Hellena Salt Κατερίνα Αθανασίου
Έργα του γνωστικού αντικειμένου- Υπόμνημα 1β: Hellena Salt στα οποία περιλαμβάνεται μεγάλο ποσοστό της τελευταίας πενταετίας, με αναλυτικό υπόμνημα και τις υπάρχουσες κριτικές σχετικά με τη εκάστοτε δραστηριότητα, κατάλογοι, δημοσιεύσεις κ.λπ.
2013 Origin: «Ταξιδεύοντας τυχαία στον χρόνο, έγνεψα σ’ ένα παιχνίδι », 1721/12/2013 . ΑΣΚΤ Αθήνα .
2015 “Hellena Salt (1)”, Performance, Bios, “The Bankorgs” Performance Dinners No 8 in Athens, 4 Δεκέμβρη 7:30μ.μ, Αθήνα. “Motherland΄s smell is narracji”, 14 Δεκέμβρη, You Tube.
2016 “Hellena Salt (2)”, Ραδιοαφήγηση, Μπάγκειον Ομόνοια Athens Biennale, THEArTistatement Beton 7 – Arts,
17 Απριλίου 6:38μ.μ. και
22 Απριλίου 5:25μ.μ, Αθήνα
2013 “Hellena Salt ” Origin Η πρώτη παρουσίαση της «Hellena Salt» έγινε στην έκθεση με θέμα: «Ταξιδεύοντας τυχαία στον χρόνο, έγνεψα σ’ ένα παιχνίδι.», 17-21/12/2013 . ΑΣΚΤ Αθήνα .
Η έκθεση περιείχε έργα σύνθετης τεχνικής. Κατασκευές, σχέδια, βίντεο και μια κεντρική εγκατάσταση που αποτελούσε την πλατφόρμα της περφόρμανς, που παρουσίαζε την Hellena ή καλύτερα την αφήγηση για τη persona. Μεικτά υλικά. Το τραπέζι των στοιχείων. Ο σχεδιασμός. Η αναζήτηση μιας πληροφορίας. Η ανάγνωσή της. Η εγκατάσταση στο υπάρχων σύστημα. Ο μηχανισμός πυροδότησης Το τελικό στάδιο… υλοποίηση Από τη στιγμή που ζητάς κάτι το παιχνίδι ξαναρχίζει, λέει ο Mckenzie Wark. Και όταν το παιχνίδι αρχίζει, εσύ δεν είσαι εσύ. Είσαι ο παίκτης του ...
"Τοπίο χρόνου"
Hellena Salt Η αφήγηση για την Hellena, παρουσιάζεται σαν υπόθεση σε ένα έργο κατά την έκθεσή του και δηλώνει: “πως αυτή παίζει”. Ανατρέπει την παρουσία ενός προσώπου ως εαυτό. Διαθέτει έναν μηχανισμό εκρηκτικό ανενεργό. Υπό τον έλεγχό της. Απαιτεί να υπάρξει, μιας και εκπληρώνει ένα φαντασιακό που επιθυμεί να υπάρχει. Να ζει. Άναρχα και άχρονα. Η Hellena γεννήθηκε και πήγε σχολείο στην Μόσχα. Σπούδασε στο Λίβανο απ’ όπου γνωρίζεται και εμπλέκετε με κλειστές μειονότητες με πολιτικό περιεχόμενο. Ασχολήθηκε από νωρίς και μελέτησε τους αμυντικούς τους μηχανισμούς. Συχνά παρουσιαζόταν και δρούσε σαν καλλιτέχνης. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στο καζίνο της Αθήνας. Η έντονη πολιτική της δράση συνδεόταν και με την αδυναμία της να σχεδιάζει πυροδοτικούς και εκρηκτικούς μηχανισμούς. Τα μέσα πρόσβασης σε πληροφορίες την βοήθησε πολύ στις αναζητήσεις της. Αυτό κάποια στιγμή την έφερε αντιμέτωπη με την Interpol, που όπως γνωρίζουμε παρακολουθεί και εντοπίζει σχετικές αναζητήσεις. Φυσικά δεν ήταν δύσκολο να τους διαφύγει. Όμως χάριν αμφιβολιών την περιόρισαν για δύο μήνες σε ένα πλοίο μαζί με την τελευταία εκρηχτική μηχανή που είχε σχεδιάσει και στην οποία αδρανοποίησε τον πυροδότη, ώστε να μοιάζει με έργο τέχνης. Ανοιχτά στο πέλαγος έγκλειστη προσπαθούσε να αποδείξει ότι όλο αυτό δεν την καθιστούσε ύποπτη μιας και δεν είχε αναμειχθεί ποτέ σε τρομοκρατική δράση και δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια εμμονή. Μια καλλιτεχνική δράση. Αλλά..οι μυστικές υπηρεσίες ήθελαν να εξακριβώσουν κάθε πιθανότητα πραγματικής ανάμειξης σε γεγονότα. Έτσι έπλεε επί 2 μήνες ενώ ανακρινόταν και συγγενείς και κάποιοι στενοί φίλοι προσπαθούσαν να αποδείξουν την αθωότητά της. Η Κατερίνα Αθανασίου, γλύπτρια, έγκλειστη τόσα χρόνια σε μια καθημερινότητα που απαιτούσε πολύ καθορισμένο τρόπο συμπεριφοράς, κινήσεων και αφοσίωσης στην καλλιτεχνική της παρουσία και παραγωγή, αναζητούσε γράφοντας την δράση της σε ένα κουτί και σχεδιάζοντάς το, καλέστηκε να δείξει ένα μέρος της δουλειάς της, για μια τυπική διαδικασία εξέλιξης στη θέση όπου υπηρετούσε. Έτσι δημιούργησε ένα μεγάλο κουτί που στις άκρες του ήταν έργα, παλιές πρόχειρες κατασκευές, που επί χρόνια δοκίμαζε στο εργαστήριο. Μέρη έργων, με τα οποία δημιουργούσε εκ νέου συνθέσεις στον χώρο. Εκείνο τον καιρό η Κατερίνα βρέθηκε στο Βερολίνο κι από κει σε μια εκδρομή στις βόρειες χώρες, όπου γνωρίσθηκε με μία φίλη της Hellena. Από μια τυχαία συγκυρία, έμαθε για τον εκρηκτικό μηχανισμό της Hellena και όλη την ιστορία εγκλεισμού της στο καράβι. Έτσι κάλεσε τη Hellena να συμμετάσχει σ’ αυτή την έκθεση και έτσι να αποτελέσει πράγματι το μέρος μιας εικαστικής εγκατάστασης.
