Hva editie 60

s

1 maart editie 60

1

Aan deze editie werkten mee Coördinator:

IM_Mike

Redactie:

the eagle

Gastinzendingen:

El Lucio

Verantwoordelijke eindredactie: Eindredactiehelper:

IM_Mike the eagle

Hoofdredactie: IM_Mike

Ontwerp:

The eagle lady melissa

IM_Mike

Wat kan JIJ voor Het Verhaal Achter... doen?

Word redactielid Het Verhaal Achter… kan altijd enthousiaste redacteuren gebruiken.

Lees snel verder op: http://bit.ly/redacteur-hva Word gastschrijver Wil je iets voor Het Verhaal Achter… schrijven, maar wil je dit niet iedere maand doen? Dat kan als gastredacteur. Zo schrijf je enkel artikelen wanneer en waarover je dit wenst. Meer informatie in: http://bit.ly/gastredacteur-hva Abonneer jezelf!

Wil je een van de eersten zijn die op de hoogste is als er een nieuwe editie uitkomt?

Abonneer jezelf dan vandaag! Je ontvangt van ons een bericht wanneer er een nieuwe editie uitkomt. Lees verder hoe dit kan op: http://bit.ly/abonnee-hva Reageer Op de redactie van HVA… doen we iedere maand ons uiterste best om dit maandblad zo goed mogelijk voor jou te maken. Keer op keer. Daarom horen we graag wat jullie er zélf van vinden. Wat is goed, wat kan eventueel nóg beter?

Post je algemene feedback in: http://bit.ly/feedback-hva Of reageer op deze editie in het discussietopic.

2

Voorwoord Beste lezer, Voor jou ligt inmiddels onze zestigste editie. Je leest dat goed: onze zestigste!

Toen we vijf jaar geleden met Het Verhaal Achter... begonnen had niemand verwacht dat we het zo lang zouden gaan doen. Onze voorganger, het ikariamweekblad, hield het immers maar 25 edities uit, omgerekend een half jaar. Een maandelijkse uitgave is daarmee een goede uitgavefrequentie gebleken.

De afgelopen vijf jaren hebben we zowel dikke als dunnere edities gehad. We hebben lange tijd edities met gemiddeld tienduizend woorden of meer gehaald. Wist je dat onze allerdikste editie zelfs meer dan vijftienduizend(!) woorden bedroeg? Een blad vijf jaar vullen was enkel mogelijk door een goede samenwerking van iedereen wie ooit heeft meegeholpen aan het blad. Daarom bedank ik graag zowel onze (vaste) (ex-)redactie als jullie, onze lezers. Het was niet mogelijk zonder jullie!

De afgelopen maanden zijn onze uitgaven helaas iets dunner geworden. Dat komt doordat we minder redactieleden overhouden. Op dit moment hebben we nog maar drie vaste redactieleden over. Hierom een warme oproep: wil je ons versterken in onze werking, dan is er geen beter moment om ons te helpen dan nu! Laat ons iets weten mocht je interesse hebben (bericht naar IM_Mike).

Je kan zowel op vaste als vrije basis bijdragen.

HVA is al sinds het begin van haar oprichting het actiefste communityproject van IkariamNL. Dat is ze nog steeds. Laten we daarom dankbaar zijn om vijf jaar HVA en hopen dat er nog mooie tijden in het verschiet liggen.

We wensen je veel leesplezier in onze zestigste editie waarin de gevechten tussen Crazy Rabbits en Do Not Disturb, vercommercialisering van de muziek(wereld), het spelersprofiel van een diplomate op Zeta en een prachtig cultuurmomentje over De Meester van de Zwarte Molen aan bod komen.

IM_Mike CoĂśrdinator HVA

Inhoud HVA 60

Werkten mee + hoe bijdragen? .............................................................................. 2 Voorwoord............................................................................................................... 3 Konijnen gestoord in hun winterslaap door DND..................................................... 4 Spelersprofiel Zeta: diploma Rosa ........................................................................... 6 Moppen van de maand / citaten van de maand ...................................................... 7 Cultuurmomentje: de meester van de Zwarte Molen .............................................. 8 Mikes sofa: commerciĂŤle muziek ............................................................................. 10

3

Konijnen gestoord in hun winterslaap door DND Door the eagle Plots was er op 17 februari een aankondiging dat Do Not Disturb (DND, positie vier) de wapens op zou nemen tegen Crazy Rabbits (C-R, positie zes) vanaf 20 februari.

