Macedonian - The Gospel of Luke

25ТакапостапиГосподсоменеводеновитекога

Лука

ПОГЛАВЈЕ1

1Бидејќимнозинасенафатијадаизнесатсоцелдаги објаватониеработивокоисосигурностсеверувамеѓу нас,

2Какоштонигипредадоанам,коиодпочетокот бевмеочевидциислужителинасловото;

3Именемисечинешедобро,бидејќиимавсовршено разбирањезасèуштеодсамиотпочеток,датипишам поред,врвенТеофил,

4Задајазнаешсигурностанатиеработи,закоиси поучен.

5ВоденовитенајудејскиотцарИродимашееден свештеникпоимеЗахарија,одродотАвија,анеговата женабешеодќеркитенаАрон,асевикашеЕлисавета.

6ИобајцатабеаправеднипредБога,одејќипосите Господовизаповедиинаредбинепорочно

7Инемаадете,заштотааЕлисаветабешенеплодна,и обајцатабеавеќевогодини

8Исеслучи,додекатојјавршешесвештеничката службапредБогапоредоследнасвојотпат, 9Споредобичајотнасвештеникот,ждреботмубеше дакадикогаќевлезевоГосподовиотхрам

10Ацелотомноштвонародсемолешенадворво времетонатемјанот

11ИмусејавиангелГосподов,којстоешеоддесната странанажртвеникотзатемјан.

12КогаговидеЗахарија,севознемириигообзеде страв

13Ноангелотмурече:„Неплашисе,Захарија,зашто твојатамолитвасеслуша;итвојатаженаЕлисаветаќе тиродисин,атиќегонаречешЈован.

14Иќеимашрадостивеселба;имногуминаќесе радуваатнанеговотораѓање

15ЗаштотојќебидеголемпредочитенаГосподаи немадапиенитувинонитужестокпијалок;иќесе исполнисоСветиотДухуштеодутробатанамајкаси

16ИмногуодсиновитеИзраилевиќесеобратикон Господа,нивниотБог

17ИтојќеодипреднеговодухотисилатанаИлија,за дагисвртисрцатанататковцитекондецата,а непослушнитеконмудростанаправедните;да подготвинародподготвензаГоспода

18АЗахаријамуреченаангелот:„Одкадедагознам тоа?заштојассумстарчовек,аженамиедобро измаченасогодини

19Аангелотодговориимурече:ЈассумГаврил,кој стојампредБога;ипратенсумдатизборувамидати јаобјавамоваарадоснавест

20Иете,ќебидешнеминемадаможешдазборуваш доденоткогаќесеизвршитоа,заштоневерувашво моитезборови,коиќесеисполнатвонивнотовреме 21АнародотгочекашеЗахаријаисечудешешто толкудолгосезадржавохрамот 22Акогаизлезе,неможешедаимзборува; 23Исеслучи,штомсенавршијаденовитенанеговата служба,тојзаминавосвојатакуќа 24Потиеденови,неговатаженаЕлисаветазачнаисе

26ИвошестиотмесецангелотГаврилбешеиспратен

27.наеднадевица,свршенасочовекпоимеЈосиф,од домотДавид;адевицатасевикашеМарија

28Аангелотвлезекајнеаирече:Здраво,многу благословена,Господесотебе;благословенасимеѓу жените

29Акогаговиде,севознемириоднеговитезборовии мисликаковтребадабидеовојпоздрав.

30Аангелотѝрече:„Неплашисе,Марија,заштонајде милосткајБога

31Иете,ќезачнешвосвојатаутробаиќеродишсини ќемугонаречешиметоИСУС

32ТојќебидеголемиќесенаречеСиннаСевишниот; иГосподБогќемугодадепрестолотнанеговиоттатко Давид

33ИќецаруванаддомотЈакововзасекогаш;ина неговотоцарствонемадаимакрај.

34ТогашМаријамуреченаангелот:„Какоќебидеова, коганепознавамчовек?

35Аангелотодговорииѝрече:СветиотДухќедојде врзтебе,исилатанаСевишниотќетезасени;

36Иете,твојатабратучеткаЕлисавета,итаазачнасин восвојатастарост.

37ЗаштокајБогништонемадабиденевозможно

38АМаријарече:„ЕвејаслугинкатаГосподова;нека мибидеспоредзборовитетвоиИангелотзаминаод неа

39.Маријастанавотиеденовииотиденабрзинаво планината,воградотнаЈуда;

40ИвлезеводомотнаЗахаријаијапоздрави Елисавета.

41Исеслучи,когаЕлисаветагослушнапоздравотна Марија,бебетоскокнавонејзинатаутроба;иЕлисавета сеисполнисоСветиотДух:

42Итааизговорисосиленгласирече:„Благословена ситимеѓужените,иблагословенеплодотнатвојата утроба.

43Аодкадемиеова,мајкатанамојотГосподдадојде кајмене?

44Зашто,ете,штомгласотнатвојотпоздравсеогласи вомоитеуши,бебетоскокнавомојатаутробаод радост

45Иблаженаетааштоповерува,заштоќесеисполни онаштоѝбешекажаноодГоспода

46АМаријарече:МојатадушаГовеличаГоспода, 47ИмојотдухсерадувашенаБога,мојотСпасител.

48Заштогледашенанискатасостојбанасвојата слугинка;

49Заштомоќниотминаправиголемиработи;исветое неговотоиме

50АНеговатамилостеврзониештосебојатодНего одколенонаколено.

51Тојпокажасиласоракатасвоја;гирасеалгордите вофантазијатананивнитесрца

52Тојгисоборимоќнитеоднивнитестолчињаиги

53Тојгинаполнигладнитесодобриработи;абогатите гипратипразни.

54ТојмупомаганасвојотслугаИзраел,восеќавање нанеговатамилост;

55Какоштоимзборувашенанашитетатковци,на Аврааминанеговотопотомствозасекогаш.

56.Маријаостанасонеаоколутримесециисеврати восвојатакуќа

57НаЕлисаветаидојдеполноработновремедасе породи;итаародисин.

58Инејзинитесоседиинејзинитебратучедислушнаа какоГосподпокажаголемамилостконнеа;итиесе радуваасонеа

59Наосмиотдендојдоадагообрежатдетето;иго нарекоаЗахарија,поиметонанеговиоттатко.

60Амајкамуодговориирече:„Неетака;нотојќесе викаЈован

61Атиеѝрекоа:„Неманикојодтвоитеродниништо сенарекуваатсооваиме

62Имудадоазнацинататкомукакосакадагоповика

63Ипобаратабличказапишувањеинапиша,велејќи: „НеговотоимееЈованИситесевосхитија

64Иведнашмусеотвориустата,ијазикотмусе одврза,изборувашеиГофалешеБога.

65Истравгизафатиситештоживеејаоколунив;

66Иситештогислушаа,гиположијавосрцатасвои, велејќи:„Какводетеќебидеова!ИракатаГосподова бешесонего

67АтаткомуЗахаријасеисполнисоСветиотДухи пророкуваше,велејќи:

68НекаеблагословенГосподБогИзраилев;заштого посетиигооткуписвојотнарод,

69Иниподигнарогнаспасениеводомотнасвојот слугаДавид;

70Какоштозборувашепрекуустатанасвоитесвети пророци,коисеодпочетокотнасветот:

71Задасеспасимеоднашитенепријателииодрацете наситештонèмразат;

72Дајаисполнимемилоставетенананашитетатковци идасесеќаваменанеговиотсветзавет;

73ЗаклетваташтомујададенанашиоттаткоАвраам,

74Данидаде,дабидемеизбавениодрацетенанашите непријатели,дамуслужимебезстрав,

75Восветостиправедностпреднего,воситеденови нанашиотживот.

76Ати,дете,ќебидешнареченпророкнаСевишниот: заштоќеодишпредлицетонаГосподазадаги подготвишнеговитепатишта;

77Дамудадезнаењезаспасениетонасвојотнарод прекупростувањенанеговитегревови, 78ПрекумилостананашиотБог;приштонèпосети изгрејсонцетоодвисините, 79Даимдадесветлинанаониештоседатвотемнинаи восенкатанасмртта,дагиводатнашитенозенапатот намирот

80Идететорастешеисезајакнаподух,ибешево пустинитедоденоткогамусепокажанаИзраел ПОГЛАВЈЕ2

1ИвотиеденовиизлезедекретодцезаротАвгуст,да сеоданочувацелиотсвет.

2(Иоваоданочувањезапрвпатбешенаправенокога КиринијбешеуправителнаСирија)

3Иситеотидоанаданок,секојвосвојотград 4ИЈосифотидеодГалилеја,одградотНазарет,во

5ДасеоданочувасонеговатасопругаМарија,којае бремена

6Итакабеше,додекатиебеатаму,сенавршија деновитекогатаатребашедасероди.

7Игородисвојотпрвороденсин,гозавиткавоповива игоположивојасли;бидејќизанивнемашеместово гостилницата

8Авоистатаземјаимашеовчарикоипрестојувааво полетоиноќегочуваасвоетостадо.

9Иете,ангелГосподовдојдеврзнив,иславата Господовасветнаоколунив,итиесеуплашијамногу 10Аангелотимрече:„Неплашетесе; 11ЗаштоденесвоДавидовиотградвисероди Спасител,којеХристосГоспод

12Иованекавибидезнак;Ќегонајдетебебето завиткановоповиени,каколеживојасли

13Иодеднашсоангелотсепојавимноштвонебесна војскакојагофалешеБогаивелеше:

14СлаванаБогавовисините,аназемјатамир,меѓу луѓетодобраволја

15Исеслучи,когаангелитесеоддалечијаоднивна небото,пастиритесирекоаеденнадруг:„Даодиме сегадуривоВитлеемидаговидимеоваштосеслучи, штоГосподимгосоопштинас.

16ИдојдоанабрзинаигинајдоаМарија,Јосифи бебетокаколеживојасли

17Икогаговидоатоа,гообјавијаонаштоимбеше кажанозаовадете

18Аситештогослушаатоасечудеанаонаштоимго кажаапастирите.

19НоМаријагопазешесетотоаиразмислувашеза ниввосвоетосрце

20Апастиритесевратија,славејќииславејќигоБога засèштослушналеивиделе,какоштоимбешекажано 21Акогасенавршијаосумденазаобрежувањена детето,неговотоимебешенареченоИСУС,штотака бешенареченоодангелотпреддабидезачнатово утробата

22Акогасенавршијаденовитенанејзиното очистувањеспоредМојсеевиотзакон,годоведоаво ЕрусалимзадамугоприкажатнаГоспода; 23(КакоштоенапишановоГосподовиотзакон:секој мажјакштоќејаотвориутробатаќебиденареченсвет наГоспода;)

24Идасепринесежртваспоредонаштоереченово Господовиотзакон:паргрлициилидвамладигулаби 25Иете,имашееденчовеквоЕрусалим,поиме Симеон;иистиотчовекбешеправеденипобожен,

30Заштомоитеочиговидоатвоетоспасение,

31штосигоприготвилпредлицетонасителуѓе;

32Светлиназаосветлувањенанезнабошцитеислава натвојотнародИзраел.

33АЈосифимајкамусечудеанаонаштосе зборувашезанего

34АСимеонгиблагословииѝреченасвојатамајка Марија:„Ете,овадетеепоставенозапаѓањеи воскреснувањенамногуминавоИзраел;изазнак противкојќесезборува;

35(Да,мечќепробиеинизтвојатадуша),задасе откријатмислитенамногусрца

36АимашееднаАна,пророчица,ќерканаФануил,од Асеровотоплеме;

37Атаабешевдовицаодоколуосумдесетичетири години,којанеизлегувашеодхрамот,тукуму служешенаБогасопостовиимолитвиноќеидење

38Итаадојдевотојмиг,истотака,Музаблагодарина ГосподаиимзборувашезаНегонаситештоочекуваа откупувањевоЕрусалим

39ИкогаизвршијасèспоредзаконотГосподов,се вратијавоГалилеја,восвојотградНазарет.

40Идететорастешеисезацврстувашеподух, исполнетосомудрост;иБожјатаблагодатбешеврз него.

41Анеговитеродителисекојагодинаодеаво ЕрусалимнапразникотПасха

42Акогаимашедванаесетгодини,тиеотидоаво Ерусалимпообичајотнапразникот

43Акогагиисполнијаденовите,когасевратија, дететоИсусостанавоЕрусалим;аЈосифимајкамуне знаејазатоа

44Нотие,мислејќидекаеводруштвото,отидоаеден денпатување;игобараамеѓусвоитероднинии познаници

45Акоганегонајдоа,севратијавоЕрусалимиго бараа.

46Исеслучи,потриденаГонајдоавохрамот,како седисределекарите,игислушашеигипрашуваше

47Иситештогослушаабеазачудениоднеговиот разумиодговори

48Акогаговидоа,сезачудија;имајкамумурече: „Синко,зоштопостапитакасонас?ете,таткотиијас тебаравмесотага

49Атојимрече:„Какомебаравте?Зарнезнаетедека јасморамдасезанимавамсоработатанамојотТатко?

50Атиенегиразбраазборовитештоимгикажа

51Итојслезесонив,дојдевоНазаретиимсе покорува,номајкамугичувашеситетиезборовиво своетосрце

52ИИсуссезголемивомудростирастивоблагодат кајБогаикајлуѓето.

ПОГЛАВЈЕ3

5Секојадолинаќесеисполни,исекојапланинаирид ќесеспуштат;икривитеќесеисправат,анерамните патиштаќесеизрамнат; 6ИсекоетелоќеговидиспасениетоБожјо

7Тогашмуреченамноштвотоштоизлезедасекрсти однего:родозмии,којвепредупредидабегатеод гневотштодоаѓа?

8Затоа,донесувајтеплодовидостојнизапокајаниеи непочнувајтедавелитевосебе:„НиегоимамеАвраам занаштатко,заштовивеламдекаБогможеодовие камењадамуподигнедецанаАвраам“

9Исега,истотака,секиратаеставенанакоренотна дрвјата:затоасекоедрвоштонедавадобарплодсе сечеисефрлавооган

10Анародотгопраша:„Штодаправиметогаш?

11Тојодговорииимрече:„Којимадвеоблеки,нека мудаденаонојштонема;икојјаде,некаправитака 12ТогашдојдоаимитарницидасекрстатиМурекоа: „Учителе,штодаправиме?

13Атојимрече:„Небарајтеповеќеодонаштовие одредено.

