Dark City by Katerina Athanasiou

Time /in the city Dark Things

4 OCTOBER Katerina Athanasiou

Seeing Dark Things: The Philosophy of Shadows

Seeing Dark Things:

The Philosophy of Shadows

Roy Sorensen Oxford University Press, 8 Ιαν 2008 - 328 σελίδες If a spinning disk casts a round shadow does this shadow also spin? When you experience the total blackness of a cave, are you seeing in the dark? Or are you merely failing to see anything (just like your blind companion)? Seeing Dark Things uses visual riddles to explore our ability to see things that do not reflect light. Shadows and holes are anomalies for the causal theory of perception, which states that anything we see must be a cause of what we see. This requirement neatly explains why you see the front of a book's jacket and not its rear when you look at it face-on. However, the causal theory has trouble explaining how you manage to see the black letters on its surface. The letters are made visible by the light they fail to reflect rather than by the light they reflect.

Nevertheless, Roy Sorensen defends the causal theory of perception by treating absences as causes. His fourteen chapters draw heavily on common sense and psychology to vindicate the assumption that we perceive absences. Seeing Dark Things is philosophy for the eye. It contains fifty-nine figures designed to prompt visual judgment. Sorensen proceeds bottom-up from observation rather than top-down from theory. He regards detailed analysis of absences as premature; he hopes a future theory will refine the pictorial thinking stimulated by the book's riddles. Just as the biologist pursues genetics with fruit flies, the metaphysician can study absences by means of shadows. Shadows are metaphysical amphibians with one foot on the terra firma of common sense and the other in the murky waters of nonbeing. Sorensen portrays the causal theory of perception's confrontation with the shadows as a triumph against alien attack - a victory that deepens a theory that resonates profoundly with common sense and science. In sum, Seeing Dark Things is an unorthodox defense of an orthodox theory. "Seeing Dark Things is an adventurous philosophical exercise in the ontology and epistemology of the commonsense world. Its treatment of the many puzzles that surround such putative 'negative' entities as shadows and holes will make it a classic on the literature on privations for many yeas to come. The book is also a wonderful example of how philosophy can be done without falling into the traps of the academic rigmarole. Sorensen is truly unique in his capacity to bring together classic philosophers, contemporary authors, and ticklish anecdotes." - Achille Varzi, Columbia University "This is a wonderful book, full of a profound, unsettling cleverness and weirdly satisfying counter-intuitiveness that the subject requires...a great book." - Richard Marshall, Bookforum "Sorensen is an extraordinarily fertile and imaginative philosopher, drawing widely on philosophy, physics, biology and vision science to mine his chosen quarry. His arguments, anecdotes and examples are always engaging. Add them to his effortless style and you have a rare commodity - a book of serious philosophy that many non-professionals will enjoy." - Ian Phillips, Times Literary Supplement "Sorensen's book is certainly fascinating and richly thought-provoking... he argues carefully and clearly in favour of his key claims, all of which merit very serious consideration, even if they sometimes provoke one to construct and defend alternative views. That, however, is surely the hallmark of the very best kind of philosophy writing. Seeing Dark Things is a model of this kind." - E.J. Lowe, Philosophy

Επιλεγμένες σελίδες

Περιεχόμενα List of Illustrations Introduction Illustrations The Eclipse Riddle Seeing Surfaces The Disappearing Spinning Shadows Berkeleys Shadow Parareflections Filtows Holes in the Light Black and Blue Seeing in Black and White We See in the Dark Hearing Silence References Index

Shadowgrams and the Black Drop Goethes Colored Shadows Πνευματικά δικαιώματα

Performance art: ιστορίες και πρακτικές February 9, 2020 - 11:32 am

Performance art: ιστορίες και πρακτικές Performance art: ιστορίες και πρακτικές με τον Άλκη Χατζηανδρέου ο οποίος είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Drama Department του Queen Mary University of London και ειδικός επιστήμονας στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι επίσης μέλος της ομάδας τέχνης pick nick, μαζί με τον εικαστικό Παναγιώτη Μιχαήλ και τη συγγραφέα Μαρία Πετρίδη. Ο Άλκης Χατζηανδρέου «εστιάζοντας στις ανατρεπτικές δυνατότητες που η περφόρμανς ενεργοποιεί, τους τρόπους τεκμηρίωσής της και τη σχέση της με τους θεσμούς του μουσείου και της αγοράς της τέχνης, κοιτάζοντας πρακτικές καλλιτεχνών όπως οι Hannah Wilke, Ana Mendieta, Ulay, Marina Abramovic, Adrian Howell, Ron Athey, Annie Sprinkle, Cassils, William Pope L, Chris Burden, Tehching Hsieh, Lorraine O’ Grady, Carolee Schneeman, Skip Arnold, EJ Hill κ.α.»

William Pope, L., Tompkins Square Crawl, 1991

Αναστατώνοντας την Ιστορία της τέχνης Οι καλλιτέχνες της περφόρμανς παράγουν έργα ως δράσεις σε πραγματικό χρόνο παρά ως αντικείμενα που υπάρχουν μόνιμα στον χώρο. Η ιστορία της τέχνης έχει γραφτεί (κυρίως από λευκούς άνδρες) έχοντας ως φαντασιακή παραδοχή την αποστασιοποιημένη παρατήρηση εικόνων και αντικειμένων που επικυρώνει ή συγκροτεί εκ νέου αναλυτικές κατηγορίες αισθητικής αξιολόγησης. Τι γίνεται όμως στην παράδοξη περίπτωση της περφόρμανς της οποίας τα έργα υπάρχουν μόνο καθώς εξαφανίζονται, χωρίς ποτέ να καταλήγουν σε μια ελέγξιμη παρουσία; Πώς μπορεί να γραφτεί μια ιστορία όταν τα κριτήρια του ελέγχου αναστέλλονται; Και πώς μια τέτοια ιστορία μπορεί να αμφισβητήσει βεβαιότητες για το τι νοείται τέχνη και για το ποια σώματα θεωρούνται άξια να την παράγουν;

Cassils, Becoming an Image, 2012.

Οντολογίες της περφόρμανς και το πρόβλημα της τεκμηρίωσης Αν, όπως υποστηρίζει η θεωρητικός της περφόρμανς Peggy Phelan, «η ζωή της περφόρμανς είναι στο παρόν» τότε το ερώτημα του τι απομένει από τη δράση της και πώς αυτό μπορεί να αρχειοθετηθεί αποτελεί πρόκληση για τις πρακτικές συλλογής και απόκτησης στις οποίες στηρίζεται η λειτουργία των μουσείων και της αγοράς της τέχνης. Το αίτημα της τεκμηρίωσης της περφόρμανς μέσω της καταγραφής της μοιάζει να βρίσκεται σε αντίφαση με την ίδια την εφήμερη της φύση. Σύμφωνα με την Phelan, αυτό θα αποτελούσε συμβιβασμό που θα εξουδετέρωνε τη ριζική της διαφορά από τα αντικείμενα της τέχνης: η περφόρμανς δεν μπορεί ποτέ να επαναληφθεί ως ίδια. Το τεκμήριο της περφόρμανς δεν είναι παρά μια ανάκληση. Το μόνο που μπορεί να ενεργοποιήσει είναι τη μνήμη.

Ναρκισσιστικά σώματα και κουΐρ/φεμινιστικές ιστορίες τέχνης

Το σώμα είναι το βασικό μέσο των καλλιτεχνών της περφόρμανς. Η Hanna Wilke στέκεται γυμνή απέναντι στο έργο-αναφορά του Marcel Duchamp, Η Νύφη που τη γδύνουν οι μνηστήρες της, ακόμα – Το Μεγάλο Γυαλί, διεκδικώντας λόγο πάνω στην εργαλειοποίηση του γυναικείου σώματος, @ Cassils σμιλεύει με γροθιές ένα πήλινο μνημείο αφιερωμένο στις περιθωριοποιημένες ιστορίες των τρανς στις ΗΠΑ, ο Ron Athey ντυμένος drag εμφανίζεται με ένα φαινομενικά ατελείωτο κολιέ από μαργαριτάρια να εξέρχεται από τον πρωκτό του. Περφόρμανς σαν κι αυτές ανατρέπουν τις αναπαραστάσεις των σωμάτων ως «ανδρικά» και «γυναικεία», ετεροκανονικά και πατριαρχικά υποταγμένα.

Adri an Howells, Foot Washing For The Sole, 2008.

Οικειότητα, ρίσκο και δημόσιος χώρος Πολλές περφόρμανς συμβαίνουν έξω από τους προστατευμένους χώρους της τέχνης. Ο William Pole L. διασχίζει ερπηδών τους δρόμους της Νέας Υόρκης κρατώντας ένα λουλούδι και η Eleonora Fabião περπατάει στις πόλεις της Βραζιλίας με τα μάτια κλειστά ακουμπώντας στα σώματα των τυχαίων περαστικών. Ο Adrian Howells προσκαλεί σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις κατά τη διάρκεια των οποίων πλένει τα πόδια των θεατ@ν. Άλλοτε προτείνει απλά να τ@ς κρατήσει αγκαλιά επιτελώντας το προσωπικό του μάντρα: «όλα επιτρέπονται». Το αν όντως όλα επιτρέπονται, όμως, παραμένει πάντα ανοικτό προς διαπραγμάτευση οδηγώντας συχνά σε απρόσμενες καταστάσεις που διατυπώνουν ξανά

και ξανά ερωτήματα σε σχέση με τη δημιουργικότητα, την ελευθερία της έκφρασης, την αυτονομία της τέχνης, τη συμμετοχή και τις περίπλοκες προϋποθέσεις της συναίνεσης.

Δραπετεύοντας από το Ίδρυμα Το 2010, η αναδρομική έκθεση της Marina Abramovic – της οποίας το έργο αποτελεί κεντρική αναφορά στις ιστορίες της περφόρμανς – στο Μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης σήμανε την καθοριστική υποδοχή της περφόρμανς στα μεγάλα ιδρύματα. Φωτογραφίες και αντικείμενα μπαίνουν στις προθήκες, έργα από τη δεκαετία του 1970 επανεκτελούνται από νέ@ς περφόρμερς. Στην κεντρική αίθουσα, οι επισκέπτ@ς καλούνται να καθίσουν απέναντι από την Abramovic για να βιώσουν τη συναισθηματική ένταση που, ίσως, προκαλέσει η εμπλοκή τους με την «αυθεντική» παρουσία της καλλιτέχνη. Εικόνες κυκλοφορούν σχεδόν ταυτόχρονα σε websites, τηλεοπτικές εκπομπές, περιοδικά και δελτία τύπου. Το 2011, η ιστορικός τέχνης Amelia Jones, ασκώντας κριτική στην έκθεση, επιμελείται το τεύχος του Art Journal με τίτλο «Περφόρμανς: ζωντανή ή νεκρή;» θέτοντας ίσως ένα από τα πιο επίκαιρα ερωτήματα που θα συζητηθούν στο σεμινάριο. Βιβλιογραφικές αναφορές: Peggy Phelan, Rebecca Schneider, Shane Vogel, Amelia Jones, Jennifer Doyle, José Esteban Muñoz, Dominic Johnson κ.α.

Eleonora Fabião, Serie Precarios–Toco tudo, 2012.

Cities and Cultures is an interdisciplinary humanities book series addressing the interrelations between contemporary cities and the cultures they produce. The series takes a special interest in the impact of globalization on urban space and cultural production, but remains concerned with all forms of cultural expression and transformation associated with contemporary cities

Series editor: Christoph Lindner, University of Amsterdam

Abstract Now that we walk in urban surroundings saturated with digitally produced images and signs â&#x20AC;&#x201C; with our GPS-tracked and camera-equipped smartphones in our hands â&#x20AC;&#x201C; we document, navigate and imagine the urban street in new ways. This book is particularly interested in the new aesthetics and affective experiences of new practices of visualizing the street that have emerged from recent technological innovations. The introductory chapter argues for a focus on the practice of shaping both images and places, rather than on an image or a place as an end product, in studying the contemporary intersections of the visual and the spatial productively. In doing so, it seeks to complement the recent studies of visual culture that pay particular attention to new technologies for the production and dissemination of images with an urban studies perspective concerned with the social production and 12

cultural mediation of space. The introduction highlights a number of key issues at stake in the proposed scholarly approach; issues that are dealt with in the concrete case studies explored by the following chapters in this volume Of particular interest to our investigation in this book are the politics of aesthetics and affect at stake in these changing practices of visualizing the street. We argue that, in the experience of the contemporary street, the spatial and the visual converge on multiple levels. On a manifest level, images complement the spatial as they create urban façades and shape the visual appearance of the streets. The 21st century urban experience is hugely influenced by the proliferation of signs, billboards, advertisements, posters, stickers and graffiti in and around streets. These images – whether big or small, detailed or sketchy, in print or on screens – provoke emotional responses that are crucial to the expansion of dominant urban policies, such as creativity and gentrification, and the counter-hegemonic responses to them (Lindner and Meissner, 2015). On another level, digital visual materials have become embedded in the embodied experience of the contemporary street, as one walks through it equipped with smart devices. To navigate in the street these days, we rely on interactive maps that show us routes and position us in them, and we ceaselessly complement our direct experiences of the street with images and information we find online. Digital technologies’ capacity to gather data and transform codes into legible signs and images, and vice versa, is crucial in this respect. The swift ways in which we navigate multiple interfaces to read, use and modify those visualizations that render information and data flows understandable has become inextricably entangled with how we perceive our surroundings. In other words, while walking through the city with smartphones in hand, we simultaneously spatialize virtual data flows by visualizing them on physical phone screens, and visualize space by creating different forms of images – such as photographs, maps and videos – and disseminating them online through various apps. In combining the visual with the spatial, this project seeks to complement the recent studies of visual culture that pay particular attention to new technologies for the production and dissemination of images with an urban studies perspective concerned with the social production and cultural mediation of space. Contemporary scholarship on new technologies of visualization (Larsen and Sandbye, 2014; Verhoeff, 2012) suggests that, today, the practices of mapping, photographing, filming and editing are accessible to anyone who carries a phone and is connected online. This development highlights the performativity of visualization, stresses the immediacy of networks of communication, democratizes the processes of production and circulation of imagery, and destabilizes old hierarchies of Introduction: 13

