XXXXXXXXX lternativa 2010012 Alternativa XXX XXXXXXXX XXXXXXXx 010AlterxXXXX ativa XXX 2o1o 2o12 Alternativa XXXX XXXXXXXX 010-2012 AlterXXXXX ativa XXX XXXXXXXXXX 2010-2012 XXX lternativa XXXX XXXXX 2010XXXXX 012 XXXX XXXXXXXXi::/’::: 25.05-30.09.2012 — GDAŃSK
— 0 2 /0 3 —
ALTERNATIVA 2010-2012 • 25.05-30.09.2012 Dyrektor Artystyczna Aneta Szyłak Otwarcie 25-27 maja 2012 zapisz w kalendarzu! Instytut Sztuki Wyspa zaprasza na cykl międzynarodowych wystaw, wydarzeń artystycznych, publikacji i spotkań pod wspólnym szyldem ALTERNATIVA, zaplanowanych na okres letni 2012 roku. Alternativa to dwuletni, pilotażowy, zainaugurowany w 2010 roku program ukierunkowany na ustanowienie powtarzalnej, wielkoskalowej, opartej na wiedzy, politycznie zaangażowanej praktyki kuratorskiej, której dystrybucja odbywa się poprzez wystawy, publikacje, dyskusje, warsztaty i audycje radiowe, na dawnych terenach Stoczni Gdańskiej. Alternativa poszukuje nowych dróg dla sztuki i jej roli społecznej. Ich idea nawiązuje do tradycji politycznych Gdańska, a także do nowych zjawisk w sztuce, które zaczęły pojawiać się w mieście w pierwszej połowie lat 80. XX wieku. Ich cechą charakterystyczną było działanie wobec politycznego, historycznego i miejskiego kontekstu. Ruchy te cechowała tendencja do samoorganizacji, niezależności oraz odkrywania nieznanych przestrzeni miasta. Niegdyś Wyspy Spichrzów, później Dolnego Miasta, a obecnie terenów postoczniowych. Alternativa to eksperymentalny cykl programowy rozłożony w czasie, który jest platformą prezentacji sztuki oraz akumulacji i dystrybucji wiedzy. Jego funkcja jest nie tylko prezentacyjna, ale również badawcza. Interesuje nas zarówno wiedza systematyczna jak i nieformalne oraz nietypowe metody jej uzyskiwania. Wierzymy, że sztuka współczesna i praktyka kuratorska nie reprodukują wiedzy, ale są drogą ku niej. Specjalnie dla wystaw i wydarzeń towarzyszących otwarta została spektakularna Hala 90B,
odrestaurowana pod nadzorem artystycznym Grzegorza Klamana. Dyrektor Artystyczna Alternativ zaprosiła do współpracy grono renomowanych krajowych i międzynarodowych kuratorów, którzy przygotują dwie wystawy główne. W edycji Festiwalu (2012), kuratorzy Leire Vergara, Inês Moreira, Arne Hendriks oraz Dyrektor Artystyczna Alternativ, Aneta Szyłak, skupią się na pracy wokół pojęcia „materialności”, a Ewa Małgorzata Tatar i Dominik Kuryłek przeczeszą archiwum Wyspy, w poszukiwaniu śladów dawnych praktyk artystycznych, które wpłynęły na zaangażowanie i formy działania Instytutu Sztuki Wyspa dzisiaj. Krzysztof Gutfrański będzie kontynuował pracę jako Szef Publikacji serii wydawniczej „Alternativa Editions”.