14Ивојницитегопрашаа,велејќи:„Аштодаправиме? Атојимрече:„Никогонемојтеданасилувате,никого данеобвинувателажно;ибидизадоволенсосвојата плата

15Идодеканародоточекуваше,исителуѓе размислуваавосвоитесрцазаЈован,далиетој Христосилине; 16Јованодговорииимреченасите:„Јасвекрштавам совода;нодоаѓаеденпомоќенодмене,чиибравине сумдостоендагиоткачам:тојќевекрстисоСветиот Духисооган

17Чијанавивачевораката,итојцелосноќего исчистиподотиќејасоберепченицатавосвојата гарнитура;ноплеватаќејаизгорисооганнеизгаслив 18Имногудругиработивосвојатаопоменаму проповедананародот

19Но,четвороглавиотИрод,изобличуваноднего порадиИродијада,женатанасвојотбратФилип,иза ситезлаштогинаправиИрод, 20Додаденоуштеовапредсè,декагозатвориЈованво затвор

21Акогасиотнародсекрстеше,секрштевашеиИсус исемолеше,неботосеотвори,

22.ИСветиотДухслезеврзнеговотелесенобликкако гулаб,иоднеботодојдеглас,којрече:„Тисимојот

1Сегавопетнаесеттатагодинаодвладеењетона ТиберијЦезар,ПонтијПилатбешеуправителнаЈудеја, ИродбешечетвртархнаГалилеја,инеговиотбрат ФилипчетвртарходИтурајаиодобластаТрахонит,и Лисанија,четвртвртнаАвилин, 2АнаиКајафа,какопрвосвештеници,словотоБожјо дојдедоЈован,синотнаЗахаријавопустината 3ИдојдепоцелатаземјаоколуЈордан,проповедајќи

25КојбешесиннаМататија,којбешесиннаАмос,кој бешесиннаНаум,којбешесиннаЕсли,којбешесин наНаге,

26КојбешесиннаМаат,којбешесиннаМататија,кој бешесиннаСемеј,којбешесиннаЈосиф,којбешесин наЈуда,

27КојбешесиннаЈоана,којбешесиннаРеса,кој бешесиннаЗоровавел,којбешесиннаСалатиел,кој бешесиннаНери,

28КојбешесиннаМелхи,којбешесиннаАди,кој бешесиннаКосам,којбешесиннаЕлмодам,којбеше синнаЕр,

29КојбешесиннаЈосе,којбешесиннаЕлиезер,кој бешесиннаЈорим,којбешесиннаМатат,којбеше синнаЛеви,

30КојбешесиннаСимеон,којбешесиннаЈуда,кој бешесиннаЈосиф,којбешесиннаЈонан,којбешесин наЕлијаким,

31КојбешесиннаМелеја,којбешесиннаМенан,кој бешесиннаМатата,којбешесиннаНатан,којбеше синнаДавид,

32КојбешесиннаЈесеј,којбешесиннаОвид,кој бешесиннаБуз,којбешесиннаСалмон,којбешесин наНасон,

33КојбешесиннаАминадав,којбешесиннаАрам, којбешесиннаЕсром,којбешесиннаФарес,којбеше синнаЈуда,

34КојбешесиннаЈаков,којбешесиннаИсак,кој бешесиннаАвраам,којбешесиннаТара,којбеше синнаНахор,

35КојбешесиннаСарух,којбешесиннаРагау,кој бешесиннаФалек,којбешесиннаХебер,којбеше синнаСала,

36КојбешесиннаКаинан,којбешесиннаАрфаксад, којбешесиннаСем,којбешесиннаНое,којбешесин наЛамех,

37КојбешесиннаМатусала,којбешесиннаЕнох,кој бешесиннаЈаред,којбешесиннаМалелеил,којбеше синнаКаинан,

38КојбешесиннаЕнос,којбешесиннаСет,којбеше синнаАдам,којбешесинБожји

ПОГЛАВЈЕ4

1АИсус,полнсоСветиотДух,севратиодЈордани Духотгоодведевопустината, 2ИскушениеодѓаволотчетириесетденаИвотие деновинејадешеништо,акогазавршија,огладне.

3Аѓаволотмурече:„АкосиСинБожји,заповедајод овојкамендасенаправилеб 4АИсусмуодговори,велејќи:„Напишаное:Човекот немадаживеесамоодлеб,тукуодсекоеБожјослово.

5Аѓаволот,кревајќигонависокапланина,муги покажаситецарстванасветотвомиг 6Аѓаволотмурече:„Ќетијададамсетаоваавласти нивнатаслава,заштотоамиепредадено;инакого сакамќемудадам.

7Затоа,акосакашдамисепоклониш,сèќебидетвое 8АИсусмуодговориимурече:„Тргнисеодмене, сатано,заштоенапишано:Мусепоклонувашна Господа,твојотБог,исамоНемуќемуслужиш

9ИгоодведевоЕрусалим,гопоставинаврвотна храмотимурече:„АкосиСинБожји,фрлисеоттука.

датечуваат.

11Иќетеподнесатвосвоираце,заданеудришсо ногататвојанакамен

12АИсусмуодговори:„Реченое:„НеискушувајГо Господа,твојотБог.

13Акогаѓаволотгозавршисетоискушение,се оддалечиоднегонаедновреме

14АИсуссевратисосилатанаДухотвоГалилеја,исе прославиНегонизцелиоткрајнаоколу

15Ипоучувашевонивнитесинагоги,прославувајќисе одсите

16ИдојдевоНазарет,кадештобешевоспитан,и,како штоимашеобичај,влезевосинагогатавосаботаи станадачита

17ИмубешепредаденакнигатанапророкотИсаијаИ когајаотворикнигата,гонајдеместотокадештобеше напишана:

18мепратидагиисцеламскршенитесрца,даим

19ДајапроповедамеприфатливатагодинаГосподова. 20Ијазатворикнигата,мујададепакнасвештеникот иседнаИочитенаситештобеавосинагогатабеа вперенивонего.

21Ипочнадаимвели:„ДенессеисполниоваПисмо вовашитеуши

22Иситемусведочеаисечудеанаблагодатните зборовиштоизлегувааоднеговатаустаАтиерекоа: „НеелиоваЈосифовиотсин?

23Атојимрече:„Сигурноќемијакажетеоваа поговорка:Лекар,исцелисесебеси!

24Атојрече:„Вистинавивелам,нитуеденпророкне еприфатенвонеговатаземја.

25Но,вистинавивелам,многувдовицибеавоИзраел воденовитенаИлија,коганеботобешезатворенотри годиниишестмесеци,когаимашеголемгладпо целатаземја;

26Но,кајнитуеденоднивИлијанебешеиспратен, освенвоСарепта,градотСидон,каједнавдовица.

27ВовреметонапророкотЕлисејимашемногу лепрознивоИзраел;иникојоднивнебешеисчистен, спасувајќигоСириецотНееман.

28Аситевосинагогата,когагочујатоа,сеисполнисо гнев,

29Истана,гоистеранадвородградотигоодведоадо веѓатанаридотнакојбешеизграденнивниотград,за дагофрлатсоглава

30Нотој,минувајќинизнив,сиотиде, 31ИслезевоКапернаум,градГалилеја,иги поучувашевосаботниденови

32Итиесечудеананеговотоучење,заштоНеговото словобешесосила

33Авосинагогатаимашееденчовек,којимашедухна

35АИсусгопрекоривелејќи:„Молчииизлезиод него!Икогаѓаволотгофрливосредината,тојизлезе однегоинегоповреди

36Иситесезачудијаизборуваамеѓусебе,велејќи: „Каковзбореова!заштосовластисилаимзаповеда нанечиститедуховиитиеизлегуваат

37Иславатазанегосепроширинаситеместана околнатаземја.

38ИстанаодсинагогатаивлезевокуќатанаСимонА мајкатанаСимоноватаженабешеопфатенасоголема треска;игомолеазанеа

39Атојзастананаднеаијапрекоритреската;итааја остави,итааведнашстанаиимслужеше.

40Акогазајдесонцето,ситештоимааболниод различниболестигидоведоакајнего;игиположи рацетенасекојоднивигиисцели.

41Иодмнозинаизлегоаѓаволи,викајќиивелејќи:„Ти сиХристос,СинотБожјиАтој,укорувајќиги,им дозволиданезборуваат,заштознаејадекатоје Христос

42Акогасераздени,тојзаминаиотидевопустоместо; 43Атојимрече:„МорамдагопроповедамБожјото царствоиводругиградови,заштозатоасумиспратен 44ИпроповедашевосинагогитевоГалилеја

ПОГЛАВЈЕ5

1Исеслучи,додеканародотгопритискашедагочуе словотоБожјо,тојзастанакрајГенисаретскотоезеро,

2Ивидоадвакорабакакостојаткрајезерото,но рибаритеизлегоаоднивигимиејамрежитесвои.

3Ивлезевоеденодкорабите,штобешенаСимон,и мусемолешедаистерамалкуодкопнотоИтојседна игипоучилуѓетоодбродот.

4Акогапрестанадазборува,муреченаСимон:„ Излезиводлабочинитеиспуштигимрежитетвоиза провев.

5АСимонодговориимурече:„Учителе,сетрудевме целаноќиништонезедовме;

6Иштомгонаправијатоа,закопаамногуриби,и нивнатамрежасескрши

7Ииммавнаанасвоитедругари,коибеаводругиот брод,дадојдатдаимпомогнат.Идојдоаиги наполнијадватаброда,такаштопочнаадатонат

8КогаговидетоаСимонПетар,паднанаколенана Исус,велејќи:„Одисиодмене;заштојассумгрешен човек,Господи

9Заштотојиситештобеасонегосечудеананавета одрибитештогизедоа

10ТакабешеиЈаковиЈован,Заведеевитесинови,кои мубеасодружницинаСимонАИсусмуречена Симона:„Неплашисе;отсегаќефаќашлуѓе.

11Икогагидонесоасвоитебродовинакопно,оставија сèитргнаапоНего

12Акогабешевоеденград,етееденчовекполнсо лепра,кој,когаговидеИсуса,паднаничкумиго молеше,велејќи:„Господи,акосакаш,можешдаме очистиш

13Атојјаподадеракатаигодопре,велејќи:„Сакам: бидичист!Иведнашлепратасеоддалечиоднего.

14Имузаповедаданекажуваникому:тукуоди, покажимусенасвештеникотипринесувајсезатвоето

чистење,какоштозаповедаМојсеј,засведоштвоза

15Но,толкуповеќесепрославувашенеговаслава,исе

16Итојсеповлечевопустинатаисемолеше

17Исеслучивоеденден,додекатојпоучуваше,таму седеафарисеиилекари,коидојдоаодсекојград Галилеја,ЈудејаиЕрусалим:исилатаГосподовабил присутендагиизлекува

18Иете,луѓетодоведоавокреветчовеккојбеше фатенсопарализа,ибараасредствадагодоведатида гоположатпреднего.

19Акоганеможеаданајдаткакодагодоведатпоради мноштвото,отидоанапокривотигоспуштијаниз ќерамидатасокаучотнасрединапредИсуса.

20Акогајавиденивнатавера,мурече:Човеку,тисе простенигревовите

21Акнижницитеифарисеитепочнаадаразмислуваат, велејќи:„Којеовојштозборувахули?Којможеда простувагревови,освенсамоБог?

22Но,когаИсусгиразбранивнитемисли,одговории имрече:„Шторазмислуватевовашитесрца?

23Далиеполеснодасекаже:„Тисепростуваат гревовите;илидасекаже:Станииоди?

24Но,задазнаетедекаСинотЧовечкиимамоќна земјатадапростувагревови,(муречетојна парализираниот)тивелам:Стани,земигокреветоти одивосвојотдом

25Иведнашстанапреднив,гозедеонанакоележеше, иотидевосвојотдом,славејќигоБога.

26Иситесезачудија,ГославеаБогаисеуплашија, велејќи:„Денесвидовмечудниработи

27Поова,тојизлезеивидемитник,поимеЛеви,како сединацарината,имурече:„Следиме!

28Итојостависè,станаитргнапоНего

29.Левимуприредиголемагозбавосвојотдом;

30Нонивнитекнижнициифарисеимрморелепротив Неговитеученици,велејќи:„Зоштојадетеипиетесо цариницитеигрешниците?

31АИсусодговорииимрече:„Наздравитенеим требалекар;ноониекоисеболни

32Недојдовдагиповикамнапокајаниеправедниците, тукугрешниците

33Атиемурекоа:„ЗоштоученицитенаЈованчесто постатисемолат,аистотакаиученицитефарисеи;но твоетојадеипие?

34Атојимрече:„Можетелидагинатерате младоженцитедапостатдодекамладоженецотесонив?

35Ноќедојдатденовикогаќеимгоодземат

36Иимкажаеднапарабола;Никојнеоблекувапарче

1Ивовторатасаботапопрвата,тојпоминаниз полињатасопченка;аученицитеНеговигиоткинаа клатитеијадеа,триејќигиворацете.

2Анекоиодфарисеитеимрекоа:„Зоштогоправите онаштонеедозволенодасеправивосаботниденови?

3АИсусимодговориирече:„Зарнестепрочитале толкумногуштонаправиДавидкогаогладнеитоји ониештобеасонего;

4КакотојвлезевоБожјиотдом,гозедеијадешелебот засведочење,паимдадеинаониештобеасонего; штонеедозволенодасејаде,освенсамоза свештениците?

5Атојимрече:„СинотЧовечкиеГосподарина саботата.

6Иводругасабота,тојвлезевосинагогатаи поучуваше;

7Акнижницитеифарисеитегонабљудуваадалиќе исцеливосаботенден;заданајдатобвинениепротив него

8Но,тојгизнаешенивнитемисли,имуречена човекотштоимашеисушенарака:„Станиизастани среде“Итојстанаизастана

9ТогашИсусимрече:„Едноќевепрашам;Далие дозволеновосаботадасеправидоброилидасеправи зло?даспасиживотилидагоуништи?

10Игледајќигиситенаоколу,муреченачовекот:„ Пружијараката!Итојнаправитака:иракатамубеше оздравенакакодругата

11Итиесеисполнијасолудило;изборувааеденсо другштодамунаправатнаИсус

12Исеслучивотиеденови,когатојизлезена планинатадасепомолиипродолжицеланоќво молитваконБога

13Акогасераздени,гиповикаСвоитеученицииод нивизбрадванаесетмина,коигинаречеапостоли;

14Симон(когогонаречеиПетар)инеговиотбрат Андреј,ЈаковиЈован,ФилипиВартоломеј,

15МатејиТома,Јаков,синотнаАлфеј,иСимон нареченЗелот,

16ИЈуда,братотнаЈаков,иЈудаИскариот,којисто такабешепредавник.

17Итојслезесонив,изастанаворамнината,сочетата нанеговитеученициимногународодцелаЈудејаи Ерусалим,иодморскиотбрегнаТириСидон,кои дојдоадаГослушаатидасеизлечатоднивните болести;

18Иониештобеавознемирениоднечистидухови,и тиебеаисцелени

19Ицелотомноштвобарашедагодопре,заштоод негоизлезедобродетелиситегиисцели.

20ИгиподигнаочитеконСвоитеученициирече:„ Благословенистесиромашни,заштовашееБожјото царство!

21Блаженистевиештогладуватесега,заштоќесе наситите.Блаженистевиештоплачетесега,заштоќе сесмеете

22Блаженистевие,когалуѓетоќевемразатикогаќе веодвојатодсвоетодруштво,ќевесраматиќего издадатвашетоимекакозлозарадиСинотчовечки

23Радувајтесевотојденискокајтеодрадост,зашто

25Тешковам,коистесити!заштоќегладувате.Тешко вамштосесмеетесега!заштоќетагуватеиќеплачете 26Тешковам,когаситеќезборуваатдоброзавас! заштотакаимправеленивнитетатковцисолажните пророци

27Но,вивелам,коислушате:сакајтегисвоите непријатели,праветеимдобронаониештовемразат; 28Благословувајтегиониештовепроколнуваати молетесезаониештовенавредуваат.

29Анаонојштоќетеудринаедниотобразпринеси мугоидругиот;аонојштоќетијаодземенаметка,не забранидатигоземеимантилот.

