ЙОСОФ МЕНӘН АСЕНАТ Асенат батшаның улы һәм башҡа бик күптәр тарафынан никахта эҙләнә. 1. Муллыҡтың беренсе йылында, икенсе айҙа, бишенсе айҙа Фирғәүен Йософто Мысырҙың бөтә ерҙәрен урап үтергә ебәрә; һәм беренсе йылдың дүртенсе айында, айҙың ун һигеҙендә, Йософ Гелиополис сигенә килеп етә, һәм ул шул илдең кукурузын диңгеҙ ҡомо итеп йыя. Был ҡалала Гелиополис руханийы һәм фирғәүен сатрапы, фирғәүендең бөтә сатраптары һәм кенәздәре башлығы булған Пятифрес исеме менән билдәле бер кеше булған; һәм был кеше бай, бик аҡыллы һәм нәзәкәтле булған, шулай уҡ фирғәүендең кәңәшсеһе булған, сөнки ул фирғәүендең бөтә кенәздәренән тыш аҡыллы булған. Ә уның ун һигеҙ йыл буйына Асенат исеме менән, оҙон буйлы һәм яҡындан килгән сиҙәм ҡыҙы, ер йөҙөндәге һәр сиҙәмдән артығыраҡ күренһен өсөн матур ҡыҙы булған. Хәҙер Асенат үҙе ҡыҙҙарға мысырҙарҙың ҡыҙҙарына оҡшамай, ә еврей ҡыҙҙары кеүек бөтә нәмәлә лә була, Сара кеүек оҙон була һәм Ребекка кеүек матур һәм Рәхилә кеүек матур була.; һәм уның матурлығының даны сит илдәргә лә, донъяның аҙағына ла тарала, шуның арҡаһында кенәздәрҙең улдары һәм сатраптар уны ылыҡтырырға теләй, эйе, батшаларҙың улдары ла, бөтә егеттәр һәм ҡөҙрәтлеләр ҙә, уның арҡаһында улар араһында ҙур ыҙғыш-талаштар була, һәм бер-береһенә ҡаршы көрәшергә тип эссе яһанылар. Фирғәүендең беренсе улы ла уның тураһында ишетә, һәм ул атаһына уны ҡатынына бирергә өндәүен дауам итә һәм уға: Миңә, Пятидестың ҡыҙы Асенатҡа, ҡатынына Гелиополистың беренсе кешеһен бир. Атаһы Фирғәүен уға: "Нишләһәң, ошо ерҙең батшаһы булғанда үҙеңдән түбәнерәк ҡатын эҙләйһеңме? Әлбиттә, әммә, әлбиттә! Моаб батшаһы Иоацимдың ҡыҙы һиңә бәйләнгән, ә ул үҙе лә батшабикә һәм сиктән тыш матур. Шунан ошоно үҙ өҫтөңә ҡатынға ал». Асенат йәшәгән башня һүрәтләнгән. 2. Әммә Асенат, маҡтанып, тәкәбберләнеп, һәр ир-егетте мыҫҡыл итә, һәм уны бер ҡасан да күрмәй, пятидесятниктар үҙ йортонда башня менән йәнәш торған ҙур һәм бейек башня була, ә башня өҫтөндә ун камеранан торған ҡалҡыулыҡ тора. Ә беренсе камера ҙур һәм бик һөйкөмлө булған һәм көрән таштар менән түшәлгән, ә уның стеналары ҡиммәтле һәм күп төҫлө таштар менән көпләнгән, шул камераның ҡыйығы ла алтындан торған. Ә һан, алтын һәм көмөш булмаған мысырҙарҙың, Асенат ғибәҙәт ҡылғандарҙың барыһы ла төҙәтелгән, һәм ул уларҙан ҡурҡҡан, һәм ул уларға көн һайын ҡорбан килтергән. Ә икенсе камерала Шулай уҡ Асенаттың бөтә биҙәктәре һәм күкрәге булған, унда алтын, көмөш һәм алтын менән туҡылған нурҙар сикләнмәгән, таш һайлау һәм ҙур хаҡҡа, нәҙек кейемдәр, уның сибәрлегенең бөтә биҙәктәре лә булған. Ә өсөнсө камера Асенаттың ерҙең бөтә яҡшы әйберҙәренән торған магазины була. Ә ҡалған ете палатала Асенатҡа министрлыҡ иткән ете ҡыҙ оккупациялаған, һәр береһенең бер палатаһы барбының өсөн улар бер йәштә булған, Асенат менән бер төндә тыуған, һәм ул уларҙы бик яратҡан; һәм улар ҙа күк йондоҙҙары кеүек сиктән тыш матур ине, бер ҡасан да ир-егет улар менән дә, ир-ат балаһы менән дә һөйләшмәне. Хәҙер Асенаттың сибәрлеге тәрбиәләнгән ҙур камераһының өс тәҙрәһе була; ә беренсе тәҙрә бик ҙур була, һарай өҫтөнән көнсығышҡа
ҡарай ҡарай; ә икенсеһе көньяҡҡа ҡараны, өсөнсөһе урамға ҡараны. Ә камерала көнсығышҡа ҡарап торған алтын түтәл; һәм түшәккә алтын менән бәйләнгән көрән әйберҙәр һалынған, түшәк скарлат һәм ҡыҫала әйберҙәре һәм нәҙек етен менән туҡылған. Был түшәктә Асенат ҡына йоҡлаған, унда бер ҡасан да ир-егет тә, башҡа ҡатын да ултырмаған. Шулай уҡ йортҡа бөтә яҡлап йәнәш торған ҙур һарай, ҙур тура мөйөшлө таштарҙан торған һарай буйлап үтә бейек диуар булған; шулай уҡ һарайҙа тимер менән ҡапланған дүрт ҡапҡа була, һәм уларҙың һәр береһен ҡоралланған ун һигеҙ көслө егет тота; шулай уҡ диуар буйлап һәр төрлө ғәҙел ағастар ултыртылған һәм емеш-еләк, емештәре өлгөрөп еткән , сөнки был уңыш йыйыу миҙгеле булған ; шулай уҡ шул уҡ һарайҙың уң яғынан бай һыу фонтаны ағып сыҡҡан ; һәм фонт аҫтында шул фонтандың һыуын алған ҙур цистерна торған, ул саҡта, нисек булһа ла, һарай уртаһынан йылға үткән һәм ул шул һарайҙың бөтә ағасын һыуға һалған. Йософ Пентефресҡа килеүе тураһында иғлан итә. 3. Ете йыллыҡ муллыҡтың беренсе йылында, дүртенсе айҙа, айҙың егерме һигеҙенсе йылында, Йософ Гелиополис сигенә килеп, шул райондың кукурузын йыйып килә. Йософ шул ҡалаға яҡынлашҡас, Гелиополис руханийы Пятидесҡа үҙенән алда ун ике ирҙе ебәрә: «Мин һиңә бөгөн килермен, сөнки төштән һуң да, төштән һуң да ашарға ваҡыт етте, ҡояш йылыһы ла, һинең өйөң ҡыйығы аҫтында һыуыныуым да ихтимал»,- ти. Пятидес, ошоларҙы ишеткәс, ҙур шатлыҡ менән ҡыуандырып: "Йософтоң Раббыһы фатихаһын бирҙе, сөнки Раббым Йософ мине лайыҡлы тип уйланы", - тине. Ә Пятидес үҙ йортоноң күҙәтеүсеһенә шылтыратып: «Ашыҡ, мина йортомдо әҙерләгеҙ, шәп төшкө аш әҙерләгеҙ, сөнки бөгөн беҙгә ҡөҙрәтле Алланан Йософ килә», — тине. Ә Асенат атаһы менән әсәһенең мираҫҡа эйә булыуҙан килгәнен ишеткәс, ул бик шатлана һәм: «Мин барып атайым менән әсәйемде күрермен, сөнки улар беҙҙең мираҫҡа эйә булыуҙан килеп сыҡҡан» ( бының өсөн уңыш йыйыу миҙгеле ине). Ә Асенат камераһына ашыҡты, унда кейемдәре ятып, ҡыҫала әйберҙәренән эшләнгән һәм алтын менән туҡылған нәҙек кейем кейҙерҙе, һәм үҙен алтын гирлянда менән урап үтте, ҡулдарын урап беләҙектәр урап үтте; һәм аяғы тураһында алтын бускиҙар һалды ла муйынына ҙур хаҡ һәм ҡиммәтле таштар орнаменты һалдыһәр яҡлап биҙәлгән, шулай уҡ һәр ерҙә беләҙектәрҙә лә, таштарҙа ла мысыр аллаларының исемдәре яҙылған; һәм ул да башына тиара һалып, ҡорамдарын урап диадемды бәйләп, башын мантия менән ҡапланы. Пятятник Асенатты никахта Йософҡа бирергә тәҡдим итә. 4. Шунан ул торҙо ла ҡалҡыулығынан баҫҡыстан төшөп, атаһы менән әсәһе янына килеп үбеште. Ә Пятидес ҡатыны менән ҡыҙҙары Асенатҡа ҙур шатлыҡ менән ҡыуандырҙылар, сөнки уның биҙәлгәнен һәм Алла кәләше булып биҙәлгәнен күрәләр; мираҫтан алып килгән бар изгелекте сығарып, ҡыҙҙарына бирҙеләр; Ә Асенат бөтә яҡшы нәмәләргә, йәй аҙағындағы емештәргә, йөҙөмгә, даталарға, күгәрсендәр өҫтөнән, муйылдар һәм инжир өҫтөнән ҡыуанды, сөнки улар барыһы ла ғәҙел һәм тәмле булды. Ә Пятидес ҡыҙы Асенатҡа: "Бала", - тине. Һәм ул: "Бына мин, Раббым", - тине. Һәм ул ҡатынға: "Арабыҙҙа ултыр, һәм мин һиңә һүҙемде һөйләрмен». "Әлбиттә! Йософ,
ҡөҙрәтле Алланан, бөгөн беҙгә килә, һәм был кеше Бөтә Мысыр еренең хакимы; һәм фирғәүен батша уны бөтә еребеҙҙең һәм батшабыҙҙың хакимы итеп тәғәйенләй, ә ул үҙе бөтә был илгә кукуруз бирә, һәм уны яҡынлашып килгән аслыҡтан ҡотҡара; һәм был Йософ — аллаға табыныусы кеше, аҡыллы һәм сиҙәм, бөгөнгө кеүек аҡыллы һәм сиҙәм кеше, зирәклек һәм белем менән ҡөҙрәтле кеше, уға Алла рухы һәм Раббының рәхмәте — ул. Кил, иң ҡәҙерле бала, һәм мин һине уға ҡатынына бирермен, һин уға кәләш өсөн булырһың, ә ул үҙе мәңгегә һинең кейәүең булыр». Һәм, Асенат атаһынан был һүҙҙәрҙе ишеткәс, йөҙөнә ҙур терпе ҡойҙолар, һәм ул, ҙур асыуланып, ел-дауыл ҡупты ла, күҙҙәре менән атаһына һорашып ҡараны ла: "Ни өсөн, хоҙайым атайым, ошо һүҙҙәрҙе әйтеп бир? Мине сит кешегә лә, ҡасҡынға ла, һатылғанға ла әсир итеп биреүегеҙҙе теләйһегеҙме? Был Ханаан еренән көтөүсенең улы түгелме ни? Ә ул үҙе лә артта ҡалды. Хужабикәһе менән ятып, хужабикәһе уны ҡараңғылыҡ төрмәһенә ултыртҡан кеше шулай түгелме ни? Фирғәүен уны, мысырҙарҙың оло йәштәге ҡатын-ҡыҙҙары ла аңлатҡанса, хыялын аңлатҡандай төрмә несмугынан сығарҙымы? Юҡ, әммә мин батшаның беренсе улына кейәүгә сығырмын, сөнки ул үҙе бөтә ерҙең батшаһы». Ошоларҙы ишеткәс, Пятифрес ҡыҙы Асенатҡа Йософ тураһында артабан һөйләргә ояла, сөнки ул уға маҡтанып, асыуланып яуап бирә.
йәшеренгән урынды күреп, бөтә нәмәне белә, ә ундағы оло яҡтылыҡ арҡаһында унан бер ниндәй ҙә йәшерен нәмә ҡасып өлгөрмәйме? Ә хәҙер Йософ Аллаһы миңә мәрхәмәтле булһын, сөнки наҙанлыҡта мин уға ҡаршы яуыз һүҙҙәр әйттем. Мин, аяныслы кеше, хәҙер нимә артынан эйәрермен? Мин әйтмәнемме: Кәнган еренән көтөүсенең улы Йософ килдеме? Шуға ла ул беҙгә үҙенең арбаһында күктән ҡояш булып килде лә, бөгөн беҙҙең өйгә инде, һәм ул уға ер йөҙөндәге яҡтылыҡ кеүек балҡый. Әммә мин ахмаҡ һәм ҡыйыумын, сөнки мин уны мыҫҡыл иттем һәм уның тураһында яуыз һүҙҙәр һөйләнем һәм Йософтоң Алла улы икәнен белмәнем. Ир-егеттәр араһында кем ҡасан да булһа шундай матурлыҡ тыуҙырыр, әллә ҡатын-ҡыҙҙың ниндәй ҡарынында шундай яҡтылыҡ тыуҙырыр? Аяныслы мин дә, ахмаҡ та, сөнки атайыма яуыз һүҙҙәр һөйләнем. Хәҙер, атайым мине, ярайһы уҡ, ярҙамсы һәм ҡол ҡатын өсөн Йософҡа бирһен, мин уға мәңгегә ҡоллоҡта булырмын». Йософ тәҙрә янында Асенатты күрә.