Visualizing the Street 11 aesthetics. At the same time, new technologies of image processing have also contributed to the expansion of a visual culture that is produced and distributed professionally, and which is partly responsible for shaping the visual experience of the contemporary street. Although responding to different sensibilities, there are striking similarities between these various registers of the everyday visual experience of the street. The digital means of production of street imagery â&#x20AC;&#x201C; never delivering a clear end product and always in circulation between material and virtual networks â&#x20AC;&#x201C; and the fleeting glance with which consumers relate to that imagery, point to a distinctly performative visual language. In this introduction, we argue that, to analyse such new forms of visualizing the street, we need to move away from studying images and space separately; we need to take into account the ways in which images are produced, disseminated and consumed spatially. To do so, we propose to focus on practices that shape those images and spaces, rather than on images or places alone. It is by bringing the practice into the centre of attention that the visual and spatial intersect in a methodologically appropriate way for studying the recent developments in spatial visualization. The essays in this collection therefore build on recent developments in practice-based media studies (Couldry, 2012; Moores, 2012), visual culture studies (Rose, 2011; Favero, 2014) and sociology (Shove, Pantzar and Watson, 2012) to analyse visualization as social and cultural practice. This way of thinking allows for meanings, feelings and social relations to be made and remade constantly in everyday practice, in ways attentive to the dynamics of hegemonic and counterhegemonic visibilities in and of the street. Connecting practices of visual documentation, navigation and imagination, we argue that new ways of making and using images heavily influences the ways we perceive, imagine, and live contemporary streets across the world.

https://vimeo.com/177619260

THE DREAMED ONES THE DREAMED ONES (Die Geträumten) (PG) (Austria 2016) Director: Ruth Beckermann 89m. Cast: Anja Plaschg, Laurence Rupp. At center stage are the two poets Ingeborg Bachmann and Paul Celan who came to know each other in postwar Vienna. Their dramatic 20year correspondence provides the basis of the film. Two young actors meet in a recording studio to read the letters. The tumultuous emotions of proximity and distance, fascination and fear captivate them. However they also enjoy each other’s company, arguing, smoking, discussing their tattoos and favourite music. Yesterday’s love, today’s love and tomorrow’s – where the lines are blurred lies the heart of the film. “One of the year’s dreamiest films is also one of the most elegantly and ingeniously realized films on longing… a work of profound beauty about the timelessness and universality of love and heartbreak.” (Andrea Picard, Cinema Scope)

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/frontend/file/lib/default/data/2775440/theFile/ 2776191

The Return of the Real: The Avant-garde at the End of the Century

Από τον/την Hal Foster, George Baker, Yve-alain Bois, Benjamin Buchloh, Leah Dickerman

https://books.google.gr/books? id=Yl9oCT0fTVQC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false

The Migration Conference 2019 - Book of Abstracts and Programme επεξεργασία από Fethiye Tilbe, Vildan Mahmutoglu

https://books.google.gr/books?id=u3ScDwAAQBAJ&pg=PA204&lpg=PA204&dq=%E2%80%A2%09Wissam %27s+Human+Space+Theory&source=bl&ots=hRU9uaEtX&sig=ACfU3U1Ot3w0tAc84kzdoLGMkaCcQWHP4g&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjnxtfI0c3pAhUDyIU KHUunAFcQ6AEwDHoECAoQAQ#v=onepage&q=%E2%80%A2%09Wissam's%20Human%20Space %20Theory&f=false

We’re pleased to welcome you to the Department of Political Science at the University of Bari “Aldo Moro” for the 7th Migration Conference. The conference is the largest scholarly gathering on migration with a global scope. Human mobility, economics, work, employment, integration, insecurity, diversity and minorities, as well as spatial patterns, culture, arts and legal and political aspects appear to be key areas in the current migration debates and research. Throughout the program of the Migration Conference you will find various key thematic areas covered in 598 presentations by 767 contributors coming from all around the world, from Australia to Canada, China to Colombia, Brazil to Korea, and South Africa to Norway. We are proud to bring together experts from universities, independent research organisations, governments, NGOs and the media. We are also proud to bring you opportunities to meet with some of the leading scholars in the field. This year invited speakers include Fiona B. Adamson, Markus Kotzur, Philip L. Martin, Karsten Paerregaard, Ferruccio Pastore, Martin Ruhs, Jeffrey H. Cohen, and Carlos Vargas Silva. Although the main language of the conference is English, this year we will have linguistic diversity as usual and there will be presentations in French, Italian, Spanish and Turkish. We have maintained over the years a frank and friendly environment where constructive criticism foster scholarship, while being nice improves networks and quality of the event. We hope to continue with this tradition and you will enjoy the Conference and Bari during your stay. We thank all participants, invited speakers and conference committees for their efforts and contribution. We also thank many colleagues who were interested in and submitted abstracts but could not make it this year. We are particularly grateful to hundreds of colleagues who served as reviewers and helped the selection process.

We also thank to those colleagues who organised panels and agreed to chair parallel sessions over three days. We reserve our final thanks to the team of volunteers whose contributions have been essential to the success of the conference. In this regard, special thanks are reserved for our volunteers and team leaders Rosa, Alda, Franco, and Aldo from the University of Bari, Tuncay and Fatma from Regent’s University London, Fethiye from Namik Kemal University and Vildan from Galatasaray University, Ege from Middle East Technical University, Mehari from Regent’s University London, and Gizem from Transnational Press London. Our final thanks are reserved for the leaders of the University of Bari “Aldo Moro” and the Department of Political Science, President of Puglia Regional Administration and Mayor of City of Bari for hosting the Conference and for their generous support in enriching the Conference programme. Please do not hesitate to get in touch with us through the conference email (migrationscholar@gmail.com). Ibrahim Sirkeci and Michela C. Pellicani The Migration Conference Chairs The Migration Conference 2019 The Migration Conference is a global venue for academics, policy makers, practitioners, students and everybody who is interested in intelligent debate and research informed discussions on human mobility and its impacts around the world. The Migration Conference 2019 is the 7th conference in the series and co-organised and hosted by the University of Bari “Aldo Moro”, Italy and Transnational Press London. The Migration Conferences were launched at the Regent’s Centre for Transnational Studies in 2012 when the first large scale well attended international peer-reviewed conference with a focus on Turkish migration in Europe in Regent’s Park campus of Regent’s University London. The migration conferences have been attended by thousands of participants coming from all around the world in London (2012), London (2014), Prague (2015), Vienna (2016), Athens (2017), Lisbon (2018), and Bari (2019).

κιναισθησία θηλυκό



(φυσιολογία) η αντίληψη των μυικών κινήσεων και συστολών καθώς και (συνεκδοχικά) το σύνολο των κινήσεων αυτών

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία] 

κιναισθητικός



→ δείτε τις λέξεις κίνηση και αίσθηση

http://ikee.lib.auth.gr/record/66172/files/gri-2007-1025.pdf

Εισαγωγή στην Κατανοητική Φιλοσοφία: Η περιπέτεια της ανθρώπινης χειραφέτησης https://books.google.gr/books?id=rqMlAgAAQBAJ&pg=PT56&lpg=PT56&dq=%CE%91%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%BF+%CE %B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF %82+%CF%84%CE%B7+%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE %AE&source=bl&ots=PJDcmStiYa&sig=ACfU3U1J_etPpPdAP05OekQr6rxbxTokkA&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwim6dWf38rpAhXkA WMBHYYGBI0Q6AEwEHoECAkQAQ#v=onepage&q=%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE%B1%CE%BA%CE %B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CF %84%CE%B7%20%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%AE&f=false

Θωμόπουλος Θωμάς

Αυτοθυσία, 1901 Μάρμαρο, 40 x 36 x 27 εκ.

Ιπποκένταυρος, 1901Μάρμαρο χρωματισμένο, 60,5 x 34 x 17 εκ.

Ο Θωμάς Θωμόπουλος είναι από τους τελευταίους έλληνες γλύπτες που μετεκπαιδεύθηκαν στο Μόναχο, σε μια εποχή που οι περισσότεροι είχαν στραφεί στο Παρίσι. Παρόλα αυτά, έτρεφε βαθύ θαυμασμό για τη γλυπτική του Ροντέν, θεωρήθηκε μάλιστα «εισηγητής της Ροντενείου σχολής εν Ελλάδι». Το έργο του συνδυάζει τον ακαδημαϊσμό με το συμβολισμό και τις ρομαντικές τάσεις, που πηγάζουν από το ύφος του γάλλου καλλιτέχνη, ενώ σε αρκετές συνθέσεις του υιοθετεί και τη ρεαλιστική απόδοση. Ο «Ιπποκένταυρος» είναι ένα έργο εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία, που απηχεί ίσως, σαν θέμα, τη «Γυναίκα-Κένταυρο» (π. 1887) του Ροντέν. Ο Κένταυρος παριστάνεται σε στιγμή αγωνίας, καθώς ένα φίδι τυλίγεται γύρω από το σώμα του. Η αντίδρασή του στη θανατηφόρα επίθεση αποτυπώνεται με τη σύσπαση του κορμού προς τα πίσω και το δεξί χέρι που φέρνει στο μέτωπο, μια στάση που παραπέμπει στο ελληνιστικό σύμπλεγμα του Λαοκόωντα. Αντίθετα, οι ρευστές και μαλακές επιφάνειες και η σύμφυτη ακατέργαστη βάση, που λειτουργεί και σαν υποστήριγμα, φανερώνουν την επίδραση της πλαστικής αντίληψης του Ροντέν. Το γλυπτό είναι χρωματισμένο με τη μέθοδο της εγκαυστικής, όπως και αρκετά έργα του Θωμόπουλου, ο οποίος εισήγαγε αυτή την καινοτομία γύρω στο 1900.

Ανδριάντας του Χαριλάου Τρικούπη μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων

Είχε συνεργαστεί αρχικά για το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στη Βουλή των Ελλήνων με τον Μανώλη Λαζαρίδη το οποίο τελικά ανατέθηκε και φιλοτεχνήθηκε από το γλύπτη Φωκίωνα Ρώκ.

Το άγαλμα της Ελευθερίας στον Προφήτη Ηλία Χανίων Χανίων Χανίων

'Ενα άγαλμα-μυστήριο στους τάφους των Βενιζέλων. Στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου των Χανίων, σε ένα απόμερο σημείο του πάρκου -πρώην κτήμα της οικογένειας Βενιζέλου- που έχει δεχτεί τους τάφους του Ελευθερίου και του Σοφοκλή Βενιζέλου, κείτονται τα κόμματια και θρύψαλα ενός μεγάλου μαρμάρινου αγάλματος (ύψους 17 μέτρων) του οποίου η προέλευση αποτέλεσε για μένα για πολύ καιρό ένα μεγάλο μυστήριο. Λόγω της θέσης του, πολλοί Χανιώτες, όσοι τουλάχιστον θυμούνται πως για πάνω από τριάντα χρόνια -από το 1937 ως το 1970- το άγαλμα αυτό ήταν στημένο στο Ακρωτήρι, αγνοούν ότι υπάρχουν ακόμη εκεί τα συντρίμια του και αποδίδουν την εξαφάνισή του σε εντελώς εκκεντρικούς λόγους. Ευτυχώς, μία φίλη Χανιώτισσα, η Διαμάντω Κ., ενδιαφέρθηκε να ερευνήσει το όλο θέμα, κι έτσι, επί τέλους, το αίνιγμα λύθηκε και η πατρότητα του αγάλματος αποκαλύφθηκε. Πρόκειται για το 'Αγαλμα της Ελευθερίας -που αποδόθηκε με τη μορφή της θεάς Αθηνάς, έργο του γλύπτη Θωμά Θωμόπουλου (δικά του έργα επίσης το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στη Βουλή και η προτομή του Διον. Σολωμού στον Εθνικό Κήπο) . Η μνημειακή του κλίμακα ενόχλησε ωστόσο κάποτε τους αρχιτέκτονες που ανέλαβαν στη δεκαετία του '60 την ανάπλαση και τον "εξωραισμό" του χώρου στο Ακρωτήρι, και για το λόγο αυτό αποφασίστηκε η απομάκρυνσή του. Η μετακινησή του υπήρξε τόσο καλά σχεδιασμένη που το άγαλμα στην ουσία 33

ανατινάχθηκε ! Όλη η συναρπαστική περιπέτεια του αγάλματος, με πλήθος ενδιαφέροντα στοιχεία, εξιστορείται στο μπλόγκ των Φακέλων των Χανίων, στο οποίο με παρέπεμψε η Διαμάντω και που, με τη σειρά μου, αναδημοσιεύω εδώ, με την ελπίδα να δούμε κάποτε τη θεά Αθηνά να στηλώνει το βλέμμα της σε ένα άλλο άπειρο.

Τον Ιανουάριο του 1912 διορίστηκε καθηγητής στο Σχολείο των Τεχνών και διατήρησε αυτή τη θέση ως το θάνατό του. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η συμβολή του στη διάσωση του έργου του Γιαννούλη Χαλεπά, καθώς το 1922, ως επικεφαλής συνεργείου του Υπουργείου Παιδείας, πήγε στην Τήνο και μετέφερε σε γύψο τα έργα της τελευταίας περιόδου του τήνιου γλύπτη. Το 1930 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Θωμάς Θωμόπουλος δουλεύει τη δεκαετία του 1930 στη λεωφόρο Συγγρού 10. «Μουσείο, αποθήκη, εργαστήριο, πινακοθήκη. Τι απ’ όλα; Αγάλματα λευκά και χρωματισμένα, γυμνά και πήλινα προπλάσματα, μάρμαρα ακατέργαστα, σκίτσα κ’ έργα ζωγραφικής, ακουαρέλες, λάδια, κάρβουνα, έργα ξυλογλυπτικής, ανάγλυφα, φωτογραφίες, λάμπες του πετρελαίου, βιβλία, κεριά», είδε ο δημοσιογράφος Δημήτριος Καλλονάς που τον επισκέφτηκε τη δεκαετία του 1930. Ο Θωμόπουλος αποθηκεύει έργα του

και στην Πλάκα, στη Μάρκου Αυρηλίου, εκεί που στεγαζόταν το Ατελιέ και όπου ο γράφων τα είχε δει εγκαταλελειμμένα τη δεκαετία του 1990…

Η εκθεσιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται εκθέσεις του Παρνασσού και της Ελληνικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας, καθώς και η Μπιενάλε της Βενετίας το 1934, ενώ έργα του παρουσιάστηκαν τιμητικά στην Πανελλήνια Έκθεση του 1948. Στη μαθητεία του κοντά στον Γεώργιο Βρούτο οφείλονται τα κλασικιστικά στοιχεία του έργου του, ενώ ήδη από τις πρώτες του δημιουργίες, με την προτίμησή του στα μυθολογικά και αλληγορικά θέματα, γίνονται φανερές νεοϊδεαλιστικές και συμβολιστικές τάσεις με τις οποίες είχε έλθει σε επαφή κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Μόναχο. Ωστόσο ο Θωμόπουλος δεν περιορίζεται σ` αυτές, καθώς το σύνολο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας χαρακτηρίζεται από εκλεκτικιστική διάθεση. Έτσι διακρίνονται και ρομαντικά στοιχεία, όπως η επιδίωξη της απόδοσης του πάθους ή η ρευστοποίηση των περιγραμμάτων που έχει την αφετηρία της στον Ροντέν, καθώς και ρεαλιστικά, κυρίως στις προτομές του. Η μεγαλύτερη καινοτομία του υπήρξαν τα έγχρωμα γλυπτά, τα οποία εισήγαγε περίπου από το 1900. Πηγές : https://www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/thomopoulos-thomas.html Θ όπως… Θωμόπουλος, Θωμάς https://m.lifo.gr/guide/cultureblogs/magic-circus/4564