Στο κέντρο της εγκατάστασης τοποθέτησε τον εκρηκτικό μηχανισμό της Hellena. Η ιστορία της είχε πυροδοτήσει μέσα της ένα στοιχείο που αδημονούσε να υπάρξει. Μια εξέγερση. Μια πιθανότητα να μπορέσει να διαρρήξει τα στενά όρια του κουτιού της. Να τα διανοίξει μέσα από την ιδέα της Hellena. Ώστε να πετύχουν μια ικανοποιητική εκπομπή με σύνθετους κοινούς συνδυασμούς.
Δημιουργώντας "Τοπία χρόνου" Ένας χρόνος πριν ένας χρόνος μετά είναι ένας χρόνος που έχει κι ένας χρόνος που δεν έχει (ακόμα) κάτι που αποτελείται, έχει ύλη
και το άδειο μπροστά που περιέχει την δυνατότητα για κάτι ακόμα και εντελώς άλλο αυτό που είναι πίσω περιέχει ήδη σκόνη αλλά μαζί με την σκόνη το συμβάν που έχει προκληθεί και περιέχει συναίσθημα αυτό εμπρός περιέχει μια ουτοπική διάσταση, ή ωσάν όνειρο γράφεται στον ουρανό, μπορεί να είναι οτιδήποτε ζυμώνοντας το ψωμί ζυμώνουμε το όνειρο και οι σχέσεις με τους άλλους τροποποιούν το συμβάν που τελικά θα μπει σε τροχιά ισχύος τοποθετούμε και επανατοποθετούμε τις ήδη γνώριμες συνιστώσες που θα αποτελέσουν την ύλη για το νέο η επιθυμία διαφοροποιείται από τα όσα έχουν ήδη υπάρξει και αποτελούν το κείμενο για αυτό που ακόμα δεν υπάρχει η πρόταση για το συμβάν που θα προκληθεί μπορεί να προέλθει από το φαντασιακό στερέωμα εκ νέου η υλοποίηση απαιτεί όρους του παρελθόντα χρόνου το νέο αδημονεί , αγνοεί το υπάρχων εγγυάται ο άλλος προσθέτει κάποιο στοιχείο η ενέργεια συσσωρεύεται η έκρηξη ήδη καραδοκεί ένα λεπτό πριν
Σχέδια
Ένα κουτί στον χώρο που της έχει διατεθεί. Ορίζεται από την τοποθέτηση διάταξη των έργων σε τετράγωνο. Περιμετρικά του χώρου. Το video “box” , παρουσιάζει την Κατερίνα Αθανασίου, να προσπαθεί να προσαρμοστεί σε ένα συγκεκριμένου μεγέθους όριο. Εκεί μέσα παίζει και διαβάζει ..παράλληλα, λογοπαίγνιο με την έννοια του “boxing”, μιας πάλης με τον εαυτό και της προσπάθειάς να χωρέσει περιμετρικά έργα ή μάλλον στοιχεία από παλαιότερα έργα, τα οποία ανασυντίθενται και αποπνέουν “φθορά”, φθαρμένα στοιχεία κάνουν τα όρια αδρά. Τα ίχνη γίνονται αδιόρατα, διάφανα. Χάνονται. Αποτελούνται από υλικά που πρέπει να πεταχτούν. Σκουπίδια. Δεν αποτελούν μια ξεκάθαρη οριογραμμή λαμπερή
στο κέντρο του κουτιού τοποθετείτε η υπόθεση ενός εν ενεργεία “οργανισμού”. Μια εκρηκτική αυτοσχέδια κατασκευή με χρωματικά και μεταλλικά στοιχεία
...σε αναμονή,
σχηματίζοντας ένα αόρατο κατάστρωμα. Το κατάστρωμα ενός πλοίου, που στον ορίζοντά του κοιτά ένα σχέδιο. μετωπική τοποθέτηση το σχέδιο σαν τέμπλο γράφει: ¨εγώ ειμί¨ το εν ενεργεία αδημονεί,
διακόπτεται
σκονισμένα πακέτα, όπως ήταν τοποθετημένα στο εργαστήριο. εγκαταλελειμμένα. ίχνη εργασίας, από το εργαστήριο, στις συνθέσεις
Η persona Hellena Salt.
Το ξετύλιγμα του μίτου. Η εκπομπή μιας είδησης
Ο μηχανισμός ακουμπά σε μαλακά στοιχεία και είναι ανενεργός.
Μια εν δυνάμει ενέργεια στο κέντρο του έργου, στο κέντρο του συμβάντος καθοδηγεί η δύναμη του σχεδιαστή ένα κουτί που άλλοτε σου δίνει το αίσθημα του περιορισμού, του εγκλωβισμού και άλλοτε σε κάνει να νοιώθεις, προστασία, ασφάλεια ένα κουτί έτοιμο να ανατιναχθεί η δράση του έργου, στο κέντρο του.
Σημειώσεις για την Hellena πριν την παρουσίαση του έργου. Μια persona στο πλοίο. Μια βιογραφία που έλκει. Interesting Ως Hellena Salt έστησα ένα παιχνίδι διαδικτυακό. Εκεί οι μυστικοί της αστυνομίας που παρακολουθούν τα social media δεν αντιλήφθηκαν την έννοια του καλλιτεχνικού event και με ενέπλεξαν σε μια ιστορία που με ταλαιπώρησε αρκετά κλείνοντας με σε ένα μικρό πλοίο μαζί με όλο μου το υλικό. Όταν κατάφεραν να τους εξηγήσουν οι συνεργάτες και συγγενείς μου και με ελευθέρωσαν γύρισα στο εργαστήριο, αλλά τίποτα δεν ήταν όπως πριν. Όλα μου φάνταζαν εντελώς συμβατικά και χλιαρά. Ήθελα να αλλάξω όλη μου την ιστορία. Δεν ήταν καθόλου εύκολο. Έτσι συνέχισα να πραγματώνω διάφορους εκρηκτικούς μηχανισμούς που θα προκαλούσαν την διαφυγή. Περισσότερο ψυχολογικές προκλήσεις. Μου ζητήθηκε να δείξω την δουλειά μου. Έφτιαξα ένα box κουτί γύρω γύρω με στοιχεία από κάποια έργα αδρά.έργα σημειώσεις.