5. Ә б. пятидесятниктарҙың хеҙмәтселәренән бер егет инеп китте лә уға: "Әлбиттә! Йософ беҙҙең һарай ишектәре алдында тора». Ә Асенат был һүҙҙәрҙе ишеткәс, атаһы менән әсәһенең йөҙөнән ҡасып, ҡалҡыулыҡҡа күтәрелә, һәм ул камераһына килеп инә лә, Йософтоң атаһының йортона килеүен күреп, көнсығышҡа ҡарап торған ҙур тәҙрә янында тора. Йософто ҡаршы алыу өсөн пятятнаждар сыҡты, уның ҡатыны, бөтә туғандары һәм хеҙмәтселәре йософ менән осрашырға; һәм, көнсығышҡа ҡараған һарай ҡапҡалары асылғас, Йософ Фирғәүендең икенсе арбаһына ултыра; һәм алтын битле ҡар кеүек аҡ төҫтәге дүрт ат йокланған ине, арба бөтөн саф алтынды модаға индерҙе. Ә Йософ аҡ һәм һирәк осрай торған туника кейгән, ә уның эргәһенә ырғытылған халат көрән төҫтә, алтын менән бәйләнгән нәҙек веноктан эшләнгән, ә башына алтын венок һалынған, ә венокты урап ун ике таш, ә таш өҫтөндә ун ике алтын нур, ә уң ҡулында батша штаты, зәйтүн ботағы һуҙылған, унда емеш-еләк күп булған. Йософ һарайға килеп ингәс һәм уның ишектәре ябылғас, һәр ғәжәйеп ир менән ҡатын һарайҙан ситтә тороп ҡала, сөнки ҡапҡа һаҡсылары ишектәрҙе яба, Пятидес килеп ишектәрҙе яба, Пятидес килеп инә, ҡыҙҙары Асенаттан башҡа уларҙың ҡатыны һәм бөтә туғандаштары ер йөҙөндә Йософҡа буйһона; һәм Йософ арбаһынан төшөп, уларҙы ҡулы менән сәләмләне.
7. Ә Йософ Пятятниктар йортона килеп креслоға ултырҙы. Һәм уның аяғын йыуып, уның алдына айырым өҫтәл ҡуялар, сөнки Йософ мысырҙар менән ашамай, сөнки был уның өсөн аяныслы хәл була. Ә Йософ өҫкә ҡараны ла Асенаттың ҡысҡырғанын күреп ҡала ла, Пятидесҡа былай ти: «Тәҙрә янында ҡалҡыулыҡта торған ҡатын кем ул? Ул был йорттан ситкә китһен». Сөнки Йософ ҡурҡып: "Ул үҙе лә мине рәнйетмәһен", - тип ҡурҡты. Кенәздәрҙең бөтә ҡатындары һәм ҡыҙҙары һәм Мысырҙың бөтә ерҙәренең сатраптары өсөн, улар уның менән ятып ҡала алһын өсөн, уны рәнйеткәндәр; әммә мысырҙарҙың күп кенә ҡатындары һәм ҡыҙҙары, йософтоң матурлығы арҡаһында борсола; һәм ҡатын-ҡыҙҙар уға алтын, көмөш һәм ҡиммәтле бүләктәр менән ебәргән илселәр Йософ янап, мыҫҡыллап: "Мин Хоҙай алдында һәм атайым Израилдең йөҙөндә гонаһ эшләмәйем", - тип кире ебәргән. Сөнки Йософ һәр саҡ Алла күҙ алдында булған һәм атаһының күрһәтмәләрен иҫенә төшөргән; Яҡуп йыш ҡына улы Йософто һәм уның бөтә улдарын: «Үҙегеҙҙе, балаларығыҙҙы сәйер ҡатындан һаҡлағыҙ, уның менән стипендиат булмаһын өсөн, уның менән стипендиаттар емереклектәр һәм емереклектәр» тип өгөтләй. Шунан Йософ: «Был йорттан шул ҡатын китһен», — тине. Пятидес уға: «Раббым, ҡалҡыулыҡта торғанын күргән ҡатын сит кеше түгел, ә беҙҙең ҡыҙыбыҙ, һәр ир-егетте нәфрәт итә, уны бөгөн генә башҡа бер ир ҙә күргәне юҡ; һәм, әгәр телисез икән, Раббым, ул килеп һинең менән һөйләшер, сөнки ҡыҙыбыҙ һинең кеүек Һеңлеһе». Ә Йософ оло шатлыҡ менән ҡыуанды, сөнки Пятидес: «Ул — һәр ир-егетте сиҙәм нәфрәт итеүсе сиҙәм», — тигән. Ә Йософ Пятидесҡа һәм уның ҡатынына: «Әгәр ул һинең ҡыҙың булһа һәм сиҙәм булһа, килһен, сөнки ул минең һеңлем, һәм мин уны бөгөндән һеңлем булараҡ яратам», — тине.
Асенат тәҙрәнән Йософто күрә.
Йософ Асенатҡа фатихаһын ала.
6. Ә Асенат Йософто күргәс, күңеле ауырта, йөрәге һындырыла, тубыҡтары ысҡындырыла, бөтә кәүҙәһе тирбәлә һәм ул ҙур ҡурҡыу менән ҡурҡа, ә һуңынан илап күңеленә: "Ҡыҙғанысҡаш, мине аяныслы! хәҙер мин, аяныслыһы, ҡайҙа китәм? әллә мин уның йөҙөнән ҡайҙа йәшенеп торорға? йәки Алла улы Йософ мине нисек күрә, шуның өсөн мин уның тураһында яуыз һүҙҙәр әйттем? Үкенескә күрә, аяныслы! уитхер мин китеп йәшеренерменме, сөнки ул үҙе һәр
8. Шунан әсәһе ҡалҡыулыҡҡа менеп, Асенатты Йософ янына алып килә, ә Пятидес уға: «Ҡустыңды үбеп ал, сөнки ул да бөгөнгө кеүек сиҙәм, һәр сәйер ҡатынды нәфрәт итәһең, һәр ғәжәйеп ҡатынды нәфрәт итәһең», — ти. Ә Асенат Йософҡа: "Хайл, Раббым, Иң Бейек Алланы фатихала", - тине. Йософ уға: "Һәр нәмәне тиҙләткән Аллаһ һине фатихалар, мыҫҡыл итер", - тине. Шунан пятидес ҡыҙы Асенатҡа: "Кил, ҡустыңды үбеп ал", - ти. Шунан Асенат Йософто үбешергә
Йософ Пентефрес йортона килә.
килгәс, Йософ уң ҡулын һуҙып, күкрәгенә ике папаһы араһына һалды (сөнки уның паптары һөйкөмлө алма кеүек баҫып торҙо инде), һәм Йософ былай ти: «Тере Аллаға ауыҙы менән фатиха биргән аллаға табыныусы кешене осратмайҙар, Тормоштоң бәрәкәтле икмәген ашағыҙ, фатихалы үлемһеҙлек стаканын эсерһегеҙ, мөһабәт инкорпорацияһыҙ майланалар, ғәжәйеп ҡатынды үбеп алалар, ул ауыҙы менән үле һәм һаңғырау боттарҙы бәрәкәтләй һәм уларҙы азат итеүҙән бер стакан алдау һәм эсеү икмәктәрен өҫтәленән ашай. юҡ ителеү менән майланған; әммә Аллаға табыныусы кеше әсәһен дә, ҡәбиләһенән тыуған һеңлеһен дә, түшәген бүлешкән ҡатынын да үбеп, ауыҙҙары менән тере Алланы фатихалаясаҡ. Шуның шикелле, Ғәжәйеп ирҙе үбеү өсөн Аллаға табыныусы ҡатын-ҡыҙҙы ла осратмайҙар, сөнки был Хоҙай алдында әхлаҡи хурлыҡ». Был һүҙҙәрҙе Асенат Йософтан ишеткәс, бик борсола һәм ыңғырашып илай; һәм, күҙҙәрен асып Йософҡа ныҡлап ҡарап торғанда, улар күҙ йәштәрен түккән. Йософ, уның илағанын күргәс, уны сиктән сығып аяныслы итеп мыҫҡыл итә, сөнки ул йомшаҡ, шәфҡәтле һәм Раббынан ҡурҡҡан кеше була. Шунан ул уң ҡулын башынан өҫкә күтәреп: «Бөтә нәмәне тиҙләтеүсе һәм ҡараңғылыҡтан яҡтылыҡҡа, хатанан хәҡиҡәткә һәм үлемдән терелтеүгә саҡырған атайым Израилдең Раббыһы Израилдең Раббыһы, был сиҙәмде лә фатихала, уны тиҙләт, изге рухың менән яңырт, һәм уға ғүмереңдең икмәген ашап, бер стакан фатихаңды эсһен, бөтә нәмәне яһар алдынан һайлаған кешеләрең менән һанап китһен, һайлағаныңа әҙерләнгән ялыңа инһен, мәңгелек тормошоңда йәшәһен». Асенат пенсияға сыға һәм Йософ юлға сығырға әҙерләнә. 9. Ә Асенат Оло шатлыҡ менән Йософтоң фатихаһына ҡыуана. Шунан ул баҫып торҙо ла үҙ ҡалҡыулығына килеп инде лә хәлһеҙләнеп түшенә ҡоланы, бының өсөн уның шатлығы, ҡайғыһы, оло ҡурҡыуы булды; йософтан был һүҙҙәрҙе ишеткәс, уның өҫтөнә өҙлөкһөҙ терпе ҡойолған, һәм ул уға Алла Иң Бейек исеме менән ыуылдырыҡ сәсә. Шунан ул оло һәм аяуһыҙ илап ебәрҙе, ғибәҙәт ҡылырға өгөтләгән аллаларынан һәм ул кире ҡаҡҡан поттарҙан тәүбә итеп, кистең килеүен көттө. Әммә Йософ эсеп эскән; һәм ул хеҙмәт итеүсе ир-егеттәренә аттарҙы арбаларына йомшартырға, бөтә ерҙе урап сығырға ҡушты. Ә Пятидес Йософҡа былай ти: «Раббым бөгөн бында урынлашһын, иртән һин һинең юлыңдан барырһың», — тип. Йософ: «Эйе, ләкин мин бөгөн китәм, сөнки тап ошо көндө Алла бөтә яралтҡан әйберҙәрҙе эшләй башланы, һигеҙенсе көндә мин дә һиңә ҡайтып, ошонда тороп ҡалырмын», — тине. Асенат Мысыр аллаларын кире ҡаға һәм үҙен мыҫҡыл итә. 10. Йософ өйҙән сыҡҡас, Пятифрес һәм уның бөтә туғандаштары мираҫҡа китәләр, ә Асенатты ете ҡыҙ менән яңғыҙ ҡалдыралар. һәм ул икмәк тә, һыу эсмәгән дә, әммә барыһы ла йоҡлағанда, үҙе генә уяу, илап, йыш ҡына ҡулы менән күкрәген һуҡҡан. Ошо әйберҙәрҙән һуң Асенат түшәгенән күтәрелеп, ҡалҡыулыҡтан тыныс ҡына баҫҡыстан төшөп китә, ә шлюзға килеп еткәс, балалары менән йоҡлап ятҡан портресты таба; һәм ул ашыҡты ла ишектән пәрҙәнең күн япмаһын төшөрөп, цинктар менән тултырып, ҡалҡыулыҡҡа тиклем күтәреп иҙәнгә һалды. Шунан ул ишекте ышаныслы япты ла ян-яҡтан тимер болт менән беркетте һәм бик шәп илау менән бергә ҙур илау менән илап
