Ecv 2013 4 by indekerk

NIEUWSBRIEF driemaandelijks (okt-nov-dec) 2013 - jrg. 29 - nr. 4 www.ecvnet.be info@e-c-v.be

Hallelujah . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 In de Kerk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Interview met Guido De Kegel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Word een dakwerker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 Wat ECV jongeren studeren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 De Mensenzoon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 Uit het bestuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 ‘Koffie schenken’ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 De Bijbel of de psychologie? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 RVT Zonnebloem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 SOS Vlaanderen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 Liesbeth in Cambodja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Wat doet God in Europa: Macedonië . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Hallellujah ! Prijs de Heer ! Bijbels mensbeeld

Aangesloten bij de eav

HALLELUJAH

Hallelujah, ‘Hallelujah’ is dus beroemd! Iedereen kent het, maar wat betekent het ?

Betekenisvol David Van Acker

I’ve heard there was a secret chord That David played, and it pleased the Lord But you don’t really care for music, do you? It goes like this The fourth, the fifth The minor fall, the major lift The baffled king composing Hallelujah

Willy Maesen

Indekerk - Indekijker Wat is in de kerk? veel voor in het Oude Testament. Als het voorkomt, is het vrijwel altijd in een poëtische of expressieve context. Buiten de psalmen kan ‘Jah’ enkel in 2 verzen in Exodus (15:2 en 17:16) en 3 verzen in Jesaja (12:2, 26:4 en 38:11) gelezen worden.

Versteend

Leonard Cohen schreef deze woorden, zong ze en ze werden beroemd. Ondertussen zijn er meer dan 200 covers van zijn ‘Hallelujah’ gemaakt, waarvan wij, Belgen, de versie die Natalia en Gabriel Rios samen zongen, het beste kennen. Hun cover was het campagnelied voor ‘Hulp aan Haïti’ en haalde daardoor de eerste plaats in de Vlaamse Ultratop 50.

Stichtend artikel

Hallelujah?

Hallelujah, ‘Hallelujah’ is dus beroemd! Iedereen kent het, maar ik vraag me af hoeveel van de mensen die ‘Hallelujah’ de toplijsten ingestemd hebben, ook echt weten wat het betekent. Als christen zijn wij natuurlijk vertrouwder met het woord. Wie zich wel eens in charismatische kringen begeeft, heeft waarschijnlijk te pas en te onpas ‘Hallelujah’ gehoord, maar ook in evangelische kringen wordt het wel eens gezongen of geroepen. Kennen wij dan wel de ware betekenis van de uitroep ‘Hallelujah’? Soms twijfel ik eraan.

Psalmen

Leonard Cohen had gelijk in het lied dat hij

schreef: in zekere zin is het koning David die ‘Hallelujah’ componeerde. In zekere zin, want het kan even goed een andere psalmist of componist geweest zijn. De uitroep ‘Hallelujah’ komt in de Hebreeuwse bijbel enkel voor in de Psalmen. Dit is voor de interpretatie en de betekenis heel belangrijk zoals we dadelijk zullen zien.

Hallelu-Jah Ik zou willen zeggen “het woord Hallelujah…”, maar dat zou onjuist zijn, want als onlosmakelijk woord komt ‘Hallelujah’ slechts één maal voor in heel het Oude Testament (Ps 106:1). Alle andere keren zijn het twee losse woorden ‘Hallelu’ en ‘Jah’, al dan niet hecht verbonden door een verbindingsstreepje. ‘Hallelu’ is een meervoudig bevel van het werkwoord ‘Hallel’ (loven). Dat is een bevel of een aansporing die niet aan één, maar aan meerdere personen gegeven wordt. ‘Jah’ is een afkorting voor de godsnaam Jahweh. Het is ondanks de afkorting geen oneerbiedige of minder belangrijke naam, maar wel een korte, heel expressieve vorm om God aan te roepen. ‘Jah’ komt niet zo

‘Hallelujah’ betekent dus zoveel als “Looft de Heer!”. Het is een op zich staande zin en wordt in het Oude Testament ook zo neergeschreven. Daarom is het opmerkelijk dat vrijwel elke bijbelvertaling in vrijwel elke taal besloten heeft om het Hebreeuwse ‘Hallelu-Jah’ onvertaald te laten. Slechts op één plaats wordt de uitdrukking in elke Bijbel letterlijk vertaald, Loof de Heer, want hij is goed, bezing zijn naam, zo lieflijk van klank, Ps135:3. Waarom? Een diepere studie van waar en wanneer ‘Hallelujah’ voorkomt, kan daar een antwoord op geven. Zoals gezegd, komt de uitdrukking enkel voor in het boek Psalmen. In dit boek is Ps135:3 de énige plaats waar ‘Hallelujah’ niet de eerste of de laatste zin van de psalm is en de enige keer dat het taalkundig ook echt deel uitmaakt van een grotere zin. Alle andere keren dat ‘Hallelujah’ voorkomt, is het het begin of het einde van een psalm en staat op zich. Dat in Ps135:3 ‘Hallelu Jah’ geschreven wordt, is nogal vreemd, want als een Oudtestamentische jood “Looft de Heer” als zinsdeel wilde opschrijven, gebruikte hij de volledige naam van de Heer en schreef hij ‘Hallelu et-Jahweh’.

Het zinnetje ‘Hallelu Jah’ wordt dus wel weergegeven als een zin, maar steevast gebruikt als een uitroep, een vaste uitdrukking, die waarschijnlijk in de oudheid al versteend was. Bewijs daarvan is terug te vinden in Op19:1,3,4 en 6. Dit zijn de enige plaatsen in het Nieuwe Testament waar ‘Hallelujah’ te lezen is. Het Nieuwe Testament is geschreven in het Grieks. ‘Hallelujah’ is dus een Hebreeuws leenwoord. Het wordt door Johannes als een versteende uitroep behandeld. Uit vers 6 blijkt wel dat de betekenis van ‘Hallelujah’ niet verloren gegaan was, want er wordt een reden gegeven voor ‘Hallelujah’ (Halleluja, want de Heere, de almachtige God, is Koning geworden.). Dit kan enkel begrepen worden als Hallelujah hier “Looft de Heer” betekent.

En nu? Dus, ‘Hallelujah’ was een uitroep om het volk op te roepen de Heer te loven. Het betekent “Looft de Heer!”, maar wordt slechts één keer op die manier in een zin gebruikt. Alle andere keren staat de uitdrukking op zich en kan behandeld worden als één woord. Het is jammer dat vandaag de betekenis van ‘Hallelujah’ wat verschoven is. Vaak hoor ik mensen ‘Hallelujah’ gebruiken als uitroep naar God, om hun eigen aanbidding en lof voor Hem kenbaar te maken. Oorspronkelijk betekende ‘Hallelujah’ echter veel meer dan dat. Het werd niet geroepen naar God toe, maar naar de medemensen, als aansporing om met elkaar God te prijzen, niet alleen.

David Van Acker is student ‘Oude Nabije Oosten’ in Leuven en bestudeert de historische context en de talen van de Bijbel. Verder is hij aangesloten bij de Evangelische Kerk Bourgoyen (Mariakerke) en bestuurslid in de Christelijke studentenvereniging Ichtus Leuven.

indekerk.be brengt alles samen wat door evangelicale families (ECV, BEZ, VEG) wordt georganiseerd aan vorming en onderwijs, al dan niet in samenwerking met bevriende partners. Ze doet dit door oa cursussen, conferenties, opleidingen te organiseren en materialen aan te bieden (brochures, toespraken, boekbesprekingen,...).

