The holy quran in Thai language (final part : 30)

อัลกุรอาน แปลไทยเข้าใจง่าย

จุซที่ 30 (อัมมะ 78-114) เวอร์ชั่นที่ 1

ชมรม อัลอิคลาศ วัลมุตาบะอะฮฺ สายด่วนอิสลามแคร์ เพราะชีวิตคือบททดสอบ http://www.daasee.com ; https://www.facebook.com/Icarecall/

ชื่อหนั งสื อ : อัลกุรอานแปลไทยเขาใจง ้ ่าย จัดทาโดย : บุษยพล (อิลยาส) วารีย์ Designed by : Peecheey ปี ที่จัดทา : ค.ศ. 2016 / พ.ศ. 2559 / ฮ.ศ. 1437 จัดทาครั้งที่ : 1 (e-book) จานวนพิ มพ์ : ราคา : ฟรี ISBN : 978-616-413-821-6

َ ۡ َ َ ۡ ُ ۡ َ ۡ َّ َ ۡ َ َ َ َّ ُّ ۡ َ ‫ولقد يسرنا ٱلقرءان ِلل ِذك ِر فهل ِمن مد ِكر‬

‫سورة القمر‬

และแนนอน เราได้ทาให้อัลกุรอานนัน้ งายต ครวญ ่ ่ อการใคร ่ ่ (งายต าความเขา้ ใจ) ่ อการท ่ แลว้ มีผใู้ ดใครครวญแล ว้ บา้ ง? ่ (ซูเราะฮฺ อัลกอ่ มัร อายะฮฺที่ 17)

คานา ผูท้ ี่คควรแก ู่ ทุ่ กการสรรเสริญที่มีในโลก คือ อัลลอฮฺ ผู้ดูแลสิ่งถูกสร้างทัง้ หลาย ผูม้ อบคัมภีร์ของพระองคแ์ กมนุ ่ ษยชาติเพื่อเป็ นคูมื่ อแนวทางในการเป็ นบาวที ่ ่ดี อีกทัง้ ยัง เพื่อเป็ นการรักษา ขัดเกลา เยียวยา จิตใจบาวของพระองค ์ ่ ขอพระองคใ์ ห้พรและความสันติแกศาสนทู ตคนสุดทา้ ย ผูท้ ี่ทาหนา้ ที่ของทาน ่ ่ อยางสมบู รณ์ ตลอดจนวงศว์ านของทาน ่ ่ มิตรสหายของทานที ่ ่ร่วมกันปกป้องศาสนาและ คัมภีร์ของพระองค์ พี่นอ้ งที่รักครับ การแปลอัลกุรอานจากภาษาอาหรับให้ไดค้ วามตามที่ควร และ คงไวซ้ ึ่งความสวยงามทางดา้ นภาษานัน้ สว่ นตัวผมมองวาเป็ ่ นสิง่ ทีเ่ กินความสามารถของ มนุษยท์ ุกคน เราจึงทาได้เพียงเท่าที่ความสามารถของเราจะมี ดว้ ยความเมตตาของอัลลอฮฺ อัลกุรอานแปลไทยชุดนี้ผมพยายามแปลให้ รวบรัด ตรงประเด็น และเขา้ ใจงายที ่ ่สุดเท่าที่จะทาได้ โดยได้อ้างอิงความหมายจาก อัลกุรอานฉบับแปลของศิษยเ์ กาอาหรั บ ฉบับแปล International และตรวจสอบความ ่ ถูกตอ้ งจากหนังสืออรรถาธิบายตางๆ เช่น ตัฟซีรอิบนุกะษีร ตัฟซีรกุรฏุบี ตัฟซีรฏอบะรี ่ ่ ตัฟซีรซะอฺดฺ ตัฟซีรจะลาลัยนฺ เป็ นตน้ (ขออัลลอฮฺเมตตาบรรดาผูร้ ้ทู ี่เสียสละ ตลอดจนผูท้ ี่ เกีย่ วขอ้ งกับการเรียบเรียงทุกทาน) ่ ซึ่งในการแปลครัง้ นี้

อาจมีการแปลแบบขยายความตามความเขา้ ใจของผม ที่มาจากแหลง่ อา้ งอิงที่กลา่ วไวข้ า้ งตน้ และแนน่ อนที่สุดผมอาจผิดพลาดได้ ซึง่ หากมี ขอ้ ผิดพลาดประการใดในการแปลนี้ ผมยินดีรับคาชี้แนะจากทุกท่าน เพื่อไมให ่ ้อัลกุรอานแปลชุดนี้หนาเกินไป ผมจึงไมได ่ ร้ วมทัง้ หมดไวใ้ นเลมเดี ่ ยว ซึ่งหวังว่าน่าจะช่วยอานวยความสะดวกแกท่ ่านผู้ศึกษาได้บา้ ง

สาหรับอัลกุรอานใน ภาคสุดทา้ ยนี้ (จุซที่ 30) เป็ นส่วนที่มีเนื้อหานา่ สะพรึงกลัว มากที่สดุ ในอัลกุรอาน แตด่ ว้ ยความสามารถอันนอ้ ยนิดของผมจึงอาจถ่ายทอดออกมา ไดเ้ พียงเล็กนอ้ ย แตผมยั าให้ทานผู ่ งหวังวาจะท ่ ่ อ้ านที ่ ร่ ักเขา้ ใจสภาพทีจ่ ะเกิดขึ้นได้บา้ ง หากอยากรู้ว่านาสะพรึ งกลัวเพียงใดขอเชิญเปิ ดอ่านต่อไปครับ ่ นอกจากการแปลแลว้ ในเลมสุ ่ ดทา้ ยนี้ผมไดเ้ สริมคาอานตั ่ วบทอัลกุรอานเขา้ มาด้วย (ขออัลลอฮฺตอบแทนท่าน อ.ซะอ๊าด เป็ นพิเศษในเรื่องนี้) หวังว่าจะเป็ นประโยชน์ สาหรับทานที ้ไมดี่ หวัง ่ ่สนใจอิสลาม ทานที ่ ่อาจจะอานเว ่ ้นวรรคไมถู่ ก หรืออาจยังอานได ่ จะไดช้ ่ วยในการอาน ่ ทอง ่ หรือ ทบทวน อัลกุรอาน แตต่ อ้ งยอมรับดว้ ยนะครับวาการ ่ เขียนคาอานเป็ นภาษาไทยไมสามารถช ่ ่ ่ วยให้ออกเสียงไดถ้ ูกตอ้ งตามที่ควรจะเป็ น ดังนัน้ ควรใช้ในกรณีที่จาเป็ นเทานั ่ น้ ขออัลลอฮฺรกั ให้อภัย และเมตตาพวกเราทุกคนตลอดไป โดยเฉพาะทีมงานและ ผูท้ ี่เกี่ยวขอ้ งทุกทาน ่ แทจ้ ริงพระองคค์ ือผูท้ ี่เมตตาทีส่ ุดในหมูผู่ ท้ ี่เมตตา “วัลลอฮุอะอลัม วะ อะฮฺกัม” อัลลอฮฺนนั้ คือผูท้ ี่ร้ดู ที ี่สดุ และปรีชาญาณยิ่ง หมายเหตุ การศึกษาอัลกุรอานผ่านฉบับแปล ไมค่ วรยึดการแปลจากฉบับหนึ่ง ฉบับใด เพียงฉบับเดียว เพราะ อัลกุรอานนัน้ มีความลึกซึ้งมาก อีกทัง้ ฉบับแปลแตล่ ะชุดตา่ งมี จุดเดนเฉพาะตั ว ที่สาคัญควรสอบถามผูร้ ู้ในสิ่งที่ไมรู่ ้ ่ อิลยาส วารีย์

‫ََْ‬ ‫اِتةحَ‬ ‫ح‬ ‫ُ َا ُلف َ‬ ‫اِتةحَ‬ ‫سورة الف ح‬ ‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ح َ ح ُ ه َ ح َ َٰ َ‬ ‫َ‬ ‫ب ٱلعل حمني ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ٱۡلمد حَّللح ر ح‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ه‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬

‫ك يَ ح‬ ‫َم َٰ‬ ‫ح‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ٱل‬ ‫م‬ ‫و‬ ‫ل‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫اك َن حع ُب ُد ِإَويه َ‬ ‫إيه َ‬ ‫اك ن َ حس َتعح ُ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ح‬ ‫َ َ ح‬ ‫ح َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ٱلصرَٰط ٱلمستقحيم ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ٱه حدنا ح‬ ‫حين َأ حن َع حم َ‬ ‫ت َعلَ حيه حم َغ حۡي ٱل ح َم حغ ُضوب َعلَ حيهمح‬ ‫ص َر َٰ َط هٱَّل َ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫َ​َ ه‬ ‫ٱلضٓال َ‬ ‫حني ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫وَل‬ ‫ا حم ْ َ‬ ‫ني‬

‫‪1 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 1 อัลฟาติฮะฮฺ (บทเปิด) (1) บิสมิลลา ฮิรฺเราะฮฺมา นิรฺร่อฮีม ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ง ผู้เมตตาผู้ศรัทธา (ในโลกนี้อัลลอฮฺจะเมตตาต่อทุก สิ่งทุกอยาง ่ ถึงแมจ้ ะเป็ น คนที่ไมดี่ ก็ตาม) (2) อัลฮัมดุ ลิลลาฮิ ร็อบบิล อฺาละมีน ผูท้ ี่คควรกั ู่ บทุกการสรรเสริญ (การขอบคุณ) คือ อัลลอฮฺ ผู้ดูแล (บริหาร) ทุกสิ่ง (3) อัรเราะฮฺมา นิรฺร่อฮีม ผู้เมตตาทุกสิ่ง ผู้เมตตาผูศ้ รัทธา (4) มาลิกิ เยามิด ดีน ผูม้ ีอานาจเด็ดขาด (แตเพี ่ ยงผูเ้ ดียว) ในวันแห่งการไต่สวน ตอบแทน (5) อียากะ นะอฺบุดุ วะอียากะ นัซตะอีน เพียงพระองค์ที่เราเคารพภักดี (ที่เราต้องการให้พอใจ) และเพียงพระองค์ที่เราร้องขอ ความช่วยเหลือ (6) อิฮฺดินัซ ซิรอฏ็อล มุซตะกีม ขอพระองค์นาทางเราสูห่ นทางที่มนั่ คง (เที่ยงตรง) (7) ซิรอฏ็อล ละซีนะ อันอัมตะ อะลัยฮิม ฆ็อยริ้ล มัฆดูบิ อฺะลัยฮิม วะลัฎ ฎอลลีน หนทางของกลุมชนที พ่ ระองค์โปรดปราน ่ ไมใช ่ไดร้ ับความโกรธกริ้ว หรือกลุมชนที ่หลงผิด ่ ่ หนทางของกลุมชนที ่ ่ - อามีน (ขออัลลอฮฺโปรดรับคาขอของเรา)

2 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَنلهبأَ‬ ‫ُس َ‬ ‫ورةُ انله َبإ‬

‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ه َ​َ َ َُ َ‬ ‫عم يتساءلون ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫هَ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ع حن ٱنلبإ ح ٱلع حظ ح‬ ‫ه‬ ‫ُحَ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫ٱَّلحي هم فحيهح ُمتلحفون ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َه‬ ‫َ َ‬ ‫ّلَك َس َي حعل ُمون ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ُ َه‬ ‫َ َ‬ ‫ث هم ّلَك َس َي حعل ُمون ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ َ ح َ ح َ ح َ َ ح َ َٰ ٗ‬ ‫ألم َنع حل ٱۡلۡرض مهدا ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َ ح َ َ َح َ ٗ‬ ‫ٱۡلبال أوتادا ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫و ح‬ ‫َ َ َح َ ُ ح َ‬ ‫ح‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫وخلقنَٰكم أزوَٰجا ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫ٗ‬ ‫ح َ‬ ‫ُ‬ ‫َو َج َعل َنا ن حو َمك حم ُس َباتا ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َ َ َ حَ هحَ‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫وجعلنا ٱَّلل ِلح اسا ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬

‫‪3 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 78 อันนะบ๊ะ (เรื่องราว) ด้วยนามของ อัลลอฮฺ ผูเมตตาทุ กสิ่ ง ผู้เมตตาผู้ศรัทธา ้

(1) อฺัมมะ ยะตะสาอะลูน พวกเขาพากันสงสัยถามไถ่ถึงเรื่องอะไรกันหรือ?

(2) อฺะนิน นะบะอิล อฺะซฺีม ถึงเรื่องที่ยิ่งใหญ่ (การคืนชีพหลังความตาย และการสอบสวนตอบแทน) (3) อัลละซี ฮุม ฟี ฮิ มุคตะลิฟูน เรื่องที่พวกเขาเองยังขัดแยง้ กันอยู่ (4) กัลลา สะยะอฺ์ละมูน เปลาเลย พวกเขาจะได้รู้ ่ (5) ษุมมะ กัลลา สะยะอฺล์ ะมูน เปล่าเลย พวกเขาจะได้ร้อู ยางแน นอน ในภายหลัง ่ ่ (6) อะลัม นัจญอ์ ฺะลิล อัรเฎาะ มิฮาดา เราไมได ่ ้ให้ผืนแผ่นดินเป็ นที่พานักอันมัน่ คงหรอกหรือ?

(7) วัลญิบาละ เอาตาดา ไมได ่ ใ้ ห้เทือกเขาเป็ นหลักตรึงมันไวห้ รือ?

(8) วะเคาะลักฺนากุม อัซวาญา เราไดส้ ร้างให้พวกเจา้ มีคคู่ รอง (9) วะญะอฺัลนา เนามะกุม สุบาตา เราไดใ้ ห้การนอนหลับของพวกเจา้ เป็ นการพักผอ่ น (10) วะญะอฺัลนัล ลัยละ ลิบาสา แลว้ เราไดใ้ ห้กลางคืนมาปกคลุมดัง่ อาภรณ์ 4 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َ َحَ هَ َ َ َ ٗ‬ ‫وجعلنا ٱنلهار معاشا ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫ٗ‬ ‫َ َ َ ُ‬ ‫َو َبن حي َنا ف حوقك حم َس حب ٗعا حش َدادا ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫اجا َو هه ٗ‬ ‫ِس ٗ‬ ‫َو َج َع حل َنا ح َ‬ ‫اجا ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫َ​َ َحَ َ حُ ح َ َ ٗ َ‬ ‫ه‬ ‫ٗ‬ ‫ت ماء َثاجا ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫وأنزنلا محن ٱلمع حصر َٰ ح‬ ‫ح‬ ‫ٗ َ ٗ‬ ‫حنلُخ حر َج بحهحۦ َحبا َون َباتا ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫َ َ ه َٰ َ ح َ ً‬ ‫ت ألفافا ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫وجن ٍ‬ ‫َ َ َ‬ ‫حَ‬ ‫ه‬ ‫إحن يَ حو َم ٱلف حص حل َكن محيقَٰ ٗتا ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َ​َحُ َ َح‬ ‫َحَ ُ َ‬ ‫ٗ‬ ‫نف ُخ ِف ُّ‬ ‫َ‬ ‫ٱلصورح فتأتون أفواجا ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫يوم ي‬ ‫ح‬ ‫ه َ َ َ َ ح َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َوفُت ح َ‬ ‫ٗ‬ ‫ت ٱلسما ُء فَكنت أبو َٰبا ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ح ح‬ ‫ح َ ُ َ َ َ‬ ‫ح‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫َو ُس َ‬ ‫َ‬ ‫ٱۡلبال فَكنت ِسابا ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫ۡي ح‬ ‫ت ح‬ ‫ح‬ ‫ه َ َهَ َ َ ح ح َ ٗ‬ ‫إحن جهنم َكنت محرصادا ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬

‫‪5 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(11) วะญะอฺัลนัน นะฮาเราะ มะอฺาชา โดยเราให้กลางวันคือช่วงเวลาของการหาเลี้ยงชีพ (12) วะบะนัยนา เฟาเกฺาะกุม สับอฺัน ชิดาดา เราไดส้ ร้างฟากฟ้าที่ยิ่งใหญทั่ ง้ เจ็ดไวเ้ หนือพวกเจา้ (13) วะญะอฺัลนา สิรอเญา วะฮ์ฮาญา และเราได้ให้ดวงประทีปหนึ่งที่เจิดจ้า (ดวงอาทิตยแ์ กพวกเจ ้า) ่ (14) วะอันซัลนา มินัล มุอฺ์ศิรอติ มาอัน ษัจญญ ์ าญา เราไดห้ ลัง่ น้าอันมากมายมาจากเมฆฝน (15) ลินุคริญะ บิฮี หับเบา วะนะบาตา เพื่อเราจะได้ให้เมล็ดพันธุ์ พืชผัก งอกเงยออกมา (16) วะญันนาติน อัลฟาฟา ตลอดจนบรรดาเรือกสวนไร่นาที่อุดมสมบูรณ์ (17) อินนะ เยามัล ฟั ศลิ กานะ มีกฺอตา แนนอน วันแห่งการชี้ชดั ได้ถูกกาหนดเวลาเอาไว้แล้ว ่ (18) เยามะ ยุนฟะคุ ฟิ ศ ศูริ ฟะตะอต์ ูนะ อัฟวาญา วันที่ อัศศูร (เขาสัตว)์ จะถูกเป่า แลว้ พวกเจา้ จะมากันเป็ นกลุม่ ๆ (19) วะฟุติหะติส สะมาอุ ฟะกานัต อับวาบา ฟากฟ้าจะถูกเปิ ดออกเป็ นประตูหลายบาน (เพื่อการมาร่วมเป็ นสักขีพยานของเหล่า มลาอิกะฮฺ) (20) วะสุยยิเราะติล ญิบาลุ ฟะกานัต สะรอบา และเทือกเขาจะถูกเคลื่อนออกไปไกลดัง่ ภาพลวง (21) อินนะ ญะฮันนะมะ กานัต มิรศอดา แนน่ อน จะฮันนัม (นรก) ได้ถูกเตรียมไว้แล้ว 6 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫حلطَٰغح َ‬ ‫ل ه‬ ‫م ٗ‬ ‫ني َ َ‬ ‫ابا ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫ه َٰ َ َ َ ح َ‬ ‫ٗ‬ ‫لبحثحني فحيها أحقابا ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫ه َ ُ ُ َ َ َحٗ َ​َ َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫َل يذوقون فحيها بردا وَل َشابا ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫ه َ ٗ َ َ ه ٗ‬ ‫إ حَل َححيما وغساقا ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫َ ً‬ ‫َج َزا ٗء وحفاقا ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫هُ ح َ ُ ْ َ َح ُ َ‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫حسابا ﴿ ‪﴾ ٢٧‬‬ ‫إحنهم َكنوا َل يرجون ح‬ ‫ه‬ ‫َ ه ْ َ‬ ‫َوكذبُوا أَ‍ِبيَٰت ح َنا كحذ ٗابا ﴿ ‪﴾ ٢٨‬‬ ‫َ ُ ه َ ح َ ح َ ح َ َٰ ُ َ‬ ‫ٗ‬ ‫َٰ‬ ‫وُك َش ٍء أحصينه كحتبا ﴿ ‪﴾ ٢٩‬‬ ‫َُ ُ ْ َ​َ ه َ ُ ح ه َ َ‬ ‫ً‬ ‫فذوقوا فلن ن حزيدكم إحَل عذابا ﴿ ‪﴾ ٣٠‬‬ ‫ه حُه َ َ​َ‬ ‫ً‬ ‫إحن ل حلمتقحني مفازا ﴿ ‪﴾ ٣١‬‬ ‫َ َ َ َ​َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ٗ‬ ‫حدائحق وأعنَٰبا ﴿ ‪﴾ ٣٢‬‬

‫‪7 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(22) ลิฏฏอฆีนะ มะอาบา เพื่อเป็ นที่พานักแกบรรดาผู ้ละเมิด ่ (23) ลาบิษีนะ ฟี ฮา อะห์กฺอบา พวกเขาจะพานักอยูในนั ่ น้ ตราบนานแสนนาน (24) ลา ยะซูกฺูนะ ฟี ฮา บัรเดา วะลา ชะรอบา พวกเขาจะไมได ่ ้ลิ้มรสความเย็นสบาย หรือเครื่องดื่มใด ในนรกนัน้ (25) อิลลา หะมีเมา วะฆ็อสสากฺอ เวน้ แต่ น้าเดือด และ น้าเลือดน้าหนอง (26) ญะซาเอา วิฟากฺอ มันเป็ นการตอบแทนที่สาสม (27) อินนะฮุม กานู ลา ยัรญูนะ หิสาบา แนนอน พวกเขาไมเคยคิ ดหวังวาจะมี การสอบสวน ่ ่ ่ (28) วะกัซซะบู บิอายาตินา กิซซาบา อีกทัง้ ยังปฏิเสธสัญญาณต่าง ๆ ของเราอยางสิ ่ ้นเชิง (29) วะกุลละ ชัยอิน อะห์ศ็อยนาฮุ กิตาบา ทัง้ หมดนัน้ เราไดบ้ ันทึกไวแ้ ลว้ อยา่ งครบถ้วน (30) ฟะซูกฺู ฟะลัน นะซีดะกุม อิลลา อฺะซาบา ดังนัน้ พวกเจ้าจงลิ้มรส (ความทรมาน) เถิด และเราจะไมเ่ พิ่มเติมสิ่งใดแกพ่ วกเจ้า นอกจากความทรมานเท่านัน้ (31) อินนะ ลิลมุตตะกฺีนะ มะฟาซา แนนอน ผูย้ าเกรงนัน้ จะไดร้ ับชัยชนะ ่ (32) หะดาอิเกฺาะ วะอะอฺน์ าบา ทัง้ เรือกสวนหลากหลาย รวมถึงสวนองุน่ 8 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ​َ َ َ َح‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫وكواعحب أترابا ﴿ ‪﴾ ٣٣‬‬ ‫َ​َحٗ َ ٗ‬ ‫وكأسا دحهاقا ﴿ ‪﴾ ٣٤‬‬ ‫ه َح َُ َ َ َحٗ َ​َ ه‬ ‫ٗ‬ ‫َٰ‬ ‫َل يسمعون فحيها لغوا وَل كحذبا ﴿ ‪﴾ ٣٥‬‬ ‫َ َ‬ ‫ح َس ٗ‬ ‫ابا ﴿ ‪﴾ ٣٦‬‬ ‫َج َزا ٗء محن هربحك ع َطا ًء ح‬ ‫ه َ َ َ حَ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫ت وٱۡل ح‬ ‫ب ٱلسمَٰو َٰ ح‬ ‫ر ح‬ ‫ۡرض وما بينهما ٱلرِنَٰمۡحن‬ ‫َ َح ُ َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫خطابا ﴿ ‪﴾ ٣٧‬‬ ‫َل يملحكون محنه ح‬ ‫َ ح َ َ ُ ُ ُّ ُ َ ح َ َ َ ُ ٗ ه‬ ‫َه َ‬ ‫يوم يقوم ٱلروح وٱلم َٰٓ‬ ‫لئحكة َصفان َل َي َتَك ُمون‬ ‫ه َ ح َ َ َ ُ ه ح َ َٰ ُ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫إحَل من أذحن َل ٱلرحمن وقال صوابا ﴿ ‪﴾ ٣٨‬‬ ‫َ َ ح َ ح ُ ح َ ُّ َ َ َ َ ه َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ذَٰل حك ٱَّلوم ٱۡلق نفمن شاء ٱَّتذ إحَل ربحهحۦ مابا ﴿ ‪﴾ ٣٩‬‬ ‫ه َ َ ح َ َٰ ُ ح َ َ ٗ َ ٗ َ ح َ َ ُ‬ ‫نظ ُر ٱل ح َم حر ُء َما قَ هد َم ح‬ ‫ت يَ َداهُ‬ ‫إحنا أنذرنكم عذابا ق حريبا يوم ي‬ ‫َ َ ُ ُ ح َ ُ َ َٰ َ ح َ ُ ُ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َۢ‬ ‫َٰ‬ ‫ويقول ٱلَكف حر يليت حِن كنت تربا ﴿ ‪﴾ ٤٠‬‬

‫‪9 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(33) วะกะวาอฺิบะ อัตรอบา อีกทัง้ ยังบรรดาสาวแรกรุ่นที่มีอายุใกล้เคียงกัน (34) วะกะอ์สัน ดิฮากฺอ และแกว้ ที่มีเครื่องดื่มเต็มเปี่ ยม (35) ลา ยัสมะอฺูนะ ฟี ฮา ลัฆเวา วะลา กิซซาบา ในสวรรค์ พวกเขาจะไมได ่ ้ยินคาพูดไร้สาระ หรือคากล่าวเท็จ (36) ญะซาอัม มิร ร็อบบิกะ อฺะฏออัน หิสาบา เป็ นการตอบแทนจากพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ เป็ นการให้ที่มหาศาล เพียงพอ (เพียงพอ ใน ที่นี้คือให้เยอะมาก เยอะจนไมมี่ ใครพูดไดว้ าให ่ ้นอ้ ยเกินไป) (37) ร็อบบิสสะมาวาติ วัลอัรฎิ วะมาบัยนะฮุมัร เราะห์มาน ^ ลายัมลิกูนะ มินฮุ คิฏอบา พระผู้อภิบาลฟากฟ้าทัง้ หลาย ตลอดจนผืนแผ่นดิน และสิ่งที่อยูในนั ่ น้ ผู้เมตตา ณ ที่ พระองคแ์ ลว้ ไมมี่ ผใู้ ดพูดอะไรกอนพระองค ไ์ ด้ (กอนจะได ร้ ับอนุญาต) ่ ่ (38) เยามะ ยะกฺูมุร รูหุ วัลมะลาอิกะตุ ศ็อฟฟา ^ ลา ยะตะกัลละมูนะ อิลลา มัน อะซินะ ละฮุร เราะห์มานุ วะกฺอละ เศาะวาบา วันที่ จิบริล และมลาอิกะฮฺ (ทานอื ่ ่น) จะยืนเรียงเป็ นแถว จะไมมี่ ใครพูดอะไรนอกจากผูท้ ี่ ไดร้ ับอนุญาตจากผูเ้ มตตา (อัลลอฮฺ) และเขาจะพูดแตสิ่ ่งที่ถูกตอ้ ง (39) ซาลิกัล เยามุล หักฺกฺ์ ^ ฟะมัน ชา อัต ตะเคาะซะ อิลา ร็อบบิฮี มะอาบา นัน่ คือวันแห่งความจริง ดังนัน้ ผู้ทตี่ อ้ งการ เขาจงยึดมัน่ หนทางที่จะนาเขากลับไปหาพระ ผูอ้ ภิบาลของเขาเถิด (40) อินนา อันซัรนากุม อฺะซาบัน เกฺาะรีบัย เยามะ ยันซฺุรุล มัรอุ มา กฺ็อดดะมัต ยะดาฮุ วะยะกฺูลุล กาฟิ รุ ยาลัยตะนี กุนตุ ตุรอบา แนน่ อน เราเตือนพวกเจา้ แลว้ ถึงการลงโทษที่ใกลเ้ ขา้ มา วันที่ผคู้ นจะมองไปยังสิ่งที่สอง มือของเขาขวนขวายเอาไว้ และผูป้ ฏิเสธศรัทธาจะกลาวว ่ า่ “ความหวังอันเลื่อนลอยของ ฉัน... หากฉันเป็ นธุลีดินไดค้ งจะดี” (จะไดไ้ มต่ อ้ งรับการสอบสวน) 10 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫ت‬ ‫ُ ا َ ُنلازح هَع َ ح‬ ‫ت‬ ‫سورة انلازَع ح‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ه َٰ َ َٰ َ ٗ‬ ‫ت غ حرقا ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫وٱلن حزع ح‬ ‫َ ه َٰ َ َٰ َ ح ٗ‬ ‫ت نشطا ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫وٱلن ح‬ ‫شط ح‬ ‫َو ه َٰ َ‬ ‫ت َس حب ٗحا ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ٱلسبححَٰ ح‬ ‫ٗ‬ ‫َ ه َٰ َ‬ ‫َٰ‬ ‫ت َس حبقا ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ق‬ ‫فٱلسب ح ح‬ ‫َ حُ َ َ َ‬ ‫ح‬ ‫ٗ‬ ‫ت أمرا ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫فٱلمدبحر َٰ ح‬ ‫ه َ ُ‬ ‫َحَ َح ُ ُ‬ ‫جفة ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ا‬ ‫ٱلر‬ ‫ف‬ ‫يوم ترج‬ ‫ح‬ ‫َحَُ َ ه َُ‬ ‫ٱلرادحفة ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫تتبعها‬ ‫ُ​ُ ‪َ ٞ‬حَ َ َ ٌ‬ ‫جفة ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫قلوب يومئ ح ٖذ وا ح‬

‫‪11 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 79 อัน-นาซิอฺาต (ผู้กระชากวิญญาณ) ด้วยนามของ อัลลอฮฺ ผูเมตตาทุ กสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ้ ทธา

(1) วันนาซิอฺาติ ฆ็อรกฺอ ขอสาบานตอมลาอิ กะฮฺผกู้ ระชากวิญญาณ (ผูป้ ฏิเสธศรัทธา) อยางรุ ่ ่ นแรง (2) วันนาชิฏอติ นัชฏอ ขอสาบานตอมลาอิ กะฮฺผดู้ ึงวิญญาณ (ผูศ้ รัทธา) อยางแผ วเบา ่ ่ ่ (3) วัสสาบิหาติ สับหา ขอสาบานตอมลาอิ กะฮฺที่แหวกวาย ่ ่ (ในทอ้ งฟ้า) (4) ฟั สสาบิกฺอติ สับกฺอ รวมทัง้ มลาอิกะฮฺที่เร่งรีบแขงขั ่ นกัน (ในการทาตามคาสัง่ ของ อัลลอฮฺ) (5) ฟั ลมุดับบิรอติ อัมรอ และมลาอิกะฮฺที่รับผิดชอบดูแล บริหาร การงานตางๆ ่ (ทัง้ ของโลกเบื้องบน คือ ทอ้ งฟ้า และโลกเบื้องลา่ ง คือ แผน่ ดิน) (6) เยามะ ตัรญุฟุร รอญิฟะฮ์ วันนัน้ ที่การเป่า (เขาสัตว์) ครัง้ แรกจะเกิดขึ้น (เป่าโดยมลาอิกะฮฺ ท่านอิสรอฟี ล ซึ่งการ เป่าครัง้ นี้เรียกวา่ อัรรอจิฟะฮฺ การเป่าที่ทาให้เกิดการสัน่ สะเทือนอยางรุ ่ นแรงที่นามาซึ่ง ความสับสน อลหมาน) ่ (7) ตัตบะอฺุฮัร รอดิฟะฮ์ ตามด้วย การเป่าที่ทาให้เกิดการทาลายล้างทุกสิ่ง (นักวิชาการบางท่านมองว่าทัง้ สอง เหตุการณเ์ กิดจากการเป่าครัง้ เดียว แตให ่ ้ผลตอเนื ่ ่องกัน - วัลลอฮุอะอฺลัม) (8) กฺุลูบุย เยามะอิซิว วาญิฟะฮ์ ในวันนัน้ หัวใจทัง้ หลายต่างหวาดหวัน่ สะพรึงกลัว 12 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ح َ َٰ ُ َ َ َٰ َ ‪ٞ‬‬ ‫شع ة ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫أبصرها خ ح‬ ‫ح‬ ‫َُ ُ َ َ ه َ​َح ُ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫يقولون أءحنا لمردودون حِف ٱۡلاف حرة ح ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ َ ُ ه َ َٰ ٗ ه َ ٗ‬ ‫أءحذا كنا عحظما َّنحرة ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َ ُ ْ ح َ ٗ َهٌ َ َ ‪ٞ‬‬ ‫اِسة ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫قالوا ت حلك إحذا كرة خ ح‬ ‫َ ه َ َ َ ح َ ‪ٞ َٰ َ ٞ‬‬ ‫ح َدة ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫فإحنما حِه زجرة و ح‬ ‫فَإ َذا ُهم ب ه‬ ‫ٱلساه َحرة ح ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫َ ح َ َ َٰ َ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َٰٓ‬ ‫هل أتىك ح حديث موَس ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ح‬ ‫ح َ‬ ‫ح َ َ‬ ‫إحذ نادى َٰ ُه َر ُّب ُهۥ بحٱل َوادح ٱل ُمق هد حس ُط ًوى ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬

‫‪13 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) อับศอรุฮา คอชิอฺะฮ์ สายตาของพวกเขาต่างเหลือกถลน (10) ยะกฺูลูนะ อะอินนา ละมัรดูดูนะ ฟิ ล หาฟิ เราะฮ์ พวกเขา (ผูป้ ฏิเสธศรัทธา) จะกลาวกั ่ นวา่ “พวกเราจะถูกนากลับมาภายหลังความตายอีก หรือ?”

