KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 9
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το βιβλίο αυτό του Κρισναμούρτι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Αμερική το 1964, με τον τίτλο Think on These Things. Αποτελείται από ομιλίες του Κρισναμούρτι, το 1954 και το 1955, σε μαθητές, δασκάλους και γονείς στο σχολείο Rishi Valley στην Ινδία. Τις ομιλίες ακολουθεί πάντα κάποια συζήτηση με αφορμή τις ερωτήσεις που του κάνουν είτε οι μαθητές είτε οι δάσκαλοι. Τα θέματα που εξετάζονται καλύπτουν όλο σχεδόν το φάσμα της διδασκαλίας του Κρισναμούρτι, κι έτσι αυτό το βιβλίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια εισαγωγή σ’ αυτή. Ο αγγλικός τίτλος της πρώτης έκδοσης δεν μπορεί ν’ αποδοθεί πιστά στα ελληνικά, κάτι που συμβαίνει και με τις άλλες γλώσσες, καθώς βασίζεται στο λογοπαίγνιο που γίνεται με τις λέξεις think (σκέψου) και things (πράγματα). Έτσι, όταν το βιβλίο επανακυκλοφόρησε στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ινδία, ακόμα και στην Αγγλία, είχε διαφορετικό τίτλο κάθε φορά. Στα ελληνικά επιλέχτηκε ο τίτλος της γαλλικής έκδοσης, που είναι η φράση «η αίσθηση της ευτυχίας», η οποία υπάρχει στο έβδομο κεφάλαιο του βιβλίου: «Η γη είναι όλων μας, δεν ανήκει στους κομμουνιστές, στους σοσιαλιστές, στους καπιταλιστές, στους ινδουιστές, στους βουδιστές ή στους χριστιανούς· είναι δική σας και δική μου, είναι για να τη ζει κανείς ευτυχισμένα, γεμάτος από τον πλούτο της ζωής μέσα του, χωρίς συγκρούσεις. Αλλά αυτή η αίσθηση της ευτυχίας, του πλούτου της ζωής, αυτή η αίσθηση ότι “η γη ανήκει σε όλους μας” δεν μπορεί να έρθει μ’ εξανα
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 10
γκασμό, με νόμους. Πρέπει να έρθει από μέσα μας, επειδή αγαπάμε τη γη και όλα όσα βρίσκονται πάνω της· και αυτή η αγάπη είναι κατάσταση μάθησης». Τέλος, σε αυτή την έκδοση κρίθηκε σκόπιμο να προστεθούν δύο ακόμα κείμενα του Κρισναμούρτι από άλλες ομιλίες ή συζητήσεις του, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως ΕΙΣΑΓΩΓΗ και ως ΕΠΙΜΕΤΡΟ του βιβλίου, κάτι που δεν υπάρχει στην αγγλική του έκδοση. Στην ΕΙΣΑΓΩΓΗ, η οποία είναι η απάντηση του Κρισναμούρτι σε μια ερώτηση που του έγινε στις συναντήσεις του 1982 στο Saanen, εξετάζεται το θέμα της ανθρώπινης συνείδησης. Στο ΕΠΙΜΕΤΡΟ, μέσα από μια συζήτηση η οποία έγινε στo Gstaad της Ελβετίας στις 28 Ioυλίoυ 1984, περιγράφεται η αίσθηση εκείνου που ο Κρισναμούρτι ονομάζει the sacred, δηλαδή το ιερό. ΝIΚΟΣ ΠΙΛaβΙΟΣ
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 11
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
«Η Συνείδηση της Ανθρωπότητας» (Απόσπασμα από ομιλία του Κρισναμούρτι το 1982)
ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ (Διαβάζει μία από τις ερωτήσεις): «Λέτε ότι είναι αναγκαία η ανατροφή μιας νέας γενιάς ανθρώπων...» Εγώ το λέω; Δεν το λέω εγώ, η ανατροφή μιας νέας γενιάς είναι αναγκαία… Λοιπόν: «Λέτε ότι είναι αναγκαία η ανατροφή μιας νέας γενιάς ανθρώπων και ότι αυτό είναι κάτι που θα πραγματοποιηθεί από τα άτομα που θα αλλάξουν τον εαυτό τους. Αυτό είναι κάτι που μοιάζει σχεδόν αδύνατο. Μπορεί όντως η αλλαγή ελάχιστων και μόνο ανθρώπων να επηρεάσει την ανθρώπινη συνείδηση στο σύνολό της;» Μάλιστα... Καταλάβατε την ερώτηση; Προφανώς είναι αναγκαία η ύπαρξη μιας νέας γενιάς ανθρώπων, κάτι που εξαρτάται από την εκπαίδευση και άλλους παράγοντες. Μοιάζει, όμως, σχεδόν αδύνατο να βασιστεί σε όλα τα ανθρώπινα πλάσματα η δημιουργία μιας καινούργιας κοινωνίας, ενός καινούργιου πολιτισμού. Και αφού αυτό μοιάζει αδύνατο, μπορεί να επηρεάσει την ανθρώπινη συνείδηση στο σύνολό της η μεταμόρφωση λίγων ανθρώπων; Λίγων ανθρώπων, όχι κάποιας ελίτ, αν και δεν ξέρω γιατί πρέπει να φοβάται κανείς να χρησιμοποιεί τη λέξη «ελίτ», οι λίγοι αποτελούν πάντα μια ελίτ. Οι επιστήμονες, βιολόγοι και άλλοι, κάνουν έρευνες σχετικά με αυτό το θέμα σε κάποιες κατηγορίες ζώων –σε μια ομάδα ποντικών ή λύκων–, κάνουν έρευνες για να δουν αν, αλλάζοντας τη συνείδη
