BESTE LEZER, Met trots presenteer ik de eerste editie van Imagicasa ART, een echt kunstmagazine waarin kunst in al haar vormen aan bod komt. Waarom kunst? Net zoals architectuur en design maakt het deel uit van ons leven. Kunst is emotie en het brengt iets teweeg wanneer je ermee in aanraking komt. Daarom wil Imagicasa haar lezers deze winter meenemen op een artistieke reis die ongetwijfeld niemand onberoerd zal laten. U bent alvast gewaarschuwd, we nemen het niet te nauw met de traditionele definitie van kunst en presenteren ook enkele onderwerpen met een knipoog. Zoals altijd brengen wij verrassende, inspirerende en toegankelijke verhalen voor jong en oud, man en vrouw, kenner en leek. We belichten niet alleen de belangrijkste werken of actuele tentoonstellingen. Imagicasa ART durft verder te gaan en benadert zowel oude als moderne kunst vanuit verschillende perspectieven. Galeristen en restauratoren komen aan het woord, opkomend talent wordt in de verf gezet en verzamelaars kunnen inspiratie opdoen. Indien u dacht al alles te weten over de oude meesters, wees ook dan bereid om van uw stoel geblazen te worden. Naast namen als Eugène Delacroix, Joan Miró en Pieter Bruegel krijgen ook hedendaagse artiesten als Le Fawnhawk, John Franzen en Daniel Arsham een plaats in deze speciale editie. We spraken met enkele kunstkenners – met name Karine Huts en Christophe Van de Weghe – die op internationaal vlak naam en faam hebben gemaakt. Dankzij hun aanstekelijke passie voor kunst heeft onze hele redactie nu echt het kunstvirus te pakken. Wij hopen u met dit magazine te kunnen tonen wat deze fascinerende wereld allemaal te bieden heeft. Ten slotte bedank ik graag jullie, onze lezers, voor het vertrouwen in ons magazine. Het gaf mij en mijn team de moed om deze sprong te wagen en zo het merk Imagicasa verder uit te bouwen. Wilt u nog meer inspiratie? Dan kan u zich steeds inschrijven op onze wekelijkse nieuwsbrief via onze website. Laat mij u inspireren!
IMAGICASA | 1
DECEMBER 2018 40
14
74 56
26
148
4. Magische Kunstwerken 10. Mysterie en Symboliek 14. Soft 18. Daniel Arsham 26. Pracht en Eenvoud 32. Stylomania 40. Joan Miró 2 | IMAGICASA
48. Salvador Dalí 56. Een Wereld vol Emoties 62. Levensechte Sculpturen 68. Van de Weghe Fine Art 74. Neon Art 80. Koken, Kunst en Katoen 88. Bruegel
IMAGICASA ART 170
134 124
104 140
98. Eugène Delacroix 102. Restaureren 104. Street Art 110. Jarno Kettunen 116. Mineheart 124. Keith Haring 130. Tussen Kunst & Design
134. 140. 148. 154. 160. 164. 170.
Hofa Een Leven vol Kunst Creatie is Destructie Verborgen Meesters Serpentine Galleries Grand Basel Kunst op Wielen IMAGICASA | 3
MAGISCHE
4 | IMAGICASA
© LE FAWNHAWK
KUNSTWERKEN
Haar naam klinkt al even magisch als de kunstwerken die ze creëert. Petecia Le Fawnhawk maakt met een wilde creativiteit kunst in alle vormen. Elk werk straalt een bloeiende zuiver- en ruwheid uit en getuigt van de eeuwige nieuwsgierigheid en het talent van de kunstenares.
