Grenzeloos by Jorinde Boon

Verenigingsblad AEGEE-Utrecht | 24e jaargang | 2011/2012 | Volume 1

Passau

Het AEGEE virus!

AGORA

Kou en gezelligheid!

Date

Liefde tussen AEGEE locals?

Borrelhop Amsterdam, net zo leuk?

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Editorial

Colofon:

door: roos tamis

Hoofdredactie Roos Tamis

De eerste keer.. Een toepasselijk thema voor deze Grenzeloos door een redactie vol groentjes. Ons eerste jaar AEGEE, onze eerste keer een commissie, onze eerste uitgave.

Vormgeving Jorinde Boon Hiske Midavaine Eindredactie Jeroen Bovenlander Redactie Rosanne Versteeg Jeroen Bovenlander Michiel Huygen Roos Tamis Jorinde Boon Hiske Midavaine

eet je nog, de eerste keer naar de kleuterklas? Je moeders hand die je toch op een gegeven moment moest loslaten. Het zwaaien aan het raam, en dan opeens alleen. De tranen die al in je ooghoek prikten. Maar gelukkig was daar die aai over je bol van de juffrouw. En al die andere kindjes die je meetrokken naar de blokkenhoek. De tranen werden weggeveegd en tijdens het bouwen van de hoogste toren ooit werd je moeder snel vergeten. Een paar jaar later, de eerste keer naar de middelbare. Met 7 kilo op je rug in een felgekleurde, zorgvuldig uitgekozen rugzak op weg naar de grote school. Met veel verdiepingen, ingewikkelde roosters en enge leraren. En weer diezelfde moeder die je uitzwaaide bij het raam. Bij mijn eerste keer AEGEE was er geen moeder die me uitzwaaide, en ook geen blokkenhoek. Maar dat was ook niet nodig. Meteen werd ik liefdevol opgenomen door een familie, met niet een, maar wel twee moeders. En dat is zo bij de meeste dingen die je voor het eerst doet. Na die eerste keer komt een tweede keer, en vanaf daar vloeit alles over in een nieuw deel van je leven. Een nieuwe stad wordt je thuis

Op de cover: Loes van Velzen Luuk Meijssen

Foto: Hiske Midavaine Oplage 650 exemplaren Foto: Hiske Midavaine

en die nieuwe gezichten worden opgeslagen en gekoesterd. En de eerste keren zijn nog lang niet op, met AEGEE zijn er nog vele landen om nieuwe indrukken op te doen en vele locals om te leren kennen. De nieuwe redactie heeft de Grenzeloos een make-over gegeven, dus we hopen dat je hem nog herkent. Maar zoals altijd staat het blad boordevol reisverhalen, en de quotes en foto's (die stiekem het meest bekeken worden) zijn er ook nog steeds. Ik hoop dat jullie deze Grenzeloos met een frisse blik bekijken alsof het jullie eerste is!

Roos

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Uitgever/ Advertenties AEGEE-Utrecht Achter Sint Pieter 25 3512 HR Utrecht The Netherlands Tel. 030-2534417 www.aegee-utrecht.nl Kopij verzenden naar: redactie@aegee-utrecht.nl Drukker Drukkerij de Globe, Amersfoort

Grenzeloos is een uitgave van AEGEE-Utrecht De redactie behoudt zich het recht voor om naar eigen goeddunken kopij aan te passen dan wel niet te plaatsen. 漏 Grenzeloos 2012

Disclaimer: Je blijft ingeschreven bij AEGEE-Utrecht tot een schriftelijke opzegging is ontvangen. Dit kan per mail (info@ aegee-utrecht.nl) of per brief. Als je je wilt uitschrijven voor het komende academisch jaar, moet je uitschrijving schriftelijk (per mail of brief) ontvangen zijn v贸贸r 1 augustus.

Praeses preekt

Foto: Annemieke Visscher

door: marleen dijkhoff

Waarde leden, De eerste keer bij AEGEE-Utrecht is voor mij alweer een tijdje geleden, maar staat zeker nog vers in mijn geheugen. Ik weet nog dat ik als eerstejaars student, die net een week geleden van het Groningse platteland was vertrokken, op de borrel kwam.

k werd er meteen hartelijk ontvangen door leden die mij vol enthousiasme vertelden over hun reizen naar mooie onbekende plekjes in Europa. Ik was meteen overweldigd en wist niet waar ik moest beginnen, uiteindelijk heb ik een hele reis door AEGEE en haar commissies gemaakt, van de Sintcie tot de Millennium doelencongres commissie en van Riga tot aan Alicante en uiteindelijk bestuur. Binnen het bestuur zijn er natuurlijk ook genoeg eerste momenten: een constitutie, de borrelpraat, de ALV voorzitten of deze Praeses preekt schrijven. Komend jaar is een heel erg bijzonder jaar voor onze vereniging, want we vieren alweer ons vijfde lustrum! Alles zal dit jaar in het teken staan van het thema “Beyond Borders: AEGEE-Utrecht verlegt je grenzen”. De lustrumcommissie is al een jaar bezig om voor jullie allemaal mooie activiteiten en reizen te organiseren. Andere commissies gaan ook he-

lemaal mee in het lustrumthema, zoals het new year’s event. Zij hebben onlangs een super leuk event neergezet met allemaal “try before you die” activiteiten, zoals mee doen aan de Nieuwjaarsduik of gedropt worden in een onbekend land. Natuurlijk hebben wij de buitenlandse AEGEE'ers ook de mooiste plekjes van Nederland laten zien en door de grote groep van helpers is het event een groot succes geworden! Komende tijd zullen er nog veel meer van dit soort leuke events komen. Zo hebben we in het voorjaar zelfs twee exchanges gepland staan! De ene zal met AEGEE-Aachen zijn en is vooral gericht op onze nieuwste leden om AEGEE te leren kennen en de andere zal met AEGEE-Toulouse zijn en staat in het teken van de invloed van verschillende culturen op samenwerken. Dit zijn maar twee voorbeelden van de vele reizen die je de komende tijd zou kunnen maken.

Het mooie van AEGEE is natuurlijk dat we niet alleen maar in Utrecht zitten maar op nog 200 andere plekken in Europa. Voor iedereen is er vast nog wel een plekje in Europa dat komend jaar ontdekt moet worden. Kortom: lees niet alleen in deze Grenzeloos dat mensen voor het eerst ergens zijn geweest of iets nieuws hebben gedaan maar doe het zelf, ga op reis! Met Europese groet, Namens het XXVIe bestuur van AEGEE-Utrecht o.d.z. “Our Europe, our home” Marleen Dijkhoff

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Inhoud Praag

Er was eens een commissie. Zij aten trouw elke woensdag samen en hadden grootse plannen voor de vereniging. Maar op een dag gebeurde er iets vervelends: een commissiegenootje was ineens verdwenen. Een reisverhaal over het terug vinden van de vermiste. Reisverhalen 6

AGORA

AEGEE-Skopje organiseerde in de herfst de Autumn Agora, de ALV van AEGEE-Europe.

Hamburg

De meeste kroegen zijn nog nauwelijks dicht als een groep van ongeveer 20 AEGEE-Utrechters zich om 7 uur bij de Dom verzamelt.

Passau

Dublin

Het begon allemaal in Passau, een klein stadje op de grens van Duitsland en Oostenrijk. Het AEGEE virus!

9 14 16 18 20 21 24 25 28 30

Local onder de loep AEGEE Dating Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s Wist je datjes Column Buitenland studeren Ondertussen in Utrecht Stelling Media Dr.Jelle en Dr. Arent

Gusto neemt AEGEE mee naar de stad van het vreemde bier en de roodharige mensen.

