1617 - 4 - safari by Iris Tacheia

Safari

ιριςταχεια 72e jaargang

4 16-17

Inhoud 4

Praesidis

5 Oproep 6

The Big Five

7 8

Het Safarito- neelstuk

9 Aqsaqal 10

Een bewaakt moment

17 20

11 12

Zeg maar Freek

13 14

At the touch of a button

Iris Serveert

16 17 Stijlpanel 18 Lerarenmemes 19 20

Iris serveert

21 22 Hiriscoop 23 24 Colofon

IRIS TACHEIA MAART 2016

Memes

Aqsaqal

redactionis

door Mathijs Geurts

12 Eerst even dit Zeg maar Freek

De redactie van de de Iris Tacheia neemt u in deze jaargang mee op Safari. Mijn taak is om u in enkele regels voor te bereiden op de gevaren die zullen volgen op deze route langs leraren van de sectie klassieke talen, schimmelinfecties en een half erecte Freek Vonk. Als u deze richtlijnen volgt zal u gelukkig niets kunnen gebeuren. Richtlijn 1: u dient ten alle tijden een zonnebril, een handdoek en een paar liter bij water de hand te hebben. Allereerst de zonnebril. Sommige dieren houden er niet van om direct aangekeken te worden. Net als bij overhoringen dient u dus in geen geval oogcontact te maken. Net als bij overhoringen zult u op een gegeven moment falen en zonder zonnebril in de handen van een bloeddorstige predator vallen. Bovendien zie je er echt fucking cool uit als je er eentje draagt. Een handdoek is een van de meest multifunctionele voorwerpen die een kundig Safarist met zich mee kan nemen. U kunt er woest mee uithalen om insecten dood te slaan, u kunt ze voor uw mond dragen ter bescherming tegen helse zandstormen, u kunt hem gebruiken om ernstige bijtwonden te verbinden en kunt u zelf ermee afdrogen, als hij nog schoon genoeg is. En de paar liters water zijn om op te drinken, want het is belangrijk om gehydrateerd te blijven. Serieus, je hebt maar een lichaam, behandel het als een tempel. Richtlijn 2: Stel geen vragen en geef geen antwoorden, je verpest de vibe.

Wie zijn The Big Five van het SGA? IRIS TACHEIA MAART 2016

praesidis

door Diede Raben

Lieve gymnasiasten,

Ik schrijf jullie vanaf het strand van Ibiza. Niet echt aansluitend bij het thema ‘Safari’, maar wel lekker zonnig en warm. Op 13 April was er de culturele avond. Er waren veel aanmeldingen en daarom ook veel goede en verschillende acts. Zo gingen we van een emotioneel en persoonlijk liedje waarbij de tranen ons over de wangen liepen, naar een Russische zang waarbij wederom tranen vloeiden, maar dit keer van het lachen. Al met al het was een leuke en gevarieerde avond met veel talent. De avond werd leuk aan elkaar gepraat, door onze presentatoren Bram en Rens. Wij hebben erg genoten van de avond en hopen dat jullie het ook leuk hebben gevonden. We

vinden dat de jury hun taak goed heeft volbracht en willen graag Florieke nogmaals feliciteren met haar mooie overwinning. We wensen haar en de andere twee acts veel succes op de Q-night. Toen kwam er een grote dikke olifant en die blies dit verhaaltje uit. Haha Toch nog een beetje safari ;) Groetjes van jullie praeses, Diede

IRISJES IRISJES IRISJES IRISJES IRISJES IRISJES IRISJES S & V praten over een Netflix serie waar M & T bijstaan. S: Courtney moet echt toegeven dat ze gay is. V: Ja inderdaad. M: Kourtney Kardashian? T: Die zit niet bij mij in de klas.

T: Ja, ze zei dat L gemeen was. R: Die chick moet echt haar bek houden.

Tijdens de Londen reis: V: Zullen we boven zitten in de dubbeldekker? Su: Nee, dan moeten we omhoog lopen. Sa: Nee hoor, we gaan met de lift. Su: Kan dat?

IRIS TACHEIA MAART 2016

Ook tijdens de Londen reis: J: Hey, dat is de Notre Dame.

Ook tijdens de Londen reis: G & S zien een bordje met: “Heavy Plant Crossing” G: Steken daar ook echt zware planten over? S: Ja, van die enorme cactussen.

R: Hey M Wat ga je doen aan de vergrijzing van de iris redactie? M: Jij blijft zitten toch?

S: Tanks zijn rare auto’s

oproep

door de redactie

Houd jij van een van de volgende dingen? -

schrijven (strip)tekenen ideeĂŤn bedenken vormgeven dichten

fotograferen interviewen knippen en plakken schilderen recenseren

Ă&#x201C;f heb je een ander tof talent of leipe hobby waarmee het je leuk lijkt een stukje bij te dragen aan de Iris? Stuur dan eens een mailtje naar iris.tacheia@gmail.com om een vergadering bij te wonen en te kijken of een plekje in de redactie iets voor jou is! Als je daar nou niet per se zin in hebt, maar wel iets vets gemaakt hebt (denk tekening, gedicht, betoog, recensie, ...) of gewoon een irisje gehoord hebt, vinden wij het ook altijd leuk om dat te ontvangen - wie weet zie je het terug in de volgende uitgave. IRIS TACHEIA MAART 2016

column

door Anne-Sara Breur

The BIG five Dat school een vleeskeuring is, staat alom bekend. Maar school is zoveel meer. School is een jungle met allerlei verschillende soorten dieren, waar gedurende het hele seizoen verschillende paringsdansen worden getoond om zo de kans op overleving en nageslacht te vergroten. Ook in deze ‘concrete jungle’ kan de zogenaamde “Big Five” niet ontbreken. Waar men in de algemene jungle de olifant, leeuw, neushoorn, luipaard en buffel mee bedoelt, bedoelen wij de meest spraakmakende leraren van het SGA. Om ervoor te zorgen dat niemand de pech heeft om, tijdens de zes jaar durende safari, een van deze prijsvogels mis te lopen in hun natuurlijke habitat, heb ik een lijstje voor jullie gemaakt met SGA’s Big Five.

