Belarusian - The Gospel of Luke

Лука

РАЗДЗЕЛ1

1Паколькімногіяўзялісявыкласціўпарадактое,у штомыверым,

2Якіперадалііхнам,якіяадпачаткубылівідавочцамі іслужыцеляміслова;

3Мнетаксамаздалосядобрым,маючыдасканалае разуменьнеўсягозсамагапачатку,напісацьтабепа парадку,звышгодныТэафіле, 4кабтымогспазнацьпраўдутаго,чамуцябенавучылі 5БыўудніІрада,цараЮдэйскага,адзінсьвятар,імем Захарыя,зчаргіАвіі,іжонкаягобылаздачок Ааронавых,іімяяеАльжбета

6ІабодваяныбыліправедныяперадБогам, паступаючыбеззаганнапаўсіхзапаведзяхіпастановах Гасподніх

7Інебылоўіхдзіцяці,тамуштоАльжбетабыла бясплодная,іяныабоебыліўжоўсталымузросце.

8Істалася,што,каліёнвыконваўсьвятарстваперад Богамупарадкусваёйслужбы,

9.Паводлезвычаюсьвятарства,ямуналежалакадзіць, каліёнуваходзіўухрамГасподні

10Аўвесьнатоўпмаліўсязвонкуўчаскаджэньня

11ІзьявіўсяямуанёлГасподні,якістаяўзправага бокуахвярнікакадзіла

12ІЗахарыя,убачыўшыяго,збянтэжыўсяістрах ахапіўяго.

13Алеанёлсказаўяму:нябойся,Захарыя,бопачута малітватвая;іжонкатваяАльжбетанародзіцьтабе сына,ідасіямуімяЯн.

14Ібудзетаберадасьцьівесялосьць;імногіябудуць радаваццаягонараджэнню.

15БоёнбудзевялікіўвачахГоспадаінябудзепіцьні віна,нісікеру;іёнбудзенапоўненыДухамСвятым яшчэзулоннямацісваёй.

16ІмногіхсыноўІзраілевыхённавернедаГоспада Богаіхняга

17ІЁнпойдзеперадімудухуісілеІльлі,каб зьвярнуцьсэрцыбацькоўдадзяцейінепакорлівыхда мудрасьціправедных;кабпадрыхтавацьнарод падрыхтаваныдляГоспада.

18ІсказаўЗахарыяанёлу:пачымяпазнаюгэта?боя старычалавек,іжонкамаяўсталымвеку

19Анёлсказаўямуўадказ:яГаўрыіл,якістаюперад Богам;іяпасланыпагаварыцьзтабоюіпаведаміць табегэтуюрадаснуювестку

20Івось,тыбудзешнямымінязможашгаварыцьда тагодня,калігэтазбудзецца,тамуштотыняверыш словаммаім,якіяспоўняццаўсвойчас 21НародчакаўЗахарыюізьдзіўляўся,штоёнтак доўгапрабыўусьвятыні

22І,выйшаўшы,немоггаварыцьзімі,іянызаўважылі, штоёнбачыўуявуўхраме;

23Істалася,што,яктолькіскончылісядніягонага служэньня,ёнпайшоўусвойдом

24ПасьлятыхдзёнзачалаАльжбета,жонкаягоная,і таіласяпяцьмесяцаў,кажучы:

25ТакучыніўсамноюГасподзьутыядні,калі паглядзеўнамяне,кабзьняцьзмянеганьбусярод людзей.

26АўшостымесяцбыўпасланыадБогаанёлГаўрыіл угорадГалілейскі,названыНазарэт, 27Дзеве,заручанайзмужам,якогазваліЯзэп,здому Давідавага;аімядзевыМарыя

28Іанёл,увайшоўшыдаяе,сказаў:радуйся,уладарная, ГасподзьзТабою:дабраславёнаяТыміжжанчынамі. 29І,убачыўшыяго,яназбянтэжыласясловаміягонымі іразважала,штобгэтабылозапрывітанне

30Ісказаўёйанёл:нябойся,Марыя,боТызнайшла ласкуўБога

31Івось,тызачнешваўлонніінародзішСына,ідасі Ямуімя:Ісус.

32ЁнбудзевялікііСынамУсявышняганазавецца,і ГасподзьБогдасьцьЯмутронДавіда,бацькіЯгонага; 33ІбудзеваладарыцьнаддомамЯкубавечна;і валадарствуягонебудзеканца

34ТадыМарыясказалаанёлу:якгэтабудзе,каліЯ мужаняведаю?

35АнёлсказаўЁйуадказ:ДухСьвятысыдзенаЦябе,і моцНайвышэйшагаахінеЦябе;

36ІвосьАльжбета,сваячкатвая,таксамазачаласынаў старасьцісваёй,івосьужошостымесяцуяе,якую называюцьняплоднай

37БоўБоганяманічоганемагчымага.

38ІсказалаМарыя:вось,слугаГасподняя;хайбудзе мнепаводлесловатвайгоІанёладышоўадяе

39ІўсталаМарыяўтыяднііпасьпешнапайшлаў горнуюкраіну,угорадЮдаў;

40ІўвайшоўшыўдомЗахарыі,прывітаўАльжбету. 41Істалася,што,каліАльжбетапачулапрывітаньне Марыі,заварушыласядзіцяваўлоньніяе;іАльжбета напоўніласяДухамСвятым:

42Ізагаласіўшымоцнымголасам,янасказала: дабраславёнаятыміжжанчынаміідабраславёныплод улоньнятвайго.

43Іадкульмнегэта,штоМаціГоспадамайгопрыйшла дамяне?

44Бовось,яктолькіголаспрывітаньняТвайго прагучаўувушахмаіх,заварушыласядзіцяадрадасьці ваўлоньнімаім

45Ідабрашчаснаятая,штопаверыла,боспоўніцца сказанаеёйадГоспада

46ІсказалаМарыя:узьвялічваедушамаяГоспада, 47ІўзрадаваўсядухмойуБогу,Збаўцымаім.

48БоЁнпаглядзеўнапакорнасьцьслужанкіСваёй; 49БовялікаеўчыніўмнеМоцны;ісьвятоеімяЯгонае 50ІміласьцьЯгонаязпакаленьняўпакаленьненатых, штобаяццаЯго

51ЁнпаказаўмоцрукоюСваёй;расьсеяўганарыстыху сэрцыіхняй.

52Ёнскінуўмоцныхзпасадаўіўзвысіўпакорлівых 53Ённасыціўгалодныхдабротамі;абагатыхадсылае

54ЁнпадтрымаўІзраіля,рабаСвайго,памятаючы

55ЯкЁнказаўбацькамнашым,Абрагамуінашчадкам

56ІпрабылаМарыяўяекалятрохмесяцаўівярнулася

57НадышоўжаАльжбецечасрадзіць;іянанарадзіла сына.

58Іпачулісуседзіяеістрыечныябратыяе,што Гасподзьучыніўёйвялікуюміласьць;іяныцешыліся зьёю.

59Істалася,штонавосьмыдзеньпрыйшліабрэзаць дзіця;іназваліягоЗахарыяйпаіменібацькіягонага

60Маціягонаясказалаўадказ:не;алеёнбудзе называццаЯнам

61Ісказаліёй:уродзетваімняманікога,хтоб называўсягэтымімем

62Ірабілізнакібацькуягонаму,якбыёнхацеў назвацьяго.

63І,папрасіўшытабліцу,напісаў:ЯнімяямуІ дзівілісяўсе

64Іадразуадчынілісявусныягоныя,іразьвязаўся языкягоны,іёнзагаварыў,славячыБога

65Істрахахапіўусіх,хтожыўваколіх,іўсегэтыя словыразнеслісяпаўсёйгорнайкраінеЮдэі.

66Іўсе,хточуў,паклалігэтаўсэрцасваё,кажучы: штогэтазадзіця?ІрукаГасподняябылазьім

67ІЗахарыя,бацькаягоны,напоўніўсяДухамСьвятым іпрарочыў,кажучы:

68ДабраславёныГасподзьБогІзраілеў;боЁннаведаўі адкупіўсвойнарод,

69ІўзняўрогвыратаваннядлянасудомеДавіда,раба Свайго;

70ЯкЁнказаўвуснамісьвятыхпрарокаўСваіх,якія быліадвеку:

71кабмыбылівыратаваныадворагаўнашыхіадрукі ўсіх,хтоненавідзіцьнас;

72Кабвыканацьміласьць,абяцануюбацькамнашым,і памятацьсьвятызапаветСвой;

73Клятву,якоюЁнпрысягнуўайцунашамуАбрагаму,

74КабЁндаўнам,кабмы,вызваленыязрукнашых ворагаў,магліслужыцьЯмубезстраху,

75УсьвятасьцііпраўдзеперадІмваўседніжыцьця нашага

76Іты,дзіця,будзешназываццапрарокамУсявышняга;

77Кабдацьпазнаннезбаўленнянародусваймупраз адпушчэннеграхоўіхніх,

78ПразміласэрнасцьБоганашага;празштонаведала насвясназвышыні,

79Кабасьвятліцьтых,штосядзяцьуцемрыіўцені сьмяротным,кабнакіравацьногінашынашляхміру 80Адзіцяраслоіўмацоўваласядухам,ібылоў пустыняхдаднязьяўленьнясвайгоІзраілю

1Істаласяўтыядні,выйшаўуказадцэзараАўгуста, кабувесьсьветбыўперапісаны.

2(Ігэтападаткаабкладаннебылозробленаўпершыню, каліКірэнійбыўкіраўнікомСірыі)

3Іпайшліўсезапісвацца,кожныўсвойгорад 4ПайшоўтаксамаіЯзэпзГалілеі,згорадаНазарэта,у Юдэю,угорадДавідаў,якіназываеццаБэтлеем;(таму штоёнбыўздомуіродуДавіда:)

5ЗалічыццазМарыяй,заручанайжонкайЯгонай,якая былацяжарная.

6Істалася,каліяныбылітам,надышлідні,кабяна нарадзілася

7ІнарадзілаСынасвайгопершынца,іспавілаЯго,і паклалаўясьлі;тамуштонебылоіммесцаўкарчме. 8Ібыліўтойкраінепастухі,якіяжыліўполіі вартаваліўначыстатаксвой.

9Івось,анёлГасподнізьявіўсяперадімі,іслава Гасподняяазьзялаіх,іянымоцнаспалохаліся 10Ісказаўіманёл:нябойцеся,бояабвяшчаювам вялікуюрадасьць,якаябудзеўсімлюдзям.

11БосёньнянарадзіўсявамугорадзеДавідавым Збаўца,якімёсьцьХрыстосПан

12Ігэтабудзезнаквам;ВызнойдзецеДзіцяспавітае, якоеляжыцьуяслях

13Іраптамзьявіласязанёламмностванябеснага войска,якоеславілаБогаіказала:

14СлаванавышыняхБогу,іназямлісупакойлюдзям добрайволі.

15Істалася,каліанёлыадышліадіхнанеба,пастухі сказаліадзінаднаму:пойдземнаватуБэтлеемі паглядзімнатое,штосталася,праштоабвясьціў Госпаднас

16Іпасьпешлівапрыйшлі,ізнайшліМарыю,іЯзэпа,і Дзіцятка,якоеляжалаўясьлях.

17І,убачыўшыгэта,яныабвясьціліслова,сказанаеім прагэтаедзіця

18Іўсе,хточуўгэта,дзівілісятаму,шторасказваліім пастухі

19АМарыязахоўвалаўсёгэтаіразважалаўсэрцы сваім.

20Івярнулісяпастухі,славячыіхвалячыБогазаўсё, шточуліібачылі,якбылоімсказана

21.Ікалімінулавосемдзён,кабабрэзацьдзіця,далі ямуімяІсус,якоебылоназванаанёламперад зачацьцемяговаўлоньні

22Каліжспоўнілісядніачышчэньняяепаводлезакону Майсеевага,прынесьліягоўЕрусалім,кабпаставіць перадГоспадам;

23(ЯкнапісанаўзаконеГасподнім:кожнымужчынскі пол,якіадчыняеўлоньне,сьвятымГоспадубудзе названы)

24ікабпрынесьціўахвяру,яксказанаўзаконе Гасподнім,паругалубакабодвухмаладыхгалубоў 25Івось,быўчалавекуЕрусаліме,імемСімяон;ігэты чалавекбыўсправядлівыінабожны,чакаючы суцяшэньняІзраіля,іДухСьвятыбыўнаім

26ІбылоямуабвешчанаадДухаСьвятога,штоёння ўбачыцьсьмерці,першчымубачыцьХрыста Гасподняга

27ІпрыйшоўёнуДухуўсьвятыню; 28Іўзяўягонарукі,дабраславіўБогаісказаў:

29ЦяперадпускаешрабаТвайго,Госпадзе,паводле словаТвайго,зьмірам

30БовочымаебачылізбаўленнеТваё, 31ЯкоеТыпадрыхтаваўперадабліччамусіхнародаў; 32Сьвятлонаасьвятленьненародаўіславународа ТвайгоІзраіля

33ІЯзэпімаціягодзівілісятаму,штогаварыласяпра яго.

34ІдабраславіўіхСімяонісказаўМарыі,маціЯгонай:

36ІбылааднаГанна,прарочыца,дачкаФануэля,з каленаАсэра:янабылаўсталымвекуіпражылаз мужамсемгадоўаддзявоцтвасвайго;

37Аянабылаўдавойкалявасьмідзесяцічатырохгадоў, якаянеадыходзілаадсьвятыні,алеслужылаБогу постамімалітвайдзеньіноч

38Іяна,прыйшоўшыўтуюхвіліну,таксама падзякавалаГоспадуігаварылапраЯгоўсім,што чакалізбавеньняўЕрусаліме

39ІкаліянывыканаліўсёпаводлезаконуПана, вярнулісяўГалілею,усвойгорадНазарэт

40Адзіцяраслоіўмацоўваласядухам,напаўняючыся мудрасьцю,іласкаБожаябыланаім.

41БацькіягохадзілікожныгодуЕрусалімнасвята Пасхі

42Ікаліямубылодванаццацьгадоў,яныпайшліў Ерусалімпаводлезвычаюсьвята

43Каліжмінулідні,вяртаючыся,засталосяДзіцятка ІсусуЕрусаліме;аЯзэпімаціягоневедаліпрагэта.

44Алеяны,думаючы,штоёнуграмадзе,прайшлі дзеньдарогі;ішукаліягосяродсваякоўізнаёмых

45ІнезнайшоўшыЯго,вярнулісяўЕрусалім, шукаючыЯго

46Істалася,штопразтрыднізнайшліЯгоўхраме, сядзеўсяродлекараў,слухаўіхіпытаўсяўіх.

47Іўсе,хтослухаўЯго,дзівілісярозумуіадказам Ягоным

48І,убачыўшыЯго,жахнуліся,імаціЯгонаясказала Яму:сыне,чамутытакучыніўзнамі?вось,бацька твойіясасмуткамшукаліцябе

49Ісказаўім:якгэтавышукаліМяне?ціняведаеце, штоМнетрэбазаймаццасправаміАйцаМайго?

50Іянынезразумелісловаў,якіяЁнсказаўім

51ІЁнпайшоўзьімі,іпрыйшоўуНазарэт,ібыўім пакорлівы;алеМаціЯгозахоўвалаўсегэтыясловыў сэрцысваім

52ІўзрастаўІсусумудрасьцііросьцеіўласцыўБога ілюдзей

РАЗДЗЕЛ3

1УпятнаццатыгодваладараньняТыбэрыяЦэзара, ПонційПілатбыўнамесьнікамЮдэі,аІрадбыў тэтрархамуГалілеі,абратягоФіліптэтрархамуІтурэі івобласціТраханітыды,аЛісанійтэтрархамуАвіліне, 2ЯкпершасвятарыАннаіКаяфа,былословаБожае Яну,сынуЗахарыі,упустыні 3ІпрыходзіўёнпаўсёйваколіцыЯрдана, прапаведуючыхрышчэннепакаяннядляадпушчэння грахоў;

4ЯкнапісанаўкнізеслоўпрарокаІсаі,якікажа: «Голасклічучагаўпустыні:падрыхтуйцедарогу Госпаду,простымірабіцесьцежкіЯму»

5Кожнаядалінанапоўніцца,ікожнаягараіпагорак панізяцца;ікрывоевыпрастаецца,іняроўныязробяцца гладкімі;

6ІўбачыцькожнаяплоцьзбаўленьнеБожае.

7ТадысказаўЁнграмадзе,якаяпрыйшлахрысціццаад яго:О,пакаленнезмейнае,хтонавучыўвасуцякацьад будучагагневу?

8Дыкпрынясецегодныяпладыпакаяньняіне

9Дыквось,ісякерапрыкоранідрэўляжыць:кожнае

кінутаўагонь.

10Іпытаўсяўягонарод,кажучы:штожнамрабіць?

11Ёнжасказаўімуадказ:хтомаедзьвевопраткі, няхайдасьцьтаму,хтонямае;іхтомаеежу,няхай робіцьтоесамае

12ПрыйшліімытнікіхрысьціццаісказаліЯму: Настаўнік,штонамрабіць?

13Ісказаўім:непатрабуйцебольшзатое,штовам назначана.

14Пыталісяўягоіжаўнеры,кажучы:анамшторабіць?

Ісказаўім:нікоганекрыўдзіцеіневінавачыце фальшыва;ібыцьзадаволенымсваімзаробкам.

15Ікалінародчакаў,іўсеразважаліўсэрцахсваіхпра Яна,ціёнХрыстос,ціне; 16АдказаўІаандаўсіх:яхрышчувасвадою;але прыходзіцьмацнейшызамяне,уЯкогаяняварты разьвязацьраменьчыкнаабуткуЯкога:Ёнбудзе хрысьціцьвасДухамСьвятыміагнём.

17веялкаЯгонаяўруцэягонай,іёначысьціцьгумно сваёізьбярэпшаніцуўзасекісвае;амякінуспаліць агнёмнязгасным.