P
etecia Le Fawnhawk is multimedia-artieste en werkte al samen met andere creatievelingen als Eliot Lee Hazel, Tuneyards, J.S. Nero en Tasya van Ree. Voor haar is kunst “een visuele filosofie, een symbolische taal van het onderbewustzijn die uniek is voor elke persoon. Kunst geeft vorm aan het vormeloze en illustreert datgene wat niets anders kan.” Ze creëert verschillende soorten kunst waaronder sculpturen, video-installaties, tekeningen en land art – een kunstvorm waarbij kunstenaars kunstzinnig bedoelde ingrepen aanbrengen direct in een landschap. Haar projecten barsten van het talent en geoefende details waardoor je haast zou vergeten dat ze volledig autodidactisch is. Haar grootste inspiratie haalt ze naar eigen zeggen uit de natuur, filosofische teksten en oude wijsheden, metafysica, mode, architectuur, kunst en design. Ze gebruikt de kleuren van de woestijn, de zonsopgang en -ondergang en zwart of wit. Het liefst werkt ze met natuurlijke en sculpturale materialen. De werken die er voor Imagicasa echt uitsprongen, waren die van de ‘Modern Desert Magic’-serie. En zoals de naam al suggereert, stralen deze kunstwerken pure magie uit. Petecia vertelde Imagicasa meer hierover in een exclusief interview. Haar werken zijn een perfecte reflectie van haar persoonlijkheid; haar verwoordingen zijn even kunstzinnig en magisch.
IMAGICASA | 5
LE FAWNHAWK KLINKT ZO MAGISCH, IS HET JE ECHTE ACHTERNAAM? “Dankjewel, het is mijn artiestenbijnaam. Zoals een wijze het ooit verwoordde, is het de naam van mijn innerlijke kind: ‘als je deze naam doodt, dood je je innerlijke kind.’ En nou, dat kon ik niet doen! Ik heb de naam al sinds ik 18 was. Het was de naam van mijn band en zo werd het gewoon de naam waaronder ik gekend was. Het was ook de naam van een mythisch wezen dat ik creëerde om het mannelijke en het vrouwelijke te represen-
6 | IMAGICASA
teren, het fragiele en het krachtige, de grote dichotomie die in mij leeft, misschien in ons allemaal.” HOE WERD JE EEN ARTIESTE EN WOU JE DAT ALTIJD WORDEN? “Ik herinner met niet dat ik een artieste ‘geworden’ ben. Ik deed gewoon wat ik altijd gedaan heb. Mijn nieuwsgierigheid volgen, ontdekken, me inlaten met de natuur, handelen onder creatieve impuls, vertrouwen en antwoorden op mijn intuïtieve stem. En het
is best grappig eigenlijk, want ik voel me nog maar pas comfortabel om mezelf een ‘artiest’ te noemen. Ik zei tegen mezelf dat een titel in relatie staat met wat je doet op professioneel vlak, en professioneel gezien was ik ontwerpster en creatief directeur. Sinds ik me deze laatste jaren focus op mijn persoonlijke kunst, ben ik me comfortabeler gaan voelen met de term en realiseerde ik me ook dat ik altijd een artiest was en altijd zal zijn, ongeacht of ik morgen van vak verander.”