Και στην μέση ο εκρηκτικός μηχανισμός που προσπαθώ να εξελίξω ώστε να επιτευχθεί η έκρηξη. Σημειώσεις για την Hellena, Κυριακή 22 12 13 για το έργο που παρουσίασα στην ΑΣΚΤ. Feedback από 16 12 των όσων συζητήσαμε με όσους υπήρξαν θεατές και αποδέκτες του έργου. Σχεδίασα Ένα κουτί στον χώρο (περιμετρική τοποθέτηση). Ξεκινώντας από το video box με την διπλή έννοια: τού “προσαρμόζομαι σ΄ένα κουτί που τα όριά του είναι συγκεκριμένα”. – και “τσαλακώνω (πάλη- box) με τον εαυτό μου για να χωρέσει”. Στα όρια του κουτιού επανατοποθετήθηκαν στοιχεία – μέρη παλαιότερων έργων installations σύγχρονης αισθητικής αλλά και αντίληψης της τεχνικής της δομής τους. Ο χώρος τους σχεδιάσθηκε ακολουθώντας τις κλασικές τεχνικές σύνθεσης. Στοιχεία φθαρμένα από τον χρόνο. Σκονισμένα κι ακούνητα. Τα όρια του κουτιού μου, αδρά σαν αδιόρατη ιχνηλασία,
διάφανα . Στο κέντρο του κουτιού τοποθέτησα μια εκρηκτική αυτοσχέδια κατασκευή με έντονα χρωματικά και μεταλλικά στοιχεία.
Μη ενεργή, διακεκομμένη. Σε αναμονή μιας επόμενης δραστηριοποίησης. Σχηματίζοντας ένα πλοίο που στον ορίζοντά του έχει ένα σχέδιο.
«εγώ ειμί»
Επίσης τοποθέτησα τέσσερα packages με την επίδραση του χρόνου πάνω τους, από την ημέρα που τα απόθεσα στο εργαστήριό κι αρνιόμουν να ανοίξω, να ξεσκονίσω να καταστρέψω. Αμετακίνητα στο σημείο όπου τοποθετήθηκαν.
Εκμεταλλεύτηκα τις προϋπάρχουσες μουτζούρες. Ίχνη προηγούμενης εργασίας στους τοίχους της σχολής και συνέθεσα μαζί τους έργα μου, σχέδια που θεώρησα πως συσχετίζονταν τόσο που ήθελα φεύγοντας να αποκολλήσω τις επιφάνειες των τοίχων και να τις πάρω μαζί μου.
Ούτε μια φορά στην παρουσίασή μου δεν επανέλαβα λεκτικά κάτι (μιας και χρειάστηκε πολλές φορές να κάνω την παρουσίαση και την ξενάγηση ). Κάθε φορά πρόσθετα τα διαφορετικά στοιχεία και τις εκδοχές από τα όσα είχαν ειπωθεί από τους θεατές που είχαν κάτι να πουν και έδιναν μια παραπέρα διάσταση, εξέλισσαν την ιδέα του έργου. Οι εκδοχές τους έγιναν μια ακόμη πρόσθετη πρόθεση, που ο κάθε ένας απ΄αυτούς εξέφραζε , μέσα από την οπτική του γωνία, που προσπαθούσα να μην παραβιάσω. Κατά την αφήγηση του μύθου της persona, άφηνα να βλέπουν την δύναμη της δικής τους εκδοχή, να μην προκαθορίζω το βλέμμα τους. Να μην επεμβαίνω. Και να την ξετυλίγουν. Η αφήγηση να χαλαρώνει τις άμυνές τους και όποιον ενδοιασμό για το δικό τους ώστε να αποκαλύπτουν τις πτυχές που τυχαία αυθόρμητα εμφανίστηκαν στη σκέψη τους. Έτσι ανακάλυπτα και τα κοινά ριζώματα. Αυτά που τελικά στέκονται ακέραια και συγκροτούν με βεβαιότητα το ίδιο. Το πάτωμα, την βάση.
Ο εκρηχτικός μηχανισμός παρόλο που σε πολλά σημεία του ακουμπά σε μαλακά υλικά σαν να μην ήθελε σε καμία περίπτωση να πυροδοτηθεί, είναι τοποθετημένος στο κέντρο του κουτιού, μοιάζει να γίνεται εντέλει μια ενέργεια όχι στα όρια, όχι στα άκρα του έργου, όχι στα σύνορα αλλά κεντρική στο κέντρο του κουτιού στο κέντρο της κάθε εκδοχής στο κέντρο της κατάστασης που προσκλίνεται
το συμβάν ανάμεσα στον αφηγητή, την αφήγηση (εκπομπή), το θεατή και την θεώρησή του, την εκδοχή, την άλλη εκδοχή. Μια ενέργεια που εν δυνάμει θα μπορούσε να πυροδοτηθεί. Φέρει έναν γνωστό μύθο, που τελικά τροφοδοτεί μια άλλη εκδοχή. Και αυτό σαν στοιχείο κάνει την όλη εγκατάσταση μια performative μεταρρυθμιστική διεργασία ανάμεσα στον αφηγητή και τον αποδέκτη.
Η αναμονή μιας πυροδότησης πυροδοτεί εντέλει το συμβάν. Το έργο είναι η υπόθεση και η performance που επιτελείται ανάμεσα. Η σχέση. Ίχνη στοιχεία τυχαία αναπροσαρμοσμένα χάρη στη δύναμη του σχεδιαστή που προσπαθεί να ανατρέψει την προηγούμενη εκδοχή χάρη στη εμπειρία που αποκτά από τους άλλους
ώστε να επανατοποθετήσει μια νέα εκδοχή. ώστε το story να δουλεύει σαν μηχανή διάλυσης των ορίων του κουτιού. Αφού έχουν φθαρεί ήδη τα όρια Αλλά μόνο το στοιχείο της αναμονής αρκούσε για να εκβιάζει και να ωθεί στην φθορά των ορίων του κουτιού που άλλες φορές σε εγκλωβίζει κι άλλες σε προστατεύει Η δύναμη πάντως σχεδιάστηκε μέσα.
