GRETE EVROS 2012 ISSUU

CRETE - EVROS 2012 ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΕΣ WONDERING AND COLLECTIONS

ημέρες στην ευτοπία days in eutopia αρχεία γεγονότων και στοχασμού archives of facts and stochasmos 20 07 12 05 08 12 ... από τις επισκέψεις, τις διαμονές, την ενεργοποίηση των πειθαρχιών των συλλογών, των συζητήσεων και του θησαυρισμού κάθε και όλων των λεπτομερειών των γεγονότων που περιέβαλλαν τις κοινές ανιχνεύσεις και υποθέσεις μας

english text included

IORDANIS STYLIDIS

BIO

Iordanis Stylidis was born into the Hellenic administrative geography, the city of Edessa-Pella, in 1959. He is a graduate of the School of Architecture of the Aristotle University of Thessaloniki (19871992). He is also have a diploma in Εconomics from the University of Macedonia (situated in Thessaloniki-Greece) (1978-1984). He is Associate professor at the Department of Architecture at the University of Thessaly.

He is an experience practitioner in the field of the architectural analysis and composition, active as a solo performer or colaborator (mostly between the years 1992 and 1999) in minor or major scale projects (from small houses to municipal administration buildings, interior restorations and furniture production). Additionally, he is still participating in national and international architectural competitions.

As an artist and a conceptual activist he is the curator of sixteen 20 solo art exhibitions and installations and he has multiple participations to Biennale and Triennale international exhibitions since 1980. He is the writer of many essays, papers, concept manuals for education and six books (2013 / An Urban Block, 2010 / Transportation of Memories, 2009 / Defecators, 2006 / The Geography of Water, 2004 / INDIA through JORDAN, 2001 / Communication and Design) containing a huge variety of information and analysis about 1. the western visual culture, 2. the techniques to create and compose optical information, 3. the stochastic narrations consisting of elements of analysis of the identity in long term voyages to the eastern civilizations, 4. proposals, explanations and directions for the understanding of the landscapes and the habitats, the contemporary urban environment, the multi-cultural ethics and responces. He is the enthusiastic carrier of interest for cartography, semiotics and the concept correlation of the art phenomenon and the sciences as expressed into the modern technical and multi variated cultural civilization patterns.

Coinstantaneously he is organizing, directing or participating to 1. educational voyages (India, Oman, Egypt, Nepal, Germany, Turkey, Syria, Iordan, Italy, Switzerland), 2. documentation and design collective workshops in Greek regional communities and the landscapes of Europe (Tuscany-Italy, Cairo, PortSaid) and 3. the unfolding and understanding of urban details and events (Berlin, Istanbul, Venezia, Cairo, PortSaid) since 2002.

The clarification, the in depth analysis and the in situ research of the fundamental bedrocks of meaning, including the urban and natural landscape, the multi-cultural urban expressions and the coexistence of multiple and collective entities into a constantly changing environment (‌standing as the vital properties of a robust regional identity) and, nevertheless, the detection methodologies of the very core of the contemporary urban life, are the tools and the practices used to activate and upload meditation aiming to a profound understanding of these phenomena.

While he is into the experience of a joyrney, but, mainly, during the active periods of the documentation and design collective workshops (such as 1. the summer multi-national workshop of the U.M.AR.-U.I.A. (Union of the Arhitects of the Mediterannean Sea) held in Cairo, 2009, 2. the international workshop in PortSaid and 3. the multi-national workshop in Tuscany-Italy), where he was participate as a director and a scientific researcher are constantly enriched with detailed and penetrating lectures, round table discussions and successive design methodologies sustaining and accelerating vital architectural issues usually standing in the outscirts of the academic discipline.

iordanis stylidis ΑΡΧΕΙA ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΩΝ ARCHIVES OF WONDERING

CRETE EVROS 2012 CROSSING THE HELLENIC GEOGRAPHY

βιο

iordanis stylidis

ημέρες στην ευτοπία

days in eutopia

CROSSING

south

CRETE EVR κρήτη 15 ημέρες 15 days

THE HELLENIC GEOGRAPHY north east

ROS 2012 έβρος 2012

CRETE EVROS 2012

6

7

ΠΤΗΣΗ FLIGHT

1

The flight will last 55 minutes. The acceleration and the take-off, the raise above the ground, the insecurity of the boby, of the mind, because of the rapid fall of the night and the incapacity of the eye to anchor to any detail on the surface below, the lifting into the night sky, the waiting till the distance will cover and the landing occur, the expectation of the entrance into a new incoming field of incidents, are the elements that form and define this transition ritual. This exodus (exit flight) from the familiar known world ( composed of a city –a grid and a web- of multiple layers of incidents related to a person-inhabitant and of a system of relations, processes and enterprices, emerging because of these incidents were engaged in forming that familiar world already left behind in space and time ) is followed by the entrance to another, to a new one, where the conventional or peculiar spatial and informational relations have not been yet stabilised as circular repetitions constituing a new field of experience. That left behind known world stands on the knowledge of all presupposed details been already conquered. But, much more than this, stands on the knowledge that all yet comprehended details are constituing not new possible starting points to meditative and research crossings. Those used and worked out details and rituals which can not be stared or visited again, can not host meditation. The terror of those circular repeated rituals is now pushing its inhabitant out, somewhere else. The former inhabitant is abandoning each and every known detail to be sunk in oblivion and thus cut all connections, fly into the space, add self to a new field, increasing its variety. An exile into a new introduction.

Η πτήση θα διαρκέσει 55 λεπτά. Η επιτάχυνση και η απογείωση του αεροσκάφους, η εγκατάλειψη του εδάφους, η ανησυχία του σώματος, του νου, καθώς το σκοτάδι εμποδίζει την αγκύρωση του βλέμματος σε λεπτομέρειες του ανάγλυφου και του υδάτινου κόσμου κάτω, η άνοδος και η παραμονή στον ουρανό, η αναμονή έως την προσέγγιση και την προσγείωση, η προσμονή της εισόδου στο νέο πεδίο των επερχόμενων γεγονότων είναι τα στοιχεία που συγκροτούν και ορίζουν την τελετή της μετάβασης, της εξόδου από τον φαινόμενο οικείο κόσμο (μιά πόλη -πλέγμα και ιστό- γεγονότων που συναρτώνται με το πρόσωπο-κάτοικο, ένα σύστημα σχέσεων, συμπλοκών και εγχειρημάτων επί των γεγονότων μιάς δυνατής καθημερινότητας) σε εκείνον όπου οι χωρικές και πληροφοριακες συμβάσεις δεν έχουν σταθεροποιηθεί ως οικείες συνθήκες και κύκλοι επαναλήψεων ώστε να νοούνται ότι ορίζουν ένα γνωστό γνωστικό πεδίο. Γνωστό, επειδή προϋποθέτει τη γνώση κάθε ειδικής λεπτομέρειάς του αλλά, πολύ περισσότερο, το γενναίο αντίκρυσμα των ήδη γνωστών λεπτομερειών του που εξακολουθούν να υποστηρίζουν δυνατές στοχαστικές διερευνήσεις και συνδυασμούς. Εξαντλημένο, επειδή δεν μπορεί να κοιταχτεί ξανά, δεν μπορεί να φιλοξενήσει πιά τον στοχασμό. Επειδή σημαίνει την εξορία του κατοίκου του για πολύ, κάπου αλλού, την κατάπτωση και το βύθισμα στη λήθη των γνώσεων που έχουν σμιλεύσει ισχυρά τους νευρώνες του και τώρα, σε πλήρη συνείδηση της πράξης του, επιχειρεί να διακόψει τους δεσμούς, ίπταται στον χώρο, προσθέτει την συνείδησή του σε μία νέα περιοχή αυξάνοντας την ποικιλία της. Εξόριστος σε μία νέα εισαγωγή.