•WYSTAWY GŁÓWNE •„Materialność” Kuratorzy projektu: Leire Vergara, Inês Moreira, Arne Hendriks oraz Aneta Szyłak. Asystent kuratorów: Maks Bochenek Redakcja książki: Krzysztof Gutfrański Od 1960 roku generacje artystów konceptualnych walczą z niematerialnymi i materialnymi formami praktyki artystycznej. Projekt krytycznie bada w jaki sposób różne generacje artystów, myślicieli i producentów kulturowych przemyśliwują na nowo swój stosunek do materialności i jej burzliwej historii politycznej. “Materialność” to spis znalezionych obiektów, architektury wernakularnej i innych form kultury materialnej miejsc poprzemysłowych. Angażuje artystów do pracy nad zależnością jaka występuje między materialnością a lokalizacją ich praktyk. „Materialność” to projekt krytycznego namysłu nad zjawiskiem „materialności” we współczesnej kulturze wizualnej. Kuratorzy projektu posługując się takimi działaniami jak-
produkcja artystyczna, spotkania, publikacje prowokują do zadawania pytań o “materialność” w zderzeniu ze sztuka i wiedzą. Jednocześnie zachęcając do poszukiwania odpowiedzi, w jaki sposób te dwie formy przeprowadzania badań mogą przyczynić się do zdobywania wiedzy. Projekt w założeniu ma również zachęcać do zadawania pytań o aktualną sytuację w Europie, która obecnie walczy z różnymi aspektami kryzysu gospodarczego, podkreślając wagę potrzeby powrotu stabilizacji materialnej. “Materialność” zajmuje się polem polityczności z perspektywy materialnego, uchwytnego, konkretnego i dotykalnego. Każdy z kuratorów wniesie do projektu inny pierwiastek łącząc w ten sposób poszczególne elementy w spójną całość: niedopasowanie, palimpsest i wielowarstwowość (Aneta Szyłak), naprawa i nano-technologia (Arne Hendriks), bezkształtność (Leire Vergara), performatywność materiału jak również “brązowe pokoje/ szare hale” (Inês Moreira). Łącząc w zespół artystów, architektów, kuratorów i teoretyków projekt podąża ścieżką wyznaczoną przez teksty Bruno Latoura “Can We Get Our Materialism Back, Please?” i “Making Things Public”, jak również twórczość Georgesa Simondona oraz manifest “Archeologia odwrotna” Grzegorza Klamana. • „WYSPA. Teraz jest teraz” Kuratorzy projektu: Ewa Małgorzata Tatar, Dominik Kuryłek Współpraca kuratorska: Wojciech Orlik (produkcja), Anna Ptak (redakcja książki) Asystentki kuratorów: Katarzyna Nalezińska, Marta Świetlik, Wiktoria Kozioł Bezpośrednią inspiracją do myślenia o gdańskim środowisku artystycznym skupionym od lat 80. wokół Wyspy Spichrzów, a potem działającej od lat 90. Fundacji Wyspa Progress jest – oparty na wcześniejszych tekstach i dzia-
łaniach autora – manifest ideowy Grzegorza Klamana pt.“Archeologia odwrotna”(1992). Tytułowe sformułowanie oznacza produkowanie nowych sytuacji i unikanie martwych konwencji poprzez „próby zastosowania minionego, znalezionego, odkopanego do sytuacji dzisiejszego człowieka, wplątanego w kulturę, którą tylko częściowo pojmuje, i w cywilizację służebną i niszczycielską zarazem”. Bliskie czytanie tego tekstu pozwala wyłuskać najważniejsze kategorie istotne dla Wyspy od lat 80. i ciągle pojawiające się w praktykach tej fluktuującej instytucji, każdorazowo jednak definiowanych od nowa, w zastanym kontekście. Klaman w swoim tekście zwraca m.in. uwagę na kategorie miejsca i czasu jako faktory warunkujące stawanie się cielesnego podmiotu; podkreśla relacje pomiędzy współtworzącymi działanie a aktywną publicznością – partycypacyjne walory sztuki; pisze o otwartym „przesłaniu” w miejscu zamkniętej idei; o świadomości kontekstu i o jej wypracowywaniu poprzez badanie archeologiczne oraz o celu samego działania, którym nie tyle jest produkcja dzieła sztuki, co wspólnoty. To, w jaki sposób jest ona organizowana przez działanie artystyczne, stanowi o jego etycznym i estetycznym sensie, produkuje nowe rozumienie kategorii artysta, dzieło sztuki i widz. Wszystkie te aspekty odnaleźć można w land artowych, intymnych interwencjach proponowanych na Wyspie Spichrzów, którym chcemy przyjrzeć się z perspektywy ekokrytyki i ekologii politycznej rozumianej w duchu Bruno Latoura; koncepcji archeologii wiedzy i produkowanej przez nią genealogii władzy – jak pisze o nich ważny dla gdańskiego środowiska lat 90. Michel Foucault; korporalnej filozofii podmiotu Elizabeth Grosz – podmiotu, który podobnie jak u Klamana produkowany jest przez przestrzeń i czas, jak i je produkuje swą cielesną obecnością; oraz inspirujących nas od
