1 Συναντήθηκαν σε έναν ιστότοπο γνωριμιών για χωρισμένους. Το προφίλ του ήταν απλό, συνηθισμένο, και γι’ αυτό ακριβώς του έγραψε. Σαράντα δύο ετών, με ένα διαζύγιο, κάτοικος Γκιβατάιμ. Χωρίς «έτοιμος να ρουφήξει τη ζωή» ή «σε φάση αναζήτησης και θα ήθελα να ανακαλύψω τον εαυτό μου μαζί σου». Δύο παιδιά, ύψος 1,77 μ., πανεπιστημιακή μόρφωση, ανεξάρτητος, με καλή οικονομική κατάσταση, Ασκεναζί 1 στην καταγωγή. Πολιτική άποψη: καμία. Και κάποια άλλα πεδία είχαν μείνει κενά επίσης. Τρεις φωτογραφίες: η μία παλιά και οι άλλες δύο πιο πρόσφατες μάλλον. Σε όλες υπήρχε κάτι καθησυχαστικό στο πρόσωπό του, τίποτε ιδιαίτερο. Δεν ήταν χοντρός. Ο Εράν, ο γιος της, είχε ξεκινήσει θεραπεία και ο ψυχολόγος του είπε πως θα ήταν καλό για τον Εράν να βλέπει ότι κι αυτή δεν πενθεί απλώς αλλά συνεχίζει τη ζωή της. Η Όρνα προσπάθησε να επαναφέρει και τους δυο τους σε μια ρουτίνα: δείπνο στις επτά, ντους, ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση και μετά να ετοιμάσουν κι οι δύο τις τσάντες τους για την επομένη. Στις οκτώμισι ή στις εννέα παρά τέταρτο ο Εράν να είναι στο κρεβάτι κι αυτή να του διαβάζει ακόμη ~ 13 ~
ιστορίες, παρότι μπορούσε να διαβάσει και μόνος του, αφού δεν ήταν τώρα ο κατάλληλος χρόνος να σταματήσει. Και μετά να κάθεται στο σαλόνι, μπροστά στον σταθερό υπολογιστή, να χαζεύει διάφορα προφίλ και να διαβάζει μηνύματα, παρόλο που ήξερε πολύ καλά πως δεν επρόκειτο να απαντήσει σε όποιον άντρα τής έγραφε. Προτιμούσε να κάνει αυτή το πρώτο βήμα. Ήταν τέλη Μαρτίου, αλλά τα βράδια φορούσε πουλόβερ και κάποιες φορές έπαιρνε να ψιλοβρέχει τη νύχτα, όταν έπεφτε μόνη στο κρεβάτι. Του έστειλε μήνυμα: «Θα χαρώ να σε γνωρίσω». Της απάντησε μετά από δύο μέρες: «Εμπρός, λοιπόν. Ας το κάνουμε. Πώς θα γίνει;» Αντάλλαξαν μηνύματα στο τσατ. «Πού διδάσκεις; Σε δημοτικό; Σε λύκειο;» «Σε λύκειο». «Μπορείς να μου πεις σε ποιο;» «Προτιμώ να μη δώσω άλλα στοιχεία ακόμη. Στη Χολόν». Αυτή ήταν προσεκτική κι αυτός αποκαλυπτικός. Τα πεδία που είχαν μείνει κενά στο προφίλ του άρχισαν να συμπληρώνονται από μήνυμα σε μήνυμα. Κάνει ποδήλατο. Τα Σάββατα κυρίως, στο πάρκο Γιαρκόν. «Μετά από πολλά χρόνια που παραμέλησα το σώμα μου, ξεκίνησα και γυμναστήριο. Απόλαυση!» Σκέφτηκε πως δεν του φαινόταν στις φωτογραφίες. Είναι δικηγόρος. «Όχι από αυτούς τους καρχαρίες, ανεξάρτητος δικηγόρος, έχω το δικό μου μικρό γρα~ 14 ~
