Nahum
CAIBIDEIL 1
1 Uallach Ninebheh. Leabhar sealladh Nahum an Elkoshite.
2 Tha Dia eudmhor, agus ni an Tighearna dioghaltas ; ni an Tighearna dioghaltas, agus tha corruich air ; nì an Tighearna dìoghaltas air a naimhdibh, agus cumaidh e fearg air a naimhdean.
3 Tha an Tighearna mall chum feirge, agus mòr an cumhachd, agus cha saor e idir an t-aingidh : tha a shlighe aig an Tighearn anns an ioma-ghaoth, agus anns an stoirm, agus is iad na neoil duslach a chos.
4 Ach cronaichidh e an fhairge, agus ni e tioram, agus tiormaichidh e suas na h-aibhnichean uile : lagaich Basan, agus Carmel, agus lasadh blàth Lebanoin.
5 Crithidh na slèibhte ris, agus leagh na cnoic, agus loisgear an talamh 'n a làthair, seadh, an domhan, agus gach ni a ta 'na chòmhnuidh ann.
6 Co sheasas fa chomhair a chorruich ? agus cò dh'fheudas fantuinn ann an teanntachd a fheirge ? tha a chorruich air a dòrtadh a mach mar theine, agus tha na creagan air an tilgeadh sios leis.
7 Is maith an Tighearna, 'na dhaingneach làidir ann an là na trioblaid ; agus is aithne dha iadsan a dh'earbas as.
8 Ach le tuil ro-ruith bheir e crioch air a h-àite, agus leanaidh dorchadas a naimhdibh.
9 Ciod a smuainicheas sibh an aghaidh an Tighearna ? bheir e crioch air : cha'n èirich àmhghar an dara uair.
10 Oir am feadh a bhios iad air am pasgadh r'a chèile mar dhrisibh, agus air mhisg iad mar air mhisg, caithear iad mar asbhuain lànthiorma.
11 Tha neach air teachd a mach asad, a dhealbhas olc an aghaidh an Tighearna, droch chomhairleach.
12 Mar so tha an Tighearn ag ràdh ; Ged bhitheas iad sàmhach, agus mar an ceudna moran, gidheadh mar so gearrar sios iad, an uair a theid esan troimhe. Ged rinn mi do chràdh, cha chràdh mi thu nas mò.
13 Oir a nis brisidh mi dhiot a chuing, agus sèididh mi do chuibhrionn gu h-ealamh.
14 Agus dh'àithn an Tighearna mu d' thim- chioll, nach cuirear ni's mò de d'ainm : à tigh do dhèe gearraidh mi as an dealbh snaidhte agus an dealbh leaghta : ni mi d' uaigh ; oir tha thu gràineil.
15Feuch air na slèibhtean casan an tì a bheir deagh sgeul, a dh’fhoillsicheas sìth! O Iùdah, glèidh do chuirmean sòlaimte, dèan do bhòidean: oir cha tèid na h‑aingidh thairis ort nas mò; tha e gu tur air a ghearradh as.
CAIBIDEIL 2
1 Tha esan a bhriseas as a chèile air teachd a nios roimh do ghnùis : gleidh an t-arm, coimhid an t-slighe, dean do leasraidh làidir, daingnich do chumhachd gu treun.
2Oir thionndaidh an Tighearna air falbh òirdheirceas Iàcoib, mar òirdheirceas Israeil; oir dh’fhalamhaich an luchd-falamh a‑mach iad, agus mhill iad am geugan fìonain.
3 Tha sgiath a dhaoine treuna air an deanamh dearg, tha na daoine treuna ann an sgàrlaid : bithidh na carbadan le leusain lasrach ann an là an ullachaidh, agus bithidh na craobhan giuthais air an crathadh gu h-uamhasach.
4 Bithidh na carbaid a' feach- adh anns na sraidibh, bheir iad breth air a cheile air na slighibh farsaing : seallaidh iad mar leasan, ruithidh iad mar dhealanach.
5 Innsidh e a dhaoine ionmhuinn : tuislidh iad 'n an cuairt ; ni iad cabhag d'a bhalla, agus ulluichidh an dìon.
6 Fosglar geatachan nan aimhnichean, agus bithidh an lùchairt air a sgaoileadh.
7 Agus bheirear Husab air falbh ann am braighdeanas, bheirear suas i, agus treòraichidh a banoglaich i mar le guth nan columan, a' boillsgeadh air an uchd.
8 Ach tha Ninebheh o chian mar linne uisge : gidheadh teichidh iad air falbh. Seas, seas, glaodhaidh iad ; ach cha sheall aon neach air ais.
9 Gabhaibh a' chreach airgid, gabhaibh a' chreach òir : oir cha 'n'eil crìoch aig a' bhùth, agus aig a' ghlòir as an àirneis thaitneach uile.
10 Tha i falamh, agus falamh, agus fàsail : agus tha an cridhe a' leaghadh as, agus a' glùinean a' bualadh air a chèile, agus tha mòran cràdh 'n an leasraidh uile, agus tha an aghaidhean uile a' cruinneachadh dorch- adas.
