MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:06 μ.μ. Page 5
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ
ΧΑΡΕΜΙ ΑΝΔΡΩΝ Μυθιστόρημα
ΕΚΔOΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:06 μ.μ. Page 6
©
Copyright Σοφία Μαντουβάλου – Εκδόσεις Καστανιώτη Α.Ε., Αθήνα 2011
Έτος 1ης έκδοσης: 2011 Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.
ΕΚΔOΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε. Ζαλόγγου 11, 106 78 Αθήνα % 210-330.12.08 – 210-330.13.27 FAX: 210-384.24.31
e-mail: info@kastaniotis.com www.kastaniotis.com ISBN 978-960-03-5254-2
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:06 μ.μ. Page 7
ΚΕΦΑΛΑΙΑ
SSS Προς εχέμυθους εξομολογητές . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
13
Χαράς ΕΥΑγγέλια . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
24
Προεόρτια . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
32
ΑΔΑΜοστάσιο . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
44
Αφροδίτη με μποτάκια . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
54
Άρτεμις με τακούνια . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
79
Ήρα με αντιανεμικό . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
95
Αθηνά με περούκα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109 Εστία χωρίς σπίρτα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133 Δήμητρα με πλερέζα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155 Κυριακάτικες πράξεις . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182 Μυστικός δείπνος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 194 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
7
215
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:06 μ.μ. Page 8
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 9
Στον Αντρέα και φυσικά στα παιδιά μου, την ΑΔΑΜαστη Διδώ, και τον ΕΥΑρεστο Ηλία
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 10
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 11
Αν κάτι παραμένει εντός μου αθάνατο, είναι η ουτοπία. ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 12
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 13
Προς εχέμυθους εξομολογητές
M
ε τη γεωργια, όταν δε μιλάμε με απόλυτη εχεμύθεια για γκόμενους, μιλάμε για βίους αγίων. Ειδωλολατρία κι αυτή. Αν δεν προσπαθώ να την μεταπείσω, είναι γιατί ξέρω πως δε θα πληρωθώ ποτέ για τους κόπους μου. Την αφήνω λοιπόν να κάνει το σκασιαρχείο της με θρησκευτικές απαγορεύσεις και βυζαντινές κορώνες. Ως ταλαντούχος ψάλτρια, ευφραίνει καρδίας πιστών και απίστων. Τη ζωή της που χάνεται με αναβολές μέχρι το τελικό αύριο λυπάμαι. «Δεν μπορείς να διάγεις βίον ευτυχή σ’ αυτή