Φοράω ακριβώς τα ίδια ρούχα που φορούσα όταν έφτιαχνα το video “box” https://www.youtube.com/watch?v=zvhu-DA3H-E Το 1999. Μία πρόσθετη κοτσίδα ώστε η μεταμόρφωση να επιτευχθεί. Να γίνω η Hellena.
Από αυτή την περιπέτεια της μίμησης της Hellena Salt, και την χρήση του μηχανισμού στην έκθεσή μου, που την βοήθησε να απεμπλακεί από την απομόνωσή της στο μικρό πλοίο και την συνεχή επιτήρηση της ζωής της, η σχέση μας γίνεται βατή . γνωριζόμαστε σιγά σιγά καλύτερα. Αναπτύσσετε εμπιστοσύνη και μου δίνει το okay να συνεχίσω με την υπογραφή της.
Ένα νέο ταξίδι στις βόρειες χώρες επί τούτου πλέον, ώστε να γνωριστούμε από κοντά. Μαθαίνω πολλά πράγματα για την ζωή της. Αρχίζει η εξιστόρηση.
Συλλέγω στοιχεία για του τόπους που έχει ζήσει και τις χρονολογίες. Συνεχίζουμε μια μακρά σχέση μέσω του διαδικτύου. Πατώ στα ίχνη της, μέσω διαδικτυακών διαδρομών.
Δημιουργώ χάρτες και μελετώ μέσω google earth τις εικόνες των τόπων.
http://hellenasalt.blogspot.gr/ και η σελίδα που έχω κατασκευάσει στο facebook: https://www.facebook.com/Hellena-Salt-561092164060790/
το mailbox της είναι: hellenasalt@gmail.com και το δικό της facebook: https://www.facebook.com/hellena.salt?fref=ts
Η Ιστορία συνδέεται: Γίνεται ένα αφήγημα:
εικόνες, φωτογραφίες
2015 “Hellena Salt (1)”, Performance, Bios, “The Bankorgs” Performance Dinners No 8 in Athens, 4 Δεκέμβρη 7:30μ.μ, Αθήνα. “Motherland΄s smell is narracji”, You Tube. Μετά την συγκέντρωση κάποιων στοιχείων το 2015, καταφέρνω και καλώ την Hellena στην Αθήνα με αφορμή την παρουσίαση ενός έργου μου με τίτλο: “Motherland΄s smell is narracji” που παρουσιάστηκε στο Performance Dinners No 8 in Athens: “The Bankorgs” . Bios, Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου, Αθήνα
The Bankorgs PERFORMANCE DINNERS NO. 8 IN ATHENS Μπορείτε να δείτε σχετικό βίντεο της όλης διοργάνωσης στην ακόλουθη διεύθυνση You Tube: https://www.youtube.com/watch?v=sEVI7dWW0os *Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015* Σας προσκαλούμε στην περφόρμανς The Bankorgs, μέρος του ερευνητικού πρότζεκτ Performance Dinners No 8 in Athens του Chelsea College of Arts. Mία περφόρμανς μεγάλης διάρκειας που αποτελείται από είκοσι σύντομες ατομικές επιτελέσεις και εμπνέεται από το κείμενο της Donna Haraway, Κυβοργικό μανιφέστο: Επιστήμη, τεχνολογία και σοσιαλιστικός φεμινισμός στον ύστερο 20ό αιώνα (A Cyborg Manifesto: Science, Technology, and Socialist-feminism in the last twentieth Century). Οι συμμετέχοντες που συναντιούνται μόλις λίγες ώρες πριν από την εκδήλωση, έχουν προσκληθεί να σχολιάσουν δημιουργικά την έννοια του κυβόργιου (cyborg), ενός μεταλλαγμένου ανθρωποειδούς, σε σχέση με την υποθετική του μετάλλαξη σε τραπεζόργιο (bankorg), έναν οργανισμό που μετασχηματίζεται από την επικράτηση των τραπεζών σε πολλαπλά κοινωνικοπολιτικά επίπεδα. Στην περφόρμανς συμμετέχουν εικαστικοί, χορογράφοι, σκηνοθέτες, ερευνητές, επιμελητές, ιστορικοί τέχνης, περφόρμερ οι οποίοι καταθέτουν στο τραπέζι του δείπνου ένα αντικείμενο της επιλογής τους, ως σύμβολο επιβίωσης ή και αντίστασης στο υποθετικό καθεστώς του τραπεζόργιου. Με την ολοκλήρωση της δράσης οι θεατές μπορούν να συμμετάσχουν καταθέτοντας στο τραπέζι του δείπνου τις δικές τους επιλογές αντικειμένων. Η όλη δράση θα βιντεοσκοποηθεί.
