet van gekomen.

Sterke koffie

Na een reis van drie uur vanuit Zwolle arriveerden Jacob en Johan om 11 uur bij het clubgebouw in de haven. Hier had Jan de koffie al klaar staan. Naast Jan werden we ontvangen door Endang, Sjou-

ke en Edwin. De koffie was goed sterk en dat was ook wel nodig. Niet alleen omdat Edwin een presentatie ging houden, maar ook omdat we anderhalve dag intensief gingen vissen. Na een korte voorstelronde trapte Edwin de presentatie af onder het genot van een heerlijk broodje. Er kwamen diverse onderwerpen aan bod: het gedrag van de vis, stroming, materiaal, getij, vliegen en veiligheid. Zowel Edwin als Sjouke hadden een setje zelfgebonden vliegen klaarliggen voor Jacob en Johan.

Taaie uren

Na het uitladen van de spullen was het zo ver. Op naar de eerste stek! Ergens op een afgelegen veldje in niemandsland struinden we door het gras en de begroeiing om op de eerste plek te arriveren. De kant hier was steil. Er hing nog wat afgebroken touw van vissers die ons voor waren geweest om naar beneden ‘ab te seilen’.

Op dit soort steile stekken zijn ‘studs’ onontbeerlijk. Heel belangrijk, want stenen zijn spekglad in zee en deze schroeven onder je waadschoenen voorkomen veel ongelukken. Ondanks de bergbeklimervaring van Johan besloten we het risico niet te nemen om af te dalen. Snel weer in de auto dus, om door te rijden naar de volgende stek. Hier was het minder steil en we besloten daarom hier wel af te dalen. Het werden taaie uurtjes, en daarna begon het water te stijgen en had Jan er gelukkig aan gedacht om de dorst te gaan lessen die we van de zon en ziltige lucht hadden gekregen. Een heerlijk koel biertje, wat een traktatie! Sjouke had inmiddels het goede voorbeeld gegeven en had twee zeebaarzen gevangen. Omdat het water te veel was gestegen besloten we terug te gaan naar het clubhuis om ons voor te bereiden op Chinees eten. De maaltijd smaakte prima na al dat werpen. Terug in het clubhuis hebben we bij een drankje toegekeken hoe Sjouke

‘NA EEN PAAR WORPEN WAS HET

METEEN RAAK VOOR SJOUKE EN ENDANG’

een garnaal imitatie van Craft-Fur bond. Met enige concentratie liet hij ons zien hoe hij met een kartonnetje, met daarop craft-Fur en glitters, een dubbing loop opbouwde. Een paar keer wikkelen en voilà: weer een nieuwe vlieg. Die avond sliepen we vast. Wat zou de volgende dag brengen?

Maasvlakte

Een nieuwe dag brak aan. Al voordat de wekker ging, stond Jan al klaar met broodjes en koffie. Na wat overleg besloten we in de buurt van de Nieuwe Waterweg te kijken. Bij aankomst was het nog eb. Om onze kansen te vergroten besloot Jan om Jacob mee te nemen naar een an-

dere plek. Johan bleef met Sjouke en Endang op de uitgezochte stek. Endang was al eerder gearriveerd op de stek en had inmiddels al een vis gevangen. Sjouke en Johan volgden al snel. De vis van Johan, zijn eerste op de vlieg, wilde niet herkend worden op de foto en koos het ruime sop.

Jacob en Jan hadden minder geluk. Met de eerste vissen gevangen, besloten we te gaan lunchen in het clubhuis, alwaar de volgende stek werd besproken. Na de lunch zijn we naar een nieuwe stek gereden op de Maasvlakte. Wederom begaven we ons in een industriële omgeving, maar nu met kraakhelder water. Na een paar keer werpen was het meteen raak voor Sjouke en Endang.

Sjouke haakte een knoepert, maar helaas brak de lijn. Johan besloot zijn geluk te beproeven op het einde van de stek bij de ingang van een haventje om minder last te hebben van de wind. Na een paar worpen was het raak, net niet maats, maar wel een mooie! Al snel volgde er nog één, waardoor Johan op een totaal van drie zeebaarzen kwam. Jacob had minder geluk, hij bleef steken op nul. Jan leek meer teleurgesteld te zijn dan Jacob zelf. Hij had graag gehoopt dat Jacob ook zijn eerste zeebaars ving op de vlieg. Ons avontuur eindigde met een evaluatie onder het genot van een drankje en een portie spareribs. We hebben in twee dagen erg veel geleerd van Jan, Edwin, Endang en Sjouke. Het was een weekend om nooit meer te vergeten. Met het geleerde hebben we een stuk bagage gekregen om ons in het zeebaarsvissen verder te kunnen ontwikkelen. In de toekomst hopen we nog graag een keer te vissen met onze nieuwe vrienden!

GEEN WOORDEN MAAR DADEN…

‘DE FEIJENOORDER’

Groot Rotterdam organiseert in samenwerking met de supportersvereniging van Feyenoord ‘De Feijenoorder’ twee keer per jaar een karperkoppel aan de Rottemeren. Deze wedstrijden zijn populair onder de vissende Feijenoorders. De sfeer is goed en als de vis dan ook nog mee wil werken, staat zo’n wedstrijd garant voor een leuk weekendje vissen.

O STOND ER IN het laatste weekend van juli weer een wedstrijd op het programma. De organisatie van deze wedstrijd was in handen van Elmar Bierwirth. Dock of the Bay fungeert als uitvalsbasis van deze wedstrijden. Op deze locatie, gelegen aan de Rottekade 2 in Zevenhuizen, wordt dan ook de stekloting verricht en worden na afloop de prijzen uitgereikt. Uiteraard werd tijdens

deze loting nog eens goed uitgelegd welke regels er van toepassing zijn.

Goede sfeer

Dat het een koppelwedstrijd van De Feijenoorder is, blijkt wel uit de goodiebag die uitgereikt werd. Feijenoord-stickers, twee onderlijnen van Ashima, een paar sokken van Mr. Coot en een speciaal voor deze wedstrijd gemaakt Feijenoord-vaantje. Ook kreeg ieder koppel

twee emmers met voer van Rotterdam Visaas. Het voordeel van vissen in de maand juli is natuurlijk dat de kans op lekker weer ook even wat groter is. Het weer was dit weekend echt fantastisch.

Een lekker zonnetje en een temperatuur van een graad of 24, zorgden er al snel voor dat de sfeer er goed in kwam te zitten. Naarmate de avond vorderde viel de wind langzaam weg en kwamen

‘WAT BRASEMS, MAAR KARPERS LIETEN ZICH TIJDENS DE EERSTE NACHT NIET

ZIEN’

er veel nieuwsgierige bezoekers. Als er een mix van vismaten en vrienden van Feijenoord komt buurten, dan zit de sfeer er al snel in.

Overal vlaggen

Als je tijdens de wedstrijd over de Rottemeren uitkijkt, zie je overal Feijenoord-vlaggen staan bij de bivvy’s; een prachtig gezicht. De vangsten waren helaas niet best. Wat brasems hier en daar, maar de karper liet zich tijdens de eerste nacht niet zien. Net voor het eind van de tweede nacht werd er door de jongste deelnemer een schubkarpertje van een kilo of vier gevangen. Dit gebeurde net voordat het licht werd en lange tijd leek

het erop of deze vis de enige vis was die tijdens wedstrijd gevangen werd. Rond een uur of 9 kon er evenwel aan de overkant toch nog eentje gedrild worden. Bij weging bleek dit exemplaar ruim 11 kilo aan te tikken. Net voor het einde van de wedstrijd kreeg Nigel zijn tweede run en kon hij even later op de foto met een spiegelkarper van een kilo of 12. Toen werd de wedstrijd afgeblazen en kon iedereen richting Dock of the Bay waar de prijzen werden uitgereikt.

Prachtige prijzen

Door de riante sponsortafel was er een prijs voor elk deelnemend koppel. Die 40 euro inschrijfkosten per persoon had

Foto midden: de winnaars tonen trots hun vangsten.

elke deelnemer er al uit zonder te winnen. Michael Hoogenraad was een gulle sponsor met zijn kleding van Mr. Coot. Ik weet niet precies meer wat er allemaal lag, maar het waren prachtige prijzen en zo werd het hele weekend er eentje om in te lijsten. Dat de wedstrijd geslaagd was, bleek wel uit het feit dat ieder koppel zich meteen weer in wilde schrijven voor de volgende editie. Deze vindt plaats in oktober en is inmiddels achter de rug als jij dit artikel leest. In 2025 is het de bedoeling dat er weer twee wedstrijden georganiseerd gaan worden. Houd onze website en Facebookpagina in de gaten voor de data en inschrijfgegevens.

VLIEGVISSEN OP RUISVOORN

DE JACHT IS OPEN

VLIEGVISSEN IN NEDERLAND IS WAARSCHIJNLIJK BEGONNEN MET HET VISSEN OP RUISVOORN. VLIEGVISSERS DIE IN HET BUITENLAND AL OP FOREL EN VLAGZALM HADDEN GEVIST, HEBBEN MOGELIJK AL ROND 1900 IN DE POLDERS OP RUISVOORN GEVIST. JUIST OMDAT RUISVOORN OOK GRAAG INSECTEN VAN HET WATEROPPERVLAK PIKT.