Θωμάς Θωμόπουλος, Τα μάτια της ψυχής, 1900

Κώστας Δημητριάδης, Ο Σκεπτόμενος, 1907

Tο τέλος της πόλης

«Δεν θέλω πια να σκέφτομαι. Δε θέλω να καταλαβαίνω τίποτα. Δεν θέλω να κατασπαράσσω τον εαυτό μου. Έτσι κι αλλιώς ο καθένας πεθαίνει με τις δικές του δοκιμασίες. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Έτσι ζω με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Θέλω να σταματήσει η ταχύτητα της σκέψης μου. Δε θέλω να σταματήσει η ταχύτητα της πτώσης μου. Κάποιες φορές… με κάποια άτομα… μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου… ιδίως μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου… επιδεικτικότατα… σαν ένα τίμημα… σαν ένα μυστήριο… ανεβαίνοντας στο πιο ψηλό σημείο… απ’ όπου μπορώ να παρακολουθήσω τον εαυτό μου, χωρίς να ελέγχω καθόλου τον εαυτό μου, και ελέγχοντας τον καθ’ ολοκληρία, ζω μια θεόγυμνη πραγματικότητα. Ζω με την αυταπάτη της πραγματικότητας. Τα πάντα τα φαντάζομαι πραγματικά, τα φαντάζομαι αληθινά. Όπως έφτασα στο σημείο να ταυτίζω την κάθε δυστυχία με το φασισμό. Παρακολουθώ τον εαυτό μου με το πιο κριτικό μου βλέμμα, από το πιο ψηλό σημείο. Και οπωσδήποτε μέσα από τα χαχανητά μου πρέπει να βγαίνουν κραυγές νίκης. Στις πιο μικρές λεπτομέρειες ανακαλύπτω μεγάλες ζωές, μεγάλα μυθιστορήματα. Κάθε ιστορία είναι πλέον ένα μυθιστόρημα. Κάθε μυθιστόρημα κατακερματισμένες παραβολές… Ετούτος ο τόπος είναι ένα μυθιστόρημα πεντακοσίων χρόνων. (Δεν τον γκρεμίζουν, γιατί θεωρείται έργο ιστορικής αξίας, την ιστορία δεν τη γκρεμίζουν).» Απόσπασμα από το βιβλίο "Το τέλος της Πόλης" του Μουρατχάν Μουνγκάν, Τούρκου συγγραφέα της νεότερης γενιάς, όπου παρουσιάζεται το μωσαϊκό "μιας ιστορικής πόλης που δεν μπορεί να συμβιβάσει το ένδοξο παρελθόν με το αβέβαιο μέλλον της"... Μουρατχάν Μουνγκάν, "Το τέλος της Πόλης", Εκδόσεις Καστανιώτη 2001.

Της εξοχής, Τάσος Λειβαδίτης Τα πιο ωραία που ζήσαμε τώρα μας παιδεύουν με τις αναμνήσεις και προσπαθούμε να τα ξεχάσουμε οι κάμαρες γέμισαν άχρηστα έπιπλα, δαντέλες από άλλους καιρούς, επιστολές που δε στάλθηκαν το βράδυ η σελήνη με παίρνει απ’ το χέρι και γυρίζουμε στο παλιό οικοτροφείο, από κάποιο παράθυρο ακούγονται οι βαριές λέξεις ενός ζευγαριού που είχε κάποτε αγαπηθεί με πάθος. Όλα τελειώνουν και μόνο το φθινόπωρο παραμένει αιώνια νέο σαν τα πιο λυπημένα ποιήματα. Είμαι μόνος. Η εξοχή ευωδιάζει. Ακούγεται το τραίνο που έρχεται κι ακουμπάω το κεφάλι μου στις ράγες. Κάποτε θα ξανασυναντηθούμε. ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ «ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ»

Adagio (1876) by Gabriel von Max (1840 â&#x20AC;&#x201C; 1915)

Edward Carpenter: Η αγάπη είναι μια τέχνη και μάλιστα η μεγαλύτερη απ’ όλες τις καλές τέχνες Η αγάπη είναι μια τέχνη και μάλιστα η μεγαλύτερη απ’ όλες τις καλές τέχνες. Ο πρώτος και θεμελιώδης όρος της κοινωνικής ευτυχίας κι ευημερίας πρέπει να είναι το αίσθημα της κοινοκτημοσύνης.

Edward Carpenter by Roger Fry, 1894

Ο Έντουαρντ Κάρπεντερ (1844-1929) σπούδασε πρώτα στο Κολέγιο του Μπράιτον και κατόπιν έγινε δεκτός στο Κολέγιο Τρίνιτι του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Διέπρεψε ως λόγιος και ποιητής και εξέδωσε το βιβλίο του “Παγανισμός και χριστιανική θρησκεία” με ψευδώνυμο λόγω των επαναστατικών για την εποχή του

ιδεών που διατύπωνε. Ο Edward Carpenter, Άγγλος ποιητής και φιλόσοφος, υπήρξε από τους πρώτους ακτιβιστές των ομοφυλοφίλων.

O Carpenter με τον σύντροφό του Merrill (1900)

Θεωρείται ο “πατέρας” της LGBT κοινότητας. Ο ομοφυλόφιλος σοσιαλιστής συγγραφέας Edward Carpenter είχε μια εξαιρετική επίδραση στο πολιτιστικό και πολιτικό τοπίο του τέλους του 19ου και των αρχών του εικοστού αιώνα. Υπήρξε ένας μυστικιστής υποστηρικτής, μεταξύ άλλων, της ελεύθερης αγάπης, της ανακύκλωσης, του γυμνισμού, της ψήφου των γυναικών και της μεταρρύθμισης των φυλακών. Με το έργο του προέβλεψε τη σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του 1960. Αγωνίστηκε επίσης επίσης και για τα δικαιώματα των ζώων. Ήταν γνωστός υπέρμαχος της χορτοφαγίας και κατά της ζωοτομίας, θέματα για τα οποία έγραψε εκτενώς.

Με φίλους, το σύντροφό του και το σκύλο του στην εξοχή

Παγανισμός και χριστιανική θρησκεία Έντουαρντ Κάρπεντερ Παγανισμός Χριστιανισμός Για αιώνες, επικρατούσε η άποψη ότι η χριστιανική θρησκεία, με τον αποκαλυπτικό χαρακτήρα που διακηρύττει, αποτελεί υπέρβαση του παγανισμού αποσκοπώντας στην καθιέρωση ενός εντελώς νέου συστήματος αξιών. Παγανισμός ονομάζεται η λατρεία του ήλιου και της σελήνης, ο τελετουργικός εορτασμός των δυνάμεων της φύσης, τα ζώα-τοτέμ, οι συμβολισμοί του ζωδιακού κύκλου, που αποτελούν στοιχεία της θρησκείας των αρχαίων πολιτισμών. Χωρίς να αναλώνεται σε τυφλή πολεμική εναντίον του Χριστιανισμού, ο συγγραφέας αναλύει σε βάθος την ανθρώπινη φύση και ευαγγελίζεται την ανάγκη αναγνώρισης μιας “Παγκόσμιας Θρησκείας του Ανθρώπου”, από την οποία ξεπήδησαν όλα τα θρησκευτικά κινήματα της ιστορίας. Η θαυμαστή επικαιρότητα των απόψεών του και η οξυδερκής ανάλυση της σύγχρονης εποχής και των πνευματικών αναζητήσεων του 20ού αιώνα τον αναδεικνύουν σ’ έναν πραγματικό προφήτη του “New age”.

https://www.nytimes.com/2016/05/29/travel/sf-moma-san-francisco.html?_r=0

Guggenheim Bilbao | El Correo A view of the new addition to the San Francisco Museum of Modern Art.Credit...Jason Henry for The New York Times

https://davidumemoto.com/concrete-spaces-i

Daido Moriyama

Daido Moriyama was born in 1938 in Osaka, where he studied photography before moving to Tokyo in 1961. There, having worked as an assistant to Eikoh Hosoe, a Japanese photographer and filmmaker, he began to produce his own collection of photographs depicting the forgotten areas and darker side of cities. Shortly afterwards, he was awarded the New Artist Award from the Japan Photo-Critics Association.

Moriyama's images are now noted for capturing the breakdown in Japan's traditions. His work captures life during and following the American occupation of Japan after World War II, in particular the effects of industrialisation and the consequential shift in urban life in which some areas were left behind the rapidly changing city. Predominantly, Moriyama's work is black and white with shades of grey and this, along with the dark and grainy style of his photographs, echoes the subject matter. However, Moriyama's complete works also include colour, Polaroids, screenprints, films, installations and now silkscreens. Moriyama has global recognition, with a record of solo and group exhibitions worldwide, including a joint retrospective with William Klein at Tate Modern, 2012. He has published a variety of photobooks and photo-essays and his work is held in multiple collections, both public and private.

https://divisare.com/projects/394702-alison-and-peter-smithson-gili-merin-robinhood-gardens#lg=1&slide=5

Alison and Peter Smithson (year unknown)

What Can Be Learnt From The Smithsons' "New Brutalism" In 2014? ď&#x201A;ˇ

Written by James Taylor-Foster ď&#x201A;ˇ

June 22, 2014

Sheffield born Alison Gill, later to be known as Alison Smithson, was one half of one of the most influential Brutalist architectural partnerships in history. On the day that she would be celebrating her 86th birthday we take a look at how the impact of her and Peter Smithson's architecture still resonates well into the 21st century, most notably in the British Pavilion at this year's Venice Biennale. With London's Robin Hood Gardens, one of their most well known and large scale social housing projects, facing imminent demolition how might their style, hailed by Reyner Banham in 1955 as the "new brutalism", hold the key for future housing projects?

+8 Having studied in Newcastle at Durham University, where Alison met Peter, the team of architects won their first commission when they were still in their twenties. Hunstanton Secondary Modern School (Norfolk, 1949-1954) offered a rare opportunity for them to realise their bold idealised vision. When they visited the CIAM IX (CongrĂ¨s International d'Architecture Moderne) in Aix-en-Provence (1953), they made this vision clear. They wanted to define a new approach to Modernism by harking back to the International Style (practiced by such architects as Mies Van Der RĂśhe) which had taken hold before World War Two. Their architecture, although exploiting the cost and labour efficiency of mass production and pre-fabrication, would be anchored to location. Hunstanton's steel and brick structure is often thought to be the clearest expression of these early ideas. Save this picture!

Hunstanton Secondary Modern School, Norfolk, 1949-1954 By the 1960s, having furrowed a new path in British architecture, Alison and Peter were presented with the opportunity to design an estate of homes at Robin Hood Gardens in Poplar, London. Coining the phrase Streets in the Sky to describe their programmatic plan of the stacked apartments, the term soon became symbolic of the structural flaws and high crime rate the project was plagued by, ultimately masking the utopian ideals of social housing the architects had originally set out to achieve. Proving to be their penultimate major commission, their work has since become evocative of what is now seen as a pivotal moment in British post-war architecture. Save this picture!

Robin Hood Gardens, Alison and Peter Smithson Save this picture!

"Streets in the Sky" at Robin Hood Gardens, Alison and Peter Smithson Celebrated in this year's exhibition at the British Pavilion in Venice, A Clockwork Jerusalem is the product of years of research between London-based FAT Architecture and Rotterdam-based Crimson Architectural Historians. The major installation, an enormous mound of earth at the entrance of the pavilion, is not only a direct link to the circular mound in the centre of Robin Hood Gardens but is actually made up of soil collected from that same artificial hill.

Save this picture!

T he Mound, 2014 Venice Biennale. Image ÂŠ James Taylor-Foster In line with Rem Koolhaas' theme for this year's Venice Biennale, Absorbing Modernity 1914-2014, curators Sam Jacob and Wouter Vanstiphout have demonstrated that the architectural style pioneered by the Smithsons is indicative of a particularly British response to housing and urban planning following the Second World War. In what Jacob describes as an era which has "seen a shift to a globalised condition of modernity and financialisation", perhaps now we can fully appreciate not only what the Smithsons stood for, but also how an architecture 'for the people' might have now been lost to time. In contemporary London affordability of housing is reaching danger levels. It is possible to argue that, although projects like Robin Hood Gardens were dogged with problems, the fundamental idea behind them is part of what's lacking in the profession today. Find out more about the Smithsons on ArchDaily here, and read our recent interview with the curators of the British Pavilion at the 2014 Venice Biennale here.

References: Design Museum

William Turnbull Jr., FAIA, (April 1, 1935 â&#x20AC;&#x201C; June 26, 1997) was an American architect whose unique building designs challenged the more traditional architecture of California's West Coast. A renowned Bay Area architect, Turnbull's design style is most closely associated with the Sea Ranch community in Sonoma County, California.

https://www.google.gr/search?q=William %20Turnbull&tbm=isch&tbs=rimg:CUl0DT5CvZCIYVwg_1t8nLiOw&hl=el&sa=X&ved=0CAI

QrnZqFwoTCPC2wcTOkewCFQAAAAAdAAAAABBT&biw=1499&bih=640#imgrc=STN6_8qD K4nTxM

Sea Ranch in the Suburbs By David A. Greene â&#x20AC;&#x201C; April 3, 2009

Whether you consider it democracy at work or architectural sacrilege, the online retailer houseplans.com has begun selling blueprints for homes in The Sea Ranch, the legendary planned community located on a 10-mile stretch of the Sonoma County coast in northern California.

The 3500-acre Sea Ranch is most famous for its iconic Condominium #1, whose rustic modern vibe has become the San Francisco Sound of California coastal architecture. The oft-heard phrase "live lightly on the land" comes from The Sea Ranch covenant; landscape designer Lawrence Halprin's 1963 master plan for the community radically minimized architecture's impact on the landscape, both physically and visually. Most of the almost 2,000 condo units and single-family homes scattered about the ranch are modest, unpainted wood structures that seem to sprout from the rolling coastal grassland and redwood forests -- features that earned the original Sea Ranch architectural firm of MLTW (Charles Moore, Donlyn Lyndon, William Turnbull, and Richard Whitaker) numerous architectural awards and environmental accolades. But today, thanks to houseplans.com, whether you live amid the sprinkler-fed lawns of suburbia or the cheek-by-jowl lots of a city a thousand miles from the nearest seashore, you too can have all the charm of Sea Ranch architecture, without the New Age-y covenants or draconian rules dictating how your house is supposed to interact with its surroundings. Right now, houseplans.com is selling only two designs, both of them employee housing units drawn by William Turnbull in the late 1980s; more are promised. (A portion of the proceeds from plan sales goes to the Environmental Design Archives at U. C. Berkeley.) Off-the-rack blueprints aren't very popular among the architectural establishment; for one, they're cheaper than hiring an actual architect (though a local architect or engineer frequently has to modify the drawings to suit local building codes). And there are a lot of stale, inefficient, and just plain ugly stock plans out there, some of them in houseplans.com's inventory. 60

But the notion that good architecture is always bespoke is an anachronism, and something the prefab revolution is trying to dispel. Paying a premium for a goodlooking design with a celebrity pedigree is old hat in other retail venues; after all, you can buy Alexander McQueen at Target, so why not a bungalow designed by Frank Gehry or garage by Thom Mayne? And if you really want to bring a little bit of The Sea Ranch to the suburbs, dust off that copy of "Jonathan Livingston Seagull" on your driftwood coffee table, and let your conscience be your guide.