— 0 4 /0 5 —
lat praktyk i teorii związanych z krytyką instytucjonalną. „Przywołana przestrzeń, miejsce – Wyspa Spichrzów – jest tylko modelem, skrótem szerszych ogólniejszych poszukiwań innej przestrzeni, innego lądu, mitycznego lądu spełnienia artystycznego, lądu, który i tak przewrotnie jest bliski gdyż tkwi pod stopami jako jedyny możliwy do spełnienia tu i teraz”. Podążając za założeniami ówczesnych działań na Wyspie zaczniemy od zdefiniowania warunków, w jakich przyszło nam pracować i spojrzymy na nowo na wskazane wcześniej kategorie w rzeczywistości Instytutu Sztuki Wyspa dzisiaj. Metodą pracy na Wyspie i z Wyspą będzie dla nas stosowana szeroko w naukach społecznych tzw. teoria ugruntowana, która zakłada, że rzeczywistość najlepiej rozumieją zaangażowani w nią aktorzy i odrzuca funkcjonalistyczne stosowanie wypracowanych systemów na rzecz bliskiej analizy źródeł; w tym wypadku: zapisów wideo, fotografii archiwalnych, druków, zachowanych realizacji, prasy i opracowań teoretycznych i historycznych, przeprowadzonych wywiadów i wizji lokalnych. Projekt „Wyspa. Teraz jest teraz” będzie składać się z czterech integralnie powiązanych ze sobą części: wystawy przygotowanej w oparciu o archiwalia w galerii Instytutu Sztuki Wyspa; realizacji artystycznych młodych twórców przygotowanych bądź to na terenie samej stoczni, bądź w oparciu o materiał archiwalny na wystawie; publikacji łączącej w sobie cechy historycznego opracowania, wyspowego słownika i atlasu oraz programu edukacyjnego. Myśląc o samej wystawie inspirujemy się brechtiańską koncepcją przesunięcia percepcji widza z pasywnej identyfikacji ku krytycznemu uczestnictwu oraz pracy z afektem – nastrojem czy też aurą – rozumianymi tu jako medium, tak by wystawa była pewnym manifestem etycznym. „Niepewność i chwiejność znaczenia wytwarza-
ją suspens, odnoszący się nie do tego, co się dalej stanie w prezentowanej historii, ale do tego, co dzieje się w nas samych, gdy zostajemy złapani w szczelinę powstałą pomiędzy obrazem a rzeczywistością, na którą obraz ten oddziałuje” (Mieke Bal).
•NADCHODZĄCE WYSTAWY •„re.act.feminism #2, performatywne archiwum”. Archiwum, wystawy, warsztaty, performance, spotkania, badania. „re.act.feminism #2, performatywne archiwum” jest mobilnym projektem, który będzie prezentowany w sześciu krajach europejskich w latach 2011 - 2013. Pierwsza wystawa została otwarta 7 października 2011 w Centro Cultural Montehermoso w Vitoria-Gasteiz, stolicy Kraju Basków w Hiszpanii. Podstawą projektu jest jego ciągły rozwój, mobilność oraz stałe wzbogacanie zasobów archiwum, w skład którego wchodzą krytyczne prace z lat 60-tych, 70-tych i z początku lat 80-tych XX w., jak również te współczesne. Wybrane prace ok. 120 artystów, przede wszystkim skupiają się na tematyce feministycznej i queer. Badania prowadzone w ramach „re.act.feminism #2” skoncentrowały się na dziełach sztuki z Europy, Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu, Stanów Zjednoczonych i wybranych krajów Ameryki Łacińskiej. Jednym z głównych celi projektu jest stworzenie dokumentacji performansów. Jest to wyjątkowa dziedzina sztuki ze względu na swoją efemeryczność, dlatego dzięki przygotowanej dokumentacji stanie się ona bardziej dostępna w takiej liczbie i różnorodności, dla szerszego grona odbiorców. Dodatkowo zaprezentowany zostanie szeroki przekrój pokoleniowy oraz kontynuowany będzie dialog trans-kulturowy. Archiwum zawiera wideo dokumentację performansów, fotografie, wywiady z artystami, teksty oraz nuty. W ramach projektu odbędą się wy-
stawy towarzyszące, koncerty, wykłady, odczyty i pokazy. •„Costume Party” Maryam Jafri, wystawa indywidualna 3 lutego 2012 odbędzie się otwarcie indywidualnej wystawy Maryam Jafri. Jej prace, często opierające się na badawczym i interdyscyplinarnym procesie, charakteryzuje stosowanie kodu wizualnego zbliżonego do języka filmu i teatru. Tworzone przez nią serie narracyjnych eksperymentów oscylują pomiędzy scenariuszem i dokumentem, fragmentem i całością. Jafri uzyskała tytuł licencjata (Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej) Brown University, tytuł magistra w Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim, jest również absolwentką Whitney Museum of American Art: Independent Study Program. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku i Kopenhadze.