P.J. van den Berg Natural habitat/jachtterrein: B-gang en vlak buiten het (rookvrije) schoolterrein tijdens pauzes. Gedragskenmerken: goedlachs, bijt niet. Beschrijving: helaas wordt dit pareltje niet meer zo vaak in het wild gespot wegens een vervroegd pensioen. De grootste kans om hem te zien is vlak buiten het schoolterrein tijdens een pauze wanneer hij geniet van een nicotineshot. Voor degenen die niet weten wie meneer van den Berg is; hij is er een voor in de geschiedenisboeken, een ware legende. Waar ik het geluk heb gehad hem het afgelopen half jaar te mogen hebben voor geschiedenis, geeft hij nu nog maar een paar luttele uurtjes oud-Hebreeuws. Sporadisch gaan zijn geschiedenislessen werkelijk over geschiedenis, toch weet iedereen voldoende te scoren op de toetsen.

IRIS TACHEIA MAART 2016

H.S. Vreuls

Natural habitat/jachtterrein: D-gang. Gedragskenmerken: zeer tolerant, grappig en ontzettend aardig. Beschrijving: terug van weggeweest: living legend meneer Vreuls. Hij werkt met elke klas een aantal filmklassiekers af als ‘Troy’, ‘Hercules’ en ‘The gladiator’. Door deze visuele manier van lesgeven wijkt hij nogal af van de traditionele manier van lesgeven door zijn collega’s klassieke talen. Wat zeer voor hem pleit; hij is geliefd bij menig leerling op school. Zeker voor de safari-dummies onder ons een goed begin voor je zes jaar durende reis.

P. Alexiou

E. Kobus

Natural habitat/jachtterrein: F-gang en snoepautomaat in de kantine. Gedragskenmerken: licht ontvlambaar maar wel altijd in voor een grapje. Beschrijving: Alexiou is zeker een prooi voor de wat gevorderde safari-ganger. Hoewel hij zich 80% van de tijd ophoudt in de F-gang, is hij een schuw dier. “Do not move a muscle” is zeer van toepassing. Meneer Alexiou wordt vaak gespot met een broodje in zijn hand of een Snickers uit de automaat.

Natural habitat/jachtterrein: E-gang Gedragskenmerken: zeer gezellig en leerzaam. Beschrijving: Meneer Kobus is zeker een sociaal dier. Elke onderbouwer loopt met hem weg. Elke bovenbouwer bleef het liefst in de derde zitten om nog een jaartje van hem te mogen genieten. Wiskunde wordt werkelijk een feestje bij hem. Ik raad iedereen aan hem een keertje van een afstandje te spotten, zijn vrolijke humeur is zeer aanstekelijk.

(Behind the scenes is hard gediscussieerd wie er nou in de Big Five thuishoorden. Omdat ik slechts een selectie van vijf kon maken, is het wel zo eervol even te noemen welke grote namen de lijst net niet hebben gehaald. Dit zijn tevens wel allemaal absolute aanraders om eens in het echt te bewonderen.)

E. Gillhaus

Natural habitat/jachtterrein: LO-gang. Gedragskenmerken: grappig, soms serieus en kan hard fluiten. Beschrijving: Gillhaus wist zich als enige vrouw in deze Big Five te worstelen. Door haar sterke karakter was deze plek meer dan verdiend. Voor de 18+-ers onder ons: sporadisch is ze te vinden op de Korenmarkt. Gillhaus is een van de jongste soorten op onze school en spreekt daarom zeer aan bij ons, jonge guppen. Mocht je nu eens een saai tussenuur hebben en niet weer naar de Toko willen, is een lesje LO volgen bij mevrouw Gillhaus een aanlokkelijk alternatief. Wel eerst even vragen of dat mag natuurlijk.

Net niet in de Big Five: Mevrouw van ’t Klooster (A-gang) Mevrouw Munnichs (B-gang) Mevrouw van der Zanden (overal een beetje) Meneer Rasing (B-gang) Meneer ter Horst (E-gang)

IRIS TACHEIA MAART 2016

opinie

door Eloïse Geenjaar

Behalve dat Safari sterke drank is en Apple’s versie van Internet browser, is safari ook een jachtexpeditie. En als de doorgewinterde reiziger die ik ben, ben ik op zelf op zo’n jachtexpeditie geweest in Tanzania. Waar ik echter achter ben gekomen is dat de belofte van de magische ‘echte’ natuur die je dan hoort te zien, helemaal niet wordt nagekomen. Deze belofte wordt hoogstens krampachtig nagebootst, zoals Bruce Jenner zo krampachtig vrouw probeert te zijn.

