Een dag van de CEO - Kurt Moons

Page 1

WWW.STANDAARD.BIZ

E6 ECONOMIE & FINANCIEN E E N DAG VA N D E C EO

DINSDAG 4 MAART 2008

K U R T M O O N S ( B R A N TA N O)

TWINTIG JAAR EN EEN WEEK Ceo Kurt Moons (44) heeft zijn hele carrière bij Brantano gewerkt, precies twintig jaar en een week. Gisteren werd officieel bekendgemaakt dat Macintosh, de nieuwe en enige aandeelhouder van de schoenengroep, en Kurt Moons in goede verstandhouding uit elkaar gaan.

Twee weken geleden, toen De Standaard de kantoren bezocht voor de nieuwe reeks Een dag van de ceo, leek er nog geen vuiltje aan de lucht. Of toch? J A N B O ST E E L S

BRANTANO IS IN DE HAVEN AANGEKOMEN De dag van Kurt Moons ●

● ● ● ● ●

6u.15: opstaan, ontbijten en de kinderen naar school brengen. 9u.: op kantoor in Erembodegem, mails lezen. 9u.30-11u.: Managementcomité. 11u.-12u.30: Actual budget meeting. 12u.30-14u.: op winkelbezoek. 14u.: op kantoor in Erpe-Mere, de internationale hoofdzetel van Brantano. Opvolging IBM-contract. Contracten nakijken rond financiële IT-toepassingen en sponsoring BOIC. Er moet een persbericht de deur uit voor Groot-Brittannië. Vergaderingen voor morgen en overmorgen voorbereiden. 19u.30: naar huis.

Wie is Kurt Moons? ● ● ● ●

● ● ● ●

Geboren in 1963. 1981-1986: studeert rechten aan de KU Leuven. 1986-1987: studeert bedrijfseconomie, KU Leuven. Februari 1988: begint bij Brantano als eerste universitair opgeleid personeelslid. 1990: wordt cfo. 1996: wordt algemeen directeur. 1997: beursgang Brantano. 1998: wordt ceo van Groep Brantano en trekt naar Groot-Brittannië om mee de plaatselijke afdeling te runnen. Stefaan Van Weyenbergh wordt algemeen directeur België en Luxemburg. 3 maart 2008: stapt op als ceo van Brantano.

EREMBODEGEM Vijfenvijftig jaar geleden werd de grondslag voor Brantano gelegd, toen André Brantegem een schoenenfabriek uit de grond stampte. Halverwege de jaren zestig werd de productie stopgezet. De fabriek werd een winkel en evolueerde in de jaren tachtig tot een keten van baanwinkels. In 1988 voelde de familie Brantegem de behoefte aan een meer professioneel management. De eerste universitair die aan boord kwam, de jurist Kurt Moons, was tot gisteren de ceo van de groep. Samen met zijn compagnon de route, chief retail officer Stefaan Van Weyenbergh, zorgde hij voor de verdere groei van Brantano in België, de buitenlandse expansie in Luxemburg, Groot-Brittannië, Denemarken en het — inmiddels afgesloten — avontuur in Nederland. ‘Ik ben destijds aangenomen als administratief manusje-van-alles. Stefaan was van meet af aan verantwoordelijk voor de logistiek’, zegt Kurt Moons. ‘Ze vonden ons “dure vogels”, maar de familie heeft ons wel meteen veel verantwoordelijkheid gegeven. Werken in een familiebedrijf lukt alleen als je voor niemand van de familie partij kiest. Wij hebben altijd het belang van het bedrijf vooropgesteld. Objectief de beste oplossing naar voren schuiven, is de enige manier om niet in de polemiek tussen familieleden betrokken te geraken. Dat is meteen ook de reden waarom we hier nog altijd zitten (inmiddels is Moons dus opgestapt, red.).’ Van welke mensen heeft Moons het meeste opgestoken in zijn carrière? ‘In de beginfase van de familie Brantegem en van Luc Geuten en Leon Seynaeve, die in 1990 vijftig procent van de aandelen hebben verworven. Maar ook van heel veel van mijn collega’s. We hebben altijd getracht om mensen van andere bedrijven aan te trekken, met andere visies en nieuwe ideeën. Als je twintig jaar in hetzelfde bedrijf werkt, riskeer je oogkleppen te krijgen. Het voordeel is dat je alle ins en outs kent, je weet perfect wat er leeft