τη ζωή αν ανησυχείς για την επόμενη», με στηρίζει και ο Επίκουρος από την πίστα του χρόνου. «Η ευτυχία σου εξαρτάται από σένα». Ομολογώ πως ό,τι δεν αισθάνεται δε με αφορά. Να φυλακίσω εν ζωή τον βίο μου σε αυστηρή πειθαρχία, περιφρονώντας το σώμα μου, εμποδίζοντας τις ορμές μου, καταδικάζοντας τα πάθη μου, υποβιβάζοντας το φύλο μου, για να ζήσω καλά τότε που δε θα υπάρχω, αγγίζει τα όρια του παράλογου της επιθυμίας χωρίς απόλαυση. Ο «άλλος κόσμος» απέχει παρασάγγες από τη 13
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 14
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ
λογική, την ευφυΐα και το κριτικό μου πνεύμα. Όμως ό,τι ειρωνεύεται η σκέψη μου το σέβομαι. Να προσλαμβάνει κανείς την αίσθηση της ζωής με την ψευδαίσθηση της πίστης και να υπηρετεί ένα θέαμα που δε θα δει ποτέ, θέλει ή μεγάλη απελπισία ή μεγάλη άγνοια. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρη. Η παράδεισος δεν είναι ο τόπος του δικού μου προορισμού. Ο έρωτας καίει μόνο στην κόλαση της γης με μήλα δαγκωμένα. Ευτυχώς που υπάρχει και η Αθηνά ενάντια στο ημίμετρο. Συναγωνίζομαι τον ορίζοντα ο ήλιος κάποτε να υποχωρήσει εντός μου. Αφιερωμένη στην υπερβολή τίποτα δεν αρκεί ούτε με σώζει. Έχω φίλες εγώ! Στην αγκαλιά της ποίησης μεγαλώνω. Με την ποίηση για πρωινό ξυπνάω. Γουλιά καφέ χωρίς τσιγάρο και στίχο. Η τέχνη με ταΐζει, όπως άλλους η Αγία Γραφή. Δεν έχω τίποτα με τη λογοτεχνία της πίστης. Το αντίθετο μάλιστα, αποκαλύπτομαι εμπρός της. Όμως με την παραμυθία της δε βρίσκω καμιά παρηγοριά. Εμένα δώσε μου Εμπειρίκο και φιλοσοφία και απογειώνομαι με ευλάβεια στο κοσμογονικό υπεράπειρ-Oν. Τυχαία με φώναζαν περιληπτικά «σουρεάλ» στο σχολείο; Η απονομή του ονόματος έγινε στην τελετή μεταβάπτισης, παρουσία – Δυο λάστιχα στριγκλίζουν πάνω στη βρεγμένη άσφαλτο. «Κόκκινοοο!» ξεφωνίζει άχρωμος ο οδηγός, με την κόρνα του να κραυγάζει στη διαπασών. Παρατρίχα να γίνω στατιστική μονάδα τροχαίου ατυχήματος στην οδό Ακαδημίας κατεβαίνοντας τη Σίνα. Λουσμένη στα κοσμητικά επίθετα, σηκώνομαι με βρεγμένη 14
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 15
Χαρέμι ανδρών
αξιοπρέπεια από το οδόστρωμα, μαζεύω τσάντα, ομπρέλα και μπερέ και επιστρατεύω το χιούμορ μου για να ξορκίσω το κακό. «Λέω ν’ αγιάσω στα δωρεάν σύννεφα. / Βρέχει. Πίνω νερό. / Έγινα ιδιοκτήτρια...» ξεφουρνίζω χαμογελώντας μια Αθηνά Παπαδάκη στον κοψοχολιασμένο οδηγό. «Άντε και γ...... μ... π......», χάθηκαν τα κοσμητικά επίθετα και το απρεπές ρήμα στο μαρσάρισμα. Ως προς το πρώτο σκέλος, σας ευχαριστώ, κύριε οδηγέ. Αλλά όχι και εταίρα. Ούτε καν σε κανονικό, σε ένα πουλμανάκι χωράνε αφιλοκερδώς όλοι οι άντρες της ζωής μου. Η Χιονάνη