K Audio

Indekerk biedt ondertussen meer dan 150 toespraken aan van 30 sprekers. Vertrouwde namen als Guido De Kegel en Wout van Wijngaarden maar ook de occasionele sprekers op de conferenties, die onder de vlag van indekerk worden georganiseerd, vind je terug. De laatste aanwinsten zijn de toespraken van Miet Vanbeckevoort, die op de ECV-Vrouwendag (najaar) sprak. Wat velen misschien ontgaat bij een vluchtige blik, is de mogelijkheid tot uitgebreid zoeken. U kunt zoeken op naam, serie, sleutelwoorden, enz… Klik op ‘filter’ en er verschijnt een overzicht van uw resultaten.

Agenda

Een andere dienstverlening van Indekerk is de agenda die op verschillende manieren kan bekeken worden. Klikt u maar even op ‘agenda’ (zie afbeelding) en kies uw weergavevoorkeur uit de lijst. U kunt zelf ook agendapunten toevoegen: een regionale steunactie, een concert, een jongerenavond,….het behoort tot de mogelijkheden.

INTERVIEW met GUIDO DE KEGEL

WORD EEN DAKWERKER

Dank, Guido, voor de vele keren dat wij elkaar hebben ontmoet en voor de zegen die wij samen hebben ervaren.

Gemeenten en Gehandicapten

Raymond R. Hausoul

Dit jaar is een bijzonder jaar voor Guido De Kegel: officieel is het zijn laatste jaar in dienst van de ECV-gemeentes. Vanuit de redactie ging Raymond Hausoul op pad en bezocht deze gevierde strijder om samen met hem terug te blikken op enkele decennia kerkgeschiedenis en dienstbaarheid.

Guido, als je terugkijkt op je lange bediening, hoe zou je die in tien woorden samenvatten? Ik kan het zelfs in negen woorden samenvatten: verbazing en dankbaarheid over Gods rijke genade en zegen.

Inter view

Mooi, wat waren in deze periode voor jou de hoogtepunten? Een eerste belangrijk hoogtepunt voor mij was in 2002 de erkenning door de overheid van onze evangelische kerken als eredienst. Dit was een bekroning van jarenlange inspanningen. Ook mijn aanstelling als voorzitter van het bestuur van de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven kwam voor mij als een verrassing. Andere hoogtepunten die voor mij evenveel waarde hebben, zijn de kaartjes en brieven waarin mensen met dankbaarheid getuigen over de zegen die ze mochten ontvangen tijdens een Bijbelstudie, een prediking of de deelname aan een cursus. Een pensioen telt voor de meeste christelijke werkers niet. Toch is dit vanouds een geschenk dat God al gaf aan de Levieten. Hoe zie jij dat zelf?

Een pensioen lijkt mij een goede zaak. Eens je vijfenzestig jaar bent, laten de jaren zich voelen in die zin dat werkweken van meer dan vijftig of zestig uur niet meer lukken. Maar helemaal nietsdoen is ook niets voor mij. Daarom probeer ik langzaam af te bouwen en een goed evenwicht te vinden tussen werk, rust en ontspanning. Het lastige daarbij is de vraag: wat zal ik afbouwen, waar blijf ik prioriteit aan geven? Ik doe namelijk al mijn verschillende activiteiten heel graag, vandaar dat keuzes maken niet makkelijk is. Je blijft dus een harde werker? Een strijder tegen de tijd? Ik beschouw mezelf helemaal niet als een harde werker. Mijnwerkers, metsers en vuilnismannen verrichten hard werk. Ik voel me heel bevoorrecht dat mijn werk een soort ‘hobby’ is, waarin ik heel veel vreugde en voldoening mag ervaren. Als je nu terugkijkt, welke zaken mis je dan het meest in je werk? Wat ik het meest mis, is het maken van nieuwe Bijbelstudieseries. Ik heb daar de geestelijke energie en de kracht niet meer

voor. Verder mis ik het contact met medegelovigen op plaatsen waar ik jarenlang Bijbelstudie gaf. Een paar jaar geleden stopte ik in Limburg en afgelopen zomer in Beerse. De volgende maanden zullen er zo nog wel een aantal plaatsen zijn waar ik in de toekomst minder of niet meer zal komen. Heb je nog dromen vanuit je bediening die je graag in vervulling ziet gaan? Ik denk dat ik, zonder onbescheiden te zijn, mag zeggen dat ik een rijke loopbaan, waarin heel wat dromen in vervulling zijn gegaan, achter mij heb liggen. De enige wens die ik nog koester, is zo lang mogelijk de Heer te kunnen blijven dienen. Veel zal hierbij afhangen van mijn gezondheid en natuurlijk ook van deze van mijn echtgenote, die op dit moment nogal problematisch is. In het voorjaar heeft zij twee operaties moeten ondergaan waarvoor zij driemaal tien dagen in het ziekenhuis verbleven heeft. Dit heeft een zwaar impact gehad op haar fysieke situatie, vooral omdat zij lijdt aan het chronisch vermoeidheidssyndroom. Wij blijven dan ook afhankelijk van Gods genade en voorziening.

Thérèse Swinters www.geng-info.be

Guido

Luc 5: 17-19 “Toen Hij op een dag onderricht gaf, bevonden zich onder zijn gehoor ook Farizeeën en wetgeleerden die uit allerlei plaatsen in Galilea en Judea en uit Jeruzalem waren gekomen. De kracht van de Heer was werkzaam in Hem, opdat Hij zieken zou genezen. Er kwamen een paar mannen met een verlamde op een draagbed, die ze naar binnen wilden brengen om hem voor Jezus neer te leggen. Maar ze zagen geen kans om door de mensenmassa heen te komen, en dus gingen ze het dak op en lieten hem op het bed door een opening in het tegeldak naar beneden zakken tot vlak voor Jezus.”

Guido heeft een veelbelovende baan achtergelaten om de Here te dienen. Ik waardeer Guido en Marianne in de manier waarop ze voortdurend hun vertrouwen op de Here stelden. Zijn Bijbelstudies zullen door velen nog lang vrucht blijven dragen. David Gooding van Ierland is twee keer in Vlaanderen geweest om ons te onderwijzen over Gods woord. Ik herinner mij nog altijd hoe Guido daarvan heeft genoten. Als ik mijn ogen sluit en naar Guido luister, hoor ik David in de verte. Prachtig hoe de Here mensen in ons leven wil gebruiken. Het was bemoedigend om vanaf 1984 met Guido samen te werken. Hij was een sterke aanwinst in het werk waaruit de ECV is ontstaan. God wist wie nodig was om het werk verder uit te bouwen. God wil ons allen gebruiken voor de bouw van Zijn gemeente. Fijn dat Guido niet stopt maar nog verder wil werken op een iets lager tempo. Wij mogen dankbaar zijn voor de inspanningen die Guido en Marianne samen geleverd hebben. Laten wij bidden dat God Zijn werk verderzet met hen die volgen in Guido´s voetstappen. Zij hebben offers gebracht en de Here zal dat zeker niet vergeten. Laten wij bidden voor Guido en zijn gezin dat Hij hen verder mag dragen.

Hoe kunnen wij het voorbeeld van de vier vrienden volgen en toepassen op onze tijd? G&G (Gemeenten & Gehandicapten) ontwierp hiervoor een brochure. Deze bevat een inleiding tot de theologie van de handicap, bijbelse verwijzingen en verschillende hoofdstukken over specifieke beperkingen. Er worden praktische tips gegeven waardoor rolstoelgebruikers, mensen die blind of doof zijn, mensen met leermoeilijkheden of met psychische problemen, zelfverminking, eetstoornissen en veel andere aandoeningen, ‘meer’ welkom worden geheten. De brochure bevat ook ideeën om naar hen, die niet naar de kerk kunnen komen, om te zien. Al deze tips en aanwijzingen zijn bedoeld om een persoonsgerichte aanpak te ondersteunen.