11 C'àit am bheil comhnuidh nan leòmhan, agus àite-beatha nan leòmhan òga, far an do ghluais an leòmhann, eadhon an seann leòmhann, agus cuilean an leòmhainn, agus nach do chuir aon neach eagal orra?
12 Reub an leòmhan gu leòr air son a choin, agus thag e air son a leòmhainn, agus lìon e a thuill le cobhartach, agus a gharaidh le fitheach.
13Feuch, tha mise ad aghaidh, tha Tighearna nan sluagh ag ràdh, agus loisgidh mi a carbadan anns an deatach, agus ithidh an claidheamh do leòmhainn òga: agus gearraidh mi as do chreich on talamh, agus guth do theachdairean. cha chluinnear tuilleadh.
CAIBIDEIL 3
1 Mo thruaighe am baile fuileach ! tha e uile làn de bhreug agus de mheirleach ; cha tèid a' chreach as;
2 Fuaim cuip, agus fuaim srann nan roth, agus nan each-brathaidh, agus nan carbad-leum.
3 Togaidh am marcach suas araon an claidheamh dealrach, agus an tsleagh dealrach : agus tha moran de dhaoine marbha ann, agus moran do chairbh ; agus chan eil crìoch air an cuirp; tuisleadh iad air an cuirp :
4 Air sgàth lìonmhoireachd strìopachais na strìopaich dhò, banamhaighistir na buidseachd, a reiceas cinneach le a strìopachas, agus teaghlaichean le a buidseachd.
5 Feuch, tha mise a’d’ aghaidh, deir Tighearna nan sluagh; agus leigidh mi ris do sgiortaichean air do ghnùis, agus nochdaidh mi do na cinnich do lomnochd, agus do na rìoghachdan do nàire.
6 Agus tilgidh mi salchar gràineil ort, agus ni mi gràineil thu, agus cuiridh mi mar bhall-amhairc thu.
7 Agus tarlaidh, iadsan uile a dh'amhairceas ort, gu'n teich iad uait, agus gu'n abair iad, Tha Ninebheh air a fàsachadh : cò a ni caoidh oirre ? cia as a dh'iarras mi luchd-comhfhurtachd air do shon ?
8 Am fearr thusa na No sluaigh, a bha air do shuidh- eachadh am measg nan aimhnichean, aig an robh na h-uisgeachan m'a thimchioll, aig an robh an fhairge, agus a balla o'n mhuir ?
9 B'iad Etiopia agus an Eiphit a neart, agus bha i gun chrìoch ; b'iad Put agus Lubim do luchd-cuideachaidh.
10 Gidheadh thugadh air falbh i, chaidh i ann am braighdeanas : bha a clann òg mar an ceudna air am briseadh 'n am bloighdibh air mullach nan sràid uile : agus thilg iad crannchur air son a daoine urramach, agus bha a daoine mòra uile ceangailte ann an slabhraidhibh.
11 Bithidh tu mar an ceudna air mhisg : bithidh tu foluicht', iarraidh tu neart air son an nàmhaid.
12 Bidh do dhaingean làidir uile mar chraoibh-fhìge, maille ris na ceud fìgean : ma chrathadh iad, tuitidh iad ann am beul an f hitheadair.
13 Feuch, tha do shluagh a'd' mheadhon nam mnài : bithidh geatachan do tìre fosgailte do d' naimhdibh gu farsuinn : ithidh an teine do chrannaibh.
14 Tairngidh dhuit uisgeachan air son a' chaisg, daingnich do dhaingnichean làidir : imich do'n chriadh, agus saltraidh an criadh, daingnich an àth chreadha.
15 An sin ithidh an teine suas thu ; gearraidh an claidheamh as thu, ithidh e suas thu mar a’ chnàmh-chnuimh: dèan thu fhèin lìonmhor mar a’ chnàmh-chnuimh, dèan thu fhèin lìonmhor mar na locuist.
16 Rinn thu do cheannaichean lionmhor os ceann reulta neimh : creachaidh a' chnuimh mheirg, agus teichidh e air falbh.
17 Tha do chrùn mar na locuist, agus do cheannardan mar na locuist mhòra, a champaicheas anns na callaidean anns an là fhuar : ach an uair a dh'èireas a' ghrian teichidh iad air falbh, agus cha'n 'eil fios c'àit am bheil iad.
18 Tha codal air do bhuachaillean, O righ Asiria : gabhaidh d'uaislean còmhnuidh anns an duslach : tha do shluagh air an sgapadh air na slèibhtibh, agus cha chruinnich duine sam bith iad.
19 Cha 'n'eil leigheas air do bhrù ; tha do chreuchdan goirt: iadsan uile a chluinneas do bhrù, buailidh iad an làmhan thairis ort: oir cò air nach deachaidh d’aingidheachd an còmhnaidh?