HOE ZOU JE JOUW WERKEN OMSCHRIJVEN? “Surrealistische visuele poëzie en filosofie. Ik noem het ‘Modern Desert Magic’. Het is een echo van alles wat mijn ziel en oog behaagt. Een visuele expressie van mijn innerlijke en uiterlijke reis door de wereld, gecodeerd in de altijd evoluerende taal van mijn ziel. Ik ben een multidisciplinaire artiest. Ik wil niet gedefinieerd of gelimiteerd worden door een medium. Ik word volledig ondergedompeld in het proces en ik benader elke creatieve impuls of elk idee met het best passende medium om het uit te kunnen voeren zoals ik het me inbeeld in mijn gedachten. Of dat nu schilderijen, tekeningen, foto’s, collages of sculpturen zijn. Mijn droom is om mijn eigen taal en weergaven te manifesteren in land art sculpturen specifiek aan het terrein.” WIE IS JOUW VOORBEELD OF HELD IN DE KUNST? “Ik heb er niet maar één. Ik voel me aangetrokken tot het moderne, surrealisme, land art, licht en ruimte en zen art bewegingen. Enkele artiesten waar ik van hou, zijn Brancusi, Kay Sage, Matisse, Georgia O’keeffe, Richard Long, Magritte, James Turrell, Mobius, Andy Goldsworthy, Shohji Ueda,… zo veel eigenlijk! Ik ontdek voortdurend nieuwe artiesten of aspecten van artiesten waarmee ik een ‘kindred spirit’ lijk te delen en waarmee ik kan relateren.” IMAGICASA VINDT DE ‘MODERN DESERT MAGIC’-SERIE ECHT PRACHTIG. KAN JE ME HIER WAT MEER OVER VERTELLEN? “Ik was geïnspireerd door Brancusi’s wens om vorm tot de fundamentele essentie te demonteren. Het onnodige verwijderen om zo de essentie
te laten zingen. Het gaat om een sculpturale taal van waarheid, de bouwstenen van het natuurlijke en de wetten van het universum, gebracht op een manier die natuurlijk tot mij komt. Qua kleuren en materialen gebruikte ik het natuurlijke kleurenpalet van de woestijn en zwarte poederlak. De elementen zijn geïnspireerd door vorm en de relatie tussen vormen en hun omgeving en het effect dat ontstaat wanneer de twee existeren als één. Ik begin ook met een crowdsourced project om mijn, of ‘ons’, eerste Modern Desert Magic terrein specifieke land art project op te richten. Dat zal worden opgericht op een akker die ik wil kopen en publiek wil maken om te delen met de wereld.” DE WOESTIJN LIJKT EEN GROTE ROL TE SPELEN IN DEZE WERKEN, WAAROM? “Ik ben opgevoed in de woestijn. Het is altijd de achtergrond en speelplaats geweest voor mijn verbeelding. Het is thuis. En ja, wanneer ik weg ben van de woestijn creëert mijn verbeelding creatieve manieren om me er terug naartoe te trekken. En als de roep te groot wordt om te negeren, antwoord ik. Gelukkig woon ik in LA en woont mijn familie nog in Arizona, dus ben ik snel weer thuis, in de woestijn.” OP WELK PROJECT OF WERK BEN JE HET MEEST TROTS? “Ik wil niet pretentieus klinken, maar ik denk dat ik niet lang genoeg blijf stilstaan bij de resultaten van mijn manifestaties om me trots te voelen. Ik ga altijd vooruit, probeer constant het volgende level van persoonlijke prestatie te bereiken. En voor mij betekent dat om een visie uit te voeren zo dicht mogelijk bij het originele idee.” (Tekst: Caroline Meeusen) IMAGICASA | 7
8 | IMAGICASA
PETECIA LE FAWNHAWK (1983) AFKOMST: Iers, Duits, Cherokee WIE: multimedia-artieste en dromer WAT: surrealistische visuele poëzie en filosofie KUNSTVORM: sculpturen, video-installaties, tekeningen, land art INSPIRATIE: woestijn, natuur, filosofie, architectuur,... SAMENWERKINGEN: Eliot Lee Hazel, Tuneyards, J.S. Nero en Tasya van Ree IMAGICASA’S KEUZE: Modern Desert Magic-serie
IMAGICASA | 9
MYSTERIE EN SYMBOLIEK 10 | IMAGICASA
Van dit bijzondere Egyptische beeld bestaat er waarschijnlijk maar één in heel de wereld. Thoth als baviaan is een prachtige, unieke kunstschat met grote historische waarde. De millenniaoude sculptuur is gehuld in mysterie en symboliek wat dit object eens zo interessant maakt.
