Zot, zotter, zotst?

Drie keer deelnemen aan de Zeestage in Boulouris … Sommigen denken misschien dat je hier zot voor moet zijn, maar niets is minder waar. Het draait om de passie en de gedrevenheid die je voor een hobby kan hebben.

Maar hoe begin je eraan? Het eerste wat je moet doen is de juiste motivatie zoeken en met de nodige wilskracht en gedrevenheid en het juiste doorzettingsvermogen nieuwe voorbereidingen maken en goed aan je werkpunten werken. De steun die en het vertrouwen dat ik van Mirre (mijn vrouwtje), mijn duikschool en alle andere vrienden heb gekregen waren eveneens heel belangrijk.

Met nieuwe voorbereidingen en een andere hechte groep op naar de Stage. De Stage is zoals velen onder ons weten een fysieke en emotionele uitputtingsslag, maar je mag de moed niet laten zakken. Zelf heb ik ook na duik zes een moeilijk moment gehad, waarbij ik twijfelde en dacht: zijn alle inspanningen en voorbereidingen wel goed genoeg? Zijn de duikleidingen wat ze verwachten? Zijn de acties onder water en op de boot voldoende? Maar dan zijn er je medekandidaten die je een hart onder riem komen steken. Met weinig zin toch maar aan de voorbereiding van duik zeven begonnen, want ze hadden een Algemeen Duikverantwoordelijke (ADV) nodig. Tja, wat moet gebeuren, moet gebeuren en dat doe je dan voor de groep.

Na de zoveelste keer onder vuur genomen te zijn tijdens de duik stond er bij het aanmeren een leuke verrassing aan wal. Met name Davy en Peter, twee clubvrienden van duikschool Orca Bree waren speciaal 's nachts vertrokken om de nodige opkikkers te geven voor de laatste duik en natuurlijk ook om de proclamatie te volgen. Nog eens een dikke merci daarvoor!

Advertentie