ΑΣΚΗΣΗ 7 ∆ΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΑΤΡΑΚΤΟΥ Η άτρακτος Α∆ του Σχήµατος 1 µεταδίδει µεταβαλλόµενη προς µια φορά στρεπτική ροπή Μt µέσω του συνδέσµου (κόµπλερ) στην θέση ∆ σε άλλο κινούµενο σύστηµα. Η άτρακτος στηρίζεται σε δύο έδρανα στα σηµεία Β και Γ και η κίνησή της γίνεται µέσω του ιµάντα και των τροχαλιών D1 και D2 από κινητήρα ισχύος Ν. Ο ιµάντας είναι τραπεζοειδής µε γωνία α=35° και συντελεστή τριβής µ=0,30. Η άτρακτος είναι από χάλυβα St 42 και φέρει σφηνόδροµο στην θέση Α και ∆ βάθους 5mm. Στα σηµεία εδράσεως Β και Γ φέρει διαβαθµίσεις µε καµπυλότητες r/d=0,03. Η εξωτερική επιφάνεια της ατράκτου έχει υποστεί λείανση µε µέση τραχύτητα 8µ. Ζητείται: 1. Να υπολογιστεί η ροπή στρέψης της ατράκτου και να προσδιοριστούν οι θέσεις και οι τιµές της δυσµενέστερης ροπής κάµψης. 2. Να σχεδιαστεί το διάγραµµα Smith του υλικού της ατράκτου για κάµψη και στρέψη. 3. Να υπολογιστούν οι κατάλληλες διάµετροι d1, d2, d3 της ατράκτου στα τµήµατα ΑΒ, ΒΓ, Γ∆ αντίστοιχα και να ελεγχθούν σε δυναµική καταπόνηση.
Σχήµα 1: Σύστηµα κινήσεως µε τροχαλίες και τραπεζοειδή ιµάντα
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΗΧΑΝΩΝ I
114
Να τεθεί: x=Αριθµός γραµµάτων ονόµατος σπουδαστή y=Αριθµός γραµµάτων επωνύµου σπουδαστή z=Αριθµός µητρώου σπουδαστή Να ληφθούν: -
Ισχύς κινητήρα: Ν=30+2x+y+0,01z, σε KW. Στροφές κινητήρα: n1=1.190+x+2y+0,05z, σε RPM. ∆ιάµετροι τροχαλιών: D1=200mm, D2=325+5x+10y, σε mm. Απόσταση τροχαλιών L=190+0,5(D1+D2)+10x, σε mm. Αποστάσεις σε mm: a=50+8x+5y, b=440+0,025z, c=5x+10y.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Τα δεδοµένα θα στρογγυλοποιηθούν σε ακέραιους αριθµούς. 2. Το όνοµα και επώνυµο θα γράφονται ακριβώς όπως είναι στην φοιτητική ταυτότητα του σπουδαστή. 3. Στην λύση της Άσκησης κάθε σπουδαστής θα παραθέσει σύντοµη θεωρία (έως 2 σελίδες) σχετική µε το θέµα της Άσκησης.
ΒΗΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΒΗΜΑ 1: ∆εδοµένα υπολογισµών ΒΗΜΑ 2: Αριθµός στροφών ατράκτου. ΒΗΜΑ 3: Ροπή στρέψης ατράκτου. ΒΗΜΑ 4: Γωνία κλίσεως κλάδων ιµάντα. ΒΗΜΑ 5: Γωνία επαφής ιµάντα µε τροχαλία. ΒΗΜΑ 6: Τάσεις ιµάντα. ΒΗΜΑ 7: Υπολογισµός της δύναµης που ασκείται στην άτρακτο από τον ιµάντα. ΒΗΜΑ 8: ∆ιαγράµµατα ροπών κάµψης και στρέψης ατράκτου. ΒΗΜΑ 9: Σχεδίαση διαγραµµάτων ‘Smith’ για χάλυβα St 42. ΒΗΜΑ 10: Επιτρεπόµενες τάσεις. ΒΗΜΑ 11: Συντελεστής α0 σύνθετης καταπόνησης (κατά Bach). ΒΗΜΑ 12: Υπολογισµός προσωρινών διαµέτρων.