Dank, Guido, voor de vele keren dat wij elkaar hebben ontmoet en voor de zegen die wij samen hebben ervaren. Er wacht ons een eeuwigheid en dan pas ga je beseffen hoe wijs je keuze was om van `baan´ te veranderen, zoveel jaren geleden. Het ga je goed, lieve broeder.

Voor meer informatie en eventuele bestelling kan u bij G&G terecht. Kostprijs €7, exclusief verzendkosten.

Henk Gelling

WAT ECV JONGEREN STUDEREN

DE MENSENZOON

Sem Latruwe - informatica

Facebook, Twitter, Msn, Skype, LinkedIn, Hotmail, Gmail,… zo kunnen we nog even verder gaan. Vind je de link tussen deze zaken? Juist! Informatica of internet is het juiste antwoord. Informatica is hetgeen ik gestudeerd heb en waarvan ik een diploma op zak heb. Dit was een driejarige opleiding waarin ik leerde hoe ik applicaties moest en kon ontwikkelen. Niet één soort technologie, maar wel verschillende, zoals een programma voor op de computer, een website, … noem maar op.

Inter view

Laat ik even beginnen bij het begin. Als ik mij niet vergis, moest ik in 2010 kiezen wat ik zou verder studeren. Mijn voorkeur ging naar iets met wiskunde of met computers. Uiteraard moet er dan nog een tweede, een meer verfijnde keuze gemaakt worden. Wiskunde zou mij wellicht in het secundair onderwijs brengen. Informatica,... Ja ik wist het nog niet. Eind augustus 2010 bezocht ik een hogeschool. Eerst nam ik een kijkje in de informaticarichting. Daar hoorde ik over twee afstudeerrichtingen. Enerzijds bestond de applicatie-ontwikkeling met veel programmeertalen, anderzijds informatica en economie met minder programmeren. Ik koos voor het eerste. Ik had er helemaal geen ervaring mee. Nee, dit klopt niet, ik hield me vaak bezig met het ontwikkelen van websites. Dus had ik misschien al een klein beetje ervaring. Ik koos dus voor deze richting omdat het mij interesseerde. Alles ging snel: het eerste jaar slaagde ik.

PERSBERICHT ETF

Vervolgens rondde ik het tweede jaar ook goed af. Op het einde van het tweede jaar vertelden ze me dat het derde jaar nog sneller ging dan de andere twee jaren. Dit kwam doordat in het derde jaar enorm veel projecten aan bod kwamen. We startten met een project en af en toe kregen we nog les. In januari hadden we onze laatste examens. In januari werden we toegewezen aan een geïntegreerd project voor een organisatie die bijzondere jeugdzorg aanbiedt. Vanaf maart tot en met juni waren we op stage. Geen doodgewone, maar een buitenlandse stage in de Democratische Republiek Congo (Kinshasa). Een Afrikaans land en informatica? You must be joking! Nee hoor, ik heb mijn stage in Afrika gedaan. Daar ben ik dus voor drie maand gebleven samen met een andere student. De bedoeling van applicaties is mensen het leven eenvoudiger en efficiënter maken. We hebben applicaties ontwikkeld voor verschillende scholen en een ziekenhuis. Het beheer van patiëntengegevens in het ziekenhuis was barslecht. We ontwikkelden een applicatie die werkte met een gecentraliseerde databank. Daar konden dus alle patiëntgegevens opgeslagen worden. Er kon een patiënt geregistreerd, een consultatie voor een patiënt gecreëerd en een behandeling en een voorschrift gemaakt worden. Tot slot kon aan de hand van het voorschrift, gebruik gemaakt worden van de module van de apotheek. Voor de scholen creëerden we een applicatie voor de opstelling van de uurroosters voor een bepaalde klas. In een afleiding kon elke leerkracht zijn lesschema zien. We ontwierpen ook een leerlingenvolgsysteem voor het ingeven van de leerlingen-

gegevens, het toewijzen van leerlingen aan klassen, leerkrachten instellen als lesgever voor een bepaalde klas, punten van testen opslaan in het systeem,... Het was dus een serieuze taak om deze applicaties te ontwikkelen. Maar het resultaat van onze opdracht is dat we hun administratie vereenvoudigden. Het dicht de technische kloof tussen Noord en Zuid, ook al is dit maar een klein beetje. We leggen sociale contacten en we leerden omgaan met het onbekende. We verbleven trouwens bij een katholieke zustergemeenschap én de opdracht was voor die zustergemeenschap. Dus ergens in mijn stage was er iets van het geloofsaspect aanwezig. Enkele keren zijn we ook meegegaan naar de dienst op zondagmorgen. Lang uitslapen kon sowieso niet door de warmte. Over die warmte gesproken: ze hadden in de kerk wel ventilators, maar toch was het vaak te warm. Het kan niet allemaal koek en ei zijn en dat hebben we, mijn medestudent en ikzelf, ook gemerkt in Afrika. We kwamen nog maar toe, dus nog maar net uit de luchthaven en we werden opgelicht door een “taxi-”chauffeur. Dit was een grote domper, zeker om mee te starten. Het was dan ook niet gemakkelijk om dit te plaatsen. Daarnaast ontbrak ook nog een valies, waardoor we de reis naar de effectieve stageplaats even moesten uitstellen. De valies kwam later in de week terecht. Op het einde van onze stage gebeurde ook nog iets. We werden geblokkeerd tijdens het installeren, plaatsen van materiaal en het

testen ervan. We kregen het gevoel dat er enkelen ons werk niet respecteerden. We kwamen in conflictsituaties waar wij, als studenten, niets mogen zeggen of ons niet mogen verdedigen omdat in Afrika hiërarchie een grote rol speelt. Omgaan met tegenslagen is niet gemakkelijk, om het te plaatsen. Maar op één bepaalde manier ben er ik toch in geslaagd. Ik weet dat ik dit niet uit mijzelf gedaan heb. Ik heb steun gehad van familie en vrienden en heb Gods leiding daarin gevoeld. Hij heeft me door de periode heen geholpen. Ook de momenten van gemis, want drie maanden van familie en vrienden gescheiden, valt niet altijd mee.

Applicaties kunnen helpen om het leven eenvoudiger te maken.

Tijdens de opening van het academiejaar van de Evangelisch Theologische Faculteit hield prof. dr. Markus Zehnder zijn inaugurale rede ‘Is de Hebreeuwse Bijbel monotheïstisch?’, waarin hij sprak over de argumenten voor de goddelijke status van de ‘Mensenzoon’ in Daniël 7 en de implicaties daarvan. LEUVEN – 23 september 2013 - Vandaag opende de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven het academisch jaar 2013-2014. Met een studentenaantal dat voor het eerst boven de 200 uitkomt, zet de stabiele groei ook dit jaar door. Rector prof. dr. Patrick Nullens sprak in zijn openingswoord over groei als beleidsdoel van de ETF. “De ETF wil groeien in de breedte en de diepte. Beide gaan samen. Vandaag is het de inaugurale rede van prof. dr. Markus Zehnder. Zijn lezing benadrukt de waarde die de faculteit hecht aan de Bijbel als de grondslag van al onze theologiebeoefening. Niet alleen Sola Scriptura maar ook Tota Scriptura. We benadrukken de waarde van de canon als geheel. Prof. dr. Zehnder demonstreert de fundamentele waarden van grondige exegese en het lezen van de Schrift als eenheid.” Prof. dr. Markus Zehnder, hoogleraar Oude Testament aan de ETF, sprak in zijn oratie over de argumenten voor de goddelijke status van de“ Zoon des Mensen”, zoals die genoemd wordt in Daniël 7, en de implicaties hiervan op het monotheïstische denken over de Hebreeuwse Bijbel.