EVROS LEFKIMI FERRES

EVROS RIVER DELTA

ALEXANDROUPOLIS

THESSALONIKI

FALASSARNA KISSAMOS ELAFONISI

CHANIA IRAKLION RETHIMNON KNOSSOS

CRETE

SKG (thessaloniki) Crete (Chania) flight

CRETE EVROS 2012

8

9

ΤΟΠΟΣ LOCUS

2

They say that during the winter, the wind is strong. The sand hits the naked skin, the face, causing pain. Sometimes, that strong wind coming from the west is blowing in the summer.

Carrying the sand at the top of the mountain, penetrating the hard opaque plastic coverings of the light greenhouses in the valley just before the sea shore. They say that they produce the olive oil, the fruits, the vegetables and the meat. They are facing the interminable perspective of the sea. Where they are sailing to bring lots of fishes. At the base of the hill on the peninsula closing the north end of the shore, the remainings of an ancient settlement are laying uncovered. Water is flowing fast to the sea coming from the top of the mountain through the foldings on the slopes. They say they know all springs. While talking to them the visitor can comprehend that there are numerus days in the period of a year when life in the countryside is very difficult. But, every time the wind abate, the sun is setting and the heavy clouds dissappear leaving the water drops, the substance that produce their form, to the vast shore, the body is calming down. The discussions are extending far into the night.

A long walk among the cultivations and the plantations is strengthen the sence of duration, of eternity, the power of bouncing well being. The idea that foretime, life that past in that settlement, is identical to their life. That, they, maybe, are the reflections of those people to the present.

Λένε πως το χειμώνα, κυρίως, ο άνεμος είναι πολύ δυνατός και η άμμος χτυπάει το γυμνό δέρμα, το πρόσωπο, προκαλώντας πόνο. Μερικές φορές αυτός ο δυνατός δυτικός άνεμος φυσάει και το καλοκαίρι. Η άμμος φτάνει μέχρι την κορυφή του βουνού, τρυπάει τα χοντρά πλαστικά από τα θερμοκήπια στην μικρή κοιλαδα, πριν την ακτή. Λένε πως παράγουν το λάδι, τα φρούτα, τα λαχανικά και το κρέας. Έχουν μπροστά τους την ατέρμονη προοπτική της θάλασσας. Ανοίγονται στο πέλαγος και φέρνουν σωρούς από ψάρια. Στη βάση του λόφου, στη χερσόνησο που αποτελεί το βόρειο άκρο της ακτής, βρίσκονται τα κατάλοιπα ενός αρχαίου οικισμού. Το νερό από τις δεκάδες πτυχώσεις του βουνού κατεβαίνει μέχρι τη θάλασσα. Λένε πως ξέρουν όλες τις πηγές. Μιλώντας μαζί τους ο επισκέπτης μπορεί να καταλάβει πως υπάρχουν πολλές ημέρες στη διάρκεια ενός χρόνου όπου η ζωή στο ύπαιθρο είναι δύσκολη. Αλλά, κάθε φορά που ο άνεμος κοπάζει, ο ήλιος χαμηλώνει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, η νέφωση αραιώνει ή διαλύεται αφήνοντας το νερό που σχημάτιζε τη μορφή της στην απέραντη ακτή, το βλέμα και το σώμα ησυχάζουν. Ήσυχες συζητήσεις διαρκούν έως τη βαθιά νύχτα. Περίπατοι ανάμεσα στις καλλιέργειες και τις φυτείες δυναμώνουν την αίσθηση της διάρκειας, της αιωνιότητας, τη δύναμη της εύρωστης ζωής. Την ιδέα πως το παρελθόν, η ζωή σε εκείνον τον αρχαίο οικισμό, είναι η παρούσα ζωή τους. Ίσως, πως είναι οι προβολές εκείνων των κατοίκων στο παρόν.