FOTO’S EN TEKST RUDY VAN DUIJNHOVEN

ERGELEKEN MET FOREL

Vheeft de ruisvoorn een vrij kleine bek. De eerste pogingen om de vis te vangen werden gedaan met kleine droge vliegjes, zoals een Palmer en een Red Tag gebonden op een haak 14 of 16. Al snel bleek echter dat de droge vliegen destijds echt groot moesten zijn om de grote ruisvoorn te verschalken (tot het formaat van een wc-borstel: een Palmer in haakmaat 6). De ruisvoorn (Scardinius erythrophthalmus) wordt in Nederland ook ‘rietvoorn’ of ‘rode rijer’ genoemd, in het Engels ‘rudd’, in het Duits ‘Rotfeder’.

Hij wordt algemeen beschouwd als een van de mooiste vissen in de Nederlandse wateren. Hij wordt ongeveer 50 centimeter lang en leeft voornamelijk in ondiep water dat rijk is aan waterplanten. Deze vissoort is echter ook te vinden in sommige havengebieden, in kanalen met helder water, op langzaam stromend water en

langs rietkragen op kleine en grote meren.

Perfecte vis

In vergelijking met de blankvoorn is de ruisvoorn gemakkelijk te onderscheiden, omdat hij een bovenstandige bek heeft en de voorkant van de rugvin duidelijk achter de voorkant van de buikvinnen zit. In de natuur komen ook hybriden voor, waarbij de ruisvoorn zich gekruist heeft met brasem, blankvoorn, kolblei of alver. Af en toe worden er ook zeer fel oranje gekleurde ruisvoorns gevangen. Deze rode kleur wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van xantoforen, pigmentcellen die een gele en rode verkleuring veroorzaken. Het paaien vindt plaats in mei, juni en juli, wanneer het water warmer is dan vijftien graden Celsius. De eieren worden afgezet op water- en oevervegetatie of op gras dat onder water staat. In het eerste jaar bereikt de ruisvoorn een lengte van ongeveer zes centimeter, in het tweede of

derde jaar, bij een lengte van ongeveer 15 centimeter, kan de vis zich al voortplanten; de vrouwtjes later dan de mannetjes. De ruisvoorn kan vijftien tot twintig jaar oud worden, waarbij hij meer dan 45 centimeter lang kan worden.

Het favoriete voedsel van de ruisvoorn zijn insecten en insectenlarven, maar de vis eet ook zachte plantendelen en algen.

Dat maakt deze vissoort perfect voor het vliegvissen! In Nederland kun je het gehele jaar door op ruisvoorn vissen. In de maanden april en mei moet de vlieg kleiner zijn dan 2,5 centimeter. Vanwege het broedseizoen van veel vogels is het niet toegestaan om in het voorjaar de polders in te gaan.

Getwiste leader

De uitrusting voor het vliegvissen op ruisvoorn kan bestaan uit een 2,75 tot 3,00 meter/negen tot tien voet lange vliegenhengel voor de lijnklasse #3 tot 5; de

‘RUISVOORN IS TE VANGEN MET DROGE EN NATTE VLIEGEN EN NIMFEN’

vliegenreel wordt gevuld met een drijvende WF- of DT-vliegenlijn plus volglijn. De leader heeft dezelfde lengte als de hengel, of, als de omstandigheden dat vereisen, is tot vier of vijf meter lang; de leaderpunt heeft een diameter van 10 tot 15/00 millimeter. De leaders zijn meestal gemaakt van nylon, met misschien een fluorocarbon punt. Met een getwiste leader kunnen (grotere) droge vliegen nauwkeuriger en beter worden gepresenteerd. Het dikke deel van zo’n getwiste leader neemt ook beter lijnvet op, zodat deze beter drijft en aanbeten ook op de leader te herkennen zijn. Vliegviszaken stellen graag de juiste uitrusting voor je samen, rekening houdend met je budget. In de polder is een vlie-

genhengel van drie meter/tien voet vaak beter, omdat oeverplanten het opnemen van de vliegenlijn kunnen bemoeilijken en je tijdens het vissen een paar meter uit de buurt van het water kunt blijven vanwege de zeer zachte bodem. Er staat ook bijna altijd wind in de polder. Een te zachte hengel maakt het moeilijker om de vlieg gericht te presenteren.

Beetverklikker

De ruisvoorn kun je vangen met droge vliegen, natte vliegen en nimfen. In wateren met veel kleine vis, zoals in sommige polders, kun je beter een iets grotere haakmaat kiezen, anders word je geplaagd door hele kleine exemplaren. Als

het wateroppervlak in de polder glad is, dan zijn de aanbeten op de nimf en natte vlieg gemakkelijk te herkennen aan de leader. Duikt deze dieper of beweegt de leader niet zoals verwacht, zet de haak dan snel maar voorzichtig. Op dagen met wind is een kleine beetindicator nodig om de aanbeten op de nimf tijdig te herkennen. De beetverklikker wordt ongeveer halverwege de leader geplaatst of waar de punt aan de leader is geknoopt. Het heeft weinig zin om de beetindicator vlak voor de vliegenlijn te plaatsen wanneer je maar een halve meter diep vist. Werp naar plekken waar je ringen van stijgende vis aan de oppervlakte ziet of waar je vis vermoedt. Het water kan er donker uitzien in de polder, maar is meestal kristalhelder in de warmere maanden. De bodem is zwart en daarom ziet het water er zo donker uit. Houd afstand vanwege het heldere water, vooral wanneer je grotere exemplaren hoopt te vangen. In de polder kun je voorn, baars, brasem en karper als bijvangst verwachten, zelfs roofblei kun je hier en daar aantreffen. Vissen die je in het heldere water kunt zien foerageren, kun je gericht aanwerpen. Voor karper zou ik, vanwege de vele waterplanten in de polderweteringen, een iets sterkere leaderpunt kiezen; minimaal 18 of 20/00.

Kristalhelder water

In het zuiden van Nederland liggen een aantal grote kanalen die in de loop der jaren zijn afgesloten voor de scheepvaart. Het water is er nog steeds twee tot drie meter diep, de waterplanten komen tot aan de oppervlakte en het water is er meestal kristalhelder. Deze wateren behoren tot de moeilijkste voor het vliegvissen op ruisvoorn. De grote ruisvoorns zijn uiterst voorzichtig, de vissen hebben geleerd van slechte ervaringen in voorgaande jaren. Vissen met een leaderpunt van 10/00 mm en een kleine nimf in een maat 16 of 18 is noodzakelijk om hier überhaupt succes te hebben. De schaduw van een beetverklikker of leader die in de

buurt van de vis op het water landt, kan al genoeg zijn om de vis weg te jagen. Jos van der Wouw vist veel in deze kanalen en heeft hier de afgelopen decennia een zeer groot aantal ruisvoorns van meer dan 35 centimeter gevangen. Hij vist hier veel met een nimf die gebonden is met geelgroen backingmateriaal. De nimf kan een rups imiteren die regelmatig uit de eikenbomen in het water valt, of een klein stukje plantaardig materiaal. Jos heeft vaak mooie ruisvoorns gezien die kleine stukjes gras of andere planten in hun bek namen en doorslikten of weer uitspuwden. De vlieg is zo fel gekleurd dat je met een polariserende zonnebril en een pet kunt zien hoe hij langzaam zinkt en door de ruisvoorn in zijn bek wordt genomen. Wanneer de vlieg te snel zinkt of niet natuurlijk beweegt, wordt de vlieg geweigerd. Vliegvissen is op deze wateren een intrigerende jacht, waarbij de vis eerst moet worden gelokaliseerd en

vervolgens met grote zorg moet worden aangeworpen. Maar met de vangst van een grote ruisvoorn zijn alle uren zonder vis en de verkeerd aangeworpen vissen snel vergeten!

Pas op voor verkeer

De scholen ruisvoorn moeten elke dag gevonden worden, want waar ze de ene dag genoten van de warme zon, zijn ze de volgende dag vaak niet meer te vinden. Het is een kwestie van veel lopen langs de kanalen, uitkijken naar bewegingen in het water of de flits van een draaiende vis. De hoge en dichte oeverbegroeiing maakt vissen op veel plaatsen in de zomer bijna onmogelijk (werpen tussen riet van meer dan drie meter hoog is een te grote uitdaging), gelukkig worden sommige stukken goed vrijgehouden of komt er toch alleen gras op. Wanneer de oevervegetatie in de herfst weer wordt gemaaid, zijn veel hotspots weer gemakkelijker te bevissen.

Omdat de meeste kanalen langs snelwegen, voetpaden of fietspaden liggen, is het altijd een goed idee om naar links en rechts te kijken voordat je de lijn op lengte brengt. Wanneer je bij een achterwaartse worp een auto of vrachtwagen haakt, kun je alleen maar hopen dat de leader snel breekt... Vaak hoor je wandelaars en fietsers niet eens aankomen! Nog een goede reden om altijd met weerhaakloze vliegenhaken te vissen.