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 12
ση ενός ζώου της ομάδας, επηρεάζεται η συνείδηση όλης της ομάδας. Κάνουν πειράματα προκειμένου να το διαπιστώσουν αυτό.* * Αναφέρεται σε ένα πείραμα σχετικό με το ομαδικό υποσυνείδητο, που είχε πραγματοποιηθεί από επιστήμονες στη δεκαετία του ’70 και που ο ίδιος το περιγράφει αλλού ως εξής: «Δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει για ένα πείραμα που έγινε τα τελευταία χρόνια. Κάποιοι επιστήμονες έκλεισαν μία οικογένεια ποντικών –πατέρα, μητέρα και τα δύο μικρά τους– σε ένα ντεπόζιτο νερού με δύο ανοίγματα, το ένα σκοτεινό και το άλλο φωτεινό. Το τελευταίο δεν οδηγούσε έξω, κι όταν πλησίαζαν εκεί τα ποντίκια δέχονταν μια ελαφριά ηλεκτρική εκκένωση, ενώ η έξοδος διαφυγής ήταν από το σκοτεινό άνοιγμα. Το πείραμα έγινε πρώτα στην Αγγλία, μετά στην Αυστραλία και κατόπιν στην Αμερική, κάθε φορά με διαφορετικά πειραματόζωα και από διαφορετικούς επιστήμονες οι οποίοι, μέχρι να τελειώσει το πείραμα, δεν είχαν καμία επικοινωνία μεταξύ τους κι έτσι δεν αντάλλαζαν πληροφορίες. Το πείραμα γινόταν με τον εξής τρόπο: Έβαζαν τους τέσσερις ποντικούς μέσα στο σκοτεινό ντεπόζιτο και άρχιζαν να το γεμίζουν με νερό. Τα δύο μεγαλύτερα ποντίκια –μαμά και μπαμπάς– έτρεχαν προς το άνοιγμα που είχε φως, προφανώς γιατί στο υποσυνείδητό τους υπήρχε η πληροφορία ότι άνοιγμα με φως σημαίνει “έξοδος”. Μόλις, όμως, πλησίαζαν εκεί, δέχονταν αμέσως την ηλεκτρική εκκένωση και απομακρύνονταν. Ύστερα από κάμποση ώρα –γύρω στα 30 λεπτά– και επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσπάθειες να βγουν από το άνοιγμα με το φως, τα μικρά ποντίκια ήταν εκείνα που ανακάλυπταν τελικά ότι η έξοδος ήταν από το σκοτεινό άνοιγμα. Στο επόμενο πείραμα στην Αυστραλία, μετά από πολύ καιρό, το οποίο πραγματοποίησαν –όπως προαναφέραμε– άλλοι επιστήμονες με άλλα ποντίκια, αφού το ντεπόζιτο άρχιζε να γεμίζει με νερό, έπειτα από λιγότερες προσπάθειες αυτή τη φορά και σε λιγότερη ώρα –γύρω στα 15 λεπτά–, πάλι τα μικρά ποντίκια ανακάλυψαν πριν από τους γονείς τους –που παιδεύονταν προσπαθώντας να βγουν από το φωτεινό άνοιγμα– ότι η έξοδος από το ντεπόζιτο γινόταν από το σκοτεινό άνοιγμα, και βγήκαν όλοι από εκεί. Την τρίτη φορά που έγινε το πείραμα κάπου στην Αμερική, πολλούς μήνες αργότερα, μόλις άρχισε το ντεπόζιτο να γεμίζει με νερό όλα τα ποντίκια – γονείς και παιδιά–, χωρίς να καθυστερήσουν καθόλου, έτρεξαν αμέσως προς το σκοτεινό άνοιγμα και βγήκαν έξω. Το καταλαβαίνετε; Είναι πολύ απλό. Οι επιστήμονες που έκαναν το πείραμα ανακάλυψαν ότι υπάρχει ομαδική συνείδηση. Καταλαβαίνετε; Η ομαδική συνείδηση υπάρχει κι επομένως, όταν ένα ποντίκι μάθαινε κάτι, αυτό που μάθαινε μεταφερόταν στη συνείδηση όλων. Οπότε καταλαβαίνετε... Είναι πολύ ενδιαφέρον... Δείτε πώς λειτουργεί σε εμάς. Δεν βλέπουμε
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 13
