ВоПриказнатазаАхикаримамееденоднајстарите извориначовечкамислаимудростНеговото влијаниеможедасеследипрекулегендитенамногу луѓе,вклучувајќигоКуранотиСтариотиНовиот завет
МозаикпронајденвоТревес,Германија,накојмеѓу мудрецитенасветотеприкажанликотнаАхикар Евејанеговаташаренаприказна
Датумотнаовааприказнабешепредметнажива дискусијаНаучницитеконечногоспуштијатоаза првиотвек,когабеадокажанивогрешкасо оригиналнатаприказнаштосепојавивоарамејски папирусод500пнемеѓуурнатинитенаЕлефантин
Приказнатаочигледноефикција,анеисторија Всушност,читателотможедасезапознаена дополнителнитестраницинаАрапскитеноќи. Напишаноебрилијантно,анаративоткојеполнсо акција,интригиитеснобегствогозадржува вниманиетодопоследно.Слободатана имагинацијатаенајскапоценатасопственостна писателот.
Пишувањетоседелиначетирифази:(1)Наративот; (2)Учењето(извонреднасеријанапоговорки);(3) ПатувањетовоЕгипет;(4)Сличностиилипараболи (сокоиАхикаргодовршуваобразованиетонасвојот внуккојпогрешил).
ПОГЛАВЈЕ1
Ахикар,големиотвезирнаАсирија,има60жени,но судбинатаеданемасин.Затоагопосвојувасвојот внукТојгонабиваполнсомудростизнаењеповеќе отколкусолебивода.
1ПриказнатазаХаикарМудриот,везиротнакралот СенахеримизаНадан,синотнасестратанаХаикар Мудрецот
2ИмашееденвезирводеновитенацаротСенахерим, синотнаСарадум,царнаАсиријаиНиневија,мудар човекпоимеХаикар,атојбешевезирнацарот Сенахерим
3Имашепаричнаказна,богатствоимногудобра,и бешевешт,мудар,филозоф,вознаењето,во мислењетоивовладата,иимашеоженетшеесет женииимашеизграденозамокзасекојаоднив 4Нососетотоанемашедетеодникогонаовие жени,коибиможеледабидатнеговинаследници 5Итојбешемногутаженпорадитоа,иеденденги собраастролозитеиученителуѓеиволшебницитеи имјаобјаснисвојатасостојбаинеплодноста 6Атиемурекоа:„Оди,принесижртванабоговитеи молиги,можебидатидадатмомче“
8АтиенемуодговоријанитуедензборИси
9Итојсеврати,гомолешеСевишниотБог,и поверува,молејќиГосогорењевосрцето,велејќи: „О,СевишенБоже,Создателунанебесатаина земјата,осоздателунасèсоздадено!
10Темоламдамидадешмомче,задабидамутешен однегодабидеприсутеннамоетоздравје,дамиги затвориочитеидамезакопа
11Тогашдојдедонегогласкојвели:„Соогледна тоаштосепотпренајнапреднаврежаниликовииим принесувашежртви,затоаќеостанешбездетен својотживотдолговреме
12НоземигоНадансинотнатвојатасестра,и
13ТогашгозедеНадан,синотнасвојатасестра,кој малкуцицашеИимгопредаденаосуммокри
14Иговоспитаасодобрахранаинежнаобукаи свиленаоблека,ипурпурнаитемноцрвенабојаА тојседешенасвиленикаучи.
15АкогаНаданпораснаиодеше,пукајќикако високкедар,гонаучинадобриманириипишување инаукаифилозофија.
16.Помногуденови,царотСенахиримпогледнаво Хакаривидедекамногуостарел,иуштеповеќему рече.
17„Омојчесенпријателе,вешт,доверлив,мудар, управител,мојсекретар,мојвезир,мојканцелари директор;навистинасимногустаринатеженсо години;итвоетозаминувањеодовојсветморада бидеблиску.
18Кажимикојќеимаместовомојатаслужбапосле тебе.'АХакармурече:„Господарумој,некати живееглаватазасекогаш!ТамуеНадансинотна сестрами,гонаправивмоедете.
19Ијасговоспитавигонаучивнасвојатамудрост имоетознаење'
20Ацаротмурече:„ОХаикар!доведигокајмене, даговидам,иакогонајдампогоден,ставигона твоетоместо;иќесиодиш,дасеодморишидаго живеешостатокотодтвојотживотвослатко спокојство'
21ТогашХакаротидеигопретставиНадансинотна својатасестраИтојсепоклониимупосакамоќи
Наданидамугипростишгрешкитезадаможедати служикакоштодоликува“
24Тогашцаротмусезаколнадекаќегонаправи најголемоднеговитеомилениинајмоќенмеѓу неговитепријатели,идекаќебидесонеговосета честипочитИтојмугибакнарацетеисе збогувашесонего
25ИгозедеНадансинотнасестрамусонегоиго седнавосалонитргнадагоподучувадењеиноќе додеканегонатрупасомудростизнаењеповеќе отколкусолебивода
ПОГЛАВЈЕ2
„АлманахнакутриотРичард“одантичкитеденови Бесмртнизаповедизачовечкооднесувањевоврска сопарите,жените,облеката,бизнисот,пријателите Посебноинтереснипоговоркисенаоѓаатво стиховите12,17,23,37,45,47Споредетегостихот 63соделодденешниотцинизам
1Такагонаучи,велејќи:„Осинко!слушнетего мојотговориследетегомојотсоветизапомнете штовелам
2Синемој!акочуешзбор,некаумревотвоетосрце инеоткривајгонадруг,данестанеживјагленида тигоизгоријазикотидапредизвикаболкавотвоето тело,идадобиешсрамидасезасрамишпредБогаи човек.
3Синемој!акосислушнализвештај,негошири;и акосивиделнешто,некажувај.
4Синемој!олеснијасвојатаелоквентностна слушателотинебрзајдаодговориш.
5Синемој!коганештоќечуеш,некријго.
6Синемој!Неотпуштајтезапечатенјазол,не одврзувајтегоинезапечатувајтеразлабавенјазол.
7Синемој!Непосакувајтејанадворешнатаубавина, заштотааслабееипоминува,ночесниотсеќавање траевечно
8Синемој!неканетеизмаминекојаглупаважена сосвојотговор,заданеумрешнајбеднатасмртитаа датезаплеткавомрежатадодеканепаднешвозамка 9Синемој!Непосакувајженаоблеченаво облекувањеисомасти,којаепрезирнаиглупававо душатаТешкоакоѝподаришнештоштоетвое,или ѝгопредадешонаштоевотвојаракаитаатенаведе вогрев,аБогдатисеналути 10Синемој!небидетекакобадемот,заштотојдава лисјапредситедрвја,иплодзајадењепосите,туку бидетекакодудинката,којадаваплодовизајадење предситедрвјаиоставапоситенив 11Синемој!наведнијаглаватаниско,ублажиго гласотибидиљубезениодипоправпатинебиди глупавИнедигајгласкогасесмееш,заштоакосо силенглассеизградикуќа,магаретоќеизгради
говорсочовекнакогомунедостигамудрост 16Синемој!додекачевелотстоинатвојатанога, одисонегонатрње,инаправипатзасвојотсин,за твоетодомаќинствоизатвоитедеца,изатегнетего вашиотбродпреддатргнепоморетоинеговите брановиипотоне,атојнеможезачувани
17Синемој!акобогатиотјадезмија,тиевелат:„Тоа еоднеговатамудрост“,аакосиромавиотјајаде, народотвели:„Однеговатаглад“
18Синемој!сезадоволувасолеботтвојитвојата добра,инегопосакуватуѓиот
19Синемој!Небидиближеннабезумниотине јадејлебсонегоинерадувајсенаневолјитена твоитеближниАкотвојотнепријателтезгреши, покажимудобрина.
