Arena januari 2014 by Internationaal Comité

Voorwoord van voorzitter Jef De Vrij

Beste vrienden,

Tijdens het schrijven van dit voorwoord, hoor ik plots het bericht dat Nelson Mandela overleden is. Ik moet hier wel bij stil staan. Nelson Mandela was namelijk een man die de missie en visie van het Internationaal Comité op een wel bijzondere wijze geleefd en beleefd heeft. 27 jaar opsluiting omdat je protesteert en vecht tegen een apartheidsregime, tegen rassendiscriminatie en voor gelijke rechten en aanvaarding van zwarten in Zuid Afrika. En vervolgens, na jaren van vernedering en opsluiting, wordt je ineens president van een extreem verdeelde natie. Wanneer je daarna kiest voor verzoening en vreedzaam samenleven met diegenen die je opsloten en je volk verdrukt hebben, maakt dat je tot een groot man…

Een gevangene werd een vrij man, een vrijheidsstrijder een fervent voorstander van verzoening, een partijleider een onafhankelijke president die stond voor democratie en ontwikkeling. Als je het levensverhaal van Nelson Mandela overloopt, overvalt je een gevoel van bewondering en bescheidenheid. Zijn hele leven werd geïnspireerd door de hoop om zijn droom van gerechtigheid en gelijkheid waar te maken. Zijn verhaal vertelt van een leven dat pal tegenover cynisme en hopeloosheid staat. Vrienden, ik denk dat we ons verder mogen laten inspireren door deze grote man. Vandaar dat ik er belang aan hecht om een eresaluut te brengen voor deze inspiratiebron.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Om het met zijn eigen woorden te zeggen: “Vergeet nooit dat een heilige een zondaar is, die blijft proberen’. Dit citaat is er om ons moed te geven om verder te gaan in het realiseren van een vreedzame, verdraagzame, rechtvaardige en open multiculturele samenleving, hier in ons land. 2013 is bijna voorbij, het kerstfeest nadert. Daarom wil ik jullie allen een vrolijk en gelukkig kerstfeest wensen en al het beste voor een voorspoedig 2014. Een feestjaar voor het Internationaal Comité, want wij bestaan 25 jaar! Met vriendelijke groeten Jef De Vrij, jullie voorzitter.

Hoe het begon... Een lange zwangerschap Het Internationaal Comité heeft zijn wortels in en rond de steenkoolmijnen van Limburg. Vanaf de jaren ‘50 organiseerde het ACV zijn vakbondswerking voor mijnwerkers in zogenaamde “comités”, op basis van nationaliteit, met militanten van dezelfde afkomst. Zo bestond er een Italiaans Comité, een Portugees Comité, een Grieks Comité, enz. Geleidelijk aan ontwikkelde er zich binnen de gemeenschappen van migranten en rond die vakbondscomités ook een uitgesproken sociaal-culturele werking. Geboorte Later, in de jaren ’80, werd die nationaliteitsgerichte werking binnen de vakbond vervangen door een algemene dienstverlening. In plaats van de “Comités” te doen verdwijnen, besloten daarom een aantal enthousiaste vrijwilligers om de VZW “Internationaal Comité” op te richten, gericht op het ondersteunen van de sociaal –culturele activiteiten van zelforganisaties. De VZW werd officieel opgericht op 20 juli 1989. De levendige kinderjaren Het IC beleefde in de jaren daarna enkele echte groeischeuten, soms ook gepaard met groeipijnen. De band met ACV werd wat minder, die met het ACW sterker. Al snel konden er een achttal mensen in dienst worden genomen. De werking bleef voorlopig beperkt tot Limburg, waar echter sterke banden werden gesmeed met onder andere

enkele andere federaties. Samen met hen werd het IC opgenomen in de grote familie van de sociaal – culturele sector. De wilde tienerjaren Vanaf ongeveer 2005 begon opnieuw een grote groeispurt. Onder invloed van een nieuw decreet (wet) voor het sociaal –cultureel werk, kon én moest de federatie uitbreiden van een regionale naar een Vlaamse organisatie. Op enkele jaren tijd ontstonden er verenigingen en nieuwe secretariaten in Antwerpen, Brussel, Leuven, Sint – Niklaas en Mechelen. Dit zorgde voor een grote dynamiek en enthousiasme binnen zowel de personeelsgroep als bij de vrijwilligers. Die groei stelde/stelt de federatie echter ook voor grote uitdagingen: de sociaal –culturele methodiek en de afdelingsondersteuning op maat werden inhoudelijk verder uitgediept, de beleidsorganen van de organisatie ondergingen fundamentele veranderingen, het personeelsbeleid werd op punt gezet, de huisvesting moest geregeld, de financiële opvolging en nieuwe communicatielijnen moesten efficiënt worden georganiseerd, het aantal (lokale en bovenlokale) samenwerkingsverbanden en contacten verveelvoudigde, enz. Onze 25ste verjaardag Op onze 25ste verjaardag is het IC een volwassen organisatie met zo’n 285 lidverenigingen, enkele duizen-

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

den vrijwilligers en 21 personeelsleden in zes secretariaten in Vlaanderen en Brussel. We zijn steeds méér actief rond heel wat thema’s, zoals onderwijs en ouderondersteuning, tewerkstelling, maatschappelijke participatie, taal, uitsluiting en gelijke kansen. Vandaag is het Internationaal Comité veruit de grootste en meest verspreide federatie in Vlaanderen. Momenteel heerst in de organisatie dan ook een sterk gevoel van zelfvertrouwen en fierheid over wat werd verwezenlijkt. Toch blijven er nog grote uitdagingen die moeten aangepakt. Dé grote uitdaging is om structuren op te zetten die de organisatie nog meer stevigheid, efficiëntie en diepgang geven, zonder dat daarmee het enthousiasme uit de groeifase verloren gaat. Daarnaast worden we ook geconfronteerd met dringende vragen tot het leggen van bruggen naar andere maatschappelijke sectoren als onderwijs, tewerkstelling, armoedebestrijding, enz. Dat het IC staat waar het vandaag staat, is dankzij de voortdurende inzet van velen. We willen daarom iedereen bedanken die een bijdrage heeft gedaan, hoe groot of klein ook. Hou zeker de kalender van 2014 in het oog, want we organiseren heel wat evenementen en feesten om onze verjaardag, samen met jullie, te vieren! Lode Draelants directeur IC 2

Een nieuw logo voor het IC! Het Internationaal Comité werd opgericht in de jaren ’80 en werd in 1989 een vereniging zonder winstoogmerk (VZW). De toenmalige bestuursleden, waarvan enkele nog steeds vandaag actief zijn, beslisten om de organisatie een professionele toets te geven door het ontwerpen van het ondertussen welbekende logo met de wereldbol. Het IC is echter in die laatste 25 jaar enorm gegroeid en ingrijpend veranderd. De organisatie bleef uitbreiden qua lidverenigingen, diversiteit, personeel en thema’s, de visie en missie kregen steeds meer vorm, enz. De raad van bestuur besliste daarom vorig jaar om een nieuw logo te ontwikkelen dat dit nieuwe karakter duidelijk maakt. Het nieuw logo heeft de vorm van een bol, die enerzijds naar de we-

reldbol verwijst. Die wereld is gesplitst in 2 delen, wat migratie symboliseert. Migratie heeft immers altijd te maken met een traject van punt A naar punt B(elgië). Anderzijds duidt de ongelijke verdeling in het logo ook op een onevenwicht, wat staat voor ongelijke kansen in de samenleving, waar wij als organisatie samen tegen willen strijden. De witte ruimte tussen de twee delen, geeft een leegte aan, een onbekend en onzeker gevoel. Je verlaat het bekende voor het onbekende, via een kronkelend pad. In sommige gevallen weet je zelfs niet of je er zal geraken… (denk bijvoorbeeld aan de Afrikaanse vluchtelingen die via Lampedusa levend Europa proberen te bereiken) Iedereen die migreert is op zoek naar stabiliteit, verbetering, vrede of

geluk… De twee kleuren die prominent aanwezig zijn in het logo, zijn daarom groen (links) en oranje (rechts): groen is de kleur van de hoop en energie. Oranje is een dynamische en levendige kleur, die de moed en kracht weergeeft van elke nieuwkomer die zijn leven heropbouwt en van het bouwen aan een rechtvaardige samenleving met gelijke kansen voor iedereen! Naast dit logo werden ook vier “sub -logo’s” ontworpen. Die hebben dezelfde, herkenbare vorm, maar andere kleuren. Iedere kleur staat voor één van de centrale thema’s waarrond het IC werkt: leiderschap ontwikkelen, onderwijs, werk en maatschappelijke participatie. In één oogopslag wordt daardoor voor ieder duidelijk waarvoor het IC staat en wat wij doen als organisatie. Lode Draelants & Stefany Giglio

Oud Logo: Het eerste logo dat meer dan 20 jaar gebruikt werd.

