A PLANTA DE PAPIRO POR: Margarita Fernández , Irene Fraga, Raquel Querentes e Antía Vilas.
Planta de papiro
Nomes da planta: A planta era coñecida no Antigo Exipto coma “djet ou thuf”. O seu nome científico é Cyperus papyrus da familia das Ciperáceas. O nome ven do Latín Papÿrus.
Delta do Nilo
Lugares de Cultivo Na época dos Exipcios cultivávase no delta do Nilo. Tamén é doado que a planta medre en macetas no interior. O máis común é encontrar o papiro na auga.
Planta de papiro como elemento decorativo
Descripción e Características Trátase dunha planta perenne cun rizoma rastrexo moi groso. O seu talo é groso, cilíndrico, liso e de cor verde escura e pode chegar a medir 3 ou 4 metros. Teñen flores insignificantes con forma de morillas de paraugas.
Diferentes obxectos feitos con papiro
Reprodución e Cultivo O papiro multiplícase pola división de tubérculos ou por esquexes. Para medrar precisa pleno sol. Pódase a finais do inverno. Desenvolvese nunha temperatura que ronde os 10ºC de mínima e nun chan rico. Require unha terra moi húmida e un rego abundante.
Lรกmina de papiro
Conclusión: O papiro cultivávase no Antigo Exipto. O seu nome científico é Cyperus Papyrus. Adoita medrar na auga e nun lugar ben iluminado. Co seu talo fanse as follas de papiro
Papiro escrito en copto do sĂŠculo IV
FIN MOITAS GRAZAS