20Синемој!човеккојсебоиодБога,плашисеод негоипочитувајго.
21Синемој!неукиотпаѓаисесопнува,амудриоти дасесопненесепотресува,аидападнебрзо станува,аакоеболенможедасегрижизасвојот живот.Но,штосеоднесувадонеукиот,глупавчовек, занеговатаболестнемалек.
22Синемој!акотипријденекојштоепонизокод тебе,одинапредконнегоиостанешдастоиш,аако неможедатиплати,Господаротнеговќетенагради занего.
23Синемој!нештедидаготепашсвојотсин,зашто вадењетонатвојотсинекакоѓубривовоградината, каковрзувањенаустатанаторбичка,каковрзување наѕверовиикакоштрафувањенавратата.
24Синемој!забранигосвојотсинодзлотоинаучи гонаманирипреддасепобунипротивтебеидате доведевопрезирмеѓународотидајаобесиш главатапоулицитеисобиритеидабидешказнетза злотонанеговителошидела
25Синемој!земисидебелволсокожичкаимагаре
28Синемој!небидикакоголодрвобезлисјаштоне расте,тукубидикакодрвопокриеносонеговите лисјаинеговитегранки;зашточовекоткојнемани женанидецаесраменвосветотинивгомразат, какодрвобезлисјаиплодови
29Синемој!бидикакоплоднодрвонапатот,чиј плодгојадатситештоминуваат,аѕверовитена пустинатапочиваатподнеговатасенкаијадатод неговителисја
30Синемој!Секојаовцаштоскитаодсвојотпати однејзинитепридружницистанувахраназаволкот
31Синемој!некажувај:„Мојотгосподаребудала,а јассуммудар“,инекажувајговорнанезнаењеи глупост,заданебидешпрезреноднего
32Синемој!небидиеденодониеслуги,накои нивнитегосподариимвелат:„Бегајоднас!
33Синемој!Немилувајгосвојотробвоприсуство нанеговиотпридружник,заштонезнаешкојоднив накрајотќетибиденајвреден
34Синемој!неплашисеодГосподароттвојкојте создал,заданетимолчи.
35Синемој!направигосвојотговорправедени засладигојазикот;инедозволувајтвојотдругарда газипотвојатанога,заданегазиводругмоментпо твоитегради.
36Синемој!акотепашмударчовексомудрост,тоа ќемудемневоградитекакосуптилночувствона срам;ноакогонапиешнеукиотсостап,тојнитуќе разбере,нитуќечуе.
37Синемој!акоиспратишмударчовекзатвоите потреби,немојдамунаредувашмногу,заштотојќе тијавршиработатакакоштосакаш;наредиму, немадаправиштосакаш.Акотепрататнадело, побрзајдагоисполнишбрзо.
38Синемој!неправинепријателначовекпосилен одсебе,заштотојќетијаземемеркатаиќетисе одмазди.
39Синемој!испитајгосвојотсинисвојотслуга, преддаимгопредадешсвојотимот,заданеги изгубат;заштотојштоимаполнаракасенарекува мудар,дурииакоеглупавинеук,акојимапразна ракасенарекувасиромав,неук,дурииакоекнезна мудреците
40Синемој!Јадевколоцинт,голтнавалоеине најдовништопогоркоодсиромаштијаинемаштија 41Синемој!Научигосвојотсиннаштедливости глад,задаможедобродауправувасосвојотдом
42Синемој!немојдагоучишнеукиотјазикна мудреците,заштотоаќемубидетешко
43Синемој!Непокажувајјасвојатасостојбана твојотпријател,заданебидешпрезреноднего
44Синемој!слепилотонасрцетоепострашноод слепилотонаочите,заштослепилотонаочитеможе дасеводималкупомалку,нослепилотонасрцето несеводиигонапуштаправиотпатиодивокриво начин
45Синемој!подоброесопнувањетоначовекотсо
46Синемој!пријателкојеблизуеподобарод
49Одетемое!бедротонажабатавотвојатаракае подоброодгускавотенџеретонаближниот;иовца блискудотебееподобраодволдалеку;иврапчево твојатаракаеподоброодилјадаврапчињашто летаат;асиромаштијаташтособираеподобраод расфрлањетонамногудобра;иживалисицае
50Синемој!малобогатствоеподоброодрасфрлано богатство
51Синемој!живокучееподоброодмртовсиромав.
52Синемој!сиромавкојправидоброеподобарод богатчовеккојемртоввогревови.
53Синемој!чувајгозборотвотвоетосрце,иќети бидемногу,пачувајјаданејаоткриештајнатана твојотпријател.
54Синемој!неканеизлегувазбородтвојатауста додеканесепосоветувашсосвоетосрце.Инемојда стоишмеѓулуѓетоштосекараат,заштоодлошзбор доаѓакавга,иодкавгадоаѓавојна,аодвојнадоаѓа тепачка,иќебидешпринудендасведочиш;нобегај оттамуиодморисе.
55Синемој!Неиздржувајтечовекпосиленодсебе, тукудобијтетрпеливдух,истрајностиисправно однесување,заштонемаништопоубавоодтоа
56Синемој!Немразигосвојотпрвпријател,зашто вториотможебинемадатрае
57Синемој!посететегосиромавиотвонеговата неволјаизборувајтезанеговоприсуствона султанотипотрудетеседагоспаситеодустатана лавот
58Синемој!Нерадувајсенасмрттанатвојот непријател,заштопомалкуќебидешнеговближен,
62Синемој!Неиздржувајтечовекводеновитена неговатамоќ,нитурекаводеновитенанејзиниот потоп
63Синемој!Небрзајвосвадбатанажената,зашто акоизлезедобро,тааќерече:„Господарумој, намиримисе“;иакосепокажедекаеболно,тааќе гооценионојкојбилпричиназатоа
64Синемој!којеелегантенвофустанот,истеиво говорот;акојималошизгледвооблекувањето,исте ивоговорот
65Синемој!акосинаправилкражба,објавимујана султанотидајмуделоднеа,задасеослободишод него,заштовоспротивноќетрпишгорчина
66Синемој!направипријателсочовекотчијаракае задоволнаиисполнета,инемојдаправишпријател сочовекотчијаракаезатворенаигладна
67Имачетириработивокоинитукралотниту неговатавојсканеможатдабидатсигурни: угнетувањеодвезиротилошавладаиизопачување наволјатаитиранијанадтемата;ичетириработи штонеможатдасесокријат:разумниот,безумниот, ибогатиотисиромашниот'
ПОГЛАВЈЕ3
Ахикарсеповлекуваодактивнотоучествово државнитеработи.Тојгопредавасвојотимотна својотпредавничкивнук.Евејаневеројатната приказназатоакаконеблагодаренрасипниксе претворавофалсификатор.Паметниотзаговордасе заплеткаАхикаррезултирасонеговоосудувањена смрт.ОчигледнокрајотнаАхикар.