30Дајмунасекојштобараодтебе;иодонојштотиго одземаимототнемојдагобарашповеќе

31Икакоштосакателуѓетодавиправатвам,така праветеивиесонив

32Зашто,акогисакатеониештовељубат,каква благодарностимате?заштогрешницитегисакаати ониештогиљубат

33Иакоимправитедобронаониештовиправат добро,какваблагодарностимате?заигрешницитего праватистото

34Иакоимпозајмуватенаониеодкоисенадевате декаќедобиете,какваблагодарностимате?зашто грешницитеимпозајмуваатинагрешниците,за повторнодадобијатистотолку

35Но,сакајтегисвоитенепријатели,праветедоброи позајмувајте,ненадевајќисенаништоповеќе;и вашатанаградаќебидеголема,авиеќебидетесинови наСевишниот,заштоТојељубезенкон неблагодарнитеиконлошите

36Затоа,бидетемилосрдни,какоштоемилостиви вашиотТатко.

37Несудетеинемадабидетесудени:неосудувајтеи немадабидетеосудени:простетеиќевибиде простено.

38Дајтеиќевиседаде;добрамерка,притиснато, потресеноипрегазено,луѓетоќевидадатвопазувите Заштосоистатамеркаштојаизмерувате,повторноќе висеизмери

39Иимкажапарабола:„Можелислепиотдаводи слепец?немалиидвајцатадападнатворов?

40Ученикотнеенадсвојотучител,тукусекојштое совршенќебидекаконеговиотучител.

41Изоштојагледашбрадаташтоевоокотонатвојот брат,нонејагледашгредаташтоевотвоетооко?

42Иликакоможешдамукажешнасвојотбрат:„Брате,

45Добриотчовекоддобратаризницанасвоетосрцего извлекуваонаштоедобро;азлиотчовекодзлобната ризницанасвоетосрцегоизвлекувазлото,зашто устатамузборувазаизобилствотонасрцето.

46АзоштоменарекуватеГосподи,Господи,анего правитеонаштоговелам?

47КојќедојдекајменеиќегичуеМоитезборовииќе гиисполни,ќевипокажамнакоголичи;

48Тојекакочовеккојизградикуќа,ископадлабокои

гипоставитемелитенакарпа;

49Но,којслуша,анеслуша,екакочовеккојбез основаизградикуќаназемјата;противкојпотокот силноудрииведнашпадна;ирушењетонатаакуќа бешеголема

ПОГЛАВЈЕ7

1Акогагизавршиситесвоизборовипредпубликата нанародот,влезевоКапернаум.

2Аслугатанаеденстотник,којмубешедраг,беше болениготовдаумре

3АкогаслушназаИсус,испратикајнегојудејски старешинидагомолатдадојдеидагоизлечисвојот слуга

4ИкогадојдоакајИсус,веднашГомолеа,велејќи:„Да едостоензакоготребадагонаправиова

5Заштотојгосаканашиотнародиниизгради синагога.

6ТогашИсусотидесонивАкогабешенедалекуод куќата,стотникотмуиспратипријателиимурече: „Господи,невознемирувајсе,заштонесумдостоенда влезешподмојотпокрив

7Затоаинесметавдекасумдостоендадојдамкајтебе, тукукажисозборимојотслугаќеоздрави.

8Заштоијассумчовекподвласт,имамподмене војници,инаеденмувелам:оди,атојоди;ана другиот:Дојди,итојдоаѓа;инамојотслуга:Направи готоа,итојќегонаправи

9Когагослушнаова,Исуссезачудинанего,сезаврте имуреченанародотштогоследеше:„Вивелам,не најдовтолкуголемавера,не,нитувоИзраел

10Иониештобеаиспратени,когасевратијавокуќата, гонајдоаслугатаздравштобешеболен.

11АследниотденотидевоградотнареченНаин;и многуминаоднеговитеученициотидоасонегои многународ.

12Акогасеприближидоградскатапорта,ете,изведоа мртовец,синединецнамајкаму,атаабешевдовица;и многународодградотбешесонеа

13ИкогаГосподјавиде,сесожалинанеаиѝрече:„ Неплачи!

14Атојдојдеијадопребитката,аониештогоносеа застанааАтојрече:„Младо,тивелам:стани!

15АмртовецотседнаипочнадазборуваИгопредаде намајкаси

16Игизафатиситестрав,иГославеаБога,велејќи: „Декамеѓунасстанаголемпророк;идекаБогго посетисвојотнарод

17ИоваагласиназанегосеширешенизцелаЈудејаи

18АученицитенаЈованмупокажаазасетотоа

19ИЈован,повикувајќиприсебедвајцаодучениците

20Когалуѓетодојдоакајнего,рекоа:„ЈованКрстител нèиспратикајтебедакаже:„Далисититојштотреба дадојде?илибарамедруг?

21Ивоистиоттојчасизлечимногуоднивнитенемоќ иневолјииодзлидухови;инамногуслепиимдаде вид

22ТогашИсусимрече:„ОдетеикажетемунаЈован штовидовтеислушнавте;какослепитегледаат, сакатитеодат,лепрознитесечистат,глувитеслушаат, мртвитевоскреснуваат,насиромашнитеимсе проповедаевангелието

23Иблаженеоној,којнемадасесоблазнуваодмене 24АкогаЈовановитегласницисиотидоа,тојпочнада музборувананародотзаЈована:„Штоизлеговтеда видитевопустината?Трскапотресенаодветрот?

25Но,штоизлеговтедавидите?Човекоблеченвомека облека?Ете,ониештосеоблеченивопрекраснаоблека иживеатслатко,севоцарскитедворови

26Но,штоизлеговтедавидите?Пророк?Да,вивелам, имногуповеќеодпророк

27Оваетој,закогоенапишано:„Еве,гоиспраќам мојотгласникпредтвоетолице,којќегоподготви твојотпатпредтебе

28Заштовивелам,меѓуониештосеродениоджени, немапоголемпророкодЈованКрстител;

29Исиотнародштогослушашеимитницитего оправдааБога,крштевајќисесоЈовановотокрштевање 30Нофарисеитеиадвокатитегоотфрлијасоветот Божјипротивсебе,бидејќинебеакрстениодНего

31ИречеГоспод:„Тогаш,соштодагиспоредам луѓетоодоваагенерација?икаквисетие?

32Тиеличатнадецакоиседатнапазарисе повикуваатеденнадругивелат:„Вилупевме,авиене игравте;ниевеоплакувавме,авиенеплачете.

33ЗаштодојдеЈованКрстител,нитујаделеб,нитупие вино;авиевелите:Тојимаѓавол

34СинотЧовечкидојде,јадеипие;авиевелите:„Ете, лакомивинар,пријателнацариницитеигрешниците! 35Номудростаеоправданазаситенејзинидеца

36Иеденодфарисеитегозамолидајадесонего.И отидевокуќатанафарисејотиседнанајадење

37Иете,еднаженаодградот,којабешегрешница, когазнаешедекаИсуссединајадењевокуќатана фарисејот,донесеалабастерскакутијасомиро, 38Изастанапреднеговитенозезаднегоплачејќи,и почнадамугимиенозетесосолзи,игибришешесо

помазасомирото

39Акогаговидетоафарисејот,којгозаповеда,

43Симонодговориирече:„Мисламдекатој,накого најмногумупрости.Атојмурече:Правосипресуди.

44АтојсесвртеконженатаимуреченаСимон:„Ја гледашлиоваажена?Влеговвотвојатакуќа,неми дадеводазамоитенозе,нотаамигиизминозетесо солзиигиизбришасовлакнатаодглаватасвоја

45Тинемидадебакнеж,ноовааженаодвреметокога влеговнепрестанадамигибакнуванозете.

46Немијапомазаглаватасомасло,ноовааженами гипомазанозетесомиро

47Затоативелам:Нејзинитегревови,коисемногу,се простени;заштотаамногусакаше; 48Атојѝрече:„Тисепростенигревовите.

49АониештоседеасоНегонатрпезапочнаада зборуваатвосебе:„Којеовојштопростуваигревови?

50Атојѝреченажената:„Твојатавератеспаси;оди вомир

ПОГЛАВЈЕ8

1Апотоаотидепосекојградисело,проповедајќии објавувајќијарадоснатавестзацарствотоБожјо;и дванаесеттебеасонего,

2Анекоижени,исцелениодзлидуховиинемоќ, МаријајаповикаМагдалена,одкојаизлегоаседум ѓаволи,

3ИЈоана,женатанаХуса,управителотнаИрод,и Сузанаимногудруги,коимуслужеаодсвојатаимотна состојба

4АкогасесобрамногународидојдекајНегоодсекој град,тојречесопарабола:

5Еденсејачизлезедагопосеесвоетосеме;ибеше газено,иптицитенебеснигопроголтаа

6Анекоипаднаанакарпа;иштомникна,сеисуши, бидејќинемашевлага

7Анекоипаднаамеѓутрње;исонегоникнаатрњеиго задавија.

8Адругопаднанадобраземја,никнаидадестократно плодИкогагокажаова,извика:„Којимаушида слуша,некачуе!

9АНеговитеученициГопрашаа,велејќи:„Каквае оваапарабола?

10Атојрече:„Вамвиедаденодагизнаететајнитена Божјотоцарство,анадругитевопараболи;зада гледаатданегледаат,аслушајќиданеразберат

11Сегапараболатаеследна:СеметоесловотоБожјо.

12Ониепокрајпатотсеониештослушаат;тогашдоаѓа ѓаволотиговадисловотооднивнитесрца,задане поверуваатидасеспасат

13Тиенакарпатасеоние,кои,когаќегослушнат,го примаатсловотосорадост;атиенемааткорен,кои извесновремеверуваат,авовременаискушение отпаѓаат

14Аонаштопаднамеѓутрњесетие,кои,штомчуја, излегуваатисезадушуваатодгрижите,богатствотои задоволстватанаовојживот,иненосатплоддо совршенство.

15Ноониенадобратапочвасеоние,коисочеснои добросрце,откакогослушнаасловото,гопазати даваатплодсотрпение.

16Никој,когаќезапалисвеќа,нејапокривасосадили јаставаподкревет;тукугоставанасвеќник,задаја

17Заштоништонеетајно,штонемадабидеоткриено; нитунештосокриено,штонемадаседознаеидадојде востранство

18Затоа,внимавајтекакослушате:зашто,којима,ќе муседаде;акојнема,ќемубидеодземеноионашто сечинидекагоима

19Тогашдојдоакајнегомајкамуибраќатанегови,и неможеададојдаткајнегопорадипечатот

20Анекоимукажаа:„Мајкатиибраќататвоистојат надворисакаатдатевидат“.

21Атојодговорииимрече:„Мојатамајкаимоите браќасетиештогослушаатсловотоБожјоигоправат тоа.

22Авоеденденвлезевокорабсосвоитеученицииим рече:„ДаодименадругатастрананаезеротоИтие тргнаапонатаму.

23Но,додекапловеа,тојзаспа;итиесенаполнијасо водаибеавоопасност

24ИдојдоакајНего,горазбудијавелејќи:„Учителе, учителу,загинуваме!Тогашстанаигипрекориветрот ибеснеењетонаводата,итиепрестанааинастана спокој.

25Атојимрече:„Кадеевашатавера?Атие, исплашени,сечудеаисирекоаеденнадруг:„Каков

инаводата,итиеМусепокоруваат

26ИстигнаавоземјатанаГадарените,којаеспроти Галилеја.

27Икогаизлезенакопно,госретнаодградотеден човек,којдолговремеимашеѓаволиинеоблече облека,нитупрестојувашевониеднакуќа,освенво гробовите

28КогаГовидеИсуса,извика,паднапреднегоисо силенгласрече:„Штоимамсотебе,Исусе,Севишниот СинеБожји?Темолам,неизмачувајме

29(Заштотојмузаповедананечистиотдухдаизлезе одчовекот.Тојчестопатигофаќаше,игодржеше врзансосинџириисоокови,гираскиналентитеи ѓаволотгоизбркавопустината)

30АИсусгопрашаирече:„Какосевикаш?Атојрече: Легија,бидејќивонеговлегоамногуѓаволи

31ИтиеГомолеаданеимзаповедадаизлезатво длабочините.

32Атамуимашестадомногусвињиштосехранеана планината,итиеГомолеадаимдозволидавлезатво нивИгипретрпе

33Тогашѓаволитеизлегоаодчовекотивлегоаво свињите;

34Когавидоаштосеслучи,ониештогихранеа, побегнааиотидоаираскажаавоградотивоселата 35Потоаизлегоадавидатштоенаправено;идојдоа

38Ачовекотодкогоизлегоаѓаволитегомолешеда бидесонего;ноИсусгоиспрати,велејќи:

39Вратисевосвојотдомипокажиколкуголеми работитинаправиБог.Иотидеиобјавинизцелиот градколкуголемиработимунаправиИсус.

40ИкогасевратиИсус,народотгопримисорадост, заштоситеГочекаа

41Иете,дојдееденчовекпоимеЈаир,којбеше управителнасинагогата;

42Заштотојимашееднаединственаќерка,околу дванаесетгодини,итаалежешенаумирањеНо,како штоодеше,луѓетогонатрупаа

43Аеднаженакојаималадванаесетгодиникрв,која гопотрошиласиотсвојживотналекари,нитуможела дасеизлечиодникого,

44Дојдезаднегоијадопреграницатананеговата облека;

45АИсусрече:„Којмедопре?Когаситенегираат, Петариониештобеасонегорекоа:„Учителе, мноштвотосенатрупаитепритиска,ативелиш:Кој медопре?

46АИсусрече:„Некојмедопре,заштогледамдека добродетелтаизлезеодмене

47Икогаженатавидедеканеескриена,дојде треперејќи,паднапреднего,мукажапредсиотнарод зоштогодопрелаикаковеднашоздравела

48Атојѝрече:„Ќерко,утешисе;твојатаверате оздрави;одивомир.

49Додекатојуштезборуваше,дојдееденоддомотна началникотнасинагогатаимурече:„Ќеркатиумре;не гомачиМајсторот.

50АИсус,когагочутоа,муодговориирече:„Не плашисе,самоверувајитааќеоздрави

51Икогавлезевокуќата,недозволиникојдавлезе, освенПетар,ЈаковиЈован,итаткотоимајкатана девицата

52Ситеплачеаијаоплакуваа,атојрече:„Неплачи; таанеемртва,тукуспие

53Атиемусепотсмеваа,знаејќидекатааемртва

54Игиизвадисите,јафатизаракаивикна,велејќи:„ Слугинка,стани!

55Исевратинејзиниотдух,итааведнашстана,итој заповедадаѝдадатмесо.

56Инејзинитеродителисезачудија,нотојгизаповеда данекажуваатникомуштоенаправено ПОГЛАВЈЕ9

1ПотоагиповикаСвоитедванаесетученицииимдаде моќивластнадситеѓаволиидалекуваатболести

2ИгииспратидагопроповедаатБожјотоцарствоида исцелуваатболни.

3Атојимрече:„Ништонеземајтезапат,ниту стапови,нитуковчег,нитулеб,нитупари;нитуимаат дваслојапоединечно

4Ивокојакуќаидавлезете,останететамуи заминувајтеоттаму.

5Акојнесакадавеприми,когаќеизлезетеодтојград, истресетегоправотодвашитенозекакосведоштво

6Итиеотидоаиодеанизградовите,проповедајќиго

7АИрод,четириархотчузасèштобешенаправеноод

9АИродрече:„Јованмујаотсековглавата,нокоје овој,закогослушамтаквиработи?Итојсакашедаго види

10Аапостолите,когасевратија,Мукажаасèшто направијаИгизедеиотиденасамовопустиното местонаградотнареченоВитсаида 11Анародот,когагодознатоа,тргнапоНего; 12Икогаденотпочнадаистекува,тогашдојдоа дванаесеттеимурекоа:„Испратигомноштвотода отидатвоградовитеиселатанаоколу,дапреноќатида добијатхрана:заштониесметукавопустинскоместо 13Нотојимрече:„Дајтеимдајадат.Атиерекоа: „Немамеповеќе,освенпетлебаидвериби;освенда одимедакупимемесозасиотовојнарод

14Заштотиебеаоколупетилјадилуѓе.Иимречена ученицитеСвои:„Натерајтегидаседнатдопедесетво група

15Итаканаправија,игинаведоаситедаседнат.