AEGEE Date

Het einde van het jaar naderde, en dus was het tijd om de balans op te maken. En hoe kan dat nu beter dan met een blind date?

rubrieken

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Borrelhop A'dam

Bij AEGEE hoort onlosmakelijk het verenigen van de locals die de vereniging rijk is. Een borrelhop kan daar niet aan ontbreken.

Even voorstellen door: jorinde boon

Na 2 jaar trouwe dienst staat de oude redactie van Grenzeloos haar plaats af aan nieuwe commissieleden. De nieuwe redactie bestaat uit zes vrolijke en gemotiveerde 1e jaars AEGEE'ers. We staan als nieuwe redactie klaar om jullie de mooiste reisverhalen, leukste foto’s, sappigste roddels, interessantste tips en een heleboel inspiratie te geven met de Grenzeloos. Naam: Roos Tamis Functie: Hoofdredacteur Opleiding: Journalistiek Eerste keer AEGEE: Mijn eerste indruk van AEGEE kwam van Eric met zijn nepwasbordje en Maartje die opgepakt was om haar korte roze jurkje. Een beetje een vreemde eerste indruk maar al snel kwam er achter het jerseyuiterlijk van mijn mentorgroepje iets heel leuks vandaan en voor ik het wist stonden we samen condooms te vullen met shampoo en portofoons te stelen.

Naam: Rosanne Versteeg Functie: Redacteur en illustrator Opleiding: Illustratie, Hku Eerste keer AEGEE: De eerste keer was op één van de open borrel avonden. Ik kwam alleen en dat leek me best moeilijk, omdat ik helemaal niemand kende en niet zou weten hoe iedereen daar zou zijn. Maar het verbaasde me hoe open en gezellig iedereen was. Gezellig dacht ik, hier wil ik wel bij!

Naam: Jeroen Bovenlander Functie: Eindredacteur Opleiding: Sociale Geografie en Planologie Eerste keer AEGEE: Ik dacht dat AEGEE alles had wat een student wil: bier, gezelligheid en reizen. Dit bleek natuurlijk te kloppen! Op introkamp waren het bier en de gezelligheid volop aanwezig, en het kamp zou je kunnen zien als de eerste reis op zich (hoewel AEGEE wel eens iets verder gaat dan het Brabantse Alphen). En ik zou de vereniging natuurlijk tekort doen als ik niet zou zeggen dat ik er ondertussen achter ben gekomen dat AEGEE ook veel inhoudelijks te bieden heeft!

Naam: Jorinde Boon Functie: Vormgever Opleiding: Communication and Media design Eerste keer AEGEE: Op introkamp speelde we met ons intro groepje Sweet Sixteen Party Animals, een spel waarbij je dierengeluiden na moet doen. ‘Mama Janna’ was zo fanatiek dat ze, toen ze een varken na moest doen wel hele vreemde geluiden uitstootte (het was een mengelmoes tussen een speenvarken dat geslacht wordt, een baby met een verstopte neus en een struisvogel die zijn hoofd niet meer uit de grond krijgt).

Naam: Hiske Midavaine Functie: Vormgever en fotograaf Opleiding: Communication and Media design Eerste keer AEGEE: Het introkamp was, na de open borrel, mijn eerste echte keer bij AEGEE. Ik vond het erg leuk om iedereen te leren kennen, spelletjes te spelen en uit te vinden wat AEGEE precies inhoudt. Een geweldige eerste ontmoeting!

Naam: Michiel Huygen Functie: Redacteur Opleiding: Milieuwetenschappen Eerste keer AEGEE: Als één van de vele frisse koppen, vers aangeleverd door een Tilburgse streekbus liep ik het ellenlange stuk naar een Brabantse kampeerstal. De weg was lang en om vereenzaming tegen te gaan besloot ik tegen iemand aan te lullen. Hoewel ik ongetwijfeld veel onzin heb verteld en ik ook nog eens haar geboortedorp (Ede) besloot af te zeiken zitten Jorinde en ik nog vredig met elkaar in de redactie van dit blad. Veelzeggend (hopelijk?) voor mijn AEGEE-ervaring. Foto's: Hiske Midavaine

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Autumn AGORA door: roald van der valk

Wat komt er in jou op als je aan MacedoniĂŤ denkt? Misschien weet je waar het ligt, misschien ben je er wel eens geweest of misschien weet je er wel helemaal niets van af. Als ik nu aan MacedoniĂŤ denk, denk ik aan 3 dingen: kou, gezelligheid en heel veel enthousiaste AEGEE'ers.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

“ ‘Brrr I’m cold!’ zegt AEGEE'er A. ‘OH MY GOD, ME TOO!’ antwoordt AEGEE'er B. Zo leer je toch snel weer wat mensen kennen.”

e Autumn Agora, de ALV van AEGEE-Europe werd dit jaar door AEGEE-Skopje georganiseerd. Voor mij was dit de eerste keer op een Agora. Hoewel ik wel veel bekende gezichten zag van onder andere mijn Summer University en de European Planning Meeting van deze zomer, waren er veel onbekenden bij. Dit is ook wel te verwachten, met 857 deelnemers. Samen hebben we er een onvergetelijke tijd gehad! Laat ik beginnen met de kou. Aangezien dit mijn eerste bezoek was aan Macedonië wist ik niet hoe het klimaat daar was. Uiteraard heb ik dankbaar gebruik gemaakt van weersverwachtingen op het internet, maar alsnog waren ik (en vele anderen) enigszins verrast. Op zich is hier niets mis mee. Je gaat immers niet naar het buitenland om te genieten van ons Nederlandse zeeklimaat. We kregen in ons hotel de kans om het klimaat nog meer te ervaren. Er was namelijk geen verwarming. Geloof me als ik zeg: dit was koud! Ik heb een jaar in Zweden gewoond, waar ik in de winter menigmaal -20 °C heb getrotseerd en, toen de verwarming uitviel, tot diep in de nacht met andere studenten een sneeuwbalgevecht heb gehouden. Ik weet wat echt koud is.

antwoordt AEGEE'er B. Zo leer je toch snel weer wat mensen kennen. ‘Gedeelde smart is halve smart’ is het gezegde. Volgens die logica was er slechts 1.04 × 10-258 aan smart te vinden. Dit brengt me gelijk bij mijn 2e punt: de gezelligheid. Al vanaf de zomer keek ik vooruit naar de Agora. Veel van mijn vrienden uit alle verschillende delen van Europa kwamen er namelijk ook naartoe! Het was erg leuk om ze allemaal weer te zien en nog een keer met z’n allen te feesten. Want feesten waren er wel degelijk, hoor! De eerste avond was er een club afgehuurd voor ons. De andere dagen hoefden we alleen maar naar de hal van het hotel te gaan om van een lekker feest te kunnen genieten. Dit was echt ideaal! Hier werd dus ook de European Night gehouden. Uiteraard was dit ook een groot succes... Last, but not least waren er de enthousiaste AEGEE'ers. Natuurlijk moest er ook gewerkt worden! Het

is niet voor niets een ALV. Samen met delegates en bezoekers van alle delen van Europa hebben we de voorstellen besproken. We hebben gediscussieerd over welke kant we op willen met het netwerk en hoe we dit het beste kunnen regelen. Ik ben ook uitermate tevreden met de uitkomsten. Oh en: maak je geen zorgen als je niet van discussiëren houdt. Er waren ook briljante workshops! Als delegate kon ik hier niet naartoe gaan, maar ik weet zeker dat als je het vraagt aan iemand anders, die ook mee was, je alle fantastische verhalen te horen zal krijgen. Al met al was het een onvergetelijke reis. Misschien is het niet gelijk duidelijk als je het zo leest, maar: je had er bij moeten zijn! Gelukkig komt de Agora in Enschede er ook alweer aan. Dus waar wacht je nog op? Pak je agenda, schrijf groot op 1 t/m 6 mei ‘AGORA ENSCHEDE’ en hou de Monday Mail in de gaten! Geloof me: dit wil je niet missen!