ΑΣΚΗΣΗ 7. ∆ΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΑΤΡΑΚΤΟΥ
ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΕ ∆ΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΒΗΜΑ 13: Υπολογισµός τάσεων στην θέση Β. ΒΗΜΑ 14: Μέσες τάσεις και αποκλίσεις τάσεων. ΒΗΜΑ 15: Συντελεστές µείωσης δυναµικής αντοχής. ΒΗΜΑ 16: Τιµές δυναµικής αντοχής σAG και τAG. ΒΗΜΑ 17: Υπολογισµός ισοδύναµων τάσεων. ΒΗΜΑ 18: Έλεγχος σε δυναµική αντοχή.
ΜΕΘΟ∆ΟΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ 1. ∆Ε∆ΟΜΕΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ Η Άσκηση θα επιλυθεί µε τις παρακάτω τιµές των παραµέτρων x, y, z: x=7 y=12 z=4740 Τα δεδοµένα τα οποία υπολογίζονται µε βάση τις τιµές x, y, z είναι τα εξής: N=30+2x+y+0,01z=30+2⋅7+12+0,01·4740=103,4 ≈ 103 KW n1=1.190+x+2y+0,05z=1.190+7+2⋅12+0,05⋅4740= 1.458 RPM D1= 200 mm D2=325+5x+10y=325+5·7+10·12= 480 mm L=190+0,5(D1+D2)+10x=190+0,5(200+480)+10·7= 600 mm a=50+8x+5y=50+8·7+5·12= 166 mm b=440+0,025z=440+0,025·4740=558,5≈ 558 mm c=5x+10y=5·7+10·12= 155 mm
115
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΗΧΑΝΩΝ I
116
2. ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΤΡΟΦΩΝ ΑΤΡΑΚΤΟΥ Έστω n2 οι στροφές της ατράκτου. Με εφαρµογή του γνωστού τύπου µετατροπής στροφών βρίσκουµε: n2 = n1·
mm D1 RPM 200 = 1.458 · = 608 RPM D2 480mm
3. ΡΟΠΗ ΣΤΡΕΨΗΣ ΑΤΡΑΚΤΟΥ Η ροπή στρέψης της ατράκτου υπολογίζεται µε βάση την ισχύ που µεταδίδει και τις στροφές της. Εάν θεωρήσουµε ότι δεν υπάρχουν απώλειες ισχύος κατά την µετάδοση της κίνησης από τον κινητήρα στην άτρακτο, η ισχύς που µεταδίδει η άτρακτος θα είναι ίση µε την ισχύ του κινητήρα. Κατόπιν αυτού έχουµε: Μt = 71.620
103 ⋅ 1,34 HP N = 71.620 = 16.258 Kp·cm n2 608 RPM
Σηµείωση: Για την µετατροπή των KW σε HP χρησιµοποιούµε την σχέση 1ΚW=1,34HP.
