Guion mammamia corrixido por fátima

MAMMA MÍA! – MUSICAL NUN ACTO DRAMATIS PERSONAE E ELENCO Maruxa, propietaria do Hotel Vila Sabela – Iria Vázquez, 3º ESO C e María Ribao, 1º Bach B Sabela, filla de Maruxa, prometida con Brais - Marlén García, 1º Bach C Carmiña, “solteirona” escritora de receitas - Concha Caneiro, 1º Bach C Aldara Rosalía, unha muller adiñeirada, divorciada tres veces - Nerea Reigada, 1º Bach C Xoán, arquitecto madrileño - Joseba Delgado, 1º Bach C Antón, banqueiro coruñés - Carlos Rodríguez, 3º ESO A Lois, escritor e navegante vigués - Miguel Alves, 4º ESO B Brais, mozo vigués prometido a Sabela - Carlos Domínguez, 1º Bach C Roi, camareiro - Víctor Rodríguez, 4º ESO B Noa, amiga de Sabela - María José Miguélez, 1º Bach C Xiana, amiga de Sabela - Iris Nicolino, 1º Bach B

1

PRÓLOGO (proxección gravada) - Eu soño con esta canción (cantada a primeira estrofa) ata “even if you fail”: I have a dream, a song to sing To help me cope with anything If you see the wonder of a fairy tale You can take the future even if you fail

Eu soño con esta canción para afrontar calquera dor.

Se de lendas mouras tomas a ilusión podes ter futuro, ser un triunfador.

- Sabela bota tres cartas ó buzón de correos lendo en voz alta os tres destinatarios.

Xoán Pereira, Bufete Técnico de Arquitectos DAVINCI, Gran Vía 55, Madrid Antón Teixeira, Interventor da Sucursal 12ª de Caixa Galicia, A Coruña Lois Cancelas, Rúa Real 19 – 1º A, O Berbés, Vigo

- Parte instrumental do tema Dáme! Dáme! Dáme! acompañando o vídeo en exteriores, onde se ven os tres posibles pais abandonando os seus respectivos lugares de traballo.

- Título grande do musical: “MAMMA MIA!”

2

Escena 1ª: Reencontro das amigas de Sabela con ela - Chegada das dúas amigas de Sabela á illa.

(Sabela, axitando as mans e saudando ás súas amigas, que acaban de chegar.)

SAB. - Ola, rapazas! Xa chegastes! Que ben!!

NOA e XIANA – Ola, Sabela!!

(Míranse e fan un saúdo de cando eran meniñas.)

NOA – Son baixa!

XIA. – Son forte!

SAB. – Son alta!

AS TRES – E a que imos armar!! (Óllana de arriba abaixo e observan o anel de petición de man.)

NOA – Sabela!! É precioso!!

XIA. – (Colléndolle a man.) Eu quero un coma este.

SAB. – Que ben que estades aquí! Teño un segredo e non llo podo contar a ninguén…

(As dúas amigas calan, bótanse unha mirada cómplice e preguntan.)

NOA – Estás embarazada?

XIA. – De canto estás?

SAB. – Que va, que va!! Non é iso. Invitei a meu pai á voda.

NOA – Por fin o atopaches?

SAB. – Non, non, non é iso. Vide comigo que volo conto.

(Camiñan un treito; sentan.)

SAB. – Xa sabedes o que miña nai dicía sobre meu pai: foi tan só un amor de verán e, en canto rematou agosto, el marchou sen saber que ela preñara, e eu asumín quen nunca máis saberiamos nada del.

NOA e XIA. – Si. SAB. – Pero... rebuscando nun vello baúl atopei este diario. (Sácao da mochila.) Pertence a ese verán!!

NOA e XIA. – Buah!!!

SAB.- E di: “17 de xullo. VAIA NOITE.” NOA – Non sei se quero oílo.

XIA. – Eu si!!

3

SAB. – (Lendo) “Xoán levoume a dar un paseo pola praia” –é aquí, na Illa de Ons–. “Fomos dar unha volta nunha lancha. Camiñamos collidos da man. Bicámonos mirando a lúa e puntos suspensivos”.

NOA – Como??

XIA. – Que quere dicir iso de “puntos suspensivos”?

SAB. – Xa sabedes, así era como falaban antes.

NOA e XIA. – Buah! (Acomódanse e sentan ó seu carón.) Sigue, sigue, non pares de ler!!

SAB. – “Xoán é o meu home perfecto. Seino. Nunca antes me sentira así.”

Canta Sabela Cari, cari: Honey honey, how he thrills me, ah-hah, honey honey Honey honey, nearly kill me, ah-hah, honey honey cariI'd heard about you before I wanted to know some more And now I know what they mean, you're a love machine Oh, you make me dizzy

Cari, cari, tremo por ti, ah-hah, cari cari Cari, cari case morro, ah-hah, cari, Xa me falaran de ti Quería saber algo máis Agora entendo o que din, máquina de amar Oh, perdo a cabeza

Honey honey, let me feel it, ah-hah, honey honey Honey honey, don't conceal it, ah-hah, honey honey The way that you kiss goodnight (The way that you kiss me goodnight) The way that you hold me tight (The way that you're holding me tight) I feel like I want to sing when you do your thing

Cari, cari dásme vida, ah-hah, cari, cari Cari, cari, non me mintas, ah-hah, cari, cari Como me bicas, amor Os teus brazos ó meu redor Teño ganas de cantar só co teu ollar

NOA – Así que Xoán é teu pai.

SAB. – A historia complícase: “26 de xullo. Todo este tempo Xoán estivo a contarme que eu era o seu amor, pero, de súpeto, venme con que ten que marchar porque está prometido.”

XIA. – Pobre Maruxa!!

SAB. – “4 de agosto. VAIA NOITE. Antón alugou unha lancha e levoume a dar unha volta pola illa. Aínda que sigo obsesionada con Xoán, Antón é divertidísimo. Unha cousa levou á outra e puntos suspensivos. 11 de agosto. Lois apareceu de súpeto. Decidinme a amosarlle a illa. É tan comprensivo que non fun quen de evitalo e... (as tres xuntas, facendo o xesto de perreo do reguetón) PUNTOS SUSPENSIVOS.” (Aparece Maruxa.)

MAR. – Ola, rapazas!! Que ben que xa chegastes! (Abrázanse.) Deixade de medrar dunha vez!!! Xa vexo que vos estades a divertir!! Eu acostumaba a facelo coa vosa idade!!

XIA. – Xa o sabemos! (Noa dálle un golpe co cóbado, para que disimule.)

Sabela segue a cantar Cari, cari: Honey honey, touch me, baby, ah-hah, honey honey Honey honey, hold me, baby, ah-hah, honey honey You look like a movie star (You look like a movie star) But I know just who you are (I know just who you are) And, honey, to say the least, you're a dog-gone beast

Cari, cari, a túa caricia, ah-hah, cari Cari, cari, que delicia, ah-hah, cari, cari Pareces un grande actor E es o meu grande amor Ti xa sabes quen eu son, e ti es un campión

(Seguen camiñando e entran no cuarto de Sabela.)

NOA – E cal dos tres é teu pai?

SAB. – Non o sei.

XIA. – E a cal dos tres invitaches?

4

SAB. – (Deixa pasar un silencio que delata a resposta, mentres mira fixamente ás súas amigas.)

NOA e XIA. – (As dúas a un tempo, asombradas.) Ohh, meu Deus!! (Sentan na cama.)

NOA – E eles aceptaron?

XIA. – Saben a verdade?

SAB. – Claro que non! Que lles ía dicir? “Oes, non sei se es meu pai, ven á miña voda”??

Inviteinos facéndome pasar pola miña nai e, a xulgar polo que pon neste diario, teñen boas razóns para vir!!!

Sabela canta o final da canción: (O final faino lento e triste, ollando para o diario.)

Honey honey, how you thrill me, ah-hah, honey honey Honey honey, nearly kill me, ah-hah, honey honey I heard about you before I wanted to know some more And now I know I’m about to see what you mean to me

Cari, cari, tremo por ti, ah-hah, cari cari Cari, cari case morro, ah-hah, cari, cari Xa me falaran de ti Quería saber algo máis Agora xa descubrín o que é amar

5

Escena 2ª: Invitados no porto, uns a tempo e outros tarde - Chegada ó porto dos invitados sorpresa e das amigas de Maruxa (Nun porto, con barcos e turistas subindo e baixando.)

XOÁN – (Correndo.) Buah! Maldita sexa! Acabo de perder por uns minutos o barco á illa de Ons. ANTÓN – Non o intentes. Eu tamén cheguei uns minutos tarde e agora non teño barco ata mañá. Non sei como vou facer...

(Mentres fala observa con estrañeza unha invitación para unha voda, toda manoseada. Xoán, que observa o detalle, pregunta.)

XOÁN – Por parte da noiva ou do noivo?

ANTÓN – (Tarda en reaccionar, pero ve a invitación e remata por responder.) Da noiva, da noiva. (E engade, como pensando en voz alta.) Aínda que non a coñezo aínda...

XOÁN – Ti tampouc...? (Interrómpeo a chegada en barca de Lois, que lles pregunta:) LOIS – Queren vostedes que os leve á illa de Ons? AMBOS – (Ollándose mutuamente con sorpresa e ledicia.) Si, si, claro!! Moitas grazas.

(No barco que marchara antes, abríndose paso entre os pasaxeiros.)

CARM. – Perdón, perdón, déixennos pasar a miña nai e mais a min, por favor.

ALD. – “Túa nai”? Pero que dis? Se temos a mesma idade?

CARM. – Unicamente en certas partes do corpo, querida.

(Sentan, aínda que apertadas, e un mariñeiro ofrécelle unha botella de viño a Aldara Rosalía, que a rexeita con certas reservas, pero Carmiña acéptaa.)