Η εκδήλωση αποτελεί μέρος του ερευνητικού πρότζεκτ Performance Dinners που διοργανώνει το The Subjectivity & Feminisms Research Group (S&F) του Chelsea College of Arts, Λονδίνο. Για τη Performance Dinners No 8 in Athens, το S&F Group προσκάλεσε την εικαστικό/ερευνήτρια Μαρία Πασχαλίδου να επιλέξει το θέμα του πρότζεκτ για αυτό το χρόνο και να επιμεληθεί τη σχετική δράση. Προσκεκλημένοι Συμμετέχοντες Κατερίνα Αθανασίου / Τζένη Αργυρίου / Γρηγόρης Γαϊτανάρος / Φώτης Καραγεωργίου / Ελένη Λύρα / Catherine Maffioletti / Γεωργία Μαυραγάνη / Δέσποινα Μεϊμαρόγλου / Ιουλία Μέρμηγκα & Kyrck / Βασίλης Νούλας- Κώστας Τζημούλης / Λήδα Παπακωνσταντίνου / Μαρία Πασχαλίδου / PASHIAS / Λία Πέτρου / Ανέττα Σπανουδάκη / Συραγώ Τσιάρα / Mo Throp / Μυρτώ Φαρμάκη Δημήτρης Χαλάτσης / Μαρία Ανδρομάχη Χατζηνικολάου Πληροφορίες παράστασης: Bios.Tesla main Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου Έναρξη: 19.30 Διάρκεια: 100’ Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας Το βίντεο που είναι η βάση της Performance που παρουσίασα στην παραπάνω διοργάνωση, ως προσκεκλημένη καλλιτέχνης, για το έργο: Motherland΄s smell is narracji, μπορείτε να το δείτε στην διεύθυνση You Tube : https://www.youtube.com/watch?v=XEWombT848E
Δημοσιεύσεις
http://www.bios.gr/events/1303/ https://www.facebook.com/events/950169691685637/ http://www.athinorama.gr/theatre/article/eiste_gia_ena_trapezo_orgio-2510819.html
«Κυβοργικό μανιφέστο. Επιστήμη, τεχνολογία και σοσιαλιστικός φεμινισμός στον ύστερο εικοστό αιώνα»: από αυτήν την εμβληματική μελέτη της αμερικανίδας θεωρητικού των επιστημών Donna Haraway προέκυψε η μακράς διάρκειας περφόρμανς «The Bankorgs» της εικαστικού Μαρίας Πασχαλίδου που λαμβάνει χώρα απόψε, 4/12, από τις 7.30 μέχρι αργά τη νύχτα, στο Bios, με ελεύθερη είσοδο. Είκοσι καλλιτέχνες από το χώρο των παραστατικών τεχνών έχουν προσκληθεί να συμβάλλουν στην περφόρμανς, σχολιάζοντας δημιουργικά, όπως επισημαίνει η Πασχαλίδου, «την έννοια του ‘κυβόργιου’, ενός μεταλλαγμένου ανθρωποειδούς, σε σχέση με την υποθετικής του μετάλλαξη σε ‘τραπεζόργιο’, έναν οργανισμό που μετασχηματίζεται από την επικράτηση των τραπεζών σε πολλαπλά κοινωνικοπολιτικά επίπεδα». Κάθε καλλιτέχνης καταθέτει στο «τραπέζι του δείπνου» ένα αντικείμενο-έργο της επιλογής τους, ως σύμβολο επιβίωσης ή και αντίστασης στο καθεστώς του τραπεζόργιου (στη φωτό, απόσπασμα από το βίντεο "Το μανιφέστο των σάιμποργκ ένα απόγευμα του Νοέμβρη 2015 σ’ ένα διαμέρισμα της Αθήνας" που δημιούργησαν για την περίσταση οι Βασίλης Νούλας και Κώστας Τζημούλης ). Με την ολοκλήρωση της δράσης, οι θεατές μπορούν κι εκείνοι να καταθέσουν στο τραπέζι του «δείπνου» τα δικά τους αντικείμενα… Συμμετέχουν οι Κατερίνα Αθανασίου, Τζένη Αργυρίου, Γρηγόρης Γαϊτανάρος, Φώτης Καραγεωργίου, Ελένη Λύρα, Catherine Maffioletti, Ιουλία Μέρμηγκα & Kyrck, Βασίλης Νούλας - Κώστας Τζημούλης, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πασχαλίδου, PASHIAS, Λία Πέτρου, Ανέττα Σπανουδάκη, Συραγώ Τσιάρα, Mo Throp, Μυρτώ Φαρμάκη, Γεωργία Μαυραγάνη, ∆έσποινα Μεϊμαρόγλου, ∆ημήτρης Χαλάτσης και Μαρία Ανδρομάχη Χατζηνικολάου. To «The Bankorgs» πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ερευνητικού πρότζεκτ Performance Dinners που διοργανώνει το The Subjectivity & Feminisms Research
Group (S&F ) του Chelsea College of Arts (Λονδίνο ) και παρουσιάζεται στις 4/12, από τις 7.30 μ.μ. στο BIOS Πειραιώς 84, Γκάζι, 2103425335.
http://3pointmagazine.gr/tag/the-bankorgs/ http://www.lifo.gr/articles/culture_articles/82668 CULTURE 14 πολιτιστικά events που αξίζει να δεις αυτή την εβδομάδα! Φεστιβάλ, συναυλίες, τέχνη και πολλά ακόμα... 4.12.2015 | 10:00 Πηγή: www.lifo.gr PERFORMANCE The Bankorgs Εικαστικοί, χορογράφοι, σκηνοθέτες, ερευνητές, επιμελητές και ιστορικοί τέχνης παρουσιάζουν 20 σύντομες ατομικές επιτελέσεις εμπνευσμένες από το κείμενο της Donna Haraway, συνθέτοντας μια περφόρμανς μεγάλης διάρκειας που θα παρουσιαστεί στο Bios την Παρασκευή 4/12. Καθένας τους καταθέτει στο τραπέζι του δείπνου ένα αντικείμενο ως σύμβολο επιβίωσης ή και αντίστασης σε ένα υποθετικό καθεστώς επικράτησης των τραπεζών, ενώ το ίδιο καλείται να κάνει και το κοινό. Το «Bankorgs» αποτελεί μέρος του ερευνητικού πρότζεκτ Performance Dinners No 8 in Athens του Chelsea College of Arts και η όλη δράση θα βιντεοσκοπηθεί. 4/12, Bios, Πειραιώς 84, 19:30, είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας Πηγή: www.lifo.gr
24 Οκτ 2016 Ροή ειδήσεων
Η ατζέντα της ημέρας Δημοσίευση: 04 Δεκεμβρίου 2015 02:00
Πόλεμος και ειρήνη στα Βαλκάνια Το Ινστιτούτο Γκαίτε (Ομήρου 14-16) μας καλεί, απόψε στις 7.30 μ.μ., στην προβολή του ντοκιμαντέρ «Πόλεμος και ειρήνη στα Βαλκάνια» (στα αγγλικά με γερμανικούς και ελληνικούς υπότιτλους). Θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα «Η κινούμενη εικόνα στη διδασκαλία της ιστορία». Συμμετέχουν: Χριστίνα Κουλούρη, καθηγήτρια Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και ιστορική σύμβουλος της ταινίας, Ανδρέας Αποστολίδης, σκηνοθέτης της ταινίας, Martin Voit, εκπαιδευτικός Ιστορίας στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, Μιχάλης Κατσιμπάρδης, εκπαιδευτικός καθηγητής Ιστορίας στο 1ο Γυμνάσιο Νέου Ψυχικού. Η συζήτηση θα είναι στα ελληνικά και τα γερμανικά με ταυτόχρονη μετάφραση. Είσοδος ελεύθερη.