Gelukkig is er ook een goede kant aan dit verhaal! Iedereen die op een groot event is geweest waar niet alles even soepel loopt zal je vertellen: dit zijn altijd wel de gezelligste events. Het bindt de deelnemers. Het zorgt ervoor dat je gelijk iets hebt om over te praten. ‘Brrr I’m cold!’ zegt AEGEE'er A. ‘OH MY GOD, ME TOO!’ Foto's: Roald van der Valk

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

liften :

Wilde nachten en roddels

door jeroen bovenlander

Vrijdagochtend 11 november, Utrecht. De meeste kroegen zijn nog nauwelijks dicht als een groep van ongeveer 20 AEGEE-Utrechters zich om 7 uur bij de Dom verzamelt. Er staat namelijk weer een liftwedstrijd op het programma! De bestemming, die door de liftcie op vakkundige wijze (not) tot het laatste moment geheim is gehouden blijkt Hamburg te zijn.

ol goede moed gaat iedereen op pad. Het liften gaat voortvarend, in de loop van de middag arriveert iedereen in het hostel in Hamburg. Als iedereen zich op de slaapkamers heeft geïnstalleerd en de liftervaringen zijn uitgewisseld, wordt het tijd om te eten. Nadat iedereen het buikje vol heeft, wordt er koers gezet richting de Hamburger Dom, een soort kermis. Liefhebbers krijgen de gelegenheid om te genieten van een achtbaanrit, of om zich misselijk te eten bij een van de vele snoepkraampjes. Uiteindelijk moet iedereen zich weer braaf verzamelen bij de liftcie, zodat het nachtleven van Hamburg verkend kan gaan worden. Helaas zijn de meesten erg moe, en het grootste deel van de groep houdt het dan ook voor gezien na enkele drankjes in een kleine maar erg druk bevolkte 1-eurobar. Een groepje van vier laat zich niet kennen en beleeft wilde avonturen in nachtelijk Hamburg om pas in de ochtenduren weer terug te keren. De volgende ochtend moet iedereen weer vroeg uit de veren, want het is tijd voor een cultureel verantwoorde activiteit: een citytour door Hamburg. Erg leuk en leerzaam natuurlijk, maar ook erg lang en koud. Het is dan ook een opluchting voor velen als de tour voorbij is en iedereen kan genieten van wat vrije tijd. ’s Avonds

worden de lokale culinaire hoogstandjes getest in een heus ‘kartoffelrestaurant.’ Iedereen moet immers een goede bodem slaan voor een avond waarop de alcohol maar weer eens rijkelijk zou vloeien. Drankspelletjes in het hostel worden opgevolgd door een wilde nacht in een plaatselijke discotheek. Hier gebeuren zoals verwacht weer dingen waar roddelliefhebbers hun vingers bij af kunnen likken…

Foto's: Laura van Heesbeen

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Moe maar voldaan keert iedereen op zondagochtend weer terug naar huis. Terugkijkend op het weekend weten we een ding zeker: AEGEE-Utrecht is weer een reisverhaal rijker!

door michiel huygen

Amsterdam, net zo leuk?

Bij AEGEE hoort onlosmakelijk het verenigen van de locals die de vereniging rijk is. Een borrelhop naar de best bereikbare en bovendien mooiste stad van het land kon dus niet uitblijven.

aast het streven naar eenwording, en het beginnen van buitenstadse vriendschappen en romances moesten er ook vragen worden beantwoord. Hoe doen ze het nou eigenlijk, zo vergeleken met ons? Hoe is die borrelcultuur, hoe hecht zijn ze daadwerkelijk? En wat te denken van dat hardnekkige gerucht dat een grote meerderheid van de heren homoseksueel is? Dit laatste gerucht is na wat lichte onderzoeksjournalistiek toch nog de kop ingedrukt. Uit reacties als ‘Jij bent nu al de derde die het vraagt, hoe komt iedereen daar toch bij’ en ‘Ik ken er drie, misschien vier,’ blijkt dat deze verhalen misschien iets teveel een eigen leven zijn gaan leiden. Gelukkig zijn onze Amsterdamse collega’s vrij open-minded en doen ze niet moeilijk over deze stemmingmakerij. Het kleffe pizzaatje in de Amsterdamse wijk De Pijp en de afsluitende borrel in café ’t Kalfje waren erg geslaagd. De AEGEE'ers van Amsterdam, in zoverre die er waren, hebben ook de enthousiastelingen en praatgrage gekkies waarvan wij er zoveel hebben.

Maar de borrelcultuur, hoe laat die zich vergelijken met de onze? Wel, achter de bar stond een wat chagrijnige vent in plaats van een vrolijke mede-AEGEE'er, en de locatie zelf was een soort pijpenla die weinig ruimte overliet voor onze overijverige dansers. De spreekbuis van het bestuur kon het niet zoals bij ons met schelle stem af, maar moest de borrelpraat door een microfoon doen. En het kan liggen aan het tijdstip, zo middenin de tentamenperiode, maar de borrel zelf was niet bepaald druk ondanks dit grootse evenement, en liep bovendien snel leeg. Utrechters vormden misschien wel bijna de helft van het gezelschap, zoals ook te merken was aan de plotselinge leegte in het café toen de onzen om 1 uur de nachttrein

gingen halen. Het café is qua locatie dan wel weer prima. Een zomeravond hier in dit rustige straatje in de Jordaan, dichtbij de Keizersgracht zou zeer goed te doen zijn (een nieuwe borrelhop over een halfjaartje is dan ook een aanrader). Ook de DJ-set had minder vaak Nederlandse meezingers op de afspeellijst staan, dit tot mijn grote genoegen maar dat is uiteraard een smaakkwestie. Het lustrumlied kon gelukkig, onder wat verdwaasde gezichten van de Amsterdammers, nog uit volle borst worden meegezongen toen Dromen zijn Bedrog werd ingezet. Misschien wel exemplarisch voor het onderscheid tussen deze AEGEE-filialen.

Foto: Marleen Dijkhoff

“Het lustrum lied kon gelukkig nog uit volle borst worden meegezongen!”

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

foto: google

borrelhop :

De verbazing van buitenlanders door: jerona van der gevel

Als je een land voor de eerste keer bezoekt is dat altijd een bijzonder moment. Van tevoren heb je je natuurlijk ingelezen en foto’s gezien van de plek waar je naar toe gaat. Je hebt een bepaalde verwachting van het land en de plek, die misschien achteraf helemaal niet blijkt te kloppen.

“Het verraste mij om te zien dat veel mensen eigenlijk te veel aan het feesten waren!”

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

ij vroegen ons af hoe het zit met mensen die voor de eerste keer in Nederland komen. We vroegen twee AEGEE'ers uit andere landen wat hun verwachtingen waren en hoe zij hun eerste keer Nederland hebben beleefd. Paula is 22 jaar en studeert architectuur in Valencia. Ze vertelt dat zij op de universiteit regelmatig de Nederlandse architectuur bestuderen. “ Wij beschouwen de steden in Nederland als voorbeelden van een goede bouwstructuur (‘well planned’). Ik moest het wel met mijn eigen ogen zien.” Het bijzondere vond zij ook het hoge aantal fietsers, maar vooral hoe daar op in wordt gespeeld met fietspaden en stallingen. Iets dat je in Spanje niet zo snel zult zien.