ебәрҙе. Әммә Асенат бөтә ҡыҙҙарҙан да өҫтөнөрәк яратҡан сиҙәм, уның мыжғыуын ишетеп, ҡысҡырып илап, башҡа ҡыҙҙарҙы ла һоҡландырғандан һуң ишеккә килеп инә һәм уны ябыҡ тип таба. Һәм, Асенаттың ҡысҡырыуын, илауын тыңлағас, шунһыҙ тороп: "Нимә ул, минең хужабикәм, һәм ни өсөн ҡайғыраһың? Ә һине нимә борсра һуң? Беҙгә асыҡ һәм әйҙәгеҙ, һеҙҙе күрәйек». Ә Асенат уға, эстән тороп: «Оло һәм ауыр һыҙланыуҙар башыма һөжүм итте, ә мин түшәгемдә ял итәм, һиңә күтәрелә лә, аса ла алмайым, сөнки мин бөтә аяҡ-ҡулдарым өҫтөнән хәлһеҙләнгәнмен. Шуға күрә һәр берегеҙ уның камераһына барығыҙ һәм йоҡлағыҙ, миңә һаман да торорға рөхсәт итегеҙ». Ҡыҙҙар киткәс, һәр береһе үҙ камераһына инеп, Асенат тыныс ҡына йоҡо бүлмәһенең ишеген асып, биҙәгенең күкрәге булған икенсе камераһына инеп китте лә, кәштәһен асып, беренсе тыуған ҡустыһы үлгәс, кейгән һәм ҡайғырған ҡара-сомбре туникаһын алды. Шунан был туниканы алып, ул уны камераһына күтәреп алды ла, йәнә имен-амана ишекте япты ла, болтты ян-яҡтан ҡуйҙы. Шунан һуң Асенат батша кейемен сисеп, матәм туникаһын кейҙерҙеһәм алтын ҡабырғаһын ысҡындырып, арҡан менән ҡамсылап, тиараны һүндерҙе, йәғни митрҙы, уның башынан да, диадемдан да, ҡулдарынан һәм аяҡтарынан сынйырҙарҙы ла иҙәнгә һалдылар. Шунан ул үҙенең һайлаған кейемен, алтын гирляндаһын, митрын һәм диадемын алып, төньяҡҡа ҡараған тәҙрә аша ярлыларға ташланы. Шунан ул камераһындағы барлыҡ аллаларын, номеры булмаған алтын һәм көмөш аллаларын алып, фрагменттарға тейҙереп, тәҙрә аша фәҡирҙәргә һәм хәйерселәргә ташланы. Һәм тағы ла Асенат батша ашын, шаршауҙарҙы, балыҡтарҙы, гейферҙың тәнен, аллаларының барлыҡ ҡорбандарын, азатлыҡ шарабы һауыттарын алып, уларҙың барыһын да эттәр өсөн аҙыҡ итеп төньяҡҡа ҡараған тәҙрәнән ҡойоп ҡуя. 2 Ошо әйберҙәрҙән һуң ул цинктары булған күн япмаһын алып иҙәнгә ҡоя; шунан ул сәкәнде алып, лозунгыларын һуғып алды; һәм ул да башының сәс ауын ысҡындырып, башына көл һипте. Һәм ул да иҙәнгә циндрҙар һеңдерҙе лә, циндерҙар өҫтөнә ҡолап төшөп, ҡулдары менән күкрәген даими һуғып торҙо ла, иртәнгә тиклем илап, төнө буйы илап торҙо. Һәм, иртән Асенат барлыҡҡа килгәс, күрҙе лә, әлбиттә! циндерҙар күҙ йәштәренән балсыҡ булып уның аҫтында ине, ҡояш баҫҡансы тағы ла цинктарға йөҙөнә ҡолап төштө. Шулай итеп, Асенат ете көн эшләне, бер нәмәне лә тәмләп ҡараманы. Асенат еврей аллаһына доға ҡылырға ҡарар итә. 11. Ә һигеҙенсе көндә, таң атҡанда, ҡоштар ҡысҡырып илап, үтеп барыусылар янында эттәр ҡысҡырғанда, Асенат башын иҙәндән һәм ул ултырған цинктарҙан саҡ ҡына күтәрә, сөнки ул арыған була һәм оло хурлығынан аяҡ-ҡулдарының көсөн юғалта; сөнки Асенат балауыҙҙан арыған һәм хәлһеҙләнгән, көсө ҡаҡшаған, шунан көнсығышҡа ҡараған тәҙрә аҫтында ултырып стенаға ҡарай боролған; һәм ҡулдарының бармаҡтарын уң тубығы өҫтөнә илап, күкрәгенә башын һалды; һәм ауыҙы ябылды, һәм ул уны ете көн дауамында ла, хурлыҡлы ете төн эсендә лә асманы. Һәм ул, ауыҙын асмай, йөрәгендә: "Мин ни эшләрмен, мин түбәнме, әллә ҡайҙа барырмын? Ә артабан тағы кем менән һыйыныу урыны табырмын? әллә мин кемгә һөйләрмен, етем ҡалған, ташландыҡ хәлгә килгән, бөтәһе лә ташлап киткән һәм нәфрәтләнгән сиҙәм? Хәҙер барыһы ла мине нәфрәт итергә килде, хатта атайым менән әсәйем араһында ла, шуның өсөн
дә мин аллаларҙы нәфрәт менән кире ҡаҡтым һәм уларҙан баш тарттым һәм фәҡирҙәргә ирҙәр тарафынан юҡ ителеү өсөн бирҙем. Атайым менән әсәйем өсөн: "Асенат беҙҙең ҡыҙыбыҙ түгел", - тинеләр. Әммә бөтә туғаным да мине лә, барлыҡ ир-егеттәрҙе лә нәфрәт итергә килде, шуның өсөн мин уларҙың аллаларын юҡ итеүгә бирҙем. Һәм мин һәр ирегетте һәм мине һоҡландырғандарҙың барыһын да нәфрәт иттем, хәҙер был миндә булған хурлыҡта мине бөтәһе лә нәфрәт итте һәм улар минең ғазаптарыма ҡыуана. Ләкин ҡөҙрәтле Йософтоң Раббыһы һәм Аллаһы поттарға табыныусыларҙың барыһын да нәфрәт итә, сөнки ул көнсөл Алла һәм, ишеткәнемсә, ғәжәйеп илаһтарға табыныусыларҙың барыһына ла ҡаршы ҡот осҡос; ҡасан ул да мине нәфрәт итте, сөнки мин үле һәм һаңғырау поттарға табынғайным һәм уларға фатиха бирҙем. Ләкин хәҙер мин уларҙың ҡорбандарынан баш тарттым, ауыҙым уларҙың өҫтәленән ситкә тайпылды, һәм мин күктең Раббыһын, ҡөҙрәтле Йософтоң Раббыһын саҡырырға ҡыйыулығым юҡ, сөнки боттарҙың ҡорбандарынан ауыҙым бысрана. Әммә күптәрҙең, еврейҙар Аллаһы — ысын Алла, тип әйткәнен ишеткәнем бар, Тере Алла, рәхимле Алла, аяныслы, ғазаплы, ғазаплы, шәфҡәтлелек һәм нәзәкәтлелек менән тулы, тыйнаҡ кешенең, бигерәк тә наҙанлыҡта гонаһ ҡылған кешенең гонаһын иҫәпләмәүсе һәм бәләгә тарыған кешенең ғазап сигеү мәлендә законһыҙлыҡ өсөн хөкөм ителмәгән кеше; шуға ярашлы, мин дә, тыйнаҡ кеше лә ҡыйыу булырмын һәм уға мөрәжәғәт итермен һәм уға һыйыныу эҙләрмен, бөтә гонаһтарымды танырмын һәм уның алдына үтенесемде бирермен, ул минең ғазаптарыма шәфҡәтле булыр. Сөнки ул минең был кәмһетеүемде, күңелемдең бөлгөнлөккә төшөүен, мине ҡыҙғаныуын күрерме, шулай уҡ аяныслылығымдың, сибәрлегемдең етемлеген күреп, мине яҡлармы икән, кем белә? бының өсөн, ишетеүемсә, ул үҙе етемдәрҙең атаһы һәм бәләгә тарығандарҙың йыуанысы һәм эҙәрлекләүҙәргә ярҙамсы. Әммә нисек кенә булмаһын, мин дә тыйнаҡ кеше ҡыйыу булып, уға илап ебәрермен. Шунан Асенат үҙе ултырған стенанан өҫкә ҡалҡып сыҡты ла, тубыҡтарына көнсығышҡа табан күтәрелде лә күҙҙәрен күккә йүнәлтте лә ауыҙын асып, Аллаға әйтте: Асенат доғаһы 12. Асенаттың доғаһы һәм танылыуы: «Быуаттар тыуҙырған һәм бар нәмәгә лә йән биргән, күҙгә күренмәгән нәмәләрҙе яҡтылыҡҡа сығарған, күренмәгән нәмәләрҙе асыҡтан-асыҡ сағылдырған, күкте күтәргән һәм ерҙе һыуҙа тапҡан тәҡүәләрҙең Раббыһы, һыу аҫтында ҡалмаҫлыҡ ҙур таштарҙы һыу аҫтында ҡалмаҫлыҡ, ахырызаманға тиклем һинең ихтыярңды үтәүсе бөйөк таштарҙы төҙәтеүсе, Раббың әйткән һүҙҙе һәм бар нәмәнең барлыҡҡа килеүен әйткән, һәм һинең Һүҙең, Раббың, — бөтә йән эйәләреңдең тормошо, һиңә һыйыныу өсөн ҡасып барам, Хоҙайым Аллам, шунан һиңә илап ебәрермен, Раббым, һәм һиңә гонаһтарымды танырмын, һиңә үтенесемде, Хужамды ҡойормын, һиңә законһыҙлығымды асырмын. Мине, Хоҙайым, запас, шуның өсөн мин һеҙгә ҡаршы күп гонаһ ҡылдымМин законһыҙлыҡ һәм тәүәккәллек ҡылдым, әйтеп бөткөһөҙ һүҙҙәр һөйләнем, күҙ алдыңда яуызлыҡ ҡылдым; ауыҙым Хоҙайым, мысырҙарҙың культтарының ҡорбандарынан һәм уларҙың илаһтары өҫтәленән бысранған: Мин, Раббым, һинең күҙ алдыңда белемдә лә, наҙанлыҡта ла гонаһ ҡылдым, сөнки үле һәм һаңғырау илаһтарға табынам, һәм мин һиңә ауыҙ асырға лайыҡлы түгелмен, Раббым, мин пятидесятниктың,
ҡасандыр ғорур һәм тәкәбүә һәм атайымдың байлығында бөтә ирҙәрҙән өҫтөнөрәк сәскә атҡан, әммә хәҙер етем, ташландыҡ һәм бөтә ирҙәрҙән баш тартҡан дин әһеле, сиҙәм һәм батшабикәнең аяныслы ҡыҙы. Һиңә ҡасып ҡотолам, Раббым, һәм һиңә үтенесемде тәҡдим итәм, һиңә илап ебәрермен. Мине эҙәрлекләүсе уларҙан килтер. Хужа, мине улар алғанға тиклем; сөнки, сабый сағында атаһы менән әсәһенә ҡасып китә, ә атаһы ҡулдарын һуҙып, күкрәгенә тейҙерә АИсо һин эшләй. Раббым, бала яратыусы атай кеүек, һине билдәләнмәгән һәм ҡот осҡос ҡулдарыңды миңә һуҙып, артыҡ дошман ҡулынан тотоп ал. Әлбиттә! боронғо һәм ҡот осҡос һәм аяуһыҙ арыҫлан мине эҙәрлекләй, сөнки ул мысыр аллаларының атаһы, ә идол-маньяктарҙың аллалары — уның балалары, һәм мин уларҙы нәфрәт итергә килдем, һәм мин уларҙан баш тарттым, сөнки улар арыҫлан балалары, һәм мин мысырҙарҙың бөтә аллаларын минән ташланым һәм уларҙы юҡ иттемһәм арыҫлан, йәки уларҙың атаһы Иблис, миңә ҡарата асыуланып, мине йоторға тырыша. Әммә һин, Раббым, мине ҡулынан ҡотҡар, ауыҙынан ҡотҡарырмын, ул мине ярһытып, ут ялҡынына ырғытмаһын өсөн, ут мине дауылға дусар итте, ҡараңғыла дауыл өҫтөмдә тороп, мине диңгеҙ тәрәнлегенә ырғыта, мәңгелек йәнлек мине йота, һәм мин мәңгегә һәләк булам. Ошоларҙың барыһы ла килеп сыҡмаҫ элек, мине, Хоҙайымды, килтер; Мине, Хужаны, ташландыҡ һәм яҡлауһыҙҙы килтер, сөнки атайым менән әсәйем мине инҡар итте лә: "Асенат беҙҙең ҡыҙыбыҙ түгел", - тинеләр, сөнки мин уларҙың аллаларын өлөшләп тормозға баҫтым да, бөтөнләй нәфрәтләнеп, уларҙан ситләштем. Ә хәҙер мин етем һәм ташландыҡ, һине ҡотҡарырмын тип башҡа өмөтөм юҡ. Раббым, һинең шәфҡәтлелегеңдән башҡа бер һыйыныу урыны ла юҡ, һин ирҙәрҙең дуҫыһың, сөнки һин бары тик етемдәрҙең атаһы һәм эҙәрлекләүҙәргә дусар булғандарҙың атаһы һәм ярҙамсыһы ғынаһың. Раббыма шәфҡәтле бул, мине саф һәм сиҙәм, ата-әсә һәм етем бул, бының өсөн һин генә Раббың татлы, яҡшы һәм нәзәкәтле атай. Ни өсөн атай һинең кеүек татлы һәм һинең кеүек яҡшы, Раббым? Әлбиттә! атайымдың миңә мираҫҡа биргән пятилеткаларының бөтә йорттары бер ни тиклем ваҡытҡа юҡҡа сыға; әммә һинең мираҫ йортоң, Хоҙайым, өҙлөкһөҙ һәм мәңгелек». Асенат доғаһы (дауам итә) 13. «Бар, Раббым, мине кәмһет һәм минең етемлегемә шәфҡәтле бул һәм мине ҡыҙғанһын, бәләгә тарыусылар. Әлбиттә! Мин, Хужа, бөтәһенән дә ҡасып, һеҙгә берҙән-бер ир-егет дуҫы һыйыныу эҙләнем. Әлбиттә! Мин ерҙең бар изгелектәрен ҡалдырып, һеҙгә һыйыныу эҙләнем. Раббым, сәкән һәм көлдә, яланғас һәм яңғыҙ. Әлбиттә! хәҙер алтын менән бәйләнгән шәп кейемемде һәм ҡыҫала әйберҙәремде сисеп, ҡара туника матәм кейҙем. Әлбиттә! Алтын гирляндамды ысҡындырып, минән ҡойоп, үҙемде арҡан һәм сәкән менән ысҡындырҙым. Әлбиттә! диадем менән мисәтемде башымдан төшөрөп алдым да, үҙемде цинктар менән һиптерҙем. Әлбиттә! элек май менән дымландырылған һәм сағыу селтәрле туҡымалар менән киптерелгән күп төҫлө һәм көрән таштар түшәлгән камерамдың иҙәне хәҙер күҙ йәштәрем менән дымландырылған һәм көл менән ҡапланғанлыҡтан хурланған. Әлбиттә! Раббым, цинктарҙан һәм күҙ йәштәремдән камерамда киң юлдағы кеүек күп балсыҡ барлыҡҡа килде. Әлбиттә! Хоҙайым, батша ашым һәм эттәргә биргән итем. Әлбиттә! Мин дә, Хужа, ете көн дә ураҙа тоттом да, икмәк тә, эскән һыу ҙа ашаманым, ауыҙым
