พระวรสารนักบุญลูกา บทที่ 1 ่ 1 เพราะว่ามีหลายคนได ้ร่วมกันประกาศเรือ ่ งต่างๆ ทีเ่ ราเชือ กันอย่างแน่นอน 2 ตามทีเ่ ขาทัง้ หลายได ้ส่งมอบให ้แก่เรา ซึง่ เป็ นพยานเห็น ด ้วยตนเองตัง้ แต่ต ้น และเป็ นผู ้ประกาศพระวจนะ 3 ข ้าพเจ ้าเองก็เห็นสมควรทีจ ่ ะเขียนจดหมายถึงท่าน ตามลําดับ เพราะข ้าพเจ ้าเข ้าใจเรือ ่ งต่างๆ เป็ นอย่างดีตงั ้ แต่ ต ้นแล ้ว ท่านเทโอฟิ ลส ั ผู ้เป็ นทีเ่ คารพยิง่ 4 เพือ ่ ท่านจะได ้รู ้ความแน่นอนของสิง่ ต่างๆ ทีท ่ า่ นได ้รับ คําสัง่ สอนไว ้ ่ 5 ในสมัยของเฮโรด กษั ตริยแ ์ ห่งยูเดีย มีปโุ รหิตคนหนึง่ ชือ ซะคาริยาห์ ซึง่ อยูใ่ นสายอาบียา ภรรยาของเขาเป็ นบุตรสาว ่ เอลิซาเบธ ของอาโรน ชือ 6 และเขาทัง้ สองเป็ นคนชอบธรรมต่อพระพักตร์พระเจ ้า ้ และ ดําเนินตามพระบัญญัตแ ิ ละข ้อกําหนดของพระเจ ้าทัง้ สิน ไม่มท ี ต ี่ ําหนิ 7 และเธอทัง้ สองไม่มบ ี ต ุ ร เพราะว่าเอลิซาเบธเป็ นหมัน และ ทัง้ สองก็ชรามากแล ้ว 8 และเกิดขึน ้ ว่าขณะทีเ่ ขากําลังปฏิบต ั ห ิ น ้าทีป ่ โุ รหิตต่อพระ พักตร์พระเจ ้าตามลําดับหน ้าทีข ่ องเขา ตามธรรมเนียมของตําแหน่งปุโรหิต เขาจะต ้องจุดธูปเทียน เมือ ่ เข ้าไปในวิหารของพระเจ ้า ้ ก็กําลังอธิษฐานอยูข 10 และฝูงชนทัง้ สิน ่ ้างนอกในเวลาจุดธูป เทียน 11 และมีทต ู สวรรค์ของพระเจ ้าปรากฏแก่เขา ยืนอยูท ่ างขวา ของแท่นเผาเครือ ่ งหอม 12 เมือ ่ ซะคาริยาห์เห็นพระองค์ เขาก็ตกใจและมีความกลัว มาก 13 แต่ทต ู สวรรค์กล่าวแก่เขาว่า “ซะคาริยาห์ อย่ากลัวเลย เพราะคําอธิษฐานของท่านได ้รับการฟั งแล ้ว และเอลิซาเบธ ่ บุตรนัน ภรรยาของท่านจะมีบต ุ รชาย และท่านจงตัง้ ชือ ้ ว่ายอ ห์น” 14 และท่านทัง้ หลายจะมีความยินดีและความยินดี และคน ่ ชมยินดีในการเกิดของเขา เป็ นอันมากจะชืน 15 เพราะว่าเขาจะยิง่ ใหญ่ในสายพระเนตรของพระเจ ้า และ เขาจะไม่ดม ื่ เหล ้าองุน ่ หรือเครือ ่ งดืม ่ ทีม ่ แ ี อลกอฮอล์เลย และ เขาจะเต็มไปด ้วยพระวิญญาณบริสท ุ ธิต ์ งั ้ แต่ครรภ์มารดาของ เขา 16 และคนอิสราเอลจํานวนมากจะหันกลับมาหาพระเจ ้าของ พวกเขา 17 และเขาจะนํ าหน ้าเขาไปด ้วยวิญญาณและฤทธิเ์ ดชของเอ ลียาห์ เพือ ่ หันใจของบรรดาบิดาให ้มาหาบุตร และหันใจของ ่ ฟั งให ้มาหาปั ญญาของผู ้ชอบธรรม เพือ บรรดาผู ้ไม่เชือ ่ เตรียม ชนชาติหนึง่ ให ้พร ้อมสําหรับพระเจ ้า 18 และซะคาริยาห์ก็กล่าวแก่ทต ู สวรรค์วา่ “ข ้าพเจ ้าจะทราบ เรือ ่ งนีไ้ ด ้อย่างไร เพราะข ้าพเจ ้าเป็ นคนชราและภรรยาของ ข ้าพเจ ้าก็มอ ี ายุมากแล ้ว 19 ทูตสวรรค์ตอบเขาว่า “เราคือกาเบรียลซึง่ ยืนอยูต ่ อ ่ หน ้า พระเจ ้า และเราถูกส่งมาเพือ ่ พูดกับท่านและนํ าข่าวดีนม ี้ าแจ ้ง แก่ทา่ น” 20 และดูเถิด เจ ้าจะเป็ นใบ ้และพูดไม่ได ้ จนกว่าจะถึงวันทีส ่ งิ่ ่ ถ ้อยคําของเรา ซึง่ จะ เหล่านีเ้ กิดขึน ้ เพราะว่าเจ ้าไม่เชือ สําเร็จเมือ ่ ถึงเวลา 21 ประชาชนคอยซะคาริยาห์ และประหลาดใจทีเ่ ขาอยูใ่ น พระวิหารนานมาก
22 ครัน ้ ท่านออกไปแล ้ว ท่านก็พด ู กับพวกเขาไม่ได ้ และคน ทัง้ หลายก็รู ้ว่าท่านได ้เห็นนิมต ิ ในพระวิหาร ท่านจึงโบกมือ เรียกพวกเขา แต่ยังคงพูดไม่ออก ิ้ สุดลง 23 ครัน ้ เมือ ่ วันปฏิบต ั พ ิ ระราชกิจของพระองค์สน พระองค์ก็เสด็จกลับบ ้านของพระองค์ 24 และภายหลังนัน ้ เอลิซาเบธภรรยาของเขาก็ตงั ้ ครรภ์และ ซ่อนตัวอยูห ่ ้าเดือนโดยพูดว่า 25 พระเจ ้าทรงกระทําเช่นนีก ้ บ ั ข ้าพเจ ้าในวันเวลาทีพ ่ ระองค์ ทอดพระเนตรดูข ้าพเจ ้า เพือ ่ ทรงลบล ้างความอับอายของ ข ้าพเจ ้าท่ามกลางมนุษย์ 26 เมือ ่ ถึงเดือนทีห ่ ก พระเจ ้าทรงส่งทูตสวรรค์กาเบรียลไปยัง ่ นาซาเร็ธ เมืองหนึง่ ในแคว ้นกาลิล ี ชือ ่ โจ 27 ถึงหญิงพรหมจารีทไี่ ด ้หมัน ้ หมายกับชายคนหนึง่ ชือ ่ มารีย ์ เซฟ จากราชวงศ์ดาวิด และหญิงพรหมจารีผู ้นัน ้ ชือ ่ ชมเถิด เจ ้าผู ้ 28 ทูตสวรรค์จงึ มาหาเธอแล ้วกล่าวว่า “จงชืน ได ้รับความโปรดปรานมาก พระเจ ้าสถิตอยูก ่ บ ั เจ ้า เจ ้าได ้รับ พรยิง่ กว่าสตรีใด ๆ” 29 เมือ ่ นางเห็นเขาแล ้ว นางก็ตกใจในคําพูดของเขา และคิด ในใจว่าจะทักทายเขาอย่างไรดี 30 ทูตสวรรค์จงึ กล่าวแก่เธอว่า “มารีย ์ อย่ากลัวเลย เพราะ เจ ้าเป็ นทีโ่ ปรดปรานของพระเจ ้า” 31 และดูเถิด เจ ้าจะตัง้ ครรภ์และคลอดบุตรชาย และจะ ่ บุตรนัน เรียกชือ ้ ว่าเยซู 32 เขาจะยิง่ ใหญ่ และจะทรงเรียกว่าบุตรของผู ้สูงสุด และ พระเจ ้าผู ้เป็ นเจ ้าจะทรงประทานบัลลังก์ของดาวิดบิดาของ เขาให ้แก่เขา 33 และพระองค์จะทรงครอบครองพงศ์พันธุข ์ องยาโคบ ตลอดไป และพระราชอาณาจักรของพระองค์จะไม่มวี ัน ้ สุด สิน 34 แล ้วมารียจ ์ งึ กล่าวแก่ทต ู สวรรค์วา่ “เหตุการณ์นจ ี้ ะเกิดขึน ้ ได ้อย่างไร เพราะฉั นไม่รู ้จักใครเลย” 35 ทูตสวรรค์จงึ ตอบนางว่า “พระวิญญาณบริสท ุ ธิจ์ ะเสด็จลง มาเหนือเจ ้า และฤทธิเ์ ดชของผู ้สูงสุดจะปกคลุมเจ ้า ิ ธิท เพราะฉะนัน ้ บุตรศักดิส ์ ท ์ จ ี่ ะเกิดจากเจ ้าจะได ้เรียกว่าบุตร ของพระเจ ้า” 36 และดูเถิด เอลิซาเบธลูกพีล ่ ก ู น ้องของคุณ เธอก็ตงั ้ ครรภ์ บุตรในวัยชราด ้วย และตอนนีเ้ ธอซึง่ ถูกเรียกว่าเป็ นหมันก็ได ้ หกเดือนแล ้ว 37 เพราะว่าพระเจ ้าจะไม่มส ี งิ่ ใดทีเ่ ป็ นไปไม่ได ้ 38 มารียจ ์ งึ กล่าวว่า “นีค ่ อ ื สาวใช ้ของพระเจ ้า ขอให ้เป็ นไป ตามคําของท่านเถิด” แล ้วทูตสวรรค์ก็จากนางไป 39 ในเวลานัน ้ มารียก ์ ็รบ ี ลุกขึน ้ ไปยังแดนภูเขา ไปสูเ่ มืองหนึง่ แห่งยูดาห์ 40 แล ้วเข ้าไปในบ ้านของซะคาริยาห์ แล ้วทักทายเอลิซาเบธ 41 เมือ ่ เอลิซาเบธได ้ยินคําทักทายของมารีย ์ ทารกในครรภ์ ของเธอก็ดน ิ้ และเอลิซาเบธก็เปี่ ยมด ้วยพระวิญญาณบริสท ุ ธิ์ 42 และนางก็พด ู ออกมาด ้วยเสียงอันดังว่า เจ ้าได ้รับพระพร ยิง่ กว่าสตรีใด ๆ และลูกทีเ่ กิดในครรภ์ของเจ ้าก็ได ้รับพระพร เช่นกัน 43 และเหตุไฉนจึงเกิดสิง่ นีข ้ น ึ้ แก่ข ้าพเจ ้า ทีม ่ ารดาของพระ เจ ้าของข ้าพเจ ้าจะมาหาข ้าพเจ ้า? 44 เพราะว่าเมือ ่ เสียงคําทักทายของคุณดังขึน ้ ในหูของฉั น ทารกในครรภ์ของฉั นก็ดน ิ้ ด ้วยความยินดี ่ นัน 45 และผู ้หญิงทีไ่ ด ้เชือ ้ เป็ นสุข เพราะว่าสิง่ ทีพ ่ ระเจ ้าทรง บอกเล่าแก่เธอนัน ้ จะเกิดขึน ้ จริง 46 และมารียก ์ ล่าวว่า จิตวิญญาณของฉั นยกย่องพระเจ ้า ื่ ชมยินดีในพระเจ ้าพระผู ้ช่วย 47 และจิตวิญญาณของฉั นก็ชน ให ้รอดของฉั น
พระวรสารนั กบุญลูกา
48 เพราะพระองค์ทรงมองเห็นฐานะอันตํา่ ต ้อยของสาวใช ้ ของพระองค์ เพราะว่าดูเถิด ตัง้ แต่นต ี้ อ ่ ไปทุกชัว่ คนจะเรียก ข ้าพระองค์วา่ ผู ้ได ้รับพระพร 49 เพราะพระองค์ผู ้ทรงฤทธิไ์ ด ้ทรงกระทําการใหญ่แก่ ข ้าพเจ ้า และพระนามของพระองค์ก็บริสท ุ ธิ์ 50 และพระเมตตาของพระองค์ก็ทรงมีแก่ผู ้ทีย ่ ําเกรงพระองค์ ทุกชัว่ อายุคน 51 พระองค์ทรงแสดงความแข็งแกร่งด ้วยพระกรของพระองค์ พระองค์ทรงกระจายผู ้เย่อหยิง่ ออกไปจากจินตนาการของ จิตใจของพวกเขา 52 พระองค์ทรงถอดผู ้มีอํานาจจากทีน ่ ั่ง และทรงยกย่องผู ้ทีม ่ ี ฐานะตํา่ ต ้อยขึน ้ 53 พระองค์ทรงทําให ้คนหิวโหยอิม ่ ด ้วยสิง่ ดี ๆ และทรงส่ง คนมั่งมีไปมือเปล่า 54 พระองค์ทรงช่วยเหลืออิสราเอลผู ้รับใช ้ของพระองค์ด ้วย การระลึกถึงพระเมตตาของพระองค์ 55 ขณะทีพ ่ ระองค์ตรัสกับบรรพบุรษ ุ ของเรา แก่อบ ั ราฮัมและ แก่พงศ์พันธุข ์ องเขาตลอดไป 56 และมารียอ ์ าศัยอยูก ่ บ ั นางประมาณสามเดือน แล ้วจึงกลับ บ ้านของนาง 57 ครัน ้ ถึงเวลาทีเ่ อลิซาเบธจะคลอดบุตรชาย เธอก็คลอด บุตรชายคนหนึง่ 58 เพือ ่ นบ ้านและลูกพีล ่ ก ู น ้องของนางได ้ยินว่าพระเจ ้าทรง ื่ ชมยินดีกบ แสดงความเมตตาต่อนางมาก และพวกเขาก็ชน ั นางด ้วย 59 ครัน ้ ถึงวันทีแ ่ ปดพวกเขาก็ไปทําพิธส ี ห ุ นัตเด็กนัน ้ และตัง้ ่ เด็กนัน ่ บิดาของเขา ชือ ้ ว่าซะคาริยาห์ ตามชือ ่ ยอ 60 มารดาของเขาตอบว่า ไม่ใช่เช่นนัน ้ แต่เขาจะต ้องชือ ห์น 61 พวกเขาจึงกล่าวแก่เธอว่า “ไม่มผ ี ู ้ใดในญาติของคุณที่ ่ นัน เรียกด ้วยชือ ้ ” 62 แล ้วพวกเขาก็ทําสัญญาณแก่บด ิ าของเขาว่าต ้องการเรียก พระองค์วา่ อย่างไร ่ ของเขา 63 และท่านได ้ขอโต๊ะเขียนหนังสือ และเขียนว่า ชือ คือโยฮัน และทําให ้ทุกคนประหลาดใจ 64 ทันใดนัน ้ ปากของเขาก็เปิ ด และลิน ้ ของเขาหลุด และเขา พูดสรรเสริญพระเจ ้า 65 ความกลัวก็เกิดขึน ้ แก่คนทัง้ ปวงทีอ ่ ยูร่ อบๆ พวกตน และ คําเทศนาทัง้ หลายนีก ้ ็แพร่สะพัดไปทั่วแดนเทือกเขาแห่งยู ดาห์ 66 และทุกคนทีไ่ ด ้ยินก็เก็บเรือ ่ งนีไ้ ว ้ในใจโดยพูดว่า “เด็กนี้ จะเป็ นอย่างไรหนอ!” และพระหัตถ์ของพระเจ ้าอยูก ่ บ ั เขา 67 และซะคาริยาห์บด ิ าของเขาก็เต็มไปด ้วยพระวิญญาณ บริสท ุ ธิแ ์ ละกล่าวคําพยากรณ์วา่ 68 จงสรรเสริญพระเจ ้าผู ้เป็ นพระเจ ้าของอิสราเอล เพราะ พระองค์ได ้เสด็จมาเยีย ่ มและไถ่ประชากรของพระองค์ 69 และทรงสร ้างเขาแห่งความรอดให ้แก่เราในวงศ์วานของ ดาวิดผู ้รับใช ้ของพระองค์ 70 ตามทีพ ่ ระองค์ตรัสผ่านปากของบรรดาผู ้เผยพระวจนะของ พระองค์ซงึ่ ได ้มีมาตัง้ แต่สมัยโลกเริม ่ แรกว่า 71 ว่าเราจะรอดพ ้นจากศัตรูของเรา และจากมือของผู ้ที่ ้ เกลียดชังเราทัง้ สิน 72 เพือ ่ จะสําแดงความเมตตาทีท ่ รงสัญญาไว ้กับบรรพบุรษ ุ ของเรา และระลึกถึงพันธสัญญาบริสท ุ ธิข ์ องพระองค์ 73 คือคําสาบานทีพ ่ ระองค์ทรงสาบานไว ้กับอับราฮัมบิดาของ เรา 74 ขอพระองค์ทรงโปรดประทานแก่เรา เพือ ่ ว่าเราจะได ้รับ การช่วยให ้พ ้นจากมือศัตรูของเรา และเราจะได ้รับใช ้พระองค์ โดยไม่ต ้องกลัว
ิ ธิแ 75 ด ้วยความศักดิส ์ ท ์ ละความชอบธรรมต่อพระพักตร์ พระองค์ ตลอดชีวต ิ ของเรา 76 และเจ ้าบุตรเอ๋ย จะถูกเรียกว่าศาสดาของผู ้สูงสุด เพราะว่าเจ ้าจะไปเบือ ้ งหน ้าพระพักตร์ของพระเจ ้าเพือ ่ เตรียม ทางของพระองค์ 77 เพือ ่ จะให ้ประชาชนของพระองค์รู ้จักความรอดโดยการ อภัยบาปของพวกเขา 78 โดยพระกรุณาอันอ่อนโยนของพระเจ ้าของเรา ซึง่ แสง ตะวันจากเบือ ้ งบนได ้เสด็จมาเยีย ่ มเยียนเรา 79 เพือ ่ จะให ้ความสว่างแก่ผู ้ทีน ่ ั่งอยูใ่ นความมืดและเงาแห่ง ่ นทางแห่งสันติ ความตาย เพือ ่ นํ าเท ้าของเราไปสูห 80 และเด็กนัน ้ ก็เจริญเติบโตและเข ้มแข็งขึน ้ ในจิตวิญญาณ และอาศัยอยูใ่ นถิน ่ ทุรกันดารจนถึงวันทีเ่ ขาจะปรากฏแก่พวก อิสราเอล บทที่ 2 1 ในสมัยนัน ้ มีพระราชกฤษฎีกาจากซีซาร์ออกัสตัสว่าให ้เก็บ ภาษี คนทัง้ โลก 2 (และการเก็บภาษี นเี้ กิดขึน ้ ครัง้ แรกเมือ ่ ไซรีเนียสเป็ นผู ้ว่า ราชการของซีเรีย) 3 และทุกคนก็ไปเสียภาษี โดยแต่ละคนไปยังเมืองของตน 4 โยเซฟก็ขน ึ้ ไปจากเมืองนาซาเร็ธแคว ้นกาลิล ี สูเ่ มืองเบธเล ้ สายมาจากดา เฮมของดาวิดในแคว ้นยูเดีย (เพราะเขาสืบเชือ วิด) 5 ให ้เสียภาษี รว่ มกับมารียผ ์ ู ้เป็ นภรรยาซึง่ หมัน ้ หมายไว ้ มีบต ุ ร มาก 6 เมือ ่ พวกท่านยังอยูท ่ น ี่ ั่น ก็ถงึ เวลาทีน ่ างจะคลอดบุตร 7 และนางก็ได ้บุตรหัวปี เป็ นชาย แล ้วนางก็เอาผ ้าอ ้อมพัน กายทารกนัน ้ แล ้ววางไว ้ในรางหญ ้า เพราะไม่มท ี วี่ า่ งให ้ใน โรงแรม 8 ในประเทศนัน ้ มีคนเลีย ้ งแกะอยูก ่ ลางทุง่ เฝ้ าแกะของตนใน เวลากลางคืน 9 ทันใดนัน ้ ทูตสวรรค์ของพระเจ ้าก็ปรากฏแก่พวกเขา และ รัศมีแห่งพระเจ ้าก็ฉายส่องอยูโ่ ดยรอบ พวกเขาก็มค ี วามกลัว อย่างยิง่ 10 ทูตสวรรค์จงึ กล่าวแก่พวกเขาว่า “อย่ากลัวเลย เพราะว่าดู ่ ชมยินดีใหญ่หลวงมาบอกแก่ เถิด เรานํ าข่าวดีแห่งความชืน ท่านทัง้ หลาย ซึง่ จะเกิดแก่คนทัง้ ปวง” 11 เพราะในวันนีพ ้ ระผู ้ช่วยให ้รอดมาเกิดแก่ทา่ นทัง้ หลายใน เมืองของดาวิด คือพระคริสต์องค์พระผู ้เป็ นเจ ้า 12 นีจ ่ ะเป็ นหมายสําคัญแก่พวกท่าน คือพวกท่านจะพบทารก นัน ้ พันผ ้าอ ้อมนอนอยูใ่ นรางหญ ้า 13 ทันใดนัน ้ มีชาวสวรรค์จํานวนมากมายมาอยูก ่ บ ั ทูตสวรรค์ องค์นัน ้ สรรเสริญพระเจ ้าว่า 14 ขอให ้พระสิรริ งุ่ โรจน์จงมีแด่พระเจ ้าในทีส ่ งู สุด และขอให ้ แผ่นดินโลกเต็มไปด ้วยสันติสข ุ และความเมตตาต่อคน ทัง้ หลาย ่ วรรค์แล ้ว พวก 15 และเมือ ่ เหล่าทูตสวรรค์ไปจากพวกเขาสูส เลีย ้ งแกะก็พด ู กันว่า “เราไปยังเมืองเบธเลเฮมกันเถิด ไปดู เหตุการณ์ทเี่ กิดขึน ้ ซึง่ พระเจ ้าทรงแจ ้งให ้เราทราบ” 16 พวกเขารีบไปพบมารีย ์ โยเซฟ และทารกนอนอยูใ่ นราง หญ ้า 17 เมือ ่ พวกเขาได ้เห็นแล ้ว พวกเขาก็เล่าเรือ ่ งทีเ่ ล่ากันถึงเด็ก นัน ้ ให ้ฟั ง 18 และคนทัง้ ปวงทีไ่ ด ้ยินก็ประหลาดใจในเรือ ่ งทีค ่ นเลีย ้ ง แกะบอกเล่าแก่พวกเขา 19 แต่มารียเ์ ก็บเรือ ่ งราวเหล่านัน ้ ไว ้และคิดอยูใ่ นใจ
พระวรสารนั กบุญลูกา
20 และบรรดาคนเลีย ้ งแกะกลับไปสรรเสริญและถวายเกียรติ พระเจ ้าสําหรับทุกสิง่ ทุกอย่างทีพ ่ วกเขาได ้ยินและได ้เห็น ตามทีบ ่ อกเล่าแก่พวกเขา 21 เมือ ่ ครบกําหนดแปดวันแล ้วสําหรับพิธเี ข ้าสุหนัตของเด็ก ่ ของเด็กนัน ่ ไว ้ ชือ ้ จึงถูกเรียกว่า เยซู ตามทีท ่ ต ู สวรรค์ได ้ตัง้ ชือ ก่อนทีเ่ ขาจะตัง้ ครรภ์ ้ สุดลง 22เมือ ่ วันชําระของนางตามธรรมบัญญัตข ิ องโมเสสสิน พวกเขาก็นําพระองค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพือ ่ ถวายแด่พระ เจ ้า 23 (ตามทีเ่ ขียนไว ้ในธรรมบัญญัตข ิ องพระเจ ้าว่า บุตรชายทุก คนทีเ่ บิกครรภ์ จะได ้รับการเรียกว่าเป็ นผู ้บริสท ุ ธิแ ์ ด่พระเจ ้า) 24 และถวายเครือ ่ งบูชาตามทีก ่ ล่าวไว ้ในธรรมบัญญัตข ิ อง พระเจ ้า คือ นกเขาคูห ่ นึง่ หรือ นกพิราบหนุ่มสองตัว ่ ซีเมโอน 25 และดูเถิด มีชายคนหนึง่ อยูใ่ นกรุงเยรูซาเล็ม ชือ เป็ นคนชอบธรรมและเลือ ่ มใสในพระเจ ้า และกําลังคอยการ ปลอบโยนสําหรับอิสราเอล และพระวิญญาณบริสท ุ ธิท ์ รง สถิตอยูก ่ บ ั เขา 26 และพระวิญญาณบริสท ุ ธิไ์ ด ้ทรงเปิ ดเผยแก่ทา่ นว่า ท่านจะ ไม่เห็นความตายจนกว่าจะได ้เห็นพระคริสต์ของพระเจ ้า 27 และท่านก็เข ้าไปในวิหารโดยพระวิญญาณ และเมือ ่ บิดา มารดานํ ากุมารเยซูเข ้ามาเพือ ่ ปฏิบต ั ต ิ อ ่ พระองค์ตามธรรม เนียมแห่งธรรมบัญญัต ิ 28 แล ้วท่านอุ ้มเขาขึน ้ ไป แล ้วสรรเสริญพระเจ ้าว่า 29 ข ้าแต่พระเจ ้า บัดนีข ้ อให ้ผู ้รับใช ้ของพระองค์ไปเป็ นสุข ตามพระดํารัสของพระองค์เถิด 30 เพราะตาของข ้าพระองค์ได ้เห็นความรอดของพระองค์ แล ้ว 31 ซึง่ พระองค์ได ้ทรงเตรียมไว ้ต่อหน ้าชนชาติทงั ้ ปวง 32 เป็ นแสงสว่างส่องแก่บรรดาประชาชาติตา่ งชาติ และเป็ น สง่าราศีของชนชาติอส ิ ราเอลของพระองค์ 33 โยเซฟกับมารดาของเขาก็ประหลาดใจเพราะสิง่ ทีเ่ ขาพูด ถึงพระองค์ 34 แล ้วสิเมโอนก็อวยพรพวกเขา และกล่าวแก่มารียม ์ ารดา ของเขาว่า ดูเถิด เด็กคนนีจ ้ ะถูกกําหนดให ้เป็ นเหตุให ้หลาย คนในอิสราเอลล ้มลงและลุกขึน ้ ใหม่ และเป็ นสัญญาณทีค ่ น จะพูดต่อต ้าน 35 (แม ้ดาบจะแทงทะลุจต ิ วิญญาณของท่านเองด ้วย) เพือ ่ ความคิดของดวงใจมากมายจะได ้ปรากฏออกมา ่ อันนาเป็ นผู ้เผยพระวจนะ เป็ นธิดาของ 36 มีหญิงคนหนึง่ ชือ ฟานูเอลจากเผ่าอาเซอร์ เธอเป็ นคนชรามากและมีสามีอยูก ่ น ิ ด ้วยกันเจ็ดปี ตงั ้ แต่ยังเป็ นสาวพรหมจารี ่ ี ซงึ่ ไม่ออกไป 37 และเป็ นม่ายมาเป็ นเวลาประมาณแปดสิบสีป จากพระวิหารเลย แต่ปรนนิบต ั พ ิ ระเจ ้าด ้วยการอดอาหารและ อธิษฐานทัง้ กลางวันและกลางคืน 38 และนางก็มาในทันใดนัน ้ ก็ถวายคําขอบพระคุณองค์พระผู ้ เป็ นเจ ้าด ้วย และกล่าวถึงพระองค์ให ้คนทัง้ ปวงทีร่ อคอยการ ไถ่บาปทีก ่ รุงเยรูซาเล็มฟั ง 39 และเมือ ่ เขาทัง้ หลายได ้กระทําทุกสิง่ ตามธรรมบัญญัต ิ ของพระเจ ้าแล ้ว เขาก็กลับไปยังแคว ้นกาลิล ี ถึงเมืองนาซา เร็ธของตน 40 และเด็กนัน ้ ก็เจริญเติบโตและเข ้มแข็งในจิตวิญญาณเต็ม ไปด ้วยสติปัญญา และพระคุณของพระเจ ้าก็อยูก ่ บ ั เขา 41 บิดามารดาของพระองค์จะไปกรุงเยรูซาเล็มในเทศกาลปั สกาทุกปี ิ สองพรรษา เขาก็ขน 42 เมือ ่ พระองค์มพ ี ระชนมายุสบ ึ้ ไปยัง กรุงเยรูซาเล็มตามธรรมเนียมของงานฉลองนัน ้ 43 เมือ ่ ครบกําหนดเวลาแล ้ว ขณะกําลังเดินทางกลับ พระ กุมารเยซูยังอยูค ่ ้างอยูใ่ นกรุงเยรูซาเล็ม โยเซฟกับมารดา ของพระองค์ไม่รู ้เรือ ่ งนี้
44 แต่พวกเขาคิดว่าพระองค์อยูใ่ นกลุม ่ คนเหล่านัน ้ จึง เดินทางไปได ้วันหนึง่ และตามหาพระองค์ในหมูญ ่ าติพน ี่ ้อง และคนทีร่ ู ้จัก 45 เมือ ่ ไม่พบพระองค์ พวกเขาจึงกลับไปยังกรุงเยรูซาเล็ม อีกครัง้ เพือ ่ ตามหาพระองค์ 46 ครัน ้ ล่วงไปสามวันแล ้ว จึงพบพระองค์อยูใ่ นพระวิหาร นั่ง อยูท ่ า่ มกลางพวกหมอฟั งพระองค์และซักถามพวกเขา 47 และทุกคนทีไ่ ด ้ยินก็ประหลาดใจในความเข ้าใจและ คําตอบของพระองค์ 48 เมือ ่ พวกเขาเห็นพระองค์ก็ประหลาดใจ มารดาของ พระองค์จงึ ถามพระองค์วา่ “ลูกเอ๋ย ทําไมเจ ้าจึงทํากับเรา อย่างนี้ ดูเถิด พ่อกับแม่ตามหาเจ ้าด ้วยความโศกเศร ้า” 49 พระเยซูจงึ ตรัสถามเขาว่า “ เหตุใดท่านจึงแสวงหาเรา? ท่านไม่ทราบหรือว่าเราต ้องดําเนินกิจการของพระบิดา?” 50 และพวกเขาไม่เข ้าใจถ ้อยคําทีพ ่ ระองค์ตรัสกับพวกเขา 51 แล ้วพระองค์ก็ลงไปกับเขาทัง้ หลาย และมายังเมืองนาซา เร็ธ และอยูใ่ ต ้บังคับของพวกเขา แต่มารดาของพระองค์ก็ เก็บเรือ ่ งราวเหล่านีไ้ ว ้ในใจ 52 และพระเยซูทรงเจริญเติบโตขึน ้ ทัง้ ในสติปัญญาและใน ด ้านร่างกาย และเป็ นทีช ่ อบต่อพระเจ ้าและต่อมนุษย์ด ้วย บทที่ 3 ิ ห ้าแห่งรัชกาลของทิเบเรียส ซีซาร์ ปอนทิอส 1 บัดนีใ้ นปี ทส ี่ บ ั ปี ลาตเป็ นเจ ้าเมืองยูเดีย และเฮโรดเป็ นเจ ้าเมืองแคว ้นกาลิล ี และฟิ ลป ิ น ้องชายของเขาเป็ นเจ ้าเมืองแคว ้นอิทเู รียและ แคว ้นตราโคนิตส ิ และลีซาเนียสเป็ นเจ ้าเมืองแคว ้นอาบิลน ี 2 อันนัสกับไคอาฟาสซึง่ เป็ นมหาปุโรหิต พระวจนะของพระ เจ ้าจึงมาถึงยอห์นบุตรชายของซะคาริยาห์ในถิน ่ ทุรกันดาร 3 และท่านไปทั่วบริเวณรอบแม่นํ้าจอร์แดน เทศนาเรือ ่ งบัพ ติศมาแห่งการกลับใจเพือ ่ การอภัยบาป 4 ตามทีเ่ ขียนไว ้ในหนังสือถ ้อยคําของเอซายาห์ผู ้เผยพระ วจนะว่า "เสียงผู ้ร ้องในถิน ่ ทุรกันดารว่า จงเตรียมทางสําหรับ พระเจ ้า จงทําทางเดินของพระองค์ให ้ตรง" 5 หุบเขาทุกแห่งจะถูกถมให ้เต็ม และภูเขาและเนินทุกแห่งจะ ถูกทําให ้ตํา่ ลง และทางทีค ่ ดเคีย ้ วจะถูกทําให ้ตรง และทางที่ ขรุขระจะถูกทําให ้เรียบ 6 และมนุษย์ทงั ้ ปวงจะเห็นความรอดของพระเจ ้า 7 แล ้วพระองค์ตรัสแก่ฝงู ชนทีม ่ ารับบัพติศมาจากพระองค์วา่ โอ ชาติงพ ู ษ ิ ใครเตือนพวกเจ ้าให ้หนีจากพระพิโรธทีจ ่ ะมาถึง? 8 เพราะฉะนัน ้ จงออกผลให ้สมกับการกลับใจเสียเถิด และ อย่าเริม ่ พูดกับตัวเองว่า เรามีอบ ั ราฮัมเป็ นบิดา เพราะว่าเรา บอกพวกท่านทัง้ หลายว่า พระเจ ้าทรงสามารถให ้บุตรเกิดขึน ้ แก่อบ ั ราฮัมจากก ้อนหินเหล่านีไ้ ด ้ 9 บัดนีข ้ วานก็วางไว ้ทีโ่ คนต ้นไม ้แล ้ว ทุกต ้นไม ้ทีไ่ ม่เกิดผลดี ก็จะถูกโค่นและโยนเข ้ากองไฟ 10 ประชาชนจึงถามเขาว่า แล ้วเราจะต ้องทําอย่างไร? ้ สองตัวก็จงแบ่งปั น 11 พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “ผู ้ใดมีเสือ ให ้แก่ผู ้ไม่ม ี และผู ้ใดมีอาหารก็จงทําเช่นเดียวกัน” 12 จากนัน ้ พวกเก็บภาษี ก็มาเพือ ่ รับบัพติศมา และถาม พระองค์วา่ “อาจารย์ เราจะต ้องทําอย่างไร?” 13 แล ้วท่านกล่าวแก่พวกเขาว่า อย่าเรียกเก็บเกินกว่าที่ กําหนดไว ้ 14 พวกทหารก็ถามเขาเหมือนกันว่า “แล ้วเราจะต ้องทํา อย่างไร” เขาจึงตอบพวกเขาว่า “อย่าทําร ้ายใคร อย่า กล่าวโทษใครเป็ นเท็จ และจงพอใจกับค่าจ ้างของตน” 15 ขณะทีค ่ นทัง้ หลายกําลังคอยและคิดอยูใ่ นใจว่ายอห์นเป็ น พระคริสต์หรือไม่
พระวรสารนั กบุญลูกา
16 ยอห์นจึงตอบเขาทัง้ หลายว่า “ข ้าพเจ ้าให ้บัพติศมาแก่ ท่านทัง้ หลายด ้วยนํ้ า แต่จะมีพระองค์หนึง่ ซึง่ ทรงฤทธิย ์ งิ่ กว่า ข ้าพเจ ้ามา และข ้าพเจ ้าไม่คค ู่ วรทีจ ่ ะแก ้เชือกรองเท ้าของ พระองค์ พระองค์จะทรงให ้บัพติศมาแก่ทา่ นทัง้ หลายด ้วย พระวิญญาณบริสท ุ ธิแ ์ ละด ้วยไฟ 17 ซึง่ พระองค์ถอ ื พัดอยูใ่ นพระหัตถ์ และพระองค์จะทรงชําระ ลานดินของพระองค์ให ้สะอาด และจะทรงรวบรวมข ้าวสาลีไว ้ ในยุ ้งฉางของพระองค์ แต่พระองค์จะทรงเผาแกลบด ้วยไฟที่ ไม่มวี ันดับ 18 และในคําเทศนาของพระองค์ พระองค์ยังทรงประกาศ เรือ ่ งอืน ่ ๆ อีกมากมายแก่ประชาชน 19 แต่เฮโรดเจ ้าเมืองถูกตําหนิเรือ ่ งนางเฮโรเดียสภรรยา ของฟิ ลป ิ พีช ่ ายของตน และเรือ ่ งชัว่ ทัง้ หมดทีเ่ ฮโรดได ้ทํา 20 นอกจากนี้ เขายังเพิม ่ เติมเรือ ่ งนีอ ้ ก ี ว่า เขาขังยอห์นไว ้ใน คุก 21เมือ ่ คนทัง้ หลายรับบัพติศมาแล ้ว พระเยซูทรงรับบัพติศมา และทรงอธิษฐานอยู่ ฟ้ าสวรรค์ก็เปิ ดออก 22 และพระวิญญาณบริสท ุ ธิเ์ สด็จลงมาบนพระองค์ในรูปร่าง เหมือนนกพิราบ และมีเสียงจากสวรรค์กล่าวว่า เจ ้าเป็ นบุตรที่ รักของเรา เราพอใจเจ ้ามาก 23 และพระเยซูเองก็ทรงมีพระชนมายุประมาณสามสิบ พรรษา เป็ นทีเ่ ข ้าใจกันว่าเป็ นบุตรของโยเซฟ ซึง่ เป็ นบุตร ของเฮลี 24 ซึง่ เป็ นบุตรของมัทธัต ซึง่ เป็ นบุตรของเลวี ซึง่ เป็ นบุตร ของเมลคี ซึง่ เป็ นบุตรของยันนา ซึง่ เป็ นบุตรของโยเซฟ 25 ซึง่ เป็ นบุตรของมัทธาธีอส ั ซึง่ เป็ นบุตรของอาโมส ซึง่ เป็ น บุตรของนาอุม ซึง่ เป็ นบุตรของเอสลี ซึง่ เป็ นบุตรของนากเก 26 ซึง่ เป็ นบุตรของมาอาธ ซึง่ เป็ นบุตรของมัททาธีอส ั ซึง่ เป็ น ่ ่ บุตรของเสเมอี ซึงเป็ นบุตรของโยเซฟ ซึงเป็ นบุตรของยูดาห์ 27 ซึง่ เป็ นบุตรของโยอันนา ซึง่ เป็ นบุตรของเรซา ซึง่ เป็ นบุตร ของโศโรบาเบล ซึง่ เป็ นบุตรของซาลาเทียล ซึง่ เป็ นบุตร ของเนรี 28 ซึง่ เป็ นบุตรของเมลคี ซึง่ เป็ นบุตรของอัดดี ซึง่ เป็ นบุตร ของโคสัม ซึง่ เป็ นบุตรของเอลโมดัม ซึง่ เป็ นบุตรของเออร์ 29 ซึง่ เป็ นบุตรของโฮเซ ซึง่ เป็ นบุตรของเอลีเอเซอร์ ซึง่ เป็ น บุตรของโยริม ซึง่ เป็ นบุตรของมัทธัต ซึง่ เป็ นบุตรของเลวี 30 ซึง่ เป็ นบุตรของสิเมโอน ซึง่ เป็ นบุตรของยูดาห์ ซึง่ เป็ น บุตรของโยเซฟ ซึง่ เป็ นบุตรของโยนัน ซึง่ เป็ นบุตรของเอลี ยาคิม 31 ซึง่ เป็ นบุตรของเมเลอา ซึง่ เป็ นบุตรของเมนัน ซึง่ เป็ นบุตร ของมัททาธา ซึง่ เป็ นบุตรของนาธาน ซึง่ เป็ นบุตรของดาวิด 32 ซึง่ เป็ นบุตรของเจสซี ซึง่ เป็ นบุตรของโอเบด ซึง่ เป็ นบุตร ของโบอาส ซึง่ เป็ นบุตรของซัลมอน ซึง่ เป็ นบุตรของนาสัน 33 ซึง่ เป็ นบุตรของอามีนาดับ ซึง่ เป็ นบุตรของอารัม ซึง่ เป็ น บุตรของเอสโรน ซึง่ เป็ นบุตรของฟาเรส ซึง่ เป็ นบุตรของยู ดาห์ 34 ซึง่ เป็ นบุตรของยาโคบ ซึง่ เป็ นบุตรของอิสอัค ซึง่ เป็ นบุตร ของอับราฮัม ซึง่ เป็ นบุตรของธารา ซึง่ เป็ นบุตรของนาโฮร์ 35 ซึง่ เป็ นบุตรของสารุค ซึง่ เป็ นบุตรของราเกา ซึง่ เป็ นบุตร ของฟาเลค ซึง่ เป็ นบุตรของเฮเบอร์ ซึง่ เป็ นบุตรของซาลา 36 ซึง่ เป็ นบุตรของไคนัน ซึง่ เป็ นบุตรของอาร์ฟัคซาด ซึง่ เป็ น บุตรของเชม ซึง่ เป็ นบุตรของโนอาห์ ซึง่ เป็ นบุตรของลาเมค 37 ซึง่ เป็ นบุตรของมาธูซาลา ซึง่ เป็ นบุตรของเอโนค ซึง่ เป็ น บุตรของยาเรด ซึง่ เป็ นบุตรของมาเลเลเอล ซึง่ เป็ นบุตรของ ไคนัน 38 ซึง่ เป็ นบุตรของเอโนส ซึง่ เป็ นบุตรของเซธ ซึง่ เป็ นบุตร ของอาดัม ซึง่ เป็ นบุตรของพระเจ ้า