4. ΓΩΝΙΑ ΚΛΙΣΕΩΣ ΚΛΑ∆ΩΝ ΙΜΑΝΤΑ Έστω ω η γωνία κλίσεως ως προς την κατακόρυφη των κλάδων του ιµάντα, όπως αυτή φαίνεται στο Σχήµα 2. Στο Βήµα 3 της Άσκησης 1 έχει δοθεί η µέθοδος υπολογισµού της γωνίας ω, δηλαδή εάν φέροµε την Ο1Ν παράλληλη στην ΚΛ, από το ορθογώνιο τρίγωνο Ο1Ο2Ν προκύπτει: sin ω =
O2 N r 2 − r1 D2 − D1 = = O1O2 L 2L
(1)
Με αντικατάσταση των γνωστών διαστάσεων βρίσκουµε:
sin ω =
480mm − 200mm 2 ⋅ 600mm
= 0,2334 ⇒ ω = 13,49°
5. ΓΩΝΙΑ ΕΠΑΦΗΣ ΙΜΑΝΤΑ ΜΕ ΤΡΟΧΑΛΙΑ Έστω β η γωνία επαφής του ιµάντα µε την µικρότερη τροχαλία. Σηµειώνεται ότι η γωνία επαφής που µας ενδιαφέρει υπολογίζεται πάντοτε στην µικρότερη τροχαλία, διότι εκεί έχει την µικρότερη τιµή και αναλαµβάνει την µικρότερη δύναµη τριβής. Από το Σχήµα 2 είναι προφανές ότι η γωνία β είναι:
ΑΣΚΗΣΗ 7. ∆ΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΑΤΡΑΚΤΟΥ
117
β =π–2ω=180°–2·13,49° = = 153,02° Την γωνία β την µετατρέπουµε σε ακτίνια (rad) προκειµένου να την χρησιµοποιήσουµε σε επόµενους υπολογισµούς, ήτοι: β=
π ·153,02° = 2,67 rad 180 °
6. ΤΑΣΕΙΣ ΙΜΑΝΤΑ Έστω Τ1 και Τ2 οι τάσεις των κλάδων του ιµάντα. Εάν η φορά περιστροφής είναι όπως φαίνεται στο Σχήµα 2 και καθόσον η µικρότερη τροχαλία είναι κινητήρια, θα είναι Τ1>Τ2. Εποµένως ο λόγος τάσεων του ιµάντα Τ1/Τ2 είναι αριθµός µεγαλύτερος της µονάδος και υπολογίζεται µε την βοήθεια του παρακάτω τύπου που ισχύει για τραπεζοειδείς ιµάντες, ήτοι: µβ
T1 = e sin(α / 2) T2
(2)
Σηµείωση: Για επίπεδους ιµάντες θέτουµε sin(α/2)=1. Σχήµα 2
Με αντικατάσταση των γνωστών µεγεθών βρίσκουµε: 0,3⋅2,67
T1 = e sin(35° / 2) = e 2,664 = 14,35 T2
(3)
Η ροπή στην άτρακτο ασκείται µέσω της τροχαλίας D2, άρα έχουµε την σχέση: D Mt = (T1–T2)· 2 2
(4)
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΗΧΑΝΩΝ I
118
Με βάση την σχέση αυτή προκύπτει η διαφορά T1–T2, ως εξής: T1–T2 =
2M t 2 ⋅ 16.258Kp⋅cm = = 677 Kp D2 48 cm
(5)
Επιλύουµε τις σχέσεις (3) και (5) και βρίσκουµε: 14,35·T2–T2 = 677 Kp ⇒ T2 =
677Kp = 51 Kp 13,35 Kp
Από την σχέση (5) προκύπτει: T1 = 677
Kp
+ 51
= 728 Kp
Κατόπιν των ανωτέρω προκύπτουν οι εξής τιµές για τις τάσεις του ιµάντα: Τ1 = 728 Kp
και
Τ2 = 51 Kp
7. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ∆ΥΝΑΜΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΤΡΑΚΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΜΑΝΤΑ Στην θέση Α της ατράκτου ασκείται η δύναµη P λόγω της έλξης των κλάδων του ιµάντα. Η δύναµη αυτή υπολογίζεται µε βάση τις συνιστώσες P1 και P2 κατά τους άξονες y και z αντίστοιχα, όπως δείχνει το Σχήµα 3, ως εξής: P1 = T1y+T2y = T1·cosω + T2·cosω = (T1+T2)·cosω = = (728 + 51)·cos13,49° ⇒ P1 = 758Kp P2 = T1z–T2z = T1·sinω – T2·sinω = (T1–T2)·sinω = = (728–51)·sin13,49° ⇒ P2 = 158Kp Η συνολική δύναµη P που ασκείται στην θέση Α της ατράκτου είναι: P = P12 + P22 = (758 Kp ) 2 + (158 Kp ) 2 ⇒ P = 774Kp Στην άτρακτο δεν δρουν άλλες εξωτερικές δυνάµεις σε άλλα επίπεδα, πλην των αντιδράσεων Β και Γ, συνεπώς µπορούµε να πραγµατοποιήσουµε τους υπολογισµούς και να σχεδιάσουµε τα διαγράµµατα ροπών κάµψης, τεµνουσών δυνάµεων κ.