CARM. – Grazas, mariñeiro. (Saca a chapa cos dentes, cóspea e bota un trago. Mentres, outro mariñeiro amósalles un libro de cociña, en cuxa portada sae ela, e pídelle un autógrafo.)

ALD. – Mira, tía, ten o teu libro!! Bótalle unha sinatura!

CARM. – Moitas grazas. (Asinando.)

6

Escena 3ª: As tres amigas no cuarto de Sabela - As amigas deixan as cousas para preparar a festa.

(No cuarto de Sabela.)

NOA – Es unha experta!! (Estalles cosendo uns arranxos e están a verse no espello.)

SAB. – Xa teño práctica. Será unha cerimonia perfecta, e meu pai levarame ó altar.

XIA. – Como non teñan un corredor moi amplo...

(Chega Brais, o noivo, e en canto entra no cuarto abraza e tumba na cama as dúas amigas á vez.)

BRA. – Ola!! Que ben que xa chegastes!! Mañá caso!!

NOA – Véxote moi animado.

BRA. – (Dubidando un pouco ó principio.) Si, si, moi animado.

SAB. – Ti tes que liscar, que ata mañá non debes ver nada do que leve posto. (Tapándose e sinalando á porta.)

BRA. – (Collendo un puro habano e un sombreiro) Tan só viña a coller un par de cousas para esta noite.

SAB. – (Explicándolles a situación ás amigas.) É que hoxe irá á súa despedida de solteiro.

NOA e XIA. – Aaaah, vale.

BRA. – Vémonos. (Marcha e pecha a porta.)

NOA – Como non lle dixeches nada a Brais?

XIA. – Vaite matar!!

SAB. – Coñecéndoo, botaríame atrás, non me deixaría facelo.

NOA – Maruxa vaite matar cando o saiba.

SAB. – Xa será tarde de máis. (Emocionándose un pouco.) É que sinto que me falta algo, e cando coñeza a meu pai, todo será como debe ser.

7

Escena 4ª: Chegada das amigas de Maruxa - Chegada ó porto das amigas de Maruxa (No porto, onde Sabela recolleu as súas amigas. Maruxa, toda eufórica, saúdaas a berros.)

MAR. - Ola!! Que bo que chegastes!!

CARM. – Ola!! Aquí estamos, (xesticulando e apuntando a Aldara Rosalía) “Cleopatra e a súa serventa”.

ALD. – Que esaxerada es, Carmiña!!

(Xúntanse nunha forte aperta e fan o seu saúdo de cando eran máis novas.)

TODAS – Un, dous, tres: Arroutada!!! (É o nome do seu grupo de música.)

(Comezan a camiñar cara ó coche. Carmiña e Maruxa cargan con todas as maletas; Aldara maquillase e mírase nun espello de man con fachenda e coquetería.)

ALD. – Que tal che van as cousas, Maruxa? Seica atopaches o retiro bucólico e pastoril que precisabas para o teu proxecto hostaleiro, non si?

MAR. – Pois non vos fiedes das aparencias. Aínda que esta paraxe da ría de Vigo vos é ben fermosa, abofé que con esta crise a xente non vos está para lerias e non buscan un refuxio para gozar da intimidade que ofrecemos, senón que prefiren aforrar cartos e así poderen ir de cruceiro.

ALD. – Vaia, pois non sabes como o sinto. Aquí tes (sinalando a Carmiña) a toda unha vendedora de best-sellers de cociña.

CARM. – (Con certo rubor.) Cala, mala pécora! A xente quere aprender a cociñar e con todos os programas televisivos de alta cociña e demais non me faltan lectores.

MAR. – Parabéns, Carmiña, non sabes canto me alegra.

ALD. – E a ver se atopas mozo, que xa se che está a pasar o “rissoto”!!!

MAR. – Terás ti moito que dicir! Ti!!, a supermuller tridivorciada!!

ALD. – A millonaria que se ceibou tres veces das cadeas que a separaban da súa fortuna, quererás dicir!!

MAR. – Casaches tres veces? Non aprendiches a lección co primeiro?

CARM. – Nin co segundo, nin co terceiro...

ALD. – Digamos que eu teño unhas necesidades cambiantes para as que non souben atopar un home axeitado.

(Rin as tres.)

- Chegan ó hoteliño. Brais está esperándoas.

BRA. – Benvidas as tres! Eu son Brais, o futuro marido de Sabela.

CARM. – (Dirixíndose a Maruxa.) Menudo bombón!!

8

ALD. – Deste non me divorciaba nin de broma! Noviño do trinque!!

MAR. – Tschhh, tschhh, calade as dúas, que me ides asustar o xenro. (Dálle unha forte aperta.) Anda, Brais, axúdanos a levar a equipaxe á habitación, por favor.

BRA. – Agora mesmo. (Recolle dúas maletas e vai subindo diante delas.)

ALD. – E ti a que te dedicas? En que traballas?

BRA. – Se Maruxa non se opón, rematarei a páxina web do hotel en dúas semanas e informatizaremos os servizos básicos.

MAR. – A min non me convence nada de nada tanta tecnoloxía. Eu cun desaparafusador e cuns alicates domino o mundo!!

BRA. – A razón pola que non temos case clientes é porque non sabemos aproveitar os beneficios publicitarios da rede.

MAR. – Iso, iso, el vai “enchufarnos” estes días.

BRA. – “Conectarnos” (corrixe), vou conectarnos.

(Chegan ó cuarto. Deixan as cousas e sentan na cama as tres, mentres Brais marcha.)

ALD. – Évos bo mozo, e ten un corpazo!!!

CARM. – E ten boas ideas, el si que sabe do que fala!!

MAR. – A verdade é que tedes razón. Non hai queixa. (Saca unha caixa de ferramentas.) Teño que arranxar unha greta que apareceu no chan esta mañá.

(Baixan as tres e sentan nunha mesa mentres outros traballadores sentan na mesa de atrás.)

MAR. – Toda a miña vida traballando arreo, sen un intre de tranquilidade, e non saio de pobre.

Esta é a vida que nos tocou e non hai saída.

- Cantan e bailan Cartos, cartos, cartos.

I work all night, I work all day To pay the bills I have to pay Ain't it sad?

And still there never seems to be A single penny left for me That's too bad

Traballo día e noite enteiros e non chego a fin de mes Ai, que mal!

E non me queda unha moeda para mercar no Corte Inglés Ai, que mal!

In my dreams, I have a plan If I got me a wealthy man I wouldn't have to work at all I'd fool around and have a ball

Nos meus soños teño un plan: un home rico pide a miña man Xa non hai que traballar, podo sentir, vivir, gozar.

Money, money, money Must be funny In a rich man's world Money, money, money Always sunny In a rich man's world

Cartos, cartos, cartos deles fartos os ricos están.

Cartos, cartos, cartos deles fartos os ricos están.

Oh oh, all the things I could do If I had a little money It's a rich man's world It's a rich man's world

Aha-aaaah, cantas cousas farei cando teña uns poucos cartos de aquí marcharei de aquí marcharei

A man like that is hard to find But I can't get him off my mind

Un home rico é moi difícil, nada doado de atopar

9

Ain't it sad?

And if he happens to be free I bet he wouldn't fancy me That's too bad

Ai, que mal!

E se consigo un que estea libre, podereino namorar?

Ai, que mal!

So I must leave, I'll have to go To Las Vegas or Monaco And win a fortune in a game My life would never be the same

Teño que ir a Las Vegas, coñecer todas as estrelas gañar diñeiro na ruleta, esa é a miña meta.

Money, money, money Must be funny In a rich man's world Money, money, money Always sunny In a rich man's world

Cartos, cartos, cartos deles fartos os ricos están.

Cartos, cartos, cartos deles fartos os ricos están.

Oh oh, all the things I could do If I had a little money It's a rich man's world It's a rich man's world

Aha-aaaah, cantas cousas farei cando teña uns poucos cartos de aquí marcharei de aquí marcharei

Money, money, money Must be funny In a rich man's world Money, money, money Always sunny In a rich man's world

Cartos, cartos, cartos deles fartos os ricos están.

Cartos, cartos, cartos deles fartos os ricos están.

Oh oh, all the things I could do If I had a little money It's a rich man's world It's a rich man's world

Aha-aaaah, cantas cousas farei cando teña uns poucos cartos de aquí marcharei de aquí marcharei

1

Escena 5ª: Chegada dos posibles pais - Chegada dos tres posibles pais á illa. Recíbeos Sabela.

XOÁN – Que boa sorte tivemos ó darmos contigo. Por certo, como te chamas?

LOIS – Eu sonvos Lois, un aventureiro que recibiu unha sorprendente invitación para a voda que terá lugar mañá na illa de Ons. Hai xa vinte anos que non viña por estas terras, e cando dei convosco no porto supuxen que sería quen de botarvos un cable, non si?

ANTÓN – Pois moitas grazas. A verdade é que a min pasoume algo semellante. Chámome Antón. Son un banqueiro e tamén fun invitado a esta voda.

XOÁN – Eu son Xoán, un arquitecto establecido en Madrid que xa hai moitos anos que non vexo a Maruxa, e aínda estou pampo por tanta novidade.

LOIS – Ollade, alí, na ribeira da praia, unha rapaza que nos está a facer acenos esaxerados cos brazos. Vaiamos onda ela a ver que lle acontece.

(Chegan, botan amarras, baixan do barco e falan con Sabela.)

SAB. – Ola a todos! Xa chegastes, que ben! Seica perdestes o barco? Non hai problema, vexo que volas apañastes ben de máis.

ANTÓN – Ola, rapariga. Ti quen es? Que sabes de nós?

XOÁN – Deixa que fale, ho, non a amoles con présas innecesarias. (Dirixíndose a ela, con tenrura.) Ola, eu son Xoán. Ti como te chamas?

SAB. – Eu son Sabela, a filla de Maruxa. Mañá será a miña voda e estades invitados.

LOIS – E onde está ela?

ANTÓN – Certo. Se a carta nola enviou ela, como é que non chegou aínda?