Inaugurale rede prof. dr. Markus Zehnder: ‘Is de Hebreeuwse Bijbel monotheïstisch?’ Prof. dr. Markus Zehnder hield de openingslezing voor dit academisch jaar die tegelijk zijn inaugurale rede was als hoogleraar. Hij pleitte in zijn oratie dat de ‘Zoon des Mensen’ in Daniël 7 – al in de Hebreeuwse Bijbel – beschreven wordt als een figuur die behoort tot het goddelijke rijk. Deze bewering is niet nieuw, maar het betoog waarmee hij deze visie onderbouwt, misschien wel.

Wanneer ik achteraf, vanuit mijn christelijke achtergrond, naar deze opleiding en stage kijk, vind ik het positief dat verschillende projecten in de hulpverleningssector zaten. Zo hielp ik onder andere meeschrijven aan diverse applicaties voor vzw’s uit West-Vlaanderen. Het is positief dat de school zo’n organisaties kiest om een project voor te doen.

Volgens Zehnder kunnen er minstens negen elementen in de beschrijving van de ‘Zoon des Mensen’ in Daniël 7 gevonden worden die verwijzen naar zijn goddelijke status. Zo noemde hij onder meer de verschijning met ‘de wolken des hemels’ (vers 13) die in de Hebreeuwse Bijbel alleen gebruikt wordt voor een goddelijk wezen; het werkwoord dat in de tekst gebruikt wordt voor aanbidding (vers 14) dat in Bijbels Aramees altijd verwijst naar aanbidding gericht op een god; en de meerdere tronen in het hemelse rijk (vers 9), waarvan er een bestemd is voor de ‘Oude van Dagen’ en het is logischerwijze aan te nemen dat de andere troon voor de ‘Zoon des Mensen’ is.

Ik vind het geweldig dat ik met mijn informaticakennis, laten we het zo noemen, mensen kan helpen en organisaties iets kan aanbieden. Applicaties kunnen helpen om het leven eenvoudiger te maken.

Zehnder concludeerde zijn betoog: “Indien het waar is dat de ‘Zoon des Mensen’ reeds in Daniël 7 begrepen moet worden als een goddelijke figuur, dan worden we gedwongen hieruit af te leiden dat het gebruik van de ‘Zoon des Mensen’ in het Nieuwe Testament wijst naar een opvatting van Jezus als meer dan een voorbeeldig ideaal menselijk wezen, namelijk een goddelijk figuur, en dat deze opvatting voortkomt uit een Joods milieu en niet het product is van een heidense, hellenistische invloed.”

‘KOFFIE SCHENKEN’

UIT HET BESTUUR

tijdens de Gentse Feesten Filip De Cavel, coördinator ECV

Pete Gifford

Wat stond er oa op de agenda van onze laatste raad van bestuur? Bestuur en medewerkers op stap, een evangelische catechismus, de Wegwijzer, verslaggeving van diverse activiteiten zoals het symposium rond eenheid,... Enkele van deze topics komen hieronder aan bod. Als u regelmatig op de hoogte wilt blijven van wat zich in en rondom de ECV afspeelt, stuur een mail naar filipdecavel@gmail en schrijf je in voor de digitale nieuwsbrief (4 x jaar).

In oktober stond een dag van ontmoeting op het programma: bestuursleden, medewerkers en partners trokken voor een dag op te Boom. Het accent lag voor één keer niet op besprekingen en vergaderingen, gemeenten en haar werkingen maar op de ontmoeting met elkaar. We wandelden, aten en praatten: betere ingrediënten voor een teambuilding waren niet nodig. Minstens zo belangrijk was een moment van terugblik en dankbaarheid voor Guido en Marianne en de bediening van Guido. ‘Officieel’ is hij op pensioen maar Guido werd bereid gevonden les te blijven geven aan de ETS en betrokken te blijven bij de Federale Synode. We wensen hem veel zegen toe in de komende jaren.

Informerend a rtik el

Evangelische catechismus De werkgroep kwam in oktober voorlopig voor een laatste keer samen olv Prof. dr. Hendrik Koorevaar. De vier denominaties waren (en zijn) nog steeds enthousiast. De VEG, BEZ, ECV en VVP denken met elkaar na over het uitbrengen van een evangelische catechismus, een boekje waarin systematisch een aantal bijbelse thema’s worden besproken. Belangrijke feedback uit de provinciale oudstenvergaderingen zal meegenomen worden waarvan de meest opvallende en te verwachten: krijgt deze catechismus een normatief karakter? Met andere woorden, komt dit in de plaats van eigen geloofsbelijdenissen of theologische accenten? Het korte antwoord daarop is: neen. Het vervangt niet datgene wat we reeds via onze geloofsbelijdenissen en theologische

accenten tot uitdrukking willen brengen maar zal vanuit een didactisch en pedagogisch karakter als instrument gebruikt worden om (jonge) gelovigen of pasbekeerden te helpen op hun weg als discipel. Het is nu wachten op het definitief groen licht van de denominaties om daadwerkelijk aan het werk te gaan. Een werkgroep zal dan verder olv Prof. Koorevaar sleutelen aan een proefproject rond het thema ‘vergeving’. Wordt vervolgd.

Vernieuwde ECV Site De laatste maanden zijn we druk in de weer geweest om de huidige ECV-website te vernieuwen, inclusief de logo’s. Rond het verschijnen van deze nieuwsbrief zou de site online moeten gaan. Neem gerust een kijkje op http://ecvnet.be en stuur gerust

constructieve feedback door. We willen namelijk de site dynamischer maken én toegankelijker voor de occasionele bezoeker maar ook de gemeenteleiders. Een opvallende vernieuwing is de integratie van de vijf kerntaken van de ECV. Blogberichten die verschijnen, worden bij één van onze kerntaken geplaatst: 1) Gemeenteopbouw/Evangelisatie, 2) Jongerenwerk, 3) Pastoraat, 4) Onderwijs/Informatie en 5) Belangenbehartiging. Elke gemeente kan nu ook een stukje van haar pagina begeren met foto’s, kalender, etc…

de medewerkers van het zendingsteam (Levi Versstraete en Ann Drybyrgh ontbreken op de foto)

Inspirerend

Bijpraten te Boom

De laatste jaren hebben wij het genoegen tijdens de Gentse Feesten de feestvierders die ’s morgens nog wakker zijn, te trakteren op een lekkere kop koffie, warme chocomelk of een beker water. De bedoeling is tweevoudig: iets gratis geven aan de (voornamelijk) jonge mensen aan de Vlasmarkt en gebruik maken van de gelegenheid, mocht er openheid zijn, om over het geloof in Jezus Christus te spreken. De meesten zijn verbaasd dat ze iets gratis aangeboden krijgen – de Gentse Feesten moeten opbrengen... en daarom stellen ze de vraag, ‘Waarom doen jullie dit?’ - ‘Het is een initiatief van de Gentse, evangelische kerken.’ Dit kunnen ze meestal niet plaatsen, ze weten niet wat een evangelische kerk is! - ‘Nee…echt…waarom?’ - ‘Uit liefde voor mensen, en uit liefde voor Jezus.’ - Soms wordt erop ingegaan, soms niet. Sommigen zijn niet in staat om een zinnig gesprek te voeren. Die bieden we een kop koffie of chocomelk aan en raden we aan om naar bed te gaan. Bij anderen is er geen openheid…‘Ik geloof niet’. Bij weer anderen is er openheid om te spreken over de levensvragen waar ze mee zitten. Ons verlangen is Gods Woord te brengen aan degenen die ervoor openstaan. De ervaring leert ons dat weinigen ooit in de bijbel gelezen hebben. Wij dagen ze uit om te lezen. Soms is er gelegenheid om hun te vragen de bijbel hardop te lezen. Wij geloven in de woorden van de Hebreeënbrief (Hb4:12) – Gods Woord is levend en krachtig.