тәгәрмәс кеүек ҡоро, телем мөгөҙ кеүек, ирендәрем дә кәштә кеүек кипте, йөҙөм ҡысҡырҙы, күҙ йәштәрен түгеүҙән күҙҙәрем төшөп өлгөрмәне. Ләкин һин, Хоҙайым, мине бик күп наҙанлығымдан ҡотолоп, шуның өсөн ғәфү ит, сиҙәм һәм белмәйенсә, мин адашып киттем. Әлбиттә! хәҙер мин быға тиклем наҙанлыҡта ғибәҙәт ҡылған барлыҡ аллаларым да һаңғырау һәм үле поттар икәнемде белдем, уларҙы өлөшләп тормозға баҫтырҙым да бөтә ир-егеттәр бәреп төшөрөргә бирҙем, ә ҡараҡтар алтын һәм көмөш булғандарын боҙҙолар, һәм мин һинең менән һыйыныу урыны эҙләнем, Берҙән-бер шәфҡәтле һәм ир-егеттәрҙең дуҫы Раббы Алла. Мине ғәфү итегеҙ, Раббым, шуның өсөн мин һеҙгә наҙанлыҡта бик күп гонаһ ҡылдым һәм Раббым Йософҡа ҡаршы көфөр һүҙҙәр әйттем, һәм белмәнем, л бәлә-ҡазаға тарыйһығыҙ, ул һеҙҙең улығыҙ. Раббым, көнләшеп өндәгән яуыздар миңә«Йософ — Кәнган еренән көтөүсенең улы», — тип ғазапланам да, мин уларға инандым да, аҙаштым да, һинең улың икәнен белмәйенсә, уны бушҡа ҡуйҙым да уның тураһында яуыз һүҙҙәр һөйләнем. Ир-егеттәр араһында кем шундай матурлыҡ тыуҙырыр? әллә ул, аҡыллы һәм ҡөҙрәтле Йософ кеүек тағы кем бар? Әммә һиңә, Хоҙайым, мин уны үҙ өҫтөмә алам, сөнки үҙем өсөн уны күңелемдән дә нығыраҡ яратам. Уны үҙ мәрхәмәтеңдең аҡылында имен тотоғоҙ, ә мине хеҙмәтсегә һәм хеҙмәтсегә йөкмәтегеҙ, мин уның аяғын йыуып, түшәген йыуып, уға хеҙмәт итеп, уға хеҙмәт итермен, ғүмерем буйына уға хеҙмәт итермен». Асенатҡа Архангел Михаил килә. 14. Ә Асенат Раббыға ғәйен таныуын туҡтатҡас, әлбиттә! көнсығышта күктән иртәнге йондоҙ барлыҡҡа килгән; Асенат уны күреп ҡыуанды ла: "Раббым Раббым минең доғамды ишеттеме? бының өсөн был йондоҙ — бөйөк көндөң бейеклеге тураһында хәбәрсе һәм хәбәрсе». Ә бына! иртәнге йондоҙ янында күк ҡуртымға алынған һәм ҙур һәм һөҙөмтәһеҙ яҡтылыҡ барлыҡҡа килгән. Һәм быны күргәс, Асенат уның йөҙөнә цинктарға ҡолап төштө лә, туранан-тура уға күктән бер ир килеп, яҡтылыҡ нурҙары ебәрҙе лә башы өҫтөндә торҙо. Йөҙөндә ятҡанда, илаһи фәрештә уға: "Асенат, тор", - тине. Һәм ул: «Камерамдың ишеге ябылып, башня бейек, ә ул минең камерама нисек килеп инде һуң?» — тине. Һәм ул, «Асенат, Асенат», — тип, уға икенсе тапҡыр шылтырата. Һәм ул: "Бына мин, Хоҙайым, һинең кем икәнңде әйт", - тине. Һәм ул: «Мин — Хоҙай Тәғәләнең баш капитаны һәм бөтә Аллаһы Тәғәләнең баш капитаны: тороғоҙ һәм аяҡтарығыҙҙа тороғоҙ, һүҙемде һеҙгә һөйләрмен», — тине. Һәм ул йөҙөн күтәреп күрҙе, һәм, әлбиттә! Йософҡа оҡшаған, халатлы, веноклы һәм батша штатындағы кеше, йөҙө йәшен кеүек, күҙҙәре ҡояш яҡтыһы кеүек, башының сәстәре янып торған факел уты кеүек, ҡулдары һәм аяҡтары уттан ялтырап торған тимер кеүек, тип ҡотҡара. сөнки уның ҡулынан да, аяғынан да осҡондар сыҡҡан. Ошоларҙы күреп, Асенат ҡурҡып, йөҙөнә ҡолай, хатта аяҡҡа баҫа ла алмай, сөнки ныҡ ҡурҡып, аяҡ-ҡулдары тирбәлә. Ир уға: "Шатланығыҙ, Асенат, ҡурҡмағыҙ; әммә тороғоҙ ҙа аяҡҡа баҫып тороғоҙ, һүҙемде һеҙгә һөйләрмен». Шунан Асенат торҙо ла аяҡҡа баҫты, фәрештә уға: "Ҡамасауламайынса икенсе камераңа инеп, һин кейенгән ҡара туниканы ситкә ҡуйып ҡуй, Сәкән кейемен лмәңдән ысҡындырып, баштыңдан циндерҙарҙы һелкетеп, йөҙөгөҙҙө һәм ҡулдарегеҙҙе саф һыу менән йыуып, аҡ теймәгән халат кейеп, сибәрлектең сағыу ҡабырғаһы менән ҡамсылы лозунгылар кейегеҙ, икеләтә, һәм миңә тағы кил, һәм мин
һиңә Раббымдан ебәрелгән һүҙҙәрҙе һөйләрмен». Шунан Асенат, биҙәүенең күкрәге булған икенсе камераһына инеп, уның тәлмәрйенен асып, аҡ, ваҡ, теймәгән халатты алып кейҙерҙе. уның лозунгылары тураһында бер гирлянда, күкрәге тураһында икенсе билбау. Һәм ул башынан цинктарҙы ла ысҡындырҙы ла, ҡулдарын һәм йөҙөн таҙа һыу менән йыуҙы, иң матур һәм матур мантия алып, башын япты. Майкл Асенатҡа Йософтоң ҡатыны буласағын әйтә. 15. Шунан ул илаһи баш капитан янына килеп, уның алдында торҙо, ә Хоҙай фәрештәһе уға: «Мантияны хәҙер башығыҙҙан алығыҙ, сөнки бөгөн һеҙ саф сиҙәм, ә башығыҙ — егеткә». Ә Асенат уны башынан алды. Һәм тағы ла илаһи фәрештә уға былай ти: «Шатланығыҙ, Асенат, сиҙәм һәм саф бул, әлбиттә! Хоҙай Тәғәлә үҙегеҙҙең ғәйебен таныу һәм доғағыҙҙың бөтә һүҙҙәрен ишетте, шулай уҡ ете көнлөк тәкәбберлектең хурлығын һәм ғазаптарын күрҙе, бының өсөн күҙ йәштәрегеҙҙән был цинктарға йөҙөгөҙгә тиклем бик күп балсыҡ барлыҡҡа килгән. Шуға ярашлы, шатлыҡлы бул, Асенат, сиҙәм һәм саф, сөнки! Һинең исемең тормош китабында яҙылған һәм мәңгегә һүтелмәйәсәк; әммә ошо көндән һин яңыртылаһың да, яңыртылаһың да, аҡланаһың да, ғүмерҙең фатихалы икмәген ашап, үлемһеҙлек тултырылған стакан эсеп, бәрәкәтһеҙлектең фатихаһыҙлығы менән майланаһың. Шатлыҡлы бул, Асенат, сиҙәм дә, саф та, әлбиттә! Раббың бөгөн һине Йософҡа кәләшкә бирҙе, ул үҙе лә мәңгегә һинең кейәүең булыр. Шунан һуң һеҙҙе Асенат тип атарға ярамай, әммә һинең исемең Һыйыныу ҡалаһы булыр, сөнки һиңә күп милләттәр һыйыныу урыны эҙләр һәм ҡанаттарың аҫтына һыйыныр, ә күп халыҡтар һинең аҡсаң менән һыйыныу урыны табыр, ә стеналарыңда Тәүбә итеп АллаҒа ҡысҡырған кешеләр имен тотолор; сөнки Ул Тәүбә — Юғарының ҡыҙы, һәм ул үҙе сәғәт һайын һиңә һәм бөтә тәүбәгә Аллаға мөрәжәғәт итә, сөнки ул тәүбәнең атаһы, һәм ул үҙе — бөтә ҡыҙҙарҙың да тамамлауы һәм күҙәтеүсеһе, һине сиктән тыш яратып, һәр сәғәт һайын һиңә Юғарыға ял итеүен үтенә, тәүбә иткәндәрҙең барыһына ла ул күктә ял урыны бирәсәк. һәм ул тәүбә иткән һәр кемде яңырта. Ә тәүбә — ғәҙеллек, саф, нәзәкәтле һәм йомшаҡ сиҙәм; Шуға күрә Алла Иң Юғары уны ярата, һәм бөтә фәрештәләр ҙә уны хөрмәт итә, һәм мин уны сиктән тыш яратам, сөнки ул үҙе лә минең һеңлем, һәм ул һеҙҙе яратҡан һайын мин дә һеҙҙе яратам. Ә бына! үҙ сиратымда Йософ янына барам һәм уның менән һиңә ҡағылышлы ошо һүҙҙәрҙең барыһын да һөйләрмен, ул бөгөн һинең эргәңә килеп, һине күреп ҡыуаныр, һине яратыр, кейәүең булыр, һин мәңгегә уның һөйөклө кәләше булырһың. Шуға ярашлы, мине ишет, Асенат, һәм туй халатын кейеп, боронғо һәм беренсе халатты кейеп, элекке камераңа һалынып, үҙеңдең бөтә һайлауҙарыңды ла һиңә һоҡландырғыс итеп ҡуйып, үҙеңде яҡшы кәләш итеп биҙәп, үҙең менән осрашырға әҙер бул; өсөн! ул үҙе бөгөн һиңә килә лә һине күреп ҡыуаныр». Раббы фәрештәһе Асенатхҡа ошо һүҙҙәрҙе һөйләп бөткәс, ул һөйләгәндәрҙең барыһына ла ҙур шатлыҡ менән ҡыуандырҙы ла, ергә ҡолап төштө лә, аяғы алдында уның йөҙөнә ҡолап төштө лә: "Мине ҡараңғылыҡтан азат итеү һәм нигеҙҙәренән сығарыу өсөн һине ебәргән Раббың Аллаң фатихалы. упҡын үҙе яҡтылыҡҡаһәм мәңгелеккә һинең исемем фатихалы. Әгәр ҙә мин мәрхәмәт тапһам, Раббым, күҙ алдыңда һәм шуны белерһең: һин әйткән һүҙҙәрҙең барыһын да үтәйәсәкһең, улар үтәлһен өсөн, һинең менән хеҙмәттәшең һөйләшһен». Фәрештә уға: "Әйтегеҙ", - ти. Һәм ул: «Мин
һиңә доға ҡылам, Раббым, был түшәктә бер аҙ ултыр, сөнки был түшәк саф һәм билдәһеҙ, сөнки унда бер ҡасан да башҡа ир-егет йәки башҡа ҡатын ултырмаған, ә мин һинең алдыңа өҫтәл һәм икмәк ҡуйырмын, ашарһың да, мин дә һиңә иҫке һәм яҡшы шарап алып килермен, күккә табан барып етер еҫ, унан эсерһең дә, шунан һуң һинең юлыңа китәрһең». Һәм ул ҡатынға: "Ашыҡ һәм тиҙ генә килтер", - ти. Асенат үҙенең магазинында бал ҡорттарын таба. 16. Ә Асенат уның алдына буш өҫтәл ҡуйырға ашыҡты; һәм, икмәк алып ҡайта башлағас, илаһи фәрештә уға: "Миңә лә бал ҡорто алып кил", - ти. Һәм ул бер урында торҙо ла, магазинында балсыҡ ҡабырғаһы булмауы өсөн аптырап, ҡайғырҙы. Илаһи фәрештә уға: "Ни өсөн тораһығыҙ әле?" — ти. Һәм ул: «Раббым, ҡала ситенә малай ебәрермен, сөнки мираҫыбыҙ яҡын, һәм ул килеп, тиҙ генә береһен алып килер, һәм мин уны һинең алдыңа ҡуйырмын», — тине. Илаһи фәрештә уға былай ти: «Келәтегеҙгә инегеҙ һәм өҫтәлдә ятҡан балсыҡ кәбеҫтәһен табырһығыҙ; алып, хетле килтерегеҙ». Һәм ул: "Раббым, минең магазинымда балсыҡтың ҡабырғаһы юҡ", - тине. Һәм ул: "Бар, табырһың", - тине. Ә Асенат үҙенең магазинына инеп, өҫтәл өҫтөндә ятҡан бал ҡортын тапты; һәм ҡабырға ҡар кеүек оло-аҡ, бал менән тулы ине, һәм ул бал күк ысыҡ кеүек ине, ә уның еҫе тормош еҫе кеүек ине. Шунан Асенат аптырап: «Был кеше ауыҙынан был ысҡындырғысмы?» — тип уйлай. Ә Асенат шул ҡабырғаны алып килеп өҫтәлгә ҡуйҙы ла өҫтәлгә ҡуйҙы ла, фәрештә уға: "Ни өсөн һин: "Минең өйөмдә бал ҡорто юҡ", - тинең, һәм, әлбиттә! Һин мине килтерҙеңме?» — тип ҡысҡырғанһығыҙҙыр. Һәм ул: «Раббым, мин бер ҡасан да үҙемдең өйөмә бал ҡорто һалманым, әммә һеҙ әйткәнсә эшләнеләр. Быны ауыҙымдан сығарҙыңмы? бының өсөн уның еҫе — май еҫе кеүек». Ә ир ҡатындың аңлауына йылмайҙы. Шунан ул ҡатынды үҙенә саҡыра, һәм, ҡатын килгәс, уң ҡулын һуҙып, башын тотоп алды ла, уң ҡулы менән башын һелкеткәндә, Асенат фәрештәнең ҡулынан ныҡ ҡурҡҡан, сөнки ҡыҙыл-эҫе тимер манераһынан һуң уның ҡулынан осҡондар тоҡанған, һәм шуға ярашлы ул һәр ваҡыт фәрештә ҡулына бик ныҡ ҡурҡып, тирбәлеп торған. Һәм йылмайып: "Һин, Асенат, фатихалыһың, сөнки һиңә Алланың һөҙөмтәһеҙ серҙәре асылды; һәм барлыҡ кешеләр ҙә Тәүбә итеп Хоҙайға ҡысҡыралар, сөнки был ярҙамды ашарҙар, сөнки был коммуна — тормош рухыһәм был рәхәтлек ожмахы бал корттары Алла һәм һәр сәскә ожмахындағы раузаларҙан барлыҡҡа килгән, һәм унан фәрештәләрҙе, Алланың бөтә һайланған улдарын һәм Аллаһы Тәғәләнең бөтә улдарын ашағыҙ, уны ашаған һәр кем мәңге үлмәйәсәк». Шунан илаһи фәрештә уң ҡулын һуҙып, тараҡтан бәләкәй генә киҫәк алып ашаны ла, үҙ ҡулы менән Асенат ауыҙына ҡалғанды һалып: "Ашағыҙ", - тине лә ашаны. Фәрештә уға: "Әлбиттә! хәҙер һин тормош икмәген ашағанһың да, бер стакан үлемһеҙлекте иҫерткес эскәнһең дә, тейелгеһеҙлек менән майланғанһың; ло! хәҙер һинең тәнеңә Юғары фонтандан тереклек сәскәләре, һөйәктәрең сыға Алланың рәхәтлеге ожмахы күлдәктәре кеүек майлы булырға тейеш һәм һине антһыҙ көстәр һаҡлап ҡалыр; шуға ярашлы, йәшлегең ҡартлыҡты ла, матурлығың да мәңгегә уңышһыҙлыҡҡа осрамаҫ, ә һин бөтәһенең дә стеналы әсәҡалаһы булырһың». Ә фәрештә комбинды ҡуҙғата, шул янсыҡ күҙәнәктәренән бал балдаҡтары күп була, ә күҙәнәктәр һанһыҙ була, тиҫтәләрсә мең тиҫтәләрсә мең һәм меңдәрсә була. Бал балдаҡтары ла ҡар кеүек аҡ ине, ә
ҡанаттары көрән һәм ҡыҫала әйберҙәр кеүек һәм скарлат кеүек; һәм уларҙың да ҡапыл һыҙлауҙары булған һәм бер кемде лә йәрәхәтләмәгән. Шунан бөтә бал ҡорттары Асенатты аяҡтан башына тиклем уратып ала, ә күҙәнәктәрҙән батшабикәләре кеүек башҡа бөйөк бал ҡорттары барлыҡҡа килә, һәм улар уның йөҙөнә һәм ирендәренә әйләнеп, ауыҙына һәм ирендәренә фәрештә алдында ятҡан ҡыҫынҡы кеүек ҡысҡырып ебәрә; һәм шул балдаҡтарҙың барыһы ла Асенаттың ауыҙына менеп, ҡабырғанан бешергән. Фәрештә бал корттарына: "Хәҙер үҙ урыныңа бар", - тине. Шунан бөтә балталары ла күтәрелде лә осоп күккә китте; әммә Асенатты йәрәхәтләргә теләгәндәрҙең барыһы ла ергә ҡолап үлә. Шунан фәрештә таяғын үле балсыҡ өҫтөнә һуҙып: "Тор һәм кит, һин дә үҙ урыныңа бар", - тине. Шунан үлгән балдаҡтарҙың барыһы ла күтәрелеп, Асенат йортона йәнәш торған һарайға юллана һәм емеш биреүсе ағастарға йәшәү урынын ала. Майкл китә. 17. Ә фәрештә Асенатҡа: "Һин был нәмәне күрҙеңме?" — тип әйтә. Һәм ул: "Эйе, Раббым, мин ошоларҙың барыһын да күрҙем", - тине. Илаһи фәрештә уға былай ти: «Минең бөтә һүҙҙәрем дә, алтын менән бәйләнгән нәҙек һыҙығым да шулай булыр, һәр береһенең башында алтын таж торған; бөгөн мин һеҙгә һөйләгәнсә". Шунан Хоҙай фәрештәһе өсөнсө тапҡыр уң ҡулын һуҙып, тараҡ яғына тейҙе, һәм туранан-тура ут өҫтәлдән килеп тараҡты йотты, әммә өҫтәл аҡһыл-көрсөктө йәрәхәтләмәне. Яндырып камераны тултырғас, Асенат илаһи фәрештәгә былай ти: «Раббым, минең менән йәш сағымдан уҡ тәрбиәләнгән һәм бер төндә минең менән тыуған, мине көткән ете ҡыҙ бар, һәм мин уларҙың барыһын да һеңлем кеүек яратам. Мин уларға шылтыратам да, һин дә фатихаларһың, хатта һин миңә фатиха бирһәң дә». Фәрештә уға: "Шылтырат", - тине. Шунан Асенат ете ҡыҙҙы саҡырып, фәрештә алдына ҡуйҙы ла фәрештә уларға: "Раббың Хоҙай һине фатихалар, һәм һин ете ҡаланың һыйыныу терәге булырһың, һәм шул ҡаланың бөтә һайланғандары һиңә мәңге ял итер", - тине. Ошонан һуң илаһи фәрештә Асенатҡа: "Ошо өҫтәлде алып ташла", - ти. Әсенат өҫтәлде сисеү өсөн боролош яһағанда, ул туранантура уның күҙҙәренән сығып китә, ә Асенат уны көнсығышҡа табан күккә табан барған дүрт атлы арба итеп күрә, ә арба ут ялҡыны кеүек була, ә аттар йәшен тиҙлегендә тора, һәм шул арба өҫтөндә фәрештә тора. Шунан Асенат: «Силсилә менән ахмаҡ мин, түбән кеше, шуның өсөн минең камерама күктән кеше килеп ингәндәй һөйләнем! Мин уға Алланың килгәнен белмәй инем; һәм ло! хәҙер үҙ урынына кире күккә китә». Һәм ул үҙ-үҙенә: «Мәрхәмәтле бул, Раббым, ҡоллоғоңа, һәм һинең кәнизәгеңдән ҡотолорға, сөнки мин үҙем өсөн һинең алдыңда наҙанлыҡта ашығыс һүҙҙәр әйттем», — тине. Асенаттың йөҙө үҙгәрә. 18. Ә Асенат әле был һүҙҙәрҙе үҙ-үҙенә һөйләгәндә, әлбиттә! егет, Йософтоң хеҙмәтселәренең береһе: "Бөгөн һиңә Йософ, Алланың ҡөҙрәтле кешеһе Йософ кил", - ти. Һәм тура юлда Асенат йортоноң күҙәтеүсеһенә шылтыратып: «Ашыҡ, мина йортомдо әҙерләгеҙ һәм яҡшы төшкө аш әҙерләгеҙ, бының өсөн бөгөн беҙгә Алланың ҡөҙрәтле кешеһе Йософ килә», — тине. Ә йорттоң күҙәтеүсеһе уны күргәс, ҡайғырып илап ебәрҙе; һәм уның уң ҡулын тотоп, нәзәкәтле итеп үбеп: "Һин, ханым, шул йөҙөгөҙ шулай ҡысҡырып еҫе аптырап торамы
ни?" Һәм ул: «Мин үҙемдең башым тураһында ҙур ауыртыу кисерҙем, йоҡо күҙҙәремдән китте», — тине. Шунан йорттоң күҙәтеүсеһе сығып китте лә өйҙө лә, киске ашты ла әҙерләне. Ә Асенат фәрештәнең һүҙҙәрен һәм күрһәтмәләрен иҫенә төшөрөп, уны биҙәгән күкрәге булған икенсе камераһына инеп, уның ҙур кофтаһын асып, уны күреү һәм кейеү өсөн йәшен кеүек тәүге халатын сығарҙы; һәм ул үҙен шулай уҡ алтын һәм ҡиммәтле таштарҙан торған сағыу һәм батша менән ырғытты, һәм ҡулына алтын беләҙектәр, ә аяҡтарына алтын бушкиндар, муйынына ҡиммәтле орнамент, башына алтын венок һалған; һәм уның алғы яғындағы кеүек венокта ҙур сапфир ташы була, ә оло ташты урап үтеп, алты ташты ҙур хаҡҡа урап үтә, бик мөғжизәле мантия менән башын яба. Асенат үҙ йортоноң күҙәтеүсеһенең һүҙҙәрен иҫенә төшөрөп, уның йөҙө ҡысҡырғанын әйткәс, ул сиктән сығып ҡайғырҙы ла: "Үкенес мин, түбән, сөнки йөҙөм ҡысҡырып илаған. Йософ мине шулай күрер һәм мине ул бер нәмәгә лә ҡуймаясаҡ». Һәм ул, ярҙамсыһына: "Миңә фонтандан таҙа һыу алып кил", - ти. Һәм, алып килгәс, уны бассейнға ҡойҙо ла, йөҙөн йыуыу өсөн бөгөлөп, үҙ йөҙөн ҡояш кеүек балҡып торғандай күрә, ә күҙҙәре ҡалҡып сыҡҡанда иртәнге йондоҙ кеүек, ә яңаҡтары күк йондоҙо, ә ирендәре ҡыҙыл раузалар кеүек, башының сәстәре Алла ожмахындағы емештәре араһында сәскә атҡан йөҙөм кеүек ине, муйыны күп төрлө ципресс булараҡ. Ә Асенат, ошоларҙы күргәс, күҙ алдында үҙенә хайран ҡалып, ҙур шатлыҡ менән ҡыуандырҙы ла, йөҙөн дә йыуманы, сөнки: "Ошо бөйөк һәм матур матурлыҡты йыумаһын өсөн", - тине. Уның йорто күҙәтеүсеһе шунан ҡайтып: «Һин ҡушҡандың барыһы ла эшләне», — тип әйтә; һәм, уны күргәс, ул ныҡ ҡурҡҡан һәм оҙаҡ ваҡыт тетрәнеп тотолған, һәм ул уның аяҡ аҫтына ҡолап: "Был минең хужабикәм ни? Һеҙҙе уратып алған был матурлыҡ ниндәй бөйөк һәм мөғжизәле? Һине улы Йософҡа кәләш итеп күктең Раббыһы һайлағанмы?» Йософ ҡайта һәм уны Асенат ҡабул итә. 19. Ә әле ошоларҙы һөйләп йөрөгәндә, Асенатҡа бер малай килеп: "Әлбиттә! Йософ беҙҙең һарай ишектәре алдында тора». Шунан Асенат, Йософто ҡаршы алыр өсөн, ете ҡыҙ менән ҡалҡыулығынан баҫҡыстан төшөп, йортоноң күтәрмәһендә торҙо. Һәм, Йософ һарайға килеп ингәс, ҡапҡалар ябыла һәм бөтә таныш булмаған кешеләр тышта ҡала. Ә Асенат күтәрмәнән Йософто ҡаршы алырға сыҡты ла, уны күргәс, уның матурлығына хайран ҡалып: "Һин кемһең, дамсель? Тиҙ генә әйт». Һәм ҡатын уға былай ти: «Мин, Хоҙайым, мин һинең ҡул эшсем Асенат; минән ташлаған барлыҡ поттарым да һәләк булды. Ә бөгөн миңә күктән бер ир килде һәм миңә икмәк бирҙе һәм мин туҡландым, ә мин бәрәкәтле стакан эстем, һәм ул миңә: "Мин һиңә Йософҡа кәләш бирҙем, ә ул үҙе. мәңгегә кейәүең булыр; һәм һинең исемең Асенат тип аталмаҫ, әммә ул «Һыйыныу ҡалаһы» тип аталырға тейеш, һәм Хоҙай Алла күп халыҡтар өҫтөнән хакимлыҡ итәсәк, һәм һеҙҙең аша улар Һеҙҙең аша АллаҒа һыйыныу эҙләрҙәр». Һәм ир: "Мин дә Йософ янына барырмын, уның ҡолағына һиңә ҡағылышлы ошо һүҙҙәрҙе һөйләрмен", - тине. Ә хәҙер беләһеңме, Раббым, әгәр һиңә шул кеше килде икән һәм һиңә минең алдымда һөйләшкән икән». Шунан Йософ Асенатҡа былай ти: «Һин, ҡатын-ҡыҙ, Аллаһы Тәғәләнән, һинең исемең мәңгегә фатихалы, сөнки Раббың һинең стеналарыңа нигеҙ һалды, тере Алла улдары һинең һыйыныу ҡалаһында йәшәр, һәм улар өҫтөнән Мәңгелеккә Раббы Аллаһ хакимлыҡ итер.
