GALICIAN - JUDE

Xudas CAPÍTULO 1 1 Xudas, servo de Xesucristo e irmán de Santiago, aos que foron santificados e preservados por Deus Pai en Xesucristo, e chámase: 2 A graza para ti e a paz e o amor multipliquen.

3 Amados, cando me esforcéi por escribirvos sobre a salvación xeral, era preciso que o fixera escribíndovos e exhortándovos a loitar con fervor pola fe que antes foi dada aos santos foi entregado.

4Porque hai persoas que se meteron sen darse conta, que están predestinadas para este xuízo, malvadas persoas que cambian a graza do noso Deus en liberdade e o único Señor Deus e noso Señor Xesucristo renunciou 5Recordareivos entón, aínda que xa o sabías, que o Señor, despois de enviar o pobo salvou Exipto, despois destruíu os incrédulos.

6 E os anxos que non gardaron a súa primeira posición, senón que deixaron a súa propia morada, ten en cadeas eternas baixo escuridade mantida ata o xuízo do gran día.

7 Do mesmo xeito que Sodoma e Gomorra e as cidades que as rodean, entregándose á fornicación e á fornicación. seguiu carnes estrañas, sexa un exemplo, mentres sofren a vinganza do lume eterno.

8 Do mesmo xeito, estes sucios soñadores contaminan a carne, desprezan o dominio e falan mal da dignidade.

9Pero o arcanxo Miguel, cando disputaba co demo polo corpo de Moisés, non non se atreveu a presentar contra el unha acusación calumniosa, senón que dixo: O Señor te reprenda.

10 Pero falan mal das cousas que non saben; pero o que saben por natureza, como bestas brutas, así destrúense a si mesmos.

11 Ai deles! pois seguiron no camiño de Caín e correron con avidez tras o erro de Balaam para recompensa, e pereceu na contradición de Core.

12 Estas son manchas nas túas festas de amor, cando celebran contigo, alimentándose sen medo: nubes son sen auga, levados polos ventos; árbores cuxo froito se murcha, sen froito, dúas veces morto, ao raíces arrincadas; 13 Olas furiosas do mar, espumando a súa propia vergoña; estrelas errantes, a quen as tebras do a escuridade consérvase para sempre.

14 E Enoc, o sétimo de Adán, tamén profetizou sobre eles e dixo: Velaquí, o Señor vén con dez mil os seus santos, 15 para executar xuízo sobre todos e condenar a todos os malvados entre eles por todas as súas malas accións que cometeron malamente, e de todos os seus discursos duros que os malvados pecadores falaron contra el.

16 Estes son murmurios, queixosos que andan segundo as súas propias concupiscencias; e as súas bocas falan gran emoción palabras, con admiración para que a xente se aproveite.

17 Pero, amados, lembrade as palabras ditas antes polos apóstolos do noso Señor Xesucristo; 18 Como vos dixeron que nos últimos tempos debe haber burladores que segundo os seus propios malvados as luxurias deben andar.

19 Estes son os que se separan, sensualmente, sen o Espírito.

20Pero vós, amados, edificadevos na vosa santísima fe, mentres orades no Espírito Santo, 21 Mantédevos no amor de Deus, mentres esperades a misericordia do noso Señor Xesucristo ata o vida eterna.

22 E con algúns ten compaixón, o que fai a diferenza: 23 E outros salvan con medo sacándoos do lume; odia ata a roupa manchada pola carne.

24 E a quen pode evitar que caia e presentarte irreprensible diante da súa gloria ambientado con moita alegría, 25 Ao único Deus sabio, o noso Salvador, sexa a gloria e a maxestade, o dominio e o poder, agora e para sempre. Amén