(11) อะอิซา กุนนา อฺิซฺอมัน นะคิเราะฮ์ “ภายหลังจากที่กระดูกของพวกเรากลายเป็ นเถ้าธุลีปลิววอนไปแล ว้ ?” ่ (12) กฺอลู ติลกะ อิซัน กัรเราะตุน คอสิเราะฮ์ พวกเขาได้กลาวว ่ า่ “หากเป็ นเช่นนัน้ จริง คงเป็ นการกลับที่นามาซึ่งความหายนะเป็ นแน”่ (13) ฟะอินนะมา ฮิยะ ซัจญเ์ ราะตู วาหิดะฮ์ ความจริงมันเป็ นเพียงการเป่า (เขาสัตว)์ เพียงครัง้ เดียว (ที่จะคืนชีพสรรพสิ่งขึ้นมาเพื่อ รับการตัดสิน ซึ่งครัง้ นี้เป็ นการเป่าครัง้ สุดทา้ ย - วัลลอฮุอะอลัม) (14) ฟะอิซา ฮุม บิสสาฮิเราะฮ์ และทันใดนัน้ เอง พวกเขาจะมารวมกันที่ผืนแผนดิ ่ นใหมที่ ส่ ะอาด บริสุทธิ์ (แผนดิ ่ นแห่ง การตัดสิน) (15) ฮัล อะตากะ หะดีษุ มูสา เจา้ ไดร้ ับรู้เรื่องราวของมูซาแลว้ ใช่ใหม? (ที่ อัลลอฮฺให้ทานนบี มูซาเผยแผแก ์ ่ ่ ฟาโรห ่ และกลุ่มชนของเขาพร้อมสัญญาณต่างๆ ที่ชัดเจน จนฟาโรห์เองก็เชื่อมัน่ แตพวกเขา ่ ยังคงเป็ นผูป้ ฏิเสธศรัทธา และปฏิเสธวันสิ้นโลกไมใช ่ ่ หรือ?)

(16) อิซ นาดาฮุ ร็อบบุฮู บิลวาดิล มุกฺ็อดดะสิ ฏวุ า เมื่อครัง้ ที่พระผู้อภิบาลของเขาได้เรียกเขา (มูซา) ที่หุบเขาฏุวาอันบริสุทธิ์

14 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ح َ ح َ َٰ ح َ ح َ ه ُ َ َ‬ ‫َٰ‬ ‫ٱذهب إحَل ف حرعون إحنهۥ طَغ ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َُح َ ه َ َ َ َ​َه‬ ‫َٰ‬ ‫فقل هل لك إ ح َٰٓ‬ ‫َل أن تزّك ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫َ َ ح َ َ َ َٰ َ َ َ َ ح َ‬ ‫َٰ‬ ‫وأه حديك إحَل ربحك فتخَش ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫َ َ َ َٰ ُ َ َ ح ُ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فأرىه ٱٓأۡلية ٱلكۡبى ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫َ َ ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فكذب وعَص ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫ُه َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ثم أدبر يس َٰ‬ ‫َع ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫َ َ َ َ َ​َ َ‬ ‫اد َٰ‬ ‫ى ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫فحَش فن‬ ‫َ َ َ َ َ ۠ َ ُّ ُ ُ ح َ ح َ‬ ‫َٰ‬ ‫فقال أنا ربكم ٱۡللۡع ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫َ​َ‬ ‫َ َ حُ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫خرة ح وٱۡل َٰٓ‬ ‫وَل ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫فأخذه ٱَّلل نكال ٱٓأۡل ح‬ ‫ه‬ ‫َ َٰ َ َ ح َ ٗ َ َ ح َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫إحن حِف ذل حك لعحۡبة ل حمن َيَش ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫َ َ ُ ح َ َ ُّ َ ح ً َ ح ه َ ُ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ءأنتم أشد خلقا أم ٱلسماء ُۚ بنىها ﴿ ‪﴾ ٢٧‬‬

‫‪15 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(17) อิซฮับ อิลา ฟิ รเอฺานะ อินนะฮู เฏาะฆอ เจ้าจงไปหาฟาโรห์ เขานัน้ เป็ นผู้ฝ่าฝื น (18) ฟะกฺุล ฮัล ละกะ อิลา อัน ตะซักกา และจงพูดกับเขาวา่ “ทานคิ ่ ดจะปรับปรุงตัวเองไหม?”

(19) วะอะฮ์ดิยะกะ อิลา ร็อบบิกะ ฟะตัคชา “ให้ฉันแนะนาทานให เผื่อทานจะได เ้ กรงกลัว” ้ร้จู ักพระผูอ้ ภิบาลของทานไหม? ่ ่ ่ (20) ฟะอะรอฮุล อายะตัล กุบรอ และมูซาได้แสดงให้เขาเห็นสัญญาณที่ยิ่งใหญ่ (21) ฟะกัซซะบะ วะอฺะศอ แตเขา ่ (ฟาโรห์) กลับปฏิเสธ และดึงดัน (22) ษุมมะ อัดบะเราะ ยัสอฺา ทัง้ ยังหันหลังให้ และรีบเร่ง (23) ฟะหะชะเราะ ฟะนาดา ทาการรวบรวมผูค้ น และประกาศออกไป (24) ฟะกฺอละ อะนะ ร็อบบุกุมุล อะอฺล์ า โดยกล่าวว่า “ขา้ คือพระผู้อภิบาล ผู้อยูสู่ งสุด ของพวกเจ้า” (25) ฟะอะเคาะซะฮุล ลอฮุ นะกาลัล อาคิเราะติ วัลอูลา ดังนัน้ อัลลอฮฺจึงลงโทษเขาทัง้ ในโลกนี้ และโลกหนา้ เพื่อไมให ่ ้เป็ นเยี่ยงอยาง ่ (26) อินนะ ฟี ซาลิกะ ละอฺิบเราะตัล ลิมัย ยัคชา แนน่ อน เรื่องนี้ยอ่ มเป็ นสิ่งเตือนใจแกผ่ ู้ที่กลัวเกรง (พระเจ้า) (27) อะอันตุม อะชัดดุ ค็อลกฺ็อน อะมิส สะมาอ์ ^ บะนาฮา การสร้างพวกเจา้ มันยากกวา่ การสร้างฟากฟ้ากระนัน้ หรือ! (ดังนัน้ ในการคืนชีพพวกเจา้ ยอ่ มไมใ่ ช่เรื่องยากลาบาก แตอ่ ยา่ งใด) 16 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫َرف َع َس حمك َها ف َس هوى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ٢٨‬‬ ‫َ​َ ح َ َ َح َ​َ َ​َ ح َ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وأغطش َّللها وأخرج ضحىها ﴿ ‪﴾ ٢٩‬‬ ‫َ حَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وٱۡلۡرض بعد ذ َٰل حك دحىَٰها ﴿ ‪﴾ ٣٠‬‬ ‫َ ح َ َ حَ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َٰ‬ ‫أخرج محنها ماءها ومرعىها ﴿ ‪﴾ ٣١‬‬ ‫َ ح َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َٰ‬ ‫ٱۡلبال أرسىها ﴿ ‪﴾ ٣٢‬‬ ‫و ح‬ ‫َ َ َٰ ٗ ه ُ ح َ َ ح َ َٰ ُ‬ ‫ح‬ ‫متعا لكم و حۡلنع حمكم ﴿ ‪﴾ ٣٣‬‬ ‫ه هُ ح ُ‬ ‫َ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ت ٱلطامة ٱلكۡبى ﴿ ‪﴾ ٣٤‬‬ ‫فإحذا َجا َء ح‬ ‫َحَ َ​َ َ ه ُ ح َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َٰ‬ ‫َٰ‬ ‫ٱۡلنسن ما سَع ﴿ ‪﴾ ٣٥‬‬ ‫يوم يتذكر ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫حيم ل حمن يرى ﴿ ‪﴾ ٣٦‬‬ ‫َو ُب حر َز ح‬ ‫ت ٱۡل ح‬ ‫َ​َه َ َ َ‬ ‫َٰ‬ ‫فأما من طَغ ﴿ ‪﴾ ٣٧‬‬ ‫َ َ َ َ ح َ َ َٰ َ ُّ ح‬ ‫َ‬ ‫وءاثر ٱۡليوة ٱلنيا ﴿ ‪﴾ ٣٨‬‬

‫‪17 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(28) เราะฟะอฺะ สัมกะฮา ฟะเสาวาฮา พระองค์ได้ยกให้มัน (ท้องฟ้า) สูงขึ้น และทาให้มันสมบูรณ์ (ประดับประดาด้วยดวงดาว) (29) วะอัฆเฏาะชะ ลัยละฮา วะอัคเราะญะ ฎุหาฮา ไดท้ าให้กลางคืนของมันมืดมิด และไดน้ าแสงสวางออกมา (ในยามเช้า) ่ (30) วัลอัรเฎาะ บะอฺด์ ะ ซาลิกะ ดะหาฮา และยังผืนแผ่นดินที่พระองค์ทาให้มันราบเรียบในภายหลัง (31) อัคเราะญะ มินฮา มาอะฮา วะมัรอฺาฮา แลว้ จึงให้น้าออกมาจากมัน (ผืนแผนดิ ่ น) รวมถึงทุงหญ ่ า้ ตางๆ ่ (32) วัลญิบาละ อัรสาฮา อีกทัง้ เทือกเขาทีพ่ ระองค์ทาให้มันมัน่ คง (33) มะตาอฺัล ละกุม วะ ลิอันอฺามิกุม (ทัง้ หมดนี้) เพื่อเป็ นปั จจัยยังชีพแกพวกเจ า้ และปศุสัตวข์ องพวกเจา้ ่ (34) ฟะอิซา ญาอะติฏ ฏอ-มมะตุล กุบรอ ครัน้ เมื่อความหายนะอันใหญหลวงได ้มาถึง ่ (35) เยามะ ยะตะซักกะรุล อินสานุ มา สะอฺา วันที่ผคู้ นจะหวนคิดถึงสิ่งที่เขาขวนขวายเอาไว้ (36) วะบุรริซะติล ญะหีมุ ลิมัย ยะรอ และไฟนรกถูกนามาแสดงให้เห็นอยา่ งชัดเจน (37) ฟะอัมมา มัน เฏาะฆอ ซึ่งผูใ้ ดทีล่ ะเมิดฝ่าฝื น (38) วะอาษะร็อล หะยาตัด ดุนยา และใช้ชีวิตเพียงเพื่อโลกดุนยา

18 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫حَح‬ ‫َ ه ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫حيم حِه ٱلمأوى ﴿ ‪﴾ ٣٩‬‬ ‫فإحن ٱۡل ح‬ ‫َ َ َ هح َ َ ح‬ ‫َ​َه َ ح َ َ َ​َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وأما من خاف مقام ربحهحۦ ونَه ٱنلفس ع حن ٱلهوى ﴿ ‪﴾ ٤٠‬‬ ‫حَح‬ ‫َ ه حَ ه َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فإحن ٱۡلنة حِه ٱلمأوى ﴿ ‪﴾ ٤١‬‬ ‫ه َ َه َ‬ ‫َح َُ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َٰ‬ ‫سلونك َع حن ٱلساعةح أيان مرسىها ﴿ ‪﴾ ٤٢‬‬ ‫ي‬ ‫َ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فحيم أنت محن ذحكرىها ﴿ ‪﴾ ٤٣‬‬ ‫َ َٰ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫إحَل ربحك منتهىها ﴿ ‪﴾ ٤٤‬‬ ‫ه َ َ َ ُ ُ َ َح َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫إحنما أنت من حذر من َيشىها ﴿ ‪﴾ ٤٥‬‬ ‫َ​َه ُ ح َح َ َ​َ ح َ​َ َح َحَُ ْ ه َ هً َح ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫شية أو ضحىها ﴿ ‪﴾ ٤٦‬‬ ‫كأنهم يوم يرونها لم يلبثوا إحَل ع ح‬

‫‪19 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(39) ฟะอินนัล ญะหีมะ ฮิยัล มะอว์ า แนนอน ไฟนรกนัน้ คือทีพ่ านักของเขา ่ (40) วะอัมมา มัน คอฟะ มะกฺอมะ ร็อบบิฮี วะนะฮัน นัฟสะ อฺะนิล ฮะวา สว่ นผูใ้ ดที่หวาดกลัวตอการยื นรับการสอบสวน ณ พระผูอ้ ภิบาลของเขา และยับยัง้ ชัง่ ใจ ่ ไมท่ าให้ตนตกต่า (41) ฟะอินนัล ญันนะตะ ฮิยัล มะอว์ า แนนอน สรวงสวรรค์จะเป็ นที่พานักของเขา ่ (42) ยัสอะลูนะกะ อฺะนิส สาอฺะติ อัยยานะ มุรสาฮา พวกเขาไดแ้ ตถามเจ า้ ถึง วันสิ้นโลก วามั ่ ่ นจะเกิดขึ้นเมื่อใด (43) ฟี มะ อันตะ มิน ซิกรอฮา มันใช่กิจธุระอันใดที่เจ้าจะรู้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ (44) อิลา ร็อบบิกะ มุนตะฮาฮา ที่สุดของเรื่องนี้ อยูที่ ่พระผูอ้ ภิบาลของเจา้ (มีเพียง อัลลอฮฺที่ร้)ู (45) อินนะมา อันตะ มุนซิรุ มัย ยัคชาฮา แนนอน เจ้าเป็ นเพียงผู้ตักเตือนแกคนที ่ ่ ่เกรงกลัวมัน (วันกิยามะฮฺ) (46) กะอันนะฮุม เยามะ ยะเรอ์านะฮา ลัม ยัลบะษู อิลลา อฺะชียย์ ะตัน เอา ฎุหาฮา ใน วันที่พวกเขาไดเ้ จอกับมันแลว้ (วันกิยามะฮฺ) ประดุจดังวาพวกเขาไม ได ่ ่ อ้ าศัยอยูใน ่ โลกดุนยาเลย เวน้ เพียงชัว่ ครู่หนึ่งของยามเย็น หรือยามสาย แคนั่ น้ เอง (รู้สึกเหมือนกับ ว่าชีวิตในโลกดุนยาช่างแสนสัน้ ทัง้ ความทุกข์ และความสุข)

20 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َعبَ َ‬ ‫س‬ ‫ُس َ‬ ‫ورةُ َعبَ َس‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ​َ َ َ​َ​َه‬ ‫َٰٓ‬ ‫عبس وتوَل ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ ُ حَ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫أن جا َءه ٱۡلع َٰ‬ ‫َم ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ​َ ُح َ َ​َهُ َهه‬ ‫َٰٓ‬ ‫وما يدرحيك لعلهۥ يزّك ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َح َ ه ه ُ َ​َ َ َ ُ ح‬ ‫َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫أو يذكر فتنفعه ٱَّلحكرى ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َه َ ح َح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫أما م حن ٱستغِن ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ​َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫فأنت َلۥ تصد َٰ‬ ‫ى﴿‪﴾٦‬‬ ‫َ َ َ َح َ َه َه ه‬ ‫َٰ‬ ‫وما عليك أَل يزّك ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ​َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وأما من جاءك يس َٰ‬ ‫َع ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫َ ُ َ َح‬ ‫َي َ َٰ‬ ‫َش ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫وهو‬

‫‪21 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 80 อะบัซ (หน้าบึ้งตึง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อฺะบะสะ วะตะวัลลา เขา (มุฮัมมัด) หนา้ บึ้ง และเบือนหนา้ หนี (2) อันญาอะฮุล อะอฺม์ า เพราะชายตาบอดคนนัน้ (ทานอิ ่ บนุอุมมิมักตูม) ไดม้ าหา (เพื่อสอบถามเรื่องศาสนาดว้ ย ความศรัทธา) (3) วะมา ยุดรีกะ ละอฺัลละฮู ยัซซักกา เจ้าไมรู่ ้หรอก บางทีเขาอาจได้รับการขัดเกลาให้ดียงิ่ ขึ้น (4) เอายัซซักกะรุ ฟะตันฟะอฺะฮุซ ซิกรอ หรืออาจไดร้ ับคาตักเตือน และไดป้ ระโยชนจ์ ากคาตักเตือนนัน้ (5) อัมมา มะนิส ตัฆนา ส่วนคนที่เขารู้สึกว่าพอแล้ว (ไมอยากรั บฟั งอะไรแลว้ ) ่ (6) ฟะอันตะ ละฮู ตะศ็อดดา ที่เจา้ กาลังพยายามโนม้ นา้ วเขา (อยูนั่ น้ ) (7) วะมาอฺะลัยกะ อัลลายัซซักกา เจ้าไมต่ ้องรับผิดชอบอะไรเลย หากเขาไมขั่ ดเกลาตน (8) วะอัมมามัน ญาอะกะ ยัสอฺา สว่ นผูท้ ี่มาหาเจา้ ดว้ ยความอุตสาหะพยายาม (ทานอิ ่ บนุอุมมิมักตูม) (9) วะฮุวะ ยัคชา ที่เขามีความกลัวเกรง

22 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ​َ َ َحُ َ​َه‬ ‫َٰ‬ ‫فأنت عنه تلَه ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َه ه َ ح ‪ٞ‬‬ ‫ّلَك إحن َها تذك َحرة ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َ​َ َ َ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫فمن شاء ذكرهۥ ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬

‫ُّ َ‬ ‫َ‬ ‫ِف ُص ُ‬ ‫ه‬ ‫ح ٖف مكرمةٖ ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫ح‬ ‫هم حرفُ َ‬ ‫وع ٖة ُّم َط هه َرة ِۢ ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫بحأي حدي سفرة ٖ ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ك َحراِۢم بَ َر َرة ٖ ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫ُ َ ح َ َٰ ُ َ َ ح َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ٱۡلنسن ما أكفرهۥ ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫قت حل ح‬ ‫ح َ َ ح َ َ​َ‬ ‫ُ‬ ‫محن أ حي َش ٍء خلقهۥ ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫ُّ َ َ َ َ َ َ‬ ‫محن ن حطف ٍة خلق ُهۥ فق هد َرهُۥ ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ُه ه َ‬ ‫يل ي َ ه َ‬ ‫َّسهُۥ ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫ثم ٱلسب ح‬ ‫‪23 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(10) ฟะอันตะ อฺันฮุ ตะละฮ์ฮา เจ้ากลับเมินเขาเสีย (11) กัลลา อินนะฮา ตัซกิเราะฮ์ เปลาเลย นี่เป็ นเพียงการตักเตือน (ที่อัลลอฮฺเตือนทานนบี ดว้ ยความรัก) ่ ่ (12) ฟะมันชาอะ ซะกะเราะฮ์ ผู้ใดที่ต้องการ (อยากจะได้ดี) เขาจงจามัน (เหตุการณน์ ี้) ให้ข้นึ ใจ (13) ฟี ศุหุฟิม มุกัรเราะมะฮ์ (เป็ นคาเตือน) ที่มีอยูในคั ่ มภีร์อันมีเกียรติ (14) มัรฟูอฺะติม มุเฏาะฮ์ฮะเราะฮ์ ที่ได้รับการเทิดทูน ที่บริสุทธิ์ (15) บิอัยดี สะฟะเราะฮ์ โดยมือของซะฟะรอฮฺ (หนึ่งในมลาอิกะฮฺของอัลลอฮฺ) (16) กิรอมิม บะเราะเราะฮ์ ผู้มีเกียรติและมีคุณธรรม (17) กฺุติลัล อินสานุ มาอักฟะเราะฮ์ มนุษยน์ นั้ ถูกสาปแช่ง เพราะเขาช่างปฏิเสธศรัทธาไดเ้ ยี่ยงนัน้ (18) มินอัยยิชัยอิน เคาะละเกฺาะฮ์ เขามีจุดกาเนิดมาจากอะไรหรือ?

(19) มินนุฏฟะติน เคาะละเกฺาะฮู ฟะกฺ็อดดะเราะฮ์ จากเชื้ออสุจิหยดหนึ่ง พระองคส์ ร้างเขามา และไดก้ าหนดชีวิตของเขา (ให้สอดคลอ้ งกับ ทางเดินที่เขาจะเลือก) (20) ษุมมัส สะบีละ ยัสสะเราะฮ์ พระองคไ์ ดใ้ ห้ความสะดวกแกเ่ ขาในการงานตา่ งๆ 24 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ُ ه َ​َ َُ َ​َح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ثم أماتهۥ فأقۡبهۥ ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫ُه َ َ َ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ثم إحذا شاء أنَشهۥ ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫َ َ‬ ‫َه َ ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ّلَك ل هما َيق حض ما أمرهۥ ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫َحَ ُ ح َ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ٱۡل َٰ‬ ‫نسن إحَل طعا حمهحۦ ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫فلينظ حر ح‬ ‫َه َ َحَ حَ َ َ ٗ‬ ‫أنا صببنا ٱلماء صبا ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫ُه َ َحَ حَ َ َ ٗ‬ ‫ثم شققنا ٱۡلۡرض شقا ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫َ​َ َحَ َ َٗ‬ ‫فأۢنبتنا فحيها حبا ﴿ ‪﴾ ٢٧‬‬ ‫َ ح‬ ‫َوع َحن ٗبا َوقض ٗبا ﴿ ‪﴾ ٢٨‬‬ ‫َ َحُ ٗ َ َحٗ‬ ‫وزيتونا وَّنٗل ﴿ ‪﴾ ٢٩‬‬ ‫َ َ َ َ ُح‬ ‫ٗ‬ ‫وحدائحق غلبا ﴿ ‪﴾ ٣٠‬‬ ‫َ َ َٰ َ ٗ َ َ ٗ‬ ‫وفكحهة وأبا ﴿ ‪﴾ ٣١‬‬

‫‪25 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

21) ษุมมะ อะมาตะฮู ฟะอักฺบะเราะฮ์ หลังจากนัน้ พระองค์ได้ให้เขาตาย และให้เขาลงหลุม (22) ษุมมะ อิซาชาอะ อันชะเราะฮ์ ครัน้ เมื่อพระองคต์ อ้ งการ พระองคจ์ ะให้เขาคืนชีพขึน้ มา (23) กัลลา ลัมมา ยักฺฎิ มาอะมะเราะฮ์ แต่ทว่าเขากลับไมท่ าในสิ่งที่เขาถูกสัง่ ใช้ (24) ฟั ลยันซฺุริล อินสานุ อิลา เฏาะอฺามิฮ์ มนุษยจ์ งพิจารณาดูอาหารของเขาเถิด (25) อันนา เศาะบับนัล มาอะ ศ็อบบา ว่าเราได้หลัง่ น้าฝนที่พรัง่ พรูมาอยางไร? ่ (26) ษุมมะ ชะกฺ็อกฺนัล อัรเฎาะ ชักฺกฺอ หลังจากนัน้ เราไดใ้ ห้แผนดิ ่ นปริออก (27) ฟะอัมบัตนา ฟี ฮา หับบา เพื่อให้เมล็ดพืชงอกเงยออกมา (28) วะอฺินะเบา วะกฺ็อฎบา ทัง้ องุน่ พืชผัก (29) วะซัยตูเนา วะนัคลา มะกอก อินทผลัม (30) วะหะดาอิเกฺาะ ฆุลบา อีกทัง้ เรือกสวนหนาทึบที่อุดมสมบูรณ์ (31) วะฟากิฮะเตา วะอับบา ทัง้ ผลไม้ และพืชพันธุต์ ่างๆ (สาหรับมนุษยแ์ ละสัตว์ทงั้ หลาย)

26 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ه َ َٰ ٗ ه ُ ح َ َ ح َ َٰ ُ‬ ‫ح‬ ‫متعا لكم و حۡلنع حمكم ﴿ ‪﴾ ٣٢‬‬ ‫َ َ‬ ‫ه ه ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ٱلصاخة ﴿ ‪﴾ ٣٣‬‬ ‫ت‬ ‫ء‬ ‫ا‬ ‫ج‬ ‫ا‬ ‫ذ‬ ‫ح‬ ‫فإ ح‬ ‫َحَ َ حَح ح َ‬ ‫خيهح ﴿ ‪﴾ ٣٤‬‬ ‫يوم يفح ُّر ٱلمر ُء حمن أ ح‬ ‫َ​َ‬ ‫َُ‬ ‫وأ حمهحۦ وأبحيهح ﴿ ‪﴾ ٣٥‬‬ ‫َ‬ ‫ح َبتحهحۦ َو َبنحيهح ﴿ ‪﴾ ٣٦‬‬ ‫َوصَٰ ح‬ ‫ُ‬ ‫حُ ح َحَ َ ح ‪ ُ ٞ‬ح‬ ‫ح‬ ‫حك ٱم حري محنهم يومئ ح ٖذ شأن يغنحيهح ﴿ ‪﴾ ٣٧‬‬ ‫ل ح‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫ُو ُجوه ‪ ٞ‬يَ حو َمئ ح ٖذ ُّم حس حف َرة ﴿ ‪﴾ ٣٨‬‬ ‫َ ‪ ُّ ٞ‬ح َ ح َ ‪ٞ‬‬ ‫َ‬ ‫َشة ﴿ ‪﴾ ٣٩‬‬ ‫ضا ح‬ ‫حكة مستب ح‬ ‫َ ُ ُ ‪َ ٞ‬ح َ َ َحَ َ َ​َ ‪ٞ‬‬ ‫ووجوه يومئ ح ٍذ عليها غۡبة ﴿ ‪﴾ ٤٠‬‬ ‫تَ حر َه ُق َها َق َ َ‬ ‫َتةٌ ﴿ ‪﴾ ٤١‬‬ ‫ُ ْ َ َٰٓ َ ُ ُ ح َ َ َ ُ ح َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫أولئحك هم ٱلكفرة ٱلفجرة ﴿ ‪﴾ ٤٢‬‬

‫‪27 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(32) มะตาอฺัล ละกุม วะลิ อันอฺามิกุม ทัง้ นี้เพื่อเป็ นปั จจัยยังชีพแกพวกเจ ้า และแกปศุ ่ ่ สัตว์ของพวกเจ้า (33) ฟะอิซา ญาอะติศ ศอ-คเคาะฮ์ ครัน้ เมื่อวันแห่งเสียงกัมปนาทกึกกอ้ งได้มาถึง (หลังการเป่าเขาสัตวเ์ พื่อคืนชีพ) (34) เยามะ ยะฟิ รรุล มัรอุ มินอะคีฮ์ วันที่ผู้คนจะเผ่นหนีจากพี่นอ้ งของเขา (35) วะอุมมิฮี วะอะบีฮ์ จากแมและพ อของเขา ่ ่ (36) วะศอหิบะติฮี วะบะนีฮ์ จากคู่ครองและลูกๆ ของเขา (37) ลิกุลลิมรีอิม มินฮุม เยามะอิซิน ชะอ์นุย ยุฆนีฮ์ ในวันนัน้ ตางคนต างมี า้ งถึงแมจ้ ะอยูในสภาพ ่ ่ เรื่องที่กระวนกระวายใจ (ไมสนใจคนรอบข ่ ่ ที่เปลือยเปลาอยู ่ )่ (38) วุญูฮุย เยามะอิซิม มุสฟิ เราะฮ์ หลายใบหนา้ ในวันนัน้ แจ่มใส (39) ฎอหิกะตุม มุสตับชิเราะฮ์ เริงร่า ยิ้มแยม้ (40) วะวุญูฮุย เยามะอิซิน อฺะลัยฮา เฆาะบะเราะฮ์ และหลายใบหนา้ ในวันนัน้ คล้าหมองมีฝ่ นจั ุ บ (41) ตัรฮะกฺุฮา เกฺาะตะเราะฮ์ ความหมนหมอง ปกคลุมใบหนา้ เหลานั ่ ่ น้ 42) อุลาอิกะ ฮุมุล กะฟะเราะตุล ฟะญะเราะฮ์ เขาเหล่านัน้ คือ ผู้ปฏิเสธศรัทธา ผู้ประพฤติชวั่ ร้าย 28 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ه ْ‬ ‫كويرْ‬ ‫ُ ا َ ُتل ه ح ح‬ ‫ح‬ ‫سورة اتلكوير‬

‫ح ح‬

‫ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ٱ هلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ه ح ُ ُ َ ح‬ ‫إحذا ٱلشمس كوحرت ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ‬ ‫َ ح‬ ‫ج ُ‬ ‫ِإَوذا ٱنلُّ ُ‬ ‫وم ٱنك َد َرت ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ ح َ ُ ُ َ ح‬ ‫ٱۡلبال س حۡيت ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ِإَوذا ح‬ ‫َ ح َ‬ ‫ار ُعطلَ ح‬ ‫ُ‬ ‫ت﴿‪﴾٤‬‬ ‫ش‬ ‫ِإَوذا ٱل حع‬ ‫ح‬ ‫َ حُ ُ ُ ُ َ ح‬ ‫ِإَوذا ٱلوحوش ح حَشت ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ح َ ُ ُ َ ح‬ ‫جرت ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ِإَوذا ٱِلححار س ح‬ ‫َ‬ ‫ِإَوذا ٱنلُّ ُف ُ‬ ‫وس ُزو َج ح‬ ‫ت﴿‪﴾٧‬‬ ‫ح‬ ‫َ حَحُ َ‬ ‫ۥدةُ ُسئلَ ح‬ ‫ت﴿‪﴾٨‬‬ ‫ِإَوذا ٱلموء‬ ‫ح‬ ‫ُ َ‬ ‫َ َ‬ ‫ح‬ ‫ۢنب قتحلت ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫بحأ حي ذ ٖ‬