We vuurden onze vragen af op Grafikos, de minister van C-R en -Assie-, de leidster van DND om erachter te komen hoe het eraan toe gaat op het strijdveld en hoe deze gevechten tot stand kwamen.

Beiden stellen zich kort aan ons voor. Assie vertelt: “Het is alweer zeven jaar geleden dat ik ben begonnen op Gamma in de alliantie CRTM. Na een tijdje hebben we ons afgesplitst met een klein groepje en zijn DND begonnen. Op een kort, maar leuk uitstapje naar SAP na, ben ik altijd DND-er gebleven. Ik ben dus best wel eenkennig op dat gebied.”

“Ik ben 22 jaren jong", zegt Grafikos, "en ik speel Ikariam al zo lang dat ik niet meer kan herinneren wanneer ik begonnen ben. In het dagelijkse leven studeer ik nog en doe ik vrijwilligerswerk met kinderen met (en zonder) beperking”.

Vlak voor de gevechten met C-R begonnen had DND een aantal schermutselingen met No Name (-NO-, positie één). We vroegen -Assie- naar de afloop en de invloed van deze schermutselingen op de gevechten met C-R. Ze reageerde: “Ja, er was piratengedoe en -NO- meende dat te moeten vergelden met grondstofplunderingen op enkele van onze leden aan de buitenrand van ons gebied, die er verder niets mee te maken hadden. Dat pikken we uiteraard niet en we begonnen maar weer eens generaals te bouwen tegen -NO-.” Na een aantal knokpartijen her en der, ontstonden plotsklaps gevechten tussen -NO- en TogetherVictory (TTV, positie twee). “Mmm, wat te doen? Erachteraan, zodat -NO- van twee kanten belaagd werd? Niet echt ons ding en na kort beraad hebben we besloten om eindelijk een lang gekoesterde wens uit te laten komen en richting de gekke konijnen te gaan!”

Grafikos vertelt ons over de reactie en voorbereidingen van C-R: “Ik weet nog goed dat ik -Assie- een bericht stuurde met de boodschap dat ik het fijn vond om DND terug in die topscore te zien staan en wenste hen veel plezier en succes met hun gevechten tegen -NO-. Een paar dagen later kwam dan ook de totale verrassing met de oorlogsverklaring op het forum. Ikzelf was nog volop bezig met zwavelvoorraden op te slaan, goud te sprokkelen en werven te upgraden, dus ik heb alles in de wachtlijst moeten zetten en ben als een gek bootjes beginnen te bouwen. Ook mijn medekonijntjes hebben zich in een sneltempo zo goed als mogelijk voorbereid en ook bij de zwarte markt werd aardig wat winst gedraaid. We zagen ook al op voorhand wat ploffers verschijnen van DND, dus het was wel te voorspellen waar ze zouden toeslaan, zodat we snel ter plaatse waren om met het feestje te beginnen.”

Over de communicatie zegt hij: “Die verloopt schitterend. Er is veel gebabbel tussen leden van beide allianties. Er wordt hier heel wat afgelachen en ik ben er zeker van dat dat bij DND ook het geval is. Zo heb ik ook vernomen dat er nog foto's waren van onze vorige ontmoeting toen we met z'n allen aan de bar zaten.” -Assie- is ook zeer enthousiast: “ De communicatie is uitstekend!

4

C-R is een fijne alliantie, met leuke en sportieve leden. Het enige nadeel is dat ze werkelijk álles in de gaten hebben en er gelijk bovenop zitten! Ene C, die toevallig vandaag (27 februari, red.) ook nog eens jarig is, is wel de allerergste. Onze vuurschepen zijn werkelijk nergens veilig.”

“De sfeer binnen C-R is zoals steeds opperbest, een mopje hier, een gevechtje daar.

Een uitstekend klimaat om ten volle te genieten van een knokpartij”, aldus Grafikos.

Volgens –Assie- is de sfeer binnen DND “geweldig”. “Het is fijn om het oude groepje weer bij elkaar te hebben. Ik log dagelijks met plezier in om al die heerlijk onzinnige ramspam (spam op de rondgaande alliantiemail, red.) weer te lezen.”