16Потоагизедепеттелебаидветериби,погледнакон небото,гиблагослови,гипрекршииимдадена ученицитедагипоставатпредмноштвото.

17Ијадеа,иситесенаситија;

18Икогатојсамсемолеше,соНегобеаиНеговите ученици;

19Тиеодговорија:„ЈованКрстител;нонекоивелат: Илија;адругивелатдекаеденодстаритепророци воскреснал.

20Тојимрече:„Но,којвелитедекасумјас?Петар одговарајќиирече:ХристосБожји

21Атојстрогоимзаповедаиимзаповедаданего кажуваатникомутоа;

22велејќи:СинотЧовечкитребадапретрпимногу нешта,дабидеотфрленодстарешините, првосвештеницитеикнижниците,дабидеубиенида воскресненатретиотден

23Атојимреченасите:„Аконекојсакадатргнепо Мене,некасеодречеодсебе,секојденнекагозема својоткрстинекаодипоМене

24Зашто,којсакадагоспасисвојотживот,ќего загуби;

25Зашто,какваепредностаначовекот,акого придобиецелиотсвет,асеизгубисебесиилибиде отфрлен?

26Зашто,којќесезасрамиодменеиодмоитезборови, однегоќесезасрамииСинотЧовечки,когаќедојдево својатаславаивославатанасвојотТаткоивосветите ангели

27Но,вистинавивелам,некоистојатовде,коинемада

32АПетариониештобеасонегобеаобиениодсон;

33ИкогатиесеоддалечијаодНего,ПетарМуречена Исуса:„Учителе,доброезанасдабидемеовде;еденза тебе,едензаМојсејиедензаИлија,незнаејќишто рече.

34Додекатојзборувашетака,дојдеоблакигизасени; итиесеуплашијадодекавлегуваавооблакот

35Идојдегласодоблакот,велејќи:„Овојемојот возљубенСин;чујтего

36Акогагласотпомина,ИсуссенајдесамИтиего чувааблискуиникомувотиеденовинекажааништо одонаштоговиделе

37Аследниотден,когаслегоаодридот,госретнаа многународ

38Иете,еденчовекоддружинатаизвика,велејќи: „Учителе,темолам,погледнигомојотсин,заштотоје моеединственодете

39Иете,гофатидух,итојодеднашизвика;иго раскинуваштоповторносепени,амодринататешкосе оддалечуваоднего

40Игимолевтвоитеученицидагоизбркаат;ане можеа.

41АИсусодговориирече:„О,неверноиизопачено поколение,докогаќебидамсовасиќеветрпам? Доведетеговашиотсиновде.

42Идодекауштепристигнуваше,ѓаволотгофрли долуигоизгризаАИсусгопрекоринечистиотдух,го исцелидететоипакмугопредаденататкаси.

43ИситесечудеанамоќтаБожјаНо,додекаситесе чудеанасѐштоправешеИсус,тојимречена ученицитеСвои:

44Овиезборовинекавипаднатвоуши:заштоСинот Човечкиќебидепредаденвочовечкираце

45Нотиенејаразбрааовааречибешескриенаоднив заданејаразберат;

46Тогашмеѓунивнастанарасправија,којоднивтреба дабиденајголем.

47АИсус,откакојаразбрамислатананивнотосрце, зедееднодетеигопоставипокрајнего,

48Иимрече:„КојќегопримиовадетевоМоеиме, МепримаМене;

49АЈованодговориирече:„Учителе,видовмееден којистеруваѓаволивотвоеиме;аниемузабранивме, заштонеодисонас

50АИсусмурече:„Незабранувај,заштокојнее противнас,тојесонас.

51Акогадојдевремедабидепримен,тојцврстого насочисвоетолицедаодивоЕрусалим,

52Ииспратигласниципреднеговотолице;

53ИнеГопримија,заштолицетомубешекакодасака даодивоЕрусалим

54АкогаговидоатоанеговитеученициЈаковиЈован, рекоа:„Господи,сакашлидазаповедамеогандаслезе однеботоидагипроголта,какоштонаправиИлија?

55Нотојсесврте,гипрекориирече:„Незнаетеод каковдухсте

56ЗаштоСинотЧовечкинедојдедагиуништи човечкитеживоти,тукудагиспасиИотидоаводруго село

57Исеслучи,додекаодеапопатот,еденчовекмурече: „Господи,ќетеследамкадеидаодиш

58АИсусмурече:„Лисицитеимаатдупки,а

таткоми

60Исусмурече:„Оставигимртвитедаги погребуваатсвоитемртви,атиодиипроповедајго царствотоБожјо

61Адругрече:Господи,ќетеследам;нодозволетеми прводаодамдасезбогувамсонив,коиседомакај менедома

62АИсусмурече:„Никој,когаќејаставиракатана плуготиќепогледненазад,неепогодензацарството Божјо

ПОГЛАВЈЕ10

1Поова,Господназначиидругиседумдесетиги испратиподвајцапредНеговотолицевосекојгради место,кадештосамиотќедојде

2Затоаимрече:Жетватанавистинаеголема,а работницитесемалку;

3Одетепосвојотпат:ете,веиспраќамкакојагниња меѓуволци.

4Неносетеничанта,никовчег,ничевли,ине поздравувајтеникогопатем

5Ивокојакуќаидавлезете,првокажете:„Мирна оваакуќа!

6Иакоетамусинотнамирот,вашиотмирќепочива нанего;аконе,повторноќесевратикајвас.

7Иостанетевоистатакуќа,јадетеипиетештодаваат, заштоработникотедостоензасвојотнаемНеодетеод куќадокуќа.

8Ивокојградидавлезетеидавепримат,јадетего онаштовиепоставено

9Иисцелигиболнитештосетамуикажиим: „ЦарствотоБожјовисеприближи

10Но,вокојградидавлезете,аневепримат,излезете поулицитенаистиотикажете: 11

12Но,јасвивелам,декавотојденќебиде поподносливозаСодом,отколкузатојград.

13Тешкотебе,Хоразин!Тешкотебе,Витсаида!зашто, акобеанаправенимоќнитеделавоТириСидон,што беанаправенивовас,тиепредмногусепокајаа, седејќивовреќиштеипепел

14Но,насудотќеимбидепоподносливонаТири Сидон,отколкунавас

15Ати,Капернауме,којсииздигнатдонебото,ќе бидешсоборендопеколот

16Којвеслушавас,МеслушаиМене;икојвепрезира вас,мепрезираимене;икојмепрезира,гопрезираи

20Ипокрајтоа,нерадувајтесе,штодуховитевисе покоруваат;тукурадувајтесе,заштовашитеимињасе напишанинанебото

21.заштотакасечинешедобровотвоитеочи.

22СèмиепредаденоодМојотТатко;иникојнезнае којеСинот,освенОтецот;икојеОтецот,освенСинот, ионојнакогоСинотќемуоткрие

23АтојсесвртеконСвоитеученициинасаморече:„ Блаженисеочитештогогледаатонаштовиего гледате

24Заштовивеламдекамногупророциицаревисакаа даговидатонаштовиегогледате,анеговидоа;ида гослушатеонаштогослушате,анестегочуле.

25Иете,еденадвокатстанаигоискушуваше,велејќи: „Учителе,штодаправамзаданаследамвеченживот?

26Тојмурече:„ШтоенапишановоЗаконот?како читаш?

27Атојодговориирече:„ЉубиГоГоспода,твојотБог, сосетосвоесрце,исосетасвојадуша,исосетасвоја силаисосиотсвојум;атвојотближенкакосамиот себе

28Атојмурече:„Доброодговори:направигооваиќе живееш

29Нотој,сакајќидасеоправда,МуреченаИсуса:„А којемојотближен?

30АИсусодговориирече:„Еденчовекслезеод ЕрусалимвоЕрихонипаднамеѓуразбојниците,коиму јасоблекоаоблекатаигораниа,пасизаминаа, оставајќигополумртов

31Случајнослезееденсвештеникпотојпат,икогаго виде,поминаоддругатастрана.

32Иеденлевит,когабешенатоаместо,дојдеиго погледнаипоминаоддругатастрана

33НоеденСамарјанин,додекапатуваше,дојдетаму кадештобеше,икогаговиде,сесожалинанего

34Иотидекајнего,мугиврзараните,полевајќисо маслоивино,игоставинасвојотѕвер,игоодведоаво еднагостилницаисепогрижијазанего

35Утредента,когасиотиде,извадидвапена,муги даденадомаќинотимурече:„Гледајзанего;иштои дапотрошишповеќе,когаќедојдампак,ќетивратам

36Којодовиетројца,мислиш,мубешеближеннаоној штопаднамеѓукрадците?

37Атојрече:ОнојштопокажамилостконнегоТогаш Исусмурече:„Одиинаправиити

38Акогаодеа,тојвлезевоедносело,иеднаженапо имеМартагопримивосвојатакуќа

39АтааимашесестрапоимеМарија,којаистотака седешепредИсусовитенозеигослушашеНеговото слово

40НоМартабешеоптоваренасомногуслужење,и дојдекајнегоирече:„Господи,нетиегајлешто сестрамимеоставидаслужамсама?затоаналожија дамипомогне

41АИсусодговорииѝрече:„Марта,Марта,тиси внимателнаизагриженазамногуработи

42Но,едноепотребно:иМаријагоизбратојдобар дел,којнемадаисеодземе

1Акогасемолешенаедноместо,когапрестана,еден однеговитеученицимурече:„Господи,научинèдасе молиме,какоштогипоучииЈовансвоитеученици. 2Атојимрече:„Когасемолите,кажете:Оченаш,Кој синанебесата,дасесветииметотвое!Дадојдетвоето царство.ДабидеволјатаТвоја,каконанебото,такаи наземјата

3Дајнигонашиотсекојдневенлебодденнаден 4Ипростинигинашитегревови;заштоиниему простуваменасекојштониедолженИневоведувај нèвоискушение;ноизбавинèодзлото.

5Атојимрече:„Којодвасќеимапријателиќеотиде кајнегонаполноќиќемурече:„Пријателе,позајмими трилеба;

6Заштодојдекајменееденмојпријателнасвоето патување,ајаснемамштодамупоставам?

7Атојодвнатреќеодговорииќерече:„Неме вознемирувај:врататасегаезатворена,амоитедецасе соменевокреветот;Неможамдастанамидатидадам 8Вивелам,иаконемадастанеидамудаде,затоашто енеговпријател,сепакпорадисвојатахрабростќе станеиќемудадеколкуштомутреба

9Ијасвивелам:молетеиќевиседаде;барајтеиќе најдете;чукајтеиќевисеотвори

10Зашто,секојштобара,добива;икојбаранаоѓа;ина којчукаќемусеотвори.

11Акосинотпобаралебоднекојодвасштоетатко,ќе мудаделикамен?илиакопобарариба,дализарибаќе мудадезмија?

12Илиакопобарајајце,ќемупонудилискорпија?

13Тогаш,аковие,зли,знаетедаимдаватедобри даровинасвоитедеца,колкуповеќевашиотОтец небесенќеимдадеСветиДухнаониештоГобараат?

14Итојистерувашеѓавол,атојбешенемИсеслучи, когаѓаволотизлезе,немиотпроговори;илуѓетосе чудеа

15Нонекоиодниврекоа:„Истеруваѓаволипреку Велзевул,главниотнаѓаволите.

16Адруги,искушувајќиГо,барааоднегознакод небото

17Нотој,знаејќигинивнитемисли,имрече:„Секое царствоподеленопротивсебе,запустеное;икуќа поделенапротивкуќапаѓа

18Акоисатанатаеподеленпротивсебе,какоќе опстаненеговотоцарство?заштовелитедекајас истерувамѓаволипрекуВелзевул.

19ИакојаспрекуВелзевулистерувамѓаволи,сокого гиистеруваатвашитесинови?затоатиеќебидатваши судии

20Но,акојассопрстБожјиистерувамѓаволи,

24Коганечистиотдухќеизлезеодчовек,тојодипо сувиместабарајќиодмор;иненајдов,рече:Ќесе вратамвомојатакуќаодкадеизлегов

25Икогаќедојде,гонајдеизметеноиукрасено.

26Тогаштојодииземакајсебеседумдругидухови полошиоднего;итиевлегуваатипрестојувааттаму,а последнатасостојбанатојчовекеполошаодпрвата

27Исеслучи,додекатојгозборувашеова,еднажена оддружинатагокренагласотимурече:„Благословена еутробаташтотеродиицицачитештогицицаше

28Нотојрече:„Да,блаженисеониештогослушаат словотоБожјоигопазат

29Акоганародотсесобра,тојпочнадавели:„Овае лошагенерација:тиебараатзнак;инемадамуседаде знак,освензнакотнапророкотЈона

30Зашто,какоштоЈонабешезнакзаНиневијците, такаиСинотЧовечкиќебидезнакзаовапоколение 31Кралицатанајуготќестаненасудотсолуѓетоод овојродиќегиосуди,заштодојдеодкрајотназемјата задајачуемудростанаСоломон;иете,тукаепоголем одСоломон

32ЛуѓетоодНиневијаќестанатнасудотсооваа генерацијаиќејаосудат:заштосепокајаапри проповедтанаЈона;иете,тукаепоголемодЈона

33Никој,когаќезапалисвеќа,нејаставанатајно место,нитуподлонец,тукунасвеќник,задаможат ониештовлегуваатдајавидатсветлината

34Светлинатанателотоеокото;нокогатвоетоокое зло,итвоетотелоеполносотемнина

35Затоа,внимавајсветлинаташтоевотебеданебиде темнина.

36Затоа,акоцелототвоетелоесветло,безтемендел, целотоќебидесветло,какокогасветлиотсјајнасвеќа теосветлува.

37Идодекатојзборуваше,некојфарисејгомолешеда вечерасонего,атојвлезеиседнанајадење

38Акогафарисејотговидетоа,сезачудиштонесе измипредвечера

39АГосподмурече:„Сегавиефарисеичистетеја надворешнатастрананачашатаичинијата;новашиот внатрешенделеполнсогневизло

40Глупаци,зарнеОнојштогонаправинадворешното гонаправиионаштоевнатре?

41Нодајтемилостинаодонаштогоимате;иете,сèе чистозавас

42Нотешковам,фарисеи!заштовиедаватедесетокод нане,руеисекаквитревки,игонадминуватесудоти Божјатаљубов.

43Тешковам,фарисеи!заштогисакатенајгорните седиштавосинагогитеипоздравитенапазарите

44Тешковам,книжнициифарисеи,лицемери!зашто виестекакогробовиштонесепојавуваат,алуѓетошто одатпонивнегизнаат

45Тогашеденодадвокатитеодговориимурече: „Учителе,велејќидеканѐукорувашинас 46Атојрече:„Тешковам,правници!заштовиеги

49ЗатоаиБожјатамудрострече:Ќеимиспратам

50Задасебараодоваагенерацијакрвтанасите пророци,којаепролеанаодосновањетонасветот;

51ОдкрвтанаАвелдокрвтанаЗахарија,која пропаднамеѓужртвеникотихрамот:вистинавивелам, тоаќесебараодоваагенерација.