Het voelde als een groepacht-musical, geregisseerd door Snap King Ik kan niet ontkennen dat een leeuw in het echt zien een zekere vorm van magie met zich meebrengt, maar wanneer je met twintig jeeps op een rij met je verrekijkertje naar een stipje neushoorn staat te turen, is diezelfde magie er al snel af. Vooral wanneer er naar die neushoorn een auto komt aangereden, die de neushoorn dwingt hem op te laten staan, zodat we hem beter kunnen bekijken. Gelukkig was het geen auto van United Airlines, want als zij je dwingen om op te staan gaat het er heel anders aan toe. Sowieso zijn er nog wel meer dingen die me zorgen baren in Afrika. Zo verkondigde onze reisgids: ‘if there’s no water, there’s no wifi.’ Al snel merkte ik dat er sprake was van een soort biimplicatie: er is water <=> er is wifi. Wanneer wifi even noodzakelijk is als water, is er wel iets mis. Dat noem ik een knap staaltje fragmentarische modernisatie. Dat is hetzelfde als strijden voor genderneutrale toiletten, terwijl het milieu naar de klote gaat. Ga je maar eerst concentreren op het oplossen van het échte probleem.

De belofte van de ‘magische’ echte natuur wordt helemaal niet nagekomen. Om terug te komen op de jachtexpeditie: we gingen dus ook mee jagen met van die bosjesmannen voor de full experience. Aangekomen bij een droge vlakte met drie modderhutjes en een kampvuur, maakten we ons klaar voor de jacht. Daar liepen we dan: een paar luidruchtige, dikke nederlanders achter semiprofessionele jagers. Als er al een dier in de buurt was geweest, was het allang weggerend. Toch werd er plots het levenloze lichaam van een bedreigde diersoort uit de bosjes getoverd. Het voelde als een groepacht-musical geregisseerd door Snap King. En dat is eigenlijk mijn hele punt: op safari gaan is niet meer de echte natuur bekijken. Het is meer een soort luxe dierentuin. Het enige verschil is dat bij een safari het hok wat groter is.

IRIS TACHEIA MAART 2016

verhaal

door Mathijs Geurts

Een Bewaakt Moment

(Disclaimer: Mensen hebben vaak kritiek op het feit dat mijn verhalen nooit een happy end hebben. Daarom heb ik er speciaal voor deze gelegenheid eentje geschreven.) Vaak verschijnen de vreemdste herinneringen op onbewaakte momenten. In onze rust en onze dromen krijgen we toegang tot het nieuwe en obscure, de herinneringen en de fantasie. Dit was geen onbewaakt moment. Dit was ook niet zomaar een bewaakt moment. Dit moment was tot de tanden toe bewapend met machinegeweren, laserguns en scherpe stekeltjes. Nog geen twintig tellen nadat hij zijn huis was binnengekomen en nog geen zeven tellen nadat hij zijn sleutels naast de kom vol met rustgevende kiezelstenen had gelegd, werd Herman in een wurggreep genomen door een groen wezen met armen als staalkabels en de lengte, breedte en gezichtsuitdrukking van een gemiddelde voordeur. Toen hij twintig tellen eerder de woonkamer binnenkwam was het wezen opgestaan, stelde het zich netjes voor als Berend, en sloeg het Hermans hoofd door de dichtstbijzijnde glazen koffietafel. Na een korte worsteling hield het wezen Herman in een wurggreep en de enige reden dat het Hermans nek nog niet had kunnen breken waren Hermans vingers, waarvan hij er vijf in drie van Berends ogen had geplant. Toch kon Herman het schoolreisje uit 1998 maar niet uit zijn hoofd krijgen. Er wordt in de wetenschap veel gespeculeerd over de vraag waarom Herman op dit moment terugdacht aan dat schoolreisje. Er zijn wetenschappers, het soort met ongelukkige huwelijken en dure labjassen, die stellen dat deze herinneringen verwijzen naar een hogere werkelijkheid die voor de mens alleen toegankelijk is in zijn kindertijd. Op momenten van grote stress stelt het Universum ons in staat weer met die andere realiteit in contact te komen. Andere wetenschappers, het soort met ongelukkige huwelijken en iets minder dure labjassen, stelden dat het puur toeval was. De discussie tussen de twee groepen raakte zo verhit, dat ze vaak na zessen in de kroeg werd voortgezet. De eerste

IRIS TACHEIA MAART 2016

groep vond de tweede groep vervelend omdat ze alles zomaar toeval noemden en nergens een verklaring voor hadden. De tweede vond de eerste groep vervelend omdat zij meer subsidie kregen en daarom geld hadden voor al hun dure labjassen. Toen kwam een jonge wetenschapper, ongetrouwd maar met een hypermoderne labjas, met het voorstel om mij gewoon te vragen waarom Hugo aan het schoolreisje terugdacht. Hij was zo naïef om te denken dat de auteur het beste zou weten waar zijn tekst over gaat. De jonge wetenschapper werd snel gecorrigeerd door zijn meer ervaren collega’s, want als zij het ergens over eens waren, dan was het dat mijn inmenging de zaak nodeloos ingewikkeld zou maken. En dus waren de deskundigen veroordeeld om, wachtend op een doorbraak, tot laat in de kroeg te blijven discussiëren, bier over elkaars labjassen te gooien en ver weg te blijven van hun ongelukkige echtgenotes. Dit alles veranderde niets aan het feit dat Herman blauw begon aan te lopen en nog steeds aan kleine kindertjes en carrousels bleef denken. Hij dacht ook aan zompig groen gras. Hij dacht aan inspiratieloze poppenvoorstellingen. Hij dacht aan zijn mollige vingertjes die met zand speelden. Zijn vingers die nu uit alle macht twee van Berends oogballen tegen elkaar probeerden te duwen. Kortom, Herman dacht aan van alles. Maar Berend ook. In tegenstelling tot wat de onoplettende lezer misschien zou denken, was hij een zeer begaafde jongeman. Want Berend, die momenteel moeite had met het wurgen van Herman omdat die zijn ogen tot pulp probeerde te knijpen, was zeker niet alleen een dommekracht. Hij had dit baantje genomen omdat hij momenteel aan een dichtbundel werkte, en hij zo veel vrije tijd had. Helaas lukte het hem door de onregelmatige uren niet om zich te concen-