Foto's: Angelos Pappas

Zo zouden Nederlanders koud, saai en moeilijk om mee te praten zijn. Maar gelukkig voor ons bleken die verwachtingen niet te kloppen. Zo vond Paula de mensen juist heel erg actief en open. De conclusie van Angelos na het meemaken van de Nijmeegse Vierdaagse feesten was dat Nederlanders allesbehalve saai zijn. “Het verraste mij om te zien dat veel mensen eigenlijk te veel aan het feesten waren!”

Ondanks, of misschien juist wel omdat Nederland een wereld van verschil is in vergelijking met hun eigen land hebben beide geïnterviewden het hier heel erg naar hun zin gehad. Ze hebben veel vrienden gemaakt en een ongelooflijke ervaring opgedaan. Paula en Angelos willen zelfs allebei volgend jaar terugkomen naar Nederland voor een uitwisseling!

Natuurlijk was ook het eten dat wij zo gewend zijn een bijzondere ervaring voor de AEGEE'ers. Dropjes worden vreemd gevonden, maar ook siroop, sorbetijs en “zeeën van pindakaas” zijn moeilijk te begrijpen. Angelos zegt echter dat hij ook lekkere dingen heeft gegeten, zoals Nederlandse kaas en heerlijke stroopwafels en oliebollen.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

foto: google

Angelos (20) uit Athene heeft nog wel iets toe te voegen met betrekking tot het landschap. Hij vindt het vreemd dat oude kerken worden verbouwd tot restaurants of café’s. “Dat zou in Griekenland echt nooit gebeuren. En dan zijn er door de hele stad ook nog eens openbare toiletten te vinden...” Van de Nederlandse cultuur wist Paula nog weinig toen ze hier naar toe kwam. Angelos sluit zich hierbij aan. Hij was van tevoren enthousiast om naar Nederland te komen, dat hij in vergelijking met Griekenland beschrijft als een geavanceerd en liberaal land. Van de cultuur wist hij eigenlijk nog niets, alleen maar dat er een dag is “wanneer mensen door de stad zwerven, helemaal in oranje uitgedost.” Op de Summer University maakte hij in korte tijd kennis met verschillende Nederlandse tradities, zoals Sinterklaas. Over de aard van Nederlanders bleken er nog wat vooroordelen te bestaan in de Zuidelijke landen.

Het AEGEE virus in Passau! door: maartje natrop

Allereerst moet ik jullie waarschuwen: ik heb een virus opgelopen, een virus dat ook nog eens heel besmettelijk is… Het AEGEE-virus! En het begon allemaal in Passau - een klein stadje op de grens van Duitsland en Oostenrijk - op 14 december 2011…

et ruim twintig nieuwe vrienden uit heel Europa, een geweldig internationaal trainersteam en zeer gastvrije organisatoren, hebben we een waanzinnige week gehad. Deze week bestond voornamelijk uit zeer weinig slaap, lange schooldagen en goede feestjes. Naar school? Is dat leuk? Ja zeker! Wel als je cursussen en workshops krijgt van trainers die zo ontzettend enthousiast zijn dat het aanstekelijk is. Ook de inhoud van het trainingsprogramma was zeer boeiend. Er stonden algemene vakken op het programma die varieerden van PR en HRM tot budgeting en project management. Ook een uitgebreide

introductie in de wereld van AEGEE stond op het programma. Daarnaast waren er enkele inspiratiesessies waarbij we meer leerden over ons zelf, over wat ons drijft en over wat wij kunnen betekenen voor AEGEE (en andersom). Halverwege de week zijn we gestart met het (fictieve) project ‘Mobility’ waarvoor de groep in vier antennas werd ingedeeld. Ik zelf was de trotse president van AEGEE Glühweinberg! Met onze antenna moesten we een evenement oprichten dat onder het ‘mobility flagship project’ viel en dit tot in de puntjes uitwerken.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

De simulatie was levensecht met een kantoortje voor elke antenna en postbussen om met de andere antennas te corresponderen (die zaten immers wel op 2 meter afstand, maar natuurlijk eigenlijk in een ander land). Naast de lange schooldagen (gemiddeld van 09.00 tot 20.00) was het natuurlijk tijd voor toffe feestjes zoals de Eramus party en de beruchte European Night, waarbij we een European pub crawl hielden en even langs elk land hopten om de lokale drank te proeven. Na vele shotjes raki, sligowitz, limoncello en wodka, was iedereen nog dikkere vrienden.

hadden de trainers genoeg originele ‘energizers’ (oefeningen) om ons wakker te krijgen. Al met al een superweek in het prachtige Passau met zeer bijzondere mensen. Een week waarin echt letterlijk en figuurlijk een wereld voor me is open gegaan. Voor mij geen leven zonder AEGEE meer!

Ik kan iedereen aanraden, zeker als je relatief nieuw bent binnen AEGEE, om deel te nemen aan een European event. Believe me, it’s life changing. See you somewhere in Europe (of op de borrelboot natuurlijk)!

Ook hebben we heel wat nieuwe dansen geleerd, van Turkse volksdans tot aan Spaanse fruitdansen (om het te begrijpen, moet je het zien: iedereen die al eens een European event heeft meegemaakt, snapt precies wat ik bedoel). De volgende dag zaten we altijd knikkebollend in de les, maar gelukkig was Redbull hoofdsponsor van onze ES1 en Foto's: Maartje Natrop

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

dating door: roos tamis

Blind date

Het einde van het jaar naderde, en dus was het tijd om de balans op te maken. Een aantal AEGEE’ers moesten tot de conclusie komen dat zij de jaarwisseling als alleenstaanden moesten doorbrengen. Dus lieten ze zich in de verleiding brengen om een Blind date te doen…

In Utrecht hadden deze AEGEE’ers duidelijk geen succes, dus om de slagingskansen te vergroten nam de Grenzeloos ze mee naar een nieuw jachtterrein: AEGEE-Amsterdam. Waar alles kan, en alles mag.

Eerste indruk

Foto's: Laura van Heesbeen

Amber over Eric Hij is heel slim! Ik denk daardoor ook wel een beetje een betweter. Maar dat is niet perse negatief hoor. Hij studeert iets met economie. Ja, hij wordt later echt zo'n succesvolle man die een Volvo rijdt met twee kinderen op de achterbank. Zijn vrouw heeft wel gestudeerd maar is gestopt om voor de kinderen te zorgen, en dat vindt hij wel prima. Vroeger heeft hij gevoetbald, maar nu heeft hij niet echt hobby's meer behalve uitgaan. Met meisjes is hij best verlegen. Hoeveel bedpartners? Ik denk heel veel, of juist heel weinig. Laat ik maar gokken op drie, dat is veilig.

Eric over Amber Ze lijkt zenuwachtig want ze zit de hele tijd aan haar haar en praat veel. Ze lijkt er sowieso van te houden om aan het woord te zijn en is heel spontaan. Daar is ook meteen een van haar slechtste eigenschappen mee gelinkt: Ze praat soms ietsje te veel! Deze date wordt in ieder geval niet saai! Ze studeert denk ik pedagogiek en wil een echt dametje zijn. Ze is ook een beetje giechelig, het lijkt me een meisje dat hele avonden aan het tutten en opmaken is met vriendinnen. Ze laat zich versieren, en is dan ook best makkelijk. Maar verder dan zoenen gaat ze niet, dat bewaart ze voor als ze een vriendje heeft.

Laura over Bastiaan Ziet er goed uit! Volgens mij is het mijn type. Wel heel studentikoos, met dat kapsel. Het lijkt me een heel sociaal vaardige jongen. Als ik hem tegenkwam in de kroeg zou ik naar hem kijken. Zijn sport is hockey en verder houdt hij voornamelijk van bier drinken en uitgaan. Bij het uitgaan blijft hij een beetje langs de zijlijn staan, maar stapt wel op meisjes af. Hij heeft wel meer dan tien bedpartners gehad denk ik.. maar het is geen player. Ooit wil hij wel trouwen en huisje boompje beestje, maar nu wil hij even niets vasts.