Сөнки ул кеше бөгөн миңә күктән килде һәм ошо һүҙҙәрҙе миңә әйтте һеҙгә ҡағылышлы. Ә хәҙер миңә хетле кил, һин сиҙәм дә, таҙа ла, ә ни өсөн һин ситкә тайпылырға? «Шунан Йософ ҡулдарын һуҙып, Асенатты һәм Асенат Йософто ҡосаҡланы, һәм улар бер-береһен оҙаҡ үбештеләр, һәм икеһе лә яңынан рухта йәшәнеләр. Ә Йософ Асенатты үбеп, уға тормош рухын бирә, һуңынан икенсе тапҡыр уға зирәклек рухы бирә, өсөнсө тапҡыр уны нәзәкәтле итеп үбеп, хәҡиҡәт рухын бирә. Пятидесятник әйләнеп ҡайта һәм Асенатты Йософҡа бәйән итергә теләй, әммә Йософ фирғәүендән ҡулын һорарға ҡарар итә. 20. Һәм, оҙаҡ ваҡыт бер-береһен ҡыҫып, ҡулдарының сылбырын ҡыҫып алғас, Асенат Йософҡа: «Хетсе, хоҙайым, беҙҙең өйгә ин, шуның өсөн мин үҙ өлөшөмдән өйөбөҙҙө һәм ҙур төшкө ашты әҙерләнем», — тине. Һәм ҡатын уның уң ҡулын тотоп, уның йортона алып инә һәм атаһының Пятифрес креслоһына ултырта; һәм уның аяғын йыуыу өсөн һыу алып килгән. Йософ: «Сиҙәмдәрҙең береһе килеп аяғымды йыуһын», — тине. Ә Асенат уға: "Эй, Раббым, шуның өсөн һин минең Раббым һәм мин һинең ҡул кәштәң. Ә ни өсөн шуны эҙләгеҙ, икенсе сиҙәм аяҡты йыуырға тейеш? сөнки һинең аяҡтарың — аяҡтарым, ә ҡулдарың ҡулдарымды мина, ә күңелең күңелем, ә икенсеһе аяҡтарыңды йыумаҫ». Һәм ҡатын уны ҡыҫып, аяғын йыуҙы. Шунан Йософ уң ҡулын тотоп, уны нәзәкәтле итеп үбеп ала һәм Асенат башын нәзәкәтле итеп үбеп ала, шунан ул уны уң ҡулына ултырта. Шунан уның атаһы, әсәһе һәм уның бөтә туғандаштары мираҫтан киләләр, һәм уның Йософ менән ултырғанын һәм туй кейеменә кейенгәнен күрәләр. Һәм уның матурлығына һоҡландылар ҙа, үлгәндәрҙе тиҙләтеүсе Аллаға ҡыуандылар һәм данланылар. Ошо әйберҙәрҙән һуң эсеп эстеләр; һәм, барыһын да шатландырып, Пятифрес Йософҡа: «Иртәгә мин Мысырҙың бөтә ерҙәренең барлыҡ кенәздәрен һәм сатраптарын саҡырырмын, һеҙҙең өсөн туй яһармын, ҡыҙым Асенатты ҡатынына алып ҡайтырһығыҙ», — тине. Әммә Йософ: «Мин иртәгә фирғәүенгә батшаға барам, сөнки ул үҙе минең атайым һәм мине бөтә был ер өҫтөнән хаким итеп тәғәйенләй, һәм мин уның менән Асенат тураһында һөйләшермен, һәм ул уны миңә ҡатынына бирер», — тигән. Ә Пятидес уға: "Тыныс юлға сығығыҙ", - тине. Йософ Асенатҡа өйлана. 21. Ә Йософ ул көндө Пятифрала ҡала, һәм ул Асенатҡа инмәй, шуға күрә: «Аллаға табыныусы ирҙең кейәүгә сығыр алдынан ҡатыны менән йоҡлауы осрашмай», — тип әйтеүе һис тә ғәжәйеп түгел. Ә Йософ иртәрәк торҙо ла Фирғәүенгә китә һәм уға: "Миңә Гелиополис руханийы Пятидестың ҡыҙы Асенатты ҡатынға бирегеҙ", - тине. Фирғәүен оло шатлыҡ менән ҡыуандырҙы ла Йософҡа: "Әлбиттә! был ҡатынға мәңгелеккә бәйләнгән түгелме ни? Шуға ярашлы, ул шунан һуң да, мәңгелек тә ҡатын булһын». Шунан фирғәүен Пятидес ебәрә һәм шылтырата, ә Пятидес Асенатты алып киләләр һәм фирғәүен алдына ҡуялар; Фирғәүен уның матур булыуына хайран ҡала һәм былай ти: "Йософтоң Раббыһы һине фатихалар, бала, һәм һинең был матурлығың мәңгегә ҡалыр, сөнки ЙософТоң Раббыһы һине уның өсөн кәләш итеп һайлаған: сөнки Йософ — Аллаһы Тәғәләнең улы, һәм һине уның кәләше тип атарға мөмкин." Ошоларҙан һуң Фирғәүен Йософ менән Асенатты алып, уның йортонда
боронғо замандан уҡ булған алтын веноктар ҡуя һәм Фирғәүен Йософтоң уң ҡулына Асенатты ҡуя. Фиргаун ҡулдарын баштарына ҡуйып: «Хоҙай Тәғәлә һине фатихалар, мәңгелеккә тиклем күбәйер, ҙурайтыр һәм данлар». Шунан Фирғәүен уларҙы бер-береһенә ҡаршы борҙо ла ауыҙына алып килде, һәм улар бер-береһен үбеп алды. Фирғәүен Йософ менән ете көн дауамында бик шәп төшкө аш һәм күп эсемлек ашап туй үткәрә, Мысырҙың барлыҡ хакимдарын һәм барлыҡ халыҡ батшаларын саҡырып: «Йософ менән Асенаттың туйының ете көнөндә эшләйәсәк һәр кеше мотлаҡ үлер», — тип иғлан итә. Туй тамамланғас та, төшкө аш тамамланғас, Йософ Асенатҡа инә, ә Асенатты Йософ менән яланғас Манассес һәм уның ҡустыһы Эфраим Йософтоң йортонда уйлап таба. Асенат Яҡуп менән таныша. 22. Ете йыл муллыҡ үткәс, аслыҡтың ете йылы килә башланы. Һәм, Яҡуп улы Йософ тураһында ишеткәс, аслыҡтың икенсе йылында, икенсе айҙа, бөтә яҡындары менән Мысырға килә һәм Гошенға төпләнә. Ә Асенат Йософҡа: "Мин барып атайығыҙҙы күрермен, сөнки атайығыҙ Израиль минең атайым һәм Аллам кеүек. Йософ уға: "Һин минең менән барып атайымды күрерһең", - тине. Ә Йософ менән Асенат Яҡупҡа Гошен ерендә киләләр, Иосифтың ҡәрҙәштәре улар менән таныша һәм ерҙәге йөҙҙәренә буйһона. Шунан икеһе лә Яҡупҡа инә; ә Яҡуп түтәлендә ултыра ине, ә ул үҙе лә нескә ҡартлыҡта ине. Һәм, Асенат уны күргәс, уның матурлығына хайран ҡалған, сөнки Яҡуп бик матур булған, һәм уның ҡартайған сағында уҡ ҡартайған, ә башының бөтә башы ҡар кеүек аҡ төҫтә булған, ә башының сәстәре бөтөнләй яҡын һәм ҡалын булған, ә һаҡалы аҡ төҫтә күкрәгенә тейгән, күҙҙәре шатланып, ялтырап торған, фәрештә кеүек уның һөңгөләре, яурындары һәм ҡулдары, тубыҡтары, быҙауҙары һәм алпауыт булараҡ аяҡтары. Шунан Асенат, уны шулай күргәс, хайран ҡала ла ҡолай һәм ергә йөҙөнә буйһона. Ә Яҡуп Йософҡа: «Был минең киленемме, ҡатыныңмы? Ул Аллаһы Тәғәләнән булырға тейеш». Шунан Яҡуп Асенатты үҙенә һәм үҙенә саҡырған уны фатихаланы һәм нәзәкәтле үбеште; Ә Асенат ҡулдарын һуҙып, Яҡуптың муйынын тотоп, муйынына эленеп, уны нәзәкәтле итеп үбеп алды. Ә ошо әйберҙәрҙән һуң эсеп эстеләр. Шунан йософ та, Асенат та уларҙың йортона китә; Симеон менән Леви, Лияның улдары ғына уларҙы алға алып сығалар, әммә Лия менән Рәхиләнең ярҙамсылары Биллаһ менән Зильпахтың улдары уларҙы алып барыуға ҡушылмайҙар, сөнки уларға көнләшәләр һәм нәфрәт итәләр. Ә Леви Асенаттың уң яғында, ә Симеон уның һул яғында була. Ә Асенат Левиҙың ҡулын тотоп ала, сөнки ул уны Йософтоң бөтә туғандарынан да өҫтөнөрәк, пәйғәмбәр һәм Аллаға табыныусы һәм Раббынан ҡурҡҡан кеше булараҡ бик ярата. Сөнки ул аңлайышлы кеше һәм пәйғәмбәр булған Юғарынан, һәм ул үҙе күктә яҙылған хаттарҙы күреп, уларҙы уҡып, Асенатҡа йәшерен рәүештә асып бирә; бының өсөн Леви үҙе лә Асенатты бик ярата һәм ял итеү урынын юғарыла күрә. Фирғәүендең улы Симеон менән Левиҙы Йософто үлтерергә этәрә. 23. Йософ менән Асенат үтеп барғанда, Яҡуп янына барғанда фирғәүендең беренсе улы уларҙы стенанан күреп ҡала, ә Асенатты күргәс, уның матурлығын уҙып китеүе арҡаһында
уға асыулана. Шунан Фирғәүендең улы уға хәбәрселәр ебәрә, һәм уға Симеон менән Левиҙы саҡыра; һәм, улар килеп, уның алдына баҫып торғас, Фирғәүендең беренсе улы уларға былай ти: «Мин һинең бөгөнгө көндә ер йөҙөндәге бөтә кешеләрҙән өҫтөнөрәк ҡөҙрәтле ир-егеттәр икәнеңде беләм, һәм ошо уң ҡулдарың менән Шехимит ҡалаһы ҡолатылды, һәм һинең ике ҡылысың менән 30 мең яугир ҡырҡылды. Һәм мин бөгөн һине үҙемә юлдаш итеп алып, һиңә күп алтын һәм көмөш, хеҙмәт итеүсе ир-егеттәргә, хеҙмәтсе хеҙмәтселәргә, йорттарға, ҙур мираҫҡа, һин минең яғыма дәғүәләшеп, миңә игелек ҡылырмын; бының өсөн мин һинең ағайың Йософтан бик шәп алдым, сөнки ул үҙе Асенатты ҡатынға алып китте, һәм был ҡатын миңә элеккенән үк бәйән ителде. Ә хәҙер минең менән килегеҙ, мин Йософҡа ҡаршы көрәшәсәкмен, уны ҡылысым менән үлтерәсәкмен, ә Асенатхты ҡатынға алып китәм, ә һеҙ минең яныма туғандаш һәм тоғро дуҫтар булырһың. Әммә, һүҙемде ишетмәһәң, мин һине ҡылысым менән ең». Һәм, ошоларҙы әйткәс, ҡылысын сығарып, уларға күрһәтте. Ә Симеон ҡыйыу һәм ҡыйыу кеше ине, һәм ул уң ҡулын ҡылысының элмәгенә һалып, уның ҡабырғаһынан төшөрөп, фирғәүендең улына ҡаты һүҙҙәр әйткәне өсөн һуҡтырырға уйлаған. Шунан Леви йөрәгенең уй-фекерен күрә, сөнки ул пәйғәмбәр була һәм аяғы менән Симеондың уң аяғына баҫа һәм, асыуынан туҡтау өсөн уға ҡул ҡуйып, уны баҫа. Ә Леви Симеонға тыныс ҡына