D
it is niet zomaar een standbeeld van een aap. In deze sculptuur wordt Thoth – de Egyptische god van de maan, magie, kalender, schrijfkunst en wijsheid – afgebeeld als baviaan. Dit bijzondere werk dateert uit de Dertigste Dynastie, 380343 v.Chr., en is dus meer dan tweeduizend jaar oud! Het beeld weegt zo’n 152 kilogram en meet 75 centimeter. Oorspronkelijk zat er op het hoofd van de baviaan ook nog een gouden medaillon dat een lichtstraal creëerde. Volgens mythologische verslagen zou de tempel van Edfu, aan de westelijke oever van de Nijl, de originele vindplaats van het beeld zijn. Dit is zeker mogelijk, want hoewel de tempel gewijd was aan de god Horus, werden ook andere goden aanbeden en zou dit beeld er dus niet misstaan. Er bestaan veel beelden van Thoth als baviaan, maar geen enkel is zo mooi en waardevol als dit exemplaar uit de privécollectie van Bart Verlsuys. De twee sculpturen die qua waarde en vorm het dichtst in de buurt komen van dit unieke exemplaar bevinden zich in Parijs en New York. Het Louvre in Parijs bezit een kleinere versie van 15 centimeter gemaakt uit faience (geglazuurd aardewerk), afgewerkt met goud en zilver. Dit exemplaar heeft wel nog de zonneschijf en dateert uit de periode van 332-
30 v.Chr. Het Metropolitan Museum of Art in New York huist het andere beeld daterend uit de periode van de Zesentwintigste tot Negenentwintigste Dynastie (664-380 v.Chr.). Dit exemplaar is nog kleiner (8,8 centimeter) en is eveneens gemaakt uit faience. Wat Versluys’ versie zo exclusief en uniek maakt, is de bijna perfecte staat en grootte van de sculptuur en het materiaal: basalt (een vulkanische zwarte steen). Imagicasa is het met de trotse eigenaar eens dat dit ongetwijfeld het mooiste en meest unieke exemplaar is.
v.Chr.). In die Dertigste Dynastie – die ook gezien wordt als de Vijfde Dynastie van de Late Periode van het Oude Egypte – groeide en bloeide het land in alle opzichten. Enorm veel tempels werden gebouwd en gerestaureerd, waardoor ook de beeldencreatie steeg, aangezien sculpturen met grote aantallen aanwezig waren in tempels. Nieuwe bouwwerken werden opgericht en ook de kunst floreerde volop. De kunstproductie bereikte een enorm hoge graad van meesterschap en verfijning.
HISTORISCHE SCHAT Dit prachtige beeld komt uit de bloeiperiode van Egypte toen Nectanebo I, oprichter van de Dertigste Dynastie, aan de macht was (379-363
Deze sculptuur van Thoth is een perfect voorbeeld van de fenomenale kunst die in die periode gecreëerd werd. Thoth of Djehoety was zoals gezegd de god van onder andere de IMAGICASA | 11
“BAVIANEN WERDEN GEASSOCIEERD MET WIJSHEID EN EROTIEK”
12 | IMAGICASA
magie en wijsheid. Hij zou het schrift uitgevonden hebben en gaf die kennis door aan de mensheid. Volgens de mythologie was hij de zoon van Horus. Hij werd vaak afgebeeld met het hoofd van een ibis (een nijlvogel) of, zoals hier het geval is, als baviaan. Thoth als baviaan, ook wel Isdes genoemd, werd ook gezien als assistent in de oordeelzaal van de onderwereld. Daar woog hij het hart, noteerde het oordeel van Maät – zijn vrouw en godin van orde, rechtvaardigheid en waarheid – en bracht de overledene tot bij de god Osiris. In het Oude Egypte speelden dieren in het algemeen en vooral bavianen en andere apen vaak een significante en soms mysterieuze rol in religie en legendes. Ze geloofden dat dieren dienden als boodschappers tussen de mens en de goden. Van alle dieren werden bavianen, samen met vogels, dan ook het meest gebruikt om goden af te beelden. Als vertegenwoordigers van die goden en met hun rol als huisdier en helpertjes waren deze dieren populair en geliefd bij het volk. De diertjes werden niet alleen getraind om fruit