portfolio 2012

Katerina Examiliotou portfolio 2012

όπως και να’χει,στρέει ακόμα.

3-2-1 πάμε ΜαμάΕσύ που μαζέυεις κεράσια για μένα κι εγώ δεν είμαι εί. Που στεναχωριέσαι μήπως δε βρίσκω φράουλες μακριά σου. Που ανυσηχείς αν μ’ αγαπάει κανέις. Αν νοιώθω μόνη. Αν τρώω σωστά, αν καπνίζω πολύ, αν μ αρέσει η δουλειά μου, αν μου φέρονται καλά. Μαμά που μιλάμε και φτιάχνεις τα μαλλιά σου στην κάμερα. Που με βλέπεις όλο να αλλάζω και δε σε εκπλήσσει πια τίποτα. Μαμά που μ’ αγαπάς χωρίς να ζητάς τίποτα, μόνο ίσως που και που να κατεβαίνω να με βλέπετε. Μαμά μεγαλώνω μακριά σου. Εσύ που ξέρεις, πες μου θα πάνε όλα καλά? Θα βρω αυτό που ψάχνω η άπραγη θα περιφέρομαι. Πες μου είμαι στ αλήθεια εγώ ή αλλή έχω γίνει? Μαμά πως ήσουν εσύ παιδί? Παίξαμε άραγε ποτέ τα ίδια παιχνίδια... μαμάχαμόγελα.σε τι όνειρα είχεςαναμονή όταν ήσουν σανκάτι κι εμένα?είχες γκόμενους, χόρευες? και βεβιασμένα για που δεν φίλους, έρχεται.και να έβγαινες, φταις εσύ ή να ναι οι Μαμά σε ξέρω στ’αλήθεια? Έχεις τάχα κρυμμένα μυστικά απόφοβάσαι. μακρινή? Έχεις φωτογραφίες που εύχεσαι να μη δούμε ποτέ? Παίζουμε ναζωή χανόμαστε λοιπόν.Ακόμα. άλλοι δειλοί.τα θες στ’αλήθεια όλα αυτά ή τα Κρύβεσαι από τη ζωή σου/ κρύβεσαι από είναι χυδαίο θαρρώ να ζουν οι άνθρωποι χωρίς έρωτα.πως γίνεται να μην τον θες, να μην τον αποζητάς. αφού σε κ Κρατούσες άραγε ημερολόγιο, έγραφες γράμματα που δεν έστελνες ποτέ σε κανένα. Να χανόμαστε μεταξύ μας. Εγώ από σένα κι εσύ από μενα. Εμείς από όλους κι εμείς από μας ίδιες.το τον έρωτα και τους ανθρώπους.Τι λοιπόν. είσαι από μάλλον αρκετά, δεντις είναι το κορμί σου για χερια ξένα, φοβάσαι αφού τα ματια σουΔεν γυαλίζουν πόθοόμορφος και ανάγκη. πικραμένα χαμογελα όταν οι άλ Μαμά ερωτευόσουνα εύκολα? Είσαι ακόμα ερωτευμένη? Παίζουμε να χανόμαστε και κάπου σαν να ξέχασα σε ποιο γύρο να μαστε...τάχα εσύ θυμάσαι; κάπου σαν να ξέχασα που ήταν η δέρμαερωτεύονται. σου αψεγάδιαστο/ σημάδια γεμάτο/και τρίχες τραχιές/ και επιθυμίες κύτταρα νεκρά πουτηπροσπαθούν να πωςχαμόγελα.σε να μην ζηλέψεις όταν ξέρεις ότιπου οι δικες τους θα βρούν τουςοι κατάληξη.οι και βεβιασμένα κάτι δεν έρχεται.και φταις εσύαπλά ήφυσική να να ναι Ήσουνα για στ αλήθεια κάτι άλλο από μαμά? ο αναμονή παράταιρος που στη σκιά του πιστέψαμε να ότιμέρα βρεθήκαμε χαθούμε... αφετηρία...να τανε εκείνος βγουν θα απόχαθούν το κορμί γυαλίζουνε τα ινδιανος μάτια σεντόνια σου/σκοτεινιάζουνε λίγο για παραπάνω/ πάνω σου.δεν σε ένα κρεβάτι με τσαλακωμένα και ιδρωμένα κάθε σώματα. τα και χαμογελα θα ‘ρθούν αβίαστα κάτω Μαμά τι όνειρα είχες γιαήμενα? Έχεις ακόμαΚρύβεσαι ή δεν ελπίζεις πια. άλλοι δειλοί.τα θες ποια στ’αλήθεια όλα ταποια φοβάσαι. από τη σαν ζωήνασου/ από κάπου σαν να ξέχασα θέλησε πρώτη νααυτά χαθεί και κέρδισε το παιχνίδι. Κάπου ξέχασακρύβεσαι ποια θα κερδίσει στο τον ήλιοόλο με και ένα χέρι να χαϊδεύει κάθε το δικό σου. και γιααπό λιγες στιγμες δεναφήνουν είσαι άλλο μονος.πως να αρν μπάινουνε περισσότερο μέσα στοτόσο κρανίο σου/ χάνονται πάνω σου κι μαύρες Μαμά μ εμπιστεύεσαι βλέπεις κάνω λάθη? τέλος.κάπου σαν η ναμε ξέχασα αν να είχαμε ποτέ κανόνες. το τον την έρωτα και σου τουςναανθρώπους.Τι φοβάσαι λοιπόν. Δεν είσαι μάλλον όμορφος αρκετά, δεν είναι ανάγκη που μπεις σε άλλο να σώμα/να χωθείς κάτω από έναστη δέρμα ξένο/ναηγευτείς τον άλλο/να γευτείς τον ερ φοβούνται κοιτάξουνε μη χαθούν φρίκη/κι ασχήμια σου όλο και τρύπες/ χωάνες όλοι που εγώ δεν ξέρω? Μαμά τι ξέρεις για μένα πλάτη με πλάτη, αντίστροφη μέτρηση φύγαμε, νεκρά με βήμα που ταχύ,προσπαθούν τότε σίγουρο,νατώρα Παίζουμε να χανόμαστεσημάδια και είμαστε δέρμα να σου αψεγάδιαστο/ γεμάτο/και τρίχες τραχιές/ καικαι κύτταρα μεθύσεις/να ζαλιστείς να πέσεις στη δίνη/να δεις εσενα σε ματια να που σε μονο να σου χαμογελάνε ξέρουν/ πιο καθηλωτική. Εσύ σένα τηκαι φτιάχνεις.την καλλιεργείς. λυτρώσει. Ναόσοσου Πες λοιπόν μάνα, πως πάμε παρακάτω? μετέωρο. Και δεν για κάνει να κοιτάξουμε πίσω, είναι κλεψιά. Πρέπει ναΤην μην αποζητάς ξέρειςκάθε προς τα που και να χαθείς. κι αν δεν βγουν από τοτο κορμί σου.