URSULA
moments of history
-1-
Τ.Ε.Ι. ΑΘΗΝΑΣ ΣΧΟΛΗ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ, ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΟΥΡΣΟΥΛΙΝΩΝ ΤΗΝΟΥ ΣΕ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ / ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΣΗΦ ΦΩΣΚΟΛΟΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗ: ΜΑΡΙΑ ΜΟΙΡΑ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2010
-2-
Περιεχόμενα - Πρόλογος - 5 - Ιστοριή προσέγγιση των ξενοδοχείων / ταξίδια-φιλοξενία-τουρισμός - 7 - Επαναχρήσεις κτηρίων και μετατροπές σε ξενοδοχεία - 11 - Μετατροπές μοναστηριών σε ξενοδοχεία - 14 - Παραδείγματα μετατροπών παλαιών κτηρίων σε ξενοδοχεία - 16 Paradores de turismo de Espania - 18 Pousadas de Portugal - 20 Asdown Park - 22 Villa San Michele - 24 Hotel El Convento - 24 Hotel Monasterio - 26 The Augustine - 28 Son Brull - 32 Kruisherenhotel - 34
- Τα Γαλλικά Σχολεία στην Ελλάδα - 36 - Η Ιερά Μονή Ουρσουλινών Τήνου - 40 Ιστορία της αδελφότητας και εγκατάσταση στο νησί της Τήνου - 40 Ιστορικό των λειτουργιών του κτηρίου - 42 Ανάλυση των χώρων του κτηρίου - 43 Κτιριολογία - 44
- Υπάρχουσα κατάσταση του κτιρίου - 45 -3-
- LAURUS hotel - 57 - Εισαγωγή - 58 - Διάρθρωση χώρων-οργανόγραμμα - 64 - Σχέδια μελέτης-πρότασης - 65 - Ανάλυση χώρων - 62 Είσοδος / Ρεσεψιόν / Lobby και Γραφεία διοίκησης - 83 Αίθουσες εκδηλώσεων - 88 α(άλφα) μπαρ - 95 Ursa Minor suites - 102 Gallery 41 - 119 Apollo & Daphne, gym-spa - 125 Εξωτερικός χώρος / πισίνα - 131 Nobilis cafe-restaurant - 133 Παρατηρητήριο - 142
- Ευχαριστίες - 145 - Βιβλιογραφία - 146
-4-
Πρόλογος
-5-
Βασικός λόγος που με οδήγησε στην επιλογή του συγκεκριμένου κτηρίου προς μελέτη ήταν η προσωπική επαφή που είχα με το κτήριο αυτό από μικρή ηλικία. Mέσω διαφόρων επισκέψεων, που γίνονταν κατά καιρούς, γνώρισα σταδιακά διάφορα κομμάτια του συνολικού συγκροτήματος. Η αίσθηση της εμβόλιμης αρχιτεκτονικής παρουσίας, που ερχόταν σε αντίθεση με την παραδοσιακή, λαϊκή αρχιτεκτονική του νησιού, η διαφορετικότητα που αναδείκνυε η σύνθεσή του, η ομορφιά του αλλά και το έντονο συναίσθημα της ιστορικής παρουσίας ανθρώπων, σχέσεων και κοινωνικών δομών μιας περασμένης εποχής αποτέλεσαν σημαντικούς παράγοντες για την καλλιέργεια της αγάπης μου για αυτό. Επιπλέον, οι μεγάλοι και αναξιοποίητοι χώροι του κτηρίου μου άφηναν περιθώρια να δημιουργήσω με τη φαντασία μου τους δικούς μου χώρους και αυτό στάθηκε η τελική αφορμή για την επιλογή μου. Μέσω αυτής της μελέτης, γνώρισα ακόμα καλύτερα το κτήριο αλλά και πτυχές του που μου ήταν άγνωστες, ενώ η έρευνα για την ιστορία του μου έκανε ακόμα πιο συνειδητή τη σπουδαιότητα του. Για την ολοκλήρωση της μελέτης πραγματοποίησα τρεις επισκέψεις στο κτήριο, από τις οποίες αποκόμισα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και εμπειρίες. Η πρώτη επίσκεψη, τον Φεβρουάριο του 2009, ολοκληρώθηκε σε δύο μέρη και σκοπό είχε τη γνωριμία μου με το κτήριο της σχολής, το οποίο και χρησιμοποίησα στην παρούσα μελέτη. Οι δύο άλλες επισκέψεις, τον Δεκέμβριο του 2009 και τον Απρίλιο του 2010, ήταν συμπληρωματικές, καθώς βασίστηκαν στην περιήγησή μου στους υπόλοιπους χώρους του συγκροτήματος, για την εμπέδωση του πλαισίου μέσα στο οποίο λειτουργούσε η σχολή. Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν εξαρχής η εισαγωγή σύγχρονων λειτουργιών στο κτήριο, με την πρόκληση να τοποθετηθούν και να λειτουργήσουν σωστά, χωρίς να πληγώσουν ή να κρύψουν τις ήδη υπάρχουσες δομές, μια που το κτήριο, αν και απλό, παρουσιάζει ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία με διακοσμητική διάθεση. Ο χαρακτήρας της μελέτης όφειλε να είναι διακριτικός και να σέβεται τα υπάρχοντα στοιχεία, παρόλο που προστέθηκαν σύγχρονες ανέσεις για την εξυπηρέτηση των νέων αναγκών.
-6-
Ιστορική προσέγγιση των ξενοδοχείων ταξίδια-φιλοξενία-τουρισμός
-7-
Τα ξενοδοχεία αποτελούν οικήματα υποδοχής ενοίκων επί πληρωμή. Η λέξη ξενοδοχείο ετυμολογικά προέρχεται από τον συνδυασμό των λέξεων ξένος και δέχομαι, δίνοντας ακριβώς την έννοια της λειτουργίας αυτής. Η ετυμολογία της παγκοσμίου χρήσεως λέξης hotel προέρχεται από το γαλλικό hôtel, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το hôte που σημαίνει φιλοξενώ-υποδέχομαι. Τα ξενοδοχεία, όπως θα δούμε παρακάτω, δημιουργήθηκαν από τα πρώτα ιστορικά χρόνια και κύριος σκοπός τους ήταν η φιλοξενία ανθρώπων, οι οποίοι βρίσκονταν σε ταξίδι, ενώ πολλές φορές συνδυαζόταν με λειτουργίες διασκέδασης. Η ιστορία των ξενοδοχείων ακολουθεί αυτήν του ανθρώπινου πολιτισμού και είναι στενά συνυφασμένη με τις έννοιες του ταξιδιού, της φιλοξενίας και του μαζικού, όπως νοείται σήμερα, τουρισμού. Ο τουρισμός, η προσωρινή δηλαδή μετακίνηση από τόπο σε τόπο ταξιδιωτών για επίσκεψη μνημείων ή καθαρά για ψυχαγωγία και ανάπαυση, είναι στις μέρες μας ιδιαίτερα δημοφιλής. Παρότι δεν αποτελεί μια σύγχρονη πρακτική, παλαιότερα είχε διαφορετική έννοια. Στην αρχαιότητα σπάνια γίνονταν ταξίδια και αυτό λόγω της επικινδυνότητας και της δυσκολίας που αυτά είχαν. Οι ξένοι ήταν περιζήτητοι και αποτελούσαν τιμή για το σπίτι που θα τους φιλοξενούσε, αφού έφερναν μαζί τους ειδήσεις αλλά και γνώσεις πέρα της τοπικής εμβέλειας. Με την ανάπτυξη του εμπορίου και άλλων δραστηριοτήτων δόθηκαν τα κίνητρα για την επίτευξη περισσότερων ταξιδιών και έτσι αυξήθηκε ο αριθμός των ταξιδιωτών. Με τη σταδιακή βελτίωση των συνθηκών μετακίνησης και του οδικού δικτύου, οι μετακινήσεις έγιναν σύνηθες φαινόμενο και αφορούσαν συνήθως, πέρα των εμπορικών σκοπών, την παρακολούθηση εορταστικών εκδηλώσεων σε μια άλλη πόλη ή άλλες θρησκευτικές πανηγύρεις. Έτσι, αυξήθηκε η ζήτηση καταλυμάτων και η ιδιωτική φιλοξενία δεν ήταν πια επαρκής, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν τη λειτουργία τους τα ξενοδοχεία. Έχουμε λοιπόν παραδείγματα στην αρχαία Ελλάδα όπου εμφανίζονται δημόσια ξενοδοχεία κοντά σε ναούς ή σε περιοχές όπου διοργανώνονται εορτές και αγώνες, αλλά και ιδιωτικού χαρακτήρα, όπως τα πανδοχεία. Σταδιακά αναπτύχθηκαν και τα καπηλειά, τα οποία στην αρχή προβλέπονταν μόνο για διασκέδαση στη συνέχεια όμως, λόγω της αυξημένης ζήτησης, προστέθηκε και η παροχή στέγης. Στην περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο τουρισμός ήταν αρκετά διαδεδομένος, μονάχα όμως στις εύπορες τάξεις. Στα χρόνια του Βυζαντίου δημιουργήθηκαν οι ξενώνες, οι οποίοι ήταν κυρίως φιλανθρωπικά ξενοδοχεία. Στους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα το φαινόμενο του τουρισμού ελαττώθηκε λόγω της καταστροφής του οδικού δικτύου και της γενικότερης ανασφάλειας. Ωστόσο, τα ταξίδια θρησκευτικού χαρακτήρα συνεχίστηκαν, όπως αυτά στους Αγίους Τόπους. Προς τα τέλη του Μεσαίωνα, το εμπόριο και τα ταξίδια παρουσιάζουν ανάπτυξη και έτσι δημιουργείται εκ νέου η ανάγκη για ξενοδοχειακά καταλύματα. Αναπτύσσονται ξανά οι λειτουργίες του πανδοχείου και του καπηλειού. Αντίστοιχα στην Ελλάδα την περίοδο της Τουρκοκρατίας, τη φιλοξενία αναλαμβάνουν τα χάνια και τα καραβάν σεράι για την εξυπηρέτηση θρησκευτικών σκοπών, δηλαδή ως σταθμοί δίπλα από τα ιερά, για τους προσκυνητές ή σε άλλα στρατηγικά σημεία των διαδρομών. Παράλληλα, συνέχισε να λειτουργεί και ο θεσμός της ιδιωτικής φιλοξενίας.
-8-
Από την Αναγέννηση και έπειτα, ο προσανατολισμός στην απόκτηση όλο και περισσότερων γνώσεων άλλαξε τον χαρακτήρα των ταξιδιών, που απώτερος σκοπός τους έγινε η ανακάλυψη νέων τόπων. Με την αποικιοκρατική πολιτική των διαφόρων κρατών, που ευνοήθηκε από την εξέλιξη των θαλάσσιων μεταφορών, έγινε το πρώτο βήμα για τη διάνοιξη νέων εμπορικών δρόμων. Τουριστικά ταξίδια όμως δεν πραγματοποιούνταν ευρέως μέχρι και τον 18ο αιώνα. Τότε αρχίζουν και τα ξενοδοχεία να δίνουν σταδιακά περισσότερη έμφαση στην παροχή υπηρεσιών και την ποιότητά τους, μια που ο τουρισμός καθιερώνεται ως νέος επιχειρησιακός τομέας. Οι υποτυπώδεις εγκαταστάσεις, συχνά με απουσία χώρων υγιεινής ή με την τοποθέτησή τους σε απομακρυσμένα σημεία στο υπόγειο, αλλάζουν και επιχειρούνται εξιδανικευμένες και ατομικές ανέσεις. Η αύξηση του εισοδήματος σε μερικές χώρες, όπως η Βρετανία, η σχετική ασφάλεια και βελτίωση της ποιότητας του οδικού δικτύου σε συνδυασμό με την εμφάνιση μεταφορικών μέσων περισσότερο άνετων και γρήγορων, βοήθησε τον τουρισμό, προνόμιο αρχικά μόνο των οικονομικά ευκατάστατων, ενώ στη συνέχεια εξαπλώθηκε προοδευτικά. Τον 19ο αιώνα τα ξενοδοχεία των μεγαλουπόλεων διαδίδονται και γίνονται μόδα. Κατά τον 20ό αιώνα ο τουρισμός διαδόθηκε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και έγινε πλέον ένα μαζικό κοινωνικό φαινόμενο, κάτι που φαίνεται και από την εισαγωγή του ως ξεχωριστό κλάδο της οικονομίας, ενώ μιλάμε πια για τη βιομηχανία του τουρισμού, η οποία παίζει μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση οικονομικών, αλλά όχι μόνο, μεγεθών. Παρατηρείται, λοιπόν, μια άμεση σχέση της ανάπτυξης του τουρισμού με αυτή των μεταφορών, σε συνάρτηση όμως με τις μεταβολές στις διάφορες κοινωνικό-πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, ενώ ακόλουθος όλων αυτών ήταν και ο ξενοδοχειακός σχεδιασμός. Οι λειτουργίες που αρχικά παρέχονταν από τα πρώτα ξενοδοχεία και είχαν μορφή παρόμοια με τα σημερινά, ως μία απολύτως βασική διαμονή αποτελούμενη από ένα μόνο δωμάτιο με ένα κρεβάτι, ένα ντουλάπι, ένα μικρό τραπέζι και ένα νιπτήρα, έχουν πλέον αντικατασταθεί με πολύ-λειτουργικά δωμάτια σύγχρονων εγκαταστάσεων. Η εξέλιξη των ξενοδοχείων ήταν ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και εξής. Με την έκρηξη της ξενοδοχειακής επιχειρηματικότητας, τις δεκαετίες πριν από αυτή του ’80, τα ξενοδοχεία αποτελούνταν από μεγάλες σε μέγεθος μονάδες, πανομοιότυπες σε διαμόρφωση και στιλ, οι οποίες επεδείκνυαν το μέγεθος και την παγκοσμιότητα του σχεδιασμού τους για να επισημανθούν και να προκαλέσουν τον θαυμασμό, την ασφάλεια και κατά συνέπεια την εμπιστοσύνη στους πελάτες. Από τη δεκαετία του ’80 και έπειτα, με κύρια αφορμή την ανάπτυξη των αερομεταφορών και την εξοικείωση των ανθρώπων με τις μεγάλες αποστάσεις και την εναλλαγή εικόνων, ο ξενοδοχειακός σχεδιασμός άλλαξε. Η υιοθέτηση ενός διεθνούς στιλ εις βάρος της τοπικής παραδοσιακής κουλτούρας αντιστράφηκε και πλέον άρχισε να αναζητείται το πάντρεμα της παράδοσης με τις σύγχρονες αντιλήψεις, για να διαμορφωθεί μια νέα ποικιλία, η οποία θα εξυπηρετεί τις αυξημένες απαιτήσεις της νέας γενιάς.