CRETE (Chania) the Falassarna seashore

CRETE EVROS 2012

10

11

ΠΛΕΥΣΗ SAILING

3

We are sailing having a load of thoughts, a load of scattered, random informations referred to the place we are about to visit. We are in a state of readiness to confront to the difference between the rumors and the reality waiting to engulf us all. Thoroughly inspecting and arranging all comments constructing, in a way, that place before we enter into. Hoping, wishing to bravely unfold our desire. To stay, to become part, to be diggested by, that far away territory some say it fits to everyone who dare to start approaching, to anyone who walk the first step. We are sailing in anxiety into the rough sea making the small ship shaking as we are trying to pass far enough from the rising, made in the bowels of the earth, rocks and not crush on them. We are sailing learning the properties and qualities of the sea, its power, its roar, the suffering of old sailors who, years before, and for long were trying to cross the narrows and find tranquility into that safe gulf, the lagoon, the cluster of high bushes anchored to rocks, the cave, the cavity on the sandy shore. We are sailing knowing that in sunset we will return back. To a room, to a quiet neighborhood, under the dim lights of empty roads, to our friends whom, long after, we will persuade to sail again together heading to this place. To build a new narration, a new shared text including every possible detail, every profound phrace, every gesture, every offer to the sea and to the Earth. Abandoning our insignificant selves to float, to crash and to devour by the waves and the blows of the wind. To sunk in oblivion. Πλέουμε με το φορτίο των σκέψεων, των άτακτων πληροφοριών για τον τόπο που θα επισκεφτούμε, την ετοιμότητα για την αντιμετώπιση της διαφοράς της φήμης από την πραγματικότητα που πρόκειται να περιλάβει τον εαυτό μας. Tακτοποιώντας και κρίνοντας τα σχόλια που φαίνεται πως κατασκευάζουν τον τόπο πριν ακόμα βρεθούμε στην επικράτειά του. Με τις ευχές και τις προθέσεις, να εκδηλωθεί γενναία η επιθυμία μας. Να μείνουμε, να χωνευτούμε σε εκείνη την μακρινή, ασχημάτιστη επικράτεια που, λένε πως, ταιριάζει σε όσους κάνουν το πρώτο βήμα προς εκεί. Πλέουμε με την ανησυχία για την αφρισμένη θάλασσα που τραντάζει το μικρό πλοίο καθώς επιχειρούμε να περάσουμε ανοιχτά από τους ψηλούς, τους πλασμένους στις χθόνιες φωτιές, βράχους ώστε να μην χτυπήσουμε επάνω τους. Πλέουμε μαθαίνοντας για τα συστατικά και τις ιδιότητες της θάλασσας, τη δύναμή της, τους βρυχηθμούς της, την αγωνία των ναυτικών που, χρόνια πριν, συνέχεια, προσπαθούσαν να περάσουν αυτά τα στενά και να ησυχάσουν σε ένα απάνεμο κόλπο, μιά λιμνοθάλασσα, μιά συστάδα ψηλών θάμνων αγκυρωμένων στους βράχους, μιά σπηλιά, ένα κοίλωμα στην άμμο. Πλέουμε γνωρίζοντας πως το δειλινό θα γυρίσουμε πάλι πίσω. Σε ένα δωμάτιο, σε μιά μικρή ήσυχη γειτονιά, στα χαμηλά φώτα των έρημων δρόμων, στους φίλους μας που, πολύ αργότερα, θα πείσουμε να κάνουμε μαζί, πάλι, αυτό το ταξίδι. Να κατασκευάσουμε μια νέα αφήγηση, ένα νέο κοινό κείμενο που θα περιέχει κάθε δυνατή λεπτομέρεια, κάθε σημαντική φράση, κάθε χειρονομία, κάθε προσφορά προς τη θάλασσα και τη Γη. Αφήνοντας τους ασήμαντους εαυτούς μας να πλέουν, να χτυπούν και να ρημάζονται από τους κυματισμούς και τα χτυπήματα του ανέμου. Να βυθίζονται στη λήθη.

CRETE (Kissamos) sailing to Balos lagoon

CRETE EVROS 2012

12

13

ΤΟΠΙΟ - ΠΑΡΑΛΙΑ LANDSCAPE - SEASIDE

4

The tranquility of the lagoon, the shallow bed and the warm clear water, the rocky barrier, some distance away, preventing the waves to penetrate into, are the offerings to the desire and the explaining capability of the visitor. Beside these properties there are many more to be offer. The distances, the heights of the hills and the mountains of the peninsula until the surface of the sea and deep below it till the untouchable bottom. Much more than these, in addition, the slopes covered with bushes and the pathways leading to the top. The clouds engulfing the peaks and shading areas of the landscape down below. The clusters of compact bushes having, long before, penetrate the solid rocks and the hard soil below the sand. Constructing a deep-green shell-like cover of small leaves and the hard invulnerable by the wind skeleton of multiple delicate branches. Thus, forming a sealed, fully protected, interior, an easily recognizable body, a skin. Bushes, looking like quiescent animals sleeping on the beach. THE VISITOR, the excursionist into this extraordinary place must know and, much more than this, must be an experienced operator of speech, an operator of the thinking peculiarities, maneuvers and deviations of vigorous thinking in order to identify the qualities of this landscape. The diversity of so many properties… The visitor should, even more, be capable of holding tight the manifestations of self, the desire to unfold self, to spring its body high up in the air, to sunk furiously in the sand, to shout the wildest shout his body holds expelling all knowledge with it, and then, having no knowledge and no voice, to spin quietly towards all directions of the horizon. Waiting all future storms and the fearful surge of the earth and the sea. An element and a ghost of locus.

Η ηρεμία της λιμνοθάλασσας, το αβαθές της πλάτωμα με το διάφανο ζεστό νερό και το φράγμα των βράχων, μακρύτερα, που εμποδίζει τα κύματα να διαπεράσουν το εσωτερικό της, προσφέρονται στην επιθυμία και την ερμηνευτική δυνατότητα του επισκέπτη. Μαζί με αυτές τις ιδιότητες προσφέρονται και οι αποστάσεις, τα ύψη των λόφων και των βουνών της χερσονήσου που διαπερνούν την υδάτινη επιφάνεια και συνεχίζουν βαθύτερα, στον απροσέγγιστο βυθό. Προσφέρονται οι πλαγιές με τους θάμνους και τα μονοπάτια που φαίνεται να οδηγούν ψηλότερα προς την κορυφή. Τα σύννεφα, που αυτήν ακριβώς τη στιγμή τυλίγουν της κορυφές και σκιάζουν μεγάλα κομμάτια του τοπίου χαμηλότερα. Προσφέρονται ακόμη οι συστάδες των συμπαγών θάμνων που έχουν προ πολλού διαπεράσει τα σώματα των βράχων και το σκληρό έδαφος κάτω από την άμμο. Έχουν κατασκευάσει το βαθυ-πράσινο φυλλώδες περίβλημά τους και το απρόσβλητο από τον δυνατό αέρα πολύκλαδο σκελετό τους. Έτσι ώστε να σχηματίσουν ένα προστατευμένο εσωτερικό, ένα ευκρινές σώμα, ένα δέρμα. Θάμνοι που μοιάζουν με ήσυχα ζώα που κοιμούνται στην άμμο. Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ, ο περιηγητής αυτού του χώρου πρέπει να γνωρίζει και πρέπει να χειρίζεται το λόγο, να διακλαδώνει σφοδρά την εύρωστη σκέψη του για να μπορέσει να αναγνωρίσει τις ποιότητες αυτού του τοπίου. Την ποικιλία τόσων ιδιοτήτων... ο επισκέπτης πρέπει, ακόμη, να μπορεί να συγκρατεί τον εαυτό, να συγκρατεί την επιθυμία να εκδυθεί τον εαυτό του, να τινάξει το σώμα του στον αέρα, να βυθιστεί με βία στην άμμο, να εκβάλει την αγριότερη φωνή που συγκρατεί στο σώμα του καθώς και όλη τη γνώση του και μετά, χωρίς γνώση και χωρίς φωνή, να περιδινηθεί ήσυχα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Περιμένοντας τις μελλοντικές καταιγίδες και τους τρομακτικούς κυματισμούς, της γής και της θάλασσας. Στοιχείο και στοιχειό του τόπου.

CRETE (Kissamos) Balos lagoon

CRETE EVROS 2012

14

15

ΦΥΤΑ - ΧΡΟΝΟΣ FLORA - TIME We are about to walk into a tiny area of land, the connection of the peninsula with a small island by its west side. Walk at the smooth slopes of that island leading to the top of a low hill. The slopes are covered with sand and a variety of bushes and plants. As we walk upwards the density of flora become even more compact filling and erasing the narrow paths.

