KAPITEL 1
Benjamin, dwanasty syn Jakuba a Rahel, babyju familije, buźo filozof a philantrop.
1 wótpis słowow Benjamina, kótarež jo swójim synam pśikazał, za tym až jo sto a dwaźasća lět žywy był.
2 A wón jo ju kusał a gronił: Kak jo Isaak Abraham naroźił we swójom wusokem starstwje, tak jo teke ja Jakub był.
3 A dokulaž mója mama Rahel jo wumrěła, ako jo mě žarała, njejsomwěcej žednogo mloka měła; Togodla somse wót Bilha, jeje magda, wusednuł.
4 Pśeto Rahel jo wóstał dwanasćo lět dłujko njepłodny, za tym až jo se Josephoju naroźiła; A wóna jo se módliła knězoju z zapustom dwanasćo dnjow, a wóna bu samodruga a póroźiła.
5 pśeto mój nan jo rahel wjelgin lubo měł a se módlił, až by dweju synowu z njeje naroźił.
6 togo su Benjaminoju pomjenili, to jo syn dnjow.
7 a ako som do Egyptowskeje k Josephoju śěgnuł a mój bratš mě spóznał, jo wón ku mnjo gronił: Co stej swójomu nanoju groniłej, ako stej mě pśedawałej?
8 a ja som k njomu powědał: Wóni su se na swój płašć ze kšwju a su jogo sandali a powědali: Wósłonk twójogo syna jo.
9 a wón jo ku mnjo gronił: Tak teke, bratš, ako su mě móju kóšulu wuśěgnuli, su mě dali ismaelita, a su mě dali lěgajucy a su mě dali šampcynu a su mě gronili.
12 wó to teke wy lubujośo, móje źiśi, Kněza, Kněza, Boga njebja a zemje, a źaržćo swóje kazni, z tym až slědujośo pśikładoju dobrego a swětego muskego Josepha!
13 a wósłoźćo swój zmysł dobry byś, jo, ako mě znajośo; znajośo. Pśeto chtož swój zmysł bejnje kupa, ten wšykne wěcy pšawje wiźi.
14 bój se KNĚZA a lubujśo swójogo blišego! A gaž teke duchy Beliars twarźe, až dejš se ze wšym złym zadomiś, ga njebudu nad tobu kněžyś, tak ako njejsu wó Josephu, mójogo bratša, źiśeśi.
15 wjele luźi jo kśěło jogo wusmjerśiś, a Bog jo jogo šćitał!
16 Pśeto chtož se Boga bój a swójogo blišego lubujo, ten njamóžo se wót ducha Beliara biś, dokulaž se pśez tšach Bóžy šćita.
17 wón njamóžo se teke wót luźi abo zwěrjetow wobkněžyś, pśeto Kněz pomoga jomu pśez lubosć, kótaruž ma k swójomu blišemu.
18 pśeto teke Joseph jo našogo nana pšosył, se za swójich bratšow módliś, aby kněz jimwšykno ako grěch pśipórał, což su jomu złego nacynili.
19 a tak jo Jakub zawołał: Mójo dobre góle, ty sy tylu twójogo nana Jakuba dobył.
20 a wón jo jogo wobejmjeł a jo jogo dwě góźinje dłujko kusał a źašo:
10 a jaden z nich, kenž jo mě z pšutu bił, togo zmaka law a jogo wusmjerśił.
11 a tak su se jogo towariše wulěkali.
21 w tebje buźo se wuwězk njebja społniś pśez jagnjeta Boga a retter swěta, a tam jaden njetšašny za bźezdankrunu za kaznidawku tam a njewinowaty za bźezbóžne wumrěju w kšwě Zwězka, k góju gólow a israela, kenž buźo w kšwě, k góju a Israela, za šćitaŕnje a bźeznaźejny za bźeznaźejny wumrěś buźo w kšwě Zwězka, k góju góle a israela, za šćitnu a njewinowatosć za bźezbóžne wumrěś buźo w kšwě Zwězka, k góju gólow a israela, a israela, A buźo Beliar a jogo tych tych nogow znicyś.
22 wiźiśo něnto, móje źiśi, kóńc dobrego muskego?
23 slědujo něnto swójomu zmuśenju z dobrym zmysłom, na až teke jich krony kšasnosći njasu.
24 pśeto ten dobry njama śamne wócko; Pśeto wón wopokazujo wšyknym luźam zmilnosć, teke gaž su grěšniki.
25 a gaž wóni teke złe wótglědy wuzgóniju. Což jogo nastupa, tak pśewinjo, z tym až dobre cyni, to złe, z tym až se wót Boga šćita; A wón lubujo spšawnego ako swójsku dušu.
26 gaž něchten jo zagranjał, jogo njezawinjo; wón jogo njezatrjefijo; Gaž jo něchten bogaty, njejo wón žałosny; Gaž jo něchten zmužny, chwali jogo; Tudušnego muskego, kótaregož wón chwali; Nad rukoma se wón zmilijo; Wón ma sobuzlutowanje ze słabymi; Bog spiwa chwalby.