treren en had hij maar weinig inspiratie. Hij was al dagen bezig met een bijstelling in het gedicht ‘Groene Weide’. Laatst had hij een aanbod gekregen om in een biologische supermarkt te komen werken en hij voelde wel wat voor het aanbod. Zo zou hij op vaste tijden aan zijn bundel kunnen werken. Deze literaire mijmeringen en de vingers in zijn oogkassen maakten het voor Berend lastig om Hermans nek te breken met zijn gespierde tentakels. Zo stonden ze daar, stilzwijgend worstelend in een bedachtzame omhelzing. Uiteindelijk begon Herman door het gebrek aan zuurstof steeds minder in carrousels en steeds meer in oplossingen te denken. Hij kromde zijn schouders, liet zich vallen en gebruikte de poot van de koffietafel eerst om een tweetal tentakels af te weren en vervolgens om Berend buiten westen te slaan. Snel hinkte hij vervolgens naar het keukenkastje waarin zijn 1-2-Dood Lasergun had moeten liggen, zag slechts een lege plek, en vloekte hartgrondig. Toen viel het bonnetje hem op. Het gekreukte papiertje lag diep in de la en onderaan stond, met onheilspellend vriendelijke letters: Dankuwel voor uw bestelling bij Areo, hét intergalactische postorderbedrijf. U kunt uw bestelling op 23 april om kwart over zeven aardse tijd verwachten! Mocht u op dat tijdstip niet aanwezig zijn, dan sturen wij een van onze medewerkers, Berend, langs die u in elkaar zal slaan, u met zijn blote tentakels zal wurgen en dan hopen wij u in een volgend leven wederom van dienst te kunnen zijn! Herman vloekte nogmaals en voelde iets op zijn schouder. Het was een tentakel van Berend, die hem op het hart drukte dat hij het allemaal niet persoonlijk op moest vatten en hem daarna hard in zijn maag trapte. Herman viel op de grond. Hij probeerde weg te rollen terwijl Berend bovenop hem sprong. Toen zag hij, met zijn gezicht in een mix van glasscherven en hoogpolig tapijt, onder de bank zijn 1-2.Dood Lasergun liggen, naast de afstandsbediening.

Herman probeerde het wapen te pakken, maar Berend zag het ook en ze graaiden er allebei verwoed naar. Herman strekte zijn hele lichaam uit, greep mis en Berend kreeg de lasergun te pakken. Met de afstandsbediening sloeg Herman het wapen uit zijn handen, schudde Berend van zich af en dook naar het wapen toe. Maar voordat hij kon schieten sprong Berend weer bovenop Herman, boog het wapen naar hem toe en wurmde zijn tentakel tussen de trekker. Berend schoot Herman in zijn nek en ... hij leefde nog lang en gelukkig. Mathijs L.J. Geurts

IRISJES IRISJES IRISJES KRH: * geeft voorbeeld over uitzetting van metalen * Hier is een staaf H: Die heb ik ook KRH: * negeert H * Ik heb dus een staaf van 20 cm - jij zeker ook H

Willekeurige kerel, H (onder invloed van verdovende middelen), begint een monoloog tegen een groep vrienden in een kroeg: H: “Artsen… Die zijn gewoon hetzelfde als die niggas op de hoek van de straat. Dealers, dat zijn ze. Cash rules everything around me, C.R.E.A.M. Get the money, dollar dollar bill, y’all” H: “De belastingdienst is gewoon de maffia.” H: *danst op Billie Jean met z’n beste Michael Jackson moves* H: *levert een perfecte karaoke van Wonderwall* F: “Kerel, je bent fucking high ofzo.” H: “Ja man, ik ben high. HIGH DEFINITION!!! H: *begint drie minuten lang te rappen*

IRIS TACHEIA MAART 2016

interview

door Britt Flanderijn

Zeg maar Freek. Exclusive interview: Freek Hoogink, Nederlands bekendste bioloog. Na een aantal mails heen en weer, hebben wij helaas geen interview kunnen regelen met Freek Vonk. De Iris Tacheia bleek toch een iets te grote lading prestatiedruk met zich mee te brengen voor Freek, maar niet getreurd, wij hebben voor hem in de plaats Freek Hoogink kunnen strikken. Hem hebben we de vragen gesteld die oorspronkelijk bedoeld waren voor Freek Vonk.

Allereerst vragen wij ons natuurlijk af wat het moment was dat je dacht van ‘Ja, dit is het, ik wil bioloog worden’: Dat was al vrij snel. Door als kind veel buiten te zijn ontwikkel je respect en liefde voor de natuur om je heen.

In je video’s ben je vaak erg enthousiast en gefascineerd door de vele dieren die je tegenkomt, maar wat is nou je favoriete dier van The Big Five en waarom precies?: De neushoorn. Deze prachtige dieren lopen echter gevaar omdat hun hoorns zeer geliefd zijn. Daarom ben ik ook meerdere malen in actie gekomen en heb ik patrouilles in Afrika uitgevoerd.

Welk dier vind jij jezelf het meest op lijken?: In mijn werk als tv-bioloog moet ik me vaak als een luipaard gedragen bij het besluipen van bijzondere dieren. Ik denk daarom dat ik het meest op een luipaard lijk. Je zegt nooit bang te zijn voor dieren, maar wat moet er door je heen gegaan zijn toen die haai op je afgezwommen kwam?: AAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!!!!! Onze eigen Freek Hoogink op het hoogste punt ter aarde.