Nieuwe IC logo vanaf 2014

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

25 jaar IC door de ogen van haar oude en huidige voorzitters

Vlnr.: Omar Benammar, Renato Cipriani, Jef De Vrij

Het Internationaal comité heeft in de afgelopen 25 jaar vijf verschillende voorzitters gehad. We willen je graag laten kennismaken met drie van hen: Renato Cipriani, Omar Benammar en Jef De Vrij. IC: kunnen jullie je zelf voorstellen? Renato Cipriani: “Op 16-jarige leeftijd studeerde ik af als elektricien en ben ik na wat vakantiewerk, in de steenkoolmijn van Winterslag beginnen werken. Als jonge mijnwerker, en gedreven door de wil om

iets aan de werkomstandigheden van de jonge mijnwerkers te veranderen, sloot ik mij aan bij de vakbond en begon te militeren. Kort daarna werd ik verkozen als jongeren-afgevaardigde van het ACV in het Comité Veiligheid en Gezondheid . En enkele jaren later ook in de Ondernemingsraad en als syndicaal afgevaardigde. Tegelijkertijd was ik actief in de inter-professionele pijler van de vakbond, met name in de jongerenwerking en in de lokale ACV-afdeling van Winterslag.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

In 1984 kreeg ik de mogelijkheid om fulltime voor het ACV-Limburg werken in de “Dienst Migranten”. Eerst was ik verantwoordelijk voor de Italianen in Limburg en na amper 1 jaar voor alle nationaliteiten (Spanjaarden, Grieken, Marokkanen, Turken en Oost-Europeanen). Om de gemeenschappelijke problemen te bespreken werd in ACVLimburg met al deze nationaliteiten een overlegstructuur gecreëerd op het provinciaal niveau, nl. het Internationaal Comité.

Als propagandist, verantwoordelijk voor de Migrantenwerking van ACV -Limburg, heb ik ook in heel wat provinciale en nationale adviesraden gezeteld. Dit gaf mij de mogelijkheid om enerzijds als pleitbezorger voor de migranten op te treden en anderzijds om aan beleidsbeïnvloeding te doen. In 1989 heb ik de ‘vzw Internationaal Comité’ mee opgericht. Ik ben er stichtend lid van en nam er de taak van secretaris op mij. Op dat ogenblik telden wij een 14-tal migrantenafdelingen of -kernen. Na de erkenning van IC als vzw werden de structuren van de organisatie onder de loep genomen. Welke structuur krijgt de organisatie? En welke taken voeren we uit? Onze werking bestond uit dienstverlening die per nationaliteit geregeld was, de lokale werking die per gemeenschap werd uitgevoerd en teruggekoppeld, en de algemene werking van het IC. Naast het organiseren van bijeenkomsten voor dienstverlening en culturele activiteiten waren wij veel bezig met het opvolgen en reageren op het beleid. We hebben ons toen sterk ingezet voor de rechten van de mijnwerkers als volwaardige burgers. In die tijd waren de mijnwerkers volledig erkend als werknemers, maar ze werden niet beschouwd als volwaardige burgers van België. Om mee te kunnen doen als burger moest je stemrecht hebben. We hebben veel acties ondernomen om

ons recht binnen te halen. Dat kan je lezen in alle artikels die in de kranten hierover verschenen. We hebben gedemonstreerd voor stemrecht en gelijke behandeling.” Omar Benammar: “In 1963 kwam ik samen met drie andere Marokkaanse mannen aan in Brussel. We werden direct naar een pension in Genk gebracht. Op 17 juli 1963 werden we ingeschreven als eerste Marokkanen in Genk. We kwamen België binnen met een paspoort dat alleen geldig was voor België. Hiermee konden we de grens niet over. Ik was 23 jaar oud en voor de eerste keer moest ik mijn eigen eten klaar maken. Ik ging hiervoor bood-

schappen doen. Ik had peper nodig en kon dat niet vinden in de rekjes van de winkel. Ik vroeg de medewerkster waar ik peper kon vinden. Ik sprak geen Nederlands en moest met handen en voeten uitleggen aan de verkoopster wat ik nodig had. Zij en ik konden elkaar niet verstaan. Dat was het moment waarin ik heb besloten om de taal te leren. Ik was een militant binnen ACV. De gastarbeiders, zoals we toen genoemd werden, hadden te kampen met veel obstakels. Tijdens de bijeenkomst van ACV werden we in volle zalen geïnformeerd, over veel onderwerpen. Maar onze specifieke problemen kwamen niet aan bod.

Wij kwamen de eerste dag aan bij het pension en werden royaal ontvangen. Elke dag kregen we met zijn vieren een uitgebreide maaltijd geserveerd. Het voelde geweldig om zo behandeld te worden. Maar we bleven ons afvragen waarom de anderen niet zo royaal werden behandeld. We zaten namelijk met andere mijnwerkers in dat pension. Zij moesten zelf hun eten klaarmaken, hun was doen en hun bedden opmaken. Veertien dagen na aankomst stonden we aan het loket om ons eerste loon te ontvangen. Ik stond tegenover een meneer aan het loket en zei hem mijn naam. Hij antwoordde in het Frans: “Voor u is er geen salaris deze week”. Dit kregen de andere drie mannen ook te horen. We vonden het raar en dachten dat het misschien een misverstand was en dat we moesten wachten tot over twee weken. Twee weken later stonden we weer voor het loket. En er was weer geen loon voor ons. We vroegen die meneer naar de reden. We werkten inmiddels al een maand en hadden nog niets verdiend. Hij vertelde dat we de mijnen zelfs geld schuldig waren voor het bedrag dat aan het pension was betaald. We kwamen er aldus achter dat we betaalden voor die hele service die we kregen. Vanaf dat moment zijn we zoals de andere mijnwerkers begonnen met het koken van eigen eten. We hadden geen pannen of ander kookgereedschap. We hebben heel veel hulp gekregen van de andere mannen die bij ons verbleven.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

We hadden niet alleen vragen die arbeidsgerelateerd waren, maar we zaten met problemen zoals onze leefsituatie, huisvesting, en het geld dat we maandelijks naar de familie stuurden maar niet terecht kwam. Tijdens een van de vergaderingen kreeg ik de tip om contact te nemen met Willem Canini. Hij organiseerde een keer per maand een bijeenkomst waarin we dat soort vragen konden stellen. Willem Canini heeft veel voor ons betekend. Hij organiseerde verschillende bijeenkomsten waarin we geïnformeerd werden over diverse onderwerpen. Ook organiseerde hij verschillende vormingen. Het waren moeilijke tijden en Marokkanen hadden het heel moeilijk. De reden hiervoor was dat er verschillende bilaterale akkoorden gesloten waren tussen België en land van herkomst. Die van de Marokkanen was het slechtste. Iedereen die toen actief was binnen het IC was lid van het ACV. Dat was misschien ook de reden waarom we na het oprichten van IC vzw we ons nog steeds voorstelden als lid van het internationale Comité van ACV. Wat me ook is bijgebleven, is dat we elke vergadering van IC startten met een minuut stilte. De vergadering werd gezegend met een gebedje van de bestuurders ongeacht onze geloof of achtergrond.” Jef De Vrij: “Ik ben in 2001 voorzitter geworden van het Internationaal Comité.

