Sefanja
HAADSTIK 1
1 It wird des Heare dat ta Sefanja, de soan fen Kusi, de soan fen Gedalja, de soan fen Amarja, de soan fen Hizkia, bard is, yn ’e dagen fen Josia, de soan fen Amon, de kening fen Juda.
2 Ik scilalle dingen fen it lân fordjerre, seit de Heare.
3 Ik scil minsken en beesten fortearje; Ik scil de fûgeltsjes fen'ehimel fortarre,endefiskenfen'esee, en de stroffelstiennen by de goddeleazen; en Ik scil de minske út it lân útroege, seit de Heare.
4 Ek scil Ik myn hân útstekke oer Juda en oer al de biwenners fenJeruzalem; enIkscil it oerbliuwselfen Baäl út dit plak útroege, en de namme fen 'e Kemarims mei de preesters;
5 En dy’t it leger fen ’e himel oanbidde op ’e daken; en dy't oanbidde en swarre by de Heare, en dy't swarre by Malcham;
6 En dy’t har weromkeard binne fen’e Heare; endy't de Heare net socht hawwe, noch nei Him frege hawwe.
7 Hâld dyn stil foar it oantlit fen ’e Heare Heare: hwent de dei des Heare is oankaam: hwent de Heare hat in offer taret, Hy hat syn gasten brocht.
8 En it scil barre op ’e deis fen it offer des Heare, dat Ik bisykjen scil oer de foarsten en de keningssinnen, en allegearre dy’t mei frjemde klean klaaid binne.
9 Op dyselde deis scil Ik ek allegearre straffeje dy’t op ’e drompel springe, dy’t de huzen fan hjar hearen folje mei geweld en bedrog.
10 En it scil barre dy deis, seit de Heare, dat der in gjalp wêze scil út ’e fiskpoarte, en in gûlen fen ’e twadde, en in greate klap fen ’e heuvels ôf.
11 Jûl, jimme ynwenners fen Maktesh, hwent al it keaplju is ôfsnien; allegearre dy't sulver drage, binne ôfsnien.
12 Enit scilbarde yndytiid, dat IkJeruzalembisykje scil mei kearsen, en de mannen bisykje dy’t op hjar smoarch sitte, dy’t yn hjar hert sizze: De Heare scil net goed dwaen en gjin kwea dwaen.
13 Dêrom scil hjar guod in bút wirde, en hjar huzen in woestenij; en hja scille wyngerds plante, mar de wyn derfan net drinke.
14 De greate dei des Heare is tichtby, hy is tichtby, en hy hastich, ja, de stim fen ’e dei des Heare: de machtige man scil dêr bitter roppe.
15 Dy dei is in dei fen grime, in dei fen benaudens en benaudens, in dei fenwoestenijen forwoasting, in dei fen tsjusterens en tsjusternis, in dei fen wolken en dikke tsjusternis,
16 In dei fen ’e trompet en fen alarm tsjin ’e omheinde stêdden en tsjin ’e hege tuorren.
17 En Ik scil eangst oer de minsken bringe, dat hja rinne scille as blinen, hwent hja hawwe sûndige tsjin de Heare;
18 En hjar silver noch hjar goud scil hjar forlosse de dei fen ’e grime des Heare; mar it hiele lân scil fortard wirde troch it fjûr fen syn jaloerskens, hwent hy scil al gau útmeitsje fen allegearre dy't yn it lân wenje.
HAADSTIK 2
1Kombyinoar, ja, kombyinoar,o naasjenet winske;
2 Bring foar it oardiel út, ear’t de dei foarbygiet as it kaf, ear’t degleonegrimedesHeareoer jimmekomt, ear’t de dei fen ’e grime des Heare oer jimme komt.
3 Siikje de Heare, allegearre jimme sagmoedigen fen ’e ierde, dy’t syn oardiel dien hawwe; siikje gerjochtichheid, siikje sêftmoedigens: it kin wêze dat jimme ferburgen wêze sille op 'e dei fan 'e grime fan 'e Heare.
4 Hwent Gaza scil forlitten wirde, en Askelon in woastenije;
5 Wee de biwenners fen ’e seekust, it folk fen ’e Krethiten! it wird des Heare is tsjin dy; O Kanaän, it lân fen 'e Filistinen, Ik scil dy sels fordylgje, dat der gjin ynwenner wêze scil.
6 En de seekust scil wenningen en huzen wêze for herders, en keppels foar keppels.
7 En de grins scil wêze foar it oerbliuwsel fen it hûs fen Juda; hja scille dêrop fiede: yn 'e huzen fen Askelon scille hja jouns dellizze, hwent de Heare hjar God scil hjar bisikje en hjar ballingskip ôfkeare.
8 Ik haw heard de smaad fen Moäb, en de smaed fen Ammons bern, dêr’t hja myn folk meismaed hawwe, en hjar great makke hawwe tsjin hjar grins.
9 Dêrom sa wier as Ik libbe, seit de Heare der hearskaren, de God fen Israël, Wiswier, Moäb scil wêze as Sodom, en Ammons bern as Gomorra, it kweken fen netels en sâltputten, en in ivige wyldens: it oerbliuwsel fen myn it folk scil se fordylgje, en it oerbliuwsel fen myn folk scil se ervje.