XOÁN – Si, ela e eu non rematamos moi ben que digamos a última vez que nos vimos...

Estráñame moito que nos quixese ver nunha data tan sinalada...

SAB. – Ben, o certo... é que ela... non sabe nada de vós. Fun eu quen vos escribiu facéndome pasar por ela, e aquí estades. Xa veredes como leva unha sorpresa enorme cando vos vexa. Seguídeme. (Vai diante.)

TODOS – Pero, espera...

SAB. – Veña, non sexades lacazáns. A vosa habitación está aquí, preto.

(Entran nun cuartucho destartalado.)

XOÁN – Sabela, espera. Isto non ten xeito. Se a túa nai non nos quere ver, non entendo por que nos invitaches para vir á túa voda.

LOIS – Penso que se anoxará moitísimo cando nos vexa aquí.

ANTÓN – Eu penso que deberiamos liscar antes de que nos vexa.

1

SAB. – (Case chorando.) Por favor, por favor, non vos marchedes. Síntoo moito, non quixen facervos mal ningún. Ela matarame se descobre antes de tempo a miña sorpresa. Por favor, esperade aquí ata que atope o modo de arranxar esta situación.

TODOS – (Observándoa cunha mestura de tenrura, enfado pasaxeiro, incredulidade e certa compaixón.) De acordo, esperaremos un pouco a ver que se che ocorre.

(Sabela marcha.)

Mentres, Maruxa e as súas amigas beben e cámbianse na habitación.

MAR. – Eu estouvos derreada de tanto traballar e non saír desta toupeira.

ALD. – Se precisas cartos, eu podo botarche unha man...

MAR. – (Interrompéndoa) Que va, que va!! Non quero dicir que estea tan mal a cousa, pero non é o que eu imaxinara.

CARM. – Xa…, normalmente as cousas tórcense cando un non repara nos pequenos detalles.

ALD. – Brindemos: por nós, por estarmos así de estupendas pasada a cincuentena e por seguir tendo razóns para beber antes das once da mañá!!

AS TRES – Chinchín!! (Beben, rin, dan outro trago.)

ALD. – Brindo porque a miña queridísima Carmiña por fin atope un home ó que alimentar!!!

CARM. – Entón, eu brindo por que ti atopes un bo mozo que te alimente!!! (Rin) MAR. – Eu brindo por vós, por estardes aquí comigo e coa miña filla. Esta voda marcará un antes e un despois na nosa vida.

CARM. – Ti cres que Sabela e Brais marcharán lonxe?

ALD. – Non prefires que queden aquí contigo?

MAR. – Pois a verdade é que eu prefiro que non marchen, e que queden aquí comigo traballando no hotel. Penso que coas súas ideas modernas e a miña experiencia poderiamos remontar o negocio. Ah! Teño que ir arranxar unha gretas no faiado, veño nun anaco. Vós seguide bebendo que xa veño.

Maruxa camiña ata o faiado. Disponse a abrir a porta cunha chave antiga e ve algo dentro: pega o ollo e descobre os invitados inesperados. Marcha sen que se decaten. Canta e baila Mamma mia.

I've been cheated by you since I don't know when So I made up my mind, it must come to an end Look at me now, will I ever learn I don't know how, but I suddenly lose control There's a fire within my soul

Enganáchesme tanto que perdín a conta.

Tiven que convencerme de non dar a volta.

Mírame ben, cando aprenderei?

Non sei por que, pero estou fóra de control incendiáchesme o corazón.

Just one look and I can hear a bell ring One more look and I forget everything, wo-o-o-oh

Só unha ollada e quero estar xunto a ti, outra ollada e non lembro o meu sufrir, wo-o-o-oh

Mamma mia, here I go again My my, how can I resist you Mamma mia, does it show again My my, just how much I've missed you

Mamma mia, xa andamos nas mesmas? ai, ai, como ignorarte?

Mamma mia, voltan estas teimas!! ai, ai, non deixei de amarte.

1

Yes, I've been brokenhearted Blue since the day we parted Why, why did I ever let you go Mamma mia, now I really know My my, I could never let you go

Deixáchesme sen nada, triste, e moi namorada, por que fuches quen de abandonarme?

Mamma mia, agora comprendo: ai, ai, non debín involucrarme.

I've been angry and sad about things that you do I can't count all the times that I've told you, we're through And when you go, when you slam the door I think you know that you won't be away too long You know that I'm not that strong

Anoxáronme as cousas que vivimos xuntos: xa non sei cantos son os teus turbios asuntos.

Cando te vas e un portazo dás eu sei moi ben que axiña voltarás aquí-í-í, sabes que devezo por ti.

Just one look and I can hear a bell ring One more look and I forget everything, wo-o-o-oh

Só unha ollada e quero estar xunto a ti, outra ollada e non lembro o meu sufrir, wo-o-o-oh

Mamma mia, here I go again My my, how can I resist you Mamma mia, does it show again My my, just how much I've missed you

Mamma mia, xa andamos nas mesmas? ai, ai, como ignorarte?

Mamma mia, voltan estas teimas!! ai, ai, non deixei de amarte.

Yes, I've been brokenhearted Blue since the day we parted Why, why did I ever let you go Mamma mia, even if I say Bye bye, leave me now or never Mamma mia, it's a game we play Bye bye, doesn't mean forever

Deixachesme sen nada, triste, e moi namorada, por que fuches quen de abandonarme?

Mamma mia, aínda que eu che diga bye, bye, deixa de entreterme Mamma mia, verdade ou mentira? bye, bye, non é para sempre.

Mamma mia, here I go again My my, how can I resist you Mamma mia, does it show again My my, just how much I've missed you

Mamma mia, xa andamos nas mesmas? ai, ai, como ignorarte?

Mamma mia, voltan estas teimas!! ai, ai, non deixei de amarte.

Yes, I've been brokenhearted Blue since the day we parted Why, why did I ever let you go Mamma mia, now I really know My my, I could never let you go

Deixáchesme sen nada, triste, e moi namorada, por que fuches quen de abandonarme?

Mamma mia, agora comprendo: ai, ai, non debín involucrarme.

- Finalmente, entra no faiado e fala con eles.

MAR. – Que facedes por aquí????!!!!

XOÁN – Ola, Maruxa, ti tan hospitalaria coma de costume.

LOIS – Ola, Maruxa, alégrome de verte.

ANTÓN – Ola, Maruxa, canto tempo!

MAR. – Seica non falei claro?! Algún de vós me pode explicar a santo de que estades por estes lares na véspera dunha data tan importante para min?

ANTÓN – Pois, a verdade... (Titubeando.)

LOIS – Se che digo con sinceridade... (Indeciso, cavilando.)

XOÁN – (Decidido.) Estamos aquí de paso!! Coñecémonos hai pouco e decidímonos a facer un pequeno cruceiro pola ría de Vigo. Cansos da primeira xornada, decidimos parar a descansar neste hotel...

ANTÓN – Si, exacto, o hotel Vila Sabela. Faláronnos ben del na axencia de viaxes e...

1

LOIS – E quixemos probar sorte.

MAR. – (Ollando a Lois.) Probar sorte? (A Antón.) Na axencia de viaxes? (Ollando a Xoán.) Un cruceiro pola ría de Vigo? (Leva as mans á cabeza, sacódea un pouco e pon cara de enfado.) Seica toleastes!! Iso que me contades non ten nin pés nin cabeza. Eu o único que vos digo é isto: liscade e facédeo xa!

ANTÓN – E logo, non tes aberto o hotel?

MAR. – Non, está pechado por obras. E ademais mañá hai unha voda. Está cheo de turistas. E teño que marchar. (Marcha, nerviosa.)

1

Escena 6ª: Disgusto polos invitados non desexados - Maruxa volve ó seu cuarto, vai directamente ó baño e chora desconsoladamente. As súas amigas deixan de beber e van onda a porta do baño.

ALD. – Que che pasou?

CARM. – Maruxiña!! Estragaches as ferramentas? Ábrenos a porta.

MAR. – (Desde dentro do baño, intentando parar de chorar e enfurruñada.) Dá igual, deixádeme tranquila. Non pasa nada.

ALD. – (A Carmiña, en voz baixa.) A ver, dille algo, ti sabes como solucionar estas cousas.

CARM. – Maruxa, querida, faime caso. Abre a porta e falemos.

MAR. – Non! (Chora.)

- As súas amigas cántanlle Chiquitita.

Chiquitita, tell me what's wrong?

I have never seen such sorrow In your eyes And the wedding is tomorrow

Carm. - Chiquitita, que é o que vai mal?

A túa dor é unha cadea.

Na túa ollada hai unha sombra que marea.

How I hate to see you like this There is no way you can deny it I can see That you're oh, so sad, so quiet

Ald. - Como odio verte así.

Ti non podes disimulalo.

Vexo a mágoa en ti e non es quen de agochalo.

(Sen interrompir a canción, ela abre a porta do baño, sae, Aldara dálle unha aperta mentres Carmiña segue cantando; van as tres cara á cama e sentan) Chiquitita, tell me the truth I'm a shoulder you can cry on Your best friend I'm the one you must rely on

Carm. - Chiquitita, confía en min.

Podes chorar no meu ombro.

Son unha amiga fiel Cóntame os teus malos soños.

You were always sure of yourself Now I see you've broken a feather I hope we can patch it up together

Ald. - Sempre fuches forte e feliz.

Mais agora, chea de bágoas, Quero estar aí pra* ti, para que marchen as mágoas.

Chiquitita, you and I know How the heartaches come and they go And the scars they're leavin' You'll be dancin' once again And the pain will end You will have no time for grievin'

As dúas . - Chiquitita, sabes moi ben que as penas veñen e van ata esvaeceren.

Xuntas iremos bailar, o amor sandará a soidade ós amenceres.