δεν γυαλίζουνε τα μάτια σου/σκοτεινιάζουνε μέρα λίγο Κι παραπάνω/ νοιώσεις σου κάτω από σώμαπου άλλο/που σε βαραίνει και σε Κι πονά/που απαιτεί και διεκδικεί/που προσφέρει όλα ποτέ, τα σώμα γιατί σε απάντηση δεεκεί βρίσκεις. είναι κι αυτά σου τατου αντιστέ κι κι εσύτα δενχέρια ήξερεςμαύρες να βρεθείς . γύρισα πάνταπερισσότερο λίγοερωτήσεις έκλεβα. Παίζαμε να χανόμαστε που εγώ δεν ήξερα να χαθώ μπάινουνε όλο και μέσα στο κρανίο σου/ χάνονται από πάνω σου αφήνουν και του αφήνεσαι την ίδια στιγμή. να κρατάς την ανάσα σου γιατί μια άλλη σε καίει/να πνίγεσαι/να φωνάζεις/ και το ψάχνεις μέλλον εκείΚαι κιποιος οι γραμμές βαθιές μικρά/ τα άχαρα/Παίζουμε τα βρώμικα/που να χανόμαστεόλο κι αυτό παιχνίδιτο έγινε η ζωήσου μας όλη. θα κρατάειτόσο το σκόρ; να κοιτάξουνε μη χαθούν στηναφρίκη/κι η ασχήμια όλο και τρύπες/ χωάνες που όλοι κλείνεις τα ματια για ναφοβούνται κρατήσει για πάντα/να μη βλέπεις /μονο νοιώθεις/να γίνεσαι σου πόθος/αναστεναγμός/ευτ πεςΚαι μου,αναρωτιέσαι παίζουμε ακόμα; εγώνα’ναι σαν από χαμένη χρόνια χάμένη. που χάνονται η μία μές στην άλλη. που η καρδιά σου σ αυτόν τον για στιγμές μετρημένες/να βγαίνεις από το σώμακαλλιεργείς. σου για δευτερόλεπτα/ να χάνεις μυαλό σου.και μετά να γελ πιο καθηλωτική. Εσύ για σένα τη φτιάχνεις.την Την αποζητάς να σετο σου ναλυτρώσει. παίζατε άλλαΝα παιχνίνδια. μα λαβύρινθο,σπασμένη δεν ανησυχώ. Να ξέρετε ότι απλά παίζουμε.και μάλλον δε θα σταματήσουμε ποτέ. Ίσως εσείς γραμμικό γραμμή, έγινε θραύσματα πολλά που νόημα δενγυμνός/να βγάζουν. να καπνίζεις ίδιοσε τσιγάρο/ ναεξαφανίστηκε, κανεις σχέδια/να ιστορίες και αστεία/να χορεύεις παι προσφέρει όλα τα το γιατί ερωτήσεις πουκιαπάντηση δελες βρίσκεις. Κι αυτό. είναι κι αυτά τα χέρια σου γίνεσαι τα Ίσως εμείςαγγίξουνε να μην παίζαμε πράγματι δεχτει να τον χωρίς να οι τον λερώσουνε/χωρίς να τον και να ψάχνε Και αφού τόσοφράουλες απεχθή και ποιος να τα τρως να να γεμίζεις τα σεντόνια.να περνάνε μέρες, να γραμμές γίνεται καλοκαίρι όλοζουμιά καιόπως ψάχνεις το μέλλον σου εκεί κι οι τόσο βαθιές μικρά/ άχαρα/ τα βρώμικα/που και κι να’χει,στρέει ακόμα. πονέσουνε/χωρίς να μορφάσει από την αηδία αφού εσύ ακόμα τα αποφεύγεις.Πόσο τα πόδια σου άδειες παραλιες για να κάνετε μπάνιο γυμνοί. να κάνετε αγώνες στο κολύμπι/ να του βγάζεις τα αγκάθια από το που χάνονται η μία μές στην άλλη. Και αναρωτιέσαι 3-2-1που πάμενα’ναι χαμένη η καρδιά σου σ αυτόν τον του πετάςμεάμμο/να να χτυπάς βράχια/να γεμίζουν σου μελανιές/να σε φι τότε. αχινούς/να Κρύα/ αγριεμένα/ χρώμα κάνετε λάθος/ βουτιές/ καταπονημένα από στα παπούτσια που τίποταταδεπόδια σου πρόσφεραν ΜαμάΕσύ που μαζέυεις κεράσιαέγινε για μένα κι εγώ δενπολλά είμαι εί. γραμμικό λαβύρινθο,σπασμένη γραμμή, εξαφανίστηκε, θραύσματα που νόημα δεν βγάζουν. στις πληγές σου/ να κοροϊδεύει/ ναάλλη γλύφει την αλμυρα από επιτυχία το σβέρκο κι σου/ να σου σημάδια καινούρια/να λίγο. Χωρίς αυτό. Αν κάνει τολμήσουν και πέραν της ψευδαίσθησης πωςσεείσαι κάποια για Πουδεχτει στεναχωριέσαι μήπως δε βρίσκω φράουλες σου. Και αφού τόσο απεχθή ποιος να ναπαίρνει τον αγγίξουνε χωρίς ναμακριά τοντον λερώσουνε/χωρίς να τονθες να φύγει πονάει/να ματώνεις/να σε παρηγορεί/να σε αγκαλιά με κλάματα/να χτυπάς/να σε φιλα/να αγγίξουνΠου άνθρωπο κάτω από κουβέρτες και παπλώματα κουρνιάζει μακριά τους.Γιατί όσο καιμου, να πολύ, αν μ αρέσει τα η δουλειά ανυσηχείς αννα μ’ αγαπάει κανέις. Αν νοιώθω μόνη. Αναυτός τρώωεσύ σωστά, αν καπνίζω πονέσουνε/χωρίς μορφάσει απότου/ την αηδία αφού κι ακόμα τα αποφεύγεις.Πόσο πόδια σου αν μου μην μπορείς/ να σε δένει πάνω να λύνεσαι και να χάνεσαι.να γυρνάς από μονος σου γιατί η απουσία πονάει προσπαθήσεις το μόνο που αλλάζει είναι πως στέκεσαι λίγο ψηλότερα, βορρά σε μάτια που δεν τους φέρονται καλά. τότε. Κρύα/ αγριεμένα/ χρώμα λάθος/ καταπονημένα παπούτσια πουτατίποτα δε άγρια σου πρόσφεραν σε αλλα χέρια και δικά σου κι απαίδευτα για σ πολυ/ γιατί λίγομεχειρότερος γιατί έμαθες από Παίζουμε να χανόμαστε λοιπόν.