บทที่ 4 1 และพระเยซูทรงเปี่ ยมด ้วยพระวิญญาณบริสท ุ ธิเ์ สด็จกลับ จากแม่นํ้าจอร์แดน และทรงถูกพระวิญญาณทรงนํ าเข ้าไปใน ถิน ่ ทุรกันดาร ่ บ ิ วัน และในวันนัน 2 พระองค์ทรงถูกมารทดลองเป็ นเวลาสีส ้ ้ วันแล ้ว พระองค์ก็ พระองค์ไม่ได ้เสวยอะไรเลย และเมือ ่ สิน ทรงหิว 3 แล ้วมารก็พด ู กับพระองค์วา่ ถ ้าท่านเป็ นพระบุตรของพระ เจ ้า จงสัง่ หินก ้อนนีใ้ ห ้กลายเป็ นขนมปั ง 4 พระเยซูตรัสตอบเขาว่า " มีเขียนไว ้ว่า มนุษย์จะดํารงชีวต ิ ด ้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได ้ แต่ดํารงชีวต ิ ด ้วยพระวจนะ ทุกคําของพระเจ ้า" 5 แล ้วปี ศาจนํ าพระองค์ขน ึ้ ไปบนภูเขาสูง และแสดง ้ ในโลกให ้พระองค์เห็นในขณะเดียว อาณาจักรทัง้ สิน 6 แล ้วมารก็พด ู กับพระองค์วา่ “เราจะยกอํานาจทัง้ หมดนีแ ้ ละ ความรุง่ เรืองของอํานาจเหล่านัน ้ ให ้แก่ทา่ น เพราะว่าอํานาจ นัน ้ ได ้มอบให ้แก่เราแล ้ว และผู ้ใดทีเ่ ราต ้องการ เราก็จะให ้” 7 ดังนัน ้ ถ ้าท่านปรารถนาจะนมัสการเรา ทุกสิง่ ก็จะเป็ นของ ท่าน 8 พระเยซูจงึ ตรัสตอบเขาว่า “ จงถอยไปจากเรา ซาตาน เพราะมีคําเขียนไว ้ว่า ‘จงนมัสการพระเจ ้าผู ้เป็ นพระเจ ้าของ เจ ้า และปรนนิบต ั พ ิ ระองค์แต่ผู ้เดียว’ 9 แล ้วท่านนํ าพระองค์มายังกรุงเยรูซาเล็ม แล ้วให ้พระองค์ ประทับบนปราการของพระวิหาร แล ้วกล่าวแก่พระองค์วา่ ถ ้า ท่านเป็ นพระบุตรของพระเจ ้า จงกระโดดลงมาจากทีน ่ เี่ ถิด 10 เพราะมีเขียนไว ้ว่า พระองค์จะทรงมอบหมายทูตสวรรค์ ของพระองค์ให ้ดูแลท่าน 11 และพวกเขาจะอุ ้มเจ ้าไว ้ในมือพวกเขา เพือ ่ ว่าเจ ้าจะไม่ได ้ สะดุดเท ้ากับหิน 12พระเยซูจงึ ตอบเขาว่า " มีคํากล่าวไว ้ว่า อย่าทดลองพระ เจ ้าผู ้เป็ นพระเจ ้าของเจ ้า" ้ เสร็จสิน ้ แล ้ว จึงออกไป 13 เมือ ่ มารกระทําการล่อลวงทัง้ สิน จากพระองค์ชวั่ ระยะหนึง่ 14 แล ้วพระเยซูเสด็จกลับไปด ้วยพลังแห่งพระวิญญาณยัง ั ท์ของพระองค์ก็แพร่ออกไปทั่ว แคว ้นกาลิล ี และกิตติศพ แคว ้นโดยรอบ 15 และพระองค์ทรงสัง่ สอนในธรรมศาลาของพวกเขา โดย ได ้รับเกียรติจากคนทัง้ ปวง 16 แล ้วพระองค์เสด็จมาถึงเมืองนาซาเร็ธซึง่ เป็ นสถานทีท ่ ี่ พระองค์เติบโตมา และในวันสะบาโต พระองค์ก็เสด็จเข ้าไป ในธรรมศาลาตามปกติ และทรงยืนขึน ้ เพือ ่ จะอ่านหนังสือ 17 และหนังสือของผู ้เผยพระวจนะเอซายาห์ก็ถก ู มอบให ้แก่ เขา และเมือ ่ เขาได ้เปิ ดหนังสือนัน ้ ออก เขาก็พบจุดทีเ่ ขียนไว ้ ว่า 18 พระวิญญาณของพระเจ ้าทรงสถิตอยูเ่ หนือข ้าพเจ ้า เพราะ พระองค์ทรงเจิมข ้าพเจ ้าไว ้เพือ ่ ประกาศข่าวประเสริฐแก่คน ยากจน พระองค์ทรงใช ้ข ้าพเจ ้ามาเพือ ่ รักษาผู ้ทีช ่ อกชํ้าใจ ประกาศอิสรภาพแก่ผู ้ถูกจองจํา ประกาศให ้คนตาบอด มองเห็นได ้ เพือ ่ ปลดปล่อยผู ้ถูกกดขีใ่ ห ้เป็ นอิสระ 19 เพือ ่ ประกาศข่าวประเสริฐเรือ ่ งปี แห่งความโปรดปรานของ พระเจ ้า 20 แล ้วพระองค์ทรงม ้วนหนังสือนัน ้ แล ้วทรงส่งให ้ศิษยาภิ บาลอีกครัง้ แล ้วทรงประทับนั่งลง สายตาของทุกคนทีอ ่ ยูใ่ น ธรรมศาลาก็จ ้องไปทีพ ่ ระองค์ 21 แล ้วพระองค์จงึ เริม ่ ตรัสแก่พวกเขาว่า วันนีพ ้ ระคัมภีร ์ ํ ตอนนีก ้ ็สาเร็จกับหูของพวกท่านแล ้ว
พระวรสารนั กบุญลูกา
22 และทุกคนต่างก็เป็ นพยานถึงพระองค์ และประหลาดใจใน ่ ใจทีอ ถ ้อยคําอันน่าชืน ่ อกจากปากของพระองค์ และพวกเขา ก็พด ู ว่า “คนนีไ้ ม่ใช่ลก ู ของโยเซฟหรือ?” 23 พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า พวกเจ ้าคงจะกล่าวสุภาษิตข ้อ นีแ ้ ก่เราว่า ‘หมอเอ๋ย จงรักษาตัวเองเถิด สิง่ ใดทีเ่ ราได ้ยินว่า ท่านทําในเมืองคาเปอรนาอุม ท่านจงทําอย่างนัน ้ ในเมือง ของท่านทีน ่ ’ี่ 24 และท่านตรัสว่า แท ้จริงเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ไม่ม ี ศาสดาคนใดได ้รับการยอมรับในประเทศของตน 25 แต่เราบอกความจริงแก่ทา่ นทัง้ หลายว่า ในสมัยเอลียาห์ นัน ้ มีหญิงม่ายมากมายในอิสราเอล เมือ ่ สวรรค์ปิดเสียสามปี หกเดือน และเกิดความอดอยากมากทั่วแผ่นดิน 26 แต่เอลียาห์ไม่ได ้รับการส่งไปหาใครเลย ยกเว ้นแต่ไปหา หญิงม่ายคนหนึง่ ทีเ่ มืองซาเรฟตาในเมืองไซดอน ี ส 27 ในสมัยของเอลีซอ ั ผู ้เผยพระวจนะ มีคนโรคเรือ ้ นจํานวน มากในอิสราเอล แต่ไม่มค ี นใดได ้รับการหายจากโรคเลย ยกเว ้นนาอะมานชาวซีเรีย 28 เมือ ่ คนทัง้ หลายทีอ ่ ยูใ่ นธรรมศาลาได ้ยินสิง่ เหล่านี้ ก็โกรธ มาก 29 จึงลุกขึน ้ ผลักพระองค์ออกไปนอกเมือง แล ้วพาพระองค์ ไปยังเชิงเขาซึง่ เมืองของพวกเขาตัง้ อยู่ เพือ ่ พวกเขาจะได ้ ผลักพระองค์ลงไป 30 แต่พระองค์เสด็จผ่านกลางพวกเขาไปแล ้ว 31 และเสด็จลงไปทีเ่ มืองคาเปอรนาอุมซึง่ เป็ นเมืองหนึง่ ใน แคว ้นกาลิล ี แล ้วทรงสัง่ สอนเขาในวันสะบาโต 32 พวกเขาประหลาดใจด ้วยคําสัง่ สอนของพระองค์ เพราะว่า พระคําของพระองค์มพ ี ลัง 33 ในธรรมศาลามีชายคนหนึง่ มีผป ี ี ศาจสิงอยู่ เขาร ้องเสียง ดังว่า 34 และกล่าวว่า “ปล่อยเราไว ้ตามลําพังเถอะ พระเยซูชาวนา ซาเร็ธ เรามีธรุ ะอะไรกับท่าน ท่านมาทําลายพวกเราหรือ ข ้าพเจ ้ารู ้จักท่านแล ้ว ท่านเป็ นใคร ท่านคือผู ้บริสท ุ ธิข ์ องพระ เจ ้า” 35 พระเยซูจงึ ทรงตักเตือนเขาว่า “ จงเงียบและออกไปจาก เขา” เมือ ่ ปี ศาจเหวีย ่ งเขาลงไปกลางฝูงชน ปี ศาจก็ออกมา จากเขาโดยไม่ทําอันตรายเขาเลย 36 คนทัง้ หลายก็ประหลาดใจและพูดกันว่า "คํานีช ้ า่ ง ประหลาดจริงๆ นะ เพราะว่าท่านทรงบัญชาผีโสโครกด ้วย สิทธิอํานาจและฤทธิเ์ ดช แล ้วผีเหล่านัน ้ ก็ออกไป" ั ท์ของพระองค์ก็ลอ 37 กิตติศพ ื ไปทุกแห่งในแผ่นดินโดยรอบ 38 พระเยซูทรงลุกขึน ้ จากธรรมศาลาและเสด็จเข ้าไปในบ ้าน ของซีโมน มารดาของภรรยาของซีโมนมีไข ้หนัก พวกเขาจึง อ ้อนวอนพระองค์ให ้ช่วยเธอ 39 แล ้วพระองค์ทรงยืนอยูข ่ ้างนาง และทรงตักเตือนไข ้ ไข ้ก็ หายไป และนางก็ลก ุ ขึน ้ ทันทีและทรงปฏิบต ั ศ ิ าสนกิจแก่พวก เขา 40 ครัน ้ ถึงเวลาเย็นลง ผู ้ใดเจ็บป่ วยด ้วยโรคต่างๆ ก็พากันมา หาพระองค์ พระองค์ทรงวางพระหัตถ์บนคนเหล่านัน ้ ทุกคน แล ้วทรงรักษาพวกเขาให ้หาย 41 และปี ศาจก็ออกมาจากคนจํานวนมาก โดยร ้องตะโกนว่า “ท่านเป็ นพระคริสต์พระบุตรของพระเจ ้า” พระองค์จงึ ตักเตือนพวกมันไม่ให ้พูด เพราะพวกมันรู ้ว่าพระองค์คอ ื พระ คริสต์ 42 เมือ ่ รุง่ เช ้าพระองค์เสด็จออกไปยังทีเ่ ปลีย ่ ว ประชาชน แสวงหาพระองค์ มาหาพระองค์ แล ้วห ้ามพระองค์ไว ้ไม่ให ้ เสด็จไปจากพวกเขา 43 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า เราต ้องประกาศข่าว ประเสริฐเรือ ่ งอาณาจักรของพระเจ ้าแก่เมืองอืน ่ ด ้วย เพราะว่า เราถูกส่งมาเพราะเหตุน”ี้
44 และพระองค์ทรงเทศนาในธรรมศาลาแห่งแคว ้นกาลิล ี บทที่ 5 1 และเมือ ่ ประชาชนเบียดเสียดพระองค์เพือ ่ ฟั งพระวจนะของ พระเจ ้า พระองค์ก็ทรงยืนอยูท ่ รี่ ม ิ ทะเลสาบเยนเนซาเรท 2 และได ้เห็นเรือสองลํายืนอยูร่ ม ิ ทะเลสาบ แต่ชาวประมง ออกไปจากเรือแล ้ว และกําลังซักอวนอยู่ 3 แล ้วพระองค์เสด็จลงเรือลําหนึง่ ซึง่ เป็ นเรือของซีโมน และ ทรงอ ้อนวอนขอให ้เขาถอยออกไปจากฝั่ งบ ้าง พระองค์ ประทับนั่งและทรงสัง่ สอนประชาชนจากเรือนัน ้ 4 เมือ ่ พระองค์ตรัสเสร็จแล ้ว พระองค์ตรัสแก่ซโี มนว่า “ จง กระโดดลงไปในทีล ่ ก ึ และหย่อนอวนลงเพือ ่ จับปลา” 5 ซีโมนจึงตอบพระองค์วา่ “อาจารย์ พวกข ้าพเจ ้าได ้ทํางาน มาทัง้ คืนแต่ก็ไม่ได ้อะไรกลับมาเลย แต่วา่ ตามคําของท่าน ข ้าพเจ ้าจะหย่อนอวนลง” 6 เมือ ่ พวกเขาทําเสร็จแล ้ว พวกเขาก็ล ้อมปลาไว ้เป็ นจํานวน มาก แล ้วแหของพวกเขาก็ขาด 7 พวกเขาจึงโบกมือเรียกเพือ ่ นร่วมงานทีอ ่ ยูใ่ นเรืออีกลําหนึง่ ให ้มาช่วยพวกเขา และพวกเขาก็มาเติมนํ้ าให ้เต็มเรือทัง้ สอง ลําจนเรือเริม ่ จะจม 8 เมือ ่ ซีโมนเปโตรเห็นดังนัน ้ ก็กราบลงทีพ ่ ระชานุของพระ เยซู ทูลว่า “ขอพระองค์เสด็จออกไปจากข ้าพระองค์เถิด ข ้า พระองค์เป็ นคนบาป พระเจ ้า” 9 เพราะว่าเขาและทุกคนทีอ ่ ยูก ่ บ ั เขาประหลาดใจด ้วยปริมาณ ปลาทีพ ่ วกเขาจับได ้ 10 เช่นเดียวกัน ยากอบและโยฮัน บุตรของเศเบดี ซึง่ เป็ น หุ ้นส่วนกับซีโมน ก็รว่ มมือด ้วย และพระเยซูตรัสกับซีโมนว่า “ อย่ากลัวเลย ตัง้ แต่นไี้ ป เจ ้าจะจับคนได ้” 11 เมือ ่ พวกเขานํ าเรือของตนมาถึงฝั่ งแล ้ว พวกเขาละทิง้ ทุก สิง่ แล ้วติดตามพระองค์ไป 12 ครัน ้ พระองค์อยูใ่ นเมืองหนึง่ มีคนเป็ นโรคเรือ ้ นเต็มไป หมด เห็นพระเยซูก็กราบลงอ ้อนวอนพระองค์วา่ “พระองค์ เจ ้าข ้า หากพระองค์พอพระทัย พระองค์ก็สามารถทําให ้ ข ้าพเจ ้าหายได ้” 13 แล ้วท่านก็ยน ื่ มือไปแตะเขาแล ้วพูดว่า “ ข ้าพเจ ้าพอใจ แล ้ว จงหายเถิด” แล ้วโรคเรือ ้ นก็หายไปจากเขาทันที 14 แล ้วพระองค์กําชับเขาว่าอย่าบอกใครเลย แต่จงไปแสดง ตัวแก่ปโุ รหิต และถวายเครือ ่ งบูชาเพือ ่ การชําระตัวของท่าน ตามทีโ่ มเสสสัง่ เพือ ่ เป็ นพยานแก่คนทัง้ หลาย ั ท์ของพระองค์ก็ยงิ่ แพร่สะพัดมากขึน 15 แต่กต ิ ติศพ ้ และ ประชาชนจํานวนมากมาชุมนุมกันเพือ ่ ฟั งพระองค์และรับการ รักษาโรคต่างๆ ของตน 16 แล ้วพระองค์เสด็จออกไปในถิน ่ ทุรกันดารและทรง อธิษฐาน ี ละพวก 17 วันหนึง่ เมือ ่ พระองค์กําลังสัง่ สอนอยู่ มีพวกฟาริสแ ธรรมาจารย์จากทุกเมืองในแคว ้นกาลิล ี แคว ้นยูเดีย และกรุง เยรูซาเล็ม นั่งอยูด ่ ้วย และฤทธิเ์ ดชของพระเจ ้าก็ปรากฏ สามารถรักษาเขาให ้หายได ้ 18 และดูเถิด มีคนนํ าคนเป็ นอัมพาตคนหนึง่ มานอนบนเตียง และคนทัง้ หลายก็หาทางนํ าคนนัน ้ มาวางตรงหน ้าเขา 19 เมือ ่ พวกเขาหาช่องทางนํ าพระองค์เข ้ามาไม่ได ้เพราะคน มาก จึงขึน ้ ไปบนหลังคาบ ้าน แล ้วหย่อนทีน ่ อนของพระองค์ ลงมาตรงกลางตรงหน ้าพระเยซู จากกระเบือ ้ งปูพน ื้ 20 เมือ ่ พระองค์เห็นศรัทธาของพวกเขา พระองค์จงึ ตรัสแก่ เขาว่า “ บุรษ ุ เอ๋ย บาปของเจ ้าได ้รับการอภัยแล ้ว” ี งึ ปรึกษากันว่า “คนนีท 21 พวกธรรมาจารย์กบ ั พวกฟาริสจ ้ พ ี่ ด ู หมิน ่ ประมาทพระเจ ้าเป็ นใคร ใครจะอภัยบาปได ้ นอกจาก พระเจ ้าเท่านัน ้ ”
พระวรสารนั กบุญลูกา
22 เมือ ่ พระเยซูทรงทราบความคิดของพวกเขา พระองค์จงึ ตรัสตอบพวกเขาว่า " พวกท่านมีเหตุผลอะไรในใจ?" 23 การพูดว่า บาปของคุณได ้รับการอภัยแล ้ว หรือพูดว่า ลุก ขึน ้ เดินไป อะไรจะง่ายกว่ากัน? ิ ธิอํานาจบน 24 แต่เพือ ่ ให ้พวกท่านรู ้ว่าบุตรมนุษย์มส ี ท แผ่นดินโลกทีจ ่ ะอภัยบาปได ้” (พระองค์ตรัสกับคนเป็ น อัมพาตว่า) เราบอกเจ ้าว่า จงลุกขึน ้ ยกทีน ่ อนของเจ ้าและ กลับไปบ ้านของเจ ้าเถิด 25 แล ้วท่านก็ลก ุ ขึน ้ ต่อหน ้าพวกเขาทันที และยกทีน ่ อนของ ท่านขึน ้ แล ้วเสด็จกลับบ ้านของท่าน พร ้อมกับสรรเสริญพระ เจ ้า 26 คนทัง้ หลายก็ประหลาดใจและสรรเสริญพระเจ ้า และมี ความกลัวอย่างยิง่ กล่าวว่า วันนีเ้ ราได ้เห็นสิง่ แปลก ประหลาด 27ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี้ พระองค์ก็เสด็จออกไปและ ่ เลวี กําลังนั่งอยูท ทอดพระเนตรเห็นคนเก็บภาษี คนหนึง่ ชือ ่ ี่ ด่านเก็บภาษี พระองค์จงึ ตรัสแก่เขาว่า จงตามเรามา 28 แล ้วเขาละทิง้ ทุกสิง่ แล ้วลุกขึน ้ ตามพระองค์ไป 29 และเลวีได ้จัดงานฉลองใหญ่ให ้พระองค์ทบ ี่ ้านของตน และมีพวกเก็บภาษี และคนอืน ่ ๆ มากมายมานั่งร่วมโต๊ะกับ พวกเขา ี องพวกเขาบ่นต่อว่าเหล่า 30 แต่พวกธรรมาจารย์และฟาริสข สาวกของพระองค์วา่ "ทําไมพวกท่านจึงกินและดืม ่ กับคนเก็บ ภาษี และคนบาป?" 31พระเยซูจงึ ตรัสตอบเขาว่า คนปกติดไี ม่ต ้องการหมอ แต่ คนเจ็บป่ วยต ้องการหมอ 32 เราไม่ได ้มาเพือ ่ เรียกคนชอบธรรม แต่มาเรียกคนบาปให ้ กลับใจ 33 พวกเขาจึงกล่าวแก่เขาว่า เหตุใดสาวกของยอห์นจึงถือ ี ็ทํา ศีลอดบ่อยๆ และอธิษฐานภาวนา และสาวกของฟาริสก เช่นเดียวกัน แต่สาวกของท่านกลับกินและดืม ่ ? 34 และท่านตรัสแก่พวกเขาว่า “ พวกเจ ้าจะทําให ้เด็กๆ ของ ห ้องเจ ้าสาวอดอาหารในขณะทีเ่ จ ้าบ่าวยังอยูก ่ บ ั พวกเขาได ้ อย่างไร?” 35 แต่จะมีวันหนึง่ ทีเ่ จ ้าบ่าวจะต ้องจากเขาไป และในวันนัน ้ พวกเขาจะอดอาหาร ้ 36 พระองค์ตรัสเป็ นคําอุปมาแก่เขาด ้วยว่า " ไม่มใี ครเอาชิน ้ ใหม่มาปะทับเสือ ้ เก่า ถ ้าทําอย่างนัน ้ ใหม่นัน เสือ ้ เสือ ้ ก็จะขาด ้ ผ ้าทีเ่ อาออกจากเสือ ้ ใหม่นัน ้ เก่า" และชิน ้ ก็ไม่เข ้ากับเสือ 37 และไม่มใี ครเอาเหล ้าองุน ่ ใหม่ใส่ในขวดเก่า มิฉะนัน ้ เหล ้า องุน ่ ใหม่จะทําให ้ขวดแตก และหก และขวดเหล่านัน ้ ก็จะเน่า เปื่ อยไป 38 แต่เหล ้าองุน ่ ใหม่จะต ้องใส่ในขวดใหม่ และทัง้ สองก็เก็บ รักษาไว ้ได ้ 39 บุคคลหนึง่ ดืม ่ เหล ้าองุน ่ เก่าแล ้วอยากได ้เหล ้าใหม่ทันที เพราะเขากล่าวว่า ของเก่านัน ้ ดีกว่า บทที่ 6 1 ครัน ้ ถึงวันสะบาโตทีส ่ องหลังจากวันสะบาโตแรก พระองค์ก็ เสด็จผ่านทุง่ ข ้าวโพด และเหล่าสาวกของพระองค์ก็เด็ดรวง ข ้าวโพดมารับประทาน โดยขยีร้ วงข ้าวในมือของตน ี างคนจึงกล่าวกับพวกเขาว่า "ทําไมพวกเจ ้าจึง 2 พวกฟาริสบ ทําสิง่ ทีไ่ ม่ควรทําในวันสะบาโต?" 3 พระเยซูจงึ ตรัสตอบพวกเขาว่า " พวกเจ ้าไม่เคยอ่านเรือ ่ งนี้ เลยหรือ ทีด ่ าวิดได ้กระทําเมือ ่ หิว และบรรดาคนทีอ ่ ยูด ่ ้วย 4 พระองค์เสด็จเข ้าไปในพระนิเวศน์ของพระเจ ้า และทรงรับ ขนมปั งถวายแด่พระองค์ และทรงให ้ผู ้ทีอ ่ ยูก ่ บ ั พระองค์ด ้วย ซึง่ ขนมปั งนีห ้ ้ามมิให ้รับประทาน เว ้นแต่เฉพาะปุโรหิตเท่านัน ้
5 พระองค์ตรัสแก่พวกเขา ว่า บุตรมนุษย์เป็ นเจ ้าแห่งวันสะบา โตด ้วย 6 ครัน ้ ถึงวันสะบาโตอีกวันหนึง่ พระองค์เสด็จเข ้าไปในธรรม ศาลาและสัง่ สอน มีชายคนหนึง่ มือขวาเหีย ่ วแห ้งไป ี อยดูวา่ พระองค์จะทรงรักษาคน 7 พวกธรรมาจารย์และฟาริสค ป่ วยในวันสะบาโตหรือไม่ เพือ ่ จะได ้หาข ้อกล่าวหาพระองค์ ได ้ 8 แต่พระองค์ทรงทราบความคิดของพวกเขา จึงตรัสแก่คน มือเหีย ่ วว่า จงลุกขึน ้ และยืนท่ามกลางคนเหล่า นัน ้ เถิด เขาก็ ลุกขึน ้ ยืน 9 แล ้วพระเยซูตรัสแก่เขาว่า เราจะถามท่านทัง้ หลายว่า ในวัน สะบาโต ควรทําความดีหรือทําความชัว่ ควรรักษาชีวต ิ หรือ ทําลายชีวต ิ 10 พระองค์ทอดพระเนตรดูทก ุ คนโดยรอบแล ้วตรัสแก่ชาย คนนัน ้ ว่า “ จงเหยียดมือออก” ชายคนนัน ้ ก็ทําตาม และมือ ของเขาก็กลับเป็ นปกติเหมือนมืออีกข ้างหนึง่ 11 พวกเขาจึงเต็มไปด ้วยความบ ้าคลัง่ และปรึกษากันว่าจะ ทําอย่างไรกับพระเยซูได ้ 12 ครัน ้ ถึงเวลานัน ้ พระองค์เสด็จขึน ้ ไปบนภูเขาเพือ ่ อธิษฐาน และทรงอธิษฐานต่อพระเจ ้าตลอดคืน 13 เมือ ่ รุง่ เช ้าพระองค์ทรงเรียกบรรดาศิษย์ของพระองค์มา ่ พวกเขาว่าอัครสาวก แล ้วทรงเลือกสิบสองคน และทรงตัง้ ชือ ด ้วย ่ ว่าเปโตร) และอันด 14 ซีโมน (ซึง่ พระองค์ได ้ทรงเรียกอีกชือ รูวพ ์ ช ี่ ายของเขา ยากอบและโยฮัน ฟิ ลป ิ และบาร์โธโลมิว 15 มัทธิวและโทมัส ยากอบบุตรของอัลเฟอัส และซีโมนที่ เรียกว่าเซโลเทส 16 และยูดาสพีช ่ ายของยากอบ และยูดาส อิสคาริโอท ซึง่ เป็ นผู ้ทรยศด ้วย 17 แล ้วพระองค์กบ ั พวกเขาลงไปยืนในทีร่ าบพร ้อมกับพวก สาวกของพระองค์ และประชาชนเป็ นจํานวนมากจากทั่ว แคว ้นยูเดียและกรุงเยรูซาเล็ม และจากชายฝั่ งทะเลของเมือง ไทร์และเมืองซีดอน ซึง่ มาเพือ ่ จะฟั งพระองค์และให ้ทรง รักษาโรคของตน 18 และบรรดาผู ้ทีถ ่ ก ู ผีโสโครกรบกวนก็ได ้รับการรักษาให ้ หาย ้ ก็พยายามทีจ 19 และฝูงชนทัง้ สิน ่ ะแตะต ้องพระองค์ เพราะ ฤทธิอ ์ ํานาจออกมาจากพระองค์และรักษาพวกเขาให ้หายทุก คน 20 แล ้วพระองค์ทรงทอดพระเนตรดูเหล่าสาวกของพระองค์ แล ้วตรัสว่า " ท่านทัง้ หลายทีย ่ ากจนจงได ้รับพร เพราะว่า อาณาจักรของพระเจ ้าเป็ นของท่าน" 21 ผู ้ทีห ่ วิ โหยในเวลานีก ้ ็เป็ นสุข เพราะว่าพวกท่านจะอิม ่ ผู ้ที่ ร ้องไห ้ในเวลานีก ้ ็เป็ นสุข เพราะว่าพวกท่านจะได ้หัวเราะ 22 สุขจริงหนอเมือ ่ คนทัง้ หลายเกลียดชังท่าน และเมือ ่ พวก เขาจะแยกท่านออกจากพวกของเขา และจะตําหนิทา่ น และ ่ ท่านว่าชัว่ เพราะเห็นแก่บต เหยียดชือ ุ รมนุษย์ ่ ชมยินดีและโลดเต ้นด ้วย 23 ในวันนัน ้ ท่านทัง้ หลายจงชืน ความปิ ต ิ เพราะว่าดูเถิด รางวัลของท่านจะใหญ่หลวงใน สวรรค์ เพราะว่าบรรพบุรษ ุ ของพวกเขาก็ได ้ทําอย่างนัน ้ ต่อ บรรดาผู ้เผยพระวจนะเหมือนกัน 24 แต่ความวิบต ั แ ิ ก่ทา่ นทัง้ หลายทีม ่ ั่งมี เพราะว่าท่านได ้รับ ความปลอบใจแล ้ว 25 วิบต ั แ ิ ก่ทา่ นทัง้ หลายทีอ ่ ม ิ่ แล ้ว เพราะท่านจะหิว วิบต ั แ ิ ก่ ท่านทัง้ หลายทีห ่ ัวเราะในเวลานี้ เพราะท่านจะครํ่าครวญและ ร ้องไห ้ 26 วิบต ั แ ิ ก่เจ ้าทัง้ หลาย เมือ ่ คนทัง้ หลายจะพูดถึงเจ ้าในทาง ทีด ่ ี เพราะว่าบรรพบุรษ ุ ของพวกเขาก็พด ู อย่างนัน ้ ต่อบรรดาผู ้ เผยพระวจนะเท็จเช่นกัน
พระวรสารนั กบุญลูกา
27 แต่เราบอกท่านทัง้ หลายทีก ่ ําลังฟั งอยูว่ า่ จงรักศัตรูของ ท่าน จงทําดีตอ ่ ผู ้ทีเ่ กลียดชังท่าน 28 จงอวยพรแก่ผู ้ทีแ ่ ช่งด่าท่าน และขออธิษฐานให ้ผู ้ทีร่ ับใช ้ ท่านอย่างเหยียดหยาม 29 และผู ้ใดตบแก ้มท่านข ้างหนึง่ จงหันแก ้มอีกข ้างหนึง่ ให ้ ้ คลุมของท่านไป อย่าห ้ามมิให ้เอาเสือ ้ ด ้วย และผู ้ใดเอาเสือ คลุมของท่านไปด ้วย 30 จงให ้แก่ทก ุ คนทีข ่ อสิง่ ของจากท่าน และอย่าขอจากผู ้ที่ เอาสิง่ ของของท่านไป 31 และเมือ ่ ท่านอยากให ้คนอืน ่ ทําต่อท่านอย่างไร ท่านก็ควร ทําต่อเขาอย่างนัน ้ ด ้วย 32 เพราะว่าถ ้าท่านทัง้ หลายรักผู ้ทีร่ ักท่าน ท่านจะขอบคุณ อะไรได ้เล่า เพราะว่าคนบาปก็รักผู ้ทีร่ ักเขาเหมือนกัน 33 และถ ้าท่านทัง้ หลายทําดีแก่ผู ้ทีท ่ ําดีแก่ทา่ น จะได ้รับพระ เกียรติอะไร เพราะคนบาปก็ทําอย่างนัน ้ เหมือนกัน 34 และถ ้าท่านให ้ยืมแก่ผู ้ทีท ่ า่ นหวังว่าจะได ้รับคืนจากเขา ท่านจะขอบคุณอะไร เพราะคนบาปก็ให ้ยืมแก่คนบาปเช่นกัน เพือ ่ จะได ้รับคืนเท่าๆ กัน 35 แต่ทา่ นทัง้ หลายจงรักศัตรูของท่าน จงทําดีและให ้ยืมโดย ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ แล ้วท่านทัง้ หลายจะได ้รับรางวัล ใหญ่ และท่านทัง้ หลายจะเป็ นบุตรของผู ้สูงสุด เพราะว่า พระองค์ทรงกรุณาต่อผู ้เนรคุณและต่อผู ้ชัว่ ร ้าย 36 เพราะฉะนัน ้ พวกท่านจงมีเมตตากรุณา เหมือนอย่างที่ พระบิดาของพวกท่านมีเมตตากรุณา 37 อย่าตัดสินผู ้อืน ่ แล ้วพวกท่านจะไม่ถก ู ตัดสิน อย่า กล่าวโทษผู ้อืน ่ แล ้วพวกท่านจะไม่ถก ู กล่าวโทษ จงยกโทษ ให ้ผู ้อืน ่ แล ้วพวกท่านจะได ้รับการยกโทษ 38 จงให ้ และท่านจะได ้รับสิง่ นัน ้ จงตวงให ้เต็มตวง ตวงให ้ แน่น เขย่าให ้เข ้ากัน ล ้น ให ้เต็มตวง เพราะท่านตวงให ้ด ้วย ตวงใด ท่านก็จะได ้รับตวงให ้ตามนัน ้ 39 พระองค์ตรัสเป็ นคําอุปมาแก่เขาว่า " คนตาบอดจะนํ าทาง คนตาบอดได ้หรือ ทัง้ สองจะตกลงไปในคูนํ้าไม่ได ้หรือ" 40 ศิษย์ไม่ยงิ่ ใหญ่กว่าอาจารย์ของตน แต่ผู ้ทีส ่ มบูรณ์แล ้วจะ เป็ นเหมือนอาจารย์ของตน 41 และเหตุไฉนท่านจึงมองเห็นผงทีอ ่ ยูใ่ นตาพีน ่ ้องของท่าน แต่ไม่รู ้สึกถึงไม ้คานทีอ ่ ยูใ่ นตาของท่านเอง? 42 เหตุไฉนท่านจึงกล่าวแก่พน ี่ ้องว่า “พีน ่ ้องเอ๋ย ให ้เราเขีย ่ ผงทีอ ่ ยูใ่ นตาท่านออกเถิด” ในเมือ ่ ท่านเองกลับมองไม่เห็น ่ ใจคด จงเขีย ไม ้คานทีอ ่ ยูใ่ นตาท่านเอง ท่านคนหน ้าซือ ่ ไม ้ คานออกจากตาท่านเสียก่อน แล ้วท่านจะเห็นชัดจึงจะเขีย ่ ผง ทีอ ่ ยูใ่ นตาของพีน ่ ้องออกได ้ 43 เพราะว่าต ้นไม ้ดียอ ่ มไม่เกิดผลเลว และต ้นไม ้เลวย่อมไม่ เกิดผลดี 44เพราะว่ารู ้จักต ้นไม ้ทุกต ้นด ้วยผลของมันเอง เพราะว่า มนุษย์ไม่เก็บผลมะเดือ ่ จากหนาม และมนุษย์ไม่เก็บผลองุน ่ จากพุม ่ ไม ้หนาม 45 คนดียอ ่ มนํ าสิง่ ดีออกมาจากคลังสมบัตท ิ ด ี่ แ ี ห่งใจของตน และคนชัว่ ย่อมนํ าสิง่ ชัว่ ออกมาจากคลังสมบัตท ิ ช ี่ วั่ แห่งใจ ของตน เพราะว่าปากของเขาพูดสิง่ ทีอ ่ อกมาจากความอุดม สมบูรณ์แห่งใจ 46 และเหตุไฉนท่านจึงเรียกเราว่า “องค์พระผู ้เป็ นเจ ้า” แต่ ทําไมท่านจึงไม่ทําตามคําทีเ่ ราบอก? 47 ผู ้ใดมาหาเราและฟั งคําพูดของเราและประพฤติตาม เรา จะบอกท่านทัง้ หลายว่าเขาเป็ นเหมือนใคร 48 เขาก็เปรียบเสมือนคนหนึง่ ทีส ่ ร ้างบ ้าน แล ้วขุดลึกลงไป ่ ว แล ้ววางรากฐานไว ้บนศิลา เมือ ่ นํ้ าท่วมขึน ้ มา นํ้ าก็ไหลเชีย เข ้ามาทีบ ่ ้านหลังนัน ้ อย่างรุนแรง แต่ก็ไม่สามารถทําให ้ หวั่นไหวได ้ เพราะว่าบ ้านหลังนัน ้ วางรากฐานไว ้บนศิลา
49 ส่วนผู ้ทีไ่ ด ้ยินแต่ไม่กระทํานัน ้ ก็เหมือนกับคนหนึง่ ทีส ่ ร ้าง บ ้านบนดินโดยไม่มรี ากฐาน เมือ ่ กระแสนํ้ าพัดกระโชกแรง บ ้านก็พังทลายลงทันที และบ ้านนัน ้ ก็พังทลายลงอย่างมาก บทที่ 7 1 เมือ ่ พระองค์จบคําเทศนาทัง้ หมดต่อหน ้าประชาชนแล ้ว พระองค์ก็เสด็จเข ้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม 2 และคนรับใช ้ของนายร ้อยคนหนึง่ ซึง่ เป็ นทีร่ ักของเขากําลัง ป่ วยและเกือบจะตาย 3 เมือ ่ ท่านได ้ยินเรือ ่ งพระเยซู จึงส่งผู ้เฒ่าของชาวยิวไปหา พระเยซู ทูลวิงวอนให ้พระองค์เสด็จไปรักษาคนรับใช ้ของ ท่าน 4 เมือ ่ พวกเขามาถึงพระเยซู พวกเขาอ ้อนวอนพระองค์ทันที โดยกล่าวว่า "ชายผู ้นีส ้ มควรทีจ ่ ะทําเช่นนีเ้ พือ ่ ใคร" 5 เพราะว่าพระองค์ทรงรักประชาชาติของเรา และทรงสร ้าง ธรรมศาลาให ้เรา 6 จากนัน ้ พระเยซูก็เสด็จไปกับเขา เมือ ่ พระองค์ไม่อยูไ่ กล จากบ ้านแล ้ว นายร ้อยจึงส่งเพือ ่ นไปหาพระองค์แล ้วพูดว่า “พระองค์เจ ้าข ้า อย่าลําบากเลย เพราะข ้าพเจ ้าไม่สมควรให ้ พระองค์เข ้าบ ้านของข ้าพเจ ้า” 7 เหตุฉะนัน ้ ข ้าพเจ ้าเองก็ไม่เห็นว่าสมควรทีจ ่ ะไปหาท่าน แต่ ขอท่านพูดสักคําแล ้วบ่าวของข ้าพเจ ้าก็จะหายจากโรค” 8 เพราะว่าข ้าพระองค์เป็ นผู ้มีตําแหน่งอยูใ่ ต ้บังคับบัญชา และมีทหารอยูใ่ ต ้บังคับบัญชา ข ้าพระองค์บอกคนหนึง่ ว่า ‘ไป’ เขาก็ไป บอกอีกคนหนึง่ ว่า ‘มา’ เขาก็มา บอกคนรับใช ้ ของข ้าพระองค์วา่ ‘จงทําสิง่ นี’้ เขาก็ทํา 9 เมือ ่ พระเยซูได ้ยินสิง่ เหล่านี้ พระองค์ก็ประหลาดใจในตัว คนนัน ้ หันพระองค์กลับ แล ้วตรัสแก่บรรดาคนทีต ่ ด ิ ตาม พระองค์วา่ “ เราบอกท่านทัง้ หลายว่า เราไม่เคยพบศรัทธาที่ ยิง่ ใหญ่เช่นนีใ้ นอิสราเอลเลย” 10 และเมือ ่ ผู ้รับใช ้กลับมาถึงบ ้าน พบว่าคนรับใช ้ทีป ่ ่ วยนัน ้ หายเป็ นปกติแล ้ว ่ นาอิน และ 11 ครัน ้ วันรุง่ ขึน ้ พระองค์เสด็จไปยังเมืองหนึง่ ชือ สาวกของพระองค์หลายคนพร ้อมด ้วยผู ้คนก็ไปกับเขาด ้วย 12 ครัน ้ พระองค์มาใกล ้ประตูเมือง ก็เห็นชายคนหนึง่ หามศพ ไป เขาเป็ นลูกชายคนเดียวของแม่ และนางก็เป็ นหญิงม่าย และคนในเมืองมากมายก็อยูก ่ บ ั นางด ้วย 13 เมือ ่ พระเจ ้าทอดพระเนตรเห็นนาง พระองค์ก็ทรงสงสาร นาง และตรัสแก่นางว่า “ อย่าร ้องไห ้” 14 พระองค์เสด็จมาแตะศพ และบรรดาผู ้ทีห ่ ามศพก็หยุดยืน แล ้วพระองค์ตรัสว่า “ หนุ่มน ้อย เราบอกเจ ้าว่า จงลุกขึน ้ เถิด” 15 และคนตายนัน ้ ก็ลก ุ ขึน ้ นั่งและเริม ่ พูด และพระองค์ก็ทรง มอบเขาให ้แก่มารดาของเขา 16 ความกลัวก็เกิดขึน ้ แก่คนทัง้ หลาย และพวกเขาสรรเสริญ พระเจ ้าว่า “มีผู ้เผยพระวจนะยิง่ ใหญ่เกิดขึน ้ ท่ามกลางพวก เรา และพระเจ ้าได ้เสด็จมาเยีย ่ มเยียนประชากรของพระองค์” 17 ข่าวลือเรือ ่ งพระองค์ก็แพร่ออกไปทั่วแคว ้นยูเดีย และทั่ว บริเวณโดยรอบ 18 และเหล่าสาวกของยอห์นก็บอกเขาถึงเหตุการณ์ทงั ้ หมด เหล่านัน ้ 19 ยอห์นจึงเรียกสาวกสองคนของตนไปหาพระเยซู แล ้วส่ง พวกเขาไปหาพระองค์โดยถามว่า "ท่านเป็ นผู ้ทีม ่ าหรือ หรือ เราต ้องคอยผู ้อืน ่ " 20 เมือ ่ คนเหล่านัน ้ มาหาพระองค์ พวกเขากล่าวว่า “ยอห์น ผู ้ให ้บัพติศมาส่งพวกเรามาหาท่านโดยถามว่า ท่านเป็ นผู ้ที่ ควรจะมาหรือ? หรือเราต ้องคอยคนอืน ่ ?”