Wat heb je sowieso nodig als je op safari gaat?: Uithoudingsvermogen, spierballen en een heel blij gezicht.

IRIS TACHEIA MAART 2016

Freek “gevaarlijk” Hoogink met een dodelijke vogelspin en een dodelijke schorpioen op zijn schouder.

Enige tips voor mensen van onze school die plannen op safari te gaan?:

Wat is het gevaarlijkste dier dat je ooit van dichtbij bekeken hebt?:

Na de examens zullen veel zesdeklassers op safari gaan naar Zuid-Portugal, Kreta en Noordoost-Spanje. Twee tips van Freek: drink voldoende water na de safari en pas op voor zeekoeien.

Eva Jinek.

Je wordt vaak Nederlands bekendste bioloog genoemd, maar voel je je ook zo?: Nou, we weten allemaal wie de bekendste is: meneer Van Kessel.

Welk boek over safari zou je ons echt aanraden?: Op expeditie met Freek Vonk. !ORDER NOW AT WWW.FREEKVONK.NL!

Krijg je meer vrouwelijke aandacht nu je ‘Nederlands bekendste bioloog’ bent?: Ja, op bepaalde momenten wel. Bijvoorbeeld als de kaartverkoopster bij Burgers’ Zoo zo vriendelijk naar me lacht en knipoogt.

Freek “pussy” Vonk met een infantiele katachtige.

IRIS TACHEIA MAART 2016

kort verhaal door Berend de Haas

AT THE TOUCH OF A BUTTON

‘Welkom, ga zitten.’ ‘Nou, bedankt. Oké, ik ben Phillip, zesentwintig jaar oud en doe op ‘t moment de HBO-studie Netwerk- en Mediabeheer. Ik heb mijn havo op mijn negentiende afgerond. Ik had daar een vriendinnetje, Lindsey. Zij was veertien, ik zeventien en vanwege het leeftijdsverschil kreeg ik van mijn vrienden al snel de bijnaam ‘Pedophillip’. Die is gedurende de rest van mijn schoolcarrière blijven hangen, niet dat vriendinnetje dan; dat was na twee maanden uit. Jullie kunnen mij zo ook wel noemen. Nu heb ik een nieuw vriendinnetje, Mina. Zij is au pair bij de buren van mijn ouders, Fer en Geraldine. Mina komt uit Slowakije en spreekt Engels tegen de kinderen. Ik ben haar Nederlands aan het leren. Ik zag haar voor het eerst toen ik gedwongen de buurt langs moest samen met mijn moeder om te vertellen dat mijn vader kanker had. We belden aan en Fer deed open. Terwijl mijn moeder hem inlichtte over de kwaadaardige vrucht die zich in de prefrontale cortex van mijn vader manifesteerde, werd ik gegrepen door die uitgedropen, vleeskleurige doedelzak die door moest gaan voor zijn hals. Hij had zich duidelijk een paar dagen niet geschoren, dus de stekelachtige stoppels maakten het geheel tot een gesmolten cactus die over de kraag van zijn Gentile Bellini-blouse heen leek te kruipen. Langs dat maanlandschap van huid en grijze haartjes zag ik in de gang een meisje staan. Ze had zwart haar en droeg een spijkerbroek waarin haar kont net niet goed uitkwam. Ik heb nu al, even tellen 1..2..3.., drie maanden iets met Mina. Dat is al één hele maand meer dan met Lindsey. Tijdens het vrijen roept ze soms “Fer!”, ik weet gewoon dat die klootzak haar neukt. Toch heeft ze me erg geholpen rond de tijd van mijn vaders overlijden. Toen was ik echt down. Zo zijn we naar elkaar toegegroeid. Ik heb soms compulsieve aandrangen. Als iets me stoort moet ik ten minste zeventien keer het lichtknopje aan en uit doen. Dat en de stemmingswisselingen zijn er rond de dood van mijn vader ingeslopen. Dat is heel gek, het ene moment ben ik vrolijk en het andere moment barst ik van haatdragende gevoelens. Die reageer ik meestal af op mijn omgeving, ik hoop dat dat geen probleem zal zijn. Ook zijn mijn verhalen niet altijd het meest samenhangend, stoort het?’ ‘Nee, hoor.’ ‘Nou, gisteren dus: mijn wekker ging af om precies 07:43, daarop zet ik ‘m altijd. Mijn mobiel lag net iets te ver weg, dus met enkele acrobatische foefjes wist ik hem nog net van de oplader te plukken.