18Імногаіншагаабвяшчаўённародуўнастаўленьні 19АтэтрархІрад,дакараныімзаІрадыяду,жонку братасвайгоФіліпа,ізаўсезлачынствы,якіязрабіў Ірад,

20Дадаўяшчэітое,штоЁнзачыніўЯнаўвязьніцы 21Каліжувесьнародахрысьціўся,іІсус,калі хрысьціўсяімаліўся,адчыніласянеба, 22ІДухСьвятыўцялеснымвыглядзе,якголуб,сышоў наЯго,іголасбыўзьнеба,якісказаў:ТыСынМой умілаваны;утабеявельмізадаволены 23АсамомуІсусубылокалятрыццацігадоў,будучы (яклічылася)сынамЯзэпа,якібыўсынамГелія, 24ЯкібыўсынамМатата,якібыўсынамЛевія,якібыў сынамМэлхі,якібыўсынамЯны,якібыўсынамЯзэпа, 25ЯкібыўсынамМататыі,якібыўсынамАмоса,які быўсынамНавума,якібыўсынамЭслі,якібыўсынам Нагге,

26ЯкібыўсынамМаата,якібыўсынамМататыі,які быўсынамСемея,якібыўсынамЯзэпа,якібыўсынам Юды,

27ЯкібыўсынамДжааны,якібыўсынамРэзы,якібыў сынамЗарававэля,якібыўсынамСалаціэля,якібыў сынамНэры,

28ЯкібыўсынамМэлхі,якібыўсынамАддзі,якібыў сынамКосама,якібыўсынамЭлмодама,якібыў сынамІра,

29ЯкібыўсынамХасэ,якібыўсынамЭліезэра,які быўсынамЁрыма,якібыўсынамМатата,якібыў сынамЛевія,

30ЯкібыўсынамСімяона,якібыўсынамЮды,які быўсынамЯзэпа,якібыўсынамЁнана,якібыўсынам Эліякіма,

31ЯкібыўсынамМелеі,якібыўсынамМэнана,які быўсынамМататы,якібыўсынамНатана,якібыў сынамДавіда,

32ЯкібыўсынамЕсэя,якібыўсынамАвіда,якібыў сынамБуза,якібыўсынамСалмона,якібыўсынам Наасона,

33ЯкібыўсынамАмінадава,якібыўсынамАрама,які быўсынамЭзрома,якібыўсынамФарэса,якібыў сынамЮды,

34ЯкібыўсынамЯкуба,якібыўсынамІсаака,якібыў сынамАбрагама,якібыўсынамТары,якібыўсынам Нахора,

35ЯкібыўсынамСаруча,якібыўсынамРагава,які быўсынамФалека,якібыўсынамХэбэра,якібыў сынамСалы,

36ЯкібыўсынамКаінана,якібыўсынамАрфаксада, якібыўсынамСіма,якібыўсынамНоя,якібыўсынам Ламэха,

37ЯкібыўсынамМатусалы,якібыўсынамЭноха,які быўсынамЯрэда,якібыўсынамМалелеіла,якібыў сынамКаінана,

38ЯкібыўсынамЭноса,якібыўсынамСэта,якібыў сынамАдама,якібыўсынамБога

РАЗДЗЕЛ4

1ІІсус,поўныДухаСьвятога,вярнуўсязьЯрданаі быўпаведзеныДухамупустыню, 2Соракдзёнспакушаныд'ябламІўтыядніённічога нееў;ікаліяныскончыліся,пасляёнадчуўголад

3ІсказаўЯмуд'ябал:каліТыСынБожы,скажыгэтаму каменюзрабіцьсяхлебам

4ІадказваўямуІсус,кажучы:напісана,штоняхлебам аднымбудзежыцьчалавек,алеўсякімсловамБожым.

5Ід'ябал,узняўшыягонавысокуюгару,паказаўяму ўсецарствысветуўімгненнечасу

6Ід'ябалсказаўяму:усюгэтуюўладуядамтабеі славуіхнюю,боянамнеперададзена;ікамухачу, аддам

7Дыквось,каліТыпакланішсямне,усёбудзеТваё.

8Ісуссказаўямуўадказ:адыдзіадМяне,сатана,бо напісана:ГоспадуБогутваймупакланяйсяіЯму аднамуслужы.

9ІпрывёўягоўЕрусаліміпаставіўнакрысехрамаі сказаўЯму:каліТыСынБожы,кіньсяадгэтульуніз; 10Бонапісана:"АнёламСваімнакажанадтабою ахоўвацьцябе"

11Інарукахпанясуцьцябе,кабнеспатыкнуўсятыаб каменьнагоютваёю.

12Ісусжасказаўямуўадказ:сказана:неспакушай ГоспадаБогатвайго.

13Ікалід'ябалскончыўусеспакусы,адышоўадягона час

14ІвярнуўсяІсусусілеДухаўГалілею,іразнеслася чуткапраЯгопаўсёйваколіцы.

15Інавучаўусінагогахіхніх,праслаўленыўсімі

16ІпрыйшоўуНазарэт,дзебыўвыхаваны,і,паводле звычаюсвайго,увайшоўусуботуўсынагогуіўстаў чытаць

17ІбылаперададзенаяямукнігапрарокаІсаі.І, разгарнуўшыкнігу,знайшоўмесца,дзебылонапісана: 18ДухГасподнінаМне,боЁнпамазаўМяне абвяшчацьЕвангеллеўбогім;Ёнпаслаўмяне аздараўляцьзламаныхсэрцам,абвяшчацьпалонным

21ІЁнпачаўгаварыцьім:сёньняспоўніласягэтае Пісаньне,якоевыпачулі

22ІўсесьведчыліЯмуізьдзіўлялісяласкавымсловам, якіявыходзілізвуснаўЯгоныхІсказалі:цінесынгэта Язэпа?

23Ісказаўім:«Вынапэўнаскажацемнегэтую прыказку:«Лекару,ацалісамогасябе»;усё,штомы чулі,штобылозробленаўКапернауме,зрабіітут,у айчынетваёй

24Ісказаўён:праўдукажувам:ніякагапрароканя прымаюцьусваёйбацькаўшчыне.

25Алепраўдукажувам:шматудоўбылоўІзраіліўдні Ільлі,калінебабылозамкнёнанатрыгадыішэсьць месяцаў,ібыўвялікіголадпаўсёйзямлі;

26АленідааднойзьіхнябыўпасланыІльля,апрачаў Сарэпту,горадСідонскі,дажанчыны-ўдавы

27ІшматпракажоныхбылоўІзраіліўчасыпрарока Елісея;ініхтозіхнеачысціўся,акрамяНэемана Сірыйца

28Іўсеўсінагозе,пачуўшыгэта,напоўнілісягневам, 29Іпадняўшыся,выгналіягопрэчзгорадаіпавяліна крайгары,наякойбыўпабудаваныгорадіхні,каб скінуцьягоўніз.

30Ёнжа,прайшоўшыміжімі,пайшоў,

31ІпрыйшоўуКапернаум,горадГалілейскі,івучыўіх усуботы.

32ІзьдзіўлялісязнавукіЯгонай,бословаЯгонаебыло моцнае

33Ібыўусінагозечалавек,якімеўдуханячыстага д'ябла,іёнзакрычаўмоцнымголасам:

34кажучы:пакіньценас;штоТабеданас,Езуз Назарэту?Тыпрыйшоўзьнішчыцьнас?Яведаюцябе, хтоты;СвятыБожы

35АлеІсусзабараніўяму,кажучы:змоўкніівыйдзіз яго.Ід'ябал,кінуўшыягоўсярэдзіну,выйшаўзягоіне пашкодзіўяму

36Ізьдзівілісяўсе,ігаварыліміжсабою:штогэтаза слова?бозуладаюімоцаюзагадваенячыстымдухам,і янывыходзяць

37ІразышласячуткапраЯгопаўсіхнаваколлях

38І,выйшаўшызсінагогі,увайшоўудомСымона.А маціСымонабылаўмоцнайгарачцы;іпрасіліЯгоза яе.

39ІЁн,стаўшынадёю,забараніўгарачцы;іяна пакінулаяе,іянаадразуўсталаіслужылаім 40Каліжсонцазаходзіла,усе,хтомеўхворыхна розныяхваробы,прыводзілііхдаЯго;іЁн,усклаўшы рукінакожнагазіх,ацаліўіх

41Таксамазмногіхвыходзілідэманы,крычачыі казалі:ТыХрыстус,СынБожыАЁнзабараніўім

1Істалася,калінародціснуўсянаяго,кабпачуць словаБожае,ёнстаяўкалявозераГенісарэцкага, 2Іўбачыўдвакараблі,якіястаялікалявозера,арыбакі выйшлізіхімылісеткісвае

3Іёнувайшоўуадзінзкараблёў,якіналежаўСымону, іпапрасіўяго,кабёнкрыхуадплыўадзямлі.І,сеўшы, вучыўлюдзейзлодкі

4Каліёнперастаўгаварыць,сказаўСымону:адплыві наглыбінюізакіньцесетківашыядлялоўлі

5СымонжасказаўЯмуўадказ:Настаўнік,мы працаваліўсюночінічоганезлавілі; 6Ізрабіўшыгэта,янызлавілівялікаемностварыбы,і сеткаіхпарвалася

7Ідалізнактаварышамсваім,якіябылінадругім караблі,кабяныпрыйшліідапамагліімІяны прыйшлі,інапоўніліабодвакараблі,такштояны пачалітануць.

8Убачыўшыгэта,СымонПётрупаўдакаленяўЕзусаі сказаў:адыдзіадмяне!боячалавекгрэшны,Госпадзе 9Бозьдзівіўсяёніўсе,штобылізьім,адлоўлірыбы, якуюянызлавілі

10ТаксамаіЯкаўіЯн,сыныЗэбэдэя,якіябылі супольнікаміСымона.ІсказаўІсусСымону:нябойся; згэтагачасутыбудзешлавіцьлюдзей

11Івыцягнуўшыкараблісваенабераг,яны, пакінуўшыўсё,пайшлізаІм.

12Істалася,каліЁнбыўуаднымгорадзе,вось, чалавекувесьупраказе;які,убачыўшыІсуса,упаўна тварсвойіпрасіўЯго,кажучы:Госпадзе,каліхочаш, можашмянеачысьціць

13Іён,працягнуўшыруку,дакрануўсядаягоісказаў: хачу,ачысьціся.Іадразусышлазягопраказа.

14Ізагадаўямунікомунеказаць,алеідзі,пакажыся сьвятаруіахвяруйзаачышчэньнесваё,якзагадаў Майсей,насьведчаньнеім.

15АлетымболейпайшлачуткапраЯго,івялікае мноствалюдзейзьбіралася,кабпаслухацьЯгоі атрымацьаздараўленьнеаднемачаўсваіх.

16Іёнсышоўупустынюімаліўся

17Істаласяўадзіндзень,каліЁнвучыў,штотам сядзеліфарысеіізаконнікі,якіяпрыйшлізусіхгарадоў Галілеі,іЮдэі,іЕрусаліма,ісілаГасподняя прысутнічаў,кабвылечыцьіх

18Івось,людзіпрынесьліналожкучалавека,якібыў паралізаваны,ішукаліспосабуўнесьціягоіпакласьці перадім.

19Інезнайшоўшы,якунесьціягоз-занатоўпу, забралісянадахіспусьціліягопразплітузьложкамна сярэдзінуперадІсусам

20І,убачыўшыверуіхнюю,сказаўяму:Чалавек, адпускаюццатабеграхітвае

21Іпачаліразважацькніжнікііфарысеі,кажучы:хто гэтатакі,штоблюзьнерыць?Хтоможаадпускацьграхі, акрамяаднагоБога?

22АлеЕзус,зразумеўшыдумкііхнія,сказаўімуадказ: Шторазважаецеўсэрцахвашых?

23Штолягчэйсказаць:адпускаюццатабеграхі?ці сказаць:устаньіхадзі?

24Алекабвыведалі,штоСынЧалавечымаеўладуна зямліадпускацьграхі,(сказаўпаралізаванаму:)табе кажу:устань,вазьміпасьцельтваюіідзіўдомтвой 25Іадразуўстаўперадімі,узяўтое,начымляжаў,і пайшоўудомсвой,славячыБога.

26Ізьдзівілісяўсе,іславіліБога,інапоўнілісястрахам, кажучы:Дзіўнаемыбачылісёньня

27ПасьлягэтагаЁнвыйшаўіўбачыўмытніка,наімя Левій,якісядзеўнамытні,ісказаўяму:ідзізаМною

28Іён,пакінуўшыўсё,устаўіпайшоўзаІм

29ІзладзіўямуЛевійвялікуюгасьцінуўсваімдоме,і былавялікаяграмадамытнікаўііншых,штосядзелізь імі.

30Акніжнікііфарысеііхніянаракалінавучняў Ягоных,кажучы:штовыясцеіп'яцезмытнікаміі грэшнікамі?

31Ісусжасказаўімуадказ:здаровыянемаюць патрэбыўлекары;алетыя,штохворыя

32Япрыйшоўзаклікацьнеправеднікаў,алегрэшнікаў дапакаяння

33ЯнысказаліЯму:ЧамувучніІоанавычаста посьцяцьімоляцца,таксамаіфарысэйскія?атвае ядуцьіп'юць?

34Ісказаўім:ціможацепрымусіцьдзяцейвясельнага пасьціцца,пакульзьіміжаніх?

35Алепрыйдуцьдні,каліадбяруцьадіхжаніха,ітады будуцьпасьціцьутыядні

36Сказаўіміпрытчу;Ніхтонекладзекавалкановай вопраткінастарую;каліжіначай,тоіноваедаерэнту, ікавалак,узятызновага,неадпавядаестарому

37Ініхтонеўліваемаладоевіноўстарыямяхі;інакш маладоевінопрарвемяхііпральецца,імяхіпрападуць 38Алевіномаладоетрэбаўлівацьуновыямяхі;і абодвазахаваліся.

39Ніхто,выпіўшыстарогавіна,нежадаеадразуновага, бокажа:староелепшае

РАЗДЗЕЛ6

1Істалася,штоўдругуюсуботупасьляпершай праходзіўёнпапалях;авучніЯгоныязрывалікаласыі елі,расціраючырукамі

2Некаторыязфарысеяўсказаліім:чамувыробіцетое, чагонельгарабіцьусуботу?

3Ісуссказаўімуадказ:хібавынячыталіпратое,што зрабіўДавід,калібыўгалоднысамітыя,штобылізь ім?

4ЯкёнувайшоўудомБожыіўзяўхлебпакладны,іеў, ідаўтым,штобылізьім;якуюнельгаесьці,акрамя адныхсьвятароў?

5Ісказаўім:штоСынЧалавечыёсцьгаспадарісуботы 6Істаласятаксамаўіншуюсуботу,штоЁнувайшоўу

Лука

10І,паглядзеўшынаўсіх,сказаўтамучалавеку: працягнірукутваю.Ізрабіўтак:ірукаягонаястала здаровай,якдругая

11Інапоўнілісяянывар'яцтвам;ігаварыліадзінз адным,штобзрабіцьзЕзусам.

12Істаласяўтыядні,штоёнвыйшаўнагару памаліццаіправёўусюночумалітведаБога

13Каліжнастаўдзень,ЁнпаклікаўвучняўСваіхі выбраўзьіхдванаццаць,якіхіназваўапосталамі;

14Сымона,якогаённазваўПятром,іАндрэя,брата ягонага,ЯкаваіЯна,ПіліпаіВарфаламея, 15МацвейіТамаш,ЯкубАлфееўіСымон,званыЗілот, 16ІЮда,братЯкава,іЮдаІскарыёт,якітаксамабыў здраднікам

17Ісышоўзьімі,істаўнараўніне,іграмадавучняў Ягоных,івялікаемностванародузусёйЮдэіі ЕрусалімаізберагоўТырскагаіСідонскага,якія прыйшліпаслухацьЯго,ібыцьвылечаныміадсваіх хвароб;

18Іпакутаваліаднячыстыхдухаў,іяныацаляліся

19ІўвесьнатоўпімкнуўсядакрануццадаЯго,бозЯго выходзіласілаіацалялаўсіх.

20І,узьвёўшывочыСваенавучняўСваіх,сказаў: Шчасьлівыяўбогія,бовашаёсьцьВаладарстваБожае

21Шчаслівыягалодныяцяпер,бонасыціцеся. Шчаслівыявы,штоплачацецяпер,бовыбудзеце смяяцца

22Шчасьлівыявы,калізьненавідзяцьваслюдзі,ікалі адлучацьвасадсябе,ібудуцьзьневажаць,івыганяць імявашае,якзлое,заСынаЧалавечага

23Радуйцесяўтойдзеньівесяліцеся,бовось,вялікая ўзнагародавашананябёсах,ботакпаступаліз прарокамібацькііхнія

24Алегоравам,багатыя!бовыатрымалісуцяшэнне вашае

25Горавам,сытым!бовыбудзецегаладацьГоравам, штосмяецесяцяпер!бовыбудзецегаласіцьіплакаць.

26Горавам,каліўсебудуцьгаварыцьправасдобра! ботакпаступалізілжэпрарокамібацькііхнія

27Авам,хтослухае,кажу:любіцеворагаўвашых, рабіцедабротым,хтоненавідзіцьвас, 28Дабраслаўляйцетых,штопраклінаюцьвас,і маліцесязатых,штокрыўдзяцьвас.

29Атаму,хтоўдарыцьцябепааднойшчацэ,падстаўі другую;ітаму,хтобярэтвойплашч,незабараняй брацьітвойплашч.

30Дайкожнаму,хтопросіцьуцябе;іадтаго,хто забіраемаёмасьцьтваю,непатрабавайзноў.

31Іякхочаце,кабрабілівамлюдзі,таківыімрабеце

32Бокалівылюбіцетых,штолюбяцьвас,якаявам падзяка?боігрэшнікілюбяцьтых,штолюбяцьіх

33Ікалівыробіцедабротым,шторобяцьдабровам, якаявампадзяка?ботоесамаеробяцьігрэшнікі

34Ікалівыпазычаецетым,адкагоспадзяецеся атрымаць,якаявампадзяка?боігрэшнікіпазычаюць грэшнікам,кабатрымацьстолькіж

35Авылюбіцеворагаўвашых,ірабіцедабро,і пазычайце,нічоганеспадзеючыся;ібудзеўзнагарода вашавялікая,івыбудзецесынаміУсявышняга,боЁн добрыданяўдзячныхідазлых.

37Несудзеце,інебудзецесуджаныя;неасуджайце,і

адмераць

39Ісказаўімпрыповесьць:ціможасьляпысьляпога вадзіць?цінеўпадуцьяныабодваўроў?

40Вучаньнявышэйшызасвайгонастаўніка,але кожныдасканалыбудзе,якягонынастаўнік

41Ічамутыглядзішнапарушынкуўвокубрататвайго, абервянаўсваімвокунебачыш?