былай ти: «Ни өсөн һеҙ был кешегә асыуланаһығыҙ? Беҙ — Аллаға табыныусы ир-егеттәр һәм яуызлыҡҡа яуызлыҡ ҡылыу беҙҙең өсөн осрашмай». Артабан Леви фирғәүендең улына асыҡтан-асыҡ йомшаҡ йөрәк менән былай тине: «Ни өсөн был һүҙҙәрҙе Раббыбыҙ әйтһен? Беҙ — Аллаға табыныусы ир-егеттәр, ә атайыбыҙ — Алланың иң Юғары дуҫы, ә ағайыбыҙ — Алла улы. Ә беҙ был яуыз эште нисек башҡара алабыҙ, Аллабыҙ, атайыбыҙ Израиль һәм ағайыбыҙ Йософ алдында гонаһ ҡылырға? Ә хәҙер һүҙемде ишетегеҙ. Аллаға табынған кешенең ниндәй ҙә булһа аҡыл эйәһенә зыян күреүе осрамай; һәм, әгәр берәйһе Аллаға табынған кешене яраларға теләһә, Аллаға табынған кеше үҙенән үс алмай, сөнки ҡулында ҡылыс юҡ. Ағайыбыҙ Йософ тураһында тағы ла ошо һүҙҙәрҙе һөйләүҙән һаҡ булығыҙ. Әммә, яуыз кәңәшеңде дауам итһәң, һин, әлбиттә! ҡылыстарыбыҙ һиңә ҡаршы һыҙыла». Шунан Симеон менән Леви уларҙы һыҙып ташлай ҡылыстары кәштәләренән ҡылыстар килеп: "Күрәһеңме, хәҙер ошо ҡылыстарҙы күрәһеңме? Ошо ике ҡылыс менән Хоҙай Тәғәлә шехимдарға ҡарамаҫтан язаға тарттырыла, израиль улдарына һеңлебеҙ Динә аша, Хаморҙың улы Шехем быны эшләһәләр ҙә, язаға тарттырылалар». Фирғәүендең улы, ҡылыстарҙың һыҙылғанын күргәс, сиктән тыш ҡурҡып, бөтә тәненә тирбәлеп китте, шуның өсөн улар ут ялҡыны кеүек ялтырап торҙолар, күҙҙәре йомолды, һәм ул аяҡ аҫтында ергә йөҙөнә ҡолап төштө. Шунан Леви уң ҡулын һуҙып, уны тотоп ала: «Тороғоҙ һәм ҡурҡмағыҙ, тик ағайыбыҙ Йософҡа ҡағылышлы ниндәй ҙә булһа яуыз һүҙ һөйләүҙән һаҡ булығыҙ»,- тине. Шулай итеп, Симеон да, Леви ҙа йөҙө алдына сығып китә. Фирғәүендең улы Дэн һәм Гад менән йософто үлтерергә һәм Асенатҡа тартып алырға йыйына. 24. Фирғәүендең улы, Йософтоң туғандарынан ҡурҡҡанға күрә, ҡурҡыу һәм ҡайғы менән тулы булыуын дауам итә, йәнәһе, Асенаттың матурлығы арҡаһында сиктән тыш ныҡ асыулана, бик ныҡ ҡайғыра. Шунан уның хеҙмәт итеүсе ирҙәре ҡолағына: "Әлбиттә! Бильхахтың улдары һәм
Зилпахтың улдары, Яҡуптың ҡатындары Лия менән Рәхиләнең ярҙамсылары Йософ менән Асенатҡа ҡаршы ҙур дошманлыҡта торалар һәм уларҙы нәфрәт итәләр; былар һиңә бөтә нәмәлә лә һинең ихтыярың буйынса булыр». Туранан-тура Фирғәүендең улы илселәр ебәрә һәм уларға шылтырата, төндөң тәүге сәғәтендә үк уның янына киләләр, һәм улар уның янында торалар, һәм ул уларға: "Мин күптәрҙән һинең ҡөҙрәтле ир икәнлегеңде белдем", - ти. Ә өлкән ҡәрҙәштәр Дэн менән Гад, тине уға: «Раббым хәҙер үҙенең хеҙмәт итеүсе ир-егеттәре менән нимә теләй, шуны һөйләһен, хеҙмәт итеүселәрегеҙ ишетһен һәм беҙ үҙ ихтыярығыҙ буйынса эшләһен», — тип. Шунан Фирғәүендең улы оло шатлыҡ менән ҡыуана һәм үҙенең хеҙмәт итеүсе ирегеттәренә: "Хәҙер минән ҡыҫҡа ваҡытҡа ситкә тайпыл, бының өсөн минең был ирҙәр менән йәшерен телмәрем бар", - тине. Һәм улар барыһы ла ситкә тайпылды. Шунан Фиргаундең улы ялған һөйләп бирҙе лә: "Әлбиттә! хәҙер фатиха һәм үлем — йөҙөгөҙ алдында; үлемгә түгел, ә фатиханы алаһыңмы, сөнки һин ҡөҙрәтле ирҙәр һәм ҡатынҡыҙ булараҡ үлмәйәсәкһең; әммә ҡыйыу булығыҙ һәм дошмандарығыҙҙан үс алығыҙ. Сөнки ағайың Йософтоң әйткәнен ишеттем Атайым Фирғәүен: «Дан менән Ғәд, Нафтали менән Ашер — минең туғандарым түгел, ә атайымдың ярҙамсыларының балалары: шуға күрә атайымдың үлемен көтәм, уларҙы ерҙән һәм уларҙың бөтә мәсьәләһенән һөртөрмен, беҙҙең менән мираҫҡа ҡалмаһын өсөн, сөнки улар — эшсе балалар. Бының өсөн мине исмаилдарға ла һаттылар, миңә ҡарата яуызлыҡ ҡылыуҙарына ҡарамаҫтан, тағы ла уларға бирермен; тик атайым ғына үлер». Ә атайым Фирғәүен уны ошолары өсөн маҡтап: "Һин яҡшы һөйләштең, бала. Шуға ярашлы, минән ҡөҙрәтле ирҙәрҙе алығыҙ һәм уларға ҡаршы һеҙгә ҡаршы ҡылған эштәре буйынса барығыҙ, һәм мин һеҙгә ярҙам итермен». Ә Дэн менән Гад ишеткәс Фирғәүендең улынан килгән был әйберҙәр, бик борсолдолар, сиктән сығып ҡайғырҙылар, һәм уға: "Беҙ һиңә доға ҡылабыҙ, Раббым, беҙгә ярҙам ит; шуның өсөн беҙ һинең ҡолдарың һәм ҡолдарың һәм һинең менән үләсәкбеҙ». Фирғәүендең улы: "Әгәр ҙә һеҙ ҙә минең һүҙҙәремде ишетһәгеҙ, мин һеҙгә ярҙамсы булырмын", - тине. Һәм уға: "Беҙгә нимә теләйһең, шуны эшлә, үҙең теләгәнсә эшләрбеҙ", - тинеләр. Фирғәүендең улы уларға былай ти: «Мин был төндә атайым Фирғәүенде үлтерәсәкмен, сөнки Фирғәүен Йософтоң атаһы кеүек һәм һиңә ҡаршы ярҙам итәсәген әйтте; һәм һин Йософто үлтерәһеңме, ә Асенатхты үҙемә ҡатынға алып китәм, ә һин минең туғандаштарым һәм бөтә мөлкәтемдең вариҫтары булырһың. Тик шулай эшлә». Ә Дэн менән Гад уға: «Беҙ һеҙ бөгөн ир-егеттәргә хеҙмәт итәбеҙ һәм барыһын да эшләйәсәкбеҙ һин беҙгә ҡушҡан нәмәләр. Йософтоң Асенатҡа: "Иртәгә мираҫыбыҙ милкенә барығыҙ, бының өсөн винтовка миҙгеле", - тип әйткәнен ишеттек; һәм уның менән һуғышҡа алты йөҙ ҡеүәтле ир-егетте һәм илле форвардты ебәргән. Шуға күрә хәҙер беҙҙе ишетегеҙ һәм Раббыбыҙ алдында сығыш яһарбыҙ». Һәм уға бөтә йәшерен һүҙҙәрен ысҡындыралар. Шунан Фирғәүендең улы дүрт туғанына биш йөҙ кеше бүләк итә һәм уларҙы үҙҙәренең начальниктары һәм начальниктары итеп тәғәйенләй. Дэн менән Гад уға: «Беҙ бөгөн һеҙ ир-егеттәргә хеҙмәт итәбеҙ һәм һеҙ ҡушҡандың барыһын да эшләйәсәкбеҙ, төнөн юлға сығырбыҙ ҙа, йырында көтөп ятып, ҡамыр ҡалынлығында йәшенербеҙ; һәм һин үҙең менән илле йәйәне ат өҫтөнә алып, беҙҙән күпкә алдараҡ бараһың да, Әсенәт килеп беҙҙең
ҡулыбыҙға эләгер, беҙ уның менән булған ирҙәрҙе ҡырҡырбыҙ, һәм ул үҙе лә арбаһы менән быға тиклем ҡасып, ҡулдарыңа эләгеп, һин уға күңелең теләгәнсә эшләрһең; һәм ошо әйберҙәрҙән һуң, Асенат өсөн ҡайғырған саҡта, Йософто ла 2000 йылдың 20-нән һуң мыҫҡыл итербеҙ; шулай уҡ уның балалары алдында ла мыҫҡыл итербеҙ». Фирғәүендең ул саҡтағы беренсе улы, ошоларҙы ишеткәс, сиктән сығып ҡыуана, уларҙы һәм улар менән ике мең хәрбиҙе ебәрә. Йырынға килеп еткәс, ҡамыр ҡалынлығында йәшеренеп, дүрт ротаға бүленеп, йырындың алғы яғындағы кеүек үҙ станцияһын алғы яғындағы кеүек алып, юлдың был яғындағы һәм шул яҡтағы биш йөҙ ир-егетте алалар, ә йырындың яҡын яғында ҡалғандары ла шулай тороп ҡала, шулай уҡ ҡамыр ҡалынлығында, был яҡта һәм юлда биш йөҙ ир-егет үҙ станцияһын үҙ ҡулдарына ала; һәм улар араһында киң һәм киң юл булған. Фирғәүендең улы атаһын үлтерергә китә, әммә уны ҡабул итмәйҙәр. Нафтали менән Ашер Дэн менән Гадҡа заговорға ҡаршы протест белдерә. 25. Шунан фирғәүендең улы шул уҡ төндә торҙо ла атаһының түшәге янына килеп, уны ҡылыс менән үлтерҙе. Шунан атаһының һаҡсылары уға атаһының эргәһенә килеп инергә ҡамасаулай һәм: "Һин, Раббым, ниндәй әмер бирәһең?" — тип әйтә. Фирғәүендең улы уларға: "Атайымды күрергә теләйем, шуның өсөн яңы ултыртылған йөҙөм баҡсамдың винтын йыйырмын", - тине. Ә һаҡсылар уға: «Атайым ауырта, төнө буйы уяу ята, хәҙер ял итә, һәм ул беҙгә, беренсе тыуған улым булһа ла, уға бер кем дә килмәҫкә тейеш, тине». Һәм ул был әйберҙәрҙең асыуланып китеүен ишетеп, туранан-тура илле һанда монтажланған йәйәне алып, улар алдында Дан һәм Ғәд уға әйткән ине. Ә кесе туғандаштары Нафтали менән Ашер өлкән ҡәрҙәштәре Дэн менән Гадҡа: «Ни өсөн һин тағы ла атайың Израилгә һәм ҡустың Йософҡа ҡаршы яуызлыҡ эшләйһең? Һәм Аллаһ уны күҙ алмаһы итеп һаҡлай. Әлбиттә! йософто бер тапҡыр ҙа һатмағанһығыҙмы? һәм ул бөгөн бөтә Мысыр еренең батшаһы һәм аҙыҡ-түлек биреүсе. Шуға күрә, әгәр һеҙ тағы ла уға ҡаршы яуызлыҡ эшләргә теләһәгеҙ, ул Юғарыға ҡысҡырыр һәм ул күктән ут ебәрер һәм ул һеҙҙе йотор, Алла фәрештәләре һиңә ҡаршы көрәшәсәк». Шунан өлкән ҡәрҙәштәрҙе уларға ҡарата асыуланып: "Ә беҙ ҡатын-ҡыҙ булып үлербеҙме? Алыҫ». Һәм улар Йософ менән Асенатты ҡаршы алырға сығалар. Заговорсылар Асенат һаҡсыларын үлтерә һәм ул ҡаса. 26. Ә Асенат иртән торҙо ла Йософҡа: "Мин һин әйткәнсә мираҫыбыҙға эйә булырмын; әммә һин минән айырылғанһың өсөн күңелем сиктән тыш ҡурҡа». Йософ уға: «Шатланығыҙ һәм ҡурҡмағыҙ, киреһенсә, шатланып китегеҙ, бер кемдән дә ҡурҡмағыҙ, сөнки Раббы һинең менән һәм ул үҙе һине һәр яуызлыҡтан күҙ алмаһы итеп һаҡлаясаҡ. Ә мин үҙемдең ашамлығымды бирергә йыйынам һәм ҡалалағы барлыҡ ирегеттәргә лә бирермен, Мысыр ерендә бер кеше лә аслыҡтан һәләк булмаясаҡ». Шунан Асенат юлға сыға, ә Йософ ризыҡ биргәне өсөн. Асенат алты йөҙ кеше менән йырын урынына килеп еткәс, көтмәгәндә уларҙан Фирғәүендең улы менән бергә булғандар сығалар амбушюра һәм Асенатх менән бергә булғандар менән алышҡа ҡушылалар, һәм уларҙың барыһын да ҡылыстары менән ҡырҡып алалар, һәм уның бөтә тәүтормош кешеләре үлтерәләр, әммә Асенат арбаһы менән ҡаса. Шунан Леви, Лияның улы, быларҙың барыһын да