φείο». Οι περισσότερες υποθέσεις του ήταν επαληθεύσεις επιλεξιμότητας και υποβολή αιτήσεων για κτήση πολωνικής, ρουμανικής και βουλγαρικής ιθαγένειας για Ισραηλινούς που είχαν ρίζες σε αυτές τις χώρες. Κατέληξε να ασχολείται με αυτό, αφότου εργάστηκε για κάποια χρόνια στο νομικό τμήμα μιας εταιρείας ανθρώπινου δυναμικού που έφερνε στο Ισραήλ αλλοδαπούς εργάτες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κι έτσι απέκτησε γνωριμίες στις διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών. «Μήπως θα ήθελες πολωνικό διαβατήριο;» τη ρώτησε κι αυτή του απάντησε: «Δεν έχω καμία πιθανότητα. Οι γονείς μου είναι από τη Λιβύη. Μήπως έχεις επαφές με τον Καντάφι;». Οι φίλες της από το σχολείο την προειδοποίησαν για τις διαδικτυακές συνομιλίες. Είπαν πως δεν πρέπει να πιστεύεις όλα όσα λένε οι άνθρωποι για τον εαυτό τους. Αλλά αυτός δεν είπε τίποτε εξωπραγματικό για τον εαυτό του, αντιθέτως, ήταν σαν να κατέβαλλε προσπάθεια να μη φανεί ιδιαίτερος. Μετά από κάποιες μέρες ανταλλαγής μηνυμάτων, τη ρώτησε: «Τελικά, θα συναντηθούμε;» κι η Όρνα τού έγραψε: «Τελικά, ναι».
Απόγευμα Πέμπτης, εννιάμισι το βράδυ. Αρχές του Απρίλη. Είπε πως αυτή θα έπρεπε να αποφασίσει πού θα ~ 15 ~
συναντηθούν και η Όρνα επέλεξε το καφέ Λάντβερ στην πλατεία Χαμπίμα, στο Τελ Αβίβ. Τρεις μέρες νωρίτερα είχε συναντηθεί με τον ψυχολόγο του Εράν και του μίλησε κυρίως για τον εαυτό της. Ο ψυχολόγος υπαινίχθηκε πως ίσως και η ίδια θα έπρεπε να ξεκινήσει θεραπεία, κι αυτή γέλασε. Απολογήθηκε που μίλησε τόσο πολύ και του εξήγησε πως δεν είχε χρήματα για θεραπεία. Ακόμη και τα χρήματα για τη θεραπεία του Εράν κατάφερνε να τα εξασφαλίζει μόνο χάρη στη μητέρα της. Ο ψυχολόγος τη συμβούλευσε να μην αποκρύψει το πρώτο της ραντεβού, αλλά ούτε και να το κάνει μεγάλο θέμα. Θα ήταν προτιμότερο να μην καλέσει τη μητέρα της να προσέχει τον Εράν ούτε να τον στείλει να κοιμηθεί στο σπίτι της, γιατί θα αγχωθεί πιο πολύ κι από τους δύο και θα πει στον Εράν περισσότερα από όσα χρειάζεται να ξέρει. Θα ήταν προτιμότερο να πάρει την ίδια μπεϊμπισίτερ που τον πρόσεχε όταν ο μπαμπάς και η μαμά πήγαιναν να δουν κάποια ταινία. Αν ο Εράν ρωτήσει με ποιον θα βγει, η Όρνα μπορεί να του απαντήσει: «Με έναν φίλο». Κι αν τη ρωτήσει ποιος είναι αυτός ο φίλος, μπορεί να του πει πως είναι καινούριος φίλος, που δεν τον έχει γνωρίσει ακόμη. Τον λένε Γκιλ. Είχε συνωστισμό στο Τελ Αβίβ. Τα μποτιλιαρίσματα ξεκινούσαν από την έξοδο για τον αυτοκινητόδρομο Αγιαλόν και συνεχίζονταν ως την οδό Ιμπν Γκαβιρόλ. Το καινούριο υπόγειο πάρκινγκ που είχε ~ 16 ~