•ORGANIZATOR Fundacja Wyspa Progress/Instytut Sztuki Wyspa (Gdańsk, Polska) www.wyspa.art.pl Powołana do życia w 1994 roku przez dekadę prowadziła działalność w przestrzeni otwartej Gdańska, w dawnej Łaźni Miejskiej, Galerii Wyspa na ul. Chlebnickiej w Gdańsku oraz Modelarni. Fundacja Wyspa Progress jest najstarszą organizacją non-profit o charakterze artystycznym w Polsce, pionierem prezentacji sztuki zaangażowanej oraz interweniującej w przestrzeń publiczną. Od 2004 roku Fundacja prowadzi quasi-instytucję - Instytut Sztuki Wyspa - ulokowany w budynku dawnej szkoły budowy okrętów na terenie Stoczni Gdańskiej. Wyspa to laboratorium nowego myślenia o społecznej roli sztuki oraz jej działalności na szerszym polu wiedzy i domeny publicznej. Wyspa łączy rozdarte tkanki niedokończonych narracji,
struktur społecznych i materialnych pozostałości. Instytut zrealizował szereg międzynarodowych wystaw, zarówno we własnej przestrzeni wystawienniczej, jak i poza granicami kraju, min. w Szwecji, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Iraku, Izraelu, Ukrainie czy Belgii. Wyspa posiada także bogate doświadczenie w zakresie publikacji o sztuce, a od 2010 roku prowadzi własną markę wydawniczą „Alternativa Editions”.
•ZESPÓŁ KURATORSKI 2012 Leire Vergara jest niezależną kuratorką, mieszkającą i pracującą w baskijskim mieście Bilbao, gdzie pracuje jako redaktorka i członkini Bulegoa z/b, niezależnego biura sztuki i wymiany wiedzy. W latach 2006-2009 pracowała jako główna kuratorka Sala Rekalde. W tym okresie praktyki kuratorskiej, skupiła się na produkcji projektów zewnętrznych, zachęcając do poszukiwania nowych sposobów przekraczania granic “white cube”. Vergara, mocno zaangażowana w edukację artystyczną, koordynowała liczne konferencje, warsztaty i spotkania, a jej wykłady były jednymi z głównych punktów programu. Od 2002 do 2005 roku, wraz z Peio Aguirre, współtworzyła struktury biura produkcji artystycznej DAE (Donostiako Arte Ekinbideak) w Donostia-San Sebastián. Publikowała w wielu czasopismach i katalogach artystycznych i kulturalnych. Doktorantka programu Curatorial/ Knowledge, na Wydziale Kultury Wizualnej w Goldsmiths Collage, w Londynie. Inês Moreira portugalska architektka, kuratorka i badaczka sztuki. W swojej pracy porusza się na styku architektury, sztuki i spekulatywnych badań nad kulturą współczesności. W ostatnich latach, pod nazwą „Performing Building Sites: curatorial
— 0 6 /0 7 —
research in/on space”, przeprowadzała kuratorskie doświadczenia nad przestrzenią, proponując krytyczną analizę epistemologiczną w obszarze studiów kuratorskich – projekt realizowany w ramach Curatorial/Knowledge na Wydziale Kultury Wizualnej Goldsmiths Collage, w Londonie. Pracowała jako Cultural Programmer oraz Deputy Programmer z zakresu architektury i sztuki w biurze Europejskiej Stolicy Kultury 2012, portugalskiego Guimarães (od lutego 2010 do marca 2011). Kuratorka licznych projektów na polu wzajemnego przenikania się szeroko pojętej kultury i architektury. Koordynowała Laboratório de Arte Experimental w Instituto das Artes/ Ministério da Cultura, w Lizbonie (2003-05); współzałożycielka niezależnej grupy artystycznej “Plano 21”Associação Cultural, członkini grupy “Terminal Project”(od 2005). Jest również założycielką eksperymentalnego projektu kuratorskiego “petit CABANON”(od 2007), oraz pełni funkcję kuratorki rezydencyjnej w Museo Extremeño Iberoamericano de Arte Contemporâneo w Badajoz, w Hiszpanii (od 2007). Inês Moreira współpracuje z Universidade do Porto od 2006 roku, kuratorując i współorganizując liczne wystawy (Depósito 2007, Pack 2007, Mapa 2007, Rescaldo e Ressonância! 