Photo by Donald Corner and Jenny Young via GreatBuildings.com

Γουίλιαμ Μπάροουζ. Ο αντικομφορμιστής συγγραφέας και η τέχνη της αυτοκαταστροφής

Ο Γουίλιαμ Σ. Μπάροουζ ήταν συγγραφέας της Γενιάς Μπιτ, γνωστός για τις εκπληκτικές, μη συμβατικές περιγραφές του γύρω από την κουλτούρα των ναρκωτικών. Το βιβλίο του ”Γυμνό γεύμα” είναι ένα καλό παράδειγμα. Υπήρξε, επίσης, λίντερ του Μπιτ Κινήματος. Εξαρτημένος ο ίδιος για χρόνια, έγραψε βιβλία όπως το Junky και το Γυμνό γεύμα. Τα κείμενα του ήταν μια οδυνηρή και συχνά γκροτέσκα ματιά στην κουλτούρα των ναρκωτικών. Ο Μπάροουζ θεωρείται επίσης σημαντική επιρροή για πολλές αντικομφορμιστικές προσωπικότητες στον κόσμο της μουσικής και εργάστηκε σε διάφορες ηχογραφήσεις. Ο Γουίλιαμ Μπράροουζ γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1914, στο Σεντ Λούις του Μισούρι. Πήρε το όνομά του από τον διάσημο εφευρέτη παππού του, που ήταν πρωτοπόρος στην τεχνολογία των αριθμομηχανών. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, από το οποίο αποφοίτησε το 1936. Ταξίδεψε στην Ευρώπη, συνάντησε και παντρεύτηκε την Ίλζε Κλάπερ. Ο γάμος με την επιστροφή τους στις ΗΠΑ.

Η συνάντηση με τους Γκίνσμπεργκ και Κέρουακ. Δοκιμάζοντας διαφορετικά μονοπάτια καριέρας, ο Μπάροουζ στη Νέα Υόρκη συνάντησε τους συγγραφείς Άλεν Γκίνσμπεργκ και Τζακ Κέρουακ στα μέσα της δεκαετίας του 1940. Οι τρεις τους αναφέρονται ως η έναρξη του Μπιτ Κινήματος. Ο λόγος και τα κείμενα τους παρουσιάστηκαν ως μια καλλιτεχνική ροή μη παραδοσιακής, ελεύθερης έκφρασης. Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1940, ο Μπάροουζ και ο Κέρουακ συνεργάστηκαν σε ένα μυθιστόρημα για τη δολοφονία ενός φίλου τους με τίτλο “Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στις γούρνες τους”, το οποίο δημοσιεύθηκε δεκαετίες αργότερα μετά τον θάνατό τους. Ο Μπάροουζ ανέπτυξε μια σχέση με την Τζόαν Βόλμερ και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και από το 1945 ζούσαν μαζί. Ήταν επίσης ανοιχτός για την έλξη του στους άντρες. Αυτός και ο Γκίνσμπεργκ υπήρξαν εραστές.

Ο Μπάροουζ είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί οπιούχα και προχώρησε στον εθισμό της ηρωίνης. Ήταν επίσης λάτρης των όπλων και, ενώ ζούσε με την οικογένειά του στην πόλη του Μεξικού το 1951, παίζοντας σε κατάσταση μέθης με το όπλο του πυροβόλησε και κατά λάθος σκότωσε τη Βόλμερ. Δεν εξέτισε μεγάλη ποινή φυλάκισης, αλλά θα πάλευε με τους δαίμονές του για τα επόμενα χρόνια.

•Ο Μπάροουζ δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, Junky, το 1953 με το όνομα Γουίλιαμ Λη. Το έργο παρουσίαζε μια τολμηρή, ημι-αυτοβιογραφική ματιά στο ναρκωτικά και την κουλτούρα τους. Συνέχισε να ταξιδεύει και κάποια στιγμή κατέληξε στην Ταγγέρη εξαρτημένος και οικονομικά κατεστραμμένος. Συνειδητοποίησε ότι θα χαθεί, αν δεν άλλαζε πορεία. Ταξίδεψε έτσι στο Λονδίνο για να λάβει θεραπείες απομορφίνης. Με τη βοήθεια των Γκίνσμπεργκ και Κέρουακ έγραψε στην Ταγγέρη το μυθιστόρημα Γυμνό Γεύμα, το οποίο συνέχιζε να παρακολουθεί τις περιπέτειες του Γουίλιαμ Λη στον κόσμο των ουσιών. Το βιβλίο παρουσίασε μη γραμμικές αφηγηματικές μορφές με στοιχεία σαδομαζοχισμού, μεταμορφώσεων και σάτιρας. Δημοσιεύθηκε το 1959 και δεν κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τη δεκαετία του 1960 λόγω μιας κυβερνητικής λογοκρισίας ως προς το περιεχόμενό του. Κάτι που τον έφερε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Έγινε μια φιγούρα, η οποία αναγνωρίστηκε και λοιδορήθηκε εξίσου.

Ο κιθαρίστας των Led Zeppelin Τζίμι Πέιτζ με τον Γουίλιαμ Μπάροουζ

Την εποχή της κυκλοφορίας του Γυμνού Γεύματος, εμπνευσμένος από τον καλλιτέχνη Brion Gysin, ο Μπάροουζ άρχισε να πειραματίζεται με την τεχνική cut-up, όπου τυχαίες γραμμές κειμένου αποκόβονται από μια σελίδα και χρησιμοποιούνται για να σχηματίσουν νέες προτάσεις, με σκοπό να απελευθερώσουν το μυαλό των αναγνωστών από τον συμβατικό, γραμμικό τρόπο σκέψης. Η δεκαετία του 1960 βρήκε τον Μπάροουζ να κυκλοφορεί μυθιστορήματα όπως το Η μαλακή μηχανή (1961) και το Nova Express (1964), τα οποία κατέδειξαν τον καταναλωτισμό και την κοινωνική καταστολή, καθώς και το ρεαλιστικό έργο Οι επιστολές του Γιαχέ (1963).

•Ο Μπάροουζ πειραματίστηκε και στον ήχο με την τεχνική cutup μέσω μαγνητοφωνήσεων. Κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ το 1965, Call Me Burroughs, το οποίο παρουσίαζε τις αναγνώσεις του από το Γυμνό γεύμα και τη Μαλακή μηχανή. Ο Μπάροουζ δεν επηρέασε μόνο τον λογοτεχνικό κόσμο αλλά υπήρξε επιδραστικός σε πολλούς μουσικούς καλλιτέχνες της εποχής. Τα γκρουπ Soft Machine και Steely Dan πήραν τα 65

ονόματά τους από το έργο του συγγραφέα. Ο Μπάροουζ συνεργάστηκε με καλλιτέχνες της avant-garde σκηνής όπως Laurie Anderson, Sonic Youth και Genesis P-Orridge

Από αριστερά Γουίλιαμ Μπάροουζ, Τζον Τζιόρνο και Λόρι Άντερσον Ο Μπάροουζ συνέχισε τις λογοτεχνικές του αναζητήσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1970, δημοσιεύοντας το Τα άγρια αγόρια, Μια Βίβλος των νεκρών (1971) και το Απολυμαντής! (1973) και γράφοντας ένα σενάριο, Οι τελευταίες λέξεις, του Ντατς Σουλτς. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, δούλεψε σε ένα βιβλίο με τον Gysin που ερεύνησε τη φιλοσοφία του – The Third Mind (1978)

Ο Μπάροουζ θα αντιμετώπιζε ξανά μια οικογενειακή τραγωδία, καθώς ο γιος του Μπίλι Μπάροουζ, επίσης συγγραφέας, εθίστηκε στις ουσίες και πέθανε από τραύμα που σχετίζεται με το αλκοόλ το 1981.

•Ο Μπάροουζ πέθανε στο Lawrence του Κάνσας το 1997. εικόνες “William S Burroughs” by Tsuru1111 is licensed under CC BY-NC-SA 2.0

“William S Burroughs” by Tsuru1111 is licensed under CC BY-NC-SA 2.0

“Laurie Anderson, John Giorno, and William S. Burroughs” by kevin dooley is licensed under CC BY 2.0

“William S. Burroughs” by Christiaan Tonnis is licensed under CC BY-SA 2.0

“Jimmy Page & William S. Burroughs 1” by Tsuru1111 is licensed under CC BY-NC-SA 2.0

Α Thousand Doors: Μια βιβλιοθήκη όλο (μοντέρνα) τέχνη Τριάντα καλλιτέχνες από δεκαπέντε χώρες πλημμυρίζουν την Γεννάδειο Βιβλιοθήκη με μοντέρνα τέχνη έως τις 30 Ιουνίου.



 



Δημοσίευση | 22 Μαΐου 2014 8 00

του Γιάννη Ασδραχά Κάποια γεγονότα βαπτίζονται αλλά και βαπτίζουν τους χώρους όπου συντελούνται. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στη μεγάλη έκθεση που παρουσιάζεται σε όλους τους χώρους της Γενναδείου Βιβλιοθήκης που διοργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ σε συνεργασία με τη φημισμένη “Whitechapel Gallery” του Λονδίνου. Για πρώτη φορά όλοι οι χώροι της Γενναδίου, στεγασμένοι και υπαίθριοι, μετατρέπονται σε τοπίο της έκθεσης όπου 30 καλλιτέχνες από 15 χώρες καταθέτουν το έργο τους υπό τον τίτλο “A Thousand Doors”, συντελώντας σε μία συνομιλία τόσο με το ιστορικό

κτήριο όσο και με τα αποκτήματα του. «Οραματική» χαρακτηρίζει την έκθεση η Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια του ΝΕΟΝ, προσθέτοντας ότι πρόκειται για ένα γεγονός που «ανοίγει τους δημόσιους χώρους στη σύγχρονη τέχνη, σε μία τοποθεσία που συνδυάζει την εσωτερικότητα μιας βιβλιοθήκης, την ομορφιά των εξωτερικών της κήπων και τον δημόσιο χαρακτήρα ενός χώρου προσβάσιμου σε όλους». Ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα, Τζέιμς Ράιτ, σημειώνει ότι «στην Ελλάδα ζούμε σε ένα κόσμο με μνημεία και αναμνήσεις. Και αυτή την ιδιαίτερη σχέση που έχει η Γεννάδιος με το παρελθόν, η έκθεση με σύγχρονα έργα δίνει τη δυνατότητα στο κοινό να τη γνωρίσει καλύτερα». Η διευθύντρια της βρετανικής γκαλερί «Whitechapel» και επιμελήτρια της έκθεσης Iwona Blazwick σημειώνει ότι τα έργα δημιουργούν ένα φανταστικό ταξίδι επειδή είναι «πύλες σε πραγματικές ή φανταστικές ιστορίες, σε ιδανικούς ή αποκαλυπτικούς μελλοντικούς κόσμους». Θεωρεί, μάλιστα, ότι η έκθεση θα δώσει στους κατοίκους και τους επισκέπτες την ευκαιρία να «έρθουν σε επαφή με απαράμιλλα έργα τέχνης από όλο τον κόσμο, όλα με έμπνευση από την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας». Για την ελληνική σύγχρονη τέχνη και τους καλλιτέχνες επισημαίνει πως είναι ενθουσιασμένη με το «τι συμβαίνει στην Ελλάδα», ενώ είναι σίγουρη ότι η έκθεση θα σηματοδοτήσει ένα νέο ορόσημο. Η έκθεση Η πρώτη εικόνα που εισπράττει ο επισκέπτης είναι οι έξι γκροτέσκο προτομές γενειοφόρων που μοιράζονται τα κενά ανάμεσα στους κίονες του περιστυλίου, έργα του Daniel Silver. Μέτρα πριν την κεντρική κλίμακα πάνω σε ψηλές βάσεις βρίσκονται τα έργα της Francis Upritchard. Πρόκειται για ημίγυμνες φιγούρες σε αφύσικα φωτεινά χρώματα. Υπό τη στέγη του κεντρικού κτηρίου της βιβλιοθήκης φιλοξενούνται τα έργα 15 καλλιτεχνών. Η πρώτη συνάντηση συντελείται ακριβώς πάνω από την αίθουσα του αναγνωστηρίου όπου και αιωρείται η κατασκευή του George Herold με τίτλο «Bent poetry, w. up!». Η εγκατάσταση αποτελείται από ένα μεταλλικό πλέγμα στο οποίο κρέμονται σανίδες που δίνουν την αίσθηση του λαβύρινθου. Το υλικό του Edward Allington είναι μεγάλων διαστάσεων λογιστικά βιβλία στις σελίδες των οποίων βρίσκονται πυκνογραφημένες καταχωρίσεις. Ο εικαστικός έκοψε εσωτερικά τα βιβλία δημιουργώντας κενά στα οποία προσάρμοσε γεωμετρικές φόρμες. Δίπλα βρίσκονται τα έργα του John Latham. Πρόκειται για τη φωτογκραβούρα «Flat Time II0» και το «Anonymous Books» με ακανόνιστα κομμάτια βιβλίων πάνω σε γυαλί. Ένα στύλο