42Альбояктыможашсказацьбратусвайму:"Браце, дазвольмневыцягнуцьпарушынкузвокатвайго",калі самнябачышбервянаўвокутваім?Крывадушнік, выміспачаткубервянозвокатвайго,ітадыўбачыш,як выцягнуцьпарушынкузвокабрататвайго

43Бодобраедрэванеродзіцьблагіплод;ідрэннае дрэванеродзіцьдобрыплод.

44БокожнаедрэвапазнаеццапасваімплодзеБоз цярнінунезбіраюцьфігі,анізцярнінынезбіраюць вінаграду.

45Добрычалавекздобрайскарбонкісэрцасвайго выносіцьдабро;аліхічалавексаліхогаскарбусэрца свайговыносіцьліхое;

46ІчамувыклічацеМяне:Госпадзе,Госпадзе,ане робіцетаго,штоЯкажу?

47Кожны,хтопрыходзіцьдаМянеіслухаесловыМае івыконваеіх,Япакажувам,дакагоёнпадобны

48Ёнпадобныдачалавека,якіпабудаваўдомізакапаў глыбока,іпаклаўпадмуракнаскале;ікаліразлілася паводка,патокмоцнахлынуўнадомтой,інемог пахіснуцьяго,боёнбыўзаснаванынаскале 49Атой,хтослухаеіневыконвае,падобныда чалавека,якібезпадмуркапабудаваўдомназямлі;аб якіпатоксапраўдыбіўлюта,іадразуёнупаў;і разбурэньнедомутагобыловялікае.

РАЗДЗЕЛ7

1СкончыўшыўсесловыСваепераднародам,Ён увайшоўуКапернаум

2Аслугааднагосотніка,якібыўямударагі,быўхворы ібыўнасьмерці

3І,пачуўшыпраІсуса,паслаўдаЯгостарэйшынаў Юдэйскіх,молячыЯго,кабпрыйшоўіаздаравіўслугу ягонага

4І,падышоўшыдаІсуса,адразупрасіліЯго,кажучы, штоЁнвартытаго,кабзрабіцьгэта

5БоЁнлюбіцьнашнародіпабудаваўнамсынагогу 6ТадыІсуспайшоўзьіміІкаліёнбыўужонедалёка

7ТамуіянепалічыўсябевартымпрыйсьцідаЦябе;

10Апасланцы,вярнуўшысяўдом,знайшліхворага слугуздаровым.

11Нанаступныдзеньёнувайшоўугорад,які называўсяНаін;імногіязвучняўЯгоішлізІмі мностванароду.

12Каліжённаблізіўсядагарадзкойбрамы,вось, выносілімёртвага,адзінагасынаўмацісваёй,аяна былаўдава,ішматнародузгорадубылозьёю.

13І,убачыўшыяе,Гасподзьпашкадаваўяеісказаўёй: няплач

14І,падышоўшы,дакрануўсяданараў,атыя,што несліяго,спынілісяІсказаў:маладычалавек,табе кажу:устань.

15Ітой,хтопамёр,сеўіпачаўгаварыцьІаддаўяго маціягонай

16Іахапіўусіхстрах,іславіліБога,кажучы:вялікі прарокпаўстаўсяроднас;іштоБогнаведаўсвойнарод 17ІразышласягэтаячуткапраЯгопаўсёйЮдэііпа ўсёйваколіцы.

18ІабвясьціліямувучніІаанаабусімгэтым 19ІЯн,паклікаўшыдвухвучняўсваіх,паслаўіхда Ісусаспытацца:ціТытой,штомаепрыйсьці?цімы шукаеміншага?

20КалілюдзіпадышлідаЯго,сказалі:ЯнХрысьціцель паслаўнасдаЦябеспытацца:ціТыТой,Хтопавінен прыйсьці?цімышукаеміншага?

21ІўтуюсамуюгадзінуЁнвылечыўмногіхад немачаўіхваробіадзлыхдухаў;імногімсьляпымдаў зрок

22ТадыІсуссказаўімуадказ:ідзіцеіраскажыцеЯну, штовыбачыліічулі;яксляпыябачаць,кульгавыя ходзяць,пракажоныяачышчаюцца,глухіячуюць, мёртвыяўваскрасаюць,убогімабвяшчаеццаЕвангелле 23Ішчаслівы,хтонеспакусіццапразМяне.

24Калі-жпасланцыЯнаадышлі,ёнпачаўгаварыць народупраЯна:штоглядзецьхадзілівыўпустыню? Чарот,якікалыхаеццаветрам?

25Алештовыхадзіліглядзець?Чалавек,апранутыў мяккуювопратку?Вось,тыя,штопышнаапранутыяі жывуцьдалікатна,знаходзяццаўкаралеўскіхдварах.

26Алештовыхадзіліглядзець?Прарок?Так,кажувам, ізначнабольш,чымпрарок

27Гэтатой,праякоганапісана:вось,Япасылаюанёла МайгоперадабліччамТваім,якіпадрыхтуешляхТвой перадТабою

28Бокажувам,штосяроднароджаныхжанчынамі нямабольшагапрароказаЯнаХрысціцеля,алеменшы ўЦарствеБожымбольшызаяго.

29Іўвесьнарод,якіслухаўяго,імытнікіпраславілі Бога,ахрысціўшысяхростамЯнавым

30АфарысеіізаконнікіадкінуліволюБожуюсупраць сябе,неахрысціўшысяадяго.

31ІсказаўГасподзь:дачагопараўнаюлюдзейроду гэтага?ідачагояныпадобныя?

32Яныпадобныядадзяцей,якіясядзяцьнарынкуі клічуцьадноаднагоікажуць:мыгралівамнажалейцы, авынетанчылі;мыаплаквалівас,авынеплакалі.

33БопрыйшоўЯнХрысьціцель,няеўхлебаіняпіў віна;авыкажаце:уімд'ябал

34ПрыйшоўСынЧалавечы,есьцьіп'е;авыкажаце: восьчалавекабжораіп'яніца,сябармытнікаўі

35Алемудрасьцьапраўдваеццаўсімідзецьміяе 36Іадзінзфарысеяўпрасіўяго,кабёнеўзім.ІЁн увайшоўудомфарысеяісеўзасталом

37Івосьжанчынаўгорадзе,якаябылагрэшніца, даведаўшыся,штоІсуссядзіцьзасталомудоме фарысея,прынеслаалебастравыпосудзмірам, 38ІсталаззадукаляногЯгоныхіплакала,іпачала абмывацьногіЯгоныясьлязьмі,івыціралаіхваласамі галавысваёй,іцалаваланогіЯгоныя,інамазвалаіх мірам

39Убачыўшыгэта,фарысей,якізапрасіўЯго,сказаў самсабе,кажучы:КалібЁнбыўпрарокам,ведаўбы, хтоіякаягэтажанчынадакранаеццадаЯго,бояна грэшніца

40І,адказваючы,Ісуссказаўяму:Сымоне,Ямаю нештасказацьтабе.Іёнкажа:Настаўнік,кажы.

41Быўадзінкрэдытор,якімеўдвухдаўжнікоў:адзін павіненбыўпяцьсотдынараў,адругіпяцьдзесят

42Ікаліімнебылочымзаплаціць,ёндараваўім абодвумДыкскажымне,хтозіхпакахаеягобольшза ўсё?

43Сымонсказаўуадказ:думаю,штотой,камубольш дараваўЁнжасказаўяму:справядліватысудзіў

44Ізьвярнуўшысядажанчыны,сказаўСымону:бачыш тыгэтуюжанчыну?Яўвайшоўудомтвой,ітынедаў мневадынаногімае,аянаабмыланогімаесьлязьміі выцерлаіхваласамігалавысваёй

45Тынедаўмнепацалунку,алегэтаяжанчыназтаго часу,якяўвайшоў,непераставалацалавацьмненогі

46ГалавыМаёйалеемТынепамазаў,агэтаяжанчына мірампамазалаМненогі.

47Дзелягэтагакажутабе:даруюццаграхіяешматлікія; боянамногалюбіла,акамумаладаруецца,тоймала любіць.

48Ісказаўёй:адпускаюццатабеграхі

49Ітыя,штосядзелізІмзасталом,пачалігаварыць самісабе:хтогэта,штоіграхіадпускае?

50Ісказаўжанчыне:вератваяўратавалацябе;ідзіз мірам

РАЗДЗЕЛ8

1Істаласяпасьлятаго,штоЁнхадзіўпаўсіхгарадахі вёсках,абвяшчаючыіабвяшчаючыДобруюВесткуаб ВаладарствеБожым;ідванаццацьбылізьІм, 2Інекаторыяжанчыны,аздароўленыяадзлыхдухаўі немачаў,Марыя,называнаяМагдалінаю,зьякой выйшлісемдэманаў, 3ІЁанна,жонкаІрадавагааканомаХузы,іСузана,і многіяіншыя,якіяслужыліямусасваёймаёмасьці 4Ікалісабраласяшматнародуізусіхгарадоў прыйшлідаЯго,Ёнсказаўпрытчу: 5Выйшаўсейбітсеяцьзернесваё;ікаліёнсеяў,адно ўпалапрыдарозе;іпатаптанабыло,іптушкінябесныя

6Анекаторыяўпалінакамень;іяктолькіўзышло, засохла,бонехапалавільгаці.

Лука

9ІспыталісяўЯговучніЯгоныя,кажучы:штогэтаза прыповесьць?

10Ісказаў:вамдадзенаведацьтаямніцыВаладарства Божага,аіншымупрытчах;каб,гледзячы,небачыліі, слухаючы,неразумелі.

11Апрыпавесцьтакая:НасеньнеёсьцьсловаБожае

12Тыя,штопрыдарозе,гэтатыя,штослухаюць; потымпрыходзіцьд'ябалізабіраесловазсэрцаўіхніх, кабянынепаверыліінезбавіліся

13Янынаскале-гэтатыя,што,слухаючы,прымаюць словазрадасьцю;ітыянемаюцькораня,штовераць нанекаторычас,аўчасеспакусыадпадаюць 14Атое,штоўпалаўцерні,-гэтатыя,што,пачуўшы, адыходзяцьізахлынаюццаклопатамі,ібагацьцем,і асалодаміжыцьцёвымі,інепрыносяцьплёну 15Атое,штонадобрайзямлі,гэтатыя,штоўчыстым ідобрымсэрцы,пачуўшыслова,захоўваюцьягоі прыносяцьплёнуцярплівасьці 16Ніхто,запаліўшысьвечку,ненакрываеяепосудамі неставіцьпадложак;алеставіцьягонасьвечніку,каб тыя,хтоўваходзіць,бачылісьвятло 17Боняманічогатаемнага,штонясталабяўным;ні нічогасхаванага,штонестаневядомыміневыйдзена вуліцу

18Дыквось,глядзіце,якслухаеце:бохтомае,таму дадзенабудзе;ахтонямае,утагоадбярэццанаваттое, штоён,здаецца,мае

19ТадыпрыйшлідаЯгомаціЯгонаяібратыЯгоныя,і немагліпадысьцідаЯгоз-занароду

20ІсказаліЯмунекаторыя,штоМаціТваяібраты ТваестаяцьзвонкуіхочуцьбачыцьЦябе.

21Ёнжасказаўімуадказ:МаціМаяібратыМае-тыя, штослухаюцьсловаБожаеівыконваюцьяго

22Істаласяўадзіндзень,штоЁнувайшоўулодкуз вучняміСваіміісказаўім:пераплывёмнадругібераг возераІяныкінулісянаперад

23Алекаліяныплылі,ёнзаснуў;іянынапоўніліся вадойібыліўнебяспецы

24І,падышоўшы,разбудзіліЯго,кажучы:Настаўнік, Настаўнік!Тадыёнустаўізабараніўветруібуянню вады,іянысціхлі,інасталацішыня

25Ісказаўім:дзевераваша?Аяны,спалохаўшыся, дзівілісяіказаліадзінаднаму:штогэтазачалавек?бо Ёнзагадваенаватвятрамівадзе,іяныслухаюццаЯго

26ІпрыбыліўкраінуГадарынскую,штонасупраць Галілеі.

27Ікаліёнвыйшаўназямлю,сустрэўягозгорада нейкічалавек,якідоўгічасмеўдэманаўіненасіўсяў адзенне,інежыўудоме,аўмагілах

28Ён,убачыўшыІсуса,закрычаў,упаўперадІмі гучнымголасамсказаў:штоТабедамяне,Ісусе,Сыне БогаЎсявышняга?Прашуцябе,немучмяне.

29(БоЁнзагадаўнячыстамудухувыйсьцізчалавека Бошматразоўёнзахопліваўяго,ітрымаліягоў ланцугахіўкайданах;іёнпарваўпуты,ід'ябалгнаў ягоўпустыню)

30ІспытаўсяўягоІсус,кажучы:Якцябезавуць?Аён сказаў:Легіён,бомногадэманаўувайшлоўяго

31ІпрасіліЯго,кабнезагадваўімісьціўбездань

32Атамнагарыпасвіўсявялікігуртсьвіней,іпрасілі Яго,кабдазволіўімувайсціўіхІёніхцярпеў

33Тадыдэманывыйшлізчалавекаіўвайшліўсьвіней, істатаккінуўсязкручыўвозераізахлынуўся.

34Пастухі,убачыўшы,штосталася,уцякліі, пайшоўшы,расказаліўгорадзеіўвёсках.

35Тадыянывыйшліпаглядзець,штосталася;і прыйшлідаІсуса,ізнайшлічалавека,зкаторага выйшлідэманы,якісядзеўляногІсуса,апранутыіў здаровымрозуме;іспалохаліся.

36Тыяж,штобачылі,расказаліім,чымбыў аздароўленыапанаваныдэманамі

37ТадыпрасіўЯгоўвесьнатоўпГадарынскайкраіны, кабадышоўадіх;бояныбыліахопленывялікім страхам;іёнувайшоўукарабельівярнуўсяназад.

38Чалавек,зкаторагавыйшлід'яблы,прасіўягобыць зім;алеЕзусадпусціўяго,кажучы:

39Вярнісяўдомтвойіраскажы,штоБогучыніўтабе. Іёнпайшоўіабвяшчаўпаўсімгорадзе,штоўчыніў ямуІсус

40Істалася,што,каліІсусвярнуўся,народзрадасьцю прыняўЯго,боўсечакаліЯго

41Івось,прыйшоўчалавек,імемЯір,якібыў начальнікамсынагогі,і,упаўшыданогІсуса,прасіў Яго,кабувайшоўудомягоны

42Бобылаўягоаднаадзінаядачка,гадоўкаля дванаццаці,іяналяжалапрысмерці.Алекаліёнішоў, народціснуўяго

43Іжанчына,якаядванаццацьгадоўмелакрывацёк,і патраціланалекараўусёсваёжыцьцё,ініадкагоня маглавылечыцца,

44Падышоўшыззаду,дакрануўсядакраювопраткі Ягонай,іадразуспыніласякрывацёк.

45ІсказаўІсус:хтодакрануўсядаМяне?Каліўсе адракліся,Пётрітыя,штобылізім,сказалі:Настаўнік, натоўпціснуццадаЦябеіціснеЦябе,аТыкажаш:хто дакрануўсядаМяне?

46ІсказаўІсус:нехтадакрануўсядаМяне,боЯбачу, штомоцвыйшлазьМяне.

47Жанчына,убачыўшы,штоянанесхавалася, падышла,дрыжучы,і,упаўшыперадім,расказалаяму перадусімнародам,чамудакрануласядаягоіяк адразуацалілася

48Ісказаўёй:супакойся,дачка,вератваявыратавала цябе;ідзізмірам.

49Каліёняшчэгаварыў,прыходзіцьнехтаздому начальнікасінагогіікажаяму:дачкатваяпамерла; бяданеМайстар.

50АлеІсус,пачуўшыгэта,сказаўямуўадказ:нябойся, тольківер,іянавыздаравее.

51І,увайшоўшыўдом,недазволіўнікомуўвайсьці, апрачаПятра,іЯкуба,іЯна,ібацькіімацідзяўчыны 52Іўсеплакалііаплакваліяе;алеЁнсказаў:няплачце; янанепамерла,алеспіць.

53Ісьмяялісязьяго,ведаючы,штоянапамерла

54І,выгнаўшыўсіх,узяўяезарукуіўсклікнуў, кажучы:«Служанка,устань»

55Івярнуўсядухяе,іянаадразуўстала;іЁнзагадаў дацьёйесьці.

56Бацькіяезьдзівіліся,алеЁнзагадаўім,кабнікому неказаліпратое,штосталася

РАЗДЗЕЛ9

1ТадыЁнсклікаўдванаццацьвучняўСваіхідаўім моціўладунадусімідэманаміілекавацьадхвароб.

2ІпаслаўіхабвяшчацьВаладарстваБожаеі аздараўляцьхворых

3Ісказаўім:нічоганебярыцеўдарогу:нікія,ніторбы, ніхлеба,нігрошай;нідвапалітозаштуку.

4Іўякідомувойдзеце,тамзаставайцесяіадтуль выходзьце

5Акаліхтонепрымевас,то,выходзячызгорадатаго, абтрасіцепылзногвашыхнасведчаннесупрацьіх

6І,выйшаўшы,хадзіліпагарадах,абвяшчаючы Евангеллеіаздараўляючыўсюды

7Ірадтэтрархпачуўпраўсё,шторабіўён,і зьбянтэжыўся,бонекаторыяказалі,штоЯнуваскросзь мёртвых;

8Анекаторыя,штозьявіўсяІльля;азіншых,штоадзін састаражытныхпрарокаўуваскрос.

9ІсказаўІрад:Іаануяадсекгалаву,ахтогэта,пра якогаячуютакое?Іёнхацеўбачыцьяго

10Апосталы,вярнуўшыся,расказаліямуўсё,што зрабіліІён,узяўшыіх,адышоўасобнаўпустыннае месца,якоеналежалагораду,якіназываўсяВіфсаіда

11Ілюдзі,даведаўшыся,пайшлізаІм;

12Ікалідзеньпачаўхіліцца,тадыпрыйшлідванаццаць ісказаліяму:адпусьцілюдзей,кабяныпайшліў навакольныягарадыівёскі,начавалііздабыліежы; пустыннаемесца

13АлеЁнсказаўім:выдайцеімесьціАянысказалі: нямаембольш,апрачапяціхлябоўідзьвюхрыб; толькімыпавінныпайсціікупіцьмясадляўсягогэтага народа

14Боіхбылокаляпяцітысяччалавек.Ісказаўвучням Сваім:пасадзіцеіхпапяцьдзесятгрупай

15Ізрабілітакіпасадзіліўсіх

16Потым,узяўшыпяцьхлябоўідзьверыбіны, зірнуўшынанеба,дабраславіў,паламаўідаўвучням, кабраздалінароду

17Іеліяны,інасыцілісяўсе; 18Істалася,каліЁнадзінмаліўся,былізІмвучні Ягоныя,іЁнспытаўсяўіх,кажучы:закагоМяне лічыцьнарод?