52Тешковам,правници!заштогозедовтеклучотна знаењето:невлеговтевосебе,аониештовлегувааги попречувавте

53Идодекаимгозборувашеова,книжницитеи фарисеитепочнаажестокодагопоттикнуваатидаго поттикнуваатдазборувазамногуработи

54Гопоставијаибараанештодамуизвадатодустата задагообвинат.

ПОГЛАВЈЕ12

1Вомеѓувреме,когасесобраабезбројмноштволуѓе, такаштосегазеаеденврздруг,тојпочнадаимвели најнапреднасвоитеученици:Чувајтесеод фарисескиотквас,којелицемерие

2Заштонемаништопокриено,штонемадасеоткрие; нитускриено,тоанемадасезнае.

3Затоаштоидастезборувалевотемнина,ќесеслуша восветлината;ионаштогозборувавтенаувово плакарите,ќесеобјавуванапокривите.

4Ививелампријателимои:неплашетесеодониешто гоубивааттелото,апотоанеможатповеќеданаправат 5Но,јасќевепредупредамодкогоќесеплашите: плашетесеоднего,којоткакоќегоубиеимамоќда фрливопеколот;да,вивелам,плашетесеоднего

6Зарнесепродаваатпетврапчињазадвапорта,аниту еднооднивнеезаборавенопредБога?

7Но,дуриивлакнатанавашатаглавасеизброени Затоа,неплашетесе:виестеповредниодмногу врапчиња

8Ијасвивелам:којќемеисповедапредлуѓето,ќего исповедаиСинотЧовечкипредБожјитеангели.

9Но,којќесеодречеодМенепредлуѓето,ќебиде одреченпредБожјитеангели

10ИкојќекажезборпротивСинотЧовечки,ќемусе прости,анакојхулипротивСветиотДухнемадамусе прости

11Акогаќеведоведатвосинагогитеикајсудиитеи кајовластувањата,неразмислувајтекакоилиштоќе одговоритеилиштоќекажете.

12ЗаштоСветиотДухќевенаучивоистиотчасшто требадакажете

13Аеденоддружинатамурече:„Учителе,зборувајсо братмидамигоподелинаследството. 14Атојмурече:Човеку,којмепоставизатебесудија илиделител?

15Атојимрече:„Внимавајтеичувајтесеод

17Атојсипомисливосебе,велејќи:„Штодаправам,

18Атојрече:„Вакаќенаправам:ќегисрушаммоите амбарииќеизградампоголеми;итамуќегидадам ситемоиплодовиимоидобра

19Иќеѝречамнадушатасвоја:Душо,имашмногу богатстванатрупанизамногугодини;смирисе,јади, пијибидивесел

20НоБогмурече:„Будало,овааноќќесебараодтебе душата.

21Такаеионојштособирабогатствозасебеинее богатпредБога

22АтојимреченаученицитеСвои:„Затоавивелам: неразмислувајтезасвојотживотштоќејадете;нитуза телото,штоќесеоблечете.

23Живототеповеќеодмесо,ателотоеповеќеод облека

24Погледнигигавраните:тиенитусеатнитужнеат; коинемаатнитумагацин,нитуштала;иБоггихрани: колкустевиеподобриодптиците?

25Акојодвас,размислувајќи,можедамудодадена својотрастеденлакот?

26Акотогашнеможетедагоправитеонаштое најмало,зошторазмислуватезадругото?

27Погледнигилилјанитекакорастат:несетрудат,не предат;асепаквивеламдекаСоломонвосетасвоја славанебешеоблеченкакоеденоднив.

28Тогаш,акоБогтакајаоблечетревата,којаденесе наполето,аутресефрлавопечката;колкуповеќеќе веоблече,маловерни?

29Инебарајтештоќејадетеилиштоќепиете,ине бидетесомнителни

30Засетотоагобараатнародитенасветот;ивашиот Таткознаедекатоавитреба

31ТукуповеќебарајтегоцарствотоБожјо;исетотоа ќевиседодаде.

32Неплашисе,малостадо;заштонавашиотТаткому едобродавигодадецарството

33Продадетегоонаштогоиматеидајтемилостина; обезбедетесивреќикоинесеизлачуваат,богатствона небесаташтонепропаѓа,кадештонесеприближува крадец,нитумолецрасипува.

34Зашто,кадештоетвоетобогатство,тамуќебидеи твоетосрце

35Некавибидатопашанибедратаинекагоратвашите светла;

36Ивиесамитекаколуѓекоигочекаатсвојот господаркогаќесевратиодсвадбата;когаќедојдеи ќечукне,веднашдамуотворат

37Блаженисеониеслуги,коигосподарот,когаќе дојде,ќегинајдекакобдеат;

38Иакодојдевовторатастражаилидојдевотретата стражаигинајдетака,блаженисетиеслуги

39Аовазнајтедека,дазнаешекуќниотчовеквокој часќедојдекрадецот,ќебдеешеинемашедадозволи дамујапробијаткуќата

40Затоа,бидетеподготвениивие,заштоСинот Човечкидоаѓавочаскоганемислите 41ТогашПетармурече:„Господи,нијакажувашли оваапараболанамилинасите?

42АГосподрече:„Којетогаштојверенимудар управител,когонеговиотгосподарќегопоставиза управителнадсвојотдом,задаимгодаденивниотдел

43Блаженетојслуга,когонеговиотгосподар,когаќе

44Навистинавивелам,декаќегопоставизавладетел

45Но,акотојслугаречевосвоетосрце:„Господарот мојгоодложувасвоетодоаѓање;иќепочнатдаги тепаатслугитеидевојчињата,идајадатипијатидасе пијат;

46Ќедојдегосподаротнатојслугаводенкоганемада гобара,ивочаскоганезнае,ќегораспарчииќемуго одредиделотсоневерниците

47Атојслуга,којјазнаешеволјатанасвојотгосподар инесеподготви,нитупостаписпореднеговатаволја, ќебидетепансомногутепани

48Но,којнезнаелинаправилработидостојниза претепување,ќебидепретепансомалкуудари.Зашто комумуседавамногу,однегоќесебарамногу; 49Дојдовдаиспратамоганназемјата;иштоќебидам, аковеќеезапалено?

50Нојасимамкрштевањесокоетребадасекрстам;и какосумзатегнатдодеканесеоствари!

51Дапретпоставитедекадојдовдададаммирна земјата?Тивелам,не;тукупопрвоподелба:

52Заштоотсегаќеимапетминавоеднакуќаподелени, тројцапротивдвајцаидвајцапротивтројца.

53Таткотоќесеподелипротивсинот,асинотод таткото;мајкатапротивќерката,аќеркатапротив мајката;свекрватапротивснаата,аснаатапротив свекрвата

54Атојистотакамуреченанародот:„Когаќевидите облаккакосекреваодзапад,веднашвелите:„Иде дожд;итакае

55Икогаќевидитедекадувајуженветер,велите:„Ќе иматоплина;иќесеслучи.

56Лицемери,можетедагопрепознаетелицетона неботоиназемјата;нокакоетоаштонего препознаватеовојпат?

57Да,изоштосамитесамитенесудетештоеправилно?

58Когаќеотидешсосвојотпротивниккајсудијата, додекасинапатот,потрудиседасеослободишоднего; данетеодведекајсудијата,асудијатадатепредадена службеникот,аслужбеникотдатефрливозатвор 59Тивелам,незаминувајоттаму,додеканејаплатиш последнатагрина

ПОГЛАВЈЕ13

1Вотоавремебеаприсутнинекоиштомукажааза Галилејците,чијакрвПилатјаизмешасонивните

2АИсусодговорииимрече:„Мислитедекаовие

6Тојјакажаиоваапарабола;Еденчовекимаше засаденосмоквавосвоетолозје;идојдеибарашеплод нанего,ноненајде

7Тогаштојмуреченакомодавачотнасвоетолозје: „Еве,овиетригодинидоаѓамдабарамплоднаоваа смоква,ноненаоѓам;зоштогооптоваруваземјата?

8Атојмуодговори:„Господи,оставигоиоваагодина, додеканегоископамигоизметам.

9Ааковродисоплод,добро,ааконе,потоаисечетего 10Атојпоучувашевоеднаодсинагогитевосабота

11И,ете,имашееднаженакојаимашедухнанемоќ осумнаесетгодини,ибешенаведнатазаедно,иникако неможешедасеподигне.

12АкогајавидеИсус,јаповикакајсебеиѝрече:„ Жено,тисиопуштенаодсвојатанемоќ

13Игиположирацетеврзнеа,итааведнашсеисправи иГопрославиБога

14Аначалникотнасинагогатаодговорисоогорченост, заштоИсуслечешевосабота,имуреченанародот: „Имашестденавокоилуѓетотребадаработат;затоа дојдетеиисцелетесевонив,аненасаботенден

15ТогашГосподмуодговориирече:„Лицеме,зар секојодвасвосаботанегоотпуштасвојотволили магаретоодштандотинеговодинаполевање?

16Изаремоваажена,ќерканаАвраам,којасатанатаја врза,ете,овиеосумнаесетгодини,нетребашедабиде ослободенаодовааврскавосабота?

17Акогагоречеова,ситенеговипротивницисе засрамија,исиотнародсерадувашезасетославно делоштогонаправи

18Тогашрече:„НаштоличиБожјотоцарство?ина штодаличам?

19Тоаекакозрносинап,коечовекгозедеигофрли восвојатаградина;ипораснаивосочиголемодрво;а птицитенебеснисесместијавонеговитегранки

20Ипакрече:„Сокадедагоспоредамцарството Божјо?

21Тоаекакоквасец,штогозедееднаженаигосокри вотримерибрашно,додеканесезаквасицелиот

22Иодешенизградовитеиселата,учејќиипатувајќи конЕрусалим

23Тогашеденмурече:Господи,малкулисеспасени? Итојимрече:

24Трудетеседавлезетеодтеснатапорта:зашто,ви велам,мнозинаќебараатдавлезат,нонемадаможат

25Когаеднашќестанегосподаротнакуќатаиќеја затворивратата,авиепочнетедастоитенадворида тропатенавратата,велејќи:Господи,Господи,отвори ни;итојќеодговорииќевикаже:Невепознавамод кадесте

26Тогашќепочнетедавелите:„Ниејадевмеипиевме предтебе,атипоучувашепонашитеулици.

27Нотојќерече:„Вивелам,невепознавамодкаде сте;отстапетеодмене,ситевиештовршитебеззаконие 28Ќеимаплачичкртањесозаби,когаќегивидите Авраам,Исак,ЈаковиситепророцивоцарствотоБожјо, авиесамитеисфрлени.

29Иќедојдатодисток,иодзапад,иодсевериодјуг, иќеседнатвоцарствотоБожјо

30И,ете,имапоследникоиќебидатпрви,иимапрви коиќебидатпоследни

31ИстиотдендојдоанекоиодфарисеитеиМурекоа: „Излезииодиоттаму,заштоИродќетеубие.

32Атојимрече:„Одетеикажетеѝналисицата:Еве,

33Сепак,морамдаодамденес,утреинаредниотден, заштонеможепророкдазагинеодЕрусалим

34Ерусалиме,Ерусалиме,којгиубивашпророцитеи гикаменувашониештосеиспратеникајтебе;колку патисакавдагисоберамтвоитедеца,какошто кокошкатагособирасвоетопотомствоподсвоите крилја,авиене!

35Ете,вашиотдомвиеоставенпуст,ивистинави велам:немадамевидитедодеканедојдевремекогаќе кажете:„Благословенеонојштодоаѓавоимето Господово!

ПОГЛАВЈЕ14

1Икогавлезевокуќатанаеденодпоглаварите фарисеидајаделебвосабота,тиегонабљудуваа 2И,ете,имашееденчовекпреднегоштоимашекапки. 3АИсус,одговарајќиимреченаадвокатитеи фарисеите,велејќи:„Далиедозволенодаселекуваво сабота?

4ИтиемолчеаИгозеде,гоисцелиигопушти; 5Иимодговори,велејќи:„Којодвасќемупадне

сабота?

6Инеможеаповторнодамуодговоратнатоа 7Иимкажапараболанаповиканите,когазабележа какогиизбираатглавнитесоби;велејќиим: 8Когаќетеканатнасвадбаодкојбилочовек,неседи вонајвисокатасоба;данебиденареденоднего почесенчовекодтебе;

9Аонојштотезаповедатебеинемудојдеитирече: Дајмуместонаовојчовек;атисосрампочнувашдаја заземашнајнискатасоба

10Но,когаќетеповикаат,одииседнивонајдолната соба;когаќедојдетојштотезаповеда,датирече: „Пријателе,качисепогоре!“

11Зашто,којсевозвишувасебеси,ќебидепонижен;и којсепонижувасебесиќебидевозвишен.

12Тогашмуречеинаонојштогозамоли:„Когаќе приготвишвечераиливечера,невикајгитвоите пријатели,нитубраќата,нитутвоитероднини,ниту твоитебогатисоседи;данетеналожатпак,иданети бидевозвратена.

13Но,когаправишгозба,повикајгисиромасите, осакатените,сакатите,слепите; 14Иќебидешблагословен;заштотиенеможатдате возвратат,заштоќебидешвозвратенпри воскресениетонаправедните

18Иситесоеднасогласностпочнаадасеоправдуваат Првиотмурече:Купивпарчеземјаиморамдаодамда говидам:Темоламдамеизвини

19Адругрече:„Купивпетјаремволовииодамдаги испитам.

20Адругрече:„Сеоженивзаженаизатоанеможам дадојдам

21Такадојдетојслугаимугосоопштитоанасвојот господарТогашгосподаротнакуќата,серазгневи,му реченасвојотслуга:„Излезибрзопоулицитеи патекитенаградот,идоведигиовдесиромасите, осакатените,слепитеислепите

22Аслугатарече:„Господи,сеправикакоштоси заповедал,ноимаместо

23Агосподаротмуреченаслугата:„Излезипо патиштатаиоградитеипринудигидавлезат,задасе наполнимојатакуќа

24Заштовивелам,деканикојодповиканитенемадаја вкусимојатавечера.

25Исонегоотидоаголемомноштво,атојсесвртеи имрече:

26Аконекојдојдекајменеинегомразисвојоттатко, имајка,ижена,идеца,ибраќаисестри,да,исвојот живот,тојнеможедабидемојученик

27АкојнегоносисвојоткрстинеодипоМене,не можедабидемојученик

28Зашто,којодвас,сакајќидаизградикула,не седнувапрвинегиброитрошоците,далиимадоволно дајазаврши?

29Дане,откакоќегипоставитемелитеинеможеда годоврши,ситештогогледаатдапочнатдамусе потсмеваат,

30велејќи:„Овојпочнадагради,нонеможешеда заврши.

31Иликојцар,којодидавојувапротивдругцар,не седнувапрвинесепосоветувадалиможесодесет илјадидагопречекаонојштоќедојдепротивнегосо дваесетилјади?

32Или,додекадругиотеуштедалеку,тојиспраќа пратеникипосакуваусловизамир.

33Така,секојодвас,којнеостависештоима,неможе дабидемојученик

34Солтаедобра,ноакосолтагоизгубисвојотвкус,со штоќесезачини?

35Нитуепогодензаземја,нитупакзаѓубриво;но мажитегоисфрлаат.Којимаушидаслуша,некаслуша. ПОГЛАВЈЕ15

1Тогашмусеприближијаситемитнициигрешнициза даГослушаат

2Афарисеитеикнижницитемрмореа,велејќи:„Овој гипримагрешницитеијадесонив 3Иимјакажаоваапарабола,велејќи: 4Којодвас,имастоовци,акозагубиеднаоднив,не гиоставидеведесетидеветтевопустинатаинеодипо изгубенотододеканегонајде?