και οι εφτά Νάτοι σε φολκσβάγκεν. Μπορεί να μου ξεφεύγει και κανένας, αλλά από τα λάθη της γλώσσας δεν ξεφεύγει τίποτα. Και οι εφτά, ομολογώ, δεν ήταν υπέροχοι. Σκοπίμως η μνήμη μου δεν ανακαλεί ποιος είχε τον μεγαλύτερο βαθμό ανωριμότητας ανάμεσά τους. Θυμάμαι όμως πως το ταπεινό όμικρον δεν το γνώριζε κανείς τους. Ω-μέγα της νεότητας Ο-μικρόν της ωριμότητας Όταν φωνάζεις ΕΓΩ κάνε μια στάση στο Γάμα. Μάταια προσπαθούσα να τους αποδείξω τη χρησιμότητα της τέχνης στη διαμόρφωση της προσωπικότητας. Τους έπεισα όμως όλους πολύ εύκολα ότι με χρειάζονται, γιατί πριν από μένα το είχε κάνει με πλήρη επιτυχία η μαμά τους. Στο ρόλο της Χιονάτης που μεταμορφώνεται σε Χιονάνη έχω ευδόκιμη σταδιοδρομία. Παίζω το τέλειο υποκείμενο προσφοράς και το τέλειο αντικείμενο εκμετάλλευσης. Η συρρίκνωσή μου σε Χιονάνη έγινε χωρίς να 15
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 16
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ
το αντιληφθώ. Πρόσφερε στον έναν, δώσε στον άλλο, άδειασα σαν ένα βάζο ασφυκτικά γεμάτο με ζαχαρωτά, που τα μοιράζεις απλόχερα και μετά βάζεις το χέρι σου και πιάνεις πάτο. Μαζί με το παράπονο όμως, μου μένει και η ικανοποίηση ότι οι μικροί μου νάνοι έγιναν σπουδαίοι νάτοι. Μετά από κάθε χωρισμό, ανάρπαστοι γίνονται στο πεδίο οράσεως των θηλυκών. «Και λίγη αυτοεκτίμηση δε βλάπτει», συμφωνούν ομόφωνα, η Χρυσάνθη, η Μίνα, η Ρωμάνα και η Αλίκη, φίλες μου και ψυχολόγοι στο επάγγελμα. «Όποιος εκτιμάει τον εαυτό του βάζει και τα όριά του. Δε μετατρέπει τις αδυναμίες του σε αρετές. Δώσε και στους άλλους τη χαρά να σου προσφέρουν». Το φόβο μου για την απόρριψη τον κάνω, λένε, υπερπροσφορά. Η άποψη της γιαγιάς μου, που δεν καταλαβαίνει από ψυχολογικές ερμηνείες, με βολεύει καλύτερα. «Αν δεν έχει, δε βρέχει, παιδί μου. Αν δεν έχεις μέσα σου αγάπη, δε δίνεις, και όποιος μπορεί και αγαπάει δεν αδειάζει ποτέ». Εξάλλου έχω και τη μαρτυρία των εφτά που σε κάθε ευκαιρία μού δηλώνουν πως δε με ξεπέρασαν. Οι επόμενες επιλογές τους πάντως με βεβαιώνουν πως όλοι τους με προσπέρασαν με ανακούφιση. Μπορεί να μη βρίσκεις σήμερα εύκολα μαμά, αδελφή, ερωμένη, σύντροφο, μπάτλερ, μάνατζερ και διανοούμενη μαζί, σε συσκευασία μιας γυναίκας, βρίσκεις όμως την ησυχία σου με μια μεθοδική μέτρια και κάτω. Όχι ότι εγώ δεν είμαι μέτρια, μόνο που το μέτριο το δικό μου είναι «το μάξιμουμ της άλλης», όπως λέει ο Πέτρος, που στα εβδομήντα του κάτι ξέρει από γυναίκες. «Τι φταίνε αυτοί αν εσύ δε βάζεις τα όριά σου; Τους στήνεις πρώτα την παγίδα της υπερπροσφοράς σου και με16
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 17
Χαρέμι ανδρών