-9-
Οι κατηγορίες των ξενοδοχείων ολοένα και διευρύνονται. Ξενοδοχεία πόλεων, προαστίων (αεροδρομίων, μοτέλ, εξοχικών πανδοχείων) και κέντρα διακοπών κοντά σε περιοχές με φυσική ομορφιά, είναι μόνο η αρχή. Τα ξενοδοχεία δίνουν ακόμη έμφαση στις προσφερόμενες υπηρεσίες. Υποκατηγορίες αυτών αλλά και νέες πιο σύνθετες-μικτές κατηγορίες εισάγονται με το πέρασμα του χρόνου και με τις συνεχόμενες μεταβολές στις απαιτήσεις του κοινού, προσπαθώντας να προσφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποικιλία υπηρεσιών. Η μεγαλύτερη στροφή στον ξενοδοχειακό σχεδιασμό έγινε με την εισαγωγή, τη δεκαετία του ’80, των boutique hotel. Η κλίμακα μικραίνει, δίνεται προσοχή στη λεπτομέρεια και στον σύγχρονο σχεδιασμό, σε συνάρτηση επίσης με την εκάστοτε μόδα. Το ουσιαστικό και ανεπαίσθητο όμως σημείο στην ανάπτυξη του εσωτερικού σχεδιασμού των σύγχρονων ξενοδοχείων ήταν η εισαγωγή της αφήγησης. Αυτό προϋπέθετε να βλέπει ο σχεδιαστής το σύνολο της μελέτης περισσότερο σαν σκηνοθέτης μιας ταινίας ή ενός θεατρικού ή ως συγγραφέας ενός βιβλίου φαντασίας. Τα ξενοδοχεία που επηρεάστηκαν από τη στροφή αυτή βρήκαν διάφορες ονομασίες, όπως design hotel, art hotel και hip hotel. Πλέον, τα σύγχρονα ξενοδοχεία και κατά συνέπεια ο εσωτερικός σχεδιασμός δεν εστιάζουν τόσο στις υπηρεσίες όσο στη φιλοσοφία-θεματολογία τους. Η θεματική αυτή διαφοροποίηση καλύπτει τη σύγχρονη ανάγκη για ποικιλία και αίσθηση μοναδικότητας και πρωτοπορίας. Η ποικιλία αυτή όμως έφερε μια ασάφεια στον χαρακτηρισμό των ξενοδοχειακών μονάδων, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε ταξινόμηση να είναι πλέον ανεπαρκής.
-10-
Επαναχρήσεις κτιρίων και μετατροπή σε ξενοδοχεία
-11-
Στις μέρες μας η μεγάλη ζήτηση για χώρους προσωρινής διαμονής, ειδικά στις αστικές περιοχές, οδήγησε ώστε κτήρια, διαφόρων κτιριακών τύπων, να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό αυτό. Η ανάγκη για νέους χώρους, που θα στεγάσουν καινούργιες λειτουργίες, ήταν ένα ζήτημα που απασχόλησε τόσο την αρχιτεκτονική, όσο και τον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων. Η επανάχρηση υπαρχόντων κτηρίων είναι μια πρακτική η οποία ευδοκίμησε για διάφορους λόγους. Ήδη από τα αρχαία χρόνια χρήσεις σε σημαντικά κτίρια άλλαζαν μαζί με την αλλαγή θρησκευτικής ή πολιτικής εξουσίας. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπως το κτίσιμο χριστιανικών ναών πάνω σε προϋπάρχων αρχαιοελληνικούς και η μετέπειτα προσθήκη τζαμιού, για την εκ νέου μετατροπή του σε μουσουλμανικό τέμενος. Αλλαγές τέτοιες προκαλούνταν για την επιβολή νέων πολιτικών ή ιδεολογιών και δεν γίνονταν πάντα με σεβασμό στο προϋπάρχον κτήριο. Η βιαιότητα αυτών των αλλαγών, που η οικονομία σε χρόνο και χρήμα ήταν απαραίτητη, ήταν άλλος ένας βασικός λόγος για την ενίσχυση της πρακτικής αυτής. Τα δεδομένα όμως άλλαξαν με την εισαγωγή του όρου της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Ο όρος αυτός ήταν αποτέλεσμα των γενικότερων αλλαγών που επέφερε στη δυτική σκέψη η Γαλλική Επανάσταση (1789). Το κίνημα του διαφωτισμού εξιδανίκευσε την επιστήμη και την τεχνολογική πρόοδο με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί η βιομηχανική παραγωγή. Για την εξυπηρέτηση αυτής, οι κοινωνίες οργανώθηκαν σε οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά ενιαίους χώρους, γίνονται δηλαδή εθνικά κράτη. Για τη συνοχή στους χώρους αυτούς, καλλιεργήθηκε από το κάθε κράτος ο παράγοντας της εθνικής συνείδησης, με βάση την ιστορική μνήμη. Έτσι η σημασία της αρχιτεκτονικής έλαβε νέα έννοια και κατανοήθηκε ως αποτέλεσμα των αξιών των πολιτισμών που πέρασαν από την ιστορία των κρατών αυτών. Άρχισαν έτσι οι προσπάθειες για τη διατήρηση αυτής της κληρονομιάς. Δημιουργήθηκαν λοιπόν πλαίσια μέσω των οποίων έγινε αξιολόγηση των υπαρχόντων κτηρίων, συντάχθηκαν κανόνες για τον βαθμό και τον τρόπο της ανθρώπινης επέμβασης σε αυτά και αναπτύχθηκαν νέοι επιστημονικοί τομείς, όπως αυτός της συντήρησης, ενώ ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός εμπλουτίστηκε με μία πληθώρα νέων ζητημάτων προς λύση. Για αιώνες, κτήρια που αρχικά κατασκευάστηκαν για άλλους σκοπούς, στη συνέχεια μετατράπηκαν σε ξενοδοχεία, καθώς και το αντίθετο. Πολλά από αυτά τα κτίρια έχουν λίγη ή και καθόλου σχέση με την ανάγκη για διαμονή γενικά, ενώ κάποια δεν προοριζόταν ποτέ για την κάλυψη αυτής της ανάγκης. Σε αυτό βοήθησε και ο ταχύτατα αναπτυσσόμενος τομέας των boutique hotel, ο οποίος προώθησε μια τεράστια ποικιλία διαφορετικών ειδών κτιρίων για επανάχρηση ως ξενοδοχεία.
-12-
Μια λίστα με παραδείγματα μετατροπών σε ξενοδοχεία περιλαμβάνει κτίρια διαφόρων τύπων όπως:
-Δημόσια κτήρια (κολέγια, φυλακές, δημαρχεία, πυροσβεστικοί σταθμοί, φάροι, σταθμοί τραίνων) -Εμπορικά κτήρια (τράπεζες, κτήρια γραφείων, καταστήματα) -Κατοικίες (διαμερίσματα, οίκοι ευγηρίας, αγροτόσπιτα, χαρέμια, κυνηγετικά καταφύγια, παλάτια, ιδιωτικές κατοικίες, επαύλεις) -Εργοστάσια (αποθήκες, εργοστάσια αυτοκινήτων, μύλοι, ναυπηγεία) -Θρησκευτικά κτήρια (εκκλησίες, μοναστήρια, κοινόβια) -Και άλλα διαφόρων χρήσεων (κάστρα, δεξαμενές, ιστορικά φρούρια, πειρατικά καταφύγια, πλοία, στάβλοι)
Σε γενικές γραμμές ο σχεδιασμός των ξενοδοχείων που τοποθετούνται σε τέτοιου είδους κτίρια, επηρεάζεται από αυτά και κρατάει στοιχεία από την ιστορία τους για τις ανάγκες του δημιουργικού κομματιού της σχεδίασης. Στις περιπτώσεις, για παράδειγμα, όπως τα κάστρα, οι επαύλεις και τα παλάτια, ο σκοπός είναι πολλές φορές να μην κινηθούν πολύ μακριά από το πρωτότυπο. Κομμάτι της μετατροπής περιλαμβάνει την φιλοξενία του επισκέπτη σε σπίτια αριστοκρατών ή άλλων ατόμων υψηλού κοινωνικού επιπέδου, τα οποία δεν θα ήταν επισκέψιμα κάτω από άλλες συνθήκες.
-13-
Μετατροπή μοναστηριών σε ξενοδοχεία
-14-
Τα μοναστήρια γνώρισαν ιδιαίτερη ανάπτυξη από την εποχή του Μεσαίωνα και έπειτα, με αποκορύφωμα τον 19ο αιώνα και τις αρχές του 20ού, όταν αυτά συνδέθηκαν και με λειτουργίες κοινωνικού χαρακτήρα, όπως την εκπαίδευση και τη φιλανθρωπία. Η πλούσια μοναστηριακή παράδοση, αποτέλεσμα κυρίως ενεργειών του καθολικισμού, που στις μέρες μας έχει εκλείψει, άφησε πίσω της μία μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά. Για να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική τους κληρονομιά και μιας που η επανάχρησή τους για τον ίδιο σκοπό είναι κατά βάση αδύνατη, οδήγησε στην αλλαγή χρήσης τους και την εισαγωγή νέων σύγχρονων λειτουργιών. Κύρια πρακτική και ιδιαίτερα διαδεδομένη σήμερα, είναι η μετατροπή των παλαιών μοναστηριών σε ξενοδοχεία. Τα ίδια τα μοναστήρια εμπεριείχαν τη διαδικασία της ολιγοήμερης διαμονής, αφού χρησιμοποιούνταν ως καταλύματα από ταξιδιώτες, σε εποχές που τα ταξίδια ήταν δύσκολα και οι ταξιδιώτες λίγοι. Η ποικιλία σε χώρους που σκοπό είχαν να στεγάσουν δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους καθώς και η προνομιακή θέση των μοναστηριών, ήταν οι βασικοί λόγοι που ενέπνευσαν την αλλαγή τους σε αυτή τη χρήση. Λιτοί και μεγάλοι χώροι όπως τραπεζαρίες, χώροι για συνάξεις, προάυλια, ξενώνες, αλλά και χώροι που χρησίμευαν κατά περιπτώσεις για εκπαιδευτικούς σκοπούς, αντικαταστάθηκαν με τις αντίστοιχες λειτουργίες του ξενοδοχείου. Η τοποθεσία σε συνήθως απόμερα από την πολύβουη ζωή της πόλης μέρη και ο εσωστρεφής χαρακτήρας της αρχιτεκτονικής τους δομής, αποτέλεσαν ιδανικές συνθήκες για τη διαμονή ταξιδιωτών που θέλουν να συνδυάσουν την ηρεμία με την απόλαυση της αρχιτεκτονικής παράδοσης. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που συναντάμε κυρίως σε κράτη που αναπτύχθηκε ο καθολικισμός, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Τσεχία και η Αγγλία. Δεν λείπουν όμως και παραδείγματα σε κράτη της Λατινικής Αμερικής, όπου λόγω της αποικιοκρατικής πολιτικής των τότε αναπτυγμένων κρατών, μεταφέρθηκε και εκεί η πλούσια μοναστηριακή παράδοση. Στις περισσότερες περιπτώσεις επανάχρησης, η διακόσμηση των εσωτερικών χώρων είτε ενισχύει με τον πλουραλισμό της, είτε απλώς αναδεικνύει με τη λιτότητά της τις αρχιτεκτονικές ιδιαιτερότητες των κτηρίων. Ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που ο σύγχρονος σχεδιασμός χρησιμοποιεί μοντέρνους αρχιτεκτονικούς τύπους, που έρχονται σε διάλογο με τις αρχιτεκτονικές δομές του προϋπάρχοντος κτηρίου.
-15-
Παραδείγματα μετατροπών παλαιών κτιρίων σε ξενοδοχεία
-16-
-17-
PARADORES DE TURISMO DE ESPANIA, Ισπανία Στην Ισπανία ιδρύθηκε το 1928 ένας κρατικός οργανισμός, με την ονομασία «Paradores de Turismo de Espania» ο οποίος χρησιμοποίει εγκαταλειμένα παλάτια, κάστρα, οχυρά, μοναστήρια και άλλα ιστορικά κτήρια και τα μετατρέπει σε τουριστικά καταλύματα. Σκοπός του οργανισμού αυτού είναι η αύξηση του ποιοτικού τουρισμού, η διάσωση της εθνικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς και η οικονομική ανάπτυξη των επαρχιών. Σήμερα ο οργανισμός αυτός αριθμεί πάνω από 90 καταλύματα. Ο όρος «Parador» χρησιμοποιείται όχι μόνο στην Ισπανία αλλά και σε άλλα ισπανόφωνα κράτη και παραπέμπει στα είδη των πολυτελών ξενοδοχείων που τοποθετούνται μέσα σε ιστορικά κτήρια.
-18-
-19-
POUSADAS DE PORTUGAL, Πορτογαλία Κατά τα παράδειγμα της Ισπανίας, το 1942, ιδρύεται αντίστοιχος οργανισμός και στην Πορτογαλία με την ονομασία «Pousadas de Portugal». Αυτός κατανέμει τα καταλύματα σε τέσσερις βασικές κατηγορίες. Πρώτη κατηγορία είναι τα ιστορικά καταλύματα, τα οποία τοποθετούνται σε αυθεντικά εθνικά μνημεία, όπως μοναστήρια, κάστρα και οχυρά. Στη δεύτερη κατηγορία τα καταλύματα τοποθετούνται επίσης σε κάστρα, μοναστήρια και παλάτια τα οποία όμως έχουν δεχτεί μεγάλες αποκαταστάσεις με σύγχρονους τρόπους. Στην τρίτη κατηγορία τοποθετούνται καταλύματα που δίνουν έμφαση στην περιφερειακή αρχιτεκτονική και στην τοπική πολιτιστική παράδοση, ενώ στην τέταρτη και τελευταία κατηγορία έμφαση δίνεται σε περιοχές της εξοχής με χαρακτηριστική φυσική ομορφιά. Και αυτός ο οργανισμός προσανατολίζεται στην διατήρηση και ανάδειξη της ιστορίας, της παράδοσης, αλλά και της τοπικής φιλοξενίας και κουζίνας. Η ιδέα έγκειται στην αποκατάσταση της εθνικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, με σκοπό τη συντήρηση αλλά και την ανάπτυξη της πολυτελούς διαμονής, με έμφαση στη λεπτομέρεια και σε εξέχουσες υπηρεσίες. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν περισσότερα από σαράντα καταλύματα σε όλη την Πορτογαλία, δύο στις Αζόρες και ένα στη Βραζιλία.
-20-
-21-
ASHDOWN PARK, Σάσεξ, Αγγλία Το Ashdown Park είναι ένα όμορφο ξενοδοχείο, τοποθετημένο στην καρδιά του δάσους Ashdown στο δυτικό Σάσες της Αγγλίας, στα περίχωρα του Λονδίνου και προσφέρει πολυτελή διαμονή, εξαιρετικό φαγητό, κήπους καθώς και δραστηριότητες, όπως γκολφ και spa. Είναι ένα ιδανικό μέρος για χαλάρωση και ξεκούραση. Προσφέρεται για ένα μικρό διάλειμμα από την καθημερινότητα, ένα ρομαντικό Σαββατοκύριακο, έναν γάμο ή ακόμα και για συναντήσεις-σεμινάρια. Το Ashdown Park κρατάει στις πλάτες του ένα πολύχρωμο και πολυτάραχο παρελθόν. Μέγαρο του 19ου αιώνα, φιλοξένησε νοσοκομείο και αναρρωτήριο για τους στρατιώτες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκπαιδευτήριο για μοναχές και διεθνές πανεπιστήμιο. Σήμερα είναι ένα από τα αγαπημένα εξοχικά ξενοδοχεία της Αγγλίας. Τοποθετημένο σε 7,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα της εξοχής του Σάσεξ, περιβάλλεται από άψογες εκτάσεις γρασιδιού, μυστικούς κήπους, λίμνες και δασώδεις διαδρομές. Υπάρχουν 106 δωμάτια, το καθένα ξεχωριστά διαμορφωμένο και με μοναδική θέα. Όλα τα δωμάτια έχουν άριστες εγκαταστάσεις, ενώ κάποια έχουν κρεβάτια με οροφή και λουτήρες spa. Κατά τη διάρκεια της διαμονής ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες ενός κλειστού κλάμπ, το οποίο περιλαμβάνει μια εσωτερική πισίνα, γυμναστήριο, σάουνα, spa, γήπεδο τένις, πίστες γκολφ, εκτάσεις για κρίκετ και διαδρομές για τζόκινγκ, καθώς και να νοικιάσει ποδήλατα. Επίσης, λειτουργεί εστιατόριο με κουζίνα υψηλών απαιτήσεων.