‫‪29 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 81 อัต-ตักวีร (การบีบม้วน) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อิซัชชัมสุ กูวว์ ิร็อต เมื่อดวงอาทิตยถ์ ูกมว้ นอัดแนนจนแตกสลายและดั บแสง ่ (2) วะอิซัน นุญูมุน กะดะร็อต เมื่อบรรดาดวงดาวกระจุยกระจาย (3) วะอิซัล ญิบาลุ สุยยิร็อต เมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนที่ (4) วะอิซัล อฺิชารุ อฺุฏฏิลัต เมื่ออูฐทอ้ งสิบเดือนถูกทอดทิ้ง (ทัง้ ที่ตามปกติถือเป็นสิ่งมีคาที ่ ่เจา้ ของจะทะนุถนอมเป็ น อยางดี ่ ) (5) วะอิซัล วุหูชุ หุชิร็อต เมื่อสิงสาราสัตว์ถูกต้อนมารวมกัน (เพื่อรับการตัดสิน) (6) วะอิซัล บิหารุ สุจญญ ์ ิร็อต เมื่อทะเลถูกจุดให้ลุกเป็ นไฟ (7) วะอิซัน นุฟูสุ ซูว์วิญัต เมื่อชีวิตถูกจัดรวมกันเป็ นกลุมๆ ่ (แต่ละคนจะถูกจัดรวมในกลุ่มที่เหมาะกับพฤติกรรมที่ เคยทามาของตนในโลกดุนยา) (8) วะอิซัล เมาอูดะตุ สุอิลัต เมื่อทารกหญิงที่ถูกฝั งทัง้ เป็ นถูกถาม (9) บิอัย ยิซัมบิน กฺุติลัต ดว้ ยความผิดใด ทีท่ าให้เธอถูกฆา่ 30 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ُّ ُ ُ ُ َ ح‬ ‫ِإَوذا ٱلصحف ن حَشت ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ‬ ‫ٱلس َما ُء ُك حش َط ح‬ ‫ِإَوذا ه‬ ‫ت ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َ حَ ُ ُ َ ح‬ ‫حيم سعحرت ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫ِإَوذا ٱۡل ح‬ ‫َ حَ ه ُ ُ ح َ‬ ‫ح‬ ‫ِإَوذا ٱۡلنة أزل حفت ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫َ َ ح َح ‪ ٞ‬ه َ ح َ َ ح‬ ‫عل حمت نفس ما أحَضت ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ َ ُ ح ُ حُ ه‬ ‫سم بحٱۡلن حس ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫فٗل أق ح‬ ‫ح ُه‬ ‫حَ‬ ‫ٱۡل َوارح ٱلكن حس ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫َ هح َ‬ ‫ٱَّل حل إحذا َع حس َع َس ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫و‬ ‫َ َ ه‬ ‫َو ُّ‬ ‫ٱلص حبحح إحذا ت َنف َس ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫َ‬ ‫هُ َ​َ حُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ول ك حر ٖ‬ ‫إحنهۥ لقول رس ٖ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ذحي قُ هوة ع َ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫حني ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫ك‬ ‫م‬ ‫ش‬ ‫ر‬ ‫ع‬ ‫ٱل‬ ‫حي‬ ‫ذ‬ ‫حند‬ ‫ٍ‬ ‫ٖ‬

‫‪31 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(10) วะอิซัศ ศุหุฟุ นุชิร็อต เมื่อบันทึกดีชวั่ ของแต่ละคนถูกตีแผ่ (ให้แต่ละคนไดอ้ ่านของตัวเอง) (11) วะอิซัส สะมาอุ กุชิฏ็อต เมื่อทอ้ งฟ้าถูกทาใหห้ ายไป (12) วะอิซัล ญะหีมุ สุออฺ์ ฺิร็อต เมื่อไฟนรกถูกจุดให้ลุกโพยพุง่ (13) วะอิซัล ญันนะตุ อุซลิฟัต และเมื่อสวรรคถ์ กู นามาใกล้ (ชาวสวรรค์) (14) อฺะลิมัต นัฟสุม มา_อะห์เฎาะร็อต แต่ละชีวิตยอมรู ่ ้ถึงสิ่งที่ตนนามา (จากโลกดุนยาเพื่อมารับการสอบสวน) (15) ฟะลา อุกฺสิมุ บิลคุนนัส ขา้ ขอสาบานอยางจริ ่หลบแสงในยามกลางวัน ่ งจังตอดวงดาวที ่ (16) อัลญะวาริล กุนนัส ที่มีการโคจร ที่ทอแสงในยามค่าคืน (17) วัลลัยลิ อิซา อฺัสอฺัส ขอสาบานตอ่ กลางคืนในขณะที่มันคืบคลานเขา้ มา และขณะที่มันเลือนลับหายไป (18) วัศศุบหิ อิซา ตะนัฟฟั ส และต่อยามเช้าตรู่ในขณะที่แสงสาดส่อง (19) อินนะฮู ละเกฺอา์ ลุ เราะสูลิน กะรีม แนนอน อัลกุรอานนี้ คือถ้อยคาทีถ่ ูกถ่ายทอดผานมาทางทู ต (ทานจิ ่ ่ ่ บริล) ผูม้ ีเกียรติ (20) ซีกฺูวว์ ะติน อฺินดะ ซิล อฺัรชิ มะกีน ผู้ที่เขม้ แข็ง ผู้ที่มีสถานะอันสูงส่งต่อผู้เป็ นเจ้าของอะรัช (บัลลังก)์

32 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َه َ‬ ‫ُّم َ‬ ‫اعٖ‬ ‫حني ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫م‬ ‫أ‬ ‫م‬ ‫ث‬ ‫ط‬ ‫ٖ‬ ‫َ​َ َ ُ ُ‬ ‫كم ب َم حج ُ‬ ‫ون ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫ن‬ ‫حب‬ ‫وما صا ح‬ ‫ح‬ ‫ٖ‬ ‫َ َ​َ ح َ َ ُ ح ُ​ُ ح‬ ‫ُ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫ولقد رءاه بحٱۡلف حق ٱلمب ح ح‬ ‫َ​َ َُ َ​َ حَ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫وما هو لۡع ٱلغي ح‬ ‫ب بحضن ح ٖ‬ ‫َو َما ُه َو ب َق حول َش حي َطَٰن ه‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫ر‬ ‫ج ٖ‬ ‫ح ح‬ ‫ٖ ح‬ ‫َ​َح َ َ ح َُ َ‬ ‫فأين تذهبون ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫إ حن ُه َو إ هَل ذ ححك ‪ٞ‬ر ل ححل َعَٰلَم َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٢٧‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ُ ح َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ل َحمن شا َء محنكم أن يست حقيم ﴿ ‪﴾ ٢٨‬‬ ‫َ َ َ َ ُ َ ه َ َ َ َ ه ُ َ ُّ ح َ َٰ َ‬ ‫َ‬ ‫وما تشاءون إحَل أن يشاء ٱَّلل رب ٱلعل حمني ﴿ ‪﴾ ٢٩‬‬

‫‪33 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(21) มุฏออฺิน ษัมมะ อะมีน (ท่านจิบรีล) ผู้ได้รับการนับหนา้ ถือตาและเชื่อฟั ง (จากมลาอิกะฮฺท่านอื่น) ผู้ที่ไว้ใจได้ (ซื่อสัตย)์ (22) วะมา ศอหิบุกุม บิมัจญน์ ูน และสหายของพวกเจา้ (คือ ทานนบี มุฮัมมัด) เขาไมใช ่ ่ ่ คนวิกลจริต (23) วะละกฺ็อด เราะอาฮุ บิลอุฟุกฺิล มุบีน เป็ นความจริงที่เขา (มุฮัมมัด) ไดเ้ ห็นจิบริล (ในร่างจริงพร้อมปี ก 600 ปี ก) ที่ขอบฟ้า อยางชั เ้ ห็นอีกครัง้ ตอนรับบทบัญญัติการละหมาดที่ ่ ดเจน (เป็ นการเห็นครัง้ แรกกอนได ่ ซิดร่อตุ้ลมุนตะฮา) (24) วะมา ฮุวะ อฺะลัล ฆ็อยบิ บิเฎาะนีน และเขา (มุฮัมมัด) ก็ไมได ย ไมได ่ เ้ ป็ นผูท้ ี่นาสงสั ่ ่ เ้ ป็ นผูท้ ี่หวงความรู้ (25) วะมา ฮุวะ บิเกฺอา์ ลิ ชัยฏอนิร เราะญีม อีกทัง้ อัลกุรอานนี้ ก็ไมใช ่ ่ คาพูดของชัยฏอน (มารร้าย) ที่ถูกสาปแช่ง (ไมใช ่ ่ คาพูดที่ถูก ถ่ายทอดผ่านชัยฏอน) (26) ฟะอัยนะ ตัซฮะบูน แล้วพวกเจ้าจะหาเหตุใดมาอ้างในการปฏิเสธอัลกุรอาน ปฏิเสธอิสลามอีกหรือ?

(27) อินฮุวะ อิลลา ซิกรุล ลิลอฺาละมีน อัลกุรอานนัน้ เป็ นเพียงสิ่งตักเตือนแกป่ ระชาชาติทงั้ หลาย (28) ลิมัน ชาอะ มินกุม อัยยัสตะกฺีม สาหรับใครในหมูของพวกเจ ่ถูกต้อง (จงยึดอัลกุรอานเถิด) ้าที่ต้องการจะอยูในแนวทางที ่ ่ (29) วะมา ตะชาอูนะ อิลลา อัยยะชาอัลลอฮุ ร็อบบุล อฺาละมีน และทุกความตอ้ งการของพวกเจา้ นัน้ ยอมขึ ่ ้นอยูกั่ บความตอ้ งการของพระผูอ้ ภิบาลสรรพ สิ่ง (ไมมี่ ใครไดร้ ับสิ่งใดหรือตอ้ งการอะไรไดเ้ วน้ แตสิ่ ่งนัน้ จะเป็ นสิ่งที่ อัลลอฮฺตอ้ งการให้ เกิดกับเขาซึ่งเขาจะไดใ้ นสิง่ ทีเ่ หมาะกับพฤติกรรมของเขา) 34 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ ا َ َُلحنفحط‬ ‫ارارح‬ ‫سورة اَلنفح حط‬

‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح‬ ‫إ َذا ه‬ ‫ٱلس َما ُء ٱنف َط َرت ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ح‬ ‫َ ح َ َ ُ َ​َ​َ ح‬ ‫ِإَوذا ٱلكواكحب ٱنتَثت ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ ح َ ُ ُ َ ح‬ ‫جرت ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ِإَوذا ٱِلححار ف ح‬ ‫َ حُ​ُ ُ ُح َ ح‬ ‫َثت ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ِإَوذا ٱلقبور بع ح‬ ‫َ َ ح َح ‪ ٞ‬ه َه َ ح َ​َ ه َ ح‬ ‫علحمت نفس ما قدمت وأخرت ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ َٰٓ َ ُّ َ ح َ َٰ ُ َ َ ه َ َ َ ح َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ٱۡلنسن ما غرك بحربحك ٱلك حر ح‬ ‫يأيها ح‬ ‫ه‬ ‫َ َ َ َ َ َ ه َٰ َ َ َ َ َ َ‬ ‫ٱَّلحي خلقك فسوىك فعدلك ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ ُ َ ه َ َ َهَ َ‬ ‫حِف أ حي صورة ٖ ما شاء ركبك ﴿ ‪﴾ ٨‬‬

‫‪35 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 82 อัล-อินฟิฏอร (การแตกสลาย) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อิซัส สะมาอุน ฟะเฏาะร็อต เมื่อทอ้ งฟ้าแตกสลาย (ระบบตางๆ ่ ในจักรวาลพังทลาย) (2) วะอิซัล กะวากิบุน ตะษะร็อต เมื่อบรรดาดวงดาวแตกเป็ นเสี่ยงๆ และโพยพุงร ่ ่วงลงมา (3) วะอิซัล บิหารุ ฟุจญญ ์ ิร็อต เมื่อน้าทะเลเกิดแปรปวน แตกทะลัก (4) วะอิซัล กฺุบูรุ บุอษฺ์ ิร็อต และเมื่อหลุมศพถูกขุดออกมาจากภายใน (ชีวิตถูกคืนชีพ) (5) อฺะลิมัต นัฟสุม มากฺ็อดดะมัต วะอัคเคาะร็อต ทุกชีวิตยอมรู และสิ่งที่รอคอยตนอยู่ ่ ้ดถี ึงอดีตทีผ่ านมาของตน ่ (6) ยา_อัยยุฮัล อินสานุ มาฆ็อรเราะกะ บิร็อบบิกัล กะรีม มนุษยเ์ อย! า้ ให้หันหลังจากพระผูอ้ ภิบาลผูใ้ จบุญของเจา้ ๋ อะไรกันที่ลอลวงเจ ่ (7) อัลละซี เคาะละเกฺาะกะ ฟะเสาวากะ ฟะอฺะดะลัก ผู้ที่สร้างเจ้า ทาให้เจ้ามีรูปร่างที่มนั่ คง แล้วทาให้เจ้าสมบูรณ์ (8) ฟี อัยยิ ศูเราะติม มาชาอะ ร็อกกะบัก ผูท้ ี่ประกอบเจา้ ให้อยูใ่ นรูปทรงตามทีพ่ ระองคต์ อ้ งการ (จากอสุจิหยดหนึ่งพระองคจ์ ะทา ให้พวกเจา้ เป็ นสุนัข เป็ นลา หรือสิง่ ใดก็ได้ แตพระองค ไ์ ดใ้ ห้พวกเจา้ มีรูปร่างทีส่ วยสด ่ งดงาม มีระบบร่างกายที่ดีเยี่ยมไมใช ่ ่ หรือ?)

36 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َه َح ُ َ ُ َ‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫ٱل‬ ‫ب‬ ‫ون‬ ‫ّلَك بل تك حذب ح ح‬ ‫ه َ َح ُ‬ ‫ك حم لَ َ‬ ‫حَٰفح حظ َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫ِإَون علي‬ ‫َ ٗ َ‬ ‫كَٰتحب َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫كحراما‬ ‫ح‬ ‫َح َُ َ َ َح َُ َ‬ ‫يعلمون ما تفعلون ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫ه ح َحَ َ َ َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫إحن ٱۡلبرار ل حِف ن حع ٖ‬ ‫ه‬ ‫ِإَون حٱل ُف ه‬ ‫ار لَِف َ‬ ‫َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫ح‬ ‫ج‬ ‫ج‬ ‫ح ٖ‬ ‫ح‬ ‫يَ حصلَ حو َن َها يَ حو َ‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ٱل‬ ‫م‬ ‫ح‬ ‫َو َما ُه حم َع حن َها ب َغائب َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫ح حح‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫وما أدرىك ما يوم ٱل ح‬ ‫ُ ه َ َ ح َ َٰ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫ثم ما أدرىك ما يوم ٱل ح‬ ‫َ حٗ َ حَ‬ ‫َحَ َ َح ُ َح ‪ ٞ‬ح‬ ‫ه‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫س حنلَف ٖس شيان وٱۡلمر يومئ ح ٖذ حَّللح ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫يوم َل تملحك نف‬ ‫‪37 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) กัลลาบัล ตุกัซซิบูนะ บิดดีน แต่ทว่า (พวกเจ้าตอบแทนความดีงามต่างๆ ของพระผู้อภิบาลของเจ้า ด้วยการฝ่าฝื น และ) พวกเจ้ากลับปฏิเสธวันแห่งการไต่สวน ตอบแทน (10) วะอินนะ อฺะลัยกุม ละหาฟิ ซฺีน และแนนอน มีผปู้ กป้องคุม้ ครองพวกเจา้ อยู่ (อยาได ่ ่ ้ทาความชัว่ ให้พวกเขาเห็น) (11) กิรอมัน กาติบีน (มลาอิกะฮฺ) ผู้ใจบุญ ผู้ทาหนา้ ที่บันทึก (ทุกอยางที ่ ่พวกเจ้าทา) (12) ยะอฺ์ละมูนะ มาตัฟอฺะลูน พวกเขารู้ในสิ่งที่พวกเจา้ ทา (13) อินนัลอับรอเราะ ละฟี นะอฺีม แนนอน บรรดาคนดีจะได้อยูในความโปรดปราน ่ ่ (14) วะอินนัลฟุจญญ ์ าเราะ ละฟี ญะหีม เช่นเดียวกับที่วาแน บรรดาคนชัว่ จะไดอ้ ยูในนรกที ่ลุกโชน ่ นอน ่ ่ (15) ยัศเลานะฮา เยามัดดีน พวกเขาจะได้อยูในนั ่ น้ ในวันแห่งการไต่สวนตอบแทน (16) วะมาฮุม อฺันฮา บิฆออิบีน ที่ที่พวกเขาจะไมมี่ ช่วงเวลาไดพ้ ักผอนจากการลงโทษในนั น้ (แมช้ วั่ ขณะเดียว) ่ (17) วะมา_อัดรอกะ มา เยามุดดีน เจา้ รู้หรือไมว่ าอะไรคื อ วันแห่งการไต่สวนตอบแทน? ่ (18) ษุมมะ มา_อัดรอกะ มา เยามุดดีน แล้วเจ้ารู้หรือไมว่ ่าอะไรคือ วันแห่งการไต่สวนตอบแทน?

(19) เยามะ ลาตัมลิกุ นัฟสุล ลินัฟสิน ชัยอา^วัลอัมรุ เยามะอิซิล ลิลลาฮ์ นัน่ คือวันที่ไมม่ ีใครช่วยใครได้ และสิทธิในวันนัน้ เป็ นของ อัลลอฮฺ เพียงผูเ้ ดียว 38 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَل ْ ُم َطفح حف ْنيَ‬ ‫الم َطفحفح َ‬ ‫ورةُ ُ‬ ‫ُس َ‬ ‫ني‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َح‪ ٞ‬ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ويل ل حلمطفحفحني ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ه َ َ ح َ ُ ْ َ​َ‬ ‫َح َحُ َ‬ ‫ه‬ ‫ٱَّلحين إحذا ٱكتالوا لۡع ٱنل ح‬ ‫اس يستوفون ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ ُ ُ ح َ ه َُ ُ ح ُح ُ َ‬ ‫ِإَوذا َكلوهم أو وزنوهم َي حَّسون ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ َ َ ُ ُّ ُ ْ َ َٰٓ َ َ ه ُ ه ح ُ ُ َ‬ ‫أَل يظن أولئحك أنهم مبعوثون ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ح َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫حَّلَو ٍم ع حظ ٖ‬ ‫َ ح َ َ ُ ُ ه ُ َ ح َ َٰ َ‬ ‫َ‬ ‫ب ٱلعل حمني ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫يوم يقوم ٱنلاس ل حر ح‬ ‫َه ه َ َ حُ ه َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ّلَك إحن كحتَٰب ٱلفجارح ل حِف حس ح‬ ‫ج ٖ‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫َ‬ ‫جني ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫وما أدرىك ما حس ح‬ ‫َ َٰ ‪ُ ٞ‬‬ ‫ب هم حرقوم‪﴾ ٩ ﴿ ٞ‬‬ ‫كحت‬

‫‪39 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 83 อัล-มุต็อฟฟิฟีน (ผู้ที่คดโกงการชั่งตวง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผูเมตตาทุ กสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ้ ทธา

(1) วัยลุลลิล มุฏ็อฟฟิ ฟีน ความหายนะจะมีแกผู่ ท้ ี่คดโกงการชัง่ ตวง (2) อัลละซีนะ อิซัก ตาลู อฺะลันนาสิ ยัสเตาฟูน ผูท้ ี่เมื่อชัง่ ตวงเอาจากคนอื่น จะเอาเต็มที่ หรือเกินเลย (3) วะอิซา กาลูฮุม เอาวะซะนูฮุม ยุคสิรูน แตหากต อ้ งชัง่ ตวงให้ผอู้ ่นื พวกเขาจะให้นอ้ ยกวาความจริ ง ่ ่ (4) อะลา ยะซฺุนนุ อุลาอิกะ อันนะฮุม มับอฺูษูน เขาเหลานั อผูท้ ี่จะตอ้ งฟื้ นคืนชีพ ่ น้ ไมคิ่ ดบา้ งหรือ? วาพวกเขาคื ่ (5) ลิเยามิน อฺะซฺีม ในวันที่ยิ่งใหญ่ นาสะพรึ งกลัว ่ (6) เยามะ ยะกฺูมุน นาสุ ลิร็อบบิล อฺาละมีน วันที่มนุษยจ์ ะตอ้ งยืนตอหน ่ า้ พระผูอ้ ภิบาลสรรพสิ่ง (7) กัลลา อินนะ กิตาบัลฟุจญญ ์ าริ ละฟี สิจญญ ์ ีน แนนอน ที่สุดบัน้ ปลายของคนเลวคือ ซิจจีน (คุกที่คับแคบ) ่ (8) วะมา_อัดรอกะ มา สิจญญ ์ ีน แล้วเจ้ารู้ไหมว่าอะไรคือ ซิจจีน?

(9) กิตาบุม มัรกฺูม มันคือบัน้ ปลายที่ถูกกาหนดให้พวกเขาอยางเต็ มี่ ขาด ไมมี่ เกิน ่ มเม็ดเต็มหนวยไม ่

40 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫حُ َ‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫َ‬ ‫َو حيل يَ حو َمئ ح ٖذ ل حلمك حذبحني ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫ه َ ُ َ ُ َ‬ ‫ون ب َي ح‬ ‫ح‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫ٱل‬ ‫م‬ ‫و‬ ‫ٱَّلحين يك حذب ح‬ ‫ح‬ ‫ه ُ ُّ ُ ح َ َ‬ ‫َ​َ ُ َ ُ‬ ‫حيم ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫وما يك حذب بحهحۦ إحَل ُك معت ٍد أث ٍ‬ ‫َ ُح َ َ َح َ َُ َ َ َ​َ ُ ح َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َل عليهح َءايَٰتنا قال أ َٰ‬ ‫إحذا تت َٰ‬ ‫س حطۡي ٱۡلول حني ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫َ ه َ ح َ َ َ َ َٰ ُ ُ‬ ‫ه َ ُ ْ َ ح ُ َ‬ ‫سبون ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫ّلَك ن ب ۜۡل ران لۡع قلوب ح حهم ما َكنوا يك ح‬ ‫َه ه ُ ح َ ه ح َح َ هَ ح ُ ُ َ‬ ‫ّلَك إحنهم عن رب ح حهم يومئ ح ٖذ لمحجوبون ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ُه هُ ح َ​َ ُ ْ ح‬ ‫َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫ح ح‬ ‫ثم إحنهم لصالوا ٱۡل ح‬ ‫ُه َُ ُ َ َ ه‬ ‫ُ‬ ‫ُ َ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ثم يقال هَٰذا ٱَّلحي كنتم بحهحۦ تك حذبون ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َه ه َ َ ح َحَ َ‬ ‫َ‬ ‫ّلَك إحن كحتَٰب ٱۡلبرارح ل حِف عحلحيحني ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫ُّ َ‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ‬ ‫َ‬ ‫وما أدرىك ما عحلحيون ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬

‫‪41 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(10) วัยลุย เยามะอิซิล ลิลมุกัซซิบีน ในวันนัน้ ความหายนะจะเกิดแกบรรดาผู ้ทกี่ ล่าวหาว่า “โกหก” ่ (11) อัลละซีนะ ยุกัซซิบูนะ บิเยามิดดีน คือบรรดาผูท้ ี่กลาวหาว าวั ่ ่ นแห่งการไต่สวนตอบแทนนัน้ เป็ นเรื่องโกหก (12) วะมา ยุกัซซิบุ บิฮี อิลลา กุลลุ มุอตฺ์ ะดิน อะษีม ซึ่งไมมี่ ใครกล่าวหาว่าวันนัน้ เป็ นเรื่องโกหก นอกจากผู้ที่ทาตัวเป็ นศัตรู ผู้ทที่ าความชัว่ (ทัง้ คาพูดและการกระทา) (13) อิซา ตุตลา อฺะลัยฮิ อายาตุนา กฺอละ อะสาฏีรุล เอาวะลีน เมื่อโองการตางๆ ้เขาฟั ง เขาจะพูดวามั ่ ของเราถูกอานให ่ ่ นเป็ นเพียงนิยายปรัมปราจาก ยุคโบราณ (14) กัลลา^บัล รอนะ อฺะลา กฺุลูบิฮิม มากานู ยักสิบูน เปลาหรอก! ความจริงแลว้ เป็ นเพราะหัวใจของพวกเขาแปดเปื้ อนดว้ ยสิ่งที่พวกเขา ่ ขวนขวายเอาไว้ (จากการฝ่าฝื น) (15) กัลลา_อินนะฮุม อฺรั ร็อบบิฮิม เยามะอิซิล ละมะห์ญูบูน ไมใ่ ช่เช่นนัน้ ! แนน่ อน ในวันนัน้ พวกเขาจะถูกกีดกันจากพระผูอ้ ภิบาลของพวกเขา (16) ษุมมะ อินนะฮุม ละศอลุล ญะหีม แล้วจากนัน้ แนน่ อน พวกเขาจะต้องเขา้ ไปอยูใ่ นนรกที่มีเปลวไฟลุกโชน (17) ษุมมะ ยุกฺอลุ ฮาซัล ละซี กุนตุม บิฮี ตุกัซซิบูน และในภายหลัง จะมีเสียงกลาวว าเป็ ่ ่า นี่คือสิ่งที่พวกเจา้ กลาวหาว ่ ่ นเรื่องโกหก (18) กัลลา อินนะ กิตาบัล อับรอริ ละฟี อฺิลลียย์ ีน แนนอนที ส่ ุด บัน้ ปลายของคนดีคือ อิลลียูน (ทีพ่ านักอันสูงสง่ ) ่ (19) วะมา_อัดรอกะ มา อฺิลลียย์ ูน แลว้ เจา้ รู้ไหมวาอะไรคื อ อิลลียูน? ่ 42 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َٰ ‪ُ ٞ‬‬ ‫ب هم حرقوم‪﴾ ٢٠ ﴿ ٞ‬‬ ‫كحت‬ ‫ح‬ ‫ح َ‬ ‫َ‬ ‫يَش َه ُدهُ ٱل ُمق هر ُبون ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫ه ح َحَ َ َ َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫إحن ٱۡلبرار ل حِف نعح ٍ‬ ‫َ​َ حَ‬ ‫َ ُ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ك ينظرون ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫لۡع ٱۡلرائ ح ح‬ ‫َح ُ‬ ‫ح َ ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫تع حرف حِف وجوهح حهم نَضة ٱنلعح ح‬ ‫هح‬ ‫ُ‬ ‫ي ُ حس َق حو َن محن ه‬ ‫يق ُمتو ٍم ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫ح‬ ‫ر‬ ‫ح‬ ‫ٖ‬ ‫ح‬ ‫َ َ َح َ َ‬ ‫َ‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫َ‬ ‫ختَٰ ُم ُهۥ م ححسكُۚ َو حِف ذَٰل حك فل َيت َناف حس ٱل ُم َت َنَٰ حف ُسون ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫ح‬ ‫اج ُهۥ محن ت َ ح‬ ‫َوم َحز ُ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٢٧‬‬ ‫ن‬ ‫س‬ ‫ح‬ ‫ٍ‬ ‫َ حٗ َح َ ُ َ حُ َ ه ُ َ‬ ‫عينا يَشب بحها ٱلمقربون ﴿ ‪﴾ ٢٨‬‬ ‫ه ه َ َ ح َ ُ ْ َ ُ ْ َ ه َ َ َُ ْ َ ح َ ُ َ‬ ‫إحن ٱَّلحين أجرموا َكنوا محن ٱَّلحين ءامنوا يضحكون ﴿ ‪﴾ ٢٩‬‬

‫‪43 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(20) กิตาบุม มัรกฺูม มันคือบัน้ ปลายที่ถูกกาหนดให้พวกเขาอยางเต็ มี่ ขาด ไมมี่ เกิน ่ มเม็ดเต็มหนวยไม ่ (21) ยัชฮะดุฮุล มุกฺ็อรเราะบูน โดย (มลาอิกะฮฺ) ผูท้ ี่อยูใกล ่ ช้ ิดจะร่วมเป็ นสักขีพยาน (22) อินนัล อับรอเราะ ละฟี นะอฺีม แนนอน บรรดาคนดีจะได้อยูในความผาสุ ข (ในทุกๆ ด้าน) ่ ่ (23) อฺะลัล อะรออิกิ ยันซฺุรูน พวกเขาจะมองดู (ความผาสุขตางๆ ่ นัน้ ) จากบนที่นอน (ที่แสนสะดวกสบายและงดงาม) (24) ตะอฺร์ ิฟุ ฟี วุญูฮิฮิม นัฎเราะตัน นะอฺีม เจ้าจะรู้ถึงความเปี่ ยมสุขได้จากใบหนา้ ของพวกเขา (25) ยุสเกฺอ์านะ มิรเราะหีกฺิม มัคตูม พวกเขาจะไดร้ ับการเสิร์ฟเครื่องดื่ม ร่อฮีก (สุราชนิดหนึ่งในสวรรค์) ที่บริสทุ ธิ์ปราศจาก การปนเปื้ อนของรสชาติท่ีไมดี่ (26) คิตามุฮู มิสก^์ วะฟี ซาลิกะ ฟั ลยะตะนาฟะสิล มุตะนาฟิ สูน ซึ่งได้ถูกปรุงกลิ่นหอมด้วยชะมดเชียง และเพื่อการนี้บรรดาผู้ที่เร่งรีบแขงขั ่ น (กันให้ ไดม้ าซึ่งสิ่งดีงาม) จงแขงขั ่ นกันเถิด (27) วะมิซาญุฮู มินตัสนีม และสว่ นผสมของสุรานัน้ มาจาก ตัสนีม (28) อฺัยนัย ยัชเราะบุ บิฮัล มุกฺ็อรเราะบูน คือตาน้าแห่งหนึ่งซึ่งบรรดาผูใ้ กลช้ ดิ (อัลลอฮฺ) เทา่ นัน้ จะไดด้ ่มื มัน (29) อินนัล ละซีนะ อัจญเ์ ราะมู กานู มินัลละซีนะ อามะนู ยัฎหะกูน แนน่ อน อาชญากรทัง้ หลายนัน้ เคยหัวเราะเยาะบรรดาผูศ้ รัทธา

44 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َ ُّ ْ ح َ َ َ َ ُ َ‬ ‫ِإَوذا مروا ب ح حهم يتغامزون ﴿ ‪﴾ ٣٠‬‬ ‫َ َ َ ُ ْ َ َٰٓ َ ح ُ َ َ ُ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ك حهني ﴿ ‪﴾ ٣١‬‬ ‫ِإَوذا ٱنقلبوا إحَل أهل ح حهم ٱنقلبوا ف ح‬ ‫َ َ َ ح ُ ح َ ُ ْ ه َ َٰٓ ُ َ َ َ ُّ َ‬ ‫ِإَوذا رأوهم قالوا إحن هؤَلءح لضٓالون ﴿ ‪﴾ ٣٢‬‬ ‫َ​َ ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫وما أر حسلوا علي حهم حَٰفح حظني ﴿ ‪﴾ ٣٣‬‬ ‫َ حَحَ ه َ َ َُ ْ َ ح ُ ه َ ح َ ُ َ‬ ‫فٱَّلوم ٱَّلحين ءامنوا محن ٱلكفارح يضحكون ﴿ ‪﴾ ٣٤‬‬ ‫َ​َ حَ‬ ‫َ ُ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ك ينظرون ﴿ ‪﴾ ٣٥‬‬ ‫لۡع ٱۡلرائ ح ح‬ ‫َح ُ َ ح ُه ُ َ ُ ْ ح ُ َ‬ ‫ار َما َكنوا َيف َعلون ﴿ ‪﴾ ٣٦‬‬ ‫هل ثوحب ٱلكف‬

‫‪45 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(30) วะอิซา มัรรู บิฮิม ยะตะฆอมะซูน เมื่อผู้ศรัทธาเดินผ่านพวกเขา พวกเขาจะหลิ่วตาเยย้ หยัน (31) วะอิซัน เกฺาะละบู อิลา อะฮ์ลิฮิมุน เกฺาะละบู ฟะกิฮีน และเมื่อพวกเขากลับไปหาพวกพอ้ งของตน ตางกลั บไปอยางเริ ่ ่ งร่า และกลับไปดูถูกถาก ถางตอ่ (32) วะอิซา เราะเอาฮุม กฺอลู อินนะ ฮาอุลาอิ ละฎอ-ลลูน เมื่อเห็นผู้ศรัทธา พวกเขาจะกล่าวว่าคนพวกนี้เป็ นผู้หลงผิดอยางแน นอน ่ ่ (33) วะมา อุรสิลู อฺะลัยฮิม หาฟิ ซฺีน ทัง้ ที่พวกเขาไมได ่ ร้ ับหนา้ ที่ให้มาดูแลตรวจสอบบรรดาผูศ้ รัทธา (34) ฟั ลเยามัล ละซีนะ อามะนู มินัล กุฟฟาริ ยัฎหะกูน ดังนัน้ ในวันนี้ บรรดาผู้ศรัทธาจะหัวเราะเยาะพวกปฏิเสธศรัทธาบา้ ง (35) อฺะลัล อะรอ_อิกิ ยันซฺุรูน พวกเขาจะมองดูจากบนที่นอน (ที่สะดวกสบายและงดงามนัน้ ) (36) ฮัล ษูวว์ ิบัลกุฟฟารุ มากานู ยัฟอฺะลูน ว่าผู้ปฏิเสธศรัทธาเหล่านัน้ ได้รับการตอบแทนอยางสาสมกั บสิ่งที่พวกเขาทาไว้อยางไร ่ ่