Ελισαβετιανή μουσική Εκδήλωση ελισαβετιανής μουσικής, με καλεσμένο τον κόντρα τενόρο Michal Chance, φιλοξενεί σήμερα στις 3 μ.μ. το Arts at Deree, στις εγκαταστάσεις του Κολλεγίου στην Αγία Παρασκευή. Είσοδος ελεύθερη.
Περφόρμανς Η περφόρμανς «The Bankorgs», με είκοσι σύντομες ατομικές επιτελέσεις και έμπνευση από το κείμενο της Donna Haraway «Κυβοργικό μανιφέστο: Επιστήμη, τεχνολογία και σοσιαλιστικός φεμινισμός στον ύστερο 20ό αιώνα», απόψε στις 7.30 μ.μ. στο «Bios.Tesla» (Πειραιώς 84). Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας.
Όσκαρ Ουάιλντ Τον θεατρικό μονόλογο «De profundis», βασισμένο στο κορυφαίο έργο του Όσκαρ Ουάιλντ, παρουσιάζει από σήμερα ο Σπύρος Κυριαζόπουλος στο θέατρο «Αθήναιον» (Βασιλίσσης Όλγας 35). Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου. Ώρα έναρξης: 9.15 μ.μ. Εισιτήρια: 8 και 10 ευρώ.
http://rise.gr/save-the-date/9808-04-12-2/ https://left.gr/news/i-politistiki-atzenta-tis-paraskeyis-412
2016 “Hellena Salt (2)” Ραδιοαφήγηση, Μπάγκειον Ομόνοια Athens Biennale, THEArTistatement Beton 7 – Arts, Οι δύο ραδιοαφηγήσεις που έγιναν έχουν αναρτηθεί στο Sound Cloud:
i. 17 Απριλίου 6:38μ.μ. https://soundcloud.com/citytravellers/hellena-salt-17-4-2016 ii.
22 Απριλίου 5:25μ.μ, Αθήνα
https://soundcloud.com/citytravellers/hellena-salt-22-4-2016
Δημοσιεύσεις http://athensbiennale.org/ab5to6-news/ http://www.beton7.com/index.php/el/component/k2/item/1011-theartistatement.html
THEArTistatement
Πρόκειται για μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και επικοινωνίας όπου καλλιτέχνες και ακτιβιστέ όλο τον κόσμο εισάγουν θέματα, κάνουν προτάσεις και εργάζονται ως μια κοινότητα προσδοκώντας μια αλλαγή.
Η πλατφόρμα πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Arts for Social Development που οργαν από την EUNIC (European Union National Institutes for Culture) και σε συνεργασία με αυτήν.
H EUNIC (European Union National Institutes for Culture) έχει ως κύριο στόχο τη δημιουργία συνεργασ δικτύων επικοινωνίας, τη βελτίωση και προώθηση της πολιτισμικής ποικιλομορφίας, τη κατανόηση ανάμ στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες και την ενίσχυση του διεθνούς διαλόγου και συνεργασίας. Στο πρόγραμμα A Social Development, συμμετέχουν το British Council, το Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού, η Νορβηγική πρ και το Νορβηγικό Ινστιτούτο, το Σπίτι της Κύπρου και το Σουηδικό Ινστιτούτο. Το THEArTistatement ξεκινάει τον πρώτο κύκλο δράσεων με τον παρακάτω πρόγραμμα:
Πρόγραμμα http://www.itsonlyarts.com/2016/06/theartistatement-beton7.html
…ράδιο-αφήγηση από την Κατερίνα Αθανασίου Hellena Salt once again at the forefront! Στα πλαίσια της συνεργασίας του beton7artradio με τις προεργασίες της Biennale στο Ξενοδοχείο Μπάγκειον. 17/04 | 11.00-21.00 18-22 /04| 14.00-21.00 23-24/04 | 12.00-21.00 1
ράδιο-αφήγηση από την Κατερίνα Αθανασίου Ξενοδοχείο Μπάγκειον και beton7artradio.gr 2
THEArTistStatement Κάλεσμα για συμμετοχή από τη δημιουργική πλατφόρμα THEArTistStatement σε συνεργασία με το beton7artradio. Οι δηλώσεις που θα γίνονται καθ όλη τη διάρκεια της Σύναψης 2 θα μεταδίδονται καθημερινά στο beton7artradio.gr. Ξενοδοχείο Μπάγκειον και beton7artradio.gr
radio storytelling
Ξενοδοχείο Μπάγκειον και beton7artradio.gr
Η Hellena είναι το τελευταίο μου εύρημα. Την συνάντησα στις βόρειες ακτές σε μια περιοδεία μου, ενώ είχα πάει για ψάρεμα με μια ομάδα ερευνητών . Η Hellene ήταν κρυμμένη σε ένα χωριό εκεί στον Βορά. Κάτω από συνθήκες που δεν προλαβαίνω να σας διηγηθώ εξ ολοκλήρου… Η Hellene εργαζόταν για τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας της. Η εντολή που της είχε δοθεί, είχε σχέση με την ταινία που προβλήθηκε το 2013, Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ. Το παράξενο ήταν πως μόλις είχε αναφερθεί …σε γνωστό επιστημονικό ερευνητικό κέντρο μια μελέτη που εν ολίγης λέει:….(ακούγεται το κείμενο στα αγγλικά) Η μητέρα φύση είναι κατά συρροή δολοφόνος κανείς δεν την φτάνει… ούτε στην εφευρετικότητα. Αλλά όπως όλοι οι κατά συρροή δολοφόνοι θέλει να την πιάσουν… ποιο το νόημα των εγκλημάτων αν κανείς δεν τα αναλαμβάνει. Γι αυτό αφήνει ψίχουλα. Το δύσκολο είναι να βρεις τα στοιχεία που κρύβουν τα ψίχουλα. Κι ενίοτε αυτό που νόμιζες πως ήταν το πιο επικίνδυνο στοιχείο του υιού καταλήγει να είναι και η Αχίλλειος πτέρνα του. Λατρεύει να μετατρέπει τις αδυναμίες της σε δυνάμεις. Είναι σκύλα Για να γίνουν ορατά τα ίχνη τω σωματιδίων, πρέπει να τα αναγκάσουμε να περάσουν μέσα από έναν ανιχνευτή, που περιέχει κατάλληλο υλικό ώστε να γίνονται ορατά Μετά όμως πρέπει να μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε. Μπορούμε να τα οδηγήσουμε μέσα από ένα μαγνητικό πεδίο και να μάθουμε να τα διακρίνουμε από τις διαφορετικές τροχιές που
επιλέγουν η παραγωγή τους όμως έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να μένει στάσιμη, οφείλει να αυξάνετε και να επεκτείνονται αλλιώς θα πεθάνουν. Εδώ είναι η τρωτή αχίλλειος πτέρνα τους. Η αναγκαιότητα της συνεχούς επέκτασης αποτελεί όρο ζωής και αυτή η διαρκής επέκταση καθίσταται κάποιες στιγμές ανέφικτη. Τότε προκαλείτε το αδιέξοδο. Αυτό το οποίο καλέστηκε να ξεδιαλύνει η Hellene ήταν πως ακριβώς την στιγμή που έχουμε τα πρώτα εργαστήρια ώστε να μελετηθεί ως φόρμουλα, στην πράξη χρησιμοποιήθηκε από τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη. Λυπάμαι αλλά … δεν μπορώ να συνεχίσω… οι λεπτομέρειες αυτής της ιστορίας είναι πολλές και θα δοθούν …. Ώστε να αποκαλυφθεί η σκευωρία….