พระวรสารนั กบุญลูกา
21 และในเวลานัน ้ พระองค์ทรงรักษาคนเจ็บป่ วยและโรค ระบาด และวิญญาณชัว่ ร ้ายจํานวนมากของพวกเขา และคน ตาบอดหลายคน พระองค์ก็ทรงรักษาให ้มองเห็นได ้ 22 แล ้วพระเยซูตรัสตอบพวกเขาว่า “ จงไปบอกยอห์นถึงสิง่ ทีเ่ จ ้าได ้เห็นและได ้ยิน คือเรือ ่ งทีค ่ นตาบอดมองเห็น คนง่อย เดินได ้ คนโรคเรือ ้ นหายจากโรค คนหูหนวกได ้ยิน คนตาย เป็ นขึน ้ และข่าวประเสริฐก็ประกาศแก่คนยากจน” 23 และผู ้ใดไม่สะดุดเพราะเรา ผู ้นัน ้ ก็เป็ นสุข 24เมือ ่ ผู ้ส่งข่าวของยอห์นไปแล ้ว พระองค์จงึ เริม ่ ตรัสแก่ ประชาชนเกีย ่ วกับยอห์นว่า “ พวกเจ ้าออกไปในถิน ่ ทุรกันดาร ่ เพราะลมหรือ?” เพือ ่ ดูอะไร? ต ้นอ ้อสัน ้ ผ ้าทีอ 25 แต่ทา่ นทัง้ หลายออกไปดูอะไร? ชายทีส ่ วมเสือ ่ อ ่ น นุ่ม? ดูเถิด ผู ้ทีแ ่ ต่งกายอย่างหรูหราและใช ้ชีวต ิ อย่างสุข สบายกําลังอยูใ่ นราชสํานักของกษั ตริย ์ 26 แต่ทา่ นทัง้ หลายออกไปดูอะไร? เห็นผู ้เผยพระวจนะหรือ? ใช่แล ้ว เราบอกท่านทัง้ หลาย ดูยงิ่ กว่าผู ้เผยพระวจนะเสียอีก 27 นีแ ่ หละคือผู ้ทีพ ่ ระคัมภีรเ์ ขียนไว ้ว่า ‘ดูเถิด เราจะส่งทูต ของเราไปข ้างหน ้าท่าน ผู ้ซึง่ จะเตรียมทางไว ้ข ้างหน ้าท่าน’ 28 เพราะว่าเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ในบรรดาผู ้ทีเ่ กิดจาก ผู ้หญิงไม่มผ ี ู ้เผยพระวจนะใดยิง่ ใหญ่กว่ายอห์นผู ้ให ้บัพติศมา แต่ผู ้ทีต ่ ํา่ ต ้อยทีส ่ ด ุ ในอาณาจักรของพระเจ ้าก็ยังยิง่ ใหญ่กว่า ยอห์น 29 และคนทัง้ ปวงทีไ่ ด ้ยินเขาและพวกเก็บภาษี ก็ถวายคํา พิพากษาต่อพระเจ ้า โดยรับบัพติศมาของยอห์น ี ละนักกฎหมายปฏิเสธคําปรึกษาของพระ 30 แต่พวกฟาริสแ เจ ้าต่อตนเอง เพราะพวกเขาไม่ได ้รับบัพติศมาจากพระองค์ 31 และพระเจ ้าตรัสว่า ถ ้าเช่นนัน ้ เราจะเปรียบคนในเจเนอเร ชันนีก ้ บ ั อะไร? และพวกเขามีลก ั ษณะอย่างไร? 32 เขาทัง้ หลายเปรียบเสมือนเด็กๆ ทีน ่ ั่งอยูก ่ ลางตลาด ร ้อง เรียกกันและกันว่า "พวกเราได ้เป่ าปี่ ให ้พวกเจ ้า และพวกเจ ้า ก็ไม่เต ้นรํา พวกเราได ้ครํ่าครวญให ้พวกเจ ้า และพวกเจ ้าก็ไม่ ร ้องไห ้" 33 เพราะยอห์นผู ้ให ้บัพติศมาไม่ได ้กินขนมปั งหรือดืม ่ เหล ้า องุน ่ และพวกท่านก็พด ู ว่าเขามีผเี ข ้า 34 บุตรมนุษย์มาทัง้ กินและดืม ่ และพวกท่านก็พด ู ว่า ดูเถิด เป็ นคนตะกละและเป็ นนักเลงสุรา เป็ นเพือ ่ นกับคนเก็บภาษี และคนบาป 35 แต่พระปั ญญาได ้รับการพิสจ ู น์แล ้วว่าชอบธรรมจากลูกๆ ้ ของพระปั ญญาทัง้ สิน ี นหนึง่ ขอให ้พระองค์รับประทานอาหารกับเขา 36 มีฟาริสค ี นนัน พระองค์จงึ เสด็จเข ้าไปในบ ้านของฟาริสค ้ แล ้วประทับนั่ง รับประทานอาหาร 37 และดูเถิด มีสตรีคนหนึง่ ในเมืองซึง่ เป็ นคนบาป เมือ ่ ทราบ ว่าพระเยซูทรงเสวยอาหารอยูใ่ นบ ้านของฟาริส ี นางก็นํา กล่องนํ้ ามันหอมมาด ้วย 38 และมายืนอยูข ่ ้างหลังพระองค์ใกล ้พระบาทร ้องไห ้ และ เริม ่ ล ้างพระบาทของพระองค์ด ้วยนํ้ าตา และเช็ดด ้วยผมของ นาง และจูบพระบาทของพระองค์ และเจิมด ้วยนํ้ ามันหอม ี เี่ ชิญพระองค์เห็นดังนัน 39 เมือ ่ ฟาริสท ้ พระองค์ก็พด ู กับ ตนเองว่า “ถ ้าคนนีเ้ ป็ นผู ้เผยพระวจนะ เขาก็จะรู ้ว่าสตรีผู ้นีท ้ ี่ แตะต ้องเขาเป็ นใครและเป็ นคนอย่างไร เพราะนางเป็ นคน บาป” 40 พระเยซูจงึ ตรัสตอบเขาว่า “ ซีโมน เรามีเรือ ่ งจะพูดกับ ท่าน” เขาจึงกล่าวว่า “อาจารย์ จงพูดต่อไป” 41 มีเจ ้าหนีค ้ นหนึง่ มีลก ู หนีส ้ องคน คนหนึง่ เป็ นหนีห ้ ้าร ้อยเด นาริอน ั อีกคนหนึง่ เป็ นหนีห ้ ้าสิบเดนาริอน ั 42 เมือ ่ ทัง้ สองคนไม่มอ ี ะไรจะชําระหนี้ พระองค์ก็ทรงยกโทษ ให ้ทัง้ สองคนอย่างเปิ ดเผย บอกฉั นทีวา่ ใครในสองคนนีจ ้ ะรัก พระองค์มากกว่ากัน?
43 ซีโมนตอบว่า ข ้าพเจ ้าคิดว่าคนทีเ่ ขายกโทษให ้มากทีส ่ ด ุ คือคนทีเ่ ขายกโทษให ้มากทีส ่ ด ุ และเขากล่าวแก่เขาว่า ท่าน ได ้ตัดสินเขาอย่างถูกต ้องแล ้ว 44 พระองค์จงึ หันไปหาสตรีผู ้นัน ้ แล ้วตรัสแก่ซโี มนว่า “ ท่าน เห็นสตรีผู ้นีห ้ รือไม่ ข ้าพเจ ้าเข ้าไปในบ ้านของท่าน ท่านมิได ้ ให ้ข ้าพเจ ้าดืม ่ นํ้ าล ้างเท ้า แต่สตรีผู ้นัน ้ ได ้ล ้างเท ้าของข ้าพเจ ้า ด ้วยนํ้ าตา และเช็ดด ้วยผมของนาง 45 เจ ้ามิได ้จูบเราเลย แต่ตงั ้ แต่เราเข ้ามา ผู ้หญิงคนนีก ้ ็ไม่ เคยหยุดจูบเท ้าเราเลย 46 ท่านมิได ้ชโลมศีรษะของข ้าพเจ ้าด ้วยนํ้ ามัน แต่หญิงคนนี้ ได ้ชโลมเท ้าของข ้าพเจ ้าด ้วยนํ้ ามัน 47 เพราะฉะนัน ้ เราบอกท่านว่า บาปของนางซึง่ มีมากก็ได ้รับ การอภัยแล ้ว เพราะว่านางรักมาก แต่ผู ้ใดได ้รับการอภัยน ้อย ผู ้นัน ้ ก็รักน ้อย 48 แล ้วท่านตรัสแก่เธอว่า บาปของเจ ้าได ้รับการอภัยแล ้ว 49 และผู ้ทีน ่ ั่งร่วมรับประทานอาหารกับพระองค์ก็เริม ่ พูดในใจ ว่า "คนนีเ้ ป็ นใครเล่าทีส ่ ามารถอภัยบาปได ้?" 50 พระองค์ตรัสแก่สตรีนัน ้ ว่า ศรัทธาของเจ ้าได ้ช่วยเจ ้าให ้ รอด จงไปเป็ นสุขเถิด บทที่ 8 1 ต่อมาพระองค์เสด็จไปทั่วทุกเมืองและทุกหมูบ ่ ้าน ทรง ประกาศและประกาศข่าวดีเรือ ่ งอาณาจักรของพระเจ ้า และ สาวกทัง้ สิบสองคนก็อยูก ่ บ ั พระองค์ด ้วย 2 และสตรีบางคนซึง่ ได ้รับการรักษาจากวิญญาณชัว่ ร ้ายและ โรคภัยไข ้เจ็บ มารียท ์ เี่ รียกว่ามักดาลา มีปีศาจเจ็ดตนออกไป จากนาง 3 และโยฮันนาภรรยาของคูซาผู ้รับใช ้ของเฮโรด และซูซาน ิ ของตนให ้ นา และคนอืน ่ ๆ อีกมากมายซึง่ ช่วยดูแลทรัพย์สน เขา 4 ครัน ้ ประชาชนจํานวนมากจากทุกเมืองมารวมกันเฝ้ า พระองค์ พระองค์ก็ตรัสเป็ นอุปมาว่า 5 มีผู ้หว่านเมล็ดพืชออกไปหว่านเมล็ดพืชของตน และ ขณะทีเ่ ขาหว่าน เมล็ดพืชบางส่วนก็ตกอยูร่ ม ิ ทาง และถูก เหยียบยํา่ และนกในอากาศก็มากินเมล็ดพืชนัน ้ เสีย 6 บางส่วนก็ตกบนหิน และเมือ ่ มันงอกขึน ้ มา มันก็เหีย ่ วเฉาไป ้ เพราะขาดความชืน 7 และบางส่วนก็ตกท่ามกลางต ้นหนาม ต ้นหนามก็งอกขึน ้ มา ด ้วยและรัดคอจนตาย 8 ส่วนพืชอืน ่ ๆ ก็ตกบนดินดี แล ้วก็งอกขึน ้ และออกผลร ้อย เท่า เมือ ่ พระองค์ตรัสดังนีแ ้ ล ้ว พระองค์จงึ ทรงร ้องว่า “ ใครมี หูทจ ี่ ะฟั งก็จงฟั งเถิด” 9 เหล่าสาวกจึงถามพระองค์วา่ “คําอุปมานีจ ้ ะมีความหมายว่า อย่างไร?” 10 พระองค์ตรัสว่า " ข ้อความลึกลับของอาณาจักรของพระ เจ ้านัน ้ ทรงประทานแก่พวกท่าน แต่สําหรับคนอืน ่ นัน ้ ทรง ประทานให ้เป็ นคําอุปมา เพือ ่ ว่าเมือ ่ พวกเขาเห็นก็จะไม่เห็น และเมือ ่ พวกเขาได ้ยินก็จะไม่เข ้าใจ" 11 คําอุปมามีดงั นี้ เมล็ดพืชคือพระวจนะของพระเจ ้า 12 ผู ้ทีอ ่ ยูร่ ะหว่างทางคือผู ้ทีไ่ ด ้ยิน แล ้วปี ศาจก็มาชิงเอาพระ ่ วจนะนัน ้ ออกไปจากใจของพวกเขา เพือ ่ ไม่ให ้พวกเขาเชือ และได ้รับความรอด 13 ผู ้ทีอ ่ ยูบ ่ นศิลา คือผู ้ทีไ่ ด ้ยินพระวจนะแล ้วรับไว ้ด ้วยความ ่ เพียงชัว่ คราว แต่เมือ ยินดี แต่ไม่มรี าก เชือ ่ ถูกทดลองก็ หลงลืมไป 14 ส่วนสิง่ ทีต ่ กกลางพุม ่ หนามนัน ้ ได ้แก่คนทีไ่ ด ้ยินแล ้วก็ ออกไป แต่ความกังวล ทรัพย์สมบัต ิ และความสุขสําราญ แห่งชีวต ิ นีร้ ัดคอไว ้ จึงไม่เกิดผลอันสมบูรณ์
พระวรสารนั กบุญลูกา
15 ส่วนทีด ่ น ิ ดีนัน ้ ได ้แก่คนเหล่านัน ้ ทีไ่ ด ้ยินพระวจนะด ้วยใจ ่ สัตย์และใจดี แล ้วก็รักษาไว ้ และเกิดผลด ้วยความเพียร ซือ อดทน 16 ไม่มผ ี ู ้ใดจุดตะเกียงแล ้วปิ ดไว ้ในภาชนะหรือวางไว ้ใต ้เตียง แต่ตงั ้ ไว ้บนเชิงตะเกียง เพือ ่ ให ้คนทีเ่ ข ้ามาจะเห็นแสงสว่าง ได ้ 17 เพราะไม่มส ี งิ่ ใดทีถ ่ ก ู ปกปิ ดไว ้ซึง่ จะไม่ถก ู เปิ ดเผย และไม่ มีสงิ่ ใดทีถ ่ ก ู ซ่อนไว ้ซึง่ จะไม่เป็ นทีร่ ู ้จักและปรากฏออกมา 18 จงระวังว่าท่านทัง้ หลายฟั งอย่างไร เพราะว่าผู ้ใดมีอยูแ ่ ล ้ว ผู ้นัน ้ จะได ้รับเพิม ่ เติมให ้ด ้วย ส่วนผู ้ใดไม่ม ี แม ้สิง่ ทีเ่ ขาคิดว่า มีก็จะถูกพรากไปจากเขา 19 ครัน ้ แล ้วมารดาและพวกน ้องชายของพระองค์ก็มาหา พระองค์ แต่ไม่สามารถไปหาพระองค์ได ้เพราะคนจํานวนมาก 20 และมีบางคนบอกพระองค์วา่ มารดาและพีน ่ ้องของท่าน ยืนอยูข ่ ้างนอกต ้องการพบท่าน 21 พระเยซูจงึ ตรัสตอบเขาว่า มารดาของเราและพีน ่ ้องของ เรา คือผู ้ทีไ่ ด ้ยินพระวจนะของพระเจ ้าและกระทําตาม 22 วันหนึง่ พระองค์เสด็จลงเรือพร ้อมกับเหล่าสาวก แล ้วตรัส แก่พวกเขาว่า “ พวกเราจงข ้ามทะเลสาบไป” พวกเขาก็ออก เรือไป 23 ขณะทีเ่ ขากําลังล่องเรือ พระองค์บรรทมหลับไป และลม พายุก็พัดเข ้ามาในทะเลสาบ นํ้ าก็เต็มทะเลสาบ และพวกเขา ก็ตกอยูใ่ นอันตราย 24พวกเขามาหาพระองค์แล ้วปลุกพระองค์โดยกล่าวว่า “อาจารย์ อาจารย์ พวกเราจะพินาศอยูแ ่ ล ้ว” แล ้วพระองค์ก็ ทรงลุกขึน ้ และทรงตักเตือนลมและนํ้ าทีป ่ ั่ นป่ วน แล ้วลมก็ หยุด และความสงบก็เกิดขึน ้ ่ ของพวกท่านอยูท 25 พระองค์ตรัสถามพวกเขาว่า “ความเชือ ่ ี่ ไหน” พวกเขากลัวและสงสัยกันว่า “คนนีเ้ ป็ นใครกัน” เพราะ ่ ฟั งพระองค์ พระองค์ทรงสัง่ ลมและนํ้ าได ้ และลมและนํ้ าก็เชือ 26 และเขาทัง้ หลายมาถึงเมืองกาดาราซึง่ อยูต ่ รงข ้ามกับ แคว ้นกาลิล ี 27 เมือ ่ พระองค์เสด็จลงจากฝั่ ง มีชายคนหนึง่ จากเมืองมาพบ ้ ผ ้า อาศัย พระองค์ เขาถูกผีเข ้าสิงเป็ นเวลานาน ไม่สวมเสือ อยูใ่ นบ ้านใด ๆ ยกเว ้นตามสุสาน 28 เมือ ่ เขาเห็นพระเยซู เขาก็ร ้องตะโกนและกราบลงตรงหน ้า พระองค์ และพูดเสียงดังว่า “พระเยซู บุตรของพระเจ ้าผู ้ สูงสุด ข ้าพเจ ้าเกีย ่ วข ้องอะไรกับท่าน ข ้าพเจ ้าขอร ้องท่าน อย่าทรมานข ้าพเจ ้าเลย” 29 เพราะพระองค์ได ้ทรงบัญชาให ้วิญญาณชัว่ ร ้ายออกจาก ตัวชายคนนัน ้ เพราะว่าวิญญาณชัว่ ร ้ายได ้เข ้าสิงเขาหลาย ครัง้ และเขาถูกล่ามโซ่ตรวนไว ้ และเขาทําลายโซ่ตรวนนัน ้ เสีย และปี ศาจก็ขบ ั ไล่เขาไปในถิน ่ ทุรกันดาร ่ อะไร” มันตอบว่า “ชือ ่ กอง 30 พระเยซูจงึ ตรัสถามมันว่า “ชือ ทหาร” เพราะมีผจ ี ํานวนมากเข ้าสิงในตัวมัน ่ ล 31 พวกเขาจึงขอร ้องพระองค์วา่ อย่าสัง่ ให ้มันออกไปสูท ี่ ก ึ 32 และมีหมูฝงู หนึง่ กําลังหากินอยูบ ่ นภูเขา หมูเหล่านัน ้ จึง อ ้อนวอนพระองค์ให ้ยอมให ้หมูเหล่านัน ้ เข ้าสิงในฝูงหมู เหล่านัน ้ พระองค์ก็ทรงยอมให ้หมูเหล่านัน ้ เข ้าสิงในฝูงหมู เหล่านัน ้ 33 ครัน ้ แล ้วผีเหล่านัน ้ ก็ออกจากตัวมนุษย์ และเข ้าไปในตัว หมู หมูทงั ้ ฝูงก็วงิ่ ลงมาทีล ่ าดชันลงไปในทะเลสาบและถูกบีบ คอตาย 34 เมือ ่ คนเลีย ้ งแกะเห็นเหตุการณ์ทเี่ กิดขึน ้ พวกเขาก็วงิ่ ไป เล่าเรือ ่ งนัน ้ ทัง้ ในเมืองและในชนบท 35 แล ้วพวกเขาออกไปดูสงิ่ ทีเ่ กิดขึน ้ ครัน ้ มาถึงพระเยซูแล ้ว พบชายทีผ ่ อ ี อกจากตัวไปแล ้ว นั่งอยูท ่ พ ี่ ระบาทของพระเยซู ้ ผ ้าและมีจต สวมเสือ ิ ใจแจ่มใส ชายเหล่านัน ้ ก็มค ี วามกลัว
36 ฝ่ ายผู ้ทีเ่ ห็นเหตุการณ์ก็บอกเขาด ้วยว่าคนทีถ ่ ก ู ผีเข ้ารักษา ได ้อย่างไร 37 ครัง้ นัน ้ ฝูงชนทัง้ เมืองกาดาราโดยรอบก็อ ้อนวอนพระองค์ ให ้ออกไปจากพวกเขา เพราะผู ้คนเหล่านัน ้ กลัวมาก พระองค์ จึงเสด็จขึน ้ ไปบนเรือแล ้วเสด็จกลับไปอีก 38 ฝ่ ายคนทีผ ่ อ ี อกจากไปนัน ้ ได ้อ ้อนวอนขอให ้พระองค์อยู่ กับเขา แต่พระเยซูทรงส่งเขาไปโดยตรัสว่า 39 จงกลับไปบ ้านของตนและบอกเล่าให ้คน ทัง้ เมืองฟั งถึง สิง่ ใหญ่โตทีพ ่ ระเจ ้าได ้ทรงกระทําแก่ตน และชายผู ้นัน ้ ก็ไป ประกาศให ้คนทัง้ เมืองทราบถึงสิง่ ใหญ่โตทีพ ่ ระเยซูได ้ทรง กระทําแก่ตน 40 เมือ ่ พระเยซูเสด็จกลับมา ประชาชนก็ต ้อนรับพระองค์ด ้วย ความยินดี เพราะพวกเขาทุกคนกําลังรอคอยพระองค์อยู่ ่ ไจรัส เป็ นหัวหน ้าธรรมศาลา 41 ทันใดนัน ้ มีชายคนหนึง่ ชือ มากราบลงทีพ ่ ระบาทของพระเยซู และอ ้อนวอนพระองค์ให ้ เข ้าไปในบ ้านของเขา 42 เพราะว่าเขามีลก ู สาวคนเดียว อายุประมาณสิบสองปี และ เธอนอนป่ วยหนักอยู่ ขณะทีเ่ ขากําลังเดินไป ประชาชนก็รม ุ ล ้อมเขา 43 และมีสตรีคนหนึง่ เป็ นโรคตกเลือดมาสิบสองปี แล ้ว ซึง่ ได ้ ใช ้เงินทัง้ หมดของตนไปหาหมอ แต่ก็ไม่สามารถรักษาให ้ หายจากโรคใด ๆ ได ้เลย ้ ของพระองค์ 44 ฝ่ ายนางมาข ้างหลังพระองค์และแตะชายเสือ ทันใดนัน ้ โลหิตทีไ่ หลออกก็หยุด 45 พระเยซูจงึ ตรัสถามว่า “ใครแตะต ้องเรา” เมือ ่ ทุกคน ปฏิเสธ เปโตรกับคนทีอ ่ ยูก ่ บ ั พระองค์จงึ กล่าวว่า “อาจารย์ ฝูงชนเบียดเสียดและเบียดเสียดพระองค์ และถามพระองค์วา่ “ ใครแตะต ้องเรา” 46 พระเยซูตรัสว่า มีผู ้หนึง่ แตะต ้องฉั น เพราะฉั นรู ้สึกว่าพลัง อํานาจออกจากตัวฉั น 47 เมือ ่ หญิงนัน ้ เห็นว่าตนไม่ได ้ซ่อนตัวอยูแ ่ ล ้ว เธอก็เข ้ามาตัว ่ และกราบลงต่อพระพักตร์พระองค์ เล่าเรือ สัน ่ งทีน ่ างสัมผัส พระองค์ตอ ่ หน ้าคนทัง้ ปวงให ้พระองค์ฟังว่าเหตุใดนางจึงได ้ สัมผัสพระองค์ และพระองค์ทรงรักษานางทันที 48 และท่านได ้กล่าวแก่เธอว่า “ ลูกเอ๋ย จงมีกําลังใจเถิด ศรัทธาของเจ ้าทําให ้เจ ้าหายดีแล ้ว จงไปเป็ นสุขเถิด” 49 ขณะทีพ ่ ระองค์กําลังตรัสอยู่ มีคนมาจากบ ้านนายธรรม ศาลา บอกพระองค์วา่ “ลูกสาวของท่านตายแล ้ว อย่ารบกวน อาจารย์เลย” 50 เมือ ่ พระเยซูทรงได ้ยินดังนัน ้ พระองค์จงึ ตรัสตอบเขาว่า ่ เท่านัน “ อย่ากลัวเลย จงเชือ ้ แล ้วเธอจะหายเป็ นปกติ” 51 เมือ ่ พระองค์เสด็จเข ้าไปในบ ้าน พระองค์ไม่ทรงยอมให ้ ผู ้ใดเข ้าไป เว ้นแต่เปโตร ยากอบ โยฮัน และบิดามารดาของ หญิงสาวคนนัน ้ 52 และทุกคนก็ร ้องไห ้ครํ่าครวญถึงเธอ แต่พระองค์ตรัสว่า อย่าร ้องไห ้เลย เธอไม่ตาย แต่หลับอยู่ 53 พวกเขาจึงหัวเราะเยาะพระองค์ เพราะรู ้ว่าเธอตายแล ้ว 54 แล ้วท่านก็ไล่พวกเขาทัง้ หมดออกไป แล ้วจับมือเธอแล ้ว เรียกว่า “ สาวเอ๋ย จงลุกขึน ้ ” 55 และวิญญาณของนางก็กลับมาอีก และนางก็ลก ุ ขึน ้ ทันที และพระองค์ก็ทรงบัญชาให ้นางกินอาหาร 56 บิดามารดาของนางก็ประหลาดใจ แต่พระองค์กําชับพวก เขาไม่ให ้บอกเล่าสิง่ ทีเ่ กิดขึน ้ กับผู ้ใด บทที่ 9 1 จากนัน ้ พระองค์ทรงเรียกสาวกสิบสองคนของพระองค์มา ้ และรักษาโรค แล ้วทรงประทานอํานาจเหนือผีปีศาจทัง้ สิน ต่างๆ ให ้แก่พวกเขา
พระวรสารนั กบุญลูกา
2 และพระองค์ทรงใช ้พวกเขาไปประกาศข่าวอาณาจักรของ พระเจ ้า และรักษาคนเจ็บป่ วย 3 แล ้วพระองค์ตรัสแก่เขาว่า “ อย่าเอาอะไรไปใช ้ในการ เดินทาง ไม่วา่ จะเป็ นไม ้เท ้า หรือย่าม หรือขนมปั ง หรือเงิน ้ โค ้ตสองตัว” หรือเสือ 4 และเมือ ่ ท่านเข ้าไปในบ ้านใด ท่านก็จงพักอยูท ่ น ี่ ั่นก่อนแล ้ว จึงออกจากบ ้านนัน ้ ไป 5 และผู ้ใดไม่ต ้อนรับพวกท่าน เมือ ่ ท่านออกจากเมืองนัน ้ จง สะบัดฝุ่ นจากเท ้าของท่านออกเพือ ่ เป็ นพยานต่อเขา 6 พวกเขาจึงออกเดินทางไปตามเมืองต่างๆ เผยแพร่พระ กิตติคณ ุ และรักษาคนทุกแห่ง 7 ขณะนัน ้ เฮโรดเจ ้าเมืองได ้ยินเรือ ่ งทัง้ หมดทีเ่ ขาได ้กระทํา และเขาสับสนเพราะมีคํากล่าวแก่บางคนว่ายอห์นได ้คืนพระ ชนม์จากความตาย 8 และบางคนก็วา่ เอลียาห์ได ้ปรากฏตัว และบางคนก็วา่ ผู ้เผย พระวจนะในสมัยโบราณคนหนึง่ กลับคืนชีพอีกครัง้ 9 เฮโรดจึงกล่าวว่า ยอห์นเป็ นผู ้ทีข ่ ้าพเจ ้าได ้ตัดศีรษะ แต่คน นีเ้ ป็ นใครเล่า ทีเ่ ราได ้ยินเรือ ่ งอย่างนี?้ และเขาปรารถนาทีจ ่ ะ พบเขา 10 เมือ ่ อัครสาวกกลับมาแล ้ว พวกเขาก็เล่าให ้พระองค์ฟังถึง ทุกสิง่ ทีพ ่ วกเขากระทํา พระองค์จงึ พาพวกเขาไปยังทีเ่ ปลีย ่ ว แห่งหนึง่ ในเมืองเบธไซดา 11เมือ ่ ประชาชนรู ้เรือ ่ งนีแ ้ ล ้ว พวกเขาก็ตด ิ ตามพระองค์ไป พระองค์ก็ทรงรับพวกเขาไว ้ แล ้วตรัสสัง่ สอนเขาถึงอาณาจักร ของพระเจ ้า และทรงรักษาผู ้ทีต ่ ้องการการรักษา 12 เมือ ่ ใกล ้จะรุง่ เช ้า สาวกทัง้ สิบสองคนก็มาทูลพระองค์วา่ “ให ้ประชาชนไปตามเมืองต่างๆ และในชนบทโดยรอบ แล ้ว พักแรมและหาอาหารกิน เพราะว่าเราอยูใ่ นทีท ่ รุ กันดาร” 13 แต่พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ จงให ้พวกเขากินเถิด” พวกเขาจึงกล่าวว่า “เราไม่มอ ี ะไรเหลือเลย นอกจากขนมปั ง ้ อาหารให ้คน ห ้าก ้อนและปลาสองตัว เว ้นแต่เราจะไปซือ ทัง้ หมดนี”้ 14 เพราะพวกเขามีจํานวนประมาณห ้าพันคน พระองค์จงึ ตรัส แก่พวกสาวกของพระองค์วา่ จงให ้พวกเขานั่งลงเป็ นกลุม ่ ๆ ละห ้าสิบคน 15 แล ้วพวกเขาก็ทําตาม และให ้พวกเขาทัง้ หมดนั่งลง 16 แล ้วพระองค์ทรงรับขนมปั งห ้าก ้อนและปลาสองตัวนัน ้ แล ้วแหงนพระพักตร์ดฟ ู ้ าสวรรค์ ทรงขอบพระคุณและหัก ขนมปั งนัน ้ แล ้วส่งให ้เหล่าสาวกไปแจกให ้ฝูงชน 17 และพวกเขาได ้กินจนอิม ่ ทุกคน และเศษอาหารทีเ่ หลืออยู่ ก็เก็บไปได ้สิบสองตะกร ้า 18 เมือ ่ พระองค์ทรงอธิษฐานอยูต ่ ามลําพัง เหล่าสาวกก็อยู่ กับพระองค์ด ้วย พระองค์จงึ ตรัสถามพวกเขาว่า “ ประชาชน ว่าเราเป็ นใคร?” 19 พวกเขาตอบว่า "ยอห์นผู ้ให ้บัพติศมา" แต่บางคนว่าเป็ น เอลียาห์ และคนอืน ่ ๆ ว่าเป็ นศาสดาพยากรณ์ในสมัยโบราณ คนหนึง่ กลับคืนชีพอีก 20 พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ แต่พวกท่านว่าเราเป็ นใคร” เป โตรตอบว่า “พระคริสต์ของพระเจ ้า” 21 แล ้วท่านได ้กําชับพวกเขาอย่างเข ้มงวด และสัง่ พวกเขา ไม่ให ้บอกเรือ ่ งนีก ้ บ ั ใครเลย 22ตรัสว่า “ บุตรมนุษย์จะต ้องทนทุกข์ทรมานหลายประการ ถูกพวกผู ้เฒ่าและพวกปุโรหิตใหญ่และพวกธรรมาจารย์ ปฏิเสธ และจะถูกฆ่า แต่ในวันทีส ่ ามจะทรงคืนพระชนม์ขน ึ้ ” 23พระองค์จงึ ตรัสแก่คนเหล่านัน ้ ว่า " ผู ้ใดต ้องการติดตามเรา มา ผู ้นัน ้ ต ้องละทิง้ ตนเอง และแบกไม ้กางเขนของตนทุกวัน และติดตามเรามา"
24เพราะว่าผู ้ใดต ้องการจะเอาชีวต ิ ของตนรอด ผู ้นัน ้ จะ เสียชีวต ิ แต่ผู ้ใดจะเสียชีวต ิ ของตนเพราะเรา ผู ้นัน ้ จะรักษา ชีวต ิ ไว ้ได ้ ้ แต่ 25 เพราะมนุษย์จะได ้ประโยชน์อะไร ถ ้าเขาได ้โลกทัง้ สิน ต ้องสูญเสียตนเองหรือถูกละทิง้ ไป? 26 เพราะว่าผู ้ใดละอายเพราะเราและถ ้อยคําของเรา บุตร มนุษย์ก็จะละอายเพราะผู ้นัน ้ ด ้วย เมือ ่ พระองค์จะเสด็จมาด ้วย สง่าราศีของพระองค์เอง และของพระบิดาของพระองค์ และ ของเหล่าทูตสวรรค์บริสท ุ ธิ์ 27 แต่เราบอกความจริงแก่ทา่ นทัง้ หลายว่า ผู ้ทีย ่ น ื อยูท ่ น ี่ ก ี่ ็ม ี บางคนทีจ ่ ะไม่รู ้รสความตาย จนกว่าจะได ้เห็นอาณาจักรของ พระเจ ้า 28 และภายหลังจากถ ้อยคําเหล่านัน ้ ได ้ประมาณแปดวัน พระองค์ทรงพาเปโตร ยอห์น และยากอบขึน ้ ไปบนภูเขาเพือ ่ อธิษฐาน 29 เมือ ่ พระองค์ทรงอธิษฐาน รูปลักษณ์ของพระองค์ก็ เปลีย ่ นไป และฉลองพระองค์ก็ขาวเป็ นมันเงา 30 และดูเถิด มีชายสองคนคือโมเสสและเอลียาห์สนทนาอยู่ กับพระองค์ 31 ผู ้ได ้ปรากฏด ้วยพระสิรริ งุ่ โรจน์ และกล่าวถึงการ ้ พระชนม์ของพระองค์ ซึง่ พระองค์จะทรงกระทําทีก สิน ่ รุง เยรูซาเล็ม 32 ส่วนเปโตรกับคนทีอ ่ ยูด ่ ้วยก็งว่ งนอนมาก แต่เมือ ่ พวกเขา ตืน ่ ขึน ้ พวกเขาก็เห็นสง่าราศีของพระองค์ และเห็นคนสอง คนทีย ่ น ื อยูก ่ บ ั พระองค์ 33เมือ ่ พวกเขากําลังจากพระองค์ไปแล ้ว เปโตรก็พด ู กับพระ เยซูวา่ “อาจารย์ เรารู ้สึกดีทเี่ ราได ้อยูท ่ น ี่ ี่ ให ้เราสร ้างพลับ พลาสามหลังกันเถอะ หลังหนึง่ สําหรับพระองค์ หลังหนึง่ สําหรับโมเสส และหลังหนึง่ สําหรับเอลียาห์” เปโตรไม่รู ้ว่า กําลังพูดอะไร 34 เมือ ่ พระองค์กําลังตรัสอยูน ่ ัน ้ ก็มเี มฆมาปกคลุมพวกเขา และเมือ ่ พวกเขาเข ้าไปในเมฆนัน ้ พวกเขาก็กลัว 35 และมีเสียงออกมาจากเมฆกล่าวว่า “ผู ้นีเ้ ป็ นบุตรทีร่ ักของ เรา จงฟั งเขาเถิด” 36 เมือ ่ เสียงนัน ้ ผ่านไปแล ้ว พบว่าพระเยซูอยูโ่ ดดเดีย ่ ว พวก เขาจึงเก็บเรือ ่ งนีไ้ ว ้ และในครัง้ นัน ้ พวกเขาไม่เคยบอกใคร เกีย ่ วกับสิง่ ทีพ ่ วกเขาเห็นเลย 37 ครัน ้ ลงมาจากภูเขาในวันรุง่ ขึน ้ มีคนจํานวนมากมาพบ พระองค์ 38 และดูเถิด มีชายคนหนึง่ ในหมูพ ่ วกเขาร ้องออกมาว่า “อาจารย์ ข ้าพเจ ้าขอวิงวอนท่าน โปรดดูลก ู ชายของข ้าพเจ ้า เถิด เพราะเขาเป็ นลูกคนเดียวของข ้าพเจ ้า” 39 และดูเถิด วิญญาณก็เข ้าสิงเขา และเขาก็ร ้องตะโกนอย่าง กะทันหัน วิญญาณนัน ้ ทําให ้เขาฉีกขาดเป็ นฟองอีกครัง้ และ ้ ทําให ้เขามีรอยฟกชําอย่างหนักจนแทบจะจากเขาไป 40 ข ้าพระองค์ได ้วิงวอนเหล่าสาวกของพระองค์ให ้ขับไล่เขา ออกไป แต่พวกเขาทําไม่ได ้ 41 พระเยซูจงึ ตรัสตอบว่า “ คนชัว่ และไร ้ศรัทธา เราจะต ้อง อยูก ่ บ ั เจ ้าและทนเจ ้านานเพียงไร จงพาบุตรของเจ ้ามาทีน ่ ”ี่ 42 ขณะทีพ ่ ระองค์กําลังจะเสด็จมา ปี ศาจก็ผลักพระองค์ลง แล ้วทําให ้พระองค์เหีย ่ วเฉา พระเยซูจงึ ตักเตือนวิญญาณชัว่ ร ้ายนัน ้ และรักษาเด็กนัน ้ แล ้วมอบเด็กนัน ้ ให ้บิดาของเขาอีก ครัง้ 43 พวกเขาทัง้ หมดประหลาดใจในฤทธิอ ์ ํานาจอันยิง่ ใหญ่ ของพระเจ ้า แต่ขณะทีพ ่ วกเขายังสงสัยในสิง่ ทีพ ่ ระเยซูทรง กระทํา พระองค์ก็ตรัสแก่เหล่าสาวกของพระองค์วา่ 44 จงให ้คํากล่าวเหล่านีเ้ ข ้าในหูของคุณ เพราะว่าบุตรมนุษย์ จะถูกมอบไว ้ในมือของมนุษย์
พระวรสารนั กบุญลูกา