Bastiaan over Laura Dit vind ik echt een geneeskunde-meisje. Haar studie heeft daar in ieder geval mee te maken en later wordt ze arts. Maar waar ze echt van droomt is kinderen. Ze wil er vier en dan het liefst allemaal meisjes. Die krijgt ze met een chirurg waarmee ze trouwt, waarna ze parttime gaat werken om thuis te kunnen zijn voor de kinderen. Het is een rustig type dat niet veel drinkt, maar wel met een groot gevoel voor humor. Ze is ook wel iemand die de hele avond op de dansvloer te vinden is, waar ze zich laat versieren. Het is geen meisje dat snel op jongens afstapt.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Laura 21 jaar psychologie

Bastiaan 19 jaar

Amber 19 jaar antropologie

Eric 23 jaar commerciële economie

Met de net gecreëerde vooroordelen in hun hoofd werden de vier nu samengebracht. Zou er nog iets aan de vooroordelen gedaan kunnen worden? Zou er een vonk overspringen? Zou er ware AEGEE-liefde ontstaan? Vanuit een hoekje bekeek ik hoe iedereen elkaar voor het eerst sprak.

Tweede Indruk Amber over Eric Ik dacht dat hij een beetje een burgerlijk type was, een beetje saai. Maar dat is dus niet zo, ik heb hem in een verkeerd hokje geplaatst. Hij is ook veel minder een kakker dan ik dacht. Het was erg gezellig, maar ik ben ook gewoon een hele makkelijke prater. Toch kwam het gesprek duidelijk van twee kanten, dat was erg fijn. Het is ook gewoon een sociale jongen. Wat ik ook een leuke verassing vond was dat hij ook van impulsieve dingen houdt, net zoals ik. En dat hij misschien in Australie wil gaan wonen. En een tweede date.. tja, als hij ermee zou komen zou ik geen nee zeggen.

Eric over Amber Ik zat er op verschillende punten totaal naast bij Amber. Het is geen standaard meisje, wat ik eerst dacht. Veel minder giechelig. En veel minder braaf dan ik had verwacht. Dus dat zijn wel positieve veranderingen. Maar bij een punt was het een schot in de roos met mijn verwachtingen: ze praat inderdaad erg veel. Qua uiterlijk: knap meisje! De vlam sprong niet gelijk over, maar het is een hele leuke meid. Ik zou in ieder geval geen nee zeggen tegen een tweede date!

Laura over Bastiaan Bij Laura moest er eerst een dubbele wodka in voordat ze haar verhaal wilde doen. Ze was duidelijk gechoqueerd door de aanname van Bastiaan dat haar grote droom kinderen krijgen was. Laura: ‘Echt, ik wil helemaal geen kinderen, donder op! En dat parttime werken en thuisblijven.. Hell no. Ik ben wel een beetje een feminist. Ik heb me vergist in dat het mijn type is, dat is het namelijk niet. Het is denk ik ook wel een gevalletje stille wateren, diepe gronden. Zijn non-verbale gedrag laat dingen zien die hij zelf misschien nog niet eens doorheeft. Het is een hele leuke en spontane jongen, ook sociaal zoals ik in het begin zei, maar het is gewoon niet de jongen voor mij.

Bastiaan over Laura Al ontkent ze het, toch wordt ze huisvrouw! Dat weet ik zeker. Ze weet het alleen nu nog niet. Verder, ze is inderdaad heel slim. En bij nader inzien vind ik het meer een psychologie student dan een geneeskunde student. Bij Psychologie heb je vaak twee groepen. Aan de ene kant van die hippies, en aan de andere kant mensen die het om de goede redenen doen. Laura hoort wel echt bij de tweede groep, dat vind ik wel tof. Ze heeft haar leven goed op orde, is onderhoudend gezelschap en heeft oog voor hoe anderen zich voelen. Ze is leuker dan ik dacht toen ik haar zag. Nog een pluspunt aan Laura: Ze heeft een uitstekende smaak in koffie. Nog een date zou ik wel willen, maar wel in een andere setting. Deze setting is zo geforceerd. Helaas moet het verhaal hier ook eindigen, want wat er de rest van de avond gebeurde ging net te ver voor de Grenzeloos. Als je wil weten hoe het is afgelopen verzoeken we je dan ook vriendelijk die informatie ergens anders vandaan te halen. Wees creatief!

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

AEGEE Privé

leen als ze

t op negers. Al Leila K.: “Nee, ik val nie zwartblauw zijn.”

”

“Ik krijg hem er niet in!

Iemand van de foodcie:

loos… eeh Grenzeloos”

Michiel H.: “In de Luste

druk op de tippelzone.” Jelle B.: “Het is niet zo aan het ituees) zijn nu allemaal Koen E.: “Ja, die (prost n.” e Mediterraans uit te zie zonnen om er een beetj ?” sto over Gu Sarah H.: “Heb je het nu heeft ooit geprobeerd Bernice B.: “Een konijn .” seks met mij te hebben er is t gratis shotjes: “Oh nee, Sandra M., in een bar me . ht) ” (trekt dramatisch gezic alleen nog maar absinth! er absinth): Sandra M. (in Praag, ov Dit ruikt als mijn oma...

Sanne la G.: “Bij een echte paal en zonder kleren was ik veel be ter geweest.” Michiel H.: “Ik ben je

Roald V .: zou zijn “Vraag jij je no oit af h zonder oe AEG f Casper EE H.: “Ro acebook?” ald, hoe op jouw heette d telefoo at fancy n ook a bericht jes p l weer, die waa rogramma Roald V mee stuurt?’’ r je .: “Wha ts Casper H.: “Ne App, Skype? e die m Roald V et die t .: “O da eks t... dat noeme tballonetjes” n we sms Iris H.: ... “ “Is mee op Hans nou ho mo? Hij introka mp en hij wil in had een roze h an de galac ommis ddoek s ie!” Arn e P.: “W ow, Ma warm, je arten ji zus!” j bent

vuilnisbak wel.”

Jeanine v. D.: “Ik be n niet stabiel genoeg om van jou een foto te maken.” Casper H.: “Er zijn we inig echt afgrijselijke foto’s van mij hoor. Kan ook niet, met m ijn knappe kop!” Loes v. V: “Jouw reige r komt nog wel.” Arne P, (tegen com puter): “TYPEN BITC H!!” Roos T: “Laten we no g meer Jersey kindjes maken !”

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Wist je dat... men slaat tijdens de

…Hiske met boterham

Grenzeloos vergaderinge

rij het bestuur louter … voor het derde jaar op bestaat uit niet-rokers? en zin meer heeft in ... Jeroen Bovenlander ge

seks als hij 65 jaar is?

EE-Utrecht hetero is?

… maar 21,7% van AEG

sjes met elkaar

… er in Hamburg 6 mei

gezoend hebben? e mee waren dus

… en dat de jongens di

gefaald hebben?

n AEGEE gezoend ... je als je met iemand va zal komen? hebt in het lustrumboek

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

column door: jelle bauer

De eerste keer

n het aftellen is begonnen. Na enkele tellen verschijnt er een nieuwe wereld aan mij. Een stadscentrum, drie dorpelingen en een verkenner. Wachtend op mijn bevelen. Omgeven door onbekend gebied maan ik mijn verkenner aan om de omringende duisternis op te lichten. Als ware magie verschijnen nieuw verkende bomen, woestijnen en prooidieren aan mijn netvlies. Ondertussen leggen de dorpelingen de fundamenten van wat later een huis zal worden. Het avontuur spat van het scherm af. Waar heeft mijn stad zich in vredesnaam gevestigd? In wat voor wereld ben ik beland? Waar kan ik de benodigde grondstoffen vinden? Deze ervaring is de 32MB RAM dubbel en dwars waard.