Tijdens mijn werk bij het ACW raakte ik meer gepassioneerd door de werking van IC De komst van het nieuwe decreet in 2004 heeft een grote rol gespeeld in de groei van het Internationaal Comité. We hebben in de afgelopen jaren en in een korte tijd een enorm groei van 300% meegemaakt. Dit zorgde ook voor de nieuwe vestigingen in de verschillende regio’s. We konden op deze manier dichter bij onze leden blijven. IC kreeg ook drie regionale coördinatoren. Hierdoor is de organisatie sterker geworden. In 2005 openden we een vestiging in Antwerpen. Het was ook het jaar waarin een fusie ontstond tussen het Platform Russische Sprekenden (PRS) en het IC. IC kreeg hierdoor 38 verenigingen erbij. Een jaar later vestigden we ons in het Waasland. En in 2008 gebeurde dat ook in Brussel en Mechelen. Het internationale karakter van het IC is wat organisaties aantrekt om zich aan te sluiten bij de federatie. IC bestaat uit verschillende organisaties uit verschillende etniciteit. Wat opvallend is dat in vergelijking met vroeger IC nu meer een federatie is van de nieuwkomers. Wat hen bindt, is de basis van migratie die in al deze jaren hetzelfde is gebleven. Migratie is niet probleemloos. In de loop van de jaren is daarom misschien de werking en de structuur van IC veranderd, maar de thema’s zijn niet veel veranderd. Een groot

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

verschil met vroeger is dat veel van onze mensen vroeger werk hadden, wat vandaag niet meer het geval is.” IC: Waar ben jij het meest trots op? Omar: “Ik ben trots op het feit dat IC veel gedaan heeft en nog steeds doet voor de migranten. IC heeft ook veel betekend voor de jongeren en de vrouwen. Verschillende activiteiten en vormingen werden voor vrouwen georganiseerd. IC heeft een aantal jongeren ook de kans gegeven om studies te volgen en zich verder te ontplooien. Ik ben er ook trots op dat we vochten voor de rechten van de Marokkaanse jongeren wat betreft de sociale zekerheid.” Renato: Ik ben het meeste trots op hetgeen het IC was en nu geworden is. Wat wij vroeger, met velen hebben gezaaid, daar plukken wij nu de vruchten van. Het is als een prachtige oogst afkomstig uit vruchtbare velden. Ik ben er fier op gewerkt te hebben aan de groei van de organisatie. Het stemrecht: We hebben hard moeten vechten voor ons stemrecht. IC was heel lang bezig met dit thema. We zorgden voor gedragenheid, wij zochten en vonden bondgenoten bij het ACV en het ACW. En langzaam, maar zeker kwam het thema terug op de politieke agenda. Via de plura-

Migrantenvrouwen in het nieuws listische platforms zoals LICORA (Limburgs Comité tegen het Racisme) zochten we voor een bredere politieke steun.” Omar vult aan: “Om stemrecht te krijgen moest je de Belgische nationaliteit aanvragen. Hiervoor was een geboorteakte nodig. Dit was voor een grote groep een probleem. Vanuit IC hielpen de migranten bij het vertalen van deze aktes. We waren de enigen die dit gratis deden”.

“Discriminatie: we hebben gevochten tegen het verbod op toegang van migranten in discotheken; een thema dat blijkbaar nu nog steeds actueel is. Jef: “Ik ben trots op de geest van het IC die is blijven bestaan en nog steeds mensen inspireert om dit verder te zetten. Ook ben ik trots op het feit dat mensen uit verschillende nationa-

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

liteiten en verschillende identiteiten samenwerken binnen het IC. IC is eigendom van de vrijwilligers. We zijn een organisatie die opgericht werd door vrijwilligers en die ook gedragen wordt door hen.”

Aïcha Madih 7

Renato Cipriani schetst het ontstaan van het Internationaal Comité

Als we over IC willen praten dan moeten we teruggaan naar de periode onmiddellijk na de tweede wereldoorlog. De economie diende opnieuw te worden aangezwengeld. Om de kolenslag te winnen diende men het tekort aan binnenlandse arbeidskrachten op te vangen door beroep te doen op buitenlandse arbeidskrachten, bestemd om in de steenkoolmijnen te werken. België en Italië tekenden op 23 juni 1946 in Rome een bilateraal akkoord waarin men voorzag dat Italië minstens 50.000 arbeidskrachten voor de Belgische steenkoolmijnen ter beschikking zou stellen. Daarenboven zou Italië per schijf van 1000 arbeiders minstens 2500 ton Steenkool van België ontvangen. De massa-immigratie van Italiaanse arbeidskrachten kwam op gang en om de solidariteit tussen de Belgische en Italiaanse werknemers in België te organiseren, werd er amper 6 maanden later, op 23 januari 1947 een samenwerkingsakkoord tussen het ACV (Algemeen Christelijk Vakverbond) en een aantal Italiaanse Christelijke Sociale organisaties, waaronder de ACLI, afgesloten. Dit om tweeërlei redenen, enerzijds om het de Italiaanse werknemers mogelijk te maken om te participeren aan het syndicaal leven binnen het ACV, anderzijds, om erop toe te

zien dat er een sociale dienstverlening voor alle Italiaanse migranten in België zou georganiseerd worden. Dit akkoord voorzag tevens de publicatie van een Italiaanse tijdschrift, dat later een weekblad werd en gekend was onder de naam ‘Sole d’Italia’. In aansluiting op dit verhaal besloot het Dagelijks Bestuur van het ACV in augustus 1947 om een ‘Dienst Vreemdelingen’ op te richten die later de ‘Dienst Migrerende Werknemers’ van het ACV werd. Maar de werking van het Internationaal Comité bestaat al veel langer dan 25 jaar. In tegenstelling tot de andere provincies in België heeft men in Limburg de Italianen op plaatselijk vlak georganiseerd. De eerste pogingen daartoe werden rond 1952 ondernomen. Een man die hier een belangrijk rol in heeft gespeeld is Willem Canini. Hij werd in 1955 aangesteld als vrijgestelde van het Provinciaal Christelijk Vakverbond met als opdracht de leiding te nemen over de Dienst voor Gastarbeiders. Onder zijn impuls ontstonden er Italiaanse plaatselijke ACVafdelingen in heel de mijnstreek. Deze lokale ACV-afdelingen, samen met de provinciale kernen voor

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

de Oost-Europeanen, voor de Grieken, de Spanjaarden, de Turken en Marokkanen, vormden jaren later de basis voor het Internationaal Comité. De groepen waren per nationaliteit georganiseerd en werden in hun eigen taal aangesproken. Willem Canini organiseerde ook verschillende migrantenbijeenkomsten waarin hij de problemen aankaartte waarmee de migranten werden geconfronteerd. Hij sprak met de werkers, in een duidelijke taal, over onderwerpen zoals het verbeteren van de huisvesting en onderwijs voor migranten. Deze bijeenkomsten werden talrijk bijgewoond. De bestuursleden van de hogergenoemde ACV-afdelingen en kernen werden de brugfiguren (militanten) en waren zeer waardevol voor de communicatie met de leden. In 1984 heb ik de fakkel van Willem Canini overgenomen hij werd een tiental jaren eerder terug naar Brussel geroepen, als diensthoofd van de Dienst Migranten, maar keerde na gezondheidsproblemen terug naar Limburg en werd zoneverantwoordelijke voor het ACV te Genk. Het was een zeer moeilijke tijd, van onzekerheid en sociale onrust. De regering had net een reeks besparingsmaatregelen aangekondigd (de treinen van Martens). De vakbonden waren ver8

deeld over al dan niet politieke acties voeren. Het Vlaams Blok begon zich op het politieke landschap te vertonen en het racisme stak de kop op. Limburg werd al stiefmoederlijk behandeld door de nationale overheid en men hoorde hier en daar al van mogelijke mijnsluitingen. De migrantenwerking van ACV Limburg, op een paar uitzonderingen na, lag op zijn gat. Samen met Willem Canini hebben wij toen huisbezoeken afgelegd bij de nog in leven zijnde brugfiguren van de plaatselijke afdelingen. De lokale Italiaanse ACVafdelingen werden opnieuw actief. De bestuurlijke werking werd versterkt en het werden DOEafdelingen die plaatselijk informatiesamenkomsten voor de leden organiseerden en/of een afdelingsfeest en daarmee terug naar buiten traden. Het zijn de voorzitters en secretarissen van deze afdelingen die samen met deze van de provinciale kernen van Grieken, Spanjaarden, Turken en Marokkanen de basis van het Internationaal Comité hebben gevormd. In 1989 werd de V.Z.W Internationaal Comité opgericht en vormden deze mensen, actief in ACV-

ACV Limburg 1989 Limburg, onze achterban en tevens de ruggengraat van onze organisatie. De steenkoolmijnen in Limburg werden in de periode 1987 – 1992 volledig afgebouwd. In 1993 konden wij, dankzij een gesco-project, 6 medewerkers in dienst nemen om de werking te ondersteunen. De werking van IC was ondertussen sterk geëvolueerd. Het was niet meer enkel syndicaal, maar is ook socio-cultureel geworden. Om de werking door te zetten werd in 1996 een samenwerkingsakkoord afge-

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

sloten tussen ACV en het ACWLimburg waarmee de overheveling van de migrantenwerking werd geregeld. In 1998 werd de eerste convenant ondertekend tussen het ACW en de bestuurders van de VZW-Internationaal Comité. Anno 2013 is het Internationaal Comité een van de grootste federaties van etnisch-culturele minderheden en heeft het meer dan 280 aangesloten verenigingen.