σχημάτισε με 8558 φύλα χαρτιού διαστάσεων Α5 η εικαστικός Ceal Floyer. Κάθε φύλλο του έχει ξεχωριστή αρίθμηση αλλά και από ένα ανεπαίσθητο γεωμετρικό σχήμα στη γωνία κάθε σελίδας. Με τίτλο «Reconstitution» ο Christian Boltanski φανερώνει το υλικό μίας κούτας που περιέχει φωτογραφίες, επιστολές και φυλλάδια. Καθένα από τα αντικείμενα είναι και μια μαρτυρία για τη ζωή ή το έργο του καλλιτέχνη. Στο έντυπο σε χαρτόνι υλικό του ο Pavel Büchler καυτηριάζει τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς της σχολής καλών τεχνών. Το έργο «A Book of Signatures» της Παλαιστίνιας Shuruq Harb είναι μία εγκατάσταση όπου προβάλλονται σε μία οθόνη η υπογραφή 250 ατόμων με το κοινό στους ισλαμικούς πληθυσμούς όνομα Μοχάμεντ. Οι υπογραφές διαφέρουν από άτομο σε άτομο και συντάσσουν ένα παλίμψηστο της διαφορετικότητας. «I Love New York, Crazy City» είναι ο τίτλος του έργου της Isa Genzken. Πρόκειται για ένα σκληρόδετο τόμο στο οποίο η καλλιτέχνης συνδυάζει φωτογραφικά στιγμιότυπα με αποδείξεις, σημειώματα και φυλλάδια. Ένα λεύκωμα παρουσιάζει ο Nigel Henderson, μέλος μιας ομάδας καλλιτεχνών με τίτλο “πατέρες της Ποπ”. Οι σελίδες του περιέχουν φωτογραφίες που ανακάλυψε ο εικαστικός σε παλαιοβιβλιοπωλεία. Το άλμπουμ της Hannah Höch που υπήρξε μέλος της ομάδας των ντανταϊστών του Βερολίνου είναι ένα ευρηματικό κολάζ που περιέχει εικόνες από περιοδικά της δεκαετίας του '30. Ο Michael Dean δημιούργησε μία νεκρή φύση με μοντέλο μία καρέκλα από MDF. Στο κάθισμα του επίπλου βρίσκεται ένα ανοικτό βιβλίο από το οποίο εξέχει μία γλώσσα που υποδηλώνει τον λόγο και την απόλαυση που προσφέρει η κατανάλωση τροφής. Η εγκατάσταση του Michael Rakowitz περιλαμβάνει μία σειρά μισοκαμένων βιβλίων απομεινάρια του συμμαχικού βομβαρδισμού της γερμανικής πόλης Kassel. Αναφέρεται επίσης στην καταστροφή των αγαλμάτων του Βούδα της Μπαμιγιάν από τους Ταλιμπάν το 2001. Πραγματεύεται ακόμα την αναγέννηση της εν λόγω αφγανικής πόλης, καταθέτοντας σε προθήκη εργαλεία σμίλευσης που προέρχονται από εξαρτήματα τανκ. Εννέα έντυπα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως εφημερίδες ή περιοδικά προσαρμοσμένα σε πλαίσιο στοιχειοθετούν την εικαστική παρουσία του Mattew Barney. Σε μία ημιεγκαταλειμμένη αίθουσα της βιβλιοθήκης η Πάκυ Βλασσοπούλου παρουσιάζει ομοιώματα αλόγων. Η εγκατάσταση υπογραμμίζει την αντίφαση που ενέχει το παράλογο όταν διαπράττεται στο όνομα της λογικής. Μεταλλικές βιβλιοθήκες με εκατοντάδες βιβλία είναι ο κύριος κορμός του έργου της Meriç Algün Ringborg. Η καλλιτέχνης συγκέντρωσε τα βιβλία της Γενναδείου που έχουν να δανειστούν μία δεκαετία. Το έργο εγείρει ερωτήματα γύρω από τη θεματολογία που ενδέχεται να απασχολεί τη σύγχρονη συνείδηση. Το καλλιτεχνικό δίδυμο Nina Fischer & Maroan el Sani, που εργάζεται στο Βερολίνο, στο βίντεο-έργο του εμπνεύστηκε από το ντοκιμαντέρ που γύρισε ο Γάλλος σκηνοθέτης Alain Resnais αφιερωμένο στους θησαυρούς που φυλάσσονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Οι καλλιτέχνες επιστρέφουν στο κτήριο, που είναι πλέον άδειο. Ένας από τους σπουδαιότερους έλληνες εικαστικούς, ο Γιάννης Κουνέλης, έντυσε με βιβλία ποικίλων θεματικών, γλωσσών, μεγεθών και εκδόσεων ένα παράθυρο της Γενναδίου. «The Tent» είναι ο τίτλος του βίντεο έργου της βρετανίδας Elizabeth Price. Η ταινία εστιάζει σε ένα βιβλίο καλλιτεχνών που συνδέθηκαν με τη βρετανική καλλιτεχνική ομάδα Systems Group.

Το έργο τετ-α-τετ της Ιταλίδας Annie Ratti είναι ένα καμπυλόγραμμο ξύλινο παραβάν που «κρύβει» δύο καθίσματα Το “κοινωνικό γλυπτό” στεγάζει δύο άτομα και δημιουργεί συνθήκες απομόνωσης. «Exercises in Walking and Talking» είναι ο τίτλος του έργου της Βαλεντίνας Κάργα. Στο έργο της επιδιώκει να αναβιώσει την Αριστοτελική ιδέα της περιπατητικής σχολής απευθύνοντας πρόσκληση οι επισκέπτες να περπατήσουν μαζί της κουβεντιάζοντας. «1000 Φύ(λ)λα» είναι ο τίτλος του έργου του Νίκου Ναυρίδη. Έναν προαύλιο χώρο της «Γενναδείου» καλύπτουν χίλια φύλα ζύμης με τα οποία ο καλλιτέχνης καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην εικαστική διαδικασία και τη χειροτεχνία. Σε ένα πλακοστρωμένο σημείο του κήπου έξι ανθρώπινες μορφές σκύβουν η μια προς την άλλη ριζωμένες σε σφαιρικές βάσεις. Τα μπρούτζινα γλυπτά με τίτλο Conversation Piece II παραπέμπουν στην κλασική αγαλματοποιία και είναι δημιουργίες του ισπανού καλλιτέχνη Juan Muñoz. Οι βρετανίδες Jane και Louise Wilson υπογράφουν την ηχητική εγκατάσταση «The Silence is Twice as Fast Backwards». Ο τίτλος του έργου είναι παρμένος από την ταινία Ophée του Jean Cocteau. Οι επισκέπτες κατά την κατάβασή τους στους κήπους τους συνοδεύει ο ήχος μιας μελωδίας από μία σειρά κουδουνιών. Ένα χάλκινο εκμαγείο κορμού ενός αγριόπευκου, είναι το έργο του Ιταλού καλλιτέχνη Giuseppe Penone με τίτλο «Spazio di Luce». Ο εικαστικός εφάρμοσε ένα στρώμα κεριού στον κορμό του δέντρου, δημιουργώντας ένα αποτύπωμα που εξιστορεί την πορεία της ανάπτυξής του. «What Every Gardener Knows» είναι ο τίτλος της ηχητικής εγκατάστασης της αμερικανίδας εικαστικού Susan Hiller. Η δομή της μουσικής βασίζεται στα γενετικά μοτίβα που ανακάλυψε τον 19ο αιώνα ο Gregor Mendel. Στο έργο η καλλιτέχνης μεταγράφει τον κώδικα του Mendel σε μια μελωδική κωδωνοκρουσία που σημαίνει στα τέταρτα της ώρας. Εμπνευσμένος από τον κλασικό πολιτισμό και την ποπ κουλτούρα, ο Αργεντινός καλλιτέχνης Villar Rojas Adrián συνέθεσε δύο γλυπτές ανθρώπινες φιγούρες σε μη αναμενόμενες στάσεις. Τη φυσική τάση των πουλιών να ξεσπούν σε κελάηδισμα την αυγή παρουσιάζει στο ηχητικό του έργο με τίτλο «Dawn Chorus» ο Κώστας Ιωαννίδης. Αυτές οι συγχορδίες των πτερωτών αοιδών ακούγονται αντίθετα από τη πραγματικότητα, το σούρουπο. * Η έκθεση πλαισιώνεται από παράλληλο πρόγραμμα εκδηλώσεων το οποίο περιλαμβάνει δωρεάν ξεναγήσεις, ανοιχτές συζητήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα.

PRE-RAPHAELITE ART Archive Random Submit Ask List of Paintings by Artist The short-lived but highly influential Pre-Raphaelite movement was a reform group of artists and poets founded in 1849. Their main objective in art was to reject the dramatic, artificial Mannerist painting styles succeeding Raphael and Michelangelo (hence the term "Pre-Raphaelite") and to create more genuine, humble representations of their subjects. They painted brightly-colored, evenly-lit scenes with a particular emphasis on romanticism, elaborate detail, medieval history, symbolism, and nature.

2012/12/28 279 notes Dante and Beatrice Henry Holiday 1883

Υπερρεαλιστική γλυπτική από τον Ron Mueck 22 ΙΟΥΛΙΟΥ, 2015 / TATOOM 321

Ο γλύπτης Ron Mueck, πρώην κουκλοπαίκτης για παιδιά, δημιουργεί καταπληκτικά γλυπτά τέχνης από το 1996. Για την κατασκευή τους χρησιμοπιεί ρητίνη, fiberglass, σιλικόνη, και πολλά άλλα υλικά. Ο Mueck κατασκευάζει υπερρεαλιστικά ομοιώματα ανθρώπων, παίζοντας με την κλίμακα. Οι λεπτομέρειες στα γλυπτά του είναι μαγευτικές, πολλές φορές ιδιαίτερα έντονες. Γεννημένος το 1958 στην Αυστραλία , ο Ron Mueck ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Δουλεύει τις δημιουργίες του με δύο βοηθούς. Τα έργα του ξεκινούν από μια φωτογραφία που παίρνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης ή την επιλέγει από κάπου και την οποία μετατρέπει σε σκίτσο πριν γίνει ένα μικρό άγαλμα από κερί ή πηλό. Αυτό σφραγίζει την τελική στάση των σωμάτων και την έκφραση που θα έχουν. Κατόπιν γίνεται ένα πήλινο γλυπτό σε τελικό μέγεθος το οποίο δουλεύεται στρώση στρώση με πινέλο και σιλικόνη ώστε να αποδοθούν όλες οι χρωματικές αποχρώσεις του δέρματος. Στο τέλος ράβεται η κάθε τρίχα του σώματος ή της κεφαλής. Ο υπερρεαλισμός του Mueck μιλάει για τον άνθρωπο, το εύθραυστο της ύπαρξης, την αντίληψη του χρόνου που περνάει, τη συγκίνηση και ως εκ τούτο ή έστω σε δεύτερη φάση αποπνέει μια πνευματικότητα και όχι κάτι γκροτέσκο.

ΠΗΓΗ-people n ideas

JOSEF KOUDELKA

Εν ζωή τσεχοσλοβάκος φωτογράφος, γεννημένος το 1938 στο Μποσκοβίτσε της Μοραβίας. Υπήρξε επί χρόνια, από τους σημαντικότερους φωτογράφους του πρακτορείου magnum. Οι φωτογραφικές μαρτυρίες του από την εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων στην Πράγα το 1968 έγιναν σύμβολα κρεμασμένα σε εφηβικά δωμάτια, χωρίς καν να είναι γνωστό ακόμη το όνομά του. Οι φωτογραφίες του για τους τσιγγάνους, τις ανθρώπινες «εξορίες» και τα πανοραμικά του τοπία, διαταραγμένα από τον άνθρωπο, μαρτυρούν έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους φωτογράφους.

Βιμ Βέντερς (Wim Wenders) Σκηνοθέτης

Βιμ Βέντερς

Όνομα στη

Wilhelm Ernst «Wim» Wenders (Γερμανικά)

μητρική γλώσσ α

Γέννηση

14 Αυγούστου 1945[1][2][3][4][5][6][7] Ντύσσελντορφ[8][7]

Χώρα

Γερμανία

πολιτογράφηση ς

Εκπαίδευση

Doctor of Sciences

Σπουδές

Πανεπιστήμιο τηλεόρασης και κινηματογράφου του Μόναχου (1967, 1970)

Ιδιότητα

σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων, ηθοποιός, φωτογράφος, σεναριογράφος, διδά

σκων πανεπιστημίου και παραγωγός ταινιών

Σύζυγος

Ρόνι Μπλέικλι (1979–1981), Λίζα Κρόιτσερ (1974– 1978), Ντονάτα Βέντερς (από 1993) και Έντα ΚεχλΚένιγκ (1968–1974)

Σύντροφος

Isabelle Weingarten

Κίνημα

Νέος Γερμανικός Κινηματογράφος

Καλλιτεχνικά

Νέος Γερμανικός Κινηματογράφος

ρεύματα

Σημαντικά

Τα Φτερά του Έρωτα, Faraway, So Close!, Buena

έργα

Vista Social Club και Παρίσι, Τέξας

Βραβεύσεις

Χρυσός Λέων (1982), Χρυσός Φοίνικας (1984), βραβείο φεστιβάλ των Καννών καλύτερου σκηνοθέτη (1987), d:Q1603318 (2004), Μεγαλόσταυ ρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα (2006), Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες (2006), Τάγμα της Αξίας της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας (2 Δεκεμβρίου 2004), Ring of Honour of the city Wuppertal (2012), Leopard of Honour (2005), Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων (19 Φεβρουαρίου 1993), Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Πορτογαλίας (2017), European Film Award for Best Director (1988), European Film Award for Best Documentary (1999), European Film Award for Best Documentary (2011) και βραβείο BAFTA καλύτερου σκηνοθέτη

Ιστοσελίδα

Επίσημος ιστότοπος Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη

δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Έρνεστ Βίλχελμ "Βιμ" Βέντερς (γερμ.: Wim Wenders, 14 Αυγούστου 1945) είναι Γερμανός σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, συγγραφέας, φωτογράφος και κινηματογραφικός παραγωγός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Ο Βιμ Βέντερς γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1945 στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Πήγε λύκειο στο Ομπερχάουζεν και, ύστερα, σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία στο Φράιμπουργκ και στο Ντίσελντορφ αντίστοιχα,[9] ωστόσο εγκατέλειψε τις σπουδές του. Αργότερα, έδωσε εξετάσεις για την εθνική σχολή κινηματογράφου του Παρισιού, απέτυχε, ωστόσο, σε αυτές. Λίγο καιρό αργότερα, άρχισε να αρθρογραφεί για τις εφημερίδες Süddeutsche Zeitung και Der Spiegel, καθώς και για το περιοδικό Twen. Ως σκηνοθέτης, έχει γυρίσει πολλές ταινίες και ντοκιμαντέρ, ενώ είναι ένας από τους εκπροσώπους του Νέου Γερμανικού Κινηματογράφου.[10] Έχει κερδίσει πολλά βραβεία στην καριέρα του, όπως τον Χρυσό Φοίνικα[11] και το BAFTA καλύτερης σκηνοθεσίας[12] για την ταινία "Παρίσι, Τέξας" (που θεωρείται η καλύτερη δουλειά του) και τον Χρυσό Λέοντα για την ταινία "Η κατάσταση των πραγμάτων".[13] Έχει τιμηθεί από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού και το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λέβεν ως επίτιμος διδάκτωρ, ενώ έχει σκηνοθετήσει βίντεο κλιπ για γνωστά μουσικά συγκροτήματα, όπως οι U2 και οι Talking Heads.

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] 

1968 Same Player Shoots Again (μικρού μήκους)



1970 Summer in the City



1972 Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι



1973 Το πορφυρό γράμμα



1974 Η Αλίκη στις πόλεις



1975 Λάθος κίνηση



1976 Στο πέρασμα του χρόνου



1977 Ένας Αμερικανός Φίλος



1980 Αστραπή πάνω στο νερό



1982 Η κατάσταση των πραγμάτων



1982 Ιδιωτικός ντετέκτιβ Χάμετ



1982 Δωμάτιο 666



1984 Παρίσι, Τέξας



1987 Τα φτερά του έρωτα



1989 Γιαμαμότο - Σημειώσεις για τις Πόλεις και τα Ρούχα



1991 Μέχρι το τέλος του κόσμου



1993 Τόσο μακριά, τόσο κοντά!



