ዮሴፍ እና አሰናት አሰናት በንጉሱ ልጅ እና ሌሎች ብዙ ሰዎች ለትዳር ትፈልጋለች። 1፦ በጥጋብ በመጀመሪያው ዓመት፥ በሁለተኛው ወር ከወሩም በአምስተኛው ቀን ፈርዖን የግብፅን ምድር ሁሉ ይዞር ዘንድ ዮሴፍን ላከው። በመጀመሪያውም ዓመት በአራተኛው ወር ከወሩም በአሥራ ስምንተኛው ቀን ዮሴፍ ወደ ሄሊዮፖሊስ ዳርቻ መጣ፥ የዚያንም አገር እህል እንደ ባሕር አሸዋ እየለቀመ። በዚያም ከተማ ጴንጤፍሬስ የሚባል አንድ ሰው ነበረ እርሱም የሄልዮፖሊስ ካህን የፈርዖንም መኳንንት የፈርዖንም አለቆችና አለቆች ሁሉ አለቃ ነበረ። እናም ይህ ሰው እጅግ ባለ ጠጋ እና በጣም ብልህ እና ገር ነበር፣ እናም ደግሞ የፈርዖን አማካሪ ነበር፣ ምክንያቱም ከፈርዖን አለቆች ሁሉ ይልቅ አስተዋይ ነበርና። አሥራ ስምንት ዓመት የሆናት ረጅምና የተዋበች፣ በምድር ላይ ካሉት ከድንግል ሁሉ እጅግ በጣም የተዋበች፣ አስናት የምትባል ድንግል ሴት ልጅ ወለደች። አሴናትም የግብፃውያንን ቈነጃጅት ደናግል አትመስልም፥ ነገር ግን በነገር ሁሉ እንደ ዕብራውያን ሴቶች ልጆች ነበረች፥ እንደ ሣራም ረጅም፥ እንደ ርብቃ የተዋበች፥ እንደ ራሔልም የተዋበች ነበረች። የቁንጅናዋም ዝና ወደዚያ አገር ሁሉና እስከ ዓለም ዳር ድረስ ተሰራጨ፤ ስለዚህም የመኳንንቱና የመኳንንቱ ልጆች ሁሉ፣ አይደለም የነገሥታትም ልጆች ሊያዝናናአት ፈለጉ። ብላቴኖችና ኃያላን ሁሉ፣ በእርሷም ምክንያት በመካከላቸው ታላቅ ጠብ ሆነ፣ እርስ በርሳቸውም ለመዋጋት ተስማሙ። የፈርዖንም የበኵር ልጅ ደግሞ ስለ እርስዋ ሰማ፥ አባቱንም እንዲያገባት ለመነ፥ እንዲህም አለው፡— አባት ሆይ፥ የጴንጤፍሬስ ልጅ የሆነችውን አስናትን ስጠኝ፤ የሄሊዮፖሊስ የመጀመሪያ ሰው። አባቱም ፈርዖን እንዲህ አለው፡— አንተ በዚህች ምድር ሁሉ ላይ ንጉሥ ስትሆን ከአንተ የምታንስ ሚስት ስለ ምን ትፈልጋለህ? አይደለም፤ ግን እነሆ! የሞዓብ ንጉሥ የኢዮአቄም ልጅ ከአንቺ ጋር ታጭታለች፤ እርስዋም ንግሥት ናት፤ ለማየትም የተዋበች ናት። እንግዲያስ ይህን ለራስህ ሚስት ውሰድ አለው። አሰናት የሚኖርበት ግንብ ተገልጿል:: 2. ጰንጠፍራስ ግን በቤቱ አጠገብ ያለው ታላቅና እጅግ ከፍ ያለ ግንብ ነበረውና፥ ትምክህተኛና ትዕቢተኛ የሆነችውን ሰው ሁሉ ናቀች፥ ተሳለቀመችም፥ ከግንቡም በላይ አሥር የሚይዝ ሰገነት ነበረ። ክፍሎች. ፴፩ እናም የመጀመሪያው ክፍል ታላቅ እና በጣም ያማረ እና በሐምራዊ ድንጋዮች የተነጠፈ ነበር፣ ግድግዳዎቹም የከበሩ እና ባለ ብዙ ቀለም ድንጋዮች ነበሩት፣ እናም የጓዳው ጣሪያ ደግሞ ከወርቅ የተሠራ ነበር። በዚያም የግብፃውያን ጓዳ አማልክት ቍጥር የሌላቸው ወርቅና ብር ተሠሩ፤ አስናቶችም ሁሉ ሰገዱላቸው፥ ትፈራቸውም ነበር፥ በየቀኑም ትሠዋላቸው ነበር። በሁለተኛውም ክፍል ውስጥ የአሴናትን ጌጦችና ሣጥኖች ሁሉ ያዘ፥ በውስጡም ወርቅ ነበረ፥ ብዙ ብርና ወርቅም የተፈተለ ልብስ፥ ያልተገደበም የተመረጠና የከበረ ድንጋይ፥ ከጥሩ በፍታም የተሠራ ልብስ፥ የድንግልናዋም ጌጥ ሁሉ ነበረበት። ነበር. ሦስተኛው ክፍል የምድርን መልካም ነገር ሁሉ የያዘ የአሴናት ግምጃ ቤት ነበረ። ፤ የቀሩትም ሰባት ዕቃ ቤት አስናትን ያገለግሉት የነበሩት ሰባቱ ደናግል ደናግል ተቀመጡ፥ ለእያንዳንዱም አንድ ክፍል ነበራቸው፥ በዕድሜያቸውም መካከል ነበሩና ከአሴናቴ ጋር በአንድ ሌሊት ተወለዱ፤ እርስዋም
እጅግ ወደዳቸው። እናም እነሱም እንደ ሰማይ ከዋክብት እጅግ ቆንጆዎች ነበሩ፣ እናም አንድም ሰው ከእነሱ ወይም ከወንድ ልጅ ጋር አልተነጋገረም። ድንግልናዋ የተደገፈበት የአሴናት ታላቅ ክፍል ሦስት መስኮቶች ነበሩት። እና የመጀመሪያው መስኮት በጣም ትልቅ ነበር, ወደ ምሥራቅ ወደ አደባባይ ትይ ነበር; ሁለተኛውም ወደ ደቡብ ተመለከተ፥ ሦስተኛውም መንገዱን ተመለከተ። በጓዳውም ውስጥ ወደ ምሥራቅ የሚመለከት የወርቅ አልጋ ቆሞ ነበር። አልጋውም ከቀይ ቀይ ግምጃ ከጥሩ በፍታም ከተፈተለ ከሐምራዊ ዕቃ በወርቅ ተሸፍኖ ነበር። በዚህ አልጋ ላይ አሴናት ብቻ ተኝቷል, እና ወንድ ወይም ሌላ ሴት ተቀምጦ አያውቅም. ፲፯ እናም ደግሞ ከቤቱ አጠገብ ያለው ትልቅ አደባባይ ነበረ፣ እና በአደባባዩ ዙሪያ እጅግ በጣም ረጅም የሆነ ግንብ በታላላቅ አራት ማዕዘን ድንጋዮች ተሠራ። በአደባባዩም ውስጥ በብረት የተለበጡ አራት በሮች ነበሩ፥ እያንዳንዳቸውም በአሥራ ስምንት ኃያላን ወጣቶች ታጥቀው ይጠበቁ ነበር። ደግሞም በግድግዳው አጠገብ የተለያዩ ዓይነት የሚያማምሩ ዛፎች ተተከሉ ፍሬያማ የሆኑ ዛፎችም ነበሩ, ፍሬያቸውም የበሰለ ነው, ምክንያቱም የመከር ወቅት ነበር; እና ደግሞ በዚያው አደባባይ በስተቀኝ በኩል የሚፈልቅ የበለጸገ የውሃ ምንጭ ነበረ; ከምንጩም በታች የዚያን ምንጭ ውኃ የሚቀበል ታላቅ ጕድጓድ ነበረ፤ የሚመስለውም ወንዝ በግቢው መካከል አለፈ፥ የአደባባዩንም ዛፎች ያጠጣ ነበር። ዮሴፍ ወደ ጴንጤፍሬስ እንደሚመጣ ተናገረ። 3፦ እንዲህም ሆነ፤ በሰባት ጥጋብ ዓመታት በመጀመሪያው ዓመት በአራተኛው ወር ከወሩም በሀያ ስምንተኛው ቀን ዮሴፍ የዚያን አውራጃ እህል እየለቀመ ወደ ሄሊዮፖሊስ ዳርቻ መጣ። ዮሴፍም ወደዚያች ከተማ በቀረበ ጊዜ አሥራ ሁለት ሰዎች በፊቱ ወደ ሄሊዮፖሊስ ካህን ወደ ጰንጠፍራስ ላከ እንዲህም አለ፡- እኔ ዛሬ ወደ አንተ እገባለሁ፥ የቀትርና የቀትር ጊዜ ነውና፥ ከዚያም በኋላ። ታላቅ የፀሐይ ሙቀት፥ ከቤትህም ጣራ በታች እራሴን አበርድ ዘንድ። ጰንጠፍራስም ይህን በሰማ ጊዜ በታላቅ ደስታ ሐሤት አደረገ፥ እንዲህም አለ፡- “ጌታዬ ዮሴፍ የተገባኝ አድርጎ ስለቈጠረኝ የዮሴፍ አምላክ እግዚአብሔር ይባረክ። ጰንጠፍራስም የቤቱን አዛዥ ጠርቶ፡ዛሬ የእግዚአብሔር ኃያል ዮሴፍ ወደ እኛ መጥቷልና ፈጥነህ ቤቴን አዘጋጅተህ ታላቅ እራት አዘጋጅ። አሴናትም አባቷና እናቷ ከርስታቸው እንደመጡ በሰማች ጊዜ እጅግ ተደሰተችና፡- “ከርስታችን ርስት መጥተዋልና አባቴንና እናቴን አይቼአለሁ” አለች (ለዚህም) የመኸር ወቅት ነበር). አስናትም ልብሶቿ ወደ ተቀመጡበት እልፍኝዋ ፈጥና ገባች፥ ከቀይም የተሠራ ከወርቅም የተፈተለ ጥሩ የተልባ እግር ልብስ ለበሰች፥ የወርቅም መታጠቂያ፥ በእጅዋም አምባሮች አስታጠቀች። በእግሮችዋም ዙሪያ የወርቅ ቁምሳጥን አኖረች፥ በአንገቷም ላይ የከበረ ጌጥንና የከበሩ ድንጋዮችን ጌጥ ጣለች፥ በየአቅጣጫውም ያጌጡ የግብፃውያንን አማልክት ስም በየቦታው በላያቸው ላይ በሁለቱም አምባሮች ላይ ተቀርጾ ነበር። እና ድንጋዮቹ; እና በራስዋ ላይ ቲያራ አደረገች እና በቤተ መቅደሶችዋ ዙሪያ ዘውድን አስረች እና ራስዋን በመጎናጸፊያ ሸፈነች።
ፔንጤፍረስ አሴናትን ለዮሴፍ በጋብቻ እንዲሰጥ ሐሳብ አቀረበ። 4. ፈጥናም ከሰገነትዋ ደረጃ ወረደች ወደ አባትዋና እናትዋም መጥታ ሳመቻቸው። ጰንጠፍርስ እና ሚስቱም በልጃቸው አሴናት በታላቅ ደስታ ደስ አላቸው፣ እንደ እግዚአብሔር ሙሽራ ተሸልማ እና ተሸለመች ስላዩአት። ከርስታቸውም ያመጡትን መልካም ነገር ሁሉ አውጥተው ለልጃቸው ሰጡአቸው። አሰናትም በበጋው መገባደጃ ፍራፍሬ፣ ወይን፣ ተምር፣ ርግቦች፣ በቅሎና በለስ በበጎ ነገር ሁሉ ደስ ይላታል፤ ምክንያቱም ሁሉም ለመቅመስ ያማሩና አስደሳች ነበሩ። ጰንጠፍራስም ለልጁ አሰናት፡- “ልጄ” አላት። እነሆኝ ጌታዬ አለች። በመካከላችን ተቀመጪ፥ ቃሌንም እነግራሻለሁ አላት። "እነሆ የእግዚአብሔር ኃያል የሆነው ዮሴፍ ዛሬ ወደ እኛ ይመጣል፤ እርሱም የግብፅ ምድር ሁሉ ገዥ ነው፤ ንጉሥ ፈርዖንም በምድራችን ሁሉ ላይ ገዥና ንጉሥ አድርጎ ሾመው፤ እርሱ ራሱ ለዚህች አገር ሁሉ እህል ሰጠ። , እና ከሚመጣው ረሃብ ያድነዋል, እናም ይህ ዮሴፍ እግዚአብሔርን የሚያመልክ ሰው ነው, እናም እንደ ዛሬው ልባም እና ድንግል, እና በጥበብ እና በእውቀት የበረታ ሰው ነው, የእግዚአብሔርም መንፈስ በእርሱ ላይ እና የጸጋው ጸጋ ነው. ጌታ በእርሱ ውስጥ ነው፤ የተወደድሽ ልጅ ሆይ፥ ነዪ ለእርሱም ሚስት አድርጌ እሰጥሻለሁ፥ አንቺም ሙሽራ ትሆኚለታለሽ እርሱም ለዘላለም ሙሽራሽ ይሆናል። እናም አሰናት እነዚህን ቃላት ከአባቷ በሰማች ጊዜ፣ በፊቷ ላይ ታላቅ ላብ ፈሰሰ፣ እናም በታላቅ ቁጣ ተቆጣች፣ እናም በአይኖቿ ወደ አባቷ ጠየቀች እና እንዲህ አለች፡"ስለዚህ ጌታዬ አባቴ። ይህን ቃል ትናገራለህን?ለባዕድና ለሚሸሸው ለተሸጠውም ምርኮኛ አሳልፈህ ልትሰጠኝ ትወዳለህን?ይህ ከከነዓን ምድር የእረኛው ልጅ አይደለምን? ይህ ከእመቤቱ ጋር የተኛ ጌታውም በጨለማ እስር ቤት የጣለው አይደለምን? እኔ ግን የንጉሥ የበኩር ልጅ አገባለሁ እርሱ የምድር ሁሉ ንጉሥ ነውና። ይህንም በሰማ ጊዜ ጴንጤፍስ ለልጁ አስናቴ ስለ ዮሴፍ የበለጠ ሊናገር አፈረ፥ በኩራትና በቍጣ መለሰችለትና። ዮሴፍ ወደ ጴንጤፍሬስ ቤት ደረሰ። 