-22-
-23-
VILLA SAN MICHELE, Φλωρεντία, Ιταλία Η Villa San Michele είναι μια αναγεννησιακή βίλλα, έξω από τη Φλωρεντία της Ιταλίας, της οποίας η πρόσοψη είναι σχεδιασμένη από τον Μιχαήλ Άγγελο και περιβάλλεται από εντυπωσιακούς κήπους. Μοναστήρι του 15ου αιώνα, τώρα ένα από τα πιο γοητευτικά ξενοδοχεία της Ευρώπης. Με τη ρεσεψιόν να φιλοξενείται στο παρεκκλήσι του μοναστηριού, το ξενοδοχείο αποτελείται από 46 δωμάτια, εκ των οποίων τα 25 είναι σουίτες, όλα επιμελώς ανακαινισμένα με σύγχρονες ανέσεις και με μια πλούσια συλλογή παλαιών επίπλων. Κάθε δωμάτιο έχει τη δική του χαρακτηριστική προσωπικότητα: μεγάλα ατμοσφαιρικά δωμάτια στο κυρίως σώμα του μοναστηριού• παράθυρα και βεράντες με πανοραμική θέα στην κοιλάδα του ποταμού Αρνό, στη Φλωρεντία και στους λόφους με το πράσινο• μικρές σουίτες κοντά στην πισίνα, βυθισμένες στους κήπους της βίλλας, μία σουίτα στο θερμοκήπιο και μία άλλη στο μικρό παρεκκλήσι μέσα στο δάσος, ενώ η προεδρική σουίτα είναι κρυμμένη στον κήπο με τις λεμονιές. Στο ξενοδοχείο λειτουργεί επίσης εστιατόριομπαρ, με σπεσιαλιτέ της ιταλικής παράδοσης αλλά και αυτήν της Τοσκάνης από βραβευμένους σεφ. Στο εσωτερικό του εστιατορίου βρίσκουμε μια κομψή εσωτερική μοναστηριακή αυλή και την παλιά τραπεζαρία των μοναχών, ενώ εξωτερικά μια γραφική στοά με καμάρες. Για τη διοργάνωση εκδηλώσεων όπως πάρτι, επετείους, μικρές και μεγάλες γιορτές, λειτουργούν ατμοσφαιρικά δωμάτια και σαλόνια, ενώ ειδικές εγκαταστάσεις έχουν προβλεφθεί για τη χρήση ως σχολείου μαθημάτων μαγειρικής.
-24-
-25-
HOTEL EL CONVENTO, Σαν Χουάν, Πουέρτο Ρίκο Ένα αριστούργημα του ισπανικού αποικισμού στο Σαν Χουάν κτίστηκε για να στεγάσει ήδη από το 1651 ένα γυναικείο μοναστήρι των μοναχών Καρμελιτών. Το μοναστήρι έκλεισε το 1903. Άδειο για μια δεκαετία, το εγκαταλειμμένο κτήριο χρησίμευε ως εμπορικό κέντρο και έπειτα ως αίθουσα χορού, ενώ για σαράντα χρόνια λειτουργούσαν στον χώρο του φτηνά διαμερίσματα χωρίς νερό, ηλεκτρικό και εγκαταστάσεις υγιεινής. Το 1962 ξεκίνησε τη λειτουργία του ως ξενοδοχείο, φιλοξενώντας μια πληθώρα διασημοτήτων. Από τη δεκαετία του ’90 και έπειτα το ξενοδοχείο ανακαινίστηκε σε στιλ Boutique hotel και επονομάστηκε «Hotel El Convento». Το στιλ του αναδεικνύει την ισπανική αποικιακή αρχιτεκτονική και σχεδιασμό, με βιτρίνες από μαόνι, περίτεχνα χειροποίητα έπιπλα και δάπεδα από ανδαλουσιανά πλακάκια. Αποτελείται από 58 πολυτελή υπνοδωμάτια με σύγχρονες ανέσεις. Προσφέρει επίσης πισίνα, τζακούζι, γυμναστήριο και τέσσερα ξεχωριστά εστιατόρια, που σερβίρουν μια ποικιλία από τάπας μέχρι παραδοσιακές γεύσεις από την Ιταλία και το Πουέρτο Ρίκο. Στις λειτουργίες του προστίθενται μια βιβλιοθήκη, ένα beach club σε ιδιωτική παραλία καθώς και επτά ευπροσάρμοστα meeting rooms που μπορούν να φιλοξενήσουν από 10 έως 300 επισκέπτες.
-26-
-27-
HOTEL MONASTERIO, Κούσκο, Περού Το μοναστήρι, που βρίσκεται σε υψόμετρο τριών χιλιομέτρων πάνω από τη θάλασσα, στην καρδιά της ιστορικής πόλης του Κούσκο στις Άνδεις, κτίστηκε το 1595 πάνω στα θεμέλια ενός παλατιού των Ίνκας. Το 1598 άρχισε τη λειτουργία του ως ιεροδιδασκαλείο στο όνομα του αγίου Αντωνίου του Μέγα, για την εκπαίδευση Καθολικών ιερέων. Το κτήριο υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τον σεισμό του 1650, αλλά ανακαινίστηκε και προστέθηκε σε αυτό ένα όμορφο παρεκκλήσιο. Είναι διακοσμημένο σε μπαρόκ στιλ, με επίχρυσες εικόνες και θαυμάσιους πίνακες από τους καλύτερους καλλιτέχνες της σχολής του Cruzio, που απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή του αγίου Αντωνίου του Μέγα. Από το 1692 λειτούργησε ως πανεπιστήμιο. Το 1816 επανήλθε στην λειτουργία του ως ιεροσπουδαστήριο, ενώ από το 1965 αναδιαμορφώθηκε σε ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο παραμένει ένα εθνικό ιστορικό ορόσημο, προστατευόμενο από το Εθνικό Ινστιτούτο Πολιτισμού και έχει διατηρήσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και τη γοητεία του. Είναι ένα εξαίρετο δείγμα αναγεννησιακού στιλ και αποτελείται από τρία τμήματα σε διαφορετικά επίπεδα. Η καρδιά του ξενοδοχείου είναι η κεντρική αυλή, με το σιντριβάνι και ένα τριακοσίων ετών κέδρο, που περιβάλλεται από κήπους και τις διάσημες πέτρινες καμάρες. Αποτελείται από 126 δωμάτια με θέα είτε στην πόλη με τις πολύχρωμες στέγες είτε στην όμορφη εσωτερική αυλή του ξενοδοχείου. Η διακόσμηση και η επίπλωση συνδυάζουν το μοντέρνο με το παραδοσιακό ισπανικό αποικιακό στιλ, ενώ θαυμάσια παραδείγματα εκκλησιαστικής τέχνης κοσμούν τους τοίχους. Η παρουσία του παρελθόντος είναι ακόμη αισθητή, ακόμα και μέσα στην πολυτελή σύγχρονη περιποίηση. Αξιοσημείωτο είναι ότι, λόγω του μεγάλου υψομέτρου που βρίσκεται το ξενοδοχείο, αρκετά δωμάτια εμπλουτίζονται με οξυγόνο για να αποφευχθούν ασθένειες που προκαλούνται από την ελλιπή πρόσληψη οξυγόνου, όπως παρατηρείται σε υψόμετρα άνω των δυόμιση χιλιομέτρων. Το ξενοδοχείο επίσης διαθέτει δύο εστιατόρια και ένα μπαρ στον χώρο υποδοχής, καθώς και χώρους για εκδηλώσεις, όπως γάμους και συναντήσεις, στους οποίους περιλαμβάνεται και το παρεκκλήσι.
-28-
-29-
THE AUGUSTINE, Πράγα, Τσεχία Τοποθετημένο στην περιοχή της παλαιάς πόλης της Πράγας, το ξενοδοχείο «the Augustine» αποτελείται από επτά κτήρια. Αρκετά από αυτά έχουν ιστορική σπουδαιότητα, συμπεριλαμβανομένου του μοναστηριού του 13ου αιώνα που άνηκε στους μοναχούς του τάγματος του αγίου Αυγουστίνου, από τον οποίο πήρε το ξενοδοχείο το όνομά του. Αρκετοί εξασκούμενοι μοναχοί ζουν ακόμη σε ένα ξεχωριστό μέρος του μοναστηριού σε παρακείμενο χώρο του ξενοδοχείου. Οι επισκέπτες μπορούν να εκμεταλλευτούν τα πλεονεκτήματα από την άμεση πρόσβαση στη γειτονική εκκλησία του Αγίου Θωμά, καθώς και να ενοικιάσουν τους πλαϊνούς κήπους για εκδηλώσεις και γαμήλιες δεξιώσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τα κομψά σχεδιασμένα υπνοδωμάτια του ξενοδοχείου έχουν εκπληκτική θέα στις εσωτερικές αυλές, στο παρεκκλήσι του μοναστηριού ή στο κάστρο της Πράγας. Στις σουίτες περιλαμβάνονται μια 150τμ καθώς και μια άλλη που βρίσκεται στον αστρονομικό πύργο του μοναστηριού. Όλα τα δωμάτια περιλαμβάνουν μια ποικιλία από διακοσμητικά, εμπνευσμένα από τον τσέχικο κυβισμό των αρχών του 20ού αιώνα, με αρκετά από αυτά να είναι πιστά αντίγραφα διάσημων Τσέχων μοντερνιστών σχεδιαστών. Το εστιατόριο του μοναστηριού έχει θέα σε μια μεγάλη εσωτερική αυλή, όπου τοποθετούνται καθίσματα στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Οι επισκέπτες έχουν επίσης την επιλογή μεταξύ δύο μπαρ: ένα βρίσκεται στη θολωτή πρώην τραπεζαρία και το άλλο στο κελάρι, πρώην παρασκευαστήριο μπίρας του μοναστηριού. Σε αυτό περιλαμβάνονται καρέκλες εμπνευσμένες από το κίνημα του κυβισμού, οι οποίες είναι συμπληρωματικές του γωνιακού μπαρ. Για περισσότερη χαλάρωση, το spa του ξενοδοχείου περιλαμβάνει τέσσερα δωμάτια περιποίησης, χαμάμ, σάουνα, δωμάτιο ατμών και ένα πλήρες γυμναστήριο 80τμ.
-30-
-31-
SON BRULL, Μαγιόρκα, Ισπανία Η ιστορία του ξενοδοχείου «Son Brull» στη Μαγιόρκα της Ισπανίας μας πάει πίσω στον 12o αιώνα. Αρχικά ήταν ένα αραβικό αγροτόσπιτο και στη συνέχεια έγινε η ιδιωτική κατοικία της οικογένειας Desbull, ενώ τον 18ο αιώνα λειτούργησε ως μοναστήρι των μοναχών Ιησουιτών. Επανήλθε στη χρήση του ως αγροτόσπιτο προσωρινά μόνο, αφού εγκαταλείφθηκε για ακόμη μία φορά. Έπειτα από επιμελή ανακαίνιση άνοιξε ως ξενοδοχείο το 2003. Το ιστορικό αυτό κτήριο ανακαινίστηκε διατηρώντας αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά για να μετατραπεί σε ένα μοντέρνο, πολυτελές ξενοδοχείο με έμφαση στο design. Το εσωτερικό σχεδιάστηκε με σκοπό να συνδυαστεί ένα στιλ υψηλής αισθητικής με ντόπια χαρακτηριστικά, ώστε να δημιουργηθεί ένας υπέροχος, ήρεμος και καλοφτιαγμένος χώρος. Αποτελείται από 23 δωμάτια, μεταξύ των οποίων και σουίτες, διαφορετικού μεγέθους και διακοσμημένα με ιδιαίτερη αισθητική αντίληψη. Έμφαση δίνεται στην τέχνη, την τεχνολογία και την μοντέρνα επίπλωση. Οι δημόσιοι χώροι είναι ευρύχωροι, με ένα γοητευτικό συνδυασμό των παλαιών δομικών στοιχείων και του μοντέρνου ντεκόρ, ενώ μια εσωτερική αυλή δίνει όμορφη αίσθηση στην παλαιά αυτή έπαυλη. Για τη διακόσμηση των τοίχων ολόκληρου του ξενοδοχείου ζητήθηκε από διάσημους ντόπιους καλλιτέχνες να πιάσουν την αίσθηση του όμορφου αυτού νησιού και να την αποτυπώσουν. Το ξενοδοχείο περιλαμβάνει ένα μπαρ μέσα σε ένα ελαιοτριβείο του 19ου αιώνα, εστιατόριο, χώρο με τζάκι και βιβλιοθήκη, εξωτερική μεγάλη πισίνα καθώς και μία εσωτερική θερμαινόμενη, spa με σάουνα, τζακούζι, δωμάτια περιποίησης – μασάζ, γήπεδο τένις και γκολφ. Μπορεί επίσης να φιλοξενήσει συνεδριάσεις, είτε σε ένα ειδικά διαμορφωμένο εξωτερικό χώρο, είτε σε ένα μικρότερο εσωτερικό. Ιστορία, design, κουλτούρα, ευγένεια, φρέσκος αέρας, εξαιρετική κουζίνα, σεβασμός στη φύση και στις παραδόσεις, φυσικά και οργανικά προϊόντα από τα κτήματα του ίδιου του ξενοδοχείου, όλα αυτά είναι η “τέχνη της ζωής” που κάποιος λαμβάνει ως εμπειρία στο «Son Brull».
-32-
-33-
KRUISHERENHOTEL, Μάαστριχτ, Ολλανδία Τοποθετημένο στο κέντρο του Μάαστριχτ, είναι το μοναστήρι των μοναχών του Τάγματος του Ιερού Σταυρού, χρονολογούμενο από τον 15ο αιώνα. Μαζί με μία μνημειακή γοτθική εκκλησία, το σύμπλεγμα αυτών των κτηρίων έχει μεταμορφωθεί σε ένα πολύ ιδιαίτερο ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο περιέχει εξήντα δωμάτια. Κάθε δωμάτιο είναι μοναδικό και με ξεχωριστό σχεδιασμό, εκμεταλλευόμενα πλήρως το πλεονέκτημα της αντίθεσης μεταξύ του παλαιού κτηρίου και της μοντέρνας επίπλωσης. Στο κεντρικό κλίτος του πρώην ναού δημιουργήθηκε ένα πατάρι που χρησιμοποιείται ως εστιατόριο, όπως επίσης φιλοξενεί τη ρεσεψιόν, τον χώρο υποδοχής, τρείς γωνίες χαλάρωσης στα πρώην παρεκκλήσια, τρείς μοντέρνες αίθουσες συσκέψεων, μια βιβλιοθήκη, ένα μπαρ εξειδικευμένο στα κρασιά με ένα υπέργειο κελάρι καθώς και έναν γυάλινο ανελκυστήρα. Το εσωτερικό έχει σχεδιαστεί από τον διεθνώς αναγνωρισμένο σχεδιαστή εσωτερικών χώρων Henk Vos, ενώ οι καλλιτεχνικές φωτιστικές εγκαταστάσεις δημιουργήθηκαν από τον Γερμανό Ingo Maurer. Σε όλο το σύμπλεγμα, έχει γίνει χρήση από αξιοσημείωτα προϊόντα σχεδιασμού διασήμων παλαιότερων σχεδιαστών, όπως ο Le Corbusier και ο Rietveld, ενώ δεν απουσιάζουν και πιο μοντέρνοι σχεδιαστές, όπως οι Mark Newson, Piet Heyn Eeck, Philippe Starck και Roderick Vos, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή αντίθεση με τα παράθυρα-βιτρό και τις εκπληκτικές αυθεντικές τοιχογραφίες. Το ξενοδοχείο ανήκει στην αλυσίδα ξενοδοχείων και εστιατορίων της Camille Oostewegel και είναι μέλος του Designhotels.