Συζητούσαμε προχθές το θέμα με κάποιους επιστήμονες. Λέγαμε, δηλαδή, ότι στις ομάδες κάποιων ειδών, όπως είναι οι λύκοι ας πούμε, εάν ένα μέλος της ομάδας έχει κάποια αναμφισβήτητη εμπειρία, αυτή επιδρά συνολικά στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβετε αυτό. Εάν κάποιος από εσάς, ως εκπρόσωπος του ανθρώπινου είδους, αλλάξει βαθιά και ριζικά μέσα του, φυσιολογικά θα επηρεάσει την ανθρώπινη συνείδηση εν γένει, επειδή εκπροσωπεί όλη την ανθρωπότητα, επειδή η συνείδησή του είναι και η συνείδηση κάθε άλλου ανθρώπινου πλάσματος, μια συνείδηση που είναι γεμάτη συγκρούσεις, πόνο, ανησυχία, μοναξιά, δυστυχία, βάσανα. Δηλαδή, η συνείδησή σου δεν είναι μόνο δική σου, είναι η συνείδηση του ανθρώπινου είδους. Αυτό σημαίνει ότι ο καθένας μας, ως ένα ανθρώπινο πλάσμα, εκπροσωπεί όλη την ανθρωπότητα, κι αυτή είναι μια εκπληκτική αλήθεια. Τώρα, εάν γίνει πραγματικά μέσα σας μία αλλαγή, θα επηρεάσετε συνολικά την ανθρώπινη συνείδηση. Όλοι οι μεγάλοι δολοφόνοι της ανθρωπότητας, αυτοί που τους αποκαλούν «Μεγάλους», οι πολεμικοί ηγέτες που προσπάθησαν να κατακτήσουν τον κόσμο –από τον Τζένγκις Χαν έως τους πιο σύγχρονους– έχουν επηρεάσει τη συνείδηση της ανθρωπότητας, έτσι δεν είναι; Προφανώς. Εσείς κι εγώ μπορεί να μην έχουμε πολεμήσει σε κάποιον κανονικό πόλεμο, αλλά ο πόλεμος βρίσκεται στη συνείδηση του ανθρώπινου είδους· οι άνθρωποι σκοτώνουν, σκοτώνουν ασταμάτητα, όχι μόνο τις φάλαινες και τα μωρά της φώκιας, αλλά και ο ένας τον άλλο. Ο φόνος αποτελεί μέρος της συνείδησής μας. Τώρα, αμέσως κάτι που είναι αλήθεια. Χρειαζόμαστε χρόνο. Έπειτα κάποιοι μαθαίνουν πιο γρήγορα κι αυτό μεταφέρεται γενετικά. Λέμε, λοιπόν, ότι αν μεταμορφωθείς μέσα σου, αυτό μεταδίδεται στο σύνολο της συνείδησης της ανθρωπότητας. Καταλαβαίνετε;» Brockwood Park, 2nd Public Question & Answer Meeting, 3rd September 1981
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 14
αν συνειδητοποιήσεις ότι το να σκοτώνεις είναι σε οποιαδήποτε περίπτωση κάτι απεχθές, εννοώ κάτι ανίερο, τότε δεν παίρνεις πια μέρος σε αυτόν το σκοτωμό. Και μη μου πείτε: «Καλά, και όταν τρώω το κουνουπίδι δεν το σκοτώνω;» Εδώ δεν μιλάμε για κουνουπίδια ή ντομάτες, μιλάμε για ανθρώπινα πλάσματα που σκοτώνουν το ένα το άλλο. Αν εσείς, λοιπόν, ως ανθρώπινα πλάσματα τα οποία, ως μέλη της ανθρωπότητας, είστε και ολόκληρη η ανθρωπότητα, όπως το χέρι σας είναι μέλος όλου του σώματός σας, αν αλλάξετε ριζικά –όχι το χτένισμά σας, αλλά μέσα σας, σε βάθος–, τότε φυσιολογικά θα επηρεάσετε όλο το ανθρώπινο είδος. Έτσι, λοιπόν, γεννιέται το ερώτημα: «Ως ανθρώπινα πλάσματα θα το κάνετε αυτό ή απλώς θα συνεχίσετε, τη μια μέρα μετά την άλλη, να επαναλαμβάνετε το ίδιο παλιό μοντέλο και να λέτε “σάμπως, άμα αλλάξω εγώ, θα τελειώσουν ποτέ οι πόλεμοι;”» Αυτό, ξέρετε, είναι το πρόβλημά μας. Οι πόλεμοι θα τελειώσουν όταν τελειώσετε εσείς με τον πόλεμο. Ελπίζω, λοιπόν, από τα βάθη της καρδιάς μου, ότι υπάρχει μια τέτοια ομάδα ανθρώπων, ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στον κόσμο. Κι αν αυτοί αλλάξουν ολοκληρωτικά μέσα τους, αυτό θα επηρεάσει την ανθρώπινη συνείδηση στο σύνολό της. 3rd Public Question & Answer Meeting, Saanen, 1982
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 15
1
Ο ρόλος της εκπαίδευσης
Αναρωτιέμαι αν πραγματικά έχουμε κάνει ποτέ στον εαυτό μας την ερώτηση: «Τι σημαίνει εκπαίδευση;» Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ερώτηση, όχι μόνο για όσους από εσάς είστε μαθητές, αλλά και για όσους είστε γονείς, για όσους είστε δάσκαλοι, αλλά και για οποιονδήποτε αγαπά αυτήν τη γη. Γιατί πηγαίνουμε στο σχολείο; Γιατί μαθαίνουμε διάφορα πράγματα, γιατί δίνουμε εξετάσεις και συγκρινόμαστε μεταξύ μας, γιατί θέλουμε να πάρουμε καλύτερους βαθμούς; Τι σημαίνει αυτή η λεγόμενη εκπαίδευση και για ποιο λόγο γίνεται όλη αυτή η ιστορία; Γιατί αγωνιζόμαστε να μορφωθούμε; Απλώς για να περνάμε