Wanneer je een mooie ruisvoorn haakt, dan is het een kwestie van de vis hoog in het water van de waterplanten weg te drillen. Ook met een 10/00ste leaderpunt kun je veel druk zetten. Met een landingsnet met telescopische steel kun je de vis veilig landen. Meet de vis, maak een paar snelle foto’s en na nog enkele bewonderende blikken, gaat de ruisvoorn weer terug in haar element. Meren met veel waterplanten onder het wateroppervlak en langs de oevers zijn nog steeds een gebied

‘DE NIMF KAN EEN RUPS DIE UIT DE BOOM VALT IN HET WATER IMITEREN’

AANBEVOLEN MATERIAAL

Vliegenhengels in 275 en 300 cm/negen en tien voet, lijnklasse #3 - 5. Vliegenreels: Lichtgewicht vliegenreel voor de lijnklasse #3 - 5. Met een set van meerdere cassettes of spoelen kun je meer verschillende vliegenlijnen meenemen.

Lijnen: WF3F tot WF5F. Leaders: Nylon en fluorocarbon leaders of een getwiste leader.

Leaderpuntmateriaal:

Fluorocarbon of nylon.

Kunstvliegen - polders en meren, droog: Red Tag, Black Palmer, Brown Palmer, Deer Hair Sedge, Klinkhåmer Special; #10 - 16. Nimfen: Gray Nymph, American Gold Ribbed Hare’s Ear Nymph, Hare’s Ear, Black Buzzer, Green Buzzer, Red Buzzer; #10 - 16.

Natte vliegen: Partridge and Orange, Partridge and Hare’s Ear; #12 - 14.

Kanalen: Nimfen: Green Caterpillar, Pheasant Tail Nymph, Scandinavian Nymph, Grey Goose, Black Buzzer; #16 -18.

waar je mooie ruisvoorns kunt vangen, in Nederland maar ook in veel andere landen. Met de boot of bellyboot nader je een veelbelovende stek, of een plek waar je vis hebt gezien, langzaam en voorzichtig. Laat het anker zakken en wacht tot de boot of bellyboot stopt met driften. Wanneer je beweging ziet aan de oppervlakte of iets dieper in het water, werp de vlieg dan niet in het midden van de school. De grotere exemplaren zullen zeker vluchten als de schaduw van de lijn of leader boven hen in het water valt, en een verjaagde vis is helaas voorlopig niet meer te vangen. Plaats de vlieg (droge vlieg of nimf) aan jouw kant van de school zodat de vissen alleen de vlieg zien, later misschien aan de linker- of rechterkant van de school. Leid een vis aan de haak snel weg van de school zodat je misschien meerdere vissen uit één school kunt vangen. Wanneer er een ondiep gedeelte is met veel riet voor de oever, werp de vlieg dan ver naar binnen nadat de overgang naar dieper water is afgevist. Het is prachtig om te zien hoe de boeggolven naar de vlieg toe bewegen, de leader of de beetindicator beweegt, de droge vlieg in een ‘gat’ in het water verdwijnt en we een prachtig gekleurde vis haken. Op zo’n moment is alles goed met de wereld!

INFORMATIE

l Soortprofiel Ruisvoorn, Sportvisserij Nederland. Sportvisserij Nederland www.sportvisserijnederland. nl

l Vereniging Nederlandse Vliegvissers. www.vnv.nu l Enkele vliegviszaken waar je informatie kunt krijgen over het vliegvissen in Nederland in het algemeen: l Fauna Hengelsport Oeverkruid 20 4941 VV Raamsdonksveer www.hengelsportfauna.nl

l Fly Supply Vijzelweg 49 8243 PM Lelystad www.flysupply.nl

l Peeters Hengelsport Diemermeerstraat 1 2131 DR Hoofddorp www.peetershengelsport.nl

l Finest Fly Fishing Borschelstrasse 10 47551 Bedburg-Hau Duitsland www.finestflyfishing.de

PIJN & STRESS

‘Vissers lijden pijn en gaan gebukt onder stress’. Het had zomaar de kop kunnen zijn in een landelijk dagblad. Maar zoiets lees je nooit in de krant. Vaak zijn de vissen zelf het lijdend voorwerp in de media: ze lijden pijn van de prik van een vishaakje en ondervinden stress van het tijdelijk verblijf boven water in de handen van de sportvisser. Hoog tijd dat die berichtgeving eens van de andere kant wordt belicht!

ETEEN MAAR EEN statement vooraf om met de deur in huis te vallen. Wíj vissers gaan door diepe dalen van stress, kou en pijn bij de jacht op onze geliefde schubdiertjes. De ontberingen die wij moeten doorstaan bij het vissen, ze zijn een zwaar onderbelicht thema. Ze vallen in het niet bij de berichtgeving over de pijnbeleving

van vissen. Kou, regen, valpartijen, gebroken en gekneusde ribben, snoektanden, doorwaakte nachten van valse aanbeten, geloste vissen, teleurstelling op teleurstelling na dagenlang blanken, haken in je vingers, jigkoppen tegen de schedel van je vismaat, prikkeldraad in je kruis omdat de benen net te kort waren om over het draad heen te stappen, nee, het opgestapelde leed wat ik in mijn

viscarrière voorbij heb zien komen is niet te overzien.

Paracetamol

Zelf kwam ik ook niet zonder kleerscheuren uit deze hobby. Struinend over de ongelijke keien langs de rivier bij nacht en ontij gaat natuurlijk niet altijd van een leien dakje. In het donker is de hoofdlamp weliswaar de beste uitvinding ooit, maar de verstuikte enkels, glij- en valpartijen en blauwe plekken die inherent waren als onvermijdelijk neveneffect van dit stressvolle spelletje, zijn inmiddels niet meer op de vingers van vijf handen te tellen. Het allergemeenst zijn nog de kruipende braamstruiken. Ze liggen onschuldig op de keien; je denkt dat je je voeten goed

neerzet, maar ondertussen slingert er zo’n gemene sliert als een lasso rond je laarzen om zich na drie stappen ineens strak te trekken. En daar ga je. De schuine helling met rotsblokken verplettert je tacklebox, je favoriete hengel gaat van twee naar drie delen, en een van je ribben is ofwel gebroken of gekneusd. Daar lig je dan te lijden, terwijl de woorden van je vrouw nog naklinken in je oren: ‘Ga niet alleen op pad! Laat even weten waar je bent!’.

En toch vis je nog even door met je tweede hengel, want je wil toch niet voor niets geweest zijn. Eenmaal thuis voel je de stekende pijn in je ribben en gooi je maar weer twee paracetamol naar binnen om te kunnen slapen.

Steekpartijen

Een goed jaar geleden nog. Ik stond op Sennen Cove bij Land’s End (GB) te dropshotten op die dekselse lipvissen. We hadden drie kwartier geklommen en afgedaald om op een wereldstek te komen. De langgerekte golven van de oceaan konden ons op dit meest westelijke puntje van Engeland net niet bereiken. Onder ons een gorgelende kloof vol schuim, links van ons de ‘swell of the ocean’. De grip van mijn Meindls op de met eendenmosselen begroeide rotsen was prima, maar met de vloed nam ook de spray toe en voor ik het wist gleed ik 5 meter naar beneden, tot mijn uitgerekte vingertoppen zich konden vastklauwen en weer houvast vonden. Enfin, niks aan de hand, denk je. Maar drie weken later doet het toch pijn en laat je foto’s maken in het ziekenhuis. Niks te zien, zegt het ziekenhuis. Weer drie weken later toch even bij de chirurg langs. Twee vingerkootjes gebroken, concludeert de oplettende man na het inzoomen op de röntgenfoto. Nu ik dit schrijf, ben ik blij dat ik weer pijnvrij kan vissen, typen, werken en afremmen bij het motorrijden.

Over haken die in mijn eigen vingers terechtkwamen kan ik kort zijn; die steekpartijen zijn inmiddels ontelbaar.

Je staat er ook niet meer bij stil. Bij het doorzoeken van je tacklebox; bij het knopen van onderlijnen; bij het onthaken van vis, of bij het inpakken van je hengels – het gebeurt regelmatig. Komt er bloed uit, dan zuig je dat uit en ga je verder. Of je plakt een pleistertje. Zit de haak er echt goed in, dan haal je hem soms door en knipt hem af achter de weerhaak. Er zit op dat moment niemand te wachten op jouw lijden. Geen dierenambulance of politieke partij die jou te hulp schiet, geen krant die erover

schrijft; er klinkt hooguit hoongelach en leedvermaak van je vismaten om jouw geklungel. Je lijdt in stilte en vist verder. Bij de volgende aanbeet ben je het hele voorval alweer vergeten. That’s how we roll.

‘Oorlogswonden’

Soms had het ook erger kunnen aflopen. Zo stond ik 3 meter naast mijn vismaat toen deze in de avondschemering langs de rivier aan de bodem vastraakte. Na het gebruikelijke trekken en losrukken, trok hij de lijn met gestrekte hengel strak om de boel af te breken. De lijn brak echter niet, maar de jigkop schoot van de bodem los en vloog als een zoevende kogel in de oogkas van vismaat. Hoe deze aan blindheid is ontsnapt, begrijpen we nu nog niet, maar de schade viel mee. Een engeltje op zijn schouders waarschijnlijk. Narrow escape nummer zoveel.