5. እነሆም! የጴንጤፍሬስ አገልጋዮች የሆነ አንድ ጎበዝ ወደ ውስጥ ገባና፡— እነሆ፥ ዮሴፍ በአደባባያችን ደጃፍ ፊት ቆሞአል፡ አለው። አሴናትም ይህን ቃል በሰማች ጊዜ ከአባትዋና ከእናትዋ ፊት ሸሽታ ወደ ሰገነት ወጣች ወደ እልፍኝዋም ገብታ ዮሴፍ ወደ አባቷ ቤት ሲገባ ለማየት በታላቁ መስኮት በምሥራቅ ቆመች። ጰንጠፍራስም ሚስቱም ዘመዶቻቸውም ሁሉ ባሪያዎቻቸውም ዮሴፍን ሊገናኙ ወጡ። ወደ ምሥራቅም የሚመለከተው የአደባባዩ በሮች በተከፈቱ ጊዜ ዮሴፍ በሁለተኛው በፈርዖን ሠረገላ ተቀምጦ ገባ። አራት ፈረሶችም ተያይዘው ነበር፥ በረዶም የሚመስሉ የወርቅ ማዕዘኖች ያሉባቸው ነጭ ፈረሶች ነበሩ፥ ሰረገላውም ሁሉ በጥሩ ወርቅ ተሠራ። ዮሴፍም ነጭና ብርቅ ልብስ ለብሶ ነበር፥ በላዩም ላይ የተጣለው ቀሚስ ወይን ጠጅ ነበረ፥ በወርቅም ከተፈተለ ከጥሩ በፍታ ተሠራ፥ በራሱም ላይ የወርቅ አክሊል ነበረ፥ በአበባ ጉንጉኑም ዙሪያ አሥራ ሁለት የተመረጡ ድንጋዮች ነበሩት። ድንጋዮቹም አሥራ ሁለት የወርቅ ጨረሮች በቀኝ እጁም የንግሥና በትር የተዘረጋ የወይራ ቅርንጫፍ ነበረበት፥ በላዩም ብዙ ፍሬ ነበረበት። ዮሴፍም ወደ አደባባዩ በገባ ጊዜ ደጆቹም ተዘግተው በነበሩ ጊዜ እንግዶች ወንድና
ሴት ሁሉ ከአደባባዩ ውጭ ይቀመጡ ነበር፤ የበሩን ጠባቂዎችም መጥተው ደጁን ስለዘጉ ጴንጤፍሬስና ሚስቱና ሁሉም መጡ። ዘመዶቻቸው ከልጃቸው አሴናት በቀር፤ ለዮሴፍም በምድር ላይ በግምባራቸው ሰገዱ። ዮሴፍም ከሠረገላው ወርዶ በእጁ ሰላምታ ሰጣቸው። አሰናት ዮሴፍን ከመስኮት አየው። 6.አሰናትም ዮሴፍን ባየች ጊዜ ነፍሷን ተወጋ ልቧም ደነገጠ፥ ጉልበቷም ተፈታ ሥጋዋም ሁሉ ተንቀጠቀጠ በታላቅ ፍርሃት ፈራች፥ ከዚያም አዘነች በልቧም፦ ወዮልኝ አለች። እኔ ምስኪኑ ወዴት እሄዳለሁ? ከፊቱስ ወዴት እሰወርበታለሁ ወይስ የእግዚአብሔር ልጅ ዮሴፍ በእኔ ላይ ክፉ ነገርን ስለ ተናገርሁ እንዴት ያየኛል? እርሱ መደበቂያውን ሁሉ አይቶ ሁሉን ያውቃልና፥ በእርሱም ውስጥ ካለው ታላቅ ብርሃን የተነሣ የተሰወረ ነገር የለምና ወደ ወዴት እሄዳለሁ እሰወርማለሁ? አሁንም የዮሴፍ አምላክ ይምር። ሳላውቅ ክፉ ቃል ተናገርኩበትና እኔ ምን ልከተል እኔ ጎስቋላ ምን ልከተል ዮሴፍ ከከነዓን ምድር የእረኛው ልጅ ይመጣል አላልኩምን? አሁንም ወደ እኛ መጥቶአል። በሠረገላውም ከሰማይ እንደ ጸሐይ ዛሬ ወደ ቤታችን ገባ በምድርም ላይ እንደ ብርሃን አበራለት። እኔ ግን ሞኝ እና ደፋር ነኝ፣ ምክንያቱም ስቅፍበት እና ክፉ ቃል ስለተናገርኩበት እና ዮሴፍ የእግዚአብሔር ልጅ መሆኑን ስላላወቅሁ ነው። ከወንዶች መካከል እንዲህ ያለውን ውበት የሚወልድ ማን ነው? ወይስ ሴት ማኅፀን እንዲህ ያለውን ብርሃን የምትወልድ ማን ነው? ለአባቴ ክፉ ነገር ተናግሬአለሁና ምኞቴና ሞኝ ነኝ። አሁንም አባቴ ለዮሴፍ ባሪያና ባሪያ አድርጌ ይስጥኝ እኔም ለዘላለም ባሪያዎች እሆናለሁ። ዮሴፍ አሴናትን በመስኮት አየ። 7. ዮሴፍም ወደ ጰንጤፍራስ ቤት ገብቶ በወንበር ተቀመጠ። ዮሴፍም ከግብፃውያን ጋር አልበላም ነበርና እግሩን ታጥበው ለብቻው ገበታ አቆሙለት። ዮሴፍም አሻቅቦ አየና አስናት ወደ ውጭ ስታወጣ አየና ጴንጤፍረስን "በመስኮት በበረንዳ ላይ የምትቆም ሴት ማን ናት? ከዚህ ቤት ትውጣ" አለው። ዮሴፍ፡— እርስዋ ደግሞ እንዳታናድደኝ፡ ብሎ ፈርቶ ነበርና። የመኳንንቱ ሚስቶችና ሴቶች ልጆች ሁሉ የግብፅም ምድር ሁሉ መሳፍንት ከእርሱ ጋር ይተኛሉ ዘንድ ያስቈጡት ነበርና። ነገር ግን ዮሴፍን ያዩት ብዙ የግብፃውያን ሚስቶችና ሴቶች ልጆች ከውበቱ የተነሣ ተጨነቁ። ሴቶቹም በወርቅና በብር የከበሩም ስጦታዎች የላኩለት መልእክተኞች ዮሴፍ፡በእግዚአብሔር በእግዚአብሔርና በአባቴ በእስራኤል ፊት ኃጢአትን አልሠራም ብሎ ዛቻና ዘለፋ ላከ። ዮሴፍ እግዚአብሔርን ሁልጊዜ በዓይኑ ፊት ያየው ነበርና የአባቱንም ትእዛዝ ያስብ ነበርና። ያዕቆብ ብዙ ጊዜ ተናግሮ ነበርና ልጁን ዮሴፍንና ልጆቹን ሁሉ፡— ልጆች ሆይ፥ ከእርስዋ ጋር እንዳትተባበሩ ራሳችሁን ጠብቁ፤ ከእርስዋ ጋር ኅብረት ጥፋትና ጥፋት ነውና። ስለዚህ ዮሴፍ፡— ያቺ ሴት ከዚህ ቤት ትውጣ፡ አለ። ጴንጤፍስም እንዲህ አለው፡- ጌታዬ በሰገነት ላይ ቆማ ያየሃት ሴት እንግዳ አይደለችም ነገር ግን ልጃችን ወንድን ሁሉ የምትጠላ ሴት ናት ከአንተ በቀር ሌላ ሰው አላያትም። ጌታ ሆይ፥ ብትወድስ፥ መጥታ ትናገራለህ፤ ልጃችን እንደ እህትህ ናትና። ዮሴፍም በታላቅ ደስታ ሐሤት አደረገ፣ ምክንያቱም ጴንጤፍስ፡- ድንግል ናት ወንድን ሁሉ የምትጠላ። ዮሴፍም ጴንጤፍረስንና ሚስቱን፡- ልጃችሁ
ብትሆን ድንግልም ብትሆን ትምጣ፥ እኅቴ ናትና እኔም ከዛሬ ጀምሮ እንደ እህቴ እወዳታለሁ።
በስምንተኛውም ቀን እኔ ወደ አንተ እመለሳለሁ፥ በዚህም አድራለሁ።
ዮሴፍ ኣሰናትን ባረኾ።
አሰናት የግብፃውያንን አማልክቶች ውድቅ በማድረግ እራሷን አዋርዳለች።
8፦ እናቷም ወደ ሰገነት ገብታ አስናትን ወደ ዮሴፍ አመጣችው፤ ጴንጤፍስም አላት፡— ወንድምሽን ስሚው፥ እርሱ ደግሞ እንደ ዛሬው ድንግል ነውና፥ እንግዳውንም ሁሉ እንደምትጠላው እንግዳ ሴትን ሁሉ ይጠላልና። ." አሴናትም ዮሴፍን፦ ጌታ ሆይ፥ የልዑል እግዚአብሔር የተባረከ ይሁን። ዮሴፍም እንዲህ አላት፡ “አንቺ ልጅ ሆይ፥ ሁሉን የሚሰጥ አምላክ ይባርክሽ።” ጴንጤፍረስም ለልጇ አስናት፡- ነይና ወንድምሽን ስሚ አላት። እጁንም በደረትዋ ላይ በሁለት ጡቶችዋ መካከል አኖረ (ጡቶችዋ እንደ መልካም እንኰይ ቆመው ነበርና) ዮሴፍም አለ፡- እግዚአብሔርን የሚያመልክ በአፉም ሕያው እግዚአብሔርን የሚባርክ ሰው አይገባውም። የተባረከውን የሕይወት እንጀራ በላ የተባረከውንም የማይሞት ጽዋ ጠጣ፥ የተባረከውንም የማይበሰብስ ቁርባን ተቀባ፥ እንግዳችን ሴት ለመሳም በአፏ የሞተችውን ደንቆሮዋንም ጣዖታትን ትባርካለች፥ ከማዕዳቸውም የታነቀውን እንጀራ ትበላለች። ከሊቃውንታቸውም የማታለልን ጽዋ ጠጣ በጥፋትም ተቀባ። እግዚአብሔርን የሚያመልክ ግን እናቱን እና ከእናቱ የተወለደችውን እኅት ከወገኑም የተወለደችውን እኅት በአልጋውም ላይ የምትጋራውን ሚስቱን በአፋቸው ሕያው እግዚአብሔርን የሚባርክን ይሳማል። እንዲሁም እግዚአብሔርን የምታመልክ ሴት ሌላን ሰው ትስማ ዘንድ አይገባትም፤ ይህ በእግዚአብሔር ፊት ጸያፍ ነውና፤ አሰናትም ይህን ቃል ከዮሴፍ በሰማች ጊዜ እጅግ አዘነች፥ አቃሰተችም። ዮሴፍም ዓይኖቿ ተከፍቶ ትኵር ብለው እየተመለከተቻቸው እንባ ሞላባቸው፤ ዮሴፍም ስታለቅስ ባያት ጊዜ እጅግ አዘነላት፥ የዋህና መሐሪ እግዚአብሔርንም የሚፈራ ነበረና አዘነላት። ቀኝ እጁን ከራሷ በላይ አንሥቶ እንዲህ አለ፡- የአባቴ የእስራኤል አምላክ ልዑልና ኃያል አምላክ ሁሉን ሕያው የሚያደርግ ከጨለማ ወደ ብርሃን ከስህተትም ወደ እውነት ከሞትም ወደ ሕይወት የሚጠራው ይህችን ድንግል ደግሞ ባርከህ ሕያው አድርገዋት በቅዱስ መንፈስህ አድስ የሕይወትህንም እንጀራ ትብላ የበረከትህንም ጽዋ ትጠጣው ነገር ሁሉ ሳይፈጠር ከመረጥሃቸው ከሕዝብህ ጋር ቍጠርባት። እና ለተመረጡት ወዳዘጋጀሃት ወደ ዕረፍትህ ትግባ፣ እና ለዘላለም በዘላለም ሕይወትህ ትኑር። አሰናት ጡረታ ወጥቷል እና ጆሴፍ ለመሄድ ተዘጋጅቷል። 9. አሰናትም በታላቅ ደስታ በዮሴፍ በረከት ሐሴት አደረገች። ከዚያም ፈጥና ወደ ሰገነትዋ ብቻዋን ወጣች፣ እናም በድካም በአልጋዋ ላይ ወደቀች፣ ምክንያቱም በደስታዋ እና በሀዘኗ ታላቅ ፍርሃት ነበረባት። ይህንም ቃል ከዮሴፍ በሰማች ጊዜ በልዑል እግዚአብሔርም ስም በተናገራት ጊዜ የማያቋርጥ ላብ ፈሰሰባት። ከዚያም በታላቅና በመራራ ልቅሶ አለቀሰች፤ ታመልከቸው ከነበረው ከአማልክቶቿና ከምትጸየፋቸው ጣዖታት ንስሐ ተመለሰች። ዮሴፍ ግን በላና ጠጣ; ለአገልጋዮቹም ፈረሶችን በሰረገሎቻቸው እንዲይዙ፥ ምድሪቱንም ሁሉ እንዲዞሩ ነገራቸው። ጰንጠፍርስም ዮሴፍን፦ ጌታዬ ዛሬ በዚህ እድር፥ በማለዳም ትሄዳለህ አለው። ዮሴፍም፦ አይደለም፥ ዛሬ እሄዳለሁ፤ እግዚአብሔር ፍጥረታትን ሁሉ የፈጠረበት ቀን ነውና፥