‘Koffie schenken’ door de evangelische kerken van Gent heeft een goede naam in Gent. Wij geven koffie, enz. aan de politieagenten, bewakers, Ivago-werkers en buschauffeurs. Door de jaren is er een vertrouwensband gegroeid. Afgelopen zomer was ons team van medewerkers vrij groot – op de eerste maandag van de Feesten waren we met 44! Twee teams uit de VS en één team uit Nederland kwamen zich bij ons vervoegen. We hebben ‘magere’ jaren gekend, waar we met 4 of 5 waren. Dit behoort echter tot het verleden. De dag begint vrij vroeg voor mij – om 5.15u ontwaken om op tijd in het gebouw van De Burg te zijn om koffie te zetten en chocomelk op te warmen. Tegen 6.45u komen de medewerkers aan. Ik deel iets uit Gods Woord, gebed, instructies… en we vertrekken met z’n allen richting Vlasmarkt, geladen met koffiekannen, melk, percolator, tafel, enz., enz. ..We mogen gratis gebruikmaken van water en elektriciteit van een fruit- en groentenwinkel aan St. Jacobs. Tegen 10.15u zijn wij terug in het gebouw van De Burg. Tijd voor opruimen en gebed. Gebed voor de contacten en gesprekken, en ook danken voor de gelegenheid om Zijn Woord uit te dragen.

COLOFON ECV NIEUWSBRIEF De Nieuwsbrief verschijnt rond de 3e - 6e - 9e en 12e maand van het jaar. REDACTIE

Fabiola Catrysse, Raymond Hausoul, Johan Leroy, Willy Maesen, Jacques Rommel, Koen Schelstraete.

EINDREDACTIE Raymond Hausoul, Ieperleestraat 52, Ieper BANK

BE44 4520 0368 9145

DTP

Jehtron, info@jehtron.be www.jehtron.be

Website:

www.ecvnet.be

Abonnement op de ECV Nieuwsbrief, niet aangesloten bij een evangelische christengemeente: 10 euro incl. verzendkosten.

DE BIJBEL OF DE PSYCHOLOGIE? Pastorale modellen Gerrit Houtman, www.bethesda.be

In deze reeks hebben we naar diverse pastorale modellen gekeken. Met dit artikel wil ik deze serie afsluiten, hoewel lang niet alle modellen genoemd zijn, met de vraag rond de verhouding tussen Bijbel en psychologie binnen het pastoraat. Anders gezegd: mag je gebruik maken van kennis uit de psychologie en botst dit niet met de bijbelse visie op de mens? Voordat we die vraag beantwoorden, kijken we eerst even naar de geschiedenis.

Stichtend artikel

Geschiedenis Uit onvrede over het traditionele pastoraat, omdat het geen antwoorden gaf op de noden van deze tijd, gingen veel pastors kijken bij de psychologie. Het recht willen doen aan de levensvragen van het individu binnen zijn eigen unieke levenssituatie, maakte dat pastors zich (vooral na WO II) lieten beïnvloeden door de psychologie en vaardigheden die vanuit de hulpverlening werden aangeboden. Pastoraat vertrok zo steeds minder vanuit de openbaring door de heilige Schrift, maar meer vanuit de mens met zijn noden en behoeften. Daarnaast stelde men niet meer de zonde of zelfs het probleem centraal, maar de mogelijkheden van de mens en hoe hij tot groei en ontplooiing kon komen. De pastor diende zich daarom te bekwamen in de menswetenschappen en allerlei trainingen te volgen om beter toegerust te zijn om zijn pastorale taak uit te voeren. Het christelijke element gold vooral voor de pastor, waar hij/zij zijn/haar motivatie en inspiratie vandaan

Pastoraat is gericht op verbinding. In de eerste plaats met God zelf en van daar uit ook de verbinding met anderen.

haalde. Voorstanders van deze visie waren o.a. Clinebell en Hiltner.

Positief Allereerst moeten we de positieve kant van deze ontwikkeling waarderen: de mens met zijn noden werd gehoord en recht gedaan. De mens is veel meer dan allen maar schuldig of gewond. Hij is ook iemand die mag groeien en zich kan ontplooien. Bovendien leerden pastors beter luisteren en kregen meer begrip en inzicht in wat zich binnenin een mens afspeelt en wat hier gezond en ongezond aan is. Andere wetenschappen integreerden in het pastoraat, zodat theologie en pastoraat niet langer afzonderlijke eilanden vormden. Pastoraat buiten de kerk, bijvoorbeeld in zorginstellingen en gevangenissen, kreeg zo een beter afgestemde functie.

positie te komen en zo onnodige afstand te creëren of negeert hij misschien (uit behoefte om deskundig te zijn) de religieuze vragen van de pastorant. Een ander gevaar bestaat erin dat de pastorant zelf sterk geviseerd wordt en zo een bepaalde druk om te groeien of te veranderen, op hem wordt gelegd. Pastoraat is ook gewoon aanvaarden, er moet niet altijd een concreet doel nagestreefd worden. Als je deze vorm van pastoraat vergelijkt met het Emmaüsmodel, zie je dat het sterk is in de eerste fasen, waar het gaat om je invoegen en stilstaan bij de levensvragen, maar zwak is in de volgende fasen waar het gaat om de boodschap van de bijbel en de persoonlijke ontmoeting met Jezus zelf.

Vragen:

Het doel van pastoraat

Toch begonnen steeds meer pastors zich hier ook vragen bij te stellen en is men vandaag gelukkig veel kritischer naar het gebruik van kennis uit de hulpverlening. Want gaat het eigenlijke, de essentie van het pastoraat niet verloren als men door de bril van de hulpverlening naar de mens kijkt? Bovendien is er voor de pastor de verleiding om in een functionele (machts-)

We maken allemaal bewust of onbewust gebruik van kennis uit de psychologie of communicatiewetenschappen, omdat we dit door ons onderwijs en door de beïnvloeding van de maatschappij om ons heen meekrijgen. Het punt is: waaraan toetsen we deze kennis? Pastoraat is gericht op verbinding. In de eerste plaats met God zelf en van daar uit ook de ver-

binding met anderen. Deze volgorde maakt pastoraat tot pastoraat. Dat moet ons voorzichtig maken met modellen vanuit de hulpverlening zoals de contextuele visie. In de hulpverlening gaat het er vaak om de gezonde balans te vinden. Bij pastoraat gaat het er om boven zichzelf uit te stijgen en vanuit de eeuwige dimensie nieuwe hoop en kracht te ervaren. Zo is bijbelse vergeving alleen mogelijk vanuit de eeuwige visie op de mens, wil het niet een krampachtige inspanning worden.

Het christelijk mensbeeld De belangrijkste toetssteen bij het gebruik van kennis vanuit de menswetenschappen is het bijbels mensbeeld. Volgens de Bijbel is het bestaan van de mens niet een toevalligheid waar hij maar het beste van moet zien te maken en moet proberen om zinvol te leven in een absurde wereld (Albert Camus). Nee, ieder mens is persoonlijk gewild en bedoeld door een liefdevolle Schepper die elk mens tot zijn bestemming wil brengen (Ps 139). Het is deze visie die in elke pastorale ontmoeting moet doorklinken. Het is deze visie die ons dankbaar maar ook zorgvuldig afwegend, gebruik leert maken van alle kennis die in deze wereld is. Niet alle kennis leidt tot wijsheid en het is vooral deze laatste waar we anderen mee van dienst kunnen zijn.