χτιστεί στο πολιτιστικό κέντρο ήταν πλήρες. Ο Γκιλ τής είχε στείλει το πρωί στο τσατ τον αριθμό τηλεφώνου του και του έστειλε μήνυμα πως θα καθυστερήσει. Επέστρεψε στο πάρκιγκ της οδού Κάπλαν και πήγε με τα πόδια ως την πλατεία Χαμπίμα, ανάμεσα σε ανθρώπους που διασκέδαζαν, νεαρούς με τατουάζ και μακριές γενειάδες, όμορφες κοπέλες, νέα ζευγάρια με τα μωρά τους. Θα έπρεπε ίσως να είχε προτείνει κάποιο άλλο μέρος. Τα ρούχα που φορούσε, ένα λευκό υφασμάτινο παντελόνι που έφτανε πάνω από τον αστράγαλο, ασορτί λευκή μπλούζα και μια λεπτή ζακέτα, λευκή επίσης, την έκαναν να αισθάνεται μεγάλη ή, ακόμη χειρότερα, μεγάλη που προσπαθεί να το παίξει νεαρή, αλλά η πρώτη φράση που είπε ο Γκιλ την έκανε να αισθανθεί λιγότερο αποξενωμένη. «Τι ακριβώς κάνουμε εδώ; Αισθάνομαι τόσο γέρος!» Το να ξαναρχίσει να βγαίνει ραντεβού με άντρες ήταν πολύ πιο περίεργο από όσο πίστευε. Όταν έφτασε, αυτός σηκώθηκε από τη θέση του και της έσφιξε το χέρι, σαν να ήταν σε επαγγελματική συνάντηση. Παρήγγειλε για τον εαυτό του έναν καπουτσίνο κι έτσι δεν ήπιε κι αυτή κρασί, αλλά ζεστό μηλίτη με ένα μπαστουνάκι κανέλας. Δεν ήταν αδύνατος, ήταν εμφανές όμως ότι γυμναζόταν. Κι ήταν ντυμένος πιο πρόχειρα σε σχέση με αυτή: τζιν παντελόνι, μπλε μπλούζα πόλο και άσπρα αθλητικά παπούτσια. Ανέλαβε τον ρόλο του πιο έμπειρου, αφού είχε πάει σε αρκετά ραντεβού αυτού του είδους. ~ 17 ~
«Συνήθως μιλάμε για το διαζύγιο» είπε. «Ανταλλάσσουμε εμπειρίες από το πεδίο της μάχης. Σαν να είναι στρατιωτική εφεδρεία. Είναι αρκετά καταθλιπτικό, αλλά είμαι πρόθυμος να ξεκινήσω πρώτος». «Όχι, οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό» είπε, αλλά ήταν περίεργη να τον ακούσει. Η ίδια δεν μπορούσε να μιλήσει για αυτό, όλα ακόμη αιμορραγούσαν, ήταν ακατέργαστα κι ενίοτε καθόλου ρεαλιστικά. Άλλωστε και στο ραντεβού μαζί του είχε, στιγμές, την αίσθηση πως όλο αυτό δε συμβαίνει και πως απέναντί της καθόταν ο Ρονέν. Ο Γκιλ είπε πως έχει δύο κόρες, τη Νόα και τη Χαντάς. Και οι δύο είναι μαθήτριες λυκείου. Δεν ήταν αυτός που ξεκίνησε τη διαδικασία για το διαζύγιο, αλλά η πρώην γυναίκα του. Στην αρχή ήταν αντίθετος, μάλλον όχι από αγάπη αλλά από φόβο. Ο χωρισμός τους τράβηξε σε μάκρος, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη ανάμεσα σε αυτή και τον Ρονέν. Η γυναίκα του έθεσε το ζήτημα κι αυτός κατάφερε να την μεταπείσει να προσπαθήσουν να σώσουν τη σχέση τους. Κατόπιν ακολούθησε μια σύντομη περίοδος συμβουλευτικών συνεδριών για το ζευγάρι και τελικά αυτός συναίνεσε στο διαζύγιο. Όσο γνώριζε, δεν τον είχε απατήσει κι ούτε και τώρα έχει φίλο. Απλώς είχε πάψει να τον αγαπάει, είχε χάσει κάθε ενδιαφέρον, ήθελε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό, να μην παραιτηθεί από τη ζωή: ένα σωρό πράγματα που τότε δεν είχε καταλάβει ή που καμωνόταν πως δεν είχε κατα~ 18 ~