Chiquitita, you and I cry But the sun is still in the sky And shining above you Let me hear you sing once more Like you did before Sing a new song Chiquitita

Chiquitita, non máis chorar pois o sol está a brillar alá no máis alto Quero escoitar na túa voz unha nova canción como aquelas do pasado.

Try once more like I did before Sing a new song Chiquitita

Carm. - Na túa voz unha nova canción como aquelas do pasado

1

MAR. – Bebamos.

ALD. – Si, iso, bebamos!! (Brindan e anímanse un pouco.)

MAR. – Estou feita uns farrapos. Non me queda nada do que fun.

CARM. – Non digas iso. (Dirixíndose a un baúl, e sacando fulares e prendas provocativas del mentres fala.) Onde quedou aquela raíña dos bailaríns? (Facendo poses sensuais coas prendas mentres fala.) Lembras?

ALD. – Si, tan só pasaron uns poucos anos. (Colle unha boa e pona no pescozo, en plan sedutor.) Tes que recuperar o teu fondo de armario e saír de novo ás pistas de baile!!

Lembras??

- Cantan e bailan Raíña dos bailaríns. (Proxección do vídeo gravado fóra.)

DANCING QUEEN

RAÍÑA DOS BAILARÍNS

ROSIE & TANYA You can dance You can jive Having the time of your life See that girl Watch that scene Diggin' the dancing queen

ALDARA ROSALÍA e CARMIÑA Bailarás, gozarás, na noite da túa vida. (u-u-uh) Que guapa es óllate: raíña dos bailaríns.

Friday night and the lights are low Looking out for a place to go Where they play the right music Getting in the swing You come to look for a king

Venres noite, sen luz por fin, buscas sitio para saír, onde teñas bos bailes, vaste divertir: procuras un rei pra* ti.

TANYA Anybody could be that guy Night is young and the music's high With a bit of rock music Everything is fine You're in the mood for a dance And when you get the chance

CARMIÑA Calquera mozo ten unha opción noite e festa: vaia emoción!

Se hai un pouco de ritmo todo vai mellor: deveces por ir bailar e se hai “con quen” ti vas

DONNA / TANYA / ROSIE You are the dancing queen Young and sweet Only seventeen Dancing queen Feel the beat from the tambourine You can dance You can jive Having the time of your life See that girl Watch that scene Diggin' the dancing queen

MARUXA / CARMIÑA / ALDARA ROSALÍA Raíña dos bailaríns, ti es así, dóce e xuvenil.

Ven aquí, sinte o ritmo deses violíns. (ou-yeeah) Bailarás, gozarás, na noite da túa vida. (u-u-uh) Que guapa es, óllate: raíña dos bailaríns.

DONNA You're a teaser, you turn 'em on Leave 'em burning and then you're gone Looking out for another Anyone will do You're in the mood for a dance And when you get the chance

MARUXA Ti provócalos, van a mil, quedan quentes e ti a bulir, cámbialos coma pilas a ti danche igual: deveces por ir bailar e se hai “con quen” ti vas

DONNA / TANYA / ROSIE You are the dancing queen

MARUXA / ALDARA ROSALÍA / CARMIÑA Raíña dos bailaríns,

1

Young and sweet Only seventeen Dancing queen Feel the beat from the tambourine You can dance You can jive Having the time of your life See that girl Watch that scene Diggin' the dancing queen See that girl Watch that scene Diggin' the dancing queen

ti es así, dóce e xuvenil.

Ven aquí, sinte o ritmo deses violíns. (ou-yeeah) Bailarás, gozarás, na noite da túa vida. (u-u-uh) Que guapa es, óllate: raíña dos bailaríns.

Que guapa es, óllate: raíña dos bailaríns.

- Rematada a proxección, volven á habitación a descansar un pouco.

MAR. – Buff! Menuda lea.

CARM. – Maruxa, a ver, vasnos dicir que é o que che pasou antes?

ALD. – Si, iso, dinos. Que atopaches no faiado que tanto che afectou?

MAR. – A ver, vós lembrades que eu era unha tola que non paraba de saír de festa e ligar cos rapaces? (Asenten.) Pois eu tiven un verán moi tolo hai vinte anos. (Asenten.). Estiven con tres mozos diferentes, e despois foi cando quedei embarazada de Sabela.

(Asenten.). Os tres mozos cos que estiven desapareceron, e xamais quixen saber nada deles. Afrontei a maternidade en soidade pero con valentía. (Asenten.)

ALD. – Non nos irás dicir que algún deses mozos está hoxe por aquí?

CARM. – Como!??!! Que está nesta illa o pai de Sabela e nós non o sabiamos?

(Saen a fume de carozo. Maruxa vai detrás delas berrando.)

MAR. – Agardade, non sexades así. Esperádeme.

(Chegan ó faiado, abren as portas, entran pero está baleiro.)

ALD. – (Frustrada.) Aquí non hai nada.

CARM. – (Decepcionada.) Falsa alarma.

MAR. – (Aliviada.) Bufff, menos mal. Volvamos a preparar as cousas.

(Marchan ó cuarto.)

1

Escena 7ª: Retirada interrompida - Sabela ve o barco cos tres posibles pais marchando, e bérralles.

SAB. – (Ollando na distancia, facendo xestos cos brazos.) Eooo! Eooo! Non marchedes por favor, non marchedes. Esperádeme. Por favor!!! (Ve que paran.) Ben!! (En voz baixa, como pensando para si.) Están virando. Xenial. Teño que falar con eles e que non se vaian. (Ergue os brazos outra vez e bérralles.) Atracade alí detrás, (sinalando) detrás desa praia. (Vai correndo.)

- Noutro lugar, cun escenario de praia, os catro.

SAB. – Por que marchastes así, sen avisar nin nada?

ANTÓN – Sabela, tes que comprender que para túa nai vernos así, de súpeto, sen aviso previo, foi un golpe moi forte.

LOIS – Hai vinte anos que non nos vemos. Por algo será, non cres?

SAB. – Pero é que a min facíame moita ilusión que estivésedes na miña voda mañá, como unha sorpresa para a miña nai.

ANTÓN – Pero agora que sabe que estamos e que nos botou da illa, xa non creo que lle faga ilusión a túa “sorpresa”.

SAB. – Xa, pero eu penso que podería cambiar de opinión... A ver, podedes contarme como coñecestes a miña nai?

- Cantan Our last Summer.

I can still recall Our last summer I still see it all Walks along the Seine Laughing in the rain Our last summer Memories that remain

Como esquecer ese agosto?

Aínda o podo ver Andar xunto ó mar Pódelo lembrar?

Ese agosto Foi tempo de amar

We made our way along the river And we sat down in the grass by the Eiffel tower I was so happy we had met It was the age of no regret Oh, yes Those crazy years That was the time of the flower-power But underneath We had a fear of flying Of growing old A fear of slowly dying We took our chance Like we were dancing our last dance

Camiñabamos pola beira do río que rega París, que fermoso o Sena!

Tan feliz de estar canda ti De terte tan perto de min Oh, si Que tempos tolos a era de hippies, flower-power Mais certo é Que medo de ser libres De envellecer De perder a frescura Lanzámonos con paixon bicabámonos

I can still recall Our last summer I still see it all In the tourist jam Round the Notre Dame Our last summer Walking hand in hand

Como esquecer ese agosto?

Aínda o podo ver Uns turistas máis Foto en Notre Dame Ese agosto Collidos da man

1

Paris restaurants Our last summer Morning croissants Living for the day Worries far away Our last summer We could laugh and play

Café en París Ese agosto Almorzo feliz Sen preocupacións Vivir sen temor Ese agosto Risos e paixón

And now you're working in a bank The family man, a football fan And your name is Harry How dull it seems Yet, you were the hero of my dreams

E agora traballas nun banco Vaia se chegaches alto E o teu nome é Lois Tan gris agora Ti fuches meu heroe noutrora

I can still recall Our last summer I still see it all Walks along the Seine Laughing in the rain Our last summer Memories that remain

Como esquecer ese agosto?

Aínda o podo ver Andar xunto ó mar Pódelo lembrar?

Ese agosto Foi tempo de amar

SAB. – Estou segura de que Maruxa se aledará moito de vervos mañá. Son tantas lembranzas!!

XOÁN – Sabela, non sei a onde queres chegar, pero isto non é boa idea. (Escóitanse berros chamando a Sabela. É Brais.) Quen berra?

SAB. – É Brais, o meu prometido. Teño que liscar. Por favor, ficade aquí ata mañá. En canto remate a voda podedes marchar se non queredes estar aquí. (Con cara de vítima.) Por favor, por favor, por favor...

ANTÓN – Quizais non sexa tan mala idea, pero necesitamos un lugar para aloxarnos...

LOIS – Que vos parece o meu barco?

XOÁN – Por min de acordo.

TODOS – De acordo. Quedaremos.

SAB. – Grazas a todos. Véxovos mañá na capela. (A Brais, berrando na distancia.) Vou!!! Xa vou, Brais!!

1

Escena 8ª: Despedidas de solteiros - Sabela e Brais falan na praia.

BRA. – Pódese saber onde diaño estabas?

SAB. – Perdoa que tardase en responder, estiven enleada e despisteime.

BRA. – Buah, mañá estaremos casados!! Aínda non me afixen á idea. Os meus amigos din que esta será a miña última noite de liberdade (Sabela pon mala cara e el reacciona no seu discurso), pero eu sei que non teñen razón: a partir de mañá serei o home máis feliz e libre do mundo. (Bícanse e danse unha aperta. Brais pon un puro na boca e Sabela, ó verllo, quere quitarllo.) Eh, eh, eh, para, que este é o único vicio que me queda desde que te coñezo.

SAB. – (Cun sorriso pícaro e algo incrédulo.) Ah, si?

BRA. – Si.

- Interpretan Fixa este amor en min, mentres son interrompidos polos rapaces, que levan consigo a Brais a celebrar a súa despedida, e remata o número coa despedida de solteira das rapazas. Non hai separación entre o final desta escena e o comezo da seguinte, coa canción Super trouper.