Literatuur: Dr. H. Berkhof, De mens onderweg, Den Haag, 1980 Anselm Grün, God ervaren, Tielt 2002 Dr. G. van Leeuwen, Om mens te zijn, Antwerpen, 1975

SOS VLAANDEREN

RVT ZONNEBLOEM

Filip De Cavel

Zwijnaarde

We brengen een aantal mensen die binnen de ECV werkzaam zijn graag voor het voetlicht zodat u gericht voor hen kunt blijven bidden. Hieronder een greep uit een aantal van deze werkers.

Marianne

Pete en Joanna Wilt u ook mee bidden voor dit belangrijke werk aan mensen die zo dicht bij het einde van dit leven staan;

De Evangelische Kerk Bourgoyen mag maandelijks in een nabijgelegen zorgcentrum een bezinningsmoment houden. Eén van de initiatiefnemers vertelt over de unieke kans om zo het evangelie te delen.

Informatief

September 2010, onze Louis (lid EKB) was daar al een jaar woonachtig toen mijn moeder daar ook kwam wonen, Hilda die reeds meer dan 30 jaar lid van de gemeente is. Een half jaar later verhuisde ook Remi naar de Zonnebloem. Remi is lid van de gemeente ‘De Bron’ te Zwijnaarde. Toen kwam in mij de gedachte op om daar een evangelische samenkomst te organiseren. Uiteindelijk hebben we, dankzij de bereidwillige medewerking van Kristof en nog andere broers en zussen van EKB, op 22 december 2011 een eerste Kerst-Sing-in gehouden. Ik had dit gevraagd aan de verantwoordelijke van de ergotherapie. Die vond dat goed, maar alleen in de kleine leefruimte voor het gelijkvloers. Er zijn wel drie verdiepingen. Dat was voor mij wat teleurstellend, maar, ok, wie het kleine niet... Verschillende leden van de gemeente hebben toen oude kerstliederen gezongen en enkele lieve zussen hebben gebak gemaakt voor de aanwezige bewoners.

Onze eerste samenkomst in het RVT was gelukt. Kort daarna ben ik naar de directeur gestapt om te vragen of we elke maand een Evangelische samenkomst mochten houden. Voor hem was dat onmiddellijk goed; agenda genomen, data vastgelegd voor het hele komende jaar, ín de vergaderzaal.

Hb9:27?

nieuw even enthousiast onthaald worden als vorig jaar waar zo’n 30 bewoners uit volle borst meezongen in een stampvol vergaderzaaltje? Positief was alvast dat we dit jaar de cafetaria mochten gebruiken; een mooie ruime zaal met 16 grote tafels met in totaal 64 stoelen. Ook in een podium zou worden voorzien, én er was ook een geluidsinstallatie ter beschikking; zaken die we nochtans niet hadden gevraagd… Is al die voorzienigheid en vriendelijkheid toch niet een beetje verdacht?

De samenkomsten zijn momenteel elke laatste woensdag van de maand, de week daarvoor hang ik op elke verdieping een affiche uit op in totaal 13 prikborden . Ik ga ook kennis maken met nieuwe bewoners en vertel hun over de samenkomsten. Dan bid ik ook voor hen. Ondertussen is het kerstfeest uitgegroeid naar de grote zaal, (cafetaria) waar we vorige kerst voor een volle zaal mochten laten horen wie Jezus is. Alle bewoners kregen een aandenken en lekker gebak aangeboden door de lieve zusters van EKB. Aan het begin van dit jaar heeft Kristof hier een artikeltje voor geschreven in ons gemeentekrantje; hieronder een impressie :

Rond 13 u kwamen alle medewerkers toe; fijn te zien dat iedereen op de afgesproken tijd aanwezig was. Een aantal EKB-zusters hadden voorzien in een heus dessertbuffet, voldoende voor 220 personen. Ook de oudjes die op hun kamertje bleven, kregen immers een dessertbordje voorgeschoteld namens de EKB. Rond 13u30 begon de zaal al goed vol te lopen …. maar zouden ze ook blijven voor het programma, of was het toch vooral de gebakjes waardoor ze werden aangetrokken?

Pieter en Paula Een dankpunt is dat Pieter en Paula in april een kindje verwachten. Verder hopen en bidden ze opdat in de komende tijd de jongvolwassenen naar jonge leiders mogen doorgroeien.

Dan begon het pas voor mij: bewoners bereiken en uitnodigen voor deze samenkomsten. De meeste van de bewoners hebben een rooms-katholieke achtergrond. Toch waren er enkele bewoners die daar echt wel interesse voor hadden. Sommigen keken er naar uit om aanwezig te zijn op de samenkomsten. Al enkele van hen zijn reeds van ons heengegaan, maar waar ik toch een sterk vermoeden van heb dat ze nu bij de Heer zijn. Ik denk aan Agnes (foto).

Woensdag 19 december was het dan zover: onze tweede Kerst-Sing-In in RVT De Zonnebloem in Zwijnaarde. Zou het op-

Blijf bidden voor hun betrokkenheid in het jongerenwerk op de kampen en voor de vele pastorale gesprekken in en rondom de gemeente waar ze dienen.

Vanaf 14u30 begonnen we aan onze mix van Kerstliederen en minipreekjes. Het koor gaf het beste van zichzelf; ook vanuit de zaal werden de gekende klassiekers enthousiast meegezongen; ondertussen werd ook het Koningskind voorgesteld, of

was Hij een God’lijk Kind? Een Verlosser? Mijn Verlosser? Na afloop van ons ‘optreden’ bleek de zaal toch nog min of meer even vol te zitten als ervoor. Hoewel het door de chaotische opstelling onmogelijk was om te tellen, schat ik dat er toch zeker 100 mensen aanwezig waren. Wel vreemd dat het gebak voor 220 personen zo goed als verorberd was …De vergaderzaal lijkt dus voor 2013 geen optie meer te zijn. En eigenlijk is ook de cafetaria te klein geworden; maar een grotere zaal is er niet. Alvast fijn om in deze tijd van het jaar het ware Licht bij de mensen te mogen brengen. Na afloop ging ieder terug naar zijn eigen kamer met een mooi fotolijstje met de woorden: “Jezus zegt; buiten Mij is er geen Verlosser”. Laten we blijven bidden voor deze open deur die de Heer ons gegeven heeft.

Koen en Esther Voorbije herfst is ECV-Berchem op uitstap geweest naar Dordrecht (NL) met een onvergetelijk bezoek aan De Ark van Noach en de stadsboederij Weizigt. Het was fijn om samen met jong en oud er op uit te trekken. Eén van de grootste uitdagingen voor 2014 is het zorgcentrum Ten Gaarde, vlakbij ons kerkgebouw. Op 23/12 mogen de kinderen van de zondagsschool er een kerstmusical brengen waardoor een 100-tal ouderen dit zullen meemaken. De vraag is nu al gesteld of we in de toekomst vaker zulke initiatieven bij hen kunnen realiseren.

Martin en Lydia Gebedspunten: Bid aub voor de nieuwe startstudie; de begeleiding van mensen in het pastoraat; dat de bevalling van onze dochter goed mag verlopen; de pastoraatcursus. Dankpunten: onze gezondheid; voor de mensen die achter ons staan in gebed.