te plukken en bij sommige klusjes te helpen. Ze patrouilleerden ook met hun baasjes, een beetje zoals politiehonden nu, door de straten. Bavianen werden ook geassocieerd met wijsheid en erotiek. Al deze factoren maakten hen tot een van de belangrijkste en populairste dieren in de maatschappij en religie van het Oude Egypte. Oud-Egyptische kunst heeft tegenwoordig nog steeds een grote aantrekkingskracht. Waarschijnlijk door haar ouderdom, vakmanschap en sluier van mysterie. Ook dit bavianenbeeld heeft een rijke geschiedenis en betekenis. Kunstverzamelaar en ondernemer Bart Versluys is dan ook erg trots dat dit kunstobject deel uitmaakt van zijn privécollectie. “Ik ben altijd al gefascineerd geweest door Egyptische kunst, omdat het een overblijfsel is van mijn kindertijd, met een zekere nostalgie voor de Indiana Jones tv-reeks. Ik heb een fascinatie voor zeldzame en unieke stukken waarvan weinig replica’s bestaan […] Miljoenen mensen hebben dit beeld aanbeden in het verleden. Het feit dat het nu mijn woonkamer opsiert, is buitengewoon. Echt ongelofelijk,” aldus Versluys. (Tekst: Caroline Meeusen) IMAGICASA | 13
Kati Heck, Schutzengel of Painting, 2015. Foto: © Tim Van Laere Gallery
SOFT
Nog tot en met 24 februari 2019 presenteert het modemuseum van Antwerpen de tentoonstelling ‘SOFT? Tactiele Dialogen’ in het Maurice Verbaet Center. De nadruk ligt deze keer uitzonderlijk niet op mode. Het MoMu presenteert voor de eerste keer het werk van Belgische textielkunstenaars uit de jaren 70 en 80 in dialoog met werken uit de imposante private verzameling naoorlogse kunst van Maurice Verbaet.
S
OFT? Tactiele Dialogen’ gaat over de vrijheid waarmee kunstenaars zich bewegen tussen verschillende media, over onverwachte toepassingen van textiel, over tactiliteit en aversie, over texturen en de huid van sculpturen,” vertelt curator Elisa De Wygnaert. In de tentoonstelling kunnen bezoekers een unieke combinatie van werken vinden, enerzijds uit 14 | IMAGICASA
de collectie van het MoMu, anderzijds uit de ‘caroline&mauriceverbaetcollection’. “Hoewel textielkunstenaars zich vaak in de marge van de kunstwereld bewogen, waren hun aanhoudende inspanningen cruciaal voor de acceptatie van textiel als medium voor hedendaagse kunst,” laat De Wygnaert ook weten. Vrouwelijke kunstenaars die zich in de
jaren 70 en 80 uitdrukten in textiel, worden daarom geplaatst naast hedendaagse namen als Kati Heck, Net Aerts, Klaas Rommelaere en Gommaar Gilliams. Imagicasa selecteerde enkele werken die je moet gezien hebben! KLAAS ROMMELAERE Klaas Rommelaere studeerde in 2013 af aan KASK Gent in de afdeling mode. Sindsdien
IMAGICASA | 15
Klaas Rommelaere, It’s People Who Need People, 2016. Foto: © Gallery Zink
Kati Heck, Dreimal Selbst mit Magier, 2016. Foto: © Tim Van Laere Gallery
focust hij zich echter meer op beeldende kunst geïnspireerd door zijn persoonlijke leven, familiehistoriek, films, series en etnische kunst. Rommelaere maakt vlaggen, tapijten, maskers en installaties waarbij hij zich uitdrukt in textiel en handwerk. Naar aanleiding van deze tentoonstelling gaf de jonge kunstenaar toe dat de handwerktechnieken hem meer lagen dan naaimachines, omdat hij die niet kon controleren. Met de vrijheid die hij nu voelt, creëerde hij onder meer dit kleurrijke tapijt. Ook maakte hij speciaal voor de tentoonstelling ‘SOFT? Tactiele Dialogen’ het werk Future, bestaande uit een zestigtal doeken geïnspireerd op de foto’s die hij van zijn lief kreeg toen ze elkaar pas leerden kennen. TAPTA Tapta is het pseudoniem van Maria Wierusz16 | IMAGICASA