1994 Lisbon Story



1995 Οι αδελφοί Σκλαντανόφσκι



1995 Πέρα από τα σύννεφα



1997 Το τέλος της βίας



1999 Buena Vista Social Club



2000 Το ξενοδοχείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων



2002 Δέκα λεπτά αργότερα: Η τρομπέτα (απόσπασμα Twelve Miles to Trona)



2004 Η γη της ελευθερίας



2005 Μην ξαναγυρίσεις



2007 To Each His Own Cinema (απόσπασμα War in Peace)



2008 Φωτογραφίες στο Παλέρμο



2008 8 (απόσπασμα Person to Person)



2011 Pina (ταινία αφιερωμένη στη ζωή και το έργο της Πίνα Μπαους)



2012 Mundo Invisível (απόσπασμα Ver ou Não Ver)



2014 Το αλάτι της γης (ντοκιμαντέρ)



2015 Όλα θα πάνε καλά

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] 1.

↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.

↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Wim-Wenders. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

↑ (Αγγλικά) SNAC. w6fj37w2. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

↑ filmportal.de. f5f9c0fa3dd1403da864aea146de2de6. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

↑ (Γερμανικά) Munzinger-Archiv. 00000014615. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. brockhaus.de/ecs/julex/article/wenders-wim-ernst-wilhelm. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

↑ Άλμα πάνω, στο:7,0 7,1 Czech National Authority Database. ola2002139629. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019.

↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.

↑ «Wim Wenders | filmportal.de». www.filmportal.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2017.

10.↑ Borisch, Victoria. «Major Directors Of The New German Cinema» (στα αγγλικά). Culture Trip. Ανακτήθηκε στις 2017-07-08.

11.↑ Jr, E. J. Dionne (1984-05-24). «WENDERS'S FILM, 'PARIS, TEXAS,' WINS AT CANNES» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Ανακτήθηκε στις 2017-07-08.

12.↑ «Film in 1985 | BAFTA Awards». awards.bafta.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2017. 13.↑ «The State of Things | The Cinematheque». www.thecinematheque.ca (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2017.

Wim Wenders Ernst Wilhelm "Wim" Wenders (German: [ˈvɪm ˈvɛndɐs]; born 14 August 1945) is a German filmmaker, playwright, author, and photographer. He is a major figure in New German Cinema. Among many honors, he has received three nominations for the Academy Award for Best Documentary Feature: for Buena Vista Social Club (1999), about Cuban music culture; Pina (2011), about the contemporary dance choreographer Pina Bausch; and The Salt of the Earth (2014), about Brazilian photographer Sebastião Salgado. One of Wenders's earliest honors was a win for the BAFTA Award for Best Direction for his narrative drama Paris, Texas (1984), which also won the Palme d'Or at the 1984 Cannes Film Festival. Many of his subsequent films have also been recognized at Cannes, including Wings of Desire (1987), for which he won the Best Director Award at the 1987 Cannes Film Festival. Wenders has been the president of the European Film Academy in Berlin since 1996. Alongside filmmaking, he is an active photographer, emphasizing images of desolate landscapes. [1][2] He is considered to be an auteur director.[3]

Contents 

1Early life



2Career



3Photography



4Legacy and honors



5Personal life



6Filmography



7Selected bibliography



8See also



9References



10External links

Early life[edit] Wenders was born in Düsseldorf, Germany, into a traditionally Catholic family. His father, Heinrich Wenders, was a surgeon. The Dutch name "Wim" is a shortened version of the baptismal name "Wilhelm". As a boy, Wenders took unaccompanied trips to Amsterdam to visit the Rijksmuseum. He graduated from high school in Oberhausen in the Ruhr area. He then studied medicine (1963–64) and philosophy (1964–65) at the University of Freiburg and the University of Dusseldorf, but dropped out and moved to Paris in October 1966 in order to become a painter.[4] Wenders failed his entry test at France's national film school, IDHEC (now La Fémis), and instead became an engraver at Johnny Friedlaender's studio in Montparnasse.[4] During this time Wenders became fascinated with cinema, and saw up to five movies a day at the local movie theater.

Set on making his obsession his life's work, he returned to Germany in 1967 to work in the Düsseldorf office of United Artists. That fall, he entered the Hochschule für Fernsehen und Film München (University of Television and Film Munich).[4] Between 1967 and 1970, while at the "HFF", he also worked as a film critic for FilmKritik, the Munich daily newspaper Süddeutsche Zeitung, Twen magazine, and Der Spiegel.[4] Wenders completed several short films before graduating from the Hochschule with a 16mm black-andwhite film, Summer in the City (1970), his feature directorial debut.

Career[edit] Wenders began his career during the late 1960s, the New German Cinema era. Much of the distinctive cinematography in his movies is the result of a highly productive long-term collaboration with Dutch cinematographer Robby Müller.[citation needed] Paris, Texas and Wings of Desire were the result of collaborations with avant-garde authors Peter Handke and Sam Shepard. Handke's novel The Goalie's Anxiety at the Penalty Kick was adapted for Wenders's second feature film, The Goalkeeper's Fear of the Penalty. Handke co-wrote the script for Wings of Desire and Until the end of the World, both featuring Solveig Dommartin.

Wenders with Carrie Fisher in 1978

Wenders has directed several highly acclaimed documentaries, most notably Buena Vista Social Club (1999), about Cuban musicians, and The Soul of a Man (2003), on American blues. He has also directed a documentary style film on the Skladanowsky brothers, known in English as A Trick of the Light. [5] The Skladanowsky brothers were inventing 'moving pictures' when several others like the Lumière brothers and William Friese-Greene were doing the same. Alongside Buena Vista Social Club his documentaries on Pina Bausch, Pina, and Sebastiao Salgado, The Salt of the Earth also received nominations for the Academy Award for Best Documentary Feature. Wenders has also directed many music videos for groups such as U2 and Talking Heads, including "Stay (Faraway, So Close!)" and "Sax and Violins".[citation needed] His television commercials include a UK advertisement for Carling Premier Canadian beer.[citation needed]

Wim Wenders at Cannes in 2002

Wenders's book Emotion Pictures, a collection of diary essays written as a film student, was adapted and broadcast as a series of plays on BBC Radio 3, featuring Peter Capaldi as Wenders, with Gina McKee, Saskia Reeves, Dennis Hopper, Harry Dean Stanton and Ricky Tomlinson, dramatised by Neil Cargill. In 2015, Wenders collaborated with artist/journalist and longtime friend Melinda Camber Porter on a documentary feature about his body of work, Wim Wenders – Visions on Film, when Porter died. The film remains incomplete.[6]

100

Wenders is a member of the advisory board of World Cinema Foundation. The project was founded by Martin Scorsese and aims to find and reconstruct world cinema films that have been neglected. As of 2015 he served as a Jury Member for the digital studio Filmaka, a platform for undiscovered filmmakers to show their work to industry professionals.[7]

Wim Wenders in 2008

In 2011, he was selected to stage the 2013 cycle of Richard Wagner's Der Ring des Nibelungen at the Bayreuth Festival.[8][9] The project fell through when he insisted on filming in 3-D, which the Wagner family found too costly and disruptive.[10] In 2012, while promoting his 3-D dance film, Pina, Wenders told the Documentary channel Blog in December 2011 that he had begun work on a new 3-D documentary about architecture. [11] He also said he would only work in 3-D from then on.[12] Wenders had admired the dance choreographer Pina Bausch since 1985, but only with the advent of digital 3-D cinema did he decide that he could sufficiently capture her work on screen.[13] In June 2017, Wenders stage-directed Georges Bizet's opera Les Pêcheurs de perles, starring Olga Peretyatko and Francesco Demuro and conducted by Daniel Barenboim at the Berlin State Opera (Staatsoper). In a 2018 interview, Wenders said his favorite movie of all time was his film about Pope Francis, and that his entire career had been building up to it. His admiration for Francis is profound; he said he felt the Pope is doing his best in a difficult time, in a world full of calamities. He also said that, though raised Catholic, he had converted to Protestantism years earlier.[14]

Photography[edit] Wenders has worked with photographic images of desolate landscapes and themes of memory, time, loss, nostalgia and movement.[1][2] He began his long-running project "Pictures from the Surface of the Earth" in the early 1980s and pursued it for 20 years. The initial photographic series was titled "Written in the West" and was produced while Wenders criss-crossed the American West in preparation for his film Paris, Texas (1984).[4] It became the starting point for a nomadic journey across the globe, including Germany, Australia, Cuba, Israel and Japan, to take photographs capturing the essence of a moment, place or space. [15]

Selected exhibitions[edit] 1986–1992[edit] 

Written in the West, in conjunction with the publication, Written in the West, Munich: Schirmer/Mosel (1987), touring exhibition: Centre Georges Pompidou, Paris (1986); Encontros de Fotografia, Coimbra (1987); Palazzo della Triennale di Milano (1988); Film Society of Miami (1988); Goethe Institut, Stockholm (1988); Goethe Institut, Copenhagen (1988); Saint-Yrieix-La-Perche (1990); Städtische Galerie Schwarzes Kloster, Freiburg (Breisgau) (1992)

1989–1994[edit] 

Wim Wenders Photographs, touring exhibition: Galerie F. C Gundlach, Hamburg (1989); Galerie Marie-Louise Wirth, Zürich (1990); Hochschule für Fernsehen und Film, Munich (1991); Fahey/Klein Gallery, Los Angeles (1991); Shibuya Seibu Dept. Store, Tokyo (1992); Kiyomizu

101



Temple, Kyoto (1992); Musée de l'Élysée, Lausanne (1992); Amerika Haus, Berlin (1992); Venice Biennale (1993); Louisiana Museum of Modern Art, Humlebaek (1993); Sala Parpallo Palau Dels Scala, Valencia (1994); San Telmo Museum, San Sebastian (1994)

1993–1995[edit] 

Wim Wenders Photo Exhibition, in conjunction with the publication, Once, Munich: Schirmer/ Mosel (2001), touring exhibition: Palazzo delle Esposizioni, Rome (1993); Villa delle Rose, Bologna (1994); FNAC, Paris (1994); Parco, Tokyo (1994); FNAC, Berlin (1995); Villa Rufolo, Ravello (1995)

1995[edit] 

Wim Wenders: Landscape and Memory, Gallery of Contemporary Photography, Santa Monica, California

1996[edit] 

Wim Wenders: Landscape and Memory, Gallery of Contemporary Photography, Santa Monica



Wim Wenders: Photos, in conjunction with the publication, Wim Wenders: Photos, Munich Goethe Institute (1996), Goethe Institutes worldwide

2000[edit] 

Buena Vista Social Club, Rose Gallery, Bergamot Station, Santa Monica, California

2000–2004[edit] 

Pictures from the Surface of the Earth, touring exhibition: Hamburger Bahnhof, Berlin (2001), Guggenheim Museum, Bilbao (2002), Haunch of Venison, London (2003); Museum of Contemporary Art, Sydney (2003); City Art Gallery, Wellington, New Zealand; Millennium Art Museum, Beijing, China; Shanghai Museum of Art, Shanghai, China; Guangdong Museum of Art, Guangzhou, China (2004)

2003[edit] 

Wim Wenders, James Cohan Gallery, New York



Wim Wenders, Galerie Judin Belot, Zurich, Switzerland

2004[edit] 

Pictures from the Surface of the Earth, Australia and Japan, James Cohan Gallery, New York



Between The Lines, group exhibition, James Cohan Gallery, New York



Images of Time and Place: Contemporary Views of Landscape, group exhibition, Lehman College Art Gallery, Bronx, New York



Wim Wenders, Galleria Marabini, Bologna, Italy



Through the Lens: Eight Photographers, group exhibition, C. Grimaldis Gallery, Baltimore, Maryland.

102

Wim Wenders in 2005

2004–2005[edit] 

Pictures from the Surface of the Earth, ARoS Aarhus Kunstmuseum, Århus C, Denmark

2005[edit]  

The Forest: Politics, Poetics, and Practice, Nasher Museum of Art at Duke University, Durham, North Carolina Through the Lens, group exhibition, C. Grimaldis Gallery, Baltimore, Maryland

2006[edit] 

Wim Wenders: Immagini dal pianeta terra, Scuderie del Quirinale, Rome, Italy



Journey to Onomichi – Photos by Wim and Donata Wenders, Omotesando Hills, Tokyo, Japan



Pictures from the Surface of the Earth, images from touring exhibition, Salon of the Museum of Contemporary Art, Belgrade, Serbia



Dark Places, curated by Joshua Decter, Santa Monica Museum of Art, Santa Monica, California

2010[edit] 

Places, strange and quiet, Museu de Arte de São Paulo, São Paulo, BR

2011[edit] 

Places, strange and quiet, Haunch of Venison, London, UK

2012[edit] 

Places Strange and Quiet, Ostlicht. Galerie Für Fotografie, Vienna, AT



Places, strange and quiet, Harald Falckenberg Exhibition Space, Deichtorhallen, Hamburg, DE



Wim Wenders: Pictures from the Surface of the Earth,[16] Multimedia Art Museum, Moscow, RU

2013[edit] 103



Wim Wenders. Appunti di Viaggio. Armenia Giappone Germani. Villa Pignatelli, Naples, IT



Wim Wenders: Photographs, Fundació Sorigué, Leida, ES

2014[edit] 

Wim Wenders: Places Strange & Quiet, GL Strand, Copenhagen, DK



Wim Wenders: Urban Solitude, Palazzo Incontro, Rome, IT

2015[edit]  

Wim Wenders: America, Villa e collezione la Panza, Varese, IT [17] Wim Wenders: 4REAL & TRUE2. Wim Wenders. Landscapes and Photographs, Museum Kunstpalast, Düsseldorf, DE



"time capsules. by the side of the road. Wim Wenders' recent photographs", BlainSouthern, Berlin, DE



"In broad daylight even the sounds shine. Wim Wenders scouting in Portugal", curated by Anna Duque y González and Laura Schmidt Reservatório da Mãe d'Água das Amoreiras, Lisbon[18]

2016[edit] "The Space Between the Characters Can Carry the Load", Collection Ivo Wessel, Weserburg Museum for modern Art, Bremen, DE