46 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ ْ َ‬ ‫اق‬ ‫ُ ا َ َُلحن ح‬ ‫شق َ ح‬ ‫اَلنشقاق‬ ‫سورة‬ ‫ح‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ه َ ُ َ‬ ‫ٱنش هق ح‬ ‫ت﴿‪﴾١‬‬ ‫إحذا ٱلسماء‬ ‫َ​َ َ ح َ َ َ ُ ه‬ ‫ح‬ ‫وأذحنت ل حربحها وحقت ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ حَ ُ ُ ه ح‬ ‫ِإَوذا ٱۡلۡرض مدت ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ​َحَ ح َ َ َ َ​َه‬ ‫ح‬ ‫وألقت ما فحيها وَّتلت ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ​َ َ ح َ َ َ ُ ه‬ ‫ح‬ ‫وأذحنت ل حربحها وحقت ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ َٰٓ َ ُّ َ ح َ َٰ ُ ه َ َ ٌ َ َٰ َ َ َ ح ٗ َ ُ َٰ​َ‬ ‫ٱۡلنسن إحنك َكدحح إحَل ربحك كدحا فملقحيهح ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫يأيها ح‬ ‫َ َ ه َ ح ُ َ َٰ​َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وِت كحتبهۥ بحي حمينحهحۦ ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫فأما من أ ح‬ ‫ابا ي َ‬ ‫فَ َس حو َف ُ​ُيَ‬ ‫ٗ‬ ‫س ٗ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ۡيا ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫س‬ ‫ح‬ ‫ب‬ ‫اس‬ ‫ح‬ ‫ح‬

‫‪47 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 84 อัล-อินชิกอก (การแตกแยก) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อิซัส สะมาอุน ชักฺกฺ็อต เมื่อทอ้ งฟ้าแตกแยก (2) วะอะซินัต ลิร็อบบิฮา วะหุกฺกฺ็อต ซึ่งมัน (ทอ้ งฟ้า) ไดท้ าตามคาสัง่ ใช้ของพระผูอ้ ภิบาลของมัน ซึ่งตอ้ งเป็ นเช่นนัน้ (เพราะ ไมมี่ ใครฝ่าฝื น อัลลอฮฺ ได้ หากพระองคต์ อ้ งการ) (3) วะอิซัล อัรฎุ มุดดัต เมื่อแผ่นดินถูกขยายให้กว้างใหญออกไป (เพื่อใช้เป็ นสถานที่แห่งการสอบสวน) ่ (4) วะอัลกฺ็อต มาฟี ฮา วะตะค็อลลัต เมื่อมันไดค้ ายสิ่งที่อยูในมั จนหมด ่ นออกมา (จากบรรดาซากศพและสิ่งตางๆ) ่ (5) วะอะซินัต ลิร็อบบิฮา วะหุกฺกฺ็อต ซึ่งมัน (แผ่นดิน) ได้ทาตามคาสัง่ ใช้ของพระผู้อภิบาลของมัน ซึ่งต้องเป็ นเช่นนัน้ อยูแล ่ ้ว (เพราะไมม่ ีใครฝ่าฝื น อัลลอฮฺ ได้ หากพระองค์ตอ้ งการ) (6) ยา_อัยยุฮัลอินสานุ อินนะกะ กาดิหุน อิลา ร็อบบิกะ กัดหัน ฟะมุลากฺีฮ์ มนุษยชาติเอ๋ย! แนนอน เจ้ากาลังมุงกลั วพร้อม ่ ่ บไปหาพระผู้อภิบาลของเจ้าอยางรวดเร็ ่ การงานที่พวกเจา้ ไดท้ าไว้ (ในโลกนี้) และเจา้ จะไดร้ ับผล ตามการงานเหลานั ่ น้ (ไมว่ าจะ ่ เป็ นผลที่ดี หรือไม)่ (7) ฟะอัมมามัน อูติยะ กิตาบะฮู บิยะมีนิฮ์ ผู้ใดได้รับบัญชีของเขาด้วยมือขวา (8) ฟะเสาฟะ ยุหาสะบุ หิสาบัย ยะสีรอ เขาจะไดร้ ับการสอบสวนที่งา่ ยดาย 48 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َ َ ُ َ َٰٓ َ ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ٗ‬ ‫ُ‬ ‫وينقلحب إحَل أهلحهحۦ مَّسورا ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َ َ ه َ ح ُ َ َ َٰ َ ُ َ َ َ َ‬ ‫ح‬ ‫وِت كحتبهۥ وراء ظه حره حۦ ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫وأما من أ ح‬ ‫فَ َس حو َف يَ حد ُعوا ْ ُث ُب ٗ‬ ‫ورا ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َل َسعح ً‬ ‫َو َي حص َ َٰ‬ ‫ۡيا ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫هُ َ َ َح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ُ‬ ‫إحنهۥ َكن حِف أهلحهحۦ مَّسورا ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫هُ َ ه َ ه َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫إحنهۥ ظن أن لن ُيور ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ​َ‬ ‫َل إ هن َر هب ُهۥ َ​َك َن بهحۦ بَ حص ٗ‬ ‫َٰٓ‬ ‫ۡيا ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ب ُۚ ح‬ ‫ح‬ ‫َ​َ ُح ُ ه َ‬ ‫سم بحٱلشف حق ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫فٗل أق ح‬ ‫َ ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫وٱَّل حل وما وسق ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َ حَ َ َ ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وٱلقم حر إحذا ٱتسق ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬

‫‪49 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) วะยันเกฺาะลิบุ อิลา อะฮ์ลิฮี มัสรูรอ และเขาจะได้กลับไปหาครอบครัวของเขา (ในสวรรค์) อยางดี ่ ใจ (10) วะอัมมามัน อูติยะ กิตาบะฮู วะรออะ เซฺาะฮ์ริฮ์ สว่ นผูใ้ ดไดร้ ับบัญชีของเขา (ดว้ ยมือซ้ายทะลุ) ผานทางด า้ นหลัง ่ (11) ฟะเสาฟะ ยัดอฺู ษุบูรอ เขาจะสบถเรียกหาความหายนะ (12) วะยัศลา สะอฺีรอ และเขาจะไดเ้ ขา้ ไปในกองเพลิง (13) อินนะฮู กานะ ฟี _อะฮ์ลิฮี มัสรูรอ แนนอน เขาเคยเริงร่าอยูกั่ บครอบครัวของเขา (ในโลกดุนยาโดยที่ไมได ่ ่ ้สนใจชีวิตหลัง ความตาย) (14) อินนะฮู ซฺ็อนนะ อัลลัยยะหูร แนนอน เขาคิดวาเขาจะไม ได ่ ่ ่ ก้ ลับไปหา อัลลอฮฺ อีกเป็ นอันขาด (15) บะลา^อินนะร็อบบะฮู กานะ บิฮี บะศีรอ แต่ทว่า (เขาต้องกลับไปหาพระองค์แนนอน) พระผูอ้ ภิบาลของเขารู้เห็นทุกการกระทา ่ ของเขา (16) ฟะลา อุกฺสิมุ บิชชะฟั กฺ ขา้ ขอสาบานอยางจริ ข่ อบฟ้ายามเมื่อดวงอาทิตยต์ ก ่ งจังตอแสงแดงที ่ (17) วัลลัยลิ วะมาวะสักฺ ตอ่ ยามค่าคืน รวมถึงสิงสาราสัตวท์ ี่มารวมตัวกัน (ในยามค่าคืน) (18) วัลเกฺาะมะริ อิซัต ตะสักฺ และตอ่ ดวงจันทร์เมื่อมันเต็มดวง

50 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ​َح َُه َ ًَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫لَتكُب طبقا عن طب ٖق ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫َ َ َُ ح َ ُح ُ َ‬ ‫فما لهم َل يؤمحنون ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬

‫َ ُ َ َ َح ُ حُ ح َ ُ َ‬ ‫ِإَوذا ق حرئ علي حهم ٱلقرءان َل َۤنوُدُجۡسَي۩ ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫َ‬ ‫َ ه َ َ​َ ْ َ‬ ‫حين كف ُروا يُك حذبُون ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫ب حل ٱَّل‬ ‫َ هُ َ ح َُ َ ُ ُ َ‬ ‫وٱَّلل أعلم بحما يوعون ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫َ​َ ح ُ َ َ َ‬ ‫اب أ حَّل ٍم ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫فب حَشهم بحعذ ٍ‬ ‫ه ه َ َ َُ ْ َ َ ُ ْ ه‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫َٰ‬ ‫ت‬ ‫إحَل ٱَّلحين ءامنوا وع حملوا ٱلصلحح ح‬ ‫َُ ح َ ح ٌ َ‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫ون ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫لهم أجر غۡي ممن ِۢ‬

‫‪51 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(19) ละตัรกะบุนนะ เฏาะบะกฺ็อน อฺันเฏาะบักฺ แนนอน พวกเจ้าจะต้องผ่านช่วงต่างๆ มากมาย (จากอสุจิเป็ นกอ้ นเลือด กอ้ นเนื้อ เป็ น ่ มนุษย์ อีกทัง้ ยังต้องผ่านการทดสอบต่างๆ เป็ นต้น) (20) ฟะมาละฮุม ลายุอ์มินูน แลว้ ทาไมกันเลา่ ทาไมพวกเขาไมศรั ่ ทธา?

(21) วะอิซา กฺุริอะ อฺะลัยฮิมุล กฺุรอานุ ลา ยัสญุดูน และเมื่อมีการอ่านอัลกุรอานให้พวกเขาฟั งพวกเขายังจะไมก่ ม้ กราบ (ต่ออัลลอฮฺ) (22) บะลิลละซีนะ กะฟะรู ยุกัซซิบูน แตทว ป้ ฏิเสธศรัทธานัน้ พวกเขากลาวหาว า่ (สิ่งเหลานี ่ าบรรดาผู ่ ่ ่ ้) โกหก (23) วัลลอฮุ อะอฺล์ ะมุ บิมายูอฺูน และอัลลอฮฺร้ถู ึงสิ่งที่พวกเขาปิ ดบังเอาไว้ (อัลลอฮฺร้ทู ุกสิ่งที่เขาทา และพระองค์จะ สอบสวนเขา) (24) ฟะบัชชิรฮุม บิอฺะซาบิน อะลีม ดังนัน้ เจ้า (มุฮัมมัด) จงแจ้งขาวดี ่ ให้พวกเขารู้ ถึงการลงโทษที่สุดทรมาน!

(25) อิลลัลละซีนะ อามะนู วะอฺะมิลุศ ศอลิหาติ ละฮุม อัจญร์ ุน ฆ็อยรุ มัมนูน เวน้ แตบ่ รรดาผูศ้ รัทธาที่ทาสิ่งดีงามตา่ งๆ พวกเขาจะไดร้ ับรางวัล (การตอบแทน) ที่ไมม่ ี วันสิ้นสุด

52 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ُ ا َل ُۡب ُو ُ حج‬ ‫سورة الۡب ح‬ ‫وج‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َو ه‬ ‫ُ‬ ‫ات ٱلۡب ح‬ ‫وج ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ٱلس َماءح ذ ح‬ ‫َ حَح ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫وٱَّلو حم ٱلموعودح ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َوشاهح ٖد َو َمش ُهو ٖد ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ُ َ َ ح َ َٰ ُ ح ُ ح‬ ‫ُ‬ ‫قتحل أصحب ٱۡلخدودح ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ‬ ‫حَُ‬ ‫ات ٱلوقودح ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ٱنلهارح ذ ح‬ ‫ح ُ ح َ َحَ ُ ُ ‪ٞ‬‬ ‫إحذ هم عليها قعود ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َ ُ ح َ َ َٰ َ َ ح َ ُ َ ح ُ ح َ ُ ُ ‪ٞ‬‬ ‫وهم لۡع ما يفعلون بحٱلمؤ حمنحني شهود ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ح‬ ‫َ​َ َ​َ ُ ْ حُ ح ه َ ُح ُ ْ ه ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫يز ٱۡل حمي حد ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫وما نقموا محنهم إحَل أن يؤمحنوا بحٱَّللح ٱلع حز ح‬

‫‪53 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 85 อัล-บุรูจ (ดวงดาวสว่างไสว) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัสสะมา_อิ ซาติล บุรูจญ์ ขอสาบานตอฟากฟ (ทีม่ ีวงโคจรเป็ นระบบระเบียบ) ้ าทีม่ ีดวงดาวสวางไสว ่ ่ (2) วัลเยามิล เมาอฺูด ขอสาบานตอวั ่ นที่ถูกสัญญาไว้ (วันกิยามะฮฺ) (3) วะชาฮิดิว วะมัชฮูด ขอสาบานตอวั ่ นทีเ่ ป็ นสักขีพยาน (วันศุกร์) และวันทีไ่ ดร้ ับการเป็ นพยาน (วันอะร่อฟะฮฺ) (4) กฺุติละ อัศหาบุล อุคดูด ชาวอุคดูด (กลุมชนชาวหลุ ม) ไดถ้ ูกสาปแช่งไปแลว้ ่ (5) อันนาริ ซาติล วะกฺูด (ที่พวกเขาไดข้ ุดหลุมและสุม) ไฟที่เต็มไปดว้ ยฟื น (ในนัน้ ) (6) อิซ ฮุม อฺะลัยฮา กฺุอฺูด ซึ่งพวกเขาไดน้ งั่ (มอง) อยูตรง ่ (หลุมที่ไดร้ ับการสุมไฟ) นัน้ (7) วะฮุม อฺะลามา ยัฟอฺะลูนะ บิลมุอม์ ินีนะ ชุฮูด พวกเขาลว้ นรู้เห็นเป็ นพยานตอสิ ศ้ รัทธา (ผูศ้ รัทธาในยุคนัน้ ถูก ่ ่งที่ไดก้ ระทาตอบรรดาผู ่ บังคับให้เลือกระหว่างการละทิ้งศรัทธา หรือการถูกโยนลงหลุมไฟทัง้ เป็ น) (8) วะมา นะเกฺาะมู มินฮุม อิลลา อัยยุอ์มินู บิลลาฮิล อฺะซีซิล หะมีด และพวกเขา (ชาวอุคดูด) ไมได ่ ม้ ีเหตุผลใดในการแกแ้ คน้ เวน้ แตเพี ่ ยงเพราะผูศ้ รัทธา เหลานั ่ น้ ศรัทธาตออั ่ ลลอฮฺ ผูม้ ีอานาจ (ในการแกแ้ คน้ ยิ่ง) ผูท้ ่ีไดร้ ับการสรรเสริญ (ใน ความเมตตาของพระองค์ที่มีต่อสิ่งถูกสร้างของพระองค์)

54 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ه َُ ُ ح ُ ه َ َ َ ح َ‬ ‫ت وٱۡل ح‬ ‫ۡرض‬ ‫ٱَّلحي َلۥ ملك ٱلسمَٰو َٰ ح‬ ‫َ هُ َ​َ‬ ‫َش ٖء َشه ٌ‬ ‫لۡع ُ​ُك َ ح‬ ‫َٰ‬ ‫يد ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫وٱَّلل‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ه ه َ َ​َُ ْ حُ ح َ َ حُ ح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ت‬ ‫إحن ٱَّلحين فتنوا ٱلمؤ حمنحني وٱلمؤمحن ح‬ ‫ُ ه َح َ ُ ُ ْ َ َُ ح َ َ ُ َ َ ه َ َ َُ ح َ َ ُ ح‬ ‫َ‬ ‫يق ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫ثم لم يتوبوا فلهم عذاب جهنم ولهم عذاب ٱۡل حر ح‬ ‫ه ه َ َ َُ ْ َ َ ُ ْ ه‬ ‫ٱلصَٰل َ‬ ‫حَٰت ل َ ُه حم َج هنَٰت‪ٞ‬‬ ‫إحن ٱَّلحين ءامنوا وع حملوا‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح َ ح َ ح َ َٰ ُ َ َٰ َ ح َ ح ُ ح َ‬ ‫َح‬ ‫ُ‬ ‫َت حري محن ِتتحها ٱۡلنهر ُۚ ذل حك ٱلفوز ٱلكبحۡي ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫ه َح َ َ َ‬ ‫ك ل َ َش حد ٌ‬ ‫يد ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫إحن بطش رب ح‬ ‫هُ َُ ُح ُ‬ ‫ئ َو ُيعح ُ‬ ‫يد ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫إحنهۥ هو يب حد‬ ‫َ ُ َ ح َ ُ ُ حَ ُ ُ‬ ‫وهو ٱلغفور ٱلودود ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫ح‬ ‫ُ ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫جيد ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ذو ٱلعر حش ٱلم ح‬

‫‪55 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) อัลละซี ละฮู มุลกุส สะมาวาติ วัลอัรฎ์^วัลลอฮุ อฺะลา กุลลิ ชัยอิน ชะฮีด ผู้ที่ครอบครองฟากฟ้าทัง้ หลาย ตลอดจนผืนแผ่นดิน และอัลลอฮฺนนั้ เป็ นพยานต่อทุกสิ่ง ทุกเหตุการณ์ (ทุกสรรพสิ่ง) (10) อินนัล ละซีนะ ฟะตะนุล มุอ์มินีนะ วัลมุอ์มินาติ ษุมมะ ลัมยะตูบู ฟะละฮุม อฺะซาบุ ญะฮันนะมะ วะละฮุม อฺะซาบุล หะรีกฺ แนนอน บรรดาผู้ที่ประหัตประหารศรัทธาชนชายและศรัทธาชนหญิงแล้วไมยอมส านึก ่ ่ ผิดกลับตัว พวกเขาจะไดร้ ับการลงโทษของไฟนรก และพวกเขาจะไดร้ ับการลงโทษดว้ ย การเผาไหม้ (11) อินนัล ละซีนะ อามะนู วะอฺะมิลุศศอลิหาติ ละฮุม ญันนาตุน ตัจญร์ ี มิน ตะห์ตฮิ ัล อันฮาร^ซาลิกัล เฟาซุล กะบีร บรรดาผูศ้ รัทธาทีท่ าสิ่งดีงามตางๆ ่ พวกเขาจะไดร้ ับสรวงสวรรคท์ หี่ ลากหลาย ณ เบื้อง ลางของมั นนัน้ มีธารน้าหลายสายไหลผาน ่ ่ นัน่ คือชัยชนะทีย่ งิ่ ใหญ่ (12) อินนะ บัฏชะ ร็อบบิกะ ละชะดีด แนนอน การจัดการอยางรุ ว่ ร้ายนัน้ ) หนัก ่ ่ นแรงของพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ (ที่มีตอคนชั ่ หนวงยิ ่ ่ง (13) อินนะฮู ฮุวะ ยุบดิอุ วะยุอฺีด แนนอน พระองค์เป็ นทัง้ ผู้สร้างแต่แรกเริ่ม และผู้ที่นากลับมา (ฟื้ นสรรพสิ่งภายหลังการ ่ ดับสูญของมัน) (14) วะฮุวัล เฆาะฟูรุล วะดูด และพระองคผ์ ใู้ ห้อภัยโทษ (อีกทัง้ ยังจะไมประจานบ าวที ่ ่ ่ไดร้ ับการให้อภัยแลว้ ) ผู้เปี่ ยม ด้วยความรัก (15) ซุล อฺัรชิล มะญีด ผูเ้ ป็ นเจา้ ของอะรัช (บัลลังก)์ ผูม้ ีเกียรติยศสูงสุด (ผูม้ ีคุณลักษณะที่ดีงามอยา่ งมากมาย) 56 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َه ‪ٞ‬‬ ‫ال ل َحما يُر ُ‬ ‫يد ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫فع‬ ‫ح‬ ‫َح َ​َ َ َ ُ ح‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫هل أتىَٰك ح حديث ٱۡلنودح ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َ َ َ‬ ‫ف ححر َع حون َوث ُمود ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫َ ه َ َ​َُ ْ َ ح‬ ‫يب ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ب حل ٱَّلحين كفروا حِف تك حذ ٖ‬ ‫ُّ‬ ‫َو ه ُ‬ ‫ٱَّلل محن َو َرائ ح حهم ُّمحيُۢط ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫َح ُ َ ُح َ ‪ ٞ‬ه ‪ٞ‬‬ ‫َّميد ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫بل هو قرءان ح‬ ‫َ هحُ‬ ‫وظ ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫حِف ل حو ٖح ُّمف ِۢ‬

‫‪57 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(16) ฟะอฺอ์ ฺาลุล ลิมา ยุรีด ผู้ที่สามารถทาได้ทุกอยางตามที ่ต้องการ (ไมมี่ ใครขัดขวางพระองค์ได้) ่ (17) ฮัล อะตากะ หะดีษุล ญุนูด เจา้ รู้เรื่องของกองทัพตางๆ ตของพวกเขา ่ (ของผูป้ ฏิเสธศรัทธาที่ด้อื ดึงตอบรรดาศาสนทู ่ และบัน้ ปลายที่เกิดขึ้น) แล้วใช่ไหม?

(18) ฟิ รเอฺานะ วะษะมูด ของฟาโรห์ (ซึ่งเป็ นเรื่องที่แพร่หลายในหมูชาวคั มภีร์) และษะมูด (เป็ นเรื่องที่แพร่หลาย ่ ในหมูชาวกุ รอยช์) ่ (19) บะลิล ละซีนะ กะฟะรู ฟี ตักซีบ ถึงกระนัน้ บรรดาผูป้ ฏิเสธศรัทธา (ในยุคสมัยทานนบี มุฮัมมัด) ยังคงปฏิเสธศรัทธา ่ (เหมือนชนยุคกอน) ่ (20) วัลลอฮุ มิววะรอ_อิฮิม มุหีฏ และ อัลลอฮฺเป็ นผูโ้ อบลอ้ มพวกเขาจากทางดา้ นหลัง (อัลลอฮฺร้ใู นทุกสิ่งที่พวกเขาทา และพระองคจ์ ัดการพวกเขาได้แนนอน) ่ (21) บัล ฮุวะ กฺุรอานุม มะญีด แต่ทว่านี่คือกุรอาน คัมภีร์ที่ยิ่งใหญเ่ หนือคัมภีร์อ่นื (ไมไ่ ด้เป็ นเพียงแค่วรรณกรรมหรือ กาพยก์ ลอน) (22) ฟี เลาหิม มะห์ฟูซฺ ที่อยูในเลาฮฺ มะฮฺฟูซ (แปลตามตัวคือ กระดานจารึกที่ถูกรักษาไว้ กล่าวคือแรกเริ่ม ่ อัลกุรอาน ถูกรักษาไว้ใน เลาฮฺมะฮฺฟูซ หลังจากนัน้ ได้ถูกประทานมาที่บัยตฺอิซซะฮฺที่ ฟากฟ้าแห่งดุนยา จากนัน้ จึงถูกทยอยสง่ ให้ทา่ นนบีผ่านทา่ นจิบรีล-วัลลอฮุอะอฺลัม)

58 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ‬ ‫ه‬ ‫ُ ا َ ُلط هارح حق‬ ‫سورة الطارق‬ ‫ح ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ٱلس َماءح َو ه‬ ‫َو ه‬ ‫ٱلطارح حق ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ َ ه ُ‬ ‫وما أدرىك ما ٱلطارحق ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ٱنله حج ُم ٱثلهاق ُحب ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ُ ُّ َ ح‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫إحن ُك نف ٖس ل هما َعل حي َها َحاف حظ ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ ح َ ُ ح َ َٰ ُ ه ُ‬ ‫َ‬ ‫ٱۡلنسن محم خلحق ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫فلينظ حر ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫خل ح َق محن هماءٖ داف ٖحق ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ُّ ح َ ه‬ ‫َ ح ُ ُ ح َۢ َ ح‬ ‫َ‬ ‫ب﴿‪﴾٧‬‬ ‫ئ‬ ‫ا‬ ‫ٱلَت‬ ‫و‬ ‫ب‬ ‫ل‬ ‫ٱلص‬ ‫ني‬ ‫َيرج من ب‬ ‫ح‬ ‫ح ح‬ ‫ح‬ ‫َ​َ‬ ‫إحنه ُهۥ َ َ َٰ‬ ‫لۡع َر حج حعهحۦ لقادحر‪﴾ ٨ ﴿ ٞ‬‬

‫‪59 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 86 อัฏ-ฏอริก (ดาวที่ส่องแสง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัสสะมา_อิ วัฏฏอริกฺ ขอสาบานต่อท้องฟ้าและสิ่งที่ปรากฏในยามค่าคืน (2) วะมา_ อัดรอกะ มัฏฏอริกฺ แลว้ เจา้ รู้หรือไมว่ าอะไรคื อสิง่ ที่ปรากฏในยามค่าคืน? ่ (3) อันนัจญม์ ุษ ษากฺิบ ดาวที่ทอแสง (4) อิน กุลลุ นัฟสิล ลัมมา อฺะลัยฮา หาฟิ ซฺ แนนอน ทุกชีวิตล้วนมี (มลาอิกะฮฺ) ผู้คุ้มครอง (ปกป้องดูแล และตรวจสอบพฤติกรรม) ่ (5) ฟั ลยันซฺุริล อินสานุ มิมมะ คุลิกฺ มนุษยจ์ งพิจารณาดูซิว่าเขาถูกสร้างมาจากอะไร?

(6) คุลิเกฺาะ มิมมาอิน ดาฟิ กฺ เขาถูกสร้างมาจาก น้าที่หลัง่ ออกมา (7) ยัครุญุ มิมบัยนิศ ศุลบิ วัตตะรออิบ ที่หลัง่ ออกมาจากระหวา่ งกระดูกสันหลัง และกระดูกสะโพก (8) อินนะฮู อฺะลา ร็อจญอ์ ฺิฮี ละกฺอดิร แนนอน การนาเขา (มนุษย)์ กลับมา (จากความตาย) พระองค์ยอมท ่ ่ าได้

60 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫يَ حو َم ُت حب َ​َل ه َ‬ ‫ٱلَّسائ ح ُر ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َ​َ َ‬ ‫ُه َ​َ َ‬ ‫ُ‬ ‫اِص ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫فما َلۥ محن قوة ٖ وَل ن ح ٖ‬ ‫َ‬ ‫َو ه‬ ‫ات ه‬ ‫ٱلر حجعح ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫ٱلس َماءح ذ ح‬ ‫َ حَ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ه‬ ‫وٱۡل ح‬ ‫ات ٱلصد حع ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫ۡرض ذ ح‬ ‫ه َ​َ ‪ٞ َ ٞ‬‬ ‫إحن ُهۥ لق حول ف حصل ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫ُ ح‬ ‫َو َما ه َو بحٱل َه حز حل ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫ه‬ ‫ُ َ َحٗ‬ ‫كيدون كيدا ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫إحن ُه حم يَ ح‬ ‫َ​َ‬ ‫ُ َحٗ‬ ‫كيد كيدا ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫وأ ح‬ ‫ح َ َٰ َ َ ح ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫َۢ‬ ‫ف َم حه حل ٱلكفح حرين أم حهلهم رويدا ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬

‫‪61 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) เยามะ ตุบลัส สะรอ_อิร ในวันที่ความลับต่างๆ จะถูกเปิ ดเผย (และตรวจสอบ) (10) ฟะมา ละฮู มินกฺูว์วะติว วะลานาศิร ซึ่งจะไมมี่ พลังอานาจ หรือผูช้ ่ วยเหลือใด จะให้คุณแกเขา ่ (มนุษย)์ ได้ (เขาไมสามารถ ่ ช่วยเหลือตนเองไดแ้ ละไมมี่ ใครสามารถช่วยเหลือเขาได้) (11) วัสสะมา_อิ ซาติร ร็อจญอ์ ฺ์ และขอสาบานตอท ่ อ้ งฟ้าที่มีฝน (12) วัลอัรฎิ ซาติศ ศ็อดอฺ์ อีกทัง้ แผ่นดินที่ปริออก (ให้เมล็ดพืชงอกเงย) (13) อินนะฮู ละเกฺอ์าลุน ฟั ศล์ แนนอน สิ่งนี้ (อัลกุรอาน) คือคาพูดที่สัตยจ์ ริง (ที่ทาให้เกิดความชัดเจนวาสิ ่ ่ ่งใดจริงสิ่ง ใดลวง) (14) วะมา ฮุวะ บิลฮัซล์ ไมใ่ ช่คาพูดเลื่อนลอยไร้สาระ (15) อินนะฮุม ยะกีดูนะ กัยดา แนนอนพวกเขา (ผู้ปฏิเสธ) กาลังวางแผนกันอยู่ (วางแผนเพื่อทาลายความจริงนี้) ่ (16) วะอะกีดุ กัยดา และขา้ ก็วางแผน (ที่จะเปิ ดเผยความจริงนี้) (17) ฟะมะฮ์ฮิลิล กาฟิ รีนะ อัมฮิลฮุม รุวัยดา ดังนัน้ เจา้ (มุฮัมมัด) จงให้เวลาแกผู่ ป้ ฏิเสธศรัทธาอีกซักนิด เพราะขา้ จะประวิงเวลาให้ พวกเขาอีกเล็กนอ้ ย (จนกวาจะถึ ่ งเวลาที่พวกเขาจะไดร้ ับการลงโทษที่สดุ แสนทรมาน จาก อัลลอฮฺ หากพวกเขายังเลือกที่จะเป็ นผูป้ ฏิเสธศรัทธา) 62 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ َ َْ‬ ‫لۡع َٰ​َ‬ ‫ُ ا َ ُۡل َ ح‬ ‫سورة اۡللۡع‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ح َ َ َ حَ حَ‬ ‫َسبححح ٱسم ربحك ٱۡللۡع ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ه‬ ‫َ َ​َ َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َٰ‬ ‫ٱَّلحي خلق فسوى ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ ه‬ ‫َه َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وٱَّلحي قدر فهدى ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ ه َ ح َ َ حَح َ‬ ‫َٰ‬ ‫وٱَّلحي أخرج ٱلمرَع ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ َ َ​َُ َُ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فجعلهۥ غثا ًء أحوى ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ُح ُ َ َ​َ َ‬ ‫َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫سنق حرئك فٗل تنَس ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ه َ َ َ ه ُ ه ُ َ ح َ ُ حَ ح َ َ َ َ ح َ‬ ‫َٰ‬ ‫إحَل ما شاء ٱَّللُۚ إحنهۥ يعلم ٱۡلهر وما َيِف ﴿ ‪﴾ ٧‬‬

‫‪63 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 87 อัล-อะอฺลา (ผู้อยู่สูงสุด) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) สับบิหิส มะร็อบบิกัล อะอฺล์ า จงแซ่ซ้องสดุดีต่อนามแห่งพระผู้อภิบาลของเจ้า ผู้อยูสู่ งสุด (2) อัลละซี เคาะละเกฺาะ ฟะเสาวา ผูท้ ี่สร้าง (สรรพสิ่ง) แลว้ ทาให้ (มัน) เป็ นรูปร่างที่สมบูรณ์ (3) วัลละซี กฺ็อดดะเราะ ฟะฮะดา ผู้ที่กาหนด (ความเป็ นไปของสรรพสิ่ง) แล้วให้ทางนา (แกสิ่ ่งเหล่านัน้ เช่นการให้ สัญชาตญาณในการเอาตัวรอดเป็ นตน้ ) (4) วัลละซี อัคเราะญัล มัรอฺา ผู้ที่ให้พชื สวนไร่นา และทุ่งหญา้ ออกมา (จากดิน) (5) ฟะญะอฺะละฮู ฆุษาอัน อะห์วา แลว้ ทาให้มันเหี่ยวแห้งร่วงโรย (6) สะนุกฺริอุกะ ฟะลา ตันสา เราจะให้เจ้าได้อาน ่ (จากความจา) แล้วเจ้าจะไมลื่ ม (คาสัง่ สอนจากอัลลอฮฺ ทัง้ ที่เป็ น อัลกุรอาน หรือคาสอนสัง่ อื่น) (7) อิลลา มาชา อัลลอฮ์^ อินนะฮู ยะอฺล์ ะมุล ญะฮ์เราะวะมายัคฟา เว้นแต่สงิ่ ที่อัลลอฮฺต้องการ (ให้เจ้าได้ลืม เพื่อผลประโยชนต์ ่อบา่ วของพระองค์) แนน่ อน พระองค์รอบรู้ทงั้ สิ่งที่เปิ ดเผย และสิ่งที่ซ่อนเร้น

