Galician - Second and Third John

Segundo Xoán CAPÍTULO 1 1 O ancián á dama elixida e aos seus fillos, aos que amo na verdade; e non só eu, senón tamén todos os que coñeceron a verdade; 2 Por amor á verdade, que habita en nós e estará connosco para sempre.

3 A graza, a misericordia e a paz contigo sexan de Deus Pai e do Señor Xesús Cristo, Fillo do Pai, en verdade e amor.

4 Alegreime moito de atopar aos teus fillos camiñando na verdade, como recibimos un mandamento do Pai. 5 E agora pídoche, señora, non coma se che escribise un mandamento novo, senón o que tivemos desde o principio, que nos amamos.

6 E isto é o amor, que andemos segundo os seus mandamentos. Este é o mandamento: que, como escoitaches dende o principio, andes nel.

7 Porque moitos enganadores entraron no mundo, que non confesan que Xesucristo veu na carne. Este é un enganador e un anticristo.

8 Mirade para vós mesmos que non perdamos as cousas que fixemos, senón que recibamos unha recompensa completa.

9 Quen transgrede e non permanece na doutrina de Cristo, non ten a Deus. O que permanece na doutrina de Cristo, ten ao Pai e ao Fillo.

10 Se alguén se achega a vós e non trae esta doutrina, non o reciba na vosa casa, nin lle ordene a Deus que teña tempo.

11 Porque o que lle manda a Deus que vaia é partícipe das súas malas accións.

12 Tendo moitas cousas que escribirche, non quero escribir con papel e tinta, pero confío en vir a ti e falar cara a cara, para que a nosa alegría sexa plena.

13 Os fillos da túa irmá elixida saúdante. Amén.

Terceiro Xoán CAPÍTULO 1 1 O ancián ao ben amado Gaio, a quen amo na verdade.

2 Amado, desexo sobre todas as cousas que prosperes e teñas saúde, así como prospera a túa alma.

3 Porque alegreime moito cando os irmáns viñeron e testificaron da verdade que hai en ti, así como ti andas na verdade.

4 Non teño maior alegría que escoitar que os meus fillos andan na verdade.

5 Amados, fai fielmente todo o que fas cos irmáns e cos estranxeiros; 6 Os que testemuñaron a túa caridade diante da igrexa; 7Porque por mor do seu nome saíron sen tomar nada dos xentís.

8 Polo tanto, debemos recibir a tales, para que poidamos ser colaboradores da verdade.

9 Escribín á igrexa, pero Diótrefes, quen lle gusta ter a preeminencia entre eles, non nos recibe.

10 Xa que logo, se eu veño, recordarei os seus feitos que fai, falando contra nós con palabras maliciosas: e non contento con iso, nin el mesmo recibe aos irmáns, e prohibe aos que queiran e expulsaos da igrexa.

11 Amados, non sigades o que é malo, senón o que é bo. O que fai o ben é de Deus, pero o que fai o mal non viu a Deus.

12 Demetrio ten boa noticia de todos os homes e da verdade mesma: si, e tamén damos fe; e sabedes que o noso rexistro é certo.

13 Tiven moitas cousas que escribir, pero non che escribirei con tinta e pluma: 14 Pero confío en que pronto te verei e falaremos cara a cara. A paz sexa contigo. Os nosos amigos saúdante.

Saúde os amigos polo seu nome.