1ТакаречеХаикар,икогагизавршиовиезаповеди ипоговоркинаНадан,синотнанеговатасестра,си замислидекаќегизадржисите,инезнаешедека наместотоамупокажувашеумор,презирипотсмев.
2ПотоаХакарседнавосвојатакуќаимугипредаде наНадансиотсвојимот,иробовите,ислугинките,и коњите,идобитокотисèдругоштоимашеи стекнато;амоќтананаддавањеизабранување останаворацетенаНадан
3АХакарседешедасеодморивосвојатакуќа,и одвреме-навремеХакародешеимуоддавашепочит нацаротисевраќашедома 4Сега,когаНадансфатидекамоќтананаложување изабранувањеевонеговарака,јапрезрепозицијата наХаикарисепотсмевашесонегоипочнадаго обвинувасекогашкогаќесепојави,велејќи:„Вујко миХаикаревонеговапослушностисеганезнае ништо“
5Ипочнадагитепаробовитеислугинките,даги продавакоњитеикамилитеидасерасфрласосето онаштогоимашенеговиотвујкоХаикар 6АкогаХакарвидедеканемасожалувањезасвоите слуги,нитузасвојотдом,станаигоизбркаод неговатакуќаииспратидагоизвестицаротдекаги
многутажен
10АНаданимашепомладбратпоимеБенузардан, паХаикаргозедекајсебенаместоНадан,иго воспитаигопочестисонајголемачестИтојмуго предадесетоонаштогоимашеигопоставиза управителнанеговиотдом
11Сега,когаНадансфатиштосеслучи,гообзеде завистиљубомора,ипочнадасежалинасекојшто
СевишниотБогмидадесила,ќејадонесамврзнего несреќатадабидеубиен'
12АНаданпродолжидаразмислувазакаменотна
некоевремеНадангопревртевосвојотумиму напишаписмонаАхис,синотнаШахМудриот, царотнаПерсија,велејќивака:
13„Мир,здравјеисилаичестодСенахирим, асирскиотиНиневијанскиотцар,иоднеговиот везиринеговиотсекретарХаикардотебе,големцар! Некаимапенимеѓуменеитебе.
14Икогаоваписмоќетистигне,акостанешибрзо отидешворамнинатаНисрин,воАсиријаи Ниневија,ќетигопредадамцарствотобезвојнаи безборбенагрупа.'
15ИнапишауштееднописмовоиметонаХакардо египетскиотцарфараонот.„Некаимамирмеѓумене итебе,омоќенцар!
16Аковомоментоткогаоваписмоќестигнедотебе, станешиотидешвоАсиријаиНиневијаво рамнинатаНисрин,ќетигопредадамцарствотобез војнаибезборба“
17АпишувањетонаНаданбешесличнона пишувањетонанеговиотвујкоХаикар
18Потоагисвиткадветебуквиигизапечатисо печатотнасвојотвујкоХаикар;тиесепакбеаво царскатапалата
19Тогашотидеинапишаписмоодкралотдосвојот
20ОХаикар,когаќетистигнеоваписмо,собериги
22Потоагозапечатиписмотоигоиспратидо ХаикарпрекуеденодслугитенацаротИгозеде друготописмоштогонапиша,гораширипредцарот, мугопрочитаимугопокажапечатот
23Акогагослушнацаротштоевописмото,се збунисоголемазбунетостисеразгневисоголеми жестокгнев,ирече:„Ах,јапокажавсвојатамудрост! штомунаправивнаХаикарштоимгинапишаовие писманамоитенепријатели?Далиеовамоја наградаоднегозамоитепридобивкизанего?'
24АНаданмурече:„Нетагувај,царе!нитудасе лутиме,нодаодимеворамнинатаНисринида видимедалиприказнатаевистинитаилине“
25ТогашНаданстананапеттиотден,гизедецарот, војницитеивезирот,иотидоавопустинатаво рамнинатаНисринИцаротпогледна,иете!Хаикар ивојскатабеанаредени
26АкогаХакарвидедекакралотетаму,се приближииѝдадезнакнавојскатадаседвижикако вовојнаидасеборивонизапротивкралоткакошто сенајдевописмото,незнаејќикаквајамаископал Наданнего
27ИкогацаротговидечинотнаХаикар,гообзеде вознемиреност,ужасизбунетост,исеразгневисо големгнев.
28АНаданмурече:„Далисивидел,господарумој царе!штонаправиовојјадник?нонеселутиине тагувајинеболи,тукуодивосвојатакуќаиседни напрестолотсвој,ијасќетигодоведамХаикар врзаниврзансосинџири,ибезмакаќегоизбркам твојотнепријателодтебе“.
29Ицаротсевратинасвојотпрестол,разгневен порадиХаикар,иништоненаправивоврскасонего. АНаданотидекајХаикаримурече:„Валах,овујко! Царотнавистинасерадуванатебесоголемарадост итиблагодариштогонаправионаштотиго заповеда.
30Исегатојмеиспратикајтебезадаможешдаги отпуштишвојницитенанивнитедолжностиида дојдешкајнегосорацетеврзанизадтебеинозете врзанисосинџири,задаможатамбасадоритена фараонотдаговидаттоа,ицаротдабидесеплашеа однивиоднивниотцар“
31ТогашХакародговориирече:„Дасеслушазначи дасеслушаш“Итојведнашстана,мугиврзарацете задсебеимугиврзанозетесосинџири
32АНадангозедеиотидесонегокајцаротИкога Хакарвлезепредцарот,тојсепоклонипреднегона земјаимупосакамоќивеченживотнацарот
33Тогашцаротрече:„ОХаикар,мојсекретар, управителнамоитеработи,мојканцелар,владетел намојатадржава,кажимикаквозлотинаправив штоменаградисоовагрознодело 34Потоамугипокажааписматавонеговотописмо исонеговиотпечатИкогаХаикарговидетоа, екстремитетитемузатреперијаијазикотведнашму бешеврзан,итојнеможешедапроговоринитузбор одстрав;нојаспуштиглаватаконземјатаибеше
37ТакавелираскажувачотИиметонамечувалец бешеАбуСамикАцаротмурече:„О,мечувале! стани,оди,отцепиговратотнаХаикарнаврататаод неговатакуќаифрлијаглаватаоднеговототелосто лакти“
38ТогашХакарклекнапредцаротирече:„Нека живеемојотгосподар,царотзасекогаш!иакосакаш дамеубиеш,некатисеисполнижелбата;изнам деканесумвиновен,нозлобниотчовексакадададе сметказасвојатазлоба;сепак,господарумојцар!Те моламтебеитвоетопријателство,дозволимуна мечувалецдаимгодадемоетотелонамоитеробови, задамепогребаат,атвојотробнекатибидежртва“
39Царотстанаимузаповеданамечувалецда
40Иведнашимзаповеданасвоитеслугидагоземат Хаикаримечувалецотидаодатсонегоголзадаго убијат.