5Икогаќегонајде,гоставанараменицитерадувајќи

9Акогагонајде,гиповикапријателитеисоседите свои,велејќи:„Радувајтесесомене;заштогонајдов парчетоштогоизгубив

10Истотака,вивелам,имарадоствоприсуствотона ангелитеБожјипорадиеденгрешниккојсекае 11Атојрече:„Еденчовекимашедвасина: 12Апомалиотоднивмуреченататкаси:„Татко,дај мигоделотодимототштомипаѓаИимгоподели својотживот.

13Инемногуденаоткакопомладиотсинсесобраи отидеводалечназемја,итамујапотрошисвојата имотнасостојбасонемиренживот.

14Икогапотрошисè,настанасиленгладвотааземја; итојпочнадабидевоскуд

15Иотидеисепридружинаеденграѓаниннатааземја; игоиспративониватанеговадапасесвињи

16Исакашедасигонаполнистомакотсолушпите штогијадеасвињите,иникојнемугидаде.

17Акогадојдеприсебе,рече:„Колкунаемницина таткомиимаатдоволнолебизаштеда,ајасумрамод глад!

18Ќестанамиќеодамкајтаткомииќемуречам:Оче, згрешивпротивнеботоипредтебе,

19Инесумповеќедостоендасенаречамтвојсин: направимекакоеденодтвоитенаемници 20АтојстанаидојдекајтаткасиНо,когауштебеше далеку,таткомуговидеисесожали,иистрча,му паднанавратотигобакна

21Асинотмурече:„Оче,згрешивпротивнеботои предтвоитеочи,иповеќенесумдостоендасенаречам твојсин

22Нотаткотоимреченасвоитеслуги:„Изнесетеја најубаватаоблекаиоблечетемуја;иставипрстенна ракатаичевлинанозете

23Донесиготелеиубијго;идајадемеидабидеме весели:

24Заштоовојсинмибешемртовиоживеа;тојбеше изгубенипронајденИтиепочнаадасевеселат 25Анеговиотпостарсинбешевополето;икогадојде исеприближидокуќата,слушнамузикаииграње 26Иповикаеденодслугитеипрашаштозначитоа.

29Атојмуреченататкаси:„Ете,теслужаммногу

32Нитребашедасерадувамеидасерадуваме,зашто овојбраттвојбешемртовиоживеа;исеизгуби,исе најде

ПОГЛАВЈЕ16

1Иимречеинасвоитеученици:„Имашееденбогат човек,којимашеуправител;иистиотмубешеобвинет декајапотрошилсвојатастока

2Итојгоповикаимурече:„Какотоагослушамод тебе?дајсметказатвоетоуправителство;зашто можебинемаповеќедабидешуправител

3Тогашуправителотречевосебе:„Штодаправам?

заштогосподаротмигоодземауправителството:не можамдакопам;дамоламсраммие 4Решенсумштодаправам,за,когаќемеисфрлатод управата,дамеприматвосвоитедомови

5Игиповикакајсебеситедолжницинасвојот господаримуреченапрвиот:„Колкумудолжишна мојотгосподар?

6Атојрече:„СтомеримаслоАтојмурече:Земисија сметката,седнибрзоинапишипедесет.

7Тогаштојмуреченадруг:„Аколкудолжиш?Атој рече:СтомерипченицаАтојмурече:Земисија сметкатаинапишиосумдесет.

8ИГосподгопофалинеправедниотуправител,зашто постапимудро:заштодецатанаовојсветвосвоето поколениесепомудриодсиновитенасветлината.

9Ијасвивелам:Направетесипријателиодмамонот нанеправдата;за,когаќепропаднете,давеприматво вечниживеалишта.

10Којеверенвонајмалото,веренеивомногу;акоје неправеденвонајмалото,неправеденеивомногу

11Затоа,аконестебилевернивонеправедниотмамон, којќевигодоверивистинскотобогатство?

12Иаконестебилевернивоонаштоетуѓо,којќеви годадетоаштоеваше?

13Нитуеденслуганеможедаимслужинадвајца господари:заштоилиедниотќегомрази,адругиотќе госака;илиќеседржидоедниот,адругиотќего презираНеможетедамуслужитенаБогинамамонот 14Ифарисеите,коибеалаком,гослушаасетотоа,иго исмеваа.

15Атојимрече:„Виестетиештосеправдатепред луѓето;ноБоггизнаевашитесрца:заштоонаштое многуценетомеѓулуѓетоеодвратнопредБога.

16ЗаконотипророцитебеадоЈован;

17Иполесноедапоминатнеботоиземјата,отколкуда пропаднееднаточкаодзаконот

18Којќејаостависвојатаженаиќесеоженисодруга, вршипрељуба;

19Имашееденбогатчовек,којсеоблекувашево пурпурнаитенкалененаоблекаисекојденсехранеше раскошно

20ИимашееденпросјакпоимеЛазар,којбешелегнат преднеговатаврата,полнсорани,

21Исакајќидасенахранатсотрошкитештопаднааод трпезатанабогаташот;

22Исеслучи,просјакотумреиангелитегооднесоаво преграткитенаАвраам:умреибогатиотибеше погребан;

23Ивопеколотгиподигнаочите,вомаки,иговиде Авраамоддалеку,аЛазарвонеговитепазуви.

24Атојизвикаирече:„ОчеАврааме,помилујмеи

25НоАвраамрече:„Синко,запомнидекативосвојот

злото;

26Ипокрајсетоова,меѓунасивасепоставенголем јаз:такаштотиештосакаатдапреминатоттамукајвас неможат;нитутиеможатданипоминат,тоабидошло одтаму.

27Тогашрече:„Темолам,оче,дагоиспратишво домотнамојоттатко

28Заштоимампетбраќа;задаимпосведочи,задане дојдатитиенаоваместонамаки

29Аврааммурече:„ИмаатМојсејипророците;некаги слушнат.

30Атојрече:„Не,очеАврааме,ноаконекојотидекај ниводмртвите,ќесепокајат

31Атојмурече:„АконегичујатМојсејаипророците, немадасеуверат,аконекојвоскреснеодмртвите ПОГЛАВЈЕ17

1Тогашимреченаучениците:„Невозможноеданесе случатпрестапи;

2Подобромубешедамуобесатводеничкикаменна вратотидагофрлатвоморето,отколкуданавреди едноодовиемалечки.

3Внимавајтенасебе:акобратоттвојзгрешипротив тебе,прекориго;иакосепокае,простиму

4Иакотојзгрешипротивтебеседумпатинаден,и седумпатинаденсесвртиконтебе,велејќи:секаам; ќемупростиш

5АапостолитеМурекоанаГоспода:Зголеминија верата

6ИГосподрече:„Акоимавтеверакакозрносинап, можешедаѝречетенаовојсикам:откорнисеодкорен ибидизасаденвоморето;итребадавепослуша

7Но,којодвас,когаимаслугаштоораилихрани добиток,ќемурече,когаќедојдеодполето:„Одии седнинајадење?“

8Инемаповеќедамурече:Подготвисезадавечерам, препашисеислужимидодеканејадамипијам;а потоаќејадешиќепиеш?

9Далимублагодаринатојслугазатоаштогоизврши онаштомубешезаповедано?Јаснефрлам

10Такаивие,когаќегоизвршитесетоонаштовие заповедано,кажете:Ниесмебескориснислуги; 11ИкогаодешевоЕрусалим,поминанизСамаријаи Галилеја

12Икогавлезевоедносело,госретнаадесетлепрозни

13Итиегокренаагласотирекоа:Исусе,учителу, помилујнѐ!

14Акогагивиде,имрече:„Одете,покажетеимсена свештениците!Исеслучи,какоштоодеа,беаочистени 15Аеденоднив,когавидедекаеизлечен,севрати назадисосиленгласГопрославиБога,

16Ипаднаничкумпреднеговитенозе,благодарејќи му:итојбешеСамарјанин.

17АИсусодговориирече:„Нелибеадесеточистени? нокадеседеветте?

18НесенајдештосевратидамуоддадеславанаБога, освеновојстранец

19Атојмурече:„Стани,одиси,твојатаверате оздрави.

20Акогагопобарааодфарисеитекогатребададојде Божјотоцарство,тојимодговориирече:„Царството Божјонедоаѓасонабљудување;

21Нитуќеречат:„Евеовде!или,ететаму!зашто,ете, царствотоБожјоевовас.

22Атојимреченаучениците:„Ќедојдатденовикога ќепосакатедавидитееденодденовитенаСинот човечки,нонемадаговидите.

23Иќевиречат:„Видиовде;или,видитаму:неодипо нив,нитуодипонив

24Заштокакомолњаташтосветиодедниотделпод небото,такасветидодругиотделподнебото;такаќе бидеиСинотЧовечкивонеговотовреме

25Но,првоморадапретрпимногуработиидабиде отфрленодоваагенерација

26ИкакоштобешеводеновитенаНое,такаќебидеи воденовитенаСинотчовечки.

27Јадеа,пиеја,сеоженија,сеомажија,доденоткога Ноевлезевоковчегот,идојдепотопотигиуништи сите.

28ИстокакоштобешеводеновитенаЛот;јадеа,пиеја, купуваа,продаваа,садеа,градеа;

29НоистиотденкогаЛотизлезеодСодом,заврнаод неботооганисулфуригиуништисите

30ТакаќебидеиводеноткогаќесеоткриеСинот Човечки.

31Вотојден,којќебиденапокривотинеговите работивокуќата,данеслезедагиземе;

32СетисенаженатанаЛот.

33Којсакадагоспасисвојотживот,ќегозагуби;икој ќегозагубиживототсвој,ќегозачува

34Вивелам,вотааноќдвајцамажиќебидатвоеден кревет;еднотоќесеземе,адруготоќесеостави

35Двеженинекамелатзаедно;еднотоќесеземе,а друготоќесеостави.

36Двајцаќебидатнаполето;еднотоќесеземе,а друготоќесеостави

37АтиеодговоријаиМурекоа:„Каде,Господи?Атој имрече:кадеидаетелото,тамуќесесобераторлите

ПОГЛАВЈЕ18

1Иимкажапараболазатаацел,декалуѓетотреба секогашдасемолатиданесеонесвестуваат; 2велејќи:„Воеденградимашесудија,којнесе плашешеодБогаинегледашеначовекот

3Вотојградимашееднавдовица;итаадојдекајнего, велејќи:„Одмаздимисеодмојотпротивник! 4Атојнесакашенекоевреме; 5Но,бидејќиоваавдовицамевознемирува,ќеѝсе одмаздам,заданемеизморисонејзинотопостојано доаѓање.

6АГосподрече:Чујтештовелинеправедниотсудија

7ИнемалиБогдасеодмаздизасвоитеизбраници,кои

8ВивеламдекатојбрзоќеимсеодмаздиНо,когаќе

9Иимјакажаоваапараболананекоикоиверувааво себедекасеправедниигипрезираадругите: 10Двајцамаживлегоавохрамотдасепомолат;едниот ефарисеј,адругиотмитник.

11Фарисејотстоешеивакасемолешесосебе:Боже, Тиблагодарам,штонесумкакодругителуѓе, изнудувачи,неправедни,прељубници,падуриикако овојмитник

12Постимдвапативонеделата,давамдесетокодсѐ штоимам

13Амитарот,стоејќидалеку,несакашедагиподигне очитеконнебото,тукуудирашепоградите,велејќи: „Божесмилувајсеконменегрешникот!

14Вивелам,овојсиотидевосвојатакуќапопрво оправдан,анедругиот;икојсепонижувасебесиќе бидевозвишен

15ИдоведоаприНегоидоенчиња,задагидопре; 16НоИсусгиповикакајсебеирече:„Оставетеги малитедецададојдатприМенеинеспречувајтеги, заштонатаквитееБожјотоцарство

17Вистинавивелам,којнемадагопримиБожјото царствокакомалодете,немадавлезевонего 18Аеденвладетелгопраша,велејќи:„Добаручител, штодаправамзаданаследамвеченживот?

19АИсусмурече:„Зоштоменарекувашдобар?никој неедобар,освенеден,односноБог

20Тигизнаешзаповедите:Неправипрељуба,не убивај,некради,несведочилажно,почитувајгитатка сиимајкаси

21Атојрече:„Сетотоагочуваводмладостамоја.

22АИсус,когагочутоа,мурече:„Самоедноти недостига:продајсèштоимашиподелинасиромасите иќеимашризницананебото;идојди,помене!

23Акогагочутоа,многусерастажи,заштобеше многубогат

24АкогавидеИсусдекаемногутажен,рече:„Колку етешкоониештоимаатбогатстводавлезатво царствотоБожјо!

25Зашто,полесноѝенакамилатадапоминениз игленоуво,отколкунабогатчовекдавлезево царствотоБожјо

26Аониештогочујатоарекоа:„Тогашкојможедасе спаси?

27Атојрече:„Невозможнитеработизалуѓетосе можнизаБога

28ТогашПетаррече:„Ете,оставивмесèитргнавмепо тебе

29Атојимрече:„Вистинавивелам:немачовекшто оставилдом,илиродители,илибраќа,илиженаили деца,зарадиБожјотоцарство;

30Којнемададобиеповеќекратновоовасегашно

33Иќегокамшикуваатиќегоубијат,анатретиотден ќевоскресне.

34Итиенеразбрааништоодтоа;

35Исеслучи,когасеприближидоЕрихон,еденслеп човекседешепокрајпатотипросеше.

36Икогаслушнакакоминувамноштвото,прашашто значитоа

37ИмурекоадекаминуваИсусодНазарет.

38Атојизвика,велејќи:„Исусе,синеДавидов, помилујме!

39Аониештоодеапреднегогопрекоријадамолчи, нотојуштеповеќевикаше:„СинеДавидов,помилујме!

40АИсусзастанаизаповедадагодоведаткајнего;и когасеприближи,Гопраша:

41велејќи:„Штосакашдатинаправам?Атојрече: Господи,задавидам.

42АИсусмурече:„Погледни,твојатавератеспаси

43ИтојведнашпрогледаитргнапоНего,славејќиго Бога;

ПОГЛАВЈЕ19

1АИсусвлезеипоминанизЕрихон

2Иете,имашееденчовекпоимеЗакхеј,којбеше началникмеѓумитниците,итојбешебогат.

3ИбарашедаГовидиИсусакојетој;инеможешеза печатот,бидејќибешемалсораст

4Итојистрчанапредисекачинасикоморотзадаго види,заштотојтребашедапоминепотојпат

5АкогадојдеИсуснатоаместо,гоподигнапогледот, говидеимурече:„Закхеј,побрзајислези;зашто денестребадаостанамвотвојатакуќа

6Итојпобрза,слезеигопримирадосно

7Акогаговидоатоа,ситемрмореа,велејќи:„Отидеда гостувакајгрешник

8АЗахејзастанаиМуреченаГоспода;Ете,Господи, половинатаодмојотимотимјадавамнасиромасите;и акосумземалнештооднекогосолажнообвинение, четирикратномувраќам

9АИсусмурече:„Денесдојдеспасениетовоовојдом, бидејќиитојесиннаАвраам

10ЗаштоСинотЧовечкидојдедагобараиспаси изгубеното.

11Икогагослушааова,тојдодадеикажаедна парабола,заштобешеблизудоЕрусалим,изатоашто мислеадекацарствотоБожјотребаведнашдасепојави.

12Ирече:„Еденблагородникотидеводалечназемја задапримицарствоидасеврати.