Enkele littekens en ‘oorlogswonden’ beschouw ik als een trofee. Zo liet ik eens een spartelende snoekbaars uit mijn handen glippen, die exact ondersteboven met gestrekte rugprikkers op mijn bovenbeen viel. Deed dat pijn? Ik weet het niet meer. De adrenaline overstemde de kou en de pijn. Twee dagen later onder de douche zag ik pas dat fraaie rijtje met zeven rode gaatjes in datzelfde bovenbeen. Die fraaie oorlogswond heeft er niet lang gezeten, maar verdween helaas na enkele weken.

En toch, al deze stress, de verwondingen en het lijden; ze maken geen indruk bij het publiek. Er zijn talloze onderzoeken naar de pijnbeleving van vissen bij een prik van de haak. Die onderzoeken halen de krant. Lijden sportvissersmet hun hoogontwikkelde hersenen en zenuwstelsels – daarom minder dan een vis? Dacht het niet!

GROOT ROTTERDAM ZANDER MASTERS

OLDSKOOL EN VERTICAAL

Op 29 september 2024 vond alweer de derde editie van de NKS Groot Rotterdam

Zander Masters Lek plaats. Een wedstrijd die altijd bol staat van de spanning en waar de snoekbaars vaak lastig te verschalken was.

AL IN DE VROEGE ochtend verzamelden de 31 deelnemende boten zich bij Stadscamping Schoonhoven. Een ideale locatie voor een prachtige wedstrijd. Een blik over de boten vertelde ons dat er gekozen werd voor oldskool technieken. De pen en het sleepje waren bij velen favoriet en natuurlijk is ook het verticalen over de kribkoppen altijd prima.

De wedstrijd

Toen Peter Gijzen om 8.30 uur het start-

sein gaf, startte de race naar de beste plekken op de Lek. Diverse deelnemers kozen ervoor om richting het einde van het parcours te trekken om daar op jacht te gaan naar de gewenste kneiters. Anderen zochten het dichter bij de startlijn en niet zonder succes.

De eerste snoekbaarzen lieten zich al snel zien op een dropshotmontaget voorzien van verse aasvis. Het formaat leek echter wat tegen te vallen met allemaal net maatse snoekbaarzen. Over het gehele veld werden meldingen gemaakt van ondermaatse snoekbaarzen, deze lijken. Het uitfilteren van de grotere formaten duurde iets langer dan verwacht. We zagen de grootte van de vissen oplopen. De lokale helden, de gebroeders Van der Vlies, krikten in een mum van tijd de gemiddelde lengte omhoog en wisten ook hun zeven maatse snoekbaarzen te vinden. Ook de andere thuisvissers, Rob van den IJssel en Tonny Roskam, wisten hun lijst te vullen.

Diverse teams begonnen gestaag hun lijst te vullen en steeds grotere exem-

‘DE KONINGEN VAN DE LEK HADDEN WEL GELUK NODIG, MAAR

ZE KREGEN HET VOOR ELKAAR’

plaren werden ter meting aangeboden. Zo waren er meldingen van 80+ en 70+ snoekbaarzen. De grootste kwam op naam van Rick Rits en Donny Potemans. ‘Marradonny’ Potemans wist met zijn gouden penhengel een prachtig exemplaar van 94,3 centimeter te haken. Een ware strijd barstte los op de Lek, een strijd tussen oldskool en verticaal. Ook de nummer 1 van het klassement was bezig aan een opmars in het tweede deel van de wedstrijd. Diverse teams kozen ook voor de ondiepe oeverzone om zo een kneiter te kunnen verschalken. De meldingen van te kleine vis bleven maar komen. Ook bijvangsten van baarzen werden zeer geregeld gemeld. De gebroe-

ders Van der Vlies wisten uiteindelijk de mooiste baars te vangen van 44,8 centimeter. Dat leverde ze een dagprijs op voor de grootste baars. Dat een strijd pas gestreden is nadat het eindsignaal heeft geklonken, bewezen Henk Roos en Peter Roeg. In de laatste 10 minuten vingen ze een dikke vis. Terwijl deze werd gemeten, pakten ze er nog één die net voor tijd werd aangemeld. Het zou weleens voldoende kunnen zijn om van zero naar hero te gaan in de laatste minuten.

De prijsuitreiking

Onder het genot van vers gebakken patat en een bijbehorende snack werden de

prijzen definitief verdeeld door Peter Gijzen. De strikte controle van de penningmeester van Groot Rotterdam zorgde ervoor dat de prijzentafel secuur werd afgewerkt. De 5e plaats van de dag ging naar de lokale helden Tonny Roskam en Rob van den IJssel die met zeven maatse snoekbaarzen een totaal van 3770 millimeter bij elkaar visten.

Old skool

De vierde prijs ging naar een team dat voor deze wedstrijd een echte rivierspecialist inzette. Robbe Ouderits verving Heidi Geudens en boekte samen met Kris Deckx een prachtige klassering. De twee heren kwamen tot een toaal van 3914 millimeter. Het brons ging naar het team dat wat laat op gang kwam tijdens de HSV Groot Rotterdam Zander Masters Lek: Goran Krnijc en Alex Erceg. De heren wisten zeven maatse snoekbaarzen bij elkaar te vissen met een totaal van 4098 millimeter.

Zilver was er voor de gebroeders Van der Vlies. Zij wisten de hele wedstrijd door hun snoekbaarzen te vangen en boekten zoals ieder jaar weer een prachtige topklassering op deze wedstrijd. De heren kwamen gezamenlijk tot een totaal van 4322 millimeter.

Het goud ging dit jaar echter wederom naar de koningen van de Lek: Peter Roeg en Henk Roos. Ze hadden dit jaar wat geluk nodig, maar ze kregen het weer voor elkaar. Oldskool Henk sloeg letterlijk in de laatste minuten van de wedstrijd toe met een prachtige vis die ervoor zorgde dat ze over de gebroeders Van der Vlies heen wipten.

De laatste wedstrijd was op 20 oktober 2024. Tijdens deze wedstrijd, eveneens op de Lek - maar een ander gedeelte - zou de titel beslist worden. De top 10 kon nog alle kanten uit en de strijd om het goud was nog niet gestreden. Zou de Lek bij Ameide nog roet in het eten gooien voor Goran en Alex, de leiders in het algemeen klassement?

RECEPT VAN CHEF-KOK JUSTIN STUIJT VAN RESTAURANT DE ROODE LEEUW IN CAPELLE AAN DEN IJSSEL

Gebakken coquilles met bloemkoolcouscous en Parmezaan-truffelsaus

Ingrediënten

Bloemkoolcouscous

1/2 grote bloemkool

100 gram hazelnoten

1 eetlepel truffelolie

3 eetlepels olijfolie

1 eetlepel sushi-azijn

1. Snijd de bloemkool zo fijn mogelijk en doe de bloemkool in een mengkom.

2. Brand de hazelnoten goudbruin in de oven op 180 graden (circa 3 minuten).

3. Hak de hazelnoten fijn met de hand of in de keukenmachine.

4.Voeg nu de hazelnoten, truffelolie, olijfolie en sushi-azijn toe aan de bloemkool en meng goed door elkaar.

5. Breng het geheel op smaak met zout en peper.

Saus

Parmezaan-truffelsaus

300 ml. ongezoete slagroom

100 gram Parmezaanse kaas 50 ml. truffelolie

1.Voeg alle ingrediënten samen in een pan en breng het geheel aan de kook.

2. Wanneer de kaas goed gesmolten is in de slagroom blend je het geheel tot een gladde saus met de staafmixer.

3. Breng de saus op smaak met peper en zout.

Coquilles

3 coquilles per persoon

1. Dep de coquilles goed droog met keukenpapier.

2. Laat een pan met een paar druppels bakolie warm worden.

3. Bak de coquilles goudbruin in de warme pan, draai ze om en laat ze even nog kort aan de andere zijde bakken.

Salade Mizuna

Cress of verse kruiden

1. Meng de mizuna met de cress of verse kruiden in een kom en maak het geheel aan met wat olijfolie.

Opmaak

1. Doe twee eetlepels van de bloemkool in een steker en druk dit aan met een cocktail- stamper.

2. Leg hier de gebakken coquilles op 3. Werk het geheel af met de gemengde mizuna.

4. Giet de warme saus naast de coquilles.

5. Laat nog een aantal druppels truffelolie in de saus vallen voor een mooi effect.

Restaurant De Roode Leeuw ’s-Gravenweg 379 2905 LC Capelle aan den IJssel Tel. 010-7527009 www.deroodeleeuwcapelle.nl

AAN DE SLAG MET DE TOBY

ACTIES VAN EEN ‘KILLER’

In januari kreeg ik te maken met een zenuwbeklemming in mijn schouder met uitval van mijn arm. Gelukkig kan ik sinds enkele weken weer uit de voeten. Zo kwam ik bij het inpakken van spullen mijn oude ABU Toby-lepels tegen. Lepels waar ik als kind mee viste in het kanaal door Voorne, Haringvliet en bij de Haringvlietsluizen. Juweeltjes die nog niks aan waarde hebben verloren…

DEZE WATEREN waren toen nog niet zo helder als nu. De Toby werd dan vaak dwarrelend gevist. Dat was in de jaren ’70 en ’80 de manier waarop de zwaardere lepels gevist moesten worden. En ja, dat werkte. Menig baars en snoekbaars werd gevangen aan deze lepels. Maar ook fint, makreel en zeeforel op de Haringvlietsluizen moesten eraan geloven. Voor ondiep water was

de Toby niet geschikt. Zo werd althans door de auteurs die in de vele visbladen schreven gepredikt. En ja, als de profs dat zeiden, ging je dat zeker niet doen. Zeker niet omdat ieder stukje kunstaas in die tijd gespaard werd van rapportgeld en verjaardagsgeld. Kunstaas verliezen deed toen nog echt pijn.