IRIS TACHEIA MAART 2016

Ik stond, weliswaar niet aromatisch, fris en fruitig op, maar toen ik op het punt stond mijn kamer te verlaten zag ik een ‘stoor-factoor’. Dat zijn de dingen waar mijn humeur totaal van omslaat. De steentjes, meegenomen van onze vakantie in Frankrijk, die met elkaar normaal altijd een perfecte driehoek vormen, waren nu in een rijtje op de vensterbank opgesteld. “Godverdomme, moet ik het weer goed zetten.” Daarna deed ik zeventien keer het licht aan en uit. Met de rest van de lichte uren verpest daalde ik de trap af en ging aan de ontbijttafel zitten. De speculoos was bijna op, maar nadat ik de glazen wanden van de speculoospot met mijn smeermes dusdanig had bewerkt wist ik er nog net genoeg uit te halen om mijn boterham karig belegd te krijgen. Aan het eind van mijn ochtendritueel had ik nog twee minuten om mijn tanden te poetsen, geen tijd voor die onzin. Daarbij hebben mijn ouders toch alleen maar Paradontax in huis. En geloof me, Paradontax plus speculoos is geen lekkere cocktail. Ik liep naar de bushalte, want mijn fiets stond nog op het campusterrein waar ik mijn studie volg. De bus was op tijd en ik stapte in, duwde mijn OV vol in het gezicht van het scanpaaltje totdat hij begon te piepen en ging zitten. “Godverdomme”, mompelde ik in mezelf terwijl ik dacht aan mijn stenen. Terwijl ik diep in gedachten verzonken was kwam er een Turkse jongen naast me zitten die luidruchtig zat te bellen met zijn kameraad die zich niet in de bus bevond. Ook al stond je buiten de bus, ik ben er steevast van overtuigd dat je nog steeds glashelder van dat gesprek kon meegenieten. “Kutturken,” dacht ik “ze zijn hier gewoon allemaal naartoe gestuurd om ons Nederland onleefbaar te maken (dat is wat mijn vader in ieder geval altijd zei).” en een onuitlegbaar ongemak en woede kwamen over me heen gewalst. Bij gebrek aan lichtknopjes drukte ik zeventien keer op het rode STOP-knopje die bevestigd was aan de buis voor mijn zetel. Ik stapte uit. Ik stapte noodgedwongen vijf haltes eerder uit dan gepland en besloot dat mijn studie wel een dagje zonder mij kon. Ik verschanste me in het dichtstbijzijnde café en dronk een fanta en belde Mina om te vragen of ze misschien zin had om een dagje te gaan banjeren door de stad en misschien zou ik dan een paar nieuwe schoenen voor haar kopen, mits ze mee zou gaan naar de Game-Mania. Voor wat hoort wat, zeg ik dan maar. Ik kreeg haar voicemail te spreken: “Hello, it’s Mina, not here right now, leave message after beep please.” God, dat Oost-Europese accent, die voicemail, ik kon dat uren achter elkaar beluisteren. Nou, dat is wel een goede cocktai! Nadat het bloed van de halve erectie die de voicemail als cadeautje had achtergelaten weer in mijn andere geleden gestroomd was, bedacht ik me wat. Fer heeft zich vast weer onder Mina weten te worstelen. Waarschijnlijk heeft die fregatvogel zijn roodgespikkelde keelzak opgeblazen om haar te imponeren en het is ‘m nog gelukt ook, die lul! Daarom neemt ze niet op. In alle nervositeit krabde ik het etiket van mijn fantaflesje aan naggelen, bij gebrek aan een lichtknopje uiteraard. Toen ik naar de overkant van de bar keek zag ik een vrouw van rond de veertig me aankijken. Ik dacht “Wat staart die vishond me eigenaardig aan?”, vermande me en besloot er wat van te zeggen. Ze was me voor: “Hey, ik ben Kirsten. Normaal werk ik in de ouderenzorg, maar gisteravond en vandaag heb ik vrij.” “Het is negen uur ‘s ochtends. Die zit hier al vanaf gisteravond dus.”, dacht ik en verbeeldde me hoe zij op extra wijze vieze oude mannetjes verzorgde en zij op hun beurt de zorg droegen voor de inhoud van haar portemonnee. Ze keerde haar nakende schouder naar me toe, die door haar laag uitgesneden truitje zich aan mij openbaarde. Er zaten van die moedervlekjes op die je krijgt als je te lang in de zon hebt gezeten. Ze loensde enigszins en keek me dus maar half aan toen ze vroeg:“Wil je mee naar mijn huis, ik woon hierboven?” “Is goed”, zei ik en bedacht me dat dit de perfecte manier was om Mina een koekje van eigen deeg te serveren. We stommelden samen de trap op, deden de deur achter ons dicht en zij ging op bed liggen.

IRIS TACHEIA MAART 2016

Ik streek door haar overgeblondeerde spaghettihaar dat net zo dood was als mijn vader en zoende haar. In een hakkelige wenteling wist ze zich bovenop mij te worstelen en tegelijkertijd een glas water op haar nachtkastje om te stoten. De rest is beschamend en ik betwijfel zelfs of ik het Mina zal vertellen. Zoiets kan alleen in je nadeel werken. Na de daad vroeg ze me om ‘effentjes peuken te gaan halen’ en ‘daar lag dan wel tien euro’. Nou, ik ben toen sigaretten gaan halen. Ik liep Kirstens huis uit, de zon scheen op m’n gezicht en bescheen mijn fris verkregen schaamte. Ik stond voor schuifdeur, maakte een entree als een zojuist verkrachte Darth vader en zag jullie advertentie aan de glazen wand hangen, zodoende ben ik hier.’ ‘Pfoe, euh, zoiets hoor ik eigenlijk nooit bij een intake-gesprek, maar gefeliciteerd, je bent aangenomen.’

En zo werd onze emotioneel labiele held aangenomen bij de Aldi te Rijswijk. Hij vloog het ouderlijk nest uit, trok met Mina in een bescheiden flatje en leefde. Nadat zijn contract bij de Aldi na een half jaar niet verlengd werd ging hij roken. ‘s Avonds ging hij op het balkon staan, rookte hij zijn peuk op, tuurde in de verte en deed voor de laatste keer het licht aan… en uit.