Ακόμα. αφοράς, δε είσαι θα και σταθούν πάνω από μονος/ λίγα δευτερόλεπτα πάνω σου. Μαμά που που μιλάμε φτιάχνεις τα μαλλιά σου στην κάμερα. Που με βλέπεις όλο να αλλάζω και δε σε εκπλήσσει πια τίποτα. πέραν σε τηςγρατζουνάνε ψευδαίσθησης είσαι κάποιασεάλλη για λίγο. κι αυτό. Αν τολμήσουν και αντί πως να σε χαϊδέψουν/ καυλώνουν χωρίςΧωρίς να σε επιτυχία ικανοποπιουν/σε χτυπάνε χωρίς να το θες/ δεν Να χανόμαστεΜαμά μεταξύ Εγώ από σένανακιζητάς εσύ από μενα.μόνο Εμείς απόπου όλους από μας τις ίδιες. βλέπετε. που μας. μ’ αγαπάς χωρίς τίποτα, ίσως και κι πουεμείς να κατεβαίνω να με κάνουνάνθρωπο σημάδια/δε σε από ταλαιπωρούν/ πειθήνια και μηχανικά.και γυρνάς. γιατί οι μελανιές σου ξεθώριασαν αγγίξουν κάτω και παπλώματα αυτός κουρνιάζει μακριά τους.Γιατί όσο και νακαι έχει Παίζουμε να χανόμαστε και κάπου σανκουβέρτες να ξέχασα σε ποιο γύρο μαστε...τάχα Μαμά να μεγαλώνω μακριά εσύ σου.θυμάσαι; κάπου σαν να ξέχασα που ήταν η μέχρι τότε επιβιώνουν άλλο ανάγκη να σουπου κάνει καινούριες.αφού οι άνθρωποιλίγο μονο ψηλότερα, με ερωτα ζουν στ’ σε αλήθεια, προσπαθήσεις το εκείνος μόνο αλλάζει είναιΘαπως στέκεσαι βορρά μάτια που στ δεν τους ο θα παράταιρος που πιστέψαμε απλάΠες για να είμαι χαθούμε... αφετηρία...να τανε Εσύ που ξέρεις, πες μου πάνε όλα ινδιανος καλά? βρω στη αυτόσκιά που του ψάχνω η άπραγηότι θα βρεθήκαμε περιφέρομαι. μου αλήθεια εγώ ή περιμένουν.κι είναι θλιβερόπάνω θαρρώ να λίγα περιμένεις/ να νοιώθεις λειψός χωρίς αυτόν. Ανάπηρος,ανήμπορος.Να μην ε Παίζουμε να χανόμαστε λοιπόν.Ακόμα. αφοράς, που δε θα σταθούν από δευτερόλεπτα πάνω σου. κάπου σαν να ξέχασα ποια θέλησε πρώτη οι να χαθεί και ποια κέρδισε Κάπου σαν τον να ξέχασα ποια θα κερδίσει στο αλλή το έχωπαιχνίδι. γίνει? είναι χυδαίο θαρρώ να ζουν άνθρωποι χωρίς έρωτα.πως γίνεται να μην θες, να μην τον αποζητάς. αφού σε αρκετός εσύ για μεταξύ σένα. μας. κουφάρι/άδειο κορμί νααπό περιφέρεσαι και να ελπίζεις. Να πονάς εσένα γιατί άλλος καν Να χανόμαστε Εγώ από σένα κι εσύ μενα. Εμείς από όλους κι εμείς από μας τιςεσύ ίδιες. τέλος.κάπου σαν να ξέχασα αν είχαμε ποτέ κανόνες. Μαμά πως ήσουν εσύ παιδί? Παίξαμε άραγε ποτέ τα ίδια παιχνίδια... το κορμί σου για χερια ξένα, αφού ταναματια σουφτάνει.να γυαλίζουνανασαίνεις από πόθο και ανάγκη.καπνούς/να πικραμένα φοράς χαμογελα όταν οι άλ δεν έχει το θάρρος να το κάνει και μη σου ψεύτικους κοινά ρούχα κ Παίζουμε να χανόμαστεμαμά και κάπου σαν να ξέχασα σε ποιο γύρο μαστε...τάχα εσύ θυμάσαι; κάπου σαν να χόρευες? ξέχασα που ήταν η είμαστε πλάτη μεόταν πλάτη, αντίστροφη μέτρηση φύγαμε, με βήμαθα ταχύ, τότε σαν κι να εμένα?είχες φίλους, γκόμενους, έβγαινες, όνειρα είχες ήσουν ερωτεύονται. πως νατι μην ζηλέψεις όταν ξέρεις ότι οι δικεςκαι τους επιθυμίες βρούν τησίγουρο, φυσική τώρα τους κατάληξη.οι εκείνος ο παράταιρος ινδιανος που στη σκιά του πιστέψαμε ότι βρεθήκαμε απλά για να χαθούμε... αφετηρία...να τανε είναι χυδαίο θαρρώ να ζουν οι άνθρωποι χωρίς έρωτα.πως γίνεται να μην τον θες, να μην τον αποζητάς. αφού σε μετέωρο. Και δεν κάνει να πίσω, κλεψιά. Πρέπει μην ξέρεις προς που να τα χαθείς. Κι όσοθακι αν Μαμά σε ξέρω στ’αλήθεια? Έχεις τάχα κρυμμένα μυστικά απόνα ζωή μακρινή? Έχειςτα φωτογραφίες που εύχεσαι να‘ρθούν μη δεν δούμε ποτέ? κάτκ θα χαθούν πάνω σεκοιτάξουμε ένα κρεβάτι μεείναι τσαλακωμένα σεντόνια και ιδρωμένα σώματα. χαμογελα αβίαστα κάπου το σαν να ξέχασα ποια θέλησε πρώτη να και ποια κέρδισε το παιχνίδι. Κάπου σαν να ξέχασα ποιανα θα κερδίσει κορμί σου γιαέκλεβα. χερια ξένα, αφού τακαι ματια σου από δεν πόθο και ανάγκη. πικραμένα χαμογελα οι άλ χαθώ κι εσύ δενσε ήξερες . στοόταν να γύρισα ποτέ, πάντα λίγο ναχαθεί χανόμαστε πουγυαλίζουν εγώ δεν ήξερα Κρατούσες άραγε ημερολόγιο, έγραφες γράμματα που έστελνες ποτέ κανένα. όπως να’χει,στρέει ακ στιγμες δεν είσαι βρεθείς άλλο μονος.πως αρν τον ήλιο με ένα χέρι να Παίζαμε χαϊδεύει κάθε τόσο εκεί το σου. και γιαναλιγες Παίζουμε ναδικό χανόμαστε λοιπόν.Ακόμα. τέλος.