τά αποχωρείς δυσαρεστημένη». Στην πραγματικότητα αυτοί με άφηναν με χρόνια ακάλυπτα και τις ανάγκες μου βουνό. Με εξαίρεση τους δύο γάμους μου, όπου διαπίστωσα ότι το όριο αντοχής του υλικού μου είναι η επταετία, η υπόλοιπη ζωή μου κύλησε πρόταση γάμου ανά διετία και χωρισμός. Δεν έχω τίποτα εναντίον του μυστηρίου του γάμου, αλλά το γαμήλιο πιστοποιητικό δεν είναι συγχωροχάρτι. Γάμος με προγαμιαία δολία παράβαση της πίστεως, κοινώς κεράτωμα, με δικαιολογία την αντιποίηση αρχής, δε συνάπτεται. Ακόμα δεν έχω απαντήσει στο φιλοσοφικό ερώτημα πώς ένας άντρας κάνει πρόταση γάμου στην κατά τα λεγόμενά του γυναίκα της ζωής του και μία εβδομάδα μετά το χωρισμό προχωρεί σε σχέση με μια κατηγορία γνωστή ως προσβολή του είδους. Φαίνεται πως οι καθ’ οδόν εξομολογήσεις μού φέρνουν επιλεκτική αχρωματοψία. Και δεύτερο κορνάρισμα από οδηγό, χωρίς στρίγκλισμα φρένων και προσβλητικά επιφωνήματα αυτή τη φορά, στην οδό Σταδίου. Άντε να πείσεις τώρα τη Γεωργία πως η όραση είναι συνώνυμη της δύναμης της σκέψης. Εδώ δεν μπορώ να την πείσω πως ο Θεός είναι καλό δημιούργημα του ανθρώπου και όχι ο άνθρωπος κακό δημιούργημα του Θεού. Αφηρημένη, μόλις κατάλαβα πως προσπέρασα δύο τετράγωνα από την πόρτα προορισμού μου. Τα πιο μακρινά ταξίδια μου τα έχω κάνει περπατώντας πλάι σε φλύαρα κομμάτια μνήμης. Κάνω μεταβολή με τη βεβαιότητα πως οι καθ’ οδόν μνήμες δημιουργούν ομίχλη στο πεδίον οράσεως. Νεκρός ο πατέρας μου, ζωντανός μου μιλάει. 17
2o
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 18
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ
«Με τέτοια προτίμηση στις κακέκτυπες βυζαντινές αγιογραφίες δεν μπορεί παρά να είσαι vicieuse, παιδί μου». Στη μνήμη της φραγκομανιάτικης προφοράς του χαμογελάω. Όχι και βιτσιόζα, βρε μπαμπά. «Χάθηκαν οι άντρες; Κρίμα στο μπόι σου, στην ομορφιά σου και στις σπουδές σου». «Θα σου βγάλω τρίχα τρίχα τη σκούπα, μπαμπά», επιστράτευσα το αστείο μας. Η θεία μου η Έλλη το λέει και το ξαναλέει. «Δεν μπορεί, στην προηγούμενη ζωή του πρέπει να ήταν υπηρέτρια». Μόνο έτσι εξηγείται η μεταμόρφωσή του από διευθυντικό στέλεχος μεγάλης εταιρείας σε οικιακή βοηθό μόλις πατάει το πόδι του στο σπίτι. Ματίνα, Παναγιώτα, Ευαγγελία, Τάνια, Λαμάρα, Ναΐρα κι άλλες τόσες, ελληνάρες και ξενόφερτες, χαμένες στη μνήμη, τρεις, άντε έξι μήνες τον άντεξαν. Μόνο η μάνα μου βάστηξε ακατάβλητη επί εξήντα χρόνια, και θα άντεχε κι άλλο αν αυτός δεν την προσπέρναγε. Σου την έσκασε, μανούλα. Ένα παλληκαράκι ογδόντα δύο ετών, με μεταξωτή γραβάτα, σεβρό μποτάκια και ούτε μια άσπρη τρίχα στην καρδιά του, έχει πέραση στον παράδεισο. «Πώς άντεξες, βρε μάνα, τόσα χρόνια και δε χώρισες;» θυμήθηκα τις διαφορές τους. Κάθε βράδυ τού έλεγε «Αγάπη μου, θέλω να σου μιλήσω». Και κάθε βράδυ έπαιρνε την ίδια ακριβώς απάντηση. «Χρυσή μου, μπορούμε να μιλήσουμε αύριο γιατί απόψε είμαι πολύ κουρασμένος;» «Ε, αυτό το αύριο, επί εξήντα χρόνια, δεν ήρθε ποτέ, παιδί μου, 18