Lepel met vleugels

De ABU Toby verscheen voor het eerst

in 1956 in de ABU-catalogus. Het idee van de ABU Toby werd geboren tijdens het vissen op zeeforel in Denemarken door Len Borgström. Hij kreeg het idee om een slanke lepel te maken voor het vissen op de zeeforel. Deze lepel zou de actie van een Tobis-visje moeten krijgen. De Tobis is een veel voorkomend visje waar roofvissen moeilijk van af kunnen blijven. De eerste slanke versies deden het niet zoals gehoopt. Nu had ABU op

‘DE ABU TOBY-LEPEL WERD VANAF 1956 AL DIRECT EEN

GROTE HIT’

dit moment een lepel in het assortiment die voorzien was van vleugels. Dit was de ABU Torsjo. Zo kwam men op het idee om de Toby-lepel te voorzien van vleugeltjes. Deze vleugeltjes zorgde ervoor dat de Toby wel de gewenste actie kreeg. Een designer bij ABU maakte van de vleugeltjes vinnen. De Toby was zodoende geboren en verscheen zoals eerder gezegd in 1956 op de markt. De Toby werd direct een hit. En al snel werd de Toby het nummer 1 ABU kunstaas. In de loop van de tijd kwamen er steeds meer maten en kleuren en ook andere modellen bij. Zo kwam er een antiwiermodel en een breder model voor het vissen op zalm. De Toby was er

vanaf 4 gram tot 28 gram. Begin jaren ’80 stopte ABU met het maken van kunstaas. Het werd overgedaan naar Azië waar het tot aan de dag van vandaag nog gemaakt wordt.

‘Vriend’ kreeft

Bij het uitzoeken van mijn lepels kwam ik wat 7,10,12 en 18 grams Toby-lepels tegen. Wat meteen opviel was dat de 7 grams Toby dezelfde lengte heeft als zijn broer van 10 gram. Op zo’n lengte is een verschil van 3 gram best wel wat. Ik besloot eens te gaan kijken wat er in de hengelsportzaken in de regio te verkrijgen was aan ABU 7 grams lepels. Ik was verbaasd over het aanbod.

Menig baars en snoekbaars werd gevangen aan de Toby.

Nagenoeg iedere hengelsport zaak heeft de Toby nog in het assortiment. Lepels in de oude en nieuwe kleuren. Nieuwe Toby 7 grams lepels werden dus door mij aangeschaft. Prijstechnisch zijn de lepels niet duurder dan een stuk rubber kunstaas. Alleen de levensduur van de lepels is veel langer. Dus eigenlijk nog een heerlijk goedkoop stukje kunstaas. Niet verkeerd in deze tijd. Om in stijl te vissen besloot ik te gaan vissen met mijn oude ABU 300-hengel (dit is een 7 grams spinhengel) met daaronder mijn ABU 33-molentje die ik voorzien had van een verse nylonlijn. Vol goede moed ging ik naar de waterkant. Meer om te kijken hoe de lepel te

vissen was in heel ondiep helder water. Over waterplanten hoefde ik mijn geen zorgen te maken. In nog geen twee jaar tijd werd mijn viswalhalla namelijk omgetoverd tot een kale onderwaterwoestijn. Wateren waar je vele baarzen en snoeken kon vangen waren nagenoeg leeg. Leeg door vriend kreeft die naast dierlijk voer ook plantaardig voedsel eet. Geen kikkers, salamanders en andere waterdieren meer. Zelfs de plantenwortels lusten ze, waardoor alle vervuiling die in de bodem vastlag weer los in het water komt. En waardoor de waterkwaliteit ook weer slechter wordt. Ik hoop dat het tij nog gekeerd kan worden maar er helemaal vanaf komen zal nooit meer lukken.

Vinnige tik

Genoeg geklaagd. In een helder watertje van 30 centimeter diepte wierp ik de Toby- lepel een paar meter uit de kant.

Rustig begon ik te draaien. Ik zag dat het lepeltje een mooie zwemmende actie had. Een kort tikje op de top deed het lepeltje omhoog schieten waarna hij mooi neerdwarrelde om vervolgens weer mooi zwemmend door te gaan. Ik keek hoe hoog ik het lepeltje kon vissen. Nou, dit kan zelfs rustig tot in de oppervlakte zonder verlies van actie en zonder hard binnen te moeten draaien.

De test was voor mij al geslaagd. Waar ik vroeger met deze lepels in troebel water viste waar je de actie totaal niet kon zien, ving ik er nu toch mee. Ik zag eigenlijk voor het eerst wat een Toby-lepel doet. Na een stuk kansloos gestruind te hebben, kwam ik bij een stukje water met in het midden wat lelies. Daar omheen zie ik wat voorns dartelen. Wetend dat vaak onder voorns baarzen meezwemmen werp ik het lepeltje ver over de voorns heen en start het lepeltje. Rustig draai ik het lepeltje binnen en

als ik ter hoogte van het leliebed kom, krijg ik een vinnige tik op de top: baars. Een kleine exemplaar had zich vergrepen op het Toby-lepeltje. Rustig viste ik door en haakte nog meer baarsjes. Ik stond te genieten van dit festijn. Nadat de baarzen het voor gezien hielden, viste ik verder. In een stuk waar ik niets verwachtte werd mijn lepeltje opgevangen en kromde de hengel zich opnieuw. Eerst dacht ik aan een dikke baars, want deze vis ging er echt voor. Nadat hij bij de kant kwam, viel mijn mond open. Een dikke brasem had de lepel gepakt! Hierna zat de vistijd erop en ging ik huiswaarts.

Ook snoek

Na deze visdag was ik weer dik tevreden over de Toby-lepel. Werd er vroeger gezegd dat je met zware lepels niets te zoeken hebt in de polders en cultuurwateren, nu denken we daar anders over.

‘GEEN BAARS, MAAR EEN DIKKE BRASEM HAD MIJN ABU TOBYLEPEL GEPAKT! ’

Ook zou je met zware slanke lepels geen snoek vangen. Daar zouden brede lepels beter voor zijn. Dat brede zware lepels heel goed werken, heb ik in eerdere artikelen al vermeld. Maar na de actie van de Toby-lepel te hebben gezien kon ik mij niet voorstellen dat je er geen snoek mee zou kunnen vangen. De sessies daarop werd het bewijs geleverd. Naast baarzen, begon ik ook snoek te vangen. De 7 grams Toby bleek zelfs een snoekvanger van de bovenste plank te zijn. Aangestoken door mijn sessies begon mijn broer ook met Toby- lepels te vissen. Hij had de mazzel dat hij naar Zweden op vakantie ging waar hij zijn eerste vissen ving aan de Toby-lepels. Thuisgekomen

maakte hij de Noord-Hollandse polders onveilig met de Toby-lepels en vangt er inmiddels aardig wat snoek en baars mee.

Na het succes van de 7 grams Toby-lepel schafte ik ook de 15 en 18 grams versies aan. En je raadt het waarschijnlijk al: ook met deze kan je in ondiep water gewoon vissen zonder extreem hard te hoeven draaien. De grotere versies hebben dezelfde killer actie als de kleine. Samengevat kan ik nu met zekerheid zeggen dat je met de Toby-lepels een goed stuk kunstaas hebt voor de polder en al het andere cultuurwater. Vis de kleine modellen aan een soepel staaldraadje om de mooie actie erin te hou-

De Toby bleek een snoekvanger van de bovenste plank.

den. Wil je niet te licht vissen, dan zijn de 15 en 18 grams Toby-lepels eveneens een aanrader.

DRUKTE & ACTIE!

Het heeft zijn charme om in de drukte van de stad, tussen gebouwen en verkeer, een visje te vangen! Streetfishing is totaal anders dan ‘tot rust komen’ in de natuur, al kan je ook in de grote grijze stad leuke dingen zien en vliegen er zelfs met regelmaat ijsvogeltjes voorbij! Verslag van Jessica Vis.

DE STAD KENT veel verrassingen en ook de stadse roofvisser kent veel bekijks. Voorbijgangers genoeg die zich afvragen of er in dat ‘vieze’ water wel vis zit. Je ziet de verbaasde gezichten als je er een mooie baars of snoek-

baars vangt. Sommigen vragen zelfs of ze een foto mogen maken om thuis te laten zien. Dus midden in de stad vissen kan hartstikke leuk zijn! En vis zit er, in allerlei formaten.