τις εξετάσεις και μετά να βρούμε μια δουλειά; Ή ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι να μας προετοιμάσει όσο είμαστε νέοι ώστε να κατανοήσουμε τη διαδικασία της ζωής στο σύνολό της; Το να έχεις μια δουλειά για να κερδίζεις το ψωμί σου είναι σίγουρα απαραίτητο, αλλά αυτό είναι το παν στη ζωή; Μόνο γι’ αυτό εκπαιδευόμαστε; Σίγουρα η ζωή δεν είναι μόνο η δουλειά, το επάγγελμα· η ζωή είναι κάτι εκπληκτικά πλατύ και βαθύ, είναι ένα μεγάλο μυστήριο, ένα αχανές πεδίο μέσα στο οποίο εκπληρώνουμε το σκοπό μας ως ανθρώπινα πλάσματα. Αν προετοιμαζόμαστε μόνο για να κερδίζουμε το ψωμί μας, θα χάσουμε όλο το νόημα της ζωής. Και το να κατανοήσετε τι είναι η ζωή είναι πολύ πιο σημαντικό από το να προετοιμάζε
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 16
στε απλώς για εξετάσεις και να γίνετε πολύ καλοί στα μαθηματικά, στη φυσική ή σ’ όποιο μάθημα θέλετε. Είτε, λοιπόν, είστε μαθητές είτε είστε δάσκαλοι, δεν είναι σημαντικό να αναρωτηθείτε γιατί εκπαιδεύεστε ή γιατί εκπαιδεύετε; Και τι σημαίνει ζωή; Δεν είναι η ζωή κάτι εκπληκτικό; Τα πουλιά, τα λουλούδια, τα ανθισμένα δέντρα, ο ουρανός, τα άστρα, τα ποτάμια με τα ψάρια τους – όλα αυτά είναι η ζωή. Ζωή είναι και ο φτωχός και ο πλούσιος· ζωή είναι ο ασταμάτητος πόλεμος ανάμεσα σε ομάδες, φυλές και έθνη· ζωή είναι ο διαλογισμός, ζωή είναι αυτό που ονομάζουμε θρησκεία και είναι επίσης τα λεπτά, κρυφά πράγματα που βρίσκονται μέσα στο νου – οι επιθυμίες, οι φιλοδοξίες, τα πάθη, οι φόβοι, οι προσδοκίες και τα άγχη. Όλα αυτά και πολύ περισσότερα ακόμη είναι η ζωή, αλλά συνήθως προετοιμαζόμαστε για να κατανοήσουμε μόνο κάποια μικρή γωνιά της. Περνάμε διάφορες εξετάσεις, βρίσκουμε κάποια δουλειά, παντρευόμαστε, κάνουμε παιδιά και μετά γινόμαστε όλο και πιο πολύ σαν μηχανές. Συνεχίζουμε να είμαστε γεμάτοι φόβους, άγχη, να φοβόμαστε τη ζωή. Ο ρόλος, λοιπόν, της εκπαίδευσης είναι να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε όλη τη διαδικασία της ζωής ή απλώς να μας προετοιμάσει για κάποιο επάγγελμα, για την καλύτερη δουλειά που θα μπορούσαμε να έχουμε; Τι πρόκειται να συμβεί σε όλους εσάς –εδώ, αλλά και έξω, στον κόσμο– όταν μεγαλώσετε και γίνετε άντρες και γυναίκες; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι θα κάνετε όταν μεγαλώσετε; Το πιο πιθανό είναι ότι θα παντρευτείτε· και, προτού καλά καλά το καταλάβετε, θα γίνετε μητέρες και πατέρες και θα βρεθείτε δεμένοι χειροπόδαρα με κάποια δουλειά ή με την κουζίνα, κι έτσι θα χάσετε σιγά σιγά τη ζωντάνια σας. Αυτή, λοιπόν, πρόκειται να είναι όλη κι όλη η δική σας η ζωή; Έχετε κάνει ποτέ αυτό το ερώτημα στον εαυτό σας; Δεν θα έπρεπε να το κάνετε; Θα μου πείτε ίσως ότι η οικογένειά σας είναι πλούσια και ότι έχετε ήδη εξασφαλισμένη μια πολύ κα
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 17
λή θέση στην επιχείρηση του πατέρα σας, που θα σας προσφέρει άνεση, ή ότι μπορεί να κάνετε έναν πλούσιο γάμο· αλλά κι εκεί θα μαραζώσετε, θα φθαρείτε. Το καταλαβαίνετε αυτό; Σίγουρα, η εκπαίδευση δεν έχει νόημα αν δεν σε βοηθάει να κατανοήσεις το τεράστιο πεδίο της ζωής, με όλες τις αποχρώσεις της, την εκπληκτική ομορφιά της, τις λύπες της και τις χαρές της. Μπορεί να πάρεις διάφορα πτυχία, να προσθέσεις τίτλους δίπλα στο όνομά σου και να πιάσεις μια πολύ καλή δουλειά. Και μετά; Τι νόημα έχει όλη αυτή η ιστορία, αν στο μεταξύ ο νους σου γίνει νωθρός, βαριεστημένος, κουτός; Όσο είστε νέοι, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να ψάξετε να βρείτε ποιο είναι το νόημα της ζωής; Και ο αληθινός ρόλος της εκπαίδευσης δεν είναι να καλλιεργήσει