Legacy and honors[edit] Wenders has received many awards, including the Golden Lion for The State of Things at the Venice Film Festival (1982); the Palme d'Or at the 1984 Cannes Film Festival for his movie Paris, Texas; and Best Direction for Wings of Desire in the 1987 Bavarian Film Awards[19] and the 1987 Cannes Film Festival. He won the Bavarian Film Awards for Best Director for Faraway, So Close! in 1993.[19] In 2004, he received the Master of Cinema Award of the International Filmfestival Mannheim-Heidelberg. He was awarded the Leopard of Honour at the Locarno International Film Festival in 2005. In 2012, his dance film Pina was nominated for the Best Documentary Feature of the 84th Academy Awards.[20] Wenders also received a nomination for the Writers Guild of America Award for Best Documentary Screenplay for the film.[21] He has been awarded honorary doctorates by the Sorbonne in Paris in 1989, the University of Fribourg (Switzerland) in 1995 and the Université Catholique de Louvain, Belgium in 2005. The Wim Wenders Foundation was established in Düsseldorf in 2012. The foundation provides a framework to bring together his cinematic, photographic, artistic and literary works in his native country and to make it permanently accessible to the public.[22] Wenders was awarded the Honorary Golden Bear at the 65th Berlin International Film Festival in February 2015.[23] In 2016, Wenders received the Großer Kulturpreis of the Sparkassen Culture-Foundation Rhineland, one of the highest-endowed cultural honorings in Germany, with previous winners such as photographer legend Hilla Becher, sculptor Tony Cragg, musician Wolfgang Niedecken and director Sönke Wortmann. In 2017, Wenders received the Douglas Sirk Award at the Hamburg Film Festival.[24]

Personal life[edit] Wenders lives and works in Berlin with his wife, Donata. [4] He has lived in Berlin since the mid-1970s.[25] He is an ecumenical Christian; as a teenager he wished to become a Catholic priest.[26]

Filmography[edit] 104

Year

English title

German title

Notes

First full-length feature film (Dedicated to The Kinks)

1970

Summer in the City

1972

The Goalkeeper's Fear of the Penalty (UK) or The Goalie's Anxiety at the Penalty Kick (USA)

Die Angst des Tormanns beim Elfmeter

Adaptation of a novel by Peter Handke

1973

The Scarlet Letter

Der Scharlachrote Buchstabe

Adapted from the novel by Nathaniel Hawthorne

1974

Alice in the Cities

Alice in den StĂ¤dten

First part of Wenders's Road Movie Trilogy

1975

The Wrong Move

Falsche Bewegung

Second part of Wenders's Road Movie Trilogy, with Nastassja Kinski

1976

Kings of the Road

Im Lauf der Zeit

Third part of Wenders's Road Movie Trilogy

1977

The American Friend

Der Amerikanische Freund

Adaptation of Patricia Highsmith's novel Ripley's Game

1980

Lightning Over Water

Documentary about the last days of Nicholas Ray

1982

Hammett

Fictional story about Dashiell Hammett, American writer; based on a novel by Joe Gores

1982

Room 666

Short documentary interviews directors on the future of cinema, including Steven Spielberg, Jean-Luc Godard, and Rainer Werner Fassbinder. Filmed at Cannes

1982

Reverse Angle

Chambre 666

Short film documents Wenders's disputes with Coppola during Hammett

105

Year

English title

German title

Notes

1982

The State of Things

Stand der Dinge

1984

Paris, Texas

1984

Docu Drama

Documentary

1985

Tokyo-Ga

Documentary about Japanese film director Yasujirō Ozu

Written with Peter Handke. A guardian angel is tempted to prefer human experience over the outsider's immortality.

Documentary about Japanese fashion designer Yohji Yamamoto.

1987

Wings of Desire

Der Himmel über Berlin

1989

Notebook on Cities and Clothes

Aufzeichnungen zu Kleidern und Städten

1990

Red Hot + Blue

1991

Until the End of the World

Bis ans Ende der Welt

1992

Arisha, the Bear and the Stone Ring

Arisha, der Bär und der steinerne Ring

1993

Faraway, So Close!

In weiter Ferne, so nah!

1994

Lisbon Story

1995

Beyond the Clouds

Jenseits der Wolken

(with Michelangelo Antonioni)

1995

A Trick of Light

Die Gebrüder Skladanowsky

Also known as The Brothers Skladanowsky

Music video for "Night and Day" performed by U2

Sequel to Wings of Desire

Partially a sequel to The State of Things

106

Year

English title

German title

Notes

1995

LumiĂ¨re et compagnie

1997

The End of Violence

1998

Willie Nelson at the Teatro

1999

Buena Vista Social Club

2000

The Million Dollar Hotel

2000

Un matin partout dans le monde

TV Short

2001

Souljacker Part 1

Music Video for "Souljacker Pt 1" by Eels

2002

Ode to Cologne: A Rock 'N' Roll Film

Viel passiert â&#x20AC;&#x201C; Der BAP-Film

Documentary about the Cologne rock group BAP

2002

Ten Minutes Older

Ten Minutes Older: The Trumpet

Contributed segment "Twelve Miles to Trona"

2003

Other Side of the Road

Short

2003

The Soul of a Man

Documentary about Blues musicians, from the doc series Martin Scorsese Presents The Blues

2004

Land of Plenty

based on a story by Scott Derrickson, with Michelle Williams and John Diehl

2005

Don't Come Knocking

Script by Wenders and Sam Shepard who also played the main character

Anthology film made in collaboration between forty-one international film directors

Am Ende der Gewalt

Documentary about Cuban musicians; made with Ry Cooder

107

Year

English title

German title

Notes

2007

Invisibles

Documentary, contributed segment "Invisible Crimes"

2007

To Each His Own Cinema

Contributed segment "War in Peace"

2008

Palermo Shooting

dedicated to Ingmar Bergman and Michelangelo Antonioni

2008

Contributed segment "Person to Person"

2010

If Buildings Could Talk

Short doc about the Rolex Learning Center

2011

Pina

Documentary about the late choreographer Pina Bausch, in 3D, premiered Out of Competition at the Berlin Film Festival[27]

2012

Mundo Invisível

segment "Ver ou Não Ver"

2014

The Salt of the Earth

2015

Every Thing Will Be Fine

2016

The Beautiful Days of Aranjuez

Die schönen Tage von Aranjuez

based on the play for two persons by Peter Handke, filmed in 3D

2017

Submergence

Grenzenlos

Adaptation from war journalist JM Ledgard's novel

2018

Pope Francis: A Man of His Word

Papst Franziskus – Ein Mann seines Wortes

Documentary

Das Salz der Erde

Documentary about photographer Sebastião Salgado

Drama

Selected bibliography[edit] 108



Lindbergh, Peter; Wenders, Wim (2002), Peter Lindbergh: stories, Santa Fe: Arena Editions, ISBN 978-1-892041-64-7



Shepard, Sam; Wenders, Wim (1991), Paris, Texas: Screenplay, New York: Ecco Press, ISBN 9780-88001-266-9



Steinhilber, Berthold; Wenders, Wim (2003), Ghost towns of the American West, New York: Harry N. Abrams, Inc., ISBN 978-0-8109-4508-1



Wenders, Wim (1986), Emotion pictures: Essays und Filmkritiken, 1968–1984, Frankfurt: Verlag der Autoren, ISBN 978-3-88661-078-5



Wenders, Wim (1989), Emotion pictures: reflections on cinema, London: Faber and Faber, ISBN 978-0-571-15271-1



Wenders, Wim (2001), Once: pictures and stories, New York: DAP/Schirmer/Mosel, ISBN 978-1891024-25-2



Wenders, Wim (1984), Paris, Texas, Nördlingen: Greno, ISBN 978-3-921568-11-8



Wenders, Wim (2001), Written in the West, New York: teNeues, ISBN 978-3-8238-5469-2



Wenders, Wim; Handke, Peter (1998), Der Himmel über Berlin: Ein Filmbuch von Wim Wenders und Peter Handke (in German), Berlin: Suhrkamp Verlag, ISBN 978-3-518-02406-5



Wenders, Wim; Hofmann, Michael (1992), The logic of images: essays and conversations, London: Faber and Faber, ISBN 978-0-571-16517-9



Wenders, Wim; Hofmann, Michael (2000), My time with Antonioni: the diary of an extraordinary experience, London: Faber and Faber, ISBN 978-0-571-20076-4



Wenders, Wim; Hofmann, Michael (2001), On film: essays and conversations, London: Faber and Faber, ISBN 978-0-571-20718-3



Wenders, Wim; Tawada, Yoko (2007), Where Europe begins, New York: New Directions Publishers, ISBN 978-0-8112-1702-6



Wenders, Wim; Wenders, Donata (2000), The heart is a sleeping Beauty: the Million Dollar Hotel - a film book, New York: teNeues, ISBN 978-3-8238-5468-5



Wenders, Wim; Zournazi, Mary (2013), Inventing Peace: A Dialogue on Perception, London: I.B.Tauris, ISBN 978-1-78076-693-5

See also[edit] 

BlainSouthern



James Cohan Gallery

References[edit] 1.

^ Jump up to:a b "Wim Wenders: Places, Strange And Quiet – in pictures | Art and design". The Guardian. Retrieved 17 March 2015.

109

^ Jump up to:a b Art Photography. "Wim Wenders: Show, don't tell". The Daily Telegraph. Retrieved 17 March 2015.

^ Lehrer, Adam. "MoMA Celebrates Auteur Director Wim Wenders With Retrospective". Retrieved 23 June 2017.

^ Jump up to:a b c d e f "Wim Wenders". polkagalerie.com. Retrieved 21 July 2020.

^ A Trick of the Light on IMDb

^ http://www.wimwendersfilmfestival.com/#!a-b-o-u-t/cfp1 Archived 22 December 2015 at the Wayback Machine

^ "Profile Jury". Filmaka.com. 14 August 1945. Archived from the original on 10 July 2009. Retrieved 17 March 2015.

^ "German Information Centre South Asia | Facebook". German-info.com. 8 March 2015. Retrieved 17 March 2015.

^ [1] Archived 3 December 2013 at the Wayback Machine

10.

^ [2] Archived 3 December 2013 at the Wayback Machine

11.

^ [3] Archived 5 December 2012 at the Wayback Machine

12.

^ "It's 3D or Bust for 'Pina' Director Wim Wenders – Speakeasy – WSJ". The Wall Street Journal. 23 December 2011. Retrieved 17 March 2015.

13.

^ "Wim Wenders On 'Pina': A Dance Documentary in 3-D". NPR. Retrieved 24 January2018.

14.

^ Amanpour, Christiane (host) (23 May 2018). "Amanpour: Joseph Yun and Wim Wenders". Amanpour on PBS. PBS.

15.

^ Rose, Barbara (1 January 2004). "Wim Wenders: Pictures From the Surface of the Earth". The Brooklyn Rail. Retrieved 17 March 2015.

16. 17.

^ "Wim Wenders, Pictures from the Surface of the Earth". Multimedia Art Museum, Moscow. ^ Italiano, FAI – Fondo Ambiente. "Wenders in mostra a Villa Panza con il FAI – Fondo Ambiente Italiano". wimwendersvillapanza.it. Retrieved 23 June 2017.

18.

^ http://www.epal.pt/EPAL/menu/museu-da-água/atividades-e-serviços/exposições-temporárias

19.

^ Jump up to:a b [4] Archived 25 March 2009 at the Wayback Machine

20.

^ "Nominees for the 84th Academy Awards". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Retrieved 28 January 2012.

110

21.

^ Fernandez, Jay A. (19 February 2012). "Writers Guild Awards: Complete Winners List". The Hollywood Reporter. Retrieved 18 February 2019.

22.

^ "The Foundation – Wim Wenders Stiftung". wimwendersstiftung.de. Retrieved 23 June2017.

23. 24.

^ "Homage 2015 and Honorary Golden Bear for Wim Wenders". Berlinale.de. Retrieved 5 October 2014. ^ "Awards Ceremony". filmfesthamburg.de.

25.

^ Michael, Chris (23 September 2014). "Wim Wenders on his Berlin: 'Oh man, has it ever changed!'". The Guardian. ISSN 0261-3077. Retrieved 9 November 2019.

26.

^ Burger, John (17 May 2018). "Exclusive interview: Wim Wenders discusses the Catholic influences on his film about Pope Francis". Aleteia. Aleteia SAS. Retrieved 13 December2019.

27.

^ "Berlinale 2011: First Competition Films". Berlinale.de. Retrieved 3 January 2011.

External links[edit] 

Official website



Wim Wenders on IMDb



Senses of Cinema: Great Directors Critical Database



filmportal.de including biography, filmography and photos



Wim Wenders | Film | The Guardian

https://www.wim-wenders.com/

111

WIM WENDERS – IN TIMES OF SOLITUDE BASTIAN GALLERY, LONDON (ONLINE EXHIBITION) 2020

BASTIAN is pleased to present Wim Wenders – In Times of Solitude , an exclusive online exhibition from the German artist. Running from 28 May – 28 June 2020, the exhibition features twenty photographs highlighting the relationship between photography and solitude in Wenders‘ work.

BASTIAN 

Exhibitions

112

BERLIN

Emma Stibbon â&#x20AC;&#x201C; Broken Ground Exhibition Dates 28 April - 29 July 2017

Opening 27 April from 6 to 8 PM

Address BASTIAN, Am Kupfergraben 10, 10117 Berlin For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. Galerie Bastian is pleased to announce the second solo exhibition of British artist Emma Stibbon opening on 27 April at the gallery space Am Kupfergraben 10 in Berlin. Stibbonâ&#x20AC;&#x2122;s

113

previous solo exhibition »Ice Mirage« in 2015 was dedicated to large-format drawings of polar landscapes of the Arctic and Antarctic. This forthcoming solo exhibition will feature drawings and printed graphic works by Emma Stibbon, which were executed after a field visit to the volcanoes of Big Island – the largest island of Hawaii. The PuʻuʻŌʻō crater forms part of the Kīlauea volcano – one of the most active volcanoes on Earth. Since 1983 lava has continuously been streaming from the volcano into the Pacific Ocean, where it then abruptly cools down. Emma Stibbon not only renders the moment of eruption in her works, but also its impact on the landscape. Deep ravines carve open the earth; deserted craters and rising sulphur vapours characterise the scenery. In her drawings »Broken Ground I and II« the artist evokes an overwhelming beauty that is inseparably tied to the fragility of the volcanic landscape. The fragility – the »Uncertain Ground« – is reflected in her works on paper, particularly in the process of drawing itself due to the artist’s use of volcanic ash gathered in the field. Stibbon’s technique is expanded towards a new spiritual dimension by the widespread Hawaiian animistic belief that there is a presence of a soul in the materiality of nature. Emma Stibbon (born 1962) studied at Portsmouth College of Art, Goldsmith College in London and at the University of the West of England. She is a member of the Royal Academy of Arts in London. Her works are part of numerous public and private collections; the Victoria and Albert Museum, the Stadtmuseum Berlin and the Prussian Palaces and Gardens Foundation Berlin-Brandenburg, amongst others. The artist lives and works in Bristol.