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 19
Χαρέμι ανδρών
γι’ αυτό και δε χωρίσαμε», μου αποκάλυψε με το γνωστό της χιούμορ. Καλά, βρε μητέρα, μετά από εξήντα χρόνια μού ξεφουρνίζεις τη συνταγή μακροζωίας του γάμου; Δυο γάμους και δυο παιδιά θα είχα σώσει. «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», μου είχε πει ο τελευταίος. «Εσύ δε θέλεις άντρα, εσύ χρειάζεσαι τον Σούπερμαν». Από τότε μου ήρθε η ιδέα που με έφερε τώρα να διασχίζω την οδό Ακαδημίας κατεβαίνοντας τη Σίνα με κίνδυνο της ζωής μου. Όποιος έχει τρεχούμενο μυαλό έχει και πόδια. Μόλις διένυσα τα δύο τετράγωνα της επιστροφής στην είσοδο της εφημερίδας του προορισμού μου. Ένα υπερζωντανό στο θυρωρείο με ρωτάει πού πάω. «Καυλημέρα. Οι μικρές αγγελίες, παρακαλώ;» Παίζω το συνηθισμένο αστειάκι της Μάρως. «Στον έκτο. Πρώτη πόρτα αριστερά». «Ευχαριστώ». «Παρακαυλώ». Μήπως ακούω ό,τι θέλω ή μήπως διέρρευσε το αστειάκι; «Δεσποινίς! Το ασανσέρ δε λειτουργεί», χαμογελάει με ελλειμματική οδοντοστοιχία πλήρη νοήματος. Ένα χειρόγραφο χαρτί, κολλημένο άκομψα με σελοτέιπ στην πόρτα του παλιού ανελκυστήρα, προειδοποιεί χωρίς ορθογραφικό λάθος: Out OF Order
ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ
Il Ne mArChe pAS
KAput 19
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 20
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ
Η κακή τύχη βοηθάει τη σιλουέτα μου. Ανεβαίνω από τις σκάλες ευρωπαϊκά υπερήφανη και ευγνώμων για την αστική παρακαταθήκη τεσσάρων γλωσσών. Πώς από τις ιστορίες της Αγίας Γραφής, που μου διάβαζε η μαμά μου στην τρυφερή μου ηλικία, μεταπήδησα στον Παντοκαύλωρα Δία, ένας θεός το ξέρει. Στον δεύτερο όροφο η θεία δίκη παραλίγο να με τσακίσει. Καταπάτησα το παλτό μου. Έχω βαθιά πίστη στο θεό άνθρωπο. Στο κοσμογονικό αυτό υπεράπειρ-Ον οφείλω την ανισορροπία μου. Στη θεά γυναίκα και στο θεό άνδρα. Στην ΑΔΑΜαστη και στον ΕΥΑρεστο και στον ιερό τους γάμο στον κήπο των Εσπερίδων. Τα χρυσά μήλα μού χαλάνε το σκηνικό. Χάθηκε μια πολυτέλεια δωρικού τύπου; Η μακρινή καταγωγή μου προτιμάει το δαγκωμένο μήλο της Γένεσης. Η ιδέα μού ήρθε στον τρίτο. Ψάχνω στην τσάντα μου για μολύβι. Στην υπερβατική συνείδησή μου η ρύπανση με μολυβοκόντυλο δεν πιάνεται. Εκκλησιάζομαι στον τέταρτο, γράφοντας με θρησκευτική μανία στον θαμπό από την πολυκαιρία γκρίζο τοίχο: Πιστεύω σε δύο θεούς. Αν με δει κανείς, την έβαψα. Θα με σβήσουν απ’ το χάρτη... συνεχίζω να γράφω με ταχύτητα άγχους. Εκείνος: ΕΥΑρεστος ΕΥΑπόφευκτος ΕΥΑλωτος ΕΥΑνάγνωστος 20