27 a chtož ma gnadu dobrego ducha, togo lubujo ako swójsku dušu.
28 gaž něnto teke wy maśo dobry zmysł, buźotej wobej złej z wami w měrje, a brojer buźotej se wam bójaś a se k dobremu wobrośiś; A póžedne njebudu jano wót swójogo nadměrnego póžedanja wótpušćiś, ale samo pśedmjaty swójich póžytnych wobdarjenjam daś.
29 cyńśo derje, tak budu teke njecesne duchy z was wuběgnuś; A zwěrjeta se śi bóje.
30 pśeto źož jo cesćownosć pśed dobrymi twórjenjami a swětłom w zmysle, to wuběga teke śma wót njogo.
31 pśeto gaž něchten swětemu muskemu namócujo, tak cyni wón pokutu; Pśeto swěty muski jo zmilny pśeśiwo swójomu lasteroju a mjelcy.
32 a gaž něchten spšawnego pśeraźijo, ga se spšawnje módli; gaž se teke pitśku pónižo, tak se wón źe dłujko pó tom daloko kšasny, ako Joseph, mój bratš.
33 pśichylnosć dobrego muskego njelažy w mócy wobšudy ducha Beliara, pśeto janźel měra wjeźo swóju dušu.
34 a wón njeglěda rozpalone na zachodne wěcy, hyšći zběra wón bogatstwa pśez póžedanje za rozdrosćenjom.
35 wón se na dobro njewjasele, wón swójogo blišego njepótrjefijo, wón se njetšašujo z luksusom, njemóli se we zwěsćenju wócowu; pśeto Kněz jo jogo źěl.
36 dobra pśichylnosć njepśiwzejo daniž sławu daniž sromotu wót luźi, a wóna njeznajo žednu wobšudu abo łdganje, žedno wójowanje a žedno šćokanje; žedno wósenje; Pśeto Kněz w njom bydli a wobswětli swóju dušu, a wón se kuždy cas nad wšyknymi wjaseli.
37 dobre zmyslenje njama dwě rěcy, kótarejž žognowanje a zaklěśa, górjenja a cesći, tužnosći a wjasela, mjelcanja a zmuśenje, mjelcaśi a zmuśenje, ludarstwo a wěrnosći, chudoby a bogatstwo; bogatstwo; chudoby a bogatstwo; Ale wóna ma njezawězujucu a cystu dispoziciju nastupajucy wšyknych luźi.
38 wón njama daniž dwójne wiźenje daniž dwójne słyšanje; Pśeto we wšom, což wón cyni abo powěda abo wiźi, wě, až glěda Kněz na swóju dušu.
39 a wón zjadnośijo swój zmysł, až njeby se wót luźi hyšći wót Boga zasuźił.
40 a na samsku wašnju su twóŕby Beliarsa dwójne, a njejo to žedna ropa w nich.
41 wó to, móje źiśi, wam gronim, wuběgnjom pśed złosnosću Beliars; Pśeto wón dajo tym, kenž jomu pósłuchaju, mjac.
42 a mjac jo maś tych sedym złego. Nejpjerwjej se rozym pśez Beliar pśiwzejo, a nejpjerwjej se kšej pśelejo; K drugemu ruin; Tśeśe nawaly; Stwórta: eksil; Pěty: Njedostatk; Šeste: Panika; Wóni su wabili: znicenje.
43 togodla jo se teke Kain wót Boga sedym pomsćenjow wustajonych, pśeto kužde sto lět pśinjaso Kněz jadnu bědu nad nim.
44 a ako jo był dwěsćě lět stary, jo wón zachopił śerpjeś, a w źewjeśstowstowemlěśe bu zatšašny.
45 pśeto wokoło swójogo bratša Abela jo se ze wšymi złem wusměrił, Lamech pak ze sedymźaset razami sedym.
46 pśeto do nimjernosći, kenž su ako Kain w zawisći a haštach bratšow, se ze samskim sudnistwom zakopaju.
KAPITEL 2
Gronka 3 wopśimjejo statkowny pśikład za wuchacnosć a žywosć wobrotow toś tych starych patriarchow.
1 a wiźiśo, móje źiśi, pśed złym, zawisću a hamsom bratšow a wusypujośo se na to dobre a lubosć.
2 Chtož ma cysty zmysł w lubosći, ten njeglěda za žeńskeju glědajucy; glěda na žeńsku glědajucy; Pśeto wón njama žedno wobgranjanje w swójej wutšobje, dokulaž duch Bóžy na njom wótpócywa.
3 pśeto ako słyńco njezarucyjo se z tym, až swěśi na kólasu a paru, ale woboje wuschnujo a špatne wóń wugnajo, z tym až wugónijo na kólasu a žarownu wóń, wugnajotej a špatnej wónje wugnajo, z tym až na kólasu a paru swěśitej, ale wobej wuschnujotej a špatneje wónje wugnajotej, Tak teke cysto duch cysći, lěcrownož jo wót flakow zemje wobdany, je skerjej a njejo sam zanjerěšony.