19Яныўадказсказалі:ЯнХрысьціцель;анекаторыя кажуць:Ільля;аіншыякажуць,штоадзінсастарых прарокаўуваскрос.

20Ёнсказаўім:авызакагоМянелічыце?Пётр, адказваючы,сказаў:ХрыстосБожы.

21Істроганаказаўім,кабнікомугэтаганеказалі;

22кажучы:СынуЧалавечамуналежыцьшмат выцярпець,ібыцьадкінутымстарэйшынамі,і першасвятарамі,ікніжнікамі,ібыцьзабітым,інатрэці дзеньуваскрэснуць

23Ісказаўімусім:каліхтохочаісьцізаМною,няхай адрачэццаадсябе,іштоднябярэкрыжсвойіідзеза Мною

24Бохтохочажыцьцёсваёўратаваць,тойзагубіцьяго; ахтозагубіцьжыцьцёсваёдзеляМяне,тойзахаваеяго 25Боякаякарысцьчалавеку,каліёнздабудзеўвесь свет,асябезагубіцьабобудзеадкінуты?

26БохтопасаромееццаМянеіслоўМаіх,таго

27Алепраўдукажувам:ёсьцьнекаторыязтых,што стаяцьтут,якіяняспазнаюцьсьмерці,пакульня ўбачацьВаладарстваБожага

28Iсталасякалявасьмідзёнпаслягэтыхслоў,Ён, узяўшыПятра,ЯнаіЯкуба,узышоўнагарупамаліцца. 29Ікаліёнмаліўся,зьмяніўсявыглядабліччаягонага,і адзеньнеягонаесталабелымібліскучым

30Івось,размаўлялізьІмдвачалавекі,якіябылі МайсейіІльля

31ЯкізьявіўсяўславеіабвясьціўпрасьмерцьЯгоную, якуюмеўзьдзейсьніцьуЕрусаліме

32АПётрітыя,штобылізім,быліцяжкіміадснуі, прачнуўшыся,убачыліславуЯгонуюідвухмужоў, якіястаялізІм

33Істалася,каліяныадыходзіліадЯго,Пётрсказаў Езусу:Настаўнік,добранамтутбыць,ізробімтры палаткі;адзінтабе,іадзінМайсею,іадзінІльлі;ня ведаючы,штоёнсказаў

34Каліёнгэтагаварыў,надышлахмараіахінулаіх,і яныспалохаліся,увайшоўшыўвоблака

35Ібыўголасзвоблака,якіказаў:ГэтаСынМой умілаваны;Ягослухайце.

36Ікаліголасмінуў,ЕзусзастаўсяадзінІяны замоўчвалігэта,інікомуўтыяднінерасказвалінічога зтаго,штобачылі.

37Істалася,штонанаступныдзень,каліянысышліз гары,сустрэлаЯгомноствалюдзей

38Івось,чалавекзграмадызакрычаў,кажучы: Настаўнік,прашуЦябе,паглядзінасынамайго,боёну мянеадзіны

39Івось,духбярэяго,іёнраптамкрычыць;іраздзірае яго,штоёнзноўпеніцца,ісінякіяголедзьадыходзяць адяго

40ІяпрасіўвучняўТваіхвыгнацьяго;інезмаглі.

41Ісусжасказаўуадказ:ородняверныіраспусны! дакульбудузвамііцярпецьвас?Прывядзісюды свайгосына.

42Ікаліёняшчэпадыходзіў,д'ябалкінуўягоўнізі разарваўягоІІсусзабараніўнячыстамудуху,і аздаравіўдзіця,івярнуўягобацькуягонаму.

43ІўседзівілісямагутнасьціБожайАлекаліўсе дзівілісязусяго,шторабіўЕзус,Ёнсказаўсваім вучням:

44Няхайсловыгэтыяўнясуцьувушывашыя,боСын Чалавечыбудзеаддадзеныўрукічалавечыя.

45Алеянынезразумелігэтагаслова,іянобыло схаванаадіх,такштоянынезразумеліяго,іяны баялісяспытаццаўЯгоабгэтымслове

46Тадыўзьняласяпаміжіміспрэчка,хтозьіхбольшы. 47Ісусжа,зразумеўшыдумкусэрцаіхняга,узяўдзіцяі паставіўягокалясябе,

50Іісуссказаўяму:незабараняйцеяму,бохтоне супрацьнас,тойзанас

51Істалася,калінастаўчасузняццяяго,ёнцвёрда накіраваўсяісціўЕрусалім,

52Іпаслаўпаслоўперадабліччамсваім,іяныпайшліі ўвайшліўселішчаСамаранскае,кабпадрыхтавацьдля яго.

53Інепрыняліяго,бовыглядягоныбыў,быццамён хацеўісьціўЕрусалім

54Убачыўшыгэта,вучніЯгоныяЯкубіЯнсказалі: Госпадзе,хочаш,кабмызагадаліагнюсысьцізьнебаі зьнішчыцьіх,якіІльля?

55АлеЁн,абярнуўшыся,забараніўімісказаў:ня ведаеце,якогавыдуху

56БоСынЧалавечыпрыйшоўнегубіцьдушы чалавечыя,алератавацьіхІпайшліяныўдругую вёску

57Істалася,каліяныішліўдарозе,адзінчалавек сказаўЯму:Госпадзе,япайдузаТабою,кудыбТыні пайшоў

58ІсказаўямуІсус:лісымаюцьноры,іптушкі нябесныя-гнёзды;аСынЧалавечынемаедзегалаву прыхіліць

59Ісказаўдругому:ідзізаМною.Алеёнсказаў:Пане, дазвольмнеспачаткупайсціпахавацьбацькумайго

60Ісуссказаўяму:пакіньмёртвымхавацьсваіх мёртвых,атыідзііабвяшчайВаладарстваБожае.

61Ідругітаксамасказаў:Пане,япайдузаТабою;але дазвольцемнеспачаткупайсціразвітаццазімі,якія знаходзяццадомаўмаімдоме.

62ІсказаўямуІсус:ніхто,узлажыўшырукусваюна плугіазіраючысяназад,непрыдатныдляЦарства Божага.

РАЗДЗЕЛ10

1ПасьлягэтагапрызначыўГасподзьтаксамаіншых семдзесятіпаслаўіхпадвоеперадабліччамсваіму кожныгорадімесца,кудыСамхацеўпрыйсьці.

2ТамуЁнсказаўім:Жнівосапраўдывялікае,але работнікаўмала;дыкпрасіцеГаспадаражніва,кабЁн выслаўработнікаўнажнівосваё.

3Ідзіце;вось,Япасылаювас,якягнятсяродваўкоў

4Ненасеценікашалька,ніторбы,ніабутку,інікогана дарозеневітайце.

5Іўякідомувойдзеце,першкажэце:мірдомугэтаму!

6Ікалібудзетамсынміру,спачыненаіммірваш;калі жне,вернеццадавас.

7Ізаставайцесяўтымсамымдоме,ежцеіпіце,штоў іхёсць,бопрацаўніквартыплатысваёй.Нехадзіз хатыўхату

8Ікаліўякігорадпрыйдзецеіпрымуцьвас,ежце,што пададуцьвам;

9Іаздараўляйцехворых,якіяўім,ікажыцеім: наблізіласядавасВаладарстваБожае

10Алеўякігорадвыўвойдзеце,іваснепрымуць, выйдзіценаяговуліцыіскажэце:

11Наватпылгорадавашага,якіпрыліпданас,мы абціраемзвас;

12Алекажувам,штоСадомеўтойдзеньбудзелягчэй, чымгорадутаму

13Горатабе,Харазіне!горатабе,Бэтсаіда!бокалібу ТырыіСідонеўчынілісяцуды,якіяўчынілісяўвас,

14АлеТыруіСідонулягчэйбудзенасудзе,чымвам 15Іты,Капэрнаум,штоданябёсаўузьняўся,дапекла будзешскінуты

16Хтослухаевас,Мянеслухае;іхтопагарджаевамі, пагарджаеМною;іхтопагарджаеМною,пагарджае Тым,ХтопаслаўМяне

17Івярнулісясемдзесятзрадасьцю,кажучы:Госпадзе, ідэманыкораццанампразімяТваё.

18Ісказаўім:Ябачыўсатану,якмаланка,што зваліўсязнеба

19Вось,Ядаювамуладунаступацьназьмейі скарпіёнаўінаўсюсілуворага,ініштонепашкодзіць вам.

20Аднакнецешцесязгэтага,штодухівампакорлівыя; алерадуйцеся,боімёнывашыянапісанынанябёсах 21УтуюгадзінуўзрадаваўсяўдухуІсусісказаў: ДзякуюЦябе,Ойча,Госпадзенебаізямлі,штоТы ўтаіўгэтаадмудрыхіразумныхіадкрыўнемаўлятам; ботакздалосятваімвачам.

22УсёперададзенаМнеАйцомМаім,ініхтоневедае, хтоёсцьСын,апрачаАйца;іхтоАйцец,якняСыні той,камуСынадкрые.

23І,зьвярнуўшысядавучняўСваіх,сказаўасобна: шчасьлівыявочы,якіябачацьтое,штовыбачыце!

24Бокажувам,штомногіяпрарокіікараліжадалі бачыцьтое,штовыбачыце,інебачылі;ічуцьтое,што вычуеце,аленячулі

25Івось,нейкізаконьнікустаўі,спакушаючыЯго, сказаў:Настаўнік,штомнерабіць,кабатрымаць жыцьцёвечнае?

26Ёнсказаўяму:штонапісанаўзаконе?яктычытаеш?

27Ёнжасказаўуадказ:палюбіГоспадаБогатвайго ўсімсэрцамтваім,іўсёюдушоютваёю,іўсёюмоцаю тваёю,іўсімрозумамтваім;іблізкагатвайго,як самогасябе

28Ёнжасказаўяму:правільнатыадказаў;такрабіі будзешжыць.

29Алетой,жадаючыапраўдацца,сказаўІсусу:ахто мойбліжні?

30ІадказваючыІсуссказаў:адзінчалавекішоўзь ЕрусалімуўЕрыхонітрапіўдаразбойнікаў,якіязьнялі зьяговопраткуіпараніліягоіпайшлі,пакінуўшыяго паўжывога.

31Івыпадковаадзінсьвятарспускаўсятойдарогайі, убачыўшыяго,прайшоўміма

32Таксамаілявіт,калібыўнатыммесцы,падышоўі, убачыўшыяго,прайшоўміма

33Анейкісамаранін,ідучы,прыйшоўдаягоі, убачыўшыяго,пашкадаваўяго,

34Іпайшоўдаяго,іперавязаўямураны,паліўшы алеемівіном,іпасадзіўягонасвайгобыдла,іпрывёў ягоўгасцініцу,іпаклапаціўсяпраяго.

35Анадругідзень,ад'язджаючы,дастаўдвадынарыі даўгаспадаруісказаўяму:беражыяго;аштоболей патраціш,заплачутабе,калівярнуся

36Яктыдумаеш,хтозгэтыхтрохбыўбліжнімтаму, хтотрапіўдаразбойнікаў?

37Ёнжасказаў:той,хтозьмілаваўсянадімТадыІсус сказаўяму:ідзіітырабітаксама

38Істалася,каліяныішлі,Ёнувайшоўуадносяло,і

39Уяебыласястра,якуюзваліМарыя,іянасядзела каляногЕзусаіслухаласловаЯгонае.

40АлеМартабылазанятавялікайпаслугайі, падышоўшыдаЯго,сказала:Пане,няўжоТабеўсё роўна,штосястрамаяпакінуламянеаднуслужыць? тамузагадайёй,кабянадапамагламне 41Іісуссказаўёйуадказ:Марта,Марта!

42Алеаднотрэба:іМарыявыбраладобруючастку, якаянеадымеццаўяе

РАЗДЗЕЛ11

1Істалася,каліЁнмаліўсяўадныммесцы,калі перастаў,адзінзвучняўЯгоныхсказаўЯму:Госпадзе, навучынасмаліцца,якіЯннавучыўсваіхвучняў 2Ісказаўім:калімоліцеся,кажэце:Ойчанаш,каторы ёсцьунябёсах,хайсвяціццаімяТваё!Прыйдзі ВаладарстваТваёХайбудзеволяТвая,якнанебе,так іназямлі.

3Хлебнашнадзённыдавайнамкожныдзень

4ідаруйнамграхінашыя;боімыдаруемкожнаму даўжнікупераднамі.Інеўвядзінасуспакусу;алезбаў насадзлога

5Ісказаўім:хтозвас,маючыпрыяцеля,пойдзедаяго апоўначыіскажаяму:дружа,пазычмнетрыхлябы; 6Бопрыйшоўдамянесябармойударозе,імненяма чагопаказацьяму?

7Атойзнутрыскажаўадказ:нетурбуймяне;дзьверы ўжозачыненыя,ідзецімаесамноюўложку;Янемагу ўстацьіаддацьтабе

8Кажувам:хоцьёнінеўстанеінедасцьяму,боён сябаряму,алез-занастойлівасціягоўстанеідасцьяму, колькіямутрэба

9ІЯкажувам:прасіце,ібудзевамдадзена;шукайцеі знойдзеце;стукайцеся,іадчыняцьвам

10Бокожны,хтопросіць,атрымлівае;ітой,хтошукае, знаходзіць;ітаму,хтостукаецца,адчыняць.

11Калісынпапросіцьхлебаўкагозвас,бацькі,ці дасьцьямукамень?ці,каліпапросіцьрыбы,дасьць ямузьмяюзаместрыбы?

12Ці,каліпапросіцьяйка,паднясеямускарпіёна?

13Дыквось,калівы,будучызлымі,умеецедары добрыядавацьдзецямсваім,тымбольшАйцец НябесныдасьцьДухаСьвятогатым,хтопросіцьуЯго?

14Івыганяўд'ябла,атойбыўнямыІсталася,калі д'ябалвыйшаў,нямызагаварыў;ідзівілісялюдзі.

15Аленекаторыязіхказалі:Ёнвыганяедэманаўсілай Вэльзэвула,правадырадэманаў.

16Аіншыя,спакушаючыЯго,шукаліўЯгознакуз неба

17АлеЁн,ведаючыдумкііхнія,сказаўім:Усякае царства,якоеразьдзяліласясамоўсабе,спустошыцца; ідом,падзеленынадом,упадзе

18Каліісатанараздзяліўсясамусабе,якустоіць царстваяго?бовыкажаце,штоЯпразВэльзэвула выганяюдэманаў

19ІкаліЯсілаюВэльзэвулавыганяюдэманаў,тосыны вашыякімвыганяюцьіх?тамуяныбудуцьвашымі суддзямі

20АлекаліЯпальцамБожымвыганяюдэманаў,дык прыйшлодавасВаладарстваБожае

21Калімоцнычалавекузброеныахоўваесвойпалац, ягомаёмасцьуміры.

22Алекалімацнейшызаягонапаткаеягоіпераможа

спадзяваўся,іпадзяліцьздабычуягоную.

23ХтонесаМною,тойсупрацьМяне,іхтонеса Мноюзбірае,тойраскідвае

24Калінячыстыдухвыйдзезчалавека,тоходзіцьпа бязводныхмясцінах,шукаючыспакою;і,не знайшоўшы,кажа:вярнусяўдоммой,адкульвыйшаў 25І,прыйшоўшы,знаходзіцьяговымеценымі ўпрыгожаным

26Тадыёнідзеібярэдасябесеміншыхдухаў, горшыхзасябе;іяныўваходзяцьіжывуцьтам,і апошняечалавекутамугоршзапершае

27Істалася,каліёнгаварыўгэта,аднажанчыназ грамадыпаднялаголассвойісказалаяму:шчасьлівае ўлоньне,якоенасілацябе,ігрудзі,якіятысмактаў 28Алеёнсказаў:так,шчасьлівыятыя,штослухаюць словаБожаеізахоўваюцьяго

29Ікалінатоўпсабраўсяразам,Ёнпачаўказаць:гэта пакаленьнеліхае,яношукаезнаку;інебудзедадзена ямуазнака,акрамяазнакіЁныпрарока

30БоякЁнабыўзнакамдляНінівіцянаў,такбудзеі СынЧалавечыдлягэтагароду.

31Царыцапоўдняпаўстаненасудзезлюдзьміроду гэтагаіасудзіцьіх,боянапрыйшлазкраюзямлі паслухацьмудрасьціСаламона;івось,тутбольшыза Саламона

32Нінэвіцянепаўстануцьнасудзезродамгэтымі асудзяцьяго,бояныпакаялісяпразпропаведзьЁніны; івось,тутбольшызаЁну

33Ніхто,запаліўшысьвечку,няставіцьяеў патаемныммесцы,аніпадпасудзінай,аленасьвечніку, кабтыя,хтоўваходзіць,бачылісьвятло

34Сьвятломдляцелаёсьцьвока;таму,калівокатваё чыстае,дыкіўсёцелатваёсьветлае;акалівокатваё злое,дыкіцелатваёцёмнае

35Дыксьцеражыся,кабсьвятло,якоеўтабе,нябыло цемрай.

36Дыквось,каліўсёцелатваёбудзесьветлаеінямае ніводнайцёмнайчасткі,дыкусёбудзесьветлае,як сьветласьветлае.

37ІкаліЁнгаварыўгэта,адзінфарысэйпрасіўЯго паабедацьзім;іЁн,увайшоўшы,сеў

38Убачыўшыгэта,фарысэйздзівіўся,штоЁнне памыўсяперадабедам

39ІсказаўямуГасподзь:цяпервы,фарысеі, ачышчаецезвонкукубакімісу;анутровашаепоўнае драпежнасьцііліхадзейства

40Неразумныя!цінетой,хтостварыўзвонку,не стварыўіўнутранага?