κάπου σαν ναέγινε ξέχασα αν είχαμε ποτέ κανόνες. ερωτεύονται. πως να μην ζηλέψεις όταν ξέρεις ότιη οι τους επιθυμίες θα βρούν φυσική τους κατάληξη.οι Παίζουμε να χανόμαστε κι αυτό το παιχνίδι ζωήδικες μας όλη. Και ποιος θα κρατάει το τη σκόρ; Μαμά ερωτευόσουνα Είσαι ακόμα 3-2-1 την ανάγκη σου να μπεις σεμας. άλλο σώμα/να κάτω από ένα δέρμα ξένο/να γευτείς τον τις άλλο/να γευτείς τον ερ Να χανόμαστε μεταξύ Εγώ από σέναχωθείς κι εσύεύκολα? από μέτρηση μενα. Εμείς απόερωτευμένη? όλους κι εμείς απότότε μας ίδιες. είμαστε πλάτη με πλάτη, αντίστροφη και φύγαμε, με βήμα ταχύ, σίγουρο, τώρα Παίζουμε να χανόμαστε και θα χαθούν πάνω σε ένα κρεβάτι με τσαλακωμένα σεντόνια και ιδρωμένα σώματα. τα χαμογελα θα ‘ρθούν αβίαστα κάτω πες μου, παίζουμε ακόμα; εγώ σαν από χρόνια χάμένη. από μαμά? Ήσουνα στ αλήθεια κάτι άλλο ΜαμάΕσύ που κεράσια για μένα κιπου κάπου εγώσαν δεν είμαι να μεθύσεις/να ζαλιστείς και να ξέχασα πέσειςσε στη δίνη/να δεις εσενα σε μονο να σου χαμογελάνε ξέρουν/ Παίζουμε να χανόμαστε και κάπου μαζέυεις σαν να ποιο γύρο να μαστε...τάχα εσύματια θυμάσαι; ξέχασα που η Και κάνειχέρι να κοιτάξουμε πίσω, είναι κλεψιά. Πρέπει να μην ξέρεις προς τα που χαθείς. Κιναάλλο όσο κιμονος.πως αν δενήταν να ήλιο με ξέρετε ένα να χαϊδεύει τόσο τογια δικό σου. καιακόμα για ή λιγες στιγμες δεν είσαι αρν νανα παίζατε άλλα παιχνίνδια. μα μετέωρο. δεν τον ανησυχώ. Να ότι απλά μάλλον δε θα σταματήσουμε ποτέ. Ίσως Μαμά τι κάθε όνειρα είχες μενα? Έχεις δεν εσείς ελπίζεις πια. Πουδεν στεναχωριέσαι μήπως δε βρίσκω φράουλες μακριά νοιώσεις το σώματανε σου κάτωπαίζουμε.και από σώμα άλλο/που σε βαραίνει και πονά/που απαιτεί και διεκδικεί/που του αντιστέ εκείνος ο παράταιρος ινδιανος που στη εγώ σκιάδεν τουσε πιστέψαμε ότικι βρεθήκαμε απλά για χαθούμε... αφετηρία...να χαθώ εσύ δεν ήξερες να να βρεθείς γύρισα πάντα έκλεβα. να χανόμαστε εκεί που να ξένο/να την ποτέ, ανάγκη σου λίγο να αν μπεις σεΠαίζαμε άλλο χωθείς κάτω από έναήξερα δέρμα γευτείς τον άλλο/να γευτείς τον ερκ Ίσως κισώμα/να εμείς να μην παίζαμε πράγματι αυτό. Μαμά μνοιώθω εμπιστεύεσαι η με βλέπεις να κάνω λάθη? Που μ’ αγαπάει κανέις. Αν μόνη. Αν τρώω σωστά, αν καπνίζω πολύ, αν μ αρέσει η δουλειά μου, αν.μουφωνάζεις/ φέρονται και σαν τουανυσηχείς αφήνεσαι την ίδια στιγμή. να κρατάς την ανάσα σουπαιχνίδι. γιατί μια άλλη σε καίει/να πνίγεσαι/να κάπου να ξέχασα ποια θέλησε πρώτη να χαθεί και ποια κέρδισε το Κάπου σαν να ξέχασα ποια θα κερδίσει στο Παίζουμε να χανόμαστε κι αυτό το παιχνίδι έγινε η ζωή μας όλη. Και ποιος θα κρατάει το σκόρ; να μεθύσεις/να ζαλιστείς και να πέσεις στη δίνη/να δεις εσενα σε ματια που μονο να σου χαμογελάνε ξέρουν/ όπως και να’χει,στρέει ακόμα. Μαμά τι ξέρεις για μένα που εγώ δεν ξέρω? Μαμάτα που μιλάμε καιναφτιάχνεις ταγια μαλλιά σουναστην Που μεποτέ βλέπεις όλο να αλλάζω και πόθος/αναστεναγμός/ευ δε σε εκπλήσσει πια τίπ κλείνεις ματια για κρατήσει πάντα/να μη κάμερα. βλέπεις /μονο να νοιώθεις/να γίνεσαι τέλος.κάπου σαν ξέχασα αναπό είχαμε κανόνες. πες χωρίς μου, ακόμα; εγώ σαν χρόνια χάμένη. νοιώσεις το σώμα σου από σώμαπαίζουμε άλλο/που σε βαραίνει και σε πονά/που απαιτεί διεκδικεί/που του με αντιστέ 3-2-1 πάμε Πες λοιπόν μάνα, πάμε παρακάτω? Μαμά μ’ κάτω αγαπάς νααπό τίποτα, ίσως που να και πουκαι κατεβαίνω για στιγμές μετρημένες/να βγαίνεις το σώμα σου πως γιαμόνο δευτερόλεπτα/ χάνεις τοναμυαλό σου.και μετά να βλέπ γελ είμαστε πλάτη με ζητάς πλάτη, αντίστροφη μέτρηση και Ίσως φύγαμε, με βήμα ταχύ, τότε σίγουρο,νατώρα Παίζουμε ναπου χανόμαστε και να παίζατε άλλα παιχνίνδια. μα δεν ανησυχώ. ξέρετε ότι απλά δεγια θα μένα σταματήσουμε ποτέ. εσείς και Μαμά του Να αφήνεσαι την ίδιαπαίζουμε.