λ.π. κατά το επίπεδο της P. Σε διαφορετική περίπτωση πρέπει να εργαστούµε σε ξεχωριστά επίπεδα (x,y) και (x,z) και στο τέλος να προβούµε στην σύνθεση των δυνάµεων και ροπών. Σχήµα 3
ΑΣΚΗΣΗ 14 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΣΚΑΦΗΣ ΦΟΡΤΩΤΗ Ο βραχίονας Α∆ του φορτωτή του Σχήµατος 1 έχει συµπαγή ορθογωνική διατοµή από χάλυβα St 52 και ανυψώνεται µε την βοήθεια του εµβόλου Ε1, ενώ η κλίση της σκάφης ρυθµίζεται µε το έµβολο Ε2. Σε µία δεδοµένη στιγµή κατά την προώθηση του χώµατος το σύστηµα βρίσκεται στην θέση που φαίνεται στο Σχήµα 1 και τότε στον βραχίονα Α∆ ασκούνται οι εξωτερικές δυνάµεις Ρ1 και Ρ2, οι διευθύνσεις των οποίων είναι οριζόντιες. Τα έµβολα του φορτωτή λειτουργούν µε πίεση λαδιού, η δε στεγανοποίησή τους επιτυγχάνεται µε κατάλληλα στεγανωτικά παρεµβύσµατα (τσιµούχες).
Σχήµα 1: Μηχανισµός ανύψωσης σκάφης φορτωτή
Ζητείται να υπολογιστούν: 1. Η µεγίστη καµπτική ροπή του βραχίονα Α∆, σε N·m. 2. Οι διαστάσεις της ορθογωνικής διατοµής του βραχίονα, εάν ο λόγος των πλευρών της είναι b/h=0,5, ώστε να είναι ικανή να αναλάβει την κάµψη, σε mm.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΗΧΑΝΩΝ Ι
242
3. Η ισχύς (σε ΗΡ) που απαιτείται για την προώθηση της σκάφης, εάν η κίνηση µεταδίδεται στους µεγάλους τροχούς, οι δε στροφές αυτών είναι n=10 RPM. Απώλειες ισχύος αµελητέες. 4. Η κατάλληλη κλάση της συναρµογής του εµβόλου Ε1 µε τον κύλινδρο, ώστε τούτο να ολισθαίνει ελεύθερα, εάν για την εξασφάλιση στεγανότητας, η χάρη µεταξύ εµβόλου και κυλίνδρου πρέπει να είναι από +11µm έως +60µm. Η διάµετρος d του εµβόλου να ληφθεί από τον παρακάτω Πίνακα 1. Να τεθεί: x=Αριθµός γραµµάτων ονόµατος σπουδαστή y=Αριθµός γραµµάτων επωνύµου σπουδαστή z=Αριθµός µητρώου σπουδαστή Να ληφθεί:
− −
∆ύναµη P1=35+x+2y+0,01z, σε KN ∆ύναµη P2=7+y+0,003z, σε KN
Πίνακας 1: Επιλογή διαµέτρου εµβόλου Τελευταίο ψηφίο αριθµού µητρώου σπουδαστή
∆ιάµετρος εµβόλου d σε mm
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
90
100
110
120
130
140
150
160
170
180
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Τα δεδοµένα θα στρογγυλοποιηθούν σε ακέραιους αριθµούς. 2. Το όνοµα και επώνυµο θα γράφονται ακριβώς όπως είναι στην φοιτητική ταυτότητα του σπουδαστή. 3. Στην λύση της Άσκησης κάθε σπουδαστής θα παραθέσει σύντοµη θεωρία (έως 2 σελίδες) σχετική µε το θέµα της Άσκησης.