41Алелепшдавайцеміласьцінузтаго,штомаеце;і вось,усёдлявасчыстае

42Алегоравам,фарысэі!бовыдаяцедзесяцінузмяты, рутыіўсялякайтравы,аправасуддзеілюбоўБожую

45ТадыадзінззаконнікаўсказаўЯмуўадказ: Настаўнік!

46Ісказаў:Гораівам,законнікі!бовыўскладаецена людзейцяжарыцяжкія,асамініаднымпальцамне дакранаецесядаіх.

47Горавам!бовыбудуецемагілыпрарокам,абацькі вашыязабілііх

48Сапраўды,высьведчыце,штодапускаецеўчынкі бацькоўвашых,боянызабілііх,авыбудуецеім магілы

49ТамуімудрасьцьБожаясказала:Япашлюдаіх прарокаўіапосталаў,інекаторыхзьіхзаб'юцьі перасьледуюць;

50кабкроўусіхпрарокаў,пралітаяадстварэньня сьвету,патрабаваласяадродугэтага;

51АдкрывіАвелядакрывіЗахарыі,якізагінуўпаміж ахвярнікаміхрамам;праўдукажувам,штогэтабудзе спагнаназгэтагароду

52Горавам,законнікі!бовыўзяліключпазнання:самі вынеўвайшлі,ітым,штоўваходзілі,перашкодзілі

53ІкаліЁнказаўімгэтае,кніжнікііфарысэіпачалі моцнадамагацьЯгоіпадштурхоўвацьдашматчаго.

54падпільноўваюцьягоішукаюцьшто-небудзь злавіцьзвуснаўягоных,кабабвінаваціцьяго

РАЗДЗЕЛ12

1Тымчасам,калісабраласянезлічонаемноства людзей,такштоянытапталіадзінаднаго,Ёнпершза ўсёпачаўгаварыцьсваімвучням:Сцеражыцеся закваскіфарысэйскай,якаяёсцькрывадушнасць.

2Боняманічогазакрытага,штобневыявілася;ні схаваны,штонебудзевядома

3Тамуўсё,штовыказаліўцемры,будзепачутана сьвятле;ітое,штовыказалінавухаўкаморах,будзе абвешчананадахах

4АЯкажувам,сябрамМаім:нябойцесятых,што забіваюцьцелаіпасьлягэтагабольшнічоганямогуць зрабіць

5Алепапярэджувас,кагобаяцца:бойцесятаго,хто, забіўшы,маеўладуўкінуцьупекла;так,кажувам: бойцесяЯго

6Цінепяцьвераб'ёўпрадаюццазадвагрошы,іні адзінзіхнезабытыперадБогам?

7АлеўвасіваласынагалавеўсепалічаныДыкня бойцеся:выдаражэйшыязамногіхвераб'ёў.

8Кажужвам:кожнага,хтовызнаеМянеперад людзьмі,таговызнаеіСынЧалавечыпераданёламі Божымі

9АхтоадрачэццаадМянеперадлюдзьмі,адтаго адракуццапераданёламіБожымі

10ІкаліхтоскажаслованаСынаЧалавечага,яму будзедаравана;

11Ікаліпрывядуцьвасусінагогі,іданачальнікаў,іда ўладаў,нетурбуйцеся,якіштовамадказаць,абошто сказаць

12БоДухСьвятынавучыцьвасутуюжгадзіну,што выпавінныгаварыць

13Ісказаўямуадзінзграмады:Настаўнік,скажы братумайму,кабёнпадзяліўсамноюспадчыну. 14Ісказаўяму:Чалавек,хтопаставіўМянесудзьдзёй абодзельнікамнадвамі?

15Ісказаўім:Глядзецеісцеражыцесяпрагнасці,бо жыццёчалавеканезалежыцьадбагаццямаёмасці. 16Ірасказаўімпрыповесьць,кажучы:уаднаго багатагачалавекадобраўрадзілазямля;

17Іёндумаўусабе,кажучы:штомнерабіць,боня маюкудысабрацьпладымае?

18Ісказаўён:восьштозраблю:разбурусьвірнымаеі пабудуюбольшыя;ітудыпакладуўсепладымаеі маёмасцьмаю

19Іскажудушымаёй:душа!супакойся,еш,піі весяліся

20АлеБогсказаўяму:неразумны!гэтайноччу забяруцьдушутваюўцябе; 21Такбываезтым,хтозьбіраескарбыдлясябе,анеў Богабагацее

22ІсказаўвучнямСваім:тамуікажувам:не турбуйцесяпрадушувашу,штовамесьці;нідляцела, уштовыапранецеся

23Жыццёбольшаезаежу,іцелабольшаезавопратку.

24Паглядзіценакрумкачоў:янынісеюць,ніжнуць; якіянемаюцьнікладоўкі,ніхлява;іБогкорміцьіх: чымжавылепшыязаптушак?

25Ахтозвас,клапоцячыся,можададацьдаросту свайгохоцьадзінлокаць?

26Дыккалівынеможацезрабіцьнайменшае,чамувы клапоціцесяпраастатняе?

27Паглядзіценалілеі,якянырастуць:непрацуюць,не прадуць;алеякажувам,штоСаламонваўсёйславе сваёйнеапранаўсятак,якадназіх

28Дыккалітраву,якаясёньняўполі,азаўтрабудзе кінутаяўпеч,Богтакапранае,наколькібольшЁн апраневас,малаверныя?

29Інешукайце,штовамесьцііштовампіць,іне сумнявайцеся.

30Боўсягогэтагашукаюцьнародысвету,іАйцецваш ведае,штовымаецепатрэбуўгэтым

31АлелепшшукайцеВаладарстваБожага;іўсёгэта дадасцавам

32Нябойся,малыстатак;боАйцувашамуўпадабала дацьвамВаладарства.

33Прадавайцемаёмасьцьсваюідавайцеміласьціну; забяспечцесабемяхі,якіянесастарваюцца,скарбна нябёсах,якінепрападае,дзезлодзейненабліжаеццаі мольненішчыць

34Бодзескарбтвой,тамбудзеісэрцатваё

35Хайбудуцьсьцёгнывашыяаперазаныяісьветачы гараць;

36Авыпадобныядалюдзей,якіячакаюцьгаспадара свайго,каліёнвернеццазвяселля;каб,якпрыйдзеі пастукае,адразуадчыніліяму

37Дабрашчасныятыяслугі,каторыхгаспадар,

41ТадыПётрсказаўЯму:Пане,ціданасгаворыш гэтуюпрытчу,цідаўсіх?

42ІсказаўГасподзь:хтожтойверныімудрыгаспадар, якогагаспадарпаставіцьнадсваімідамачадцамі,каб давацьімусвойчасчасткуежы?

43Шчасьлівытойслуга,якогагаспадар,прыйшоўшы, застане,шторобіцьтак

44Праўдукажувам,штопаставіцьягонадусім,што мае

45Алекалітойслугаскажаўсэрцысваім:гаспадар моймарудзіцьзпрыходам,іпачнебіцьслугідзяўчат,і есці,іпіць,інапівацца;

46Прыйдзегаспадартагослугіўдзень,каліённе чакаеяго,іўгадзіну,каліённяведае,іразьсячэяго,і прызначыцьямудолюзьнявернымі

47Атойслуга,яківедаўволюгаспадарасвайгоіне падрыхтаваўсяінезрабіўпаводлеволіягонай,будзе шматпабіты

48Ахтоневедаўіўчыніўвартыяпакарання,будзе малапабітыБотаму,камумногададзена,зтагошматі спаганяецца,акамумногадаручана,зтагобольшага будуцьпатрабаваць.

49Япрыйшоўпаслацьагоньназямлю;аштоябуду, каліўжоразгарэлася?

50Алеямаюхрышчэньнемхрысьціцца;іякжамне цяжка,пакульгэтанездзейсніцца!

51Няўжовыдумаеце,штоЯпрыйшоўдацьмірзямлі?

Якажувам,не;ахутчэйпадзел:

52Боадгэтагачасупяцёрабудуцьуаднымдоме падзеленыя,троесупрацьдвухідвоесупрацьтрох

53Бацькасупрацьсына,ісынсупрацьбацькі;маці супрацьдачкі,ідачкасупрацьмаці;свякроўсупраць нявесткісваёй,інявесткасупрацьсвякровісваёй

54ІсказаўЁнтаксаманароду:калівыўбачыцехмару, якаяпадымаеццаззахаду,адразукажаце:будзедождж; ітакяноіёсць

55Ікалівыбачыцепаўднёвывецер,кажаце:будзе спёка;ігэтазбываецца

56Крывадушнікі,абліччанебаізямлівыпазнаеце;але яквынепазнаецегэтагачасу?

57Так,ічамунаватсаміпасабенесудзіце,што справядліва?

58Калітыпойдзешзпраціўнікамтваімдасуддзі,па дарозепастарайсявыбавіцьсябеадяго;кабённеадвёў цябедасудзьдзі,асудзьдзянеаддаўцябеслузе,аслуга некінуўцябеўвязьніцу.

59Кажутабе:нявыйдзешадтуль,пакульнеаддасі апошняйлепты.

РАЗДЗЕЛ13

1Утойчаспрысутнічалінекаторыя,якіярасказаліЯму праГалілеян,кроўякіхПілатзмяшаўзіхахвярамі 2Ісуссказаўімуадказ:выдумаеце,штогэтыя ГалілеянебылігрэшнікамібольшзаўсіхГалілеян, тамуштотакпацярпелі?

3Кажувам:не,але,калінепакаецеся,усегэтакжа загінеце

4Аботыявасямнаццаць,наякіхупалавежаўСілаамеі забілаіх,выдумаеце,штояныбылігрэшнікамібольш заўсіхлюдзей,якіяжыліўЕрусаліме?

5Кажувам:не,але,калінепакаецеся,усегэтакжа

6Сказаўігэтуюпрытчу;Адзінчалавекмеўу

7Тадыёнсказаўвінаградарусвайговінаградніка:вось, яўжотрыгадыпрыходжушукацьплодунагэтай смакоўніцыінезнаходжу;навоштазямлютаўчэ?

8Ёнжасказаўямуўадказ:Пане,пакіньягоінагэты год,пакульяабкапаюягоіабкапаюгноем

9Ікаліянопрынясеплод,тодобра;акаліне,топотым ссячыяго

10Інавучаўуаднойзсінагогусуботу.

11Івось,былажанчына,якаявасемнаццацьгадоўмела духанемачы,ібыласкурчана,ініякнемаглападняцца 12Ісус,убачыўшыяе,паклікаўяеісказаўёй:жанчына, тывызваленаяаднемачытваёй

13Іўсклаўнаяерукі,іянаадразувыпрасталасяістала славіцьБога.

14Іадказаўначальніксінагогізабурэннемзатое,што Езусаздаравіўусуботу,ісказаўнароду:ёсцьшэсць дзён,уякіятрэбапрацаваць;суботнідзень.

15ТадыГасподзьсказаўямуўадказ:Крывадушнік!

16Ігэтуюжанчыну,дачкуАбрагама,якуюсатана зьвязаўвосьужовасемнаццацьгадоў,цінятрэбабыло вызваліцьадпутаўгэтыхудзеньсуботні?

17Ікаліёнсказаўгэта,усеягопраціўнікібылі засаромленыя,іўвесьнародузрадаваўсязусіхслаўных дзеяў,якіяёнзрабіў

18ТадыЁнсказаў:дачагопадобнаЦарстваБожае?і дачагомнепрыпадабняцца?

19Янопадобнадагарчычнагазерня,якоечалавекузяў ікінуўусадзесваім;іяновырасла,івыраслаўвялікае дрэва;іптушкінябесныясялілісянагалінахяго.

20Ізноўсказаў:дачагопараўнаюВаладарстваБожае?

21Гэтападобнадазакваскі,якуюжанчынаўзялаі паклалаўтрымерымукі,пакульусёнеўкісне.

22ІпраходзіўЁнпразгарадыівёскі,навучаючыі ідучыўЕрусалім

23ТадынехтасказаўЯму:Госпадзе,цімалатых,што збаўляюцца?Ісказаўім:

24Імкнецесяўвайсьціцесныміваротамі;бо,кажувам, многіябудуцьшукацьувайсьціінязмогуць.

25Калігаспадардомуўстанеізачыніцьдзьверы,івы, стоячызнадворку,пачнецестукацьудзьверыіказаць: Госпадзе,Госпадзе,адчынінам!іёнскажавамуадказ: няведаювас,адкульвы;

26Тадыпачнецеказаць:мыелііпіліперадТабою,іна вуліцахнашыхнавучаўТы

27АлеЁнскажа:кажувам,няведаювас,адкульвы; адыдзецеадМянеўсе,хточыніцьбеззаконьне 28Тамбудзеплачіскрыгатзубоў,каліўбачыце

29Іпрыйдуцьзусходу,іззахаду,ізпоўначы,із поўдня,ісядуцьзастолуЦарствеБожым

30Івось,ёсьцьапошнія,якіябудуцьпершымі,іёсьць першыя,якіябудуцьапошнімі

31Утойдзеньпрыйшлінекаторыязфарысэяўісказалі Яму:выйдзііідзіадсюль,боІрадхочацябезабіць.

32Ісказаўім:Ідзіцеіскажэцегэтайлісе:вось,я выганяюдэманаўілечусённяізаўтра,анатрэцідзень будудасканалы

33Алемнетрэбаісьцісёньня,ізаўтра,іпасьлязаўтра, боняможабыць,кабпрарокзагінуўзьЕрусаліма.

34Ерусаліме,Ерусаліме,штозабіваешпрарокаўі пабіваешкамяняміпасланыхдацябе!колькіразоў хацеўЯсабрацьдзяцейтваіх,яккурыцаптушанят сваіхпадкрылы,івынезахацелі!

35Вось,пакідаеццавамдомвашпусты;іпраўдукажу вам:выняўбачыцеМяне,пакульнепрыйдзечас,калі скажаце:дабраславёнытой,хтоідзеўімяГоспада

РАЗДЗЕЛ14

1Істалася,каліЁнувайшоўудомаднагозгалоўных фарысеяўесьціхлебаўсуботу,янысачылізаІм 2Івось,перадімбыўчалавекхворынавадзянку 3І,адказваючы,Езуссказаўзаконнікаміфарысэям:ці дазволеналячыцьусуботу?

4ІянымаўчаліІўзяўшыяго,ёнацаліўягоіадпусьціў; 5Ісказаўімуадказ:укагозвасасёлабовол,упаўшы ўяму,невыцягнеягоадразуўсуботу?

6Інемагліадказацьямунагэта

7Іёнвыклаўпрытчузапрошаным,каліадзначыў,як янывыбіралігалоўныяпакоі;кажучыім,

8Каліхтопаклічацябенавясельле,несядайнасамым верхнімпакоі;каббольшпаважанагачалавека,чымты, непаклікаўён;

9Ітой,хтозаклікаўцябеіяго,прыйсьціісказацьтабе: саступімесцагэтаму;ітыпачынаешзсорамамзаймаць самыніжніпакой

10Алекаліцябезапросяць,ідзіісядзьуапошнімпакоі; каб,каліпрыйдзетой,хтопаклікаўцябе,сказаўтабе: «Дружа,паднімісявышэй»,тадыбудзешпакланяцца перадтымі,штосядзяцьзтабою

11Бокожны,хтоўзвышаесябе,будзепаніжаны;ахто прыніжаецца,будзеўзвышаны

12Тадысказаўітаму,хтозапрасіўяго:каліробішабед цівячэру,неклічнісяброўтваіх,нібратоўтваіх,ні сваякоўтваіх,нісуседзяўбагатых;кабіцябезноўне папрасіліінедалітабеўзнагароды

13Акаліробішгасьціну,паклічубогіх,калекаў, кульгавых,сьляпых;

14Ідабраславёныбудзеш;боянынемогуцьаддаць табе,боадплаціццатабепрыўваскрэсенніправедных.

15Пачуўшыгэта,адзінзтых,штосядзелізІм,сказаў яму:шчаслівы,хтобудзеесціхлебуВаладарстве Божым

16Тадысказаўяму:адзінчалавекзладзіўвялікую вячэруіпаклікаўмногіх;

17Іпаслаўслугусвайгоўчасвячэрысказаць запрошаным:хадзеце;боўсёгатова

18ІўсеаднадушнапачаліапраўдваццаПершысказаў яму:якупіўкавалакзямліімушупайсціпаглядзець; 19Ідругісказаў:якупіўпяцьпарвалоўііду выпрабавацьіх; 20Адругісказаў:яажаніўсяітамунемагупрыйсці

21Іпрыйшоўтойслугаіабвясьціўгэтагаспадару свайму.Тадыгаспадардому,разгневаўшыся,сказаў

22Ісказаўслуга:гаспадару,усёзроблена,якты

23Ісказаўгаспадарслузе:выйдзінадарогіізагародыі

24Бокажувам,штоніхтоззапрошаныхнепакаштуе маёйвячэры

25ІішлозьІммностванароду,іЁн,зьвярнуўшыся, сказаўім:

26КаліхтопрыходзіцьдаМянеінененавідзіцьбацьку свайго,імаці,іжонку,ідзяцей,ібратоў,ісёстраў,дыі жыцьцясвайготаксама,няможабыцьМаімвучнем

27ІхтонянясекрыжасвайгоіняідзезаМною,ня можабыцьМаімвучнем.

28Бохтозвас,маючынамерпабудавацьвежу,не сядзеранейінепалічыцьвыдаткаў,ціхапаеяму,каб скончыцьяе?

29Кабпасьлятаго,якёнпаклаўасновуіняздолеўяе закончыць,усе,хтобачыцьгэта,непачалі зьдзекаваццазьяго,

30кажучы:гэтычалавекпачаўбудавацьінемог закончыць

31Абоякіцар,ідучынавайнусупрацьіншагацара,не сядзеранейінепараіцца,цізможаёнздзесяцьцю тысячамісустрэцьтаго,хтоідзенаягоздваццаццю тысячамі?

32Іначай,пакульдругіяшчэдалёка,ёнпасылаепаслаі жадаеўмоваўміру

33Гэтаксамаікожнызвас,хтонеадмаўляеццаад усяго,штомае,няможабыцьМаімвучнем

34Соль-гэтадобра,алекалісольстраціласмак,чым яепрыправіць?

35Ніўзямлю,ніўгнойнепрыдатны;алелюдзі выганяюцьягоХтомаевушыслухаць,няхайслухае РАЗДЗЕЛ15

1ТадынабліжалісядаЯгоўсемытнікіігрэшнікі,каб слухацьЯго

2Афарысеіікніжнікінаракалі,кажучы:Ёнпрымае грэшнікаўіесцьзімі.

