Verpleegkundigen over corona

Terugblik op

twee jaar corona

Lydia Meuleman (22) en Jurian van Dalen (21) zijn twee van de vele verpleegkundigen die lange tijd coronazorg hebben geleverd. Hoe kijken zij terug op die periode? Ze ontmoeten elkaar in Ikazia en delen hun ervaringen over de afgelopen twee jaar.

Jurian: We kennen elkaar eigenlijk alleen van gezicht. Heb je vanaf het begin op een COVID-afdeling gewerkt? Lydia: Op 1 maart trad ik in vaste dienst en twee weken later werd onze afdeling een corona-afdeling dus ik was er inderdaad vanaf dag één bij.

J: Hoe kijk je terug op die beginperiode? L: Ik vond de eerste coronagolf heel heftig. We wisten niet wat we konden verwachten en er was nog zoveel onbekend over het virus. Wanneer begon jij in Ikazia? J: Dat was na de zomer, toen er meer duidelijk was over het verloop van COVID. Maar ik kan mij voorstellen dat die eerste maanden echt moeilijk waren. L: Ik twijfelde af en toe ook aan mijn eigen klinische blik. Sommige patiënten zagen er nog goed uit maar hadden wel een heel laag zuurstofgehalte in hun bloed. Dan keek ik op de monitor en dacht “kloppen die cijfers wel?” Nu weten we dat coronapatiënten in heel korte tijd kunnen verslechteren maar dat wisten wij toen nog niet. Ik voelde mij soms ook machteloos. Veel meer dan zuurstof geven, konden we vaak niet doen. Hoe heb jij dat ervaren? J: Normaal gesproken werk ik op de afdeling chirurgie, maar de operaties gingen niet door. Daarom sprongen mijn collega’s en ik bij waar dat nodig was. Er zijn veel patiënten overleden en er waren schrijnende situaties, toch heb ik die periode niet als heel zwaar ervaren. Ik kon er thuis en met collega’s goed over praten. Dat hielp. L: Ja, dat herken ik. Ik werk in een klein team en we begrijpen elkaar goed. Toch waren er wel momenten dat ik het echt moeilijk had. Dat er mensen zijn overleden, zonder hun naasten, is zo verdrietig. Dan kunnen mensen wel zeggen dat je “werk” niet mee naar huis moet nemen, maar zo eenvoudig is dat in ons geval niet. Met veel patiënten bouw je een band op, dus als iemand overlijdt zonder een geliefde, dan moet ik dat verwerken. J: Hebben de ervaringen op de COVID-afdeling jou als verpleegkundige veranderd? L: Dat denk ik wel. Voor de uitbraak van het coronavirus was ik nooit zo bezig met palliatieve zorg. Nu ben ik mij er veel bewuster van dat het juist heel belangrijk is om palliatieve zorg vroegtijdig bespreekbaar te maken. Dat iemand rustig komt te overlijden, is niet alleen belangrijk voor die persoon zelf, maar ook voor zijn of haar familie. Het zijn toch de laatste momenten die je bijvoorbeeld met je vader of moeder hebt. ››

J: De periode waarin geen bezoek mocht komen, vond ik ook lastig. En toen er eindelijk bezoek mocht komen, waren de regels erg streng. Soms stonden er hele families op de gang die binnen wilden komen, terwijl er maar één persoon naar binnen mocht. L: Hoe ging je daarmee om? J: Nou, ik snap die mensen helemaal. Het is volkomen logisch dat je bijvoorbeeld met je vader, broers en zussen bij je zieke moeder wilt zijn. Daar heb ik alle begrip voor. Dus ik nam vooral de tijd om naar ze te luisteren. Vaak helpt het al als mensen zich gehoord en begrepen voelen. Hoe heb jij de tweede coronagolf ervaren? L: De eerste golf vond ik moeilijker maar bij de tweede golf had ik zo’n gevoel van “Daar gaan we weer”. Het duurde ook zo lang en niemand wist natuurlijk wanneer het beter zou worden. J: COVID-zorg is nu verspreid over de verschillende afdelingen. Wat vind je daarvan? L: Dat vind ik heel erg fijn. We zijn nu niet meer alleen bezig met COVID. Het werk is weer afwisselend. Vind jij je werk ook nog leuk? J: Ja, heel leuk! Ik heb het gezellig met collega’s en met de meeste patiënten kun je ook lachen. Dat vind ik heel belangrijk. Wat vind jij mooi aan het vak? L: Als verpleegkundige kun je voor een patiënt het verschil maken op soms moeilijke momenten in zijn of haar leven. Ik ben heel dankbaar dat ik mensen kan en mag helpen. Het kleine team waarin ik werk vind ik ook fijn. Ja, ik heb het naar mijn zin hier in Ikazia.

‘Mensen kunnen wel zeggen dat je “werk” niet mee naar huis moet nemen, maar zo eenvoudig is dat niet’

Rivium 2e Straat 36 | 2909 LG Capelle aan den IJssel | 010 – 7990100