-Assie- verwacht voor de komende gevechten het volgende: “Laat ik het er maar bij houden dat ik denk dat we ons aardig in de konijnennesten hebben gewerkt, maar we zijn nog niet klaar!” Grafikos sluit af met de volgende noot: “We hebben in deze ene week al heel wat generaals opgemaakt, maar aan beide kanten word er hard herbouwd, dus ik verwacht dat we nog wel even doorgaan. De tweede week hebben we wel wat minder actieve knokkers in verband met wat drukte in het echte leven, zo ben ik zelf ook een weekje weg in verband met mijn vrijwilligerswerk. Dat mag de pret echter niet drukken natuurlijk. Worteltjes zijn gemaakt om te meppen of was het nou om op te eten?”

We bedanken -Assie- en Grafikos voor hun tijd en hun uitvoerige toelichting op de gevechten. Op het moment van schrijven hebben de gevechten al een aantal Halls of Fame opgeleverd (HoFs) die op het forum te bekijken zijn. We wensen beide partijen heel veel plezier en succes in hun verdere reeks gevechten!

5

Spelersprofiel Zeta: diplomate Rosa Door lady melissa Wanneer je naar de alliantiepagina van out for justice (kortweg ofj, plaats dertig) kun je contact opnemen met de diplomate daar. Wanneer je een berichtje hebt gestuurd zul je zien dat Rosa (plaats 1 212) die met plezier beantwoordt. Behalve diplomaat is ze ook een pirate die je veel in de piratenlijst kan terugvinden. Deze maand komen we te weten wie Rosa eigenlijk is. Veel leesplezier toegewenst!

Kun je jezelf in het kort voorstellen?

Rosa: Mijn naam is Rosa. Ik ben 45 jaar en ik speel sinds 2009 (met tussenpozen) actief op Ikariam.

Als wat voor speler omschrijf je jezelf?

Rosa: Ik ben een rustige speler, een bouwer laten we maar zeggen. Mijn account is nog klein en ik trek er eigenlijk alleen op uit om inactieve accounts te plunderen.

Welke onderdelen van het spel speel je en steek je de meeste tijd in?

Rosa: Ik speel alle aspecten van het spel: bouwen, plunderen en met het piratenspel ben ik een puntenverzamelaar. Een gevecht ben ik echter nog nooit aangegaan, en ik heb me zelf ook nog niet hoeven verdedigen.

Wat vind je daar leuk aan? Wat is je drive?

Rosa: Mijn drive‌euhm‌laten we het een verslaving noemen. Het leukst op dit moment is het ophalen van piratenpunten. Dit is in de hoop die te mogen behouden totdat de hoofdpiraat ze komt halen en dat kan best wel eens spannend zijn.

Hoe is het om naast speler ook diplomaat te zijn?

Rosa: Ik heb inderdaad deze functie achter mijn naam staan. Echter, in de periode dat ik nu in ofj zit heb ik pas twee keer als diplomaat mijn functie hoeven uitoefenen.

Ik kan me zo voorstellen dat het In allianties als TogetherVictory (TTV, plaats twee) en Super Active People (-SAP-, plaats dertien) bijvoorbeeld wel wat drukker is met diplomatiek verkeer.

Wat zijn de leuke en minder leuke dingen hieraan?

Rosa: De leuke kant is vooral dat je eens mensen spreekt buiten de alliantie. De minder leuke kant is dat het een heel gemiep en gezeur kan zijn, waar je dan uiteindelijk niet uitkomt samen...

Tot slot: hoe zou je de aanpak van waarmee je bezig bent in het spel willen verbeteren?

Rosa: Ik zie voor mezelf geen verbeterpunten, ik speel rustig mijn spel. Dit account is pas tien maanden oud en doet het best leuk. Dit komt natuurlijk ook doordat ik als persoon geen beginneling ben (ik speel het spelletje immers sinds 2009). Rosa bestaat pas tien maanden, dus weet ik wel hoe je een account het best naar je eigen speelwijze kan inrichten.

Dankjewel voor je tijd en veel speelplezier toegewenst! Succes als diplomate!

6

Moppen van de maand Inzendingen door IM_Mike Cocktail Jonathan had zin in een lekkere cocktail en hij stapt een bar binnen.

"Wat stelt u voor?", vroeg hij aan de barman.