3Ісказаўімгэтуюпрытчу,кажучы: 4Хтозвас,маючыстоавечакістраціўшыаднузіх,не пакінедзевяностадзевяціўпустыніінепойдзеза згубленаю,пакульнезнойдзеяе?

5І,знайшоўшы,кладзенаплечысвае,радуючыся 6І,прыйшоўшыдадому,ёнсклікаесяброўісуседзяў, кажучыім:цешцесясамною;боязнайшоўсваю авечку,якаязгубілася.

7Кажувам,штогэтаксамабольшрадасьцібудзеў небезаднагогрэшніка,якікаецца,чымздзевяноста дзевяціправеднікаў,якіянемаюцьпатрэбыў пакаяньні.

8Альбоякаяжанчына,маючыдзесяцьсрэбранікаў,

9І,знайшоўшы,склікаесябровакісуседакікажа:

Лука

12Ісказаўмалодшызіхбацькусвайму:ойча,даймне часткумаёмасьці,якаяналежыцьмне.Іпадзяліўім маёмасьцьсваю

13Празьнекалькідзёнмалодшысын,сабраўшыўсё, выправіўсяўдалёкуюкраінуірастраціўтаммаёмасьць сваю,жывучыраспусна

14Ікаліёнусёпатраціў,настаўвялікіголадутой зямлі;іпачаўсяўнястачы.

15Іёнпайшоўідалучыўсядааднагограмадзянінатой краіны;іпаслаўягонасваепаліпасьвіцьсьвіней

16Іхацеўённапоўніцьчэравасваёлушпіннем,якое елісвінні,аленіхтонедаўяму

17І,прыйшоўшыўсябе,ёнсказаў:Колькінаймітаўу бацькімайгомаюцьлішакхлеба,аяпаміраюзголаду! 18Устануіпайдудабацькімайгоіскажуяму:Ойча,я зграшыўсупрацьнебаіперадтабою, 19Іяўжоневартыназываццасынамтваім;прымі мянедалікунаймітаўтваіх 20Іўстаўёніпрыйшоўдабацькісвайго.Алекаліён быўяшчэдалёка,бацькаягоўбачыўяго,ізлітаваўся,і пабег,іўпаўямунашыю,іпацалаваўяго

21Сынжасказаўяму:Ойча,язграшыўсупроцьнебаі перадтабоюіўжоневартызваццасынамтваім 22Алебацькасказаўслугамсваім:прынясіцелепшую вопраткуіапраніцеяго;ідайцеямупярсцёнакнаруку іабутакнаногі;

23іпрывядзісюдыўкормленаецяляізакаліяго;і будземесціівесяліцца:

24Богэтысынмойбыўмёртвыіажыў;ёнпрапаўі знайшоўсяІпачаліянывесяліцца

25Старэйшысынягоныбыўуполі;ікаліёнпадышоўі наблізіўсядадому,пачуўмузыкуітанцы

26І,паклікаўшыаднагосаслуг,спытаўся,штогэта значыць.

27Ёнжасказаўяму:браттвойпрыйшоў;ібацькатвой закалоўадкормленаецяля,бопрыняўягоцэлым

28Ёнразгневаўсяінехацеўувайсці;івыйшаўшы бацькаягоны,прасіўяго

29Ёнжа,адказваючы,сказаўбацькусвайму:вось, столькігадоўяслужутабеініколінепераступіўзагаду твайго,алетыніколінедаўмнеказьляня,кабя павесяліўсязсябрамімаімі;

30Алеяктольківярнуўсягэтысынтвой,якіаб'еў маёмасьцьтваюзблудніцамі,тызакалоладляяго адкормленаецяля

31Ісказаўяму:сыне,тызаўсёдысамною,іўсё,што маю,тваё

32Весяліццаівесяліццаналежала,богэтыбраттвой быўмёртвыіажыў;іпрапаў,ізнайшоўся

РАЗДЗЕЛ16

1ІсказаўЁнтаксамасваімвучням:Быўадзінбагаты чалавек,якімеўэканома;іабвінаваціліягоўтым,што ёнрастраціўмаёмасьцьсваю 2І,паклікаўшыяго,сказаўяму:якгэтаячуюпрацябе? дайсправаздачузагаспадарствасваё;ботыбольшне можашбыцьаканомам

3Тадыэканомсказаўсамсабе:штомнерабіць?бо гаспадармойадбіраеўмянегаспадарства:янемагу капаць;прасіцьсаромеюся

4Явырашыў,шторабіць,кабяныпрынялімянеўсвае дамы,калібудуадхіленыадгаспадарства. 5Іпаклікаўёнкожнагаздаўжнікоўгаспадарасвайгоі

6Ёнсказаў:стомералею.Ёнжасказаўяму:вазьмі распіскутваю,сядзьхутчэйінапішыпяцьдзесят 7Тадысказаўіншаму:атыкольківінен?Ёнсказаў:сто мерпшаніцы.Ёнжасказаўяму:вазьмірахунактваюі напішывосемдзесят

8Іпахваліўгаспадарняправеднагагаспадаразатое, штоёнучыніўразумна:бодзецігэтагасьветуўсваім пакаленьнімудрэйшыязасыноўсьвятла

9АЯкажувам:набывайцесабесяброўзбагацця няправеднага;каб,калівыпацерпіце,яныпрынялівас увечныяселішчы

10Верныўнайменшыміўмногімверны,а несправядлівыўмалыміўмногімнесправядлівы

11Дыквось,калівынябыліверныяўняправедным багацьці,хтодаверыцьвамсапраўднаебагацьце?

12Ікалівынябыліверныяўчужым,хтодасьцьвам вашае?

13Ніякіслуганяможаслужыцьдвумгаспадарам:бо альбоаднагобудзененавідзець,адругогалюбіць; інакшёнбудзетрымаццааднаго,адругімпагарджаць НеможацеслужыцьБогуімамоне.

14Чуліўсёгэтаіфарысеі,якіябылісквапныя,і насьмяялісязьЯго

15Ісказаўім:выапраўдваецесяперадлюдзьмі;алеБог ведаесэрцывашыя,ботое,штовысокашануеццаў людзей,ёсцьагідаўвачахБога

16ЗаконіпрарокібылідаЯна;зтагочасу абвяшчаеццаВаладарстваБожае,ікожныімкнеццада яго

17Ілягчэйнебуізямліпрамінуць,чымаднойрысцыў законе

18Кожны,хторазводзіццазжонкаюсваёюіажэніцца зіншай,тойчужаложнічае;

19Быўадзінбагатычалавек,якіапранаўсяўпурпуруі тонківісонікожныдзеньхарчаваўсяраскошна

20БыўжаадзінжабракнаімяЛазар,якіляжаўкаля брамыягонай,увесьуранах,

21Іжадаючынасыціццакрошкамі,якіяпадалісастала багатага,алеісабакіпрыходзіліілізаліязвыягоныя. 22Істалася,штожабракпамёрібыўаднесеныанёламі наўлоннеАбрагама;памёрібагатычалавек,іяго пахавалі; 23Іўпекле,будучыўмуках,падняўвочысваеі ўбачыўздалёкАбрагамаіЛазаранаўлонніягоным.

24Ізакрычаўёнісказаў:ОйчаАўрааме,зьлітуйсянада мноюіпашліЛазара,кабёнабмачыўкончыкпальца свайгоўвадзеіастудзіўязыкмой;боямучусяўгэтым

25АлеАбрагамсказаў:сыне,памятай,штотыатрымаў

28Боўмянепяцьбратоў;кабЁнзасведчыўім,кабі янынепрыйшліўгэтаемесцапакут.

29Абрагамкажаяму:янымаюцьМайсеяіпрарокаў; хайпачуюцьіх.

30Ёнсказаў:не,ойчаАбрагаме,алекаліхтопрыйдзе даіхзмёртвых,яныпакаюцца

31Ёнжасказаўяму:каліняслухаюцьМайсеяі прарокаў,дыкнаватнехтаўваскрэснезмёртвыхне павераць

РАЗДЗЕЛ17

1ТадысказаўвучнямСваім:немагчыма,кабне прыйшліспакусы;алегоратаму,празкагояны прыходзяць!

2Лепейбылобяму,кабпавесіліямужорнынашыюі кінуліягоўмора,чымкабёнспакусіўаднагозмалых гэтых

3Глядзеценасябе:калісаграшыцьсупроцьцябебрат твой,дакарайяго;ікаліпакаецца,даруйяму

4Ікаліёнсаграшыцьсупроцьцябесемразоўнадзеньі семразоўнадзеньзьвернеццадацябе,кажучы:каюся; тыпрабачяму

5ІсказаліапосталыГоспаду:памножынашуверу 6ІсказаўГасподзь:калібвымеліверузгарчычнае зернеісказалібгэтамуяварніку:вырвісязкоранемі перасадзісяўморы;іянопавіннавасслухацца

7Алехтозвас,маючыслугу,якіарэабопасе,скажа яму,каліёнвернеццазполя:ідзі,сядайзастол?

8Інялепейскажаяму:прыгатуймнепавячэраць,і падпяразайся,іслужымне,пакульнепаеміненап'юся; апаслябудзешесцііпіць?

9Цідзякуеёнслузетаму,штовыканаўзагаданаеяму? Янелічу.

10Таківы,калівыканаецеўсё,штозагаданавам, кажыце:мынікчэмныяслугі:мызрабілітое,што павінныбылізрабіць.

11Істалася,каліЁнішоўуЕрусалім,праходзіўпраз СамарыюіГалілею

12Ікаліёнуваходзіўуадносяло,сустрэліягодзесяць чалавекпракажоных,якіястаялізводдаль

13Іяныпадняліголассвойісказалі:ІсусеНастаўнік, зьмілуйсянаднамі.

14І,убачыўшыіх,сказаўім:ідзеце,пакажыцеся сьвятарамІсталася,што,ідучы,ачысьціліся 15Іадзінзіх,убачыўшы,штоачуняў,павярнуўсяі моцнымголасамуславіўБога, 16ІўпаўтварамданогЯгоных,дзякуючыЯму;аён быўСамаранін

17Ісуссказаўуадказ:цінядзесяцьачысьціліся?але дзедзевяць?

18Няматакіх,штовярнуліся,кабаддацьславуБогу, акрамягэтагапрыхадня

19Ісказаўяму:устань,ідзі;вератваявыратавалацябе 20ІкаліфарысеіспыталісяўЯго,каліпрыйдзе ВаладарстваБожае,Ён,адказваючыім,сказаў: ВаладарстваБожаенепрыходзіцьнезаўважна; 21Іняскажуць:восьтут!ці,восьтам!бовось, ВаладарстваБожаеўнутрывас 22ІсказаўвучнямСваім:прыйдуцьдні,калізахочаце ўбачыцьадзінздзёнСынаЧалавечага,інеўбачыце

23Іскажуцьвам:глядзіцетут;цівосьглядзіце:не ідзіцезаіміінеідзіцезаімі.

24Боякмаланка,штобліснезаднагокраюпаднебам, зьзяедадругогакраюпаднебам;такімбудзеіСын Чалавечыўсвойдзень.

25Алепершёнпавіненшматвыцерпецьібыць адкінутымродамгэтым

26ІякбылоўдніНоя,такбудзеіўдніСына Чалавечага

27Яныелі,пілі,жаніліся,выходзілізамуждатагодня, каліНойувайшоўукаўчэг,іпрыйшоўпатопі зьнішчыўусіх

28Гэтаксама,якбылоўдніЛота;яныелі,яныпілі, яныкуплялі,яныпрадавалі,янысадзілі,яныбудавалі; 29Алеўтойдзень,каліЛотвыйшаўзСадомы,пайшоў дожджзнебаагнёмісеркайізьнішчыўусіх.

30Такбудзеіўтойдзень,калізьявіццаСынЧалавечы

31Утойдзень,хтобудзенадаху,арэчыягоныяў доме,няхайнеспускаеццаўзяцьіх;іхтоўполі, таксаманяхайневяртаеццаназад

32УспомніжонкуЛотаву

33Хтобудзестараццаўратавацьдушусваю,страціць яе;ахтостраціцьжыццёсваё,захаваеяго

34Кажувам:утуюночбудуцьдвоенааднымложку; аднаговозьмуць,адругогапакінуць.

35Дзвебудуцьмалоцьразам;адзінбудзеўзяты,адругі пакінуты

36Двачалавекібудуцьуполі;адзінбудзеўзяты,а другіпакінуты

37ЯныжсказаліЯмуўадказ:дзе,Госпадзе?Ісказаў ім:дзебудзецела,таміарлызбяруцца.

РАЗДЗЕЛ18

1Ісказаўімпрытчупратое,штолюдзіпавінны заўсёдымаліццаінемаркоціцца;

2кажучы:Быўуаднымгорадзесуддзя,якіБогане баяўсяілюдзейнезважаў

3Ібылаўтымгорадзеаднаўдава;іянападышладаяго, кажучы:адпомсцімнепраціўнікумайму.

4Іённехацеўнекаторычас,алепотымсказаўсамсабе: хацяяБоганебаюсяілюдзейнелічу;

5Але,паколькігэтаяўдавадакучаемне,яадпомшчуза яе,кабянанястомнапрыходзіламне

6ІсказаўГасподзь:слухайце,штокажаняправедны судзьдзя.

7ІхібаБогнеадпомсьціцьзавыбраныхСваіх,якія клічуцьдаЯгодзеньіноч,хоцьімарудзіцьнаіх?

8Кажувам,штохуткаадпомсьціцьімАлеСын Чалавечы,каліпрыйдзе,цізнойдзеверуназямлі?

9ІсказаўЁнгэтуюпрытчуданекаторых,якіяверыліў сябе,штоянысправядлівыя,іпагарджалііншымі. 10Двачалавекіўвайшліўхрампамаліцца;адзін фарысей,адругімытнік

11Фарысэй,стоячы,такмаліўсясамусабе:Божа,

13Амытнік,стоячыводдаль,нехацеўнаватвачэй

14Кажувам,штогэтыпайшоўудомсвойапраўданы,а нетой;ахтопрыніжаецца,будзеўзвышаны.

15ПрыносілідаЯгоінемаўлят,кабЁндакрануўсяда іх;

16АлеІсус,паклікаўшыіх,сказаў:пусьціцедзяцей прыходзіцьдаМянеінезабараняйцеім,ботакіх належыцьВаладарстваБожае

17Сапраўдыкажувам:хтонепрымеВаладарства Божага,якдзіця,тойнеўвойдзеўяго

18ІспытаўсяўЯгоадзінначальнік,кажучы:Настаўнік добры,штомнерабіць,кабатрымацьжыццёвечнае?

19Ісусжасказаўяму:штотыназываешМянедобрым?

ніхтонедобры,акрамяаднаго,гэтазначыцьБога.

20Тыведаешзапаведзі:нечужаложнічай,незабівай, некрадзі,несведчыілжыва,шануйбацькутвайгоі мацітваю.

21Ёнсказаў:усёгэтаязахаваўзмаладосьцімаёй

22Ісус,пачуўшыгэта,сказаўяму:яшчэаднаготабене хапае:прадайусё,штомаеш,іраздайубогім,ібудзеш мецьскарбунебе;іпрыходзьіідзізаМною

23І,пачуўшыгэта,ёнвельмізасмуціўся,бобыўвельмі багаты.

24Ісус,убачыўшы,штоёнвельмізасмучаны,сказаў: якцяжкатым,хтомаебагацьце,увайсьціў ВаладарстваБожае!

25Болягчэйвярблюдупрайсціпразвушкаіголкі,чым багатамуўвайсціўВаладарстваБожае

26Тыя,шточулі,сказалі:хтожможавыратавацца?

27Ісказаў:немагчымаелюдзяммагчымаБогу

28ТадыПётрсказаў:вось,мыпакінуліўсёіпайшліза Табою.

29Ісказаўім:праўдукажувам:няманікога,хто пакінуўбыдом,абобацькоў,абобратоў,абожонку, абодзяцейдзеляВаладарстваБожага,

30Якінеатрымаезначнаболейуцяперашнічас,аў будучымсвецежыццёвечнае

31ТадыЁнузяўдванаццацёхісказаўім:вось,мы ўзыходзімуЕрусалім,ізбудзеццаўсё,штонапісана прарокаміпраСынаЧалавечага

32Боёнбудзевыдадзеныязычнікам,ізьдзекавацца будуць,ізьняважлівазьдзекавацца,іаплёўвацьяго;

33Ібічуюцьягоізаб'юць,інатрэцідзеньуваскрэсьне

34Іянынічогазгэтаганезразумелі,ігэтаесловабыло схаванаадіх,іяныневедалі,штогаварылася

35Істалася,каліЁннабліжаўсядаЕрыхона,адзін сьляпысядзеўпрыдарозеіжабраваў.

36І,пачуўшы,штонародпраходзіцьміма,спытаўся, штогэтазначыць.

37Ісказаліяму,штоІсусзНазарэтапраходзіцьміма

38Ізакрычаў,кажучы:Ісусе,СынеДавідаў,зьмілуйся надамною!

39Тыя,штоішлінаперадзе,забараняліяму,кабён маўчаў;

40Ісус,стаўшы,загадаўпрывесьціягодасябе;і, падышоўшы,спытаўсяўяго: 41кажучы:штохочаш,кабязрабіўтабе?Ісказаў: Госпадзе,кабястаўбачыць.

42Ісусжасказаўяму:станьвідушчым;вератвая ўратавалацябе

43Іёнадразустаўбачыць,іпайшоўзаІм,славячы Бога;іўвесьнарод,убачыўшыгэта,узнёсхвалуБогу

1ІўвайшоўІсусіпрайшоўпразЕрыхон 2Івось,быўчалавекнаімяЗакхей,якібыўгалоўным сяродмытнікаў,ібыўёнбагаты.

3ІшукаўёнІсуса,ХтоЁнтакі;інемогдляпрэсы, тамуштоёнбыўмаленькагаросту

4Іён,забегшынаперадзе,залезнасыкамору,каб убачыцьЯго,ботойпавіненбыўпрайсьцітойдарогай 5Іпрыйшоўшынатоемесца,Езуспадняўвочыі, убачыўшыяго,сказаўяму:Закхей,хутчэйспусціся;бо сёньнямнетрэбазастаццаўтваімдоме

6Ёнпасьпяшаўся,зышоўіпрыняўягозрадасьцю.