Θα ήθελα όμως πριν σ’ αυτήν εδώ την παρουσίαση να σας συστήσω την Ελένα: Η Ελένα γεννήθηκε σε ένα προάστιο της Μόσχας μα το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι το ότι σπούδασε στην Λιβύη. Μας λέει η ίδια: Το σπίτι μου ήταν ένα σπίτι μεγάλο διώροφο με πολλά ήσυχα ψηλοτάβανα δωμάτια. Καθόμουν με τον αδελφό μου σ’ έναν μικροσκοπικό καναπέ και κοιτούσαμε έξω από το παράθυρο. Ονειρευόμαστε και συνέχεια παίρναμε μεγάλες αποφάσεις φυγής που θα μας οδηγούσαν σε ένα «γεγονός» πέρα από την καθημερινή φροντίδα της μαμάς και του σπιτιού. Μας μάγευε αυτή η προοπτική και καταστρώναμε ένα νέο σχέδιο μιας σχεδόν απόδρασης από την ακούραστη παρατήρηση της γιαγιάς μας. Η αλήθεια είναι πως με κάποιο τρόπο πάντα ματαιωνόταν το σχέδιο. Ποτέ δεν απογοητεύτηκα. Πάντα κοιτούσα το μεγάλο ρολόι μέσα από τον καθρέφτη της βαριάς ξύλινης ντουλάπας. Πόσα άλλαξαν από τότε. Θυμάμαι το πρώτο μου τζιν παντελόνι και μια κασέτα με μουσική που πάντα με συντρόφευε. Μεγάλωνα κι αυτό το ατέλειωτα μακρύ ποτάμι έκρυβε υποσχέσεις που είχαν να κάνουν με το ταξίδι και το μυστικό προορισμό. Δεν θα ξεχάσω εκείνη την ημέρα σε ένα καταφύγιο που είχαν οργανώσει μια κυριακάτικη γιορτή. Περπατούσα έξω στο χιόνι. Κοιτάχτηκα άξαφνα μ’ ένα τεράστιο ελάφι και τρέχοντας έσπρωξα την βαριά ξύλινη πόρτα, βρέθηκα μπροστά σε έναν εξαίσιο ήχο. Πάλι η μουσική στένευε κάθε άλλη προσοχή… μέχρι που απόδιωχνε κάθε άλλο και γινόμουν ένα μαζί της. Ένας βιολιτζής με κόκκινο κασκόλ με αποχαιρετούσε. Δεν ήταν βιολί. Έμαθα αργότερα πως ήταν Τσέλο. Τόσο όμορφο. Ο ποταμός Μόσχοβας πέρναγε πολύ κοντά από το σπίτι μου. Μια άκρη του μπορούσα να την βλέπω από το παράθυρο του δωματίου μου. Πολύ συχνά πηγαίναμε για τσάι με την μαμά, στην πινακοθήκη Τρετιάκοφ. Η μαμά με τις φίλες της κι εγώ ανάμεσα στις υπέρλαμπρες ιστορίες των ζωγραφιών.
Ο Πατέρας μου εργαζόταν στο Ριμπίνσκυ. Μια επαρχία αρκετά μακρινή. Δεν ερχόταν συχνά. Εμείς είχαμε πάει μόνο μια φορά και καθίσαμε σε ένα όμορφο τραπέζι. Συζητούσαν πράγματα που δεν έδινα και μεγάλη σημασία μιας και από το παράθυρο παρατηρούσα μια βυθισμένη εκκλησία.. Μια ατελείωτη λίμνη. Κι ένας ποταμός που θα μπορούσε να με οδηγήσει στη μαύρη θάλασσα.