Aïcha Madih

Johan Vyverman: proficiat IC! Secretaris ACW Waas en Dender

die ACW wat met zijn voeten op de grond zette. Wij hadden er al jarenlang de mond over vol dat we ook mensen met een kleurtje bij onze werking moesten betrekken; jullie deden het gewoon met jullie steeds talrijkere groepen. Dat is alvast een onbetwistbare meerwaarde die jullie voor de beweging in Waas en Dender en ruimer betekenden en betekenen. Morgen worden jullie 25, en dus een volwassen organisatie. En dat is er aan te merken. (Socio-culturele) ondersteuning van jullie groepen blijft natuurlijk belangrijk; maar er zit méér in het IC. We zijn echt blij dat jullie en jullie groepen meer en meer de kracht vinden om vanuit jullie achtergrond een inbreng te doen rond belangrijke maatschappelijke thema’s: onderwijs, arbeid, huisvesting… Ik wil jullie van harte uitnodigen om deze inbreng ook binnen ACW luid en duidelijk te laten weerklinken. En tot slot: natuurlijk feesten we met jullie mee als jullie op het ACWCongres in juni ook officieel partner worden. En er volgt nog een feestje in 2014: in het najaar betrekken we samen ons Bewegingshuis in Sintzo héél lang geleden dat jullie ook in Niklaas. Een betere partner in dit proBeste IC-ers Waas en Dender een mooie werking ject konden we ons niet wensen… Proficiat met jullie 25e verjaardag! ontplooiden. Jullie waren dan een We kennen elkaar natuurlijk nog nog jonge organisatie, vol vuur en Johan Vyverman geen 25 jaar. Het is dan ook nog niet met een snel uitbreidende werking, Secretaris ACW Waas en Dender

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Interview met Alain Mptesi Huidig bestuurslid van IC

IC: Wat is je motivatie geweest om toe te treden tot de Raad van Bestuur? Alain: Aangezien ik lid ben van het bestuur bij KUUMBA, ben ik al vertrouwd met dergelijke vergaderingen. Ik vind het waardevol om in een organisatie als IC mee beslissingen te kunnen nemen. Verder is het belangrijk om het netwerk van onze vereniging te verbreden en de zichtbaarheid van KUUMBA te vergroten. IC: Hoe zie je IC als organisatie? Alain: We leven in een geglobaliseerde samenleving, waarin het belangrijk is om migranten handvatten aan te bieden om tot gezamenlijke actie te komen. Federaties als IC zijn dus broodnodig, want hun bestaansreden is legitiem. Ze moeten mensen en gemeenschappen samenbrengen, met respect voor de diversiteit. Ik sta dus ook helemaal achter de slogan van IC: “in diversiteit verenigd!”. IC: Alain, kan je jezelf en je vereniging kort even voorstellen? Alain: Ik ben Alain Mpetsi, 42 jaar en Brusselaar van Congolese afkomst. Sinds 4 jaar ben ik in België. Ik ben bestuurslid bij KUUMBA, het VlaamsAfrikaans huis in Brussel. KUUMBA is eigenlijk het Vlaams-cultureel centrum van Matongé, de Afrikaanse wijk in Brussel. Naast bestuurslid geef ik er ook lessen Lingala en Swahili, en verzorg ik gidsbeurten door de wijk. Ik ben vertaler van opleiding en heb er, bij

mijn komst naar Brussel, bewust voor gekozen om me te integreren in het Nederlandstalig circuit. Vanuit mijn liefde voor talen wilde ik zo snel mogelijk Nederlands leren. IC: Welke rol speel je bij IC en sinds wanneer? Alain: KUUMBA heeft zich bij IC aangesloten in 2012. Zelf ben ik lid van de Raad van Bestuur van IC sinds juni 2013.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

IC: Wat wens je IC voor de komende 25 jaar? Alain: IC moet verder gaan op de ingeslagen weg; een motor zijn ter bevordering van integratie en interculturalisering. Op lokaal niveau (IC Brussel) zou ik graag nog méér komen tot samenwerkingen tussen verschillende verenigingen. Interview: Isabel Van Maele (IC Brussel)

Koen Albergts gelooft vast in IC ex-secretaris ACW Limburg en ex-bestuurder IC

Ik ben Koen Albregts, van 1976 tot 2012 aan de slag op diverse plaatsen in de Christelijke Arbeidersbeweging in Limburg. De laatste 16 jaar was ik ACW secretaris en bestuurder bij het IC. Momenteel ben ik op SWT (brugpensioen) en als vrijwilliger actief rond sociale economie en coöperatieven.

niek Nagels, naar het IC om deze evolutie in goede banen te leiden. Anniek zou vervolgens Lode Draelants aanbrengen en de rest kennen jullie… Stilaan verzelfstandigde het IC. Maar zou het nog de band met het ACW willen behouden? Gelukkig wel. Rik Bloemen werd schatbewaarder en ik mocht bestuurder blijven. En de afgevaardigden van de lidverenigingen kozen Jef De Vrij als voorzitter, iemand met een verleden bij het ziekenfonds en bij ACW.

Ik heb het Internationaal Comité al leren kennen einde jaren negentig in Maasmechelen. Ik was als vrijwilliger betrokken bij het sociaal beleid in die gemeente waar ik woon. Renato Cipriano de toenmalige coördinator van IC was een vriend uit mijn vakbondstijd. Toen ik in 1996 secretaris ACW ben geworden, is het IC overgeheveld van de vakbond naar het ACW. De kost voor het ACW zou slechts 5000 euro per jaar zijn. Die toelage voor de werking ging al snel naar 25 000 euro per jaar, plus indirecte toelage voor personeelskosten en voor huisvesting. Dat blijkt nu een van de beste beslissingen van ACW-Limburg geweest te zijn. Het was wel een hoop geld en om die reden moest de helft plus een van de bestuursleden bestaan uit ACWers om controle te houden op de bestedingen.

Koen Albregts, ex-secretaris ACW Limburg en ex-bestuurder IC

We wilden vervolgens het IC laten aanvaarden door het nationale ACW. Daar was in het begin ook wel argwaan, weet je: én allochtoon én Limburger! Maar het is allemaal goed gekomen.

Ik geloofde vast in een toekomst voor een federatie van allochtonen. De muur van Berlijn was gevallen, steeds meer nieuwe migranten uit steeds nieuwe landen stroomden Limburg binnen.

De allochtonenverenigingen zullen een grote rol blijven spelen zowel in de integratie van nieuwkomers als in het behoud van een gezonde diversiteit in onze samenleving.