en je kent veel mensen.’ Het is dinsdag. Vandaag heeft de tweewekelijkse managementmeeting plaats. Kurt Moons is vanmorgen om kwart over zes opgestaan. ‘Als ik in het land ben, en niet in het Verenigd Koninkrijk — zo’n twee dagen per week —, maak ik er een zaak van om altijd te ontbijten met mijn vrouw en de vijf kinderen. Vanmorgen heb ik zelfs mijn kinderen, tussen de 7 en 16 jaar oud, naar school kunnen brengen — al is dat uitzonderlijk.’ De Brantano-kantoorruimtes ademen dezelfde geest van uniformiteit, orde en kostenefficiëntie uit als de baanwinkels. Dezelfde vloerbekleding, dezelfde wanden. Geen grote of luxueuze bureaus. ‘Dat is retail’, zegt Stefaan. ‘We geven geen nutteloos geld uit. Maar het is niet zo erg als bij Aldi, waar alles echt discount uitstraalt. Het mag echter nooit te luxueus worden. Vanuit een ivoren toren kan je geen contact meer hebben met de werkvloer.’ Stefaan Van Weyenbergh leidt me rond door het distributiecentrum van Brantano, dat er als een postsorteercentrum in volle actie uitziet. Dertig procent van wat hier met vrachtwagens en containers binnenkomt, blijft ter plaatse. Zeventig procent gaat na kwaliteitscontrole naar de winkels, die hier vertegenwoordigd worden door een pallet aan het einde van een lopende band. Een gesofisticeerd informaticasysteem zorgt ervoor dat schoenen die vandaag in de winkel worden verkocht, morgen kunnen worden aangevuld. ‘Ons record is 30.000 stuks per dag uitleveren, tijdens de vorige topactie’, zegt Stefan. Op de vergadering van het managementcomité zijn naast Moons enkel cfo Christine Vermeersch en chief retail officer Stefaan Van Weyenbergh aanwezig. De chief buying officer en de chief merchandising officer zitten in Groot-Brittannië, de chief marketing officer woont in Praag de opnames van een reclamespot bij. Moons maakt zelf het verslag van de vergadering. Het Brantano-

management plugt de Dell-laptops in, het wordt een vrijwel papierloze vergadering. Het belangrijkste onderwerp is de intake van 200.000 units per week. De oude-schoenenactie komt eraan en het distributiecentrum in Erembodegem draait op volle toe-

De binnenstad veroveren is vandaag niet onze prioriteit: we hebben werk genoeg’ ren. De lentecollectie moet zo snel mogelijk de rekken in. Het andere hoofdpunt is de evaluatie van de koopjes. Schoenenverkoop is erg afhankelijk van het weer, zo blijkt. De milde winter heeft voor een tegenvallende verkoop in de sneeuwschoenen gezorgd. Het huidige goede weer houdt dan weer de klanten buiten. Het mooie weer is enkel goed nieuws voor de verkoop van sportartikelen, die vroeger dan normaal op gang is gekomen.

Werken in een familiebedrijf lukt alleen als je voor niemand van de familie partij kiest’ De vergadering verloopt snel en efficiënt. Kurt Moons luistert, stuurt, toetst af en belooft af en toe iets mee te nemen naar vergaderingen met medewerkers op andere niveaus. Een deal met het nieuwe VTM-programma Alles moet weg wordt in principe goedgekeurd, maar wordt eerst nog voorgelegd aan de nieuwe eigenaars van Brantano, Macintosh. In de namiddag bezoek ik met Stefaan en Kurt Moons enkele winkels van de keten. In de winkel in Ninove staan de 12.000 paar schoenen keurig in het gelid. Het is dinsdag en de schoenenverkoopsters zetten de nieuwe col-