και στιγμή. ναμάλλον κρατάς την ανάσα σου δεν γιατί μια άλλη σε καίει/να πνίγεσαι/να φωνάζεις/ ΜαμάΕσύ που μαζέυεις κεράσια κι ιστορίες εγώ είμαι μεγαλώνω μακριά να καπνίζεις ίδιο ναπίσω, κανεις σχέδια/να λες και εί. αστεία/να χορεύεις γυμνός/να γίνεσαι παι μετέωρο. Και δεντο κάνει να τσιγάρο/ κοιτάξουμε είναι κλεψιά. Πρέπει να μην ξέρεις προς τα που να χαθείς. Κι όσο κι αν δεν Ίσως κι εμείς ναδε μην παίζαμε πράγματι αυτό. κλείνεις τα ματια για να κρατήσει για πάντα/να μη βλέπεις /μονο να νοιώθεις/να γίνεσαι πόθος/αναστεναγμός/ευτ Που στεναχωριέσαι μήπως βρίσκω φράουλες μακριά σου. Εσύ που ξέρεις, πες μου θα πάνε όλα καλά? Θα βρω αυτό που ψάχνω η άπραγη θα περιφέρομαι. Πες μου είμαι στ αλήθεια εγώ ή αλλή έχω γί να τρως φράουλες και έκλεβα. να γεμίζεις ζουμιά τα σεντόνια.να περνάνε οι να μέρες, να εσύ γίνεται καλοκαίρι και να χαθώ κι δεν ήξερες να βρεθείς . ψάχνε γύρισα ποτέ, πάντα λίγο Παίζαμε να χανόμαστε εκεί πουακόμα. εγώ δεν ήξερα όπως να’χει,στρέει για στιγμές μετρημένες/να από και τοπαιδί? σώμασωστά, σου για δευτερόλεπτα/ να χάνεις το μυαλό σου.και μετά να γελ καπνίζω πολύ, αν μ αρέσει η δουλειά μου, αν Που ανυσηχείς αν μ’ αγαπάει κανέις. Ανβγαίνεις νοιώθω μόνη. Αν τρώω αν Μαμά πως για εσύ Παίξαμε άραγε τα άδειες παραλιες ναήσουν κάνετε να κάνετε στο κολύμπι/ του βγάζεις ταμου αγκάθιαπαιχνίδι από τ Παίζουμε να χανόμαστε κιμπάνιο αυτό τογυμνοί. παιχνίδι έγινε η ζωήαγώνες μας όλη. Και ποιος ποτέ θανα κρατάει το σκόρ;ίδια 3-2-1 πάμε να καπνίζεις το ίδιο τσιγάρο/ να κανεις σχέδια/να λες ιστορίες και αστεία/να χορεύεις γυμνός/να γίνεσαι παι φέρονται καλά. μαμά του τι πετάς όνειρα είχες ότανβουτιές/ ήσουνακόμα; εμένα?είχες φίλους, τα γκόμενους, έβγαινες, σεχόρε αχινούς/να άμμο/να κάνετε να σαν χτυπάς στααπό βράχια/να γεμίζουν πόδια σου μελανιές/να φι πες μου, παίζουμε εγώ κι σαν χρόνια χάμένη. που μαζέυεις κεράσια για βλέπεις μένα κιπερνάνε εγώ να δεν είμαι εί. δεφωτογραφίες να τρως καιΜαμάΕσύ να γεμίζεις ζουμιά ταΠου σεντόνια.να οι μέρες, να γίνεται που καλοκαίρι και ναδούμε ψάχνεπ Μαμά που στις μιλάμε καιφράουλες φτιάχνεις σου στην κάμερα. με όλο αλλάζω και σε τίποτα. σε ξέρω στ’αλήθεια? Έχεις τάχα κρυμμένα μυστικά από ζωή μακρινή? Έχεις εύχεσαι να μη πληγές σου/ νατασεμαλλιά κοροϊδεύει/ να γλύφει την από το σβέρκο σου/εσείς να εκπλήσσει σου κάνειπια σημάδια καινούρια/ν να παίζατε άλλα παιχνίνδια. μα δεν Μαμά ανησυχώ. Να ξέρετε ότι απλά παίζουμε.και μάλλον δε αλμυρα θα σταματήσουμε ποτέ. Ίσως στεναχωριέσαι μήπως δενα βρίσκω φράουλες μακριά σου. άδειες παραλιες για να Που κάνετε μπάνιο γυμνοί. κάνετε αγώνες στο κολύμπι/ να έστελνες του βγάζεις ποτέ τα αγκάθια απόκαν το Κρατούσες άραγε ημερολόγιο, έγραφες γράμματα που δεν χτυπάς/να πονάει/να ματώνεις/να σε παρηγορεί/να σεεμείς παίρνει αγκαλιά με κλάματα/να τον σε φιλα/να θεςσενα φύγει Ίσως κι να μην παίζαμε πράγματι αυτό. πολύ, αν μ αρέσει δουλειά μου, αν μου Που ανυσηχείς μ’ αγαπάει Ανκάνετε νοιώθω βουτιές/ μόνη. Αν τρώω σωστά, αν αχινούς/να πετάς κανέις. άμμο/να να χτυπάς στακαπνίζω βράχια/να γεμίζουν τα ηπόδια σου μελανιές/να σε φι Μαμάαν του ερωτευόσουνα Είσαι ερωτευμ μην μπορείς/ να σε δένει πάνω του/ να όπως λύνεσαι και να χάνεσαι.να από μονος σουακόμα γιατί η απουσία πονάει και εύκολα? να’χει,στρέει ακόμα. γυρνάς φέρονται καλά. στις πληγές σου/ να σε κοροϊδεύει/ να γλύφει την αλμυρα από το σβέρκο σου/ να σου κάνει σημάδια καινούρια/να στ αλήθεια κάτι χέρια και τα άλλο απόαπαίδευτα για μσ πολυ/ Ήσουνα γιατί είσαι λίγο χειρότερος μονος/ γιατί 3-2-1 έμαθες σε αλλα δικά σου άγρια κι Μαμά πονάει/να που μιλάμε φτιάχνεις τα μαλλιά σουείχες στην σε κάμερα. Που αγκαλιά με πάμε βλέπεις να αλλάζωακόμα και χτυπάς/να δε σε εκπλήσσει πια τίποτα. ματώνεις/να σε παρηγορεί/να παίρνει με όλο κλάματα/να τον σε δεν φιλα/να θες να φύγει Μαμά και τιαντί να όνειρα για Έχεις ή σε γρατζουνάνε σεΜαμάΕσύ χαϊδέψουν/ σε καυλώνουν χωρίς νακισε ικανοποπιουν/σε χωρίς να ελπίζεις το θες/ δεν που μαζέυεις κεράσια μενα? για μένα εγώ δεν είμαι εί. χτυπάνε μην μπορείς/ να σεμ δένει πάνω του/ να λύνεσαι και να χάνεσαι.να γυρνάς από μονος σουναγιατί η απουσία πονάειλ Μαμάσημάδια/δε εμπιστεύεσαι η με βλέπεις κάνω κάνουν σε ταλαιπωρούν/ πειθήνια και μηχανικά.και γυρνάς. γιατί οι μελανιές σου ξεθώριασαν και έχ Που στεναχωριέσαι μήπως δε βρίσκω φράουλες μακριά σου.