SKY I wasn't jealous before we met Now every man that I see is a potential threat

BRAIS Non me celaba nunca xamais, agora todo home preto de ti está de máis,

And I'm possessive, it isn't nice You've heard me saying that smoking was my only vice

Son posesivo, non era así! fumar pra* min era o único dos vicios, si!?

But now it isn't true Now everything is new And all I've learned Has overturned I beg of you

Agora iso cambiou, todo pra* min mudou.

Todo o aprendido foi substituído, suplícocho!

SOPHIE Don't go wasting your emotion Lay all your love on me

SABELA Non malgastes enerxías.

Fixa este amor en min.

It was like shooting a sitting duck A little small talk, a smile and baby I was stuck I still don't know what you've done with me A grown-up woman should never fall so easily

Foi doado: ti es bo cazador dúas palabras, sorrís e caio ó teu carón.

Non sei que truco terás aí, unha muller coma min non pode caer así.

I feel a kind of fear When I don't have you near

Con dúbidas en min, se non estás aquí.

Unsatisfied I skip my pride I beg you dear

Disposta a amar, seime arrastrar: suplícocho!

SKY Don't go wasting your emotion Lay all your love on me

BRAIS Non malgastes enerxías.

Fixa este amor en min.

BOYS Don't go sharing your devotion

MOZOS Non te gabes, que ousadía!

2

Lay all your love on me

Fixa este amor en min.

SOPHIE I've had a few little love affairs They didn't last very long and they've been pretty scarce

SABELA Eu tiven mozos antes de ti: duraron pouco, eran malos, non serás así.

SKY I used to think that was sensible It makes the truth even more incomprehensible

BRAIS Pensaba que era sensato e non, non ten nin xeito nin modo, vaia confusión.

SOPHIE 'Cause everything is new And everything is you And all I've learned Has overturned What can I do?

SABELA Agora iso cambiou, todo pra* min mudou, todo o aprendido foi substituído, suplícocho!

SKY / PEPPER / EDDIE / BOYS Don't go wasting your emotion Lay all your love on me Don't go sharing your devotion Lay all your love on me

MOZOS Non malgastes enerxías.

Fixa este amor en min.

Non te gabes, que ousadía!

Fixa este amor en min.

GIRLS Don't go wasting your emotion Lay all your love on me Don't go sharing your devotion Lay all your love on me

MOZAS Non malgastes enerxías.

Fixa este amor en min.

Non te gabes, que ousadía!

Fixa este amor en min.

2

Escena 9ª: Despedida de solteira - Xa na despedida de solteira, comezan cantando as Arroutada o seu noutrora exitoso Super Trouper. Contra a metade da canción, Maruxa descobre entre o público a Xoán, ponse mal e marcha ó rematar a canción.

Super trouper beams are gonna blind me But I won't feel blue like I always do 'Cause somewhere in the crowd there's you

Super trouper: luces que me cegan pero eu son feliz, sempre penso en ti, téñoo claro: estás aquí.

I was sick and tired of everything When I called you last night from Glasgow All I do is eat and sleep and sing Wishing every show was the last show (Wishing every show was the last show) So imagine I was glad to hear you're coming (Glad to hear you're coming) Suddenly I feel all right (And suddenly it's gonna be) And it's gonna be so different When I'm on the stage tonight

As cousas non ían nada ben cando onte te chamei tan tarde.

Como, durmo, canto... ti xa o ves: xa non hai nada que me alarme.

(Xa non hai nada que me alarme) Ti pensa o contenta que me puxo (ti pensa o contenta que me puxo) comprobar que hoxe aquí estarás. (comprobar que hoxe aquí estarás.)

Todo no escenario é diferente agora que comigo estás.

Tonight the super trouper lights are gonna find me (Super trouper) Shining like the sun (Super trouper) Smiling, having fun (Super trouper) Feeling like a number one

Son a túa Super trouper, luces que me envolven (Super trouper) brillan coma o sol (Super trouper) mira como estou: (Super trouper) síntome moito mellor.

Tonight the super trouper beams are gonna blind me (Super trouper) But I won't feel blue (Super trouper) Like I always do (Super trouper) 'Cause somewhere in the crowd there's you

Son a túa Super trouper: luces que deslumbran* (Super trouper) pero eu son feliz, (Super trouper) sempre penso en ti, (Super trouper) téñoo claro: estás aquí.

Facing twenty thousand of your friends How can anyone be so lonely Part of a success that never ends Still I'm thinking about you only (Still I'm thinking about you only) There are moments when I think I'm going crazy (Think I'm going crazy) But it's gonna be alright (You'll soon be changing everything) And it's groin' to be so different When I'm on the stage tonight

Vendo a tanta xente posta en pé como podo sentirme soa?

Todo cheira a triunfo e sabes que? tan só verte me enche agora.

(Tan só verte me enche agora) Penso ás veces que me estou virando tola, (que me estou virando tola) cando xa non podo máis (pronto todo cambiará) hoxe é todo moi distinto porque sei que me verás.

Tonight the super trouper lights are gonna find me (Super trouper) Shining like the sun (Super trouper) Smiling, having fun (Super trouper) Feeling like a number one

Son a túa Super trouper, luces que me envolven (Super trouper) brillan como* o sol (Super trouper) mira como estou: (Super trouper) síntome moito mellor.

Tonight the super trouper beams are gonna blind me (Super trouper) But I won't feel blue (Super trouper) Like I always do (Super trouper) 'Cause somewhere in the crowd there's you

Son a túa Super trouper: luces que me cegan (Super trouper) pero eu son feliz, (Super trouper) sempre penso en ti, (Super trouper) téñoo claro: estás aquí.

So I'll be there when you arrive The sight of you will prove to me I'm still alive

Ven sen tardar, estou aquí, ver a túa cara deume ganas de vivir,

2

And when you take me in your arms And hold me tight I know it's gonna mean so much tonight

os teus dóces bicos e ese* amor (pron.“iese”) que ti me dás eu ámote, non quero nada máis.

Tonight the super trouper lights are gonna find me (Super trouper) Shining like the sun (Super trouper) Smiling, having fun (Super trouper) Feeling like a number one Tonight the super trouper beams are gonna blind me (Super trouper) But I won't feel blue (Super trouper) Like I always do (Super trouper) 'Cause somewhere in the crowd there's you

Son a túa Super trouper, luces que me envolven (Super trouper) brillan como* o sol (Super trouper) mira como estou: (Super trouper) síntome moito mellor.

Son a túa Super trouper: luces que me cegan (Super trouper) pero eu son feliz, (Super trouper) sempre penso en ti, (Super trouper) téñoo claro: estás aquí.

TODAS AS RAPAZAS – Bravo!!

NOA – Fantásticas!!

XIA. – Vós si que sabedes o que é unha boa festa!!

SAB. – Bravo, MAMÁ!! Es a mellor nai do mundo!!

MAR. – Moitas grazas, rapaciñas!! (Intentando disimular as bágoas por ver a Xoán entre o público.) Voume cambiar de roupa! (Lisca apresurada.)

ALD. – Imos axudala, chegamos nun chisco!!

CARM. – (Mirando ó fondo, detrás das rapazas, descubrindo os tres homes que apareceran furtivamente durante a súa actuación.) Por favor, vó-los tres, esta é unha despedida de solteira, os homes non sodes ben recibidos esta noite!! (Marcha a dentro, detrás das outras dúas, xa ausentes.)

XIA. – Eh, que facedes aí??!!

NOA – Certo, rapazas, a por eles!!

- As rapazas atrapan a dous dos tres homes “infiltrados” na súa festa, cantando Dáme! Dáme! Dáme!. Tan só Xoán é quen de fuxir a tempo.

Half past twelve And I'm watching the late show in my flat all alone How I hate to spend the evening on my own Autumn winds Blowing outside my window as I look around the room And it makes me so depressed to see the gloom Is there a man out there?

Someone to hear my prayers

Media noite e estou soa ante a tele vendo cada patraña non soporto o tempo libre sen compaña.

Xa é outono e o vento sopra fóra, vexo baleiro o cuarto, ponme triste por contraste e desencanto.

Non queda por aí un home para min?

Gimme gimme gimme a man after midnightt Won't somebody help me chase the shadows away Gimme gimme gimme a man after midnightt Take me through the darkness to the break of the day

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, un que non tema compartir esta dor.

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, quero que me leve ata un día mellor.

Movie stars Find the end of the rainbow, with a fortune to win It's so different from the world I'm living in Tired of T.V. I open the window and I gaze into the night But there's nothing there to see, no one in sight Is there a man out there?

Someone to hear my prayers

Famosiños que están en Babia, dos que nunca fracasan, “igualiño” que este mundo que me cansa.

Fartiña de tanto telelixo*, quero un pouco de vida aínda que haxa moi poucos mouros á vista.

Non queda por aí un home para min?

2

Gimme gimme gimme a man after midnight Won't somebody help me chase the shadows away Gimme gimme gimme a man after midnightt Take me through the darkness to the break of the day

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, un que non tema compartir esta dor.

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, quero que me leve ata un día mellor.

Gimme gimme gimme a man after midnight Won't somebody help me chase the shadows away Gimme gimme gimme a man after midnightt Take me through the darkness to the break of the day

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, un que non tema compartir esta dor.

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, quero que me leve ata un día mellor.

Gimme gimme gimme a man after midnight…

Gimme gimme gimme a man after midnight…

Dáme, dáme, dáme un home esta noite…

Dáme, dáme, dáme un home esta noite…

Is there a man out there?

Someone to hear my prayers

Non queda por aí un home para min?

Gimme gimme gimme a man after midnight Won't somebody help me chase the shadows away Gimme gimme gimme a man after midnightt Take me through the darkness to the break of the day

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, un que non tema compartir esta dor.

Dáme, dáme, dáme un home esta noite, quero que me leve ata un día mellor.