7І,убачыўшыгэта,усенаракалі,кажучы,штоЁн зайшоўугосьцідачалавекагрэшнага

8ІўстаўЗакхейісказаўГоспаду;Вось,Госпадзе, паловумаёмасьцімаёйяаддаюўбогім;ікаліяштонебудзьадабраўукаго-небудзьпразілжывае абвінавачванне,явяртаюямуўчатырыразы.

9ІсказаўямуІсус:сёньняпрыйшловыратаваньнеў гэтыдом,боіёнсынАбрагама

10БоСынЧалавечыпрыйшоўадшукацьізбавіць загінулае

11Ікаліяныпачулігэта,Ёндадаўірасказаўпрытчу, бобыўблізкаЕрусалімаіяныдумалі,штокаралеўства Божаепавіннааб'явіццаадразу

12Ёнжасказаў:адзіншляхетныпайшоўудалёкую краіну,кабатрымацьсабекаралеўстваівярнуцца.

13Іпаклікаўёндзесяцьсваіхслугідаўімдзесяць фунтаў,ісказаўім:займайце,пакульянепрыйду 14Алеграмадзянеягоныяненавідзеліягоіпаслаліза ім,кажучы:няхочам,кабгэтычалавекваладарыўнад намі

15Істалася,штокаліёнвярнуўся,атрымаўшы каралеўства,тадыёнзагадаўпаклікацьдасябегэтых слуг,якімёндаўгрошы,кабёнмогдаведацца,колькі кожнычалавекнабыўнагандлі.

16Тадыпрыйшоўпершыісказаў:гаспадару!тваяміна прынесладзесяцьмін

17Ёнжасказаўяму:добра,слугадобры!

18Прыйшоўдругіісказаў:гаспадару!тваяміна прынеслапяцьмін

19Сказаўіяму:ітыбудзьнадпяццюгарадамі.

20Ідругіпрыйшоўісказаў:«Госпадзе,восьтвая фунта,якуюязахаваўусурвэтцы

21Боябаяўсяцябе,ботычалавексуровы:бярэштое, чагонепаклаў,іжнештое,чагонесеяў

22Ікажаяму:вуснамітваімібудусудзіцьцябе,ліхі слугаТыведаў,штоячалавекжорсткі,бярутое,чаго непаклаў,іжнутое,чагонесеяў

23Чамужтынеаддаўсрэбрамайгоўбанк,кабя, прыйшоўшы,запатрабаваўсваёзліхваю?

24Ісказаўтым,штостаяліпобач:вазьміцеўягофунті дайцетаму,хтомаедзесяцьфунтаў

25(ЯнысказаліЯму:Госпадзе,уягодзесяцьмін)

26Бокажувам,штокожнаму,хтомае,дадзенабудзе;а ўтаго,хтонямае,адымеццаітое,штомае.

27Алеворагаўмаіх,якіянежадалі,кабяваладарыў надімі,прывядзіцесюдыізабіцеперадамною

28І,сказаўшыгэта,Ёнпайшоўнаперадзе,узыходзячы ўЕрусалім

29Істалася,каліЁннаблізіўсядаВіфагіііБэтаніі,да гары,называнайАліўнай,паслаўдвухзвучняўСваіх, 30кажучы:ідзецеўсяло,штоперадвамі;уякую, увайшоўшы,знойдзецепрывязанаеасьля,наякоеяшчэ ніхтонесядаў;адвяжыцеягоіпрынясіцесюды.

31Ікаліхтоспытаеўвас:навоштаадвязваецеяго?так скажыцеяму:боёнпатрэбныГоспаду

32Іпасланыяпайшліізнайшлі,якЁнсказаўім.

33Ікаліяныадвязваліасьля,гаспадарыягосказаліім: навоштавыадвязваецеасьля?

34Янысказалі:ёнпатрэбенГоспаду

35ІпрывяліягодаІсусаі,паклаўшывопраткусваюна асьляня,пасадзілінаягоІсуса.

36ІкаліЁнішоў,яныпасьцілалівопраткусваюна дарозе

37Ікаліённаблізіўся,ужодаспускузгарыАліўнай, увесьнатоўпвучняўпачаўрадаваццаігучнымголасам славіцьБогазаўсецуды,якіяяныбачылі;

38кажучы:дабраславёныЦар,якіідзеўімяГасподняе: супакойнанебеіславаўвышынях!

39АнекаторыяфарысэізнародусказаліЯму: Настаўнік,забаранівучнямТваім.

40Ёнжасказаўімуадказ:«Кажувам,штокалібяны маўчалі,камяніадразубзакрычалі»

41І,наблізіўшыся,убачыўгорадізаплакаўнадім, 42Кажучы:калібітыхоцьугэтытвойдзеньведаў, штодлямірутвайго!алецяперянысхаваныадвачэй тваіх.

43Бопрыйдуцьнацябедні,каліворагітваеабкладуць цябеакопаміабступяцьцябе,ібудуцьтрымацьцябез усіхбакоў,

44Іпаваліцьцябеззямлёюідзяцейтваіхутабе;іне пакінуцьутабекаменянакамені;боТыняведаўчасу наведваньняТвайго.

45Іўвайшоўшыўсьвятыню,пачаўвыганяцьтых,што прадаваліўёй,ітых,штокуплялі;

46Кажучыім:напісана:домМойёсьцьдоммалітвы,а вызрабілізьягологаваразбойнікаў

47ІвучыўкожныдзеньусьвятыніАле першасьвятарыікніжнікііправадырынародушукалі загубіцьЯго,

48Інемаглізнайсці,шторабіць,боўвесьнародбыў вельміўважлівы,слухаючыяго.

РАЗДЗЕЛ20

1Істалася,штоўадзінзтыхдзён,каліЁнвучыўнарод усьвятынііабвяшчаўЭвангельле,напаткаліЯго першасьвятарыікніжнікісастарэйшынамі, 2Іпрамовіўдаяго,кажучы:скажынам,якоюўладаю Тыгэтаробіш?ціхтодаўтабегэтуюўладу?

3Ёнжасказаўімуадказ:спытаюсяіЯўвасабадным; іадкажымне:

4ХрышчэннеЯнавабылознеба,ціадлюдзей?

5Іяныразважаліміжсабою,кажучы:каліскажам:зь неба;ёнскажа:чамужвынепаверыліяму?

6Алекаліскажам:адлюдзей;увесьнародбудзе каменавацьнас,боперакананы,штоЯнбыўпрарокам

7Яныадказалі,штонямогуцьсказаць,адкульгэта

8Ісусжасказаўім:іЯнескажувам,якоюўладаюгэта раблю

9ТадыЁнпачаўгаварыцьнародугэтупрытчу;Адзін чалавекпасадзіўвінаграднікіаддаўяговінаградарам,і адышоўудалёкуюкраінунадоўгічас 10Іўсвойчаспаслаўёнслугудавінаградараў,кабтыя даліямупладоўзьвінаградніку;алевінаградары, зьбіўшыяго,адаслалінізчым

11Ізноўпаслаўдругогаслугу;іяготаксамапабілі,і зняважылі,іадаслалінізчым.

12Ізноўпаслаўтрэцяга,іянытаксамапараніліягоі выкінулі

13Тадысказаўгаспадарвінаградніку:штомнерабіць? Япашлюсынамайголюбімага:можабыць,яны ўшануюцьяго,каліўбачацьяго.

14Алевінаградары,убачыўшыяго,разважаліпаміж сабою,кажучы:гэтаспадкаемца;хадзем,заб'емяго, кабспадчынабыланаша.

15ІвыгналіягозвінаграднікаізабіліДыкштозробіць імгаспадарвінаградніка?

16Ёнпрыйдзеізьнішчыцьвінаградараўгэтых,а вінаграднікаддасьцьіншымАяны,пачуўшы,сказалі: крыйБожа

17ІЁн,зірнуўшынаіх,сказаў:штожгэтанапісана: камень,якіадкінулібудаўнікі,тойстаўсягалавойвугла? 18Хтоўпадзенатойкамень,тойразаб'ецца;анакаго яноўпадзе,тагосатрэўпарашок.

19Іпершасьвятарыікніжнікішукаліўтуюжгадзіну налажыцьнаЯгорукі;ібаялісянароду,бозразумелі, штопраіхЁнсказаўгэтуюпрытчу.

20Іянысачылізаіміпаслалішпіёнаў,якіяўдавалі сябеправеднымілюдзьмі,кабзлавіцьягонасловах, кабвыдацьягоўладзеіўладзеправіцеля.

21ІспыталісяўЯго,кажучы:Настаўнік,мыведаем, штоТыслушнагаворышівучыш,інепрымаешасобу нікога,алепраўдзівашляхуБожамувучыш.

22Цідазволенанамдавацьданінуцэзару,ціне?

23АлеЁн,зразумеўшыхітрасьцьіхнюю,сказаўім: штоспакушаецеМяне?

24ПакажымнекапейкуЧыягэтавыяваінадпіс?Яны сказаліўадказ:кесарава

25Ісказаўім:аддайцекесаравацэзару,аБожаеБогу.

26ІнемаглісхапіцьсловаЯгонагапераднародам,і, зьдзівіўшысяадказуЯгонаму,маўчалі

27ТадыпрыйшлідаЯгонекаторыязсадукеяў,якія адмаўляюць,штоёсцьуваскрасенне;іспыталісяўяго: 28Кажучы:Настаўнік,Майсейнапісаўнам:каліўкаго памрэбрат,маючыжонку,іпамрэбездзяцей,няхай братягонывозьмеягонуюжонкуіадродзіцьсемя братусвайму.

29Ібылосембратоў:іпершы,узяўшыжонку,памёр бездзяцей

30Адругіўзяўяезажонку,іпамёрбязьдзетным

31Трэціўзяўяе;таксамаісем,інепакінулідзяцейі памерлі

32Апошняйпамерлаіжанчына

33Дыквось,ваўваскрасеньні,камузьіхянабудзе жонкаю?босеммеліяезажонку

34Ісуссказаўімуадказ:дзецігэтагасьветужэняццаі выходзяцьзамуж;

35Атыя,штоўдастоілісяатрымацьтойсьветі ўваскрасеньнезьмёртвых,няжэняццаіневыходзяць замуж;

36Іпамерціўжонямогуць,бояныроўныяанёлам;і з'яўляюццадзецьміБожымі,будучыдзецьмі ўваскрасення

37Аштомёртвыяўваскрасаюць,паказаўіМайсей калякуста,каліназываеГоспадаБогамАбрагама,і БогамІсаака,іБогамЯкуба

38БоЁнняБогмёртвых,алежывых,боўЯгоўсе жывыя.

39Тадынекаторыязкніжнікаўсказаліўадказ: Настаўнік,добраТысказаў

40Іпаслягэтагаянынеадважылісязадацьяму ніводнагапытання

41Ісказаўім:якяныкажуць,штоХрыстосёсьцьсын Давідаў?

42ІсамДавідкажаўкнізепсальмаў:«сказаўГасподзь Госпадумайму:сядзьправаручМяне, 43ПакульпакладуворагаўТваіхупадножжаногТваіх 44ДыкДавідназываеЯгоГоспадам;якжаЁнсыняму?

45ТадыперадусімнародамЁнсказаўвучнямСваім:

46Сьцеражыцесякніжнікаў,якіяжадаюцьхадзіцьу доўгіхвопраткахілюбяцьпрывітаньнінарынках,і першыямесцыўсінагогах,іпершыямесцынасьвятах;

47Якіяпажыраюцьдамыўдоваўінапаказдоўга моляцца:яныспазнаюцьбольшаеасуджэньне

РАЗДЗЕЛ21

1Іпадняўвочыіўбачыўбагатыхлюдзей,якіякідалі дарысваеўскарбніцу

2Іўбачыўтаксамааднубеднуюўдаву,якаякідала тудыдзьвелепты.

3Ёнсказаў:праўдукажувам,штогэтаябеднаяўдава ўкінулабольшзаўсіх

4БоўсеянызлішкусвайгопаклаліўахвярыБогу,а яназнястачысваёйпаклалаўвесьпражытак,якімела

5Ікалінекаторыяказаліпрахрам,якёнупрыгожаны прыгожымікамяняміідарамі,Ёнсказаў:

6Штотычыццатаго,штовыбачыце,топрыйдуцьдні, уякіхнезастанеццакаменянакамені,якінебудзе разбураны.

7ІспыталісяўЯго,кажучы:Настаўнік,калігэтабудзе? іякізнакбудзе,калігэтазбудзецца?

8Ісказаў:сьцеражыцеся,кабваснеашукалі;ічас набліжаецца:дыкнеідзіцезаімі

9Алекалівыпачуецеправойныіхваляваньні,не палохайцеся,богэтапавіннаспачаткуадбыцца;але канецнехутка

10ТадыЁнсказаўім:паўстаненароднанарод,і царстванацарства

11Івялікіяземлятрусыбудуцьурозныхмесцах,і голад,іпошасьці;ібудуцьстрашныявідыівялікія знакізнеба.

12Алеперадусімгэтымналожуцьнавасрукіібудуць гнаць,аддаючыўсінагогііўвязніцы,весцідакаралёўі валадароўзаімяМаё

13Ігэтабудзевамнасьведчаньне

14Дыкпаклажыцеўсэрцахвашыхнеразважаць,што адказаць:

15БоЯдамтабевусныімудрасьць,якойнязмогуць супрацьстаяцьісупрацьстаяцьусепраціўнікітвае.

17ІбудзецененавідзецьвасусімізаімяМаё 18Алеіволасзгалавывашайнепрападзе.

19Цярплівасьцювашайзахавайцедушывашыя 20ІкалівыўбачыцеЕрусалім,акружанывойскам, тадыведайце,штонаблізіласяспусташэньнеяго.

21Тадытыя,хтоўЮдэі,няхайуцякаюцьугоры;ітыя, хтосяродяго,няхайвыйдуцьпрэч;ітыя,хтоўкраінах, няхайнеўваходзяцьуіх.

22Богэтадніпомсты,кабзбылосяўсёнапісанае

23Алегорацяжарнымікормячымгрудзьміўтыядні! бобудзевялікаябяданазямліігнеўнанародгэты 24Іўпадуцьадвастрыямяча,ібудуцьадведзеныў палонваўсенароды,іЕрусалімбудзетаптаны язычнікамі,пакульняскончаццачасыязычнікаў

25Ібудуцьзнакінасонцы,іўмесяцы,іўзорках;іна зямліпакутанародаўзнедаўменнем;мораіхвалі шумяць;

26Сэрцылюдзейслабеюцьадстрахуічаканьнятаго, штопрыйдзеназямлю,босілынябесныяпахіснуцца.

27ІтадыўбачацьСынаЧалавечага,ідучагаўвоблакуз моцаюіславаювялікаю

28Ікалігэтапачнезбывацца,тадыпадніміцегаловы вашыя;бонабліжаеццаадкупленьнетваё

29Ісказаўімпрытчу;Восьсмакоўніцаіўседрэвы;

30Каліяныцяперраспускаюцца,выбачыцеіведаеце самі,штолетаўжоблізка

31Таківы,каліўбачыце,штогэтазбываецца,ведайце, штонаблізіласяВаладарстваБожае.

32Сапраўдыкажувам:немінеродгэты,пакульусёне збудзецца

33Небаізямляпрамінуць,алесловыМаене прамінуць

34Ісьцеражыцеся,кабсэрцывашыянеабцяжарыліся абжорстваміп'янстваміклопатаміжыцьцёвымі,ікаб дзеньтойненапаткаўвасзьнянацку

35Боякпасткапрыйдзеённаўсіх,штожывуцьна абліччыўсёйзямлі.

36Дыкчувайцеізаўсёдымаліцеся,кабвыўдастоіліся пазбегнуцьусягогэтага,штомаеадбыцца,істаць перадСынамЧалавечым.

37Аўдзеньнавучаўусьвятыні;іўначыёнвыйшаўі спыніўсянагары,называнайАліўнай

38ІўвесьнародзсамайраніцыпрыходзіўдаЯгоў храм,кабпаслухацьЯго

РАЗДЗЕЛ22

1НабліжаласясьвятаПраснакоў,якоезавеццаПасхай. 2Ішукаліпершасьвятарыікніжнікі,якбызабіцьЯго; бобаялісянароду

3ТадыўвайшоўсатанаўЮду,празванагаІскарыётам, злікудванаццаці.

4І,пайшоўшы,гаварыўзпершасьвятараміі тысячнікамі,яквыдацьЯгоім

5Яныўзрадавалісяідамовілісядацьямугрошай 6Іёнабяцаўішукаўвыпадку,кабвыдацьЯгоіму

8ІпаслаўПятраіЯна,сказаўшы:ідзеце,прыгатуйце

9Янысказаліяму:дзехочаш,кабмыпрыгатавалі?

10Ісказаўім:вось,калівыўваходзіцеўгорад, сустрэневасчалавек,якінясезбанвады;ідзізаіму дом,кудыёнувайшоў

11Іскажацегаспадарудома:Настаўніккажатабе:дзе пакой,дзеЯбудуесьціпасхузвучняміМаімі?

12Іёнпакажавамвялікіпакой,застаўленымэбляй: тампадрыхтуйце

13Яныпайшліізнайшлі,якЁнсказаўім,іпрыгатавалі пасху

14Ікалінадышлагадзіна,Ёнсеў,ідванаццаць апосталаўзьІм

15Ісказаўім:звялікайахвотайжадаўЯз'есцізвамі гэтупасху,першчымпакутаваць.

16Бокажувам,штобольшнябудуесьціяго,пакульня споўніццаўВаладарствеБожым

17І,узяўшыкеліх,узнёспадзякуісказаў:вазьміцегэта іпадзяліцепаміжсабой

18Бокажувам,штонебудупіцьадплоду вінаграднага,пакульнепрыйдзеВаладарстваБожае.

19І,узяўшыхлеб,узнёспадзяку,паламаўідаўім, кажучы:гэтаёсцьЦелаМаё,якоезавасдаецца;гэта чыніценаМаюпамяць.

20Таксамаічашупасьлявячэры,кажучы:гэтаячаша ёсьцьновызапаветуМаёйкрыві,якаязавас праліваецца.

21Алевосьрукатаго,хтоздраджваеМяне,самноюна стале

22Ісапраўды,СынЧалавечыідзе,якбыловызначана; алегоратамучалавеку,якімЁнвыдаецца!

23Іпачаліяныпытаццаміжсабою,хтозіхпавінен гэтазрабіць.