Hoe je het aanpakt en waarmee je vist kan je helemaal zelf bepalen. Ik laat je

zien dat je met wat lichter materiaal en gemiddeld kleiner aas, goede resultaten kunt halen. En actie is er! Niet alle vissen zijn groot, maar die tik op de top is gewoon al superleuk. En zo nu en dan zitten daar best goede vissen tussen! Saai is het zeker niet.

Dropshotten

Waar gaan we beginnen? Het stuk centrum vanaf het Boerengat staat in verbinding met de Maas en is dus getijdewater. Het kan er ontzettend hard

stromen. Ik ga vandaag aan de slag met een 14 grams hengel om te dropshotten. Als de stroming meevalt kun je vrij licht vissen, maar als het flink stroomt dan is het ook geen probleem om met 15 gram

en toe te checken of de lijn niet beschadigd is. Het is een zachte lijn, geruisloos en met weinig weerstand snijdt deze door het water. Je kunt ook door deze eigenschappen aanzienlijke afstanden

dropshotlood aan de slag te gaan. Ik wil graag vissen als het mij uitkomt, zonder vooraf de getijden te moeten checken, dus met eerder genoemde set-up kan ik prima uit de voeten. Het tij kan naar hoog of naar laag zijn, maar stroming is altijd goed. Op het hoogtepunt of dieptepunt is de stroming minder, dan zijn de aanbeten vaak ook een stuk minder, maar ook dan is het niet onmogelijk om een vis te vangen.

Mijn hoofdlijn is dun, namelijk 06/00 mm Momoi Ryujin. De reden hiervan is dat de stroming dan minder invloed heeft op de lijn en de lijn tegelijk wel sterk genoeg is om verantwoord te kunnen vissen. Het is belangrijk om af

werpen, maar dat is in dit water niet noodzakelijk. Als voorslag gebruik ik een fluorocarbon lijn van 23/00 mm, ook weer net wat dunner dan de meeste vissers gebruiken, maar wel met dezelfde voordelen als de hoofdlijn. De stroming beïnvloedt dan zoveel minder de presentatie van je aas.

Taaie bek

Al snel blijkt dat de set-up echt wel wat kan hebben. Vastgelopen op de bodem, moet ik wat lijn meegeven van de molen en met de hand krijgt ik het geheel weer los. De haakkeuze is ook belangrijk. Ik gebruik eigenlijk alleen nog maar de Wacky Master Light van Nogales. Nu

kan je iedere (dropshot)haak monteren, maar ik gebruik deze graag omdat ze dundradig zijn. De kans op inhaken is dan vaak net wat groter. Dit is zeker het geval als je met een lichte set-up een grotere snoekbaars vangt. Die snoekbaarzen hebben een taaie bek en dan kun je de haak minder goed zetten met een lichte hengel. Dan is het dus fijn als een dunnere haak dat wel kan. Meestal gebruik ik haakmaat #1 of #0. Vis ik met iets groter aas? Dan gebruik ik uiteraard ook een iets grotere haak. Dan het aas, wat kies je en waarom? Die keuze kan per dag verschillen. Als je ergens vaker vist, dan zijn er altijd een paar soorten en kleuren die het bijna altijd goed doen. Het is een kwestie van proberen. In theorie kun je er vanuit gaan dat onder en bij bruggen altijd wel wat snoekbaars ligt. Krijg je geen aanbeten, probeer een ander aasje of andere kleur. Soms krijg je wel tikken, de zogenaamde testaanbeten. Dan weet je zeker dat de vis er is, en is het ‘uitvogelen’ welke kleur ze willen.

Puzzelen

Ook de snelheid van de presentatie is van invloed. Soms werkt snel en agressief vissen heel goed, maar soms moet je juist uiterst traag en passief je aas aanbieden om de vis te triggeren. Zelfs de richting kan een verschil maken. Dus met de stroming mee vissen of juist tegen de stroming in. Er zijn ook momenten dat dit geen enkel verschil maakt. Dit vind ik zelf dus leuk aan het vissen: het puzzelen wat op dat moment succesvol is, het zoeken naar de ‘sleutel’. Zoals de baarzen vandaag; allemaal gevangen door met de stroming mee te laten driften. De snoekbaarzen daarentegen maakt het niet zo veel uit. Bijna alle aanbeten kwamen op het moment dat ik het aas even stil op zijn plek liet staan. Als je het ‘trucje’ van de dag doorhebt kun je echt leuke aantallen halen.

H DE AFDELING

Vandaag deed de Tioga Hog het enorm goed en ook de Hamastick bracht vis. Deze laatste wil op een dropshotrig nogal eens onverwachts één kant op uitslaan, net zoals met een jerkbait of een tube. Aanbeten hierop zijn vaak snoeihard! Dus als ik op pad ga in Rotterdam, dan neem ik standaard deze aasjes mee. De Hogy Shrimp zit trouwens altijd in mijn tas. Soms heb je van die dagen dat niets lijkt te werken en val ik altijd terug op de Hogy Shrimp. De Makora Shad Tail is er ook zo een. Ze is vrij stug en op het eerste gezicht niks bijzonders, maar toch, het is me al zo vaak gebeurd dat deze echt een verschil kan maken.

Rotjeknor

Deze aasjes zijn niet zo heel groot, kleiner dan waar de meeste sportvissers mee vissen. Mogelijk dat daar ook meer dressuur op zit en vissen het ‘herkennen’ en dus niet bijten. Voor mij persoonlijk is dit een heerlijke manier van vissen. Vooral omdat ik weet dat ik er alles mee kan vangen. Dus zowel baars als snoekbaars. Kleine én grote vis. Regelmatig actie hebben is gewoon leuk, ook als het een klein visje is! En het hele jaar rond zijn deze aasjes prima te gebruiken, van het vroege voorjaar tot hartje winter vis ik er mee; op groot water zoals het IJ tot aan kleine kanalen. Nog één kleine opmerking bij het vissen in Rotjeknor: de kades zijn erg hoog. Zeker als het water laag staat. Een schepnet met hele lange steel of een dropnet is echt noodzakelijk.

VERSLAG 3E NFB STRANDVISWEDSTRIJD 2024

Branding en warm weer

Op zaterdag 14 september vond de 3e NFB strandviscompetitie 2024 plaats en waren we te gast bij de HSV De Brittenburgh in Katwijk aan Zee. Inmiddels was het aantal inschrijvingen gestegen naar 167 waarvan er uiteindelijk 133 de weg naar Katwijk zouden vinden.

IN VERBAND met een interlandwedstrijd was een aantal van de 28 teams niet helemaal compleet. En dat leverde sommige teams strafpunten op, omdat alleen de beste vier vissers van een team tellen. Als er maar drie vissers aanwezig zijn dan heeft de vierde (afwezige) visser dus meteen een berg strafpunten...

Discussie

Wedstrijden gaan soms gepaard met de nodige spanning. Ook nu was er soms het nodige ‘gedoe’ tussen een aantal deelnemers en dat valt te betreuren. De vissende controleurs moeten op de

achterzijde van het formulier een kort relaas maken van wat er aan de hand is. In discussie gaan is niet nodig, omdat dit tot niets leidt. Uiteindelijk bepalen de NFB- wedstrijdleiders wat hiermee met de betreffende personen in de uitslag gedaan zal worden.

Voor mij is duidelijk dat er erg veel gepraat wordt en dat dit niet de sfeer bevordert. De wedstrijdleiding zal hier uiteindelijk stevig op ingrijpen. Het behouden van de bekende en zo kenmerkende sportieve en gezellige sfeer van de NFB-wedstrijden staat hierbij voorop. Bij het eerstvolgende NFB-viscommissie-overleg (oktober) zal dan ook uitvoerig besproken worden hoe deze

competitie blijvend sportief en gezellig moet blijven.

Ook de rol en taak van de vissende controleurs zal opnieuw tegen het licht worden gehouden. Wij willen voorkomen dat deze controleurs te veel tijd verliezen aan ‘gedoe’, terwijl deze visser ook aan de wedstrijd deelneemt en zo mogelijk ook wil winnen. Duidelijk moet zijn dat onsportief gedrag consequenties heeft. Om evenwel goed geïnformeerd te zijn, hoop ik dat jullie (eventueel zelfs anoniem) de weg naar de wedstrijdleiding kunnen vinden om zaken te melden en niet weg te kijken. Enfin, dit wilde ik eerst even kwijt. Het gaat ons en de wedstrijdleiding echt aan het hart!

Terug naar de wedstrijd. Opnieuw mochten wij twee jeugdteams verwelkomen. En daar waren wij als organisatie ongelofelijk blij mee zijn. Niet in het laatste plaats omdat wij zien dat er van een zekere vergrijzing in de competitie sprake is. Al moet meteen worden gezegd dat leeftijd niets zegt. Als je ziet hoe het merendeel van de deelnemers van deze competitie genieten en strijden om elke centimeter vis.

De hele week voorafgaand aan deze wedstrijd was het weer voortreffelijk en warm, al was er op de woensdag en vrijdag voor de wedstrijd redelijk veel wind. Dat zorgde ervoor zorgde dat er op zaterdag onder fantastische weersomstandigheden gevist kon worden. Helaas werden de deelnemers wel stevig gehinderd door heel veel apenhaar, wat secuur vissen sterk negatief beïnvloedde.