Het aantal afdelingen in Limburg bleef maar groeien en door nieuwe regelgeving ging IC ook uitzwermen naar de rest van Vlaanderen. ACW stuurde toen ons beste staflid, An-

Ik wens het IC het allerbeste.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Koen Albregts, ex-secretaris ACW-Limburg

Galina Matushina: sterke band IC ,

Coördinator van Platform Solidariteit en educatieve medewerker IC

De organisatie Solidariteit, platform van Russisch sprekende verenigingen vzw ( bekend als Platform Solidariteit) werd in 2001 opgericht. Rond deze tijd kwamen veel mensen uit de voormalige Sovjet –Unie naar België. We waren allemaal nieuwkomers. De eerste jaren van ons leven in België waren moeilijk, maar we waren samen. We hielpen elkaar om te integreren en om onze cultuur te behouden. Vandaag bestaat Platform Solidariteit uit meer dan veertig organisaties van verschillende nationaliteiten en religies. We zijn actief rond verschillende

projecten zoals een jaarlijks kinderkamp, een school, radio Ru-Bel Antwerpen en actuele thema's als onderwijs, gezondheid, jeugd enz. …. Platform Solidariteit is ook lid van het Minderhedenforum. Wij zijn actief op internationaal niveau en nemen deel aan internationale conferenties , forums en projecten. De sterke band met het IC In 2005 volgde ik vormingen, georganiseerd door Socius, waar ik Anniek Nagels ( toenmalig directeur van IC) ontmoette. Dit was de eerste kennismaking met het Internati-

onaal Comité, dat een heel positieve eerste indruk maakte. Als startende organisatie vroeg PRS in 2005 een erkenning aan als federatie bij het ministerie. Dat is echter niet gelukt en we kregen advies om in fusie te gaan met een andere federatie. Aangezien we een etnisch –cultureel diverse platform zijn, kozen we voor een gelijkaardige federatie (divers en multicultureel): het Internationaal Comité Na een aantal besprekingen en vergaderingen zijn we in 2006 gefuseerd. Op dat moment had het Platform Solidariteit een dertigtal verenigingen. Door de fusie hebben we samen met het Internationaal Comité een steunpunt in provincie Antwerpen opgebouwd. IC -Antwerpen heeft nu meer dan honderd afdelingen die door een heel professioneel en sterk team ondersteund worden. We groeien samen met het Internationaal Comité. Vandaag kijk ik terug naar de afgelopen jaren en twijfel er niet aan dat we als PRS in 2006 een goede keuze maakten om met het Internationaal Comité samen te werken. Galina Matushina, Coördinator van Platform Solidariteit en educatieve medewerker IC

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

50 jaar ziekteverzekering in België Medische kosten niet alleen voor eigen rekening Als je naar de dokter of de tandarts gaat, krijg je een groot deel van je kosten terugbetaald. Heb je geneesmiddelen nodig, moet je die niet volledig uit eigen zak betalen. En kun je door ziekte of een ongeval lange tijd niet werken, heb je recht op een uitkering. Dat kan in België dankzij de ziekteverzekering. Deze wet bestaat dit jaar 50 jaar. Iedereen in België die een inkomen krijgt, moet daar een deeltje van afstaan aan de ziekteverzekering. In ruil daarvoor word je financieel gesteund bij ziekte of ongeval.

Wist je dat ….. … je met een laag inkomen maar 1 euro betaalt bij de huisarts?

Patiënten met een laag inkomen betalen voor een raadpleging bij de huisarts slechts 1 euro. De huisarts rekent de rest van het honorarium rechtstreeks af met het ziekenfonds. Op voorwaarde dat de huisarts de officiële tarieven aanrekent en de patiënt een globaal medisch dossier (GMD) heeft. Laag inkomen betekent: recht hebben op de verhoogde tegemoetkoming of het Omnio-statuut. Dat kun je zien op je gele klever. Daarop staat een code vermeld, bijvoorbeeld 121/121. Als het derde cijfer een 1 is, krijg je een hogere terugbetaling .

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

… je met GMD meer krijgt terugbetaald bij de huisarts? Je kunt je huisarts vragen om je globaal medisch dossier (GMD) aan te leggen en bij te houden. Daarin verzamelt hij alle gegevens over je medische voorgeschiedenis, je geneesmiddelengebruik, de gevolgde behandelingen en de verslagen van specialisten en andere zorgverleners. Zo heeft je huisarts een totaalbeeld van je gezondheid. Bovendien krijg je 30 procent remgeldvermindering voor consultaties bij de huisarts die je GMD beheert of er toegang toe heeft. In bepaalde gevallen krijg je ook meer terugbetaald voor huisbezoeken. … gewone tandzorg tot 18 jaar volledig wordt terugbetaald?

Een goede tandhygiëne houdt je gebit gezond. Daarnaast is een regelmatige controle bij de tandarts nodig. De tandarts controleert op gaatjes, plak en tandsteen. Zo voorkom je ernstig tandbederf of ontstekingen van het tandvlees. Bij kinderen kijkt de tandarts ook na of de tanden niet scheef staan. Voor kinderen en jongeren tot 18 jaar betaalt de ziekteverzekering gewone tandzorg volledig terug. Op voorwaarde dat ze een tandarts raadplegen die de officiële tarieven respecteert. 14

… je vaak enkel remgeld betaalt?

… de basisvaccins gratis zijn?

Bij de dokter betaal je meestal je consultatie en daarna krijg je van het ziekenfonds een groot deel terug. Voor geneesmiddelen is dat anders: komt een geneesmiddel in aanmerking voor terugbetaling, dan betaal je aan de apotheker niet de volledige kostprijs, enkel het remgeld. Ook als je naar het ziekenhuis moet, wordt de factuur voor een groot deel rechtstreeks met het ziekenfonds afgerekend. Dat heet de regeling van de betalende derde. Als mensen met een laag inkomen bij de dokter enkel het remgeld betalen, is dat ook dankzij dat systeem. … de ziekteverzekering rookstop vergoedt? Door je kind te laten inenten met de vaccins uit het basisvaccinatieschema help je mee bepaalde infectieziekten uit te roeien. Tot het basisvaccinatieschema behoren onder meer de vaccins tegen bof, mazelen, kinkhoest, polio en rodehond. Als je ze laat toedienen via Kind & Gezin of een Centrum voor Leerlingenbegeleiding is dat volledig gratis. Je kunt dit ook laten doen bij de huis- of kinderarts. Maar dan betaal je wel voor de raadpleging van de arts. … je in een wijkgezondheidscentrum geen remgeld betaalt? Stoppen met roken geeft onmiddellijk gezondheidswinst. Doe je een beroep op een arts of een tabakoloog, dan krijg je gespreid over twee kalenderjaren, een tegemoetkoming voor acht zittingen rookstopbegeleiding. Dat kan individueel zijn of in groep. Zijn honorarium bepaalt de tabakoloog zelf. Je krijgt 30 euro per zitting terug als je zwanger bent. Ben je niet zwanger, dan krijg je 30 euro terug voor de eerste en 20 euro voor de zeven volgende zittingen.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Op sommige plaatsen kunnen mensen terecht in een wijkgezondheidscentrum waar ze niet alleen artsen maar ook een verpleegkundige en vaak een maatschappelijk werker vinden. Zo’n gezondheidscentrum richt zich tot een bepaald werkingsgebied wijk of buurt en organiseert daar initiatieven die de gezondheid bevorderen. De patiënt die zich inschrijft in een wijkgezondheidscentrum betaalt daar geen remgeld. Heb je vragen? - Neem contact op met CM. - Surf naar www.cm.be - Ga naar het CM-kantoor 15

Franco De Gregorio,25 jaar actief bestuurslid van het IC Voorzitter van de vzw Casa Papa Giovanni Het Internationaal Comité, onder de vorm van ACV kernen die bij elkaar komen, bestond al in de jaren ’50. Toen was er een gescheiden vakbondswerking voor de migranten en de Belgen. Renato Cipriani was het boegbeeld voor de jongeren en de wijk Winterslag Mijn geschiedenis van bestuurslid bij IC begint bij Bloso, in de tijd dat ik nog als leraar werkte. De toenmalige minister van sport vond het belangrijk dat migranten ook betrokken waren in de sportclubs. Ik was een van de weinige migranten toen die in een sportclub actief was en goed Italiaans en Nederlands sprak. Als vrijwilliger bij Bloso en de visie van de minister Rika De Backer is sport voor alle migranten in Vlaanderen toen toegankelijker geworden.

gaf ik hierover vorming aan militanten. Wat ik hier geleerd heb is dat veel mensen maar een dun laagje van verdraagzaamheid hebben. Wat er onder zit komt op zulke vormingen naar boven en is niet altijd even fraai. Ondertussen werd de laatste mijn gesloten (alle Steenkoolmijnen in Limburg werden tussen 1987 en 1992 gesloten) en waren er dus geen problemen met mijnwerkers. Tijd voor een nieuwe uitdaging dus. Na “Zwarte Zondag” in 1991 kwamen alle secretarissen bij elkaar om iets aan het florerende racisme te doen. Toen werd het VICIM opgericht en ben ik er een jaar directeur geweest. Renato nam het voorzitterschap waar tot eind 1996