45 แต่พวกท่านไม่เข ้าใจคํากล่าวนี้ และมันก็ถก ู ซ่อนไว ้จาก พวกเขา เพือ ่ พวกเขาจะไม่เข ้าใจ และพวกเขากลัวทีจ ่ ะถาม พระองค์ถงึ คํากล่าวนัน ้ 46 แล ้วพวกเขาจึงถกเถียงกันว่าใครในพวกเขายิง่ ใหญ่ทส ี่ ด ุ 47 เมือ ่ พระเยซูทรงทราบความคิดในใจของพวกเขาแล ้ว จึง ทรงนํ าเด็กคนหนึง่ มาวางไว ้ใกล ้พระองค์ 48 และตรัสแก่พวกเขาว่า ผู ้ใดจะรับเด็กเล็กๆ คนนีใ้ นนาม ของเรา ผู ้นัน ้ ก็รับเรา และผู ้ใดจะรับเรา ผู ้นัน ้ ก็รับพระองค์ท ี่ ทรงใช ้เรามา เพราะว่าผู ้ใดในพวกท่านทุกคน ผู ้ใดทีต ่ ํา่ ต ้อย ทีส ่ ด ุ ผู ้นัน ้ จะเป็ นผู ้ยิง่ ใหญ่” 49 ยอห์นตอบว่า “อาจารย์ พวกข ้าพเจ ้าเห็นคนหนึง่ ขับผี ออกในพระนามของพระองค์ และพวกข ้าพเจ ้าห ้ามเขา เพราะว่าเขาไม่ตด ิ ตามพวกเรา” 50 พระเยซูจงึ ตรัสตอบเขาว่า “ อย่าห ้ามเขาเลย เพราะว่า ผู ้ใดไม่ตอ ่ ต ้านเรา ย่อมเป็ นฝ่ ายเรา” 51 เมือ ่ ถึงเวลาทีพ ่ ระองค์จะถูกรับขึน ้ ไป พระองค์ก็ตงั ้ พระทัย แน่วแน่ทจ ี่ ะเสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็ม 52 แล ้วทรงส่งทูตไปล่วงหน ้าพระองค์ และเขาทัง้ หลายก็เข ้า ไปในหมูบ ่ ้านแห่งหนึง่ ของชาวสะมาเรีย เพือ ่ จัดเตรียมให ้ พระองค์ 53แต่พวกเขาไม่ต ้อนรับพระองค์ เพราะพระพักตร์ดเู หมือน กําลังจะเสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็ม 54เมือ ่ สาวกของพระองค์ คือ ยากอบและโยฮัน เห็นดังนี้ จึง ทูลว่า “พระองค์เจ ้าข ้า พระองค์จะทรงให ้พวกข ้าพระองค์ บัญชาให ้ไฟลงมาจากสวรรค์เผาผลาญพวกเขาเหมือนทีเ่ อลี ยาห์ทําหรือไม่?” 55 แต่พระองค์กลับทรงตําหนิพวกเขาและตรัสว่า พวกเจ ้า ทัง้ หลายไม่รู ้ว่าพวกเจ ้ามีวญ ิ ญาณชนิดใด 56 เพราะว่าบุตรมนุษย์มไิ ด ้มาเพือ ่ ทําลายชีวต ิ ของมนุษย์ แต่ มาเพือ ่ ช่วยพวกเขาให ้รอด และพวกเขาจึงไปยังหมูบ ่ ้านอืน ่ 57 ครัน ้ เมือ ่ พวกเขาเดินทางไป มีคนหนึง่ ทูลพระองค์วา่ " พระองค์เจ ้าข ้า ข ้าพเจ ้าจะติดตามพระองค์ไปทุกหนทุกแห่ง" 58 พระเยซูตรัสแก่เขาว่า สุนัขจิง้ จอกยังมีโพรง และนกใน อากาศยังมีรัง แต่บต ุ รมนุษย์ไม่มท ี ท ี่ จ ี่ ะวางศีรษะ 59 พระองค์ตรัสแก่คนอีกคนหนึง่ ว่า “ จงตามเรามา” แต่เขา ทูลว่า “พระองค์เจ ้าข ้า โปรดให ้ข ้าพเจ ้าไปฝั งศพบิดาของ ข ้าพเจ ้าก่อน” 60 พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “ คนตายจงฝั งคนตายของตนเถิด แต่เจ ้าจงไปประกาศข่าวอาณาจักรของพระเจ ้า” 61 อีกคนหนึง่ ก็กล่าวว่า พระองค์เจ ้าข ้า ข ้าพเจ ้าจะติดตาม พระองค์ไป แต่ขอให ้ข ้าพเจ ้าไปอําลาพวกเขาซึง่ อยูท ่ บ ี่ ้าน ของข ้าพเจ ้าก่อน 62 พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “ ผู ้ใดเอามือจับคันไถแล ้วหันหลัง กลับ ผู ้นัน ้ ก็ไม่สมควรกับอาณาจักรของพระเจ ้า” บทที่ 10 1 หลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงตัง้ พวก เจ็ดสิบคนขึน ้ ไปด ้วย และทรงใช ้พวกเขาไปทีละสองคนต่อ จากพระองค์ ไปยังทุกเมืองและทุกสถานที่ ทีพ ่ ระองค์จะ เสด็จไป 2 เพราะฉะนัน ้ พระองค์จงึ ตรัสกับเขาว่า การเก็บเกีย ่ วนัน ้ มี มากแต่คนงานมีน ้อย พวกท่านจงอ ้อนวอนเจ ้าของการเก็บ เกีย ่ วให ้ส่งคนงานมาเก็บเกีย ่ วพืชผลของพระองค์ 3 จงไปเถิด ดูเถิด เราส่งท่านทัง้ หลายไปดุจลูกแกะ ท่ามกลางหมาป่ า 4 อย่าพกถุงเงิน หรือย่าม หรือรองเท ้าไปด ้วย และอย่า ทักทายใครตามทาง
5 และเมือ ่ ท่านเข ้าไปในบ ้านใด จงกล่าวก่อนว่า ขอให ้บ ้านนี้ ั ติสข มีแต่สน ุ ” 6 และถ ้าบุตรแห่งสันติอยูท ่ น ี่ ั่น สันติของท่านจะอยูก ่ บ ั บุตรนัน ้ ่ า่ นอีก ถ ้าไม่ สันติจะกลับคืนสูท 7 จงอยูแ ่ ต่ในบ ้านนัน ้ กินและดืม ่ สิง่ ของทีใ่ ห ้มา เพราะว่า คนงานสมควรได ้รับค่าจ ้างของตน อย่าไปจากบ ้านหนึง่ ไปอีก บ ้านหนึง่ 8 และเมือ ่ ท่านเข ้าไปในเมืองใด ๆ และได ้รับการต ้อนรับ ท่านจงกินของทีว่ างอยูต ่ รงหน ้าท่าน 9 และจงรักษาคนเจ็บป่ วยทีอ ่ ยูใ่ นเมืองนัน ้ และบอกเขาว่า อาณาจักรของพระเจ ้ามาใกล ้พวกท่านแล ้ว 10 แต่ทา่ นเข ้าไปในเมืองใด ๆ และไม่ต ้อนรับท่าน ท่านจง ออกไปตามถนนในเมืองนัน ้ และกล่าวว่า 11 แม ้แต่ฝนละอองจากเมื ุ่ องของท่านซึง่ เกาะติดอยูก ่ บ ั เรา เราก็เช็ดออกจากท่าน แต่ทา่ นทัง้ หลายจงแน่ใจเถิดว่า อาณาจักรของพระเจ ้าใกล ้จะมาถึงท่านแล ้ว 12 แต่เราบอกท่านทัง้ หลายว่า ในวันนัน ้ โทษของเมืองโซ ดอมจะเบากว่าโทษของเมืองนัน ้ 13 วิบต ั แ ิ ก่เจ ้า เมืองโคราซิน วิบต ั แ ิ ก่เจ ้า เมืองเบธไซดา เพราะว่าถ ้าการอัศจรรย์ทเี่ กิดขึน ้ ในเมืองไทร์และเมืองซีดอน เกิดขึน ้ แล ้ว คนทัง้ สองนัน ้ คงกลับใจนานแล ้ว โดยนั่งห่มผ ้า กระสอบและทิง้ ขีเ้ ถ ้าไว ้ 14 แต่ในวันพิพากษา เมืองไทร์และเมืองซีดอนจะได ้รับโทษ เบากว่าพวกเจ ้า 15 และเจ ้าเมืองคาเปอรนาอุม ซึง่ ถูกยกขึน ้ เทียมฟ้ า เจ ้า จะต ้องถูกผลักลงไปนรก 16 ผู ้ทีฟ ่ ั งพวกท่านก็ฟังเรา ผู ้ทีด ่ ห ู มิน ่ พวกท่านก็ดห ู มิน ่ เรา และผู ้ทีด ่ ห ู มิน ่ เราก็ดห ู มิน ่ ผู ้ทีท ่ รงใช ้เรามา 17 สาวกทัง้ เจ็ดสิบคนนัน ้ กลับมาอีกด ้วยความยินดีโดยกล่าว ว่า “พระองค์เจ ้า แม ้แต่ปีศาจก็ยังยอมอยูใ่ ต ้อํานาจของพวก เราเพราะพระนามของพระองค์” 18 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า เราเห็นซาตานตกลงมา จากสวรรค์เหมือนฟ้ าแลบ 19 ดูเถิด เราให ้พวกท่านมีอํานาจเหยียบงูและแมงป่ อง และ ้ และจะไม่มส มีอํานาจเหนือกําลังศัตรูทงั ้ สิน ี งิ่ ใดทําอันตราย พวกท่านได ้เลย ่ ชมยินดีเลยทีว่ ญ 20 แต่วา่ อย่าชืน ิ ญาณยอมอยูใ่ ต ้บังคับของ ่ ชมยินดีดก ่ ของท่านถูกจารึกไว ้ใน ท่าน แต่จงชืน ี ว่า เพราะชือ สวรรค์ ่ ชมยินดีในพระวิญญาณ 21 ในเวลานัน ้ พระเยซูทรงมีความชืน และตรัสว่า ข ้าพระองค์ขอบพระคุณพระองค์ พระบิดา ผู ้เป็ น เจ ้าแห่งสวรรค์และโลก ทีพ ่ ระองค์ทรงซ่อนสิง่ เหล่านีจ ้ ากคน มีปัญญาและผู ้รอบรู ้ และได ้ทรงเปิ ดเผยให ้เด็ก ๆ ทราบ ดังนัน ้ พระบิดา เพราะพระองค์ทรงเห็นว่าเป็ นทีช ่ อบพระทัย 22 พระบิดาได ้ทรงมอบสิง่ สารพัดให ้แก่เรา และไม่มใี ครรู ้ว่า พระบุตรเป็ นใคร นอกจากพระบิดา และใครคือพระบิดา นอกจากพระบุตร และผู ้ทีพ ่ ระบุตรจะทรงเปิ ดเผยพระบิดาให ้รู ้ 23 แล ้วพระองค์จงึ ทรงหันกลับไปหาบรรดาสาวกของ พระองค์แล ้วตรัสเป็ นส่วนตัวว่า “ ตาทัง้ หลายทีม ่ องเห็นสิง่ ที่ พวกท่านเห็นนัน ้ เป็ นสุข” 24 เพราะว่าเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ผู ้เผยพระวจนะและ กษั ตริยเ์ ป็ นอันมากปรารถนาจะเห็นสิง่ ทีพ ่ วกท่านเห็นอยูน ่ ี้ แต่ก็ไม่เคยเห็น และปรารถนาจะได ้ยินสิง่ ทีพ ่ วกท่านได ้ยิน อยูน ่ ี้ แต่ก็ไม่เคยได ้ยิน ่ วชาญธรรมาจารย์คนหนึง่ ยืนขึน 25 ขณะนัน ้ มีผู ้เชีย ้ ลองใจ พระองค์ โดยกล่าวว่า “อาจารย์ ข ้าพเจ ้าจะต ้องทําอะไรจึงจะ ได ้ชีวต ิ นิรันดร์” 26พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ มีอะไรเขียนไว ้ในธรรมบัญญัต?ิ ท่านอ่านได ้อย่างไร?”
พระวรสารนั กบุญลูกา
27เขาตอบว่า จงรักพระเจ ้าผู ้เป็ นพระเจ ้าของเจ ้าด ้วยสุดใจ ของเจ ้า และด ้วยสุดจิตวิญญาณของเจ ้า และด ้วยสุดกําลัง ของเจ ้า และด ้วยสุดความคิดของเจ ้า และจงรักเพือ ่ นบ ้าน เหมือนรักตนเอง 28 และท่านได ้กล่าวแก่เขาว่า เจ ้าตอบถูกต ้องแล ้ว จงทําสิง่ นีแ ้ ล ้วเจ ้าจะมีชวี ต ิ อยู่ 29 แต่เขาต ้องการจะแก ้ตัวจึงถามพระเยซูวา่ "แล ้วใครเป็ น เพือ ่ นบ ้านของฉั น" 30 พระเยซูทรงตอบว่า " มีคนหนึง่ ลงจากกรุงเยรูซาเล็มไป ้ ผ ้าของเขาไป ยังเมืองเยรีโค และถูกพวกโจรปล ้นเอาเสือ และทําร ้ายเขา จากนัน ้ ก็ละทิง้ เขาไปจนเกือบจะตาย" 31 บังเอิญมีปโุ รหิตคนหนึง่ ลงมาทางนัน ้ เมือ ่ เห็นแล ้วจึง เสด็จไปเสียอีกฟากหนึง่ 32 ในทํานองเดียวกัน เมือ ่ มีคนเลวีคนหนึง่ มาถึงทีน ่ ัน ้ เขาก็ มาเห็นเขา และผ่านไปอีกฟากหนึง่ 33 แต่ชาวสะมาเรียคนหนึง่ กําลังเดินทางไปถึงทีท ่ เี่ ขาอยู่ และเมือ ่ เห็นเขา เขาก็สงสาร 34 แล ้วไปหาเขาแล ้วพันแผลให ้ โดยเทนํ้ ามันและเหล ้าองุน ่ ลงไป แล ้วให ้นอนบนสัตว์ของตน จากนัน ้ พาไปทีโ่ รงเตี๊ ยม และดูแลเขา 35 และเมือ ่ รุง่ ขึน ้ เมือ ่ เขาจากไป เขาได ้นํ าเงินสองเดนาริอน ั ออกมาให ้เจ ้าของบ ้าน และกล่าวแก่เขาว่า จงดูแลเขาไว ้ และเงินทีท ่ า่ นใช ้จ่ายเกินนัน ้ เมือ ่ ฉั นกลับมา ฉั นจะใช ้ให ้เจ ้า 36 บัดนี้ ท่านคิดว่าใครในสามคนนีท ้ เี่ ป็ นเพือ ่ นบ ้านของคนที่ ถูกโจรปล ้น? 37 และเขากล่าวว่า "ผู ้ทีแ ่ สดงความเมตตาต่อเขา" แล ้วพระ เยซูจงึ ตรัสกับเขาว่า " จงไปและทําเช่นเดียวกัน" 38 ครัน ้ พระองค์เสด็จเข ้าไปในหมูบ ่ ้านแห่งหนึง่ มีหญิงคน ่ มาร์ธาต ้อนรับพระองค์ให ้เข ้าไปในบ ้านของนาง หนึง่ ชือ ่ มารีย ์ ซึง่ นั่งอยูท 39 และนางมีน ้องสาวชือ ่ พ ี่ ระบาทของพระ เยซูและฟั งพระวจนะของพระองค์ 40 ส่วนมาร์ธาก็ยงุ่ อยูก ่ บ ั การปรนนิบต ั ม ิ าก จึงมาหาพระองค์ แล ้วทูลว่า “พระองค์เจ ้า พระองค์ไม่ทรงสนใจหรือทีน ่ ้องสาว ของข ้าพระองค์ทงิ้ ให ้ข ้าพระองค์ปรนนิบต ั แ ิ ต่ผู ้เดียว ขอ พระองค์โปรดสัง่ ให ้เธอช่วยข ้าพระองค์ด ้วย” 41 พระเยซูตรัสตอบเธอว่า “ มาร์ธา มาร์ธา เจ ้ากังวลและ วิตกกังวลกับหลายสิง่ หลายอย่าง 42 แต่สงิ่ ทีจ ่ ําเป็ นมีอยูส ่ งิ่ หนึง่ และมารียไ์ ด ้เลือกส่วนทีด ่ น ี ัน ้ ่ ซึงจะไม่มใี ครเอาไปจากเธอได ้ บทที่ 11 1 ครัน ้ พระองค์ทรงอธิษฐานอยูใ่ นทีแ ่ ห่งหนึง่ แล ้วทรงจบคํา อธิษฐาน สาวกคนหนึง่ ทูลพระองค์วา่ “องค์พระผู ้เป็ นเจ ้า ขอ ทรงสอนพวกข ้าพระองค์ให ้อธิษฐานเหมือนทีย ่ อห์นได ้สอน สาวกของเขา” 2 พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ เมือ ่ พวกท่านอธิษฐาน จง กล่าวว่า ‘ข ้าแต่พระบิดาของข ้าพเจ ้าทัง้ หลาย ผู ้สถิตใน สวรรค์ ขอให ้พระนามของพระองค์เป็ นทีน ่ ับถือ ขอให ้แผ่นดิน ของพระองค์มาถึง ขอให ้พระประสงค์ของพระองค์สําเร็จใน สวรรค์อย่างไร ก็ให ้สําเร็จในแผ่นดินโลกอย่างนัน ้ ’ 3 โปรดประทานอาหารแก่พวกข ้าพเจ ้าทุกวันทุกเวลา 4 และขอทรงโปรดยกโทษบาปของเรา เพราะเรายกโทษให ้ ่ ารทดลอง ทุกคนทีเ่ ป็ นหนีเ้ ราด ้วย ขออย่าทรงนํ าเราเข ้าสูก แต่ทรงช่วยเราให ้พ ้นจากความชัว่ ร ้าย 5 พระองค์ตรัสแก่เขาว่า " ใครในพวกท่านมีเพือ ่ นคนหนึง่ และไปหาเพือ ่ นคนนัน ้ ในเวลาเทีย ่ งคืน และพูดกับเขาว่า เพือ ่ นเอ๋ย ขอให ้ฉั นยืมขนมปั งสามก ้อนเถิด
6 เพราะเพือ ่ นของข ้าพเจ ้ากําลังเดินทางมาหาข ้าพเจ ้า แต่ ข ้าพเจ ้าไม่มอ ี ะไรจะให ้เขาทาน 7 และพระองค์จากข ้างในจะตอบและกล่าวว่า อย่ารบกวนฉั น เลย ประตูก็ปิดแล ้ว และลูกๆ ของฉั นก็นอนอยูก ่ บ ั ฉั นแล ้ว ฉั น ลุกขึน ้ ให ้เจ ้าไม่ได ้ 8 เราบอกท่านทัง้ หลายว่า แม ้เขาจะไม่ลก ุ ขึน ้ หยิบให ้เพราะ เขาเป็ นเพือ ่ น แต่เพราะเขาวิงวอนมาก เขาก็จะลุกขึน ้ หยิบให ้ ตามทีเ่ ขาต ้องการ 9 และเราบอกพวกท่านว่า จงขอแล ้วจะได ้ จงหาแล ้วจะพบ จงเคาะแล ้วจะมีเปิ ดให ้พวกท่าน 10 เพราะทุกคนทีข ่ อก็ได ้ ทุกคนทีแ ่ สวงหาก็จะพบ และทุก คนทีเ่ คาะก็จะเปิ ดให ้แก่พวกเขา 11 ถ ้าบุตรขอขนมปั งจากบิดาคนใด เขาจะยืน ่ ก ้อนหินให ้ หรือถ ้าเขาขอปลา เขาจะยืน ่ งูให ้แทนปลาหรือ 12 หรือถ ้าเขาขอไข่ เขาจะถวายแมงป่ องให ้เขาหรือ? 13 ฉะนัน ้ ถ ้าท่านทัง้ หลายผู ้เป็ นคนชัว่ ยังรู ้จักให ้ของดีแก่บต ุ ร หลานของตน แล ้วพระบิดาของท่านผู ้สถิตในสวรรค์จะยิง่ ประทานพระวิญญาณบริสท ุ ธิแ ์ ก่ผู ้ทีข ่ อจากพระองค์มาก ยิง่ กว่านัน ้ อีกหรือ? 14 พระองค์ทรงขับผีออกและมันก็เป็ นใบ ้ เมือ ่ ผีออกแล ้ว คน ใบ ้ก็พด ู ได ้ ประชาชนก็ประหลาดใจ 15 แต่บางคนพูดว่า พระองค์ทรงขับผีออกโดยอาศัยเบเอล เซบูล ผู ้เป็ นหัวหน ้าแห่งผี 16 คนอืน ่ ๆ พยายามทดลองพระองค์ โดยขอหมายสําคัญ จากสวรรค์จากพระองค์ 17 แต่พระองค์ทรงทราบความคิดของพวกเขา จึงตรัสแก่ พวกเขาว่า อาณาจักรใดๆ ทีแ ่ ตกแยกกันเองก็ยอ ่ มพินาศ และครอบครัวทีแ ่ ตกแยกกันก็จะล่มสลาย 18 ถ ้าซาตานแตกแยกกันเอง อาณาจักรของมันจะตัง้ อยูไ่ ด ้ อย่างไร เพราะท่านทัง้ หลายพูดว่าเราขับผีออกโดยเบเอลเซ บูล 19 และถ ้าเราขับผีออกโดยเบเอลเซบูล แล ้วลูกๆ ของท่าน ทัง้ หลายขับมันออกโดยใคร? เพราะฉะนัน ้ พวกเขาจะเป็ นผู ้ ตัดสินพวกท่านได ้อย่างไร? 20 แต่ถ ้าเราขับผีออกด ้วยนิว้ พระหัตถ์ของพระเจ ้าแล ้ว อาณาจักรของพระเจ ้าก็มาถึงพวกท่านแล ้ว 21 เมือ ่ คนแข็งแรงมีอาวุธรักษาพระราชวังของตน ทรัพย์ สมบัตข ิ องเขาก็จะสงบสุข 22 แต่เมือ ่ มีคนทีแ ่ ข็งแกร่งกว่าเขาเข ้ามาต่อสู ้และเอาชนะเขา ไปได ้ เขาจึงเอาอาวุธยุทโธปกรณ์ทงั ้ หมดทีเ่ ขาไว ้วางใจไป จากเขา แล ้วแบ่งของทีป ่ ล ้นมาให ้เขา 23 ผู ้ทีไ่ ม่อยูก ่ บ ั เราก็เป็ นศัตรูกบ ั เรา และผู ้ทีไ่ ม่รวบรวมไว ้กับ เราก็เป็ นผู ้กระจัดกระจาย 24 เมือ ่ วิญญาณชัว่ ร ้ายออกจากผู ้ใดแล ้ว มันก็ทอ ่ งเทีย ่ วไปใน ทีแ ่ ห ้งแล ้งเพือ ่ แสวงหาทีพ ่ ักพิง แต่เมือ ่ ไม่พบอะไรเลย มัน จึงกล่าวว่า “ข ้าจะกลับไปยังบ ้านของข ้าทีไ่ ด ้ออกมานัน ้ ” 25 และเมือ ่ พระองค์เสด็จมาก็พบว่าต ้นไม ้นัน ้ ถูกกวาดและ ตกแต่งไว ้แล ้ว 26 แล ้วท่านจึงไปนํ าผีอน ื่ อีกเจ็ดตนทีช ่ วั่ ร ้ายกว่าท่านมา แล ้ว ก็เข ้าไปอาศัยทีน ่ ั่น และสภาพในทีส ่ ด ุ ของมนุษย์คนนีก ้ ็ เลวร ้ายกว่าสภาพแรกอีก” 27 ขณะทีพ ่ ระองค์กําลังตรัสคําเหล่านัน ้ ก็มห ี ญิงคนหนึง่ ใน พวกนัน ้ ตะโกนเสียงดังกล่าวแก่พระองค์วา่ “ครรภ์ทไี่ ด ้ให ้ กําเนิดพระองค์ และหัวนมทีพ ่ ระองค์ได ้ดูดนัน ้ เป็ นสุข” 28 แต่ทา่ นกล่าวว่า "ยิง่ กว่านัน ้ ผู ้ทีไ่ ด ้ยินพระวจนะของพระ เจ ้าและถือรักษาไว ้ ก็เป็ นสุข" 29 เมือ ่ ประชาชนมารวมกันหนาแน่นขึน ้ พระองค์จงึ เริม ่ ตรัสว่า คนเหล่านีเ้ ป็ นชนชาติชวั่ ร ้าย พวกเขาแสวงหาหมายสําคัญ
พระวรสารนั กบุญลูกา
แต่จะไม่มก ี ารให ้หมายสําคัญใดๆ แก่เขา เว ้นเสียแต่หมาย สําคัญของโยนาห์ผู ้เผยพระวจนะเท่านัน ้ 30 เพราะว่าโยนาห์เป็ นเครือ ่ งหมายแก่ชาวเมืองนิเนเวห์ฉัน ใด บุตรมนุษย์ก็จะเป็ นเครือ ่ งหมายแก่คนรุน ่ นีฉ ้ ั นนัน ้ 31 ราชินแ ี ห่งทิศใต ้จะลุกขึน ้ ในวันพิพากษาพร ้อมกับผู ้คนใน ยุคนี้ และกล่าวโทษพวกเขา เพราะว่าพระนางได ้มาจากส่วน ทีไ่ กลสุดของแผ่นดินโลกเพือ ่ ฟั งสติปัญญาของซาโลมอน และดูเถิด ผู ้ทีย ่ งิ่ ใหญ่กว่าซาโลมอนก็อยูท ่ น ี่ ี่ 32 ในวันพิพากษา ชนชาวเมืองนิเนเวห์จะลุกขึน ้ พร ้อมกับคน รุน ่ นี้ และจะกล่าวโทษพวกเขา เพราะพวกเขาได ้กลับใจเมือ ่ ได ้ยินคําเทศนาของโยนาห์ และดูเถิด ผู ้ทีย ่ งิ่ ใหญ่กว่าโย นาห์ก็อยูท ่ น ี่ ี่ 33 ไม่มผ ี ู ้ใดจุดตะเกียงแล ้วตัง้ ไว ้ในทีล ่ บ ั หรือใต ้ถัง แต่ตงั ้ ไว ้ บนเชิงตะเกียง เพือ ่ ให ้คนทีเ่ ข ้ามาเห็นแสงสว่าง 34 ตาเป็ นความสว่างของร่างกาย เพราะฉะนัน ้ เมือ ่ ตาของ ท่านดี ทัง้ ตัวของท่านก็เต็มไปด ้วยความสว่าง แต่เมือ ่ ตาของ ท่านไม่ด ี ร่างกายของคุณก็เต็มไปด ้วยความมืดเช่นกัน 35 จงระวังอย่าให ้ความสว่างทีอ ่ ยูใ่ นตัวท่านเป็ นความมืด ้ เต็มไปด ้วยความสว่าง 36 ฉะนัน ้ ถ ้าร่างกายของท่านทัง้ สิน ้ ก็จะเต็มไปด ้วยความสว่าง ไม่มส ี ว่ นมืดเลย ร่างกายทัง้ สิน เหมือนกับแสงเทียนอันสุกสว่างทีใ่ ห ้ความสว่างแก่ทา่ น ี นหนึง่ มาขอร ้อง 37 ขณะทีพ ่ ระองค์กําลังตรัสอยู่ มีฟาริสค พระองค์ให ้รับประทานอาหารกับเขา แล ้วพระองค์ก็เสด็จเข ้า ไปประทับนั่งรับประทานอาหาร 38 เมือ ่ ฟาริสเี ห็นดังนัน ้ เขาก็ประหลาดใจเพราะเขาไม่ได ้ล ้าง ตัวก่อนรับประทานอาหาร ี ็ทําความ 39 และพระเจ ้าตรัสแก่ทา่ นว่า “ พวกเจ ้าพวกฟาริสก สะอาดถ ้วยชามภายนอก แต่ภายในของพวกเจ ้าเต็มไปด ้วย ความหิวโหยและความชัว่ ร ้าย” 40 คนโง่ทงั ้ หลาย ผู ้ทรงสร ้างสิง่ ภายนอกมิได ้ทรงสร ้างสิง่ ภายในด ้วยหรือ? 41 แต่จงบริจาคทานสิง่ ทีท ่ า่ นมีดก ี ว่า แล ้วทุกสิง่ ก็บริสท ุ ธิ์ สําหรับท่าน 42 แต่วบ ิ ต ั แ ิ ก่พวกท่าน พวกฟาริส ี เพราะว่าพวกท่านถวาย ทศางค์ของสะระแหน่ ขมิน ้ และผักทุกชนิด และละเลยความ ยุตธิ รรมและความรักของพระเจ ้า พวกท่านควรทําสิง่ เหล่านี้ และไม่ควรละเลยสิง่ อืน ่ ด ้วย 43 วิบต ั แ ิ ก่พวกเจ ้า พวกฟาริส ี เพราะว่าพวกเจ ้าชอบทีน ่ ั่ง อันมีเกียรติในธรรมศาลา และชอบให ้คนทักทายในตลาด 44 วิบต ั แ ิ ก่พวกท่าน พวกธรรมาจารย์และพวกฟาริส ี คนหน ้า ่ ใจคด เพราะว่าพวกท่านเป็ นเหมือนหลุมฝั งศพทีไ่ ม่ ซือ ปรากฏให ้เห็น และคนทีเ่ ดินผ่านไปมาบนนัน ้ ก็ไม่รู ้ว่ามีหลุม ศพเหล่านัน ้ ่ วชาญธรรมาจารย์คนหนึง่ ตอบพระองค์วา่ 45 ครัง้ นัน ้ มีผู ้เชีย “อาจารย์ครับ ท่านพูดอย่างนีก ้ ็ดห ู มิน ่ พวกเราด ้วย” ่ วชาญ 46 และพระองค์ตรัสว่า วิบต ั แ ิ ก่พวกท่าน ผู ้เชีย กฎหมายทัง้ หลายด ้วย เพราะพวกท่านได ้แบกภาระอันหนัก อึง้ ให ้แก่ผู ้คน และพวกท่านเองก็ไม่แตะต ้องภาระเหล่านัน ้ ด ้วยนิว้ เดียว 47 วิบต ั แ ิ ก่พวกท่าน เพราะว่าพวกท่านสร ้างหลุมฝั งศพของผู ้ เผยพระวจนะ และบรรพบุรษ ุ ของพวกท่านก็ได ้ฆ่าพวกเขา 48 แท ้จริงพวกท่านเป็ นพยานว่าพวกท่านยินยอมตามการกระ ทําของบรรพบุรษ ุ ของพวกท่าน เพราะพวกเขาฆ่าพวกเขา และพวกท่านสร ้างหลุมฝั งศพของพวกเขา 49 เพราะฉะนัน ้ ปั ญญาของพระเจ ้าจึงตรัสว่า เราจะส่งผู ้เผย พระวจนะและอัครสาวกไปหาพวกเขา และบางคนพวกเขาจะ ฆ่าและข่มเหง 50 เพือ ่ โลหิตของบรรดาผู ้เผยพระวจนะซึง่ หลัง่ ตัง้ แต่สร ้าง โลกจะตกเป็ นภาระของคนรุน ่ นี้
51 ตัง้ แต่โลหิตของอาแบลจนถึงโลหิตของซะคาริยาห์ซงึ่ ตายระหว่างแท่นบูชากับพระวิหาร เราบอกความจริงแก่ทา่ น ทัง้ หลายว่า รุน ่ นีจ ้ ะต ้องรับโทษเช่นนี้ ่ วชาญกฎหมาย เพราะท่านเอากุญแจ 52 วิบต ั แ ิ ก่ทา่ น ผู ้เชีย แห่งความรู ้ไปเสียแล ้ว ตนเองไม่ได ้เข ้าไป และคนทีเ่ คยเข ้า ไปก็ขด ั ขวางไว ้ 53 เมือ ่ พระองค์ตรัสคําเหล่านีแ ้ ก่พวกเขาแล ้ว พวกธรรมา ี ็เริม จารย์และฟาริสก ่ เร่งเร ้าพระองค์อย่างรุนแรง และยุยงให ้ พระองค์ตรัสหลายเรือ ่ งด ้วยกัน 54 คอยดักจับเขาและพยายามจับผิดคําพูดของเขา บทที่ 12 1 ในระหว่างนัน ้ ซึง่ มีประชาชนจํานวนมากมายนับไม่ถ ้วนมา ชุมนุมกันจนเหยียบยํา่ กันไปมา พระองค์เริม ่ ตรัสแก่บรรดา ้ ของพวกฟาริส ี คือ สาวกของพระองค์กอ ่ นว่า “ จงระวังเชือ ่ ใจคด” ความหน ้าซือ 2 เพราะไม่มส ี งิ่ ใดทีถ ่ ก ู ปกปิ ดไว ้ซึง่ จะไม่ถก ู เปิ ดเผย และไม่ม ี ่ ่ สิงใดทีถ ่ ก ู ซ่อนไว ้ซึงจะไม่เป็ นทีร่ ู ้จัก 3 เพราะฉะนัน ้ ทุกสิง่ ทีท ่ า่ นพูดในความมืดจะได ้ยินในความ สว่าง และสิง่ ทีท ่ า่ นพูดในหูในห ้องเก็บของจะประกาศบน หลังคาบ ้าน 4 และฉั นบอกพวกท่านเพือ ่ นของฉั นว่า อย่ากลัวผู ้ทีฆ ่ า่ ได ้แต่ ร่างกาย แล ้วภายหลังก็ไม่สามารถทําอะไรได ้อีก 5 แต่เราจะเตือนท่านทัง้ หลายว่าท่านควรจะกลัวใคร จงกลัว พระองค์ผู ้ทีห ่ ลังจากฆ่าแล ้วก็ยังมีอํานาจทีจ ่ ะโยนลงในนรก ได ้ แท ้จริง เราบอกท่านทัง้ หลายว่า จงกลัวพระองค์ 6 นกกระจอกห ้าตัวขายสองฟาร์ธงิ มิใช่หรือ และพระเจ ้าไม่ ทรงลืมนกกระจอกตัวใดตัวหนึง่ เลยหรือ? 7 แม ้แต่เส ้นผมบนศีรษะของท่านก็ถก ู นับไว ้หมดแล ้ว ดังนัน ้ อย่ากลัวเลย ท่านทัง้ หลายมีคา่ มากกว่านกกระจอกหลายตัว 8 และเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ผู ้ใดสารภาพเราต่อหน ้า มนุษย์ บุตรมนุษย์ก็จะสารภาพผู ้นัน ้ ต่อหน ้าทูตสวรรค์ของ พระเจ ้าด ้วย 9 แต่ผู ้ทีป ่ ฏิเสธเราต่อหน ้ามนุษย์ จะถูกปฏิเสธต่อหน ้าเหล่า ทูตสวรรค์ของพระเจ ้า 10 และผู ้ใดจะพูดคําหมิน ่ ประมาทบุตรมนุษย์ ผู ้นัน ้ จะได ้รับ การอภัยให ้ แต่ผู ้ใดพูดหมิน ่ ประมาทพระวิญญาณบริสท ุ ธิ์ ผู ้ นัน ้ จะได ้รับการอภัยให ้ไม่ได ้ 11 และเมือ ่ เขาพาพวกท่านไปยังธรรมศาลา และไปหา ผู ้ปกครองและผู ้มีอํานาจ พวกท่านอย่ากังวลว่าจะตอบ อย่างไรหรือจะพูดอะไร 12 เพราะว่าพระวิญญาณบริสท ุ ธิจ์ ะทรงสอนท่านทัง้ หลายใน เวลานัน ้ ว่าท่านควรจะพูดอะไร 13 มีคนหนึง่ ในหมูค ่ นเหล่านัน ้ กล่าวกับพระองค์วา่ “อาจารย์ ครับ โปรดบอกพีช ่ ายของฉั นให ้แบ่งมรดกกับฉั นด ้วย” 14 พระองค์ตรัสแก่เขาว่า “ บุรษ ุ เอ๋ย ใครได ้ตัง้ เราให ้เป็ นผู ้ พิพากษา หรือเป็ นผู ้แบ่งแยกระหว่างเจ ้า” 15 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า จงระวังและระวังไม่ให ้มี ความโลภ เพราะว่าชีวต ิ ของคนไม่ได ้ขึน ้ อยูก ่ บ ั ความอุดม สมบูรณ์ของสิง่ ของทีเ่ ขามีอยู่ 16 พระองค์ตรัสเป็ นคําอุปมาแก่เขาว่า " ทีด ่ น ิ ของเศรษฐีคน หนึง่ เกิดผลมาก 17 และเขาคิดอยูใ่ นใจว่า ฉั นจะทําอย่างไรดี เพราะไม่ม ี ช่องทางทีจ ่ ะแบ่งปั นผลผลิตของฉั นได ้ 18 และท่านกล่าวว่า ฉั นจะทําดังนี้ ฉั นจะรือ ้ ยุ ้งฉางของฉั นลง แล ้วสร ้างใหม่ให ้ใหญ่ขน ึ้ และฉั นจะเก็บผลไม ้และทรัพย์ สมบัตท ิ งั ้ หมดของฉั นไว ้ทีน ่ ั่น
พระวรสารนั กบุญลูกา