-34-
-35-
Τα γαλλικά σχολεία στην Ελλάδα
-36-
Με τη Σύνοδο της Τριδέντου (1545–1563), την πνευματική μέριμνα των καθολικών κοινοτήτων στην Ελλάδα, οι οποίες χρονολογούνται πριν από την Δ΄ Σταυροφορία (1204) ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου, ήρθαν να ενισχύσουν διάφορα μοναχικά τάγματα. Τα τάγματα αυτά εδραιώθηκαν στη Γαλλία (αλλά και στην Ιταλία) από τον 17ο αιώνα και μετά, ενώ εξαπλώθηκαν σταδιακά, κυρίως κατά τον 19ο αιώνα και τις αρχές του 20ού, ενώ ανέπτυξαν σημαντική εκπαιδευτική δράση. Τον 19ο αιώνα παρατηρήθηκε έξαρση του γυναικείου μοναχισμού στη Γαλλία, με βασικές τους δραστηριότητες τα έργα φιλανθρωπίας και την εκπαίδευση των κοριτσιών, σε μία περίοδο που δεν υπήρχε ιδιαίτερη κρατική μέριμνα στους τομείς αυτούς. Μέσω της εκπαιδευτικής τους δράσης και κυρίως μέσα από τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας, τα μοναχικά αυτά τάγματα φρόντισαν για τη διάδοση του γαλλικού πολιτισμού και έτσι εξυπηρέτησαν τα γαλλικά συμφέροντα και την αποικιακή πολιτική της Γαλλίας. Ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική Επανάσταση (1789) όπου η εσωτερική πολιτική της Γαλλίας δεν ευνοούσε πλέον την εκτεταμένη εκπαιδευτική δράση των μοναχικών ταγμάτων, εντάθηκε η ιεραποστολική–εκπαιδευτική τους δράση εκτός συνόρων. Μετά την Ελληνική Επανάσταση, αυξάνονται και στην Ελλάδα αποστολές από καθολικά μοναχικά τάγματα της Γαλλίας, τα οποία και ιδρύουν εκπαιδευτικά ιδρύματα, κυρίως στα μέρη όπου υπήρχαν καθολικές κοινότητες. Οι κινήσεις αυτές ευνοήθηκαν από τη νομοθεσία στα χρόνια του Όθωνα, ενώ πολλοί ήταν οι λόγοι που τα σχολεία αυτά κατάφεραν να εδραιωθούν και να αναπτυχθούν. Οι ελλείψεις στην εκπαίδευση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, η ανύπαρκτη για σχεδόν έναν αιώνα δευτεροβάθμια εκπαίδευση για κορίτσια, αλλά και η υποστήριξη που παρεχόταν από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα της εποχής και της αναπτυσσόμενης αστικής τάξης του 19ου αιώνα, εξαιτίας του αριστοκρατικού προφίλ των σχολείων αυτών, ήταν κάποιοι από τους λόγους ανάπτυξής τους. Η συνολική κοινωνική προσφορά των ιδρυμάτων αυτών δεν μπορεί να παραβλεφθεί, αφού συμπληρωνόταν από παράλληλες με το σχολείο λειτουργίες, όπως ορφανοτροφεία, οικοτροφεία και δωρεάν τάξεις για παιδιά από φτωχές οικογένειες, ανεξαρτήτου εθνικότητας και θρησκεύματος, όπως ανεξαρτήτου εθνικότητας και θρησκεύματος ήταν και η προσέλευση των μαθητών. Επίσης, προσφέρονταν ιατρική και νοσηλευτική περίθαλψη, η οποία δεν περιοριζόταν στα πλαίσια των ιδρυμάτων και που κυρίως ασκήθηκε από τα ιδρύματα των γυναικείων ταγμάτων. Με τη λειτουργία του οικοτροφείου εξασφαλίζονταν επίσης μαθητές και από άλλα μέρη της Ελλάδας ή του εξωτερικού, άλλο ένα στοιχείο που μαρτυρεί την πολύ-πολιτισμικότητα των ιδρυμάτων αυτών.
-37-
Τα ιδρύματα αυτά λειτούργησαν κυρίως ως ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, έχοντας εσωτερικούς μαθητές, οι οποίοι διέμεναν, διατρέφονταν και διανυκτέρευαν στο εσωτερικό, ημι-οικότροφους, οι οποίοι γευμάτιζαν και παρέμεναν έως και το απόγευμα και εξωτερικούς μαθητές οι οποίοι παρακολουθούσαν μόνο τα μαθήματα. Οι εσωτερικοί μαθητές ελέγχονταν και επιτηρούνταν διαρκώς στις ώρες της σχολής αλλά και στους κοιτώνες. Υπήρχε μεταξύ τους ομοιομορφία, η οποία εξασφαλιζόταν από κοινούς κανόνες συμπεριφοράς, αλλά και από την ομοιόμορφη ενδυμασία. Οι έξοδοί τους καθώς και οι επισκέψεις των συγγενών τους γίνονταν σε προκαθορισμένες από τον κανονισμό ημέρες και ώρες. Όλοι οι μαθητές κατέβαλαν τροφεία και δίδακτρα αντίστοιχα, εκτός από λίγες εξαιρέσεις. Η κοινωνική προέλευση των μαθητών των σχολείων αυτών, όπως διακρίνεται από το επάγγελμα των γονέων, ήταν κυρίως των μεσοαστικών κοινωνικών στρωμάτων της εποχής (γιατροί, έμποροι, υπάλληλοι κτλ) ενώ δεν έλειπαν οι ανώτερες τάξεις (επιστήμονες, ανώτερα στελέχη υπηρεσιών, κτηματίες, εργολάβοι κτλ) καθώς και αυτοί που ανήκαν στην εργατική αγροτική τάξη. Στα πλαίσια του φιλανθρωπικού έργου υπήρχαν, επίσης, ορφανά τα οποία δεν πλήρωναν δίδακτρα. Στα σχολεία των Καλογραιών, όπου φοιτούσαν σχεδόν αποκλειστικά κορίτσια, εκτός από τη θρησκευτική λάμβαναν κοσμική εκπαίδευση και μαθήματα καλής συμπεριφοράς, ενώ μεγάλο βάρος δινόταν στην εκμάθηση των λεγόμενων διακοσμητικών τεχνών (μουσική, τραγούδι, σχέδιο, ζωγραφική, πλέξιμο, ράψιμο, κέντημα, οικοκυρικά κτλ), τα οποία θεωρούσαν πως οδηγούσαν τη γυναίκα στην κοινωνική καταξίωση.
-38-
-39-
H Ιερά Μονή Ουρσουλινών Τήνου
-40-
Ιστορία της αδελφότητας και εγκατάσταση στο νησί της Τήνου Το τάγμα των Αδελφών Ουρσουλινών ιδρύθηκε από την Άγγελα Μεριτσί (1474-1540) το 1535. Η ιδρύτρια θέτει το έργο της κάτω από την προστασία της αγίας Ούρσουλας, μιας χριστιανής παρθενομάρτυρας του 4ου αιώνα που μαρτύρησε στην Κολωνία της Γερμανίας μαζί με άλλους. Με τον θάνατο της αγίας (όπως ανακηρύχθηκε από τον πάπα Πίο Θ’ το 1861) Άγγελα Μεριτσί, στις αρχές του 1540, η Αδελφότητα της αγίας Ούρσουλας αποτελούνταν ήδη από 150 μοναχές. Το τάγμα που ίδρυσε εγκρίθηκε το 1544 και από το 1566 έγινε μοναστικό. Κατά τη Γαλλική Επανάσταση υπήρχαν στην Γαλλία 350 μοναστήρια και 900 περίπου μοναχές. Στη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα, οι Ουρσουλίνες απλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη, ενώ στις αρχές του 18ου αιώνα εγκαθίστανται και στην Ελλάδα (αρχικά στην Τήνο και στη Νάξο), με ιδιαίτερη αποστολή τη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των νέων κοριτσιών και τη διδασκαλία της χριστιανικής πίστης. Έπειτα από αρκετά χρόνια διαβουλεύσεων και με την πολύτιμη βοήθεια των Αδελφών Ιησουιτών, οι πρώτες 9 Ουρσουλίνες εγκαθιδρύονται στην Τήνο και γενικότερα στην Ελλάδα, το έτος 1704, εποχή της Ενετοκρατίας και λίγο πριν από την καταστροφή του κάστρου-πόλης της Τήνου το 1715 από τους Τούρκους κατακτητές. Αυτή την περίοδο δεν ακολουθούν τη μοναστηριακή μορφή του τάγματός τους, αλλά το αρχικό σχήμα της αγίας Άγγελας. Σύμφωνα με τον κανονισμό αυτό, η κάθε Ουρσουλίνα κατοικούσε στο σπίτι της, με την οικογένειά της και φρόντιζε να ασκεί το θρησκευτικό και παιδαγωγικό της έργο μέσα στα πλαίσια του χωριού και της ενορίας της. Η προσφορά τους στην κοινωνία του νησιού ήταν τεράστια αφού τελούσαν δασκάλες, κατηχήτριες, βοηθούσαν τους αρρώστους και συντηρούσαν τις εκκλησίες. Σιγά σιγά οι μοναχές εγκατέλειψαν την κοινή τους βάση στο, ήδη καταστραμμένο, κάστρο της Τήνου, στο βουνό Εξώμβουργο και ανοικοδόμησαν σταδιακά τη Μονή στο χωριό Λουτρά, δίπλα από το μοναστήρι των Αδελφών Ιησουϊτών, οι οποίοι και αποτελούσαν τους πνευματικούς τους καθοδηγητές. Η ανοικοδόμηση της Μονής Ουρσουλινών Τήνου οφείλεται κυρίως στη μοναχή Άννα Μαρία Λίβς. Γεννημένη στην Κωνσταντινούπολη το 1825, κόρη αγγλικανού πάστορα, που μετά τον θάνατό του πατέρα της το 1850, ασπάζεται την Καθολική πίστη και τρία χρόνια αργότερα εντάσσεται στο τάγμα των Ουρσουλινών. Με ταξίδια της στην Ευρώπη καταφέρνει να συλλέξει πόρους για την κατασκευή του μοναστηριού και σχολείου στην Τήνο.
-41-
Ιστορικό των λειτουργιών του κτηρίου Το οικοδομικό συγκρότημα της Μονής-Σχολής των αδελφών Ουρσουλινών της Τήνου κτίστηκε σε τρία χρονικά διαστήματα και στέγασε ταυτόχρονα ή διαδοχικά ορφανοτροφείο, οικοτροφείο, γαλλικό γυμνάσιο, ελληνικό δημοτικό καθώς και σχολή ταπητουργίας, ραπτικής και αργαλειού. Το 1862 λειτουργεί το νότιο τμήμα ως μοναστήρι και κατόπιν ορφανοτροφείο και γαλλικό γυμνάσιο. Ήδη από το 1876-77 υποβάλλονται αιτήσεις νέων μαθητριών από όλη την Ελλάδα αλλά και τις πόλεις της Ανατολής (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κάιρο, Αλεξάνδρεια κτλ). Ο αριθμός των μαθητριών ολοένα και αυξάνεται, ιδιαίτερα αφού χαρακτηρίστηκε επίσημα γαλλικό, οπότε και άνοιξε τις πόρτες του σε Ορθόδοξα κορίτσια. Το 1890 μετρούνταν 36 αδελφές (13 Γαλλίδες, 13 Τηνιακές Ελληνίδες και οι υπόλοιπες διαφόρων εθνικοτήτων) και 102 μαθήτριες (54 Καθολικές και 48 Ορθόδοξες). Μέσα στην περίοδο 1914-1929 το σχολείο επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του, για να καλυφθούν οι ανάγκες των πάνω από 200 μαθητριών και 20 ορφανών, αλλά και των παιδιών από τα γειτονικά χωριά που παρακολουθούσαν δωρεάν μαθήματα. Το 1931 ξεκινάει τη λειτουργία του το ιδιωτικό Ελληνογαλλικό Γυμνάσιο, ισότιμο με τα άλλα ιδιωτικά γυμνάσια της χώρας. Το Γυμνάσιο έκλεισε μετά τον πόλεμο. Σε αυτό είχαν φοιτήσει πολλές ονομαστές καλλιτέχνες (όπως η Κατίνα Παξινού) και διάσημα πρόσωπα από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 1935 λειτουργεί επίσης και το αναγνωρισμένο Δημοτικό σχολείο, όπου φοιτούν παιδιά της περιοχής. Το Δημοτικό σχολείο λειτούργησε μέχρι και το 1984 οπότε έκλεισε επειδή ο ντόπιος αγροτικός κόσμος είχε λιγοστέψει και δεν υπήρχαν αρκετά παιδιά, ενώ οι ίδιες οι αδελφές μοναχές δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες λειτουργίας του. Μετά τον πόλεμο του 1940 και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, η κοινότητα των Αδελφών Μοναχών ξεκινά την προσπάθεια της εγκατάστασής της στην Αθήνα. Οι νησιώτες εγκατέλειπαν και αυτοί τα νησιά τους για να αναζητήσουν δουλειά στην πρωτεύουσα ή στις μεγάλες πόλεις. Η Τήνος και τα χωριά της ερήμωναν σιγά σιγά. Εξαιτίας αυτού, το 1960 το ορφανοτροφείο και το δημοτικό αριθμούσαν λίγα παιδιά, έτσι το 1964 λειτουργεί Σχολή Ταπητουργίας, η οποία απασχολούσε αρκετά κορίτσια του νησιού, που τους δίνονταν και μόρφωση πνευματική και ηθική. Η Σχολή Ταπητουργίας κλείνει και αυτή το 1993 ελλείψει νέων στα χωριά. Σήμερα, οι Αδελφές Ουρσουλίνες που υπηρετούν στην Τήνο έχουν μεταφερθεί στην πόλη της Τήνου, όπου επιδίδονται κυρίως με την ποιμαντική διακονία και την ανθρώπινη συμπαράσταση. Ένα τμήμα του τεράστιου οικοδομικού συγκροτήματος έχει παραχωρηθεί για να στεγάσει από το 2000 το 4/θέσιο Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο του Δήμου Εξωμβούργου για τα παιδιά των χωριών των Κάτω Μερών, ενώ με τη φροντίδα των Αδελφών Ουρσουλινών, ένα άλλο μεγάλο μέρος του κτηρίου έχει μετατραπεί σε εκθετήριο-μουσείο της ζωής της Μονής, που φέτος κλείνει τα 150 χρόνια.