λάβει, αλλά που σήμερα καταλάβαινε πολύ καλύτερα. Εντέλει, αυτή η αλλαγή βελτίωσε τις ζωές όλων. Και των κοριτσιών επίσης. Το διαζύγιο βγήκε εύκολα, ίσως επειδή και οι δύο είναι δικηγόροι και δεν έχουν οικονομικά προβλήματα. Η πρώην γυναίκα του παρέμεινε στο διαμέρισμά τους στο Γκιβατάιμ και με τα χρήματα που πήραν από την πώληση ενός επενδυτικού ακινήτου στη Χάιφα, αυτός αγόρασε ένα διαμέρισμα τεσσάρων δωματίων, όχι μακριά από το διαμέρισμά τους. Ήταν φανερό πως δεν τα διηγούνταν αυτά για πρώτη φορά. Ο τόνος του ήταν τόσο πράος, που έκανε την Όρνα να συνειδητοποιήσει πόσο πληγωμένη ήταν.Ίσως ακριβώς επειδή σκεφτόταν πως η δική της ιστορία με τον Ρονέν ήταν ολότελα διαφορετική – ή μήπως δεν ήταν; Οι φράσεις που τόσο στεγνά πρόφερε ο Γκιλ, «ήθελε να δοκιμάσει κάτι καινούριο», «να μην παραιτηθεί από τη ζωή», έσκαγαν μέσα της σαν χειροβομβίδες. Ο Γκιλ δεν είδε τίποτε από όλα αυτά ή τουλάχιστον έτσι ήθελε η ίδια να πιστεύει. Όταν τη ρώτησε: «Και πώς ήταν το δικό σου;», η Όρνα είπε: «Διαφορετικό. Έχω, έχουμε, έναν γιο εννέα ετών και το έχει πάρει κατάκαρδα. Αλλά θα προτιμούσα να μη μιλήσω γι’ αυτό τώρα». Μετά από αυτό δεν ήταν πλέον παρούσα. Ο Γκιλ μιλούσε για τη δουλειά του, για σύντομα επαγγελματικά ταξίδια στη Βαρσοβία και στο Βουκουρέστι, προσπάθησε να δείξει ενδιαφέρον για τη ζωή της και ~ 19 ~
δεν την πίεσε όταν τον απέκρουσε. Ο χρόνος κυλούσε αργά. Η πλατεία Χαμπίμα γέμισε στις δέκα και τέταρτο, όταν τελείωσαν οι θεατρικές παραστάσεις, και μετά άδειασε. Στις δέκα και σαράντα ο Γκιλ παρήγγειλε μια cola zero και τη ρώτησε αν ήθελε να φάει κάτι, αλλά αυτή δεν παρήγγειλε καν δεύτερο μηλίτη, επειδή ήλπιζε να τελειώσει η συνάντηση. Λίγο μετά τις έντεκα ο Γκιλ είπε: «Να πηγαίνουμε;» κι αυτή είπε: «Ναι. Καλό θα ήταν. Είναι ήδη πολύ αργά». «Από την πλευρά μου, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας στο τσατ, αν έχεις διάθεση. Έχεις και το τηλέφωνό μου». Και έτσι την αποχαιρέτησε. Καθοδόν για το αυτοκίνητο θέλησε να τηλεφωνήσει στη μπεϊμπισίτερ να ρωτήσει αν ο Εράν είχε ήδη αποκοιμηθεί, αλλά δεν μπόρεσε, επειδή ένιωθε έτοιμη να ξεσπάσει σε κλάματα.