We have to push through our naked bodies, scratch the skin, feel the light sound and the creak of the delicate but dense branches while receding and revert until the end of this needless ascension. Time penetrates the skin, flows through the tiny cuts and fill the body.

That is how we comprehend the length of their life, their evolution and branching towards the sky, their resistance to the heavy wind, their close emergence having as a result the forming of a strong colorful skin over the earth. The processes and the varieties of their symbiosis with the weather. That’s the way we are detecting the length of time needed to eject their form to reality. That’s the way we comprehend and define the locality of the place.

5

Πρόκειται να περιπλανηθούμε σε μία μικρή περιοχή, στο δέσιμο της χερσονήσου με ένα νησί πολύ κοντά στην ακτή της. Στην πλαγιά του νησιού όπου ανορθώνεται ένας χαμηλός λόφος πλημμυρισμένος με άμμο και ποικιλίες θάμνων και φυτών. Όσο ψηλότερα ανεβαίνουμε τόσο οι θάμνοι και τα φυτά πυκνώνουν, κλείνουν τα μικρά μονοπάτια ώστε να χρειάζεται να σύρουμε το γυμνό μας σώμα ανάμεσά τους, να γδάρουμε το δέρμα, να ακούσουμε το θόρυβο και τον τριγμό από την ένταση των λεπτών πυκνών κορμών τους που υποχωρούν και επανέρχονται. Ώσπου να σταματήσουμε την περιττή ανάβαση. Ο χρόνος διαπερνά το δέρμα, ρέει στα απειροελάχιστα κοψίματα και εισβάλει στο σώμα. Έτσι κατανοούμε το διάστημα της ζωής τους, την εξέλιξη και τις διακλαδώσεις προς τον ουρανό, την αντίστασή τους στον άνεμο, την ανάδυσή τους σε τόσο μικρές αποστάσεις ώστε να σχηματίζουν, και αυτά, ένα ζωντανό, ανθεκτικό ποικιλόχρωμο δέρμα της γης. Κατανοούμε τους μηχανισμούς και τις ποικιλίες της συμβίωσής τους με τον καιρό. Έτσι, από τα μικρά σκισίματα του δέρματος ανιχνεύουμε το μήκος του χρόνου που χρειάστηκε για την έξοδό τους στην πραγματικότητα. Κατανοούμε το βαθύ στίγμα του τόπου.

CRETE (Kissamos) Balos flora

CRETE EVROS 2012

16

17

ΝΕΡΟ - ΔΙΑΥΓΕΙΑ WATER - CLARITY We’ve choose a short narration filled of excitement for life, filled with details about the clear water containing and mirroring the image of the sky. Containing the body, storing every tiny manner and gesture. Letting its shadow following, rolling, flickering on the surface of the sea bottom. Human beings, all around, are standing, walking in tranquility, having no direction, under a state of shock because of the powerful sun. Prisoners of this experience recalling memories of the temporary but long life into the womb. At the beginning of life.

Then, when the first muscle release a contraction and the body swing for the first time.

Then, when the maternal body was penetrated because of desire, and the direction given by the light beams. These are the bonds of memory regarding the water and the sun. We’ve choose a complected root. Passing through the prentiful cultivations of fruits , the cols between high picks, the seaside. Passing through the high bushes and their shadow depicting and declaring the passing hours of the day. We’ve choose a surtain distance, close enough to the conversations and the laughter of people, far away, to be isolated and tranquil when the time comes. Present into reality.

6

Διαλέξαμε μία σύντομη αφήγηση γεμάτη ενθουσιασμό για τη ζωή, για το διαυγές νερό που περιέχει και αποδίδει το είδωλο του ουρανού και κάθε λεπτομέρειάς του, που περιέχει, τυλίγει το σώμα, αποθηκεύοντας κάθε ελάχιστη κίνησή του. Που αφήνει ελεύθερη τη σκιά του να ακολουθεί κυλώντας και τρεμουλιάζοντας πάνω στην επιφάνεια του βυθού. Οι άνθρωποι, τριγύρω, στέκονται όρθιοι, περπατούν ήσυχα, χωρίς καμμία κατεύθυνση, κλονισμένοι από τον ισχυρό ήλιο. Δέσμιοι της εμπειρίας αυτής που επαναφέρει όλες τις μνήμες της πρόσκαιρης ζωής τους στη μήτρα. Στην αρχή της ζωής. Τότε, εκεί που συσπάστηκε ο πρώτος μυς, εκεί που επετεύχθη η πρώτη περιδίνηση του σώματος. Τότε, εκεί από όπου διαπεράστηκε το μητρικό σώμα προς την επιθυμία, την κατεύθυνση που όριζαν οι ακτίνες του ισχυρού φωτός. Αυτοί είναι οι δεσμοί της μνήμης με τον νερό και τον ήλιο. Διαλέξαμε μιά περίπλοκη, δαιδαλώδη διαδρομή. Διαπερνώντας τις πλούσιες σε καρπούς καλλιέργειες, τα διάσελα των βουνών, τις απότομες πλαγιές, δίπλα στη θάλασσα, ανάμεσα στους ψηλούς θάμνους και τη σκιά που περιγράφει και αναγγέλει τις ώρες της ημέρας. Διαλέξαμε μία απόσταση, κοντά στις ομιλίες και τα γέλια των ανθρώπων, μακρύτερα, ώστε να ησυχάσουμε όταν χρειαστεί. Παρόντες.