Uit: EKB, Dichterbij, Januari 2013

Het voorbije jaar mochten we ook gebruik maken van een vaste ruimte op de tweede verdieping voor onze samenkomsten. Die gaat door van 10:45u tot 11:30u. Dan worden er enkele liederen gezongen en is er telkens een korte overdenking uit Gods Woord. Op de laatste samenkomst was Palmierke, 97 jaar, zéér geëmotioneerd na de overdenking die Gerard gaf over Psalm 103 ‘Loof de Here mijn ziel’. Heeft u een idee om deze samenkomsten wat bij te kleuren, altijd welkom!

Rosario en Anita Bid voor de bijbeltentoonstelling die net van start is gegaan te Genk en waar Rosario als coördinator in betrokken is.

Guido en Marianne Blijf bidden voor de gezondheid van Marianne: het herstel na de twee operaties in maart en april verloopt heel langzaam. Guido vraagt gebed om wijsheid en leiding voor het stellen van prioriteiten met betrekking tot zijn bediening.

LIESBETH IN CAMBODJA Jacques Rommel

Liesbeth Leroy verbleef het laatste anderhalf jaar in Cambodja om er te werken met kinderen. Hoewel ze werd uitgezonden door een VEG- en een Vineyardgemeente heeft ze haar achtergrond in en talrijke banden met ECV-gemeenten en -vrienden. En omdat we toch allemaal tot dezelfde familie van Christus behoren, laten we haar graag aan het woord. Meer zelfs, we zijn razend benieuwd naar haar avonturen in het Verre Oosten. Vertel eens iets over jezelf, je familiale achtergrond. Ik ben Liesbeth. Ik kom uit een gezin van vijf, en groeide samen met mijn oudere broer en jongere zus op in Wervik. Mijn ouders zijn reeds, zolang ik me kan herinneren, actieve leden van de gemeente. Vroeger was dat in Wervik, later werd dat Kuurne.

Hoe en wanneer ben je tot bekering gekomen?

Als kind was ik altijd creatief bezig. Totdat ik volwaardige leiding kon geven in verschillende clubs, was ik hulpleiding. Ik vond het fijn om met kinderen bezig te zijn. Mijn vrije tijd besteedde ik later vooral in verschillende clubs, jeugdbewegingen en kampen.

Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin. Mijn ouders vertelden ons over wie Jezus is en we leerden Hem beter kennen. Ik had Jezus lief, ik vond het fijn om in Zijn woord te lezen, naar de ‘zondagsschool’ te gaan en om met Hem te praten. Zoals iedere tiener had ik een periode waarin ik op zoek was naar mijn identiteit. Die periode was goed voor mij om een bewuste keuze te maken. Wat wilde ik met mijn leven doen? Wat was belangrijk in het leven? Waar lagen mijn prioriteiten? Op mijn 20ste besloot ik om mijn hele leven Hem te verheerlijken.

- Welke opleiding(en) heb je gevolgd? Na mijn middelbare school stond ik voor de keuze: welke richting wilde ik uitgaan in het hoger onderwijs...? Op advies van familie en vrienden stapte ik in het onderwijs. Ik startte de opleiding als kleuteronderwijzeres. Een beter beroep kon ik niet kiezen. Drie jaar lang stond ik als onderwijzeres voor een klas met peuters, schoolkinderen of kon ik aan de slag met tieners. Soms had ik 30 kinderen, soms had de enige leerlinge mijn volledige aandacht. Saai was het dus helemaal niet!

Inter view

Ik sloot af met een jaar taalkunde.

Nadat ik 2 jaar gewerkt had, groeide in mij een verlangen om me meer in het geloof te verdiepen, de Bijbel te bestuderen en me voor te bereiden op een lang gekoesterde wens: zendingswerk verrichten. Ik besloot om een 3-jarige opleiding in Engeland te volgen. Een jaar verdiepte ik me in de Bijbel, gevolgd door een jaar ‘cross cultural’ studies.

Ik kan niet vertellen hoe en wanneer ik tot bekering ben gekomen, maar ik weet dat ik als kind Jezus als mijn persoonlijke Redder heb aanvaard op jonge leeftijd.

- Wat heeft je ertoe aangezet om zendelinge te worden? Als ik terugkijk, kan ik zeggen dat God mij reeds in een heel vroeg stadium het verlangen gegeven heeft om te werken in het buitenland. Op jonge leeftijd werd ik aangetrokken door verhalen uit verre streken. In de zondagsklas kon een lesgever me steeds boeien met zijn talrijke verhalen over China. Hoe de gelovige mensen daar leefden, hoe moeilijk het was om een Bijbel te kunnen bezitten,…

Ik las ook graag de boeken van zendelingen, waaronder dat van Hudson Taylor. Zo groeide stilaan het besluit om ook te gaan!

Hoe heb je je hierop voorbereid? Als jongere heb ik ook een periode doorgemaakt dat ik ‘de wereld wou proeven’. Zo merkte ik toen, dat ik zou vertrekken omdat ik graag naar het buitenland wilde trekken, maar niet om Hem daar te dienen. Dit was natuurlijk niet het juiste motief om zendeling te worden. Tijdens mijn studies kreeg ik de kans om samen met God doorheen verschillende vragen te gaan en dat veranderde me. Ik was klaar voor de volgende stap: de bijbelschool en een zendingsopleiding. Ik trok naar Thailand en bezocht verschillende zendelingen en hun werk. Ik deed heel veel indrukken op, vooral door te zien dat mensen die in het buitenland werken, ook maar gewone mensen zijn, net zoals ik. Ik was klaar om effectief de definiteve stap te zetten.

Heb je er zelf voor gekozen om naar Cambodja te gaan, zo ja, waarom? Mijn verlangen ging uit naar een Aziatisch land, maar ik had geen specifiek land in gedachten. In Cambodja konden ze mij gebruiken en het werk sprak mij meteen aan…dus, waarom niet?

Kun je iets zeggen over dat land? De mensen, het klimaat, het voedsel, de cultuur, de politiek? Als ik me niet vergis, is het land in oppervlakte 6 keer groter dan Belgie met ongeveer 15

miljoen inwoners. Door de burgeroorlog tijdens het Rode Khmer-regime heeft het land een jonge bevolking; de helft is jonger dan 22 jaar. Op politiek vlak verloopt het totaal anders dan bij ons. Er is heel wat corruptie,… armoede is daarvan een gevolg. Het is een boeddhistisch land met een sterke aanwezigheid van animisme. Animisme houdt in dat de mensen alles doen om de geesten te behagen of content te stellen. Deze geesten huizen in dieren, bomen en andere materialen, en kunnen goed gestemd worden met offers en rituelen. Zoals veel Aziatische landen, heeft ook Cambodja een tropisch klimaat met 3 seizoen: het droog, het warm en het regenseizoen. De Cambodjanen eten ‘s morgens rijst, ‘s middags rijst en ‘s avonds rijst. Ik geloof dat rijst de voornaamste voeding is =). Ze zijn niet zo zot van groenten, en vlees is duur. Daardoor eet men voornamelijk rijst met wat groeten en/of vlees en kruiden, lekker pikant.

Als ik terugkijk, kan ik zeggen dat God mij reeds in een heel vroeg stadium het verlangen gegeven heeft om te werken in het buitenland. Het land vindt zijn trots in Angkor Wat, een hindoeïstische tempel die wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk van de wereld.