- Ó rematar a canción, déixanos ir, desátanos dos postes e seguen coa festa. A multitude está bailando (ó son de Raíña dos bailaríns, instrumental e de fondo) e Sabela achégase á barra, onde se atopa con Lois.

SAB. – Ola, Lois, que tal? (Algo tocada polo alcohol, pero sen chegar a estar bébeda.) Vaia sorpresa verte na miña despedida de solteira! (Dálle unha aperta.)

LOIS – Ola, Sabela, (algo confuso) a verdade é que a min tamén me sorprende todo isto.

SAB. – Todo o que?

LOIS – Xa sabes, o de recibir a carta de Maruxa, chegar aquí e descubrir que non era súa senón túa, coñecerte, coñecer a Xoán e a Antón...

SAB. – (Interrompéndoo.) Eu tamén me alegro de coñecerte.

LOIS – Estiven pensando todo este tempo...

SAB. – Pensando que?

LOIS – Non sei, non pode ser casualidade todo o que está ocorrendo. Ti cantos anos tes?

SAB. – Vinte.

LOIS – Xusto o que eu pensaba... Sabela, xa sei por que estou aquí! Son o teu pai!!

SAB. – O meu que?

LOIS – Queres que te acompañe ó altar mañá na túa voda?

SAB – Pois... Pois si!!! (Dálle unha aperta.) Encantaríame!! (Case chorando.) Grazas!!! (Marcha bailando coas súas amigas, que xusto nese momento a rescatan da conversa nocturna. Chegan Maruxa e as súas amigas, que se suman ó baile. Comeza a soar Waterloo. Todas as rapazas bailan coma se o mundo fora rematar nuns minutos.)

- Á metade da canción, Sabela sepárase do grupo e volve á barra. Pide outra bebida. Alí atópase con Antón e comezan a falar:

2

ANT. – Ola, Sabela!! Que tal te atopas?

SAB. – (Visiblemente máis afectada pola borracheira.) Ola, Lois... digo, Antón. Que tal todo?

ANT. – Sabes que? Xa entendín para que estou eu aquí agora mesmo!

SAB. – Que? (Preocupada.) Como? (Báixaselle todo de súpeto.) Que dis??

ANT. – Sabela, eu son teu pai!

Sab. – Como??

ANT. – Non deixarei que vaias soa ó altar!!

SAB. – Pero...

ANT. – Conta comigo!!! (Marcha e únese á coreografía, entusiasmado.)

- Os rapaces da despedida de solteiro de Brais fan aparición e súmanse ás rapazas, bailando e cantando Voulez-vous.

People everywhere A sense of expectation hangin' in the air Givin' out a spark Across the room your eyes are glowin' in the dark

Hai xente ó redor Tantas expectativas producen temor Mándasme un sinal Na escuridade os ollos parecen brillar

And here we go again, we know the start, we know the end Masters of the scene We've done it long before and now we're back to get some more You know what I mean

Principio e final coñeces ti, coñezo eu Donos do escenario Isto xa aconteceu e voltará como ocorreu Enténdesme ben

Voulez-vous Take it now or leave it Now is all we get Nothing promised, no regrets

Voulez-vous Ti tomas ou deixas É todo o que temos Non hai promesas nin dor

Voulez-vous Ain't no big decision You know what to do La question C'est voulez-vous Voulez-vous

Voulez-vous Fóra os grandes dramas Claridade e luz A cuestión é voulez-vous Voulez-vous

And here we go again, we know the start, we know the end Masters of the scene We've done it long before and now we're back to get some more You know what I mean

Principio e final coñeces ti, coñezo eu Donos do escenario Isto xa aconteceu e voltará como ocorreu Enténdesme ben

Voulez-vous Take it now or leave it Now is all we get Nothing promised, no regrets

Voulez-vous Ti tomas ou deixas É todo o que temos Non hai promesas nin dor

{Sophie, I won't beat about the bush I know why I'm here Sam? And I have to tell you, I think it's brilliant I've always wanted a little girl And a big one's even better Oh no, but, Sam, I I know, I know I'm rushin' things}

Sabela, non andarei polas ramas.

Sei por que estou aquí.

Xoán?

E teño que dicircho. Creo que é marabilloso.

Sempre quixen unha nena pequena E unha grande aínda é mellor Oh, no, pero Xoán, eu….. xa sei, xa sei estoume a precipitar…

{Listen, did your mum know that you know?

God, no, she can't Indeed, who's givin' you away?

Escoita, a túa nai sabe o que ti sabes?

Meu Deus, non, non pode….

Quen vai ser o teu padriño de voda?

2

No one Wrong, I am You Yeh, now don't worry about Donna She doesn't scare me, much}

Ninguén Non, vou ser eu Ti! Si, non te preocupes por Maruxa Non me mete medo

Voulez-vous Ain't no big decision You know what to do La question C'est voulez-vous Voulez-vous

Voulez-vous Fóra os grandes dramas Claridade e luz A cuestión é voulez-vous Voulez-vous

{Oh, my God I've got it, talk about slow on the uptake I'm your dad Harry No, the penny's dropped now, good and proper That's why you sent the invitation You want your old dad here, to walk you down the aisle Well, I won't let you down, I'll be there}

Ai, Deus!

Xa o pillei, que pouco espelido* Son o teu pai Lois!

Non, xa me decatei, está ben claro por iso mandaches a invitación Querías ter o teu pai aquí para levarte ó altar Non fallarei. Alí estarei

Voulez-vous Take it now or leave it Now is all we get Nothing promised, no regrets

Voulez-vous Ti tomas ou deixas É todo o que temos Non hai promesas nin dor

Voulez-vous Ain't no big decision You know what to do La question C'est voulez-vous Voulez-vous, voulez-vous

Voulez-vous.

Fóra os grandes dramas.

Claridade e luz.

A cuestión é voulez-vous Voulez-vous, voulez-vous

- No baile, vese claramente como Xoán intenta achegarse a Maruxa, que o esquiva unha e outra vez ata rematar marchando. As súas amigas ignoran a escena: Carmiña ponse a bailar con Antón, e Aldara está a bailar co camareiro Roi, que tan pronto como chegou ocupou o seu lugar detrás da barra e preparoulle un daikiri de amorodo e foi bailar acarameladamente con ela.

Sabela volve á barra e pide outra bebida, e Xoán vai falar con ela: XOÁN – Ola, Sabela.

SAB – Lois...? Antón...?

XOÁN – Xoán!! Seica bebiches de máis?

SAB – Teño que atopar a Antón...

XOÁN – Que pasou con el?

SAB – N... nada, nada. Que querías?

XOÁN – Sabela, xa hai vinte anos que non vexo a Maruxa, e ti tes vinte anos, non si?

SAB – (Con síntomas de querer vomitar.) Espera... espera...

XOÁN – (Interrompéndoa.) Sabela, Sabeliña, son teu pai!! Quererasme conceder o pracer de acompañarte mañá ó altar??!! (Sen deixala responder.) Aí estarei, conta comigo!!!

(Marcha bailando.)

SAB – (Contrariada, mareada, agoniada...) Pero... pero... (Cae desmaiada ó chan e todos deixan de bailar para axudala.)

2

Escena 10ª: Resaca - Resaca tremenda no cuarto de Maruxa e das súas amigas. Ela está empeñada en botar os tres homes da illa.

MAR. – (Érguese con dificultade da cama, na que está estomballada sen desvestirse e cuns pelos de tola.) Pufff! Menuda resaca!! Deixei os fígados naquel vaso de cóctel!!

CARM. – (Erguéndose case de milagre do chan.) Quererás dicir neses vasos de cóctel, non?

ALD. – Creo que entre as tres deixamos seca a bodega!!

MAR. – Teño que atopar a eses diaños e botalos da illa!! Vannos estragar as nupcias da miña Sabela!

CARM. – Tranquila, muller, acouga un pouco. Ó mellor xa liscaron.

ALD. – (Mirando de esguello á Carmiña.) Ti cres? Eu penso que aínda estaban por aí de troula...

CARM. – Ti cala, que ben que parveaches co camareiro ese...

ALD. – Ai, filla, tes unhas cousas...

MAR – Pechade o peteiro as dúas. Eses langráns andan por aquí ligando coas amigas da miña filla e intentando formar parte dunha vida que abandonaron hai vinte anos. Non teñen nada que dicir, botareinos coma sexa!! (Sae decidida do cuarto. As amigas quedan caladas e túmbanse, destrozadas polo exceso etílico.)

2

Escena 11ª: O pasado ten os dedos longos - Discusión entre Sabela e Maruxa polo tema da paternidade.

MAR. – (Ó ver a Sabela, ponse algo seria.) Ola filla!! Que tal?

SAB. – Ola, mamá, que tal levas a resaca?

MAR. – Supoño que ben. Unha preguntiña... (Cambia o xesto e ponse moi seria.) Non terías nada que ver cos tres maromos que apareceron onte na nosa illa, non si?

SAB. – (Con temor.) A quen te refires?

MAR. – (Acelerando o ritmo e anoxándose máis por momentos.) Non mintas, Sabeliña, que eu ben coñezo esa cara túa que pos cando te sentes acurralada!!

SAB. – (Derrotada e enfurecida.) Pois si, que queres que che diga? Fun eu!! (Alterada.) Unha rapaza de vinte anos que aínda non tivo un pai a quen contarlle os seus problemas e que non quere casar sen ter un padriño que a acompañe ó altar!! (Rompe a chorar.)

MAR. – Serás desagradecida...

SAB. – (Interrompéndoa) Non ter un pai é unha merda!!! (Marcha chorando.)

- Nese intre, pasan Brais, Roi e algúns amigos, aínda de empatada, bébedos, e Maruxa dilles: MAR. – A ver, vós, enleantes, que xa son horas!! A ducharse e a prepararse para o enlace!!!

(Foxen despavoridos.)

- Chega Xoán, e fala con Maruxa: XOÁN – Bos días, Maruxa.