Berend de Haas 12/04/2017

IRIS TACHEIA MAART 2016

fashion

door het Stijlpanel

In de column “ongevraagd stijladvies” geven onze fashionexperts stijladvies, gratis en voor niets. Deze week: Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander der Nederlanden

Willy Authentiek. Wat mij betreft is dat het woord waar we onze koning het best mee kunnen beschrijven, want wat is ‘ie toch lekker zichzelf gebleven. Ons Willem moet helemaal niks hebben van al die gekkigheid en dat blijkt ook uit zijn uiterst simpele, maar doeltreffende outfits. Laten we deze outfit als voorbeeld nemen; niet alleen is het een prachtige mix tussen casual en chique, het is ook nog hartstikke praktisch en veelzijdig! Hierboven zien we hem toevallig gezellig knuffelen met de labradors Constantijn en Johannes, maar deze outfit zou langs de lijn van het hockeyveld, waar hij Amalia regelmatig aanspoort harder te rennen, ook niet misstaan. Als er na de hockeywedstrijd van dochterlief nog een borrâl is, is Willy ook van de partij; bovenste knoopje los en het jasje quasi-nonchalant

om zijn middel geknoopt. Twaalf biertjes en een ontdekking (het overhemd kan ook als bandana om het hoofd worden geknoopt, hoera!) later is het tijd om naar huis te gaan. Het is bewezen; deze outfit is goed voor elke gelegenheid. Onze koning heeft maar weer bewezen dat je niet te moeilijk moet doen als het ook makkelijk kan.

IRIS TACHEIA MAART 2016

lerarenmemes door de redactie

Memes, iederen jonger dan 35 kent ze wel. Voor de onwetenden onder ons; memes (uitspraak: miems) zijn fotoâ&#x20AC;&#x2122;s waarbij een ludieke tekst wordt gezet om het tot een grappig geheel te maken. Humor heet dat. Dit maal zijn een aantal docenten de klos.

IRIS TACHEIA MAART 2016

resencies door Bram Gal

Iris ser Jungle By Night Deze negenkoppige formatie met een uitgebreide ritmesectie maakt aanstekelijke afrobeats die rijk zijn aan allerlei soorten invloeden, bijvoorbeeld rock en funk, maar ook uit Colombia en Ethiopië. In 2009 begon de band met samenspelen. Sindsdien hebben ze vier albums geproduceerd, zijn ze in alle hoeken van de wereld geweest (Rusland, Japan, Canada, Turkije om eens iets te noemen) en waren ze onder andere te vinden op Sziget en op het meest prestigieuze jazz festival van Canada. Gelukkig spelen ze ook wel eens in Nederland, en dat is mazzel, want de live optredens zijn echt een aanrader. Jungle by night zorgt ervoor dat je genoeg te kijken hebt, en méér dan genoeg te dansen.

Broederliefde Deze maand is het iets meer dan een jaar geleden dat Hard work pays off 2 uitkwam, het derde album van Broederliefde. De Rotterdamse rapformatie brak met dit album een Nederlands record dat al dertien jaar niet geëvenaard was: het album stond dertien weken onafgebroken op de eerste plek in de hitnotering. Met exotische nummers als Mi no Lob en Jungle past dit album perfect in de nederlandse pop-rimboe.

Marcus Miller Marcus Miller is een multi-instrumentalist (basklarinet, keyboard en basgitaar) die gerekend kan worden tot de meest invloedrijke muzikanten van de twintigste eeuw. In 1993 is Miller begonnen aan een solocarrière, maar daarvoor heeft hij bij Miles Davis in de band gespeeld en als sessiemuzikant (bijvoorbeeld bij Aretha Franklin en Grover Washington Jr.) meegespeeld op meer dan vierhonderd albums. Ook als producer heeft Miller samengewerkt met een groot aantal muzikale grootheden. In zijn meest recente en grotendeels instrumentale album, Afrodeezia, gaat de bijna zestig jaar oude bassist op zoek naar zijn Afrikaanse roots; ideaal dus om in de safari stemming te komen. Naast de exotische zoektocht is ook ruimte voor eerbetonen aan familie en inspiratiebronnen, zoals bijvoorbeeld een eigen versie van het beroemde Papa was a rollin stone. 23 oktober te bewonderen in Paradiso!

IRIS TACHEIA MAART 2016

rveert

Culturele aanraders in het thema Safari.

Beekse Bergen Hou 4 mei vrij, want op deze dag vier olifant Madiba haar eerste verjaardag. Madiba woont momenteel in safaripark Beekse Bergen en is de trots van het park. Op haar verjaardag wordt de Afrikaanse schone flink in het zonnetje gezet. Deze happening is de tocht naar Brabant (op zich al avontuurlijk) zeker waard.

Safari in Arnhem Voor wie het iets dichter bij huis wilt zoeken, geen paniek: ook in Arnhem kun je prachtig op safari. Het bedrijf NL-Experience verzorgt excursies door onze schone stad (per benenwagen of per segway/fiets) om “mensen te verrassen in eigen land”, maar ook onze eigen redactie heeft voor de lezer een prachtige tocht door Ernem uitgestippeld! Voor meer informatie verwijs ik u door naar dit blad.

YouTube-tip: Arnhem en Omstreken - Eye Tijdreizen is nog niet mogelijk, maar met oude filmbeelden kunnen wij dit wel bereiken. In deze halfuur durende film is het indrukwekkende Arnhem uit het begin van de twintigste eeuw te aanschouwen. Vanaf ondermeer een rijdende tram worden de stad en haar contreien gefilmd. Dwaal over de oude singels en waan je terug in de tijd.