10፦ ዮሴፍም ከቤት በወጣ ጊዜ ጴንጤፍረስና ዘመዶቹ ሁሉ ወደ ርስታቸው ሄዱ፤ አስናትም ከሰባቱ ደናግል ጋር ብቻዋን ቀረች፥ ያለ ዕረፍትም ሆና ፀሐይ እስክትጠልቅ ድረስ አለቀሰች። እንጀራም አልበላችም ውኃም አልጠጣችም ነገር ግን ሁሉም ተኝተው ሳለ እርስዋ ብቻ ነቅታ አለቀሰች በእጅዋም ብዙ ጊዜ ጡቷን ትመታ ነበር። ከዚህም በኋላ አስናት ከአልጋዋ ተነስታ በጸጥታ ከሰገነት ላይ ያለውን ደረጃ ወረደች፣ ወደ በሩም ስትደርስ በረኛው ከልጆችዋ ጋር ተኝታ አገኛት። እርስዋም ፈጥና ከበሩ የመጋረጃውን የቆዳ መክደኛ አውርዳ በጭቃ ሞላች፥ ወደ ሰገነቱም ወስዳ መሬት ላይ አኖረችው። ከዚያም በሩን በደህና ዘጋችው እና ከጎኑ ባለው የብረት መቀርቀሪያ ሰከረችው እናም በታላቅ ጩኸት በታላቅ ልቅሶ አለቀሰች። አሰናት ከደናግል ሁሉ በላይ የወደደችው ድንግል ግን ጩኸቷን ሰምታ ፈጥና ሌሎቹን ደናግል አንሥታ ወደ ደጁ መጥታ ተዘግታ አገኘችው። የአሴናትን ልቅሶና ጩኸት በሰማች ጊዜ፥ በውጭ ቆማ አለቻት፡- “እመቤቴ ሆይ፣ ምንድር ነው የምታዝንሽ? እና የሚያስጨንቅሽ ምንድን ነው? ክፍትን እና ፍቀድልን? እናይሃለን" እናም አስናት ወደ ውስጥ ተዘግታ እንዲህ አለቻት፡- “ታላቅ እና ከባድ ህመም ጭንቅላቴን ነካው፣ እናም በአልጋዬ ላይ አርፌያለሁ፣ እናም ተነስቼ ልከፍትሽ አልችልም፣ ምክንያቱም በሁሉም እግሮቼ ላይ ደክሜአለሁ። እንግዲህ እያንዳንዳችሁ ወደ እልፍኙዋ ሂዱና አንቀላፉ እኔም ዝም ልበል። ደናግሉም ከሄዱ በኋላ እያንዳንዳቸው ወደ ጓዳዋ ሄደው አስናት ተነሣች የመኝታ ቤቷን በር በጸጥታ ከፈተች በኋላም የጌጣጌጥዋ ሣጥኖች ወዳለበት ወደ ሁለተኛው ክፍልዋ ሄደች ሣጥኗንም ከፍታ ጥቁር ወሰደች የበኩር ወንድሟ ሲሞት ለብሳ ያለቀሰችበት sombre ቱኒክ። ይህን ቀሚስ ወሰደች፣ ወደ እልፍኝቷ ወሰደችው፣ እና እንደገና በሩን በጥንቃቄ ዘጋችው እና መቀርቀሪያውን ከጎኑ አስገባችው። ከዚያም አሰናት የንግሥና መጎናጸፊያውን አውልቃ የልቅሶውን መጎናጸፊያውን ለበሰች፤ የወርቅ መታጠቂያዋንም ፈትታ በገመድ ታጠቀች፤ መጠምጠሚያውንም ከራሷ ላይ አውልቃለች። የእጆቿና የእግሮቿ ሰንሰለቶች ሁሉም መሬት ላይ ተዘርግተው ነበር። ከዚያም የተመረጠችውን መጎናጸፊያዋን የወርቅ መታጠቂያውን መጠምጠሚያውንም ዘውድዋንም ወሰደች ወደ ሰሜንም በሚመለከተው መስኮት ለድሆች ጣላቸው። ፤ በጓዳዋም የነበሩትን አማልክቶችዋን ሁሉ፥ ቍጥር የሌላቸውን የወርቅና የብር አማልክት ወስዳ ቍርስራሽ ሰባበረችአቸው፥ ለድሆችና ለማኞችም በመስኮት ጣላቸው። ዳግመኛም አስናት የንግሥና ራትዋን፥ የሰባውንም ፍሪዳ፥ ዓሣውንና የጊደርን ሥጋ፥ የአማልክትዋንም መሥዋዕተ ቍርባን ሁሉ፥ የቍርባንን ወይንንም ዕቃ ሁሉ ወሰደች፥ ሁሉንም ወደ ሰሜን በሚመለከተው መስኮት ለውሻዎች መብል ጣለቻቸው። . 2፤ከዚህም፡በዃላ፡የቆዳውን፡መክደኛ፡እቃዎች፡ያለበትን፡በምድር፡ላይ ፡አፈሰሰችው። ከዚያም ማቅ ወስዳ ወገቧን ታጠቀች። የራሷንም ጠጕር መረብ ፈታ በራስዋም ላይ አመድ ረጨች። እሷም ደግሞ ወለሉ ላይ ጭቃ ዘረጋች፣ በጭቃው ላይ ወድቃ ጡቷን ያለማቋረጥ በእጆቿ እየደበደበች ሌሊቱን ሙሉ በጩኸት ታለቅሳለች። አሴናትም በማለዳ ተነሥታ ባየ ጊዜ፥ እነሆም፥ ከዕንባዋ የተነሣ እንደ ጭቃ
ከሥርዋ ጭቃ ነበሩ፤ ፀሐይ እስክትጠልቅ ድረስ ደግማ በግንባሩ ላይ ወደቀች። ስለዚህም አሰናት ምንም ሳይቀምስ ለሰባት ቀናት አደረገ።
11. በስምንተኛውም ቀን ጎህ ሲቀድ ወፎቹ ሲጮኹ ውሾቹም መንገደኞቹን ሲጮኹ አሰናት እጅግ ደክማ ነበርና ከወለሉና ከተቀመጠችበት ማሰሮ ትንሽ ራሷን አነሣች። እና ከትልቅ ውርደትዋ የእግሮቿን ኃይል አጥታ ነበር; አስናት ደክማና ደክማ ነበርና ኃይሏም እየደከመ ነበር፤ ከዚያም ወደ ምሥራቅ በሚመለከት መስኮት ሥር ተቀምጣ ወደ ግድግዳው ዘወር ብላለች። ራሷንም በብብቷ ላይ ተኛች፥ የእጆቿንም ጣቶች በቀኝ ጉልበቷ ላይ አጣመመች። አፏም ተዘጋ፥ በውርደትዋም ሰባት ቀንና በሰባት ሌሊት አልከፈተችውም። በልቧም አፏን ሳትከፍት፡- እኔ ትሑት ምን ላድርግ ወዴትስ እሄዳለሁ ? ወላጅ አልባ የሆንሁ ምድረ በዳ በሁሉ የተተወ የተጠላሁ ሁሉ አሁን ጠልተውኛልና ከእነዚህም መካከል አባቴና እናቴም ጠላሁ፤ አማልክትን ንቄአለሁ ከእነርሱም ራቅሁ ለድሆችም ሰጥቻቸዋለሁ። አባቴና እናቴ፣ “አሴናት ልጃችን አይደለችም” ብለው ነበርና፤ ነገር ግን አማልክቶቻቸውን አጥፍቻለሁና ዘመዶቼ ሁሉና ሰዎች ሁሉ ጠሉኝ፤ እኔም ጠላሁ። ሰው ሁሉ ያማኙኝም ሁሉ አሁንም በዚህ ውርደቴ በሁሉም የተጠሉኝ በመከራዬም ደስ ይላቸዋል የኃያሉ ዮሴፍ አምላክ ግን ጣዖትን የሚያመልኩትን ሁሉ ይጠላቸዋል፥ ቀናተኛ አምላክ ነውና እኔም እንደ ሰማሁ ሌሎችን አማልክት በሚያመልኩ ሁሉ ላይ ያስፈራኛል፤ ከዚህም እኔን ደግሞ ጠላኝ፥ ለሞቱና ደንቆሮዎች ጣዖታትን ስለ አምላኬ ስለ ባረኳቸው። አሁን ግን ከመሥዋዕታቸው ራቅሁ፣ አፌም ከገበታቸው ተለየ፣ እናም የሰማዩን አምላክ ጌታ፣ የኃያሉ የዮሴፍን ልዑልና ኃያል የሆነውን እግዚአብሔርን ለመጥራት ድፍረት የለኝም። የጣዖታት መስዋዕቶች. ነገር ግን የዕብራውያን አምላክ እውነተኛ አምላክ ሕያው አምላክ ነው መሐሪም ታጋሽም ምሕረትም የሞላበት የዋህ አምላክ ነው ሲሉ ሰምቻለሁ የሰውን ኃጢአት የማይቈጠር ትሑት ነው፥ ይልቁንም ባለማወቅ ኃጢአትን ለሚሠራ፥ በተጨነቀም ሰው በሚጨንቀው ጊዜ ዓመፅን የማይወቅስ፥ ስለዚህ እኔ ደግሞ ትሑት ሰው ደፋር እሆናለሁ እናም ወደ እርሱ እመለሳለሁ እናም በእርሱ እጠበቃለሁ እናም ኃጢአቴን ሁሉ ለእርሱ እናዘዛለሁ እናም ልመናዬን በፊቱ አፈስሳለሁ እናም እሱ መከራዬን ይምራል። ይህን የእኔን ውርደትና የነፍሴን መጎዳት አይቶ ይምረኝ እንደ ሆነ፣ የመከራዬንና የድንግልናዬን ወላጅ አልባነት አይቶ ይጠብቀኝ እንደ ሆነ ማን ያውቃል? እኔ እንደ ሰማሁት እርሱ ራሱ የድሀ አደጎች አባት እና ለችግረኞች መጽናኛ እና ስደት ረዳት ነውና። ነገር ግን በማንኛውም ሁኔታ እኔ ደግሞ ትሑት ደፋር ነኝ ወደ እርሱ አለቅሳለሁ. ያን ጊዜ አሰናት ከተቀመጠችበት ግንብ ተነስታ በጉልበቷ ተንበርክካ ወደ ምሥራቅ ቀና ብላ ዓይኖቿን ወደ ሰማይ አቀናችና አፏን ከፍታ እግዚአብሔርን እንዲህ አለችው።
ታላላቆችን ድንጋዮች በውኃ ጥልቁ ላይ ያጸና፥ የማይሰጥም ነገር ግን እስከ መጨረሻ ፈቃድህን የሚያደርጉ፥ አንተ ጌታ ሆይ፣ ቃልና ሁሉም ነገር ተፈጠረ፣ እና ቃልህ፣ ጌታ ሆይ፣ የፍጥረትህ ሁሉ ሕይወት ነው፣ ወደ አንተ እሸሸዋለሁ፣ አቤቱ አምላኬ ሆይ፣ ከዛሬ ጀምሮ ወደ አንተ እጮኻለሁ። ፥ ኃጢአቴን ለአንተ እናዘዝ ዘንድ ልመናዬን ወደ አንተ አፈስሳለሁ፥ መምህር ሆይ፥ ኃጢአቴን ለአንተ እገልጣለሁ፤ አቤቱ፥ ማረኝ፥ በአንተ ላይ ብዙ ኃጢአት አድርጌአለሁና፥ ዓመፅንም አድርጌአለሁና ኃጢአተኝነት ሆይ፥ የማይነገር ነገርን በፊትህም ክፉ ተናግሬአለሁ፤ አፌ አቤቱ ከግብፃውያን ጣዖታት መሥዋዕትና ከአማልክቶቻቸው ማዕድ ረክሳለች፤ በድያለሁ አቤቱ፥ በደልሁ። በዓይንህ በእውቀትና ባለማወቅ ኃጢአተኝነትን ሠራሁ ለሞቱና ደንቆሮዎች ጣዖታትን ስለሰገድኩ አፌን ልከፍትልህ አይገባኝም አቤቱ ፥ እኔ ምስኪን የሆነችኝ የካህኑ የጴንጤፍሬስ ልጅ ድንግልና ንግሥት ነኝ። ቀድሞ ትዕቢተኛና ትዕቢተኛ የነበረው፣ ከአባቴም ባለጠግነት ከሰው ሁሉ ይልቅ ባለ ጠግነት የበለጸገ፣ አሁን ግን ወላጅ አልባና የተፈታ በሰውም ሁሉ የተተወ። አቤቱ፥ ወደ አንተ እሸሻለሁ፥ ልመናዬንም ወደ አንተ አቀርባለሁ ወደ አንተም እጮኻለሁ። ከሚያሳድዱኝ አድነኝ። መምህር ሆይ በእነርሱ ከመወሰዴ በፊት; ሕፃን ሰውን በመፍራት ወደ አባቱና ወደ እናቱ እንደሚሸሽ አባቱም እጁን ዘርግቶ በደረቱ ላይ እንደሚያዘው አንተም እንዲሁ አድርግ። ጌታ ሆይ ፣ ያልረከሱ እና የሚያስፈሩ እጆችህን እንደ ልጅ እንደሚወድ አባት በእኔ ላይ ዘርግተህ ከጠላቶች እጅ ያዝኝ። እነሆ! የግብፃውያን አማልክት አባት ነውና አሮጌው እና አረመኔው ጨካኝ አንበሳ ያሳድደኛል፤ የጣዖት አማልክቶችም ልጆቹ ናቸው፤ እኔም ጠልቻቸዋለሁ፥ አስወግዳቸዋለሁም። የአንበሳ ልጆች ናቸው የግብፃውያንንም አማልክት ሁሉ ከእኔ ጣልሁ አስወግዳቸውም አንበሳው ወይም አባታቸው ዲያብሎስ በእኔ ላይ ተቆጥተው ሊውጠኝ ፈለገ። አንተ ግን፥ አቤቱ፥ ከእጁ አድነኝ፥ ከአፉም እድናለሁ፥ ቀደደኝ ወደ እሳቱ ነበልባልም እንዳይጥለኝ፥ እሳቱም ወደ ማዕበል ጥሎኝ፥ ማዕበሉም በጨለማ እንዳያሸንፈኝ ወደ ጥልቅ ባሕር ጣሉኝ፥ ከዘላለምም ያለው ታላቁ አውሬ ዋጠኝ፥ ለዘላለምም እጠፋለሁ። ጌታ ሆይ፥ ይህ ሁሉ በእኔ ላይ ሳይደርስ አድነኝ፤ አባቴና እናቴም ስለካዱኝ፣ ‘አሴናቴ ልጃችን አይደለችም’ ስላሉኝ፣ አማልክቶቻቸውን ሰባርጬ ፈጽሜ እንደ ጠላኋቸው፣ ምድረ በዳ የሆንሁ መምህር ሆይ አድነኝ። እና አሁን እኔ ድሀ እና ባዶ ነኝ፣ እናም ከአንተ በቀር ሌላ ተስፋ የለኝም። ጌታ ሆይ ፣ የሰው ወዳጅ ሆይ ፣ ከምህረትህ ሌላ መጠጊያ አታድነን ፣ ምክንያቱም አንተ ብቻ የድሀ አደጎች አባት እና የተጎጂዎች ረዳት እና የተጎጂዎች ረዳት ነህና። ጌታዬ ማረኝ እና ንፁህ እና ድንግል ጠብቀኝ ፣ የተተወ እና የሙት ልጅ ፣ አንተ ብቻ ጌታ ጣፋጭ እና መልካም እና የዋህ አባት ነህና። ጌታ ሆይ እንደ አንተ ጣፋጭና መልካም የሆነ አባት ማን ነው? እነሆ! ርስት አድርጎ የሰጠኝ የአባቴ ጴንጤፍሬስ ቤቶች ሁሉ ጊዜና መጥፋት ናቸው። ጌታ ሆይ፣ የርስትህ ቤቶች የማይጠፉና የዘላለም ናቸው።