CRETE (Kissamos) Elafonisi

CRETE EVROS 2012

18

19

ΚΝΩΣΣΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ KNOSSOS BONDS

7

Observing the palace in Knossos-Crete (Greece) we can identify the density and the variety of architectural gestures this exceptional civilization technical bedrock (the Minoan civilization, NeoPalatial period) achieved and upload (Knossos, Phaistos, Zakros, Malia). The fall of a tree branch due to a thunderbolt and its horizontal stabilization on two close situated trees gave the idea of the structural supporting thus the ability to create grid building formations durable to high loads and tensions. The necessity to stand protected from the powerful early noon sun into the shadows of a well build interior gave the idea of the successive and correlated spatial open and sheltered yards towards the protected underground supply rooms where each and every quantity of agricultural commodities were kept keeping community free from hunger. The gathering and the cultural and tribal protocol learning gave the idea for the perfect bond between the main courtyard and the holy interiors. The strict and exceptional in visual accuracy of nature gave the idea of a perfect representation of the flora and fauna elements on the wall of the classical rational (geometrical) architectural proposals. The powerful bong with the attached surrounding field gave the idea to orientate and situate the openings towards the manifestations of the rural peaceful living, in relation to the endless cultivations and their delightful experience. The necessity and the wisdom of the applied spatial distances and the hierarchically activated manipulations gave the idea of the interior and exterior corridor networks and the sequence relations of neighbor spaces. At the Knossos palace we can witness the concentrated outcome that define the acts and the results of architecture till the end of 20th century. Στο ανάκτορο της Κνωσσού περιέχονται και συμπυκνώνονται οι ποικιλίες των χειρισμών που ο εξαιρετικός πολιτισμός κατασκευαστής του κατόρθωσε να τακτοποιήσει. Η πτώση ενός μεγάλου κλαδιού και η οριζόντια σταθεροποίησή του σε δύο νεαρά δένδρα απέδωσε την ιδέα του δοκού επί στύλων που επέτρεψε την κατασκευαστική συνέπεια και σταθερότητα των κτισμάτων. Η ανάγκη της προστασίας από τον ισχυρό ήλιο του μεσημεριού και η αναζήτηση της σκιάς επέτρεψε την αλληλοδιαδοχή ανοικτών και κλειστών αυλών και σκιερών αποθηκών για τη συλλογή των αγαθών και την προστασία από το λιμό. Οι συγκεντρώσεις και η μαθητεία των λατρευτικών και φυλετικών τελετουργιών επέτρεψε την έξοχη συνδεσμολογία των αυλών με τα ιερά εσωτερικά. Η αυστηρή ειδική παρατήρηση της φύσης επέτρεψε την ιδεώδη αναπαράσταση των κλασσικών λεπτομερειών της στις τοιχοποιίες των ολοένα και περισσότερο ορθολογικών γεωμετρικών αρχιτεκτονικών προτάσεων. Ο ισχυρός δεσμός και η ισορροπία με το περιβάλλον φυσικό πεδίο επέτρεψε την διάνοιξη και τον προσανατολισμό των ανοιγμάτων προς τις εκφραστικές εκδηλώσεις της αγροτικής ζωής, των ατελείωτων καλλιεργειών και των απολαύσεών τους. Η ανάγκη και η σοφία των αποστάσεων και των ιεραρχημένων χειρισμών επέτρεψε την εγκατάσταση των δικτύων των διαδρόμων και των σχέσεων διαδοχής των χώρων μεταξύ τους. Στην Κνωσσό συμπυκνώνεται ολόκληρη η αρχιτεκτονική δυνατότητα που καθόρισε αποκλειστικά τις ενέργειες και τα αποτελέσματα του κτισμένου έως το τέλος του 20ου αιώνα.

CRETE KNOSSOS

CRETE EVROS 2012

20

21

ΑΚΤΕΣ ΑΝΕΜΟΣ - ΚΥΜΑΤΑ SEA SHORES WIND - WAVES

8

At noon, somewhere between Knossos* and Chania*. A mile off the national road. The wind is pushing the sea and there, at the edge, the sea is cutting the earth to pieces. Smoothing their surfaces, filling the shore with a sound as they are washing up by the waves, as they are crushing and rubbing to each other. These small and bigger pieces are gradualy driftting into the depth of the sea and there they will be transformed into thin sand. The body of that young woman is been allured by the sun. Resist to the blows of the wind, slowly peeled, gradualy covered by the sand, powerful and weak while flowing into the sea or standing by the seashore. This is the way all great narrations and myths were constructed in this land. Because of the observation, the joy of thinking and meditating. Because of the endless games with the power of the words and their configurations into long narrations.

The woman will stand there until the sunset. She will wash away the sand and sometime later she will lay down on a cool and comfortable bed. While sleeping everything she desires will become true. Next morning, as soon as she will raise her body the sun will appear in the horizon. The cloud will gather into her room. The moisture, as a wave of sand made by dewdrops, will wash her body. This engulfing of water is the explanation of the forthcoming day. The storms are still very far away. Μεσημέρι, μεταξύ της Κνωσσού και των Χανίων, έξω από την εθνική οδό. Ο άνεμος σπρώχνει την θάλασσα και εκεί, στην άκρη, η θάλασσα, με τη σειρά της, σπρώχνει και κόβει την γη σε κομμάτια. Τα λειαίνει, γεμίζει την ακτή με τον ήχο τους καθώς παρασύρονται από το κύμα, καθώς χτυπάνε και τρίβονται μεταξύ τους. Καθώς λειαίνονται. Καθώς συσσωρεύονται για την στιγμή. Τη στιγμή που θα συρθούν από το κύμα στο βυθό και εκεί θα μεταβληθούν σε λεπτή άμμο. Το σώμα μιάς νέας γυναίκας παρασύρεται από τον ήλιο. Αντιστέκεται στον άνεμο, ξεφλουδίζεται, γεμίζει από την άμμο που βαθμιαία σχηματίζει ένα νέο ισχυρό δέρμα, ανθεκτικό στις ακτίνες του ήλιου, ισχυρό και ανίσχυρο στην διαμονή του στο νερό. Έτσι δημιουργήθηκαν οι μυθικές διηγήσεις σε αυτόν τον τόπο. Από την παρατήρηση και τη χαρά της σκέψης και του στοχασμού. Τα παιχνίδια με τη δύναμη των λέξεων και των διευθετήσεών τους σε μεγάλες αφηγήσεις. Η γυναίκα θα περιμένει τη βύθιση του ήλιου. Θα ξεπλυθεί από την άμμο, θα ξαπλώσει σε ένα δροσερό και αναπαυτικό κρεββάτι. Εκεί, θα συμβούν όσα επιθυμεί. Το επόμενο πρωϊ, τη στιγμή που θα ανασηκώσει το σώμα της, ο ήλιος θα ανατείλει. Τα σύννεφα θα υποχωρήσουν στο δωμάτιό της. Η υγρασία τους, σαν άμμος από δροσοσταλίδες θα πλύνει το σώμα της. Αυτή η αγκαλιά του νερού θα εξηγήσει την ερχόμενη ημέρα. Οι καταιγίδες βρίσκονται ακόμη πολύ μακριά.

CRETE KNOSSOS

CRETE EVROS 2012

22

23

ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ - ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ SEA INTERMEDIATE - HORIZON

9

Even in the moments of swinging in the air over the sea, the moments when the regular passenger, the Icarus of the legendary mythical flight, is supervising the figures and the outlines of the islands, the folding variations across the coasts and in the interior of the mainland, horizon provoke desire. Yonder, very far, over there, into the city we have never been before, at that far away seaside, into that impossible to see pasture. Where people are living, having similar or various behavior, fitting the norm we are running on or not.

Making the proper gestures, offering food and words, guiding phrases for the oncoming ideal meeting, offering ideal and possible plans which are going to be fulfilled the next day.