-42-
Ανάλυση των χώρων του κτηρίου Το κτήριο της μελέτης, ανήκει στο συγκρότημα της Ιεράς Μονής Ουρσουλινών, στο χωριό Λουτρά της Τήνου και απέχει επτά περίπου χιλιόμετρα από το κεντρικό λιμάνι. Η γεωγραφική θέση του χωριού είναι στο κέντρο του νησιού, στους πρόποδες του βουνού Εξώμβουργο. Το σύνολο της Μοναστηριακής διάταξης παρουσιάζει μία έντονα εσωστρεφή αρχιτεκτονική σύνθεση. Ο χώρος που συγκεντρώνει όλη τη ζωή της κοινότητας απομονώνεται τελείως από τον έξω κόσμο. Η νότια πτέρυγα, που στεγάζει το Μοναστήρι, αποτελεί μεμονωμένο οικοδομικό συγκρότημα με ανεξάρτητη είσοδο, από την πλευρά του χωριού. Αποτελείται από τρία επίπεδα που περιλάμβαναν τους χώρους των μοναχών και άλλες αίθουσες διαφόρων χρήσεων. Στα όριά της εντάσσονται ο ιερός ναός της Ιεράς Καρδίας του Ιησού καθώς και ένας μεγάλος υπαίθριος χώρος. Στον υπαίθριο αυτό χώρο λειτουργούσαν μικρά ανεξάρτητα κτήρια ως φούρνος, ξυλουργείο, ορνιθώνας, πλυσταριό, αποθήκες, μικρά παρεκκλήσια και δεξαμενές, όπως και το νεκροταφείο της Μονής• δραστηριότητες που καθιστούσαν τη λειτουργία της Μονής αυτόνομη. Η βόρεια πτέρυγα στέγαζε τις βασικές λειτουργίες της σχολής. Παρόλο που σε όλα τα χρόνια της λειτουργίας της σχολής η είσοδος γινόταν από το μοναστήρι, αφού οι μαθήτριες, ως εσώκλειστες, δεν χρειαζόταν να εγκαταλείψουν το κτήριο, υπήρξε μια δευτερεύουσας χρήσης είσοδος στο βορειοανατολικό τμήμα του οικοπέδου, όπου έπειτα από κατασκευή ράμπας, επέτρεπε και την είσοδο σε οχήματα. Αυτή η είσοδος αποτελεί πλέον την κύρια είσοδο του κτηρίου της σχολής, αφού έχει άμεση επικοινωνία με τον δημοτικό δρόμο. Το κτήριο αποτελείται επίσης από τρία επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο υπάρχει μια μεγάλη επιμήκης αίθουσα, η σάλα, η οποία οδηγεί σε τρεις επιμέρους αίθουσες. Οι δύο από αυτές χρησίμευαν ως αίθουσες διδασκαλίας και η τρίτη ως αίθουσα θεάτρου. Στη δεύτερη στάθμη βρίσκονταν οι κοιτώνες και οι χώροι υγιεινής των μαθητριών, ενώ στην τρίτη, στη σοφίτα, στεγάζονταν το καλλιτεχνικό εργαστήρι και αργότερα το εργαστήρι ταπητουργίας. Ένα επιπλέον μικρότερο κτήριο, η επονομαζόμενη Bethanie, με δύο επίπεδα και ανεξάρτητη είσοδο από το οικόπεδο, χρησίμευε ως ξενώνας των οικογενειών που επισκέπτονταν τις μαθήτριες-κόρες τους. Κομμάτι του οικοπέδου χρησίμευε ως προαύλιο, ενώ το υπόλοιπο οικόπεδο χαρακτηρίζεται από έντονες κλίσεις και πλούσια δεντροφύτευση. Μια, μεταγενέστερης κατασκευής, ράμπα και μία μεγάλη σκάλα, οδηγούν τον επισκέπτη που εισέρχεται στο οικόπεδο μέχρι τον προαύλιο χώρο της σχολής, από όπου γίνεται και η είσοδος στο κτήριο αυτό. Παρόλο που τα δύο κτήρια κτίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, συνδέονται μεταξύ τους με εσωτερικούς διαδρόμους και κλιμακοστάσια. Εντούτοις, οι κτηριακές ενότητες έχουν σαφή και συγκεκριμένα όρια κατά τρόπο, ώστε να δημιουργούνται αυτόνομες κοινότητες.
-43-
Κτηριολογία Οι περιμετρικοί τοίχοι είναι κτισμένοι με σχιστολιθική πέτρα και λάσπη με πάχος περίπου ένα μέτρο και αναλαμβάνουν τις δυνάμεις των φορτίων της στέγης και των πατωμάτων. Τα πατώματα είναι ξύλινα και, εκτός από τους περιμετρικούς τοίχους, στηρίζονται σε μαντεμένιες κολόνες και σιδερένια δοκάρια διατομής διπλού ταυ. Τα δοκάρια στηρίζουν δευτερεύουσες δοκούς, στις οποίες καρφώνεται από την πάνω πλευρά οι σανίδες του πατώματος και από την κάτω το σανίδωμα της οροφής. Οι κολόνες είναι προκατασκευασμένες και έχουν εισαχθεί από τη Γαλλία. Η στέγη ακολουθεί το σύστημα στέγασης δοκών επί στύλων. Είναι αμφικλινής κεραμοσκεπής και δημιουργεί σοφίτα στην τρίτη στάθμη του κτηρίου της σχολής.-
-44-
Υπάρχουσα κατάσταση του κτηρίου
-45-
Tοπογραφικό Υπάρχουσας Κατάστασης_ -46-
Κάτοψη Ισογείου Υπάρχουσας Κατάστασης -47-
Κάτοψη Ορόφου Υπάρχουσας Κατάστασης_ -48-
Κάτοψη Σοφίτας Υπάρχουσας Κατάστασης -49-
Κάτοψη Στέγης Υπάρχουσας Κατάστασης_ -50-
Τομή Α-Α’ Υπάρχουσας Κατάστασης -51-
Τομή Β-Β’ Υπάρχουσας Κατάστασης_ -52-
Δυτική Όψη Υπάρχουσας Κατάστασης -53-
Νότια Όψη Υπάρχουσας Κατάστασης_ -54-
Βόρεια Όψη Υπάρχουσας Κατάτασης -55-
Ανατολική Όψη Yπάρχουσας Κατάστασης_ -56-
-57-
Εισαγωγή Η ιδέα της διαμόρφωσης του κτιρίου σε ξενοδοχειακή μονάδα ήταν κάτι που από την αρχή είχα αποφασίσει, μιας που η διαφορετικότητα των χώρων που εμπεριέχονται στην έννοια του ξενοδοχείου και η ελευθερία στη σύνθεση τους, αφήνει πολλά περιθώρια για την ανάπτυξη δημιουργικού σχεδιασμού. Ο προβληματισμός μου εντοπίστηκε στο τρόπο που θα εισερχόταν και θα αναπτύσσονταν οι νέες λειτουργίες, μιας που η συνολική δομή και τα μεμονωμένα στοιχεία του κτιρίου δεν μπορούσαν να παραμεληθούν. Σκοπός ήταν αυτά τα στοιχεία να συμμετέχουν δημιουργικά στο σχεδιασμό, ώστε να επιτευχθεί ένα ενδιαφέρον τελικό αποτέλεσμα. Ο δυνατός χαρακτήρας του υπάρχοντος κτιρίου με οδήγησε αρχικά στο να αντιπροτείνω λύσεις, των οποίων κύριο χαρακτηριστικό αποτελούσε η προσπάθειά μου να δημιουργηθεί μια έντονη αντίθεση μεταξύ των νέων προσθηκών και των ήδη υπαρχόντων δομών. Προσπαθώντας να αφουγκραστώ τις σύγχρονες τάσεις στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, δημιούργησα ένα αποδομητικό περιβάλλον όπου όλα τα καινούρια στοιχεία αντιτίθονταν προκλητικά στον ορθολογικό χαρακτήρα του υπάρχοντος κτιρίου και έτειναν έτσι σε μια παρασιτική λύση. Ο έντονος προβληματισμός για το χαρακτήρα αυτής της λύσης, καθώς και για τα πρακτικά προβλήματα που έθετε, με οδήγησε σταδιακά στην αναζήτηση νέων λύσεων-προτάσεων. Στη τελική λύση ο σχεδιασμός ακολούθησε τον ορθολογισμό του κτιρίου, οδηγούμενος έτσι σε ένα μινιμαλιστικό χαρακτήρα, όπου η λιτότητα των σχεδιαστικών γραμμών του, συμφωνεί με την αυστηρότητα της μοναστηριακής λογικής. Μεταμοντέρνα στοιχεία προστέθηκαν, κυρίως στις εξωτερικές προσθήκες, αλλά και σε έπιπλα και αντικείμενα ή σε διάφορες γενικότερες εφαρμογές. Με την επανεξέταση του οργανογράμματος, εστίασα το ενδιαφέρον μου στη σχετική συνάφεια που μπορούσαν να είχαν οι νέες λειτουργίες σε σχέση με τις παλαιότερες και έτσι οδηγήθηκα στη λύση του οργανογράμματος βασιζόμενος στη λογική της αναδιατύπωσης-αντικατάστασης. Με τον τρόπο αυτό ο κάθε χώρος μένει πιστός στη παλαιά του χρήση, αλλάζει όμως η αρχική διαμόρφωση ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα οι απαιτήσεις που προσθέτουν οι νέες λειτουργίες. Η χρωματική παλέτα περιορίζεται στο άσπρο μαύρο. Το άσπρο μαύρο της μνήμης, το άσπρο μαύρο της στολής των μοναχών Ουρσουλινών, το άσπρο μαύρο των παλαιών φωτογραφιών, το άσπρο της κιμωλίας στο μαύρο του πίνακα του σχολείου της εποχής. Πηγή έμπνευσης στάθηκαν το οικόσημο των Μοναχών Ουρσουλινών και το έμβλημα των μαθητριών, από όπου έγινε χρήση επιλεκτικών στοιχείων, τα οποία αναπτύχθηκαν σε διάφορους τομείς.
-58-
-59-
Στο έμβλημα των μαθητριών των Ουρσουλινών (1931) υπάρχουν δύο βασικοί συμβολισμοί. Ο σταυρός, χριστιανικό θρησκευτικό σύμβολο – ο Σταυρός του Ιησού, και ο αστερισμός της μικρής άρκτου. Η ύπαρξη της μικρής άρκτου δικαιολογείται από την λατινική μετάφραση του ονόματος της ως URSA MINOR ή αλλιώς URSULA. Ο αστερισμός εμπεριέχει στον σχηματισμό του και τον πολικό αστέρα, το άστρο που βρίσκεται ποιο κοντά νοητή επέκταση του βορείου πόλου της Γης και το οποίο δείχνει σχεδόν ακίνητο στον περιστρεφόμενο νυκτερινό ουρανό. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκε ως σημείο αναφοράς για τον προσανατολισμό από στεριά και από θάλασσα (εξού και η ονομασία του ως ‘άστρο του βορρά’), μιας που βρίσκεται πρακτικά στο ίδιο σημείο οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου και οποιαδήποτε στιγμή του έτους. Ως θρησκευτικό σύμβολο, ο αστερισμός συμβόλιζε την υπόδειξη του δρόμου που οδηγεί στην αγάπη, μοναδικό σταθερό σημείο. Το έμβλημα συμπληρώνεται από την λατινική φράση ‘SERVIAM’, η οποία σημαίνει ‘θα υπηρετώ’ και η οποία αποτελεί την ουσία της εκπαιδευτικής των Ουρσουλινών. Συγκεκριμένα αποτελεί έναν όρκο τιμής των χριστιανών: ‘Θα υπηρετώ τον Θεό, την Εκκλησία, την χώρα μου, την οικογένειά μου, αυτούς που είναι κοντά μου και αυτούς που έχουν ανάγκη. Ας είναι αυτό το σχέδιο της ζωής μου, με αφοσίωση και αγάπη να υπηρετώ για πάντα.’
-60-
-61-
Το οικόσημο της Ρωμαϊκής Ένωσης (των Μοναχών Ουρσουλινών), επιλέχτηκε το 1947 και διαμορφώθηκε σύμφωνα με την Εραλδική τέχνη. Το οικόσημο χωρίζεται σε τέσσερα τεταρτημόρια με διαφορετικούς συμβολισμούς στο καθένα. Αριστερά διακρίνεται ο γαλάζιος ουρανός της ανοικτής ψυχής της Αγίας Άγγελας. Η φλόγα της αγάπης περιβάλλει τα σύμβολα του Πάθους και τα περιπλεγμένα αρχικά του Ιησού και της Παναγίας, μέσα σε ένα φωτοστέφανο δόξας. Από πάνω, διαποτισμένα από το αίμα του Ιησού, τρείς κρίνοι, σύμβολα της παρθενίας, της μητρότητας και της ευσπλαχνίας, ανθίζουν μέσα στο βαθύ μπλε της αιωνιότητας. Στα δεξιά, μέσα σε ένα χρυσίζοντα φωτόλουστο ουρανό, η δάφνη, σύμβολο νίκης, δόξας και αθανασίας, απλώνει τις ρίζες της στο πράσινο όρος του Θεού, και μας θυμίζει την Αγία Ούρσουλα, με την επιπρόσθετη επιγραφή ‘URSULA LAURUS’. Η λέξη LAURUS, που στα λατινικά σημαίνει δάφνη, αποτελεί αναγραμματισμό του ονόματος URSULA. Στο χρυσό της χριστιανικής αγάπης, ένα λευκό περιστέρι, Πνεύμα της αγάπης του Πατέρα και του Υιού, καλύπτει με την σκιά του τα κλαδιά της δάφνης που απλώνονται σε όλο τον κόσμο για να γίνουν χορηγοί ζωής. Το οικόσημο συμπληρώνεται με την λατινική φράση ‘Soli Deo Gloria’, που σημαίνει ‘Η δόξα ανήκει μόνο στο Θεό’.
-62-
Από τα δύο σύμβολα αφαιρέθηκαν οι θρησκευτικές αναφορές, ενώ παρέμειναν οι ποιο ‘ουδέτεροι’ συμβολισμοί, απογυμνωμένοι και αυτοί από οποιαδήποτε θρησκευτική έννοια, ώστε να επαναχρησιμοποιηθούν με νέο σκοπό. Έτσι διατηρήθηκε το όνομα LAURUS, το οποίο δημιουργημένο μέσο της διαδικασίας του αναγραμματισμού, συμβολίζει τη νέα αντιμετώπιση του κτιρίου. Τη διατήρηση δηλαδή των ουσιαστικών του χρήσεων, αλλά την αλλαγή των εννοιών του• τον αναγραμματισμό του παρελθόντος και την αναδιατύπωσή του σε σύγχρονες ανάγκες. Διαφορετικές έννοιες που προκύπτουν από την μετάφραση του ονόματος αυτού βρίσκουν διάσπαρτες πρακτικές στην μελέτη αυτή, όπως θα δούμε παρακάτω. Από το έμβλημα των μαθητριών γίνεται χρήση του αστερισμού της Μικρής Άρκτου και διάφορα στοιχεία αυτού χρησιμοποιούνται στην μελέτη.