41АкогаХакарсосигурностзнаешедекатребада бидеубиен,испратикајсвојатаженаиѝрече: „Излезиизапознајме,инекаимасотебеилјада младидевици,иоблечигивопурпурнинаметкии свилазадаплачатзаменепредмојатасмрт.
42Иподготвитрпезазамечувалецотизанеговите слуги.Иизмешајтемногувино,задапијат.'
43Итаанаправисèштоѝзаповедатој.Итаабеше многумудра,паметнаипретпазлива.Ијаобедини сетаможнаучтивостиучење.
44Икогапристигнавојскатанакралоти мечувалецот,јанајдоамасатапоставенаворед,и винотоираскошнителовци,ипочнаадајадатида пијатдодеканесенапијатинесенапијат.
45ТогашХакарготргнамечувалецотнастранаод четатаирече:„ОАбуСамик,зарнезнаешдекакога кралотСархадум,таткотонаСенахерим,сакашеда теубие,тезедовитескријанаедноместододека гневотнацаротстивнаитојтепобара?
46Икогатедоведовкајнего,тојсерадувашена тебе,асегасетисенамилосташтотијанаправив 47Изнамдекацаротќесепокаезаменеиќесе налутисоголемгневпорадимоетопогубување 48Заштојаснесумвиновен,икогаќемеизведеш
51Ифрлијаглаватанегованастолактиоднеговото тело,идајмуготелотонамоитеробовизадаго погребаатИќемисоберешголемобогатство
52Амечувалецотнаправикакоштомузаповеда Хаикар,иотидекајцаротимурече:'Некатиживее главатазасекогаш!'
53ТогашженатанаХаикарсекојанеделамуго спушташевоскривалиштетоонаштомубеше доволно,иникојнезнаешезатоаосвентаасамата
54Иприказнатабешеобјавена,повторенаи распространетанасекоеместозатоакакоХаикар Мудрецотбешеубиенимртов,ицелиотнарододтој градтагувашепонего
55Атиеплачеаирекоа:„Алзатебе,оХаикар!иза твоетоучењеитвојатаучтивост!Колкуетажноза тебеизатвоетознаење!Кадеможедасенајдедруг какотебе?икадеможедаимачовектолку интелигентен,толкуучен,толкувештвовладеењето штоќеличинатебезадаможедагопополнитвоето место?'
56Но,царотсепокајазаХаикар,инеговото покајаниенемудонесеништо
57ТогашгоповикаНаданимурече:„Одииземиги сосебепријателитеиоплачииплачизасвојотвујко Хаикар,иоплакувајпонегокакоштоеобичај, почитувајќимугоспоменот“.
58НокогаНадан,безумниот,неукиот,тврдоглавиот, отидевокуќатанасвојотвујко,тојнитуплачеше, нитутагуваше,нитуплачеше,тукусобрабездушни иразвратнилуѓеитргнадајадеипие.
59ИНаданпочнадагифаќаслугинкитеиробовите наХаикар,игиврзаигимачешеигинапивашесо болнопипење.
60Атојнејапочитувашеженатанасвојотвујко, којаговоспитакакосвоемомче,тукусакашетаада падневогревсонего.
61НоХаикарбешепресеченвоскривалиштето,иго слушнаплачотнасвоитеробовиинасвоитесоседи, игофалешеСевишниотБог,Милостивиот,исе заблагодаруваше,исекогашсемолешеиГомолеше СевишниотБог
62Имечувалецотдоаѓашеодвреме-навремекај Хаикардодекабешесредескривалиштето,аХакар доаѓашеигомолешеИтојгоутешиимупосака спасение
63Икогаводругиземјибешеобјавенаприказната декаХаикарМудрецбилубиен,ситекралевибеа ожалостениигопрезираатцаротСенахирим,и жалеазаХаикар,којрешавазагатки ПОГЛАВЈЕ4
„ЗагаткитенаСфингата“Штонавистинасеслучисо АхикарНеговотовраќање 1АкогаегипетскиотцарсеуверидекаХакаре убиен,веднашстанаимунапишаписмонацарот Сенахирим,потсетувајќигонамирот,здравјето, силатаичесташтопосебнотипосакуваме,мојот
2Сакавдаизградамзамокмеѓунеботоиземјата,и
3Потоагозапечатиписмотоимугоиспратина Сенахирим
4Тојгозеде,гопрочитаиимгодаденасвоите везириинаблагородницитеоднеговотоцарство,и тиебеазбунетиизасрамени,атојсеразгневисо големгневисезачудикакодапостапи
5Потоагисобрастарцитеиучените,мудрецитеи филозофите,игатачитеиастролозитеисекојшто бешевонеговатаземја,иимгопрочитаписмотои имрече:„Којодвассакаодикајфараонот, египетскиотцариодговоримунанеговите прашања?'
6Атиемурекоа:„Господарунашцар!знајдека неманикојвотвоетоцарствокојгипознаваовие прашањаосвенХаикар,твојотвезирисекретар 7Но,ниенемамевештинавотоа,освенаконее Надан,синотнанеговатасестра,заштотојгонаучи насетасвојамудрост,учењеизнаењеПовикајтего кајсебе,можебитојможедагоодврзеовојтврд јазол.
8ТогашцаротгоповикаНаданимурече: „Погледнигооваписмоисфатиштоимавонего“.И когаНадангопрочита,рече:„Огосподару!којможе даизградизамокмеѓунеботоиземјата?'
9ИкогацаротгослушнаговоротнаНадан,се нажалисоголемаисилнатага,исесимнаодсвојот престолиседнавопепелта,ипочнадаплачеида плаченадХаикар.
10Кажувајќи:„Отагамоја!ОХаикар,којгизнаеше тајнитеизагатките!Тешкомизатебе,оХаикар!О учителунамојатаземјаивладетелунамоето царство,кадедагонајдамтвоетослично?ОХаикар, учителунамојатаземја,кадедасеобратамзатебе? тешкоменезатебе!какотеуништив!игослушав разговоротнаглупаво,неукомомчебеззнаење,без религија,безмашкост
11Ах!иповторноАхзасебе!којможедамитедаде самоеднашилидамикажедекаХаикарежив?ијас бимујадалполовинатаодмоетоцарство 12Одкадемиеова?Ах,Хаикар!задатевидамсамо еднаш,задасенаситамодгледањевотебеи уживањевотебе
13Ах!О,мојататагазатебедоситевремиња!О
господареубиен,ајаспостапивспротивнона твојатазаповед“
17Тогашцаротмурече„Тешкотебе,оАбуСамик, штопостаписпротивнонамојатазаповед?
18Амечувалецотмурече:„Господарумој!тими заповедадагоубијамХаикар,ајасзнаевдекаќесе покаешзанегоидекамубешенанесенанеправда,и госкривнаодреденоместоиубиведеноднеговите робови,атојсегаебезбеденвоцистерна,иакоми заповедаш,ќетигодоведам“
19Имуречецарот„Тешкотебе,оЕбуСамик!тиме исмејувашеијассумтвојгосподар' 20Амечувалецотмурече:„Не,тукупоживототна твојатаглава,господару!Хаикаребезбеденижив' 21Икогацаротјаслушнатааизјава,сеуверивотоа, иглаватамузаплива,исеонесвестиодрадост,иим заповедадагодоведатХаикар 22Атојмуреченамечувалец:„Одоверливслуга! акотвојотговоревистинит,јасќетезбогатамиќе говоздигнамтвоетодостоинствонадонанасите твоипријатели“.