19 และเราจะกล่าวแก่จต ิ ใจของเราว่า จิตใจของเรามีทรัพย์ สมบัตม ิ ากมายทีส ่ ะสมไว ้สําหรับหลายปี จงพักผ่อน กิน ดืม ่ และรืน ่ เริงเถิด 20 แต่พระเจ ้าตรัสแก่เขาว่า เจ ้าโง่เขลา ในคืนนีช ้ วี ต ิ เจ ้า จะต ้องถูกเรียกไปจากเจ ้า แล ้วสิง่ ของต่างๆ ทีเ่ จ ้าได ้ จัดเตรียมไว ้นัน ้ จะเป็ นของใครเล่า? 21 ฉะนัน ้ ผู ้ทีส ่ ะสมทรัพย์สมบัตไิ ว ้สําหรับตนเอง และไม่มั่งมี ต่อพระเจ ้า 22 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกสาวกของพระองค์วา่ " เพราะฉะนัน ้ เราบอกพวกท่านทัง้ หลายว่า อย่ากระวนกระวาย ถึงชีวต ิ ของตนว่าจะกินอะไร และอย่ากระวนกระวายถึง ร่างกายของตนว่าจะนุ่งห่มอะไร" 23 ชีวต ิ มีความสําคัญยิง่ กว่าอาหาร และร่างกายมี ้ ผ ้า ความสําคัญยิง่ กว่าเสือ 24 จงพิจารณาดูอก ี า เพราะว่ามันไม่หว่าน มันไม่เกีย ่ ว มันไม่ มีโรงเก็บของและไม่มย ี ุ ้งฉาง และพระเจ ้าทรงเลีย ้ งดูมัน พวก ท่านทัง้ หลายดีกว่านกมากนักหรือ? 25 และใครในพวกท่านโดยความวิตกอาจเพิม ่ ความสูงให ้ ตนเองได ้อีกหนึง่ ศอกหนึง่ ? 26 ดังนัน ้ ถ ้าท่านทัง้ หลายไม่สามารถทําสิง่ เล็กน ้อยนัน ้ ได ้ ทําไมท่านจึงกังวลถึงสิง่ อืน ่ ๆ เล่า? 27 จงพิจารณาดูดอกไม ้ทีข ่ น ึ้ อยูต ่ ามทุง่ นา มันไม่ต ้องทํางาน และไม่ต ้องปั่ นฝ้ าย แต่เราบอกท่านทัง้ หลายว่า เมือ ่ กษั ตริย ์ ซาโลมอนทรงรุง่ เรืองเต็มที่ พระองค์ก็ไม่ทรงตกแต่งพระองค์ งดงามเท่าดอกไม ้เหล่านีด ้ อกหนึง่ 28 ถ ้าพระเจ ้าทรงตกแต่งหญ ้าทีอ ่ ยูใ่ นทุง่ วันนี้ และพรุง่ นีต ้ ้อง ทิง้ ในเตาไฟ พระองค์จะทรงตกแต่งท่านมากยิง่ ขึน ้ ยิง่ กว่านัน ้ สักเท่าใด โอ ้ ผู ้มีศรัทธาน ้อย? 29 และอย่าเสาะหาว่าจะกินอะไร หรือจะดืม ่ อะไร และอย่ามี ใจสงสัยเลย 30 เพราะบรรดาประชาชาติทั่วโลกแสวงหาสิง่ ของเหล่านัน ้ ้ และพระบิดาของพวกท่านทรงทราบแล ้วว่าพวกท่าน ทัง้ สิน ต ้องการสิง่ ของเหล่านัน ้ 31 แต่ทา่ นทัง้ หลายจงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ ้า และ พระองค์จะทรงเพิม ่ เติมสิง่ ของเหล่านีใ้ ห ้ด ้วย 32 อย่ากลัวเลย ฝูงแกะน ้อย เพราะว่าพระบิดาของเจ ้าชอบ พระทัยทีจ ่ ะประทานอาณาจักรให ้แก่เจ ้า 33 จงขายสิง่ ของทีท ่ า่ นมีและบริจาคทาน จงเตรียมถุงเงินถุง ทองไว ้สําหรับตนเองซึง่ ไม่เก่า มีสมบัตอ ิ ยูใ่ นสวรรค์ซงึ่ ไม่ม ี วันสูญสลาย ทีไ่ ม่มข ี โมยเข ้าใกล ้ และไม่มแ ี มลงมาทําลาย ได ้ 34 เพราะว่าทรัพย์สมบัตข ิ องท่านอยูท ่ ไี่ หน ใจของท่านก็จะ อยูท ่ น ี่ ั่นด ้วย 35 จงให ้เอวของท่านคาดเอวไว ้ และให ้ตะเกียงของท่านลุก อยู่ 36 และพวกท่านเองก็เป็ นเหมือนคนทีค ่ อยนายของตนเมือ ่ นายจะกลับจากงานแต่งงาน เพือ ่ ว่าเมือ ่ นายมาเคาะประตู พวกเขาจะเปิ ดประตูให ้นายได ้ทันที 37 ผู ้รับใช ้เหล่านัน ้ ซึง่ เมือ ่ นายมาพบกําลังเฝ้ าระวังอยู่ นัน ้ เป็ นสุขจริง เราบอกความจริงแก่ทา่ นทัง้ หลายว่า นายจะคาด เอวและสัง่ ให ้พวกเขานั่งลงรับประทานอาหาร และจะออกมา ปรนนิบต ั พ ิ วกเขา 38 ถ ้านายมาในยามทีส ่ องหรือยามทีส ่ าม และพบว่าผู ้รับใช ้ เหล่านัน ้ อยูก ่ น ั อย่างนัน ้ ก็เป็ นสุขแล ้ว 39 จงรู ้เถิดว่า หากเจ ้าของบ ้านรู ้ว่าขโมยจะมาเมือ ่ ใด เขาจะ เฝ้ าระวังและจะไม่ให ้ใครบุกรุกบ ้านของเขา 40 เพราะฉะนัน ้ พวกท่านจงเตรียมพร ้อมไว ้ เพราะว่าบุตร มนุษย์จะเสด็จมาในชัว่ โมงทีท ่ า่ นไม่คด ิ ฝั น
41 แล ้วเปโตรจึงทูลพระองค์วา่ “พระองค์เจ ้าข ้า พระองค์ตรัส อุปมาเรือ ่ งนีแ ้ ก่พวกข ้าพระองค์หรือแก่ทก ุ คนหรือ?” ื่ สัตย์ 42 แล ้วพระเจ ้าตรัสว่า ถ ้าเช่นนัน ้ ใครเป็ นผู ้จัดการทีซ ่ อ และฉลาด ทีน ่ ายจะตัง้ ให ้ดูแลคนใช ้ในบ ้าน เพือ ่ แจกอาหาร ให ้พวกเขาตามเวลา? 43 ผู ้รับใช ้ผู ้นัน ้ ย่อมเป็ นสุข เมือ ่ นายของเขามาพบว่าเขา กระทําอยูเ่ ช่นนัน ้ 44 เราบอกความจริงแก่ทา่ นทัง้ หลายว่า นายจะตัง้ เขาให ้เป็ น ผู ้ปกครองดูแลทุกสิง่ ทีเ่ ขามี 45 แต่ถ ้าบ่าวคนนัน ้ คิดในใจว่า ‘นายของข ้าพเจ ้ามาช ้า’ และ เริม ่ ตีบา่ วชายหญิงและกินดืม ่ และเมามาย ้ผู 46 นายของผู ้รับใช ้นัน ้ จะมาในวันทีเ่ ขาไม่คาดคิด และใน ้ ๆ และจะ ชัว่ โมงทีเ่ ขาไม่รู ้ตัว และจะตัดเขาออกเป็ นชิน ่ กําหนดให ้เขาไปอยูใ่ นส่วนแบ่งของพวกผู ้ไม่เชือ 47 ส่วนผู ้รับใช ้ทีร่ ู ้ความประสงค์ของนาย แต่ไม่เตรียมตัว หรือกระทําตามความประสงค์ของนาย จะต ้องถูกเฆีย ่ นมาก 48 ส่วนผู ้ทีไ่ ม่รู ้และทําสิง่ ทีส ่ มควรจะถูกเฆีย ่ นก็จะถูกเฆีย ่ น เพียงเล็กน ้อย เพราะว่าผู ้ใดได ้รับมาก ผู ้นัน ้ จะต ้องถูก เรียกร ้องมาก และผู ้ใดกระทําผิดมาก ผู ้นัน ้ ก็จะเรียกร ้องมาก ขึน ้ 49 เราจะมาส่งไฟมายังแผ่นดินโลก และเราจะให ้ไฟนัน ้ ลุก อยูเ่ พือ ่ อะไร? 50 แต่เราก็ต ้องรับบัพติศมาอย่างหนึง่ และเราจะต ้องถูก จํากัดจนกว่าจะสําเร็จได ้อย่างไร! 51 พวกท่านคิดว่าเรามาเพือ ่ ให ้เกิดสันติภาพบนแผ่นดินโลก หรือ? เราบอกท่านว่าไม่ใช่ แต่เป็ นการแตกแยกมากกว่า 52 เพราะตัง้ แต่นต ี้ อ ่ ไปในเรือนหนึง่ จะมีคนห ้าคนแตกแยกกัน คือ สามต่อสอง และสองต่อสาม 53 พ่อจะแตกแยกกันอยูก ่ บ ั ลูกชาย และลูกชายก็แตกแยกกัน อยูก ่ บ ั พ่อ แม่จะแตกแยกกันอยูก ่ บ ั ลูกสาว และลูกสาวก็ แตกแยกกันอยูก ่ บ ั แม่ แม่สามีจะแตกแยกกันอยูก ่ บ ั ลูกสะใภ ้ และลูกสะใภ ้จะแตกแยกกันอยูก ่ บ ั แม่สามี 54 และท่านก็กล่าวแก่ประชาชนว่า เมือ ่ ท่านทัง้ หลายเห็น เมฆลอยมาจากทิศตะวันตก ท่านทัง้ หลายก็กล่าวทันทีวา่ ฝน จะตก และก็เป็ นอย่างนัน ้ จริงๆ 55 และเมือ ่ ท่านทัง้ หลายเห็นลมใต ้พัดมา ท่านทัง้ หลายก็พด ู ว่า จะเกิดความร ้อน แล ้วก็เกิดขึน ้ จริง ่ ใจคด พวกท่านแยกแยะลักษณะอากาศ 56 พวกคนหน ้าซือ และแผ่นดินได ้ แต่เหตุใดเวลานีพ ้ วกท่านจึงแยกแยะไม่ได ้? 57 เหตุใดพวกท่านจึงไม่ตด ั สินเองว่าอะไรถูกต ้อง? 58 เมือ ่ ท่านไปกับคูค ่ วามของท่านไปหาผู ้พิพากษา ใน ระหว่างทาง จงพยายามอย่างยิง่ เพือ ่ ท่านจะพ ้นจากความผิด ของเขาได ้ มิฉะนัน ้ ผู ้พิพากษาจะลากท่านไปหาผู ้พิพากษา แล ้วผู ้พิพากษาจะมอบท่านให ้เจ ้าหน ้าที่ แล ้วเจ ้าหน ้าทีจ ่ ะ โยนท่านเข ้าคุก 59 เราบอกเจ ้าว่า เจ ้าจะออกจากทีน ่ ั่นไม่ได ้ จนกว่าจะชําระ หนีจ ้ นหมดเกลีย ้ ง บทที่ 13 1 ครัง้ นัน ้ มีคนมาบอกพระองค์ถงึ เรือ ่ งชาวกาลิล ี ซึง่ ถูกปิ ลาต เอาเลือดของพวกเขาผสมเข ้ากับเครือ ่ งบูชาของพวกเขา 2 พระเยซูจงึ ตรัสตอบพวกเขาว่า " พวกเจ ้าคิดว่าชาวกาลิล ี เหล่านัน ้ เป็ นคนบาปยิง่ กว่าชาวกาลิลอ ี น ื่ ใดทัง้ หมด เพราะ พวกเขาต ้องทนทุกข์เช่นนีห ้ รือ?" 3 เราบอกท่านทัง้ หลายว่า ไม่ใช่เลย แต่ถ ้าท่านทัง้ หลายไม่ กลับใจเสียใหม่ ท่านทัง้ หลายจะต ้องพินาศเหมือนกันหมด
พระวรสารนั กบุญลูกา
4 หรือพวกสิบแปดคนนัน ้ ซึง่ หอคอยทีซ ่ โี ลอัมได ้พังทับเขา ตายนัน ้ ท่านทัง้ หลายคิดว่าพวกเขาเป็ นคนบาปยิง่ กว่าคนทัง้ ปวงทีอ ่ าศัยอยูใ่ นเยรูซาเล็มหรือ? 5 เราบอกท่านทัง้ หลายว่า ไม่ใช่เลย แต่ถ ้าท่านทัง้ หลายไม่ กลับใจเสียใหม่ ท่านทัง้ หลายจะต ้องพินาศเหมือนกันหมด 6 พระองค์ตรัสเป็ นอุปมาเรือ ่ งนีด ้ ้วยว่า มีคนหนึง่ ปลูกต ้น มะเดือ ่ ไว ้ในสวนองุน ่ ของตน แล ้วเขามาหาผลทีต ่ ้นมะเดือ ่ นัน ้ แต่ไม่พบเลย 7 แล ้วท่านจึงตรัสแก่คนดูแลสวนองุน ่ ของท่านว่า “ดูเถิด ข ้าพเจ ้ามาหาผลจากต ้นมะเดือ ่ นีส ้ ามปี แล ้ว แต่ไม่พบ จงโค่น มันเสีย เหตุใดจึงทําให ้ดินรกร ้างไป” 8 และเขาตอบเขาว่า “ท่านเจ ้าข ้า ขอปล่อยมันไว ้อีกปี นี้ ข ้าพเจ ้าจะได ้ขุดและใส่ป๋ ยรอบมั ุ น” 9 ถ ้ามันเกิดผลก็ด ี แต่ถ ้าไม่เกิดผลก็จงโค่นมันเสีย 10 วันสะบาโตพระองค์ทรงสัง่ สอนอยูใ่ นธรรมศาลาแห่งหนึง่ 11 และดูเถิด มีสตรีคนหนึง่ มีผเี ข ้าสิงอยูม ่ าสิบแปดปี แล ้ว และก ้มศีรษะลงจนลุกขึน ้ ไม่ได ้เลย 12 เมือ ่ พระเยซูทอดพระเนตรเห็นนาง จึงทรงเรียกนางมาหา แล ้วตรัสว่า " หญิงเอ๋ย เจ ้าหายจากโรคของเจ ้าแล ้ว" 13 แล ้วพระองค์ทรงวางพระหัตถ์บนนาง ทันใดนัน ้ นางก็ตวั ตรง และสรรเสริญพระเจ ้า 14นายธรรมศาลาจึงตอบด ้วยความไม่พอใจทีพ ่ ระเยซูทรง รักษาโรคในวันสะบาโต และกล่าวแก่ประชาชนว่า "มีหกวันที่ มนุษย์ควรทํางานในวันเหล่านัน ้ จงมารักษาโรคในวัน เหล่านัน ้ เถิด อย่าให ้ถึงวันสะบาโต" ่ ใจคด เจ ้าแต่ละคน 15 พระเจ ้าจึงตรัสตอบเขาว่า “ คนหน ้าซือ ต่างก็ปล่อยวัวหรือลาของตนออกจากคอก แล ้วพาไปกินนํ้ า ในวันสะบาโตไม่ใช่หรือ?” 16 แล ้วสตรีผู ้นีเ้ ป็ นธิดาของอับราฮัม ซึง่ ซาตานได ้ผูกมัดไว ้ เป็ นเวลาสิบแปดปี แล ้ว ไม่ควรหรือทีจ ่ ะได ้รับการปลดปล่อย จากพันธนาการนีใ้ นวันสะบาโต? 17 เมือ ่ พระองค์ตรัสคําเหล่านัน ้ แล ้ว ศัตรูของพระองค์ทงั ้ หมด ื่ ชมยินดีในสิง่ อันน่า ก็อาย และประชาชนทัง้ หมดก็ชน สรรเสริญทัง้ หมดทีพ ่ ระองค์ได ้ทรงกระทํา 18 แล ้วพระองค์ตรัสว่า “ อาณาจักรของพระเจ ้าเหมือนอะไร? และเราจะเหมือนอย่างไรได ้?” 19 เปรียบเหมือนเมล็ดมัสตาร์ดทีค ่ นเอาไปปลูกไว ้ในสวน ของตน แล ้วมันก็เติบโตขึน ้ เป็ นต ้นไม ้ใหญ่ และมีนกใน อากาศมาอาศัยอยูต ่ ามกิง่ ก ้านของต ้นไม ้นัน ้ 20 แล ้วพระองค์ตรัสอีกว่า เราจะเปรียบอาณาจักรของพระเจ ้า เหมือนกับอะไร? ้ ทีผ 21 เปรียบเหมือนเชือ ่ ู ้หญิงเอามาผสมในแป้ งสามถังจน แป้ งทัง้ หมดขึน ้ ฟู 22 แล ้วพระองค์เสด็จไปตามเมืองและหมูบ ่ ้านต่างๆ ทรงสัง่ สอนและเสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็ม 23 แล ้วมีคนหนึง่ ถามพระองค์วา่ “พระองค์เจ ้าข ้า มีผู ้รอด เพียงไม่กค ี่ นหรือ?” พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า 24 จงเพียรพยายามเข ้าทางประตูแคบ เพราะว่าเราบอกพวก ท่านทัง้ หลายว่า คนเป็ นอันมากจะพยายามเข ้า แต่จะเข ้า ไม่ได ้ 25 เมือ ่ เจ ้าของบ ้านลุกขึน ้ และปิ ดประตูแล ้ว และท่าน ทัง้ หลายเริม ่ ยืนอยูข ่ ้างนอกเคาะทีป ่ ระตูวา่ ‘ท่านเจ ้าข ้า ท่าน เจ ้าข ้า โปรดเปิ ดประตูให ้พวกเราด ้วย’ และเจ ้าของบ ้านนัน ้ จะ ตอบท่านทัง้ หลายว่า ‘เราไม่ทราบว่าท่านมาจากไหน’ 26 แล ้วเจ ้าทัง้ หลายจะเริม ่ กล่าวว่า เราได ้กินและดืม ่ ในที่ ประทับของท่าน และท่านได ้สอนในถนนของพวกเรา 27 แต่พระองค์จะตรัสว่า เราบอกพวกท่านว่า เราไม่รู ้จักพวก ท่านมาจากไหน จงออกไปจากเรา พวกท่านผู ้ทําความชัว่ ทุก คน
28 ทีน ่ ั่น จะมีการร ้องไห ้และขบเขีย ้ วเคีย ้ วฟั น เมือ ่ ท่าน ทัง้ หลายเห็นอับราฮัม อิสอัค ยาโคบ และบรรดาผู ้เผยพระ วจนะอยูใ่ นอาณาจักรของพระเจ ้า แต่ตวั ท่านเองกลับถูกขับ ไล่ออกไป 29 และเขาจะมาจากทิศตะวันออก ทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศ ใต ้ และจะประทับอยูใ่ นอาณาจักรของพระเจ ้า 30 และดูเถิด มีพวกสุดท ้ายซึง่ จะกลับเป็ นพวกแรก และมี พวกแรกซึง่ จะกลับเป็ นพวกสุดท ้าย ี างคนมาพูดกับพระองค์วา่ “จง 31 ในวันนัน ้ เอง มีพวกฟาริสบ ออกไปจากทีน ่ เี่ ถิด เพราะว่าเฮโรดจะฆ่าคุณ” 32 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ จงไปบอกสุนัขจิง้ จอก นัน ้ ว่า ดูเถิด เราขับผีและรักษาโรคในวันนีแ ้ ละพรุง่ นี้ แล ้ว วันทีส ่ ามเราจะเป็ นผู ้สมบูรณ์” 33 ถึงกระนัน ้ ก็ด ี ข ้าพเจ ้ายังต ้องเดินไปในวันนี้ และพรุง่ นี้ และวันถัดไป เพราะว่าผู ้เผยพระวจนะจะพินาศไปจาก เยรูซาเล็มไม่ได ้ 34 โอ เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็ม ผู ้ได ้ฆ่าบรรดาผู ้เผยพระวจนะ และขว ้างหินใส่ผู ้ทีถ ่ ก ู ส่งมาหาเจ ้า เราปรารถนาจะรวบรวม ลูกๆ ของเจ ้าไว ้กีค ่ รัง้ แล ้ว เหมือนไก่ทรี่ วบรวมลูกๆ ของมันไว ้ ใต ้ปี กของมัน แต่เจ ้ากลับไม่ปรารถนาเลย 35 ดูเถิด บ ้านของเจ ้าจะถูกทิง้ ร ้างให ้เจ ้า และเราบอกความ จริงแก่เจ ้าทัง้ หลายว่า พวกเจ ้าจะไม่เห็นเราอีกจนกว่าจะถึง เวลาทีเ่ จ ้าทัง้ หลายจะกล่าวว่า ทรงพระเจริญแก่ผู ้ทีเ่ สด็จมา ในพระนามของพระเจ ้า บทที่ 14 ี ู ้สูงศักดิค 1 ครัน ้ พระองค์เข ้าไปในบ ้านของฟาริสผ ์ นหนึง่ เพือ ่ รับประทานอาหารในวันสะบาโต คนเหล่านัน ้ ก็เห็นพระองค์ 2 และดูเถิด มีคนหนึง่ เป็ นโรคบวมนํ้ าอยูต ่ รงหน ้าพระองค์ 3 พระเยซูทรงตอบพวกธรรมาจารย์และฟาริสวี า่ " การรักษา โรคในวันสะบาโตเป็ นสิง่ ทีผ ่ ด ิ กฏหมายหรือไม่" 4 พวกเขาจึงเงียบไป แล ้วพระองค์ก็ทรงรับเขาไปรักษา แล ้ว ปล่อยเขาไป 5 แล ้วตรัสตอบเขาว่า " ใครในพวกท่านถ ้ามีลาหรือโคตกลง ไปในบ่อ แล ้วจะไม่ฉุดลากมันออกทันทีในวันสะบาโตหรือ" 6 แล ้วพวกเขาไม่สามารถตอบคําถามเหล่านัน ้ แก่พระองค์อก ี 7 แล ้วพระองค์ทรงเล่าอุปมาแก่ผู ้ทีไ่ ด ้รับเชิญ เมือ ่ ทรงสังเกต ้ ยอดอย่างไร และตรัสแก่พวกเขาว่า ดูวา่ พวกเขาเลือกห ้องชัน 8 เมือ ่ ใครก็ตามได ้รับเชิญไปงานแต่งงาน อย่าให ้ไปนั่งใน ห ้องทีส ่ งู ทีส ่ ด ุ เพราะอาจทําให ้มีบค ุ คลทีม ่ เี กียรติมากกว่า ท่านได ้รับเชิญไป 9 และคนเชิญท่านกับเขามาและพูดกับท่านว่า จงให ้ทีน ่ ั่งแก่ คนนี้ และท่านก็เริม ่ รู ้สึกละอายทีจ ่ ะไปนั่งทีต ่ ํา่ ทีส ่ ด ุ 10 แต่เมือ ่ ได ้รับเชิญท่าน จงไปนั่งในห ้องทีต ่ ํา่ ทีส ่ ด ุ เพือ ่ ว่า เมือ ่ ผู ้เชิญท่านมา เขาจะได ้พูดกับท่านว่า เพือ ่ นเอ๋ย จงขึน ้ ไป นั่งทีท ่ ส ี่ งู ขึน ้ ไป แล ้วท่านจะได ้นมัสการต่อหน ้าผู ้ทีน ่ ั่งร่วมโต๊ะ กับท่าน 11 เพราะว่าผู ้ใดยกตนขึน ้ ผู ้นัน ้ จะถูกทําให ้ตํา่ ลง และผู ้ใด ถ่อมตนลง ผู ้นัน ้ จะถูกยกย่องให ้สูงขึน ้ 12 แล ้วพระองค์ตรัสแก่ผู ้ทีเ่ ชิญพระองค์วา่ เมือ ่ ท่าน ทําอาหารมือ ้ เย็นหรืออาหารคํา่ อย่าเชิญมิตรสหาย พีน ่ ้อง ญาติพน ี่ ้อง หรือเพือ ่ นบ ้านทีร่ ํ่ารวยของท่านมา มิฉะนัน ้ พวก เขาจะเรียกท่านกลับมาด ้วย และท่านจะได ้รับการตอบแทน 13 แต่เมือ ่ ท่านจัดงานฉลอง จงเชิญคนจน คนพิการ คนง่อย คนตาบอด 14 และเจ ้าจะได ้รับพระพร เพราะพวกเขาไม่อาจตอบแทน เจ ้าได ้ เพราะว่าเจ ้าจะได ้รับการตอบแทนเมือ ่ ผู ้ชอบธรรม กลับคืนชีพ
พระวรสารนั กบุญลูกา
15 เมือ ่ ผู ้หนึง่ ซึง่ นั่งร่วมโต๊ะกับพระองค์ได ้ยินถ ้อยคําเหล่านี้ พระองค์ก็ตรัสแก่เขาว่า “ผู ้ทีไ่ ด ้กินอาหารในอาณาจักรของ พระเจ ้าเป็ นสุข” 16 แล ้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “ มีคนหนึง่ จัดงานเลีย ้ งใหญ่ และสัง่ อาหารมากมาย” 17 แล ้วในเวลาอาหารเย็น พระองค์ทรงส่งคนรับใช ้ของ พระองค์ไปบอกผู ้ทีไ่ ด ้รับเชิญว่า “เชิญมาเถิด เพราะทุกสิง่ พร ้อมแล ้ว” 18 และพวกเขาทัง้ หมดก็พร ้อมใจกันหาข ้อแก ้ตัว คนแรก ้ ทีด บอกเขาว่า “ข ้าพเจ ้าได ้ซือ ่ น ิ ผืนหนึง่ ไว ้ และข ้าพเจ ้า จะต ้องไปดูทด ี่ น ิ แปลงนัน ้ ข ้าพเจ ้าขอร ้องท่านให ้ช่วยขอข ้อ แก ้ตัวให ้ด ้วย” ้ วัวเทียมแอกไว ้ห ้าตัว 19 อีกผู ้หนึง่ กล่าวว่า ข ้าพเจ ้าได ้ซือ และข ้าพเจ ้าจะไปพิสจ ู น์วัวเหล่านัน ้ ข ้าพเจ ้าขอวิงวอนท่าน ให ้โปรดยกโทษให ้ข ้าพเจ ้าด ้วย 20 อีกผู ้หนึง่ กล่าวว่า ข ้าพเจ ้าได ้แต่งงานแล ้ว เหตุฉะนัน ้ ข ้าพเจ ้าไปไม่ได ้ 21 บ่าวคนนัน ้ จึงมาบอกเรือ ่ งเหล่านีใ้ ห ้เจ ้านายของเขาทราบ เจ ้าของบ ้านโกรธจึงสัง่ บ่าวของเขาว่า จงออกไปตามถนน และตรอกซอกซอยในเมืองโดยเร็ว แล ้วพาคนจน คนพิการ คนง่อย และคนตาบอดเข ้ามาทีน ่ ี่ 22 และคนใช ้นัน ้ กล่าวว่า นายเจ ้าข ้า การกระทํานัน ้ ได ้กระทํา ตามทีท ่ า่ นสัง่ แล ้ว และยังมีทวี่ า่ งอีก 23 และพระเจ ้าตรัสสัง่ คนรับใช ้ว่า จงออกไปตามทางใหญ่ และรัว้ ต ้นไม ้ และระดมพวกเขาเข ้ามา เพือ ่ บ ้านของเราจะได ้ เต็ม 24เพราะเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ผู ้ใดทีไ่ ด ้รับเชิญไปก็จะ ไม่ได ้ลิม ้ รสอาหารมือ ้ เย็นของเราเลย 25 และมีฝงู ชนมากมายไปกับพระองค์ พระองค์จงึ หันไปตรัส แก่พวกเขาว่า 26ถ ้าผู ้ใดมาหาเรา และไม่เกลียดบิดามารดา ภรรยา บุตร หลาน พีน ่ ้อง แม ้กระทั่งชีวต ิ ของตนเองด ้วย ผู ้นัน ้ ก็เป็ นสาวก ของเราไม่ได ้ 27 และผู ้ใดไม่แบกไม ้กางเขนของตนและติดตามเรามา ผู ้นัน ้ ไม่สามารถเป็ นสาวกของเราได ้ 28 เพราะผู ้ใดในพวกท่านเมือ ่ คิดจะสร ้างหอคอย จะไม่นั่งลง คิดราคาเสียก่อนว่าจะมีพอสร ้างให ้เสร็จได ้หรือไม่ 29 เพือ ่ ว่าเมือ ่ พระองค์ได ้ทรงวางรากฐานแล ้ว แต่ไม่สามารถ จะทําให ้สําเร็จได ้ ทุกคนทีไ่ ด ้เห็นก็จะเยาะเย ้ยพระองค์ 30 ว่า “คนนีเ้ ริม ่ ก่อสร ้าง แต่ไม่สามารถก่อสร ้างให ้สําเร็จได ้” 31 หรือกษั ตริยอ ์ งค์ใดเมือ ่ จะไปทําสงครามกับกษั ตริยอ ์ น ื่ จะ ไม่นั่งลงหารือกันก่อนว่า จะสามารถรับมือกษั ตริยท ์ ย ี่ กมาทํา สงครามกับพระองค์ซงึ่ ยกมาด ้วยสองหมืน ่ คนได ้หรือไม่ 32 หรือในขณะทีอ ่ ก ี ฝ่ ายหนึง่ ยังอยูห ่ า่ งออกไปมาก เขากลับ ั ติภาพ ส่งทูตไปและปรารถนาให ้มีสน 33 ฉะนัน ้ ผู ้ใดในพวกท่านทีไ่ ม่สละทุกสิง่ ทีเ่ ขามี ผู ้นัน ้ ไม่ สามารถเป็ นสาวกของเราได ้ 34 เกลือเป็ นสิง่ ดี แต่ถ ้าเกลือหมดรสเค็มแล ้ว จะเอาอะไรปรุง รสได ้อีก? 35 มันไม่เหมาะกับแผ่นดิน และไม่เหมาะกับกองขีเ้ ถ ้าด ้วย คนทัง้ หลายก็ทงิ้ มันเสีย ผู ้ใดมีหท ู จ ี่ ะฟั งก็จงฟั งเถิด บทที่ 15 ้ ก็เข ้ามาหาพระองค์ 1 ครัง้ นัน ้ พวกเก็บภาษี และคนบาปทัง้ สิน เพือ ่ ฟั งพระองค์ ี ละพวกธรรมาจารย์ก็บน 2 พวกฟาริสแ ่ ว่า "คนนีต ้ ้อนรับคน บาปและกินอาหารร่วมกับพวกเขา" 3 แล ้วพระองค์ตรัสเป็ นอุปมาให ้พวกเขาฟั งว่า
4 ผู ้ใดในพวกท่านทีม ่ แ ี กะร ้อยตัว แล ้วตัวหนึง่ หายไป เขาจะ ไม่ละเก ้าสิบเก ้าตัวนัน ้ ไว ้ในถิน ่ ทุรกันดาร แล ้วออกไปตามหา ตัวทีห ่ ายไปนัน ้ จนกว่าจะพบหรือ? 5 และเมือ ่ เขาพบมันแล ้ว เขาก็วางมันไว ้บนบ่าของเขาด ้วย ความยินดี 6 เมือ ่ เขากลับมาบ ้าน เขาจึงเรียกมิตรสหายและเพือ ่ นบ ้านมา ่ ชมยินดีกบ พร ้อมกันแล ้วพูดว่า จงชืน ั ฉั นเถิด เพราะฉั นได ้พบ แกะทีห ่ ายไปของฉั นแล ้ว ่ ชมยินดีในสวรรค์ก็จะมี 7 เราบอกท่านทัง้ หลายว่า ความชืน เหมือนกันเพราะคนบาปคนหนึง่ ทีก ่ ลับใจ มากกว่าคนชอบ ธรรมเก ้าสิบเก ้าคนทีไ่ ม่ต ้องการกลับใจเลย 8 หรือหญิงคนใดทีม ่ เี งินสิบเหรียญ แล ้วหายไปหนึง่ เหรียญ เธอจะไม่จด ุ เทียนกวาดบ ้านค ้นหาอย่างขยันขันแข็งจนกว่าจะ พบหรือ? 9 และเมือ ่ พบแล ้ว เธอก็เรียกมิตรสหายและเพือ ่ นบ ้านมา พร ้อมกันแล ้วพูดว่า จงยินดีกบ ั ฉั นเถิด เพราะฉั นได ้พบ ้ ส่วนทีห ชิน ่ ายไปแล ้ว ่ ชมยินดีตอ 10 ฉั นบอกพวกท่านเหมือนกันว่า จะมีความชืน ่ หน ้าเหล่าทูตสวรรค์ของพระเจ ้า เพราะคนบาปคนเดียวที่ กลับใจ 11 และพระองค์ตรัสว่า ชายคนหนึง่ มีบต ุ รสองคน 12 บุตรคนเล็กพูดกับบิดาว่า “พ่อครับ โปรดแบ่งทรัพย์สมบัต ิ ทีต ่ กเป็ นของพ่อให ้ผมด ้วย” บิดาจึงแบ่งทรัพย์สมบัตข ิ องตน ให ้บุตรทัง้ สอง 13 ไม่นานนัก บุตรคนเล็กก็รวบรวมทรัพย์ทงั ้ หมดเข ้าด ้วยกัน และเดินทางไปยังเมืองไกล และใช ้จ่ายทรัพย์สมบัตข ิ องตน อย่างสุรย ุ่ สุรา่ ยทีน ่ ั่น 14 และเมือ ่ เขาใช ้เงินหมดแล ้ว ก็เกิดความอดอยากอย่าง รุนแรงในแผ่นดินนัน ้ และเขาเริม ่ ขาดแคลน 15 แล ้วเขาไปอาศัยอยูก ่ บ ั ชาวเมืองนัน ้ คนหนึง่ และเขาใช ้ เขาไปเลีย ้ งหมูในทุง่ นาของเขา 16 และเขาอยากกินเปลือกทีห ่ มูกน ิ จนอิม ่ ท ้อง แต่ไม่มใี ครให ้ อะไรเขากิน 17 เมือ ่ เขารู ้สึกตัวขึน ้ แล ้ว จึงกล่าวว่า ลูกจ ้างของพ่อฉั นมี อาหารกินอิม ่ และมีเหลือเฟื อ แต่ฉันจะอดตาย! 18 ฉั นจะลุกขึน ้ ไปหาพ่อของฉั น และพูดกับท่านว่า คุณพ่อ ฉั นได ้กระทําผิดต่อสวรรค์ และต่อหน ้าท่าน ่ ว่าเป็ นลูกของท่านอีก 19 และข ้าพเจ ้าก็ไม่สมควรทีจ ่ ะได ้ชือ ต่อไป โปรดให ้ข ้าพเจ ้าเป็ นเหมือนคนรับใช ้ของท่านคนหนึง่ เถิด 20 แล ้วเขาก็ลก ุ ขึน ้ ไปหาพ่อของเขา แต่เมือ ่ เขายังอยูห ่ า่ ง ออกไปมาก พ่อของเขาเห็นเขาและสงสาร จึงวิง่ ไปกอดคอ เขาและจูบเขา 21 และบุตรนัน ้ จึงกล่าวแก่บด ิ าว่า ข ้าพเจ ้าได ้ทําบาปต่อ ่ ว่า สวรรค์และต่อพระพักตร์พระองค์ และไม่สมควรจะได ้ชือ เป็ นบุตรของพระองค์อก ี ต่อไป ้ ทีด 22 แต่บด ิ าสัง่ ผู ้รับใช ้ของท่านว่า จงนํ าเสือ ่ ท ี ส ี่ ด ุ มาสวมให ้ เขา และเอาแหวนมาสวมทีน ่ วิ้ มือของเขา และเอารองเท ้ามา สวมทีเ่ ท ้าของเขา 23 จงนํ าลูกวัวทีอ ่ ้วนทีส ่ ด ุ มาทีน ่ แ ี่ ละฆ่ามัน แล ้วเราจะกินและ รืน ่ เริงกัน 24เพราะว่าบุตรของเราผู ้นีต ้ ายไปแล ้ว แต่กลับมีชวี ต ิ อีก หายไปแล ้วแต่กลับพบใหม่ และพวกเขาก็เริม ่ มีความรืน ่ เริง กัน 25 ขณะนัน ้ บุตรคนโตของเขาอยูท ่ ท ี่ งุ่ นา และเมือ ่ เขากลับมา ใกล ้ถึงบ ้าน เขาก็ได ้ยินเสียงดนตรีและการเต ้นรํา 26 แล ้วเขาเรียกคนรับใช ้คนหนึง่ มาถามว่าสิง่ เหล่านีห ้ มายถึง อะไร
พระวรสารนั กบุญลูกา