Om 6.45 uur was de Mijlpaal, het clubhuis van De Brittenburgh, al open. Na de koffie en het welkomstwoord van Martin van Rhijn, de voorzitter van de HSV, ging de microfoon naar de wedstrijdleider die nog wat nadere informatie verstrekte aan de aanwezigen. Onder andere over hoe er uitgezet was (A naar links en de rest naar rechts), over

dat er vandaag controleurs in de vijf vakken zouden lopen en uiteraard dat er tractorvervoer zou zijn. Na het uitreiken van het traditionele presentje, dit jaar bestaande uit twee doosjes haken en rolstickers, was het tijd om de bescheiden aan de controleurs uit te reiken. Dit werd gevolgd door het uitreiken van de kaarten van de teams en het verwijzen van de individuele deelnemers naar Gerrit – degene die deze taak weer op zich had genomen. Zo rond 7.45 uur waren alle zaken geregeld en kon iedereen naar het strand. Op naar de tractoren en de toegewezen stek.

Branding, weinig wind en stralend warm weer waren de ingrediënten waaronder de vis gevangen moest worden. De

tot 35 meter om te kijken of er botten of zeebaarsjes wilden bijten. Anderen gaan op zo groot mogelijke afstand vissen voor een mogelijke andere verrassing.

Deze wedstrijd staat uw verslaggever in vak E, het vak waar ik na twee uurtjes pas mijn eerste botje mag landen. Om mij heen was het ook niet wild. Zeegras en apenhaar zitten de deelnemers dwars. Er zat wel vis voor de kant, en soms grote vis, maar door de grote hoeveelheden zeegras en apenhaar moest de vis snel bijten, omdat het aas op de haak na 5 minuten al niet meer te ontdekken viel. Gelukkig liep de stroming er wat uit en werden mooie botten tot wel 38 centimeter op het strand getrokken.

In vak B was Corne Danen wel heel gelukkig met de vangst van een zeebaars van 58 centimeter (goed voor de dagprijs van de grootste vis) en zelfs niet lang daarna haalde hij nog een ex-

Overall Individueel na 3 wedstrijden

vangstberichten vanuit eerdere visses-

De vangstberichten vanuit eerdere vissessies uit voorgaande weken waren niet erg positief. Het startsein klonk om 9.00 uur en een groot aantal vissers begonnen vlak bij het strand te vissen op 20

emplaar van 48 centimeter binnen. Het vak B bleek met zijn 56 vissen en 1535 centimeter het beste vak van de dag en vak C het minste met slechts 847 centimeter met 27 vissers (maar

inclusief 10 vissers die geen vis wisten te vangen). Dat het een taaie visserij was blijkt uit het grote aantal ‘nullen’ namelijk 35 (dus 26,3 procent van het totaal aantal deelnemers).

Bij de individuelen eindigde Corne

Danen van De Sportvissers in vak B met vier vissen en 167 centimeter vis op de 1e plaats, gevolgd door Ron van de Waal van De Sportvisser met vijf vissen en 145 centimeter. De 3e plaats was voor Johan Beijer van ’s Gravenzande in vak E met vier vissen en 109 centimeter.

3

Overall

Bij de teams was er wederom een mooie winst voor het Xseaben Team1, gevolgd door Team Ahoy en op de 3e plaats het Noord West9 Nipro Team.

Bij de verenigingen wist Sportvisser Noordwijk met afstand de wedstrijd te winnen. WSV ’s Gravenzande werd 2e.

en De Slufter- HSV Groot Rotterdam rondde als 3e af. Op de 4e plaats eindig-

Beste 5 Korpsen

Beste 5 verenigingen

Wedstrijd 3

de NoordWest 9. De Hoekse strandvissers veroverden de 5e plaats.

Wij zien alle deelnemers weer graag terug op zaterdag 16 november 2024 voor de 4e en laatste NFB competitiewedstrijd van dit jaar op het strand van Noordwijk aan Zee bij HSV De Sportvisser!

BEWAAR DE ‘OUDE’ VISWATERLIJST

3 jaar geldig

Normaal gesproken zou per 1 januari 2025 een nieuwe gezamenlijke lijst van Nederlandse VISwateren worden uitgebracht. Er is echter voor gekozen om de lancering van de nieuwe lijst één jaar uit te stellen en 2025 te overbruggen met een aanvulling. Gooi de Gezamenlijke Lijst van Nederlandse VISwateren 2022-2023-2024 dus niet weg!

DE GEZAMENLIJKE LIJST van Nederlandse VISwateren is drie jaar geldig,

waarbij wijzigingen via aanvullingen worden doorgegeven. In 2025 zou een nieuwe editie van deze lijst het daglicht zien, maar vanwege organisatorische ontwikkelingen is besloten om dat niet te doen.

Aanvulling 2025

Tijdens de extra Algemene Ledenvergadering van Sportvisserij Nederland op 7 maart van dit jaar is door de federaties, unaniem en met veel enthousiasme, besloten om een voorstel te ontwikkelen om te komen tot één slagvaardige en toekomstbestendige organisatie per 1 januari 2026. In dat licht zou het onlogisch en duur zijn om een nieuwe Gezamenlijke Lijst van Nederlandse VISwateren te maken. Als tussenoplossing wordt daarom een Aanvulling 2025 uitgebracht. Die kun je samen met de Gezamenlijke Lijst van Nederlandse VISwateren 20222023-2024 gebruiken om aan te tonen dat je in een bepaald water mag vissen met de VISpas.

Digitaal

Bovenstaande is van toepassing voor sportvissers die de papieren versie van de Gezamenlijke Lijst van Nederlandse VISwateren gebruiken. De overgrote groep sportvissers die gebruik maakt van de VISplanner – met de gratis app of de mobiele versie – heeft altijd de meest up-to-date digitale versie van de lijst. Die is ook rechtsgeldig om aan te kunnen tonen waar je met de VISpas mag vissen onder de daarbij vermelde voorwaarden. Dat is niet alleen erg praktisch, maar bovendien een milieuvriendelijke oplossing die veel geld bespaart. Daardoor kan Sportvisserij Nederland meer voor jou als sportvisser doen.

KOM NAAR DE INFORMATIE AVOND

Inspiratie voor vrijwilligers

BESTE LEDEN VAN HSV GROOT ROTTERDAM,

Wil jij een actieve rol spelen binnen onze vereniging en bijdragen aan het succes van HSV Groot Rotterdam? Heb je interesse om meer te weten te komen over de mogelijkheden om als vrijwilliger aan de slag te gaan? Dan nodigen wij jou van harte uit voor onze vrijwilligersinfoavond!

l Datum: Maandagavond 13 januari 2025

l Tijd: 19:30 uur

l Locatie: Lommerijk, Rotterdam

Tijdens deze informatieve en inspirerende avond laten wij je op vrijblijvende wijze zien hoe jij je steentje bij zou kunnen dragen aan het reilen en zeilen van onze prachtige vereniging. Of je nu lid zou willen worden van het bestuur, wilt meedenken over de organisatie, de controle wilt versterken, als ambassadeur van de vereniging wilt optreden, betrokken wilt zijn bij het wedstrijdvissen of jouw talenten wilt inzetten voor ons hengelsportmagazine HAAK—er is altijd een passende plek voor jou!

WAAROM DEELNEMEN?

l Leer meer over de verschillende vrijwilligersfuncties binnen de vereniging

l Ontdek hoe jij van waarde kunt zijn en tegelijk plezier kunt beleven aan het verenigingsleven

l Deel jouw ideeën en stel al je vragen

Wij zorgen voor een hapje en een drankje, dus kom gezellig langs en ontdek hoe jij een verschil kunt maken!

Graag zien we je maandagavond 13 januari in Lommerijk. Meld je aan via secretaris@groot-rotterdam.nl en neem gerust andere geïnteresseerde leden mee!

Geef jouw duurzame keuze voor de VISplanner door via www.mijnsportvisserij.nl

Met sportieve groet, HSV Groot Rotterdam Bestuur

ONTWERP VOOR NIEUWE NATUUR

LEEFGEBIED

Rijkswaterstaat werkt in Het

Scheur bij Rozenburg en Maassluis aan het verbeteren van het leefgebied van vissen, vogels, waterplanten en ander waterleven. Er is daarom een ontwerp gemaakt voor de aanleg van zogenoemde langsdammen. Achter de langsdammen ontstaat een luw gebied met getijdenwerking van eb en vloed, waar getijdennatuur zich kan ontwikkelen. Rijkswaterstaat is benieuwd naar de mening van omwonenden en nodigt iedereen uit om te reageren op het ontwerp.

LANGSDAMMEN zijn dammen die evenwijdig aan de oever lopen. Ze steken deels boven het water uit en beschermen het achterliggende gebied tegen golfslag en sterke stroming. Achter de dammen ontstaat een luw gebied. Hierin worden diepere en ondiepere delen ingericht. Dit zorgt voor verbetering

van het leefgebied van planten en dieren en draagt daarmee bij aan verbetering van de waterkwaliteit.

In het eerste ontwerp is te zien dat de langsdammen op twee plekken in het Scheur worden aangelegd. De eerste plek is aan de zuidoever langs de ‘Landtong van Rozenburg’, tussen het EIC Mainport Rotterdam en de Maeslantkering. De tweede plek is aan de noordoever in de gemeente Maassluis, nabij het gemaal de Zaayer en de nieuwe Maasdeltatunnel (onderdeel van de Blankenburgverbinding).