23Имечувалецотодешесорадостдодеканедојде вокуќатанаХаикарИјаотвориврататана скривалиштето,ислезеигонајдеХаикаркакоседи, какогославиБогаиМублагодари.
24Атојмувикна,велејќи:„ОХаикар,јасдонесувам најголемарадост,среќаирадост!
25АХакармурече:„Какваевеста,оЕбуСамик?И тојмукажасèзафараонотодпочетокдокрај.Потоа гозедеиотидекајцарот.
26Икогацаротпогледнавонего,говидево состојбанасиромаштија,идеканеговатакоса
пораснакаконадивиѕверови,анеговитеноктикако канџинаорел,идеканеговототелобешеизвалкано сопрашина,бојатананеговотолицесепромении избледеисегабешекакопепел.
27Акогаговидецарот,сенажалипорадинегои веднашстана,гопрегрна,гобакнаиплачешенад негоирече:„ФаламунаБога!којтевратикајмене.'
28ТогаштојгоутешиигоутешиИјасоблече својатаоблекаијаоблеченамечувалец,ибеше многумилостивконнего,имудадеголемо богатство,игоупокоиХаикар
29ТогашХакармуреченацарот:„Некаживеемојот господар,царотзасекогаш!Тоаседелатанадецата насветотОдгледавпалмазадасепотпрамнанеа,а таасенаведнанастранаимефрлинадолу
30Но,Господарумој!бидејќисепојавивпредтебе, неканетеугнетувагрижата!Ацаротмурече: „БлагословендаеБог,Којтипокажамилости знаешедекатиенанесенанеправда,итеспасиите избавиодубивање
31Ноодивотоплабања,избричијаглавата,исечи гиноктите,пресоблечисеизабавувајсевопериод одчетириесетдена,задаможешдасинаправиш
Писмотона„гатанки“муеприкажанонаАхикар МомчињатанаорлитеПрвотовозењесо„авион“ ТргнивоЕгипетАхикар,дасебидечовексо мудростимаисмислазахумор(стих27)
1Инаправикакоштомузаповедацарот,пасе одморичетириесетдена
2Потоајаоблечесвојатанајубаваоблекаиотиде јавајќикајцарот,сосвоитеробовизаднегоипред него,радосенивоодушевен
3Но,когасинотнанеговатасестраНаданразбра штосеслучува,гозафатистравиужас,итојсе збуни,незнаејќиштодаправи.
4ИкогаХакарговидетоа,влезекајцаротиго поздрави,атојмувозвратиигонатерадаседне покрајнего,велејќиму:
„О,миламојаХаикар!погледнигиовиеписмашто нигииспратиегипетскиотцар,откакочудекаси убиен.
5Тиенѐразгоријаинѐпобедија,амногулуѓеод нашатаземјапобегнаавоЕгипетодстравод даноцитештогииспратиегипетскиотцардагибара однас.
6ТогашХакаргозедеписмото,гопрочитаија разбранеговатасодржина.
7Потоамуреченацарот.„Нелутисе,господарумој! ЌеодамвоЕгипетиќемугивратамодговоритена фараонот,ќемугопокажамоваписмоиќему одговорамзаданоцитеиќегивратамситешто побегнале;иќегизасрамамтвоитенепријателисо помошнаСевишниотБогизасреќанатвоето царство'
8ИкогацаротгослушнаовојговородХаикар,се радувашесоголемарадост,инеговотосрцесе рашириимупокажамилост 9АХакармуреченацарот:„Дајмиодложувањеод четириесетденазадагоразгледамовапрашањеида госредам“Ицаротгодозволитоа
десетлакти,додеканесенавикнатинесешколуваат натоа;исеиздигнаапоцелатадолжинанајажето додеканестигнаадонебото;момчињатасенагрб Потоагипривлечеконсебе
12ИкогаХакарвидедеканеговатажелбасе исполни,имзаповеданамомчињатадекакогаќеги однесатнанебото,давикаат,велејќи:
13„Донесетениглинаикамен,задамуизградиме дворецнацаротфараон,заштосмебезработа“
14АХаикарникогашнезавршилсонивновежбање ивежбањедодеканејадостигналенајголемата можнаточка(навештина)
15Потоагиостави,отидекајцаротимурече: „Господарумој!работатаезавршенаспоредтвојата желбаСтанисоменезадатигопокажамчудото'
16ТогашцаротизраснаиседнасоХаикар,отидена широкоместоииспратидагидонесеорлитеи момчињата,аХаикаргиврзаигипуштивовоздухот поцелатадолжинанајажињата,итиепочнаада викааткакогиимашепоученоПотоагипривлече консебеигиставинанивнитеместа.
17Ицаротиониештобеасонегосечудеасо големочудо:ицаротмугобакнаХаикармеѓуочите имурече:„Одивомир,возљубенмој!Огордостна моетоцарство!воЕгипетиодговоринапрашањата нафараонотипобедигососилатанаСевишниот Бог.'
18Тогаштојсепростиоднего,гизеденеговите трупиинеговатавојска,младителуѓеиорлите,и отидевоегипетскитеживеалишта;икогастигна,се свртеконцарскатаземја.
19ИкоганародотнаЕгипетдознадекаСенахирим испратилчовекодсвојоттаенсоветдаразговарасо фараонотидаодговоринанеговитепрашања,муја пренесоавестанацаротфараон,атојиспратигрупа своисоветницидагодоведатпреднего..
20Атојдојдеивлезекајфараонотимусепоклони какоштоедостојнодаимсеправинацаревите 21Атојмурече:„Господарумојцар!Царот Сенахиримтепоздравувасоизобилствонамир,сила ичест
22Итојмеиспратимене,којсумеденоднеговите робови,задатиодговорамнатвоитепрашањаида јаисполнамсетатвојажелба:заштотииспратида барашодмојотгосподарцаротчовеккојќети изградизамокмеѓунеботоиземјата
23ИјассопомошнаСевишниотБогисотвојата благороднамилостисосилатанамојотгосподар, царот,ќетигоизградамкакоштосакаш
24Но,господарумојцар!онаштогокажавонегоза даноцитенаЕгипетзатригодини-сегастабилноста наедноцарствоестрогаправда,иакопобедиши мојатараканемавештинадатиодговори,тогаш мојотгосподар,царотќетииспратиданоциштоги спомна
25Иакотиодговорамнатвоитепрашања,ти останувадамуиспратишнамојотгосподар,царот, сѐштосиспомнал'
26Икогафараонотгослушнатојговор,сезачудии сезбуниодслободатананеговиотјазики
27Ацаротфараонмурече:„Човеку!какосевикаш?' Атојрече:„ТвојотслугаеАбикам,ајасмаламравка одмравкитенацаротСенахирим“
28Афараонотмурече:„Далитвојотгосподар немашенекојповисокодостоинствоодтебе,дами испратималамравкадамиодговориидаразговара сомене?