የአሴናት ጸሎት
የአሴናት ጸሎት (የቀጠለ)
12. የአሰናት ጸሎትና ምስክርነት፡- "አቤቱ የጻድቅ አምላክ ሆይ ዘመናትን የፈጠረ ለሁሉም ሕይወትን የሚሰጥ ለፍጥረትህ ሁሉ የሕይወትን እስትንፋስ የሰጠህ የማይታየውንም ወደ ብርሃን የወጣ የሠራህ የጻድቅ አምላክ እግዚአብሔር ነው። ያልተገለጠውን ሁሉ የገለጠ፥ ሰማያትን ያነሣ ምድርንም በውኃ ላይ የመሠረተ፥
13. "ጌታ ሆይ ውርደቴን ጎብኝ እና ለድሀነትነቴ ማረኝ ለተቸገረውም ራራልኝ። እነሆ እኔ መምህር ከሁሉ ሸሽቼ የሰው ብቸኛ ወዳጅ ከሆንክ አንተን ተሸሸግሁ። እነሆ እኔ መልካሙን ሁሉ ትቻለሁ። አቤቱ፥ ማቅ ለብሼና አመድ ለብሼ ራቁቴንና ለብቻዬ ሆኜ፥ እነሆ፥ የንግሥና መጎናጸፊያዬን አውልቄ ከጥሩ በፍታ የተሠራ ከቀይም ልብስ በወርቅ
ኣሰናት እብራውያን ንእግዚኣብሄር ንጸሊ።
የተለበጠውን ጥቁር ቀሚስ ለበስሁ። እነሆ የወርቅ መታጠቂያዬን ፈትቼ ጣልሁት ገመድና ማቅ ታጥቄአለሁ፤ እነሆም ዘውዴንና መጠምጠሚያዬን ከራሴ ላይ ጣልሁ በጭቃም ረጨሁ፤ እነሆ የጓዳዬ ወለል ባለ ብዙ ቀለምና ወይን ጠጅ ድንጋይ ተነጥፎ ነበር፤ ቀድሞ በቅባት ረጥቦ፣ በደማቅ በተልባ እግርም የደረቀ፣ አሁን በእንባዬ ረጥቧል፣ በአመድም ስለ ተረጨ የተዋረደ ነው፤ ጌታዬ ሆይ! እንባዎቼም በጓዳዬ ውስጥ እንደ ሰፊ መንገድ ብዙ ጭቃ ተፈጠረ።ጌታዬ ሆይ! የእኔን ንግሥና እራት ለውሾችም የሰጠኋቸው መብል ነው። እነሆ! መምህር ሆይ፥ ሰባት ቀንና ሰባት ሌሊት ጾሜ ነበር፥ እንጀራም አልበላሁም፥ ውኃም አልጠጣሁም፥ አፌም እንደ መንኰራኵር ደረቀ፥ ምላሴም እንደ ቀንድ፥ ከንፈሮቼም እንደ ማድጋ ደረቁ፥ ፊቴም ጨለመ ዓይኖቼም ጨለመ። እንባዎችን ማፍሰስ ተስኗቸዋል. አንተ ግን አቤቱ አምላኬ ሆይ ከብዙ ድንቁርናዬ አድነኝ በድንግልና ሳላውቅ ተሳስቻለሁና ይቅር በለኝ:: እነሆ! አስቀድሜ ሳላውቅ ያመለኳቸው አማልክት ሁሉ ደንቆሮና የሞቱ ጣዖታት እንደ ሆኑ አውቄአለሁ ሰባራኋቸውም ለሰውም ሁሉ እንዲረገጡ ሰጠኋቸው፤ ሌቦቹም ወርቅና ብር የሆኑትን ዘረፉአቸው። , እና ከአንተ መጠጊያ ፈለግሁ, ጌታ አምላክ, ብቸኛው አዛኝ እና የሰዎች ወዳጅ. ጌታ ሆይ ባለማወቅ ብዙ ኃጢአት በአንተ ላይ ስለሠራሁ እና በጌታዬ በዮሴፍ ላይ የስድብ ቃል ስለተናገርኩ፣ እና ጎስቋላ ልጅህ እንደሆነ ስላላወቅሁህ ይቅር በለኝ። ጌታ ሆይ፣ ክፉዎቹ በቅናት ተገፋፍተው፡- ዮሴፍ ከከነዓን ምድር የእረኛው ልጅ ነው፡ ስላሉኝ፡ እኔም ምስኪኑ አምኜ ተሳሳትሁ፡ ንቄዋለሁ ክፉም ተናገርሁ። ልጅህ እንደ ሆነ ሳታውቅ ስለ እርሱ። ከሰዎች መካከል እንዲህ ያለውን ውበት የወለደው ማን ነው? ወይስ እንደ መልከ መልካም እንደ ዮሴፍ ጥበበኛና ኃያል ማን ነው? ነገር ግን ለአንተ አቤቱ፥ አደራ እሰጠዋለሁ፥ በበኩሌ ከነፍሴ ይልቅ ወድጄዋለሁና። በጸጋህ ጥበብ ጠብቀው፥ እግሩንም አጥብቤ አልጋውንም አንጥፌ እንዳገለግለው፥ ባሪያም እሆንለት ዘንድ እንደ ባሪያና እንደ ባሪያ አደራ ስጥልኝ። የሕይወቴ ጊዜያት." ሊቀ መላእክት ቅዱስ ሚካኤል አሰናትን ጎበኘ። 14. አሰናትም ለእግዚአብሔር መመስከርን በጨረሰ ጊዜ፥ እነሆ፥ የንጋት ኮከብ ደግሞ ከሰማይ በምሥራቅ ወጣ; አሴናትም አይቶ ደስ አለውና፡— እግዚአብሔር አምላክ ጸሎቴን ሰምቶአልን? ይህ ኮከብ መልእክተኛና የታላቁን ቀን ከፍታ የሚያበስር ነውና። እና እነሆ! በማለዳ ኮከብ ሰማዩ ተቀደደ እና ታላቅ እና የማይታወቅ ብርሃን ታየ። አሴናትም ባየችው ጊዜ በጭቃው ላይ በግምባዋ ወደቀች፣ እናም ወዲያው አንድ ሰው ከሰማይ ወደ እርስዋ መጣ፣ የብርሃን ጨረሮችንም አውጥቶ ከራሷ በላይ ቆመ። እርሷም በፊቷ ላይ ተኝታ ሳለ, መለኮታዊው መልአክ "አሰናት, ተነሺ" አላት። የጓዳዬ ደጅ ተዘግቷል ግንቡም ከፍ ያለ ስለ ሆነ የጠራኝ ማን ነው? ወደ እልፍኝቴስ እንዴት ሊገባ ቻለ? ዳግመኛም “አሰናት፣ አሰናት” ብሎ ጠራት። እነሆኝ ጌታ ሆይ ማን እንደ ሆንህ ንገረኝ አለችው። እኔ የጌታ አምላክ አለቃ የልዑልም ሠራዊት ሁሉ አዛዥ ነኝ፤ ቃሌን እናገርህ ዘንድ ተነሥተህ በእግርህ ቁም አለ። ፊቷንም ቀና አድርጋ አየች፥ እነሆም፥ ሰማሁአት። ፊቱ እንደ መብረቅ ዓይኖቹም እንደ ፀሐይ ብርሃን የራሡም ጠጕር እንደ ችቦ ነበልባል ካልሆነ በቀር እንደ ዮሴፍ ያለ ልብስና አክሊል የለበሰ የንጉሥ ዘንግ ያለ ሰው ነበረ። ፤ እጆቹና እግሮቹም ከእሳትና ከእግሮቹ ብልጭታ ይወጣ ነበርና ከእሳት
እንደሚበራ ብረት ይመስላሉና። አሴናትም ይህን ነገር አይታ ፈራች በግንባሯም ተደፋች በእግሯም መቆም አልቻለችም፥ እጅግ ፈርታ ነበርና፥ እግሮቿም ሁሉ ተንቀጠቀጡ። ሰውየውም “አይዞሽ አሰናት ሆይ አትፍሪ ነገር ግን ቃሌን እናገርሽ ዘንድ ተነስና በእግርሽ ቁሚ” አላት። ያን ጊዜ አሰናት ተነሥታ በእግሯ ቆመች መልአኩም እንዲህ አላት፡- ‹‹ወደ ሁለተኛ እልፍኝሽ ሳትቸገር ሂጂና የተለበስሽንበትን ጥቁር ቀሚስ አውጥተሽ ማቅን ከወገብሽ አውጥተሽ ድስቱን አራግፍ። ከራስህም አንሥተህ ፊትህንና እጅህን በንጹሕ ውሃ ታጠበ ያልተነካ ነጭ መጐናጸፊያ ለብሰህ ወገብህንም በሁለት መታጠቂያ የድንግልና መታጠቂያ ታጠቅና ወደ እኔ ተመለስ ቃሉንም እናገራለሁ ከእግዚአብሔር ዘንድ ወደ አንተ የተላኩ ናቸው" ከዚያም አሰናት ፈጥና ወደ ሁለተኛው ክፍልዋ ገባች፣ የጌጣጌጥዋ ሣጥኖች ወደ ነበሩበት፣ ሣጥኖቿንም ከፍታ ነጭና ጥሩ ያልተነካ ልብስ ወሰደችና ለበሰችው፣ መጀመሪያ ጥቁር መጎናጸፊያውን አውልቃ ገመዱንም ፈታ፣ ማቅ ከወገቧ ለብሳ በድንግልናዋ የሚያብረቀርቅ ድርብ መታጠቂያ ታጠቀች፥ አንድ መታጠቂያ በወገብዋ፥ ሌላውም መታጠቂያ በጡትዋ። ¹² ከራስዋም ላይ ያለውን ጭስ ማውጫ አራግፋ እጅዋንና ፊቷን በንጹሕ ውሃ ታጠበች፤ በጣም የሚያምርና የሚያምር መጎናጸፊያም ወስዳ ራሷን ሸፈነች። የዮሴፍ ሚስት እንደምትሆን ሚካኤል ለአሴናት ነግሮታል። 15፦ ወደ መለኮታዊው አለቃም ቀረበች፥ በፊቱም ቆመ፥ የእግዚአብሔርም መልአክ እንዲህ አላት፡— አንቺ ዛሬ ንጽሕት ድንግል ነሽና መጎናጸፊያውን ከራስሽ ውሰጂ፥ ራስሽም እንደ እብድ ነውና። አንድ ወጣት." አሴናትም ከራሷ ላይ ወሰደችው። ዳግመኛም መለኮታዊው መልአክ እንዲህ አላት፡- “ድንግልና ንጽሕት ድንግል ሆይ ደስ ይበልሽ፣ ድንግልና ንጽሕት ሆይ፣ ጌታ አምላክ የአንተን የእምነት ቃልና የጸሎት ቃል ሁሉ ሰምቷል፣ እናም የውርደትን እና መከራን አይቶአልና። ከዕንባሽ የተነሣ ብዙ ጭቃ በፊትሽ ተሠርቶአልና የተቈይሽበት ሰባት ቀን በዚህ ጕድጓድ ላይ በፊትሽ ተሠርቶአልና ስለዚህ ድንግልና ንጽሕት ድንግል ሆይ ደስ ይበልሽ፤ እነሆ ስምሽ በመጽሐፍ ተጽፎአልና። ሕይወት ለዘላለምም አይጠፋም፤ ነገር ግን ከዛሬ ጀምሮ ትታደሳለህ ታምሰዋለህ ታምሰዋለህ፤ የተባረከውን የሕይወት እንጀራ ትበላለህ በማይሞትም የሞላውን ጽዋ ትጠጣለህ፤ በተባረከውም የማይበሰብስ እሳት ትቀባለህ። ደስ ይበልሽ አስናት ድንግልና ንጽሕት ሆይ እነሆ ጌታ አምላክ ዛሬ ለዮሴፍ ሙሽራ አድርጎ ሰጥቶሻል እርሱም ለዘለዓለም ሙሽራይቱ ይሆናል ከእንግዲህም ወዲያ አሰናት አትባልም ስምሽ ግን የመማጸኛ ከተማ ሁኚ፤ ብዙ አሕዛብ በአንቺ ውስጥ ይጠበቃሉ በክንፎችሽም ይቀራሉና፤ ብዙ አሕዛብም በአንቺ እጅ ይጠለላሉና፤ በቅጥርሽም ላይ ከልዑል እግዚአብሔር ጋር በንስሐ የሚጣበቁ ይጠበቃሉ። ያቺ ንስሐ የልዑል ልጅ ናትና እርስዋም የንስሐ አባት ነውና ስለ አንተ በየሰዓቱ ልዑል እግዚአብሔርን ስለ አንተ ትለምናለች እርሱም የንስሐ አባት ነውና እርስዋም የደናግል ሁሉ ፍጻሜና ጠባቂ ናትና እጅግ የምትወድ ስለ አንተ በየሰዓቱ ልዑልን እየለመነች፥ ንስሐ ለሚገቡትም ሁሉ በሰማያት ዕረፍትን ትሰጣለች፥ ንስሐም የገባውን ሁሉ ታድሳለች። ንስሐም እጅግ ውብ ናት ድንግል ንጽሕት የዋህ የዋህ ናት። ስለዚህም ልዑል እግዚአብሔር ይወዳታል፣ መላእክቱም ያከብሯታል፣ እናም በጣም እወዳታለሁ፣ ምክንያቱም እሷ ራሷ ደግሞ እህቴ ናት፣ እናም እናንተን ደናግል እንደምትወድ እኔ ደግሞ