64 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َّس َك ل ححليُ ح َ‬ ‫َونُيَ ح ُ‬ ‫َّس َٰ‬ ‫ى﴿‪﴾٨‬‬ ‫ح‬ ‫َ​َ‬ ‫هَ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ت ٱَّلحكرى ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫فذك ححر إحن نف َع ح‬ ‫َ َ ه ه ُ َ َح َ‬ ‫َٰ‬ ‫سيذكر من َيَش ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ​َ​َ َ هَُ حَح َ‬ ‫ويتجنبها ٱۡلشَق ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫ه‬ ‫َ ح َ ه َ ح ُ‬ ‫كحَ‬ ‫ۡب َٰ‬ ‫ى ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫ٱَّلحي يصَل ٱنلار ٱل‬ ‫ُ ه َ َ ُ ُ َ َ​َ َح‬ ‫ُي َ َٰ‬ ‫َي ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫ثم َل يموت فحيها وَل‬ ‫َ ح َحَ َ َ َ​َ ه‬ ‫َٰ‬ ‫قد أفلح من تزّك ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ َ َ‬ ‫َ َ ه‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وذكر ٱسم ربحهحۦ فصَل ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫َ ح ُ ح ُ َ ح َ َ َٰ َ ُّ ح‬ ‫َ‬ ‫بل تؤث حرون ٱۡليوة ٱلنيا ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬

‫‪65 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(8) วะนุยัสสิรุกะ ลิล ยุสรอ และเราจะให้เจ้าได้รับความงายดาย อยางง (ในการทากิจการงานต่างๆ ) ่ ่ ายดาย ่ (9) ฟะซักกิร อิน นะฟะอฺะติซ ซิกรอ ดังนัน้ จงตักเตือน (ผูค้ นทัง้ หลาย) หากการตักเตือนนัน้ เป็ นประโยชน์ (หรือตอให ่ ้ไมเป็ ่ น ประโยชนก์ ็ตาม) (10) สะยัซซักกะรุ มัย ยัคชา ผูท้ ี่เกรงกลัวนัน้ (เมื่อไดร้ ับการเตือน) เขาจะไดค้ ิด (11) วะยะตะญันนะบุฮัล อัชกฺอ สว่ นผูท้ ี่ชวั่ ช้านัน้ เขาจะตีตัวออกห่าง (12) อัลละซี ยัศลัน นาร็อล กุบรอ เขาคือผูท้ ี่จะตอ้ งเขา้ ไปในไฟนรกที่ทรมานแสนสาหัส (13) ษุมมะ ลา ยะมูตุ ฟี ฮา วะลา ยะห์ยา ที่ที่เขาจะไมเป็ ่ นและไมตาย ่ (14) กฺ็อด อัฟละหะ มัน ตะซักกา แนน่ อน ผูท้ ี่ขดั เกลาตน (ไมใ่ ห้มีการตัง้ ภาคี ไมใ่ ห้ทาอธรรม และไมใ่ ห้มมี ารยาทที่ต่า ทราม) ยอมได ร้ ับชัยชนะ ่ (15) วะซะกะร็อส มะร็อบบิฮี ฟะศ็อลลา ผู้ที่ราลึกถึงนามแห่งพระผู้อภิบาลของเขา และละหมาด (16) บัลตุอ์ษิรูนัล หะยาตัด ดุนยา แตทว า้ กลับเลือกใช้ชีวิตเพียงเพื่อโลกนี้ ่ าพวกเจ ่

66 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ُ َ ح ‪ َ َ ٞ‬ح َٰٓ​َ‬ ‫خرة خۡي وأبَق ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َوٱٓأۡل ح‬ ‫حُ َ‬ ‫إ هن َهَٰ َذا لَِف ُّ‬ ‫ٱلص ُ‬ ‫َٰ‬ ‫ح حف ٱۡلوَل ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ُص ُ‬ ‫ح حف إبح َرَٰه َ‬ ‫حيم َو ُم َ َٰ‬ ‫وَس ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ح‬

‫‪67 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(17) วัลอาคิเราะตุ ค็อยรู วะอับกฺอ ทัง้ ที่โลกหนา้ ดีที่สุด และคงอยูถาวร ่ (18) อินนะ ฮาซา ละฟิ ศศุหุฟิล อูลา แนนอน ขอ้ เตือนสตินี้ลว้ นมีปรากฏในคัมภีร์ร่นก ุ อน ่ ่ (19) ศุหุฟิ อิบรอฮีมะ วะมูสา ทัง้ คัมภีร์ของอิบรอฮีม และมูซา (ซึ่งทัง้ สองท่าน คือ นบีที่ประเสริฐสุดรองจากท่านนบี มุฮัมมัด - ขออัลลอฮฺใหพ้ รและความสันติแกพวกท าน) ่ ่

68 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَلْ َغا حشي حةَ‬ ‫ُ َ َ‬ ‫ورةُ الغا حش َيةح‬ ‫س‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح َ َ َٰ َ َ ُ ح َٰ​َ‬ ‫َ‬ ‫شيةح ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫هل أتىك ح حديث ٱلغ ح‬

‫َ َٰ ٌ‬ ‫ش َعة ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ُو ُجوه ‪ ٞ‬يَ حو َمئ ح ٍذ خ ح‬ ‫َ َ‪ ٞ‬ه َ ‪ٞ‬‬ ‫اصبة ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َعمحلة ن ح‬ ‫ٗ‬ ‫َل نَ ً‬ ‫تَ حص َ َٰ‬ ‫ارا َحام َحية ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ُ ح َ َٰ ح َ ح‬ ‫ني َءان َحيةٖ ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫تسَق محن ع ٍ‬ ‫هح َ َُ ح َ َ ٌ ه‬ ‫َ‬ ‫يع ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َض ٖ‬ ‫ليس لهم طعام إ حَل محن ح‬ ‫ه ُح ُ َ​َ ُح‬ ‫ُ‬ ‫َل يس حمن وَل يغ حِن محن جوعٖ ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫ه‬ ‫ُو ُجوه ‪ ٞ‬يَ حو َمئ ح ٖذ ناع َحمة ﴿ ‪﴾ ٨‬‬

‫‪69 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 88 อัล-ฆอชิยะฮฺ (วันที่ครอบคลุม) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) ฮัลอะตากะ หะดีษุล ฆอชิยะฮ์ เจา้ รู้เรื่อง วันที่ครอบคลุม (ที่เกี่ยวขอ้ งกับสิ่งถูกสร้างทัง้ หมด) แลว้ ใช่ไหม?

(2) วุญูฮุย เยามะอิซิน คอชิอฺะฮ์ ในวันนัน้ หลายใบหนา้ ต่างหวาดผวา (3) อฺามิละตุน นาศิบะฮ์ (ใบหนา้ ) ที่ตรากตราจากการทางานมากมาย (เพื่อโลกดุนยา) ที่ไมมี่ ประโยชนอ์ ันใด (ตอวั ่ นนี)้ (4) ตัศลา นาร็อน หามิยะฮ์ (ใบหนา้ ) ที่จะตอ้ งเขา้ ไปในไฟนรกที่ร้อนระอุ (5) ตุสกฺอ มิน อฺัยนิน อานิยะฮ์ และจะถูกบังคับให้ด่มื จากตาน้าที่เดือดพล่าน (6) ลัยสะ ละฮุม เฏาะอฺามุน อิลลา มิน เฎาะรีอฺ์ ไมมี่ อาหารอื่นใด นอกจากตน้ หนามแห้ง (คลา้ ยพืชตระกูล Ononis ทีม่ ีสรรพคุณเป็ น พิษ) (7) ลา ยุสมินุ วะลา ยุฆนี มิน ญูอฺ์ มันจะไมให ่ ้คุณประโยชนใ์ ด และจะไมช่ ่ วยให้หายหิว (8) วุญูฮุย เยามะอิซิน นาอฺิมะฮ์ ในวันนัน้ มีหลายใบหนา้ ที่ผอ่ งใส 70 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫‪ٞ‬‬ ‫ح‬ ‫اض َية ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫ل َحسعي ح َها َر ح‬ ‫حِف َج هن ٍة َ​َع حَّلَ ٖة ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫ه َ ح َ ُ َ َ َٰ َ ٗ‬ ‫َل تسمع فحيها ل حغية ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫حيها َع ح ‪ٞ‬‬ ‫ف َ‬ ‫ني َجارح َية ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫َ ُ ُ ‪ ٞ‬هحُ َ ‪ٞ‬‬ ‫وعة ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫فحيها ِسر مرف‬ ‫َ​َ ح َ ‪ ٞ‬ه ح ُ َ ‪ٞ‬‬ ‫وأكواب موضوعة ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫ُ َ‪ٞ‬‬ ‫َ ُ‬ ‫َون َمارحق َم حصفوفة ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫َ َ َ ُّ ُ َ ٌ‬ ‫اِب َم حبثوثة ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫وزر ح‬ ‫َ​َ​َ َ ُ ُ َ َ ح‬ ‫َحَ ُ َ‬ ‫ح‬ ‫ٱۡلب ح حل كيف خلحقت ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫أفٗل ينظرون إحَل ح‬ ‫َ ه َ َحَ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ِإَوَل ٱلسماءح كيف رف حعت ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬

‫‪71 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) ลิ สะอฺ์ยิฮา รอฎิยะฮ์ พึงพอใจกับสิ่งที่ได้ทาไว้ (ในโลกดุนยา) (10) ฟี ญันนะติน อฺาลิยะฮ์ ภายในสรวงสวรรคอ์ ันสูงสง่ (11) ลา ตัสมะอฺุ ฟี ฮา ลาฆิยะฮ์ ที่จะไมมี่ ใครได้ยินเรื่องไร้สาระในนัน้ (12) ฟี ฮา อฺัยนุน ญาริยะฮ์ ในนัน้ มีตาน้าไหลริน (13) ฟี ฮา สุรุรมุ มัรฟูอฺะฮ์ มีเตียงที่ถูกยกไวส้ ูงเดน่ (14) วะอักวาบุม เมาฎูอฺะฮ์ มีแกว้ น้า (ของเครื่องดื่ม) ตางๆ ่ ถูกเตรียมไว้พร้อม (15) วะนะมาริกฺุ มัศฟูฟะฮ์ มีหมอนอิงเรียงไวเ้ ป็ นระเบียบเรียบร้อย (16) วะซะรอบียย์ ุ มับษูษะฮ์ มีพรมดีเลิศปูไว้ (17) อะฟะลา ยันซฺุรูนะ อิลัล อิบิลิ กัยฟะ คุลิกฺ็อต พวกเขาไมได ่ ้พิจารณาดูหรือว่า อูฐ ถูกสร้างมาอยางไร? ่ (18) วะอิลัส สะมาอิ กัยฟะ รุฟิอฺัต และท้องฟ้านัน้ ว่ามันถูกยกไว้ได้อยางไร? ่

72 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ح َ َحَ ُ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ال كيف ن حصبت ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ٱۡلب ح‬ ‫ِإَوَل ح‬ ‫َ حَ‬ ‫َحَ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ِإَوَل ٱۡل ح‬ ‫ۡرض كيف س حطحت ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫َ​َ ح هَ َ َ ُ َ‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫فذكحر إحنما أنت مذكحر ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫ه ح َ َ​َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫لست علي حهم بحمصي حط ٍر ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬ ‫ه‬ ‫َ ه َ​َ‬ ‫إحَل َمن ت َو َٰ​َل َوكف َر ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫ََُ ُ​ُ هُ حَ َ َ حَ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫فيع حذبه ٱَّلل ٱلعذاب ٱۡلكۡب ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫ه َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫إحن إحَّلنا إحيابهم ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫ُه ه َ​َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫حسابهم ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫ثم إحن علينا ح‬

‫‪73 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(19) วะอิลัล ญิบาลิ กัยฟะ นุศิบัต อีกทัง้ ภูเขาวามั ่ นถูกตรึงไวไ้ ดอ้ ยางไร? ่ (20) วะอิลัล อัรฎิ กัยฟะ สุฏิหัต และผืนแผนดิ ่ นวามั ่ นถูกปูไวอ้ ยางไร? ่ (21) ฟะซักกิร อินนะมา อันตะ มุซักกิร ดังนัน้ (มุฮัมมัด) เจ้าจงตักเตือน (ผู้คนถึงสัจธรรมทีม่ ายังพวกเขา) เถิด เพราะแนนอน ่ เจ้าเป็ นได้เพียงผู้ตักเตือนเท่านัน้ (22) ลัสตะ อฺะลัยฮิม บิมุศ็อยฏิร เจา้ ไมได งคับใครได้) ่ ม้ ีอานาจใดเหนือพวกเขา (ไมสามารถบั ่ (23) อิลลา มัน ตะวัลลา วะกะฟั ร นอกจากวาผู ่ ใ้ ดที่หันหลังและปฏิเสธศรัทธา (24) ฟะยุอฺัซซิบุฮุล ลอฮุล อฺะซาบัล อักบัร อัลลอฮฺจะลงโทษเขาด้วยการลงโทษที่หนักหนาสาหัสที่สุด (25) อินนะ อิลัยนา อิยาบะฮุม แนนอน (เมื่อถึงเวลา) พวกเขาตอ้ งกลับมาหาเรา ่ (26) ษุมมะ อินนะ อฺะลัยนา หิสาบะฮุม และแนนอน เราจะตัดสินพวกเขาเอง ่

74 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَلْ َفجرْ‬ ‫ُ َ َ‬ ‫ورةُ الف حجر‬ ‫س‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ حَ‬ ‫ح‬ ‫وٱلفج حر ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ​َ َ ح‬ ‫َش ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫وَّل ٍ‬ ‫ال ع ٖ‬ ‫َ ه ح َ حَح‬ ‫وٱلشفعح وٱلوت حر ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ ه‬ ‫ٱَّلل إ َذا ي َ ح‬ ‫ح‬ ‫َّس ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫و ح ح‬ ‫ح‬ ‫َح‬ ‫َ َ َ‬ ‫ح حج ٍر ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫هل حِف ذَٰل حك ق َس ‪ٞ‬م حَّلحي ح‬ ‫َ َ ح َ َ َ ح َ َ َ َ َ ُّ َ‬ ‫َ‬ ‫ألم تر كيف فعل ربك بحعا ٍد ﴿ ‪﴾ ٦‬‬

‫‪75 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 89 อัล-ฟัจรุ (รุ่งอรุณ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัลฟั จญร์ ์ ขอสาบานต่อรุ่งอรุณ (2) วะละยาลิน อฺัชร์ ตอค่ ่ าคืนทัง้ สิบ (สิบคืนสุดทา้ ยในเดือนรอมฎอน หรือสิบคืนแรกของเดือนซุลฮิจจะฮฺ) (3) วัชชัฟอฺิ วัลวัตร์ ตอวั ่ นคู่ (วันที่ 10 ซุลฮิจจะฮฺ นัน่ คือวันอีดอัฎฮา) และวันคี่ (วันที่ 9 วันอะร่อฟะฮฺบา้ งก็ วาหมายถึ งสิ่งที่ตอ้ งอยูกั่ นเป็ นคู่ อยางสิ ่ ่ ่งมีชีวิตตางๆ ่ และผูท้ ่ีอยูได ่ เ้ พียงองคเ์ ดียว คือ พระเจ้าผู้มีเพียงองค์เดียว-วัลลอฮุอะฺลัม) (4) วัลลัยลิ อิซา ยัสร์ ตอกลางคื นเมื่อมันไดผ้ านเข ่ ่ า้ มา และผานพ ่ น้ ไป (5) ฮัล ฟี ซาลิกะ เกฺาะสะมุล ลิซี หิจญร์ ์ การสาบานดังกลาวล ่ ว้ นมีนัยยะสาหรับผูม้ ีสติปัญญาไมใช ่ ่ หรือ?

(6) อะลัม ตะเราะ กัยฟะ ฟะอฺะละ ร็อบบุกะ บิอฺาด จงพิจารณาดูว่าพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ จัดการกับกลุม่ ชนอา๊ ดอยา่ งไร?

76 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ح‬ ‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫ات ٱلعحمادح ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫إ ح َرم ذ ح‬ ‫ه َ ُحَ حُ‬ ‫ح َ‬ ‫ٱل حِت ل حم َيل حق محثل َها حِف ٱِلحل َٰ حد ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫َ​َُ َ ه َ َ ُ ْ ه ح َ ح‬ ‫َ‬ ‫وثمود ٱَّلحين جابوا ٱلصخر بحٱلوادح ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َ‬ ‫حَحَ‬ ‫َوف ححر َع حون ذحي ٱۡلوتادح ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫ه َ َ َحْ ح َ‬ ‫َٰ‬ ‫ٱَّلحين طغوا حِف ٱِلحل حد ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َ​َ ح َُ ْ َ حَ َ َ‬ ‫فأكَثوا فحيها ٱلفساد ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫َ َ ه َ َ ح ح َ ُّ َ َ ح َ َ َ‬ ‫اب ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫ذ‬ ‫فصب علي حهم ربك سوط ع ٍ‬ ‫َ َ ح‬ ‫ه‬ ‫إحن َر هبك ِلحٱل حم حر َصادح ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬

‫‪77 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(7) อิเราะมะ ซาติล อฺิมาด จากตระกูลอิรอม (ที่สืบเชื้อสายมาจากอ๊าดบุตรของอิรอม บุตรของเอาศฺ บุตรของซาม บุตรของนบีนูฮ ซึ่งถูกเรียกวา่ กลุมอ ่ ๊าดยุคแรก) ที่มรี ่างกายที่ใหญโต ่ (มีบา้ นช่องที่ ใหญโตมี ่ เสาที่สูงชะลูด) (8) อัลละตี ลัมยุคลักฺ มิษลุฮา ฟิ ลบิลาด เป็ นตระกูล (ที่แข็งแกร่ง) อยางที มากอนในแผ ่ ่ไมเคยมี ่ ่ ่นดินนัน้ (9) วะษะมูดัล ละซีนะ ญาบุศ ศ็อคเราะ บิลวาด ทัง้ ตระกูลษะมูดที่เจาะหินในหุบเขา (เพื่ออยูอาศั ่ ย เนื่องจากอายุขัยที่ยืนยาวเกินกวาอายุ ่ การใช้งานของบา้ นที่สร้างตามปกติ) (10) วะฟิ รเอฺานะ ซิล เอาตาด และฟาโรห์ผมู้ กี องทัพที่ยิ่งใหญ่ (บา้ งก็แปลวาฟาโรห ์จอมขึงพืด) ่ (11) อัลละซีนะ เฏาะเฆอา์ ฟิ ล บิลาด บรรดาผู้ทกี่ ดขีข่ มเหงไปทั ว่ ทุกแห่งหน ่ (12) ฟะอักษะรู ฟี ฮัล ฟะสาด และสร้างความหายนะตา่ งๆ บนผืนแผน่ ดิน (13) ฟะศ็อบบะ อฺะลัยฮิม ร็อบบุกะ เสาเฏาะ อฺะซาบ ดังนัน้ พระผูอ้ ภิบาลของเจา้ จึงไดเ้ ทกระหน่าแสแ้ ห่งการลงทัณฑแ์ กพวกเขา ่ (14) อินนะ ร็อบบะกะ ละบิลมิรศอด แนนอน พระผู้อภิบาลของเจ้านัน้ รับรู้ (รู้ มองเห็น และได้ยิน ทุกสิ่งที่มนุษยท์ า) ่

78 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َ ه ح َ َٰ ُ َ َ ح َ َ َٰ ُ َ ُّ ُ َ َ ح َ َ ُ َ َ ه َ ُ َ َ ُ ُ‬ ‫ٱۡلنسن إحذا ما ٱبتلىه ربهۥ فأكرمهۥ ونعمهۥ فيقول‬ ‫فأما ح‬ ‫َ َ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ر حّب أكرم حن ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫َوأ َ هما إ َذا َما حٱب َتلَى َٰ ُه َف َق َد َر َعلَ حيهح ر حزقَهۥُ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫َ َ ُ ُ َ َ َ َٰ َ‬ ‫َن ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫فيقول ر حّب أه ح‬ ‫َه َ ه ُ ح ُ َ‬ ‫ون حٱَّلَت ح َ‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫ّلَك ن بل َل تك حرم‬ ‫َ َ َ َ ُّ َ َ َ َٰ َ َ ح‬ ‫ح‬ ‫وَل ت َٰٓ‬ ‫حضون لۡع طع ح‬ ‫حني ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫ام ٱل حمسك ح‬ ‫َ َ ح ُ ُ َ ُّ َ َ َ ح ٗ ه ٗ‬ ‫وتأكلون ٱلَتاث أكٗل لما ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫َ ُ ُّ َ ح َ َ ُ ٗ َ ٗ‬ ‫وِتحبون ٱلمال حبا جا ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫َه َ ُ ه‬ ‫حَ ُ َ ٗ َ ٗ‬ ‫ت ٱۡلۡرض دكا دكا ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬ ‫ّلَك ن إحذا دك ح‬ ‫ٗ‬ ‫َ ح َ ُ ٗ‬ ‫َو َجا َء َر ُّبك َوٱل َملك َصفا َصفا ﴿ ‪﴾ ٢٢‬‬

‫‪79 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(15) ฟะอัมมัล อินสานุ อิซา มับตะลาฮุ ร็อบบุฮู ฟะอักเราะมะฮู วะนะอฺอ์ ฺะมะฮู ฟะยะกฺูลุ ร็อบบี อักเราะมัน มนุษยน์ นั้ เมื่อพระผูอ้ ภิบาลของเขาไดท้ ดสอบโดยให้เกียรติยศและความโปรดปราน ตางๆ ่ แกเขา ่ เขาจะพูดวา่ “พระผูอ้ ภิบาลของฉันให้เกียรติฉัน” (16) วะอัมมา อิซา มับตะลาฮุ ฟะเกฺาะดะเราะ อฺะลัยฮิ ริซเกฺาะฮู ฟะยะกฺูลุ ร็อบบี อะ ฮานัน แต่หากพระองค์ทดสอบเขาโดยให้การเป็ นอยูที่ ่คับแคบแกเขา ่ เขาจะพูดว่า “พระผู้ อภิบาลของฉันรังแก (เหยียดหยาม) ฉัน” (17) กัลลา^บัลลา ตุกริมูนัล ยะตีม เปลาเลย ทว่าพวกเจา้ ไมได ่ ่ ใ้ ห้เกียรติแกเด็ ่ กกาพร้า (18) วะลา ตะหา-ฎฎนู ะ อฺะลา เฏาะอฺามิล มิสกีน ไมส่ ง่ เสริมให้มีการเลี้ยงอาหารผูข้ ัดสน (19) วะตะอก์ ุลูนัต ตุรอษะ อักลัล ลัมมา พวกเจ้ายังหาทางให้ได้มรดกมาโดยไมเลื ่ อกวิธกี าร (20) วะตุหิบบูนัล มาละ หุบบัน ญัมมา และพวกเจา้ ยังรักทรัพยส์ มบัติอยางหมดใจ ่ (21) กัลลา^ อิซา ดุกกะติล อัรฎุ ดักกัน ดักกา เปลาเลย (เมื่อถึงเวลา) ผืนแผนดิ ่ ่ น (รวมทัง้ ภูเขาและทุกสิ่งที่อยูบนมั ่ น) จะถูกเขยาอย ่ าง ่ รุนแรงจนราบเรียบ (ไมมี่ ที่ลมที ุ่ ด่ อน หรือรูแยกใดๆ – ขออัลลอฮฺเมตตาพวกเราดว้ ย) (22) วะญาอะ ร็อบบุกะ วัลมะละกุ ศ็อฟฟั น ศ็อฟฟา และพระผู้อภิบาลของเจ้าจะมา (เพื่อทาการตัดสิน) ทัง้ มลาอิกะฮฺที่จะมากันเป็ นทิวแถว 80 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ​َه َ َحَ َ​َ َ ه ُ ح‬ ‫َ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫نسنُ‬ ‫َ‬ ‫ٱۡل َ َٰ‬ ‫و ح‬ ‫جايء يومئحذِۢ حِبهن ُۚم يومئ ح ٖذ يتذكر ح‬ ‫َ​َ ه َُ ح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وأ َٰ‬ ‫َّن َل ٱَّلحكرى ﴿ ‪﴾ ٢٣‬‬ ‫َُ ُ‬ ‫ول َيَٰلَ حيتَِن قَ هد حم ُ‬ ‫ۡل َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫اِت ﴿ ‪﴾ ٢٤‬‬ ‫ي‬ ‫ت‬ ‫يق‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫َ​َحَ ه ُ َ ُ َ َ َُ َ َ ‪ٞ‬‬ ‫فيومئ ح ٖذ َل يع حذب عذابهۥ أحد ﴿ ‪﴾ ٢٥‬‬ ‫َ​َ ُ ُ َ​َ َُ َ َ ‪ٞ‬‬ ‫وَل يوث حق وثاقهۥ أحد ﴿ ‪﴾ ٢٦‬‬ ‫َ َٰٓ َ ه ُ َ ه ح ُ ح ُ ح َ ه ُ‬ ‫يأيتها ٱنلفس ٱلمطمئحنة ﴿ ‪﴾ ٢٧‬‬ ‫َ‬ ‫َ َٗ هح ٗ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ض هية ﴿ ‪﴾ ٢٨‬‬ ‫ر‬ ‫م‬ ‫ة‬ ‫ي‬ ‫اض‬ ‫ر‬ ‫ك‬ ‫ب‬ ‫ر‬ ‫َل‬ ‫ح‬ ‫ح ح ح‬ ‫ج حَع إ ح‬ ‫ٱر ح‬ ‫َ ح ُ‬ ‫فٱدخ حَل حِف ع َحبَٰ حدي ﴿ ‪﴾ ٢٩‬‬ ‫ح ُ‬ ‫َوٱدخ حَل َج هن حِت ﴿ ‪﴾ ٣٠‬‬

‫‪81 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(23) วะญีอะ เยามะอิซิม บิญะฮันนัม^ เยามะอิซี ยะตะซักกะรุล อินสานุ วะอันนา ละฮุซ ซิกรอ วันนัน้ นรกจะถูกนาออกมา (ถูกลากมาโดยโซ่เจ็ดหมื่นเสน้ แตละเส ่ น้ มีมลาอิกะฮฺเจ็ด หมื่นทานช าอะไรไว้บา้ งและควรทาอะไรบา้ งใน ่ ่ วยกันดึง) และมนุษยจ์ ะคิดออก (วาเขาท ่ โลกดุนยา) แตการคิ ดได้ในเวลานัน้ จะมีประโยชนอ์ ันใดกัน? ่ (24) ยะกฺูลุ ยา ลัยตะนี กฺ็อดดัมตุ ลิหะยาตี เขาจะกล่าวว่า อนิจจาเอ๋ย ฉันนาจะท าความดีงามไว้ในขณะที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ่ (ในโลกดุนยา) (25) ฟะเยามะอิซิล ลา ยุอฺัซซิบุ อฺะซาบะฮู อะหัด ในวันนัน้ ไมมี่ แมผ้ ใู้ ดที่ลงโทษได้ เฉกเช่นการลงโทษของพระองค์ (26) วะลา ยูษิกฺุ วะษาเกฺาะฮู อะหัด และไมมี่ ผู้ใดให้ความเชื่อมัน่ เช่นที่พระองค์ให้ได้ (27) ยาอัยยะตุฮัน นัฟสุล มุฏมะอินนะฮ์ ชีวิตที่สงบแลว้ เอย๋ (28) อิรญิอฺี อิลา ร็อบบิกิ รอฎิยะตัม มัรฎียย์ ะฮ์ จงกลับมาหาพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ อยางยิ ่ นดีและเป็ นที่ยินดีเถิด (29) ฟั ดคุลี ฟี อฺิบาดี จงเขา้ มารวมกับปวงบาวของข า้ ่ (30) วัดคุลี ญันนะตี และจงมาอยูใ่ นสรวงสวรรคข์ องขา้

82 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ََْ​َ‬ ‫ُ اَ ُِل َح‬ ‫لَ‬ ‫ل‬ ‫سورة اِل ح‬

‫ه‬ ‫ٱَّللح ٱ هلرِنَٰمۡح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ُح ُ َ َ حَ​َ‬ ‫ل﴿‪﴾١‬‬ ‫سم بحهَٰذا ٱِل ح‬ ‫َل أق ح‬ ‫َ​َ‬ ‫َ َ حَ​َ‬ ‫َ‬ ‫ل﴿‪﴾٢‬‬ ‫حُّۢل بحهَٰذا ٱِل ح‬ ‫وأنت ح‬ ‫َ​َ َ​َ َ​َ‬ ‫َ‬ ‫ال وما ول ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫وو ح ٖ‬ ‫َ​َ ح َ َح َ ح‬ ‫َ‬ ‫ٱۡل َ َٰ‬ ‫نس َن حِف ك َب ٍد ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫لقد خلقنا ح‬ ‫َ َح َ ُ َ ه َح َ َ َح َ َ ‪ٞ‬‬ ‫أُيسب أن لن يق حدر عليهح أحد ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ُ ُ َ ح َ ح ُ َ ٗ ُّ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫يقول أهلكت ماَل ِلدا ﴿ ‪﴾ ٦‬‬

‫‪83 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 90 อัล-บ่าลัด (เมืองนี้) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) ลา_อุกฺสิมุ บิฮาซัล บะลัด ขา้ ขอสาบานอยางจริ ่ งจังต่อเมืองนี้ (เมืองมักกะฮฺ) (2) วะอันตะ หิลลุม บิฮาซัล บะลัด ซึ่งเจ้าจะสามารถทาสิ่งใดก็ไดใ้ นเมืองนี้ (เป็ นการแจง้ ขาวดี จะ ่ จากอัลลอฮฺ วาท ่ านนบี ่ สามารถพิชิตมักกะฮฺได้ และในเมืองตอ้ งห้ามทีห่ ้ามการฆาฟั ่ นแห่งนี้ อัลลอฮฺไดอ้ นุญาต ให้ท่านนบีชวั่ ระยะเวลาหนึ่งในการทาสิ่งใดก็ได้ตามที่ท่านต้องการ ซึ่งในท้ายที่สุดท่าน นบีได้เลือกให้อภัยชาวเมืองทุกคนที่เคยเป็ นศัตรูกับทาน ง่ ประหาร ่ ทัง้ ที่ทานสามารถสั ่ ชีวิตทุกคนได้ – สนใจรายละเอียดเชิญตอยอดครั บ) ่ (3) วะวาลิดิว วะมา วะลัด และขอสาบานตอพ ่ อ่ (นบีอาดัม) และทายาท (ลูกหลานทัง้ หลาย) (4) ละกฺ็อด เคาะลักฺนัล อินสานะ ฟี กะบัด แนนอน เราได้สร้างมนุษยม์ าให้เผชิญหนา้ กับความยากลาบาก ่ (5) อะยะห์สะบุ อัลลัย ยักฺดิเราะ อฺะลัยฮิ อะหัด เขาคิดวาไม ่ มี่ ใครจัดการกับเขาไดก้ ระนัน้ หรือ?