Meedenken?

Rijkswaterstaat is benieuwd naar de mening van geïnteresseerden en omwonenden. Op www.rijkswaterstaat.nl/langsdammen-rozenburg is meer informatie te vinden over het project en hoe een reactie ingediend kan worden. Rijkswaterstaat bespreekt het ontwerp en de uitvoering ook met de gemeente Rotterdam, gemeente Maassluis, Hoogheemraadschap van Delfland, het havenbedrijf en Sportvisserij Zuidwest-Nederland.

VACATURES

Nog een paar vrijwilligers gevraagd!

Na het verschijnen van eerdere nummers van HAAK konden we een aantal nieuwe vrijwilligers begroeten, maar we zijn er nog niet helemaal! Daarom opnieuw een oproep om je vereniging een handje te helpen. Hieronder een overzicht van de nog niet ingevulde vacatures. Door het ontbreken van nog enkele vrijwilligers kunnen sommige activiteiten en nieuwe plannen nog niet worden opgestart. Dus wees welkom, doe mee en ervaar de warme dank na ondersteuning bij activiteiten!

Bij de aanwijzingsprocedure hoort ook een aanvraag voor een Verklaring van Goed Gedrag (VOG). Vragen? Wilt u meer informatie? Schroom dan niet ons te bellen op 06-12748454.

Secretaris

Als secretaris ben je onderdeel van het dagelijks bestuur waarin verder de penningmeester en de voorzitter zitting hebben. Je hebt als secretaris een keer per maand overleg met het dagelijks bestuur, waarbij o.a. de agenda voor de bestuursvergadering wordt opgesteld. Ook de bestuursvergadering vindt een keer per maand plaats. Beide avonden ben je dus fysiek in ons club aanwezig.

Je verzorgt verder twaalf keer per jaar de verslagen van de bestuursvergaderingen en bent, indien mogelijk, bij gesprekken en overleggen met andere hengelsportverenigingen. Deze vinden

meestal in de avond, maar soms ook overdag plaats.

Als secretaris dien je de Nederlandse taal goed te beheersen. Kennis over alle aspecten van de hengelsport zal je al doende duidelijk worden. Om alles in goede banen te leiden word je, zeker voor het eerste jaar, een coach toegewezen.

Je wordt van een laptop en een printer voorzien om het dagelijkse e-mailverkeer goed te kunnen afhandelen. Dit kan dus gewoon thuis vanaf de bank, maar moet wel dagelijks gebeuren!

Als nieuw bestuurslid zal je al snel ervaren dat er veel respect voor iedereen is en dat er naast veel inzet ook heel veel gelachen wordt! De vrijwilligersvergoeding voor deze functie is € 2.100,- belastingvrij per jaar. Meld je aan voordat het te laat is!

Algemeen bestuurslid

Werkzaamheden

Als algemeen bestuurslid neem je actief deel aan het bestuur en bepaal je mede het door het bestuur gevormde beleid. Je assisteert het bestuur, vervangt indien nodig een ander bestuurslid en je ontplooit je waar mogelijk op het gebied van bestuurlijke- en commissietaken. Afhankelijk van wat je zelf het leukst vindt en je het beste ligt, krijg je een aandachtsveld toegewezen.

Benodigde vaardigheden: initiatiefrijk en een proactieve houding.

Coördinator afdelingen: bellyboot, streetfishing, witvis, jeugd en zeevissen

Als coördinator ben je de ‘linking-pin’ tussen afdeling en bestuur. Je maakt samen met andere vrijwilligers een activiteitenjaarplan voor je afdeling en begroot de kosten daarvan. Werkzaamheden

Het aansturen van de afdeling

Het opstellen van activiteiten, inclusief het begroten daarvan

Aanwezig zijn op Algemene Ledenvergaderingen (is gewenst)

Bijwonen van het jaarlijkse coördinatorenoverleg

Het organiseren van wedstrijden (met ondersteuning van bestuur)

Input voor het kwartaalblad HAAK (laten) aanleveren

Benodigde vaardigheden

Goed kunnen communiceren, leiding kunnen geven aan een groep vrijwilligers, goed kunnen plannen en organiseren.

Verenigingscontroleurs (€ 35,- per kwartaal)

Met een nieuwe controlecoördinator aan het roer en een nieuw beleid hebben we inmiddels menig nieuwe verenigingscontroleur na een theoretische opleiding van een dag kunnen verwelkomen. Na een positief kennismakingsgesprek met het bestuur is een dag voor de opleiding bij Sportvisserij Nederland verplicht. Bij

een goed resultaat worden kleding en een controleurspas uitgereikt door het bestuur.

Je wordt daarna in de praktijk begeleid zodat je op de juiste wijze jouw taken kunt uitvoeren en de vereniging, vaak als enige contactpunt, kunt vertegenwoordigen. Door de gecontroleerde sportvisser word je beoordeeld bij het contactmoment aan het water, maar je wordt ook gezien als vraagbaak en aanspreekpunt van de vereniging. Naast de controlerende heb je dus ook een voorlichtende taak.

Werkzaamheden

Frequent controleren aan de waterkant bij de aan jou toegewezen viswateren Controle-uitkomsten digitaal in kunnen voeren

Bijwonen Algemene Ledenvergaderingen en controleursoverleg

Benodigde kennis en vaardigheden Kennis van de diverse visdocumenten Kennis van maten, aassoorten en gesloten tijden Communicatief vaardig en de-escalerend kunnen optreden Vaarbewijs (optioneel).

LEKKER MAN...

HARINGHAPPEN 2024

Op zaterdag 6 juli 2024 was het weer tijd voor de traditionele jaarlijkse Visrook- en Palingdag. Naast de heerlijke nieuwe haring was er op deze dag vers gerookte paling en makreel te genieten. Ondanks het heftige weer - een stormachtige zuidwester tot wel 9 Beaufort met ware slagregens - had een flink aantal leden van de vereniging de weg naar het clubhuis gevonden.

OM 10.00 UUR ging de dag van start met de eerste ronde van het palingroken, die gevolgd zou worden door een tweede ronde met makrelen, om met een derde ronde paling af te sluiten. Wellicht gestimuleerd door de heerlijke geur van gerookte paling, waren de stokbroodschijfjes met verse makreel en de variant met haring zeer in trek. Zeker met een biertje of een glaasje witte wijn smaakten ze voortreffelijk. Voldoende activiteit voor de keuken waar veel ondersteunend werk

door Thea werd gedaan om de aanvoer van deze heerlijkheden mogelijk te maken. Ook was er de mogelijkheid om weer paling, makreel en haring te bestellen om deze mee naar huis te nemen. Hier was veel animo voor. Zelfs zoveel dat sommigen erg vroeg of anderen juist (te) laat kwamen om de bestelling af te halen. Dit jaar viel de opkomst wat tegen door het slechte weer, maar de aanwezigen waren enthousiast en lovend over het werk van rookmeester Ed Brand. Zij kijken alweer uit naar de volgende keer!

Doe

mee met

HAAK!

Hengelsportmagazine HAAK wordt uitgegeven door Groot Rotterdam en wordt volledig gevuld met behulp van vrijwilligers. De redactie bestaat uit een ploeg van een man of zeven die er voor zorgt dat er elk kwartaal een schitterend magazine gratis bij je op de deurmat valt.

Elk kwartaal wordt een berg werk verzet door de personen die verantwoordelijk zijn voor het magazine. Zo bestaat de redactie uit schrijvers, vormgevers, correctoren en enthousiaste sportvissers die bijdragen willen of kunnen leveren aan ons magazine. Dat laatste is precies de reden van dit artikel. We zijn namelijk altijd op zoek naar leden die mee willen werken aan reportages en kopij voor het magazine. Ben jij dus een enthousiaste sportvisser die graag artikelen schrijft, nieuwtjes wilt delen of leuke foto’s schiet tijdens een vissessie, dan komen wij graag met je in contact. Sta jij er alleen voor? Zeker niet, wij ondersteunen je waar mogelijk. Wij kijken je tekst na, zodat jij je niet druk hoeft te maken over eventuele taalfoutjes. We bewerken je foto’s en maken er iets leuks van. Ook gaan we soms een dagje mee om de benodigde foto’s te schieten of eventueel het artikel zelf te schrijven.

Interesse om mee te werken aan Haak? Kom dan op 13 januari naar de door Groot Rotterdam georganiseerde vrijwilligersinfoavond. Adres: Lommerrijk, Straatweg 99, 3054 AB te Rotterdam. Inloop vanaf 19.30 uur en start van het programma is om 20.00 uur.

FZA 2025 FASZINATION ANGELN ANGELMESSE IN LINGEN 22.-23. Februar

Emslandhallen

Öffnungszeiten:

Sa.: 09.30 – 17.00 Uhr

So.: 09.30 – 17.00 Uhr

Eintritt: 10,00 €

Jugendliche bis einschließlich 17 Jahre, Rentner*innen mit Ausweis und Menschen mit Handicap und Ausweis: 5,00 €

Kinder bis 6 Jahre: Eintritt frei

Lingen