እወዳችኋለሁ። እና እነሆ! እኔ በበኩሌ ወደ ዮሴፍ እሄዳለሁ ስለ አንቺም ይህን ቃል ሁሉ እናገራለሁ፤ እርሱም ዛሬ ወደ አንቺ ይመጣል አይይሽም ደስ ይለዋል በአንቺም ደስ ይለኛል ይወድሻል ሙሽራም ትሆኚያለሽ። ስለዚህ፥ አሰናቴ ሆይ፥ ስሚኝ፥ ከጥንት ጀምሮ በጓዳሽ ውስጥ የተቀመጠውን አሮጌውንና ፊተኛውን የሰርግ መጐናጸፊያን ልበሺ፥ የመረጥሽውንም ጌጣጌጥ ሁሉ በአንቺ ደግሞ አስጌጥ፥ እንደ መልካም ሙሽራም አስጌጠሽ፥ ራስሽንም አጊኚ። እሱን ለመገናኘት ዝግጁ; እነሆ! እርሱ ራሱ ዛሬ ወደ አንቺ ይመጣል አይቶሽም ደስ ይለዋል" የእግዚአብሔርም መልአክ በሰው አምሳል የተናገረውን ለአሰናት ተናግሮ በፈጸመ ጊዜ፥ በተነገረው ነገር ሁሉ እጅግ ሐሴትን አደረገች። በምድርም ላይ በግምባሯ ተደፋ በእግሩም ፊት ሰገደና እንዲህ አለችው፡- ከጨለማ ታድነኝ ከጥልቁም መሠረት ወደ ምድር ታገባኝ ዘንድ የላከኝ አምላክህ እግዚአብሔር የተባረከ ነው። ብርሃን ስምህ ለዘላለም የተመሰገነ ነው። ጌታዬ በፊትህ ሞገስን አግኝቼ እንደ ሆንህ የነገርከኝም ቃል ይፈጸም ዘንድ እንደ ፈጸምህ ባውቅ፥ ባሪያህ ትናገረሽ።"መልአኩም እንዲህ አላት። በላት።" እርስዋም፦ ጌታ ሆይ፥ በዚህ አልጋ ላይ ጥቂት ጊዜ ተቀመጥ ይህ አልጋ ንጹሕ ነውና ያልረከሰችም ነውና ሌላ ወንድ ወይም ሌላ ሴት አልተቀመጠበትምና በፊትህ አኖራለሁ አለችው። ገበታና እንጀራ ትበላለህ፥ እኔም አሮጌውንና መልካሙን የወይን ጠጅ አመጣልሃለሁ፥ ሽታውም እስከ ሰማይ ድረስ ይደርሳል፥ ከእርሱም ጠጣህ ከዚያም በኋላ በመንገድህ ትሄዳለህ። ፈጥነህ አምጣው” አለው። አሰናት በጎተራዋ ውስጥ የማር ወለላ አገኘች። 16.አሰናትም ፈጥና ባዶ ገበታ አኖረበት። እንጀራም መውሰድ ስትጀምር መለኮታዊው መልአክ፡- የማር ወለላም አምጣልኝ አላት። እሷም ዝም ብላ ቆመች እና ግራ ተጋባች እና በማከማቻዋ ውስጥ የንብ ማበጠሪያ ስለሌለባት አዘነች። መለኮታዊውም መልአክ፡“ለምን ቆመሻል?” አላት። እርስዋም፦ ጌታዬ ሆይ፥ የርስታችን ርስት ቀርቦአልና ወደ ዳርቻው አንድ ልጅ እልካለሁ፤ እርሱም መጥቶ አንድን ሰው ፈጥኖ ያመጣል፥ በፊትህም አኖራለሁ አለችው። መለኮታዊው መልአክ እንዲህ አላት፡- ወደ ጎተራሽ ግባ የንብ ማበጠሪያ በገበታው ላይ ተኝቶ ታገኛለህ፡ አንሥቶ ወደዚህ አምጣው፡ አላት። እርስዋም "ጌታ ሆይ በእኔ ጎተራ ውስጥ የንብ ማበጠሪያ የለም" አለችው። ሂድና ታገኛለህ አለው። አሴናትም ወደ ጎተራዋ ገባች፥ የማር ወለላም በማዕድ ተኝታ አገኘች። ማበጠሪያውም ታላቅና ነጭ እንደ በረዶ ማርም የሞላበት ነበር፥ ማርም እንደ ሰማይ ጠል ሽታውም የሕይወት ሽታ ነበረ። ከዚያም አሰናት በመገረም በራሷ፡ "ይህ ማበጠሪያ ከዚህ ሰው አፍ ነውን?" አሰናትም ማበጠሪያውን ወስዳ በጠረጴዛው ላይ አቆመው፤ መልአኩም እንዲህ አላት፡- "በቤቴ የማር ወለላ የለም ያልሽው ለምንድን ነው? እነሆ አመጣሽኝ?" " እርስዋም። ወንዱም በሴትየዋ ግንዛቤ ፈገግ አለ። ከዚያም ወደ ራሱ ጠራት፣ እሷም በመጣች ጊዜ ቀኝ እጁን ዘርግቶ ራሷን ያዛት፣ እና በቀኝ እጇ ራሷን ነቀነቀች፣ አሰናት የመልአኩን እጅ በጣም ፈራ፣ ያ ብልጭታ ይወጣ ነበርና እጆቹም እንደ ቀይ-ትኩስ ብረት አይነት፣ እና በዚህም መሰረት በመልአኩ እጅ በብዙ ፍርሃትና እየተንቀጠቀጠች ሁል ጊዜ ትመለከት ነበር። ፈገግ ብሎም እንዲህ አለ፡- “አንቺ አስናት፣ ብፁዓን ነሽ፣ ምክንያቱም የማይነገር የእግዚአብሔር ምሥጢር ስለ ተገለጠልሽ፣ እናም በንስሐ ከእግዚአብሔር አምላክ ጋር የተጣበቁ ሁሉ ብፁዓን ናቸው፣
ምክንያቱም ከዚህ ማበጠሪያ ስለሚበሉ ከዚህ ማበጠሪያ ይበላሉ። የሕይወት መንፈስ ነው ይህ ደግሞ የተድላ ገነት ንቦች በእግዚአብሔር ገነት ውስጥ ካሉት የሕይወት ጽጌረዳዎች ጠል ሠርተው አበባን ሁሉ ሠርተው መላእክትንና በእግዚአብሔር የተመረጡትን ሁሉ እና ሁሉንም ይበላሉ የልዑል ልጆች፥ ከእርሱም የሚበላ ለዘላለም አይሞትም። ያን ጊዜ የመለኮቱ መልአክ ቀኝ እጁን ዘርግቶ ትንሽ ቁራጭ ወስዶ በላ በእጁም የተረፈውን በአሴናቴ አፍ ላይ አስቀምጦ "ብላ" አላት እርሷም በላች። መልአኩም አላት። ከፍ ከፍ ይላል፥ አጥንቶችህም እንደ እግዚአብሔር ተድላ ገነት ዝግባዎች ይሰፍራሉ፥ የማይታክቱም ኃይሎች ይጠብቁሃል፤ ጕልማስነትህም እርጅናን አያይም፥ ውበትህም ለዘላለም አይጠፋም፥ ነገር ግን እንደ ቅጥር ትሆናለህ። የሁሉም እናት ከተማ" መልአኩም ማበጠሪያውን ቀሰቀሰው፣ ከዛ ማበጠሪያ ህዋሶች ብዙ ንቦች ተነሡ፣ ሴሎቹም ቁጥራቸው የለሽ፣ እልፍ አእላፋት እና እልፍ እልፍ ነበሩ። ንቦችም እንደ በረዶ ነጭ፥ ክንፎቻቸውም እንደ ወይን ጠጅና እንደ ቀይ ማግ እንደ ቀይም ነጭ ነበሩ። ደግሞም ስለታም መውጊያ ነበራቸው ማንንም አልጎዱም። ያን ጊዜ ንቦች ሁሉ አስናን ከእግር እስከ ራስ ከበቡት፣ እንደ ንግሥቶቻቸው ያሉ ሌሎችም ታላላቅ ንቦች ከሴሎች ተነሥተው በፊቷና በከንፈሯ ላይ ዞሩ፣ በአፏና በከንፈሯም ላይ እንደ ማበጠሪያ ማበጠሪያ አደረጉ። በመልአኩ ፊት ተኛ; ንቦችም ሁሉ በአሴናት አፍ ላይ ካለው ማበጠሪያ በሉት። መልአኩም ንቦችን "አሁን ወደ ቦታችሁ ሂዱ" አላቸው። ከዚያም ሁሉም ንቦች ተነስተው በረሩ እና ወደ ሰማይ ሄዱ; ነገር ግን አሰናትትን ለመጉዳት የፈለጉት ሁሉ በምድር ላይ ወድቀው ሞቱ። ያን ጊዜም መልአኩ በሙታን ንቦች ላይ በትሩን ዘርግቶ፡- “ተነሡና እናንተ ደግሞ ወደ ስፍራችሁ ሂዱ” አላቸው። ከዚያም የሞቱት ንቦች ሁሉ ተነሥተው ከአሰናት ቤት አጠገብ ወዳለው አደባባይ ወጡና ፍሬ በሚያፈሩ ዛፎች ላይ አደሩ። ሚካኤል ይሄዳል። 17.መልአኩም አሰናትን።ይህን አይተሃልን? እርስዋም። አዎን ጌታዬ ይህን ሁሉ አይቻለሁ አለችው። መለኮታዊው መልአክ እንዲህ አላት፡“ቃሌ ሁሉ በወርቅም የተፈተለ ጥሩ በፍታ ይሆናል፥ በእያንዳንዳቸውም ራስ ላይ የወርቅ አክሊል ነበረ፤ እኔ ዛሬ እንደ ተናገርሁሽ ብዙ። የእግዚአብሔርም መልአክ ለሦስተኛ ጊዜ ቀኝ እጁን ዘርግቶ የማበጠሪያውን ጎን ነካ፤ ወዲያውም እሳት ከገበታው ላይ ወጥታ ማበጠሪያውን በላች፥ ጠረጴዛው ግን ምንም አላጎዳም። ከማበጠሪያው ቃጠሎም ብዙ ሽታ ወጥቶ እልፍኙን በሞላ ጊዜ አሰናት መለኮታዊውን መልአክ እንዲህ አለችው፡- “ጌታ ሆይ፣ ከታናሽነቴ ጀምሬ ከእኔ ጋር ያደግኋቸው ከእኔም ጋር በአንድ ሌሊት የተወለዱ ሰባት ደናግል አሉኝ ፤ እኔን የሚጠብቁኝ፥ ሁሉንም እንደ እህቶቼ እወዳቸዋለሁ፤ እኔ እጠራቸዋለሁ አንተም እንደምትባርከኝ ትባርካቸዋለህ። መልአኩም፡— ጥሩአቸው፡ አላት። ያን ጊዜ አሰናት ሰባቱን ደናግል ጠርቶ በመልአኩ ፊት አቆማቸው፤ መልአኩም እንዲህ አላቸው፡- “እግዚአብሔር ልዑል እግዚአብሔር ይባርካችኋል፣ እናንተም የሰባት ከተማዎች መማፀኛ ዓምዶች፣ በዚያም የሚኖሩ የዚያች ከተማ ምርጦች ሁሉ ትሆናላችሁ። በእናንተ ላይ ለዘላለም ያርፋል። ከዚህም በኋላ የመለኮቱ መልአክ አሰናትን፡- “ይህን ማዕድ ውሰደው” አላት። አሴናትም ጠረጴዛውን ሊነቅል ዘወር ሲል፣ ወዲያው ከዓይኖቿ ራቅ፣ እናም አስናት እንደ ሰረገላ አራት ፈረሶች ያሉት ወደ ምሥራቅ ወደ ሰማይ የሚሄድ መሆኑን አየ፣ ሰረገላውም
እንደ እሳት ነበልባል፣ ፈረሶቹም እንደ መብረቅ ነበሩ። መልአኩም ከዚያ ሰረገላ በላይ ቆሞ ነበር። ከዚያም አሰናት እንዲህ አለች: "እኔ ትሑት ሰው ሞኝ እና ሞኝ ነኝ, ምክንያቱም ሰው ከሰማይ ወደ እልፍኝቴ እንደ መጣ ስለ ተናገርኩ! የእሱ ቦታ." እርስዋም በልቧ፡ጌታ ሆይ፥ ለባሪያህ ቸር ሁን፥ ለባሪያህም ራራልኝ፥ እኔ በበኩሌ፥ እኔ በበኩሌ፥ በፊትህ የችኮላ ነገር ተናግሬአለሁና። ኣሰናት ፊቱ ተለወጠ። 