Kowalski (1926-1997). Deze Belgisch-Poolse textielkunstenares en beeldhouwster trok in de jaren 60 naar Brussel voor een opleiding in modeontwerp aan de École nationale superiéure des arts visuels. De hogeschool staat ook bekend onder de naam ‘ter Kameren’ of ‘La Cambre’ en werd opgericht door Henry Van de Velde. Hier leerde Maria weven. Daarna wist ze haar weefkunsten consequent toe te passen op vezels en textiel. Hoewel ze ook eenvoudige sjaals maakte, zal ze toch het meest bekend blijven staan voor haar monumentale en driedimensionale sculpturen. Het werk dat hier is afgebeeld, Horizons Flexibles, is een van de vele werken uit de privécollectie van Caroline en Maurice Verbaet. We zien enkele buizen van diverse grootte naast elkaar geschikt en omwonden in wol. Het geheel is manipuleerbaar en de buizen kunnen verplaatst worden, waarmee de kunstenares de flexibiliteit – of vrijheid? – van textiel in beeld brengt.
“SCULPTUREN HEBBEN OOK GEVOELENS EN WIE WIL ER NIET GRAAG GEKNUFFELD WORDEN?”
KATI HECK Heck maakt sculpturale installaties, kortfilms en monumentale schilderijen. Haar schilderkunst versmelt de beeldtaal van de Oude Meesters met Duitse kunstenaars als Otto Dix en Georg Grosz. De schilderijen tonen haar persoonlijke belevingswereld met een bonte verzameling aan levensgrote personages uit haar directe omgeving, afgewisseld met absurde woorden of slagzinnen.
onthoofd is, blijkt voor Heck geen probleem. “Ik denk niet dat deze werken erg gruwelijk zijn. Gruwel is iets anders. Dat een tong een rode loper kan vormen naar het hoofd of dat een lichaamsdeel geen deel wil uitmaken van de torso, zijn dingen die je in het normale leven ook tegenkomt. Sculpturen hebben ook gevoelens en wie wil er niet graag geknuffeld worden?”
Tapta, Horizon Flexibles, 1976. Collectie Verbaet, Foto: Vesna Faassen © Maurice Verbaet Center
“Het proces van het schilderen begint voor mij bij het opspannen van mijn canvas. Omdat ze de hennepdoeken die ik gebruik niet breed genoeg leveren, moet elk doek genaaid worden om het juiste formaat te krijgen. Soms heb ik al een idee in mijn hoofd over hoe het doek moet samenkomen of net buiten het kader moet hangen. Het is vaak eerder toevallig en juist door de ‘ongelukken’ tijdens het naaien of het opspannen dat nieuwe ideeën ontstaan. Ik vind het ook spannend wanneer er een sculpturaal element bij komt kijken: bijvoorbeeld bekerhouders die op het doek worden bevestigd of takken die op de voorgrond komen om een lampenkap te dragen.” De onthoofde stofsculptuur Schutzengel of Painting siert niet alleen de centrale as van de tentoonstelling, maar werd ook meteen de affiche van de expositie. Het feit dat de pop
MAURICE VERBAET CENTER In de voormalige gebouwen van de Antwerpse Waterwerken opende in 2015 dit bijzondere privémuseum, het resultaat van jarenlang passioneel verzamelen door Caroline en Maurice Verbaet. Vanuit hun liefde voor de Belgische moderne naoorlogse kunst en de overtuiging dat kunst mensen verbindt, besloot het ondernemerskoppel een eigen museum te openen. De jaren 60 architectuur met monumentale trappenhal van het Maurice Verbaet Center vormt het indrukwekkende decor van de tentoonstelling. Voor meer informatie, bezoek: www.momu.be (Tekst: Arne Rombouts)
IMAGICASA | 17
Large Knot
18 | IMAGICASA
DANIEL ARSHAM IMAGICASA | 19
Kunst, architectuur of performance? Het werk van Daniel Arsham is niet onder een noemer te brengen. Zijn grensverleggende sculpturen en installaties vertrekken vanuit alledaagse vormen en beelden, maar zijn niet wat ze lijken. Naast de visuele verwarring speelt ook het tactiele aspect een belangrijke rol in de dystopische wereld van deze kunstenaar. Arsham heeft een grote fascinatie voor ongewone materialen die hij op zo’n manier combineert dat we op een andere manier naar de realiteit gaan kijken.