~ 20 ~
2 Του έστειλε μήνυμα μετά από μία εβδομάδα. «Γκιλ, είσαι ακόμη εκεί;» «Εννοείς εδώ; Καθώς φαίνεται για πάντα». Απολογήθηκε για εκείνο το βράδυ, μάλλον δεν ήταν έτοιμη ακόμη. Σίγουρα πέρασε ένα καταθλιπτικό βράδυ μαζί της. Της έγραψε: «Καθόλου. Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εγώ ήμουν σε αυτή τη φάση. No hard feelings,2 λοιπόν. Καθόλου. Ίσως κάποτε στο μέλλον».
Στο σχολείο ήταν περίοδος διαγωνισμάτων, και τα βράδια διόρθωνε γραπτά. Είχε διαβάσει στον Εράν το βιβλίο Ο πρίγκιπας και ο φτωχός του Μαρκ Τουέιν και ξεκίνησε το βιβλίο Ο τελευταίος των Μοϊκανών, ακριβώς επειδή δεν είχαν τίποτε κοινό με τις ζωές τους, δεν ήταν ιστορίες για κάποιο παιδί που προσπαθούσε να διαχειριστεί ένα διαζύγιο, αλλά αφηγήματα για εποχές και τόπους μακρινούς. Τα απογεύματα ξεκίνησε να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές από άλλα σχολεία, ώστε να μην αναγκαστεί να ζητήσει χρήματα από τη μητέρα της, πέρα από ~ 21 ~
το ποσό που είχε δώσει για τη θεραπεία του Εράν. Κάνει τέσσερα με έξι μαθήματα την εβδομάδα και χρεώνει εκατό σέκελ την ώρα κι έτσι μπορεί να φτάσει τα δύο χιλιάρικα τον μήνα, μετρητά. Το καλοκαίρι θα σταματήσουν τα ιδιαίτερα, αλλά τότε θα έχει άλλη πρόσθετη πηγή εισοδήματος, αφού δήλωσε συμμετοχή ως διορθώτρια στις εξετάσεις του εθνικού απολυτηρίου. Κάποιες φίλες από το σχολείο, οι λιγότερο στενές κυρίως, προσπαθούσαν να καταλάβουν αν είναι έτοιμη για προξενιά. Αρκετοί άντρες του κύκλου τους είχαν αλλάξει κεφάλαιο στη ζωή τους και, αν και οι περισσότεροι ήταν απολειφάδια, υπήρχαν ανάμεσά τους και μερικά κελεπούρια. Η Όρνα απέρριπτε τις προτάσεις. Στον ιστότοπο γνωριμιών δεν προστίθενταν παρά μόνο δύο-τρία καινούρια προφίλ την εβδομάδα κι έπεφτε διαρκώς πάνω στα ίδια πρόσωπα και στις ίδιες φράσεις που προσπαθούσαν να κρύψουν τη μοναξιά πίσω από ωραία λόγια. «Δε συμβιβάζομαι παρά μόνο με την αληθινή αγάπη», «Ψάχνω συνοδοιπόρο στο ταξίδι της ζωής», «Αντισυμβατικός άντρας, αληθινός μέχρι τέλους, χωρίς ψέματα και μάσκες». Ήταν όλοι ψεύτικοι, όχι αρκετά αδύνατοι ή πολύ νέοι, είκοσι οκτώ ή τριάντα ετών – η Όρνα δεν καταλάβαινε τι ακριβώς έκαναν εκεί, όπως επίσης δεν καταλάβαινε για ποιο λόγο επισκεπτόταν μια στις τόσες τον ιστότοπο, χωρίς να έχει πραγματικά καμία πρόθεση. Ακόμη κι όταν έγραψε στον Γκιλ ~ 22 ~
και του πρότεινε να βρεθούν για δεύτερη φορά, δεν το είχε προσχεδιάσει, ήταν απόφαση της στιγμής, παρόλο που αρκετές φορές της είχε περάσει από τον νου η σκέψη. Απάντησε μετά από λίγες ώρες: «Πολύ ευχαρίστως, αρκεί να μη γίνεται από λύπηση». Η Όρνα τού έστειλε μια χαμογελαστή φατσούλα και μετά από λίγα λεπτά πρόσθεσε: «Η αυτολύπηση είναι εντάξει;».