Into the aircraft I keep listening to calm discussions about life, about the rest of the day to cross, about the summer dreams still extending to the future. Wishing the prolongation of this type of living been far more pleasant than the regular life, even though regularity, the acceptance and the strict following of the circles of seasons, was the crucial act that accelerate civilization having as a triumphal result this ongoing ‘’divine’’ experience of the flight of Icarus. The result of experiencing a flight towards a destination, the conquest of distances, the unreasonable chase of a goal, the discipline to except the gain or the loss. Ακόμα και την στιγμή της αιώρησης πάνω από τη θάλασσα, τη στιγμή που ο τακτικός επιβάτης ο Ίκαρος των μυθικών πτήσεων, εποπτεύει τα σχήματα και τα περιγράμματα των νησιών, τις ποικιλίες των πτυχώσεων στα παράλια αλλά και στο εσωτερικό της ενδοχώρας, ο ορίζοντας προκαλεί την επιθυμία. Ποιό εκεί, παραπέρα, σε εκείνη την πόλη που ποτέ δεν επισκεφτήκαμε, σε εκείνη την παραλία, σε εκείνο τον κάμπο. Σε εκείνους τους ανθρώπους που ταιριάζουν και δεν ταιριάζουν με το μέτρο που ακολουθούμε στη ζωή μας. Για εκείνες τις χειρονομίες, εκείνες τις προσφορές τροφής και λέξεων, οδηγών φράσεων για την επερχόμενη ευτυχή συνάντηση, για τα σχέδια που υπάρχουν και θα πραγματοποιηθούν την επόμενη ημέρα. Στο θάλαμο του αεροσκάφους μπορώ να αφουγκραστώ τέτοιες ήσυχες συνομιλίες για τη ζωή, για το υπόλοιπο της ημέρας, για τα όνειρα της εποχής του καλοκαιριού που δεν πρέπει να τελειώσουν ακόμη, για την παράταση αυτού του διαστήματος της ζωής που εχθρεύεται την τακτικότητα αν και αυτή, η τακτικότητα, η αποδοχή και η πιστή παρακολούθηση των κύκλων της ζωής, σταθεροποίησε και προήγαγε τον πολιτισμό που η θριαμβευτική εκδοχή του είναι η ουράνια εμπειρία του Ίκάρου. Η πτήση προς ένα προορισμό, η κατάκτηση της απόστασης, το παράλογο κυνήγι κάποιου σκοπού, η προετοιμασία για την επίτευξη ή την απώλειά του.

CHANIA SKG flight

CRETE EVROS 2012

24

25

The district of Evros is the far East administrative territory of the lan borders are situated. There are two main road networks towards th tively new road build for very fast driving from the harbor of Igoum the major Italian harbors to the north. Ancona and Venice) to the e Istanbul and the far east Asia countries of Armenia, Georgia, Iraq), stops to places of high visual interest (multiple preserved natural h

OLD NATIONAL ROAD

nd called GREECE where the Hellenic-Turkish he Evros district. The EGNATIA road, a relamenitsa (west Greece, interconnected with east Hellenic-Turkish land borders and then to and the old national road permitting multiple habitats, by the sea landscapes).

Thessaloniki Alexandroupolis (Feres) a five hours driving east journey EGNATIA ROAD

CRETE EVROS 2012

26

27

ΚΑΜΠΟΙ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ PLAINS RIVER EVROS DELTA

10

The storms and the fearful gales have already passed by the highland peaks and the mountainous plateaus. The thick snow cover is gradualy disappear from the surface of all ridges.

It is now turn to water and flows, pull, penetrate and clean the surface of the earth. Ice, long before, have crushed the exposed rocks, turn them to tiny pebbles and drag them downwards from the slopes to the valleys. This heavy, full of minerals, water, is accumulating. It becomes a fearful current running down through the foldings of the mountains and the high hills. Dragging down the soil, the rocks, the leaves. The leftovers of the living earth.

This contend is excavating even more deeper the rivers beds which are leading, containing, strenghtning its power. The river beds are spreading as a cirrus. Up, towards the mountains and down, into the valleys, until the sea. We can indicate that the forms of some rivers resemble exactly the fingure of a tree. The length of its trunk is small just like the length of the main river but it multi-bifurcates as it is climbing the mountains or spread into the valleys. The rivers are constantly, year by year, enriching the guality of the soil, conveying huge quantities of fertile matter. Usually, huge trees are growing by their banks. Into the vast plains, the cultivations in the deltas, some delicate young trees are growing, looking, from a distance, as human beings standing still, exposing their self and bodies. The outburst, the product of earth growing towards the sky. The planted exaltation of life. Οι καταιγίδες έχουν πιά περάσει από τις κορυφογραμμές και τα οροπέδια. Tο πυκνό χιόνι χάνεται βαθμιαία από την επιφάνεια στις κορυφές των βουνών. Ρέει, σέρνει, διαπερνά και καθαρίζει την επιφάνεια της γής. Ο πάγος, πολύ πριν, έχει σπάσει τους εκτεθειμμένους βράχους σέρνοντας τα μικρότερα κομμάτια τους στις πλαγιές. Το βαρύ, φορτωμένο με υλικά νερό συσσωρεύεται γρήγορα στις πτυχώσεις των βουνών και των λόφων. Παρασύρει το χώμα, τις πέτρες, τα φύλλα. Τα υπολείμματα της δραστήριας γης. Με αυτό το υλικό θα σκαφτούν ακόμη περισσότερο, πιό βαθιά, οι κοίτες, που το οδηγούν, που το δεσμεύουν, που γιγαντώνουν την τρομερή ισχύ του, καθώς απλώνονται σαν θύσανοι στις πεδιάδες πριν από την ανοικτή θάλασσα. Οι μορφές κάποιων ποταμών καθώς γεννιούνται, ρέουν και εκβάλλουν στη θάλασσα, μοιάζουν, σχεδιάζονται ακριβώς στο ανάγλυφο, με εκείνες των μεγάλων δένδρων. Η έκταση του κορμού τους όπως και η έκταση του κεντρικού κορμού του ποταμού είναι συνήθως πολύ μικρή. Απλώνεται όμως, διακλαδίζεται ισχυρά προς τις κορυφές αλλά και προς το δέλτα τους. Τα ποτάμια γεμίζουν με νέο υλικό τις εκτάσεις των πεδιάδων που διαπερνούν. Συνήθως, στις όχθες τους, εμφανίζεται μέσα στο χρόνο ένα πυκνό τείχος από ψηλά δένδρα. Στο δέλτα, ανάμεσα στις απέραντες, καλλιέργειες φυτρωνουν λεπτόκορμα μικρά δένδρα, σαν άνθρωποι όρθιοι και ακίνητοι που παρατηρούν και εκθέτουν το σώμα και τον εαυτό τους ως γεννήματα και εξοχές της γης προς τον ουρανό. Ως φυτρωμένες εξάρσεις της ζωής.

