ธรรมะแผ่นเดียว: รักคับแคบ

รักคับแคบ ฉันติดกับดักความคิดในอดีตทีโง่เขลาเป็ นปี กับเรื องความรัก ใน โลกของฉันมีแค่ฉนั และเขา และจะเป็ นเราในอนาคต แต่เมือมาถึงวัน หนึงมีเหตุอนั เศร้าทีฉันขอยุติความสัมพันธ์กบั เขา ปากฉันบอกว่าหยุดแต่ ใจฉันมันไม่ยอมหยุด นําตาใสๆไหลอาบแก้มทุกวัน นําตาก็พลันไหล อาบใจอย่างเงียบๆ ทุกคืน ห้วงเวลานันชีวติ ฉันช่างไร้จุดหมาย เคว้งคว้าง ว่างเปล่า วันๆ ไม่มีกะจิตกะใจจะทําอะไร ภาวนาแค่ให้วนั หนึงๆ ผ่านไป อย่างรวดเร็ว บางวันฉันหลอกตัวเองด้วยเรื องน่าตืนเต้น ด้วยเรื องของ ผูอ้ ืน แต่ตกดึกเมือต้องอยูค่ นเดียว เรื องราวทีมีแต่ฉนั และเขา เขาและฉัน ก็วนเวียนหลอกหลอนไม่ไปไหน ฉันปลอบใจตัวเองว่าต้องผ่านไปให้ได้ ทําไมคนคนเดียวช่างมีอิทธิพลมากมายผูกวิญญาณฉันให้ทาํ อะไรไม่เป็ น ไม่กล้าก้าวเดินต่อไปไหน และยังตัดใจไม่ได้จริ งสักที เขาเลวเพียงนี กระทําร้ายๆ กับเราเช่นนี แต่ใจกลับไม่สามารถตัดได้ ทําไม... จนวันหนึงเมือเพือนส่ งข้อความเป็ นร้อยเป็ นพันมาเตือนสติตลอดปี มีเพียงประโยคเดียวทีฉันฉุกคิด เพราะมันโดนใจ คือ “ความเมตตา คือรักทีแท้จริ ง เพราะความเมตตาสามารถทําให้เรารักคนได้ทงโลก” ั ฉัน ทบทวนความหมายของประโยคนี จึงเห็นจริ งว่าทีผ่านมา โลกทีมีต่อฉันและเขา มีเพียงสองเรา ช่างคับแคบสิ นดี เวลามีเรา เราไม่เคยแคร์คนอืน เพราะโลกนีมันเป็ นแค่ ของๆ เรา คนอืนไม่เกียว เห็นแก่ตวั นีหรื อทีเรี ยกว่าความรักแท้ รักจริ ง รักทียังคงหวัง สิ งตอบแทน อยากให้เขากระทําดี พูดดี และอยากให้เขา ั ตัวตน เป็ นดังใจเรา โดยไม่ดูตวั เองเลยว่าแม้แต่เรื องเดียว ฉันเองยังทําไม่ได้ และหลายครังก็ทาํ ไม่ได้ดงใจ ร้ายกาจของฉันปรากฏเด่นชัดขึนมาทันทีในโลกแห่งความรักคับแคบทีฉันสร้างขึนมาเอง และเมือโลกคับ แคบเพราะ ใจฉันคับแคบเอง จึงไม่แปลกทีอดีตยังตามหลอกหลอน คอยขุดความรู ้สึกในอดีตขึนมา และ ตอกยํา ให้เจ็บ ให้ปวด ก็เพราะไม่เปิ ดใจให้คนทังโลกเข้ามา เพราะในโลกแห่งความเป็ นจริ งเราไม่เคยอยูค่ น เดียว ไม่เคยอยูไ่ ด้แค่คนเพียงสองคน