2009). Była współkuratorką publicznych zgromadzeń na Evento2009, Public Art Biennale, w Bordeaux, Francja. Arne Hendriks artysta i kurator z Amsterdamu. W swojej praktyce kuratorskiej opiera się na spekulatywnym rodzaju badań w szarej strefie między designem, sztuką, historią oraz nauką. Jego ostatnie projekty obejmują „The Incredible Shrinking Man”, spekulatywne badania nad wpływem redukcji ludzkiego ciała do 50 cm wysokości, „The Instructables Restaurant”, pierwszej na świecie w pełni dostępnej, uwolnionej jadłodajni, „The Repair Manifesto”, badaniami nad ożywianiem “sztuki” drobnych napraw, oraz „Hacking IKEA”,
dostosowywaniem produktów do osobistych potrzeb konsumenckich (w kooperacji z Platform21). Jego najnowszy projekt badawczy „On the Ruins of Work” skupia się na pojęciu pracy jaka jest, czym była i czym jeszcze może się stać. Aneta Szyłak jest kuratorką i teoretyczką sztuki. Współzałożycielka, a obecnie dyrektor artystyczna Instytutu Sztuki Wyspa - działającego na terenach dawnej Stoczni Gdańskiej, platformy intelektualnej dla współczesnej kultury wizualnej. Wiceprezeska Fundacji Wyspa Progress. Jej projekty charakteryzują się poszukiwaniem wnikliwych odpowiedzi na kulturalne, polityczne, społeczne, architektoniczne i instytucjonalne właściwości współczesnego świata, wśród nich „Estrangement” (2010, z Hiwą K), „Na Okrągło 19892009“ (Hala Stulecia, Wrocław, 2009), „Kolekcja niemożliwa” (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk 2008), „Chosen“ (Digital Art Lab w Holon, Izrael, 2006, wspólnie z Galit Eilat), „Ewa Partum: Legalność Przestrzeni“ (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańk 2006), zbiorowego projektu „You won’t Feel a Thing: On Panic, Obsession, Rituality and Aneasthesia“ (Kunsthaus Dresden, 2006), autorka licznych wystaw zrealizowanych w Instytucie Sztuki Wyspa. Jej wcześniejsze projekty obejmują m.in. „Strażników Doków“ (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk 2005), „Palimpsest Muzeum” (Łódź, 2004), „BHP“ (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk 2004) i „Architectures of Gender“ (Sculpture Center, Nowy Jork , 2003). Wykładowczyni renomowanych uczelni, w tym Uniwersytetu Kopenhaskiego, Bard College, New School University, czy nowojorskich: Queens College i NYU; jako guest professor pracowała w Akademie der bildende Kunste w Mainz. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską w ramach Curatorial/Knowledge na Goldsmiths College w Londynie oraz Uniwersytecie Kopenhaskim. Ewa Małgorzata Tatar i Dominik Kuryłek
tandem historyków i krytyków sztuki, redaktorów i kuratorów, współpracujących od 2003 roku. Skupiając się na krytyce instytucjonalnej i kuratoryjnej jako metodologii badawczej w historii sztuki, przygotowali wspólnie liczne wystawy, w tym, takie jak „Przewodnik” (2005-2007) czy „Cafe Bar” Pauliny Ołowskiej w Muzeum Narodowym w Krakowie. Do dnia dzisiejszego, autorzy łącznie ok. 200 artykułów krytycznych publikowanych w prasie, antologiach i katalogach sztuki. Krzysztof Gutfrański jest kuratorem i historykiem sztuki. Kurator Studio + Kitchen Project, otwartej przestrzeni w CSW Znaki Czasu w Toruniu. Współpracował z warszawską Fundacją Nowej Kultury Bęc Zmiana, jako koordynator cyklu interdyscyplinarnego Ekspektatywa. Redaktor magazynu humanistycznego Format P. Jest także współkuratorem „Hell of Things / Piekło Rzeczy” (2009) w Centrum Sztuki Współczesnej „Kronika” w Bytomiu, jak również kuratorem programu badawczego „Atlantic Cinema” we wrocławskiej Entropii. Publikował w prasie, magazynach internetowych oraz w wielu innych platformach dystrybucji wiedzy. Gutfrański specjalizuje się w innowacyjnych formach publikacji sztuki.