27 และท่านได ้กล่าวแก่เขาว่า น ้องชายของท่านกลับมาแล ้ว และบิดาของท่านได ้ฆ่าลูกวัวทีอ ่ ้วนพีแล ้ว เพราะท่านได ้รับ น ้องนัน ้ มาอย่างปลอดภัย 28 และเขาโกรธและไม่ยอมเข ้าไป บิดาของเขาจึงออกมา ขอร ้องเขา 29 และเขาตอบบิดาของเขาว่า ดูเถิด ข ้าพเจ ้ารับใช ้ท่านมา หลายปี แล ้ว และไม่เคยละเมิดพระบัญญัตข ิ องท่านเลย แต่ ท่านก็ยังไม่เคยให ้แพะสักตัวหนึง่ แก่ข ้าพเจ ้า เพือ ่ จะได ้เลีย ้ ง ฉลองกับเพือ ่ นๆ ของข ้าพเจ ้าเลย 30 แต่เมือ ่ บุตรคนนีข ้ องท่านเกิดมา ซึง่ ได ้กินเลีย ้ งชีพของ ท่านโดยคบหญิงโสเภณี ท่านก็ฆา่ ลูกวัวทีอ ่ ้วนทีส ่ ด ุ เพือ ่ เขา 31 และบิดาตรัสแก่เขาว่า ลูกเอ๋ย เจ ้าอยูก ่ บ ั พ่อตลอดไป และ ทุกสิง่ ทีพ ่ อ ่ มีก็เป็ นของเจ ้า 32 สมควรทีเ่ ราจะรืน ่ เริงและยินดี เพราะน ้องชายของท่าน ตายไปแล ้ว แต่กลับมีชวี ต ิ อีก หายไปแล ้วแต่ได ้พบกันใหม่ บทที่ 16 1 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกสาวกของพระองค์วา่ มีเศรษฐีคน ิ ของเขา และคนผู ้นัน หนึง่ มีคนดูแลทรัพย์สน ้ ก็ถก ู ฟ้ องว่าได ้ ิ ของเขาไปอย่างสุรย ใช ้จ่ายทรัพย์สน ุ่ สุรา่ ย 2 และท่านเรียกคนนัน ้ มาและกล่าวแก่เขาว่า “ข ้าพเจ ้าได ้ยิน เรือ ่ งนีเ้ กีย ่ วกับเจ ้าได ้อย่างไร จงรายงานเรือ ่ งหน ้าทีข ่ องเจ ้า เพราะเจ ้าจะไม่เป็ นผู ้ดูแลอีกต่อไป” 3 แล ้วผู ้จัดการก็คด ิ ในใจว่า “ฉั นจะทําอย่างไรดี” เพราะนาย ของฉั นจะถอดหน ้าทีผ ่ ู ้จัดการของฉั นไป ฉั นขุดดินไม่เป็ น ฉั น ก็อายทีจ ่ ะขอทาน” 4 ฉั นตัง้ ใจว่าจะทําอย่างไร เพือ ่ ว่าเมือ ่ ฉั นถูกไล่ออกจาก หน ้าทีผ ่ ู ้ดูแลแล ้ว พวกเขาจะรับฉั นเข ้าไปในบ ้านของพวกเขา ได ้ 5 เขาจึงเรียกลูกหนีข ้ องนายเขาแต่ละคนมาหาเขา แล ้วถาม คนแรกว่า “ท่านเป็ นหนีน ้ ายของข ้าพเจ ้าอยูเ่ ท่าไร?” 6 และท่านกล่าวว่า นํ้ ามันหนึง่ ร ้อยถัง ท่านจึงบอกเขาว่า จง เอาบิลของท่านมา นั่งลงทันที แล ้วแก ้เป็ นห ้าสิบถัง 7 แล ้วท่านก็ถามคนอีกคนหนึง่ ว่า “ท่านเป็ นหนีอ ้ ยูเ่ ท่าไร” คน นัน ้ ตอบว่า “เป็ นหนีข ้ ้าวสาลีร ้อยโคระ” แล ้วท่านก็พด ู กับเขา ว่า “จงเอาใบเรียกเก็บเงินของท่านมาเขียนเป็ นแปดสิบโคระ” 8 และพระเจ ้าก็ทรงสรรเสริญผู ้จัดการทีอ ่ ธรรมนัน ้ เพราะว่า เขาได ้กระทําด ้วยความฉลาด เพราะว่าบุตรหลานของโลกนี้ ในรุน ่ ของตนนัน ้ ฉลาดกว่าบุตรหลานของความสว่าง 9 และฉั นบอกพวกท่านว่า จงทําให ้ตนเองมีมต ิ รสหายด ้วย ทรัพย์สมบัตแ ิ ห่งอธรรม เพือ ่ ว่าเมือ ่ พวกท่านล ้มเหลว พวก เขาจะได ้ต ้อนรับพวกท่านเข ้าในทีอ ่ ยูช ่ วั่ นิรันดร์ ื่ สัตย์ในสิง่ เล็กน ้อยจะซือ ่ สัตย์ในสิง่ มากด ้วย และผู ้ 10 ผู ้ทีซ ่ อ ทีอ ่ ยุตธิ รรมในสิง่ เล็กน ้อยจะไม่ยต ุ ธิ รรมในสิง่ มากด ้วย ื่ สัตย์ตอ 11 ฉะนัน ้ ถ ้าท่านทัง้ หลายไม่ซอ ่ ทรัพย์สมบัตอ ิ น ั ไม่ ชอบธรรม แล ้วใครจะมอบทรัพย์สมบัตอ ิ น ั แท ้จริงให ้แก่ทา่ น? ื่ สัตย์ในของของคนอืน 12 และถ ้าท่านทัง้ หลายไม่ซอ ่ แล ้ว ใครจะมอบของอันเป็ นของท่านให ้แก่ทา่ นได ้? 13 ไม่มผ ี ู ้รับใช ้คนใดจะรับใช ้สองนายได ้ เพราะเขาจะเกลียด นายคนหนึง่ และรักอีกคนหนึง่ หรือเขาจะยึดมั่นในนายคน หนึง่ และดูถก ู อีกคนหนึง่ พวกท่านไม่สามารถรับใช ้พระเจ ้า และเงินทองได ้ ี งึ่ เป็ นคนโลภก็ได ้ยินเรือ 14 แม ้แต่พวกฟาริสซ ่ งเหล่านีแ ้ ล ้วก็ เยาะเย ้ยพระองค์ 15 และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า พวกเจ ้าเป็ นผู ้ทีท ่ ําตนชอบ ธรรมต่อหน ้ามนุษย์ แต่พระเจ ้าทรงทราบจิตใจของพวกเจ ้า เพราะว่าสิง่ ทีไ่ ด ้รับการยกย่องสูงท่ามกลางมนุษย์ เป็ นสิง่ ที่ น่ารังเกียจในสายพระเนตรของพระเจ ้า
16 ธรรมบัญญัตแ ิ ละผู ้เผยพระวจนะมีอยูจ ่ นถึงยอห์น ตัง้ แต่ นัน ้ เป็ นต ้นมา ก็มก ี ารประกาศพระราชอาณาจักรของพระเจ ้า และมนุษย์ทก ุ คนก็เร่งรุดเข ้าไป 17 และมันยังง่ายกว่าทีฟ ่ ้ าและดินจะผ่านไป มากกว่าทีธ ่ รรม บัญญัตแ ิ ม ้ข ้อเดียวจะล ้มเหลว 18 ผู ้ใดหย่าภรรยาของตนแล ้วไปแต่งงานกับคนอืน ่ ผู ้นัน ้ ก็ ผิดประเวณี และผู ้ใดแต่งงานกับหญิงทีถ ่ ก ู หย่าจากสามี ผู ้นัน ้ ก็ผด ิ ประเวณีเช่นกัน ้ ผ ้าสีมว่ งและผ ้าลินน ้ ดี และ 19 มีเศรษฐีคนหนึง่ สวมเสือ ิ ชัน รับประทานอาหารอย่างหรูหราทุกวัน ่ ลาซารัส นอนอยูท 20 มีขอทานคนหนึง่ ชือ ่ ป ี่ ระตูบ ้านของเขา มีแผลเต็มตัว 21 และปรารถนาจะกินเศษอาหารทีต ่ กจากโต๊ะของเศรษฐี ยิง่ กว่านัน ้ สุนัขก็มาเลียแผลของเขาด ้วย 22 ต่อมาคนขอทานนัน ้ ก็ตาย และเหล่าทูตสวรรค์ได ้นํ าเขา ไปไว ้ในอ ้อมอกของอับราฮัม ส่วนคนรวยนัน ้ ก็ตายด ้วย และ ถูกฝั งไว ้ 23 และในนรก เมือ ่ พระองค์ทนทุกข์ทรมาน พระองค์ก็แหงน พระพักตร์ขน ึ้ เห็นอับราฮัมอยูแ ่ ต่ไกล และลาซารัสอยูใ่ นอ ้อม อกของเขา 24แล ้วเขาก็ร ้องว่า “ท่านพ่ออับราฮัม ขอเมตตาข ้าพเจ ้าด ้วย เถิด โปรดส่งลาซารัสมาเพือ ่ เอาปลายนิว้ จุม ่ นํ้ ามาทําให ้ลิน ้ ข ้าพเจ ้าเย็นลง เพราะว่าข ้าพเจ ้าถูกทรมานอยูใ่ นเปลวไฟนี”้ 25 แต่อบ ั ราฮัมกล่าวว่า “ลูกเอ๋ย จงจําไว ้ว่าเมือ ่ ยังมีชวี ต ิ อยู่ เจ ้าได ้รับสิง่ ดีๆ มากมาย และลาซารัสก็ได ้รับสิง่ ชัว่ ร ้าย มากมายเช่นกัน แต่บด ั นีเ้ ขาได ้รับการปลอบโยนแล ้ว ส่วนเจ ้า กลับต ้องทนทุกข์ทรมาน” 26 และนอกเหนือจากนี้ ระหว่างพวกเรากับท่านนัน ้ มีเหว ใหญ่ขวางกัน ้ อยู่ ดังนัน ้ ผู ้ทีต ่ ้องการจะผ่านไปจากทีน ่ ม ี่ าหา ท่านจึงข ้ามไปไม่ได ้ และผู ้ทีต ่ ้องการจะผ่านไปจากทีน ่ ั่นมา หาเราก็ข ้ามไปไม่ได ้เช่นกัน 27 แล ้วเขากล่าวว่า ข ้าพเจ ้าขอร ้องท่านว่า คุณพ่อ โปรดส่ง เขาไปทีบ ่ ้านของพ่อข ้าพเจ ้าด ้วย 28 เพราะว่าข ้าพเจ ้ามีพน ี่ ้องห ้าคน เพือ ่ เขาจะได ้เป็ นพยานแก่ พวกเขา เพือ ่ พวกเขาจะได ้ไม่ต ้องมาอยูใ่ นสถานทีท ่ รมานนี้ 29 อับราฮัมตอบเขาว่า “พวกเขามีโมเสสและผู ้เผยพระวจนะ แล ้ว ให ้พวกเขาฟั งพวกเขา” 30 และท่านกล่าวว่า ไม่ใช่เลย อับราฮัมบิดา แต่ถ ้าใครจาก บรรดาคนตายไปหาพวกเขา พวกเขาจะกลับใจ 31 แล ้วพระองค์ตรัสแก่เขาว่า “ถ ้าพวกเขาไม่ฟังโมเสสและ ่ ถือ ถึงแม ้ว่าคนหนึง่ จะฟื้ น คําพยากรณ์ พวกเขาก็จะไม่เชือ จากความตายก็ตาม” บทที่ 17 1 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกสาวกของพระองค์วา่ “ เป็ นไป ไม่ได ้เลยทีจ ่ ะต ้องมีเหตุให ้หลงผิดเกิดขึน ้ แต่วบ ิ ต ั แ ิ ก่ผู ้ทีท ่ ํา ให ้เหตุเหล่านัน ้ เกิดขึน ้ !” 2 มันจะดีกว่าสําหรับเขาถ ้าเอาหินโม่แขวนไว ้ทีค ่ อแล ้วโยน ลงในทะเล มากกว่าทีเ่ ขาจะทําให ้คนเล็กๆ เหล่านีค ้ นใดคน หนึง่ สะดุดล ้ม 3 จงระวังตัวเองไว ้ว่า ถ ้าพีน ่ ้องทําผิดต่อท่าน จงตักเตือนเขา และถ ้าเขากลับใจ จงยกโทษให ้เขา 4 ถ ้าเขาทําผิดต่อท่านถึงเจ็ดครัง้ ในหนึง่ วัน และกลับมาหา ท่านอีกเจ็ดครัง้ โดยกล่าวว่า ข ้าพเจ ้ากลับใจแล ้ว ท่านจงอภัย ให ้เขา 5 และอัครสาวกก็กล่าวแก่องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าว่า ขอทรงเพิม ่ ่ ความเชือของพวกข ้าพระองค์
พระวรสารนั กบุญลูกา
6 และพระเจ ้าตรัสว่า ถ ้าพวกท่านมีศรัทธาเท่าเมล็ดมัสตาร์ด พวกท่านก็สามารถพูดกับต ้นไซคามีนนีว้ า่ จงถอนออกโดย ่ ฟั งท่าน ราก แล ้วไปปลูกในทะเล และมันจะเชือ 7 แต่มใี ครในพวกท่านทีม ่ ค ี นรับใช ้ไถนาหรือเลีย ้ งสัตว์ เมือ ่ คนรับใช ้นัน ้ กลับจากทุง่ นาแล ้ว จะพูดกับเขาทันทีวา่ จงไป นั่งลงกินอาหารเสีย? 8 และจะไม่พด ู กับเขาว่า จงเตรียมอาหารให ้ฉั นรับประทาน และคาดเอวไว ้ และปรนนิบต ั ฉ ิ ั น จนกว่าฉั นจะกินและดืม ่ เสร็จ แล ้วภายหลังคุณจึงจะกินและดืม ่ ได ้หรือ? 9 เขาขอบคุณผู ้รับใช ้คนนัน ้ เพราะเขาทําตามคําสัง่ ของเขา หรือ? ฉั นไม่ทราบ 10 ฉะนัน ้ พวกท่านทัง้ หลาย เมือ ่ ท่านทัง้ หลายได ้กระทําสิง่ ทัง้ ปวงทีไ่ ด ้รับคําสัง่ แล ้ว ก็จงกล่าวว่า เราเป็ นบ่าวทีไ่ ร ้ ประโยชน์ เราได ้กระทําสิง่ ทีเ่ ป็ นหน ้าทีข ่ องเราทีจ ่ ะกระทํา 11 ครัน ้ พระองค์เสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์ก็เสด็จ ผ่านไปกลางแคว ้นสะมาเรียและแคว ้นกาลิล ี 12 เมือ ่ พระองค์เสด็จเข ้าไปในหมูบ ่ ้านแห่งหนึง่ มีคนเป็ นโรค เรือ ้ นสิบคนมาพบพระองค์ ยืนอยูแ ่ ต่ไกล 13 พวกเขาจึงเปล่งเสียงกล่าวว่า “พระเยซู พระอาจารย์ ขอ ทรงมีเมตตาพวกเราด ้วย” 14 เมือ ่ พระองค์เห็นพวกเขาแล ้ว พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า จงไปแสดงตัวแก่พวกปุโรหิต เถิด เมือ ่ พวกเขาไป พวกเขาก็ ได ้รับการชําระให ้สะอาด 15 เมือ ่ คนหนึง่ ในพวกเขาเห็นว่าตนหายจากโรคแล ้ว ก็ กลับมาและสรรเสริญพระเจ ้าด ้วยเสียงอันดัง 16 และกราบลงทีพ ่ ระบาทของพระองค์ ขอบพระคุณพระองค์ และเขาเป็ นชาวสะมาเรีย ิ คนหายจากโรคมิใช่หรือ แต่ 17พระเยซูจงึ ตรัสตอบว่า มีสบ เก ้าคนนัน ้ อยูท ่ ไี่ หน 18 ไม่พบผู ้ใดกลับมาถวายพระเกียรติแด่พระเจ ้า เว ้นเสียแต่ คนแปลกหน ้าผู ้นี้ ่ ของเจ ้า 19 พระเยซูตรัสแก่เขาว่า จงลุกขึน ้ ไปเถิด ความเชือ ทําให ้เจ ้าหายโรคแล ้ว” ี ามพระองค์วา่ อาณาจักรของพระเจ ้า 20 และเมือ ่ พวกฟาริสถ จะมาถึงเมือ ่ ใด พระองค์ก็ทรงตอบพวกเขาว่า อาณาจักรของ พระเจ ้าจะไม่มาโดยให ้สังเกตได ้ 21 และเขาจะไม่พด ู ว่า 'ดูเถิด อยูท ่ น ี่ 'ี่ หรือ 'ดูเถิด อยูท ่ น ี่ ั่น' เพราะว่า ดูเถิด อาณาจักรของพระเจ ้าอยูภ ่ ายในพวกท่าน 22 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกสาวกของพระองค์วา่ “ จะมีวัน ั วันหนึง่ หนึง่ ทีพ ่ วกท่านปรารถนาจะเห็นวันของบุตรมนุษย์สก แต่จะไม่เห็น” 23 และเขาจะพูดกับท่านว่า ดูนส ี่ ิ หรือ ดูนั่นสิ อย่าติดตาม พวกเขา และอย่าติดตามพวกเขา ่ งไป 24 เพราะว่าฟ้ าแลบทีแ ่ ลบออกจากข ้างหนึง่ ใต ้ฟ้ า ก็สอ ถึงข ้างหนึง่ ใต ้ฟ้ าฉั นใด ในวันของพระองค์บต ุ รมนุษย์ก็จะเป็ น ฉั นนัน ้ 25 ก่อนอืน ่ พระองค์จะต ้องทรงทนทุกข์ทรมานหลายประการ และถูกคนรุน ่ นีป ้ ฏิเสธ 26 ในสมัยของโนอาห์เหตุการณ์ก็เป็ นเช่นไร ในสมัยของบุตร มนุษย์เหตุการณ์ก็จะเป็ นอย่างนัน ้ เช่นกัน 27พวกเขากินพวกเขาดืม ่ พวกเขาแต่งงานพวกเขาถูกยกให ้ เป็ นสามีภรรยาจนถึงวันหนึง่ ทีโ่ นอาห์เข ้าในเรือและนํ้ าท่วมก็ ้ ทุกคน เข ้ามาทําลายพวกเขาสิน 28 ในสมัยของโลทก็เหมือนกัน คือเขาได ้กิน พวกเขาดืม ่ ้ ขาย พวกเขาปลูก พวกเขาก่อสร ้าง พวกเขาซือ 29 แต่เมือ ่ ล็อตออกไปจากเมืองโซดอม ก็มไี ฟและกํามะถัน ้ ทุกคน ตกลงมาจากฟ้ ามาทําลายพวกเขาสิน 30 ในวันทีบ ่ ต ุ รมนุษย์จะทรงปรากฏก็จะเป็ นอย่างนี้
31 ในวันนัน ้ ผู ้ทีอ ่ ยูบ ่ นดาดฟ้ าบ ้าน และสิง่ ของของเขาอยูใ่ น บ ้าน อย่าให ้เขาลงมาเอาของเหล่านัน ้ ไป และผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นทุง่ นา อย่าให ้เขากลับมาเหมือนกัน 32 จงนึกถึงภรรยาของล็อต 33 ผู ้ใดแสวงหาชีวต ิ ของตนไว ้ ผู ้นัน ้ จะเสียชีวต ิ นัน ้ และผู ้ใด สูญเสียชีวต ิ ของตน ผู ้นัน ้ จะรักษาชีวต ิ นัน ้ ไว ้ได ้ 34 เราบอกท่านทัง้ หลายว่า ในคืนนัน ้ จะมีชายสองคนนอน อยูใ่ นเตียงเดียวกัน คนหนึง่ จะถูกรับไป และอีกคนหนึง่ จะถูก ทิง้ ไว ้ 35 สตรีสองคนจะกําลังโม่แป้ งด ้วยกัน คนหนึง่ จะถูกรับไป อีกคนหนึง่ จะถูกละไว ้ 36 คนสองคนจะอยูใ่ นทุง่ นา คนหนึง่ จะถูกรับไป และอีกคน หนึง่ จะถูกทิง้ ไว ้ 37 พวกเขาจึงตอบพระองค์วา่ “ทีไ่ หน พระเจ ้า” พระองค์จงึ ตรัสถามพวกเขาว่า “ ทีใ่ ดมีซากศพ นกอินทรีก็จะมารวมกัน ทีน ่ ั่น” บทที่ 18 1 แล ้วพระองค์ตรัสเป็ นคําอุปมาแก่พวกเขาเพือ ่ ว่าคน ทัง้ หลายควรอธิษฐานอยูเ่ สมอและไม่ท ้อถอย 2 ตรัสว่า มีผู ้พิพากษาคนหนึง่ ในเมืองหนึง่ ซึง่ ไม่เกรงกลัว พระเจ ้า และไม่คํานึงถึงมนุษย์ 3 ในเมืองนัน ้ มีหญิงม่ายคนหนึง่ มาหาเขาแล ้วพูดว่า จงแก ้ แค ้นศัตรูของฉั นให ้ข ้าพเจ ้าเถิด 4 และเขาไม่ยอมทําชัว่ ขณะหนึง่ แต่ภายหลังเขาคิดในใจว่า แม ้ว่าฉั นไม่กลัวพระเจ ้าและไม่เห็นแก่หน ้ามนุษย์ก็ตาม 5 แต่เพราะหญิงม่ายคนนีท ้ ําให ้ข ้าพเจ ้าลําบากใจ ข ้าพเจ ้าก็ จะแก ้แค ้นเธอ เพือ ่ ว่าเธอจะสร ้างความรําคาญให ้แก่ข ้าพเจ ้า เพราะเธอมาบ่อย ๆ แล ้วนางจะมาทําให ้ข ้าพเจ ้าลําบากใจ 6 และพระเจ ้าตรัสว่า จงฟั งสิง่ ทีผ ่ ู ้พิพากษาผู ้ไม่ยต ุ ธิ รรมพูด 7 แล ้วพระเจ ้าจะไม่ทรงแก ้แค ้นให ้แก่ผู ้ทีพ ่ ระองค์เลือกไว ้ซึง่ ร ้องหาพระองค์ทงั ้ กลางวันและกลางคืน ถึงแม ้ว่าพระองค์จะ ทรงอดทนกับพวกเขาเป็ นเวลานานหรือ? 8 เราบอกท่านทัง้ หลายว่าพระองค์จะทรงแก ้แค ้นพวกเขา โดยเร็ว แต่เมือ ่ บุตรมนุษย์เสด็จมา พระองค์จะทรงพบศรัทธา บนแผ่นดินโลกหรือไม่? ่ มั่นในตนเองว่าตน 9 พระองค์ตรัสอุปมาเรือ ่ งนีแ ้ ก่บางคนทีเ่ ชือ ชอบธรรมและดูหมิน ่ คนอืน ่ ว่า 10 มีชายสองคนขึน ้ ไปในวิหารเพือ ่ อธิษฐาน คนหนึง่ เป็ นฟาริ สี และอีกคนหนึง่ เป็ นคนเก็บภาษี ี นนัน 11 ฟาริสค ้ ยืนอธิษฐานในใจว่า "ขอบพระคุณพระเจ ้าที่ ข ้าพระองค์มไิ ด ้เป็ นเหมือนคนอืน ่ ๆ ทีเ่ ป็ นคนฉ ้อโกง คนอ ยุตธิ รรม คนล่วงประเวณี และเหมือนคนเก็บภาษี คนนี"้ 12 ฉั นถือศีลอดสองครัง้ ในหนึง่ สัปดาห์ และถวายทศางค์จาก สิง่ ของทัง้ หมดทีฉ ่ ั นมี 13 ส่วนคนเก็บภาษี นัน ้ ยืนอยูห ่ า่ งออกไป ไม่ยอมแหงนหน ้า ขึน ้ ดูฟ้าเลย แต่ตบหน ้าอกของตนว่า “พระเจ ้าทรงโปรด เมตตาต่อข ้าพเจ ้าผู ้เป็ นคนบาปด ้วยเถิด” 14 เราบอกท่านทัง้ หลายว่า คนนีเ้ มือ ่ กลับถึงบ ้านของตนก็ ได ้รับการชอบธรรมมากกว่าอีกคนหนึง่ เพราะว่าทุกคนทีย ่ ก ตัวขึน ้ จะถูกทําให ้ตํา่ ลง และทุกคนทีถ ่ อ ่ มตัวลงจะได ้รับการ ยกให ้สูงขึน ้ ั ผัส 15 พวกเขานํ าเด็กเล็กๆ มาหาพระองค์เพือ ่ ให ้พระองค์สม แต่เมือ ่ เหล่าสาวกเห็นเข ้า พวกเขาก็ดวุ า่ 16 แต่พระเยซูทรงเรียกพวกเขาเข ้ามาแล ้วตรัสว่า จงยอมให ้ เด็กเล็กๆ มาหาเรา อย่าห ้ามพวกเขาเลย เพราะว่าอาณาจักร ของพระเจ ้าเป็ นของคนเช่นเด็กเหล่านัน ้
พระวรสารนั กบุญลูกา
17 เราบอกความจริงแก่ทา่ นทัง้ หลายว่า ผู ้ใดไม่รับอาณาจักร ของพระเจ ้าเหมือนเด็กเล็ก ผู ้นัน ้ จะเข ้าในอาณาจักรนัน ้ ไม่ได ้ เลย 18 และมีผู ้ปกครองคนหนึง่ ถามพระองค์วา่ “อาจารย์ทด ี่ ี ข ้าพเจ ้าจะต ้องทําอะไรจึงจะได ้ชีวต ิ นิรันดร์” 19 พระเยซูจงึ ตรัสแก่เขาว่า “ เหตุใดเจ ้าจึงเรียกเราว่าดี ไม่ม ี ใครดีเลยนอกจากคนเดียว คือ พระเจ ้า” 20 ท่านทัง้ หลายรู ้จักบัญญัตแ ิ ล ้ว คือ อย่าล่วงประเวณี อย่า ฆ่าคน อย่าลักทรัพย์ อย่าเป็ นพยานเท็จ จงให ้เกียรติบด ิ า มารดาของเจ ้า 21 และท่านกล่าวว่า ข ้าพเจ ้าได ้รักษาสิง่ เหล่านีไ้ ว ้ตัง้ แต่ เยาว์วัย 22เมือ ่ พระเยซูทรงได ้ยินสิง่ เหล่านีจ ้ งึ ตรัสแก่เขาว่า " แต่ทา่ น ยังขาดอยูส ่ งิ่ หนึง่ จงขายทุกสิง่ ทีม ่ ี แจกจ่ายให ้คนยากจน แล ้วท่านจะมีสมบัตอ ิ ยูใ่ นสวรรค์ แล ้วจงตามเรามา" 23เมือ ่ พระองค์ได ้ยินดังนีก ้ ็เป็ นทุกข์นัก เพราะเขาเป็ นคนมั่งมี มาก 24เมือ ่ พระเยซูทรงเห็นว่าเขาเป็ นทุกข์นัก พระองค์จงึ ตรัสว่า " คนมั่งมีจะเข ้าในแผ่นดินของพระเจ ้าได ้ยากจริงหนอ" 25 เพราะว่าการทีอ ่ ฐ ู จะลอดรูเข็มยังง่ายกว่าทีค ่ นรวยจะเข ้า ในอาณาจักรของพระเจ ้า 26 และคนทัง้ หลายทีไ่ ด ้ยินก็พด ู ว่า ถ ้าอย่างนัน ้ ใครจะรอดได ้? ่ 27 และพระองค์ตรัสว่า สิงทีม ่ นุษย์ทําไม่ได ้ เป็ นสิง่ ทีพ ่ ระเจ ้า ทําได ้ 28 แล ้วเปโตรกล่าวว่า ดูเถิด พวกข ้าพเจ ้าได ้ละทิง้ ทุกสิง่ แล ้ว ติดตามพระองค์ไป 29 พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า " เราบอกความจริงแก่ทา่ น ทัง้ หลายว่า ไม่มผ ี ู ้ใดทีล ่ ะทิง้ บ ้านเรือน หรือบิดามารดา หรือ พีน ่ ้อง หรือภรรยา หรือบุตร เพราะเห็นแก่แผ่นดินของพระเจ ้า 30 ใครจะได ้รับมากหลายเท่าในปั จจุบน ั นี้ และในชีวต ิ นิรันดร์ ในโลกหน ้า 31 แล ้วพระเยซูทรงนํ าสาวกสิบสองคนมาหาพระองค์แล ้ว ตรัสว่า “ ดูเถิด เราจะขึน ้ ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และทุกสิง่ ที่ บรรดาผู ้เผยพระวจนะเขียนไว ้เกีย ่ วกับบุตรมนุษย์จะสําเร็จ” 32 เพราะว่าเขาจะถูกมอบให ้แก่พวกต่างชาติ และจะถูกเยาะ เย ้ย ถูกปฏิบต ั อ ิ ย่างเหยียดหยาม และถูกถ่มนํ้ าลายใส่ 33 และพวกเขาจะเฆีย ่ นตีเขา และประหารชีวต ิ เขาเสีย แล ้ว วันทีส ่ ามเขาจะฟื้ นขึน ้ มาใหม่ 34 และพวกเขาไม่เข ้าใจสิง่ เหล่านีเ้ ลย และคํากล่าวนีก ้ ็ถก ู ซ่อนจากพวกเขา และพวกเขาก็ไม่รู ้ถึงสิง่ ทีพ ่ ด ู ออกมา 35 ครัน ้ พระองค์เสด็จมาใกล ้เมืองเยรีโค มีคนตาบอดคนหนึง่ นั่งขอทานอยูร่ ม ิ ทาง 36 เมือ ่ ทรงได ้ยินเสียงคนจํานวนมากเดินผ่านไป จึงทรงถาม ว่าหมายความว่าอย่างไร 37 พวกเขาจึงบอกเขาว่าพระเยซูชาวนาซาเร็ธกําลังเสด็จ ผ่านมา 38 แล ้วเขาร ้องว่า “พระเยซู บุตรดาวิด ขอทรงเมตตาข ้า พระองค์เถิด” 39 ฝ่ ายคนทีเ่ ดินไปข ้างหน ้าก็ตําหนิเขาให ้เงียบไว ้ แต่เขา กลับร ้องตะโกนมากขึน ้ ว่า “บุตรดาวิด ขอทรงมีเมตตาฉั นเถิด” 40 พระเยซูทรงยืนและสัง่ ให ้พาชายคนนัน ้ มาหาพระองค์ เมือ ่ ชายคนนัน ้ มาใกล ้ พระองค์จงึ ตรัสถามเขาว่า 41 พระองค์ตรัสว่า “ ท่านอยากให ้เราทําอะไรให ้ท่าน” เขา ทูลว่า “ข ้าแต่พระเจ ้า ขอให ้ข ้าพเจ ้ามองเห็นได ้” ่ ของ 42 พระเยซูจงึ ตรัสแก่เขาว่า จงมองเห็นเถิด ความเชือ เจ ้าได ้ช่วยเจ ้าให ้รอด 43 ทันใดนัน ้ เขาก็มองเห็นได ้ และติดตามพระองค์ไปพร ้อม กับสรรเสริญพระเจ ้า และเมือ ่ ประชาชนทัง้ ปวงเห็นแล ้ว พวก เขาก็สรรเสริญพระเจ ้า
บทที่ 19 1 แล ้วพระเยซูจงึ เสด็จเข ้าและผ่านไปทางเมืองเยรีโค ่ ซาเคียส เป็ นหัวหน ้าคนเก็บภาษี 2 ดูเถิด มีชายคนหนึง่ ชือ และเป็ นคนมั่งมี 3 และเขาพยายามทีจ ่ ะเห็นพระเยซูวา่ พระองค์เป็ นใคร แต่ไม่ สามารถทําได ้เพราะคนทั่วไป เพราะเขาเป็ นคนตัวเล็ก 4 แล ้วเขาจึงวิง่ ไปข ้างหน ้าและปี นขึน ้ ต ้นมะเดือ ่ เพือ ่ จะดู พระองค์ เพราะว่าพระองค์จะเสด็จไปทางนัน ้ 5 เมือ ่ พระเยซูเสด็จมาถึงทีน ่ ั่น พระองค์ทรงแหงนพระพักตร์ เห็นเขาแล ้วจึงตรัสแก่เขาว่า “ ศักเคียส จงรีบลงมาเถิด เพราะว่าวันนีข ้ ้าพเจ ้าจะต ้องพักอยูใ่ นบ ้านของท่าน” 6 เขาจึงรีบลงมาต ้อนรับพระองค์ด ้วยความยินดี 7 เมือ ่ พวกเขาเห็นดังนัน ้ พวกเขาทัง้ หมดก็บน ่ กันว่า "เขาไป พักอยูก ่ บ ั คนบาปคนหนึง่ " 8 ฝ่ ายซาเคียสยืนขึน ้ และทูลพระเจ ้าว่า “ดูเถิด พระเจ ้าข ้า ข ้า พระองค์จะแบ่งทรัพย์สมบัตค ิ รึง่ หนึง่ ให ้คนยากจน และถ ้าข ้า ่ พระองค์ได ้เอาสิงใดไปจากใครโดยใส่ร ้าย ข ้าพระองค์จะคืน ให ้สีเ่ ท่า” 9 พระเยซูตรัสแก่เขาว่า วันนีค ้ วามรอดมาถึงบ ้านนีแ ้ ล ้ว เพราะเขาก็เป็ นบุตรของอับราฮัมด ้วย 10 เพราะว่าบุตรมนุษย์ได ้มาเพือ ่ จะแสวงหาและช่วยผู ้ที่ หายไปให ้รอด 11 เมือ ่ พวกเขาได ้ยินสิง่ เหล่านี้ พระองค์ก็ตรัสเพิม ่ เติมด ้วย เรือ ่ งเป็ นอุปมา เพราะพระองค์เสด็จมาใกล ้กรุงเยรูซาเล็มแล ้ว และเพราะพวกเขาคิดว่าอาณาจักรของพระเจ ้าจะปรากฏขึน ้ ทันที 12 พระองค์จงึ ตรัสว่า มีขน ุ นางคนหนึง่ เดินทางไปเมืองไกล เพือ ่ รับอาณาจักรสําหรับตนเอง แล ้วจะกลับมา 13 ท่านจึงเรียกคนใช ้ของท่านสิบคน แล ้วมอบเงินสิบปอนด์ ให ้แก่พวกเขา และสัง่ ว่า จงยึดครองไว ้จนกว่าเราจะกลับมา 14 แต่ชาวเมืองของเขาเกลียดชังเขา จึงส่งข่าวไปหาเขา โดยกล่าวว่า พวกเราไม่ต ้องการให ้คนนีค ้ รองอํานาจเหนือ พวกเรา 15 ครัน ้ พระองค์เสด็จกลับมาและรับราชอาณาจักรแล ้ว พระองค์จงึ ทรงสัง่ ให ้เรียกคนใช ้ทีพ ่ ระองค์ได ้มอบเงินให ้มา หาพระองค์ เพือ ่ จะได ้ทราบว่าแต่ละคนได ้กําไรเท่าไรจาก การค ้าขาย 16 ฝ่ ายคนแรกมาพูดว่า พระองค์เจ ้าข ้า เงินหนึง่ ปอนด์ของ พระองค์ได ้กําไรสิบปอนด์ 17 และท่านได ้กล่าวแก่เขาว่า “เจ ้าเป็ นผู ้รับใช ้ทีด ่ ี เพราะเจ ้า ่ สัตย์ในสิง่ เล็กน ้อย เจ ้าจึงมีอํานาจครอบครองสิบเมือง” ซือ 18 คนทีส ่ องมาบอกว่า ท่านเจ ้าข ้า เงินหนึง่ ปอนด์ของท่าน ได ้กําไรห ้าปอนด์ 19 พระองค์ตรัสกับเขาเหมือนกันว่า เจ ้าจงเป็ นผู ้ปกครองห ้า เมืองด ้วย 20 อีกคนหนึง่ มาพูดว่า “ท่านเจ ้าข ้า นีค ่ อ ื เงินหนึง่ ปอนด์ของ ท่าน ซึง่ ข ้าพเจ ้าได ้เก็บไว ้ในผ ้าเช็ดปาก” 21 เพราะว่าข ้าพเจ ้ากลัวท่าน ด ้วยว่าท่านเป็ นคนเคร่งครัด ท่านเก็บสิง่ ทีท ่ า่ นไม่ได ้ลงแรงไว ้ และเกีย ่ วสิง่ ทีท ่ า่ นไม่ได ้ หว่าน 22 และท่านได ้กล่าวแก่เขาว่า “เราจะพิพากษาเจ ้าจากปาก ของเจ ้าเอง เจ ้าผู ้รับใช ้ทีช ่ วั่ ร ้าย เจ ้ารู ้ดีวา่ เราเป็ นคนเคร่งครัด เอาสิง่ ทีเ่ ราไม่ได ้วางไว ้ และเก็บเกีย ่ วสิง่ ทีเ่ ราไม่ได ้หว่าน 23 แล ้วเหตุใดท่านจึงไม่นําเงินของเราไปฝากธนาคาร เพือ ่ ว่าเมือ ่ เรากลับมา เราจะได ้เรียกร ้องเงินของเราเองพร ้อม ดอกเบีย ้ ? 24 และท่านตรัสแก่ผู ้ทีย ่ น ื อยูน ่ ัน ้ ว่า จงเอาหนึง่ ปอนด์จากเขา ิ ปอนด์ ไปให ้ผู ้ทีม ่ ส ี บ
พระวรสารนั กบุญลูกา
ิ ปอนด์) 25 (พวกเขากล่าวแก่ทา่ นว่า ท่านมีสบ 26 เพราะว่าเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ทุกคนทีม ่ อ ี ยูแ ่ ล ้ว จะ ได ้รับเพิม ่ เติมให ้ด ้วย และคนทีไ่ ม่ม ี แม ้สิง่ ทีเ่ ขามีอยูแ ่ ล ้ว จะ ถูกพรากไปจากเขา 27 แต่พวกศัตรูของข ้าพเจ ้าทีไ่ ม่ต ้องการให ้ข ้าพเจ ้า ครอบครองเหนือพวกเขา พวกเขาก็พาพวกเขามาทีน ่ แ ี่ ละฆ่า พวกเขาต่อหน ้าข ้าพเจ ้า 28 เมือ ่ พระองค์ตรัสดังนีแ ้ ล ้ว พระองค์เสด็จล่วงหน ้าขึน ้ ไป กรุงเยรูซาเล็ม 29 ครัน ้ พระองค์เสด็จมาใกล ้เมืองเบธฟาเกและเบธานี บน ภูเขาทีเ่ รียกว่าภูเขามะกอกเทศ พระองค์ทรงใช ้สาวกสองคน ไป 30 ตรัสว่า “ จงไปยังหมูบ ่ ้านทีอ ่ ยูต ่ รงข ้ามกับท่าน เมือ ่ เข ้าไป แล ้วจะพบลูกลาตัวหนึง่ ผูกอยูแ ่ ละยังไม่มผ ี ู ้ใดขึน ้ ขีเ่ ลย จงแก ้ และจูงมันมาทีน ่ ั่น” 31 และถ ้ามีผู ้ใดถามท่านว่า เหตุใดท่านจึงปล่อยเขาไป จง ตอบเขาไปว่า เพราะพระเจ ้าทรงต ้องการเขา 32 และคนเหล่านัน ้ ทีถ ่ ก ู ส่งไปก็ไปและพบเหมือนทีพ ่ ระองค์ ตรัสไว ้กับพวกเขา 33 เมือ ่ พวกเขาจะปล่อยลูกลา เจ ้าของลูกลาก็ถามพวกเขาว่า "ทําไมพวกท่านจึงปล่อยลูกลา?" 34พวกเขากล่าวว่า พระเจ ้าทรงต ้องการเขา ้ ของตนปูลง 35 แล ้วพวกเขานํ าลามาหาพระเยซู แล ้วเอาเสือ บนลา และให ้พระเยซูประทับบนลานัน ้ ้ ผ ้าของตนปูตาม 36 เมือ ่ พระองค์เสด็จไป พวกเขาก็เอาเสือ ทาง 37 ครัน ้ พระองค์มาใกล ้จะถึงทีล ่ งจากภูเขามะกอกแล ้ว ้ ก็มค ่ ชมยินดีและสรรเสริญพระเจ ้า บรรดาสาวกทัง้ สิน ี วามชืน ด ้วยเสียงดังเนือ ่ งด ้วยงานมหัศจรรย์ทงั ้ หมดทีพ ่ วกเขาได ้เห็น 38 กล่าวว่า จงถวายพระพรแด่พระมหากษั ตริยผ ์ ู ้เสด็จมาใน ั ติสข พระนามของพระเจ ้า จงมีสน ุ ในสวรรค์ และจงมีพระสิร ิ รุง่ โรจน์ในทีส ่ งู สุด ี างคนในหมูฝ 39 ฟาริสบ ่ งู ชนจึงพูดกับพระองค์วา่ “อาจารย์ จงตักเตือนเหล่าสาวกของท่าน” 40 พระเยซูตรัสตอบพวกเขาว่า “ เราบอกพวกท่านทัง้ หลาย ว่า ถ ้าคนเหล่านีน ้ งิ่ เงียบ ก ้อนหินทัง้ หลายก็จะร ้องตะโกน ทันที” 41 เมือ ่ พระองค์เสด็จมาใกล ้ พระองค์ทอดพระเนตรเห็นเมือง แล ้วทรงร ้องไห ้ 42 โดยตรัสว่า " ถ ้าท่านรู ้จักสิง่ เหล่านีใ้ นสมัยนี้ แม ้แต่ตวั ท่าน เองก็รู ้อยูแ ่ ล ้วว่าสิง่ ใดเป็ นสิง่ ทีท ่ ําให ้ท่านสงบสุข แต่บด ั นีส ้ งิ่ เหล่านัน ้ ถูกซ่อนไว ้จากตาของท่านแล ้ว" ั รูของคุณจะขุดสนามเพลาะล ้อม 43 เพราะจะมีวันหนึง่ ทีศ ่ ต คุณไว ้ และล ้อมคุณไว ้ทุกด ้าน 44 และจะทรงทําให ้เจ ้าราบเรียบไปกับพืน ้ ดิน และลูกๆ ของ ิ า เจ ้าก็อยูใ่ นเจ ้าด ้วย และเขาทัง้ หลายจะไม่ปล่อยให ้มีศล ซ ้อนกันอยูใ่ นเจ ้าเลย เพราะเจ ้าไม่รู ้เวลาแห่งการเสด็จเยือน ของเจ ้า 45 แล ้วพระองค์เสด็จเข ้าไปในพระวิหาร แล ้วทรงเริม ่ ขับไล่ ้ ในพระวิหารออกไป บรรดาผู ้ขายและผู ้ซือ 46 ตรัสแก่เขาว่า มีคําเขียนไว ้ว่า ‘บ ้านของฉั นเป็ นบ ้านแห่ง การอธิษฐาน แต่เจ ้าทัง้ หลายมาทําให ้เป็ นถํ้าของโจร’ 47 และพระองค์ทรงสัง่ สอนในวิหารทุกวัน แต่พวกหัวหน ้า ปุโรหิต พวกธรรมาจารย์ และพวกหัวหน ้าของประชาชน พยายามจะทําลายพระองค์ 48 และไม่พบสิง่ ทีจ ่ ะกระทําได ้ เพราะว่าประชาชนทุกคน สนใจฟั งพระองค์มาก