RIVER EVROS DELTA

CRETE EVROS 2012

28

29

ΟΧΘΕΣ ΝΕΡΟ - ΠΑΡΑΜΟΝΗ

11

RIVER BANKS WATER - RESIDENCY

We are peacefully crossing the great embankment. Talking, looking towards the direction of the sea. Looking to the south. Τhe form of the island Samothraki predominate the horizon. The sun is setting and the colors of the earth’s surface, the colors of the trees, of the bushes and the plantations are already become saturated. The artificial canals constructed to carry water are now filled of noises coming from the rapid mooves of small animals crawling, jumping, floating. The embankments are artificial constructions. Build to protect the fields from the river’s overflow. Seeing from the proper altitude they are looking as waves of the earth. The canals are artificial too. Deep, long and linear cavities, a grid of crossings at the surface into the delta. It looks, at a moment’s thought, as if the soil extracted from the canals has been used to form the shapes of the embankments. The smooth breeze allowed us to stay for long, to make detailed obzervations of the plants covering the nearby surface, to comment about the flying paths of the flocks of birds filling the horizon, to keep notes, to make the long lists of details regarding the diversity of life. Self, that type of self, the remnant of urban life, of life in deep concentration, is now gradualy dissolving.

We are going to stay here. We are already acting in humbleness, in tranquillity, planning to cross the night together. To confront with the fierce, celestial night sky, to extend into the space of our stellar neighborhood. Our residency, the promice of an ideal short term stay, here, a stay that will extend to the length of the coming hours is desposing, eliminating that stereotypical side of ourselves. Διασχίζουμε ήσυχα, περπατώντας, το μεγάλο ανάχωμα. Συζητώντας, κοιτάζοντας προς την κατεύθυνση της θάλασσας. Τον νότο. Στον ορίζοντα πρυτανεύει η μορφή του νησιου της Σαμοθράκης. Ο ήλιος έχει ήδη χαμηλώσει και τα χρώματα της γης και των δένδρων, των θάμνων και των φυτών των καλλιεργειών, έχει κορεστεί. Στα τεχνητά κανάλια που περιέχουν και μεταφέρουν το νερό στις απέραντες καλλιέργειες ακούγωνται συχνά οι ήχοι των υδρόβιων ζώων που πετάγονται, σέρνονται, βυθίζονται ή πλέουν στην επιφάνεια. Τα αναχώματα είναι τεχνητές κατασκευές. Φτιάχτηκαν για να προστατεύσουν τις καλλιέργειες από την ετήσια πλημμύρα του ποταμού. Αν ειδωθούν από κάποιο ύψος φαίνονται σαν κυματισμοί της γης. Τα κανάλια είναι επίσης τεχνητές κατασκευές. Βαθιές γραμμικές επιμήκεις κοιλότητες. Φαίνεται, για μιά στιγμή, πως το υλικό των καναλιών στοιβάχτηκε και μορφοποίησε τα αναχώματα. Ο ελαφρύς άνεμος επιτρέπει την συνέχεια της παραμονή μας, την παρατήρηση των φυτών, τα σχόλια για τα σμήνη των πουλιών που γεμίζουν τον ορίζοντα, τα σημειώματα, τις καταγραφές των ποικιλιών της ζωής. Ο εαυτός, ό,τι απέμεινε από τις σχέσεις των πόλεων, των πειθαρχιών της ζωής σε συγκέντρωση που ήδη αφήσαμε πίσω, έχει διαλυθεί. Μένουμε εδώ. Συμπεριφερόμαστε ταπεινά, ήρεμα, επιθυμούμε να διαπεράσουμε την τοπική νύχτα. Να δούμε τον θηριώδη ουρανό, να εκταθούμε στο χώρο της αστρικής γειτονιάς. Η παραμονή, η υπόσχεση μιας ιδεώδους, σύντομης ζωής, εδώ, που θα εκταθεί στο μήκος των επόμενων ωρών αφοπλίζει, εξουδετερώνει το στερεότυπο δείγμα του εαυτού.

RIVER EVROS DELTA

CRETE EVROS 2012

30

31

ΛΕΥΚΙΜΗ ΨΗΛΟΤΕΡΑ - ΕΠΟΠΤΕΙΑ

12

LEFKIMI VILLAGE HIGHER - SUPERVISING

The ideal method to recognize, comprehent a place (locus) The ideal method to recognize, comprehend a place (locus) and its landscape is based on constant movement. Through its inner space till the outskirts, far more away of its core identity. At its periphery, those distant areas where we can supervise, meditate about, the crucial textures and layers of properties filling exactly, accomplish that dense identity of meaning. Because, ...maybe, when we are present at those distant places, far away, carrying fresh and vital memories, it is easy to start comparing, easy to make a decision and start constructing the first abstractive map. A structure, a creation made mostly by playing with the load of ideas we are keeping, the ideas which are now amplify the desire to plan our return. There. To detect again, to refine, to search and recognize the surplus, the remainder that left behind or lost into the variety of details we’ve collect. To compare what we are now contain into with the one we have left behind. The community of Lefkimi is situated far away from the Evros river delta. Higher. Standing there, on the peaks, we can identify the line of trees marking the river’s track. This barrier between two civilizations, the outpost, the passage*. Under a rooftop made by wood and tiles we are standing, waiting the afternoon. The proper time to irrigate the crops, to collect the fruits. To start a dialogue aiming to clarify and make comprehensible the mechanics and the function of the plants and the trees. Waiting for that very short moment before the fall of the night and the burst of artificial light that will cover everything with thick shadows and lakes of light. We spare ourselves, our bodies and our consciousness to that common which is now protecting our existence. We are waiting for the discourse, the debate, the reassurance that this short trip is still running, it is becoming stronger, transforming rapidly to a multi-layered manuscript. We are happy and excited as we reach the empty square. We will, once again, protect with all our efforts the substantial qualities of life. Ο ιδεώδης τρόπος αναγνώρισης του τόπου και του τοπίου του εξαρτάται από τη συνεχή κίνηση. Στο εσωτερικό αλλά και έξω, μακρύτερα, στην περιφέρεια αλλά και στα μακρινά σημεία από όπου μπορούμε να εποπτεύσουμε τα στοιχεία της ταυτότητάς τους. Επειδή, ίσως, σε εκείνα τα μακρινά σημεία, εκεί όπου μεταφέρουμε τις νωπές αναμνήσεις, να μπορέσουμε να συγκρίνουμε, να αποφασίσουμε, πως για εκείνη την περιοχή, εκεί μακριά, θα χρειαστεί να κατασκευάσουμε ένα συνοπτικό χάρτη, παίζοντας με τις ιδεες που μεταφέρουμε, δυναμώνοντας την επιθυμία, τακτοποιώντας το σχέδιο του γυρισμού. Να ξαναδούμε, να ψάξουμε, να βρούμε ό,τι χάθηκε μέσα στην ποικιλία των λεπτομερειών που συγκεντρώσαμε. Να συσχετίσουμε αυτό που τώρα μας περιβάλλει, το νέο τοπίο που προσφέρεται και περικλείει την ζωή μας με εκείνο που αφήσαμε πίσω. Η κοινότητα της Λευκίμης βρίσκεται μακριά από το δέλτα του Έβρου. Ψηλότερα. Από εκεί, από κάποιες εξοχές του εδάφους, μπορούμε να δούμε την γραμμή των ψηλών δένδρων που σημαδεύουν την κοίτη του ποταμού Έβρου, το σύνορο δύο πολιτισμών, το φράγμα, το περασμα. Στη σκιά μιάς στέγης από ξύλο και κεραμίδια περιμένουμε το χαμήλωμα του ήλιου, την ώρα του ποτίσματος, την συλλογή των ώριμων καρπών, την πρώτη συνομιλία για το σχέδιο και την μηχανική των φυτών και των δένδρων. Περιμένουμε το δειλινό, εκείνη την σύντομη στιγμή της ησυχίας πριν από την νύχτα και τις εκρήξεις του φωτισμού που θα γεμίσει με πηχτή σκιά και λίμνες φωτός το εγγύς τοπίο. Διαθέτουμε το σώμα αλλά και τη συνείδησή μας στην ομάδα που υπερασπίζει τον εαυτό, που αναμένει το λόγο, τη συζήτηση, τη βεβαίωση πως αυτό το σύντομο ταξίδι συνεχίζεται, δυναμώνει, χαρτογραφείται. Χαιρόμαστε την σύντομη βόλτα μέχρι την έρημη πλατεία. Θα υπερασπίσουμε και πάλι, σθεναρά, τις ουσιώδεις ιδιότητες της ζωής.