(6) ยะกฺูลุ อะฮ์ลักตุ มาลัล ลุบะดา เขาจึง (กลา้ ) พูดวา่ “ฉันไดใ้ ช้จาย (พูด ่ (เผาผลาญ) ทรัพยส์ ินไปแลว้ อยางมากมาย” ่ อยางโอ ่ อ้ วดในความมัง่ มีของตน พูดอยางล ่ าพองใจ)

84 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َح َ ُ َ هح َ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ٌ‬ ‫أُيسب أن لم ي َرهۥ أحد ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ​َح َح َ هُ َ ح َح‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫ألم َنعل َلۥ عين ح‬ ‫َ َ ٗ َ َ َ َح‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫ول حسانا وشفت ح‬ ‫َو َه َديح َنَٰ ُه ٱنله ح‬ ‫ج َديح حن ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ​َ حَ َ َ حَ​َ​َ​َ‬ ‫فٗل ٱقتحم ٱلعقبة ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ َ ح َ َ َ ُ‬ ‫وما أدرىك ما ٱلعقبة ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫َ ُّ َ‬ ‫فك َرق َب ٍة ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫َ ح َ‬ ‫َح ح َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫َٰ‬ ‫أو إحطعم حِف يو ٖم ذحي مسغب ٖة ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ ٗ َ ح‬ ‫يما ذا َمق َر َب ٍة ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫يت ح‬

‫‪85 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(7) อะยะห์สะบุ อัลลัม ยะเราะฮู อะหัด เขาคิดวาจะไม มี่ ผใู้ ดเห็นเขา (แลว้ สอบสวนเขา) กระนัน้ หรือ? ่ (8) อะลัม นัจญอ์ ฺัล ละฮู อฺัยนัยน์ เราไมได ่ ้ (เป็ นผู)้ สร้างดวงตาทัง้ สองให้เขากระนัน้ หรือ?

(9) วะลิสาเนา วะชะฟะตัยน์ รวมทัง้ ลิ้นและริมฝี ปากทัง้ สอง?

(10) วะฮะดัยนาฮุน นัจญด์ ัยน์ และเราได้ชี้แนะหนทางทัง้ สองให้แกเขา ่ (แนวทางที่ดีและแนวทางที่ชวั่ ร้าย) (11) ฟะลักฺ ตะหะมัล อฺะเกฺาะบะฮ์ แลว้ เขาจะไมลองหนทางที ่ยากลาบากดูบา้ งหรือ? (หนทางที่จะทาให้รอดพน้ จากไฟ ่ นรก) (12) วะมา_อัดรอกะ มัลอฺะเกฺาะบะฮ์ เจ้ารู้หรือไมว่ ่าหนทางที่ยากลาบากนัน้ คืออะไร?

(13) ฟั กกุ เราะเกฺาะบะฮ์ คือการปลอยทาส ่ (14) เอาอิฏอฺามุน ฟี เยามิน ซี มัสเฆาะบะฮ์ คือการให้อาหารในวันทีแ่ ร้นแคน้ อดอยาก (ให้แกผู่ ท้ ี่อดอยากที่สุดในเวลาที่แมแ้ ต่ ตนเองยังขาดแคลน) (15) ยะตีมัน ซา มักฺเราะบะฮ์ แกเด็ ่ กกาพร้าที่เป็ นญาติใกล้ชิด

86 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َح ح ٗ َ َ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫أو محسكحينا ذا مَتبةٖ ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫ٱلص ح‬ ‫اص حوا ْ ب ه‬ ‫حين َء َام ُنوا ْ َوتَ َو َ‬ ‫ُث هم َ​َك َن م َحن هٱَّل َ‬ ‫ۡب‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫اص حوا ْ بٱل ح َم حر َ َ‬ ‫َوتَ َو َ‬ ‫َحةح ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫ح‬ ‫ُ ْ َ َ َ ح َ َٰ ُ ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫أو َٰٓلئحك أصحب ٱلميمنةح ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫َ ه َ َ َ ُ ْ َ َٰ َ ُ ح َ ح َ َٰ ُ ح َ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وٱَّلحين كفروا أَ‍ِبيتحنا هم أصحب ٱلمشمةح ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫َ َ ح ح َ ‪ ُّ ٞ‬ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َۢ‬ ‫علي حهم نار مؤصدة ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬

‫‪87 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(16) เอา มิสกีนัน ซา มัตเราะบะฮ์ แกผู่ ้ขดั สนทีม่ อมแมม (เปื้ อนฝุ่น) (17) ษุมมะ กานะ มินัล ละซีนะ อามะนู วะตะวาเศอ์า บิศศ็อบริ วะตะวาเศอ์า บิลมัรหะ มะฮ์ รวมถึงการเป็ นหนึ่งในหมูผู่ ้ศรัทธาทีค่ อยตักเตือนกันให้อดทน และตักเตือนกันให้มี ความเมตตา (18) อุลาอิกะ อัศหาบุล มัยมะนะฮ์ พวกเขาคือ ชนกลุ่มขวา (19) วัลละซีนะ กะฟะรู บิอายาตินา ฮุม อัศหาบุล มัชอะมะฮ์ สว่ นบรรดาผูป้ ฏิเสธศรัทธาตอสั ่ ญญาณตางๆ ่ ของเรานัน้ พวกเขาคือ ชนกลุมซ ่ ้าย (20) อฺะลัยฮิม นารุม มุอเ์ ศาะดะฮ์ พวกเขาจะไดพ้ บกับไฟนรกที่ไร้ทางออก (ที่คอยถาโถมอยางครอบคลุ มและตอเนื ่ ่ ่ อง ขออัลลอฮฺคมุ้ ครองเราดว้ ยเถิด)

88 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫س‬ ‫ُ ا َل ُشم ه‬ ‫ح‬ ‫سورة الشم حس‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ه‬ ‫ٱلش حمس َو ُض َ‬ ‫حى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫و‬ ‫ح‬ ‫َ حَ َ َ َ​َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وٱلقم حر إحذا تلىها ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ هَ َ َ ه‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وٱنلهارح إحذا جلىها ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ هح َ ح َ‬ ‫ٱَّل حل إحذا َيغشى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫و‬ ‫َ‬ ‫َو ه‬ ‫ٱلس َماءح َو َما بَنى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ حَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وٱۡل ح‬ ‫ۡرض وما طحىَٰها ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َح‬ ‫َونف ٖس َو َما َس هوى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ​َحَ َ َ ُ ُ َ َ َ َح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فألهمها فجورها وتقوىها ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫َ ح َحَ َ َ َه‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫قد أفلح من زكىها ﴿ ‪﴾ ٩‬‬

‫‪89 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 91อัช-ชัมซุ (ดวงอาทิตย์) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัชชัมสิ วะฎุหาฮา ขอสาบานต่อดวงอาทิตย์ และช่วงเวลากลางวันของมัน (2) วัลเกฺาะมะริ อิซา ตะลาฮา ตอดวงจั นทร์เมื่อมาภายหลังดวงอาทิตย์ ่ (3) วันนะฮาริ อิซา ญัลลาฮา ต่อเวลากลางวันเมื่อมันฉายแสง (ของดวงอาทิตย)์ ออกมา (4) วัลลัยลิ อิซา ยัฆชาฮา ตอเวลากลางคื นเมื่อมันปกคลุมแสงสวาง ่ ่ (5) วัสสะมา_อิ วะมา บะนาฮา ตอฟากฟ ้ าและการสร้างมันขึ้นมา ่ (6) วัลอัรฎิ วะมา เฏาะหาฮา ต่อผืนแผ่นดินและการแผ่มัน (ทาให้มันกว้างออกไป) (7) วะนัฟสิว วะมา เสาวาฮา ตอชี ่ วิต (จิตใจ) และการสร้างสรรคม์ ันขึน้ มา (8) ฟะ อัลฮะมะฮา ฟุญูเราะฮา วะตักฺวาฮา ซึ่งพระองค์ได้ดลใจมัน (จิตใจ) ให้ร้จู ักทัง้ ความชัว่ และความดี (9) กฺ็อดอัฟละหะ มัน ซักกาฮา ผูท้ ี่ขดั เกลามันยอมได ร้ ับความสาเร็จ ่ 90 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ‬ ‫َوقَ حد َخ َ‬ ‫اب َمن د هسى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ هَ ح َ ُ ح‬ ‫ت ث ُمود ب ح َطغ َوى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫كذب‬ ‫َ​َ َ َح َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫إحذح ٱۢنبعث أشقىها ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫َ َ َ َُ ح َ ُ ُ ه َ َ​َ ه َ ُ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فقال لهم رسول ٱَّللح ناقة ٱَّللح وسقيها ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫َ َ هُ ُ َ​َ​َُ َ‬ ‫وها فَ َد حم َد َم َعلَ حيه حم َر ُّب ُهم ب َذۢنبهمح‬ ‫فكذبوه فعقر‬ ‫ح حح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ف َس هوى َٰ َها ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ َ​َ ُ ُ ح‬ ‫َوَل َياف عق َبَٰ َها ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬

‫‪91 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(10) วะกฺ็อด คอบะ มัน ดัสสาฮา และผู้ที่ทาให้มันสกปรกยอมขาดทุ น ่ (11) กัซซะบัต ษะมูดุ บิฏ็อฆวาฮา พวกษะมูดไดป้ ฏิเสธศรัทธาโดยเลือกการฝ่าฝื น (ซึ่งเป็ นการตามใจตนในทางที่ผิด) (12) อิซิม บะอฺะษะ อัชกฺอฮา เมื่อไดแ้ ตงตั (เพื่อจัดการกับอูฐ) ่ ง้ คนเลวทรามที่สุดในหมูของพวกเขา ่ (13) ฟะกฺอละ ละฮุม เราะสูลุลลอฮิ นาเกฺาะตัลลอฮิ วะสุกฺยาฮา ซึ่งร่อซูลของ อัลลอฮฺ (นบีฮูด) ได้กล่าวแกพวกเขาว ่ ่า “นี่คืออูฐของ อัลลอฮฺ (จงอยาท ่ า ร้ายมัน) และ (อยาขั ่ ดขวาง) การดื่มน้าของมัน” (14) ฟะกัซซะบูฮุ ฟะอฺะเกฺาะรูฮา ฟะดัมดะมะ อฺะลัยฮิม ร็อบบุฮุม บิซัมบิฮิม ฟะเสาวาฮา แตพวกเขากลั บปฏิเสธนบี และไดฆ้ าอู ่ ่ ฐ ดังนัน้ พระผูอ้ ภิบาลของพวกเขาจึงไดท้ าลายลา้ ง พวกเขาอยางเท ่ ่าเทียมกัน (และถ้วนหนา้ กัน เนื่องจากบาปของพวกเขา) (15) วะลา ยะคอฟุ อฺุกฺบาฮา และพระองคไ์ มไ่ ดก้ ลัวตอ่ ผลที่จะตามมา (ไมไ่ ดก้ ลัววา่ จะมีใครมาแกแ้ คน้ แทนพวกเขา เพราะยอ่ มไมม่ ีใครทาได้)

92 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َه‬

‫ُ َا َُّلْ ح هل‬ ‫ح‬ ‫سورة اللي حل‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ هح َ َ ح َ‬ ‫َٰ‬ ‫وٱَّل حل إحذا يغَش ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ هَ َ َ​َه‬ ‫َٰ‬ ‫وٱنلهارح إحذا َتَل ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ َ َ َ ه َ َ َ ح ُ َٰٓ​َ‬ ‫وما خلق ٱَّلكر وٱۡلنَث ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ه َ حَ ُ َ‬ ‫ك حم ل َش ه َٰ‬ ‫ِت ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫إحن سعي‬ ‫َ َ ه َ ح َ ح َ َٰ َ ه َ‬ ‫َٰ‬ ‫فأما من أعطى وٱتَق ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ َ ه َ ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َٰ‬ ‫وصدق بحٱۡلسِن ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َ َ َُ ُ​ُ ح‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فسني حَّسهۥ ل حليَّسى ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ​َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وأما م َۢن َبحل وٱستغ َٰ‬ ‫ِن ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫ح‬ ‫َ ه‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َٰ‬ ‫َوكذ َب بحٱۡلسِن ﴿ ‪﴾ ٩‬‬

‫‪93 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 92 อัล-ลัยลุ (เวลากลางคืน) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัลลัยลิ อิซา ยัฆชา ขอสาบานต่อเวลากลางคืนเมื่อมันมาปกคลุม (2) วันนะฮาริ อิซา ตะญัลลา ตอเวลากลางวั นเมื่อมันสวาง ่ ่ (3) วะมา เคาะละกฺ็อซ ซะกะเราะ วัลอุนษา และต่อผู้ที่สร้างเพศชายและเพศหญิง (4) อินนะ สะอฺ์ยะกุม ละชัตตา การดาเนินชีวิตของพวกเจา้ นัน้ ยอมแตกต างกั ่ ่ น (5) ฟะอัมมามัน อะอฺฏ์ อ วัตตะกฺอ ผูใ้ ดที่ใช้จาย ่ (ตามทีอ่ ัลลอฮฺสงั่ ) และยาเกรง (ละทิ้งสิ่งที่พระองคห์ ้าม) (6) วะศ็อดดะเกฺาะ บิลหุสนา และมีความสัตย์ (ในการเป็ นมุสลิม) ที่ดีงาม (7) ฟะสะนุยัสสิรุฮู ลิลยุสรอ เราจะให้เขาไดร้ ับความงายดาย อยางง (ในการทากิจการงานตางๆ) ่ ่ ายดาย ่ ่ (8) วะอัมมามัม บะคิละ วัสตัฆนา ส่วนผู้ที่ตระหนี่ และคิดวาตนสามารถอยู ได ่ ่ ้โดยไมต่ อ้ งพึ่งใคร (9) วะกัซซะบะ บิลหุสนา อีกทัง้ ยังปฏิเสธสิ่งที่ดีงาม (สัจธรรม) 94 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ َ َُ ُ​ُ ح‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫فسني حَّسهۥ ل حلعَّسى ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َو َما ُي حغِن َع حن ُه َم ُ ُ‬ ‫اَلۥ إح َذا تَ َر هد َٰٓ‬ ‫ى ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫ح‬ ‫إ ح هن َعلَ حي َنا ل َ حل ُه َد َٰ‬ ‫ى ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫ه َ​َ َ َ​َ َ ح ُ َ‬ ‫َٰ‬ ‫خرة وٱۡلوَل ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫ِإَون نلا لٓأۡل ح‬ ‫َ​َ َ حُ ُ ح َ ٗ َ​َ‬ ‫ه‬ ‫فأنذرتكم نارا تلظ َٰى ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َ َ ح َ َٰ َ ه ح َ ح َ‬ ‫َل يصلىها إحَل ٱۡلشَق ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ه‬ ‫َ ه‬ ‫َ ه‬ ‫ٱَّلحي كذ َب َوت َو َٰ​َل ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫َ َ ُ َ هَُ ح َحَ‬ ‫وسيجنبها ٱۡلتَق ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫ه ُ ح َ َُ َ َ​َ ه‬ ‫َٰ‬ ‫ٱَّلحي يؤ حِت ماَلۥ يَتّك ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬

‫‪95 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(10) ฟะสะนุยัสสิรุฮู ลิลอฺุสรอ เราจะให้เขาได้รับความยากลาบาก อยางง ่ ายดาย ่ (11) วะมา ยุฆนี อฺันฮุ มาลุฮู อิซา ตะร็อดดา ทรัพยส์ ินของเขาจะไมเอื ่ ้อประโยชนอ์ ันใดแกเขา ่ เมื่อเขาเป็ นเถ้าธุลี (ตายไปและตกไป ในไฟนรก) (12) อินนะ อฺะลัยนา ลัลฮุดา แนนอน การชี้นาทางเป็ นหนา้ ที่ของเรา ่ (13) วะอินนะ ละนา ลัลอาคิเราะตะ วัลอูลา และแนนอน ทัง้ โลกหนา้ และโลกนี้ล้วนเป็ นของเรา (อัลลอฮฺ) ่ (14) ฟะอันซัรตุกุม นาร็อน ตะลัซฺซฺอ ดังนัน้ ขา้ ขอเตือนพวกเจา้ ถึงไฟนรกที่ลุกโชน (15) ลายัศลาฮา อิลลัลอัชกฺอ จะไมมี่ ผใู้ ดไดเ้ ขา้ ไปในนัน้ เวน้ แตคนที ่ ่ชวั่ ช้าที่สุด (16) อัลละซี กัซซะบะ วะตะวัลลา คือผู้ที่ปฏิเสธ (สัจธรรม) และผินหลังให้ (จากการทาตามสัจธรรม) (17) วะสะยุญันนะบุฮัล อัตกฺอ สว่ นผูท้ ี่มีความยาเกรงนัน้ จะถูกกันให้ไกลจากมัน (18) อัลละซี ยุอต์ ี มาละฮู ยะตะซักกา คือผู้ที่ใช้จ่ายทรัพยส์ ินของเขาเพื่อขัดเกลาตนเอง (ใช้บริจาค เป็ นต้น)

96 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ​َ َ‬ ‫ح َ ُح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫وما حۡلح ٍد عحندهۥ محن نحعم ٖة َتزى ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ه ح َ َ َ ح َ حَ حَ‬ ‫َٰ‬ ‫إحَل ٱبتحغاء وجهح ربحهح ٱۡللۡع ﴿ ‪﴾ ٢٠‬‬ ‫َ​َ َ حَ َح َ‬ ‫َٰ‬ ‫ولسوف يرَض ﴿ ‪﴾ ٢١‬‬

‫‪97 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(19) วะมา ลิอะหะดิน อฺินดะฮู มิน นิอมฺ์ ะติน ตุจญซ์ า (การใช้จ่ายของเขา) ไมใช ่ ่ เพราะคนหนึ่งคนใดมีหนีบ้ ุญคุณต่อเขาอยู่ (และไมใช ่ ่ เพราะ เขาตอ้ งการการตอบแทนจากใคร) (20) อิลลับ ติฆออะ วัจญฮ์ ิ ร็อบบิฮิล อะอฺล์ า หากแตเพราะเขาต อ้ งการความพอใจจากพระผูอ้ ภิบาลผูส้ ูงสง่ ที่สุดของเขา ่ (21) วะละเสาฟะ ยัรฎอ และ (เมื่อเวลานัน้ มาถึง) เขา (ผูท้ ี่ใช้จายคนนั น้ ) จะพอใจ ่

98 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ْ ُّ‬ ‫َ‬ ‫ُ ا َلض ُّ‬ ‫حَ َٰ‬ ‫ح‬ ‫ورةُ الض‬ ‫س‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ُّ‬ ‫ٱلض َ َٰ‬ ‫ح﴿‪﴾١‬‬ ‫و‬ ‫َ هح َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫وٱَّل حل إحذا سَج ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ ه َ َ َ ُّ َ َ َ َ َ‬ ‫َٰ‬ ‫ما ودعك ربك وما قَل ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ​َ َُ َح‪ ٞ‬ه َ َ حُ َ‬ ‫َٰ‬ ‫خرة خۡي لك محن ٱۡلوَل ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ولٓأۡل ح‬ ‫َ َ َ ح َ ُ ح َ َ ُّ َ‬ ‫ك َف َ ح‬ ‫َت َ َٰٓ‬ ‫َض ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ولسوف يع حطيك رب‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َيدك يتحيما فاو َٰ‬ ‫ى﴿‪﴾٦‬‬ ‫ألم ح‬ ‫َ​َ َ َ َ َ ٗ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ووجدك ضٓاَل فهدى ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ َ َ َ َ َ ٗ َ​َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ووجدك َعئحٗل فأغ َٰ‬ ‫ِن ﴿ ‪﴾ ٨‬‬

‫‪99 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 93 อัฎ-ฎุฮา (เวลากลางวัน) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัฎ ฎุหา ขอสาบานต่อเวลากลางวัน (ช่วงที่ยังมีแสงสว่างอยู่) (2) วัลลัยลิ อิซา สะญา และตอเวลากลางคื นเมื่อมันไดเ้ ขา้ มาปกคลุม ่ (3) มา วัดดะอฺะกะ ร็อบบุกะ วะมา เกฺาะลา พระผู้อภิบาลของเจ้าไมได ่ ้ทอดทิ้งเจ้า และพระองค์ไมได ่ ้โกรธเคืองเจ้า (4) วะลัลอาคิเราะตุ ค็อยรุล ละกะ มินัล อูลา แนนอน สิ่งที่เจา้ จะไดร้ ับในภายหลังยอมดี ่ ่ กวาสิ ่ ่งที่เจา้ ไดร้ ับในตอนแรก (เช่นสิ่งที่ทาน ่ นบีได้รับในโลกหนา้ ยอมดี ่ กว่าสิ่งที่ท่านนบีได้รับในโลกนี้ เป็ นต้น) (5) วะละเสาฟะ ยุอฺ์ฏีกะ ร็อบบุกะ ฟะตัรฎอ และพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ จะมอบให้แกเจ ่ า้ จนเจา้ พอใจ (สิทธิในการให้ชะฟาอะฮฺ ให้การ ช่วยเหลือผูอ้ ่นื เป็ นตน้ ) (6) อะลัม ยะญิดกะ ยะตีมัน ฟะอาวา พระองคไ์ มได ่ พ้ บวาเจ ่ า้ เป็ นเด็กกาพร้า แลว้ ให้ที่พักพิงหรอกหรือ?

(7) วะวะญะดะกะ ฎอ-ลลัน ฟะฮะดา ทัง้ ยังพบวาเจ ่ ้านัน้ หลงทาง (ไมรู่ ้จักสัจธรรม) และไดช้ ี้ทางที่ถูกตอ้ งให้ (แกเจ ่ า้ ) (8) วะวะญะดะกะ อฺาอิลัน ฟะอัฆนา และพบว่าเจ้านัน้ ยากไร้ และได้ให้ความมัง่ คัง่ 100 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ​َه حَ َ َ​َ َح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫فأما ٱَّلتحيم فٗل تقهر ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َ​َه ه َ َ​َ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫وأما ٱلسائحل فٗل تنهر ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ​َه ح َ َ َ َ َ ح‬ ‫وأما بحنحعمةح ربحك فح حدث ﴿ ‪﴾ ١١‬‬

‫‪101 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(9) ฟะอัมมัล ยะตีมะ ฟะลา ตักฺฮัร ดังนัน้ เจ้าจงอย่าได้อธรรมต่อเด็กกาพร้า (10) วะอัมมัส สาอิละ ฟะลา ตันฮัร และจงอยาได ่ ต้ วาดขับไลผู่ เ้ ดือดร้อนที่เขา้ มาขอความช่วยเหลือ (11) วะอัมมา บินิอมฺ์ ะติ ร็อบบิกะ ฟะหัดดิษ และความโปรดปรานของพระผูอ้ ภิบาลที่มตี อเจ ่ า้ นัน้ เจา้ จงกลาว ่ (ราลึก) ถึง (ดว้ ยสานึก ในความเมตตา)

102 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫ه‬ ‫ْ‬ ‫ُ ا َل َُش ه ح حح‬ ‫الَشحح‬ ‫سورة‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ​َح َح َ ح َ َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ألم نَشح لك صدرك ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َو َوض حع َنا َعنك وح حز َر َك ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ه َ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ٱَّلحي أنقض ظهرك ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ َ َ ح‬ ‫َو َرف حع َنا لك ذحك َر َك ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫فَإ هن َم َع حٱل ُع حَّس ي ُ ح ً‬ ‫َّسا ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ه َ َ ح‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫ٗ‬ ‫َّس يَّسا ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫إحن مع ٱلع ح‬ ‫َ َ َ​َ ح َ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫فإحذا فرغت فٱنصب ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ َٰ َ َ َ ح َ‬ ‫ٱرغب ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫ِإَوَل ربحك ف‬

‫‪103 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 94 อัช-ชัรฮุ (การให้ความกระจ่าง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อะลัม นัชเราะห์ ละกะ ศ็อดร็อก เราไมได ่ ้ให้ความกระจ่างแกหั่ วอกของเจ้ากระนัน้ หรือ (โดยให้ศาสนาเป็ นเรื่องงายดาย ่ และให้ท่านนบีเขา้ ใจเรื่องศาสนาอยางถ ่ ่องแท้) (2) วะวะเฎาะอฺ์นา อฺันกะ วิซร็อก อีกทัง้ ยังไดป้ ลดเปลื้องบาปออกไปจากเจ้า (3) อัลละซี อันเกฺาะเฎาะ เซฺาะฮ์ร็อก (บาป) ที่เป็ นสิ่งหนักอึ้งบนหลังของเจา้ (4) วะเราะฟะอฺน์ า ละกะ ซิกร็อก และเราได้ยกเจ้าให้สูงส่ง โดยให้มีการกล่าวถึงเจ้า (เช่น ในการกล่าวชะฮาดะฮฺ ชื่อของ ทานนบี ได้รับการกลาวถึ อัลลอฮฺ เป็ นต้น) ่ ่ ง ตอจากนามของ ่ (5) ฟะอินนะ มะอฺัล อฺุสริ ยุสรอ ในความยากลาบากนัน้ จะมีความงายดาย (ตางๆ) อยูด่ ว้ ยเสมอ ่ ่ (6) อินนะ มะอฺัล อฺุสริ ยุสรอ ไมว่ า่ จะเป็ นความยากลาบากใดจะมีความงา่ ยดาย (ตา่ งๆ) อยูด่ ว้ ยเสมอ (7) ฟะอิซา ฟะร็อฆตะ ฟั นศ็อบ ดังนัน้ เมื่อเสร็จสิ้นจากธุระ (ทางโลก) แล้ว จงทุ่มเททาอิบาดะฮฺ (เพื่อ อัลลอฮฺ) (8) วะอิลา ร็อบบิกะ ฟั รฆอบ และเจา้ จงมุง่ หวังปรารถนา (การตอบรับการงานและคาขอ) จากพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ เพียงผูเ้ ดียว 104 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ْ‬ ‫ني‬ ‫ُ ا َ ُتل ح ح‬ ‫سورة اتل حني‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ب ح حس حم‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َوٱتل َ ه ح ُ‬ ‫ون ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫حني وٱلزيت ح‬ ‫ح‬ ‫َو ُطور حسين ح َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ح‬ ‫َ َ َ ح َ حَ‬ ‫حني ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫وهَٰذا ٱِلَ ح‬ ‫ل ٱۡلم ح‬ ‫َ َ ح َ َ ح َ ح َ َٰ َ َ ح َ َ ح‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ٱۡلنسن حِف أحس حن تقوح ٖ‬ ‫لقد خلقنا ح‬ ‫ُ ه َ َ ح َ َٰ ُ َ ح َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ثم رددنه أسفل سفحلحني ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ه ه َ َ َُ ْ َ َ ُ ْ ه‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫َٰ‬ ‫ت‬ ‫إحَل ٱَّلحين ءامنوا وع حملوا ٱلصلحح ح‬ ‫َ​َُ ح َ ح ٌ َ‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫ون ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫فلهم أجر غۡي ممن ٖ‬ ‫َ​َ ُ َ ُ َ‬ ‫ك َب حع ُ‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ٱل‬ ‫ب‬ ‫د‬ ‫فما يك حذب‬ ‫ح ح‬ ‫َ​َح َ هُ َ ح َ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ك حمني ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫أليس ٱَّلل بحأحك حم ٱلح ح‬

‫‪105 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 95 อัต-ตีน (มะเดื่อ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัตตีนิ วัซซัยตูน ขอสาบานต่อมะเดื่อ และมะกอก (ท่าน อัลกุรตุบีขยายความว่า มะเดื่อ สื่อถึงมัสยิดของ ชาวกะฮฺฟฺ ในขณะที่ท่านกอตาดะฮฺ กับท่านอิบนุซัยดฺขยายความว่ามะกอก สื่อถึงมัสยิด ่ อัลอักศอ–วัลลอฮุอะอฺลัม) (2) วะฏูริ สีนีน ต่อภูเขาฎูรซีนาย (ที่ท่านนบีมูซาไปรับบทบัญญัติจาก อัลลอฮฺ) (3) วะฮาซัล บะละดิล อะมีน และตอเมื ่ องนี้ที่ปลอดภัย (มัสยิด อัลฮะรอม มักกะฮฺ) (4) ละกฺ็อด เคาะลักฺนัล อินสานะ ฟี อะห์สะนิ ตักฺวีม แนนอนยิ ่ง เราได้สร้างให้มนุษยอ์ ยูในรู ่ ่ ปร่างที่งดงามที่สุด (5) ษุมมะ เราะดัดนาฮุ อัสฟะละ สาฟิ ลีน แลว้ เราไดใ้ ห้เขากลับไปสูส่ ภาพที่ต่าตอ้ ยที่สุด (เมื่อแกชรา ่ และเมื่อถูกลงโทษในไฟนรก) (6) อิลลัล ละซีนะ อามะนู วะอฺะมิลุศ ศอลิหาติ ฟะละฮุม อัจญร์ ุน ฆ็อยรุ มัมนูน เวน้ แตผ่ ศู้ รัทธาทีท่ าสิ่งดีงามตา่ งๆ พวกเขาจะไดร้ ับรางวัลเหลือคณานับ (ไมม่ ีที่สิ้นสุด) (7) ฟะมา ยุกัซซิบุกะ บะอฺด์ ุ บิดดีน แล้วสิ่งใดหลังจากนี้อีกเล่า (ภายหลังการมาของสัจธรรม) ทีท่ าให้เจ้า (มนุษย)์ ปฏิเสธ ตอการตอบแทน การคืนชีพ ่ (8) อะลัยสัลลอฮุ บิอะห์กะมิล หากิมีน อัลลอฮฺมิใช่ผู้ตดั สินที่ยุตธิ รรมที่สดุ ในหมูผ่ ู้ยุตธิ รรม หรอกหรือ?