μέσα σας τη νοημοσύνη που θα σας βοηθήσει να βρείτε την απάντηση σε αυτό το πρόβλημα; Ξέρετε τι είναι νοημοσύνη; Είναι, σίγουρα, η ικανότητα να σκέφτεσαι ελεύθερα, χωρίς φόβο, χωρίς συνταγές σκέψης, έτσι ώστε ν’ αρχίσεις να ανακαλύπτεις από μόνος σου τι είναι πραγματικό, τι είναι αληθινό. Αλλά αν είσαι φοβισμένος δεν θα έχεις ποτέ νοημοσύνη. Οποιαδήποτε μορφή φιλοδοξίας, επιτυχίας, είτε σε πνευματικό επίπεδο είτε σε υλικό, θρέφει το άγχος, το φόβο. Έτσι η φιλοδοξία δεν σε βοηθά να έχεις ένα νου καθαρό, απλό, ευθύ και, επομένως, με νοημοσύνη. Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό, ξέρετε, όσο είναι κανείς μικρός, έφηβος, να ζει σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει φόβος. Οι περισσότεροι από εμάς, μεγαλώνοντας, νιώθουμε φοβισμένοι· φοβόμαστε τη ζωή, φοβόμαστε μήπως χάσουμε τη δουλειά μας, φοβόμαστε την παράδοση, φοβόμαστε τι θα πει ο κόσμος ή τι θα πει η γυναίκα μας ή ο άντρας μας, φοβόμαστε το θάνατο. Οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε τον έναν ή τον άλλο φόβο, όμως όπου υπάρχει φόβος δεν υπάρχει νοημοσύνη. Και είναι δυνατόν όλοι μας, όσο είμαστε νέοι, να βρεθούμε σ’ ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει φόβος αλλά, αντιθέτως, μια ατμόσφαιρα ελευθερίας 2 – Η αίσθηση της ευτυχίας
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 18
– όχι ελευθερία να κάνεις ό,τι σου αρέσει, αλλά ελευθερία προκειμένου να κατανοήσεις την όλη διαδικασία της ζωής; Η ζωή είναι πραγματικά πολύ όμορφη, δεν είναι αυτό το άσχημο πράγμα που την έχουμε καταντήσει. Και μπορείς να εκτιμήσεις τον πλούτο της, το βάθος της, την εκπληκτική ομορφιά της μόνο όταν επαναστατείς εναντίον όλων –εναντίον της οργανωμένης θρησκείας, εναντίον της παράδοσης, εναντίον της τωρινής σάπιας κοινωνίας–, έτσι ώστε εσύ ο ίδιος, ως ένας απλός άνθρωπος, να βρεις τι είναι αλήθεια. Αληθινή εκπαίδευση είναι να μάθεις να μην προσαρμόζεσαι, να μην υποτάσσεσαι, να μη μιμείσαι, αλλά να ανακαλύπτεις ο ίδιος την αλήθεια – αυτό είναι εκπαίδευση, έτσι δεν είναι; Είναι πολύ εύκολο να συμμορφώνεσαι με αυτά που σου λένε η κοινωνία, οι γονείς σου, οι καθηγητές σου. Αυτός είναι ένας εύκολος και ασφαλής τρόπος για να επιβιώνεις, αλλά δεν είναι ζωή, γιατί έχει μέσα του φόβο, φθορά, θάνατο. Το να ζεις σημαίνει να ανακαλύπτεις ο ίδιος τι είναι αλήθεια, κι αυτό μπορείς να το κάνεις μόνο όταν υπάρχει ελευθερία, όταν υπάρχει αδιάκοπη επανάσταση μέσα σου. Ωστόσο, δεν σας ενθαρρύνουν να το κάνετε αυτό. Κανένας δεν σας λέει να αμφισβητείτε, να βρείτε μόνοι σας τι είναι Θεός, γιατί αν επαναστατήσετε θα γίνετε επικίνδυνοι για όλο αυτό που είναι ψεύτικο. Οι γονείς σας και η κοινωνία θέλουν να ζήσετε με ασφάλεια, και εσείς επίσης θέλετε να ζήσετε με ασφάλεια. Αλλά αυτό που γενικώς εννοούν λέγοντας ασφάλεια είναι μια ζωή γεμάτη μίμηση, κι επομένως φόβο. Σίγουρα, ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι να βοηθήσει τον καθένα μας να ζήσει ελεύθερα και χωρίς φόβο, έτσι δεν είναι; Ξέρετε πόσο εκπληκτικό θα ήταν να μην υπήρχε καθόλου φόβος στον κόσμο; Και πρέπει να μην υπάρχει καθόλου φόβος στον κόσμο, γιατί βλέπουμε ότι η ανθρωπότητα έχει παγιδευτεί σε ασταμάτητους πολέμους που τους καθοδηγούν οι πολιτικοί, οι οποίοι
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 19