cv contents professional diploma academic visualisation random things i do

cv info

Katerina Examiliotou examiliotou.a@gmail.com Drievriendenstraat 34B3, 3014 JS, Rotterdam, The Netherlands

25/04/1986

+31 (0) 641750957(NL) +31 (0) 648428798(NL) +30 6956172598(GR)

skills

education

software

Master of Architecture/Democritus University of Thrace, department of Architectural Engineering Sections included: Architectural Design and Construction/Urbanism an Spatial Planning/Art and Human Sciences/Material Science

MAC OSX/ WINDOWS

Autocad 3D

Greek English French Spanish

Rhino

congresses

SketchUp Pro

Networks and Interactive Landscapes/intervention in the area Limnio in the city of Xanthi/ December 2007/Xanthi/Greece

Autocad

Photoshop InDesign Illustrator

4th International Sinan Symposium/Water and Architecture/April 2008/Edirne/Turkey The significance of Philosophy in Architectural Education/October 2009/Patra/Greece

publications other hand-drafting sketching model-making

E-life2011/2nd Panhellenic Interscientific Congress of the Hellenic Association for the Study of Internet Addiction DisorderThessaloniki/April 2011(presentation) Heterotopias_ Internet: virtual space / heterotopia / invisible city, Research thesis published on “E-life: 2nd Panhellenic Interscientific Congress of the Hellenic Association for the Study of Internet Addiction Disorder�, 2011

work experience 09/11-08/12 OMA/AMO, Office of Metropolitan Architecture/ Rotterdam , internship

09/11-04/12_Parc des Exposition-Toulouse/Building optimisation, event hall and urban study/preschematic design and schematic design.