"Wat dacht u van een ruwflip?", antwoordde die. "Die bevat suiker, melk en rum. De suiker geeft energie en de melk sterkte."

"En wat doet de rum?"

"Briljante ideeĂŤn van wat je zoal zou kunnen doen met je energie en je sterkte..."

Melk graag "Voor mij een koffie zonder melk graag."

"Wij hebben helaas geen melk meer. Mag het ook zonder room zijn?"

Citaten van de maand "Als je luistert naar je angsten zal je nooit ontdekken wat een fantastisch mens je bent." ~ Robert H. Schuller (1926 - 2015), Amerikaans televisiepredikant Inzending door IM_Mike

"Waarom bouwen wij zoveel muren en zo weinig bruggen?" ~ Paul van den Bergh, Nederlands aforismenschrijver Inzending door the eagle

"Cultuur is de levensstijl van een samenleving." ~ Pieter Jan Bouman (1902 - 1977), Nederlands historicus en socioloog Inzending door the eagle

7

Cultuurmomentje: De Meester van de Zwarte Molen Door gastredacteur El Lucio In december hebben we een klassieker onder de jeugdboeken besproken. Deze maand volgt een andere klassieker: De Meester van de Zwarte Molen.

Otfried Preussler Otfried Preussler groeide op in een leraarsgezin in een deel van Tsjecho-Slowakije waar veel Duitsers woonden. In zijn jeugd hoorde hij graag oude verhalen en sprookjes. Hij ging in dienst in het Duitse leger en werd in 1944 in Rusland krijgsgevangen gemaakt. Pas vijf jaar later kwam hij vrij. Met een grote kennis van de Russische volksverhalen ging hij naar Beieren, waar zijn familie was gaan wonen. Hij werd onderwijzer. In zijn vrije tijd schreef hij hoorspelen en toneelstukken en op school las hij sprookjes voor die hij zelf had geschreven. In 1956 verscheen in Duitsland zijn eerste boek. In 1970 hield hij op met lesgeven om te kunnen schrijven.

Zijn boeken zijn in meer dan veertig talen vertaald Bekroningen: 1972 Deutsche Jugendbuchpreis (jeugdboek) voor Meester van de zwarte molen (Krabat) 1972 Zilveren Griffel voor Sterke Wanja 1973 Zilveren Griffel voor Meester van de zwarte molen (Krabat) DE MEESTER VAN DE ZWARTE MOLEN Het verhaal speelt zich af in de zeventiende eeuw in Duitsland. De Duitse Otfried Preussler heeft waarschijnlijk goed opgelet tijdens zijn vaderlandse geschiedenislessen, want hij schetst in het boek een heel realistisch beeld van het leven toen. Hij beschrijft die wereld zo gedetailleerd, dat je de gebeurtenissen als een film in je hoofd ziet. Veel details in het boek hebben een betekenis. Op het moment dat de meester aan Krabat vraagt of hij ingewijd wil worden in de zwarte magie en Krabat zegt 'ja', schudt de meester hem de linkerhand. Vroeger werd de linkerhand gezien als de 'slechte' hand die je gebruikt voor zwarte magie. Alsof Krabat een verdrag met de duivel sluit.

In Meester van de zwarte molen worden de drie jaren beschreven die Krabat op een watermolen werkt. Krabat, een bedeljongen, wordt in een droom opgeroepen naar de Zwarte Molen bij het Koselmoeras te gaan. Hij is alleen en heeft geen huis, dus als de molenaar (de meester van de Zwarte Molen) hem vraagt of hij voor onderdak en voedsel bij hem wil komen werken, stemt hij meteen toe. Hij ontmoet elf andere molenaarsleerlingen.

Al snel blijkt de molen niet alleen een opleiding te zijn voor het molenaarsvak, maar ook een school voor zwarte kunst. Als Krabat dat te weten komt wil hij vluchten, maar de molenaar zorgt ervoor dat hij altijd weer terugkomt bij de molen, waarheen hij ook gaat. Het lijkt onmogelijk om aan de molen te ontsnappen.