13Игиповикасвоитедесетслуги,имдадедесетфунти иимрече:„Оправетеседодеканедојдам

14Нонеговитеграѓанигомразеаииспратијапорака понего,велејќи:„Немадагоимамеовојчовекда царуванаднас

15Исеслучи,когасеврати,откакогоприми царството,тогашзаповедадагиповикаатовиеслуги кајнего,накоиимгидадепарите,задаможедазнае колкусекојчовекдобилсотргување.

16Тогашдојдепрвиотирече:„Господи,твојатафунта добидесетфунти

17Атојмурече:„Па,добарслуго!

18Авториотдојдеирече:„Господи,твојатафунта добипетфунти

19Итојмурече:„Бидиитинадпетграда 20Адругдојде,велејќи:„Господи,ете,евејатвојата фунта,штојачуваввосалфетка

21Заштосеплашеводтебе,заштосистрогчовек:го земашонаштонесигоположилижнеешштонеси посеал

22Атојмурече:„Одтвојатаустаќетесудам,зол слуго.Тизнаешедекасумстрогчовек,гоземамона штонесумгоположилижнеедеканесумпосеал

23Зоштотогашнегидавашемоитепаривобанка,за примоетодоаѓањедагибараммоитесолихварство?

24Атојимреченаониештостоеја:„Земетемуја фунтатаидајтемујанаонојштоимадесетфунти.

25(Атиемурекоа:Господи,тојимадесетфунти)

26Заштовивелам:тоанасекојштоимаќемуседаде; аодонојштонема,ќемусеодземеитоаштогоима.

27Но,ониемоинепријатели,коинесакаајасда царувамнаднив,доведетегиовдеиубијтегипред мене.

28Акогагоречетоа,отиденапредисеискачиво Ерусалим

29АкогасеприближидоВитфагијаиВитанија,на горатанареченаМаслиновагора,испратидвајцасвои ученици,

30велејќи:„Одетевоселотоспротивас;вокојакогаќе влезетеќенајдетеврзаноосле,накоеникогашнеседел човек:разврзетегоидоведетегоовде

31Иаконекојвепраша:Зоштогоотпуштате?вакаќе мукажете:ЗаштомутребанаГоспода

32Иониештобеаиспратенисиотидоаинајдоакако штоимрече.

33Идодекагоодврзааослето,неговитесопственици имрекоа:„Зоштогоотпуштатеослето?

34Атиерекоа:„МутребанаГоспода“.

35ИГодоведоакајИсуса,игифрлијасвоитеоблеки наослетоигопоставијаИсусананего

36Идодекатојодеше,тиејараширијасвојатаоблека попатот

37Икогасеприближи,дурисеганаспуштањетона МаслиноватаГора,целотомноштвоучениципочнада серадуваисосиленгласдаГофалатБогазасите моќниделаштогивидеа;

38велејќи:„БлагословенеЦаротштодоаѓавоимето Господово:мирнанеботоислававовисините!

39АнекоиодфарисеитеодмноштвотоМурекоа: „Учителе,укоригиученицитесвои!

40Атојодговорииимрече:„Вивеламдека,акоовие молчат,камењатаведнашќеизвикаат.

41Икогасеприближи,говидеградотиплаченаднего, 42велејќи:„Дастезнаеле,баремводенешниовден, работитештомуприпаѓаатнавашиотмир!носегатие

47ИпоучувашесекојденвохрамотНо, првосвештеницитеикнижницитеиначалникотна народотбараадагоуништат, 48Инеможеаданајдатштоданаправат,заштосиот народбешемногувнимателендаГослуша.

ПОГЛАВЈЕ20

1Исеслучи,воеденодтиеденови,додекаго поучувашенародотвохрамотигопроповедаше Евангелието,првосвештеницитеикнижницитего нападнаасостарешините, 2Имурече:„Кажини,сокојавластгоправиштоа?

иликојетојштотијададеоваавласт?

3Атојодговорииимрече:„Ијасќевепрашамедно нешто;иодговорими:

4КрштевањетонаЈованбешеоднеботоилиодлуѓето?

5Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Акоречеме: однебото;ќерече:„Зоштотогашнемуповерувавте?

6Но,иакоречеме:одлуѓето;сиотнародќене каменува,заштоеубедендекаЈованбилпророк 7Атиеодговоријадеканезнаатодкадее.

8АИсусимрече:„Нијасневикажувамсокаква властгоправамтоа

9Тогашпочнадамујакажувананародотоваа парабола;Еденчовекнасадилозјеиимгодадена сточаритеиотидеводалечназемјадолговреме

10Ивовреметоиспратислугакајсточаритедаму дадатодлозјето,носточаритегопретепааиго испратијапразен

11Ипакиспратидругслуга,игопретепааисрамному сепомолијаигоиспратијапразен

12Ипакиспратитрет,игоранијаинегоигоистераа надвор.

13Тогашгосподаротналозјеторече:„Штодаправам? Ќегоиспратаммојотсакансин:можебиќего почитувааткогаќеговидат.

14Но,сточарите,когаговидоа,сипомислијамеѓусебе, велејќи:„Овојенаследникот;дојдетедагоубиеме,за данибиденаследството.

15ИгоизбркааодлозјетоигоубијаШтолиќеим направигосподаротналозјето?

16Тојќедојдеиќегиуништиовиесточари,алозјето ќеимгодаденадругиИкогаслушнаа,рекоа,недај Боже

17Атојгивидеирече:„Штоетогашоваштое напишано:Каменотштогоотфрлијаградителите, станааголнаглава?

18Којќепадненатојкамен,ќебидескршен;новрз когоќепадне,ќегосомелевоправ 19Воистиотчаспрвосвештеницитеикнижниците бараадаположатрацеврзнего;исеплашеаоднародот, заштосфатијадекајакажаоваапараболапротивнив

20Итиегонабљудувааииспратијаразузнавачи,кои требашедасепреправаатдекасеправедни,задаги фататнеговитезборови,задагопредадатнавластаи властанауправителот.

21Атиегопрашаа,велејќи:„Учителе,знаемедека правилнозборувашиучиш,неприфаќашникого,туку вистинскигоучишБожјиотпат.

22Далиниедозволенодамудавамеданокнацезарот илине?

23Нотојјасогледанивнаталукавствоиимрече:„ Зоштомеискушувате?

24ПокажимиеденденарЧијликинатписгоима? Тиеодговоријаирекоа:Цезар.

25Атојимрече:„Дајтемугонацезаротонаштое цезар,анаБогаонаштоеБожјо

26Итиенеможеадагиприфататнеговитезборови преднародот,исечудеананеговиотодговоримолчеа. 27Тогашдојдоакајнегонекоисадукеи,коинегираат декаимавоскресение;игопрашаа:

28Велејќи:„Учителе,Мојсејнинапиша:„Аконекому братмуумресожена,атојумребездеца,братмудаја земенеговатаженаидамуподигнепотомствона својотбрат

29Така,имашеседумбраќа:ипрвиотсеоженииумре бездеца.

30Авториотјазедезажена,итојумребездеца

31Ијазедетретиот;наистначиниседумтемина:не оставијадецаиумреа.

32Последноумреижената

33Затоа,вовоскресението,чијаженаетаа?за седумминајаимаазажена.

34АИсусимодговори:„Децатанаовојсветсемажат исемажат

35Аониештоќесеудостојатдагодобијаттојсвети воскресениетоодмртвите,нитусемажатнитусе мажат

36Нитувеќеможатдаумрат,заштосееднаквина ангелите;иседецаБожји,бидејќиседецана воскресението

37Сега,когамртвитевоскреснуваат,Мојсејпокажакај грмушката,когагонарекуваГосподБогАвраамов,Бог ИсакиБогЈаковов

38ЗаштоТојнееБогнамртвите,тукунаживите, заштоситеживеатзаНего

39Тогашнекоиодкнижницитеодговорија:„Учителе, доброкажа.

40Апотоатиевоопштонесеосмелијадагопрашаат

41Атојимрече:„КаковелатдекаХристосеДавидов син?

42ИсамиотДавидвеливокнигатаПсалми:„Мурече ГосподнамојотГоспод:седниодмојатадеснастрана!

43Седодеканегиставамтвоитенепријателипод подножјенанозете

44ЗатоаДавидгонарекуваГоспод,какоетојнегов син?

45Тогашпредприсутнитенасиотнародимречена своитеученици:

46Пазетесеодкнижниците,коисакаатдаодатво долгиодежди,исакаатпоздравипопазаритеи највисокитеседиштавосинагогитеиначалницитена гозбите;

3Атојрече:„Вистинавивеламдекаоваакутра вдовицафрлиповеќеодситенив.

4Заштоситеовиеодсвоетоизобилствогофрлијаво Божјитежртви,атааодсвојатасиромаштијагофрли сетоживоштогоимаше.

5Идодеканекоизборуваазахрамот,какобилукрасен соубавикамењаидарови,тојрече:

6Штосеоднесувадоовиеработиштогигледате,ќе дојдатденови,вокоинемадаостанекаменнадруг,кој немадабидеурнат

7ИГопрашаа,велејќи:„Учителе,нокогаќебидетоа?

икаковзнакќеимакогаќесеслучатовиеработи?

8Атојрече:„Внимавајтеданебидетеизмамени, заштомнозинаќедојдатвомоеимеиќеречат:Јассум Христос;ивреметосеприближува;затоанеодетепо нив.

9Но,когаќеслушнетезавојниинемири,неплашете се;нокрајотнеедокрај

10Тогашимрече:„Ќесекрененародпротивнароди царствопротивцарство

11Иќеимаголемиземјотресинаразличниместа,и гладипомор;истрашниглеткииголемизнациќеима однебото

12Но,предсетоова,тиеќегиположатрацетеврзвас иќевепрогонуваат,ќевепредадатвосинагогитеиво затворитеиќебидатизведенипредцаревитеи владетелитезарадимоетоиме 13Иќевисеобратизасведоштво.

14Затоа,поставетеготоавовашитесрца,дане размислуватепредштоќеодговорите:

15Заштоќетидадамустаимудрост,накоиситетвои противницинемадаможатдасеспротивставатнитуда сеспротивстават

16Иќебидетепредадениодродителите,ибраќата,и роднинитеипријателите;инекоиодвасќегиубијат

17Иситеќевемразатзарадимоетоиме

18Нонемадавизагиненитувлакноодглавата.

19Вовашататрпеливост,гипоседуватевашитедуши

20АкогаќеговидитеЕрусалимопкруженсовојски, тогашзнајтедеканеговатапустошеблизу.

21ТогашониештосевоЈудејанекабегаатво планините;инекасизаминатониештосесреденего;и даневлегуваатвонивониештосевоземјите.

22Заштоовиеседеновинаодмазда,задасеисполни сèштоенапишано

23Нотешконабременитеинаониештоцицаатвотие денови!заштоќеимаголеманеволјавоземјатаигнев врзовојнарод.

24Итиеќепаднатодострицатанамечотиќебидат одведенивозаробеништвовоситенароди;

25Иќеимазнацинасонцето,инамесечинатаина ѕвездите;иназемјатаневолјананародите,со збунетост;моретоибрановитерикаат;

26Срцатаналуѓетосеизмачуваатодстравипоради грижатазаонаштодоаѓаназемјата,заштосилитена неботоќесеразнишаат

27ИтогашќеговидатСинотЧовечкикакодоаѓана облаксосилаиголемаслава 28Икогаќепочнатдасеслучуваатовиеработи,тогаш

30Когатиесегапукаат,виесамитегледатеизнаете

31Такаивие,когаќевидитедекатоасеслучува, знајтедекацарствотоБожјоеблизу.

32Вистинавивелам:овапоколениенемадапомине додекасенесеисполни

33Неботоиземјатаќепоминат,нозборовитеМои немадапоминат.

34Ивнимавајтенасебе,даневисенаполнисрцетово коебиловремесопреплавување,пијанствоигрижиза овојживот,итојденданевезафатинесвесни

35Заштокакозамкаќедојденаситештоживеатна лицетонацелатаземја.

36Затоа,бидетебудниимолетесесекогаш,зада бидетедостојнидаизбегатеодсетооваштоќесе случиидазастанетепредСинотчовечки.

37Адењепоучувашевохрамот;иноќеизлезеисе населинагоратанареченаЕлеонскаГора

38ИсиотнароддојдеранонаутрокајНеговохрамот задагочуе

ПОГЛАВЈЕ22

1Асеприближипразникотбесквасенлеб,наречен Пасха.

2Ипрвосвештеницитеикнижницитебараакакодаго убијат;заштосеплашеаоднародот

3ТогашсатанатавлезевоЈуда,поимеИскариот,кој бешеоддванаесетте

4Иотидеиразговарашесопрвосвештеницитеи началниците,какодаимгопредаде.

5Итиесеизрадувааисезаветијадамудадатпари

6Итојветиибарашеможностдаимгопредадево отсуствонамноштвото.

7Потоадојдеденотнабесквасниотлеб,когатребада сеубиеПасхата

8ИгииспратиПетариЈован,велејќи:„Одетеи пригответенијаПасхатазадајадеме

9Атиемурекоа:„Кадесакашдаприготвиме?

10Атојимрече:„Ете,когаќевлезетевоградот,ќеве сретнечовек,којносистомнасовода;следетегово куќатакадештовлегува

11Атикажимунакуќниотчовек:Учителоттивели: Кадеегостинскатасоба,кадештоќејајадамПасхата сомоитеученици?

12Иќевипокажеголемагорнасоба,наместена; 13Иотидоаинајдоакакоштоимрече,ијаприготвија Пасхата.

14Акогадојдечасот,седнаидванаесеттеапостолисо него

15Атојимрече:„Сожелбасакавдајајадамоваа Пасхасоваспреддапострадам;

16Заштовивелам,повеќенемадајадамоднего, додеканесеисполнивоцарствотоБожјо

17Ијазедечашата,сезаблагодариирече:„Земетего оваиподелетејамеѓусебе

18Заштовивелам,немадапијамодплодотналозата додеканедојдецарствотоБожјо

19Атојзеделеб,заблагодари,гопрекршииимдаде, велејќи:„Оваемоетотело,коеедаденозавас; праветегоовазамојспомен

20Такаичашатаповечерата,велејќи:„Оваачашае новиотзаветвомојатакрв,којасепролевазавас.

21Но,ете,ракатанаонојштомепредаваесоменена масата.

22ИнавистинаСинотЧовечкисиоди,какоштое определено,нотешконаонојчовекодкогоќебиде предаден!

23Ипочнаадасераспрашуваатмеѓусебе,којоднив требадагонаправитоа

24Имеѓунивимашеирасправија,којоднивтребада сесметазанајголем

25Атојимрече:„Незнабошцитевладеатнаднив;а ониекоивршатвластврзнивсенарекуваат добродетели

26Но,немојтедабидететакви,тукунајголемиотмеѓу васнекабидекакопомладиот;икојеначалник,какои онојштослужи

27Зашто,далиепоголем,тојштосединајадењеили тојштослужи?неелитојштосединајадење?нојас суммеѓуваскакоонојштослужи

28Виестетиештоостанавтесоменевомоите искушенија.

29Ијасвипоставувамцарство,какоштомиодреди мојотТатко;

30Задајадетеипиетенамојататрпезавомоето царствоидаседитенапрестолиидаимсудитена дванаесеттеплемињанаИзраел

31ИречеГоспод:Симоне,Симоне,ете,сатаната сакашедатеимазадатепросеекакопченица

32Нојассемолевзатебеданепаднетвојатавера;

33Атојмурече:Господи,готовсумдаодамсотебеи возатворивосмрт

34Атојрече:„Тивелам,Петар,петелотнемадазапее денес,предтрипатидасеодречешдекамепознаваш.