18. እናም አስናት ይህን ቃል ለራሷ ስትናገር፥ እነሆ፥ ከዮሴፍ አገልጋዮች አንዱ የሆነው አንድ ወጣት፡- የእግዚአብሔር ኃያል ሰው ዮሴፍ ዛሬ ወደ አንተ ይመጣል። እናም አሴናት የቤቷን የበላይ ተመልካች ጠርቶ፡- "የእግዚአብሔር ኃያል ሰው ዮሴፍ ዛሬ ወደ እኛ ስለሚመጣ ፈጥነህ ቤቴን አዘጋጅ እና ጥሩ እራት አዘጋጅ" አለችው። የቤቱም አዛዥ ባያት ጊዜ ፊቷ ከሰባቱ ቀን መከራና ልቅሶ ከመራቅም የተነሣ አዝኖ አለቀሰ። ቀኝ እጇንም ያዘና በእርጋታ ሳመው፡“እመቤቴ ሆይ ፊትሽ እንደዚህ የተጨማደደ ምን ነካሽ?” አላት። እርስዋም፦ በራሴ ላይ እጅግ ታምሜአለሁ፥ እንቅልፍም ከዓይኖቼ ተለየ አለችው። ከዚያም የቤቱ አዛዥ ሄዶ ቤቱንና እራት አዘጋጀ። አሰናትም የመልአኩን ቃልና ትእዛዛቱን አስታወሰችና ፈጥና የጌጥዋ ሣጥኖች ወደ ነበሩበት ወደ ሁለተኛው ክፍልዋ ገባች ሣጥንዋንም ከፍታ ለማየት መብረቅ የሚመስል የመጀመሪያ ልብስዋን አወጣችና ለበሰችው። እርስዋም ከወርቅና ከከበረ ዕንቍ የተሠራ የወርቅና የከበረ መታጠቂያ ታጠቀች፥ በእጆቿም የወርቅ አምባሮች፥ የወርቅ ሸሚዞችም በእግሮችዋ ላይ፥ የከበረ ጌጥ በአንገቷ ላይ አደረገች፥ የወርቅም አክሊል አደረገች። ጭንቅላቷ; በግንባሩም ላይ እንዳለ ታላቅ የሰንፔር ድንጋይ ነበረ፥ በታላቁም ድንጋይ ዙሪያ የዋጋ ስድስት ድንጋዮች ነበሩት፥ በሚያስገርም መጎናጸፊያም ራስዋን ሸፈነች። ፴፰ እናም አሰናት የቤቷን የበላይ ተመልካች ቃል ባስታወሰች ጊዜ፣ ፊቷ እንደ ጨለመ ስለነገራት፣ እጅግ አዘነች፣ እናም አቃሰተች እና እንዲህ አለች፡- “ወዮልኝ እኔ ትሁት ነኝ፣ ፊቴ ስለ ሰለጠነ። ዮሴፍም እንዲሁ ያየኛል በእርሱም የተናቅሁ ነኝ። ለባሪያዋም፡— ከምንጩ ንጹህ ውሃ አምጪልኝ፡ አለቻት። አምጥታም በመታጠቢያው ውስጥ አፈሰሰችው፥ ፊትዋንም ልትታጠብ ጐንበስ ብላ አየች፥ ፊትዋንም እንደ ፀሐይ ሲያበራ ዓይንዋም እንደ ማለዳ ኮከብ ሲወጣ ጉንጯንም አየች። እንደ ሰማይ ኮከብ ከንፈሮችዋም እንደ ቀይ ጽጌረዳዎች፥ የራሷም ጠጕር በእግዚአብሔር ገነት ከፍሬው መካከል እንዳበበ ወይን፥ አንገቷም እንደ ተለያየ ጥድ ነው። አሴናትም ይህን ባየች ጊዜ ባየው ነገር ተደነቀች በታላቅ ደስታም ሐሤት አደረገች፥ ፊቷንም አላጠበችም፥ ይህን ታላቅና የተዋበ ውበት እንዳላጠብብ ብላለች። የቤቷ የበላይ ተመልካችም “ያዘዝሽው ሁሉ ተፈጽሞአል” ሊላት ተመለሰ። ባያትም ጊዜ እጅግ ፈርቶ ብዙ ጊዜ በመንቀጥቀጥ ያዘው በእግሯም ሥር ወድቆ፡- እመቤቴ ሆይ ይህች ምንድር ናት? በዙሪያሽ ያለው ይህች ታላቅ ውበት ምንድር ነው? የሰማዩ አምላክ እግዚአብሔር ለልጁ ለዮሴፍ ሙሽራ ትሆን ዘንድ መርጦሻልን? ዮሴፍ ተመለሰ እና አሰናት ተቀበለው። 19. እነርሱም ይህን ሲናገሩ አንድ ልጅ ወደ አስናት መጣ። እነሆ፥ ዮሴፍ በአደባባያችን ደጃፍ ፊት ቆሞአል አለው። ከዚያም አሰናት ፈጥና ዮሴፍን ለማግኘት ከሰባቱ ቆነጃጅት ጋር ከፎቅዋ ደረጃ ወርዳ በቤቷ በረንዳ ላይ ቆመች። ዮሴፍም ወደ አደባባይ በገባ ጊዜ ደጆቹ
ተዘጉ፥ እንግዶችም ሁሉ በውጭ ቆዩ። አሴናትም ዮሴፍን ሊገናኘው ከሰገነት ወጣ፥ ባያትም ጊዜ በውበቷ ተደነቀ፥ እንዲህም አላት። እርስዋም፦ እኔ ጌታ ሆይ፥ ባሪያህ አሴናት ነኝ፤ ጣዖቶቹን ሁሉ ከእኔ ዘንድ ጥዬ ጠፍተዋል፤ አንድ ሰውም ዛሬ ከሰማይ ወደ እኔ መጣ የሕይወትንም እንጀራ ሰጠኝ እኔም በላሁ፥ የተባረከ ጽዋ ጠጣሁ እና እንዲህ አለኝ፡— ለዮሴፍ ሙሽራ ሰጥቻችኋለሁ፣ እርሱም ለዘለዓለም ሙሽራ ይሆናል፣ ስምሽም አሰናት አይባልም፣ ነገር ግን “የከተማዋ ከተማ ትባላለች። መሸሸጊያ፣ ጌታ አምላክም በብዙ አሕዛብ ላይ ይነግሣል፣ በአንተም በልዑል አምላክ ይታመናሉ። ሰውዮውም፦ ስለ አንተ ይህን ቃል በጆሮው እናገር ዘንድ ወደ ዮሴፍ እሄዳለሁ አለ። አሁንም፥ ጌታ ሆይ፥ ያ ሰው ወደ አንተ መጥቶ ስለ እኔ የተናገረው እንደ ሆነ ታውቃለህ። ዮሴፍም አሰናትን፡- አንቺ ሴት፥ የልዑል እግዚአብሔር የተባረክሽ ነሽ፥ ስምሽም ለዘላለም የተመሰገነ ነው፤ እግዚአብሔር አምላክ ቅጥርሽን ስለ ሠራ የሕያው እግዚአብሔር ልጆችም ይቀመጣሉና። የመማጸኛ ከተማህ፥ እግዚአብሔር አምላክም ለዘላለም ይነግሣቸዋል። ያ ሰው ዛሬ ከሰማይ ወደ እኔ መጥቶ ስለ አንተ ይህን ቃል ተናግሮኛልና። አሁንም አንቺ ድንግል ንጽሕት ሆይ፥ ወደዚህ ነዪ፥ ርቀሽም ስለ ምን ቆመሻል? " ዮሴፍም እጆቹን ዘርግቶ አስናትን እና አሰናት ዮሴፍን አቀፋቸው፥ ለብዙ ጊዜም ተሳሳሙ፥ ሁለቱም በመንፈሳቸው እንደገና ኖሩ። ዮሴፍም አስናትን ሳማት የሕይወትንም መንፈስ ሰጣት። የጥበብን መንፈስ ሰጣት፤ ሦስተኛም ጊዜ በእርጋታ ሳማት የእውነትንም መንፈስ ሰጣት። ጴንጤፍራስ ተመለሰ እና አሴናትን ለዮሴፍ ሊያጨው ፈለገ፣ ነገር ግን ዮሴፍ እጇን ከፈርዖን ለመጠየቅ ወሰነ። 20. ለብዙ ጊዜም እርስ በርሳቸው ተያይዘው የእጆቻቸውን ሰንሰለት ከተጣመሩ በኋላ አሰናት ዮሴፍን፦ ጌታ ሆይ፥ ወደዚህ ና ወደ ቤታችን ግባ በእኔ በኩል ቤታችንን ስላዘጋጀሁና ወደ ቤታችን ግባ። ታላቅ እራት" ቀኝ እጁንም ይዛ ወደ ቤትዋ ወሰደችው በአባቷ በጴንጤፍስም ወንበር ላይ አስቀመጠችው። እሷም እግሩን የምታጥብበት ውሃ አመጣች። ዮሴፍም “ከደናግል አንዲቱ መጥታ እግሬን ታጥብልኝ” አለ። ፴፭ እናም አስናት እንዲህ አለው፡ አይ ጌታ ሆይ ከአሁን ወዲያ አንተ ጌታዬ ነህ እኔም ባሪያህ ነኝ። ሌላ ድንግልም እግርህን እንድታጥብ ይህን ስለ ምን ትፈልጋለህ? እግርሽ እግርሽ ነውና፥ እጆችሽም እጆቼ ናቸውና፥ ነፍስሽም ነፍሴ፥ ሌላም እግርሽን አታጥብም አላት። እርስዋም አስገደዳት እግሩንም አጠበችው። ዮሴፍም ቀኝ እጇን ይዞ በእርኅራኄ ሳማት። አስናትም ራሱን ሳመው በቀኝ እጁም አስቀመጠዋት አባትዋና እናትዋ ዘመዶችዋም ሁሉ ከርስት ርስታቸው መጡ ዮሴፍም ጋር ተቀምጣ የሰርግ ልብስ ለብሳ አዩዋት። በውበቷ ተደንቆ ሐሤት አደረገ፣ ሙታንን ሕያው የሚያደርግ እግዚአብሔርን አመሰገነ።ከዚህም በኋላ በልተው ጠጡ፣ ሁሉም ደስታቸውን ካደረጉ በኋላ ጴንጤፍስ ዮሴፍን እንዲህ አለው፡“ነገ በምድሪቱ ምድር ያሉትን አለቆችና አለቆች ሁሉ እጠራለሁ። ግብፅም ሰርግ ልታደርግልሽ ነው፥ ልጄንም አስናትን አግባው፤ ዮሴፍ ግን ነገ ወደ ንጉሡ ፈርዖን እሄዳለሁ፤ እርሱ አባቴ ነውና በዚህችም ምድር ሁሉ ላይ ገዥ አድርጎኛል። ስለ አስናት እናገራለሁ እርሱም ሚስት አድርጎ ይሰጣታል።
ዮሴፍ አሴናትን አገባ። 21፦ በዚያም ቀን ዮሴፍ ከጰንጠፍራስ ጋር ተቀመጠ፥ ወደ አስናትም አልገባም፤ እግዚአብሔርን የሚያመልክ ሰው ሳይጋባ ከሚስቱ ጋር ይተኛ ዘንድ አይገባውም ነበርና። ዮሴፍም በማለዳ ተነሣና ወደ ፈርዖን ሄዶ፡— የሄልዮፖሊስ ካህን የጴንጤፍሬስ ልጅ የሆነችውን አስናትን ስጠኝ፡ አለው። ፈርዖንም በታላቅ ደስታ ሐሤት አደረገ፥ ዮሴፍንም፦ እነሆ፥ ይህ ከዘላለም ጀምሮ ሚስት ትሆን ዘንድ ለአንተ የታጨ አይደለምን? ስለዚህም እርስዋ ከዛሬ ጀምሮ እስከ ዘላለም ሚስት ትሁን አለው። ፈርዖንም ልኮ ጴንጤፍራስን አስጠራ፥ ጴንጤፍራስም አስናትን አምጥቶ በፈርዖን ፊት አቆማት። ፈርዖንም ባያት ጊዜ በውበቷ ተደነቀ፥ እንዲህም አለ፡— የዮሴፍ አምላክ እግዚአብሔር ይባርክሽ፥ ልጄ ሆይ፥ ይህ ውበትሽ ለዘላለም ይኖራል፤ የዮሴፍ አምላክ እግዚአብሔር ሙሽራ አድርጎ መረጠሽና። ዮሴፍም የልዑል ልጅ ነው፥ አንተም ከዛሬ ጀምሮ እስከ ዘለዓለም ሙሽራው ትባላለህ።» ከዚህም በኋላ ፈርዖን ዮሴፍንና አስናትን ወስዶ በራሳቸው ላይ ከጥንት ጀምሮ በቤቱ የነበሩትን የወርቅ አበቦችን አኖረላቸው። በጥንት ጊዜ ፈርዖን በዮሴፍ ቀኝ አስናትን አቆመው፤ ፈርዖንም እጆቹን በራሳቸው ላይ ጭኖ፡- "ልዑል እግዚአብሔር ይባርክሃል፥ ያበዛልማል፥ ለዘላለምም ያከብርሃል።" እርስ በርሳቸውም ፊት ለፊት ተያይዘው ወደ አፍ አቀረቡ፥ ተሳሳሙም፤ ፈርዖንም ለዮሴፍ ሰርግ አደረገ፥ ታላቅ እራትና ብዙ መጠጥንም በሰባት ቀን አደረገ፥ የግብፅንም አለቆች ሁሉ የግብፅንም ነገሥታት ሁሉ ጠራ። የዮሴፍና አስናቴ ሰርግ በሰባት ቀን የሚሠራ ሰው ሁሉ ፈጽሞ ይሞታል ብሎ በግብፅ አገር አዋጅ አውጀዋል፤ ሠርጉም ሲደረግ፣ እራትም በቀረበ ጊዜ። በመጨረሻም ዮሴፍ ወደ አስናት ገባ፤ አስናትም ከዮሴፍ ፀንሳ ምናሴንና ወንድሙን ኤፍሬምን በዮሴፍ ቤት ወለደች። አሰናት ከያዕቆብ ጋር ተዋወቀ። 22.ሰባቱ የጥጋብ ዓመታት ካለፉ በኋላ ሰባቱ ራብ ዓመታት መጣ። ያዕቆብም ስለ ልጁ ስለ ዮሴፍ በሰማ ጊዜ በራብ በሁለተኛው ዓመት በሁለተኛው ወር ከወሩም በሀያ አንደኛው ከዘመዶቹ ሁሉ ጋር ወደ ግብፅ ገባ በጌሤም ተቀመጠ። አሴናትም ዮሴፍን፦ አባትህ እስራኤል እንደ አባቴና እንደ አምላኬ ነውና እኔ ሄጄ አባትህን አይ ዘንድ አለው። ዮሴፍም፦ ከእኔ ጋር ኺድና አባቴን ታይ አላት። ዮሴፍና አስናትም በጌሤም ምድር ወዳለው ወደ ያዕቆብ መጡ፥ የዮሴፍም ወንድሞች አገኟቸው፥ በምድርም ላይ በግምባራቸው ሰገዱላቸው። ሁለቱም ወደ ያዕቆብ ገቡ፥ ያዕቆብም በአልጋው ላይ ተቀምጦ ነበር፥ እርሱም በእርጅና ሽምግልና ሽማግሌ ነበረ። እርጅናም እንደ ጎልማሳ ጎልማሳ፥ ጭንቅላቱም ሁሉ እንደ በረዶ ነጭ ነበረ፥ የራሱም ጸጉሮች ሁሉ ቅርብና ከመጠን በላይ ወፍራም ነበሩ፥ ጢሙም እስከ ደረቱ ድረስ ነጣ፥ ዓይኖቹም ደስተኞችና አንጸባራቂ ነበሩ። ትከሻውንና ክንዶቹን እንደ መልአክ፣ ጭኑና ጥጃው እግሮቹም እንደ ግዙፉ ነው፤ አስናትም ይህን ባየችው ጊዜ ተደነቀች ወድቃም በምድር ላይ በግምባሯ ሰገደ፤ ያዕቆብም እንዲህ አለ። ዮሴፍ፡- ይህች ምራትህ ናት? ከልዑል እግዚአብሔር የተባረከች ትሆናለች" ያዕቆብም አስናትን ወደ ራሱ ጠርቶ ባረካት በረኅራኄም ሳማት። በልተውም ጠጡ፤ ከዚያም ዮሴፍና አስናት ወደ ቤታቸው ሄዱ፤ የልያም ልጆች ስምዖንና ሌዊ ብቻቸውን አወጡአቸው፤ የልያና የራሔል ባሪያዎች የቢልሃና የዘለፋ