29АХакармурече:„О,господарумојцар!Бисакал СевишниотБогдагоисполнамонаштогомислиш, заштоБогесослабитезадагипосрамисилните' 30Тогашфараонотзаповедадамуподготват живеалиштенаАбикамидамудадатхрана,месои пијалокисèштомутреба
31Акогасезаврши,триденапотоафараонотсе облечевопурпурнаицрвенабојаиседнанасвојот престол,аситенеговивезириикнезовитена неговотоцарствостоејасоскрстенираце,со стапалатаспоениисонаведнатиглави.
32ИфараонотиспратидагоземеАвикам,икогаму гопретставија,тојсепоклонипреднегоијабакна земјатапреднего.
33Ацаротфараонмурече:„ОАбикам,накого личамјас?аблагородницитенамоетоцарство,на коголичат?'
34АХакармурече:„Господарумојроднина,тиси какоидолотБел,аблагородницитенатвоето царствосекаконеговислуги.
35Тојмурече:„Одиивратисеутреовде!“Така Хакаротидекакоштомузаповедацаротфараон.
36.УтредентаХаикаротидекајфараонот,се поклониизастанапредцарот.Ифараонотбеше облеченвоцрвенабоја,аблагородницитебеа облеченивобело.
37Афараонотмурече:„ОАбикам,накоголичам јас?аблагородницитенамоетоцарство,накого личат?'
38ААбикаммурече:„Господарумој!тисикако сонцето,атвоитеслугисекаконеговитезраци'А фараонотмурече:„Одивосвоетоживеалиштеи дојдиутреовде!“
39Тогашфараонотмузаповеданасвојотдвордасе облечечистобело,афараонотсеоблечекакониви седнанасвојотпрестол,иимзаповедадагодонесат ХаикарИтојвлезеиседнапреднего
40Афараонотмурече:„ОАбикам,накоголичам јас?амоитеблагородницинакоголичат?'
41ААбикаммурече:„Господарумој!тисикако
42Тогашфараонотимзаповеданасвоитеслугида
43Атојрече:„ОАбикам,накоголичамјас?имоите војски,комумусеслични?'Атојрече:„Господару мој!тисикакомесецаприл,атвоитевојскисекако неговитецвеќиња'
44Икогацаротгочутоа,сеизрадувасоголема радостирече:„ОАбикам!првиотпатмеспоредисо идолотБел,амоитеблагородницисонеговитеслуги
45Иповторпатмеспоредисосонцето,амоите благородницисосончевитезраци
46Ипотретпатмеспоредисомесечината,амоите благородницисопланетитеиѕвездите
47Ичетвртипатмеспоредисомесецаприл,амоите благородницисонеговитецвеќињаНо,сега,о Абикам!кажими,господарутвој,царСенахирим,на коголичи?инеговитеблагородници,накоголичат?'
48АХакаризвикасосиленгласирече:„Данемие дагоспомнаммојотгосподар,царот,итидаседиш насвојотпрестолНо,станинанозезадатикажам коголичимојотгосподар,царот,икаконеговите благородници'
49Ифараонотбешезбунетодслободатанасвојот јазикинеговатасмелоствоодговоротТогаш фараонотстанаодсвојотпрестол,застанапред Хаикаримурече:„Кажимисега,задавидамкогое твојотгосподар,царот,инеговитеблагородници,на коиимсеслични.
50АХаикармурече:„МојотгосподареБогна небото,анеговитеблагородницисемолњитеи громовите,акогасакадуваветровиипаѓадожд.
51Изаповеданагромот,исветнуваиврне,иго држисонцето,атоанејадаванеговатасветлина,и месечинатаиѕвездите,итиенекружат.
52Итојзаповеданабурата,итаадуваипаѓадожди тојгогазиаприлигиуништуванеговитецвеќињаи неговитекуќи.'
53Акогафараонотгослушнаовојговор,сезбуни многуисеразгневисоголемгневимурече: „Човеку!кажимијавистинатаикажимикојси навистина“.
54Итојмујакажавистината„ЈассумХаикар, писарот,најголемиотодтајнитесоветницинакралот Сенахерим,ијассумнеговвезиригувернерна неговотокралствоинеговканцелар“
55Атојмурече:„Тијакажавистинатавоовие зборовиНо,слушнавмезаХаикар,декацарот Сенахиримгоубил,нотисечинидекасиживи здрав“
56АХакармурече:„Да,такабеше,нофалбамуена Бога,којзнаештоескриено,заштомојотгосподар, царотзаповедадамеубијат,итојповерувана зборотнарасипничкителуѓе,ноГосподгоизбави јас,иблаженеонојкојсенадеванаНего' 57ИфараонотмуреченаХаикар:„Оди,утребиди овде,икажимизборштоникогашнесумгочулод моитеблагородници,нитуодлуѓетоодмоето царствоиодмојатаземја
1АХакаротидевосвоетоживеалиштеинапиша писмо,велејќивонеговака:
2ОдасирскиотцарСенахиримиНиневијана фараонот,египетскиотцар
3„Мирсотебе,братемој!ионаштотиго објавувамесооваедекабратимапотребаодбратси ицаревиеденоддруг,амојатанадежодтебеедека ќемипозајмишдеветстотиниталантизлато,зашто митребазанапојувањенанекоиодвојниците,зада можамдагопотрошамнанивИпомалкуќетиго испратам'
4Потоагосвиткаписмотоиутредентамуго предаденафараонот
5Акогаговидетоа,сезбуниимурече:„Навистина, одникогонесумслушналнештосличнонаовој јазик
6ТогашХакармурече:'Навистина,оваедолгшто мугодолжишнамојотгосподар,царот.'
7Ифараонотгоприфатитоа,велејќи:„ОХаикар, таквитетисечеснитевослужбатанацаревите.
8НекаеблагословенБог,Којтенаправисовршенво мудростаитеукрасисофилозофијаизнаење.
9Исега,оХаикар,остануваонаштогопосакуваме одтебе,дагоизградишкакозамокмеѓунеботои земјата.'
10ТогашХаикаррече:„Дасеслушаедасеслуша. ќетиизградамзамокспоредтвојатажелбаиизбор; но,господару,јасниподготвувамварикамен,глина иработници,иимамвештиградителикоиќети градаткакоштосакаш“.
11Ицаротмуподготвисетотоа,иотидоана широкоместо;иХаикаринеговитемомчињадојдоа кајнего,игизедесосебеорлитеимладите;ицарот иситенеговиблагороднициотидоаицелиотградсе собразадавидатштоќеправиХакар
12ТогашХаикаргипуштиорлитеодкутиите,ги врзамладинцитенагрб,гиврзајажињатазанозете наорлитеигипуштивовоздухИсеиздигнаа нагоре,додеканеостанаамеѓунеботоиземјата 13Имомчињатапочнаадавикаат,велејќи:„Донеси
14Амноштвотобешезачуденоизбунето,исе
господар,кралот,ќеизградишенеколкузамоциво еденден'
18Афараонотмурече:„Оди,Хаикар,восвоето живеалиштеиодморисе,заштосеоткажавмеод изградбатаназамокот,аутредојдикајмене“
19ТогашХакаротидевосвоетоживеалиштеиутре сепојавипредфараонотАфараонотрече:„О Хаикар,каквавестимазакоњотнатвојотгосподар? зашто,когаќеседоближивоземјатанаАсиријаи Ниневија,инашитекобилиќегослушнатнеговиот глас,гифрлаатсвоитемлади' 20ИкогаХакаргослушнаовојговор,отиде,зеде мачка,јаврзаипочнадајакамшикувасонасилно камшикувањедодеканегослушнааЕгипќаните,и отидоаимукажаанацаротзатоа 21ИфараонотиспратидагоземеХаикаримурече: „ОХаикар,зоштотакагокамшикувашиготепаш тојнемѕвер?