-63-
Διάρθρωση χώρων – οργανόγραμμα Στο πρώτο επίπεδο, οι χώροι των αιθουσών διδασκαλίας και του θεάτρου αντικαθιστούνται με ένα ευέλικτο σύστημα αιθουσών που μπορούν να φιλοξενήσουν διάφορες πολιτισμικές εκδηλώσεις αλλά και συνεδριακές απαιτήσεις. Η μεγάλη επιμήκης αίθουσα μπροστά από τις αίθουσες διδασκαλίας διαμορφώνεται ως ρεσεψιόν και lobby του ξενοδοχείου και αποτελεί συνδετικό σημείο για τις διάφορες λειτουργίες. Στο ίδιο επίπεδο, τοποθετείται, σε άμεση σχέση με τη ρεσεψιόν, το γραφείο διοίκησης. Ενώ στο σημείο οπού το κτήριο της σχολής συνδεόταν με αυτό της μονής έχει διαμορφωθεί μπαρ, το οποίο λειτουργεί τόσο αυτόνομα, όσο και σε σχέση με τους συναφείς χώρους του lobby και των αιθουσών εκδηλώσεων. Στο δεύτερο επίπεδο, οι κοιτώνες των μαθητριών αντικαθιστούνται με τα δωμάτια του ξενοδοχείου, ενώ προστίθεται και ένας μικρός χώρος για τη χρήση του ως μόνιμη έκθεση της ιστορίας του κτηρίου. Στο τρίτο επίπεδο, αυτό της σοφίτας, το οποίο χρησίμευε ως αίθουσα καλλιτεχνικών και εργαστήριο ταπητουργίας, διαμορφώνεται αίθουσα γκαλερί για τη φιλοξενία περιοδικών εκθέσεων, ενώ σε ένα ενδιάμεσο επίπεδο, το οποίο διαμορφώθηκε από μια σύγχρονη μελέτη για τη συντήρηση της στέγης, προστίθεται η λειτουργία ενός μικρού γυμναστηρίου-spa. Για τη σύνδεση όλων των επιπέδων διατηρήθηκε η χρήση των υπάρχων κλιμακοστασίων, ενώ γίνεται μια εξωτερική προσθήκη ενός γυάλινου ανελκυστήρα για την πρόσβαση και από άτομα με ειδικές ανάγκες. Το αυτόνομο κτήριο που χρησίμευε ως ξενώνας, αναδιαμορφώνεται σε καφέ-εστιατόριο, με δύο επίπεδα και με επιπλέον εξωτερική αυλή σε προϋπάρχων χώρο. Η χρήση του είναι εφικτή τόσο από τους ένοικους του ξενοδοχείου όσο και από επισκέπτες. Στο κτήριο υπάρχει, εκτός από την εξωτερική είσοδο, άμεση εσωτερική πρόσβαση από τα δύο πρώτα επίπεδα του βασικού κτηρίου. Στο σημείο ένωσης του δευτέρου επιπέδου με το κτίριο του εστιατορίου γίνεται προσθήκη μίας μεταλλικής κατασκευής η οποία χρησιμεύει, πέρα από την ημιστέγαση της αυλής του εστιατορίου, ως παρατηρητήριο και χώρος χαλάρωσης και περισυλλογής. Στον υπαίθριο χώρο του ξενοδοχείου προστίθεται η λειτουργία της πισίνας, καθώς ο υπόλοιπος χώρος αφήνεται ελεύθερος για την πιθανή του χρήση ως υπαίθρια έκθεση γλυπτών ή όποιων άλλων περιοδικών ή και μόνιμων λειτουργιών.
-64-
Σχέδια Μελέτης-Πρότασης
-65-
Κάτοψη Ισογείου και Εξωτερικός Χώρος_ -66-
Κάτοψη Ορόφου / Πρώτο Επίπεδο -67-
Κάτοψη Ορόφου / Δεύτερο Επίπεδο_ -68-
Κάτοψη Σοφίτας -69-
Κάτοψη Στέγης_ -70-
Τομή Α-Α’ -71-
Τομή Β-Β’_ -72-
Τομή Γ-Γ’ -73-
Τομή Δ-Δ’_ -74-
Τομή Ε-Ε’ -75-
Δυτική Όψη_ -76-
Νότια Όψη -77-
Ανατολική Όψη_ -78-
Βόρεια Όψη -79-
-80-
-81-
Ανάλυση Χώρων
-82-
Είσοδος Η είσοδος στο κτήριο γίνεται από τη νότια πλευρά, στο σημείο ακριβώς που τερματίζει η κλίμακα η οποία χρησιμεύει για τη διαδρομή από την είσοδο του οικοπέδου έως τον προαύλιο χώρο. Η είσοδος βρίσκεται σε άμεση σχέση με τη ρεσεψιόν-lobby, καθώς και με τις κλίμακες που συνδέουν τα τρία επίπεδα του κτηρίου, όπως και τον ανελκυστήρα.
-83-
Είσοδος / Ρεσεψιόν / Lobby / Γραφεία Διοίκησης_ -84-
Ρεσεψιόν/lobby και γραφεία διοίκησης Η επιμήκης αίθουσα στο πρώτο επίπεδο του κτηρίου, συνολικού εμβαδού 156τ.μ., που χρησίμευε κυρίως για τα διαλείμματα των μαθητριών, μετατρέπεται στον χώρο υποδοχής των πελατών του ξενοδοχείου. Στο πρώτο κομμάτι, που βρίσκεται κοντά στην είσοδο του κτηρίου, τοποθετείται κεντρικά η ρεσεψιόν. Ένα απλό τραπέζι με ένα βοηθητικό έπιπλο από πίσω για τις λειτουργίες της ρεσεψιόν, οι οποίες συμπληρώνονται από την άμεση επαφή με τη γραμματεία της διοίκησης. Δύο μεγάλοι πάγκοι για την αναμονή των πελατών υπενθυμίζουν την προηγούμενη λιτή και αυστηρή διακόσμηση του χώρου. Σε παρακείμενο χώρο, κοντά στην είσοδο, έχει προστεθεί ένας μικρός χώρος για την προσωρινή αποθήκευση αποσκευών των πελατών. Πίσω από τη ρεσεψιόν η οποία διαχωρίζεται από τον υπόλοιπο χώρο με ένα ημιδιάφανο πάνελ, το οποίο παρουσιάζει το σήμα του ξενοδοχείου, αναπτύσσετε το lobby. Λιτοί και άνετοι πολυμορφικοί καναπέδες τοποθετούνται και αυτοί κεντραρισμένοι στον χώρο και αφήνουν εκατέρωθεν ελεύθερους διαδρόμους για την κίνηση μεταξύ των περιμετρικών περασμάτων. Από και προς τον χώρο του lobby άμεση πρόσβαση υπάρχει με τον εξωτερικό χώρο και τη λειτουργία της πισίνας, όπως και με το μπαρ, ενώ άμεση πρόσβαση υπάρχει επίσης και με την κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων. Τα γραφεία της διοίκησης του ξενοδοχείου βρίσκονται δίπλα από τη ρεσεψιόν, σε ένα χώρο που καταλαμβάνει 41τ.μ. και χωρίζονται σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι αυτό της γραμματείας και το δεύτερο το γραφείο του διευθυντή. O διαχωρισμός γίνεται με ένα γυάλινο παραπέτασμα και την προσθήκη πόρτας για την επικοινωνία των δύο χώρων. Στους δύο αυτούς χώρους, εκτός από τα απαραίτητα γραφεία εργασίας και τα καθίσματα για τη χρήση τους από επισκέπτες, αναπτύσσονται βιβλιοθήκες με συρόμενα φύλλα και ντουλάπια αποθήκευσης σε χαμηλότερο επίπεδο.
-85-
Ρεσεψιόν_ -86-
Lobby -87-
Αίθουσες Εκδηλώσεων_ -88-
Αίθουσες εκδηλώσεων Οι αίθουσες εκδηλώσεων, συνολικού εμβαδού 340τ.μ., ακολουθούν ένα ευέλικτο μοντέλο το οποίο επιτρέπει την παράλληλη χρήση μέχρι τριών διαφορετικών χώρων. Οι τρείς αυτοί χώροι, διαφορετικού μεγέθους ο καθένας, έχουν τη δυνατότητα να συνδυάσουν τις χρήσεις τους μιας που βρίσκονται σε επαφή ο ένας με τον άλλο. Ο μικρότερος χώρος, εμβαδού 49τ.μ., χρησιμεύει για επαγγελματικές κυρίως συναντήσεις, όπως συμβούλια και meetings. Αποτελείται από τρία μεγάλα τραπέζια που περιμετρικά τοποθετούνται καθίσματα γραφείου με ημίψηλη πλάτη. Ο μέγιστος αριθμός καθισμάτων είναι 14. Στον χώρο προστίθεται ένα έπιπλο-μπουφές το οποίο μπορεί να εξοπλίζεται με απαραίτητα προϊόντα, ανάλογα με την εκάστοτε χρήση του. Η βασική είσοδος στην αίθουσα γίνεται από διάδρομο, ο οποίος οδηγεί σε ένα μικρό προθάλαμο. Από τον προθάλαμο υπάρχει άμεση πρόσβαση σε χώρους υγιεινής, ανδρών-γυναικών. Ένα δεύτερο άνοιγμα, το οποίο φέρνει σε επαφή τον χώρο αυτό με την κεντρική αίθουσα, διατηρήθηκε για μεγαλύτερη ευελιξία χρήσεων. Ο μεσαίου μεγέθους χώρος, εμβαδού 56τ.μ. και μέγιστης χωρητικότητας περί τα 30 καθίσματα, χρησιμεύει για μικρού τύπου διαλέξεις και παρουσιάσεις ή άλλες τέτοιου είδους χρήσεις. Η είσοδος γίνεται από προθάλαμο, 32,5τ.μ., ο οποίος χρησιμεύει ως χώρος συνεστιάσεως, για τις ανάγκες που υφίστανται πριν και μετά τις εκδηλώσεις. Από τον προθάλαμο πρόσβαση υπάρχει και σε μικρό αποθηκευτικό χώρο, 10τ.μ. Η κεντρική αίθουσα έχει βασική χωρητικότητα περί τα 80 καθίσματα και συνολικό εμβαδό 176τ.μ. Η είσοδος μπορεί να γίνει άμεσα από το lobby του ξενοδοχείου, από δύο ανοίγματα. Στην αίθουσα υπάρχει σκηνή, 22τ.μ., για διάφορες χρήσεις και η οποία είναι υπερυψωμένη κατά 35εκ., για την επίτευξη καλύτερης ορατότητας από τα πιο μακρινά καθίσματα. Στην πλάτη της σκηνής προστίθεται ένας τοίχος με διακοσμητικά ήχο-απορροφητικά πάνελ, ενώ πίσω από αυτόν υπάρχει χώρος που χρησιμεύει ως προθάλαμος της αίθουσας. Στο πίσω μέρος της αίθουσας, ο τοίχος που διαχωρίζει τη μεγάλη αίθουσα από αυτήν του μεσαίου μεγέθους, είναι αποσπώμενος, οπότε μπορεί να μαζευτεί για να μεγαλώσει το μέγεθος της αίθουσας και παράλληλα η χωρητικότητά της σε 114 περίπου θέσεις. Στην περίπτωση αυτή είσοδος μπορεί να επιτευχθεί και από τον προθάλαμο της μεσαίας αίθουσας. Λόγω της σκηνής και του μεγέθους του χώρου, η αίθουσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορες εκδηλώσεις. Ο φωτισμός στους δύο αυτούς χώρους γίνεται με ένα σύστημα κρεμάμενου μεταλλικού σχηματισμού, ο οποίος ακολουθεί τη χάραξη του αστερισμού της Μικρής Άρκτου και στον οποίο τοποθετούνται περιστρεφόμενα και μετακινούμενα φωτιστικά σώματα τύπου σποτ, για ποικιλία χρήσεων. Οι περιμετρικοί και διαχωριστικοί τοίχοι παρουσιάζουν σκούρους τόνους, ενώ η επίπλωση αντιτίθεται με λευκούς, όπως και οι προϋπάρχουσες μεταλλικές κολόνες που στηρίζουν το επίσης λευκό ταβάνι, για να προσδοθεί σε αυτές έμφαση, μιας που χαρακτηρίζονται από έντονο διακοσμητικό χαρακτήρα.
-89-
Meeting Room_ -90-
Κεντρική Αίθουσα Εκδηλώσεων -91-
Κεντρική Αίθουσα Εκδηλώσεων_ -92-
Αίθουσα Εκδηλώσεων -93-
-94-
-95-
α(άλφα) μπαρ_ -96-
α(άλφα) μπαρ Ανάμεσα στο lobby και το κεντρικό κλιμακοστάσιο, σε ένα χώρο 51τ.μ. που χρησίμευε ως κομβικό σημείο μεταξύ των δύο κτηριακών ενοτήτων, αυτή της σχολής και του μοναστηριού, τοποθετείται το μπαρ. Ένα νέο υπερυψωμένο πάτωμα που έρχεται όμως στο ίδιο επίπεδο με αυτό του lobby και του κεντρικού κλιμακοστασίου, καλύπτει τις κλίμακες που ένωναν τα δύο κτίρια. Ο χώρος αυτός συνεχίζει να είναι σημείο με έντονη προσπέλαση, αφού συνδέει το lobby με το κεντρικό κλιμακοστάσιο. Από την πλευρά του παράγωνου τοίχου τοποθετείται ο πάγκος του μπαρ από λευκό κόριαν, ακολουθώντας τη γεωμετρία του χώρου. Πίσω από το μπαρ μια νέα κατασκευή από γυψοσανίδα δημιουργεί μια πρισματικού σχήματος εσοχή, στην οποία προστίθενται γυάλινα ράφια για την τοποθέτηση μπουκαλιών, ποτηριών ή διακοσμητικών, ενώ μπροστά από τον πάγκο τοποθετείται μια σειρά από ψηλά καθίσματα. Στο κέντρο του χώρου τοποθετείται ένα τετράγωνο γυάλινο τραπέζι με τέσσερις περιμετρικούς πάγκους, ενώ από πάνω κρέμεται ένα μεταλλικό φωτιστικό διαμέτρου 1,27μ. Στο τοίχο ανάμεσα στα δύο παράθυρα τοποθετούνται τρεις μαύρες βιβλιοθήκες, οι οποίες περιέχουν ποικίλης ύλης βιβλία και διακοσμητικά, ενώ στην απέναντι ελεύθερη γωνία δημιουργείται ένας μικρός χώρος με μία πολυθρόνα και ένα επιδαπέδιο φωτιστικό. Τη διακόσμηση συμπληρώνει ένα μικρό λευκό γλυπτό στο σχήμα του γράμματος άλφα, ως υπενθύμιση του ονόματος του μπαρ. Η εσοχή πίσω από το μπαρ, ο πάγκος, καθώς και όλη η υπόλοιπη επίπλωση, εκτός από τις βιβλιοθήκες, ακολουθούν λευκούς τόνους σε αντίθεση με τους σκούρους τοίχους. Η ονομασία του χώρου προέρχεται από τον τρόπο με τον οποίο οι αστρονόμοι ονοματίζουν τα άστρα που συν-αποτελούν έναν αστερισμό. Μια συνήθης πρακτική ονοματίζει τα άστρα σε φθίνουσα σειρά φωτεινότητας, με τη χρήση γραμμάτων του ελληνικού αλφάβητου, ακολουθούμενα από τη συντομογραφία του αστερισμού. Στη περίπτωση του σχηματισμού της Μικρής Άρκτου το φωτεινότερο αστέρι (το άλφα της Μικρής Άρκτου - alphaUMi) είναι ο πολικός αστέρας ο οποίος δείχνει πάντα σταθερός στον ουρανό, με όλα τα άλλα αστέρια να περιστρέφονται γύρω του. Έτσι και το μπαρ του ξενοδοχείου όχι μόνο βρίσκεται σε ουσιαστικό κομβικό σημείο ανάμεσα στις υπόλοιπες περιφερειακές λειτουργίες, αλλά και μεταφορικά είναι το σημείο συγκέντρωσης για τις κοινωνικές δραστηριότητες του ανθρώπου.