D
aniel Arsham is zeker geen nieuwe naam in de kunstwereld. Hij wordt al sinds 2005 vertegenwoordigd door de belangrijke New Yorkse galerij Perrotin en heeft al ontelbaar veel exposities en shows over heel de wereld op zijn palmares staan. Hoewel hij regelmatig teruggrijpt naar dezelfde thema’s met zijn kenmerkende stijl, is elke nieuwe creatie toch weer een spectaculaire verrassing. Dit najaar stond hij met de expo ‘3018’ voor de vijftiende keer met nooit eerder getoond werk in de Perrotin Gallery en we kijken al meteen uit naar wat Arsham voor ons in petto heeft voor de tentoonstelling in Amsterdam die in januari 2019 van start gaat. 20 | IMAGICASA Holding Hands Crystal
Draped Figure
Wat nu al vaststaat, is dat hij ongetwijfeld wederom de wereld die we denken te kennen aan diggelen zal brengen. Met zijn fascinatie voor archeologie en het begrip tijdloosheid, staat de kunstenaar erom bekend iconische symbolen uit de 20ste en 21ste eeuw te herinterpreteren als vondsten van een lang uitgestorven beschaving. Denk maar aan de geërodeerde autobanden en videocassettes of de camera’s, hoofdtelefoons en televisietoestellen waaruit kristallen groeien.
ARCHEOLOOG OF FUTURIST Arshams werken tasten de grenzen af tussen architectuur, kunst en performance. Hij laat zijn verbeelding de vrije loop gaan en toont ons de mogelijkheden van architectuur die wij op het eerste zicht niet mogelijk zouden achten. Doordat zijn creaties echter wel gebaseerd zijn op alledaagse zaken en objecten, wekken ze een gevoel van verbazing en zelfs verwarring op bij de toeschouwers. Arsham beschrijft zijn sculpturale experimenten als
“een ondervraging van het echte en de verbeelding” en “toekomstige relieken van het heden”. Ze getuigen van een zeker futurisme en zelfs een post-apocalyptisch wereldbeeld. De kunstenaar lijkt op zoek te gaan naar hoe objecten van nu er in de toekomst, over 10, 100 of zelfs 1000 jaar zullen uitzien. Hij presenteert moderne technologie en elementen uit de populaire cultuur als historische artefacten, getekend door de tand des tijds. IMAGICASA | 21
Falling Figure
22 | IMAGICASA
Wij sluiten ons graag aan bij de beschrijving van Jeff Rian, muzikant, schrijver en professor aan de bekende kunstacademie ENSAPC (École Supérieure d’arts Paris-Cergy): “Objecten hebben hun fysieke dominantie verloren, maar niet hun esthetische kracht.” Hierin zien we opnieuw de archeoloog in Arsham. Hij presenteert gebruiksvoorwerpen die hun functionaliteit hebben verloren – wat doe je immers met een zandloper die de tijd niet meer kan aanduiden – maar niet hun schoonheid. Je zou zelfs kunnen stellen dat ze door het stadium van verval nog mooier zijn geworden. Ze hebben ook zeker nog een historische en culturele waarde en kunnen daarom hun plaats opeisen in musea en kunstcollecties. Is dit echt de toekomst van onze hedendaagse realiteit?