Foto: Jelle Bauer

Ik waan mij in de prehistorie en zie mijn barbaarse ras uitgroeien tot een geciviliseerde samenleving. Wilde dieren worden verslagen, grenzen verlegd en vijanden teruggedrongen of bekeerd. Mijn eerste keer Age of Empires staat nog immer op mijn netvlies gebrand. Zo ook mijn eerste borrel bij AEGEE-Utrecht. Toen nog in de Mick O’ Connells. Ook binnen AEGEE heb ik al het een en ander kunnen verkennen. Nieuwe mensen leren kennen. Niet alleen binnen Utrecht. Verscheidene landen in Europa aangedaan. Mensen bekeerd om ook lid te worden. Verschillende culturen leren verstaan. Mijn eerste reis met AEGEE in het buitenland was ook legendarisch. In Italië heb ik als deelnemer aan het European School event veel geleerd over het uitdelen van bevelen binnen AEGEE. Hoe bestuur je immers zo’n bijeengeraapte groep studenten? Hoe houd je de boel bij elkaar als er eigenlijk maar één vaste ontmoetingsavond per week is? Gelukkig heb ik in het verleden als bestuurslid zelf op deze vragen antwoorden gevonden en ben ik blij om onze vereniging nog steeds als een georganiseerd geheel mee te maken. Wacht jij nog steeds op bevelen? Vraag dan eens rond welke reisjes er binnenkort te maken zijn, of organiseer zelf iets leuks! Er zijn mogelijkheden te over om bij AEGEE genoeg nieuwe ervaringen op te doen!

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

studeren door: sandra muis

Een half jaar weg

at is gek. Een half jaar weg van je geboorteland, van je lieve vrienden, van je vereniging. Wat moet je ergens anders als je dat allemaal moet verlaten? Nou, op Erasmus gaan! En dat doe ik in Tsjechië: bierland nummer 1. In Brno om precies te zijn. De stad lijkt op Utrecht, maar dan met onverstaanbare mensen en ontzettend goedkoop. Ik heb het er geweldig naar mijn zin! Het is eigenlijk een lange Summer University: studeren, feesten en heel veel leuke mensen om je heen. De hele tijd leuke dingen doen en soms toch nog wat verantwoordelijkheid opbrengen. Ja, dat is het Erasmusleven, en ik voel me heel erg welkom! In het begin vond ik het jammer dat ik was uitgekozen om naar het oncharmante Tsjechië te mogen gaan. Maar die keuze heb ik na een week Weltschmerz toegejuicht. Wat een mooie stad! Wat een goedkoop bier en eten! De Lonely Planet wil er niet te veel woorden aan vuil maken. Die vertelt dat het enkel een werkstad is met veel casino’s en stripclubs voor vieze zakenmannetjes. Maar als je er wat langer zit, kom je de meest mooie en leuke plekken tegen. Soms wordt Erasmus opgevat als één groot feest waarbij je niet meer leert dan welk bier het beste smaakt en tot hoeveel wodka shots je kan

Foto: Sandra Muis

gaan zonder meteen over te geven. Dat is voor een bepaald deel van de Erasmus studenten zeker waar (ik noem geen namen – Polen, Litouwers, Slowaken), maar het lijkt het er nu toch op dat ik een normale student ben. Nog wel lekker leerwerk vooruitschuiven en in de stress zitten voor aankomende tentamens, als ik toch naar een feestje teveel ben geweest. En ik ben alweer bijna terug! Ik weet nu al dat ik de film- en quizavond

op de maandagen zal missen en de Country Presentations op de woensdagen. Door die avonden had ik trouwens geen tijd gehad om AEGEE Brno te bezoeken. Maar ESN is ook echt een leuke organisatie. Of ik jullie mis? Jazeker. Maar of ik een semester weg zou afraden? Nooit! Het is echt een openbaring en een verrijking van je (studenten)leven.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Gusto Experience Dublin door: roos tamis

Onder het wel bekende blauwe bord op Utrecht Centraal stonden we te wachten op elkaar en de trein naar Eindhoven om ons Dublin-avontuur te beginnen. Ondertussen werd gecommuniceerd met de organisatie, die voor het inchecken zou zorgen. Dat bleek een probleem, er was nog niet ingecheckt, en het was ook niet meer mogelijk via internet.

egenslag nummer een was binnen. Maar, voor alles is een oplossing, en met geld valt veel te doen. En zo kwamen we toch, na een uurtje vliegen, in Dublin terecht. Het was vrijdagavond, en iedereen weet hoeveel Ieren van uitgaan (lees: alcohol) houden, waarschijnlijk had de wat rommelige sfeer die wij op straat aantroffen daarmee te maken. Dat ondervond Maartje ook aan den lijve toen we met de hele groep in het hostel moesten wachten om in te checken. Toen zij op het raam klopte, waar een stelletje aan de buitenkant tegenaan stond te zoenen, kwam de man woedend binnen:. ‘Who did that?!’ Dat Maartje nog onder ons is hebben we te danken aan iedereen die fluitend de andere kant opkeek. De kamers werden verdeeld en de spullen op bed uitgestort. Toen was het tijd om zelf het Dublinse uitgaansleven te proeven. Vlak naast

het hostel werd al iets gevonden. We kwamen in een soort kelder terecht waar een aantal woestelingen stonden te headbangen. Als echte reizigers pasten we ons aan aan de lokale bevolking en gingen we hier in mee. Verschillende AEGEE’ers klaagden de volgende dag over nekpijn. Een nadeel aan het Dublinse uitgaansleven: alles gaat hier dicht om half 3! Wij als Nederlanders en diehard partygangers zijn dat natuurlijk helemaal niet gewend. Maar daardoor verschenen we de volgende ochtend wel fris en fruitig aan het ontbijt. Met daarna: de rondleiding! Deze werd gegeven door een Ierse studente. Na in het begin nog even om het accent gelachen te moeten hebben, werden er hele interessante dingen verteld en getoond. Ten eerste dat de Ierse architectuur een rommeltje is. Een middeleeuws

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

kasteel, naast nieuwbouw, naast Renaissance stijl. Al met al was het een apart gezicht. Aan ruimteplanning doen de Ieren in ieder geval niet. Niet alleen de architectuur is een rommeltje, ook de geschiedenis. Om de dertig jaar een revolutie, die altijd weer werd neergeslagen. De meest voorkomende redenen die we hebben gehoord: men werd dronken ontvoerd, of men was te laat. Ze hebben het ook wel zwaar gehad, die Ieren, altijd overheerst worden door andere volken. Dus die halve liters die ze naar binnen werken zijn ook niet zo gek. Zo maakten we een rondje door het centrum van Dublin. Nog iets leuks over de Vikingen, die oorspronkelijk in Ierland woonden, die sliepen dus met zijn twintigen in een bed. Zelf zette ik daar wel zo mijn vraagtekens bij.