10 Dit scille hja hawwe ta hjar grutskens, om’t hja hjar smaed en grut hawwe tsjin it folk fen ’e Heare der hearskaren.
11 De Heare scil freeslik tsjin hjar wêze, hwent Hy scil al de goaden fen ’e ierde hongerje; en de minsken scille him oanbidde, elk út syn plak, alle eilannen fen ’e heidenen.
12 Ek jimme Etioopiërs, jimme scille troch myn swird slein wirde.
13 En hy scil syn hân útstekke tsjin it noarden, en fordylgje Assyrië; en scil Ninevé in woestenij meitsje, en droech as in woastenije.
14 En de keppels scille yn hjar formidden lizze, al it bist fen ’e heidenen; hjar stimme scil sjonge yn 'e
finsters; woestenij scil wêze yn 'e drompels, hwent hy scil it sederwurk ûntbleate.
15 Dit is de fleurige stêd, dy’t achteleas wenne, dy’t yn har hert sei: Ik bin, en der is gjinien neist my; elk dy't foar har foarby giet, scil fluitsje en mei de hân swaaie.
HAADSTIK 3
1 Wee hjar dy’t smoarch en ûnrein is, de ûnderdrukkende stêd!
2 Hja hearde de stim net; hja krige gjinkorreksje; hja fertroudenet op deHeare;hjakaamnet tichter byhar God.
3 Har foarsten yn hjar binne bruljende liuwen; har rjochters binne jûnswolven; hja gnauwe de bonken net oant de moarn.
4 Har profeten binne ljochte en leauwige minsken: hjar preesters hawwe it hillichdom ûntreinigd, hja hawwe de wet geweld dien.
5 De Heare rjochtfeardich is yn it formidden; hy scil gjin ûngerjuchtichheit dwaen: alle moarnen bringt er syn oardiel foar it ljocht, hy falt net; mar de ûnrjochtfeardige wit gjin skande.
6 Ik haw de heidenen útroege: hjar tuorren binne wyld; Ik makke har strjitten woestyn, dat gjinien foarby giet: hjar stêden binne forwoaste, dat der gjin minske is, dat der gjin ynwenner is.
7 Ik sei: Wiswier, dû scilst my freze, dû scilst tucht ûntfange; sa scoe hjar wenning net ôfsnien wirde, hwet ik hjar ek straft haw;
8 Wacht dêrom op My, seit de Heare, oant de dei dat Ik oerein gean ta de proai: hwent myn beslút is de heidenen te sammeljen, dat Ik de keninkriken byinoar bringe mei, om myn grime oer hjar út to útsjen, al myn felle grime. : hwent de hiele ierde scil fortard wirde mei it fjûr fen myn jaloerskens.
9 Hwent den scil Ik it folk in suvere tael keare, dat hja allegearre de namme des Heare oanroppe meije, om Him mei ien ynstimming to tsjinjen.
10 Fan ’e oare kant fan ’e rivieren fen Ethiopië scil myn smeekjen, de dochter fen myn forstoarne, myn offer bringe.
11 Dy deis scilstû net skamje foar al dyn dwaen, dêrstû tsjin my oertrêdde hast, hwent den scil Ik dy’t bliid binne yn dyn grutskens út dy weinimme, en dû scilst net mear heechmoedich wêze om myn hillige berch.
12 Ek scil Ik in benoud en earm folk yn it formidden fen dy litte litte, en hja scille bitrouwe op ’e namme des Heare.
13 It oerbliuwsel fen Israël scil gjin ûngerjuchtichheit dwaen, noch ligensprekke; engjin ferrifeljende tonge scil yn hjar mûle fûn wirde:
hwent hja scille fiede en lizze, en gjinien scil hjar bang meitsje.
14Sjong, odochter Sions; jubelje, oIsrael! Wêsbliid en bliid mei it hiele hert, o dochter fen Jeruzalem.
15 De Heare hat jins oardielen weinommen, Hy hat jins fijân fordreaun: de kening fen Israël, de Heare, is yn ’e midden fandy: dû scilst gjin kwea mear sjen.
16Dydeisscilder tsjin Jeruzalemseinwirde: Eangje net, en tsjin Sion: Lit jins hannen net slap wirde.
17 De Heare dyn God is machtich yndyn formidden; hy sil rêde, hy sil bliid wêze oer dy mei blydskip; hy sil rêste yn syn leafde, hy sil bliid wêze oer dy mei sang.
18 Ik scil forgearje dyjingen dy’t fertrietlik binne oer de feestlike gearkomst, dy’t út dy binne, hwa’t de smaed derfan in lêst wie.
19 Sjuch, op dy tiid scil Ik alhiel dy’t dy pleaget, fordylgje, en dy’t ophâldt scil Ik forlosse, en hjar fordreaune sammelje; en Ik scil hjarren lof en roem krije yn alle lân dêr't hja skande binne.
20 Yn dy tiid scil Ik dy werombringe, ek yn ’e tiid dat Ik dy forgearje; hwent Ik scil dy in namme en in lof meitsje ûnder alle folken fen ’e ierde, as Ik dyn finzenskip foar dyn eagen weromkear, seit de Heare.