Ποτέ δεν κατάφερα να ταξιδέψω και να φτάσω στην άκρη του ποταμού. Το 1991 όμως έφευγα για πάντα από την Πόλη που μεγάλωσα με ένα αεροπλάνο
http://tankasan.livejournal.com/153290.html
για να συνεχίσω τις σπουδές μου σε μια πολύ θερμή χώρα. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να πραγματοποιήσουν το όνειρο της μετανάστευσης. Οι άνθρωποι είναι πάντα πρόθυμοι και υπολογίζουν σε μια καλύτερη χρήση των προσόντων τους στο εξωτερικό. Πάντως δεν είχα κάτι ανάλογο σαν κίνητρο. Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα είχαν πάρει μια αλλόκοτη μορφή. Μια μελέτη αυτής θα μας οδηγούσε σε απροσδόκητα αποτελέσματα. Γιατί να ακούσουμε μια ερμηνεία που θα δικαιολογούσε αυτή την απόφαση; Γιατί να μην σταθούμε στην επιθυμία να φύγω. Έτσι έφτασα σε μια νέα άγνωστη ζεστή χώρα. Οι εξαιρέσεις είναι σπάνιες. Πως είναι ένας κοινότυπος ήχος; Αυτόν αναζητούσα σ’ αυτήν την τόσο διαφορετική χώρα. Το ένοιωθα απαραίτητο να εντοπίσω αυτόν τον ήχο που θα μου αποκάλυπτε το σύστημά τους, το πώς νοιώθουν την ευθύνη, την υπέρβαση, την πτώση. Το συντομότερο δυνατόν ήταν απαραίτητο να ξεκινήσει η αποκατάσταση του προσωπικού. Ώστε να μην είμαι με ένα τραπουλόχαρτο στο χέρι. Η εμπειρία να ξαναλειτουργήσει πάνω στην βιωματική ροή. Κι εκεί παρασύρθηκα από ένα πλήθος. Μια έντονη λάμψη και αυτός ο κρότος που ξεπέρναγε κάθε συνειδητή πράξη. Αντηχούσε και αφύπνιζε το ένστικτο. Γινόταν η δεσπόζουσα μονάδα της ζωής. Η τράπουλα ήταν σημαδεμένη 1991. Λιβύη. Κάποιος με τράβηξε βίαια στην γωνία. ΚΙ έτσι βρέθηκα να ταξιδεύω στην έρημο και κατάληξη στο πανεπιστήμιο του Bani Waled http://www.rmjm.com/portfolio/7th-of-october-university-at-bani-walid-libya/ https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Bani_Walid_(2012) Μικρό χωμάτινο δωμάτιο. Σε δύο επίπεδα. Γεμάτο βιβλία κι ένα μικρό παράθυρο που κοιτούσε την έρημο. Η εκπαίδευσή μου δε ξεκίνησε εκεί. εξ άλλου ο Τάρεκ ήταν ο οδηγός. Αυτός που θα φρόντιζε για την κάθε ανάγκη για την καθημερινή μας δράση. Winston Churchill described spying as 'the battle of the conjurors', with the spies practiced in the art of deception.
Η τέχνη της εξαπάτησης ώστε να αποκτήσεις εκείνα τα στοιχεία που θα σε οδηγήσουν στο μυστικό υψίστης σημασία για τον σκοπό στον οποίο εργάζεσαι. Αντρέι Λουγκοβόι Ήταν για μένα ο δάσκαλος Δέχθηκα κάποτε μια επίθεση από τρεις άντρες. Ήμουν σπίτι του.
Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Είχε φύγει για λίγη ώρα. Ήμουν μόνη. Με βαλαν ξαπλωτή σε ένα τραπέζι και με απειλούσαν με ένα μπουκάλι οξύ για να τους αποκαλύψω που έκρυβε ένα έγγραφο. Μου το έδειχνε δύο τρεις ημέρες πριν. Αφορούσε μια μυστική οργάνωση αφιερωμένη σε πράξεις δολιοφθοράς, της ανατροπής και της τρομοκρατίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μόλις είχε προσχωρήσει μια Ινδή πριγκίπισσα εξαφανισμένη. Δεν ήταν δυνατόν έπρεπε να διαφύγω. Αν δεν τα είχα καταφέρει θα κινδύνευα πραγματικά μιας και είχα εκπαιδευτεί για πολύ δύσκολες καταστάσεις και με προόριζαν για μαχήτρια. Πρέπει να καταλαβαίνεις πολύ γρήγορα τι κινητοποιεί τους ανθρώπους και ποιες είναι οι αδυναμίες τους. Αποδείχθηκα πολύ επιδέξια . Ακολούθησε μια βίαιη καταδίωξη. Κι αμέσως μετά ήμουν έτοιμη να συνεχίσω εδώ. Θα ζούσα για έξι εβδομάδες σ’ ένα μυστικό κατάλυμα ώσπου να τακτοποιηθούν τα θέματα εγγραφής μου στο εδώ πανεπιστήμιο, που πλέον θα συνέχιζα, στην Ιατρική. Ήταν μια βασική στιγμή στην εκπαίδευσή μου. Συνθήκες που επικρατούν σε χώρες με υψηλά επίπεδα τρομοκρατικής δραστηριότητας. Περιοχές σε κρίση. Οι προηγούμενες πανεπιστημιακές σπουδές μου ήταν σχετικές με πολιτικές επιστήμες, γλώσσες και βέβαια… παράλληλα χειρισμός τεχνολογικού εξοπλισμού και οδήγησης σε δύσκολες συνθήκες. Ήμουν μόνη κι αποκλεισμένη. Έβγαινα σιωπηλές ήσυχες βόλτες και μάθαινα την γλώσσα. Δεν είχε λίμνες ποτάμι ; Με πίεζε η σκόνη. Ακινησία. Εκεί που περπατούσα ένα απόγευμα βλέπω μια γυναίκα να προσπαθεί να ανοίξει μια μικρή πράσινη εκκλησία. Φώναζε θυμωμένα. Περπατούσα ως που να συναντήσω ένα ποτάμι στην άλλη άκρη. Ταυτόχρονα αυτή την περίοδο ένταξής μου σε μια χώρα τόσο διαφορετική..υπήρχε στην ζωή μου ο Σίπερ που καθημερινά με εισήγαγε στον μετασχηματισμό και την κρυπτογράφηση. Ένα αρχαίο σύστημα κρυπτογράφησης που δημιουργήθηκε στην μέση ανατολή. Είχε πολύ ενδιαφέρον. http://easyciphers.com/houston https://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=http://easyciphers.com/houston&prev =search Την επόμενη φορά θα σας εξηγήσουμε καλύτερα μέσω της Hellena το σύστημα αποκρυπτογράφησης ώστε να δούμε και την λογική του Γιατρού Αντριου Φάσμπαχ. Για να γίνουν ορατά τα ίχνη τω σωματιδίων, πρέπει να τα αναγκάσουμε να περάσουν μέσα από έναν ανιχνευτή, που περιέχει κατάλληλο υλικό ώστε να γίνονται ορατά Μετά όμως πρέπει να μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε. Μπορούμε να τα οδηγήσουμε μέσα από ένα μαγνητικό πεδίο και να μάθουμε να τα διακρίνουμε από τις διαφορετικές τροχιές που επιλέγουν
η παραγωγή τους όμως έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να μένει στάσιμη, οφείλει να αυξάνετε και να επεκτείνονται αλλιώς θα πεθάνουν. Εδώ είναι η τρωτή αχίλλειος πτέρνα τους. Η αναγκαιότητα της συνεχούς επέκτασης αποτελεί όρο ζωής και αυτή η διαρκής επέκταση καθίσταται κάποιες στιγμές ανέφικτη. Τότε προκαλείτε το αδιέξοδο.
finie