“Stiletto in the Ghetto,” de “Erection at the Intersection,” en de “Stiffy by the Liffy”. ‘s Middags was het tijd voor de Guinnes-fabriek. Waar we eerst met zijn allen in de lift naar de bovenste verdieping werden geduwd omdat er een gratis biertje bij het kaartje inbegrepen zat, en het museum al bijna weer sloot. Echt Iers bier. Dat door mij, en vele anderen onder ons werd afgewezen. Het leek nog het meeste op room met bier door elkaar gemixt en na een biertje leek het of ik een heel kerstdiner naar binnen had gewerkt. Maar een prachtig

panorama tijdens het drinken maakte veel goed. En terwijl het schuim van ons bier wegvaagde zagen we de schemering over de stad vallen. Langzaam gingen alle lichtjes in Dublin aan. Die avond doken we een echte Ierse pub in. Een gitaar en een accordeon zorgden voor dansbare tonen waarbij een aantal Ierse mannen ons op zijn Iers probeerden te leren dansen. Hoe ze dat met die benen doen snap ik nog steeds niet. Na de pub een club. Ook daar stalen we de show (vooral Jelle), en in het midden van de dansvloer kwamen er nog een paar Ieren dance- show offs geven. Deze avond werd mooi afgesloten door een vals brandalarm in het hostel. De volgende morgen was het echt afgelopen en moesten we het Ierse sprookje achterlaten om weer naar het gewone leven terug te keren. Het was kort maar krachtig!

Foto's: Jelle Folkerts

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

foto: www.panoramio.com/photo/43749056

Een nieuwigheid in de stad was een enorm ‘standbeeld’ van een soort lange naald, de ‘Dublin Spire’. Het is een traditie in Dublin om kunstwerken bijnamen te geven, zo ook voor de ‘Dublin Spire’:

Ondertussen in Utrecht door: michiel huygen

10 november heeft de FoodCie weer eens uitgepakt met Vietnamees voetbal.

Voor de nodige culturele uitwisseling konden AEGEE'ers terecht bij de ViaKunst borrelhop op 19 december.

Info-avonden werden gehouden voor zowel commissies als werkgroepen op respectievelijk 10 en 16 november. De infoavond voor werkgroepen was een inspirerende brainstormsessie waar uiteenlopende ideeën gebrouwen werden. De muziekwerkgroep is op dit moment de actiefste.

20 december werden de slootjes rond Bunnik en de Galgenwaard onveilig gemaakt door peddelende studenten bij het nachtkanoën. Pluim voor het eerste event van de SportCie die ook nog eens Glühwein achteraf verzorgde.

30 november heeft MestadCie in samenwerking met AEGEE-Enschede de Sintcantus georganiseerd, met scherpe gedichten, smakelijke chocomelkmixdrankjes en smaakvolle liedjes.

14 december werd je gestraft naar hoe lief of stout je was in een bruisende International Party in de Havana.

16 t/m 18 december profiteerden goede doelen van een elfstedenliftwedstrijd langs AEGEE-locals in Nederland.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

In nette kleding kon exclusief worden gedineerd op de bierboot op 21 december bij het Kerstdiner georganiseerd door de Foodcie.

Gelukkige internationale AEGEE'ers werden op TRY-BEFOREYOU-DIE getrakteerd in meerdere locaties in Amsterdam bij het NewYears-Event georganiseerd door de NYEcie op 27 december t/m 2 januari. Een legendarisch oud-ennieuw feest in Tuindorp zal velen wel (of niet) bijblijven.

11 januari werd het nieuwe jaar ingeluid met enige heerlijkheid. Allerhande luxe taarten met alle mogelijk voorstelbare ingrediënten werde geproduceerd bij de taartenbakwedstrijd.

“De eerste keer is nooit leuk” stelling

door: jeroen bovenlander

De eerste keer is niet altijd leuk. Wat gebeurt er als je deze stelling voorlegt aan 3 willekeurige AEGEE'ers op de borrel? Eerst moest er nadrukkelijk duidelijk gemaakt worden dat in dit geval de eerste keer over écht alles kan gaan. Daarna ontstond het volgende gesprek. Willemijn: Ik ben het ermee eens. De eerste keer is vaak heel raar. Martin: Dat klopt. Ik ben het er ook helemaal mee eens.

Willemijn

Maatje (met serieus gezicht): De eerste keer is altijd op een bepaalde manier ongemakkelijk omdat je onervaren bent. Schrijf dat maar op. Martin: Weet je nog toen wij voor het eerst samen in de trein zaten? Dat was ook heel ongemakkelijk. Willemijn: Helemaal niet, het klikte juist meteen heel goed tussen ons!

Martin

Maatje: Martin was toen heel gemeen tegen mij. Hij zei dat we nooit vrienden konden worden omdat ik een meisje ben en hij een jongen. Martin: Jullie waren heel irritant, want jullie gebruikten de hele tijd het woord ‘inkakmomentje.’ Inkakmomentje dit, inkakmomentje dat. Als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan het woord inkakmomentje!’

Maatje

Hierna werd er afgedwaald van het eigenlijke onderwerp. Maar de conclusie is duidelijk: iedereen ontwoordde meer of minder duidelijk met ‘eens’. De stelling is dus officieel waar!

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

De ExchangeCie in Wonderland

door: vicky trouerbach

Er was eens een commissie. Zij aten trouw elke woensdag samen en hadden grootse plannen voor de vereniging. Maar op een dag gebeurde er iets vervelends: een commissiegenootje was ineens verdwenen.

p de vergaderingen werd het stiller en stiller. De overige leden wisten niet wat ze zonder haar moesten doen. Alhoewel... Na lang zoeken kwamen zij eindelijk achter de verblijfplaats van hun verdwenen commissiegenootje. Alle voorbereidingen werden getroffen en vastberaden vertrokken zij in Oostelijke richting naar een land hier ver, ver vandaan. Een land zonder euro, een land waar het veel kouder is dan hier, een land waar het bier goedkoop is en rijkelijk wordt geschonken. Met andere woorden: een land waar deze commissie nog wel eens in de problemen kon komen.

Foto's: Vicky Trouerbach

De weg erheen was al een avontuur op zich. Enkele commissiegenootjes durfden het aan 14 uur lang met dronken 50-jarige Duitsers in een trein te zitten. Anderen zetelden zich neer op een te klein stukje vliegend WizzAirtapijt. Dit bracht hen echter nog niet bij de werkelijke verblijfplaats van hun verdwenen commissiegenootje, maar de reis was al lang, vermoeiend en duur genoeg. Dus werd het commissiegenootje vriendelijk doch dringend verzocht de bus te pakken naar het idyllische Praag. Verspreid over de vrijdag troffen zij elkander bij het hostel. Na maanden gescheiden te zijn was de commissie weer herenigd. Zij waren zo blij el-

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

kaar weer te zien dat het ene na het andere compliment werd gemaakt. “Jouw rug is als de Himalaya, hobbelig maar goed gevormd”. “Ik wou dat ik je telefoontje was, dan zat ik altijd in je broek.” Ondanks al deze vreugde en blijdschap die dit weerzien met zich meebracht wist de commissie nog steeds niet waarom hun commissiegenootje zomaar was verdwenen. “Waarom heb je ons verlaten?” vroegen zij haar. “Ik ben op Erasmus jonguh!” was haar antwoord. “Maar hoe kun je ons zomaar achter laten?” vroeg de commissie licht beledigd. “Iedereen moet een keer op Erasmus en je zult zien waarom.” Ze zette haar woorden kracht bij door haar commissiegenootjes op sleeptouw te nemen langs de wonderen van dit onbekende land. Zij baanden zich een weg door nauwe steegjes en brede winkelstraten (met kapot veel schoenenwinkels). Ze was vastberaden haar commissie te laten zien wat er zo geweldig was aan Erasmus. De commissiegenoten maakten de tocht naar het prachtige oude kasteel, genoten van de heerlijke Tsjechische Svavák, aten de beste spareribs ooit gemaakt, raakten elkaar kwijt op een brug, overwonnen al zingend hun angsten voor het onbekende en belandden uiteindelijk met 50 Australiërs in Prague Pubcrawlbar, en toen was er bier en absinth. FM!