ልጆች ግን አልተባበሩም። ቀኑበትና ስለ ተጸየፏቸው ነበር፤ ሌዊም በአሴናት ቀኝ፥ ስምዖንም በግራዋ ነበረ። የእግዚአብሔርና እግዚአብሔርን የሚፈራ አስተዋይ ሰው የልዑልም ነቢይ ነበርና፥ ራሱም በሰማይ የተጻፉትን መልእክቶች አይቶ አነበበ በስውርም ለአሴና ገለጠላቸው፤ ሌዊ ደግሞ አስናትን እጅግ ይወድ ነበርና። የማረፊያዋንም ስፍራ በአርያም አየ። የፈርዖን ልጅ ስምዖንን እና ሌዊን ዮሴፍን እንዲገድሉት ለማነሳሳት ሞከረ። 23፦ እንዲህም ሆነ፤ ዮሴፍና አስናትና ሲያልፉ ወደ ያዕቆብ ሲሄዱ የፈርዖን የበኵር ልጅ ከቅጥሩ ላይ ሆኖ አያቸው፤ አስናትንም ባየ ጊዜ ከውበቷ የተነሣ ተበደደባት። የፈርዖንም ልጅ መልእክተኞችን ልኮ ስምዖንና ሌዊን ወደ እርሱ ጠርቶ። መጥተውም በፊቱ በቆሙ ጊዜ የፈርዖን የበኩር ልጅ እንዲህ አላቸው፡— እናንተ ዛሬ በምድር ላይ ካሉት ሰዎች ሁሉ በላይ ኃያላን እንደሆናችሁ እኔ በበኩሌ አውቃለሁ፥ በእነዚህም በቀኝ እጆቻችሁ የሴኬማውያን ከተማ ተገለበጠች። በሁለቱም ሰይፎችህ 30,000 ተዋጊዎች ቈረጡ፤ እኔም ዛሬ ወደ እኔ ባልንጀራዎች አድርጌ እወስዳችኋለሁ፤ ብዙ ወርቅና ብር፣ የሚያገለግሉም ወንዶችና ሴቶች ባሪያዎች፣ ቤቶችና ታላቅ ርስት እሰጣችኋለሁ፤ ከጎኔም ታገሉ፤ ቸርነትንም አድርጉልኝ። ከወንድምህ ከዮሴፍ ታላቅ ነገር ተቀብያለሁና እርሱ ራሱ አስናትትን አግብቶ ነበርና ይህችም ሴት ከጥንት ጀምሮ ታጭታኝ ነበር፤ አሁንም ከእኔ ጋር ና ዮሴፍንም በሰይፌ ልገድለው። አሴናትንም አገባለሁ፥ እናንተም እንደ ወንድሞችና እንደ ታማኝ ወዳጆች ትሆኑልኛላችሁ፤ ነገር ግን ቃሌን ባትሰሙ በሰይፌ እገድላችኋለሁ። ይህንም ከተናገረ በኋላ ሰይፉን መዘዘና አሳያቸው። ስምዖንም ደፋርና ደፋር ሰው ነበረ፣ እናም ቀኝ እጁን በሰይፉ ትከሻ ላይ ሊጭን እና ከሰገባው ነቅሎ የፈርዖንን ልጅ በመምታት ከባድ ቃል ስለ ተናገራቸው። ከዚያም ሌዊ የልቡን አሳብ አይቶ ነቢይ ነበርና በስምዖን ቀኝ እግሩን ረግጦ ከቁጣው እንዲርቅ ፈረመው። ሌዊም ዝም ብሎ ስምዖንን፦ በዚህ ሰው ላይ ስለ ምን ተቈጣህ? እኛ እግዚአብሔርን የምናመልክ ሰዎች ነን፥ በክፉ ፈንታ ክፉን እንድንመልስ አይገባንም አለው። ከዚያም ሌዊ የፈርዖንን ልጅ በየዋህነት እንዲህ አለው፡- "ጌታችን ይህን ቃል ለምን ይናገራል? እኛ እግዚአብሔርን የምናመልክ ሰዎች ነን፥ አባታችንም የልዑል እግዚአብሔር ወዳጅ ነው፥ ወንድማችንም የእግዚአብሔር ልጅ ነው። በአምላካችንና በአባታችን በእስራኤል ፊት በወንድማችንም በዮሴፍ ፊት ኃጢአት እንድንሠራ ይህን ክፉ ነገር እናደርጋለንን? አሁንም ቃሌን ስማ፤ እግዚአብሔርን የሚያመልክ ሰው ማንንም ይጐዳ ዘንድ አይገባውም። እግዚአብሔርን የሚያመልክ ሰው ሊጎዳ ቢወድ በእጁ ሰይፍ ስለሌለ ራሱን አይበቀልበትም፤ አሁንም ስለ ወንድማችን ይህን ቃል ከመናገር ተጠንቀቅ። ዮሴፍ። አንተ ግን በመጥፎ ምክርህ ጸንተህ እንደ ሆነ፥ እነሆ፥ ሰይፋችን በአንተ ላይ ተመዝግቧል። ስምዖንና ሌዊም ሰይፋቸውን ከሰገባው መዘዙና፡— እነዚህን ሰይፎች አሁን ታያለህን? እግዚአብሔር በእነዚህ ሁለት ሰይፎች የሴኬማውያንን ቅጣት ቀጣቸው፤ ሴኬም በሴኬም በዲና በእኅታችን በዲና በኩል ለእስራኤል ልጆች ያደረጉትን የኤሞር ልጅ ረክሷል። የፈርዖንም ልጅ የተመዘዘውን ሰይፍ ባየ ጊዜ እጅግ ፈራ፥ በሰውነቱም ሁሉ ላይ ተንቀጠቀጠ፥ እንደ እሳት ነበልባልም ስላበሩ ዓይኖቹ ፈዘዙ፥ በእግራቸውም በታች በምድር ላይ በግምባሩ ተደፋ። ከዚያም ሌዊ
ቀኝ እጁን ዘርግቶ ያዘውና “ተነሥ አትፍራ፤ በወንድማችን በዮሴፍ ላይ ከእንግዲህ ክፉ ቃል ከመናገር ተጠንቀቅ” አለው። ስምዖንና ሌዊም ከፊቱ ወጡ። የፈርዖን ልጅ ዮሴፍን ለመግደል እና አስናትን ለመያዝ ከዳን እና ከጋድ ጋር ተማማለ። 24. የፈርዖንም ልጅ የዮሴፍን ወንድሞች ስለ ፈራ በፍርሃትና በጭንቀት ሞላበት፤ ደግሞም በአሴናት ውበት እጅግ ተበደደ፥ እጅግም አዘነ። ከዚያም የሚያገለግሉት ሰዎች በጆሮው እንዲህ አሉ፡“እነሆ የባላ ልጆች የዘለፋም ልጆች የልያና የራሔል ባሪያዎች የያዕቆብ ሚስቶች በዮሴፍና በአስናትና ላይ ታላቅ ጥል አሉባቸው፤ ይጠላሉም፤ እነዚህ ለአንተ ይሆናሉ። ሁሉም ነገር እንደ ፈቃድህ ነው። ወዲያውም የፈርዖን ልጅ መልእክተኞችን ልኮ አስጠራቸው በሌሊቱም መጀመሪያ ሰዓት ወደ እርሱ መጡ በፊቱም ቆሙ እርሱም፡- እናንተ ኃያላን መሆናችሁን ከብዙ ተምሬአለሁ አላቸው። ታላላቆቹ ወንድሞች ዳንና ጋድ እንዲህ አሉት፡- “ጌታዬ ለአገልጋዮቹ የሚፈልገውን ይንገራቸው፣ አገልጋዮችህም ሰምተው እንደ ፈቃድህ እናደርግ ዘንድ።” የፈርዖንም ልጅ እጅግ ደስ ብሎታል። ደስ ብሎት ለአገልጋዮቹ እንዲህ አላቸው፡- “ከእነዚህ ሰዎች ጋር የሚስጥር ነገር ስላለኝ አሁን ከእኔ ውጡ።” ሁሉም ፈቀቅ አሉ። አሁን በረከትና ሞት በፊትህ ናቸው። እናንተ ኃያላን ሰዎች ናችሁና እንደ ሴትም አትሞቱምና ከሞት ይልቅ በረከቱን ያዙ። አይዞአችሁ ጠላቶቻችሁንም ተበቀሉ። ወንድምህ ዮሴፍ ለአባቴ ፈርዖን ሲናገር ሰምቻለሁ፡- ዳንኤልና ጋድ ንፍታሌም አሴርም የአባቴ ባሪያዎች ልጆች ናቸው እንጂ ወንድሞቼ አይደሉም፤ ስለዚህ የአባቴን ሞት እጠብቃለሁ ከምድርም አጠፋቸዋለሁ። የባሪያይዶች ልጆች ናቸውና ከእኛ ጋር እንዳይወርሱ ችግራቸውን ሁሉ ለእስማኤላውያን ሸጡኝና፥ በእኔም ላይ እንደ ሠሩት ክፉ ነገር እመልስላቸዋለሁ፤ አባቴ ብቻ ይሞታል። ." አባቴ ፈርዖንም ስለዚህ ነገር አመሰገነው እንዲህም አለው፡- “አንተ ልጅ መልካም ተናገርህ። " ዳንና ጋድም ከፈርዖን ልጅ ዘንድ ይህን ነገር በሰሙ ጊዜ እጅግ ደነገጡ፥ እጅግም አዘኑ፥ እንዲህም አሉት፡- ጌታ ሆይ፥ እርዳን፤ እኛ ከእንግዲህ ወዲህ ባሪያዎችህና ባሪያዎችህ ነን፥ ከአንተም ጋር እንሞታለንና። ." የፈርዖንም ልጅ፡«እናንተም ቃሎቼን ብትሰሙ እኔ ረዳት እሆናችኋለሁ። የፈለከውን እዘዘን እኛም እንደ ፈቃድህ እናደርጋለን አሉት። የፈርዖንም ልጅ፡አባቴን ፈርዖንን በዚህች ሌሊት እገድላታለሁ፥ ፈርዖንም እንደ ዮሴፍ አባት ነውና፥ በእናንተም ላይ እንዲረዳችሁ ነግሮታል፤ እናንተም ዮሴፍን ግደላችሁ፥ እኔም አስናትን አገባለሁ። እናንተም ወንድሞቼ ትሆናላችሁ የንብረቴንም ሁሉ ወራሾች ትሆናላችሁ፤ ይህን ብቻ አድርጉ። ዳንና ጋድም እንዲህ አሉት፡- እኛ ዛሬ አገልጋዮችህ ነን ያዘዝከንንም ሁሉ እናደርጋለን። የመከሩን ጊዜ፥ ከእርስዋም ጋር ስድስት መቶ ኃያላንና አምሳ ኃያላን ሰደደ፤ አሁንም ስማን፥ ለጌታችንም እንናገራለን። የሚስጥር ቃላቸውንም ሁሉ ነገሩት። የፈርዖንም ልጅ ለአራቱ ወንድሞቹ እያንዳንዳቸው አምስት መቶ ሰዎች ሰጣቸው፥ አለቆቻቸውና አለቆቻቸውም ሾማቸው። ዳንና ጋድም፡— እኛ ዛሬ አገልጋዮችህ ነን፥ ያዘዝከንንም ሁሉ እናደርጋለን፤ በሌሊትም ተነሥተን በሸለቆው ውስጥ እናደፋለን፥ በሸንበቆውም ቍጥቋጥ ውስጥ እንሠወርራለን፡ አሉት። አንተም ከራስህ ጋር አምሳ ቀስተኞች በፈረሶች ላይ ይዘህ በፊታችን ረጅም መንገድ ሂድ፤ አስናትም መጥታ በእጃችን ትወድቃለች፤ ከእርስዋም ጋር ያሉትን
ሰዎች እንቈርጣቸዋለን፤ እርስዋም በሠረገላዋ ትሸሻለች። በእጅህም ግባ፥ ነፍስህም እንደ ወደደች በእሷ ላይ አድርግ፤ ከዚህም በኋላ ዮሴፍን ስለ አስናት ሲያዝን ደግሞ እንገድላለን፤ እንዲሁም ልጆቹን ደግሞ በዓይኑ ፊት እንገድላለን። የፈርዖንም የበኵር ልጅ ይህን በሰማ ጊዜ እጅግ ደስ አለው፥ ከእነርሱም ጋር ሁለት ሺህ ተዋጊዎችን ላካቸው። ወደ ሸለቆውም በደረሱ ጊዜ በሸምበቆው ቍጥቋጦ ውስጥ ተሸሸጉ፥ በአራትም ወገን ተከፋፈሉ፥ አምስት መቶም ሰዎች ከፊት ለፊት ሆነው በመንገድ ዳር ቆመው በሸለቆው ራቅ ብለው ቆሙ። በዚያም በሸለቆው አጠገብ የቀሩትም ቀሩ፥ እነርሱም ደግሞ በዚህና በመንገድ አምስት መቶ ሰዎች በሸምበቆው ቁጥቋጦ ውስጥ ቆሙ። በመካከላቸውም ሰፊና ሰፊ መንገድ ነበረ። የፈርዖን ልጅ አባቱን ሊገድል ሄደ ነገር ግን ተቀባይነት አላገኘም። ንፍታሌም እና አሴር ይህን ሴራ በመቃወም ለዳንና ለጋድ ተቃወሙ። 