8

Krabat legt zich erbij neer en doet goed zijn best tijdens de lessen. Elke vrijdagavond leest de molenaar voor uit de Koraktor, het boek waarin alle toverspreuken staan. De spreuken die de molenaarsleerlingen leren, passen ze maar een enkele keer toe. Het grootste deel van de dag zijn ze gewoon bezig met de klussen die gedaan moeten worden op de molen, zoals het malen van het graan of het repareren van allerlei dingen. Daardoor lijkt dit op het eerste gezicht misschien niet echt een magisch of sprookjesachtig boek, maar tussen de regels door zit het verhaal vol zwarte magie.

Krabat raakt al snel bevriend met Tonda, de meesterknecht. Door hem leert hij de vreemde dingen die op de molen gebeuren, beter te begrijpen. Op de laatste dag van het jaar sterft Tonda plotseling en Krabat wordt bang. Hij begrijpt niets van de onverwachte dood van zijn vriend en niemand wil hem er meer over vertellen. Krabat probeert opnieuw te vluchten, maar ook dit keer weet de molenaar zijn vlucht te dwarsbomen.

Dan wordt Krabat verliefd op een meisje en hoewel Tonda hem heeft verteld dat hij daardoor in de problemen zal raken, blijft hij toch contact met haar zoeken. Juro, de domme leerling die altijd de huishoudelijke klusjes doet, blijkt dan ineens niet zo dom te zijn als hij lijkt. Hij vertelt Krabat dat er elk jaar iemand moet sterven – op die manier kan de molenaar zijn magische krachten behouden. Het is bijna onmogelijk om de molenaar te verslaan, maar met de hulp van de liefde van een meisje kan het lukken. Het toeval wil dat Krabat tot over zijn oren verliefd is op een meisje.

Krabat en het meisje besluiten een poging te ondernemen om de molenaar te verslaan. Maar de molenaar is niet zomaar voor een gat te vangen en komt met een verrassende tegenzet. Zullen ze deze laatste hindernis ook kunnen nemen? .

9

Mikes sofa: commerciële muziek Recent kwam ik op mijn computer uit op een oud bestand, waarin ik beschreef waarom ik me kant tegen de vercommercialisering van de muziekscène. De tekst is immers zesenhalf jaar oud, dus vind ik het voor mezelf leerzaam om te kijken hoe mijn inzichten sindsdien geëvolueerd zijn. Ik blijf in grote lijnen nog steeds achter mijn eerste bezwaar staan: verlies van diversiteit. In een zoektocht naar meer inkomsten, of tegenwoordig het beperken van verlies van inkomsten, proberen platenfirma's zo veel mogelijk geld binnen te halen.

Vroeger, pakweg de jaren '50 en '60 waren er veel bekende artiesten die iets gewaagd en muzikaler durfden te zijn dan de muziekscène die we heden de dag kennen. Ik hou van de muziek van die oudere tijd, omdat ze veel authentieker is. Nu is het uiteraard makkelijk om terug te blikken op een periode van vroeger en enkel de betere artiesten te herinneren. Het uitbrengen van slechte muziek is van alle tijden en we herinneren ons vooral de betere muziek. Het is alsof we over twintig jaar zouden terugblikken en dan nostalgisch zijn over die tijd waarin Happy of Uptown Funk bovenaan de hitlijsten stonden. Het is daarbij makkelijk om te vergeten dat er ook veel muziek uitgebracht werd die helemaal niet goed was en die dan uiteindelijk in de vergetelheid geraakt is.

De realiteit blijft echter nog vaak dat grote platenfirma's hun artiesten onder druk zetten om commerciëler te worden; meer geijkt en lijkend op soortgelijke acts. Achter die aanpak kan ik me niet scharen. Een artiest moet zich niet conformeren, maar net met een eigen stem, klank en concept naar de buitenwereld komen. Een muziekgroep moet de luisteraar uitdagen, uit zijn comfortzone durven trekken en als het nodig is hem aan het denken zetten. De muziek moet een eigen verhaal vertellen en daarbij een eigen insteek vinden. Ik vind dat kleinere artiesten hierin beter slagen, omdat zij minder druk ervaren om hoge verkoopcijfers te halen. Natuurlijk vind ik er ook een vorm van intimiteit in om muziek te ontdekken die niet bekend is bij het grotere publiek. Al frustreert het me langs de andere kant dat er zoveel goede artiesten bestaan die niet de waardering krijgen die ze verdienen, terwijl er te veel middelmatige bekende groepen bestaan.