Het land heeft een traumatische geschiedenis gekend in de 20e eeuw: de genocide tijdens het Rode Khmerregime, merk je daar nog iets van? Ja, daar merk je nog wat van, vooral bij de vorige generatie. Ze verloren familieleden. Velen hebben een trauma opgelopen of hebben een lichamelijke beperking. Anderen hebben geen vertrouwen meer in familieleden of vrienden. Heel veel mensen zijn verbitterd en hebben pijn door wat er gebeurd is. Soms begrijp ik niet hoe het komt dat het onderwijs zo arm is ontwikkeld, maar dan

moet ik terug denken aan wat gebeurd is tijdens de Khmer Rouge. Iedereen met een opleiding of met een vaardigheid werd vermoord: leerkrachten, advocaten, dokters, muzikanten. Zij werden beschouwd als intellectuelen die een bedreiging konden vormen. Na die traumatische gebeurtenissen moesten ze precies weer van nul beginnen, ook in het onderwijs.

Waaruit bestaat je bediening ter plaatse? Het voorbije anderhalf jaar heb ik gewerkt in een schooltje in Poipet. Poipet is een stad die grenst aan Thailand. Het is een aangename plek en is zeer populair als bestemming om te gokken. Het schoolsysteem in Cambodja gaat tot graad 12. De leerlingen leren voornamelijk dmv het herhalen en memoriseren van de leerstof. Zelfstandig nadenken, spelenderwijs leren, het gebruik van materialen,… kennen ze hier niet. Zo’n 7 jaar terug werd de school opgestart voor kleuters, intussen wordt les gegeven aan kinderen tot aan graad 6. Er is een groot leeftijdsverschil en dat komt vooral omdat kinderen niet verplicht zijn om naar school te gaan. Een andere reden is dat de kinderen ook moeten gaan werken waardoor ze leerstof missen en bijgevolg niet kunnen opschuiven naar een volgende graad. Mijn voornaamste taak was om de liefde van God aan deze kinderen door te geven. Dagelijks ging ik naar school, of het nu snikheet was, of het regende, of de wegen verdwenen in één grote modderpoel,… ik bleef gaan en dat betekende enorm veel voor hen. Daarnaast hielp ik de leerkrachten met het lesgeven. Ik wou hen laten kennismaken met de manier van onderwijzen die we in België hanteren en het maken van didactische materialen. Omdat alles wat ik introduceerde zo nieuw was voor hen, besloot ik om zelf ook les te geven, zodat de leerkracht kon zien hoe het juist in zijn werk ging.

Heb je het gevoel dat je op je plaats bent in het land en in je bediening? Ik werd eerder aangesteld als begeleidster van de leerkrachten, met als doel hen erva-

4 1 - lerarencorps 2 - gesponsord ‘white-board’ Vrouwendag 3 - leslokaal 4 - doornsee woning

ring en competenties aan te leren. Ik had het voorrecht om náást hen te wandelen. Dat was heel bijzonder en wederzijds leerzaam.

Wat zijn je verwachtingen voor de toekomst, op persoonlijk vlak en in je roeping? Ik bereid me voor om terug naar huis te keren en zie er naar uit wat God verder voor mij in petto heeft. Het was een unieke ervaring! Maar nu is het tijd om te trouwen. Een geduldige man wachtte het afgelopen anderhalf jaar op mij, nu is het tijd dat we samen zijn. Of we samen naar het buitenland trekken, dat weten we nog niet. We zijn ons bewust van de noden in ons land, maar als God ons in het buitenland wil, dan zullen we gaan.

Nieuws 14

WAT GOD IN EUROPA DOET Macedonië Johan Lukasse, voorzitter van www.ecmi.org

Die naam vinden we al terug in het NT. Het was een Romeinse kolonie op het Balkanschiereiland. Paulus stichtte hier de gemeenten van Thessalonica en Berea. Deze gemeenten werden geroemd om hun vrijgevigheid zie 2Ko8:11 en Rm15:26. Hoe ziet de situatie er vandaag uit? Macedonia heet nu officieel Republiek Macedonia. Dat is zeer tegen de zin van Griekenland die vreest dat dit op termijn zal leiden tot de annexatie van de Griekse provincie met dezelfde naam. Daarom heeft ze haar vetorecht gebruikt om te verhinderen dat Macedonië lid zou worden van de NATO en de EU.

Dit kleine bergachtige land, niet groter dan twee derde van België, met iets meer de 2 miljoen inwoners van een zeer gevarieerde etnische afkomst, heeft een geschiedenis van conflicten, oorlogen en etnische twisten. De orthodoxe kerk is de grootste religieuze vertegenwoordiging. Zij heeft zich met de hulp van de regering onafhankelijk gemaakt van de dominerende, Servische, orthodoxe kerk. Er staan wel een 1000tal kerken leeg. De meeste mensen zijn geseculariseerde ‘christenen’ die meer belang hechten aan het economisch welzijn dan aan hun relatie met de Schepper. De zwakke economie is een probleem. Er heerst grote werkeloosheid. Vele, vooral jonge mensen, verlaten het land en zoeken elders een betere toekomst. Door deze uitzichtloze situatie staan echter veel mensen open voor het evangelie. Iemand heeft gezegd dat de gemeente van Jezus Christus in Europa het snelst groeit in Macedonia. Die uitspraak is waarschijn-

lijk overdreven. De evangelische gemeenten zijn actief onder verschillende namen, treden naar buiten, ondernemen allerlei acties en beginnen steeds meer samen te werken. De “Macedonia Missions to the Balkans” (MMB) onderneemt zelfs activiteiten in de naburige landen, terwijl ook buitenlandse zendingsgenootschappen actief zijn: Send International, Jeugd met een Opdracht en AGAPE. Hier volgt een uitgebreid getuigenis van een van de gemeentestichters; het komt uit een correspondentie met Mircho Andreev.

kennen. De story van God in Macedonia gaat voort. Wij kijken uit naar wat volgt…

Gebedsonderwerpen: Samen met de Evangelische gemeenten in Stip en Kumanovo plannen we een nieuwe gemeentestichting in de stad SVETI NIKOLE. Samen met de evangelische gemeente van Gevgelija plannen we om in BOGDANCI en PIRAVA een werk te beginnen.

“We hebben een hete zomer achter de rug met veel activiteiten waar God bijzonder zegende. Na de evangelisatie in Shtip en Kumanovo zagen we de eerste resultaten, geen grote aantallen, maar ongeveer 10 nieuwe mensen bij de medewerkende gemeenten. Enkele gemeenten hadden doopdiensten zoals in Kumanovo, Strumica, Bitola, Negotino, Bitola-Bair. In totaal zijn 50 nieuwbekeerden deze zomer tot de gemeenten toegetreden. Op 4 augustus 2013 vierden we de ingebruikname van het gebouw in BitolaBair. Bair is een deel van de stad waar de nieuwe gemeentestichting plaatsvindt. De stad Bitola is nu gezegend met twee gemeenten. Het is verwonderlijk het werk van God te zien en op te merken hoe Zijn hand beweegt in dit alles. God schrijft Zijn eigen geschiedenis in Bitola. Het is buiten kijf dat Gods vinger rust op deze stad. Het is ons gebed dat dit nieuwe gebouw een gemeenschapscentrum wordt waar kinderen, jonge mensen en volwassenen vrede vinden en bovenal de Redder leren

Wat kunnen we hier in Vlaanderen van leren? De eerste les is dat de groeibeweging gedragen wordt door de lokale christenen; hun getuigenis in over het algemeen ontmoedigende levenssituaties, is positief, overtuigend en hoop brengend. De tweede les, er wordt gediend, gebeden en gewerkt in geloof, ze verwachten dat God handelt. Ze zoeken om samen te werken met wat Hij wil doen. Derde les: de christenen laten zich niet ontmoedigen door de omstandigheden. Ja, er is hulp uit het buitenland, maar het initiatief ligt bij hen, ze dragen het hoofdzakelijk zelf. Dat doet ons denken aan de Macedonische christenen uit de Bijbel.