22АХакармурече,господарумојцар!Навистина, тааминаправигрозноделоигозаслужиоватруење икамшикување,заштомојотгосподар,царот Сенахириммидадеубавкур,атојимашесилен вистинскигласигизнаешечасовитенаденоти ноќта.
23Амачкатастанауштеовааноќ,ѝјаотсече главатаисиотиде,ипорадитоаделојасјапочестив соваквототруење'.
24Афараонотмурече:„ОХаикар,одсетоова гледамдекастареешисивотвојатаропство,зашто меѓуЕгипетиНиневијаимашеесетиосум парасанзи,икакотааотидеовааноќиотсечеглавата накуротидасевратиш?'
25АХакармурече:„Господарумој!когабиимало толкаворастојаниемеѓуЕгипетиНиневија,какоби можелетвоитекобилидаслушнаткогакоњотна мојотгосподар,царотзамајуваигифрланивните млади?икакоможешегласотнакоњотдастигнедо Египет?'
26Когафараонотгослушнатоа,знаешедекаХакар одговорилнанеговитепрашања
27Афараонотрече:„ОХаикар,сакамдами направишјажињаодморскиотпесок“
28АХакармурече:„Господарумојцар!
29ТогашХаикаротидедозадниотделодкуќата,и отворидупкинанерамниотбрегнаморето,изеде грстпесоквораката,морскипесок,икогасонцето изгреаинавлезеводупките,сераширипесокотна сонцедодеканестанакакодаеплетенкакојажиња
30АХакаррече:„Заповедајгитвоитеслугидаги зематовиејажиња,икогаидапосакаш,ќети исткаамтаквикаконив“
31Афараонотрече:„ОХаикар,овдеимаме воденичкикаменитојескршенисакамдаго сошиеш“
32ТогашХакарпогледнавонегоинајдедругкамен
33Атојмуреченафараонот:„Господарумој!Јас сумстранец:инемамалатзашиење
34Но,сакамдаимзаповедамнатвоитеверни чевларидасечатшилаодовојкамен,задаможамда
Бог,Којтијададеоваадуховитостизнаење'
36ИкогафараонотвидедекаХаикаргопобеди,и мугивратиодговорите,веднашсевозбудииим заповедадамусобераттригодишниданоциидаги донесатвоХаикар
37ИгисоблечеоблекитеигиоблеченаХакар,на неговитевојнициинанеговитеслуги,имугидаде трошоцитезанеговотопатување
38Атојмурече:„Одивомир,силананеговиот господаригордостнанеговителекари!ималинекој одсултанитетвојсличен?поздравигомојот господар,царотСенахирим,икажимукакому испративмедарови,заштоцаревитесезадоволнисо малку'
39ТогашХакарстана,гибакнарацетенацарот фараон,јабакназемјатапреднего,имупосакасила
нитуеденнашсонародниквоЕгипет.'
40Ифараонотстанаииспратигласницида
народотнаАсиријаилиНиневијаданеостанево земјатаЕгипетска,тукудаодатсоХаикар.
41ТогашХакаротидеисеодвоиодцаротфараони отиде,барајќијаземјатаАсиријаиНиневија;иимал некоибогатстваиголемобогатство.
42АкогадојдевестанацаротСенахеримдекадоаѓа Хакар,тојизлезедагопречекаисерадувашепоради негомногусоголемарадост,гопрегрна,гобакнаи мурече:„Добредојдовтедома,роднини!мојотбрат Хаикар,силатанамоетоцарствоигордостанамоето царство.
43Прашајштобисакалодмене,дурииакојасакаш половинатаодмоетоцарствоиодмојотимот.'
44ТогашХакармурече:„О,господарумојцар, живејзасекогаш!Покажимилост,господарумојцар! наАбуСамикнаместомене,заштомојотживот бешеворацетенаБогаивонеговите'
45ТогашцаротСенахиримрече:„Честатие,о,мој саканХаикар!ЌејанаправамстаницатанаАбу СамикмечувалецповисокаодситемоиТајни советницииодмоитеомилени“
46Тогашцаротпочнадагопрашувакакосеснаоѓал
49Господарумој!штоможамданаправамсо богатствотоислично?ноакосакашдамипокажеш милост,дајмигоНадан,синотнасестрами,задаму возвратамзатоаштомигонаправи,идајмија неговатакрвимеоставибезвина“
50АцаротСенахиримрече:„Земиго,тиго дадов!“АХаикаргозедеНадан,синотнасестраму, мугиврзарацетесожелезнисинџириигоодведево своетоживеалиште,муставитежокоградананозете иговрзасоцврстјазол,иоткакоговрзатакаго фрливотемнасоба,покрајместотоза пензионирање,игопоставиНебу-Халзастражар наднегодамудавапоеденлебималкуводасекој ден
ПОГЛАВЈЕ7
ПараболитенаАхикарвокоигозавршува образованиетонасвоитевнуциВпечатливи споредбиАхикаргонарекувамомчетоживописни имиња.ТуказавршуваприказнатазаАхикар.
1ИсекогашкогаХаикарвлегувашеилиизлегуваше, тојгокарашеНадан,синотнанеговатасестра, велејќимумудро:
2ОНадан,моемомче!Тинаправивсèштоедоброи добро,атименаградизатоасогрдоилошоисо убивање.
3„Осинко!вопоговоркитесевели:Којнеслушасо уво,ќегонатераатдаслушасоврат.
4АНаданрече:'Заштомиселутиш?'
5АХакармурече:„Затоаштотевоспитавите научив,теоддадовпочитипочититенаправив голем,итевоспитавсонајдобротоодгледувањеите седнавнамоетоместозадабидешмојнаследникво светот,атимеубивашеимивозвратисомојата пропаст.