Ik loof muzikanten die zelf hun muziek en teksten schrijven. Wanneer een producer dit proces overneemt en de muzikanten tot een uitvoerende rol beperkt, vind ik dat de muziek veel van haar charme verliest. Als je een lied zelf schrijft of een lied covert, dan sluit de tekst sowieso dichter aan bij wat je voelt of gelooft. Je kan hierdoor beter meer emotie in de muziek brengen en dat zal de luisteraar altijd voelen. Ik ben ook tegen het gebruik van pitch correction, een techniek om de toonhoogte van opgenomen zang te corrigeren naar de juiste geluidsfrequentie. Ik besef dat het opnemen van een lied veel tijd kost en het frustrerend kan zijn om steeds opnieuw te beginnen. Toch kan het de moeite lonen om hiervoor de tijd te 10

nemen. De kwaliteit zal erdoor toenemen, de emotie zal beter overkomen en het uiteindelijke product zal tijdlozer worden. Pitch correction haalt de emotie uit een stem weg omdat het minder natuurlijk klinkt. Daarom knap ik hier vaak op af.

Populaire muziek focust zich ook sterk op singles, minder dan op het volledige album. Dat is jammer, want de singles zouden net de smaakmakers voor de maaltijd, het album, moeten zijn. Je komt dan wel eens bedrogen uit als het album niet de kwaliteit van de singles evenaart. Gelukkig is dit de laatste tijd aan het beteren.

Maatschappijen zien hun zakenmodel onder druk staan door de zakkende verkoop van cd's en de toename van streaming op platformen als Spotify of YouTube.

Hierdoor neemt de nood toe om meer nummers goed te maken.

Waarnemers verwachten dat de cd zal verdwijnen in de toekomst, maar daarover heb ik mijn twijfels. Langspeelplaten zijn sinds kort weer hip geworden en die vernieuwde interesse zie ik niet meteen uitdoven. De fysieke muziekverkoop is dus nog niet ten dode opgeschreven. Je merkt dat ook aan het feit dat nieuwe cd's een luxueuzer doosje meekrijgen: tot ziens plastieken doosjes, welkom papieren/kartonnen hoesjes! Terecht ook: ze zijn steviger, voelen beter aan en zijn beter voor het milieu.

Er bestaat al heel veel muziek, dus ik ben van mening dat nieuw materiaal iets moet toevoegen. Het moderniseren van oude populaire liedjes vind ik bijvoorbeeld niet altijd okĂŠ. Ik besef dat daar een markt voor bestaat, maar ik reken mezelf niet tot die doelgroep. Ik word er bijvoorbeeld niet wild van dat sommige dj's bestaande nummers nemen, daar een beat op plaatsen en er verder niets aan toevoegen. Dat getuigt van artistieke luiheid waar ik niet gecharmeerd door ben. Exacte covers kunnen me meestal ook maar matig behagen. Als je een nummer covert, waar niets mis mee is, wil ik dat de artiest er iets eigen aan toevoegt. Een andere instrumentale bezetting bijvoorbeeld, een arrangement of zelfs gewoon een mooie stem die je meeneemt in haar timbre. Het liefst hou ik van creatieve covers: er iets geheel nieuws van maken, waarbij enkel de tekst behouden blijft. Een bekend voorbeeld, een van mijn favorieten, is Postmodern Jukebox van Scott Bradlee, die bekende nummers neemt en die dan in een ander genre omzet.

Ik geniet nog altijd het meest van onafhankelijke muzikanten. Zij hoeven geen compromissen te sluiten met hun platenbazen en zijn daardoor geheel vrij in hun creatieve keuzes. Maar bij het liefhebben van muziek horen ook plichten. Daarom koop ik met veel plezier muziek. Bij grote artiesten kan je wellicht de vraag stellen of dit veel bijdraagt. Kleine artiesten daarentegen hebben meer aan je aankoop en daarom steun ik hen graag. Want zouden deze kleine muzikanten er uiteindelijk mee stoppen, als niemand de muziek zou kopen. Dit zou een muzikale aderlating betekenen. Daar wordt niemand beter van. Steun daarom minder bekende artiesten die je leuk vindt: koop hun albums, ga naar hun concerten en koop eventueel hun merchandise. Die laatste twee zijn steeds vaker hun grootste bron van inkomsten.

Bedankt om deze editie te lezen.

De volgende verschijnt begin volgende maand. Tot dan!

11