04/12-05/12_Kunsthalle Hermitage/AMO/exhibition of the Hermitage’s collection of display cases and vitrines/layout & studies 05/12-06/12_Floriade 2022 Holland Centraal 2/Masterplan for the city of Zoetermeer(candidate for hosting floriade 2022) 06/12-07/12_AMO/research and visualisation for AMO’s and Rem Koolhaas’s educational projects(Strelka,Harvard), lectures, publications etc.

01/10-05/10 Stavros Dendrinos/ R-Tech architects/architectural office/Athens, internship

06/10-08/10 Kosti E.Keventsides/architectural office/Athens, internship

Freelancing_3D Visualizer

* references available upon request

SELECTED WORKS Professional

Floriade 2022 Holland Centraal 2[OMA]

Parc des Exposition/ Toulouse[OMA]

dploma

archive_the new library?

academic

old quarry

seeking the balance

by the harbor

heterotopias

Professional

Floriade 2022 Holland Centraal 2[Masterplan] [OMA][2012]

OMA is representing Holland Central, with a site in the middle of the Randstad, in

Zoetermeer, with 5 million inhabitants in a 50km radius.

OMA has designed a circular plan that connects a variety of existing conditions on the site, all presently related to horticulture: high-tech green houses, a future agro-innovation campus, an Olympic-grade leisure park and traditional Dutch landscape near the source of the river Rotte, which visitors can explore by bike or by boat.

The design focuses the fair’s activities into five concentrated zones covering essential aspects of modern horticulture: technology, innovation, the global market, leisure, and culture. The park includes a 2,500-seat openair theatre, a Land Art zone, global village, and a cable-car connection spanning across the ring.

5

ADV

2

URE

WO

RLD

1

BL

EI ZO

ST AT IO

N

30

ENT

3

4

7

6

10

8

12

25 26 27 28 29

23

Meer dan 60% van de tuinbouwers binnen 50km

50KM

DUIN- EN BOLLENSTREEK

AALSMEER

25KM

BOSKOOP

WESTLAND OOSTLAND

Tuinbouw VENLO

Begrenzingen - Waterstructuur

ACCESS INTERNATIONALE ZONE ZWAAR VERVOER

OPENBARE ZONE LOKAAL AFSLUITBAAR

ZONES AFSLUITBAAR EN BEGRENST DOOR WATER

Masterplan - Velden en Routing

Traject

Programma

OLYMPIC WORLD VAN TUYLLPARK 55ha

STAGE THE WORLD 16ha

Adventure World 5ha Station Bleizo Entree

PARKEREN 2 lagen 15ha

GREEN MARKET 7ha

MAKING HOLLAND 8ha

Openlucht Theater 2.500p

Xpo 10.000m2

GREEN CAMPUS 12ha

CULTURE PARK - flexibele zone 50ha

presentatieruimte 4.000m2

NEXT NATURE 10ha

Catalogus Catalogus

20m diameter

Map- The Netherlands

Entry/Tickets/Gift Shop

Flags

Restaurant

Zen Garden

Bicycle Parking

Children’s Playground

Open Air Theatre

Synthetic Surface Garden

Auditorium/Cinema

Outdoor Yoga

Catalogus Catalogus

Oasis

WC

Beach

Rent-a-Garden

Land Art

Wine Tasting

Vertical Agriculture

Labyrinth

Speed Dating

Pie Chart Info Circle

The Globe

Parc des Exposition_Toulouse [pro SD & SD

Phase][OMA ][2012]

Visualised BY ArtefactoryLab

The new Parc des Expositions (PEX), in the innovation zone of Toulouse, southern France, is a project that is not only about architecture, but infrastructure.

PEX is designed to be a machine that can produce an infinite amount of possibilities. The 338,000m2 project is a compact mini-city – an antidote to the sprawl of a standard exposition park, and a means to preserve the surrounding French countryside.

Rather than spreading across the entire available 150 acre site – a patchwork of open fields and sporadic developments – OMA chose to designate a "virtuous" strip, 2.8 kilometers long and 320 metres wide, crossed by the RD902 highway. The strip will act as a zone for future developments and link the river Garonne at one extreme and the Airbus A380 factory on the other. Within this strip, PEX occupies a relatively small area: a continuous low-lying structure 660 metres long, 316 metres wide, and 24 metres high.

PEX consists of three parallel bands: the multi-function Event Hall, with a massive doorway allowing performances to spread outdoors; a 40,000m2 column-free Exhibition Hall; and, in the middle band, a 160,000m2 parking silo for 6,500 cars.

The structure of the exhibition spaces and Event Hall forms a continuous three dimensional grid that extends to include the façade and roof, providing a generic "plug in" system for services and for exhibitors in the exhibition halls. Exhibitor and Truck access to the exhibition halls is at grade from either the north or south side of the exhibition halls, with the Exhibition Hall in the southwest having a full height door sliding the length of the façade for oversize objects.

An existing farm – preserved in its current state and as part of the exhibition hall sequence – provides a restaurant and agricultural amenity.

PEX, both monumental in its horizontal scale and subtle in its overall impact, will be the new gateway to Toulouse…

Parvis(competition)

Prvis

Visualised BY ArtefactoryLab

Event Hall

Visualised BY ArtefactoryLab

Event Hall configurations

diploma

archive_the new library?

[2010-2011][t.apostolidis/k.examiliotou]

l i b r a r y

a r c h i v e

The holy grail of architecture. home of all our desires, home of all our dreams.

The archive is a new kind of library which incorporates the way people act, learn, live through the internet. Its concept applies the ideas of multitasking and overlapping that internet is all about.

The place where all history, all people's knowledge has come together. consisting the dna of humanity, consisting the endless archive of our dream, if you like.

Purify yourself while entering thus what you are about to experience is beyond the material. You are in the entrance, you are about to face the masters, you're about to inhabitate their worlds, you're about to create your own.