το μόνο που αναζητούν πάντα είναι η δύναμη της εξουσίας· είναι μια ανθρωπότητα δικηγόρων, αστυνομικών και στρατιωτικών, φιλόδοξων αντρών και γυναικών που θέλουν να είναι «κάποιοι» και βρίσκονται σε διαρκή διαμάχη μεταξύ τους για να το πετύχουν. Έπειτα υπάρχουν και οι λεγόμενοι άγιοι, οι γκουρού και διδάσκαλοι διαφόρων θρησκειών με τους οπαδούς τους, που κι αυτοί αναζητούν εξουσία, μια θέση στην επίγεια ή στη μετά θάνατον ζωή. Είναι ένας τρελός κόσμος σε πλήρη σύγχυση, στον οποίο οι κομμουνιστές μάχονται τους καπιταλιστές, οι σοσιαλιστές αντιστέκονται και στους δύο και όλοι στρέφονται εναντίον κάποιου άλλου καθώς αγωνίζονται προκειμένου να έχουν μια σίγουρη δουλειά, μια θέση που θα τους εξασφαλίσει δύναμη ή βόλεμα. Η ανθρωπότητα σπαράσσεται από αλληλοσυγκρουόμενα πιστεύω, από ταξικές διαφορές, από εθνικιστικές διαιρέσεις, από όλα τα είδη ανοησίας και σκληρότητας – αυτή είναι η ανθρωπότητα στην οποία εκπαιδεύεστε να μοιάσετε και να ενσωματωθείτε. Ενθαρρύνεστε να προσαρμοστείτε στο σύστημα αυτής της ολέθριας κοινωνίας, και οι γονείς σας θέλουν να το κάνετε αυτό, κι εσείς το θέλετε επίσης. Ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι απλώς να σας βοηθήσει να προσαρμοστείτε στο μοντέλο αυτής της σαπισμένης κοινωνικής δομής ή να σας κάνει ελεύθερους, ολοκληρωτικά ελεύθερους, έτσι ώστε, μεγαλώνοντας, να δημιουργήσετε μια διαφορετική κοινωνία, έναν καινούργιο κόσμο; Επομένως, ελεύθεροι πρέπει να είμαστε τώρα, όχι κάπου στο μακρινό μέλλον, γιατί τότε μπορεί να καταστραφούμε όλοι. Πρέπει εμείς, οι μεγαλύτεροι, να δημιουργήσουμε άμεσα ένα ελεύθερο περιβάλλον έτσι ώστε να μπορείτε εσείς οι νέοι, ζώντας σ’ αυτό, ν’ ανακαλύψετε μόνοι σας ποια είναι η αλήθεια· έτσι ώστε να έχετε τη νοημοσύνη που θα σας καταστήσει ικανούς ν’ αντιμετωπίσετε την κοινωνία και να την κατανοήσετε, κι όχι απλώς να προσαρμοστείτε σ’ αυτή· έτσι ώστε βαθιά μέσα σας να βρίσκεστε πάντα –όχι μόνο όσο είστε νέοι– σε συνεχή
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 20
ψυχολογική επανάσταση, που είναι η μόνη πραγματική επανάσταση, γιατί μόνο εκείνοι που βρίσκονται σε συνεχή εσωτερική επανάσταση ανακαλύπτουν τι είναι αληθινό, όχι ο άνθρωπος που προσαρμόζεται, που ακολουθεί κάποια παράδοση. Μόνο όταν ερευνάς διαρκώς, παρατηρείς διαρκώς, μαθαίνεις διαρκώς, μόνο τότε θα βρεις την αλήθεια, το Θεό ή την αγάπη. Και δεν μπορείς να ερευνάς, να παρατηρείς, να μαθαίνεις, δεν μπορείς να έχεις βαθιά επίγνωση αν φοβάσαι. Σίγουρα, λοιπόν, ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι να ξεριζώσει, εσωτερικά αλλά και εξωτερικά, το φόβο που καταστρέφει την ανθρώπινη σκέψη, τις ανθρώπινες σχέσεις και την αγάπη. Ερώτηση (Μαθητής): Αν όλοι οι άνθρωποι επαναστατούσαν, δεν νομίζετε ότι θα επικρατούσε χάος στον κόσμο; Κρισναμούρτι: Ακούστε πρώτα την ερώτηση, γιατί είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε την ερώτηση και όχι απλώς να περιμένουμε κάποια απάντηση. Η ερώτηση είναι: «Αν όλοι οι άνθρωποι επαναστατούσαν, δεν θα βρισκόταν ο κόσμος σε χάος;» Δηλαδή, η σημερινή κοινωνία βρίσκεται σε τέτοια τάξη, που το χάος της θα ήταν αποτέλεσμα της εσωτερικής επανάστασης του καθένα; Δεν επικρατεί τώρα χάος; Είναι τα πάντα αγνά και ωραία; Ζουν όλοι ευτυχισμένα, χωρίς στερήσεις, πλουσιοπάροχα; Δεν έχει στραφεί ο άνθρωπος ενάντια στον άνθρωπο; Δεν υπάρχουν φιλοδοξία, σκληρός ανταγωνισμός; Ο κόσμος, λοιπόν, βρίσκεται ήδη σε χάος, αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσει κανείς. Μην παίρνετε ως δεδομένο ότι υπάρχει τάξη στην κοινωνία, μην υπνωτίζεστε από τις λέξεις. Είτε στην Ευρώπη, είτε στην Αμερική, είτε στη Ρωσία, ο κόσμος βρίσκεται σε πορεία παρακμής. Αν δεις την παρακμή, βρίσκεσαι μπροστά σε μια πρόκληση: την πρόκληση να βρεις τρόπο να λύσεις αυτό το άμεσο πρόβλημα. Και εκείνο που είναι σημαντικό είναι πώς θα ανταποκριθείς σ’ αυτή την πρό