25፦ የፈርዖንም ልጅ በዚያች ሌሊት ተነሣ፥ በሰይፍ ሊገድለው ወደ አባቱ እልፍኝ መጣ። የአባቱም ጠባቂዎች ወደ አባቱ እንዳይገባ ከለከሉትና፡- “ጌታ ሆይ ምን ታዝዘሃል?” አሉት። የፈርዖንም ልጅ፡— አዲስ የተተከለውን የወይኑ ቦታ የወይን ፍሬ እሰበስብ ዘንድ ነውና አባቴን ባየው እወዳለሁ፡ አላቸው። ጠባቂዎቹም “አባትህ ታምሞ ሌሊቱን ሙሉ ነቅቶ ዐረፈ፤ የበኩር ልጄም ቢሆን ማንም ወደ እርሱ እንዳይገባ ነገረን” አሉት። ይህንም በሰማ ጊዜ ተቆጥቶ ሄደ፥ ወዲያውም ዳንና ጋድ እንደ ተናገሩት አምሳ ቀስተኞች ተቀምጠው በፊታቸው ሄደ። ታናናሾቹም ንፍታሌም እና አሴር ለታላላቆቹ ወንድሞቻቸው ዳን እና ጋድ እንዲህ ብለው ተናገሩ፡- “ስለ ምን በእናንተ በኩል በአባታችሁ በእስራኤልና በወንድማችሁ በዮሴፍ ላይ ክፋትን ትሰራላችሁ? እግዚአብሔርም እንደ ዓይን ብሌን ይጠብቀዋል። ዮሴፍን አንድ ጊዜ ሸጣችሁት አይደለምን? እርሱም ዛሬ በግብፅ ምድር ሁሉ ላይ ንጉሥ ሆኖ እህል ሰጪ ሆኖአል፤ አሁንም ዳግመኛ ክፉ ሥራ በእርሱ ላይ ብታደርግ ወደ ልዑል ይጮኻል እሳትንም ይሰድዳል። መንግሥተ ሰማያትን ይበላሃል፤ የእግዚአብሔርም መላእክት ይዋጉሃል። ከዚያም ታላላቆቹ ወንድሞች በእነርሱ ላይ ተናደዱና: "እናም እንደ ሴት እንሞታለን? ይራቅ" አሉ. ዮሴፍንና አሰናትንም ሊገናኙ ወጡ። ሴረኞቹ የአሰናትን ጠባቂዎች ገድለው ሸሸች። 26. አሴናትም በማለዳ ተነሣችና ዮሴፍን፡— እንዳልከው ወደ ርስታችን ርስት እሄዳለሁ፤ ነገር ግን ከእኔ ስለ ተለየህ ነፍሴ እጅግ ፈራች። ዮሴፍም እንዲህ አላት፣ አይዞሽ አትፍሪ፣ ነገር ግን ከማንም ምንም በመፍራት ደስ እያለሽ ሂጂ፣ እግዚአብሔር ከአንቺ ጋር ነውና እርሱ ራሱም ከሁሉም እንደ ዓይን ብሌን ይጠብቅሻልና። ክፉ። እህልንም እሰጣለሁ በከተማይቱም ላሉ ሰዎች ሁሉ እሰጣለሁ፥ በግብፅም ምድር በራብ አይጠፋም። ከዚያም አሰናት በእሷ መንገድ ሄደች፣ ዮሴፍም እህልን ስለ ሰጠ። አሴናትም ከስድስት መቶ ሰዎች ጋር ወደ ሸለቆው ቦታ በደረሰ ጊዜ ከፈርዖን ልጅ ጋር የነበሩት በድንገት ከተደበቁበት ወጡ፥ ከአሴናትም ጋር ከነበሩት ጋር ተዋጉ፥ ሁሉንም በሰይፋቸውና እርሷን ሁሉ ቈረጡ። ቀደሞቹን ገደሉ፤ አሰናት ግን ከሠረገላዋ ሸሸች። ከዚያም የልያ ልጅ ሌዊ ይህን ሁሉ በነቢይነት አውቆ የአሴናትን አደጋ ለወንድሞቹ ነገራቸው ወዲያው እያንዳንዳቸው ሰይፉን በጭኑ ላይ ጋሻቸውን በክንዳቸው ላይ
ጦራቸውንም በቀኝ እጃቸው ይዘው አሳደዷቸው። አሰናት በከፍተኛ ፍጥነት። እና፣ አሰናት ቀድሞ እየሸሸች ሳለ፣ እነሆ! የፈርዖን ልጅ ከእርስዋ ጋር ከአምሳ ፈረሰኞች ጋር ተገናኘው፤ አስናትም ባየችው ጊዜ እጅግ ፈርታ ደነገጠች፥ የአምላኳንም የእግዚአብሔርን ስም ጠራች። ከፈርዖን ልጅ ጋር፣ ከዳንና ከጋድ ጋር የነበሩት ሰዎች ተገደሉ፤ አራቱም ወንድሞች ወደ ገደል ሸሹ ሰይፋቸውም ከእጃቸው ተመታ። 27. ቢንያምም በሠረገላዋ በቀኝ በኩል ተቀምጦ ነበር; ብንያምም አሥራ ዘጠኝ ዓመት የሚሆን ብርቱ ብላቴና ነበረ፥ በእርሱም ላይ እንደ አንበሳ ደቦል ያለ ውበትና ብርታት ነበረው፥ እግዚአብሔርንም እጅግ የሚፈራ ነበረ። ብንያምም ከሠረገላው ዘሎ ወረደ፥ ከሸለቆውም የተከበበ ድንጋይ ወሰደ፥ እጁንም ሞላ፥ የፈርዖንን ልጅ ወረወረ፥ የግራውንም መቅደሱን መታው፥ ክፉንም አቈሰለው፥ ከፈረሱም ላይ በግማሽ በምድር ላይ ወደቀ። የሞተ። ብንያምም ወደ ዓለቱ ሮጦ ሄዶ የሠረገላውን አስናትን፡- ከሸለቆው የሚወጡትን ድንጋዮች ስጠኝ፡ አለው። የልያም ልጆች የሮቤልና የስምዖን ልጆች ሌዊና ይሁዳ ይሳኮርና ዛብሎን በአሴናድ ፊት የተደበቁትን ሰዎች አሳደዱአቸው፥ ሳያውቁም ወድቀው ቈረጡአቸው። ፤ ስድስቱም ሰዎች ሁለት ሺህ ሰባ ስድስት ሰዎች ገደሉ፤ የባላና የዘለፋም ልጆች ከፊታቸው ሸሽተው፡— በወንድሞቻችን እጅ ጠፋን፥ የፈርዖንም ልጅ ደግሞ በብንያም እጅ ሞቶአል አሉ። ብላቴናውም ከእርሱም ጋር የነበሩት ሁሉ በልጁ በብንያም እጅ ጠፉ። ስለዚህ ኑ አሰናትንና ብንያምን እንግደላቸው ወደ እነዚህ ሸምበቆዎች ጥልቁ እንሽሹ።” ሰይፋቸውንም በደም የተቀዳጁ ይዘው ወደ አስናት መጡ። ሕያው ሰጠኸኝ ከጣዖታትና ከሞትም ጥፋት አዳነኝ ነፍሴ ለዘላለም ትኖራለች እንደ ተናገርኸኝ አሁንም ደግሞ ከእነዚህ ክፉ ሰዎች አድነኝ:: እግዚአብሔር አምላክም የአሴናትን ድምፅ ሰማ ወዲያውም ሰይፎች ከጠላቶቹም ከእጃቸው በምድር ላይ ወደቁ አመድም ሆኑ። ዳን እና ጋድ በአሴናት ልመና ተርፈዋል። 28.የባላና የጺልጳም ልጆች የተደረገውን ድንቅ ተአምር ባዩ ጊዜ ፈሩና፡— እግዚአብሔር ስለ አስናቴ ይዋጋል፡ አሉ። ከዚያም በምድር ላይ በግንባራቸው ተደፉና ለአሴናቴ ሰገዱና፡- “እመቤቴና ንግሥታችን ነሽና ባሪያዎችሽን ማረን፤ በአንቺና በወንድማችን በዮሴፍ ላይ ክፉ ሥራ ሠራን፤ እግዚአብሔር ግን እንደ ሥራችን ዋጋ ከፈለን፤ ስለዚህ እኛ ባሪያዎችህ፥ ለችግረኞችና ምስኪኖች ማረን፥ ከወንድሞቻችንም እጅ አድነን፥ በአንተ የተደረገባቸውንም ሰይፋቸውንም ተበቃዮች እንዲሆኑ እንለምንሃለን። በእኛም ላይ፤ ስለዚህ ባሪያዎችሽ እመቤት በፊታቸው ማረኝ አላቸው። አሴናትም እንዲህ አለቻቸው፡— አይዟችሁ ወንድሞቻችሁንም አትፍሩ፣ እነርሱ ራሳቸው እግዚአብሔርን የሚያመልኩ እና እግዚአብሔርን የሚፈሩ ሰዎች ናቸውና፤ ነገር ግን ስለ እናንተ ደስ እስካላደርጋቸው ድረስ ወደዚህ ሸምበቆ ጫካ ግቡ። እናንተም ስለ ደፈርባችሁባት ታላቅ በደል ቁጣቸውን ጠብቅ፤ እግዚአብሔር ግን አይቶ በእኔና በእናንተ መካከል ይፍረድ። ከዚያም ዳንና ጋድ ወደ ሸምበቆው ቁጥቋጦ ሸሹ። የልያም ልጆች ወንድሞቻቸው እንደ ሚዳቋ እየሮጡ መጡባቸው። አስናትም ከተሸሸገው ሠረገላ ወርዳ ቀኝ እጇን በእንባ ሰጠቻቸው እነርሱም ወድቀው በምድር ላይ ሰገዱላት በታላቅ ድምፅም አለቀሱ። የባሪያይቱንም ልጆች ይገድሉአቸው ዘንድ
ወንድሞቻቸውን ጠየቁ። አሴናትም እንዲህ አላቸው፡- "እኔ እለምናችኋለሁ፣ ለወንድሞቻችሁ ራራላቸው፣ በክፉም ፈንታ ክፉን አትመልሱላቸው። እግዚአብሔር ከእነርሱ አዳነኝ፣ ሰይፋቸውንና ሰይፋቸውን ከእጃቸው ሰባበረ፣ እነሆም ቀልጠው ወድቀዋል። በእሳት ፊት እንደ ሰም በምድር ላይ አመድ ሆነ፥ እግዚአብሔርም ስለ እኛ የሚዋጋቸው ይበቃናል፤ እናንተም ወንድሞቻችሁና የአባታችሁ የእስራኤል ደም ናቸውና ለወንድሞቻችሁ ራራላቸው። ስምዖንም እንዲህ አላት፣ እመቤታችን ስለ ጠላቶቿ ስለ ምን መልካም ቃል ትናገራለች? አይደለም ይልቁንም በወንድማችን በዮሴፍና በአባታችን በእስራኤል ላይ ክፉ ነገር ስላሰቡ በሰይፋችን አንዳቸውን አንዳቸውን እንቆርጣቸዋለን። አንቺ እመቤታችን ሆይ ዛሬ። ከዚያም አስናት ቀኝ እጇን ዘርግታ የስምዖንን ጢም ዳሰሰችው እና በእርጋታ ሳመችው እና እንዲህ አለች: - "ወንድሜ ሆይ, ለባልንጀራህ ክፉን በክፉ ፈንታ አትመልስ, ምክንያቱም ጌታ ይህን ይበቀላል. ወንድሞችና የአባታችሁ የእስራኤል ዘር ከፊታችሁ ከሩቅ ሸሹ፤ ስለዚህም ይቅር በላቸው። ሌዊም ወደ እርስዋ መጥቶ ቀኝ እጇን በእርኅራኄ ሳማት፥ ወንዶቹን ከወንድሞቻቸው ቍጣ ታድናቸው ዘንድ እንደ ደከመች ያውቅ ነበርና እንዳይገድሉአቸውም። እነርሱም በሸምበቆው ዱር ውስጥ ቀርበው ነበር፤ ወንድሙም ሌዊ ይህን አውቆ ወንድሞቻቸውን እንዳይገድሉ ፈርቶ ነበርና ለወንድሞቹ አልነገራቸውም። የፈርዖን ልጅ ሞተ። ፈርዖንም ሞተ ዮሴፍም ተተካ። 29. የፈርዖንም ልጅ ከምድር ተነሥቶ ተቀመጠ፥ ከአፉም ደምን ተፋ። ደሙ ከመቅደሱ ወደ አፉ ይወርድ ነበርና። ብንያምም ወደ እርሱ ሮጦ ሰይፉን ወስዶ ከፈርዖን ልጅ ሰገባው መዘዘው (ቢንያም በጭኑ ላይ ሰይፍ አልተጫነም ነበርና) የፈርዖንን ልጅ ደረቱ ላይ ሊመታ ወደደ። ከዚያም ሌዊ ወደ እርሱ ሮጦ እጁን ያዘና እንዲህ አለው፡“ወንድሜ ሆይ፣ ይህን አታድርግ፣ እኛ እግዚአብሔርን የምናመልክ ሰዎች ነንና፣ እግዚአብሔርንም የሚያመልክ ሰው በክፉ ሊመልስ አይገባም። ክፉ ወይም የወደቀውን አልረግጠውም ጠላቱንም ፈጽመው ይገድል ዘንድ።አሁንም ሰይፉን ወደ ስፍራው መልስ፥ ኑና እርዳኝ፥ ከዚህ ቍስል እንፈውሰውም፤ እርሱ ወዳጃችን ይሆናል አባቱ ፈርዖን አባታችን ይሆኑልናል ። ከዚያም ሌዊ የፈርዖንን ልጅ ከምድር ላይ አስነስቶ ደሙን ከፊቱ አጠበ፤ በቁስሉም ላይ ማሰሪያ አስሮ በፈረሱ ላይ አስሮ ወደ አባቱ ፈርዖን ወሰደው፤ የሆነውንና የሆነውን ሁሉ ነገረው። ፈርዖንም ከዙፋኑ ተነሥቶ በምድር ላይ ለሌዊ ሰገደለት ባረከውም። ሦስተኛውም ቀን ካለፈ በኋላ የፈርዖን ልጅ በብንያም በቈሰለበት ድንጋይ ሞተ። ፈርዖንም ለበኵር ልጁ እጅግ አዘነ፤ ስለዚህም ፈርዖን ከኀዘን የተነሣ ታሞ በ109 ዓመቱ ሞተ፤ ዘውዱንም ለመልከ መልካሙ ለዮሴፍ ተወው። ዮሴፍም በግብፅ ብቻውን 48 ዓመት ነገሠ። ከዚህም በኋላ ዮሴፍ ዘውዱን ለፈርዖን ታናሽ ልጅ ሰጠው ሽማግሌውም ፈርዖን በሞተ ጊዜ ደረት ላይ ነበረ። ዮሴፍም እግዚአብሔርን እያመሰገነና እያመሰገነ እስከ ዕለተ ሞቱ ድረስ በግብፅ የፈርዖን ታናሽ ልጅ አባት ሆኖ ነበር።