Τελείωσε το Πέσαχ.3 Το Σέντερ ήταν θλιβερό, το πρώτο μετά τον χωρισμό. Ήταν μόνο αυτή, ο Εράν και η μητέρα της στο σπίτι του αδελφού της και της οικογένειάς του στο Καρκούρ. Κι όπως πάντα, με περίσσιο φαγητό και ακούσια οδυνηρές συζητήσεις. Κανείς δεν ανέφερε τον Ρονέν. Ο Εράν ήταν κολλημένος πάνω της όλο το βράδυ, δεν έπαιξε με τα παιδιά του αδελφού της ούτε συμμετείχε στην αναζήτηση του Αφικομάν. Την επομένη, το πρωί της γιορτής, ξύπνησε λίγα λεπτά πριν από τις έξι. Ο ουρανός ήταν βαρύς, με σύννεφα που προμήνυαν βροχή, και έκανε απρόσμενα πολύ κρύο. Τα χειμωνιάτικα ρούχα τους ήταν ήδη αποθηκευμένα στο πάνω μέρος της ντουλάπας. Δεν είχε ιδέα πώς θα περνούσαν όλες αυτές τις μέρες των σχολικών διακοπών. Και η μπεϊμπισίτερ είχε διαγωνίσματα κι έτσι ήταν διαθέσιμη μόνο την Τρίτη, αλλά αυτό βόλευε την ~ 23 ~
Όρνα. Ένα ήσυχο βράδυ, χωρίς πολύ κόσμο στους δρόμους. Ο Γκιλ τής έγραψε: «Την Τρίτη έχω ραντεβού με άλλη, αλλά αν είναι η μοναδική μέρα που μπορείς την ερχόμενη εβδομάδα, να το ακυρώσω». Η ειλικρίνειά του αντί να τη χαροποιήσει της προκάλεσε αηδία και σκέφτηκε να το ακυρώσει. Είμαι σε αγορά σάρκας, σκέφτηκε. Είμαι κι εγώ μέρος της. Ίσως να μην υπάρχει τρόπος να το αποφύγει κανείς. «Μπορούμε να μη συναντηθούμε στο Τελ Αβίβ αυτή τη φορά;» ρώτησε, κι αυτός απάντησε: «Φυσικά. Όπου αισθάνεσαι άνετα. Στη Γιάφα; Στο Γκιβατάιμ; Στη μαρίνα της Χερτσλίγια;». «Το Γκιβατάιμ δεν είναι υπερβολικά κοντά για σένα;» σκέφτηκε τις μεγάλες κόρες του, που θα μπορούσαν να περάσουν μπροστά από το καφέ της συνάντησής τους. Την πρώην γυναίκα του. «Πολύ κοντά. Αλλά ειλικρινά δε με νοιάζει πού θα βρεθούμε. Άνοιξαν μερικά ωραία καφέ στην οδό Κάτσνελσον, αλλά μπορώ να έρθω οπουδήποτε αλλού επίσης».