MAR. – Que che pasa a ti? Non tes nada mellor que facer que vir amolar?

XOÁN – Vale, vale, tranquila. Acouga un pouco. (Intentando darlle unha aperta e tranquilizala.)

Que che pasa, Maruxa?

MAR. – (Apartándoo do seu lado.) Que me pasa? Pregúntasme que me pasa?

XOÁN – Si. MAR. – Despois de desapareceres vinte anos deixándome soa reapareces coma se tal cousa na véspera da voda da MIÑA filla e pregúntasme que me pasa!!! Mal raio te parta!!

Desaparece outra vez, e desta non retornes, maldito!! (Lisca, enfurecida.)

- Ela desde o interior da casa, el desde fóra, cantan S. O. S. SAM: Where are those happy days?

They seem so hard to find I try to reach for you But you have closed your mind Whatever happened to our love?

XOÁN: A ledicia marchou Non a podo atopar Quero chegar a ti Ti non queres falar U-lo noso grande amor?

2

I wish I understood It used to be so nice It used to be so good

Quixera comprender Xuntos con ilusión Sen nada que temer

So when you're near me Darling can't you hear me?

S.O.S The love you gave me Nothing else can save me S.O.S When you're gone How can I even try to go on?

When you're gone Though I try, how can I carry on?

Cando estás canda min non oes, querido, S.O.S? O noso amor, máis nada pra* salvarme S.O.S. Se te vas como podo seguir, estou só?

Se te vas Como podo seguir, estou só?

DONNA: You seem so far away Though you are standing near You made me feel alive But something died I fear I really tried to make it out I wish I understood What happened to our love It used to be so good

MARUXA: Eu sei que lonxe estás aínda que ó meu carón En tempos quíxente pero morreu o amor De certo intentei comprender que foi o que pasou Que foi do noso amor sempre tan dóce e bo?

DONNA & SAM: So when you're near me Darling can't you hear me S.O.S The love you gave me Nothing else can save me S.O.S When you're gone How can even I try to go on?

When you're gone Though I try, how can I carry on?

So when you're near me Darling can't you hear me S.O.S And the love you gave me Nothing else can save me S.O.S When you're gone How can I even try to go on?

When you're gone Though I try, how can I carry on?

When you're gone How can I even try to go on?

MARUXA e XOÁN: Cando estás canda min non oes, querido, S.O.S.?

O noso amor, máis nada pra salvarme S.O.S. Se te vas como podo seguir, estou só?

Se te vas como podo seguir, estou só?

Cando estás canda min non oes, querido, S.O.S.?

O noso amor, máis nada pra* salvarme S.O.S. Se te vas como podo seguir, estou só?

Se te vas como podo seguir, estou só?

Se te vas como podo seguir, estou só?

2

Escena 12ª: Flirteo interxeracional - Na praia, onda os mozos, as dúas amigas de Maruxa están cos amigos de Brais.

ALD. – Oes, rapaciño, (con cara de sedutora) ponme un cóctel, coma o de onte.

CARM. – (En voz baixa.) Ti non cres que é novo de máis para andares flirteando tan descaradamente?!

ALD. – (Respondéndolle.) Ti cala, mal bicho, déixame ó meu. (A Roi.) A ver, vén ou non vén ese daikiri!!?? Mira que unha clienta morta de sede é unha publicidade terrible para unha barra!!

ROI – Marchando!! Un daikiri de amorodo para unha muller espectacular!! (Chiscándolles un ollo ós seus amigos.) Aquí o tes!

AMIGOS – Uuuuuuh!!!

CARM. – (En voz baixa.) Xa es o seu trofeo. Déixao marchar!!

ALD. – (Decatándose da expectación creada.) Ti non cres que unha muller coma min é un froito demasiado difícil de alcanzar para un mozo da túa idade!?

ROI – Que va, princesa!! (Achegándose a ela, intentando darlle unha aperta.) Déixame facerte voar!!

ALD. – Antes, escoita unhas palabras:

- Cantan e bailan Does your mother know? Ó remate do baile, caen coma desmaiados todos os rapaces ó chan e as rapazas, seguindo a Aldara, avanzan a través da praia cos seus daikiris na man.

TANYA: You're so hot Teasing me So you're blue but I can't Take a chance on a kid like you It's something I couldn't do

ALDARA ROSALÍA: Mándasme cen sinais.

Triste estás, pois non podo xogar, es novo de máis.

Non me terás xamais.

There's that look In your eyes I can read in your face That your feelings are driving you wild But boy you're only a child

Non es quen de enganar.

Vexo ben nos teus ollos que estás por min a tolear.

Mais es pra* min un rapaz.

Well, I could dance with you honey If you think it's funny But does your mother know that you're out?

And I could chat with you baby Flirt a little maybe But does your mother know that you're out?

Podemos bailar xuntiños, lanzarnos biquiños.

Sabe a túa nai ondes estás?

Podo falar un tempiño flirtear un pouquiño, sabe a túa nai onde estás?

PEPPER: Take it easy:

ROI: Vai con calma.

TANYA:

ALDARA ROSALÍA:

3

Take it easy Better slow down boy That's no way to go Does your mother know?

Vai con calma.

Pisa o freo, amor.

Amodo, rapaz.

Sabe a túa nai?

PEPPER: Take it easy

ROI: Vai con calma.

TANYA:

ALDARA ROSALÍA:

Take it easy Try to cool it boy Take it nice and slow Does your mother know?

Vai con calma.

Paso lento, amor.

Con tento, rapaz.

Sabe a túa nai?

I can see What you want But you seem pretty young To be searching for that kind of fun So maybe I'm not the one

Quéresme canda ti.

Moi noviño ti es para andar tras de alguén coma min.

Sabe a túa nai onde estás?

Now, you're so cute I like your style And I know what you mean When you give me a flash of that smile But boy you're only a child

Xeitoso e especial.

As chispas dos teus ollos ás nenas fan tolear.

Para min novo de máis.

EVERYONE: Well, I could dance with you honey If you think it's funny Does your mother know that you're out?

And I could chat with you baby Flirt a little maybe Does your mother know that you're out?

TODOS: Podemos bailar xuntiños, lanzarnos biquiños.

Sabe a túa nai onde estás?

Podo falar un tempiño flirtear un pouquiño, sabe a túa nai onde estás?

Well, I could dance with you honey If you think it's funny Does your mother know that you're out?

And I could chat with you baby Flirt a little maybe Does your mother know that you're out?

Does your mother know that you're out?

Does your mother know that you're out?

Does your mother know that you're out?

Does your mother know that you're out?

Does your mother know that you're out?

Podemos bailar xuntiños, lanzarnos biquiños.

Sabe a túa nai ondes estás?

Podo falar un tempiño, flirtear un pouquiño, sabe a túa nai onde estás? sabe a túa nai onde estás?

Sabe a túa nai onde estás? sabe a túa nai onde estás? sabe a túa nai onde estás? sabe a túa nai onde estás?

3

Escena 13ª: Contas pendentes - Maruxa está preparando os últimos detalles do banquete, cando vén Lois e lle dá diñeiro atrasado tras “descubrir” que é o pai. Non llos quere aceptar pero el corre.

MAR. – (Dirixíndose a un camareiro que colocaba mal un floreiro nunha mesa.) Coloca este centro de flores aí, xunto ás velas. (A outro doutra mesa.) E ti coloca mellor os panos de mesa!! (Cando ve chegar a Lois, deixa o que está a facer e queda de brazos cruzados ante el.)

LOIS – Ola, Maruxa! Bos días, que tal?

MAR. – Aquí estaba, preparando todo para a voda da miña filla. E ti? Que fas aquí?

LOIS – Pois eu... a verdade é que non sei moi ben por onde empezar, pero serei breve.

MAR. – Bule, que non teño todo o día.

LOIS – Quería compensarte por todos estes anos de esquecemento. (Dálle un cheque.) Sei que non se pode pagar todo con diñeiro (ela grita ó ler a cantidade), pero algo é algo.

Non fun o pai que me correspondía, pero tampouco souben nada do teu embarazo.

Agora marcho que teño que marchar.

MAR. – Ei, espera, eu non podo aceptar isto... (Intentando collelo sen éxito polo brazo.)

LOIS – Síntoo, pero xa está. Ata logo. (Sae correndo.)

3

Escena 14ª: Discusión de namorados - Na praia, están os rapaces preparando todo para a voda, cando chega Sabela.

SAB. – Brais, ven!! Rápido!! (Chorando e marchando sobre os seus pasos.) Temos que falar!!

BRA. – Espera, Sabela, pasou algo?? (Cóllea polo brazo, ela dáse a volta e danse unha aperta. El sepáraa e con xesto serio pregúntalle.) Pasou algo? Que fixeches?

SAB. – Sabes que eu non coñezo a meu pai...

BRA. – Si, e sei que non necesitas coñecelo para...

SAB. – (Interrompéndoo e tapándolle a boca cunha man.) Non coñezo a meu pai, pero desde hai uns días descubrín nun diario da miña nai os nomes dos tres posibles homes que serían meu pai...

BRA. – Non serías capaz...??

SAB. – Si, (rompendo a chorar outra vez) inviteinos á nosa voda facéndome pasar pola miña nai. E agora que están aquí, non sei cal deles é o auténtico.

BRA. – Sabela, como fuches quen...!!!??? (Anoxándose cada vez máis.)

SAB. – Sabía que non che ía parecer boa idea e que non me deixarías facelo, por iso o fixen sen avisar, e agora sinto que o estraguei todo e que non me vas perdoar... (Chora.)

BRA. – Así que por esa razón querías montar o numerito con esta voda...

SAB. – (Intentando calmalo.) Non, non...

BRA. – (Cada vez máis enfurecido.) Ti non querías casar comigo, o que querías era recuperar a teu pai...

SAB. – Sabes que non é verdade!!!