6НоГосподзнаешедекамисеонеправда,име спасиоднајаваташтомијанареди,заштоГосподги лечискршенитесрцаигиспречувазавидливитеи горделивите
7Омоемомче!тибешезаменекакоскорпијатакоја когаќеудривомесинг,јапрободува
8Омоемомче!тисикакогазелаташтогијадеше коренитеналудилото,атоамидодадеденесиутре ќепотемнатвомоитекорени“
9Омоемомче!сибилкајкојговиделсвојотдругар голвостуденотозимсковреме;атојзеделаднавода игополи
10Омоемомче!тибешезаменекакочовеккојзеде каменигофрлинанеботозадагокаменувасвојот ГосподсонегоИкаменотнеудри,инестигна доволновисоко,тукустанапричиназавинаигрев 11Омоемомче!акомепочестешеимепочитуваше игислушашемоитезборови,ќебешемојнаследник иќевладеешенадмоитедоминации 12Синемој!знајдекаакоопашкатанакучетоили насвињатабибиладолгадесетлакти,немадасе приближидовредностанакоњот,дуриидаекако
14Синемој!тибешезаменекакостапицапоставена
Бога“
15Ачуруготистотакајапраша:„Каквоепарчето дрвоштогодржиш?Замкатарече:„Тоаемладдаб накојсепотпирамзавременамолитвата“
16Чудотрече:„Аштоетоавотвојатауста?Замката рече:„Тоаелебихранаштогиносамзаситегладни исиромашништомисеприближуваат“
17Чудотрече:„Сегаможелидадојдамидајадам, заштосумгладен?Истапицатамурече:„Излези напред!Исеприближичуруготзадајаде
18Ностапицатаизникнаијафатичуруготзавратот 19Ачуруготодговорииѝреченастапицата:„Ако тоаетвојотлебзагладниот,Богнејаприфаќа твојатамилостинаитвоитедобридела 20Аакотоаетвојпоститвоимолитви,Богнего прифаќаодтебенитутвојотпостнитумолитвата,и Богнемадагоусовршионаштоедоброзатебе."
21Омоемомче!тибешезаменелавкојседружеше сомагарето,амагаретоизвесновремеодешепред лавот;иеденденлавотникнанамагаретоигоизеде. 22Омоемомче!тибешезаменекакочорбаџијаво житото,заштотоанеправиништодобро,тукуја расипувапченицатаијаглода.
23Омоемомче!тибешекакочовеккојпосеалдесет мерипченица,икогабешевременажетвата,тој стана,јаожнееше,јасобра,игоистисна,исе трудешенаднеадокрајниграници,ииспаднадекае десетмери,агосподаротмурекол:„Омрзливо!не сипорасналинесисенамалил“.
24Омомчемое!тибешезаменекакоеребицаташто бешефрленавомрежата,атаанеможешедасе спаси,ноимвикашенаеребицитедагифрлисосебе вомрежата
25Синемој!тибешекајменекакокучетоштобеше ладноивлезевогрнчарскатакуќадасестопли 26Икогасезагреа,почнадалаепонив,итиего избркааиготепаа,заданегикасне
27Синемој!тибешекајменекакосвињаташто влезевотоплабањасоквалитетнилуѓе,акога излезеодтоплатабања,видегнаснадупкаисе спуштиисезавивонеа
28Синемој!тибешезаменекакокозаташтоимсе придружинасвоитедругаринапатконжртватаине
32Омоемомче!тибешезаменекакодрвочии гранкигисечеа,атоаимрече:„Аконештоодмене небешевовашираце,навистинанемашедаможете дамеисечете“
33Омоемомче!тисикакомачкатанакојаирекоа: „Оставигокрадењетододеканетинаправиме синџиродзлатоинетенахранимесошеќери бадеми“
34Атаарече:„Несумзаборавенаназанаетотна таткомиимајками“
35Синемој!тибешекакозмијаташтојавашенатрн когабешесредрека,агивидеволкирече:„Пакна зло,акојепопалаводнивнекагиводиидвајцата“
36Азмијатамуреченаволкот:„Јагнињата,јарците иовцитештосигијадешецелживот,далиќеги вратишнанивнитетатковциинанивнитеродители илине?
37Волкотрече:„Не“Азмијатамурече:„Мислам декапослеменетисинајлошоднас“
38Омоемомче!Јастехраневсодобрахрана,ати неменахранисосувлеб.
39Омоемомче!Тидадовзашеќеренаводапији добарсируп,атинемидадеводаодбунаротда пијам.
40Омоемомче!Јастенаучивитевоспитав,атими ископаскривалиштеимесокри.
41Омомчемое!Тевоспитавсонајдоброто воспитувањеитетрениравкаковисоккедар;атиме извиткувашеинаведна.
42Омоемомче!Сенадевавдекаќемиизградиш утврдензамок,задабидамскриенодмоите непријателивонего,итистаназаменекаконекој штосезакопуваводлабочинитеназемјата;но Господсесмилуванаменеимеизбавиод лукавствототвое.
43Омоемомче!Типосакавдобро,атименагради созлоиомраза,асегаќетигиоткинамочите,ќети направамхраназакучиња,ќетигоотсечамјазикоти ќетијасимнамглаватасоострицатанамечот.ида тенадоместизатвоитегнаснидела'
44АкогаНадангослушнаовојговородсвојот вујкоХаикар,рече:„О,чичкомој!постаписомене споредтвоетознаењеипростимигигревовите, заштокојзгрешилкакоменеиликојпростувакако тебе?
45Примиме,вујкомој!Сегаќеслужамвотвојата куќа,ќегидотерамтвоитекоњи,ќегоизметам изметотнатвојотдобитокиќегипасамтвоитеовци, заштојассумзлиот,атисиправедникот:јас виновникот,атипростуваш 46АХакармурече:„Омомчемое!тисикако дрвотокоебешебесплоднопокрајводата,анеговиот господарнесакашедагоисече,атоамурече: „Однесименадругоместо,ааконедадамплод, пресечиме“
47Господаротмурече:„Тиштосипокрајводатане родиплод,какоќевродишплодкогасинадруго место?
48Омоемомче!старостанаорелотеподобраод младостанаврана
49Омомчемое!мурекоанаволкот:„Држисеод овцитеданетинаштетинивнатапрашина“А волкотрече:„Талоготодовчомлекоедобарза моитеочи“
50Омоемомче!гонатерааволкотдаодина училиштезаданаучидачитаимурекоа:„КажиА, Б“Тојрече:„Јагнеикозавомоетоѕвоно“
51Омоемомче!госпуштијагазотнамасатаитој падна,ипочнадасетркалавопрашинатаиеден рече:„Некасетркала,бидејќитоаенеговата природа,немадасепромени
52Омоемомче!потврденаеизрекатакојавели: „Акородишмомче,наречигосин,ааковоспитуваш момче,наречиготвојроб“
53Омоемомче!којправидобро,ќесесретнесо добро;икојправизло,ќенаиденазло,зашто Господмуодговараначовекотспоредмеркатана неговатаработа
54Омоемомче!штодатикажамповеќеодовие зборови?заштоГосподзнаештоескриеноиги познаватајнитеитајните
55ИТојќетевозвратииќесудимеѓуменеитебе,и ќетиплатиспоредсвојатапустина',
56ИкогаНадангослушнатојговородсвојотвујко Хаикар,веднашотечеистанакакоиздуванмочен меур.
57Имуотекоаекстремитетите,нозетеинозетеи неговитестрани,ибешерастргнатимусераспарчи стомакотимусераспрснааутробата,итојзагинаи умре.
58Инеговиотпоследенкрајбешепропаст,итој отидевопеколот.Зашто,којкопајамазасвојотбрат, ќепадневонеа;икојпоставувастапициќебиде фатенвонив.
59Такасеслучии(што)најдовмезаприказнатаза Хаикар,иславамуенаБогазасекогашАминимир 60ОваахроникаезавршенасоБожјапомош,нека бидевозвишен!Амин,амин,амин