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 21
κληση, έτσι δεν είναι; Αν ανταποκριθείς ως Ινδός ή βουδιστής, χριστιανός ή κομμουνιστής, τότε η ανταπόκρισή σου είναι πολύ περιορισμένη – και τότε δεν είναι καν ανταπόκριση. Η ανταπόκρισή σου μπορεί να είναι πλήρης, αυτή που χρειάζεται, μόνο αν δεν σκέφτεσαι ως Ινδός ή κομμουνιστής ή καπιταλιστής, αλλά ως ένα ανθρώπινο πλάσμα που προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα, και δεν θα μπορέσεις να το λύσεις αν εσύ ο ίδιος δεν επαναστατήσεις ενάντια σε όλη αυτή την κατάσταση, ενάντια στην απληστία της φιλοδοξίας, στην οποία βασίζεται η κοινωνία. Όταν εσύ ο ίδιος δεν είσαι φιλόδοξος, δεν είσαι γαντζωμένος στην προσωπική σου ασφάλεια, τότε μόνο μπορείς να ανταποκριθείς στην πρόκληση και να δημιουργήσεις έναν καινούργιο κόσμο. Ερώτηση (Μαθητής): Το να επαναστατείς, το να μαθαίνεις και το να αγαπάς είναι τρεις διαφορετικές διαδικασίες ή γίνονται ταυτόχρονα; Κρισναμούρτι: Φυσικά και δεν είναι τρεις διαφορετικές διαδικασίες· είναι μία ενιαία. βλέπετε, είναι πολύ σημαντικό ν’ ανακαλύψετε τι σημαίνει αυτή η ερώτηση. Αυτή η ερώτηση βασίζεται στη θεωρία, όχι στην πράξη· είναι απλώς λεκτική, διανοητική, οπότε δεν έχει καμία αξία. Ένας άνθρωπος που δεν φοβάται, που είναι πραγματικά επαναστατημένος, που παλεύει να ανακαλύψει τι σημαίνει να μαθαίνεις και ν’ αγαπάς, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν ρωτά αν είναι μία διαδικασία ή τρεις. Είμαστε πολύ έξυπνοι στα λόγια και νομίζουμε ότι, δίνοντάς τους διάφορες ερμηνείες, έχουμε λύσει το πρόβλημα. Ξέρετε τι σημαίνει μαθαίνω; Εκτός από το δάσκαλο στα τεχνολογικά μαθήματα, όπως η φυσική, τα μαθηματικά, η χημεία, η βιολογία κ.λπ., εκτός από το δάσκαλο σε αυτά, υπάρχει και ο «ψυχολογικός δάσκαλος». Ξέρετε τι σημαίνει μαθαίνω για τον εαυτό μου, για τη ζωή; Όταν πραγματικά μαθαίνεις, μαθαίνεις σε όλη σου τη ζωή και δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος δάσκαλος από τον οποίο μαθαίνεις. Τότε τα πάντα είναι
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 22
δάσκαλός σου: ένα νεκρό φύλλο, ένα πουλί που πετάει, μια μυρωδιά, ένα δάκρυ, ο πλούσιος και ο φτωχός, κάποιος που κλαίει, το χαμόγελο μιας γυναίκας, η υπεροψία ενός ανθρώπου. Μαθαίνεις από τα πάντα, οπότε δεν υπάρχει καθοδηγητής, ούτε φιλόσοφος, ούτε γκουρού, ούτε δάσκαλος. Η ίδια η ζωή είναι ο δάσκαλός σου και βρίσκεσαι σε μια κατάσταση ασταμάτητης μάθησης. Ερώτηση (Μαθήτρια): Είναι αλήθεια ότι η κοινωνία βασίζεται στη φιλοδοξία για την απόκτηση διαφόρων πραγμάτων, αλλά αν δεν είχαμε φιλοδοξίες δεν θα παρακμάζαμε; Κρισναμούρτι: Αυτή η ερώτηση είναι πραγματικά πολύ σημαντική και χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ξέρετε τι είναι προσοχή; Ας το δούμε. Μέσα στην τάξη, στο σχολείο, ο δάσκαλος σου λέει να προσέχεις όταν σε πιάνει να κοιτάζεις έξω από το παράθυρο ή να τραβάς τα μαλλιά κάποιου. Που σημαίνει τι; Ότι δεν σ’ ενδιαφέρει το μάθημα που γίνεται, κι έτσι ο δάσκαλος σ’ αναγκάζει να δώσεις την προσοχή σου, που στην ουσία δεν είναι προσοχή. Η προσοχή έρχεται όταν ενδιαφέρεσαι βαθιά για κάτι, και τότε υπάρχει αγάπη στο ότι θέλεις να μάθεις τα πάντα γι’ αυτό το κάτι· τότε όλος σου ο νους, όλη σου η ύπαρξη είναι εκεί. Με τον ίδιο τρόπο, λοιπόν, από τη στιγμή που βλέπεις ότι η ερώτηση «αν δεν είχαμε φιλοδοξίες, δεν θα παρακμάζαμε;» είναι πολύ σημαντική, ενδιαφέρεσαι να μάθεις όλη την αλήθεια γύρω από αυτό το θέμα. Τώρα, ένας φιλόδοξος άνθρωπος δεν καταστρέφει τον εαυτό του; Σ’ αυτό πρέπει πρώτα να απαντήσει κανείς και όχι να ρωτάει αν η φιλοδοξία είναι σωστή ή λάθος. Κοιτάξτε γύρω σας, παρατηρήστε όλους τους ανθρώπους που είναι φιλόδοξοι. Τι συμβαίνει όταν είσαι φιλόδοξος; Σκέφτεσαι τον εαυτό σου, έτσι δεν είναι; Είσαι σκληρός, πατάς πάνω σ’ άλλους ανθρώπους, γιατί θέλεις να εκπληρώσεις τις φιλοδοξίες σου προσπαθώντας να γίνεις σπουδαίος,