24Былатаксамаміжімісварка,кагозіхпалічыць большым

25Ісказаўім:царынародаўпануюцьнадімі;атыя, хтодзейнічаенадімі,называюццадабрадзеямі

26Авынятак,абольшызвасняхайбудзеякмалодшы; ітой,хтогалоўны,яктой,хтослужыць.

27Бохтобольшы:той,хтосядзіцьзасталом,цітой, хтослужыць?цінетой,хтосядзіцьзасталом?алея сяродвасяктой,хтослужыць.

28Вытыя,штотрывалісамноюўспакусахмаіх

29ІЯўказваювамцарства,якАйцецМойпрызначыў Мне;

30кабвыелііпілізасталоммаімукаралеўствемаімі сядзелінатронах,судзячыдванаццацьплямёнаў Ізраілевых.

31ІсказаўГасподзь:Сымоне,Сымоне!

32АлеЯмаліўсязацябе,кабнеслабелавератвая;і калітынавернешся,умацуйбратоўтваіх

33Ёнжасказаўяму:Госпадзе,ягатовыісьцізтабоюі ўвязьніцу,інасьмерць

34Ёнжасказаў:кажутабе,Пётр,непрапяепевень сёння,першчымтытройчыадрачэшся,штоведаеш Мяне

35Ісказаўім:каліЯпасылаўвасбезкашалька,без сумкііабутку,цінехапілавамчаго?Аянысказалі: нічога.

36Тадыёнсказаўім:алецяпер,хтомаекашалёк, няхайвозьмеяго,таксамаіторбу;ахтонямаемеча, няхайпрадаеадзеньнесваёікупляеяго.

37Бокажувам,штопавіннаяшчэздзейсніццанамне гэтаенапісанае:«Ідазлачынцаўзалічаны»,ботое,што датычыцьмяне,маеканец

38Янысказалі:«Госпадзе,восьтутдвамячы».Ісказаў ім:дастаткова.

39І,выйшаўшы,пайшоў,якзвычайна,нагару Аліўную;івучніЯгоныятаксамапайшлізаІм

40І,апынуўшысянамесцы,сказаўім:Маліцеся,кабне ўпасьціўспакусу

41Іадышоўадіх,яккінулікамень,і,укленчыўшы, маліўся,

42кажучы:Ойча,каліхочаш,пранясігэтыкеліхміма Мяне;

43Із'явіўсяямуанёлзнебаіўмацоўваўяго

44І,будучыўпакутах,ёнмаліўсябольшстаранна,і потягобыў,яквялікіякроплікрыві,штопадаліна зямлю

45І,устаўшыадмалітвы,прыйшоўшыдавучняўсваіх, знайшоў,штоянысьпяцьадсмутку,

46Ісказаўім:штовыспіце?устаньцеімаліцеся,каб неўпасьціўспакусу

47КаліЁняшчэгаварыў,восьграмада,іадзінз дванаццацёх,якогазваліЮда,ішоўперадіміі падышоўдаІсуса,кабпацалавацьЯго

48АлеІсуссказаўяму:Юда,пацалункамвыдаешСына Чалавечага?

49Тыя,штобыліваколЯго,убачыўшы,штобудзе, сказаліЯму:Госпадзе!цінамбіцьмячом?

50Іадзінзіхударыўслугупершасвятараіадсекяму праваевуха

51Ісусжасказаўуадказ:Пачакайце.Іён, дакрануўшысядавухаягонага,ацаліўяго

52ТадыІсуссказаўпершасьвятараміначальнікам сьвятыніістарэйшынам,якіяпрыйшлідаЯго:якна злодзеявывыйшлізьмячаміікаламі?

53КаліЯкожныдзеньбыўзваміўсьвятыні,выне падымалінаМянерук,алегэтавашагадзінаіўлада цемры

54ТадыўзяліЯго,павялііўвяліўдомпершасьвятара АПётрішоўздалёк.

55Ікаліяныраспаліліагоньпасяродзалыіселіразам, Пётрсеўсяродіх

56Алеаднаслужанкаўбачылаяго,каліёнсядзеўкаля агню,іўважлівапаглядзеланаяго,ісказала:ігэты чалавекбыўзім

57ЁнжаадроксяадЯго,сказаўшы:жанчына!

58Празнекаторычасдругіўбачыўягоісказаў:ітыз іх.АПётрсказаў:не,чалавек.

59Іпразаднугадзінудругіцьвердзіў,кажучы: Сапраўды,ігэтыбыўзьІм,боёнГалілеянін

60ІсказаўПётр:чалавек,яневедаю,штотыкажашІ адразу,пакульёняшчэгаварыў,заспяваўпевень.

61ІГасподзь,абярнуўшыся,паглядзеўнаПятраІ ўспомніўПётрсловаПана,якЁнсказаўяму:першчым запяепевень,тытройчыадрачэшсяадМяне 62Пётржа,выйшаўшы,горказаплакаў

63Алюдзі,штотрымаліІсуса,зьдзекавалісязьЯгоі біліЯго

64І,завязаўшыямувочы,біліягопатварыіпыталісяў яго,кажучы:прароч,хтоўдарыўцябе?

65Ішматіншагаблюзнерстваказалісупрацьяго

66Яктолькінастаўдзень,сабралісястарэйшыны народуіпершасьвятарыікніжнікііпрывяліЯгоўсваю раду,кажучы:

67ТыХрыстос?раскажыценам.Ісказаўім:каліскажу вам,непаверыце.

68Акаліяспытаюсяўвас,вынеадкажацемнеіне адпусьціцемяне

69УдалейшымСынЧалавечысядзеправаручсілы Божай

70Тадыўсесказалі:ДыкТыСынБожы?Ёнжасказаў ім:выкажаце,штоЯ

71Яныжсказалі:навоштанамяшчэсьведчаньне?бо мысамічулізвуснаўЯгоных.

РАЗДЗЕЛ23

1ІўстаўувесьнатоўпіхіпрывяліЯгодаПілата

2Іпачалівінаваціцьяго,кажучы:мызнайшлігэтага чалавека,якіраскручваенародізабараняедаваць данінуцэзару,называючысябеХрыстомВаладаром

3ІспытаўсяўЯгоПілат,кажучы:ТыЦарЮдэйскі?Ён жасказаўямуўадказ:тыкажаш.

4ТадыПілатсказаўпершасвятарамінароду:яне знаходжуніякайвіныўгэтымчалавеку

5Аяныяшчэбольшлютавалі,кажучы:Ёнбунтуе народ,навучаючыпаўсёйЮдэі,пачынаючыадГалілеі аждагэтуль

6Пілат,пачуўшыпраГалілею,спытаўся,ціне Галілеянінгэтычалавек

7Іякдаведаўся,штоённалежыцьдаІрада,паслаўяго даІрада,якіўтойчастаксамабыўуЕрусаліме.

8Ірад,убачыўшыІсуса,вельміўзрадаваўся,бодаўно хацеўбачыцьЯго,бошматчуўпраЯго;іён спадзяваўсяўбачыцьнейкіцуд,зробленыім.

9Тадышматпытаўсяўяго;алеённічоганеадказаў яму

10Апершасьвятарыікніжнікістаялііжорстка вінаваціліЯго

11ІрадзваярамісваімізняважыўЯгоіздзекаваўсяз Яго,апрануўЯгоўшыкоўнуювопраткуізноўпаслаў даПілата

12УтойжадзеньПілатіІрадпасябравалі,бораней варагаваліпаміжсабой.

13Пілатжа,склікаўшыпершасвятароўіначальнікаўі народ,

14Сказаўім:выпрывялігэтагачалавекадамяне,як таго,штораскручваенарод;івось,я,дапытаўшыся перадвамі,незнайшоўугэтымчалавекуніякайвіныў тым,учымвыяговінаваціце;

15Не,ніІрад,бояпаслаўцябедаяго;івось,нічога вартагасмерцінезробленаяму

16Дыкпакараюягоіадпушчу.

17(Бопанеабходнасьціёнпавіненадпусьціцьім аднагонасьвята)

18Ізакрычаліўсеадразу,кажучы:Вазьмігэтага чалавека,аадпусьцінамВараву!

19(Ягозабунт,учыненыўгорадзе,ізазабойства пасадзіліўвязьніцу)

20ДыкПілат,жадаючыадпусьціцьІсуса,ізноў гаварыўзьімі.

21Алеяныкрычалі:укрыжуйЯго,укрыжуйЯго!

22Ітрэціразсказаўім:якоезлоўчыніўЁн?Яне знайшоўуімніякайпрычынысьмерці:дыкпакараю ягоіадпушчу

23Іянызвялікімкрыкампатрабавалі,кабЯго ўкрыжавалі.Іперамаглігаласыіхіпершасвятароў. 24ІПілатзагадаў,каббылотак,якяныпатрабавалі 25Іадпусьціўімтаго,хтозабунтізабойствабыў пасаджаныўвязьніцу,якогаяныжадалі;алеёнаддаў Ісусаіхволі

26ІкалівяліЯго,схапілінейкагаСымонаКірынейца, якіішоўзполя,іўсклалінаягокрыж,кабённёсягоза Езусам

27ІішлазаІмвялікаяграмадалюдзейіжанчын,якія плакалііплакаліпаІм

28АлеІсус,зьвярнуўшысядаіх,сказаў:Дочкі Ерусалімскія,няплачцепаМне,алеплачцепасабеіпа дзецяхвашых

29Бовось,прыходзяцьдні,уякіяскажуць:шчасьлівыя няплодныяіўлоньні,якіяненараджалі,ігрудзі,якіяне кармілі

30Тадыпачнуцьказацьгарам:упадзеценанас;іда пагоркаў:пакрыйценас.

31Бо,калігэтаробяцьззялёнымдрэвам,штобудзез сухім?

32Зьімнасьмерцьвяліяшчэдвухзлачынцаў.

33Ікаліпрыйшлінамесца,якоезавеццаГалгофа,там укрыжаваліЯгоізлачынцаў,аднагосправа,адругога зьлева.

34ТадыІсуссказаў:Ойча,даруйім;боняведаюць, шторобяцьІпадзялілівопраткуягонуюікінулі жэрабя.

35АнародстаяўіглядзеўІначальнікітаксамазімі насміхалісязЯго,кажучы,штоЁніншыхратаваў;хай выратуесамогасябе,каліёнХрыстос,выбраннікБожы.

36НасьмяялісязьЯгоіжаўнеры,падыходзячыдаЯгоі падаючыЯмувоцат,

37ікажучы:каліТыЦарЮдэйскі,уратуйСябеСамога.

38ІнадпісбыўнапісанынадІмлітарамігрэчаскімі, лацінскіміігабрэйскімі:ГЭТАВАРОЛЮДЭЙСКІ

39ІадзінзпавешаныхзлачынцаўлаяўсянаЯго, кажучы:каліТыХрыстос,выратуйСябеінас

40Другіж,адказваючы,дакараўяго,кажучы:ціне баішсятыБога,каліісамасуджаны?

41Імысправядліва;бомыатрымліваемналежную ўзнагародузаўчынкінашыя,аЁннічогаблагогане зрабіў.

42ІсказаўЕзусу:успомнімяне,Госпадзе,калі прыйдзешуВаладарстваТваё.

43ІсказаўямуІсус:праўдукажутабе:сёньнябудзеш саМноюўраі

44Быложкаляшостайгадзіны,іцемрабылапаўсёй зямлідагадзіныдзявятай.

45Ісонцазацьмілася,ізаслонаўхрамеразарвалася пасярэдзіне

46І,усклікнуўшымоцнымголасам,Ісуссказаў:Ойча, урукіТваеаддаюдухМой!І,сказаўшыгэта,аддаўдух

49Іўсеягознаёмыяіжанчыны,якіяішлізаімз Галілеі,стаялізводдальіглядзелінагэта.

50Івось,быўчалавек,імемЯзэп,дарадца;ібыўён добрычалавекісправядлівы:

51.Ённепагадзіўсязпарадайісправайіхняй;ёнбыўз Арыматэі,горадаЮдэйскага,якіісамчакаў ВаладарстваБожага

52ГэтычалавекпрыйшоўдаПілатаіпрасіўцелаІсуса.

53Ізьняўяго,ізагарнуўупалатно,іпаклаўумагіле, высечанайукамені,уякойяшчэніхтонябыў пакладзены

54Ібыўдзеньтойпрыгатаваньня,інабліжалася субота.

55Заімішлііжанчыны,якіяпрыйшлізІмзГалілеі,і глядзелінамагілуінатое,якбылопакладзенацела Ягонае.

56Івярнуўшыся,яныпрыгатаваліпахошчыімасьці;і адпачываўудзеньсуботніпаводлезапаведзі

РАЗДЗЕЛ24

1Упершыдзеньтыднявельміранараніцайпрыйшлі яныдамагілы,несучыпахошчы,якіяпрыгатавалі,і некаторыяіншыязімі

2Ізнайшлікаменьадваленыадмагілы.

3Іўвайшоўшы,незнайшліцелаГоспадаІсуса

4Істалася,каліяныбылізбянтэжаныягэтым,вось,два чалавекісталіперадіміўбліскучыхвопратках.

5Ікаліяныспалохалісяісхіліліабліччысваедазямлі, янысказаліім:штовышукаецежывогасяродмёртвых?

6НямаЯготут,алеўваскрос;успомніце,якЁнказаў вам,калібыўяшчэўГалілеі, 7кажучы:СынЧалавечыпавіненбыцьаддадзеныў рукігрэшныхлюдзейібыцьукрыжаваным,інатрэці дзеньуваскрэснуць

8ІўспомнілісловыЯгоныя,

9Івярнуўшысяадмагілы,расказаўусёгэта адзінаццацііўсімастатнім

10ГэтабыліМарыяМагдалена,іЯна,іМарыя,маці Якава,ііншыяжанчыны,якіябылізімі,якіясказалі гэтаапосталам

11Іздалісяімсловыіхніяпустымівыдумкамі,іне паверыліім.

12Пётр,устаўшы,пабегдамагілы;і,нахіліўшыся, убачыўпалатняныявопраткі,якіяляжаліасобна,і пайшоў,здзіўляючысяўсабетаму,штосталася.

13Івось,двоезіхішліўтойжадзеньупаселішча, званаеЭмаўс,якоебылоадЕрусаліманашасцідзесяці стадый

14Ігаварыліяныразамабусімгэтым,штоадбылося

15Істалася,каліяныразмаўлялііразважалі,самІсус, наблізіўшыся,пайшоўзьімі.

16Алевочыіхніябылістрыманыя,кабнепазнацьЯго

17Ісказаўім:штогэтазаразмовапаміжсабою,ідучы, ісумныя?

18Іадказваючы,адзінзіх,якогазваліКлеопа,сказаў яму:няўжотытолькіпрыхадзеньуЕрусалімеіне ведаеш,штоўімадбылосяўгэтыядні?

19Ісказаўім:Што?Ісказаліяму:праІсусазНазарэта, якібыўпрарок,моцныўсправеісловеперадБогамі ўсімнародам:

20ІякпершасьвятарыіначальнікінашыявыдаліЯго насьмерцьіўкрыжавалі.

21Алемыверылі,штогэтаЁнпавіненбыўзбавіць Ізраіля;іпрыўсімгэтымсёньнятрэцідзень,якгэта сталася.

22Так,інекаторыяжанчынызнашайкампаніітаксама здзівілінас,якіябыліраналямагілы;

23І,незнайшоўшыцелаягонага,прыйшлі,кажучы, штобачылііанёлаў,якіягаварылі,штоёнжывы

24Інекаторыязтых,штобылізнамі,пайшліда магілыізнайшлітак,якказаліжанчыны,аЯгоня бачылі

25ТадыЁнсказаўім:о,неразумныяімарудныя сэрцам,кабпаверыцьусяму,штоказаліпрарокі!

26ЦіжнятрэбабылоХрыстугэтапацярпецьі ўвайсьціўславусваю?

27І,пачаўшыадМайсеяіўсіхпрарокаў,тлумачыўім ваўсіхПісаньняхтое,штопраЯго

28Інаблізілісяяныдавёскі,кудыішлі;

29АлеяныпрымусіліЯго,кажучы:застаньсязнамі, боўжовечарэе,ідзеньмінеІёнувайшоў,кабзастацца зімі.

30Істалася,каліЁнсядзеўзімізасталом,узяўхлебі дабраславіў,паламаўідаўім

31Іадкрылісяўіхвочы,іяныпазналіЯго;іёнзьнікзь іхніхвачэй

32Ісказаліяныадзінаднаму:цінегарэлаўнассэрца наша,каліЁнгаварыўзнаміўдарозеікаліадкрываў намПісанне?

33Іўстаўшыўтуюжгадзіну,янывярнулісяў Ерусалімізнайшліадзінаццацёхсабраныхразамітых, штобылізьімі,

34кажучы:Гасподзьсапраўдыўваскросізьявіўся Сымону.

35Іянырасказалі,штобылоўдарозе,іякяныпазналі Ягопрыламаньніхлеба

36Каліяныгэтагаварылі,самІсусстаўпасяродіхі сказаўім:мірвам!

37Алеяныспалохалісяіспалохалісяідумалі,што бачацьдуха.

38Ёнжасказаўім:чаготрывожыцеся?ічаму ўзнікаюцьдумкіўсэрцахвашых?

39ПаглядзіценарукіМаеінаногіМае,штогэтаЯ; дакраніцесядаМянеіпаглядзіце;бодухнямаеплоціі касьцей,якбачыцеўмяне

40І,сказаўшыгэта,паказаўімрукііногі.

41Каліяныяшчэневерыліадрадасціідзівіліся,Ён сказаўім:ціёсцьувастутшто-небудзьесці?

42Ідаліямукавалакпечанайрыбыісотымёду

43І,узяўшы,еўперадімі

44Ісказаўім:восьсловы,якіяЯсказаўвам,каліяшчэ быўзвамі,штопавінназбыццаўсё,штонапісанаў

45Тадыадкрыўімрозум,кабяныразумеліПісанне, 46Ісказаўім:такнапісанаітакналежалаХрысту

50ІвывеўіхаждаВіфаніі,і,падняўшырукіСвае, дабраславіўіх.

51Істалася,калідабраслаўляўіх,аддзяліўсяадіхі ўзнёссянанеба.

52Іпакланілісяяму,івярнулісяўЕрусалімзьвялікай радасьцю

53Іўвесьчасбыліўхраме,славячыідабраслаўляючы Бога.Амін.