Ik maakte de switch van onderwijs naar het vakbondswerk bij ACV. Daar ging ik aan de slag als vormingswerker en deed vertegenwoordigerswerk voor migranten bij ACV. Over migratie praten gebeurde toen net als nu over al de vakbonden heen. Vanaf de jaren ‘80 werkte ik samen met Renato, die vooral in Limburg bij het ACV actief was. Ikzelf verhuisde naar de hoofdzetel van het ACV te Brussel. Daar werkte ik in heel Vlaanderen met de secretarissen en verschillende ministers en was vooral bezig met wat je nu interculturalisatie noemt. Vanaf ‘97

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Franco De Gregorio, 25 jaar actief lid van IC

Samen met Luc Ferro en Renato Cipriani richtten we in 1989 een migrantenwerking op binnen de vakbond. Het echte vakbondswerk voor de migrantenwerking veranderde naar een socio-culturele werking. De overstap naar het ACW in 1996 was daarvan een logisch gevolg. Vóór IC was ik actief in de Limburgse Integratie Raad en werkten we samen met de Provincie Limburg. Van meet af aan stonden we open voor alle culturen. Elk van ons had zo zijn eigen functie. Zo was Luc diegene die naast de ernstige gesprekken, met moppen de problemen van de migranten bespreekbaar maakte bij hooggeplaatsten. Zelf zorgde ik voor het IC voor de onderhandelingen in verband met de DAC en later de Gesco statuten van de werknemers. Mijn toekomstbeeld voor het Internationaal Comité?. De uitdaging gaat zijn om jonge mensen (dertigers en veertigers) actief te betrekken in de Raad van Bestuur. We moeten hen de spirit en bezorgdheid kunnen doorgeven waar we mee gestart zijn en nu nog werken. Het IC moet een plek blijven waar alle mensen zich thuisvoelen. Belangrijk vind ik dat we meer in beeld komen. Ik zie een mooie toekomst als we verder bouwen op het verleden. Ik ben een gemoedelijk man, maar als ik merk dat het de verkeerde kant uitgaat met IC, zal ik wel uit mijn sloffen schieten!

Luciano Ferro medeoprichter van IC voorzitter van BMW – Houthalen Luciano richtte in 1984 samen met onder andere Stephan Rozka en Renato Cipriani de vereniging BMW – Belgen en Migranten Werking op in Houthalen, eén jaar voor het IC. ook de stap naar het socioculturele nam. De statuten van het Internationaal Comité waren trouwens gebaseerd op die van BMW. De vereniging ontstond uit taalproblemen. De tweede generatie van migranten spraken hun moedertaal onvoldoende om nog te kunnen volgen tijdens de bestuursvergadering en de eerste generatie sprak onvoldoende Nederlands om met hen te kunnen communiceren. Dit was niet enkel een probleem bij de Italiaanse gemeenschap maar ook bij de anderen. Van meet af aan waren we een gemengde vereniging naar verschillende etnieën toe. Bij de start waren er al 6 nationaliteiten. In de beginjaren hadden we een werking voor jongeren opgestart (BMW-Jongeren) gericht naar studenten van Belgische en nietBelgische afkomst met zetel in Leuven. We organiseerden infoavonden voor ouders van toekomstige studenten. Zo konden ze de hoge scholen, universiteiten en een kot gaan bezoeken. We gaven ook uitleg over studiebeurzen. Dit gebeurde in samenwerking met de Universiteit van Leuven die hiervoor het programma Berta ter beschikking stelde. Voor de jongeren was er

een pakket ontspanning gaande van gitaarlessen tot samen schaatsen.

Een korte periode heeft ook een vrouwenwerking bestaan – BMWVrouwenwerking BMW organiseerde de eerste computerlessen in Limburg in samenwerking met de BRT (nu Eén en Canvas). We kregen van hen verschillende exemplaren van het boek “Het abc van de computer” toegestuurd. De goede samenwerking met het Sint-Pauluscollege zorgde ervoor dat we velen konden inwijden in de geheimen van de pc. We waren in Limburg de eerste VZW met een computer. We hebben daarmee vele jaren belastingbrieven uitgerekend op verschillende locaties. Mede door onze ervaring is IC dadelijk met een computer kunnen starten.

erger me nog steeds aan vergaderingen die door het tijdstip en de agenda niet op maat zijn van onze mensen. Wij zijn er om te streven naar gelijkwaardigheid, niet enkel om culturele feestjes te organiseren. Voor de toekomst hoop ik dat het Internationaal Comité erkenning krijgt voor de kwantiteit en de kwaliteit van het werk dat we nu doen. Ik zou ook graag hebben dat het IC uitgroeit in de provincies waar we nu weinig of niet actief zijn. Verder vind ik het belangrijk dat de verenigingen echt als vertegenwoordigers van hun gemeenschap kunnen optreden en IC hen in die rol verder versterkt.

Sinds de oprichting van het IC heb ik altijd een kritische rol op mij genomen in de Raad van Bestuur. Waar ik ook voor gekend ben is dat ik veel creatieve ideeën naar voren schuif. Franco zorgde ervoor dat wettelijk alles in orde kwam en Renato was onze procesbewaker en netwerkbeheerder: hij kanaliseerde de werking van het IC naar het ACV en later het ACW. De reden dat ik actief bestuurslid ben van het IC is dat ik geloof in de gelijkwaardigheid van mensen ondanks geloof, afkomst of kleur. Ik

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Luciano Ferro medeoprichter van IC

Eugénie Bempunga: huidig bestuurder IC Oprichtster van Mama Bolingo

IC: Kan je jezelf en je vereniging kort even voorstellen? Eugénie: Mijn naam is Eugénie Bempunga en ik kom uit Congo. Ik ben afgestudeerd in marketing en handelswetenschappen. In Congo was ik heel actief in het syndicaat voor de afdeling vrouwen, een afdeling binnen in de vakbond gespecialiseerd in het thema vrouwen. Ik was secretaris generaal voor de afdeling van de luchtvaartmaatschappij AirZaïre. Daarnaast was ik ook eigenaar van een transportbedrijf in binnenvaart en wegverkeer, ik was directeur generaal van New-Market Kinois .

Eugénie: Ik heb het IC leren kennen via Isabel Leballos, verantwoordelijk voor vrouwen met werk bij I.V.C.A. Binnen IC ben ik lid van de Algemene vergadering in de provincie Antwerpen en sinds juni 2013 ben ik ook lid van de raad van bestuur.

Profiteren van de ervaringen van andere groepsleden IC: Hoe zie je IC als organisatie?

Eugenie: IC is een grote organisatie. We hebben veel te doen op nationaal en provinciaal niveau. Ik wil het IC zichtbaar maken, lidvereniginIC: Wat is je motivatie geweest om gen versterken, beter communiceren toe te treden tot de Raad van Be- met elkaar en dat het IC ook met de politiek gaat praten over professiostuur? nele discriminatie. Eugénie: mijn motivaties : Andere mensen en het functioneren van de organisatie leren kennen Mijn ideeën en mijn ervaringen communiceren

Sahila Azabar

Aangekomen in België sinds 2003, ben ik begonnen met de taal te leren. Daarna volgde ik een opleiding in de horeca. Ik heb ook een opleiding “Triple P” gevolgd aan de Universiteit Antwerpen (Wilrijk). Nu werk ik als kokkin. Mama Bolingo bestaat sinds 2010.Het is een vrouwenorganisatie waar vrouwen elkaar kunnen leren kennen, samen uitwisseling doen, samen beseffen dat het belangrijk is de taal te leren, zodat vrouwen een opleiding zouden volgen om zich te integreren. IC: Welke rol speel je bij IC en sinds wanneer?