-97-
Îą bar--98-
Îą bar -99-
Îą bar_ -100-
-101-
-102-
Ursa Minor Suites / Πρώτο Επίπεδο -103-
Ursa Minor Suites / Δεύτερο Επίπεδο_ -104-
Μεταφερόμενοι στο δεύτερο επίπεδο συναντάμε τον διάδρομο που οδηγεί στα δωμάτια του ξενοδοχείου. Ο διάδρομος, μήκους 34μ., βρίσκεται στον μεγάλο χώρο επίπεδο που χρησίμευε ως κοιτώνας των μεγαλύτερων μαθητριών τηςτου σχολής, με ύψοςΟ4,85μ., και συνδέει τα Μεταφερόμενοι στο δεύτερο συναντάμε τον διάδρομο που οδηγεί στα δωμάτια ξενοδοχείου. διάδρομος βρίσκεται δύο στοναντίθετα μεγάλο χώρο κλιμακοστάσια που χρησίμευε του ως κτηρίου κοιτώνας με τη των χρήση μεγαλύτερων προϋπάρχοντων μαθητριών ανοιγμάτων. της σχολής και εκτίνεται σε όλο το μήκος του, συνδέοντας τα δύο αντίθετα κλιμακοστάσια του κτιρίου με τη χρήση προϋπάρχων ανοιγμάτων. Κεντρικό σημείο στην ανάπτυξη του διαδρόμου αποτελεί η διακοσμητική εφαρμογή που τοποθετείται στην μία του πλευρά και που παρουσιάζει μία φωτεινή χάραξη. του Η χάραξη αυτή αποτελεί προέρχεται από την επέκταση των γραμμών που ενώνουν ταμία άστρα σχηματισμού Κεντρικό σημείο στην ανάπτυξη διαδρόμου η διακοσμητική εφαρμογή που τοποθετείτε στην του του πλευρά και που παρουσιάζει της Μικρής Άρκτου. μία φωτεινή Από την χάραξη. αντίθετη Η χάραξη πλευρά αυτή του διαδρόμου προέρχεταικαι από λόγω τηντου επέκταση μεγάλου των ύψους γραμμών του χώρου της χάραξης αυτού, μια του μεταλλική σχηματισμό κατατης Μικρής σκευή δημιουργεί Άρκτου. Από ένα την δεύτερο αντίθετη επίπεδο, μεριάαφήνοντας του διαδρόμου εμφανείς καιαπό λόγοτητου μέση μεγάλου και πάνω ύψους τις μεταλλικές του χώρου κολόνες αυτού, μια πουμεταλλική στηρίζουν κατασκευή την οροφή. δημιουργεί ένα δεύτερο επίπεδο, πάνω από την είσοδο των δωματίων και όπου γίνονται εμφανή από την μέση και πάνω οι μεταλλικές Οι πόρτες που χρησιμεύουν για την είσοδο στα δωμάτια έχουν ειδική κατασκευή, όπου τόσο η κάσα τους όσο και η ίδια η πόρτα έρκολόνες που στηρίζουν την οροφή. χονται σε περασιά με τον τοίχο από τη μεριά του διαδρόμου, ώστε να επιτυγχάνεται ένα ενιαίο αποτέλεσμα. Ο διαχωρισμός των δωματίων δενπου γίνεται με αριθμούς με γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, ακολουθώντας λογική τηςόσο ονοματοθεσίας του μπαρ. Οι πόρτες χρησιμεύουν για άλλα την είσοδο στα δωμάτια έχουν ιδική κατασκευή, όπου τόσο ητηκάσα τους και η ίδια η πόρτα έρΈτσι από β(βήτα), μιαςτου πουδιαδρόμου, το γράμμαώστε α(άλφα) έχει ήδη δοθείένα σε άλλη συνεχίζεται ο διαχωρισμός χονταιξεκινώντας σε περασιά με το τονγράμμα τοίχο από τη μεριά να επιτυγχάνεται ενιαίολειτουργία, αποτέλεσμα. Ο διαχωρισμός των δωμέχρι γράμμα ενώ προστίθεται το γράμμα στ(σίγμα αλφαβήτου, ταυ) στο μοναδικό δωμάτιο του οποίου είσοδος δεν γίνεται από ματίωνκαι δεντογίνεται με ν(νι), αριθμούς άλλα με γράμματα του ελληνικού ακολουθώντας την λογική τηςηονοματοθεσίας του μπαρ, τον αλλά από ενός το κεντρικό κλιμακοστάσιο. Ιδιαίτερα μεσειρά την εισαγωγή του στ(σίγμα και μια όπουδιάδρομο δηλαδή τα άστρα αστερισμού λαμβάνουν με φθίνουσα φωτεινότητας το όνοματαυ) ενόςγίνεται γράμματος του αναφορά ελληνικούστην αλπροηγούμενη χρήση του κτηρίου ωςσυντομογραφία εκπαιδευτήριο, αφού μας φέρνει στο το ελληνικό αλφάβητο κατ’ επέκταση φαβήτου ακολουθούμενο από την του αστερισμού. Έτσιμυαλό ξεκινώντας από το γράμμακαι β(βήτα), μιας πουτην το ελληνική γράμμα γραμματική. α(άλφα) έχει ήδη δοθεί σε άλλη λειτουργία, συνεχίζεται ο διαχωρισμός μέχρι και το γράμμα ν(νι), ενώ προστίθεται το γράμμα στ(σίγμα ταυ) μετά του ε(έψιλον), στο μοναδικό δωμάτιο του οποίου η είσοδος δεν γίνεται από το διάδρομο αλλά από το κεντρικό κλιμακοστάσιο. Το δεύτερο επίπεδο Ιδιαίτερα που σχηματίζεται με την εισαγωγή μέσα του στο στ(σίγμα χώρο του ταυ) διαδρόμου γίνεται και χρησιμεύει μια άλλη αναφορά, ως μόνιμηαυτή έκθεση τη φορά για την ως ιστορία προς τηντου προηγούμενη κτιρίου. Η πρόσβαση αυτό ως επιτυγχάνεται μέσω μίας μεταλλικής κλίμακας, ενώτογυάλινα παραπετάσματα ύψους 0.90μ. χρησιμεύουν ως κιγχρήση του σε κτιρίου εκπαιδευτήριο, μιας που μας φέρνει στο μυαλό ελληνικό αλφάβητο. κλιδώματα σε όλο το μήκος του επιπέδου αυτού. Το δάπεδο αποτελείται από βιομηχανικό αυτό-επιπεδούμενο υλικό σε ματ υφή και χρώματος Το δεύτερομαύρου. επίπεδο που σχηματίζεται μέσα στο χώρο του διαδρόμου χρησιμεύει ως μόνιμη έκθεση για την ιστορία του κτιρίου. Η πρόσβαση σε αυτό επιτυγχάνεται μέσω μίας μεταλλικής κλίμακας στην μία του πλευρά, ενώ γυάλινα παραπετάσματα ύψους ενενήντα Στον χώρο δεν υπάρχει έντονος φωτισμός, παρά ο απαραίτητος στην αυτού. έκθεσηΤο καιδάπεδο στις δύο εισόδους του κρεμάεκατοστών χρησιμεύουν ως κιγκλιδώματα σε όλομόνο το μήκος του επιπέδου αποτελείτε από διαδρόμου, βιομηχανικόενώ αυτό-επιμενα φωτιστικά τη μια πλευρά και επιτοίχια από την άλλη φωτίζουν τα γλυπτά λευκά γράμματα που σηματοδοτούν τα δωμάτια. πεδούμενο υλικόαπό σε ματ υφή και χρώματος μαύρου. Οι σκούροι τόνοι που κυριαρχούν στους περιμετρικούς τοίχους και στο δάπεδο του δεύτερου επιπέδου δημιουργούν ατμόσφαιρα υποφωτισμού, η οποία έντονος τονίζει τη φωτεινήπαρά χάραξη στον ένα τοίχο, τηστη σηματοδότηση των δωματίων και αντίστοιχα τατου εκθέματα στο Στον χώρο δεν υπάρχει φωτισμός, μόνο ο απαραίτητος λειτουργία της έκθεσης και στις δύο εισόδους διαδρόμου, δεύτερο επίπεδο. ενώ κρεμάμενα φωτιστικά από την μια και επιτοίχια από την άλλη φωτίζουν τα γλυπτά γράμματα που σηματοδοτούν τα δωμάτια. Οι σκούροι τόνοι που κυριαρχούν στους περιμετρικούς τοίχους και στο δάπεδο του δεύτερου επιπέδου, δημιουργούν ατμόσφαιρα Τα δωμάτια του ξενοδοχείου από 13στον μικρές σουίτες χωρίζονται σε δύο διαφορετικής εσωτερικής διαμόρυποφωτισμού, η οποία τονίζειαποτελούνται την φωτεινή χάραξη ένασουίτες. τοίχο, τηΟισηματοδότηση των δωματίων και αντίστοιχα τα εκθέματα στο φωσης τύπους: στον πρώτο τύπο οι λειτουργίες, λόγω του μεγάλου ύψους του χώρου, χωρίζονται σε δύο επίπεδα, ενώ στον δεύτερο δεύτερο επίπεδο. τύπο οι λειτουργίες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο.
-105-
Διάδρομος_ -106-
Διάδρομος_ -107-
Σκάλα προς Μόνιμη Έκθεση -108-
Μόνιμη Έκθεση της Ιστορίας του Κτηρίου -109-
Οι σουίτες του πρώτου τύπου, ζ(ζήτα) έως ν(νι), έχουν εμβαδό 42,5τ.μ. Κατά την είσοδο στο δωμάτιο βρισκόμαστε κάτω από το δεύτερο επίπεδο, όπου βρίσκεται η ντουλάπα του δωματίου καθώς και το μπάνιο. Σε ειδική εσοχή τοποθετείται ένα mini bar, ενώ στο διαθέσιμο ύψος, πάνω από αυτό, τοποθετούνται ράφια για διάφορες χρήσεις. Στη μέση του μήκους του δωματίου το δεύτερο επίπεδο διακόπτεται και ο χώρος αφήνεται ελεύθερος σε όλο το διαθέσιμο ύψος του. Στο κομμάτι αυτό δημιουργείται ένα μικρό καθιστικό με δύο πολυθρόνες και τραπεζάκι, ενώ μπροστά απο τη σκάλα τοποθετείται η τηλεόραση. Η πρόσβαση στο δεύτερο επίπεδο γίνεται από μια λεπτή μεταλλική σκάλα η οποία εφάπτεται στον ένα τοίχο του δωματίου. Στο υπερυψωμένο αυτό επίπεδο, αναπτύσσεται η λειτουργία του ύπνου με το απαραίτητο διπλό κρεβάτι, ενώ στην άκρη του επιπέδου τοποθετείται ένα γραφείο, απο το οποίο ο ένοικος έχει πανοραμική θέα του δωματίου. Ένα γυάλινο παραπέτασμα ύψους 0,90μ. χρησιμεύει ως προστατευτικό κιγκλίδωμα στην άκρη του επιπέδου. Κυρίαρχο στοιχείο στο δωμάτιο αποτελούν οι δύο μεταλλικές κολόνες, οι οποίες βρίσκονται κατά μήκος αυτού, η μία κοντά στην είσοδο και η δεύτερη στο καθιστικό. Στο δάπεδο του δεύτερου επιπέδου, στο σημείο που η πρώτη κολόνα τέμνει το επίπεδο αυτό, έχει δημιουργηθεί ένα άνοιγμα κυκλικής διατομής, το οποίο δίνει μια ανάσα στην κολόνα. Για την αποφυγή ατυχημάτων στο σημείο του ανοίγματος προστίθεται ένα μικρού ύψους διάφανο προστατευτικό από ανθεκτικό πλεξιγκλάς. Στον χώρο κυριαρχούν οι λευκοί τόνοι, ενώ ο τοίχος στην πλάτη του κρεβατιού και το ταβάνι βάφονται σκούροι. Στο μπάνιο τα λευκά πορσελάνινα είδη υγιεινής ακολουθούν μια πιο αυστηρή λογική και έρχονται σε αντίθεση με τους σκούρους τόνους των περιμετρικών τοίχων.
-110-
Mini Suite 1/ Καθηστικό_ -111-
Mini Suite 1 / Σκάλα Πρός Δεύτερο Επίπεδο -112-
Mini Suite 1 / Δεύτερο Eπίπεδο -113-
Οι σουίτες του δεύτερου τύπου, β(βήτα) έως στ(σίγμα ταυ), έχουν εμβαδό περί τα 46τ.μ. και αναπτύσσονται σε ένα επίπεδο. Η προϋπάρχουσα διαμόρφωση του χώρου οδήγησε ώστε να δημιουργηθούν δύο ελαφρώς διαφοροποιημένες διαμορφώσεις. Η είσοδος και στις δύο περιπτώσεις γίνεται κάτω από τον χώρο της μόνιμης έκθεσης και στο πρώτο αυτό κομμάτι προστίθεται η ντουλάπα του δωματίου και το μπάνιο. Στο κομμάτι αυτό είναι εμφανές και το κάτω μέρος των κολόνων που βλέπουμε από τον διάδρομο. Με τη χρήση των προϋπάρχοντων ανοιγμάτων τα οποία όμως μετατρέπονται από παράθυρα σε πόρτες γίνεται και η είσοδος στο δεύτερο κομμάτι των δωματίων. Εκεί συναντάμε ένα μικρό καθιστικό με ένα διθέσιο καναπέ, μία πολυθρόνα και ένα τραπεζάκι, ενώ απέναντι τοποθετείται διπλό κρεβάτι με ουρανό. Επίσης τοποθετείται και ένα μικρό γραφείο με κάθισμα στο οποίο είναι εντοιχισμένο και ένα mini bar. Στη μία περίπτωση η είσοδος στο μπάνιο γίνεται από τον χώρο της εισόδου, ενώ στην άλλη από το χώρο του υπνοδωματίου. Η σουίτα στ(σίγμα ταυ) είναι τοποθετημένη σε ένα παράγωνο χώρο με υπερυψωμένο δάπεδο και η διαμόρφωσή της διαφέρει ελαφρώς από τις υπόλοιπες σουίτες. Από αυτήν υπάρχει και η δυνατότητα της χρήσης ενός πολύ μικρού προϋπάρχον εξωτερικού μπαλκονιού.