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 23
καλλιεργώντας έτσι στην κοινωνία τη σύγκρουση ανάμεσα σ’ αυτούς που πετυχαίνουν και σ’ αυτούς που μένουν πίσω. Επίσης, υπάρχει μια αδιάκοπη σύγκρουση ανάμεσα σε σένα και τους άλλους που κυνηγάνε επίσης αυτό που θέλεις κι εσύ, κι αυτή η σύγκρουση συμβάλλει στο να ζεις μια δημιουργική ζωή; Το καταλαβαίνετε αυτό ή είναι πολύ δύσκολο; Όταν κάνεις κάτι με αγάπη και για τη χαρά του ίδιου του πράγματος, τότε είσαι φιλόδοξος; Όταν κάνεις κάτι με όλο σου το είναι, όχι γιατί θέλεις να φτάσεις κάπου ή για να έχεις περισσότερο κέρδος ή μεγαλύτερη επιτυχία, αλλά απλώς και μόνο επειδή αγαπάς αυτό που κάνεις, σ’ αυτό δεν υπάρχει φιλοδοξία. Σ’ αυτό δεν υπάρχει ανταγωνισμός, δεν παλεύεις με κανέναν για την πρώτη θέση. Και δεν θα έπρεπε η εκπαίδευση να σε βοηθάει ν’ ανακαλύψεις τι είναι εκείνο που νιώθεις ότι το κάνεις πραγματικά με αγάπη, έτσι ώστε από την αρχή έως το τέλος της ζωής σου να εργάζεσαι για κάτι που αισθάνεσαι ότι αξίζει τον κόπο και που για σένα έχει μεγάλη σημασία; Διαφορετικά, θα είσαι δυστυχισμένος για το υπόλοιπο της ζωής σου. Όταν δεν ξέρεις τι θέλεις πραγματικά να κάνεις, ο νους σου πέφτει σε μια ρουτίνα όπου υπάρχουν μόνο πλήξη, φθορά και θάνατος. Να γιατί είναι πολύ σημαντικό να ανακαλύπτεις όσο είσαι νέος τι αγαπάς πραγματικά να κάνεις. Και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργηθεί μια καινούργια μορφή κοινωνίας. Ερώτηση (Δάσκαλος): Στην Ινδία, όπως και στις περισσότερες χώρες, η εκπαίδευση ελέγχεται από την κυβέρνηση. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι δυνατόν να γίνει ένα πείραμα όπως αυτό που περιγράφετε; Κρισναμούρτι: Θα ήταν δυνατόν να επιβιώσει ένα τέτοιου είδους σχολείο χωρίς κυβερνητική βοήθεια; Αυτό ρωτάει ο κύριος. βλέπει ότι τα πάντα σε όλο τον κόσμο ελέγχονται όλο και πιο πολύ από τις κυβερνήσεις, από τους πολιτικούς, από τους ανθρώπους που έχουν
KRISNAMOURTI - D_Layout 1 06/05/2010 2:52 ΜΜ Page 24
εξουσία, που θέλουν να διαμορφώσουν το νου και την καρδιά μας, που θέλουν να σκεφτόμαστε με έναν ορισμένο τρόπο. Σε όλες τις χώρες οι κυβερνήσεις αποσκοπούν στον έλεγχο της εκπαίδευσης, και ο κύριος ρωτάει αν είναι δυνατόν ένα σχολείο όπως αυτό για το οποίο μιλάω να δημιουργηθεί με κυβερνητική βοήθεια. Εσείς τι λέτε; Ξέρετε, αν θεωρείτε ότι κάτι είναι σημαντικό, ότι πραγματικά αξίζει τον κόπο, δίνετε όλη σας την καρδιά προκειμένου να το επιτύχετε, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις και κοινωνικές επιταγές – και τότε αυτό θα γίνει. Αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν δίνουμε την καρδιά μας σε τίποτα, και γι’ αυτό κάνουμε τέτοιες ερωτήσεις. Αν εσείς κι εγώ πιστεύαμε πραγματικά ότι μπορεί να υπάρξει ένας καινούργιος κόσμος, αν ο καθένας μας ήταν ολοκληρωτικά επαναστατημένος μέσα του, ψυχικά και πνευματικά, τότε θα δίναμε την καρδιά μας, το νου μας, το σώμα μας προκειμένου να δημιουργηθεί ένα σχολείο όπου δεν θα υπάρχει ο φόβος και όλα όσα συνεπάγεται αυτός. Οτιδήποτε αληθινά επαναστατικό, κύριε, δημιουργείται από τους λίγους που βλέπουν τι είναι αληθινό και είναι πρόθυμοι να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτή την αλήθεια. Αλλά για να ανακαλύψεις τι είναι αληθινό χρειάζεται απελευθέρωση από την παράδοση, που σημαίνει απελευθέρωση από όλους τους φόβους.