•ZARZĄD FUNDACJI •Grzegorz Klaman: Prezes Fundacji Wyspa Progress •Aneta Szyłak: Wiceprezes Fundacji Wyspa Progress
• ZESPÓŁ ALTERNATIVA 2012 •Aneta Szyłak: Dyrektor Artystyczna Alternativ, Dyrektor Instytutu Sztuki Wyspa •Maks Bochenek: kurator •Mirosław Górczyński: kierownik archiwum
•Aleksandra Grzonkowska: producentka artystyczna •Krzysztof Gutfrański: redaktor prowadzący •Błażej Kroplewski: producent techniczny •Radosław Orzeł: Public relations •Piotr Szmyt: obsługa widza i marketing •Marta Szymańska: biuro organizacyjne oraz wolontariusze i stażyści.
•PRZYDATNE INFORMACJE Godziny otwarcia wystaw: wtorek - niedziela 11 - 19 WSTĘP WOLNY - na wszystkie wydarzenia •Adres: Doki 1 / 145 B 80-958 Gdańsk Młode Miasto (dawne tereny Stoczni Gdańskiej) •Dojazd: Tramwaje: przystanek Plac Solidarności: 8, 10 Autobusy: Kierunek Jana z Kolna (zajezdnia): 108, 112, 118, 120, 123, 151, 154, 167, 168, 175, 186, 189, 213, 275, 313, 367, 384 Kierunek Wałowa, przystanek Łagiewniki: 130, 178, 184 Autobusy z Portu Lotniczego w kierunku Dworca Głównego: 210 (linia dzienna), N3 (linia nocna) •Gdańsk posiada bogatą sieć połączeń lotniczych, w tym bezpośrednie połączenia do Alicante, Barcelony, Bergen, Berlina, Birmingham, Bremy, Bristolu, Brukseli, Cork, Doncaster-Sheffield, Dortmundu, Dublina, Edynburga, Eindhoven, Frankfurtu, Glasgow, Goteborgu, Hamburga, Haugesundu, Helsinek, Kolonii, Kopenhagi, Leeds, Liverpoolu, Londynu, Malmo, Mediolanu, Monachium, Oslo, Paryża, Popradu, Pragi, Rzymu, Stavanger, Sztokhol-
— 0 8 /0 9 —
WIĘCEJ INFORMACJI • www.wyspa.art.pl
mu, Trondheim i Turku, a także do wszystkich największych miast Polski. Na trasie z Gdańska/Gdyni obsługiwane są także połączenia promowe do Helsinek, Nynäshamn, Karlskrony, Oxelösund, Rostoku oraz Visby. •Kontakt dla odwiedzających: Piotr Szmyt, piotr.szmyt@wyspa.art.pl
•ORGANIZATOR:
www.alternativa.org.pl •Informacje dla prasy: Radosław Orzeł, pr-wyspa@wyspa.art.pl
•Redakcja broszury: Aneta Szyłak, Aleksandra Grzonkowska, Radosław Orzeł •Projekt graficzny: www.berszmisiak.com •Zdjęcia: Marta Szymańska, Marek Frankowski
•
•PARTNERZY:
•WE WSPÓŁPRACY Z :
Gdańsk Stocznia / Młode Miasto SKM Stocznia
Brama nr 3 Hala 90B Modelarnia
a
j le
A Zw
This work programme has been funded with support from the European Commission. This publication reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.
ię
yc
IS Wyspa
a w st Budynek Dyrekcji
The project has been carried out within the framework of RECUPARATING THE INVISIBLE PAST and with the support of the Culture 20072013- programme of the European Union.
ik
dn
Błę
o ieg sk ow br ą D n. Ge
Wa łow a
ni
ew
gi
Ła
Wa ły Pia sto ws kie
Do
a
oln zK
Brama Historyczna
ki
a Jan
Plac Solidarności
a
usz
li we
He jsk Ra
SKM Gdańsk Główny
a
Podw ale Gro dzkie
ki
Projekt re.act.feminism #2 powstał dzięki wsparciu finansowemu ERSTE Foundation i German Federal Cultural Foundation.
Stolarska iejskie
Starom Podwale
Pańska
Targ Drzewny
a rtk Wa
•PATRONI MEDIALNI:
— 1 0 /1 1 —
— 1 2 /1 3 —
— 1 4 /1 5 —
— 1 6 /1 7 —
zdjęcia: Marta Szymańska, Marek Frankowski
• — 1 8 /1 9 —
INSTYTUT SZTUKI WYSPA — 2012
XX Al XX 20 XX 20 XX na -2 20 XX na XX Al XX 20 XX iiiX