LEFKIMI VILLAGE Evros District, Hellenic-Turkish Borders

CRETE EVROS 2012

32

33

ΦΕΡΕΣ ο ΣΤΑΘΜΟΣ

13

FERES the STATION

The community of Ferres is situated at the exact same area where, a thousand years ago, a monastery and a hamlet, a settlement, was. The fortifications of the monastery were, then, separate the area of certainty and the practice of principles, the interior, from the vast unidentified natural space, the exterior. The area, that fortified pocket, was protected by a powerful explanatory connection between the visible, the comprehended, and the supernatural while the outside of it, was a space given to chance, to occasion, to the random synthesis of facts and presumptions. At the realm of that ‘’outside’’ space were lying the cultivations, the forests, the ‘’argiroritis’’* Evros river, its delta and the open sea. The huge multi-connected natural systems were, then, the vital demonstrations of the circles of life, the seasons, the divine providence. From that ‘’outside’’ the monastery was able to sustain its physical existence, sustain the life of its population living within, and, at the same time, fortify the idea of eternity expressed into that, then, heavenly created residence on earth. Some Kilometers to the south there was another settlement, a node between the main communication path connecting the capital city of the Byzantine empire, Konstantinople with the second most importand city, the city of Thessaloniki, some 800 kilometres away. A place were the imperial delegates and messengers had to stop and change horses, rest for a short period of time and then keep on moving to the west. At the plains of the Ferres community, while standing at the river’s delta, an observer can track the flight paths of aircrafts heading west, highlighting the sky. A thousand years later the crucial changes are minor and huge altogether. The fortifications are now ruins scattered in the center of the community, that spiritual connection between the visible and comprehended and the super-natural is very weak, not as attractive and desired as it was to follow, not as persuasive to be served and obeyed. The information and transportation networks are invisible.

Grossing under, into the earth. Forming delicate thin lines in the rosy afternoon sky. Nature is been investigated and explained by the persisted and firm effort of the homo-scientist including the observer into the process of observing. Locating Man where once God reign. Η κοινότητα των Φερρών βρίσκεται εκεί όπου, χίλια χρόνια πριν, βρισκόταν ένα μεγάλο μοναστήρι, ένας οικισμός. Ο περίβολος του μοναστηριού όριζε το χώρο της πρυτανείας και της βεβαιότητας από εκείνον, τον απέραντο ανερμήνευτο χώρο της φύσης. Τον χώρο που προστατευόταν από μιά ισχυρή ερμηνεία-σύνδεσμο του ορατού και κατανοητού με το υπερφυσικό και τον χώρο που βρίσκεται διαρκώς εκτεθειμένος στην τυχαιότητα, την άτακτη σύνθεση γεγονότων και υποθέσεων. ‘Εξω από το τείχος, βρίσκονταν οι καλλιέργειες, τα δάση, ο ‘’αργυρορρύτης’’ Έβρος ποταμός, το δέλτα των εκβολών του και η θάλασσα. Τα μεγάλα αλληλοσυσχετισμένα φυσικά συστήματα που αποδείκνυαν τις εποχές και τον κύκλο της ζωής. Τροφοδοτούσαν το μοναστήρι, συντηρούσαν τον πληθυσμό του, ισχυροποιούσαν την ιδέα της αιωνιότητας σε ένα γήϊνο παράδεισο. Νοτιότερα βρισκόταν ένας οικισμός-κόμβος της σύνδεσης της πρωτεύουσας πόλης της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, της Κωνσταντινούπολης, με την ‘’συμβασιλεύουσα’’ πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Εκεί, οι βασιλικοί απεσταλμένοι ή οι αγγελιοφόροι άλλαζαν τα άλογά τους και ξεκουράζονταν όσο χρειαζόταν ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους δυτικά. Στον κάμπο της πόλης των Φερών, στο δέλτα του ποταμού Έβρου, το απόγευμα, διαγράφονται στον ουρανό οι πορείες των αεροσκαφών που διευθύνονται δυτικά. Χίλια χρόνια μετά, οι αλλαγές είναι μικρές και μεγάλες. Το περιτίχισμα είναι ένα ερείπιο, ο σύνδεσμος του ορατού και κατανοητού με το υπερφυσικό είναι πλέον ασθενής, δεν ακολουθείται, δύσκολα υπηρετείται. Τα δίκτυα πληροφορίας και μετακίνησης είναι σχεδόν αόρατα, διαπερνούν υπόγεια το έδαφος και σχηματίζουν λεπτές λευκές γραμμές στον ρόδινο ουρανό. Η φύση έχει παραδοθεί στο επίμονο και γενναίο βλέμμα του ανθρώπου επιστήμονα. Περιλαμβάνει πλέον και τον στοχαστικό παρατηρητή της. Τον άνθρωπο στη θέση του Θεού.

FERES COMMUNITY Evros District, Hellenic-Turkish Borders