De discobol heeft zijn tijd gehad De Nederlandse discotheek heeft het moeilijk. In Tilburg staan er zelfs vier te koop. ‘Ze kunnen de trends niet bijhouden.’
vingswaarde hebben.’ Daarnaast ziet Van der Klis een ander obstakel. ‘De disco’s krijgen concurrentie van partyschuren en drinkketen.’ Jongeren bouwen daar voor weinig geld hun eigen feestje. ‘Ik ben eens naar zo’n dorpsfeest geweest in de hal
‘Ze krijgen concurrentie van partyschuren en drinkketen, van die caravans en schuren’
DOOR LAURENS PELS EN IVO VAN WOERDEN
TILBURG
Terwijl een beetje uitgaansgelegenheid zaterdag rond 2.00 uur ’s nachts normaal gesproken zijn hoogtepunt beleeft met stampende muziek en moeilijk te bereiken barren, zit Michael (17) met wat vrienden in de zo goed als lege Tilburgse discotheek La Salle. Hij kijkt uit over de dansvloer waar twee meisjes voorzichtig een dansje doen. La Salle moet eigenlijk 21-jarigen trekken die van techno en dance houden. Urban-liefhebber Michael, die geen ‘gelazer’ wil met de uitsmijters en daarom niet met zijn achternaam in de krant wil: ‘Inderdaad, ik ben 17, maar als ze mij niet binnenlaten, is er niemand.’ Nederlandse disco’s hebben het moeilijk. ‘En dan gaat het met name over de disco’s buiten de grote steden’, vertelt Anthony van der Klis van Koninklijke Horeca Nederland. Volgens de kennisbank van Bedrijfschap Horeca en Catering zijn het aantal discotheken in Drenthe, Overijssel, Limburg en Brabant sinds 1995 zo goed als gehalveerd. Telde Brabant in 1995 nog 83 disco’s, nu zijn er nog 42 over. Volgens het Brabants Dagblad staan de in Tilburg naast elkaar gelegen grote discotheken Villa Fiësta, Zino, Patronaat en La Salle dan ook te koop. Die laatste is nog maar net drie weken open en zit op de plek waar eerst discotheek Blitz zat. ‘Daar kwamen heel veel buitenlanders en er waren veel problemen’, vertelt de barman. Blitz is daarom verbouwd om een ander publiek te trekken. Aan de donkere muur achterin het pand hangt een enorme tekening van een Aziatische vrouw die moeilijk de ruimte inkijkt. Verder staan er door de hele discotheek rode bioscoopstoelen, allemaal om dat ‘andere publiek’ het gevoel te geven dat het in een bijzondere tent zit. Michael kwam echter regelmatig in Blitz. ‘Ik vind die nieuwe stoelen maar niks.’ Zijn Marokkaanse vriend mocht bovendien bijna niet naar binnen.
ANTHONYVAN DER KLIS VAN KHN
FOTO HOLLANDSE HOOGTE/ DE JONGEREN OP DEZE FOTO KOMEN NIET IN HET STUKVOOR
DG 03-03-08 katern 1 pagina 08
UITGAAN Regionale discotheken verdwijnen
Uitgaan Steeds minder discotheken houden het hoofd boven water. Sinds 1995 ging Overijssel van 40 naar 23 disco’s nu. Drenthe heeft er 10 overgehouden. In Limburg wordt volgens de kennisbank van Bedrijfschap Horeca en Catering nog in 27 disco’s gefeest. FOTO HOLLANDSE HOOGTE ‘Omdat ze zogenaamd nieuwe mensen willen trekken’, zegt Michael. De leegte in de zaak zegt alvast dat dat nog niet is gelukt, al is de barman hoopvol: ‘Het wordt hier iedere week een beetje drukker.’ Twee deuren verder bij discotheek Zino stampt de hardcore door de
speakers. Daar is het drukker dan bij La Salle, met vooral heel jonge mensen die hun gabber- en jumpstylemoves proberen. ‘O dat klinkt goed’, zegt een schaarsgekleed meisje als ze bij de garderobe haar jas afgeeft en Somewhere over the Rainbow hoort. Half hupsend passeert ze de uitsmijter om
op de dansvloer in het gedreun op te kunnen gaan. Hoewel de rode loper en de overdekte entree van het verderop gelegen Patronaat er uitnodigend uitzien, zijn de deuren met geen beweging open te krijgen. De bekende disco is failliet. Van der Klis denkt dat mensen weg-
blijven omdat de disco’s op een gegeven moment de trends niet meer kunnen bijbenen. ‘Om elke keer weer aan het verwachtingspatroon van de jeugd te voldoen moeten enorme investeringen worden gedaan. Dit continue investeringspatroon is voor deze niet al te grote bedrijven bijna
niet vol te houden. Ze zijn vaak maar twee keer per week geopend.’ Jongeren sparen volgens Erwin de Roo, uitbater van discotheek City Lido in de Achterhoek, hun geld liever op voor grote feesten. De Roo in de Telegraaf: ‘De jeugd kiest voor eenmalige dancefeesten, die een hogere bele-
van een bouwbedrijf in Moergestel’, vertelt Daniëlle Roest (28). ‘Je weet alleen via via van die feesten af.’ Het is niet zo dat ze staat te trappelen om terug te gaan. ‘Wat je daar vooral ziet is dat iedereen ontzettend dronken is. En daar is alles wel mee gezegd.’ Maar is het uitgaansleven in Tilburg dan zo vreselijk dat alle trendy mensen naar de Randstad zijn getrokken om er hun zaterdagavonden te spenderen? ‘Nee hoor’, zegt Roest. ‘We gaan naar cafés waar ook gedanst kan worden. Die worden als paddestoelen uit de grond gestampt en zijn propvol.’ Een van de laatste aanwinsten in het Tilburgse uitgaansleven is Café Philip dat een pub, café en club-gedeelte bevat, allemaal met bijpassende muziek. In tegenstelling tot de discotheken staat hier ook om 3.00 uur nog een hele rij mensen voor de deur die, ondanks de regen, wachten tot ze naar binnen mogen. Anne Hudepohl (24) en Jorieke Evers (24) staan in het wat studentikozere pub-gedeelte in de kelder. Ze zijn met een groep gekomen en zijn makkelijk te herkennen aan het gele T-shirts waarop ‘Conserva’ staat, het dispuut waar ze lid van zijn. Hudepohl begrijpt maar al te goed dat Café Philip zo’n succes is: ‘Uiteindelijk gaat het altijd om de sfeer en de mensen.’ Roests favoriete tent blijft Polly Magoo, vanwege de muziek. ‘Ik ken trouwens niemand die nog naar het Patronaat of die andere discotheken gaat. Waarom we daar wegblijven? Ze zijn heel ordinair.’