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Afscheid: Martina Wimmer Stagiaire uit Oostenrijk over IC

Hoi! Ik ben Martina uit Oostenrijk. Met ondersteuning van de Leonardo beurs is het mogelijk een stage in het buitenland te doen. Ik ben blij dat ik daardoor de kans heb gekregen ervaring op te doen bij het Internationaal Comité te Limburg. Het was een grote uitdaging in een vreemde taal terecht te komen. Ik ben soms echt aan mijn grens geraakt. Maar ik versta nu veel beter de maatschappelijke omstandigheden waarin mensen die hun leven, niet in hun moedertaal, moeten organiseren. Helaas is mijn tijd bij het Internationaal Comité bijna afgelopen, maar ik heb erg veel bijgeleerd. De creatieve en democratische werkwijze van het IC is bijzonder geweest voor mijn eigen. Ik heb ontdekt dat het mogelijk is zonder streng hiërarchisch structuren excellente resultaten voort te brengen. De missie en visie van het IC is echt iets waarmee ik mij kan identificeren. Mensen met een migratieachtergrond ondersteunen en samen werken voor gelijke kansen in een diverse maatschappij is erg belangrijk. De altijd presente onderwerpen: onderwijs, tewerkstelling en maatschappelijk participatie zijn

een teken, dat nog veel handeling nodig is om gelijkberechtiging en efficiënte communicatie in onzemaatschappij te brengen. Ik heb een groot respect voor de verenigingen en iedereen die vrijwillig geëngageerd is. Dikwijls kan je op deze manier meer bereiken, want je kiest er echt zelf voor en je hart is nauw betrokken bij de zaak. Deze ervaring is ook de reden waarom ik heel gemotiveerd ben nu nog meer vrijwilligerswerk te doen in Oostenrijk.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Tot slot heb ik veel gezien, ben bij veel interessante evenementen en gesprekken aanwezig geweest. Ik heb een ander zijde van Limburg en Vlaanderen leren kennen en het meest belangrijke, veel lieve mensen ontmoet.

Hartelijk bedankt hiervoor!

Martina Wimmer 19

Bouw samen met de VDAB aan jouw toekomst! Een vaste waarde De bouwsector blijft, ook in tijden van crisis, één van de belangrijkste werkgevers van ons land. De bedrijven uit deze sector zijn dan ook constant op zoek naar gemotiveerde en liefst geschoolde werkkrachten. Als je een kijkje neemt op onze website (www.vdab.be), dan vind je honderden vacatures. Met een job in de bouw zit je dus goed!

Ons aanbod voor jou De VDAB heeft een heel uitgebreid aanbod aan opleidingen, ook specifiek voor de bouw. Dat gaat van de alom bekende metselaar, tot zeer specifieke en technische opleidingen zoals calculator bouw, of bouwkundig tekenaar met CAD. Je kan onze opleidingen onderverdelen in een aantal categorieën. Zo is er de ‘ruwbouw’: uiteraard ken je de metselaar en de dakdekker, maar de man of vrouw die de bekisting maakt waar later beton in gestort wordt, is de bekister. En ook naar deze specifieke job uit de bouw is er heel veel vraag. Er zijn ook ‘machinale’ beroepen: in de opleiding tot bouwplaatsmachinist leer je bijvoorbeeld de machines en voertuigen besturen die op werven gebruikt worden. Echte durvers zonder hoogtevrees kiezen voor de opleiding tot torenkraanbestuurder. Ook dat leren we je perfect aan bij de VDAB. Verder kan je bij ons ook kiezen tussen een reeks opleidingen die te maken hebben met de bouwafwerking, zoals onder meer vloerder-

tegelzetter, stukadoor, installateur CV/sanitair, elektricien woningbouw. Je zal al snel merken dat al deze mensen op een bouwwerf steeds moeten samenwerken en goede afspraken maken. De metselaar heeft de bouwplaatsmachinist nodig, de torenkraanbestuurder zet het zware materiaal voor de bekister op de juiste plaats, bijvoorbeeld. Goed in team kunnen werken is dus heel belangrijk. Voor al deze opleidingen beschikt de VDAB over moderne infrastructuur en machines om de opleiding zo praktijkgericht en realistisch mogelijk te maken. Onze instructeurs zijn bovendien allemaal vakmannen met jaren ervaring, die je met veel plezier de kneepjes van het vak zullen leren.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

70% kans op werk Door intensieve samenwerking en overleg met de bouwsector proberen we ons opleidingsaanbod zoveel mogelijk af te stemmen op de behoeften van de bedrijven. Op deze manier kunnen we je als werkzoekende garanderen dat je na het volgen van één van onze opleidingen een grote kans hebt om een job te vinden: momenteel vindt ongeveer 70% van onze cursisten werk na een bouwopleiding.

Zin in een baksteen? Het volledige opleidingsaanbod van de VDAB vind je op: vdab.be/ mijnvdab/opleidingen/opleidingen.

We gaan voor groen! De laatste jaren is er ook in de bouwsector meer en meer aan-

dacht voor het milieu en nieuwe, milieuvriendelijke technieken. De VDAB heeft dan ook besloten om hier een prioriteit van te maken, door nieuwe opleidingen te organiseren (rond o.a isolatie, luchtdicht bouwen), door nieuwe technieken in onze opleidingen te integreren (alternatieve energievormen), maar ook door na te denken over manieren om onze bestaande opleidingen milieuvriendelijker te maken.

een technische opleiding, maar ook Nederlands op de opleidingsvloer (NodO), waarbij een taalinstructeur je begeleidt tijdens de technische opleiding, om je Nederlands te verbeteren. Zelfs als je al aan het werk bent is er verdere taalondersteuning mogelijk via het het systeem van Nederlands op de Werkvloer (NodW).

Naast stage is de Individuele Beroeps Opleiding (IBO) ook een uitstekende manier om je kans op werk te vergroten. Je wordt eerst opgeleid in het bedrijf en krijgt er na afloop een contract . Tijdens de IBO heb je een inkomen dat ongeveer gelijk is aan een normaal loon. Google even IBO en je ziet meteen wat we bedoelen.

Stage en IBO: leren en betaald worden

Gratis, met extra’s

Nederlandse taalondersteuning

Om de kans op werk te vergroten zet de VDAB steeds meer in op stages tijdens en na je opleiding. Daarom wordt er in elke cursus één of meer stageperiodes voorzien, zodat je in de praktijk kan brengen wat je geleerd hebt en dat ook kan tonen aan een mogelijke werkgever.

Hoe is het met je Nederlands? Kan dat nog wel wat beter? Naast de technische opleidingen beschikt de VDAB ook over heel wat opleidingen voor werkzoekenden die nog niet voldoende Nederlands kennen. Zo zijn er specifiek modules die je kan volgen ter voorbereiding van

Onze opleidingen zijn volledig gratis voor jou als je nog geen werk hebt, inclusief je werkkledij en je veiligheidsschoenen. Bovendien blijft je stempelgeld behouden zolang je de opleiding volgt. Moet je je verplaatsen? Dan betalen we ook een vergoeding om naar ons opleidingscentrum te komen. Omdat we weten dat het niet altijd makkelijk is om het gezinsleven te combineren met het volgen van een voltijdse opleiding, worden ook je onkosten voor kinderopvang (voor kinderen tot 12 jaar) volledig terugbetaald. Je vindt een overzicht van de financiële voordelen op:vdab.be/ opleidingen/opleidingspremies .

Kom maar af! Je vindt ons op www.vdab.be of bel ons op: 0800 30 700. Je kan ook binnenwandelen in één van onze werkwinkels, dan bekijken we samen welke opleiding het best bij je past.

Artikel door VDAB Foto’s: Rachida Achahbar – Work-up IC

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Discriminatie mag niet, doe er iets aan! Contacteer en/of werk samen met het meldpunt

Wat is discriminatie? Directe discriminatie is er wanneer iemand minder gunstig behandeld wordt dan iemand anders in een vergelijkbare situatie, tenzij die ongunstige behandeling objectief wordt gerechtvaardigd door een legitiem doel en de middelen tot dat doel passend en noodzakelijk zijn. Men spreekt van indirecte discriminatie indien een ogenschijnlijk neutrale bepaling personen benadeelt. Ook intimidatie, seksuele intimidatie, opdracht geven tot discriminatie en het weigeren van redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap is niet toegestaan. Dit geldt op vlak van geslacht, leeftijd, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, geboorte, vermogen, geloof of levensbeschouwing, politieke overtuiging, taal, gezondheidstoestand, handicap, fysieke of genetische eigenschap, sociale positie, nationali

afstamming. Ben je getuige van discriminatie of word je zelf gediscrimineerd? Klop aan bij het meldpunt discriminatie in het stadhuis! Ben je jong of oud? Woont je familie hier al duizend jaar of liggen je roots elders? Ben je hetero of holebi? Ziek of gezond? Rijk of arm? Voor ons doet het er niet toe. We willen diversiteit alle kansen geven. Daarom sluiten we de ogen niet voor discriminatie. Heb je het gevoel gediscrimineerd te worden? Of ben je getuige van discriminatie? Contacteer dan het meldpunt discriminatie. In elk van de 13 centrumsteden van Vlaanderen – en dus ook in Sint-Niklaas – is er zo’n meldpunt. Meer info op : www.diversiteit.be

teit, zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, of nationaliteit of etnische

Meldpunt discriminatie Sint - Niklaas 03 778 30 30 (via klantendienst) Grote Markt 1, 9100 Sint-Niklaas meldpunt.discriminatie@sintniklaas.be of via de individuele meldingsfiche: http://www.sint-niklaas.be/over-destad/inspraak/klantendienst/ meldpunt-discriminatie-individuelemelding of via de meldingsfiche voor organisaties : http://www.sint-niklaas.be/over-destad/inspraak/klantendienst/ meldpunt-discriminatiemeldingsfiche-organisaties

Het meldpunt contacteren?

