Wereld vol overeenkomsten Hans Eijkelboom exposeert in FOAMfotoseries vol overeenk omsten. Ze vormen een verslag van identiteitsverandering. DOOR IVO VAN WOERDEN AMSTERDAM
Fotograaf Hans Eijkelboom (58) registreert al bijna 15 jaar dagelijkse thema’s die hij op straat tegenkomt. Van allerlei mensen die een roze sjaal dragen tot identieke speeltuinen. Morgen start zijn expositie Paris – New York – Shanghai in het Amsterdamse fotomuseum FOAM. Eijkelboom: ‘Mijn fotonoties zijn een verslaving.’ Waarom fotografeert u bijna dwangmatig mensen die een overeenkomst h e b b e n? ‘Ik besloot een fotodagboek bij te houden. Iedere dag ga ik de straat op om rond te kijken. Dan valt er vanzelf iets op, bijvoorbeeld dat veel mensen een rode jas dragen. Dan ga ik daar twee uur lang foto’s van maken. Eigenlijk doe ik zo onderzoek naar hoe mijn eigen identiteit blijft veranderen. Tien jaar geleden zou ik hebben gedacht dat ik nooit op sandalen door de Kalverstraat zou lopen. Maar nu heb ik die sandalen en ik draag ze ook als ik door de straat loop. Het gekke is dat ik dat heel normaal vind. Hoe komt het dat dat nu klopt? Dat ligt aan de wereld om je heen, die vormt een constante spiegel waar je je aan meet. Daarnaast geven de foto’s ook een ontwikkeling weer van een veranderende cultuur als je ze van al die jaren achter elkaar zou leggen.’ Waarom koos u ervoor de mensen in Parijs, New York en Shanghai te ob-
Uniform Eijkelboom fotografeerde door de jaren heen rond de 25.000 mensen (FOTO’S HANS EIJKELBOOM) s e rve re n? ‘Parijs weerspiegelt voor mij dé stad van de 19e eeuw. New York van de 20e eeuw en Shanghai zou wel eens de stad van de 21e eeuw kunnen worden. Bovendien zie je veel overeenkomsten. Mijn favoriete serie is die van de speeltuinen. Je ziet dat in alle drie de steden er eenzelfde soort speeltuinen staan, met een plastic glijbaan. De kinderen die daar heen gaan hebben dus allemaal eenzelfde ervaring en herinnering. Een andere favoriete serie is die van de Louis Vuitton-tasjes. Je ziet dat in Parijs vooral modebewuste mannen ermee lopen. In New York en Shanghai zijn ze ook overal terug te
HansEijk elboomstart- vinden, maar dan bij vrouwen.’ te op8 november Heeft u wel eens ruzie gehad met de 1992metzijndagboek-fotoproject. Op8 mensen op de foto’s? ‘De mensen die november 2007zal ik fotografeer, weten dat meestal niet. heteindigen. EikelAls ik de straat opga doe ik mijn ‘onzichtbaarheidspak’ aan: een spijkerboom:‘Eerstzouik hettienjaardoen, broek en T-shirt, als een toerist. Als ze maartoenkwamiker- weten dat je fotograaf bent, zetten ze namelijk een fotogezicht op.’ achterdatikzeven jaarvoorhetjaar 2000bengestart.Dat Kunt u nog wel eens ergens zijn zoniszo’n omslagpunt. der op details te letten? ‘Nee, als ik Toenbeslootiknog7 een dagje uit ben met mijn vrouw, zie jaarnahetmillennium ik toch overal weer mannen die dezelfde jassen dragen.’ doorte gaan.’