-114-
Mini Suite 2 -115-
Mini Suite 2_ -116-
_Mini Suite 2 -117-
-118-
-119-
Gallery 41_ -120-
Γκαλερί 41 Στο τελευταίο επίπεδο, όπου σχηματίζεται σοφίτα κάτω από την αμφικλινή κεραμοσκεπή, ο χώρος διαμορφώνεται ως γκαλερί, η οποία μπορεί να φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις σε ένα χώρο με συνολικό εμβαδό 217τ.μ. Η ξύλινη κατασκευή, που έντυνε και έκρυβε τις δοκούς στήριξης της σκεπής στο κέντρο και κατά μήκος του χώρου, αντικαθίσταται από νέα κατασκευή με γυψοσανίδα. Η νέα αυτή κατασκευή έρχεται σε αντίθεση με τις παλαιότερες συμμετρικές χαράξεις, μιας που βασίζεται σε ένα ασύμμετρο μοτίβο, όπως προέκυψε από την αποδόμηση της χάραξης του αστερισμού της Μικρής Άρκτου. Η διαμόρφωση αυτή τονίζεται με τον εσωτερικό φωτισμό των τομών αυτής με ειδική κατασκευή. Στο χώρο κυριαρχεί το λευκό, το οποίο λόγω της ουδετερότητάς του αφήνει ελεύθερο στην κρίση του παρατηρητή το οποιοδήποτε έκθεμα. Ο φωτισμός του χώρου, περά του φυσικού που εισέρχεται στο χώρο από τις εγκοπές στην επικλινή στέγη και τα δύο πλευρικά παράθυρα, επιτυγχάνεται από δύο σειρές ενός κρεμάμενου μεταλλικού συστήματος, το οποίο επιδέχεται περιστρεφόμενα σποτ και έτσι αφήνει μεγάλη ευελιξία λύσεων, όπως απαιτεί ένας τέτοιος χώρος. Το όνομα της γκαλερί αναφέρεται στον αστερισμό 41Δάφνη, ο οποίος ανακαλύφθηκε από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ το 1856. Ο αριθμός 41 υποδεικνύει τη σειρά ανακάλυψης του αστερισμού αυτού, ο οποίος ανήκει στην κύρια ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στους πλανήτες Άρη και Δία, ενώ το όνομα Δάφνη δόθηκε από τον ίδιο τον Γκόλντσμιντ, σύμφωνα με την παράδοση της εποχής που ήθελε ναονοματίζονται οι αστεροειδείς με ονόματα παρμένα από την ελληνική μυθολογία. Έτσι γίνεται μια διπλή αναφορά στα στοιχεία έμπνευσης που συνθέτουν τον σχεδιασμό του ξενοδοχείου, η μία με την αναφορά στη Δάφνη και άρα στο όνομα LAURUS και η άλλη στους αστερισμούς, όπως και η Μικρή Άρκτος (Ursa Minor – URSULA).
-121-
Gallery 41_ -122-
Gallery 41 -123-
Gallery 41_ -124-
-125-
Apollo & Daphne gym - spa_ -126-
Apollo & Daphne, gym–spa Από μια σχετικά πρόσφατη μελέτη, που έγινε για το κτήριο αυτό κυρίως για τη συντήρηση της κεραμοσκεπής, δημιουργήθηκε ένα ενδιάμεσο επίπεδο, ανάμεσα σε αυτό της σοφίτας και του ορόφου με τα δωμάτια, με εμβαδό 206τ.μ. Το επίπεδο αυτό διαμορφώθηκε για τη χρήση του ως μικρό γυμναστήριο και spa. Η είσοδος γίνεται από το πλατύσκαλο της δευτερεύουσας κλίμακας που ενώνει τον όροφο των δωματίων με τη γκαλερί. Η είσοδος οδηγεί στη ρεσεψιόν όπου υπάρχει ένα μικρό σαλόνι και ένα γυάλινο γραφείο για τη λειτουργία της υποδοχής. Μια πόρτα πίσω από το γραφείο οδηγεί στον διάδρομο όπου βρίσκονται οι υπόλοιπες λειτουργίες. Στην αρχή του διαδρόμου βρίσκεται το γραφείο του γενικού υπεύθυνου, ενώ ακολουθούν δύο ξεχωριστές είσοδοι, μία για άνδρες και μία για γυναίκες, οι οποίες οδηγούν στους χώρους υγιεινής. Σε αυτούς περιλαμβάνονται μπάνιο, ντους, αποδητήριο, και ντουλάπια που κλειδώνουν για την χρήση τους από ξεχωριστούς πελάτες. Αμέσως μετά ένας μικρός τετράγωνος χώρος με ξύλινη επένδυση για την χρήση του ως σάουνα, ενώ δίπλα ένας παρόμοιος χώρος με μαρμάρινη επένδυση χρησιμεύει ως χαμάμ. Άλλο ένα μικρό δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου είναι εξοπλισμένο με τα απαραίτητα έπιπλα για τη λειτουργία του από διάφορων ειδών χρήσεις που έχουν να κάνουν με περιποίηση άκρων και μαλλιών. Ο διάδρομος καταλήγει σε ένα μεγαλύτερο χώρο ο οποίος είναι εξοπλισμένος με μηχανήματα γυμναστηρίου, ενώ από αυτό το χώρο άλλες δύο πόρτες οδηγούν η μία σε μια μικρή αποθήκη και η άλλη σε ένα δωμάτιο με δύο υπερυψωμένα κρεβάτια που χρησιμεύουν για περιποιήσεις και θεραπείες σώματος. Το όνομα του χώρου αυτού προέρχεται από τη μετάφραση του LAURUS ως δάφνη και γίνεται έτσι αναφορά στον αρχαιοελληνικό μύθο της Δάφνης. Ο μύθος θέλει τον θεό Απόλλωνα να ερωτεύεται τη νύμφη Δάφνη, η οποία αρνείται τον έρωτα του και τον αποφεύγει. Απεγνωσμένη από το ασταμάτητο κυνηγητό του θεού ζητάει από τον πατέρα της Πηνειό τη βοήθειά του και αυτός τη μετατρέπει στο φυτό της δάφνης. Ο Απόλλωνας με ακόμη άσβηστο τον ερωτά του, κόβει ένα κλαδί από το φυτό και με αυτό στεφανώνεται κάνοντάς την για πάντα δικιά του. Ο μύθος είναι γεμάτος με αναφορές στην ομορφιά της νύμφης που κάνει τον θεό Απόλλωνα να φλέγεται από έρωτα. Τα ιδανικά της ομορφιάς όπως εμφανίζονται στο πρόσωπο του Απόλλωνα και της Δάφνης είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τις δύο λειτουργίες του χώρου αυτού, το γυμναστήριο και το spa, που σκοπό έχουν την υγεία του σώματος και την ομορφιά αυτού.
-127-
Apollo & Daphne, gym–spa_ -128-
Apollo & Daphne, gym–spa -129-
-130-
Εξωτερικός Χώρος / Πισίνα -131-
Εξωτερικός Χώρος / Πισίνα Στον προαύλιο χώρο (στα δυτικά του κτηρίου) διαμορφώνεται ο εξωτερικός χώρος. Η πλακόστρωση που αρχικά κάλυπτε το κτήριο μόνο περιφερειακά, με μορφή πεζοδρομίου, επεκτείνεται και αναπτύσσεται γύρω από τη νέα λειτουργία της πισίνας. Ομπρέλες και καθίσματα τοποθετούνται περιμετρικά της πισίνας, ενώ πλεξιγκλάς παραπετάσματα, ύψους 1,60μ., προστατεύουν από τον αέρα. Ένα μεγάλο κομμάτι παραμένει ελεύθερο και φυτεύεται με χαμηλό γρασίδι. Τα περιμετρικά δέντρα παραμένουν, εκτός από ένα κυπαρίσσι στο κέντρο του χώρου, το οποίο αφαιρείται λόγω της πισίνας. Στο χώρο τοποθετούνται χαμηλά τσιμεντένια παγκάκια, ενώ στην άκρη του χώρου, στο σημείο πίσω από τα υπάρχοντα κιγκλιδώματα, γίνεται μια εγκατάσταση από ημιδιάφανο πλεξιγκλάς για να κρύψει εν μέρει τις εγκαταστάσεις του εγκαταλειμμένου κτιρίου της Μονής.
-132-
-133-
Nobilis, cafe - restaurant / Ισόγειο και εξωτερικός χώρος_ -134-
Nobilis, cafe - restaurant / Όροφος -135-
Nobilis café-restaurant Οι λειτουργίες του εστιατορίου, του καφέ και του χώρου για πρωινό τοποθετούνται στο ανεξάρτητο κτήριο που χρησίμευε ως ξενώνας για τις οικογένειες που επισκέπτονταν τις μαθήτριες-κόρες τους. Το κτήριο αυτό αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα και έχει άμεση επαφή με μια μικρή εξωτερική αυλή. Η είσοδος στο κτήριο επιτυγχάνεται από μια εξωτερική πόρτα, η οποία καθιστά τη λειτουργία του κτηρίου αυτόνομη, αφού μπορεί έτσι να χρησιμοποιηθεί ξεχωριστά από τις υπόλοιπες λειτουργίες του ξενοδοχείου, ενώ μια εξωτερική διαδρομή μπορεί να οδηγήσει τους πελάτες κατευθείαν στην αυλή. Στα σημεία που το κτίριο του εστιατορίου εφάπτεται με αυτό του ξενοδοχείου, γίνεται άμεση είσοδος μέσω προϋπάρχοντων ανοιγμάτων. Έτσι στο πρώτο επίπεδο οι δύο χώροι χρησιμεύουν ως αίθουσα εστιατορίου ο ένας, με εμβαδό 47τ.μ. και χωρητικότητα 26 ατόμων, και ως χώρος υγιεινής ο μικρότερος. Από την υπάρχουσα ξύλινη κλίμακα υπάρχει πρόσβαση στο δεύτερο επίπεδο, όπου τοποθετείται το μαγειρίο, σε ένα χώρο 26,5τ.μ. Με την κατάργηση ενός λεπτού διαχωριστικού τοίχου, η διπλανή αίθουσα διαμορφώνεται ως χώρος πρωινού, με εμβαδό 47τ.μ και χωρητικότητας 18 ατόμων, μιας που υπάρχει και άμεση πρόσβαση στο επίπεδο αυτό από τα δωμάτια του ξενοδοχείου. Στον διάδρομο μπροστά από την αίθουσα, στο σημείο που βρίσκονται οι μεγάλες τζαμαρίες, προστίθεται ένας ψηλός πάγκος και μια σειρά καθισμάτων για την χρήση τους επίσης ως χώρος πρωινού. Στην εξωτερική αυλή, εμβαδού 38τ.μ., ο χώρος διαμορφώνεται ως café, με την ανάπτυξη περιφερειακών καθισμάτων-καναπέδων και τραπεζιών με καρέκλες. Ο χώρος στεγάζεται κατά το ήμισυ από την μεταλλική κατασκευή του παρατηρητηρίου, ενώ στον υπόλοιπο ελεύθερο χώρο τοποθετείται μία τετράγωνη τέντα. Για τη διευκόλυνση του σέρβις προστίθεται ένα μικρό αναβατόριο το οποίο ξεκινάει από το μαγειρείο και καταλήγει σε έναν ουδέτερο χώρο-πέρασμα, όπου γίνεται και η χρήση, από το προσωπικό, ενός μπουφέ. Στον εσωτερικό χώρο του εστιατορίου, χρήση γίνεται μιας διακοσμητικής εφαρμογής η οποία κάνει αναφορά στο φυτό δάφνη, και κατ’ επέκταση στο όνομα LAURUS. Έτσι στα δύο επίπεδα του εστιατορίου χρησιμοποιείται ο ένας τοίχος που επεκτείνεται νοητά και στους δύο χώρους και πάνω του τοποθετείται μια εκτύπωση που παρουσιάζει ένα σκίτσο του Otto Wilhelm Thomé με θέμα το φυτό δάφνη, από το βιβλίο του με τίτλο ‘Flora von Deutschland Österreich und der Schweiz’ (1885). Οι υπόλοιποι τοίχοι βάφονται σε σκούρους τόνους ενώ τα έπιπλα και τα κρεμάμενα φωτιστικά είναι λευκά. Για τη σκίαση του χώρου χρησιμοποιείται ένα σύστημα από ημιδιάφανα συρόμενα πάνελ. Ο χώρος παίρνει το όνομα ‘Nobilis’, από την επιστημονική ονομασία του φυτού της δάφνης, η οποία είναι ‘Laurus Nobilis’. Η μετάφραση της λέξης ‘Nobilis’ ως ‘ευγενής’, κάνει και μια δεύτερη αναφορά στην προηγουμένη χρήση του κτιρίου, από τις οικογένειες των μαθητριών που άνηκαν σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα, αλλά και στην εκπαιδευτική πολιτική των Μοναχών Ουρσουλινών, των οποίων σκοπός ήταν, εκτός των άλλων, η εκμάθηση καλών και ευγενικών τρόπων.
-136-
Nobilis, cafe-restaurant / Ισόγειο -137-
Nobilis, cafe-restaurant / Ισόγειο_ -138-
Nobilis, cafe-restaurant / Όροφος -139-
Nobilis, cafe-restaurant / Όροφος_ -140-
-141-
Παρατηρητήριο_ -142-
Παρατηρητήριο Στον χώρο που ενώνει το βασικό κτήριο με αυτό του εστιατορίου, προστίθεται μια νέα μεταλλική κατασκευή η οποία αναπτύσσεται κάθετα στο κτήριο και υπερυψώνεται πάνω από την αυλή-café. Ο συνολικός σχεδιασμός της κατασκευής αυτής επηρεάζεται έντονα από τις χαράξεις του σχηματισμού της Μικρής Άρκτου. Το μήκος της φτάνει τα 13 μέτρα και μέσα σε αυτή προστίθενται τρία καθίσματα για γενική χρήση, ενώ για τον φωτισμό, εκτός απο την είσοδο, χρησιμοποιέιται μόνο ένα φωτιστικό δαπέδου για να μειώνεται η φωτορύπανση και να μπορεί ένας παρατηρητής κατά τις νυκτερινές ώρες να βλέπει καλύτερα τον νυκτερινό ουρανό και τα άστρα.
-143-
Παρατηρητήριο_ -144-
Ευχαριστίες Ευχαριστώ πρώτα από όλα τους γονείς μου για την αμέριστη υποστήριξη που μου παρείχαν καθ’ όλο το διάστημα της μελέτης αυτής καθώς επίσης και τους καθηγητές μου Μαρία Μοίρα και Μανώλη Αναστασάκη για τις πολύτιμες συμβουλές τους και υποδείξεις. Ιδιαίτερες ευχαριστίες θα ήθελα να δώσω στην Ηγουμένη των Αδελφών Ουρσουλινών Τήνου, Αδελφή Θηρεσία, για την προσφορά πολύτιμου υλικού, καθώς και στους φίλους μου Χριστίνα Σάββαρη και Στάμο Χονδροδήμο, που με βοήθησαν στην επίτευξη ενός καλύτερου αποτελέσματος.
-145-
Βιβλιογραφία
-Curtis Eleanor – Hotel, interior structures / Wiley Academy, Great Britain 2001 -Walter Rutes, Richard Penner, Lawrence Adams - Hotel Design, Planning and Development -Δούκα Μαρία και Σαρρή Λουκία – Μοναστήρια της Τήνου / Εκδόσεις Εριννη / Αθήνα 1999 -Καραβιτάκη Ειρήνη – Σχεδιασμός (design) εσωτερικών χώρων διασκέδασης & αναψυχής / Εκδόσεις Τ.Ε.Ι. Αθήνας / Αθήνα 2002 -Λαλούμης Δημήτρης – Ιστορική Προσέγγιση του Ξενοδοχειακού κλάδου / http://www.dratte.gr/ARTHRA/2006hotelstory.htm -Φιλιππούσης Ματθαίος και Παππάς Μιχαήλ - Καθολικά σχολεία στην Ελλάδα, Συμβολή στην εκπαιδευτική ιστορία των καθολικών μοναχικών Ταγμάτων / Εκδόσεις Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης / Θεσσαλονίκη 2010 -Φώσκολος Μάρκος – Η Αγία Άγγελα Μερίτσι και το τάγμα των Αδελφών Ουρσουλινών / Αθήνα 1990
-146-
Στη μνήμη της Μαργαρίτας Δελατόλα -147-