lectie kinderschoenen in de rekken, klaar voor woensdag. Kurt en Stefaan lopen door de rekken, zetten af en toe een schoen op de juiste doos. De groei van Brantano is fenomenaal. Vandaag is de keten met een marktaandeel van 11 procent marktleider in België. Is er nog veel groeimogelijkheid voor Brantano in België? ‘Er is zeker nog ruimte voor meer winkels en ik denk dat vooral ook ons publiek nog kan groeien’, zegt Moons. Via marketing richten we ons vooral op de dames, die bij ons misschien wel schoenen voor hun kinderen kopen, maar nog niet voor henzelf. In theorie zouden we met ons assortiment 50 procent van de markt moeten kunnen bereiken, maar dan moeten mensen de stap durven te zetten van de binnenstad naar ons out of town-concept. De binnenstad veroveren is vandaag niet onze prioriteit: we hebben werk genoeg met Brantano in België en veel mogelijkheden in Groot-Brittannië, waar we nu 150 winkels hebben en naar het dubbele kunnen evolueren. Het is in ieder geval gemakkelijker om het bestaande concept uit te breiden dan een nieuw concept in de markt te zetten.’ In januari werd de overname door het Nederlandse Macintosh afgerond. Wat betekent dat voor de toekomst? ‘Er zijn zeker synergieën mogelijk op het gebied van de aankoop. Wat dat betreft staan de schoenbedrijven binnen de groep met de neuzen in dezelfde richting. De schoenensector is de laatste retailsector waarin consolidaties mogelijk zijn. Aan de bron, bij de fabricage, zijn er nog veel mogelijkheden tot synergie. Je moet ze alleen zien te vinden.’ Heeft Kurt Moons er een verklaring voor dat hij twintig jaar lang bij Brantano is gebleven? ‘Als je voelt dat je een goed concept hebt dat je verder kunt uitrollen, heb je elk jaar nieuwe uitdagingen. Vandaar dat ik niet de behoefte heb gehad om ergens anders te gaan kijken. Op een bepaald moment zit er ook iets van jezelf in


WWW.STANDAARD.BIZ

ECONOMIE & FINANCIEN E7

DINSDAG 4 MAART 2008

Brantano in cijfers ● ● ●

Omzet: 310 miljoen euro. 125 winkels in België, 150 in Groot-Brittannië. Aantal personeelsleden: 2.945.

voorts niet zo’n grote dromen. Ik ben vooral een familieman, ik wil het goed doen voor mijn gezin en daar mijn verantwoordelijkheid nemen.’ Vóór de overname door Macintosh trachtte Kurt Moons zelf het bedrijf te verwerven. Hoe kijkt hij daarop terug? ‘Ook dat is niet gelukt omdat het moment niet gunstig was. In mijn visie was het mogelijk om er mijn eigen bedrijf van te maken en zelf meer gelinkt te zijn aan het bedrijf en de goede resultaten in de toekomst. Anderzijds biedt het feit een onderdeel te zijn van een grotere en sterkere groep ook goede perspectieven voor het bedrijf.’ Hoe slaagt Kurt Moons erin zijn werk met zijn gezinsleven te combineren? ‘Door goede afspraken te maken. ‘s Ochtends probeer ik het ontbijt mee te pikken, ’s avonds staat er geen uur op, dat is al jaren zo. Op zaterdag, een belangrijke dag in de retail, tracht ik toch wat winkels te bezoeken, al dan niet in combinatie met een gezinsactiviteit. Zondag is heilig. Internationaal werken is moeilijker te combineren, omdat er ook overnachtingen bijkomen. Dat weegt op je relatie, maar je kan het compenseren op andere momenten. Ik heb wel de slechte gewoonte om ’s avonds na het eten mijn laptop aan te zetten en opnieuw te beginnen te werken.’ Hoe ontspant de ceo zich? ‘Ik lees heel veel. Twee kranten per dag, en boeken. Geen grote literatuur, maar spannende boeken: Robert Ludlum, John Grisham. Het lijkt wel een drug: ik kan niet gaan slapen zonder twee hoofdstukken gelezen te hebben. Blijkbaar heb ik het nodig om me even in een compleet andere wereld onder te dompelen.’

Kurt Moons: ‘Internationaal werken, biedt je een andere dimensie. Het heeft mijn geest verruimd.’ © Wouter Van Vooren

het bedrijf. En dan bedoel ik niet de warrants en aandelenopties, die zijn er pas gekomen na de beursgang in 1997.’ Heeft Moons nog grote dromen?

‘De verovering van Europa is lang een droom geweest, maar die is alleen realiseerbaar als alle parameters juist staan op een bepaald moment. Zo bekeken is het beter

dat Brantano in een andere, veilige haven is aangekomen, waardoor die droom uiteindelijk misschien wel kan worden gerealiseerd. Het Europese aspect is be-

langrijk en drijft me ook deels. Het internationaal werken biedt je een andere dimensie, waar je veel uit leert. Het heeft mijn geest verruimd. Professioneel heb ik

Dit is de eerste aflevering in de nieuwe reeks ‘Een dag van de ceo’. Voortaan brengt onze medewerker Jan Bosteels één keer per maand een dag door met de ceo van een Belgisch bedrijf.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.