Meatzaritza museoa Martxoaren 11an txango bat egin genuen Gallartako meatzaritza museora. Bederatziak eta laurdenetan eskolara heldu ginen eta bertan autobusera igo ginen. Autobusean hitz egiten, abesten eta txorakeriak egiten egon ginen. Heldu ginenean, sarreran, meategietako bagoiak zeuden. Bertan neska batek burdinari buruz gauzak asko azaltzen hasi zen,adibidez: Burdinen desberdinetako mataz hitz egin zigun. Ingalaterrako meatzaritzako enpresariak Euskal Herrira etortzen ziren burdinaren kalitatea hobeagoa zelako. Meategiak begi bistan eta lur azpikoak zeuden. Normalean meatzak mendietan daude. Trianoko mendien meatzak Europako habeak ziren (hemengo burdina %58 kalitate hobekoa da). Burdina zenbat eta gorago egoten denean kalitate hobeagoa zeukan eta zenbat eta beherago kalitate gutxiago.
Meatzariek 12 ordu egiten zuten lan eta langile bakoitzak egunean 15 tona burdin hartu behar zuen bere laneguna bukatzeko. Emakumeek dinamita prestatzen zuten, gero, meatzariek harrietan zulo bat egiten zuten burdinezko makil luze batekin (barrena). Ondoren dinamitako kartutxoak zuloan sartzen zuten harri hori zatietan apurtzeko. Gaur egun barrenarekin zuloak egitea herri kirol bihurtu da, barrenariak deitzen zaie. Famatuenak Gallarta, Ortuella eta Trapagakoak dira. Gizonak gehienak kobratzen zutenak ziren , gero emakumeak doaz , gizonak baino gutxiago kobratzen zuten, eta azkenengoz umeak , gizonak eta emakumeak baino gutxiago kobratzen zuten, umeak pintxez lan egiten zuten. Meatzariek 8 eta 9 urte tartean hasten zuten lanean pintxe bezala. 1950.urtean Triano mendietako meatzak amaitzen hasi ziren. Garai horretan Gallarta azpian meatoki handi bat aurkitu zuten. Horren ondorioz, herria pizkanaka-pizkanaka lekuz aldatu behar izan zuten. Burdina Euskal Herrian 80.hamarkadan ateratzen amaitu zuten. Gaur egungo meatzaritza museoa antzinako meatzariek eraiki zuten.
Ingelesak burdina aurkitzen zutenean kartel bat ipintzen zuten “all iron” jartzen zuena erreferentzia “ burdina aurkituta “. Euskaldunak irakurtzerakoan “ aliron “ irakurtzen zuten , ez zekitelako ingelesez zer nahi zuen esan. Orduan “AlirónAlirón “ ohikatzen zuten. Denborarekin hitz hori famatua izan zen eta garrantzia irabazi zuen, horregatik Athletic animatu nahi zutenean “ Alirón - Alirón “ ohikatzen hasi ziren...