35Атојимрече:„Когавеиспративбезчанта,торбаи обувки,винедостасувашенешто?Атиерекоа:Ништо

36Атојимрече:„Асега,којимачанта,некагоземе,а истотакаиторбатанегова;акојнемамеч,некаја продадесвојатаоблекаинекакупи

37Зашто,вивелам,декаоваштоенапишанотреба уштедасеисполнивомене:Итојсевброимеѓу престапниците,заштоработитезаменеимааткрај

38Атиерекоа:Господи,ете,еведвамеча.Атојим рече:Достае

39Иизлезеиотиде,какоштобешеобичај,на МаслиноватаГора;инеговитеученици,истотака,го следеа

40Акогабешенатоаместо,имрече:„Молетеседане влезетевоискушение

41Итојсеоддалечиоднивоколукамен,клекнаисе молеше,

42велејќи:„Оче,акосакаш,тргнијаодменеоваа чаша;нонедабидемојатаволја,тукутвојата!

43Имусејавиангелоднебото,којгозајакнуваше

44Икогабешевоагонија,тојсемолешепоусрдно,а поттамубешекакоголемикапкикрвштопаѓаана земјата.

45Акогастанаодмолитватаидојдекајучениците Свои,гинајдекакоспијатодтага,

46Иимрече:„Зоштоспиете?станетеимолетесе,за даневлезетевоискушение

47Идодекатојуштезборуваше,ете,мноштво,иОној нареченЈуда,еденоддванаесетте,отидепреднивисе

48НоИсусмурече:Јуда,далигопредавашСинот човечкисобакнеж?

49Когатиештобеаоколунего,видоаштоќеследи, Мурекоа:„Господи,далидатепамесомеч?

50Иеденоднивгоудрислугатанапрвосвештеникоти мугоотсечедеснотоуво

51АИсусодговориирече:„Издржетесетолкудалеку! Имугодопреувотоигоисцели

52ТогашИсусимреченапрвосвештениците, началницитенахрамотинастарешините,коидојдоа кајнего:„Излезетекакопротивкрадец,сомечевии стапови?

53Когабевсекојденсовасвохрамот,виене подававтерацепротивмене,нооваевашиотчаси силатанатемнината

54Тогашгозедоа,годоведоаигодоведоаводомотна првосвештеникотАПетародешеоддалеку

55Акогазапалијаогансредесалатаисеспуштија заедно,Петарседнамеѓунив.

56Ноеднаслугинкаговидекакоседипокрајогнот,и сериозногопогледнаирече:„Иовојбешесонего

57Атојсеодречеоднего,велејќи:„Жено,него познавам!

58АпомалкуГовидедругирече:„ИтисиоднивА Петаррече:Човеку,несум.

59Аоколуеденчасподруг,самоуверенотврдеше, велејќи:„Вистина,иовојбешесонего,заштое Галилеец.

60АПетаррече:Човеку,незнамштовелишИведнаш, додекатојсèуштезборуваше,петелотсвика

61ИГосподсесвртеигопогледнаПетар.АПетарсе сетинаГосподовотослово,какоштомурече:„Пред петелотдазапее,трипатиќесеодречешодмене“ 62АПетаризлезеиплачегорко.

63АлуѓетоштогодржеаИсуса,мусепотсмевааиго тепаа

64Акогамугиврзааочите,гоудирааполицетоиГо прашаа:„Пророчи,којетојштотеудри?

65Имногудругинештабогохулнозборуваапротив Него.

66Иштомсераздени,сесобраастарешинитена народот,првосвештеницитеикнижницитеигоодведоа восвојотсобор,велејќи:

67ДалиситиХристос?кажетениАтојимрече:„Ако викажам,немадаверувате.

68Иакотепрашамитебе,немадамиодговориш,ниту дамепуштишдаодам

69ПотоаСинотЧовечкиќеседнеоддеснатастранана силатаБожја.

70Тогашситерекоа:„Тогаш,далисиСинБожји?Атој имрече:Виевелитедекасумјас

71Атиерекоа:„Штотребауштедасведочиме?зашто ниесамитеслушнавмезанеговатауста ПОГЛАВЈЕ23

1ИцелотомноштвооднивстанаиГоодведоакај Пилат

Лука

2Ипочнаадагообвинуваат,велејќи:„Гонајдовме овојкакогоизопачуванародотизабранувадамусе даваданокнацезарот,велејќидекатојеХристосЦар 3АПилатгопраша,велејќи:„ДалитисиЦаротна Јудејците?Атојмуодговориирече:Тивелиш.

4ТогашПилатимреченапрвосвештеницитеина народот:„Ненаоѓамвинавоовојчовек

5Атиебеауштепожестоки,велејќи:„Онго подбуцнуванародот,поучувајќипоцелотојудејство, почнувајќиодГалилејадооваместо

6КогаПилатслушназаГалилеја,прашадалитојчовек еГалилеец

7ИштомдознадекаприпаѓанаИродовата јурисдикција,гоиспратикајИрод,којисамиотвотоа времебешевоЕрусалим

8АкогаИродговидеИсуса,многусеизрадуваше, заштодолговремесакашедаговиди,заштоимаше слушнатомногузаНего;исенадевашедекаќевиди некоечудонаправенооднего.

9Тогаштојсепрашувашесонегосомногузборови;но тојништонемуодговори

10Апрвосвештеницитеикнижницитестоејаижестоко гообвинуваа

11ИИродсосвоитевоенилуѓегозанемари,се потсмевашесонего,гооблечевопрекраснаоблекаи пакгоиспратикајПилат

12ИвоистиотденПилатиИродсеспријателиле, заштопоранобилевонепријателствомеѓусебе.

13АПилат,когагиповикапрвосвештеницитеи кнезовитеинародот,

14Имрече:„Мигодоведовтеовојчовеккакоонојшто гоизопачуванародот;

15Не,нитупакИрод,заштојастеиспративкајнего;и ете,ништодостојнозасмртнемусеправи.

16Затоаќегоказнамиќегопуштам

17(Заштоморадаимпуштиеденнапразникот)

18Итиеизвикааведнаш,велејќи:„Бегајгоовојчовек ипуштинигоВарава!

19(Којзаодреденбунтнаправенвоградотиза убиство,бешефрленвозатвор.)

20ЗатоаПилат,сакајќидагоослободиИсуса,паким зборуваше

21Нотиевикаа,велејќи:Распниго,распниго!

22Атојимречепотретпат:„Зошто,каквозло направи?Ненајдоввонегопричиназасмрт:затоаќе гоказнамиќегопуштамдасиоди.

23Итиеведнашсосилнигласовибараадабиде распнат.Игласотнанивинапрвосвештениците преовладуваше

24ИПилатречедабидекакоштобараа

25Иимгопуштионојштозабунтиубиствобеше фрленвозатвор,когогопосакуваа;нотојгопредаде Исусананивнатаволја

26ИдодекаГоодведоа,фатијаеденСимон,Киренец, којизлегувашеодземјата,иврзнегогоположија крстотзадагоносипоИсуса

27Игоследешемноштвонародижени,коиистотака плачеаигооплакуваа

28НоИсуссесвртеконнивирече:„Ерусалимски ќерки,неплачетезамене,тукуплачетезасебеиза своитедеца

29Зашто,ете,доаѓаатденови,вокоиќеречат: „Блаженисенеплодните,утробитештоникогашне родија,идецатакоиникогашнецицале!

30Тогашќепочнатдаимвелатнапланините: „Паднетеврзнас!идоридовите,покријтенè.

31Зашто,акогоправаттоаназеленодрво,штоќесе правинасуво?

32Аимашеидвајцадруги,злосторници,коибеа доведенисонегодабидатубиени

33Икогадојдоанаместото,штосенарекуваГолгота, тамуГораспнааНегоизлосторниците,едниотод десната,адругиотодлеватастрана

34ТогашИсусрече:„Оче,простиим;заштонезнаат штоправатИмујаразделијаоблекатаифрлија ждрепка

35Анародотстоешеигледаше.Ивладетелитесонив гоисмејуваа,велејќи:„Тојгиспасидругите;некасе спасисебеси,акоеХристос,Божјиотизбраник

36Ивојницитемусепотсмеваа,дојдоакајнегоиму принесоаоцет,

37ивелејќи:„Акосицарјудејски,спасисесебеси!

38Наднегобешенапишанинатписсогрчки,латински ихебрејскибукви:„ОВАЕЦАРНАЕВРЕИТЕ“

39Аеденодобесенитезлосторницигоналути,велејќи: „АкосиХристос,спасисесебесиинас.

40Адругиотмувозврати,велејќи:„Несеплашишли одБога,бидејќисивоистатаосуда?

41Аниенавистинаправедно;заштојадобиваме соодветнатанаградазанашитедела:ноовојчовекне направиништолошо

42АтојмуреченаИсуса:„Господи,сетисенамене когаќедојдешвоцарствототвое

43АИсусмурече:„Вистинативелам:денесќебидеш соменеворајот.

44Ибешеоколушестиотчас,иимашетемнинанад целатаземјадодеветтиотчас

45Исонцетосепомрачи,ипревезотнахрамотсе скинасреде

46АкогаизвикаИсуссосиленглас,рече:„Оче,во твоирацегопредаваммојотдух;“

47Когастотникотвидештосеслучи,ГопрославиБога, велејќи:„Навистина,овабешеправеденчовек

48Исиотнародштосесобранатааглетка,гледајќи штосенаправи,гиудираградитеисеврати

49Аситенеговипознаницииженитештогоследеаод Галилеја,стоејадалекуигогледаатоа.

50Иете,имашееденчовекпоимеЈосиф,советник;и тојбешедобарчовекиправеден:

51(Истиотнесесогласисосоветотиделотонанив;) бешеодАриматеј,јудејскиотград,којисамиотго чекашецарствотоБожјо

52ОвојчовекотидекајПилатигомолешетелотона Исус

53Игосимна,гозавиткаволенигоположивогроб, којбешеиздлабенвокамен,вокојникогашпораноне бешеположенчовек

54Итојденбешеприготвувањето,асаботатасе приближи

55Ижените,коидојдоасонегоодГалилеја,тргнаапо негоиговидоагроботикакоеположенонеговото тело

56Исевратијаиприготвијамирисиимиро;исе одморивосаботаспоредзаповедта.

ПОГЛАВЈЕ24

1Анапрвиотденодседмицата,многуранонаутро, дојдоакајгробот,носејќигисосебемириситештоги подготвијаинекоидруги.

2Игонајдоакаменототтргнатодгробот

3ИвлегоавнатреинегонајдоателотонаГосподИсус

4Исеслучи,додекатиебеамногузбунетиоколутоа, ете,двајцамажизастанаапокрајниввосветлечка облека.

5Икогасеуплашијаисенаведнааназемјата,тиеим рекоа:„Зоштогобаратеживиотмеѓумртвите?

6Тојнеетука,тукувоскресна:сететесекакови зборувашедодекабешевоГалилеја, 7велејќи:СинотЧовечкитребадабидепредаденво рацетенагрешнителуѓеидабидераспнатинатретиот дендавоскресне

8Исесетијананеговитезборови, 9Исевратиодгроботиимгокажасетотоана единаесеттеинаситеостанати

10МаријаМагдалена,ЈоанаиМарија,мајкатанаЈаков, идругиженибеасонив,коиимгокажаатоана апостолите

11Анивнитезборовиимсечинеакакопразни приказни,инеимверуваа.

12ТогашПетарстанаиистрчаконгробот;исе наведна,гивиделененитеалиштаположенисами,иси замина,чудејќисевосебенаонаштосеслучи.

13Иете,двајцаоднивотидоаистиотденвоселото нареченоЕмаус,коебешеодЕрусалимоколушеесет стадиуми.

14Иразговараазасетооваштосеслучи

15Исеслучи,додекатиеразговарааиразмислуваа, СамиотИсуссеприближииотидесонив.

16НонивнитеочибеапридржанизаданеГопознаат

17Атојимрече:„Каквисетиеврскиштогиимате еденсодругдодекаодитеистетажни?

18Аеденоднив,поимеКлеопа,муодговори:„Дали сисамостранецвоЕрусалиминезнаешштоќесе случитамувоовиеденови?

19Атојимрече:„Што?АтиеМурекоа:„ЗаИсусаод Назарет,којбешепророксиленподелаизборовипред Богаипредсиотнарод.

20ИкакопрвосвештеницитеинашитеначалнициГо предадоадабидеосуденнасмртигораспнаа.

21Нониеверувавмедекатојтребашедагооткупи Израилот;

22Да,инекоижениоднашетодруштвонèзачудија, коибеаранонагробот;

23Акоганегонајдоанеговототело,дојдоаирекоа декавиделеивидениенаангели,коивелеадекаежив

24Анекоиодониештобеасонасотидоакајгроботи гонајдоа,какошторекоажените,нонеговидоа 25Тогаштојимрече:„О,безумниислабивосрцетода веруватевосетоонаштогокажалепророците 26ЗаремнетребашеХристосдагопретрпитоаида

28Исеприближијадоселото,кадештоотидоа,итој

29Нотиегозатегнаавелејќи:„Останисонас,заштое вечер,аденотпомина.Итојвлезедаостанесонив.

30Акогаседешенатрпезасонив,зеделеб,го благослови,пресечеиимдаде

31ИимсеотворијаочитеиГопознаа;итојисчезнаод нивнитеочи.

32Исирекоаеденнадруг:„Зарненигорешесрцето додеканизборувашепопатидодеканигиотвораше Писмата?

33Истанаавоистиотчас,севратијавоЕрусалимиги најдоасобранитеединаесетиониештобеасонив, 34велејќи:„Господнавистинавоскреснаимусејави наСимон

35Ираскажувааштосеправешенапатотикакосе познавашезанивприкршењетолеб

36Идодекатиеваказборуваа,СамиотИсусзастана среденивиимрече:„Мирвам!

37Нотиебеапреплашенииуплашениимислеадека виделедух

38Атојимрече:„Зоштостевознемирени?изоштосе појавуваатмисливовашитесрца?

39Видетегимоитерацеимоинозе,декајассумјас; заштодухотнемамесоикоски,какоштогледатедека имамјас

40Акогагоречетоа,имгипокажарацетеинозете 41Идодекатиеуштеневерувааодрадостисечудеа, тојимрече:„Имателитукајадење?

42Имудадоапарчепеченарибаисаќе

43Игозедеијадешепреднив.

44Атојимрече:„Овасезборовитештовигикажав уштедодекабевсовас,декатребадасеисполнисè, напишановоМојсеевиотзаконивопророцитеиво псалмитевоврскасомене

45Тогашимгоотвориразумот,задагиразберат Писмото,

46Иимрече:„Вакаенапишаноивакатребаше Христосдапострадаидавоскреснеодмртвитена третиотден.

47Идасепроповедапокајаниеипростувањена гревовитевоНеговоимемеѓуситенароди,почнувајќи одЕрусалим.

48Ивиестесведоцизатоа

49Иете,јасгоиспраќамврзвасветувањетонаМојот Отец;

50ИгиизведедоВитанија,гиподигнарацетеиги благослови.

51Исеслучи,додекагиблагословуваше,серазделиод нивисевознесенанебото

52ИтиеМусепоклонијаисоголемарадостсевратија воЕрусалим.

53Ибеапостојановохрамот,славејќии благословувајќигоБогаАмин