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Werkgroep Work up - omgaan met discriminatie. Foto: Rachida Achahbar

Meldpunt discriminatie Antwerpen

Meldpunt discriminatie Mechelen

Sint-Jacobsmarkt 7, 2000 Antwerpen

Maurits Sabbestraat 119, 2800 Mechelen

meldpunt.dicriminatie@stad. antwerpen.be

meldpunt.discriminatie@ mechelen.be

Tel: 0800 94 84 3

Tel: 0800 99 193

Meldpunt discriminatie Leuven

Meldpunt discriminatie Hasselt

Meldpunt discriminatie Genk

Prof. van Overstraetenplein 1, 3000 Leuven,

Groenplein 1, 3500 Hasselt

Stadsplein 1, 3600 Genk

meldpunt.discriminatie@leuven.be

meldpunt.discriminatie@hasselt.be

meldpuntdiscriminatie@genk.be

Tel: 016 27 26 00

Tel: 011 23 94 72

Tel: 089 65 42 49

Rachida Achahbar

ARENA, vzw Internationaal ComitĂŠ, januari 2014

Gevlucht talent Limburg

Jo Schreurs (Perpectief) met Balinese danseressen

Samen met de Limburgse federaties hebben wij op 16 november een spetterende dag georganiseerd in de café Papa Cervi in Genk. Het was een superleuk evenement met 400 bezoekers waarop (ex-) vluchtelingen hun talenten met iedereen konden delen

Latijns Amerkiaanse dans: Militza Velez

Wij IC’ers hebben genoten van de rijkdom die verschillende culturen aangeboden hadden. Vanuit onze organisaties namen vzw Perspectief, Mauru Hope Foundation, Afghaanse Vrouwenvereniging, Arordi, DiWEP, Samenleven, Iliria en de Soedanese vereniging deel met verschillende standjes met culturele hapjes, theeceremonies, dansoptreden, workshops, schilderijen enz…

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Workshop schilderen: Martin Oluwadiran

Logopedie Vroegdetectie en logopedische behandelingen voor 4 jarige kleuters

Sedert 2004 organiseert de gemeente Maasmechelen het project ‘logopedie’. Schepen Ramaekers, bevoegd voor onderwijs: ‘Schoolachterstand gaat in vele gevallen meestal gepaard met ‘taal’’. Daar we een zeer kansarme gemeente zijn, screenen we alle 4 jarige kleuters op spraak en stem. Kinderen krijgen gratis behandelingen aangeboden om het spraak en stemprobleem te verhelpen. We merken vaak dat de meest kwetsbare ouders niet naar een logopedist gaan, vaak omwille van financiële redenen, vaak door de onbekendheid. Vanuit de gemeente proberen we hierop in te spelen en voorzien we jaarlijks een budget in de gemeentebegroting. Hoe ziet het project eruit? Jaarlijks worden alle 4 jarige kleuters, die in Maasmechelen schoollopen door logopedisten gescreend op stem – en spraakproblemen. Op basis van ernst en een aantal

indicatoren wordt er een selectie gemaakt, gemiddeld krijgen zo’n 70 kinderen gratis 10 logopedische behandelingen op school aangeboden. Maar omdat we vaststelden dat er een grote taalachterstand is, wilden we het project ‘logopedie’ meer uitbreiden naar deze doelgroep, zegt schepen Ramaekers. Vandaar dat we vanaf dit schooljaar een inhoudelijke aanpassing deden naar het project ‘logopedie & taal’. Buiten het feit dat de screening en logopedische behandelingen blijven behouden, houden we ook rekening met de taalvaardigheid van de kleuters. Vanaf volgend schooljaar krijgen alle ouders een gratis infobijeenkomst via de school inzake ‘taal en taalvaardigheid’ aangeboden, waarin we concrete tips geven over hoe de taalontwikkeling te bevorderen. En verder worden kleuters met taalachterstand doorverwezen naar mogelijke taalprojecten. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen hun taalvaardigheid het

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

meest verhogen op natuurlijke wijze in hun vrije tijd. Vandaar dat onze dienst reeds 2 jaar het project ‘op reis met taal’ organiseert. Dit is een 6 weken programma, waarbij 5 jarige kleuters samen met hun oudersdeelnemen aan taalactiviteiten. Deze gezinnen krijgen ook een taaltas mee naar huis, waarin een boek en allerhande spelletjes rond een bepaald thema zitten. Zodat ouder en kind ook thuis op een plezante manier met talige activiteiten bezig zijn. We hopen verder ook dat kleuters zicht krijgen op hun talenten en zodoende een bewuste keuze kunnen maken naar activiteiten in de vrije tijd. Vooral vanaf de basisschoolleeftijd zijn er veel mogelijkheden zoals, bijv. sport, kunst, muziek, jeugdbeweging, … Als kinderen via deze weg contacten leggen met leeftijdsgenootjes en op een ongedwongen manier met de Nederlands taal bezig zijn, leren ze het meest! Stefany Giglio

VZW Sofia bruncht & beweegt Gezond eten is belangrijk en kan perfect samengaan met lekker en eenvoudig. i.s.m. Internationaal Comité, Provincie Limburg, en Stad Dilsen-Stokkem

vzw Sofia organiseerde op 24/9, 23/10, 13/11 en 8/12 haar activiteit ‘vzw Sofia bruncht & beweegt. Voor maar 2 euro konden deelnemers genieten van een gevarieerde en gezonde brunch. Tijdens het koken gaf een diëtiste advies om gezond te koken. Na iedere sessie konden geïnteresseerden op zaterdag gaan zwemmen in de Aquadroom in Maaseik of in Zwembad Prinsenpark in Maasmechelen.

Sevinc Donmaz

Deelnemers bereiden een gevarieerde en gezonde maaltijd

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Herfstfeest Associazone Abruzzese del Limburgo organiseerde op 26 oktober het jaarlijkse herfstfeest in het CC Houthalen Oost.. De aanwezigen konden genieten van een heerlijke 4-gangen maaltijd. Op het menu stond onder andere een Abruzzese specialiteit “Spaghetti alla chitarra”. Je kan dit zelf eens maken via deze link : http://nl.petitchef.com/recepten/spaghetti-alla-chitarra-fid-1515961

Een mooie opkomst met jong en oud.

Bruno Tiberio (voorzitter) met traditionele Italiaanse porchetta

De cadeautjes mochten uiteraard niet ontbreken

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014

Na het welkomstwoordje kon het feest beginnen

Maak kans op mooie prijzen!!!

Vragen: 1. Hoe heet de huidige voorzitter van IC (voornaam en achternaam)? 2. Vul aan: IC heeft een kantoor in Hasselt, Antwerpen, Mechelen, Brussel, …… en ….. 3. Hoeveel mensen heeft het IC in dienst op 31/12/2013? Omcirkel wat past 18 - 20 - 21 - 23 4. Hoeveel afdelingen (verenigingen) heeft het IC op 31 december 2013?

Voorwaarden: Stuur je antwoorden naar hakan@icvzw.be of naar IC, Mgr Broekxplein 6, 3500 Hasselt met vermelding van je naam en adres Deelnemen kan tot 9 maart 2014 Bij vraag 4: Het antwoord dat er het dichtst bij is, wint. Indien het meerdere zijn, zal er geloot worden.

ARENA, vzw Internationaal Comité, januari 2014