บทที่ 20 1 วันหนึง่ เมือ ่ พระองค์ทรงสัง่ สอนประชาชนอยูใ่ นวิหารและ ประกาศข่าวประเสริฐ พวกหัวหน ้าปุโรหิตและพวกธรรมา จารย์กบ ั ผู ้เฒ่าก็เข ้ามาหาพระองค์ ิ ธิใดจึงได ้ 2 และตรัสแก่พระองค์วา่ “จงบอกเราว่า ท่านมีสท สิง่ เหล่านี?้ หรือใครเป็ นผู ้ให ้สิทธิอํานาจนีแ ้ ก่ทา่ น?” 3 แล ้วท่านตอบเขาว่า เราจะถามท่านเรือ ่ งหนึง่ เหมือนกัน จง ตอบเราเถิด 4 บัพติศมาของยอห์นมาจากสวรรค์หรือจากมนุษย์? 5 พวกเขาจึงถกเถียงกันเองว่า ถ ้าเราจะตอบว่า จากสวรรค์ ่ พระองค์? พระองค์ก็จะตรัสว่า แล ้วทําไมพวกท่านจึงไม่เชือ 6 แต่ถ ้าเราตอบว่า มาจากมนุษย์ คนทัง้ หลายก็จะเอาหิน ่ ว่ายอห์นเป็ นศาสดาพยากรณ์ ขว ้างเรา เพราะพวกเขาเชือ 7พวกเขาตอบว่าพวกเขาไม่รู ้ว่ามาจากไหน 8 พระเยซูจงึ ตรัสตอบพวกเขาว่า " เราก็อย่าบอกพวกท่าน เหมือนกันว่าเรากระทําการเหล่านีโ้ ดยอาศัยสิทธิอํานาจใด" 9 แล ้วพระองค์เริม ่ ตรัสอุปมาเรือ ่ งนีแ ้ ก่ประชาชนว่า มีคนหนึง่ ปลูกสวนองุน ่ แล ้วปล่อยให ้เช่าแก่ชาวสวน แล ้วก็เดินทางไป ต่างประเทศเป็ นเวลานาน 10 เมือ ่ ถึงฤดูนัน ้ เขาจึงส่งคนใช ้คนหนึง่ ไปหาคนเช่าสวนองุน ่ เพือ ่ ให ้เขาแบ่งผลองุน ่ ให ้ แต่คนเช่าสวนนัน ้ กลับเฆีย ่ นตีเขา แล ้วไล่กลับไปมือเปล่า 11 แล ้วเจ ้าของบ ้านอีกคนหนึง่ ก็สง่ คนรับใช ้อีกคนไป และคน เหล่านัน ้ ก็เฆีย ่ นตีเขา และทําให ้อับอาย แล ้วไล่เขากลับไป มือเปล่า 12 แล ้วท่านส่งคนทีส ่ ามไปอีกครัง้ คนเหล่านัน ้ ก็ทําร ้ายเขา แล ้วขับไล่เขาออกไป 13 เจ ้าของไร่องุน ่ จึงกล่าวว่า “ข ้าพเจ ้าจะต ้องทําอย่างไรดี ข ้าพเจ ้าจะส่งลูกชายสุดทีร่ ักของข ้าพเจ ้าไป เผือ ่ ว่าพวกเขา จะเคารพเขาเมือ ่ เห็นเขา” 14 แต่เมือ ่ คนเช่าสวนเห็นชายคนนัน ้ ก็ปรึกษากันว่า “คนนี้ แหละเป็ นทายาท มาเถิด เราจะฆ่าเขาเสีย เพือ ่ มรดกจะได ้ ตกเป็ นของเรา” 15 พวกเขาก็ไล่เขาออกจากสวนองุน ่ แล ้วฆ่าเขาเสีย เจ ้าของ สวนองุน ่ จะทําอย่างไรกับเขา? 16 เขาจะมาทําลายคนดูแลสวนเหล่านีเ้ สีย แล ้วมอบสวนองุน ่ ให ้คนอืน ่ เมือ ่ พวกเขาได ้ยินดังนัน ้ พวกเขาก็พด ู ว่า “ขอพระ เจ ้าอย่าทรงทําเช่นนัน ้ เลย” 17 และพระเยซูทอดพระเนตรดูพวกเขาแล ้วตรัสว่า “ ถ ้า เช่นนัน ้ ข ้อทีเ่ ขียนไว ้ว่า ‘ศิลาทีบ ่ รรดาผู ้ก่อสร ้างทิง้ ไว ้ กลับ กลายเป็ นศิลามุมเอก’ นัน ้ หมายความถึงอะไร? 18 ผู ้ใดล ้มลงบนศิลานัน ้ ผู ้นัน ้ จะต ้องแตกหักไป แต่ผู ้ใดที่ ศิลานัน ้ ตกทับ ผู ้นัน ้ จะถูกบดขยีจ ้ นแหลกละเอียด 19 ในเวลานัน ้ พวกหัวหน ้าปุโรหิตและพวกธรรมาจารย์ก็ พยายามจะวางมือบนพระองค์ และพวกเขากลัวประชาชน เพราะพวกเขารู ้ว่าพระองค์ทรงพูดเป็ นอุปมาเรือ ่ งนีต ้ อ ่ พวก เขา 20 พวกเขาเฝ้ าดูเขา และส่งสายลับออกไป ซึง่ แสร ้งทําเป็ นผู ้ ชอบธรรม เพือ ่ จะจับคําพูดของเขา เพือ ่ จะมอบเขาไว ้ในมือ ของผู ้มีอํานาจและสิทธิอํานาจของผู ้ปกครอง 21พวกเขาจึงถามพระองค์วา่ “อาจารย์ พวกเราทราบอยูว่ า่ ท่านพูดและสัง่ สอนถูกต ้อง มิได ้ยอมรับผู ้ใดเป็ นผู ้แทน แต่สงั่ สอนทางของพระเจ ้าอย่างแท ้จริง” ี าร์นัน 22 การทีเ่ ราส่งเครือ ่ งบรรณาการให ้แก่ซซ ้ เป็ นสิง่ ที่ ถูกต ้องหรือไม่? 23 แต่พระองค์ทรงทราบความฉลาดของพวกเขา จึงตรัสแก่ พวกเขาว่า “ ทําไมพวกท่านจึงทดลองเรา?”
พระวรสารนั กบุญลูกา
24 จงแสดงเหรียญเพนนีหนึง่ ให ้ฉั นดู รูปและคําอธิบายเป็ น ของใคร พวกเขาตอบว่า เป็ นของซีซาร์ 25 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขา ว่า จงถวายสิง่ ทีเ่ ป็ นของซี ี าร์ และถวายสิง่ ทีเ่ ป็ นของพระเจ ้าแด่พระเจ ้า ซาร์แก่ซซ 26 และพวกเขาไม่สามารถยอมรับคําพูดของพระองค์ตอ ่ หน ้า ประชาชนได ้ ดังนัน ้ พวกเขาจึงประหลาดใจในคําตอบของ พระองค์ และนิง่ เงียบไป ี างคนซึง่ ไม่เชือ ่ เรือ 27 แล ้วพวกสะดูสบ ่ งการเป็ นขึน ้ จากตาย มาหาพระองค์ พวกเขาจึงถามพระองค์วา่ 28 พระองค์ตรัสว่า “อาจารย์ โมเสสได ้เขียนถึงพวกเราว่า ถ ้า พีช ่ ายผู ้ใดตายและมีภรรยา แต่ไม่มบ ี ต ุ ร ก็ให ้พีช ่ ายรับภรรยา ้ นัน ้ ไว ้ เพือ ่ สืบเชือสายของพีช ่ ายเขา” 29 เพราะฉะนัน ้ จึงมีพน ี่ ้องเจ็ดคน คนแรกมีภรรยาแล ้วก็ตาย โดยไม่มบ ี ต ุ ร 30 พีช ่ ายคนทีส ่ องรับนางเป็ นภรรยา แล ้วเขาก็ตายโดยไม่ม ี บุตร 31 ทีส ่ ามก็รับนางไป และทัง้ เจ็ดคนก็ทําเหมือนกัน แต่ไม่ม ี บุตร แล ้วก็ตายไป 32 ในทีส ่ ด ุ หญิงคนนัน ้ ก็ตายด ้วย 33 เพราะฉะนัน ้ ในวันฟื้ นคืนพระชนม์ นางจะเป็ นภรรยาของ ใคร เพราะว่าเจ็ดคนนัน ้ ได ้มีนางเป็ นภรรยาแล ้ว 34พระเยซูจงึ ตรัสตอบเขาว่า บุตรหลานของโลกนีแ ้ ต่งงาน และถูกยกให ้เป็ นสามีภรรยากัน 35 ส่วนคนเหล่านัน ้ ทีส ่ มควรได ้รับโลกนัน ้ และการคืนชีพจาก ความตายนัน ้ ไม่แต่งงาน และไม่ถก ู ยกให ้เป็ นสามีภรรยากัน 36 พวกเขาจะไม่ตายอีกต่อไป เพราะพวกเขาเท่ากับทูต สวรรค์ และเป็ นบุตรของพระเจ ้า คือเป็ นบุตรแห่งการกลับคืน ชีพ 37 บัดนีค ้ นตายทัง้ หลายกลับคืนชีพแล ้ว แม ้โมเสสก็ได ้แสดง ไว ้ทีพ ่ ม ุ่ ไม ้ โดยเรียกพระเจ ้าว่าพระเจ ้าของอับราฮัม พระ เจ ้าของอิสอัค และพระเจ ้าของยาโคบ 38 เพราะว่าพระองค์มใิ ช่เป็ นพระเจ ้าของคนตาย แต่เป็ นพระ เจ ้าของคนเป็ น เพราะว่าทุกคนมีชวี ต ิ อยูเ่ พือ ่ พระองค์ 39 ครัง้ นัน ้ พวกธรรมาจารย์บางคนจึงตอบว่า “อาจารย์ ท่าน พูดถูกจริงๆ” 40 แล ้วพวกเขาไม่กล ้าทีจ ่ ะถามพระองค์อก ี เลย 41 พระองค์จงึ ตรัสถามพวกเขาว่า “ พวกเขาพูดได ้อย่างไรว่า พระคริสต์เป็ นบุตรของดาวิด” 42 และดาวิดเองก็กล่าวไว ้ในหนังสือสดุดวี า่ พระเจ ้าตรัสแก่ พระเจ ้าของฉั นว่า จงประทับทางขวามือของฉั น 43 จนกว่าเราจะทําให ้ศัตรูของท่านเป็ นบัลลังก์รองพระบาท ของท่าน 44 ดาวิดจึงเรียกพระองค์วา่ พระเจ ้า แล ้วพระองค์จะเป็ นบุตร ของดาวิดได ้อย่างไร? 45 จากนัน ้ พระองค์ตรัสแก่บรรดาสาวกของพระองค์ตอ ่ หน ้า คนทัง้ หลายว่า 46 จงระวังพวกธรรมาจารย์ผู ้ชอบเดินในชุดยาว และชอบให ้ คนทักทายในตลาด และชอบทีน ่ ั่งอันสูงส่งในธรรมศาลา ้ สูงในงานเลีย และทีน ่ ั่งชัน ้ ง 47 ซึง่ กินทําลายบ ้านของหญิงม่าย และอธิษฐานยืดยาวเพือ ่ แสดงให ้เห็น แต่ผู ้นัน ้ จะต ้องได ้รับการลงโทษอย่างหนัก ยิง่ ขึน ้ บทที่ 21 1 แล ้วพระองค์ทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีนําเงินบริจาคของ ตนใส่ในตู ้พระคลัง 2 และพระองค์ทอดพระเนตรเห็นหญิงม่ายยากจนคนหนึง่ เอา เหรียญสองเหรียญโปรยลงดิน
3 และพระองค์ตรัสว่า เราบอกความจริงแก่ทา่ นทัง้ หลายว่า หญิงม่ายยากจนคนนีไ้ ด ้ใส่เงินลงไปมากกว่าคนอืน ่ ทุกคน 4 เพราะว่าคนเหล่านีท ้ ก ุ คนได ้นํ าเงินเหลือใช ้ของตนมาถวาย แด่พระเจ ้า แต่ผู ้หญิงคนนีข ้ ด ั สนและนํ าเงินทีม ่ ส ี ําหรับเลีย ้ ง ชีพของตนมาถวายทัง้ หมด 5 ขณะทีบ ่ างคนพูดถึงวิหารว่าตกแต่งด ้วยหินสวยงามและ เครือ ่ งบูชา พระองค์ก็ตรัสว่า ิ า 6 สําหรับสิง่ เหล่านีท ้ ท ี่ า่ นทัง้ หลายเห็นนัน ้ จะมีวันหนึง่ ทีศ ่ ล ทีซ ่ ้อนทับกันจะไม่มวี ันถูกทิง้ ลงมา 7 พวกเขาจึงถามพระองค์วา่ “อาจารย์ แต่เมือ ่ ใดเหตุการณ์ เหล่านีจ ้ ะเกิดขึน ้ เมือ ่ ใด และจะมีหมายสําคัญอะไรว่า เหตุการณ์เหล่านีจ ้ ะบังเกิดขึน ้ ” 8 และท่านกล่าวว่า จงระวังอย่าให ้ใครหลอกลวงท่านได ้ เพราะว่าจะมีคนจํานวนมากมาในนามของเราและกล่าวว่า เรา เป็ นพระคริสต์ และถึงเวลาแล ้วทีพ ่ วกท่านจะติดตามพวกเขา ไป อย่าไปติดตามพวกเขาเลย 9 แต่เมือ ่ ท่านทัง้ หลายได ้ยินเรือ ่ งสงครามและความวุน ่ วาย ่ อย่าตกใจกลัว เพราะว่าสิงเหล่านีต ้ ้องเกิดขึน ้ เสียก่อน แต่ยัง ไม่รู ้ว่าจะจบลงเมือ ่ ใด 10 แล ้วพระองค์ตรัสแก่เขาว่า ประชาชาติจะลุกขึน ้ ต่อสู ้กับ ประชาชาติ และอาณาจักรจะลุกขึน ้ ต่อสู ้กับอาณาจักร 11 และจะเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ในทีต ่ า่ งๆ และจะเกิดความอด อยากและโรคระบาด ทัง้ จะมีภาพทีน ่ ่ากลัวและหมายสําคัญ ใหญ่ๆ จากสวรรค์ 12 แต่กอ ่ นหน ้านัน ้ พวกเขาจะวางมือบนตัวคุณ และข่มเหง คุณ มอบคุณไว ้ในธรรมศาลาและในคุก และนํ าคุณไปอยูต ่ อ ่ ่ ของเรา หน ้ากษั ตริยแ ์ ละผู ้ปกครองเพราะชือ 13 และมันจะกลายมาเป็ นพยานหลักฐานแก่คณ ุ 14 เพราะฉะนัน ้ จงตัง้ ใจไว ้ในใจของท่านทัง้ หลายว่า อย่าได ้ คิดตรึกตรองก่อนว่าท่านจะตอบอย่างไร 15 เพราะว่าเราจะประทานวาจาและปั ญญาให ้แก่ทา่ น ซึง่ ศัตรู ของท่านทัง้ หลายจะไม่สามารถโต ้แย ้งหรือต ้านทานได ้ 16 และพวกท่านจะต ้องถูกทรยศโดยบิดามารดา พีน ่ ้อง ญาติ มิตร และมิตรสหาย และบางคนในพวกท่านจะถูกประหาร ชีวต ิ 17 และท่านทัง้ หลายจะถูกคนทัง้ ปวงเกลียดชังเพราะพระ นามของเรา ้ ไป 18 แต่ผมบนศีรษะของท่านสักเส ้นเดียวก็จะไม่สญ ู สิน 19 ด ้วยความเพียรอดทน จิตวิญญาณของท่านจงดํารงอยู่ 20 และเมือ ่ ท่านทัง้ หลายเห็นกองทัพมาล ้อมรอบกรุง เยรูซาเล็ม จงรู ้ว่าความรกร ้างของกรุงนัน ้ ใกล ้เข ้ามาแล ้ว 21 เวลานัน ้ ผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นแคว ้นยูเดียจงหนีไปยังภูเขา ผู ้ทีอ ่ ยู่ ระหว่างกลางแคว ้นยูเดียจงออกไป ผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นประเทศต่างๆ อย่าให ้เข ้ามาในประเทศนัน ้ 22 เพราะเวลานีจ ้ ะเป็ นวันแห่งการแก ้แค ้น เพือ ่ ว่าทุกสิง่ ที่ เขียนไว ้จะสําเร็จเป็ นจริง 23 แต่ในวันเหล่านัน ้ วิบต ั แ ิ ก่หญิงทีม ่ ค ี รรภ์และผู ้ทีใ่ ห ้นมลูก เพราะว่าจะมีความทุกข์ยากใหญ่หลวงในแผ่นดิน และจะมี พระพิโรธแก่ชนชาติเหล่านี้ 24 และพวกเขาจะล ้มลงด ้วยคมดาบ และจะถูกนํ าไปเป็ น เชลยไปทั่วทุกประเทศ และกรุงเยรูซาเล็มจะถูกเหยียบยํา่ โดยชาวต่างชาติ จนกว่าเวลากําหนดสําหรับคนต่างชาติจะ สําเร็จ 25 และจะมีหมายสําคัญในดวงอาทิตย์ และในดวงจันทร์ และในดวงดาว และจะมีความทุกข์ร ้อนของประชาชาติตา่ งๆ บนโลกด ้วยความฉงนสนเท่ห ์ ทะเลและคลืน ่ คําราม 26 ใจมนุษย์จะหวาดกลัวและกังวลถึงเหตุการณ์ทจ ี่ ะเกิดขึน ้ บนแผ่นดินโลก เพราะว่าพลังอํานาจแห่งสวรรค์จะ ่ สะเทือน สัน
พระวรสารนั กบุญลูกา
27 เมือ ่ นัน ้ พวกเขาจะเห็นบุตรมนุษย์เสด็จมาในเมฆด ้วยฤทธิ์ เดชและพระสิรริ งุ่ โรจน์เป็ นอันมาก 28 เมือ ่ สิง่ เหล่านีเ้ ริม ่ เกิดขึน ้ จงมองขึน ้ และผงกศีรษะขึน ้ เพราะการไถ่ของคุณใกล ้เข ้ามาแล ้ว 29 พระองค์ตรัสเป็ นคําอุปมาแก่เขาว่า " จงดูต ้นมะเดือ ่ และ ต ้นไม ้ทุกต ้น" 30 เมือ ่ มันงอกออกมาตอนนี้ ท่านทัง้ หลายก็เห็นและรู ้ด ้วย ตนเองว่าฤดูร ้อนใกล ้จะมาถึงแล ้ว 31 ฉะนัน ้ เมือ ่ ท่านทัง้ หลายเห็นเหตุการณ์เหล่านัน ้ เกิดขึน ้ ก็ จงรู ้ว่าอาณาจักรของพระเจ ้าใกล ้จะมาถึงแล ้ว 32 แท ้จริงเราบอกท่านทัง้ หลายว่า ชัว่ อายุคนนีจ ้ ะไม่ลว่ งไป ่ จนกว่าทุกสิงจะสําเร็จ ้ ไป แต่ถ ้อยคําของเราจะไม่สญ ้ ไป 33 ฟ้ าและดินจะสูญสิน ู สิน 34 ท่านทัง้ หลายจงระวังตัวเองไว ้ อย่าให ้จิตใจหมกมุน ่ อยูก ่ บ ั การกินดืม ่ มากเกินไป และการคิดวิตกกังวลกับเรือ ่ งของชีวต ิ นีจ ้ นเกินควร แล ้ววันนัน ้ จะมาถึงท่านโดยไม่รู ้ตัว 35 เพราะว่ามันจะมาเหมือนบ่วงดักคนทัง้ ปวงทีอ ่ าศัยอยูบ ่ น ้ พืน ้ แผ่นดินทัง้ สิน 36 เพราะฉะนัน ้ พวกท่านจงเฝ้ าระวังและอธิษฐานอยูเ่ สมอ ิ ธิทจ เพือ ่ พวกท่านจะได ้รับการนับว่ามีสท ี่ ะหนีเหตุการณ์ ทัง้ หมดทีจ ่ ะเกิดขึน ้ และยืนอยูต ่ อ ่ หน ้าบุตรมนุษย์ได ้ 37ในเวลากลางวันพระองค์ทรงสัง่ สอนอยูใ่ นพระวิหาร และ ในเวลากลางคืนพระองค์ทรงออกไปประทับบนภูเขาที่ เรียกว่าภูเขามะกอก 38 และคนทัง้ หลายก็มาหาพระองค์ทพ ี่ ระวิหารแต่เช ้าเพือ ่ ฟั ง พระองค์ บทที่ 22 ้ ซึง่ เรียกว่าปั สกาใกล ้จะ 1 บัดนี้ เทศกาลกินขนมปั งไร ้เชือ มาถึงแล ้ว 2 พวกหัวหน ้าปุโรหิตและพวกธรรมาจารย์ก็หาทางทีจ ่ ะฆ่า พระองค์ให ้ได ้ เพราะพวกเขากลัวประชาชน 3 แล ้วซาตานเข ้าดลใจยูดาสทีเ่ รียกว่าอิสคาริโอท ซึง่ เป็ นคน ในกลุม ่ สิบสองคน 4 แล ้วท่านก็ไปปรึกษากับพวกหัวหน ้าปุโรหิตและนายทหาร ว่า จะมอบพระองค์ให ้พวกเขาได ้อย่างไร 5 พวกเขาดีใจและตกลงทีจ ่ ะให ้เงินแก่เขา 6 และท่านได ้สัญญาและหาโอกาสทีจ ่ ะมอบพระองค์ให ้แก่ พวกเขาเมือ ่ ไม่มฝ ี งู ชนอยู่ ้ ซึง่ จะต ้องฆ่าปั สกา 7 ครัน ้ ถึงวันฉลองขนมปั งไร ้เชือ 8 แล ้วพระองค์จงึ ทรงใช ้เปโตรกับยอห์นไปตรัสว่า จงไป เตรียมปั สกาให ้พวกเรากินเถิด 9 พวกเขาจึงถามท่านว่า “ท่านต ้องการให ้เราจัดเตรียมที่ ไหน?” 10 พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ เมือ ่ ท่านทัง้ หลายเข ้าไปใน เมืองแล ้ว จะมีชายคนหนึง่ มาพบท่าน ถือเหยือกนํ้ า จงตาม เขาเข ้าไปในบ ้านทีเ่ ขาจะเข ้าไป” 11 และเจ ้าทัง้ หลายจงพูดกับเจ ้าของบ ้านว่า พระอาจารย์ตรัส แก่เจ ้าว่า ห ้องรับรองแขกทีเ่ ราจะกินปั สกาพร ้อมกับเหล่า สาวกของเราอยูท ่ ไี่ หน? ้ บนใหญ่ทต 12 และท่านจะชีใ้ ห ้ท่านเห็นห ้องชัน ี่ กแต่งไว ้แล ้ว จงจัดเตรียมไว ้ทีน ่ ั่น 13 แล ้วพวกเขาไปและพบเหมือนทีพ ่ ระองค์ตรัสแก่พวกเขา แล ้วพวกเขาก็จัดเตรียมปั สกาไว ้ 14 เมือ ่ ถึงเวลา พระองค์ประทับนั่งพร ้อมกับอัครสาวกทัง้ สิบ สองคน
15 และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ ข ้าพเจ ้าปรารถนาอย่าง ยิง่ ทีจ ่ ะกินปั สกาครัง้ นีก ้ บ ั พวกท่าน ก่อนทีข ่ ้าพเจ ้าจะทนทุกข์ ทรมาน 16 เพราะว่าเราบอกท่านทัง้ หลายว่า เราจะไม่กน ิ ผลไม ้นัน ้ อีก ต่อไป จนกว่าผลไม ้นัน ้ จะสําเร็จในอาณาจักรของพระเจ ้า” 17 แล ้วพระองค์ทรงรับถ ้วย ทรงขอบพระคุณ และตรัสว่า “ จงรับถ ้วยนีไ้ ปแบ่งกันกิน” 18 เพราะว่าเราบอกท่านทัง้ หลายว่า เราจะไม่ดม ื่ นํ้ าองุน ่ อีก ต่อไป จนกว่าอาณาจักรของพระเจ ้าจะมา” 19 แล ้วพระองค์ทรงรับขนมปั งและทรงขอบพระคุณ แล ้วทรง หักส่งให ้แก่พวกเขาโดยตรัสว่า “ นีค ่ อ ื กายของเรา ซึง่ ได ้ ประทานเพือ ่ พวกท่าน จงทําอย่างนีเ้ พือ ่ ระลึกถึงเรา” 20 ในทํานองเดียวกัน พระองค์ก็ทรงยกถ ้วยขึน ้ หลังอาหาร โดยตรัสว่า “ ถ ้วยนีเ้ ป็ นพันธสัญญาใหม่ในโลหิตของเรา ซึง่ หลัง่ เพือ ่ พวกท่าน” 21 แต่ดเู ถิด มือของผู ้ทีท ่ รยศฉั นก็อยูก ่ บ ั ฉั นบนโต๊ะ 22 และแท ้จริงบุตรมนุษย์ก็จะเสด็จไปตามทีไ่ ด ้ทรงกําหนดไว ้ แต่วบ ิ ต ั แ ิ ก่คนผู ้นัน ้ ทีท ่ รยศพระองค์! 23พวกเขาจึงเริม ่ ถามกันเองว่าใครเป็ นคนควรทําสิง่ นี้ 24 มีการโต ้เถียงกันระหว่างพวกเขาว่าใครควรนับว่าใหญ่ ทีส ่ ด ุ 25 และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า กษั ตริยข ์ องชนต่างชาติ ย่อมใช ้อํานาจเหนือพวกเขา และผู ้ทีใ่ ช ้สิทธิอํานาจเหนือ พวกเขา เรียกว่า ผู ้ทําคุณประโยชน์ 26 แต่พวกท่านจะไม่เป็ นเช่นนัน ้ เลย ผู ้ใดเป็ นใหญ่ทส ี่ ด ุ ใน พวกท่าน ให ้เป็ นเหมือนผู ้เยาว์ และผู ้ใดเป็ นหัวหน ้า ให ้เป็ น เหมือนผู ้ทีร่ ับใช ้ 27 เพราะว่าผู ้ทีน ่ ั่งรับประทานอาหารหรือผู ้รับใช ้ ผู ้ทีน ่ ั่ง รับประทานอาหารมิใช่หรือ แต่ข ้าพเจ ้าอยูท ่ า่ มกลางพวกท่าน เหมือนกับผู ้รับใช ้ 28 พวกท่านเป็ นผู ้ทีไ่ ด ้ร่วมอยูก ่ บ ั เราในยามทีเ่ ราถูกทดลอง 29 และเราจะกําหนดอาณาจักรให ้แก่ทา่ น เหมือนอย่างทีพ ่ ระ บิดาของเราได ้กําหนดให ้แก่เรา 30 เพือ ่ ท่านทัง้ หลายจะได ้กินและดืม ่ ทีโ่ ต๊ะของเราใน อาณาจักรของเรา และจะนั่งบนบัลลังก์พพ ิ ากษาเผ่าทัง้ สิบ สองของอิสราเอล 31 และองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าตรัสว่า " ซีโมน ซีโมน ดูเถิด ซาตานได ้ปรารถนาจะได ้ตัวเจ ้ามา เพือ ่ จะร่อนเจ ้าเหมือนร่อน ข ้าวสาลี ่ ของท่านจะไม่ 32 แต่เราได ้อธิษฐานเผือ ่ ท่านว่าความเชือ ล ้มเหลว และเมือ ่ ท่านกลับใจแล ้ว จงเสริมกําลังพีน ่ ้องของ ท่าน 33 แล ้วท่านได ้กล่าวแก่พระองค์วา่ “พระองค์เจ ้าข ้า ข ้าพเจ ้า พร ้อมทีจ ่ ะไปกับพระองค์ ทัง้ ในคุกและในความตาย” 34 และพระองค์ตรัสว่า เราบอกเจ ้า เปโตร ว่าวันนีไ้ ก่จะไม่ขน ั ก่อนทีเ่ จ ้าจะปฏิเสธว่าไม่รู ้จักเราถึงสามครัง้ 35 และท่านกล่าวแก่พวกเขาว่า “ เมือ ่ เราส่งท่านไปโดยไม่ม ี ถุงเงิน กระเป๋ า และรองเท ้า ท่านขาดสิง่ ใดหรือ?” พวกเขา ตอบว่า “ไม่มอ ี ะไร” 36 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า " แต่บด ั นี้ ผู ้ใดมีถงุ เงินก็ ให ้เอาไป และให ้เอาย่ามไปด ้วย และผู ้ทีไ่ ม่มด ี าบก็ให ้ขาย ้ คลุมของตนแล ้วซือ ้ ดาบ" เสือ 37 เพราะว่าเราบอกท่านทัง้ หลายว่า เรือ ่ งทีเ่ ขียนไว ้เกีย ่ วกับ เรานัน ้ จะต ้องเกิดขึน ้ อีก ซึง่ ว่า ‘ท่านถูกนับไว ้ในบรรดาคน ้ สุดลงแล ้ว ล่วงละเมิด’ เพราะว่าเรือ ่ งทีเ่ กีย ่ วกับเราจะสิน 38 พวกเขาจึงกล่าวว่า “ท่านเจ ้าข ้า นีแ ่ น่ะ มีดาบสองเล่ม” และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ พอแล ้ว” 39 แล ้วพระองค์เสด็จออกไปทีภ ่ เู ขามะกอกเทศตามเคย และ เหล่าสาวกของพระองค์ก็ตด ิ ตามพระองค์ไปด ้วย
พระวรสารนั กบุญลูกา
40 เมือ ่ พระองค์มาถึงทีแ ่ ห่งนัน ้ แล ้ว พระองค์ตรัสแก่เขาว่า จง อธิษฐานเพือ ่ ว่าพวกท่านจะไม่ถก ู ทดลอง 41 แล ้วพระองค์ก็ถอยห่างจากพวกเขาไปประมาณระยะหินที่ ขว ้างไว ้ แล ้วทรงคุกเข่าลงอธิษฐาน 42 กล่าวว่า “ พระบิดา ถ ้าพระองค์ทรงพอพระทัย ขอให ้ถ ้วย นีเ้ ลือ ่ นพ ้นจากข ้าพระองค์ไปเถิด แต่อย่างไรก็ด ี อย่าให ้ เป็ นไปตามพระทัยของข ้าพระองค์ แต่ให ้เป็ นไปตามพระทัย ของพระองค์เถิด” 43 และมีทต ู สวรรค์ปรากฏแก่เขาจากสวรรค์เพือ ่ ให ้กําลังใจ เขา 44 และเมือ ่ พระองค์มค ี วามทุกข์ทรมานยิง่ นัก พระองค์ก็ทรง อธิษฐานด ้วยใจจริง เหงือ ่ ของพระองค์เป็ นเหมือนหยดเลือด ่ น ขนาดใหญ่ทไี่ หลหยดลงสูพ ื้ ดิน 45 เมือ ่ พระองค์ทรงลุกขึน ้ จากการอธิษฐาน และเสด็จมาหา บรรดาสาวก พระองค์ก็ทรงพบพวกเขานอนหลับอยูด ่ ้วย ความโศกเศร ้า 46 และตรัสแก่เขา ว่า เหตุไฉนพวกท่านจึงนอนหลับ จงลุก ขึน ้ อธิษฐานเพือ ่ จะได ้ไม่ตกในความทดลอง 47 ขณะทีพ ่ ระองค์ยังตรัสอยู่ ก็มค ี นเป็ นอันมาก และผู ้ทีเ่ รียก กันว่า ยูดาส ซึง่ เป็ นคนหนึง่ ในสาวกสิบสองคน เดินไป ข ้างหน ้าพวกเขา และเข ้ามาใกล ้พระเยซูเพือ ่ จูบพระองค์ 48 แต่พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “ ยูดาส เจ ้าทรยศบุตรมนุษย์ ด ้วยการจูบหรือ?” 49 เมือ ่ คนทัง้ หลายทีอ ่ ยูร่ อบพระองค์เห็นว่าเหตุการณ์จะเกิด ตามมา ก็ทล ู พระองค์วา่ “พระองค์เจ ้าข ้า เราจะฟั นด ้วยดาบ หรือ?” 50 และคนหนึง่ ในพวกเขาได ้ฟั นคนรับใช ้ของมหาปุโรหิต ตัด หูขวาของเขาขาด 51 พระเยซูจงึ ตอบว่า “ จงทนทุกข์เพียงเท่านี”้ แล ้วพระองค์ ทรงแตะหูของเขาและรักษาเขาให ้หาย 52 แล ้วพระเยซูตรัสแก่พวกหัวหน ้าปุโรหิต นายทหารรักษา พระวิหาร และพวกผู ้เฒ่าทีม ่ าหาพระองค์วา่ “ พวกเจ ้าจง ออกไปสู ้กับโจรโดยถือดาบและกระบองเหมือนอย่างเคย หรือ?” 53 เมือ ่ เราอยูก ่ บ ั พวกท่านในวิหารทุกวัน พวกท่านก็ไม่ได ้ยืน ่ มือออกมาจับเราเลย แต่เป็ นเวลาของพวกท่านและเป็ น อํานาจของความมืด 54 แล ้วพวกเขาจึงนํ าพระองค์เข ้าไปในบ ้านของมหาปุโรหิต และเปโตรก็ตด ิ ตามไปห่างๆ 55 เมือ ่ พวกเขาก่อไฟขึน ้ กลางห ้องโถง และนั่งลงด ้วยกันแล ้ว เปโตรก็นั่งลงท่ามกลางพวกเขา 56 แต่มส ี าวใช ้คนหนึง่ เห็นเขานั่งอยูใ่ กล ้ไฟ จึงมองดูเขาด ้วย ความสงสัยแล ้วพูดว่า “ชายคนนีอ ้ ยูก ่ บ ั เขาด ้วย” 57 แต่เจ ้านายปฏิเสธเขาว่า “หญิงเอ๋ย ข ้าไม่รู ้จักเขา” 58 ครัน ้ แล ้วสักครูห ่ นึง่ มีอก ี คนหนึง่ เห็นเขา จึงพูดว่า เจ ้าก็ เป็ นพวกนัน ้ ด ้วย เปโตรจึงกล่าวว่า "ท่านเอ๋ย ข ้าพเจ ้าไม่ใช่" 59 เมือ ่ ผ่านไปประมาณหนึง่ ชัว่ โมง มีอก ี คนหนึง่ ยืนยันอย่าง มั่นใจว่า “จริงอยู่ คนคนนีก ้ ็ได ้อยูก ่ บ ั เขาด ้วย เพราะเขาเป็ น ชาวกาลิล”ี 60 เปโตรจึงกล่าวว่า “ท่านชาย ฉั นไม่รู ้ว่าท่านพูดอะไร” และ ทันทีทเี่ ปโตรยังพูดอยู่ ไก่ก็ขน ั 61 และองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าหันมามองเปโตร เปโตรก็ระลึกถึง พระดํารัสของพระเจ ้าทีต ่ รัสกับเขาว่า “ ก่อนไก่ขน ั เจ ้าจะ ปฏิเสธเราสามครัง้ ” 62 แล ้วเปโตรก็ออกไปร ้องไห ้ด ้วยความขมขืน ่ 63 และคนทัง้ หลายทีจ ่ ับกุมพระเยซูก็เยาะเย ้ยและตีพระองค์ 64 และเมือ ่ พวกเขาเอาผ ้าปิ ดตาพระองค์แล ้ว พวกเขาก็ตบ หน ้าพระองค์ และถามพระองค์วา่ จงพยากรณ์วา่ ใครทีต ่ บ เจ ้า?”
