Podział na wskazane wyżej trzy obszary pozwoli na uspójnienie myślenia i całościowe podejście do tematu. Nie raz spotykałam się z sytuacją, gdy okazywało się, że dobór tematyki działań programowych nie miał odzwierciedlenia w działalności instytucji wewnątrz lub odwrotnie. Na przykład, uczestnicy warsztatów uczyli się przygotowywania przyjaznych naturze środków czystości, a w pracowniczej kuchni korzystano ze zwykłego płynu do zmywania naczyń. Albo - pracownicy od lat pili kranówkę, a dla widzów i gości wydarzeń zakupowano wodę w butelkach. Dodatkowo, dostrzeżenie potencjału współpracy z innymi podmiotami i sieciowanie się we wspólnej ekomisji, pozwoli na realizację działań programowych i wewnętrznych w sposób pogłębiony merytorycznie i szerszy, z uwzględnieniem specyfiki i potrzeb najbliższego otoczenia, gminy, miasta. Wspólne komunikowanie działań podejmowanych na rzecz środowiska może zwiększyć efekt inspirowania pozostałych instytucji do wdrażania podobnych rozwiązań.
Jak zacząć?
Na początku najważniejsze jest znalezienie sojuszników, czyli osób, które myślą podobnie w instytucji. Następnie należy uzyskać poparcie dyrekcji. Wiadomo, że w grupie jest łatwiej przekonać do pewnych racji, szczególnie jeśli mamy do czynienia z zarządzającymi, dla których temat ekologii jest odległy. Dobrze przygotować wcześniej argumentację na rzecz zielonej zmiany oraz przykłady działań w innych instytucjach, także tych, które uzyskały finansowanie przez dobór tematu. Przed pierwszym zebraniem pracowników dobrze spisać listę działań na rzecz środowiska, które instytucja już stosuje. Takie zestawienie pomoże zobaczyć, w którym miejscu jesteście i jakie są przed wami realizacyjne wyzwania, będzie także dobrą podstawą do późniejszego audytu ekologicznego. Warto także wybadać potencjał zainteresowania tematem wśród zespołu, np. poprzez anonimową ankietę. Pamiętajmy o informacyjnym charakterze spotkania, nie stawianiu pracowników przed gotowymi planami. W instytucjach, w których regularne spotykanie się nie jest stosowaną metodą zarządzania zespołem, będzie nieco trudniej. Wierzę jednak, że temat ekologii może stać się nową osią integracji pracowników. Na pierwszym spotkaniu zespołu rozpoczynamy od przytoczenia podobnych kwestii, które padły na rozmowie z dyrekcją, ale przede wszystkim wyjaśniamy powód spotkania. Następnie zbieramy pomysły do realizacji wspólnie z zespołem. Uwierzcie, że inaczej pracuje się z osobami, które chociaż część siebie zainwestowały w proces. Prezentację pomysłów łączymy z głosowaniem, aby wprowadzić poczucie demokratyzacji decyzji. Później pomysły, które wyłoniliśmy, należy sprawdzić pod względem możliwości zastosowania oraz oszacować potrzebne do ich realizacji środki. Jeśli zespół jest otwarty - warto zaplanować szkolenia/warsztaty, które dzięki obecności zewnętrznego eksperta pomogą ujednolicić wiedzę i otworzyć dyskusję. Pamiętajmy jednak, żeby nikogo do niczego nie zmuszać, podkreślając dobrowolność udziału. Jeśli grupa zebranych na początku osób czuje nadal motywacje i porozumienie, można poprosić dyrekcję o oficjalne mianowanie tzw. zielonego zespołu, który będzie odpowiadał za planowanie i nadzorowanie zmian. Po roku warto przeprowadzić ewaluację i sprawdzić, co się udało, a co jeszcze jest do poprawy.
Zielona Instytucja Kultury
Joanna Tabaka
19