ΑΣΚΗΣΗ 14. ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΣΚΑΦΗΣ ΦΟΡΤΩΤΗ
243
ΒΗΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΗΜΑ 1: ∆εδοµένα υπολογισµών Η Άσκηση θα επιλυθεί µε τις παρακάτω τιµές των παραµέτρων x, y, z: x=7 y=12 z=4740 Τα δεδοµένα τα οποία υπολογίζονται µε βάση τις τιµές x, y, z είναι τα εξής:
− − −
∆ύναµη P1=35+x+2y+0,01z = 35 + 7 + 2⋅12 + 0,01⋅4740 = 113,4 ≈ 113 KN ∆ύναµη P2=7+y+0,003z = 7 + 12 + 0,003⋅4740 = 33,22 ≈ 33 KN ∆ιάµετρος εµβόλου: d=90 mm
ΒΗΜΑ 2: Γωνία ω=(Α∆Ε) -
Κλίση βραχίονα Α∆ ως προς την κατακόρυφη: ω = 39,47°
ΒΗΜΑ 3: Αποστάσεις y1 και y2 -
Κατακόρυφη απόσταση σηµείων Γ και Α: y1 = 928 mm Κατακόρυφη απόσταση σηµείων Γ και Β: y2 = 328 mm
ΒΗΜΑ 4: Μεγίστη καµπτική ροπή βραχίονα Α∆ -
Θέση Γ: Mb, max = 115.688 N· m
ΒΗΜΑ 5: Επιτρεπόµενη τάση για χάλυβα St 52 -
2
Θλίψη από κάµψη: σεπ = 2.100 Kp/cm
ΒΗΜΑ 6: ∆ιαστάσεις ορθογωνικής διατοµής βραχίονα bxh = 100x200 mm ΒΗΜΑ 7: Ισχύς φορτωτή για προώθηση της σκάφης N = 185 HP ΒΗΜΑ 8: Κλάση συναρµογής εµβόλου -
Για ονοµαστική διάσταση εµβόλου d=80 έως 120mm δεκτοί συνδυασµοί για µεγίστη και ελαχίστη χάρη (S0, Su) στο διάστηµα [+11µm, +60µm] είναι οι εξής:
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΗΧΑΝΩΝ Ι
244
H6/g5, G6/h5, H6/g6, G5/h5. -
Για ονοµαστική διάσταση εµβόλου d=120 έως 180mm δεκτός συνδυασµός για οµοίως µεγίστη και ελαχίστη χάρη (S0, Su) στο διάστηµα [+11µm, +60µm] είναι µόνον ένας: H6/g5.
ΑΣΚΗΣΗ 15 ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΕΛΑΙΟ∆ΙΑΧΩΡΙΣΤΗΡΑ (DECANTER) Στο ελαιοτριβείο της περιοχής µας έχει τοποθετηθεί φυγοκεντρικός διαχωριστήρας του ελαιολάδου από την ζύµη (Decanter), ο οποίος κινείται µε τροχαλίες και ιµάντες, όπως φαίνεται στο Σχήµα 1. Η απαιτούµενη ροπή στρέψης για την φυγοκέντριση της ζύµης, στον άξονα του διαχωριστήρα, είναι Mt και οι στροφές n. Για την κίνηση του διαχωριστήρα χρησιµοποιείται ηλεκτροκινητήρας µε στροφές n1= 3.000 RPM. Η διάµετρος της τροχαλίας του διαχωριστήρα είναι D=180mm και ο άξονας του διαχωριστήρα είναι κοίλος, µε διαµέτρους dεξ=70mm και dεσ=64mm. Η ζύµη µεταφέρεται στον διαχωριστήρα µε σωλήνα, ο οποίος συνδέεται στο άκρο του άξονα µέσω ειδικού συνδέσµου στεγανοποίησης και από εκεί εισέρχεται στο εσωτερικό του διαχωριστήρα µέσω της κοιλότητας του άξονα. Το υλικό του άξονα θα ληφθεί από τον παρακάτω Πίνακα 1. Ζητείται να υπολογιστούν: 1. Η ισχύς Ν του κινητήρα, σε ΗΡ. Οι απώλειες ισχύος στο σύστηµα µετάδοσης της κίνησης θεωρούνται αµελητέες. 