пәйғәмбәр булараҡ белә һәм асенаттың ҡәрҙәштәренә хәүеф янауын әйтә, һәм туранан-тура уларҙың һәр береһе ҡылысын тубығына, ҡалҡандарын ҡулдарына, уң ҡулдарында һөңгөләрен алып, Асенат артынан ҙур тиҙлек менән эҙәрлекләй. Һәм, Асенат элек ҡасып барғандай, әлбиттә! Фирғәүендең улы уны һәм илле һыбайлыны осрата: ә Асенат, уны күргәс, бик ҡурҡыу менән баҫып алына һәм тетрәнә, һәм ул Хоҙай исемен уның Аллаһы тип атай. Фирғәүен улы һәм Дан һәм Гад менән булған кешеләр үлтерелә; һәм дүрт ағай йырынға ҡаса һәм уларҙың ҡылыстары ҡулдарынан ысҡындыра. 27. Ә Бенджамин уның менән арбала уң яҡтан ултыра; Ә Бенджамин ун туғыҙ йыл тирәһе көслө егет була, уның өҫтөндә арыҫлан елкәһенә ҡарата һөҙөмтәһеҙ матурлыҡ һәм ҡеүәт була, шулай уҡ ул Алланан сиктән тыш ҡурҡҡан кеше була. Шунан Бенджамин арбанан һикереп төшөп китә лә йырындан түңәрәк таш алып, ҡулын тултырып, Фирғәүендең улына ырғыта һәм һул ҡорамын һөртөп ебәрә, ауыр яра менән яралана, һәм ул атынан ергә яртылаш үле килеш ҡолай. Шунан Бенджамин, ҡаяға йүгереп килеп, Асенаттың арба кешеһенә: "Миңә йырындан таш бир", - ти. Һәм уға илле таш бирҙе. Ә Бенджамин таштарҙы ырғытып илле ирҙе мыҫҡыл итә фирғәүендең улы менән бергә булғандар, ғибәҙәтханалары аша батҡан бөтә таштар. Шунан Лия, Реубен һәм Симеон, Леви һәм Йәһүҙиә, Иссачар һәм Зебулон улдары Асенатҡа ҡаршы көтөп торған һәм улар өҫтөнә һиҙҙермәй ҡолап төшкән ир-егеттәр артынан эҙәрлекләйҙәр һәм уларҙың барыһын да ҡырҡалар; һәм алты кеше ике мең етмеш алты ирҙе ысҡындыра. Билхә менән Зилпахтың улдары йөҙҙәренән ҡасып: «Беҙ ҡәрҙәштәребеҙ ҡулынан һәләк булдыҡ, Фирғәүендең улы ла малай Бенджамин ҡулынан һәләк булды, уның менән бергә булғандарҙың барыһы ла Бенджаминдың ҡулынан һәләк булды. Шуға ярашлы, әйҙәгеҙ, әйҙәгеҙ, Асенатты һәм Бенджаминды һындырып, ошо ҡамырҙарҙың ҡалынлығына ҡасыйыҡ». Һәм ҡан менән ҡапланған ҡылыстарын тотоп, Асенатҡа ҡаршы сыҡҡандар. Ә Асенат уларҙың ныҡ ҡурҡыуын күреп: "Мине тиҙләтеп, поттарҙан, үлем коррупцияһынан ҡотҡарған Хоҙай Раббым, күңелем мәңге йәшәйәсәк, мине лә хәҙер ошо яуыз кешеләрҙән ҡотҡар", - тине. Хоҙай Тәғәлә Асенаттың тауышын ишетеп, дошмандарҙың ҡылыстары туранан-тура ҡулдарынан ергә төшөп көлгә әйләнде. Дэн менән Гад Асенатхтың нәзәкәтлелегендә ҡотолоп ҡала. 28. Билхах менән Зилпахтың улдары, һыҙғырған ғәжәйеп мөғжизәне күреп, ҡурҡып: "Раббы асенат исеменән беҙгә ҡаршы көрәшә", - тинеләр. Шунан улар ерҙә йөҙҙәренә ҡолап төшөп, Асенатҡа буйһоноп: "Беҙгә бәлиғ булғандарыңа шәфҡәтле бул, сөнки һин беҙҙең хужабикә һәм батшабикәһең. Беҙ һиңә һәм ағайыбыҙ Йософҡа ҡаршы яуызлыҡ ҡылдыҡ, әммә Раббы беҙҙе эштәребеҙ буйынса аҡланы. Шуға күрә беҙ һеҙгә доға ҡылабыҙ, беҙгә аҙғындарға һәм бәлә-ҡазаларға дусар булабыҙ һәм ҡәрҙәштәребеҙ ҡулынан ҡотолоп ҡалабыҙ, сөнки улар һеҙгә ҡылыстары беҙгә ҡаршы булһа ла, үҙҙәрен үс аласаҡ. Шуға ярашлы, улар алдындағы бәлә-ҡазаларыңа, хужабикәңә мәрхәмәтле бул». Ә Асенат уларға: «Шатланығыҙ һәм үҙегеҙҙән ҡурҡмағыҙ. туғандаштар, бының өсөн улар үҙҙәре лә Аллаға табынып, Раббынан ҡурҡҡан кешеләр. әммә һеҙҙең исемләп уларҙы
тынысландырғансы ошо ҡамырҙарҙың ҡалынлығына инеп, һеҙҙең яҡтан уларға ҡаршы ҡылырға ҡыйыулыҡ күрһәткән ҙур енәйәттәрегеҙ арҡаһында уларҙың асыуын һаҡлап ҡалығыҙ. Ләкин Раббым минең менән һеҙҙең арабыҙҙа күрер һәм хөкөм ит». Шунан Дэн менән Гад ҡасҡындарҙың ҡалынлығына ҡаса; һәм уларҙың туғандаштары, Лияның улдары, уларға ҡаршы ҙур ашҡынып торғонлоҡ кеүек йүгереп килделәр. Ә Асенат йәшерен арбанан төшөп китеп, күҙ йәштәрен түгеп уң ҡулын бирҙе, һәм улар үҙҙәре ҡолап төшөп, ерҙә уға буйһоноп, көслө тауыш менән илап ебәрҙеләр; һәм улар үҙҙәрен һорап алыуҙарын дауам итте уларҙы үлемгә дусар итер өсөн ярҙамсы ҡатындарҙың улдары туғандаштар. Асенат уларға: "Мин һиңә доға ҡылам, ҡәрҙәштәреңде ҡотҡарам һәм уларға яуызлыҡ ҡылма. Сөнки Раббым мине уларҙан ҡотҡарҙы ла, ҡулдарынан хәнйәрҙәрен, ҡылыстарын һындырҙы, һәм, әлбиттә! иреп, утҡа тиклемге балауыҙ кеүек ер йөҙөндә көлгә яндырҙылар, Хоҙай беҙҙең өсөн уларға ҡаршы көрәшһен өсөн был беҙгә етә. Шуға ярашлы, һеҙ туғандарығыҙҙы ҡотҡараһығыҙ, сөнки улар һеҙҙең туғандарығыҙ һәм атайығыҙ Израилдең ҡаны». Ә Симеон уға: «Ни өсөн беҙҙең хужабикә дошмандары исеменән яҡшы һүҙҙәр әйтә? Бәлки, беҙ уларҙы ҡылыстарыбыҙ менән аяҡ-ҡулдарынан ысҡындырырбыҙ, сөнки улар ағайыбыҙ Йософҡа һәм атайыбыҙға ҡарата яуызлыҡ ҡылғандар Израиль һәм һеҙгә, беҙҙең хужабикәгә ҡаршы, бөгөн». Шунан Асенат уң ҡулын һуҙып, Симеондың һаҡалына ҡағылып, уны нәзәкәтле итеп үбеп: «Һис тә аҡылға ҡарамай, ағай, күршеңә яуызлыҡ ҡыл, шуға ҡарамаҫтан, Раббы бының өсөн үс алыр. Улар үҙҙәре, беләһегеҙме, һеҙҙең туғандарығыҙ һәм атайығыҙ Израилдең тоҡомдары, һәм улар һеҙҙең йөҙөгөҙҙән алыҫтан ҡасып киттеләр. Шуға ярашлы уларҙы ғәфү ит». Шунан Леви уның эргәһенә килеп, уң ҡулын нәзәкәтле итеп үбеп ала, сөнки ул ирҙәрҙе туғандарының асыуынан ҡотҡарыу өсөн уның фанат булыуын белә, уларҙы үтергә ярамай. Һәм улар үҙҙәре лә ҡамыш түшәге ҡалынлығында ҡулда яҡын торғандар: һәм быны белгән ағаһы Леви быны туғандарына иғлан итмәй, сөнки асыуланып, туғандарын ҡырҡырға кәрәк тип ҡурҡҡан. Фирғәүендең улы үлә. Фирғәүен дә үлә һәм уның урынына Йософ килә. 29. Ә Фирғәүендең улы ерҙән торҙо ла ултырып ауыҙынан ҡан ырғытты; сөнки уның ғибәҙәтханаһынан ауыҙына ҡан ағып төшә ине. Ә Бенджамин уның эргәһенә йүгереп килеп ҡылысын алып фирғәүендең улының кәштәһенән тартып ала (сөнки Бенджамин тубығына ҡылыс кеймәй) һәм Фирғәүендең улын күкрәгенә һуғырға теләй. Шунан Леви уның эргәһенә йүгереп килеп, ҡулын тотоп: "Һис тә ағайым, бының өсөн беҙ Аллаға табынабыҙ, аллаға табыныусы ирегеттәрҙең яуызлыҡҡа яуызлыҡ ҡылыуы, һәләк булған кешене тапауы, хатта үлемгә тиклем дошманын бөтөнләй ҡыйратыуы ла осрашмай. Ә хәҙер ҡылысты урынына кире һалып, килеп миңә ярҙам ит, әйҙәгеҙ, уны ошо яранан һауыҡтырайыҡ; һәм, әгәр ул йәшәһә, ул беҙҙең дуҫыбыҙ булыр һәм атаһы Фирғәүен беҙҙең атай булыр». Шунан Леви Фирғәүендең улын ерҙән үҫтерә һәм битенән ҡан йыуа һәм яраһы өҫтөнә бәйләп ҡуя һәм атына бәйләй һәм атаһы Фирғәүенгә алып килә. Фирғәүен тәхетенән сығып, Левиға ерҙә буйһоноп, уны фатихаланы. Шунан, өсөнсө көн үткәс, Фирғәүендең улы Бенджамин яралаған таштан һәләк була. Ә
фирғәүен беренсе тыуған балаһы өсөн хәс ҡорҙо улы сиктән тыш, ҡайғы-хәсрәттән фирғәүен ауырып китеп, 109 йәшендә вафат була, диадемаһын бар һылыу Йософҡа ҡалдыра. Ә Йософ Мысырҙа 48 йыл яңғыҙ хакимлыҡ итә; һәм ошонан һуң Йософ фирғәүендең ҡарт Фирғәүен үлгәс күкрәгендә торған бәләкәй балаһына диадемды кире ҡайтара. Ә Йософ үлгәнгә тиклем Мысырҙа фирғәүендең бәләкәй балаһының атаһы булараҡ, Алланы данлап, маҡтай.