So hesitate no more. Remove your clothes, rub your skin, let your body dry out of its juices.

Now you are ready. Take the step inside, barefoot and naked in your soul.

Prepare to lose yourelf while trying finding you.

And when the journey ends, you ll be a different man. then, let the water baptise you again into the new you.

The main goal is to create a space where the real and the digital being are present at the same time, a space where people communicate, learn, expose/exhibit, entertain, an interactive public digital archive where the data can be a document, a book, a piece of art, a song even a person.

This data is being difused to the city through two different nets, a real one:the Underground and a digital one:a Wifi net.

The latter attempts a potential digital urbanism as it can transform a public square into a reading room.

Exploded Axonometric

+31.50

+28.00

+24.50

+21.10

+17.50

+14.00

+10.50

+7.00

+3.50

+0.00

-3.50

-7.00

-10.50

-14.00

-17.50

In that single gigantic instant I saw millions of acts both delightful and awful; not one of them occupied the same point in space, without overlapping or transparency.

What my eyes beheld was simultaneous, but what I shall now write down will be successive, because language is successive. Nonetheless, I’ll try to recollect what I can.

J.L.Borges_The Aleph

ACADEMIC

old quarry_video art workshop facility [2009][team:t.apostolidis/s.alvanoudis/k. examiliotou/p.tempriotis/]

The project requests a semi-permanent mutlispace where art workshops will take place for a limited amount of time per year. The requirements for such function include flexible work and exhibition spaces as well as minimum accomodation spaces for every individual. The main challenge consists into embracing the rocky intense landscape.

The concept is to create a large scale scaffold, a grid within the quarry. Work spaces and accomodation spaces have the same basic dimensions with the first ones spreading horizontally and the latter vertically.

The site is divided into two areas, a public one which exposes itself to the city through a big square and a more private one. The latter attempts to turn towards the rock creating spaces for the artists’ community and encouraging communication and collaboration.

seeking the balance_urban refugee housing complex in Athens [2009][team:t.apostolidis/s.giwtaki/k.examiliotou/l.palaiogianni]

This project is about replacing small refugee houses with a large scale housing and commercial complex in order to upgrade the living conditions of the existing families, creating at the same time a commercial and cultural center for this problematic area of Athens.

The design concept encorporates the scale of the existing neighborhood into the new complex.

To achieve this, the circulation cores of the buildings are semi-outdoor structures creating shared spaces among the apartments.

The housing zone is developed like a puzzle, with three different types of apartments occupying the higher levels of the complex above the first two hosting public functions.

a

b

residence trade-entartainment office culture

by the harbor_entertainment center in Thessaloniki [2009][team:t.apostolidis/s. giwtaki/k.examiliotou/p.tempriotis]

This project aims at the creation of a big flexible space which can host different kinds of entertainment (music hall, club, restaurant, lounge bar).

The site is located by the harbor, at an industrial area, and is marked out by an adjacent old iconic factory.

The intension here is to create a rough and brutal environment which would appear as it was emerging out of the ground. This was achieved by using angled concrete surfaces for both walls and floors.

The outdoor space is as important as the indoors and it has been handled as an urban park. The concept transforms it to a funnel, an extension of the sidewalk which spreads among the buildings and rises up towards the harbor.

heterotopias [research thesis/2010][team:t.apostolidis/k.examiliotou]

internet a virtual space an heterotopia an invisible city

This research attempts to examine the architectural space beyond any kind of material boundary, posing questions like where and how we live and what the outcome is of our existence. Our main examination tool is the internet, viewed as a virtual space, as a heterotopia and also as an invisible city. Space is presented within fluid and/or overlapping limits which define connections between people or are defined by them.

The internet, being an open data system, has been structured according to the interactive relations among its users. These relations compose a network, the intersections of which are its own users who are able to change their status from transmitter to recipient and vice versa. This network consists of a parallel and virtual reality which offers the user an exit out of her/his physical presence. Out there, the user is able to develop another possible life, enriching her/his reality and therefore the space she/he lives in. The overlapping of the physical and digital space, redefines the sense of “private space” as it is becoming “public space” through a new flexible limit which administrates the data flow, the computer screen.

The status of a user raises a sense of relativity, which leads us to read it as a synchronized presence in two different spaces. The internet functions as a heterotopia, according to Foucault’s definition, as it consists of coexisting overlapping spaces of contradicting character. In there, the Information along with Time are gathered in a hyper-archive which is open to adjustments and changes by its users. There is also an exit and entrance process and the whole system operates as an illusional space compensating for any kind of sexual expression that may occur.

However, the digital space is considered a heterotopia due to the fact that it serves as a digital mirror in which one’s reflection redefines the position in her/his physical world and creates a real placeless place.

There is an honest kind of existence within the digital world due to the fact that the human presence there can remain theoretically anonymous. This digital level of existing, becomes solid -even a description- as it is constructing an invisible digital city to dwell, with every choice she/he makes and every relation she/he develops.

This city -continuous and international- is expanding, transforming and being destroyed like any other city. It contains the same qualities and the same form everywhere accommodating its cyber citizens but at the same time adapting to every single one of them and their choices, paths, stops.

This digital walkabout leads to Architecture that intends to create life spaces. Nowadays, life also takes place in this digital world.

There, in that heterotopia, I have the chance to include the whole world in my house and there is a city where a part of me dwells and constructs to dwell. In this place, the spatial designed field seems to include an everyday capacity to differ, a trivial otherness, that space designing should consider in order to find the way to make little utopias come true.

*500 words summury of a 16.000 words research http://issuu.com/tolis_a/docs/etero_topies

VISUALISATION

Refugee Center/module section_ Diploma Project [Sofia Giotaki& Ludia Phillis Palaiogianni]

Summer House on a rock_Rtech Architects

Exit through the Prison_Diploma Project [Despoina Papadopoulou].

Cultural Center in Keratsini_Diploma Project [Mary Giatra]

RANDOM THINGS I DO

$€㻃