The Jungle Book The Jungle Book is de live-action (dat wil zeggen, met menselijke acteurs) remake van de bekende cartoon uit de jaren 70. The Jungle Book is één van de Disney-klassiekers waarmee toch op z’n minst de bovenbouwers zijn opgegroeid. Ook deze moderne remake werd zeer positief ontvangen. Wat je allemaal toch niet van beren leren kan.

IRIS TACHEIA MAART 2016

hiriscoop

door Het Medium

HIRISCOOP à ã á ä â å Ram Je relatie met je buren is te close. Dit is niet gezond. Maak ze eens flink boos. Geef een luidruchtig feest of rij “per ongeluk” met je fiets recht in hun hortensia’s.

Tweeling Te strakke deadlines zorgen ervoor dat je half werk levert. Misschien gebeurde dit ook toen God de wereld in 6 dagen schiep.

Vissen Zo te zien ben jij nog lang niet jarig.

Kreeft Je kunt niet altijd alles alleen doen. Vraag eens een Schorpioen om hulp.

Maagd Je laat over je heen lopen. Waar is je machtswil? Leef groots en meeslepend. Wees de Übermensch! Trek eens een geel shirt aan.

Leeuw Jij bent een leeuw. Eén van de Big Five. Koning van de savanne. Jij hebt alles voor elkaar. Niemand kan jou stoppen. Maar de grote vraag is: Ben je een Mufasa of een Scar?

IRIS TACHEIA MAART 2016

“Denk wat meer aan jezelf.”

æ ç è

é ê ë

Boogschutter Je houdt je nu wel groot, maar gaat kapot van de pijn. Omdat je bij me wilt zijn, maar niet meer bij me kunt zijn. En is dit dan het eind van ‘n hele rotte tijd? Alles is verloren en wat heb je nu bereikt, want je bent me nu kwijt, maar pas achteraf krijg je spijt.

Waterman Veel mensen zeggen dat je een zaak moet omdraaien om het te verbeteren. Jij weet wel beter. Een sigaret achterstevoren aansteken werkt dus echt niet!

Steenbok De komende tijd staat je leven in het teken van grote vragen: “Wat betekent dit leven?” “Waarom bestaat de wereld?” “Is er buitenaards leven?” “Zit er een diepere betekenis achter de teksten van zanger Rinus?”

Schorpioen Je bent teveel bezig de problemen van anderen op te lossen. Denk wat meer aan jezelf. Als iemand je de komende tijd om hulp vraagt, zeg dan gewoon eens nee.

Weegschaal Orakels kunnen soms heel onduidelijk zijn, maar als de blaadjes vallen in mei, zal alles op zijn plek vallen.

Stier Binnenkort zul je veel geluk hebben op financieel gebied. Behalve als je je tanden poetst met Parodontax, dan verdien je niks.

IRIS TACHEIA MAART 2016

Colofon De redactie van de Iris Tacheia behoudt zich het recht voor: - zonder opgaaf van redenen ervoor te kiezen ingezonden stukken niet te plaatsen. - lay-out van ingezonden stukken aan te passen, tenzij ons door de auteur expliciet en in detail anders verzocht wordt. - namen in Irisjes te censureren i.v.m. de privacy van vermeldde personen, m.u.v. docenten (tenzij er volgens de redactie genoeg aanleiding toe is ook de namen van docenten te censureren). - (naar inzicht van redactieleden) betrouwbare derden te raadplegen over plaatsingsgeschiktheid van bepaalde stukken. - dit regelement zonder opgaaf van redenen en zonder berichtgeving te veranderen.

Bestuur Mathijs Geurts- Praeses Bram Gal - Abactis Carmen Gelpke - Quaestor Redactie Felix ter Avest Maurits Jenniskens Max Cuppen Anne-Sara Breur EloĂŻse Geenjaar Anne Zoetmulder Britt Flanderijn Vormgeving Pepijn Peeters Carmen Gelpke Hazal Dogan

De Iris Tacheia verschijnt periodiek, tenminste 5 keer per schooljaar. Schooljaar 2016-2017, nummer 4

Fotografie Francine Sloot Met dank aan Diede Raben, Berend de Haas, Freek Hoogink, Mirza Kolic en iederen die irisjes heeft ingestuurd Contact iris.tacheia@gmail.com twitter.com/iristacheia facebook.com/iristacheia instagram: iris.tacheia

Bovendien gelden de volgende uitspraken: - Het bestuur van de Iris Tacheia is te allen tijde aansprakelijk en eindverantwoordelijk voor de inhoud van de Iris waarin zij als bestuursleden vermeld staan, tenzij met voldoende overtuigend bewijs kan worden aangetoond dat er van deze aansprakelijkheid en eindverantwoordelijkheid geen sprake kan zijn geweest. De door externe schrijvers uitgedrukte meningen vallen niet onder deze verantwoordelijkheid, het besluit om een bepaald stuk te plaatsen wel. - Door de gehele redactie wordt er zo zorgvuldig mogelijk om gegaan met vertrouwelijke danwel gevoelige informatie, die verwerkt is in zowel ingezonden als redactionele stukken en met name betrekking heeft op auteur, naam van auteur, genoemde (of geĂŻmpliceerde verwijzingen naar) personen, personages in verhalen, eigennamen, pseudoniemen of anderszins. - Wanneer men redactie- danwel bestuurslid van de Iris Tacheia (zie colofon) is of wordt, dan gaat men vanaf deze Iris akkoord met alle bovenstaande punten. - Alle personen die ervoor kiezen een stuk ter plaatsing in te sturen naar de Iris Tacheia, gaan met deze voorwaarden akkoord.

Blijf kopij en irisjes sturen naar:

iris.tacheia @ gmail.com