4 a ja se myslim, až buźo teke złe mjazy wami dawaś, pó słowach He weto, spšawnego, až buźośo se góniś ze sodom a wobchadaśo, wšykne až na mało, a to buźośo zmužnosći ze žeńskimi wobnowiś; A mócnaŕstwo KNĚZA njebuźo mjazy wami, pśeto skóro buźo pšec wześ.
5 ale templ Boga buźo we wašom źělu, a slědny templ buźo kšasny ako prědny.
6 a dwanasćo rodow tam zgromaźuju a wšykne góle, daniž njebuźo nejwušy jogo gójaŕ wurušujuce pśez stwórjenje jadnučkego profeta.
7 a wón buźo se do prědnego templa zajś, a tam buźo se Kněz z rozpłošonosću wobjadnaś, a wón buźo se na drjewo pówušyś.
8 a zapowjesk templa buźo se roztergaś, a Duch Boga se pśelejo k gólam, ako wogeń wulapjo.
9 a wón buźo z hele stupaś a pójźo wót zemje do njebja.
10 a ja wěm, kak niski buźo na zemi a kak kšasnje w njebju.
11 Ako jo był Joseph w Egyptowskej, som póžedał za tym, jogo póstawu a póstawu jogo woblicowego wiźeś; wiźeś; A pśez módlitwy mójogo nana Jakuba som jogo wiźeł, ako jo był wódnjo wócuśony, samo jogo cełu póstawu rowno tak, ako jo był.
12 a ako jo to gronił, jo wón k nim powědał: Tak něnto, móje źiśi, to som wumrěśe.
13 togodla jaden kuždy swójomu blišemu a źaržy kazń Kněza a jogo kazni!
14 wokoło toś tych wěcow dajom wam město derbnego źěla.
15 wó to wóna teke wašym źiśam do nimjernego wobsejźeństwa; Pśeto tak stej cyniłej Abraham ako teke Isaak a Jakub.
16 pśeto to wšo su nam k derbnjenju dali a gronili: Źaržćo Bóžy kazni, daniž njejo Kněz swóju gójeńsku barwu wšyknym gólam geofeněrował.
17 a pótom buźośo He weto, Noah a Sem a Abraham a Isaak a Jakub wiźeś, kak se wjasele na pšawicy zwigaju,
18 pótom buźomy se teke my zwignuś, kuždy nad našym rodom, a krala njebja, kótaryž jo na zemi zjawił w póstawje muskego w demuśe.
19 a wšykne, kenž na zemi do njogo wěrje, budu se z nim wjaseliś.
20 pón budu teke wšykne luźe stawaś, te jadne k kšasnosći, te druge k sromośe.
21 a KNĚZ buźo nejpjerwjej Israela dla swójeje njepšawdy; Pśeto ako jo se wón ako Bog w měsu zjawił, aby jich wurušował, njejsu jomu wěrili.
22 a pótom buźo wón wšykne góle měriś, tak wjele, kótarež njejsu jomu wěrili, ako jo se na zemi zjawił.
23 a wón buźo Israel pśewjasć pśez wuwołane góle, tak ako jo wón esau pśez midianitowu wupokazał, kótarež su jeje bratšow zawjadli, tak až su sedo aGötzenskeje słužby padnuli; Awóni su se wót Boga wótcuzbnili a su se toś źiśi pó źělu tych, kótarež se Kněza bóje.
24 gaž něnto, móje źiśi, w swětosći chójźiśo pó pśikazach Kněza, ga buźośo zasej wěsće pla mnjo bydliś, a ceło Israel buźo se k knězoju zgromaźiś.
25 a njebudu wěcej tergajucy wjelk pomjenjowaś se wó wašych zapleśenjach, ale źěłaśeŕ Kněza, jěź wuźělujo, kenž to dobre cynje.
26 a buźo w slědnych dnjach lubkaŕ Kněza z roda Juda a Levi stawaś, kenž swójo spódobanje cyni w swójej gubje, z nowym dopóznaśim, kótarež góle rozswětlijo.
27 do dokóńcenja swěta buźowón wsynagogach narodow a pód jeje nejwušym ako spiwanje w gubje wšyknych.
28 a wón buźo do swětych knigłow zapisany, ako jogo twóŕba tak teke jogo słowo, a wón buźo wuzwólowaŕ Boga do nimjernosći.
29 a pśez nju pójźo tam a sem ako Jakub, mój nan, a groni: Wón buźo wurownaś, co wó twójom roźe felujo.
30 a ako jo to gronił, jo wón swójej noze zatkał.
31 a jo wumrěł w rědnem a dobrem spanju.
32 a jogo syny su cynili, ako běšo jim pśikazał, a su jogo leicham a su jogo k hebronoju pla jogo nanow pśiwzeli.
33 a licba dnjow swójogo žywjenja jo wucyniła sto a dwaźasća lět.