Een grote liefde

ben ik het. Er wordt weleens gezegd: “Met familie moet je wandelen en niet handelen”, maar dat geldt bij ons niet. Pa en ik doen beide samen.

Mijn ouders hebben hun kinderen altijd veel over het land verteld. Ik ben Christelijk opgevoed, met een grote verbondenheid met het Joodse volk. We leren in onze gemeente veel over wat G’d met Israël heeft gedaan en wat hij nog gaat doen. De Israëlische vlag hangt er, we zeggen Joodse gebeden en er wordt Israëlische muziek gespeeld.

Afgelopen april was ik, na bijna vijf jaar, terug in Israël. Samen met mijn vriendin, mijn broer, mijn zus en wat vrienden heb ik een prachtige reis gemaakt. Jeruzalem maakte weer de meeste indruk op me.

Wat is het toch een bijzondere stad met zoveel verhalen. En de onderlinge broederschap als je op een vrijdagavond door de stad loopt… Ook het bidden bij de Klaagmuur. Steeds als ik eraan terug denk, krijg ik weer kippenvel.

Jelle Nederlof, 21 jaar, zelfstandig hovenier uit Goeree-Overflakkee

‘Mijn moeder kreeg een aantal jaren geleden het gevoel dat ze iets voor Israël moest doen en plantte er een aantal bomen voor haar kinderen. Zo kwam zij in aanraking met het JNF. Ze heeft toen een avond georganiseerd ten bate van de organisatie. Ook hebben we een JNF Experience bijeenkomst in Middelburg bezocht. Een prachtige avond met een aantal gasten uit Israël die spraken over hun liefde voor het land. Daar hoorden we dat het JNF al sinds 1901 bestaat. Is het niet ongelofelijk dat ze zich toen al bewust waren van het belang van bomen en hoe belangrijk het is om de aarde te laten begroeien? Maar ze planten niet alleen bomen, ze kijken ook naar het sociale aspect in de Israëlische samenleving, bijvoorbeeld door parken aan te leggen. Daarnaast vind ik het bijzonder hoe het JNF de Israëlische bewoners bij hun projecten betrekt. De organisatie heeft een brede functie in de maatschappij en dat is waardevol voor het land. Die visie en dat bewustzijn spreken me aan. Het is belangrijk om geld te geven aan zo’n goed doel, om zo een verschil te maken.

De natuur is belangrijk. We moeten er zorgvuldig mee omgaan. Ik ben zelfstandig hovenier. Niets is mooier dan buiten werken en bezig zijn met de aarde. Sinds een jaar werkt mijn vader bij me, dat is bijzonder. We hebben een duidelijke rolverdeling. Thuis is hij de baas, op het werk

Een bijzonder onderdeel van de reis was het planten van een boom in het Ben Shemen Woud, dat in het midden van het land ligt. De boswachter die ons rondleidde, vertelde dat dit het meest bezochte woud van Israël is en dat er een paar jaar geleden een vreselijke brand heeft gewoed. Het herstel neemt meerdere jaren in beslag. Gedeeltelijk doet de natuur zijn werk. Daarnaast zijn medewerkers van het JNF druk doende met het herstel ervan. We hebben een aantal van hen ontmoet en je voelt dat zij met hart en ziel hun werk doen.

Een boom planten is betekenisvol, als hovenier weet ik daar alles van. Maar een boom planten in Israël is echt iets anders. Allereerst zei de boswachter een gebed dat je hoort te zeggen als je een boom plant. Dat gaf een dieper gevoel; mijn boom zal een zegen zijn voor het land dat door G’d is gegeven aan het Joodse volk. Ik ben dankbaar dat ik daar een klein deel van mag uitmaken en het volk ook op deze manier mag helpen.’