BRA. – Eu tiña moi claro que o máis importante na miña vida era viaxar polo mundo, pero deixei todo por ti. (Ela intenta darlle unha aperta, pero el libérase e cóllea polos ombreiros, engadindo) A min chegábame cunha voda pequena, íntima, e renunciei ó meu soño de ver mundo para axudar a túa nai co seu hostal por amor a ti, e agora vesme con estas... (Ela rompe a chorar e intenta bicalo, pero el sepáraa.) Agora mesmo non sei o que quero facer... (Marcha.)

- Sabela queda chorando.

3

Escena 15ª: Reconciliación nai-filla - Sabela chega onda a súa nai e pídelle que a vista para a cerimonia.

SAB. – Ola, mamá!!! (Chorando, dálle unha aperta.)

MAR. – (Desconcertada, deixa de preparar a mesa a aténdea.) Que che pasou?

SAB. – (Mirándoa ós ollos coma unha nena pequena que acaba de facer algo mal e pide perdón con aloumiños.) Axúdasme a pór o vestido??

MAR. – Por suposto, miña pequena. (Marchan ó cuarto. Sabela abre unha caixa de bailarinas e comeza a soar a melodía de Váiseme entre os dedos.)

- Mentres Sabela se viste, se maquilla e se peitea, cantan a dúo Váiseme entre os dedos.

Schoolbag in hand she leaves home in the early morning Waving goodbye with an absent-minded smile I watch her go with a surge of that well known sadness And I have to sit down for a while

Sabela vai ó colexio coa súa carteira e dime adeus, un sorriso para min Véxoa marchar, que pequena a miña nena E quedo mirándoa na ventá

The feeling that I'm losing her forever And without really entering her world I'm glad whenever I can share her laughter That funny little girl

Eu non quero perdela para sempre Eu quero saber ben como ela é Que feliz cando compartimos risos Miña vida, meu ben

Slipping through my fingers all the time I try to capture every minute The feeling in it Slipping through my fingers all the time

Váiseme entre os dedos aínda que coma nunha fotografía quero retela Un soño imposible para min

Do I really see what's in her mind Each time I think I'm close to knowing She keeps on growing Slipping through my fingers all the time

Son a súa nai mais saberei a cada intre o que lle pasa?

Sabela crece Váiseme entre os dedos, váiseme.

Sleep in our eyes her and me at the breakfast table Barely awake, I let precious time go by Then when she's gone there's that odd melancholy feeling And a sense of guilt I can't deny

Sono na ollada, ela e eu almorzamos xuntas, Case durmidas, nin tempo de falar E cando marcha sinto non ter preguntado Sabela, meu amor, que tal che vai?

What happened to the wonderful adventures The places I had planned for us to go (Slipping through my fingers all the time) Well, some of that we did but most we didn't And why I just don't know

Que foi daquelas tolas aventuras, daqueles plans para ti e para min?

(Váiseme entre os dedos, váiseme) Algúns deles fixemos máis non todos.

Por que? Xa non o sei

Slipping through my fingers all the time I try to capture every minute The feeling in it Slipping through my fingers all the time

Váiseme entre os dedos aínda que coma nunha fotografía quero retela Váiseme entre os dedos, váiseme

Do I really see what's in her mind Each time I think I'm close to knowing She keeps on growing Slipping through my fingers all the time

Son a súa nai mais saberei a cada intre o que lle pasa?

Sabela crece Váiseme entre os dedos, váiseme

3

Sometimes I wish that I could freeze the picture And save it from the funny tricks of time Slipping through my fingers

Quixera que o reloxo se parase Detidas nos tempos da súa nenez Váiseme entre os dedos

Schoolbag in hand, she leaves home in the early morning Waving goodbye with an absent-minded smile

Sabela vai ó colexio coa súa carteira e dime adeus, un sorriso para min

- Falan do pasado. Reconcílianse.

SAB. – Mamá, ti como fixeches para vivir sen coñecer a meu pai? Tivo que ser moi difícil para ti coidarme soa, non si?

MAR. – Filla, non tiven elección. Cando quedei embarazada de ti, a miña nai prohibiume volver á casa, e eu decidín que faría a miña vida sen a axuda de ninguén. E saímos adiante.

E non cambiaría nada diso agora. (Danse unha aperta.) Veña, imos que xa están esperándote todos.

SAB. – (Con timidez.) Apeteceríache acompañarme ó altar?

MAR. – (Emocionada.) P... pois claro que si!! Conta comigo!!! (Danse unha aperta e saen do cuarto. Fóra da casa están esperando a Sabela, e Maruxa queda detrás, escoitando os últimos versos de Váiseme entre os dedos. Acto seguido, conecta a seguinte escena.)

3

Escena 16ª: Reproches tardíos - De camiño á igrexa, Maruxa discute con Xoán: XOÁN – Ola, Maruxa, que tal estás?

MAR – Ata hai un intre, moi ben.

XOÁN – Non sexas así, muller. Xa falei con Sabela e ela quere que a acompañe eu ó altar, xa que son seu pai.

MAR – Pero como te atreves...??

XOÁN – Non mo contaches e non puiden decidir o correcto...

MAR – Ti xa o tiñas todo decidido. Primeiro estiveches comigo e amábasme moito e, de súpeto, xa estabas prometido, non?

XOÁN – Non foi así, Maruxa... Eu estaba prometido, si, pero despois de marchar regresei e xa non te atopei. Dixéronme que marcharas e tiven que volver a Madrid e casar con Virxinia. Tivemos dous fillos, pero eu nunca esquecín o noso...

- Interrómpeo cantando Vai todo ó gañador. Ó final da canción ela marcha correndo e el queda pensativo.

I don't wanna talk About things we've gone through Though it's hurting me Now it's history

Non quero falar xa dixemos todo.

Dóeme mover cousas do querer.

I've played all my cards And that's what you've done too Nothing more to say No more ace to play

Fixen coma ti: esgotei os naipes.

Nada que dicir, non volven repartir.

The winner takes it all The loser standing small Beside the victory That's her destiny

Vai todo ó gañador coitado o perdedor!

Terei eu que perder que lle vou facer?!

I was in your arms Thinking I belonged there I figured it made sense Building me a fence

Quixen ver en ti un lugar seguro, crendo compartir un plan para vivir.

Building me a home Thinking I'd be strong there But I was a fool Playing by the rules

Construíndo un fogar no que sermos fortes.

Como sospeitar que me ías enganar?

The Gods may throw the dice Their minds as cold as ice And someone way down here Loses someone dear

Os deuses por pracer elixen sen querer Os dados ó rodar elíxennos o azar.

The winner takes it all The loser has to fall It's simple and it's plain

Vai todo ó gañador, ¡ós leóns o perdedor! É clara esta lei:

3

Why should I complain?

non protestarei.

Tell me, does she kiss Like I used to kiss you?

Does it feel the same When she calls your name?

Dime: bica ben?

Non me estrañas nada?

Pode mellorar o meu murmurar?

Somewhere deep inside You must know I miss you But, what can I say?

Rules must be obeyed

No teu interior sabes que te estraño; pero, que engadir? eu debo cumprir.

The judges will decide The likes of me abide Spectators of the show Always staying low

Os xuíces ditarán.

Os meus acatarán.

Miróns sempre arredor, fóra desta dor.

The game is on again A lover or a friend A big thing or a small The winner takes it all

O xogo continuou: ¿amizade ou amor?

O bo e o mellor vai todo ó gañador.

I don't want to talk 'Cos it makes me feel sad And I understand You've come to shake my hand

Non quero falar: esto ponme triste.

Grazas por oír tanto que dicir.

I apologize If it makes you feel bad Seeing me so tense No self-confidence, but you see

Pídoche perdón: non quero amolarte véndome tan mal tan sentimental.

The winner takes it all The winner takes it all

Vai todo ó gañador Vai todo ó gañador

The game is on again A lover or a friend A big thing or a small The winner takes it all

O xogo continuou: ¿amizade ou amor?

O bo e o mellor vai todo ó gañador.

The winner takes it all

Vai todo ó gañador.

3

Escena 17ª: A voda máis esperada - Na igrexa, os tres pais queren acompañar a Sabela ó altar, pero ela escolle a Maruxa. Quedan fóra da igrexa.

(Escóitase a marcha nupcial de Mendelssohn e entran as dúas. A misa ten lugar fóra de escena.)

XOÁN – Vale, isto era visto.

LOIS – A que te refires?

XOÁN – A que eu, despois de vinte anos sen dar sinais de vida, non ía ser o seu padriño a pesar de ser o seu pai biolóxico.

ANTÓN – EH, EH, EH!!! Alto aí! Eu son o seu pai!

LOIS – Seica toleaches, meu! EU son o seu pai.

XOÁN – Estades a pórme a cabeza como un caldeiro. Diso nada. Eu...

(Aparecen Aldara Rosalía e Carmiña, que saen da igrexa a fumar un cigarro e polo alboroto.)

ALD – Por que non calades un pouco?

CARM – Si, é certo. Algún ten un pitillo?

ANTÓN – Negro ou rubio?

CARM – Negro.

LOIS – Eu fumo ducados, ten un.

XOÁN – Isto é unha loucura.

ALD – E digo eu, non vos conformades cun terzo de Sabela? Todos saídes gañando así, non vos parece?

(Quedan calados. De súpeto, escóitase a marcha nupcial de Wagner, que indica o remate da cerimonia e a saída inminente dos noivos. Apártanse e ven saír unha chea de invitados armados con arroz. Nun intre, venos saír a eles. Bótanlles o arroz e gritan “Vivan os noivos!”.

Todos saen da escena agás Xoán. Maruxa sae despois e atópase con el, que lle dá unha aperta. Cóllense da man e saen xuntos.)

Epílogo - Lembranzas da mocidade: cantan e bailan en exteriores Waterloo. Gravación.

- Cantan e bailan todos os do musical en directo e invitando ó público os temas Mamma mia! e Raíña dos bailaríns.

FIN 3