106 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ََْ َ‬ ‫ُ ا َل ُعل َ حق َ‬ ‫سورة العلق‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫حَح ح َ َ ه‬ ‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫ٱقرأ بحٱس حم ربحك ٱَّلحي خلق ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ ح َ َ‬ ‫ٱۡلنسن محن عل ٍق ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫خلق ح‬ ‫ح َ ح َ َ ُّ َ ح َ ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ٱقرأ وربك ٱۡلكرم ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ه‬ ‫ه حَ َ‬ ‫ٱَّلحي َعل َم بحٱلقل حم ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ ه َ ح َ َٰ َ َ َ ح َ ح َ‬ ‫ح‬ ‫ٱۡلنسن ما لم يعلم ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫عل م ح‬ ‫َ ه ه ح َ َٰ َ َ َ ح َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫ٱۡلنسن َّلطَغ ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ّلَك إحن ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫أن رءاه ٱستغ َٰٓ‬ ‫ِن ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ه َ َٰ َ َ‬ ‫ك ُّ‬ ‫ٱلر حج َ َٰٓ‬ ‫َع ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫إحن إحَل رب ح‬ ‫َ​َ​َح َ ه َح َ‬ ‫َٰ‬ ‫أرءيت ٱَّلحي ينَه ﴿ ‪﴾ ٩‬‬

‫‪107 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 96 อัล-อ่าลัก (ก้อนเลือด) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อิกฺเราะอ์ บิสมิ ร็อบบิกัล ละซี เคาะลักฺ จงอ่านด้วยชื่อของพระผู้อภิบาลของเจ้าผู้เป็ นผู้สร้าง (เป็ นที่มาของบทบัญญัติการเริ่ม อ่านอัลกุรอาน ด้วยการกล่าว บิสมิลลาฮฺ) (2) เคาะละกฺ็อล อินสานะ มิน อฺะลักฺ ผูส้ ร้างมนุษยม์ าจากกอ้ นเลือด (3) อิกฺเราะอ์ วะร็อบบุกัล อักร็อม จงอานเถิ ่ ด พระผูอ้ ภิบาลของเจา้ นัน้ คือผูใ้ จบุญ (4) อัลละซี อฺัลละมะ บิล เกฺาะลัม ผู้ที่สอนการใช้ปากกา (5) อฺัลละมัล อินสานะ มาลัม ยะอฺ์ลัม ผูส้ อนมนุษยใ์ นสิ่งที่เขาไมรู่ ้ (6) กัลลา อินนัล อินสานะ ละยัฏฆอ ทวามนุ ่ ษยน์ นั้ ช่างเกินเลยขอบเขต ช่างโอหังยิ่งนัก (7) อัรเราะอาฮุส ตัฆนา ในการที่คิดวา่ ตนนัน้ อยูไ่ ดโ้ ดยไมต่ อ้ งพึ่งใคร (8) อินนะ อิลา ร็อบบิกัร รุจญอ์ ฺา แนนอน (เมื่อถึงเวลา) พวกเขาตอ้ งกลับไปหาพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ ่ (9) อะเราะอัยตัล ละซี ยันฮา จงบอกขา้ ถึงลักษณะของผู้ที่ชอบขัดขวาง (ในที่นี้ หมายถึงอบูจะฮัล) 108 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ه‬ ‫َع حب ًدا إحذا َص َٰٓ‬ ‫َل ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ​َ ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫أرءيت إحن َكن لۡع ٱلهدى ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫َح َ​َ َ هح‬ ‫َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫أو أمر بحٱتلقوى ﴿ ‪﴾ ١٢‬‬ ‫َ‬ ‫َ ه َ َ​َ​َه‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰٓ‬ ‫أرءيت إحن كذب وتوَل ﴿ ‪﴾ ١٣‬‬ ‫َ​َح َ ح َ َ ه ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ألم يعلم بحأن ٱَّلل يرى ﴿ ‪﴾ ١٤‬‬ ‫َه َ ه ح َ َ َ​َ ح َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َۢ‬ ‫اصيةح ﴿ ‪﴾ ١٥‬‬ ‫ّلَك لئحن لم ينتهح لنسفعا بحٱنل ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫اص َي ٖة ك َٰ حذبَ ٍة خا حط َئ ٖة ﴿ ‪﴾ ١٦‬‬ ‫ن ح‬ ‫َح ُ َ‬ ‫فل َي حدع نادحيَ ُهۥ ﴿ ‪﴾ ١٧‬‬ ‫َ َح ُ ه َ‬ ‫ٱلز َبان َحية ﴿ ‪﴾ ١٨‬‬ ‫سندع‬ ‫َ حَ‬ ‫َه َ ُ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َتب۩ ﴿ ‪﴾ ١٩‬‬ ‫ّلَك َل ت حطعه وۤۡدُجۡسٱ وٱق ح‬

‫‪109 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(10) อฺับดัน อิซา ศ็อลลา ่ง (ท่านนบี) จากการละหมาด (เขาขัดขวาง) บาวคนหนึ ่ (11) อะเราะอัยตะ อิน กานะ อฺะลัล ฮุดา จงบอกขา้ ซิวาหากบ าว ่ถูกตอ้ ง ่ ่ (ที่ละหมาด) คนนัน้ อยูบนแนวทางที ่ (12) เอาอะมะเราะ บิตตักฺวา หรือสัง่ ใช้ผคู้ นให้มคี วามยาเกรง (แลว้ ทาไมถึงตอ้ งขัดขวางคนทาดีดว้ ย?)

(13) อะเราะอัยตะ อิน กัซซะบะ วะตะวัลลา จงบอกขา้ ซิวาหากเขา (ผู้ที่ขัดขวางนัน้ ) เป็ นผู้ปฏิเสธและผินหลังให้ (สัจธรรม) ่ (14) อะลัม ยะอฺ์ลัม บิ อันนัล ลอฮะ ยะรอ เขาไมรู่ ้หรือวา่ อัลลอฮฺนนั้ มองเห็น (การขัดขวางของเขา) อยางแน นอน ่ ่ (15) กัลลา ละอิลลัม ยันตะฮิ ละนัสฟะอฺัม บินนาศิยะฮ์ ทวาหากเขายั งไมหยุ งศีรษะของเขา ่ ่ ดยัง้ พฤติกรรมเยี่ยงนัน้ แนนอนเราจะกระชากลากหนั ่ (16) นาศิยะติน กาซิบะติน คอฏิอะฮ์ หนังศีรษะของจอมโกหกที่ประพฤติชวั่ (17) ฟั ลยัดอฺุ นาดิยะฮ์ จงให้เขาเรียกกลุม่ คนของเขา (มาช่วยเหลือเขา) (18) สะนัดอฺุซ ซะบานิยะฮ์ เราจะเรียกมลาอิกะฮฺผทู้ าหนา้ ที่ลงโทษคนชัว่ มา (19) กัลลา ลา ตุฏิอฮฺ์ ุ วัสญุด วักฺตะริบ อยากระนั น้ เลย อยาได ่ ่ เ้ ชื่อฟั งเขา แตจงก ่ ม้ กราบ (ต่อ อัลลอฮฺ) และจงเขา้ ใกลพ้ ระองค์ (ด้วยการงานที่ดีและจริงใจ) ต่อไป 110 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَلْ َقدرْ‬ ‫ُ َ َ‬ ‫ورةُ الق حدر‬ ‫س‬

‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ب ح حس حم‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ه َ َ ح َ َٰ ُ َ ح َ ح َ‬ ‫ح‬ ‫إحنا أنزلنه حِف َّللةح ٱلقدرح ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ َ َ ح َ ُ ح َ‬ ‫ح‬ ‫وما أدرىك ما َّللة ٱلقدرح ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َح َُ حَ ح َ ح ‪ ٞ‬ح َح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َّللة ٱلقدرح خۡي محن أل حف شه ٖر ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ُ َ‬ ‫َ َ ه ُ ح َ َ َٰٓ َ‬ ‫ٱلر ُ‬ ‫ح‬ ‫وح ف َ‬ ‫حيها بإ حذن َ‬ ‫ك ُة َو ُّ‬ ‫ُك أم ٖر ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫حن‬ ‫م‬ ‫م‬ ‫ه‬ ‫ب‬ ‫ر‬ ‫تَنل ٱلملئ ح‬ ‫حح ح حح‬ ‫ح‬ ‫َ حَ‬ ‫َس َل َٰ ٌم ح َ‬ ‫ِه َح ه َٰ‬ ‫ِت َم حطلعح ٱلف حج حر ﴿ ‪﴾ ٥‬‬

‫‪111 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 97 อัล-ก็อดรุ (ค่าคืนแห่งการกาหนด) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อินนา อันซัลนาฮุ ฟี ลัยละติล กฺ็อดร์ แนนอน เราไดป้ ระทาน อัลกุรอาน ลงมาในคืน อัลก็อดรฺ ่ (2) วะมา_ อัดรอกะ มา ลัยละตุล กฺ็อดร์ แลว้ เจา้ รู้หรือไมว่ าคื ่ น อัลก็อดรฺ นัน้ คืออะไร (3) ลัยละตุล กฺ็อดริ ค็อยรุม มิน อัลฟิ ชะฮ์ร์ คืน อัลก็อดรฺ นัน้ ดียงิ่ กวาหนึ ่ ่งพันเดือนเสียอีก (4) ตะนัซซะลุล มะลาอิกะตุ วัรรูหุ ฟี ฮา บิอิซนิ ร็อบบิฮิม มิน กุลลิ อัมร์ ในค่าคืนนัน้ บรรดามลาอิกะฮฺ และ อัลรูฮฺ (ทานจิ นลงมา (ยังผืนแผนดิ ่ บรีล) ตางพากั ่ ่ น) ตามที่พระผูอ้ ภิบาลของพวกเขาอนุญาต เพื่อทาการงานตางๆ ่ (ตามที่ อัลลอฮฺกาหนด ไว)้ (5) สะลามุน ฮิยะ หัตตา มัฏละอฺิล ฟั จญร์ ์ จะมีแตค่ วามสันติในค่าคืนนัน้ ตราบรุ่งอรุณ

112 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ا َ ِْلَين حةَ‬ ‫ُس َ‬ ‫ورةُ حاِلَي َنةح‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َح َ ُ ه َ َ‬ ‫ك َف ُروا ْ م ححن أَ حهل حٱلك َحتَٰب َوٱل ح ُم حَشك حنيَ‬ ‫لم يك حن ٱَّلحين‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ُ َ َ َ ه َٰ َ ح َ ُ ُ ح َ َ ُ‬ ‫منفكحني حِت تأتحيهم ٱِليحنة ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ ُ ‪ َ ٞ‬ه َ ح ُ ْ ُ ُ ٗ ُّ َ ه َ ٗ‬ ‫رسول محن ٱَّللح يتلوا صحفا مطهرة ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ ُ​ُ ‪ٞ َ ٞ‬‬ ‫ب قي ح َمة ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫فحيها كت‬ ‫حين أُوتُوا ْ حٱلك َحتَٰ َ‬ ‫ب إ هَل حم َۢن َب حع حد َما َجا َء حت ُهمُ‬ ‫َو َما َت َف هر َق هٱَّل َ‬ ‫ح‬ ‫حَ َُ‬ ‫ٱِليحنة ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ َ‬ ‫َ َُ​َ َ َُ ُ ْ‬ ‫َ​َ ُ ُ ْ ه َحُ​ُ ْ هَ ُح‬ ‫ُ‬ ‫وما أمحروا إحَل حَّلعبدوا ٱَّلل ُمل ح حصني َل ٱلحين حنفاء وي حقيموا‬ ‫ه َ َٰ َ َ ُ ح ُ ْ ه َ َٰ َ َ َ َٰ َ ُ ح َ‬ ‫حين ٱلقي ح َمةح ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ٱلصلوة ويؤتوا ٱلزكوة ُۚ وذل حك د‬

‫‪113 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 98 อัล-บัยยินะฮฺ (สิ่งที่ชัดเจน) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) ลัม ยะกุนิล ละซีนะ กะฟะรู มิน อะฮ์ลิล กิตาบิ วัลมุชริกนี ะ มุนฟั กกีนะ หัตตา ตะอต์ ิ ยะ ฮุมุล บัยยินะฮ์ บรรดาผูป้ ฏิเสธศรัทธาทัง้ จากชาวคัมภีร์และผูต้ งั้ ภาคีจะไมมี่ ทางหลุดพน้ จากความหลง ผิดของพวกเขา จนกวาพวกเขาจะได ร้ ับสิ่งที่ชัดแจง้ ่ (2) เราะสูลุม มินัล ลอฮิ ยัตลู ศุหุฟัม มุเฏาะฮ์ ฮะเราะฮ์ คือร่อซูลที่มาจาก อัลลอฮฺ (ท่านนบีมุฮัมมัด ขออัลลอฮฺให้พรและความสันติแกท่ ่าน) ที่ อานคั ่ มภีร์อันบริสุทธิ์ (3) ฟี ฮา กุตุบุน กฺ็อยยิมะฮ์ ในคัมภีร์นนั้ มีบัญญัติตางๆ ่ ที่เที่ยงตรง (4) วะมา ตะฟั รเราะกฺ็อล ละซีนะ อูตุลกิตาบะ อิลลา มิม บะอฺด์ ิ มาญาอัตฮุมุล บัยยินะฮ์ และชาวคัมภีร์ไมได งจากที่พวกเขามัน่ ใจในสิ่งที่ชดั แจง้ นี้ ่ แ้ ตกแยกกันเวน้ แตภายหลั ่ (พวกเขาเชื่อวา่ นบีคือคนที่ อัลลอฮฺ สัญญาไวใ้ นคัมภีร์ของพวกเขา แตพ่ วกเขาแตกแยก กันวาจะตามหรื อไมตามดี ) ่ ่ (5) วะมา_อุมิรู อิลลา ลิยะอฺบ์ ุดุลลอฮะ มุคลิศีนะ ละฮุดดีนะ หุนะฟาอะ วะยุกฺีมุศ เศาะลา ตะวะยุอ์ตุซซะกาฮ์^วะซาลิกะ ดีนุล กฺ็อยยิมะฮ์ ทัง้ ที่พวกเขาไมไ่ ดถ้ ูกสัง่ ใช้ให้กระทาการใด (ทัง้ จากคัมภีร์เกา่ ของพวกเขา และอัลกุรอาน) นอกจากทาให้ อัลลอฮฺ รักและพอใจในตัวพวกเขาอยางจริ ่ งใจ เป็ นผู้ ครองตนในแนวทางที่ดีงาม และดารงไว้ซึ่งการละหมาด ทาการบริจาคทาน เช่นนี้คือ ศาสนาที่เที่ยงตรง

114 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫ه ه َ َ َ ُ ْ ح َ ح ح َ َٰ َ ح ُ ح‬ ‫َ َ‬ ‫إحن ٱَّلحين كفروا محن أه حل ٱلكحت ح‬ ‫ب وٱلم ح‬ ‫َشك حني حِف نارح‬ ‫َ َ ه َ َ َٰ َ َ ُ ْ َ َ ُ ح َ ُّ ح‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ۡبيةح ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫جهنم خ حلحين فحيها ُۚ أو َٰٓلئحك هم َش ٱل ح‬ ‫ه ه َ َ َُ ْ َ َ ُ ْ ه‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫َٰ‬ ‫ت‬ ‫إحن ٱَّلحين ءامنوا وع حملوا ٱلصلحح ح‬ ‫َُْ َ ُ ح َ حُ ح‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ۡبيةح ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫أو َٰٓلئحك هم خۡي ٱل ح‬ ‫َ‬ ‫َح‬ ‫َ َ ُ ُ ح َ َ ح َ ه َٰ ُ َ ح َ ح‬ ‫ِتت ح َها حٱۡلنح َهَٰرُ‬ ‫جزاؤهم عحند رب ح حهم جنت عد ٖن َت حري محن‬ ‫َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ٱَّلل َع حن ُه حم َو َر ُضوا ْ َع حن ُۚهُ‬ ‫َض ه ُ‬ ‫حيها أبَ ٗدان هر ح َ‬ ‫خ َٰ حلحين ف‬ ‫َذَٰل َحك ل َحم حن َخ ح َ‬ ‫َش َر هب ُهۥ ﴿ ‪﴾ ٨‬‬

‫‪115 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

(6) อินนัลละซีนะ กะฟะรู มิน อะฮ์ลิล กิตาบิ วัลมุชริกีนะ ฟี นาริ ญะฮันนะมะ คอลิดีนะ ฟี ฮา^ อุลา_อิกะ ฮุม ชัรรุล บะรียย์ ะฮ์ แนนอน บรรดาผูป้ ฏิเสธศรัทธาทัง้ จากชาวคัมภีร์และผูต้ งั้ ภาคีจะไดอ้ ยูในนรก จะฮันนัม ่ ่ พวกเขาเป็ นผูพ้ านักอยูในนั ่ชวั่ ช้าที่สดุ ่ น้ ตลอดกาล พวกเขาคือกลุมชนที ่ (7) อินนัล ละซีนะ อามะนู วะอฺะมิลุศ ศอลิหาติ อุลา_อิกะ ฮุม ค็อยรุล บะรียย์ ะฮ์ แนนอน บรรดาผูศ้ รัทธาทีท่ าสิ่งดีงามตางๆ ่ดีที่สดุ ่ ่ พวกเขาคือกลุมชนที ่ (8) ญะซา_อุฮุม อฺินดะ ร็อบบิฮิม ญันนาตุ อฺัดนิน ตัจญร์ ีมิน ตะห์ตฮิ ัล อันฮารุ คอลิดีนะ ฟี ฮา อะบะดา^เราะฎิยัลลอฮุ อฺันฮุม วะเราะฎู อฺันฮ์^ซาลิกะ ลิมัน เคาะชิยะ ร็อบบะฮ์ ผลตอบแทนของพวกเขา ณ ที่พระผูอ้ ภิบาลของพวกเขา คือสรวงสวรรคห์ ลากหลายอัน สถาพร ณ เบื้องล่างนัน้ มีธารน้าหลากสายไหลผาน ่ พวกเขาเป็ นผูพ้ านักอยูในนั ่ น้ ตลอด กาล อัลลอฮฺพอใจพวกเขา และพวกเขาพอใจพระองค์ นัน่ (คือผลตอบแทน) สาหรับผูท้ ี่ เกรงกลัวพระผู้อภิบาลของเขา

116 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ه َْ َ‬ ‫ُ ا َل ُزل هزلح َ حة َ‬ ‫سورة الزلزلةح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ُح َ ح َ ُ حَ َ‬ ‫َ‬ ‫ت ٱۡلۡرض زحلزالها ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫إحذا زل حزل ح‬ ‫حَ ُ َحَ َ‬ ‫َ​َ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ت ٱۡلۡرض أثقالها ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫وأخرج ح‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ ُ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ٱۡلنسن ما لها ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫وقال ح‬ ‫َحَ َُ ُ َ ح َ َ َ‬ ‫يومئ ح ٖذ ِت حدث أخبارها ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ ه َ ه َ َ ح َ َٰ َ‬ ‫َ‬ ‫بحأن ربك أوَح لها ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ح َ َ ح ُ ُ ه ُ َ ح َ ٗ ُ َ ح ْ َ ح َ َٰ َ‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫يومئ ح ٖذ يصدر ٱنلاس أشتاتا ل حۡيوا أعملهم ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َ َ َح َح حَ َ َه َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ٗ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫فمن يعمل محثقال ذر ٍة خۡيا يرهۥ ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ح حَ َ َ َ ٗ‬ ‫َو َمن َي حع َمل محثقال ذ هرة ٖ َشا يَ َر ُهۥ ﴿ ‪﴾ ٨‬‬

‫‪117 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 99 อัซ-ซัลซ่าละฮฺ (การสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผูเมตตาทุ กสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ้ ทธา

(1) อิซา ซุลซิละติล อัรฎุ ซิลซาละฮา เมื่อแผนดิ ่ นถูกทาให้สนั่ สะเทือนอยางรุ ่ นแรงถึงขีดสุด (ในวันกิยามะฮฺ) (2) วะอัคเราะญะติล อัรฎุ อัษกฺอละฮา และมันไดข้ ับเอาสิ่งตางๆ ่ ที่อยูในมั ่ นออกมา (ทัง้ ซากศพและสินทรัพยต์ างๆ ่ ) (3) วะกฺอลัล อินสานุ มาละฮา ผูค้ น (ที่ถูกขับออกมา) จะพากันกลาวว ่ า่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?!

(4) เยามะอิซิน ตุหัดดิษุ อัคบาเราะฮา ในวันนัน้ แผ่นดินจะบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นบนมัน (เรื่องราวที่เป็ นพยานให้กับ การงานทัง้ หมดของสิ่งที่เกี่ยวขอ้ งกับมัน ทัง้ มนุษยแ์ ละสิ่งตางๆ หรือเลว) ่ ไมว่ าจะดี ่ (5) บิอันนะ ร็อบบะกะ เอาหาละฮา (การเลาเรื ่ ่องราวนี้เป็ นไป) ตามคาสัง่ ของพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ (ซึ่งแผนดิ ่ นจะไมฝ่ ่ าฝื น เด็ดขาด) (6) เยามะอิซี ยัศดุรุน นาสุ อัชตาตัล ลิยุเรอ์า อะอฺ์มาละฮุม ในวันนัน้ มนุษยจ์ ะกระจายออกมาเป็ นกลุมๆ ่ เพื่อดูผลงานของพวกเขา (7) ฟะมัย ยะอฺม์ ัล มิษกฺอละ ซัรเราะติน ค็อยร็อย ยะเราะฮ์ ต่อให้ผู้ใดทาความดีเพียงเท่าธุลี เขาจะได้เห็นมัน (8) วะมัย ยะอฺ์มัล มิษกฺอละ ซัรเราะติน ชัรร็อย ยะเราะฮ์ และตอ่ ให้ใครทาความชัว่ เพียงเทา่ ธุลี เขาก็จะไดเ้ ห็นมัน

118 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ات‬ ‫ُ ا َل ُعا َدحي َ ح‬ ‫ات‬ ‫سورة العادحي ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح َ َٰ َ َٰ َ‬ ‫ٗ‬ ‫ح‬ ‫ت ضبحا ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫وٱلع حدي ح‬ ‫َ ح ُ َ َٰ َ‬ ‫ح‬ ‫ٗ‬ ‫ت قدحا ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫فٱلمورحي ح‬ ‫َ ح‬ ‫ٗ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َٰ‬ ‫ت صبحا ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫فٱلمغحير ح‬ ‫َح‬ ‫َ​َ​َح َ‬ ‫ٗ‬ ‫فأثرن بحهحۦ نقعا ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ‬ ‫َح‬ ‫ف َو َس حط َن بحهحۦ ج ًعا ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ َُ ‪ٞ‬‬ ‫ه ح َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ٱۡلنسن ل حربحهحۦ لكنود ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫إحن ح‬ ‫ه ُ َ َ َٰ َ َٰ َ َ َ ‪ٞ‬‬ ‫ِإَونهۥ لۡع ذل حك لش حهيد ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ۡلب ح َ‬ ‫ٱۡل حۡي ل َ َش حد ٌ‬ ‫ِإَونه ُهۥ ح ُ‬ ‫يد ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫َ​َ​َ َ ح َ ُ َ‬ ‫حُ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫۞أفٗل يعلم إحذا بع حَث ما حِف ٱلقبورح ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َو ُحص َل َما ِف ُّ‬ ‫ٱلص ُدورح ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ه‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َۢ‬ ‫إحن َر هب ُهم ب ح حه حم يَ حو َمئ ح ٖذ ۡلبحۡي ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫‪119 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 100 อัล-อฺาดิยาต (ม้าศึกที่กาลังหอบ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัลอฺาดิยาติ ฎ็อบหา ขอสาบานตอม ุ่ (ในยามสงคราม) ่ า้ ศึกทีห่ อบในขณะทีพ่ งกระโจน (2) ฟั ลมูริยาติ กฺ็อดหา ตอกี ่ บเทา้ (มา้ ) ที่กระแทกกับหิน จนเกิดประกายไฟ (3) ฟั ลมุฆีรอติ ศุบหา ตอม ู่ า้ ศึกในยามเช้า ่ า้ ศึกที่จโจมข (4) ฟะอะษัรนะ บิฮี นักฺอฺา ที่ทาให้เกิดฝุ่นตลบอบอวล (5) ฟะวะสัฏนะ บิฮี ญัมอฺา และไดท้ ะลวงไปยังใจกลางขา้ ศึก (6) อินนัล อินสานะ ลิร็อบบิฮี ละกะนูด แนนอน มนุษยน์ นั้ ช่างเป็ นผูด้ ้อื ดึง (เนรคุณ) ตอพระผู อ้ ภิบาลของเขายิ่ง ่ ่ (7) วะอินนะฮู อฺะลา ซาลิกะ ละชะฮีด และเขาจะตอ้ งเป็ นพยานในเรื่องนี้อยางแน นอน ่ ่ (8) วะอินนะฮู ลิหุบบิล ค็อยริ ละชะดีด แนนอน เขานัน้ ช่างลุ่มหลงคลัง่ ไคล้ในทรัพยส์ มบัติ ่ (9) อะฟะลา ยะอฺ์ละมุ อิซา บุอ์ฺษิเราะ มาฟิ ลกฺุบูร เขาไมร่ ้หู รือวา่ เมื่อผูท้ ี่อยูใ่ นหลุมฝั งศพถูกคืนชีพขึ้นมา (10) วะหุศศิละ มา ฟิ ศ ศุดูร และสิ่ง (ที่ถูกปิ ดบัง) ในอกไดถ้ ูกตีแผอ่ อกมา (11) อินนะ ร็อบบะฮุม บิฮิม เยามะอิซิล ละเคาะบีร แนนอน ในวันนัน้ พระผูอ้ ภิบาลของพวกเขายอมรู ่ ่ ด้ ีถงึ ตัวตนที่แทจ้ ริงของพวกเขา 120 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَلْ َقارعةحَ‬ ‫ورةُ َ ح‬ ‫ُس َ‬ ‫القار َعةح‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫حَ َ ُ‬ ‫ٱلقارحعة ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ حَ َ ُ‬ ‫ما ٱلقارحعة ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ َ ح َ َ ُ‬ ‫وما أدرىك ما ٱلقارحعة ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َحَ َ ُ ُ ه ُ َ حَ‬ ‫حَحُ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫وث ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ث‬ ‫ب‬ ‫م‬ ‫ٱل‬ ‫اش‬ ‫ر‬ ‫ف‬ ‫يوم يكون ٱنلاس كٱل‬ ‫ح‬ ‫َ​َ ُ ُ ح َ ُ َ ح ح حَ ُ‬ ‫ٱۡلبال كٱلعحه حن ٱلمنف ح‬ ‫وش ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫وتكون ح‬ ‫َ​َه َ َُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫فأما من ثقلت موَٰزحينهۥ ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫اض َيةٖ ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ف ُه َو حِف عحيشةٖ هر ح‬ ‫َ​َ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ه‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫وأما من خفت موَٰزحينهۥ ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫َ ُ ُّ ُ َ َ ‪ٞ‬‬ ‫فأمهۥ هاوحية ﴿ ‪﴾ ٩‬‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وما أدرىك ما هحيه ﴿ ‪﴾ ١٠‬‬ ‫نَ ٌ‬ ‫ار َحام َحيُۢة ﴿ ‪﴾ ١١‬‬ ‫‪121 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 101 อัล-กอริอะฮฺ (วันที่น่าสะพรึงกลัว) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อัลกฺอริอฺะฮ์ อัลกอริอะฮฺ (วันทีน่ าสะพรึ งกลัว) ่ (2) มัล กฺอริอฺะฮ์ อัลกอริอะฮฺ คืออะไร?

(3) วะมา_อัดรอกะ มัล กฺอริอฺะฮ์ แล้วเจ้ารู้หรือไมว่ ่า อัลกอริอะฮฺ คืออะไร?

(4) เยามะยะกูนุน นาสุ กัล ฟะรอชิล มับษูษ วันที่มนุษยจ์ ะเป็ นเช่นแมลงเมาที ่ ่บินวอน ่ (กระจัดกระจายสับสนอลหมาน) ่ (5) วะตะกูนุล ญิบาลุ กัล อฺิฮ์นิล มันฟูช และหมูขุ่ นเขาตางเป็ ุ อน ่ นเช่นขนสัตวท์ ี่ฟ้ งว ่ (6) ฟะอัมมา มัน ษะกฺุลัต มะวาซีนุฮ์ สาหรับผูท้ ี่ตาชัง่ ของเขาหนัก (7) ฟะฮุวะ ฟี อฺีชะติร รอฎิยะฮ์ เขาจะมีชีวิตที่ผาสุข (8) วะอัมมา มัน ค็อฟฟั ต มะวาซีนุฮ์ สว่ นผูท้ ี่ตาชัง่ ของเขาเบา (9) ฟะอุมมุฮู ฮาวิยะฮ์ ที่พานักของเขาคือ ฮาวิยะฮฺ (หุบเหวลึก) (10) วะมา_อัดรอกะ มาฮิยะฮ์ แลว้ เจา้ รู้หรือไมว่ า่ มัน (ฮาวิยะฮฺ) คืออะไร?

(11) นารุน หามิยะฮ์ มันคือไฟนรกที่ร้อนแรง (เกินจินตนาการ) 122 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ ه َ ُ‬ ‫ر‬ ‫ُ اَ ُتل‬ ‫َكث َ ح ُ‬ ‫ه‬ ‫سورة اتلَكثر‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح َ َٰ ُ ُ ه َ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ألهىكم ٱتلَكثر ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ ه َٰ ُ ح ُ ُ ح َ َ‬ ‫َ‬ ‫حِت زرتم ٱلمقابحر ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َه َ ح َ َ ح َ ُ َ‬ ‫ّلَك سوف تعلمون ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ُ َه‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫ث هم ّلَك َس حوف ت حعل ُمون ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َه َح َ ح َ ُ َ ح َ ح‬ ‫َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ّلَك لو تعلمون عحلم ٱَّلقح ح‬ ‫َ​َ​َُ ه ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫حيم ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫لَتون ٱۡل ح‬ ‫ُ ه َ​َ​َُهَ َحَ ح‬ ‫َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫ثم لَتونها عني ٱَّلقح ح‬ ‫ُه َُ ح‬ ‫سلُ هن يَ حو َمئذ َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫يم ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫ع‬ ‫ٱنل‬ ‫ن‬ ‫ع‬ ‫ثم لت‬ ‫حٍ ح ح ح‬

‫‪123 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 102 อัต-ต่ากาษุร (การอวดอ้างความมั่งคั่ง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผูเมตตาทุ กสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ้ ทธา

(1) อัลฮากุมุต ตะกาษุร การอวดอา้ งความมัง่ คัง่ (ของทรัพยส์ ินลูกหลาน และจานวนพลพรรค) ทาให้พวกเจา้ เผอเรอหลงลืม (2) หัตตา ซุรตุมุล มะกฺอบิร จนเมื่อพวกเจ้าได้เยือนหลุมศพ (จนเมื่อความตายได้มาหาพวกเจ้า) (3) กัลลา เสาฟะ ตะอฺ์ละมูน เปลาเลย พวกเจ้าจะไดร้ ู้ ่ (4) ษุมมะ กัลลา เสาฟะ ตะอฺล์ ะมูน แล้วเปล่าเลย พวกเจ้าจะได้ร้แู น่ (5) กัลลา เลาตะอฺ์ละมูนะ อฺิลมัล ยะกฺีน เปลา่ เลย หากพวกเจา้ รู้จริง (รู้ชัดอยา่ งปราศจากขอ้ สงสัย) (6) ละตะเราะวุนนัล ญะหีม พวกเจ้าจะเห็นไฟนรกที่ลุกโชนอยา่ งแนน่ อน (7) ษุมมะ ละตะเราะวุนนะฮา อฺัยนัล ยะกฺีน และในภายหลังพวกเจา้ จะไดเ้ ห็นมัน (ไฟนรกนัน้ ) กับตาอยา่ งชัดเจน (หมดทางสงสัย) (8) ษุมมะ ละตุสอะลุนนะ เยามะอิซิน อฺะนิน นะอฺีม แล้วในวันนัน้ (ภายหลังจากที่พวกเจ้าได้เห็นไฟนรกแล้ว) พวกเจ้าจะถูกถามถึงความ โปรดปรานตางๆ ่ (ที่พวกเจ้าได้รับจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า)

124 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ص‬ ‫ُ ا َل ُع‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫سورة العص‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ص﴿‪﴾١‬‬ ‫وٱلع ح‬ ‫ه ح َ َٰ َ َ ُ‬ ‫ح‬ ‫َّس ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫إحن ح‬ ‫ٱۡلنسن ل حِف خ ٍ‬ ‫َ​َ​َ َ حْ ح‬ ‫ه ه َ َ َُ ْ َ َ ُ ْ ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫َٰ‬ ‫ت وتواصوا بحٱۡل حق‬ ‫إحَل ٱَّلحين ءامنوا وع حملوا ٱلصلحح ح‬ ‫ٱلص ح‬ ‫اص حوا ْ ب ه‬ ‫َوتَ َو َ‬ ‫ۡب ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ح‬ ‫ح‬

‫‪125 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 103 อัล-อัศรุ (กาลเวลา) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัลอฺัศร์ ขอสาบานตอกาลเวลา (ยามเย็น) ่ (2) อินนัล อินสานะ ละฟี คุสร์ แนนอน มนุษยน์ นั้ ขาดทุน ่ (3) อิลลัลละซีนะ อามะนู วะอฺะมิลุศ ศอลิหาติ วะตะวาเศอา์ บิล หักฺกฺิ วะตะวาเศอา์ บิศ ศ็อบร์ เวน้ แตบรรดาผู ศ้ รัทธาที่ทาสิ่งดีงามตางๆ ่ ่ และคอยสัง่ เสียกันในสิ่งที่ถูกตอ้ ง และคอยสัง่ เสียกันให้มีความอดทน

126 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَل ْ ُه َمزة حَ‬ ‫ورةُ ُ‬ ‫ُس َ‬ ‫اله َم َزة ح‬

‫ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ٱل هر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ ح ‪ُّ َ َ ُ ُ ٞ‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫حك همزة ٖ لمز ٍة ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ويل ل ح‬ ‫ه‬ ‫َ​َ​َ َ ٗ َ َ ه َ‬ ‫ُ‬ ‫ٱَّلحي جع ماَل وعددهۥ ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َح َ ُ َ ه َ َُ َ ح َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُيسب أن ماَلۥ أخلهۥ ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ح‬ ‫َه َُ َ َ ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ۢنبذن حِف ٱۡلطمةح ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ّلَك ن َّل‬ ‫َ َ َ ح َ َٰ َ َ ح ُ َ َ ُ‬ ‫وما أدرىك ما ٱۡلطمة ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ُ ه حُ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫نار ٱَّللح ٱلموقدة ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫ه َه ُ َ​َ حَح‬ ‫َ‬ ‫ٱل حِت تطلحع لۡع ٱۡلفحدة ح ﴿ ‪﴾ ٧‬‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫ح‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫إحن َها َعل حي حهم ُّمؤ َص َدة ﴿ ‪﴾ ٨‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫حِف ع َم ٖد ُّم َم هددة ِۢ ﴿ ‪﴾ ٩‬‬

‫‪127 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 104 อัล-ฮุม่าซะฮฺ (ผู้ที่ชอบใส่ร้าย) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) วัยลุล ลิกุลลิ ฮุมะซะติล ลุมะซะฮ์ ความหายนะจะมีแกผู่ ท้ ชี่ อบใสร่ ้าย และทาลายผูอ้ ่นื (ทัง้ ตอหน ่ า้ และลับหลัง) (2) อัลละซี ญะมะอฺะ มาเลา วะอฺัดดะดะฮ์ ผูท้ ี่สะสมทรัพยส์ ิน และหมัน่ นับมันอยูเสมอ (ตระหนี่ถี่เหนียว) ่ (3) ยะห์สะบุ อันนะ มาละฮู อัคละดะฮ์ เขาคิดวาทรั นอน ่ พยส์ ินของเขาจะทาให้เขาอยูได ่ ้ตลอดไปอยางแน ่ ่ (4) กัลลา^ละยุมบะซันนะ ฟิ ลหุเฏาะมะฮ์ เปลาเลย แนนอน เขาจะถูกโยนลงไปในไฟนรก อัลฮุเฏามะฮฺ (ไฟทาลายลา้ งที่ทาให้ทุก ่ ่ อยางแหลกลาญ) ่ (5) วะมา_อัดรอกะ มัลหุเฏาะมะฮ์ แลว้ เจา้ รู้หรือไมว่ า่ อัลฮุเฏาะมะฮฺ นัน้ คืออะไร?