Hollow Figure
SURREALIST Zoals gezegd zijn deze ‘vondsten’ meestal niet helemaal wat ze lijken. De Delorean uit 1981 die een hoofdrol speelde in ‘3018’ mag dan wel een verwijzing zijn naar de populaire film Back to the Future (1985), echt nostalgisch worden we er niet van. Vulkanische as en minerealen als pyriet en kwarts groeien op de plaatsen waar we de mechanische elementen van de wagen zouden verwachten. Zo neigt Daniel Arsham met zijn werk dan ook vaak naar het surrealisme. Hij vertrekt vanuit alledaagse objecten, maar plaatst ze in een andere, hogere realiteit die in zijn verbeelding tot stand is gekomen.
aan vasthangen op een eigenzinnige, vaak speelse manier. Denk maar aan de tentoonstelling ‘Moving Architecture’ waar sculpturen uit de muren en het plafond komen. De ruimtes komen tot leven, maar tegelijkertijd staat de tijd stil omdat het medium in se iets statisch is. Arsham spreekt zo de relatie tussen mens en architectuur aan. Niet alleen hebben wij de mogelijkheid om het te maken of af te breken, maar ook architectuur heeft een invloed op hoe wij bewegen en leven. Het resultaat leunt eerder aan bij installatiekunst of performance en valt onder de noemer ‘sitespecific art’ omdat het op deze locatie zelf – het Kareilia paviljoen dat werd gebouwd voor de kunstbiënnale in Moskou – werd uitgewerkt.
MULTITALENT Daniel Arsham (°1980) groeide op in Miami en behaalde zijn diploma als architect aan Cooper Union, de gerenommeerde school in New York die ook Shigeru Ban, Daniel Liebeskind, William Harnett en Eva Hesse onder haar alumni mag rekenen. Architectuur is een vaste waarde in zijn werk, al interpreteert hij de klassieke principes die daar
Dat hij in zijn carrière ook geregeld aan de slag gaat met andere kunstvormen, mag dus niet verbazen. Hoewel hij hiervoor geen opleiding volgde, was het bijvoorbeeld wel een logische stap dat Arsham zich op een bepaald moment aan podiumscenografie zou wagen. Hij werkte al samen met het dansgezelschap van de legendarische choreograaf Merce Cunningham en theater-
The Future Pharrell, 2014, Photo by Claire Dorn © The artist and Perrotin
IMAGICASA | 23
Teddy Bear Crystal
regisseur Robert Wilson, die bekend staat om zijn experimentele voorstellingen. Zelfs Pharrell Williams stond te springen om met Arsham samen te werken. Het resultaat is een levensgroot standbeeld van Williams in glas waarvoor de zanger en producer zelf met pleister werd beplakt voor het maken van de mal. Eroded Ferrari, 2018, Photo by Guillaume Ziccarelli Š The artist and Perrotin
Ook film en de modewereld zijn voor de kunstenaar geen onbekenden. Bij de presentatie van zijn derde collectie sneakers voor Adidas werd bijvoorbeeld een 15-minuten-durende kortfilm gelanceerd waarin het verhaal achter het ontwerp onthuld wordt. (Tekst: Eline De Mont - Beelden: Š VDNH Moscow)
24 | IMAGICASA
DANIEL ARSHAM (1980) AFKOMST: Cleveland, Ohio, VS WAT: Sculpturen, performance art, site-specific art Medeoprichter Snarkitecture BEKEND VAN: samenwerking met Adidas en Pharrell Williams
26 JAN-- 03 FEB 2019
BRUSSELS
GUEST OF HONOUR : GILBERT & GEORGE
IMAGICASA | 25