65 พวกเขายังพูดจาหมิน ่ ประมาทพระองค์อก ี มากมาย 66 พอรุง่ เช ้า พวกผู ้อาวุโสของประชาชน พวกหัวหน ้าปุโรหิต และพวกธรรมาจารย์ก็มาประชุมกัน และนํ าพระองค์เข ้าไปใน สภาของพวกเขา แล ้วพูดว่า 67 ท่านเป็ นพระคริสต์หรือ? บอกเรามาเถิด” แล ้วพระองค์ตรัส ่ ” แก่พวกเขาว่า “ ถ ้าเราบอกพวกท่าน พวกท่านก็จะไม่เชือ 68 และถ ้าเราถามท่าน ท่านก็ไม่ตอบเรา และก็ไม่ปล่อยเรา ไปด ้วย 69 ต่อไปนีบ ้ ต ุ รมนุษย์จะประทับทางขวามือของผู ้ทรงฤทธานุ ภาพของพระเจ ้า 70 แล ้วพวกเขาทัง้ หมดก็พด ู ว่า “ท่านเป็ นบุตรของพระเจ ้าใช่ ไหม” พระองค์จงึ ตรัสแก่พวกเขาว่า “ ท่านทัง้ หลายพูดว่าเรา เป็ น” 71 พวกเขาจึงกล่าวว่า เราจะต ้องการพยานอะไรอีกเล่า เพราะพวกเราเองก็ได ้ยินจากปากของเขาเอง บทที่ 23 1 และฝูงชนทัง้ หมดก็ลก ุ ขึน ้ พาพระองค์ไปหาปิ ลาต 2 พวกเขาจึงเริม ่ กล่าวโทษเขาว่า พวกเราพบว่าคนนีก ้ ําลัง บิดเบือนประชาชาติ และห ้ามไม่ให ้ส่งเครือ ่ งบรรณาการให ้แก่ ซีซาร์ และยังกล่าวอีกว่าเขาคือพระคริสต์ผู ้เป็ นกษั ตริย ์ 3 ปิ ลาตจึงถามพระองค์วา่ “ท่านเป็ นกษั ตริยข ์ องชาวยิวใช่ ไหม” ปิ ลาตจึงตอบเขาว่า “ ท่านพูดเองนะ” 4 แล ้วปิ ลาตจึงกล่าวแก่พวกหัวหน ้าปุโรหิตและประชาชนว่า “ฉั นไม่เห็นว่ามีความผิดในตัวคนนีเ้ ลย” 5 พวกเขายิง่ ดุร ้ายมากขึน ้ โดยกล่าวว่า “เขาปลุกปั่ น ประชาชน โดยสัง่ สอนตลอดทั่วพวกยิว ตัง้ แต่แคว ้นกาลิล ี จนกระทั่งทีน ่ ”ี่ 6 เมือ ่ ปี ลาตได ้ยินถึงแคว ้นกาลิล ี จึงถามว่า ชายคนนัน ้ เป็ น ชาวกาลิลห ี รือไม่ 7 เมือ ่ ทรงทราบว่าพระองค์อยูใ่ นเขตอํานาจของเฮโรด พระองค์จงึ ทรงส่งพระองค์ไปหาเฮโรดซึง่ ขณะนัน ้ อยูท ่ ก ี่ รุง เยรูซาเล็มด ้วย 8 เมือ ่ เฮโรดเห็นพระเยซูก็มค ี วามยินดีเป็ นอย่างยิง่ เพราะเขา ปรารถนาทีจ ่ ะเห็นพระองค์มานานแล ้ว เนือ ่ งจากได ้ยิน เรือ ่ งราวต่างๆ มากมายเกีย ่ วกับพระองค์ และเขาหวังว่าจะได ้ เห็นการอัศจรรย์บางอย่างทีพ ่ ระองค์ทํา 9 แล ้วท่านก็ได ้ซักถามพระองค์เป็ นหลายคํา แต่พระองค์มไิ ด ้ ทรงตอบเขาเลย 10 พวกหัวหน ้าปุโรหิตและพวกธรรมาจารย์ก็ยน ื ขึน ้ กล่าวโทษพระองค์อย่างรุนแรง 11 แล ้วเฮโรดกับพวกทหารของตนก็ดห ู มิน ่ พระเยซู และ ้ คลุมงดงาม แล ้วส่ง ล ้อเลียนพระองค์ และให ้พระองค์สวมเสือ พระองค์กลับไปหาปี ลาตอีกครัง้ 12 ในวันนัน ้ ปิ ลาตกับเฮโรดได ้เป็ นเพือ ่ นกัน เพราะแต่กอ ่ น พวกเขายังเป็ นศัตรูกน ั 13 และปิ ลาตเมือ ่ ได ้เรียกพวกหัวหน ้าปุโรหิตและพวก ผู ้ปกครองและประชาชนมาประชุมกัน 14 จึงตรัสแก่พวกเขาว่า พวกท่านนํ าคนนีม ้ าหาข ้าพเจ ้าใน ฐานะผู ้บิดเบือนประชาชน และดูเถิด ข ้าพเจ ้าได ้สอบสวนต่อ หน ้าพวกท่านแล ้ว และไม่พบว่าคนนีม ้ ค ี วามผิดแต่อย่างใด ในเรือ ่ งทีท ่ า่ นกล่าวโทษเขา 15 “ไม่เลย และเฮโรดก็ยังไม่ยอมด ้วย เพราะว่าเราส่งท่าน ไปหาเขา และดูเถิด ไม่มผ ี ู ้ใดกระทําการใดทีส ่ มควรต ้องตาย แก่เขาเลย” 16 เพราะฉะนัน ้ เราจะลงโทษเขาแล ้วก็ปล่อยเขาไป 17 (เพราะจําเป็ นต ้องปล่อยคนหนึง่ ให ้พวกเขาในงานเลีย ้ ง)
พระวรสารนั กบุญลูกา
18 พวกเขาร ้องตะโกนทันทีวา่ จงเอาคนนีไ้ ป และปล่อยบา รับบัสมาให ้พวกเรา 19 (ซึง่ ถูกจําคุกเพราะก่อความวุน ่ วายในเมืองและฆ่าคน) 20 ปิ ลาตต ้องการจะปล่อยพระเยซูจงึ พูดกับพวกเขาอีกครัง้ หนึง่ 21แต่พวกเขาร ้องตะโกนว่า ตรึงเขาไว ้ทีก ่ างเขน ตรึงเขาไว ้ที่ กางเขน 22 และท่านได ้ถามพวกเขาเป็ นครัง้ ทีส ่ ามว่า “ทําไม เขาทํา ชัว่ อะไร เราไม่พบสาเหตุแห่งความตายในตัวเขา ดังนัน ้ เรา จะลงโทษเขาและปล่อยเขาไป” 23 พวกเขาร ้องเสียงดังทันทีเพือ ่ สัง่ ให ้ตรึงพระองค์บนไม ้ กางเขน และเสียงของพวกเขาและของพวกหัวหน ้าปุโรหิตก็ ดังมาก 24 แล ้วปิ ลาตก็ตด ั สินให ้เป็ นไปตามทีเ่ ขาเรียกร ้อง 25 แล ้วท่านก็ปล่อยผู ้ทีพ ่ วกเขาปรารถนาให ้ติดคุกเพราะก่อ กบฏและฆ่าคน แต่ทา่ นได ้มอบพระเยซูให ้พวกเขาตามใจ ชอบ 26 เมือ ่ จะนํ าพระองค์ไป พวกเขาได ้จับคนคนหนึง่ ซึง่ เป็ นชาว ไซรีนทีม ่ าจากชนบท แล ้ววางไม ้กางเขนบนเขาเพือ ่ ให ้เขา แบกตามพระเยซูไป 27 และมีผู ้คนมากมายติดตามพระองค์ไป พร ้อมทัง้ ผู ้หญิง ซึง่ ครํ่าครวญและครํ่าครวญต่อพระองค์ด ้วย 28 แต่พระเยซูหันพระพักตร์มาหาพวกเขาและตรัสว่า " ธิดา แห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย อย่าร ้องไห ้เพือ ่ ฉั นเลย แต่จงร ้องไห ้เพือ ่ ตนเองและเพือ ่ ลูกๆ ของพวกท่านเถิด 29 เพราะดูเถิด วันนัน ้ จะมาถึง เมือ ่ เขาจะพูดว่า ผู ้ทีค ่ ลอด บุตรเป็ นหมัน และครรภ์ทไี่ ม่เคยให ้กําเนิด และทารกทีไ่ ม่เคย ให ้นมนัน ้ เป็ นสุข 30 แล ้วพวกเขาจะเริม ่ พูดกับภูเขาว่า ล ้มทับเรา และพูดกับ เนินเขาว่า จงปกคลุมเราไว ้ 31 เพราะถ ้าเขาทําสิง่ เหล่านีบ ้ นต ้นไม ้ทีย ่ ังเขียวอยู่ จะทํา อย่างไรได ้เมือ ่ อยูใ่ นต ้นไม ้ทีแ ่ ห ้งแล ้ง? 32 และยังมีคนร ้ายอีกสองคนซึง่ ถูกนํ าตัวไปประหารชีวต ิ พร ้อมกับพระองค์ด ้วย 33 เมือ ่ มาถึงสถานทีท ่ เี่ รียกว่าเนินเขาคาล์วารี พวกเขาก็ตรึง พระองค์ทน ี่ ั่น พร ้อมกับผู ้ร ้ายทัง้ สองคนนัน ้ คนหนึง่ อยู่ ทางขวา อีกคนหนึง่ อยูท ่ างซ ้าย 34 จากนัน ้ พระเยซูจงึ ตรัสว่า “ พระบิดา โปรดยกโทษให ้พวก เขาเถิด เพราะพวกเขาไม่รู ้ว่าตนกําลังทําอะไร” จากนัน ้ พวก เขาก็นําฉลองพระองค์มาแบ่งกันและจับฉลาก 35 ประชาชนก็ยน ื ดูอยู่ และพวกผู ้ปกครองทีอ ่ ยูด ่ ้วยก็เยาะ เย ้ยพระองค์วา่ “เขาช่วยคนอืน ่ ได ้ ถ ้าเขาเป็ นพระคริสต์ทพ ี่ ระ เจ ้าทรงเลือกไว ้ ก็ให ้เขาช่วยตัวเองเถอะ” 36 พวกทหารก็เยาะเย ้ยพระองค์ โดยเข ้ามาหาพระองค์แล ้ว เอานํ้ าส ้มสายชูมาให ้ 37 และตรัสว่า ถ ้าท่านเป็ นกษั ตริยข ์ องพวกยิว จงช่วยตัวเอง เถิด 38 และมีจารึกเหนือพระองค์ด ้วยอักษรกรีก ละติน และฮีบรู ว่า "ผู ้นีเ้ ป็ นกษั ตริยข ์ องชาวยิว" 39 และผู ้ร ้ายคนหนึง่ ทีถ ่ ก ู แขวนคอก็ดา่ ว่าพระองค์วา่ “ถ ้า ท่านเป็ นพระคริสต์ จงช่วยตนเองและเราด ้วย” 40 แต่คนอีกกลุม ่ หนึง่ ตอบเขาว่า “เจ ้าไม่กลัวพระเจ ้าหรือ เพราะเจ ้าก็ถก ู ลงโทษเช่นเดียวกัน” 41 และเราก็ได ้รับความยุตธิ รรม เพราะเราได ้รับผลตอบ แทนทีส ่ มควรสําหรับการกระทําของเรา แต่ชายผู ้นีไ้ ม่ได ้ทํา อะไรผิดเลย 42 แล ้วเขากล่าวแก่พระเยซูวา่ "พระองค์เจ ้าข ้า เมือ ่ พระองค์ ่ าณาจักรของพระองค์ โปรดทรงระลึกถึงข ้า เสด็จเข ้าสูอ พระองค์ด ้วย"
43 พระเยซูตรัสกับเขาว่า " เราบอกความจริงแก่เจ ้าว่า วันนี้ เจ ้าจะอยูก ่ บ ั เราในเมืองสวรรค์" 44 และเวลานัน ้ เป็ นเวลาประมาณบ่ายสามโมง ก็เกิดความมืด ทั่วแผ่นดินจนถึงบ่ายสามโมง 45 และดวงอาทิตย์ก็มด ื ลง และม่านในพระวิหารก็ฉก ี ขาดตรง กลาง 46 และเมือ ่ พระเยซูทรงร ้องเสียงดังแล ้ว พระองค์ตรัสว่า “ พระบิดา ข ้าพระองค์ขอฝากจิตวิญญาณของข ้าพระองค์ไว ้ ในพระหัตถ์ของพระองค์” และเมือ ่ ตรัสดังนีแ ้ ล ้ว พระองค์ก็ ้ พระชนม์ สิน 47 เมือ ่ นายร ้อยเห็นเหตุการณ์ทเี่ กิดขึน ้ ก็สรรเสริญพระเจ ้า โดยกล่าวว่า “คนนีเ้ ป็ นคนชอบธรรมจริงๆ” 48 และคนทัง้ หมดทีม ่ าร่วมกันเพือ ่ เห็นเหตุการณ์นัน ้ ต่างก็ ตบหน ้าอกของตนแล ้วกลับไป 49 บรรดาคนรู ้จักของพระองค์และพวกผู ้หญิงทีต ่ ด ิ ตาม พระองค์จากแคว ้นกาลิลก ี ็ยน ื อยูห ่ า่ งๆ เพือ ่ ดูเหตุการณ์เหล่านี้ ่ โยเซฟ เป็ นทีป 50 ดูเถิด มีชายคนหนึง่ ชือ ่ รึกษา เขาเป็ นคนดี และชอบธรรม 51 (คนผู ้นัน ้ ไม่ยน ิ ยอมตามคําขอร ้องและการกระทําของพวก เขา) เขามาจากอาริมาเธีย ซึง่ เป็ นเมืองของชาวยิว และเขา ยังรอคอยอาณาจักรของพระเจ ้าด ้วย 52 ชายคนนีไ้ ปหาปิ ลาต และขอทานพระศพพระเยซู 53 แล ้วท่านนํ าศพนัน ้ ลงมา แล ้วห่อด ้วยผ ้าลินน ิ แล ้วฝั งไว ้ใน อุโมงค์ฝังศพทีเ่ จาะไว ้ในหิน ซึง่ ก่อนนีย ้ ังไม่เคยมีใครฝั งศพ มนุษย์ไว ้เลย 54 และวันนัน ้ เป็ นวันจัดเตรียม และวันสะบาโตก็ใกล ้เข ้ามา 55 และสตรีทม ี่ ากับพระองค์จากแคว ้นกาลิลก ี ็ตามไปและเห็น อุโมงค์ฝังศพ และเห็นว่าพระศพของพระองค์ถก ู วางไว ้ อย่างไร 56 แล ้วพวกเขาก็กลับไปเตรียมเครือ ่ งเทศและนํ้ ามันหอม และพักวันสะบาโตตามพระบัญญัต ิ บทที่ 24 1 ครัน ้ ถึงเช ้าตรูใ่ นวันแรกของสัปดาห์ พวกเขาก็ไปทีอ ่ โุ มงค์ ฝั งศพ นํ าเครือ ่ งหอมทีเ่ ตรียมไว ้ไปด ้วย และมีคนอืน ่ ๆ อีก บางคนไปด ้วย 2 และพบก ้อนหินถูกกลิง้ ออกจากหลุมฝั งศพแล ้ว 3 และเมือ ่ เข ้าไปก็ไม่พบพระศพพระเยซูเจ ้า 4 ครัน ้ พวกเขากําลังสับสนอยูม ่ าก ก็มช ี ายสองคนยืนอยูใ่ กล ้ ้ พวกเขา สวมเสือผ ้าแวววาว 5 เมือ ่ พวกเขากลัวและก ้มหน ้าลงถึงพืน ้ ดิน พวกเขาจึงพูดกับ พวกเขาว่า "ทําไมพวกท่านจึงแสวงหาคนเป็ นท่ามกลางคน ตาย?" 6 พระองค์ไม่อยูท ่ น ี่ ี่ แต่ทรงคืนพระชนม์แล ้ว จงระลึกถึงสิง่ ที่ พระองค์ตรัสกับพวกท่านเมือ ่ พระองค์ยังอยูใ่ นแคว ้นกาลิล ี 7 โดยตรัสว่า “บุตรมนุษย์จะต ้องถูกมอบไว ้ในมือของคนบาป และจะต ้องถูกตรึงบนไม ้กางเขน แล ้ววันทีส ่ ามจะกลับคืนชีพ ขึน ้ มาใหม่” 8 และพวกเขาระลึกถึงคําพูดของพระองค์ 9 แล ้วเสด็จกลับมาจากอุโมงค์ฝังศพ และเล่าเรือ ่ งเหตุการณ์ เหล่านัน ้ ทัง้ หมดให ้สาวกสิบเอ็ดคนฟั ง และคนอืน ่ ๆ ทัง้ หมด ฟั งด ้วย 10 มีมารียม ์ ักดาลา โยอันนา มารียม ์ ารดาของยากอบ และ สตรีอน ื่ ๆ ทีอ ่ ยูก ่ บ ั พวกเขา ซึง่ บอกเรือ ่ งเหล่านัน ้ แก่พวกอัคร สาวก 11 และคําพูดของพวกเขาดูเหมือนเป็ นเรือ ่ งเล่าไร ้สาระ และ ่ คําพูดเหล่านัน พวกเขาไม่เชือ ้
พระวรสารนั กบุญลูกา
12 ขณะนัน ้ เปโตรจึงลุกขึน ้ วิง่ ไปทีอ ่ โุ มงค์ฝังศพ ก ้มลงมองดู ผ ้าป่ านทีว่ างอยูโ่ ดดเดีย ่ ว แล ้วจากไป โดยประหลาดใจกับ เหตุการณ์ทเี่ กิดขึน ้ ่ เอ็มมาอูส 13 วันนัน ้ เอง มีคนสองคนไปยังหมูบ ่ ้านหนึง่ ชือ ห่างจากกรุงเยรูซาเล็มไปประมาณหกสิบสเตอลอง 14 พวกเขาพูดคุยกันถึงเหตุการณ์ทงั ้ หมดทีเ่ กิดขึน ้ 15 ขณะทีพ ่ วกเขากําลังพูดคุยและถกเถียงกัน พระเยซูเองก็ เสด็จมาใกล ้และเสด็จไปกับพวกเขา 16 แต่พวกเขามองไม่เห็นว่าตนรู ้จักพระองค์ 17 พระองค์จงึ ตรัสถามเขาว่า “ เมือ ่ พวกท่านเดินไปและเศร ้า โศก พวกท่านพูดคุยกันเรือ ่ งอะไร?” ่ คลีโอปั ส ตอบเขาว่า “ท่านเป็ นเพียง 18 ผู ้หนึง่ ในพวกเขา ชือ คนต่างด ้าวในเยรูซาเล็มเท่านัน ้ หรือ และไม่รู ้เหตุการณ์ท ี่ เกิดขึน ้ ทีน ่ ั่นในวันเวลานี?้ ” 19 พระองค์ตรัสถามพวกเขาว่า “ เรือ ่ งอะไร” พวกเขาจึงถาม พระองค์วา่ “เกีย ่ วกับพระเยซูแห่งนาซาเร็ธ ซึง่ เป็ นผู ้เผยพระ วจนะทีม ่ ฤ ี ทธิอ ์ ํานาจทัง้ การกระทําและคําพูดต่อหน ้าพระเจ ้า และต่อหน ้าประชาชนทัง้ ปวง” 20 และพวกหัวหน ้าปุโรหิตและพวกผู ้ปกครองของเราได ้มอบ พระองค์ให ้ตัดสินประหารชีวต ิ และตรึงพระองค์ไว ้ทีไ่ ม ้ กางเขน 21 แต่เรามั่นใจว่าพระองค์เป็ นผู ้ทีไ่ ด ้ไถ่อส ิ ราเอล และ นอกเหนือจากนี้ วันนีก ้ ็เป็ นวันทีส ่ ามแล ้วตัง้ แต่เหตุการณ์ เหล่านีเ้ กิดขึน ้ 22 แม ้สตรีบางคนในพวกของเราก็ทําให ้เราประหลาดใจ เพราะพวกเธอไปถึงอุโมงค์ฝังศพตัง้ แต่เช ้าตรู่ 23เมือ ่ ไม่พบพระศพของพระองค์แล ้ว พวกเขาจึงมาบอกว่า พวกเขาได ้เห็นนิมต ิ จากทูตสวรรค์และบอกว่าพระองค์ยังมี ชีวต ิ อยู่ 24 และบางคนในหมูพ ่ วกเราไปทีอ ่ โุ มงค์ฝังศพ และพบว่า เป็ นอย่างทีผ ่ ู ้หญิงบอก แต่พวกเขาไม่เห็นพระองค์ 25 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า " โอ คนโง่เขลาและมีใจ ่ ทุกสิง่ ทีบ ไม่คล่องแคล่วในการเชือ ่ รรดาผู ้เผยพระวจนะได ้ กล่าวไว ้ 26 พระคริสต์ไม่ควรจะต ้องทนทุกข์ทรมานสิง่ เหล่านี้ และเข ้า ่ วามรุง่ โรจน์ของพระองค์หรือ? สูค 27 แล ้วพระองค์ก็ทรงอธิบายพระคัมภีรถ ์ งึ เรือ ่ งราวทีก ่ ล่าวถึง พระองค์เองให ้พวกเขาฟั งโดยเริม ่ ต ้นตัง้ แต่โมเสสและบรรดา ผู ้เผยพระวจนะทุกคน 28 แล ้วพวกเขาก็มาถึงหมูบ ่ ้านทีพ ่ วกเขาจะไปนัน ้ และเขาทํา เหมือนว่าจะไปไกลกว่านัน ้ 29 พวกเขาจึงบังคับพระองค์วา่ “จงอยูก ่ บ ั พวกเราเถิด เพราะ ใกล ้จะเย็นแล ้วและวันก็ลว่ งไปมากแล ้ว” พระองค์จงึ เสด็จเข ้า ไปพักอยูก ่ บ ั พวกเขา 30 เมือ ่ พระองค์ประทับนั่งรับประทานอาหารกับพวกเขา พระองค์ทรงหยิบขนมปั งมาถวายพระพร แล ้วหักส่งให ้พวก เขา 31 ตาของพวกเขาก็เปิ ดขึน ้ และพวกเขาก็รู ้จักพระองค์ แล ้ว พระองค์ก็หายไปจากสายตาของพวกเขา 32 พวกเขาจึงพูดกันว่า “ใจของพวกเรามิได ้ร ้อนรุม ่ อยูภ ่ ายใน เมือ ่ พระองค์ตรัสกับเราตามทาง และเมือ ่ พระองค์ทรงอธิบาย พระคัมภีรแ ์ ก่พวกเราไม่ใช่หรือ?” 33ในเวลานัน ้ พวกเขาลุกขึน ้ และกลับไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และพบสาวกสิบเอ็ดคนกําลังชุมนุมกันอยู่ และผู ้ทีอ ่ ยูก ่ บ ั พวก เขา 34 และตรัสว่า พระเจ ้าทรงคืนพระชนม์จริง และทรงปรากฏ แก่ซโี มน 35 พวกเขาจึงเล่าเรือ ่ งต่างๆ ทีเ่ กิดขึน ้ บนทาง และวิธท ี พ ี่ วก เขาจําพระองค์ได ้โดยการหักขนมปั ง
36 ขณะทีพ ่ วกเขากําลังพูดอย่างนัน ้ พระเยซูเองก็ทรงยืน ท่ามกลางพวกเขาและตรัสกับพวกเขาว่า “ สันติสข ุ จงมีแก่ ท่านทัง้ หลาย” 37 แต่พวกเขากลัวและตกใจกลัว และคิดว่าตนได ้เห็นผี 38 พระองค์จงึ ตรัสแก่พวกเขาว่า เหตุใดพวกท่านจึงกังวลใจ และเหตุใดความคิดจึงเกิดขึน ้ ในใจของพวกท่าน? 39 จงดูมอ ื และเท ้าของฉั นว่าเป็ นฉั นเอง จงคลําฉั นดูเถิด เพราะว่าวิญญาณไม่มเี นือ ้ และกระดูกดังทีพ ่ วกท่านเห็นว่าฉั น มี 40 เมือ ่ ตรัสดังนีแ ้ ล ้ว พระองค์จงึ ทรงแสดงพระหัตถ์และพระ บาทให ้เขาเห็น ่ เพราะความยินดีและแปลกใจ 41 เมือ ่ พวกเขายังไม่เชือ พระองค์จงึ ตรัสแก่พวกเขาว่า ทีน ่ ม ี่ อ ี าหารบ ้างไหม? ้ หนึง่ และรังผึง้ ชิน ้ หนึง่ แก่ 42 แล ้วพวกเขาก็ถวายปลานึง่ ชิน พระองค์ 43 แล ้วท่านรับอาหารนัน ้ ไปรับประทานต่อหน ้าพวกเขา 44 แล ้วพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า ถ ้อยคําเหล่านีท ้ เี่ ราได ้พูด กับพวกท่านเมือ ่ เรายังอยูก ่ บ ั พวกท่านนัน ้ จําเป็ นจะต ้อง สําเร็จทุกสิง่ ทีเ่ ขียนไว ้ในธรรมบัญญัตข ิ องโมเสส ในหนังสือ ผู ้เผยพระวจนะ และในเพลงสดุดเี กีย ่ วกับเรา 45 แล ้วพระองค์ทรงเปิ ดความเข ้าใจของพวกเขาให ้เข ้าใจ พระคัมภีร ์ 46 และตรัสแก่พวกเขาว่า มีเขียนไว ้ดังนีว้ า่ และจําเป็ นทีพ ่ ระ คริสต์จะต ้องทนทุกข์และทรงคืนพระชนม์จากความตายใน วันทีส ่ าม 47 และจะต ้องประกาศเรือ ่ งการกลับใจใหม่และการอภัยบาป ในพระนามของพระองค์ทา่ มกลางบรรดาประชาชาติทงั ้ ปวง เริม ่ ต ้นจากกรุงเยรูซาเล็ม 48 และท่านทัง้ หลายก็เป็ นพยานถึงเรือ ่ งเหล่านัน ้ 49 และดูเถิด เราจะส่งคําสัญญาของพระบิดาของเราไปเหนือ พวกท่าน แต่พวกท่านจงคอยอยูใ่ นเมืองเยรูซาเล็ม จนกว่า พวกท่านจะได ้รับฤทธิเ์ ดชจากบนสูง 50 แล ้วพระองค์ทรงนํ าพวกเขาออกไปจนถึงเบธานี และทรง ยกพระหัตถ์ขน ึ้ และอวยพรพวกเขา 51 และเมือ ่ พระองค์ทรงอวยพรพวกเขา พระองค์ก็ทรงแยก ่ วรรค์ จากพวกเขา และถูกพาขึน ้ สูส 52 แล ้วพวกเขาจึงกราบไหว ้พระองค์แล ้วกลับไปยังกรุง เยรูซาเล็มด ้วยความยินดีอย่างยิง่ 53 และอยูใ่ นพระวิหารตลอดไปสรรเสริญและถวายพระพรแด่ พระเจ ้า สาธุ