2. Η διάµετρος D1 της τροχαλίας του κινητήρα, σε mm. 3. Η συνισταµένη δύναµη Ρ που ασκείται στον άξονα του διαχωριστήρα από τους ιµάντες, σε Ν, εάν ο λόγος τάσεων των ιµάντων είναι 12. 4. Να ελεγχθεί η αντοχή του άξονα του διαχωριστήρα σε στρέψη, µε βάση την επιτρεπόµενη τάση. 5. Η µεγίστη και ελαχίστη χάρη της συναρµογής G6/h5 του συνδέσµου στεγανοποίησης µε τον άξονα του διαχωριστήρα διαµέτρου dεξ. Να δειχθούν τα πεδία ανοχών σε σκαρίφηµα και να χαρακτηριστεί το είδος της συναρµογής. 6. Να εξεταστεί εάν θα υπάρχει λειτουργικό πρόβληµα για dεξ=70,03mm. Να τεθεί: x=Αριθµός γραµµάτων ονόµατος σπουδαστή y=Αριθµός γραµµάτων επωνύµου σπουδαστή z=Αριθµός µητρώου σπουδαστή
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΗΧΑΝΩΝ Ι
246
Να ληφθούν:
−
Ροπή στρέψης: Mt=20+2x+y, σε N·m
−
Αριθµός στροφών: n=2.510+154y+0,3z, σε RPM
Σχήµα 1: Φυγοκεντρικός ελαιοδιαχωριστήρας (Decanter)
Πίνακας 1: Επιλογή χάλυβα άξονα διαχωριστήρα Πρώτο γράµµα επωνύµου σπουδαστή Α έως ∆
Ε έως Θ
Ι έως Μ
Ν έως Π
Ρ έως Υ
Φ έως Ω
C 35E
C 45E
25CrMo4
34CrMo4
42CrMo4
16MnCr5
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Το όνοµα και επώνυµο θα γράφονται ακριβώς όπως είναι στην φοιτητική ταυτότητα του σπουδαστή. 2. Στην λύση της Άσκησης κάθε σπουδαστής θα παραθέσει σύντοµη θεωρία (έως 2 σελίδες) σχετική µε το θέµα της Άσκησης.
ΑΣΚΗΣΗ 15. ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΕΛΑΙΟ∆ΙΑΧΩΡΙΣΤΗΡΑ (DECANTER)
247
ΒΗΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΗΜΑ 1: ∆εδοµένα υπολογισµών Η Άσκηση θα επιλυθεί µε τις παρακάτω τιµές των παραµέτρων x, y, z: x=7 y=12 z=4740 Τα δεδοµένα τα οποία υπολογίζονται µε βάση τις τιµές x, y, z είναι τα εξής:
− −
Ροπή στρέψης Mt=20+2x+y = 20 + 2⋅7 + 12 = 46 N·m Αριθµός στροφών n=2.510+154y+0,3z = 2.510 + 154⋅12 + 0,3⋅4740 = 5.780 RPM
Για τυχαία επιλογή πρώτου γράµµατος επωνύµου, έστω Γ, προκύπτει:
−
Χάλυβας άξονα διαχωριστήρα: C35E
ΒΗΜΑ 2: Ισχύς κινητήρα Ν = 37,84
HP
≈ 38 HP
ΒΗΜΑ 3: ∆ιάµετρος τροχαλίας κινητήρα D1 = 346,8 mm ≈ 347 mm ΒΗΜΑ 4: Γωνία κλίσεως κλάδων ιµάντα ω = 9,24° ΒΗΜΑ 5: Συνισταµένη δύναµη στον άξονα P = 602,28 N ≈ 602 N ΒΗΜΑ 6: Έλεγχος αντοχής άξονα 2
- Μεγίστη τάση στρέψης: τυπ = 2,2 N/mm < τεπ = 27 N/mm
2
ΒΗΜΑ 7: Μεγίστη και ελαχίστη χάρη συναρµογής S0 = +42µm Su = +10µm - Η συναρµογή είναι ελεύθερη. Για dεξ = 70,03 mm θα υπάρχει λειτουργικό πρόβληµα διότι η συναρµογή γίνεται σφιχτή.