De Fotoclub door: rosanne versteeg

e Fotoclub is een klein clubje binnen de vereniging, van mensen die zich bezig houden met fotografie. Met name voor zichzelf, maar op aanvraag kunnen zij ook op activiteiten binnen AEGEE wel eens wat vastleggen. De club is dit jaar vergroot van 4 leden naar 8 leden. En daar hoor ik nu ook bij. We vergaderen een keer per maand en daarnaast gaan we op pad om foto’s te maken, volgen we workshops, organiseren we activiteiten voor AEGEE-Utrecht. Binnenkort staat er een weekendactiviteit gepland. We gaan liftend naar een nog onbekende maar bijzondere plek

Foto: Hiske Midavaine

om daar nog meer gebruik te maken van onze fotokunsten. De een heeft er meer ervaring mee dan de ander, maar hierdoor kunnen we juist weer veel van elkaar leren. Fotowedstrijd Op facebook is er een groep voor alle leden van AEGEE die ook geïnteresseerd zijn in fotografie en hun gedachten en foto’s willen delen. Elk kwartaal komt er een nieuw thema voor de fotowedstrijd en de winnaar krijgt de foto op canvas. Je bent vrij om je bij deze groep te voegen!

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

media

Film en muziek

door: jerona van der gevel en rosanne versteeg

... Alleen op reis

... Seks met een man

... in Parijs

Emile Hirsch speelt in Into the Wild een rijke jongen, die als hij van de universiteit afkomt alles overboord gooit en de wereld in trekt. Hij geeft al zijn spaargeld weg, neemt een andere naam aan en gaat slechts met een rugzak en een auto op pad. Hij wil op deze manier de wereld beleven zoals die in zijn ogen bedoeld is. Onderweg ontmoet hij allerlei interessante figuren zoals een landarbeider en een stel hippies. Hij blijft echter nergens te lang hangen, op weg naar zijn einddoel: Alaska. In Alaska leeft hij alleen in een achtergelaten bus en hij is op zichzelf aangewezen voor voedsel. In eerste instantie gaat alles prima, maar al snel blijkt het moeilijker dan hij had verwacht.

De comedy Humpday gaat over Ben (Mark Duplass) die na zijn wilde jaren op de universiteit nu gesetteld is en met zijn vrouw Anna probeert een kind te verwekken. Zijn rustige leven komt op zijn kop te staan als zijn oude vriend Andrew (Joshua Leonard) plotseling opduikt. De vroegere rivaliteit tussen hen steekt weer de kop op en op een dronken avond pocht Andrew dat hij een amateurpornofilm zal maken voor een aankomend festival. Niet zomaar een pornofilm, maar een homopornofilm. En wie kunnen er beter de hoofdrollen spelen dan hij en Ben? Humpday is een grappige film die net even anders is dan de typische ‘bromance’ film en die in Cannes beoordeeld werd met de juryprijs.

In de nieuwste film van Woody Allen, Midnight in Paris, zie we hoe Gil (Owen Wilson) en zijn verloofde (Rachel McAdams) samen met haar ouders naar Parijs gaan. Gil valt meteen voor de charme en nostalgie van de stad, die hij linkt aan zijn streven om schrijver te worden, terwijl zijn verloofde Inez nuchter blijft. Tijdens één van zijn nachtelijke wandelingen in de stad wordt Gil door vreemden uitgenodigd voor een feestje. Wanneer hij de auto uitstapt lijkt hij opeens negentig jaar terug in de tijd te zijn gegaan. In het Parijs van de jaren twintig ontmoet hij grootheden zoals Picasso en Hemingway, maar wordt hij ook geconfronteerd met de vraag of het leven in die tijd wel echt beter was.

Into the Wild (2007) Regie: Sean Penn Script: Sean Penn, gebaseerd op het boek van Jon Krakauer Duur: 148 min.

Humpday (2009) Regie: Lynn Shelton Script: Lynn Shelton Duur: 94 min.

Midnight in Paris (2011) Regie: Woody Allen Script: Woody Allen Duur: 94 min.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Absynthe Minded: Absynthe Minded Het Belgische rock-/jazzbandje Absynthe Minded zag het daglicht in 1999 en was oorspronkelijk een eenmansband. Later vormde de band zich tot een kwartet. Uiteindelijk brachten ze 4 albums uit, waarvan de eerste toch de beste bleef: Absynthe Minded. Zeker ook een aanrader om een keer live te mogen meemaken.

Spinvis: Goochelaars en Geesten Erik de Jong alias Spinvis uit Nieuwegein produceerde in 2001 zijn eerste album. Spinvis staat bekend om zijn poĂŤtische teksten, gecombineerd met zelf in elkaar geknutselde muziek. Hierbij worden instrumenten als fluitjes en pandeksels gebruikt. Daarom behoort Spinvis tot de experimentele popmuziek.

Arthur Adam: Awake Arthur Adam is een Amsterdamse singer-songwriter die al enkele jaren aan de weg timmert. Naast Lucky Fonz III is hij een van de centrale leden van het Amsterdam Songwriters Guild. Awake is zijn vierde soloalbum. Adam heeft een breekbare stem die zowel krachtig als intiem klinkt. Zijn muziek doet soms denken aan Radiohead of Jeff Buckley, maar heeft een duidelijke eigen signatuur.

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

Beste Dr. Love,

Illustratie: Rosanne Versteeg

Al sinds enige tijd vind ik een meisje heel erg leuk. Alleen nu is het probleem dat ze met veel jongens zoent, maar niet met mij lijkt te flirten. Ze lijkt mijn hints niet op te merken. Hoe kan ik haar voor me winnen? Dr. Jelle: Het kan wellicht ook geen kwaad om nog eens stil te staan bij waarom je haar eigenlijk leuk vindt. Ze zoent blijkbaar zomaar met veel jongens. Wat maakt haar dan toch zo aantrekkelijk? Juist dat ze zo makkelijk te â&#x20AC;&#x2DC;scorenâ&#x20AC;&#x2122; is? Of toch meer dan dat? Dr. Arent: Bedankt Dr. Jelle! Er zit inderdaad misschien meer achter dan dat je zou denken. Je zou naar het onbewuste van je ziel toe moeten gaan om te bekijken wat er in haar zit wat haar zo aantrekkelijk maakt. Een eenzame boswandeling of een lange wereldreis naar onder andere Iran of Canada is misschien op zijn plaats. Of je zou ook gewoon dit niet kunnen doen en harder proberen, wat meer voor de hand ligt. Dr. Jelle: Een goed punt Dr. Arent. Leer haar eens op een andere manier kennen. In een andere context. Misschien is ze niet wie

Grenzeloos | 2011/2012 | Volume 1

ze lijkt te zijn, of ziet ze er vanuit een nuchter perspectief toch ineens heel anders uit. Experimenteer ermee. Dr. Arent: Toch moet er niet teveel naar andere contexten gekeken worden, en zal er ook een keer concreet gehandeld moeten worden. Tijdens de reis naar Canada zijn er misschien wel lichtpunten aan de horizon die laten zien dat het allemaal geldverspilling was, en dat het toch beter was om actie te ondernemen in plaats van te experimenteren. Dr. Jelle: Actie nemen zal je inderdaad meteen duidelijkheid geven. Niet geschoten is altijd mis. Dus schiet er maar lekker op los. Beperk je daarbij niet alleen tot haar. Als ze jaloers wordt zal je dat namelijk heel snel oppikken. Dr. Arent: Ik zeg proost Dr. Jelle!

Heb je iets op het hart, kom je er zelf niet uit en wil je graag hulp bij je liefdesproblemen? Mail je verhaal naar: Jellearent Aegee.