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 21
Χαρέμι ανδρών
ΕΥΑγωγος ΕΥΑπάτητος ΕΥΑπόδεικτος ΕΥΑπόσβεστος
Εκείνη: ΑΔΑΜοζυμωμένη ΑΔΑΜολάτρις ΑΔΑΜιαία ΑΔΑΜαστη ΑΔΑΜάλιστος ΑΔΑΜάντινη ΑΔΑΜολατρεμένη ΑΔΑΜαντοστόλιστη ΑΔΑΜοπατημένη ΑΔΑΜόπληκτη ΑΔΑΜοξεχασμένη ΑΔΑΜοπώλις Ως ορειβάτης εξαώροφου Ολύμπου με χαλασμένο ασανσέρ, θεώμαι στον πέμπτο με τη γλώσσα έξω. Καθρεφτίζομαι καταϊδρωμένη στο σκονισμένο τζάμι του διαδρόμου. Καθώς διορθώνω το μπερέ μου, διακρίνω θαμπά να παρελαύνουν ένα ένα τα πρόσωπα της Εύας. Ως Ήρα, Αδαμάντινη κυρά, το γάμο και τα τέκνα προστατεύω. Ως Ήρα, Αδαμόπληκτη κι Αδαμοπατημένη, την καταιγίδα φέρνω. Ως Αδαμιαία, Αδαμολάτρις κι Αδαμολατρεμένη Αφροδίτη, ψυχαναλύω τη φωτιά του έρωτα προσεγγίζοντας το θείον διά της ιεράς διαβάσεως του αιδοίου. Ως Αδάμα21
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 22
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ
στη Άρτεμις, οργιάζω κυνηγώντας τη φύση μου. Ως Αδαμαντοστόλιστη Αθηνά, τις τέχνες και τα γράμματα υπηρετώ. Ως Αδαμάλιστη Δήμητρα, μέσα από την ερημιά και τη βλάστηση υπάρχω. Ως Εστία, Αδαμοξεχασμένη, παρηγοριά προσφέρω. Έξι θεές σε συσκευασία μιας γυναίκας. Πώς να τις καλύψει ένας αρσενικός θεός; Φεύγει η θάλασσα γαμήλιο ταξίδι; Έχει δίκιο η Γεωργία. Με όλους αυτούς τους πνευματικούς αυνανισμούς πού να σταυρώσω αρσενικό. Ή μάλλον το σταυρώνω χωρίς ελπίδα νεκρανάστασης. Πόσο κρατάει ο καλπασμός των άστρων στο δέρμα; ρωτάω. Αν επιβιώσει με τα λόγια της Αθηνάς, τον ξεκάνω με τα δικά μου. Η άμμος θηλάζει τους ανέμους, το μηχανικό άρμεγμα των προβάτων είναι επινόημα της ερήμου. Εγώ για να ανυψωθώ θέλω το μέσα από το δέρμα του. Εκείνος για να ανυψωθεί χρειάζεται το δέρμα μου. «Αν ήμουν άντρας, ούτε με βιάγκρα δε σε πήδαγα, ακόμα και τα φάρμακα έχουν τα όριά τους...» Η ρήση ανήκει στη Χαρούλα, φίλη από το δημοτικό, πολιτικά φαλλοκατευθυνόμενη. Έχει απορρίψει τους διανοούμενους όλων των κομμάτων, δεν κατανοεί την ποίηση αλλά την πράξη στη ζωή και την υπηρετεί με σέξι εσώρουχα. Έμαθε, λέει, τους άντρες βλέποντας το γιο της να μεγαλώνει, και ευτυχώς ποτέ δεν είναι αργά. Το τεστ κοπώσεως έφτασε στον έκτο. Η ανασκαφική κάθοδος στη θεά μού φάνηκε ανήφορος. Τι ζητάω στον έκτο; «Ε, λοι22
MANTOUBALOY sel_final_Layout 1 30/03/2011 1:07 μ.μ. Page 23
Χαρέμι ανδρών
πόν, ναι! Ένα χαρέμι ζητάω. Ας είναι και χαρεμάκι», τρομάζω στη διαπίστωση πως εκπίπτω όπως πάντα σε τιμή υποτίμησης. Μετά από μια λανθασμένη πορεία στον αριστερό διάδρομο, ακολουθώ την δεξιά οδό. Ανυψώνω το παράστημά μου και ως ύπαρξη αποφασιστική μπαίνω με θάρρος στο γραφείο με την ένδειξη «Μικρές Αγγελίες».
23