(6) นารุลลอฮิล มูเกฺาะดะฮ์ คือไฟของอัลลอฮฺ ทีถ่ กู จุดให้ลุกโชน (มาเป็ นเวลานานแสนนาน) (7) อัลละตี ตัฏเฏาะลิอฺุ อฺะลัล อัฟอิดะฮ์ ซึ่งมันจะแผดเผาลุกไหม้ (ทุกสว่ นของเขาจน) ไปถึงหัวใจ (และเมื่อนัน้ ร่างกายจะถูกสร้าง ขึ้นใหมเพื ่ ่อรับความทรมานตอไป) ่ (8) อินนะฮา อฺะลัยฮิม มุอเ์ ศาะดะฮ์ แนน่ อน มันจะถาโถมปกคลุมพวกเขาเป็ นชัน้ เป็ นชัน้ อยา่ งมิดชิด (ทุกกระเบียดนิ้ว) (9) ฟี อฺะมะดิม มุมัดดะดะฮ์ ในลักษณะของเสาชะลูดที่มาจากเพลิงนรก 128 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ ا َل ُفحي حل‬ ‫سورة الفحيل‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ َ ح َ َ َ ح َ َ َ َ َ ُّ َ َ ح َ َٰ ح‬ ‫يل ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ألم تر كيف فعل ربك بحأصح ح‬ ‫ب ٱلفح ح‬ ‫َ​َح َحَح َح َ ُ ح َ ح‬ ‫يل ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ألم َيعل كيدهم حِف تضل ح ٖ‬ ‫َ​َح َ َ َ َح ح َ حً َ​َ َ‬ ‫وأرسل علي حهم طۡيا أبابحيل ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ِب َ‬ ‫ج َ‬ ‫تَ ح‬ ‫يل ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ج‬ ‫س‬ ‫حن‬ ‫م‬ ‫ة‬ ‫ار‬ ‫م‬ ‫ه‬ ‫حي‬ ‫م‬ ‫ر‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ٖ‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ح‬ ‫ٖ‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫هح ُ‬ ‫ج َعل ُه حم ك َع حص ٖف مأكو ِۢل ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ف‬

‫‪129 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 105 อัล-ฟีล (ช้าง) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อะลัม ตะเราะ กัยฟะ ฟะอฺะละ ร็อบบุกะ บิอัศหาบิลฟี ล จงพิจารณาดูว่าพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ จัดการกับกลุมคนที ม่ ากับช้างอยางไร (กองทัพ ่ ่ กษัตริยอ์ ับรอฮะฮฺที่ยกทัพมาเพื่อทาลายกะอฺบะฮฺ) (2) อะลัม ยัจญอ์ ฺัล กัยดะฮุม ฟี ตัฎลีล พระองคไ์ มได ่ ท้ าให้แผนการณข์ องพวกเขาลม้ เหลวหรอกหรือ?

(3) วะอัรสะละ อฺะลัยฮิม ฏ็อยร็อน อะบาบีล พระองคไ์ ดส้ ง่ นกเป็ นฝูงๆ มาเหนือพวกเขา (4) ตัรมีฮิม บิหญ ิ าเราะติม มินสิจญญ ์ ีล หมูนกนั ่ น้ ไดป้ าพวกเขาดว้ ยหินทีม่ าจากดินทีถ่ ูกเผา (5) ฟะญะอฺะละฮุม กะอฺัศฟิ ม มะอก์ ูล แลว้ พระองคไ์ ดท้ าให้พวกเขาเป็ นเช่นใบไมท้ ี่ถกู บดเคี้ยวแลว้ ถูกขับถ่ายออกมา

130 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َُْ‬ ‫ش‬ ‫ُ َقري ُ ٍ ح‬ ‫ورةُ ق َريش‬ ‫س‬ ‫ٍ‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ‬ ‫ُ ح‬ ‫ح حۡليل َٰ حف ق َري ٍش ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َٰ ح ح َ َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ٱلشتاءح وٱلصي حف ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫إحۦلفح حهم رححلة ح‬ ‫َحَحُ ُ ْ َ ه َ َ ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ت﴿‪﴾٣‬‬ ‫فليعبدوا رب هَٰذا ٱِلي ح‬ ‫ه َ‬ ‫ُ وعٖ َ َ َ َ ُ ح َ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫ف﴿‪﴾٤‬‬ ‫ٱَّلحي أطعمهم محن ج وءامنهم محن خو ِۢ‬

‫‪131 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 106 กุร็อยชฺ (ชาวกุร็อยช์) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) ลิอีลาฟิ กฺุร็อยช์ เพื่อให้ความสงบสุขแกชาวกุ ร็อยชฺ (ทานอิ ่ ่ บนุกะษีรอธิบายวาซู ่ เราะฮฺนี้มีความหมาย ต่อเนื่องจากซูเราะฮฺกอนหน า้ นี้คือซูเราะฮฺ อัลฟี ล-วัลลอฮุอะอฺลัม) ่ (2) อีลาฟิ ฮิม ริห์ละตัชชิตา_อิ วัศศ็อยฟ์ อีกทัง้ ยังความสงบสุขที่ให้แกพวกเขาในการเดิ นทางช่วงฤดูหนาวและช่วงฤดูร้อน (ใน ่ ฤดูหนาวชาวกุรอยชฺจะเดินทางไปคา้ ขายที่เมืองเยเมน สว่ นฤดูร้อนจะไปคา้ ขายที่เมือง ชาม ซึ่งชาวเมืองท้องถิ่นแต่ละที่จะให้เกียรติพวกเขามาก เนื่องจากนับถือว่าพวกเขาเป็ น คนจากแผนดิ ่ นต้องห้าม) (3) ฟั ลยะอฺ์บุดู ร็อบบะ ฮาซัลบัยต์ ดังนัน้ จงเคารพภักดีตอพระผู อ้ ภิบาลบา้ นหลังนี้ (อัลกะอฺบะฮฺ) เถิด (ทาให้พระองคร์ ัก ่ พระองค์พอใจ) (4) อัลละซี อัฏอฺะมะฮุม มินญูอฺิว วะอามะนะฮุม มินเคอา์ ฟ์ พระองคค์ ือผูใ้ ห้อาหารแกพ่ วกเขาให้พน้ จากความหิวโหย และให้ความปลอดภัยแกพ่ วก เขาให้รอดพน้ จากความหวาดกลัว

132 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫اعو ُ حن‬ ‫ُ ا َل ُم‬ ‫َ‬ ‫سورة الماعون‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ​َ​َح َ ه‬ ‫ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫أرءيت ٱَّلحي يك حذب بحٱل ح‬ ‫َ​َ َ ه‬ ‫َ ُ ُّ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫فذَٰل حك ٱَّلحي يدع ٱَّلتحيم ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ َ ُ ُّ َ َ َٰ َ َ ح‬ ‫ح‬ ‫وَل ُيض لۡع طع ح‬ ‫حني ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ام ٱل حمسك ح‬ ‫فَ َو حي ‪ٞ‬ل ل ححل ُم َصل ح َ‬ ‫ني ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ه َ ُ ح َ َ َ ح َ ُ َ‬ ‫ٱَّلحين هم عن صٗلت ح حهم ساهون ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ه َ ُ ح َُ ُ َ‬ ‫ٱَّلحين هم يراءون ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫َ​َحَُ َ حَ ُ َ‬ ‫ويمنعون ٱلماعون ﴿ ‪﴾ ٧‬‬

‫‪133 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 107 อัล-มาอูน (ของใช้ทั่วไป) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อะเราะอัยตัล ละซี ยุกัซซิบุ บิดดีน จงบอกขา้ ถึงลักษณะของผูป้ ฏิเสธวันแห่งการไตสวนตอบแทน ่ (2) ฟะซาลิกัล ละซี ยะดุออฺ์ ฺุล ยะตีม เขาคือคน (ใจร้าย) ที่อธรรมเด็กกาพร้า (3) วะลา ยะหุฎฎุ อฺะลา เฏาะอฺามิล มิสกีน และยังไมสนั ผู่ ข้ ัดสน ่ บสนุนให้แจกจายอาหารแก ่ (4) ฟะวัยลุล ลิลมุศ็อลลีน และความหายนะจะเกิดแกบรรดาผู ล้ ะหมาด ่ (5) อัลละซีนะฮุม อฺัน เศาะลาติฮิม สาฮูน ผูท้ ี่ไมให ตามรูปแบบที่ ่ ้ความสาคัญกับการละหมาดของพวกเขา (ไมละหมาดตามเวลา ่ ควรจะเป็ น หรือไมละหมาดเลย) ่ (6) อัลละซีนะฮุม ยุรออูน ผูท้ ี่ทาเพื่ออวดอา้ งให้คนอื่นเห็น (7) วะยัมนะอฺูนัล มาอฺูน อีกทัง้ ยังไมยอมให ้ยืมของใช้ทวั่ ไป (เช่นถ้วยโถโอชาม หรือสิ่งของที่ไมเสี ่ ่ ยหายอะไร หากให้ยืมไป)

134 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ َ َْ‬ ‫ُ ا َل ُكو َث حر َ‬ ‫سورة الكوثر‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ه َ ح َ ح َ َٰ َ ح َ ح َ‬ ‫َ‬ ‫إحنا أعطينك ٱلكوثر ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ َ َ َ ح‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫فص حل ل حربحك وٱۡنر ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ه َ َ َ ُ َ ح َحَ‬ ‫ُ‬ ‫إحن شان حئك هو ٱۡلبَت ﴿ ‪﴾ ٣‬‬

‫‪135 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 108 อัล-เกาซัร (ความดีงามมากมาย) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อินนา_อะอฺ์ฏ็อยนากัลเกาษัร แนนอน เราไดม้ อบความดีงามมากมายให้แกเจ ่ ่ า้ (ครอบคลุมสิง่ ดีงามตางๆ ่ ในโลกนี้ สิ่งดีงามต่างๆ ในโลกหนา้ รวมถึงบอน้ า้ สวรรค์ และบึงน้าในสวรรค์) ่ ากอนเข ่ (2) ฟะศ็อลลิ ลิร็อบบิกะ วันหัร ดังนัน้ จงละหมาด และจงเชือดสัตวพ์ ลี เพื่อพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ (3) อินนะชานิอะกะ ฮุวัล อับตัร ผู้ที่ถูกทอดทิ้งอยางแท ้จริงคือศัตรูของเจ้า (ไมใช ่ ่ ่ เจ้า)

หมายเหตุ เนื่องจากผูป้ ฏิเสธศรัทธาในยุคนัน้ ไดเ้ ยาะเยย้ ถากถาง ทานนบี ว่าทานนั ่ ่ น้ โดนอัลลอฮฺทอดทิ้ง เพราะพระองคไ์ ดใ้ ห้ลูกชายทัง้ 3 คนของทาน ่ เสียชีวิตตัง้ แต่ แบเบาะ ซึง่ อาหรับถือว่าคนที่ไมมี่ ลูกชายเป็ นคนที่ไร้ทายาทที่ถูกทอดทิ้ง ดังนัน้ อัลลอฮฺ จึงไดป้ ระทานบทนี้มา เพื่อยืนยันวาท ไมใช ่ านนบี ่ ่ ่ ผูท้ ถ่ี ูกพระเจา้ ทอดทิ้ง แตเป็ ่ นศัตรูของ พระเจา้ ตางหากที ่จะถูกพระองคท์ อดทิ้ง - วัลลอฮุอะอฺลัม ่

136 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَلْ َ​َكف حريْنَ‬ ‫ُ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ورةُ الَك حف ُحرون‬ ‫س‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ُ ح َ َٰٓ َ ُّ َ ح َ َٰ ُ َ‬ ‫قل يأيها ٱلكفحرون ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫َ َ حُ​ُ َ َحُ​ُ َ‬ ‫َل أعبد ما تعبدون ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ َ ُ ح َ َٰ ُ َ َ َ ح‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫وَل أنتم عبحدون ما أعبد ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ َ َ َ ۠ َ ‪ ٞ‬ه َ َ ُّ‬ ‫ح‬ ‫وَل أنا َعبحد ما عبدتم ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫َ َ َ ُ ح َ َٰ ُ َ َ َ ح‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫وَل أنتم عبحدون ما أعبد ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ُ ح ُ ُ‬ ‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫حين ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫لكم دحينكم و حَل د ح‬

‫‪137 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 109 อัล-กาฟิรูน (ผู้ปฏิเสธศรัทธาทั้งหลาย) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผูเมตตาทุ กสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ้ ทธา

(1) กฺุล ยาอัยยุฮัล กาฟิ รูน เจา้ (มุฮัมมัด) จงกลาวว คือคาสัง่ ที่มี ่ า่ “ผูป้ ฏิเสธศรัทธาทัง้ หลาย” (คาสัง่ ที่มีตอท ่ านนบี ่ ตอผู ่ ศ้ รัทธา) (2) ลา_อะอฺบ์ ุดุ มาตะอฺบ์ ุดูน “ฉันจะไมเคารพภั กดีต่อสิ่งที่พวกคุณเคารพภักดี” ่ (3) วะลา_อันตุม อฺาบิดูนะ มาอะอฺ์บุด “และพวกคุณตางไม ่ ได ่ เ้ คารพภักดีตอผู ่ ท้ ี่ฉันเคารพภักดี” (4) วะลา_อะนะ อฺาบิดุม มา อฺะบัตตุม “และฉันไมได ่ ้เคารพภักดีต่อสิ่งที่พวกคุณเคารพภักดี” (5) วะลา_อันตุม อฺาบิดูนะ มา_อะอฺ์บุด “และพวกคุณตา่ งไมไ่ ดเ้ คารพภักดีตอ่ ผูท้ ี่ฉันเคารพภักดี” (6) ละกุม ดีนุกุม วะลิยะ ดีน “พวกคุณมีศาสนาของพวกคุณ และฉันมีศาสนาของฉัน”

138 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ه‬ ‫ص‬ ‫ُ ا َ ُنل ه ح‬ ‫ح‬ ‫سورة انلص‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َ َ َ َ ح ُ ه َ حَ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫إحذا جاء نص ٱَّللح وٱلفتح ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫ه َح‬ ‫َ َ​َح َ ه َ َ ح ُ ُ َ‬ ‫ٗ‬ ‫َ‬ ‫حين ٱَّللح أفواجا ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫ورأيت ٱنلاس يدخلون حِف د ح‬ ‫َ َ ح َح َ َ َ ح َح حُ هُ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َۢ‬ ‫فسبحح حِبم حد ربحك وٱستغفحرهُۚ إحنهۥ َكن توابا ﴿ ‪﴾ ٣‬‬

‫‪139 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 110 อัน-นัศรุ (ความช่วยเหลือ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) อิซา ญา_อะ นัศรุลลอฮิ วัลฟั ตห์ เมื่อความช่วยเหลือของ อัลลอฮฺ มาถึง ซึ่งรวมถึงการพิชิต (มักกะฮฺ) (2) วะเราะอัยตัน นาสะ ยัดคุลูนะ ฟี ดีนิลลาฮิ อัฟวาญา เมื่อเจา้ ไดเ้ ห็นผูค้ นทยอยเขา้ รับศาสนาของอัลลอฮฺ เป็ นกลุมๆ ่ (3) ฟะสับบิห์ บิหัมดิ ร็อบบิกะ วัสตัฆฟิ รฮ์^อินนะฮู กานะ เตาวาบา ดังนัน้ จงแซ่ซ้องสดุดีดว้ ยการสรรเสริญพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ และจงขออภัยตอพระองค ์ ่ เถิด แนนอนยิ ่ง พระองค์คือผู้รับการกลับเนื้อกลับตัว ่

140 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫س حَد‬ ‫ُ ا َل ُم‬ ‫َ‬ ‫سورة المس حد‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫َه ح َ َ َ َ​َ َ َ‬ ‫ه‬ ‫ب وتب ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫تبت يدا أ حِب له ٖ‬ ‫َ َ ح َ َ ح ُ َ ُ​ُ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ما أغ َٰ‬ ‫ِن عنه ماَلۥ وما كسب ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َ َ ح َ َ ٗ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫سيص َٰ‬ ‫ب﴿‪﴾٣‬‬ ‫َل نارا ذات له ٖ‬ ‫َ ح َ​َُ​ُ َه َ​َ ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ب﴿‪﴾٤‬‬ ‫وٱمرأتهۥ َحالة ٱۡلط ح‬ ‫‪ٞ‬‬ ‫َ‬ ‫جي حدها َح حبل محن هم َسدِۢ ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫حِف ح‬

‫‪141 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 111 อัล-ม่าซัด (ใยอินทผลัม) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) ตับบัต ยะดา อะบี ละฮะบิว วะตับบ์ มือทัง้ สองของอะบูละฮับไดพ้ บกับความหายนะแลว้ เฉกเช่นตัวเขาเอง (2) มา อัฆนา อฺันฮุ มาลุฮู วะมา กะสับ ทรัพยส์ ินและสิ่งที่เขาไดข้ วนขวายเอาไวไ้ มได ่ ช้ ่ วยอะไรเขาเลย (3) สะยัศลา นาร็อน ซาตะ ละฮับ เขาจะถูกเผาไหมใ้ นนรกทีม่ ีเปลวไฟลุกโชน (4) วัมเราะอะตุฮู หัมมาละตัล หะฏ็อบ ทัง้ ภรรยาของเขา โดยนางจะเป็ นผูข้ นฟื น (เพื่อนาไปเพิ่มความร้อนแรงของการลงโทษ) (5) ฟี ญีดิฮา หับลุม มิมมะสัด ที่คอของนางมีเชือกที่ทามาจากใยอินทผลัม

142 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َْ ْ َ‬ ‫ٗل َ حص‬ ‫ُ ا َ ُۡلخ ح‬ ‫سورة اۡلخٗل حص‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ُح ُ هُ َ‬ ‫َ‬ ‫ٌ‬ ‫قل ه َو ٱَّلل أحد ﴿ ‪﴾ ١‬‬

‫ٱَّلل ه‬ ‫هُ‬ ‫ٱلص َم ُد ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َح َ ح َ​َح ُ َ‬ ‫ح‬ ‫لم ي حل ولم يول ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫َ َح َ ُ هُ ُ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َۢ‬ ‫ولم يكن َلۥ كف ًوا أحد ﴿ ‪﴾ ٤‬‬

‫‪143 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 112 อัล-อิคลาศ (ความจริงใจ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) กฺุล ฮุวัลลอฮุ อะหัด เจา้ (มุฮัมมัด) จงกลาวว ่ า่ “พระองคค์ ือ อัลลอฮฺ ผูม้ ีเพียงองคเ์ ดียว” (คาสัง่ ทีม่ ีตอท ่ านนบี ่ คือคาสัง่ ที่มีต่อผู้ศรัทธา) (2) อัลลอฮุศ เศาะมัด “อัลลอฮฺผเู้ ป็ นทีพ่ ึ่ง” (3) ลัม ยะลิด วะลัม ยูลัด “พระองค์ไมให ่ ้กาเนิด และไมถู่ กให้กาเนิด” (4) วะลัม ยะกุล ละฮู กุฟุวัน อะหัด “และจะไมมี่ ผใู้ ดเสมอเหมือนพระองค์ (เด็ดขาด)”

144 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫اَلْ َفلَق َُ‬ ‫ُ َ َ‬ ‫ورةُ الفلق‬ ‫س‬ ‫ح‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ُح َ ُ ُ َ حَ َ‬ ‫ب ٱلفل حق ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫قل أعوذ بحر ح‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َش ما خلق ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫محن ح‬ ‫َ َ‬ ‫َ َ​َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َش َغ حس ٍق إحذا وقب ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫حن‬ ‫م‬ ‫و‬ ‫ح‬ ‫ح َ‬ ‫َ‬ ‫ه ه َٰ َ‬ ‫َ‬ ‫َٰ‬ ‫ت حِف ٱل ُعق حد ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫ث‬ ‫حن‬ ‫م‬ ‫و‬ ‫َش ٱنلف ح‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َش َحا حس ٍد إحذا َح َس َد ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫ومحن ح‬

‫‪145 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 113 อัล-ฟ่าลัก (รุ่งอรุณ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) กฺุล อะอฺูซุ บิร็อบบิล ฟะลักฺ เจา้ (มุฮัมมัด) จงกลาวว ่ า่ “ฉันขอความคุม้ ครองตอผู ่ บ้ ริหารเวลารุ่งอรุณ” (คาสัง่ ทีม่ ีตอ่ ท่านนบีคือคาสัง่ ที่มีต่อผู้ศรัทธา) (2) มิน ชัรริ มา เคาะลักฺ “ให้พน้ จากความชัว่ ร้ายทีม่ าจากสิ่งที่พระองคส์ ร้าง (เพราะพระองคส์ ร้างทุกอยางมาเพื ่อ ่ เป็ นบททดสอบแกเรา)” ่ (3) วะมิน ชัรริ ฆอสิกฺิน อิซา วะกฺ็อบ “จากความชัว่ ร้ายของยามค่าคืนเมื่อมันแผคลุ ่ ม” (4) วะมิน ชัรริน นัฟฟาษาติ ฟิ ล อฺุกฺ็อด “จากความชัว่ ร้ายของบรรดาผูเ้ สกเป่าปมเงื่อน” (5) วะมิน ชัรริ หาสิดิน อิซา หะสัด “และจากความชัว่ ร้ายของผูอ้ ิจฉาเมื่อเขาอิจฉา”

146 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

‫َ‬ ‫ُ ا َ ُنله هح‬ ‫اس‬ ‫سورة انل ح‬ ‫اس‬

‫ه‬ ‫ٱلرِنَٰمۡح ه‬ ‫ٱَّللح ه‬ ‫يم‬ ‫ِمۡسِب‬ ‫ٱلر ح‬ ‫ح ح‬ ‫ُح َ ُ ُ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ب ٱنل ح‬ ‫اس ﴿ ‪﴾ ١‬‬ ‫قل أعوذ بحر ح‬ ‫ك ٱنله ح‬ ‫اس ﴿ ‪﴾ ٢‬‬ ‫َمل ح ح‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫َٰ‬ ‫ح‬ ‫إحلهح ٱنلاس ﴿ ‪﴾ ٣‬‬ ‫ح‬ ‫َ ح‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫اس ٱۡلن ح‬ ‫َش ٱل َو حس َو ح‬ ‫اس ﴿ ‪﴾ ٤‬‬ ‫محن ح‬ ‫ه‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ح‬ ‫ُ‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ٱَّلحي يوسوحس حِف صدورح ٱنل ح‬ ‫اس ﴿ ‪﴾ ٥‬‬ ‫َ ح‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ه‬ ‫ٱۡلنةح وٱنل ح‬ ‫اس ﴿ ‪﴾ ٦‬‬ ‫محن ح‬

‫‪147 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง‬‬ ‫‪าย‬‬ ‫้‬ ‫่‬

ซูเราะฮฺที่ 114 อัน-นาซ (มนุษยชาติ) ด้วยนามของอัลลอฮฺ ผู้เมตตาทุกสิ่ ง ผูเมตตาผู ศรั ้ ้ ทธา

(1) กฺุล อะอฺูซุ บิร็อบบิน นาส เจา้ (มุฮัมมัด) จงกลาวว อ้ ภิบาลแห่งมนุษยชาติ” (คาสัง่ ่ า่ “ฉันขอความคุม้ ครองตอพระผู ่ ที่มีต่อท่านนบีคือคาสัง่ ที่มีต่อผู้ศรัทธา) (2) มะลิกิน นาส “ผูม้ ีอานาจเบ็ดเสร็จเหนือมนุษยท์ ุกคน” (3) อิลาฮิน นาส “พระเป็ นเจ้าแห่งมนุษยชาติ” (4) มิน ชัรริล วัสวาสิล ค็อนนาส “ให้พน้ จากความชัว่ ร้ายของจอมกระซิบกระซาบที่คอยหลอกลอ” ่ (5) อัลละซี ยุวัสวิสุ ฟี ศุดูริน นาส “ผู้ทคี่ อยกระซิบกระซาบในหัวอกของผู้คน” (6) มินัล ญินนะติ วันนาส “ทัง้ ที่มาจากจิน (สิ่งมีชีวิตที่ถกู สร้างจากไฟ ถูกสร้างมาเพื่อให้ทาอิบาดะฮฺตออั ่ ลลอฮฺ เช่นเดียวกับมนุษย)์ และมนุษย”์

148 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

ส่งท้าย

149 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

150 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

สารบัญ คานา ซูเราะฮฺที่ 1 อัลฟาติฮะฮฺ (บทเปิ ด) .............................................................................................. 2 ซูเราะฮฺที่ 78 อันนะบะ๊ (เรื่องราว) ............................................................................................... 4 ซูเราะฮฺที่ 79 อัน-นาซิอาต (ผู้กระชากวิญญาณ) ........................................................................ 12 ซูเราะฮฺที่ 80 อ่าบัซ (หนา้ บึ้งตึง) .............................................................................................. 22 ซูเราะฮฺที่ 81 อัต-ตักวีร (การบีบมว้ น) ...................................................................................... 30 ซูเราะฮฺที่ 82 อัล-อินฟิ ฏอร (การแตกสลาย).............................................................................. 36 ซูเราะฮฺที่ 83 อัล-มุต็อฟฟิ ฟีน (ผู้ที่คดโกงการชัง่ ตวง) ................................................................. 40 ซูเราะฮฺที่ 84 อัล-อินชิกอก (การแตกแยก) ................................................................................ 48 ซูเราะฮฺที่ 85 อัล-บุรูจ (ดวงดาวสว่างไสว)................................................................................. 54 ซูเราะฮฺที่ 86 อัฏ-ฏอริก (ดาวที่ส่องแสง)................................................................................... 60 ซูเราะฮฺที่ 87 อัล-อะอฺลา (ผูอ้ ยูส่ ูงสุด)....................................................................................... 64 ซูเราะฮฺที่ 88 อัล-ฆอชิยะฮฺ (วันที่ครอบคลุม) ............................................................................. 70 ซูเราะฮฺที่ 89 อัล-ฟั จรุ (รุง่ อรุณ) .............................................................................................. 76 ซูเราะฮฺที่ 90 อัล-บา่ ลัด (เมืองนี้) ............................................................................................. 84 ซูเราะฮฺที่ 91อัช-ชัมซุ (ดวงอาทิตย์) ......................................................................................... 90 ซูเราะฮฺที่ 92 อัล-ลัยลุ (เวลากลางคืน)...................................................................................... 94 ซูเราะฮฺที่ 93 อัฎ-ฎฮุ า (เวลากลางวัน) .................................................................................... 100 ซูเราะฮฺที่ 94 อัช-ชัรฮุ (การให้ความกระจา่ ง)........................................................................... 104 151 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่

ซูเราะฮฺที่ 95 อัต-ตีน (มะเดื่อ) ............................................................................................... 106 ซูเราะฮฺที่ 96 อัล-อ่าลัก (กอ้ นเลือด) ...................................................................................... 108 ซูเราะฮฺที่ 97 อัล-ก็อดรุ (ค่าคืนแห่งการกาหนด)...................................................................... 112 ซูเราะฮฺที่ 98 อัล-บัยยินะฮฺ (สิ่งที่ชัดเจน) ................................................................................ 114 ซูเราะฮฺที่ 99 อัซ-ซัลซ่าละฮฺ (การสัน่ สะเทือนอย่างรุนแรง) ........................................................ 118 ซูเราะฮฺที่ 100 อัล-อาดิยาต (มา้ ศึกทีก่ าลังหอบ) ..................................................................... 120 ซูเราะฮฺที่ 101 อัล-กอริอะฮฺ (วันที่นา่ สะพรึงกลัว) ..................................................................... 122 ซูเราะฮฺที่ 102 อัต-ตา่ กาซุร (การอวดอ้างความมัง่ คัง่ ) .............................................................. 124 ซูเราะฮฺที่ 103 อัล-อัศรุ (กาลเวลา) ........................................................................................ 126 ซูเราะฮฺที่ 104 อัล-ฮุมา่ ซะฮฺ (ผูท้ ี่ชอบใส่รา้ ย) .......................................................................... 128 ซูเราะฮฺที่ 105 อัล-ฟี ล (ช้าง) ................................................................................................. 130 ซูเราะฮฺที่ 106 กุร็อยชฺ (ชาวกุร็อยช์) ....................................................................................... 132 ซูเราะฮฺที่ 107 อัล-มาอูน (ของใช้ทวั่ ไป) ................................................................................. 134 ซูเราะฮฺที่ 108 อัล-เกาซัร (ความดีงามมากมาย) ...................................................................... 136 ซูเราะฮฺที่ 109 อัล-กาฟิ รูน (ผูป้ ฏิเสธศรัทธาทัง้ หลาย) .............................................................. 138 ซูเราะฮฺที่ 110 อัน-นัศรุ (ความช่วยเหลือ)............................................................................... 140 ซูเราะฮฺที่ 111 อัล-มา่ ซัด (ใยอินทผลัม) ................................................................................. 142 ซูเราะฮฺที่ 112 อัล-อิคลาศ (ความจริงใจ) ............................................................................... 144 ซูเราะฮฺที่ 113 อัล-ฟ่าลัก (รุง่ อรุณ) ........................................................................................ 146 ซูเราะฮฺที่ 114 อัน-นาซ (มนุษยชาติ) ..................................................................................... 148 ส่งท้าย 152 | อั ลกุรอานแปลไทยเขาใจง าย ้ ่