Δεν αισθανόταν αγχωμένη πριν από το δεύτερο ραντεβού τους, κι αυτό ήταν περίεργο. Ήταν σαν να έβγαινε για καφέ με μια φίλη από τη δουλειά ή σαν να ήταν πράγματι ο Γκιλ ένας απλός «φίλος», όπως είχε πει στον Εράν. Φόρεσε κάτι πρόχειρο, ήταν σχεδόν αμακιγιάρι~ 24 ~
στη, ίσως για να του δώσει να καταλάβει πως δεν παίζει σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς σάρκας. Αυτός ήταν πάλι ντυμένος σπορ, φορούσε το ίδιο παντελόνι και τα ίδια αθλητικά παπούτσια, αλλά αυτή τη φορά είχε βάλει λευκή μπλούζα χωρίς κουμπιά. Της φάνηκε πιο αδύνατος από την προηγούμενη συνάντησή τους, παρόλο που το Πέσαχ οι περισσότεροι άντρες στο Ισραήλ παίρνουν βάρος. Φιλήθηκαν στο μάγουλο όταν η Όρνα μπήκε στο καφέ, πάλι αργοπορημένη, επειδή δεν μπορούσε να βρει να παρκάρει στο Γκιβατάιμ. Ήταν ένα φιλικό φιλί, σαν να είχαν συναντηθεί περισσότερες από δύο φορές. Ο Γκιλ ανέδιδε ένα άρωμα που δεν της ήταν γνώριμο και της άρεσε αμέσως. Μια πολύ γλυκιά, σοκολατένια μυρωδιά που δεν μπορούσε παρά να θέλει να τη μυρίσει ξανά. Προσπάθησε να είναι λιγότερο μελαγχολική αυτήν τη φορά, περισσότερο ομιλητική, ειδικά αφότου της πέρασε στιγμιαία από τον νου ότι ο Γκιλ είχε μετανιώσει που ακύρωσε για χάρη της το ραντεβού του με την άλλη γυναίκα. Παρ’ όλα αυτά, παρέμεινε πιστή στον ρόλο της και του έθετε ερωτήσεις σαν να του έπαιρνε συνέντευξη, χωρίς να λέει πολλά για τον εαυτό της. Ο Γκιλ συναίνεσε και πάλι. «Βγαίνεις λοιπόν πολλά ραντεβού αυτού του είδους;» τον ρώτησε, κι αυτός απάντησε: «Λιγότερο από πριν, αλλά ναι, αρκετά. Δεν έχω και πολλά να κάνω τα βράδια». ~ 25 ~
«Και δε βγαίνει ποτέ τίποτε από όλα αυτά;» «Συνήθως όχι». Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες δε γράφουν ούτε τηλεφωνούν μετά το πρώτο ραντεβού. Ωστόσο υπήρχαν και κάποιες που προσπαθούσαν να διατηρήσουν επαφή, αλλά τότε αυτός εξαφανιζόταν. «Πολύ σπάνια έχει υπάρξει και δεύτερο ραντεβού και, μέχρι στιγμής, τρεις φορές όλο κι όλο, προχώρησε πέρα από αυτό. Τρεις φορές σε περισσότερα από δύο χρόνια». Αυτό προκάλεσε μια στιγμιαία θλίψη στην Όρνα, σαν να μπορούσε μέσα από τα λόγια του Γκιλ να ρίξει μια κλεφτή ματιά σε αυτό που την περίμενε στο μέλλον, αλλά συνήλθε. Λιγότερο μελαγχολική, περισσότερο ομιλητική. Αυτή τη φορά δεν επρόκειτο να βυθιστεί. Αισθανόταν πως μπορούσε να είναι πιο απελευθερωμένη και χαρούμενη, ίσως κι επειδή παρήγγειλε ζεστό μηλίτη, με αλκοόλ τώρα. Το καφέ, στο οποίο ο Γκιλ είπε πως καθόταν συχνά τα πρωινά καθοδόν για το γραφείο του, ήταν γεμάτο νέους, αλλά αυτήν τη φορά την ενόχλησε λιγότερο, ίσως και να τη βοήθησε. Όπως και το ότι ο Γκιλ παρήγγειλε κόκκινο κρασί. «Προχώρησε πέρα από αυτό, εννοείς το σεξ;» ρώτησε και αισθάνθηκε και η ίδια έκπληκτη με την τόλμη της. Ο Γκιλ χαμογέλασε. «Και το σεξ. Εξελίχθηκε σε κάτι που προχώρησε πέρα από δυο-τρεις συναντήσεις, σαν αρχή ενός πράγματος που έμοιαζε με σχέση». ~ 26 ~