Selected Works

114

 Emma Stibbon »Broken Tumuli I« 2017 Monoprint with marbling 53 x 37.5 cm / 20.8 x 14.7 in. [H x W]

115

 Emma Stibbon »Broken Ground I« 2017 Black ink, volcanic ash and carbon 211 x 148 cm / 83.1 x 58.3 in. [H x W]

116



Emma Stibbon »Broken Ground II« 2017 Black ink, volcanic ash and carbon 130 x 211 cm / 51.2 x 83.1 in. [H x W]

117

 Emma Stibbon »Steam Vents« 2017 Black ink, volcanic ash and carbon 210.9 x 92 cm / 83 x 36.2 in. [H x W]

118



Emma Stibbon »Lava Shield« 2016 Black ink, volcanic ash and carbon 128 x 196.3 cm / 50.4 x 77.3 in. [H x W]

119



Emma Stibbon »Fault Zone« 2016 Black ink, volcanic ash and carbon 125.4 x 154.8 cm / 49.4 x 60.9 in. [H x W]

120

 Emma Stibbon »Plume« 2017 Intaglio print 44.6 x 33.5 cm / 17.6 x 13.2 in. [H x W] Edition of 40

121



Emma Stibbon »Stromboli« 2016 Intaglio print 98 x 141.3 cm / 38.6 x 55.6 in. [H x W] Edition of 20

  

Deutsch 中文

122

BERLIN

Emma Stibbon – Ice Mirage Exhibition Dates 17 January - 3 May 2015

Address BASTIAN Am Kupfergraben 10 10117 Berlin-Mitte For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. We are delighted to present in this exhibition a new series of drawings and graphics by the British artist Emma Stibbon. In these works, Stibbon devotes herself to the impressive Polar landscapes of the Arctic and the Antarctic following her recent expeditions to Svalbard and the Antarctic Peninsula.

Central motifs for Stibbon are the idea that certain places are fleeting in the way we perceive and remember them. »I am interested in how the apparently monumental can be so fragile«, the artist explains. The sculptural ice formations whose forms dissolve into the sea, the icebergs incandescent in the dark night and the vast mountain ridges surrounded by clouds conjure the Romantic notion of the ›Sublime‹.

123

Exhibition views

Selected Works

124



Emma Stibbon »Deception Island (STACK)« 2014 Ink, charcoal dust and volcanic ash 140.5 x 207 cm / 55.3 x 81.5 in. [H x W]

125



Emma Stibbon »Night Navigation« 2014 Intaglio print 66.5 x 97.5 cm / 26.2 x 38.4 in. [H x W] Edition: 30

126

 Emma Stibbon »Summit« 2014 Ink and charcoal dust 201.5 x 152.5 cm / 79.3 x 60 in. [H x W]

  

Deutsch 中文

127

BERLIN

Damien Hirst â&#x20AC;&#x201C; Void Exhibition Dates 10 November 2007 - 19 April 2008

Address BASTIAN Am Kupfergraben 10 10117 Berlin-Mitte For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. Exhibition publication

128

  

Deutsch 中文

129

BERLIN

Anselm Kiefer â&#x20AC;&#x201C; BĂźcher Exhibition Dates 18 October - 20 December 2008

Address BASTIAN Am Kupfergraben 10 10117 Berlin-Mitte For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. Exhibition publication

130

Exhibition views

131

Exhibition Dates

132

2 May - 13 September 2008 Address BASTIAN Am Kupfergraben 10 10117 Berlin-Mitte For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. Exhibition publication

Exhibition views

133

Selected Works

134



Anselm Kiefer »Heroisches Sinnbild V« 1970 Oil on cotton 150 x 260.5 cm / 59 x 102.6 in. [H x W]



Anselm Kiefer »Heroisches Sinnbild II« 1970

135

Oil on cotton 152 x 262.5 cm / 59.8 x 103.3 in. [H x W]



Anselm Kiefer »Heroisches Sinnbild VIII« 1970 Oil on cotton 150 x 260.5 cm / 59 x 102.6 in. [H x W]

136

BERLIN

Anselm Kiefer – Lebenszeit – Weltzeit Exhibition Dates 17 May - 28 July 2018 Opening 12 May from 6 to 8 PM Address BASTIAN, Am Kupfergraben 10, 10117 Berlin For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. We are pleased to announce a solo exhibition by Anselm Kiefer, the first exhibition in Germany of sculpture in vitrines.The artist’s works have evolved from his continuous dialogue with European literature since its origins in Antiquity and its multi-faceted poetic and narrative traditions.Anselm Kiefer addresses archetypes of the Bible, Jewish mysticism, the poetry of Ingeborg Bachmann, Paul Celan, Rainer Maria Rilke and the sculptural work of Auguste Rodin and Joseph Beuys. Surprisingly free metamorphoses arise from ordinary ›non-artistic‹ materials in Kiefer’s latest works.

It is deeply rooted in Kiefer’s consciousness that every poem, every myth, spiritually long-born, profane or archaic from any time period, requires a claim to transfer the magic of a beginning into one’s own time. Undoubtedly, this idea touches upon all quotidian and metaphysical dimensions, physics and poetry, the world of Christian and Jewish worship, the philosophical questions of meaning, dogma and guilt, the invisible world, the ›miraculous‹ when it obtains the world of the phantastic and means Benjamin’s »profane enlightenment«. Approaching those philosophical questions beyond any purpose requires no justification »as there is no solution and the questions themselves are the problem«, according to Robert Spaemann.

137

Anselm Kiefer, who lives and works in Croissy near Paris, is one of the most influential artists of our time. In recent months, his oeuvre has been seen in extensive exhibitions, including the Hermitage in Saint Petersburg and the Metropolitan Museum in New York. Kiefer was awarded the J. Paul Getty Medal in November 2017. His monumental sculpture »Uraeus« was installed at Rockefeller Plaza in New York at the beginning of May.»Life Time – World Time« marks the artist’s fifth solo exhibition at Galerie Bastian. For the opening of the exhibition, the monograph Anselm Kiefer. Paintings, edited by Heiner Bastian is presented by Schirmer/Mosel, Munich.

Exhibition views

Selected Works 138



Anselm Kiefer »Untitled« 2014 Silver emulsion, mixed media on a photograph 91 x 141 x 10 cm / 35.8 x 55.5 x 3.9 in. [H x W x D]

139

 Anselm Kiefer »Thor« 2016 Fabric, wood, iron, plaster 180 x 70 x 70 cm / 75.6 x 70.9 x 27.6 in. [H x W x D]

140

 Anselm Kiefer »Das goldene Vlies« 2018 Lead, fabric, iron, plaster, sand, resin, shellac, gold, acrylic 240 x 120 x 91 cm / 94.5 x 47.3 x 35.9 in. [H x W x D]

141



Anselm Kiefer »Morgenthau« 2014

Clay, halms, gold, emulsion, wood, plaster, gauze, acrylic 90 x 180 x 70 cm / 35.4 x 70.9 x 27.6 in. [H x W x D]

142

BERLIN

Anselm Kiefer – Paintings Exhibition Dates 4 February - 29 July 2017 Opening 3 February from 6 to 8 PM Address BASTIAN, Am Kupfergraben 10, 10117 Berlin For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. Galerie Bastian is pleased to exhibit new works by Anselm Kiefer until the late summer of 2017. The presentation in our gallery space Am Kupfergraben 10 in Berlin marks the fourth cooperation with the artist. The first solo exhibition in 2008 was dedicated to the artist’s complete series »Heroische Sinnbilder« (Heroic Symbols), followed by a display of artist books in honour of Anselm Kiefer receiving the »Friedenspreis des Deutschen Buchhandels« (Peace Prize of the German Book Trade). In 2013 an exhibition of large woodcuts exemplifying the mythical theme of the river »Rhine« was realised. Our current exhibition premieres a selection of paintings from a new series of works that were created throughout the last two years. The exhibition is further complimented with two artist books.

Anselm Kiefer dedicates his large-scale canvases to authors; his painting »Waldsteig (for Adalbert Stifter)« (Forest Path) is a poetic analogy of literature, translating the motif of a prose narration into the domain of painting. In the painting the eponymous narrative by Adalbert Stifter (published in 1845) finds its transcendence in the protagonist’s dwelling on tracks and clearings, under the »forest’s green ceiling« and its sublime illumination. Kiefer’s painting is the pictorial evocation of this narrative, exploring transformation and purification. The work »Herbst« (Autumn) alters time and space, bearing a sensory view of nature without pathos. The painting is not a pastorale; it is a work of mystic, distant light. Kiefer’s painting »Aperiatur terra et germinet salvatorem« from 2006 is conjointly exhibited. This earlier work by the artist is a reference to the verse from the Book of Isaiah; it manifests a landscape of ideas fixed within the trajectory of genesis and decay.

143

The artist books by Anselm Kiefer are characterised by haptical surfaces and fragility of physical presence. They reject the modern notion of replicability and economic reproduction. The artist finds his central motifs in lyrical analogies, in literary publications and scientific knowledge.

Exhibition views

Selected Works ď&#x201A;ˇ

144

Anselm Kiefer »Aperiatur terra et germinet salvatorem« 2006 Oil paint, acrylic paint, emulsion, shellac and clay on canvas 330 x 764 cm / 130 x 300.8 in. [H x W]



Anselm Kiefer »Waldsteig (für Adalbert Stifter)« (Waldsteig (for Adalbert Stifter)) 2015/2016 Emulsion, oil on canvas 280 x 380 cm / 110.2 x 149.6 in. [H x W]

145



Anselm Kiefer »Herbst« (Autumn) 2016 Emulsion, oil, lead on canvas 330 x 570 cm / 130 x 224.4 in. [H x W]

Exhibition Dates 13 April - 28 September 2013 Address BASTIAN Am Kupfergraben 10 10117 Berlin-Mitte For sales inquires please call +44 20 865 299 46 or contact collectors@bastian-gallery.com. Exhibition Poster

146

Selected Works

147



Anselm Kiefer »dem unbekannten Maler« 1982/2013 Woodcut on board on canvas 280 x 330 cm / 110.2 x 129.9 in. [H x W]

148



Anselm Kiefer »Der Rhein« 1982/2013 Woodcut on board on canvas 330 x 330 cm / 129.9 x 129.9 in. [H x W]

149



Anselm Kiefer »Der Rhein« 1982/2013 Woodcut on board on canvas 330 x 330 cm / 129.9 x 129.9 in. [H x W]

150



Anselm Kiefer »Wallhall« 1982/2013 Woodcut on board on canvas 190 x 280 cm / 74.8 x 110.2 in. [H x W]

151

Wim Wenders by livingcinephile | created - 01 Apr 2016 | updated - 21 Apr 2019 | Public

Refine See titles to watch instantly, titles you haven't rated, etc Sort by: List Order

View: 44 titles

1. Summer in the City (1971) 116 min | Drama

Released from prison a man wanders through a new reality Director: Wim Wenders | Stars: Hanns Zischler, Edda Köchl, Libgart Schwarz, Marie Bardischewski Votes: 259

2. H αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι (1972) 101 min | Drama, Sport

A goalkeeper Josef Bloch is ejected during a game for foul play. He leaves the field and goes to spend the night with a cinema cashier. Director: Wim Wenders | Stars: Arthur Brauss, Kai Fischer, Erika Pluhar, Libgart Schwarz

152

Votes: 1.588

3. Το πορφυρό γράμμα (1973) 90 min | Drama, History

In 17th-century Salem, Hester Prynne must wear a scarlet A because she is an adulteress, with a child out of wedlock. For seven years, she has refused to name the father. A vigorous older ... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Senta Berger, Lou Castel, Yelena Samarina, Hans Christian Blech Votes: 719

4. Η Αλίκη στις πόλεις (1974) A German journalist is saddled with a nine-year-old girl after encountering her mother at a New York airport. Director: Wim Wenders | Stars: Yella Rottländer, Rüdiger Vogler, Lisa Kreuzer, Edda Köchl Votes: 9.746

153

5. Λάθος κίνηση (1975) 103 min | Drama

A writer goes on a road trip across West Germany with a group of eclectic people he meets along the way. Director: Wim Wenders | Stars: Rüdiger Vogler, Hanna Schygulla, Hans Christian Blech, Nastassja Kinski Votes: 2.790

6. Στο πέρασμα του χρόνου (1976) 175 min | Drama

A traveling projection-equipment mechanic works in Western Germany along the East-German border, visiting worn-out theatres. He meets with a depressed young man whose marriage has just broken up, and the two decide to travel together. Director: Wim Wenders | Stars: Rüdiger Vogler, Hanns Zischler, Lisa Kreuzer, Rudolf Schündler Votes: 4.968

154

7. Ένας Αμερικανός φίλος (1977) 128 min | Crime, Drama, Mystery

Tom Ripley, who deals in forged art, suggests a picture framer he knows would make a good hit man. Director: Wim Wenders | Stars: Dennis Hopper, Bruno Ganz, Lisa Kreuzer, Gérard Blain Votes: 13.564

8. Ein Haus für uns (1974–1975) Episode: Aus der Familie der Panzerechsen (1977) 25 min

Add a Plot Director: Wim Wenders | Stars: Marquard Bohm, Thomas Brant, Thomas Braut, Nicolas Brieger Votes: 14

9. Ein Haus für uns (1974–1975) Episode: Die Insel (1977) 25 min

Director: Wim Wenders | Stars: Thomas Brant, Nicolas Brieger, Wolfgang Höper, Lisa Kreuzer Votes: 12

155

10. Αστραπή πάνω από το νερό (1980) 91 min | Documentary

Director Nicholas Ray is eager to complete a final film before his imminent death from cancer. Wim Wenders is working on his own film Ιδιωτικό&... See full summary » Directors: Nicholas Ray, Wim Wenders | Stars: Gerry Bamman, Ronee Blakley, Pierre Cottrell, Stefan Czapsky Votes: 1.243

11. Ιδιωτικός ντετέκτιβ Χάμετ (1982) 97 min | Crime, Drama, Mystery 61 Metascore

Fictional account of real-life mystery writer Dashiell Hammett, and his involvement in the investigation of a beautiful Chinese cabaret actress' mysterious disappearance in San Francisco. Director: Wim Wenders | Stars: Frederic Forrest, Peter Boyle, Marilu Henner, Roy Kinnear Votes: 2.903 | Gross: $0.04M

12. Δωμάτιο 666 (1982 TV Movie) 45 min | Documentary

During the '35th Cannes International Film Festival' (14th-26th May 1982), German director Wim Wenders asked a sample of 15 other international film directors to get, each one at a time, ... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Wim Wenders, Michelangelo Antonioni, Maroun Bagdadi, Ana Carolina

156

Votes: 1.097

13. Η κατάσταση των πραγμάτων (1982) 121 min | Drama

On location in Portugal, a film crew runs out of film while making their own version of Roger Corman's Day the World Ended (1955). The producer is nowhere to be found and director Friedrich... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Allen Garfield, Samuel Fuller, Isabelle Weingarten, Rebecca Pauly Votes: 2.844 | Gross: $6.00M

14. Παρίσι, Τέξας (1984) 145 min | Drama 78 Metascore

Travis Henderson, an aimless drifter who has been missing for four years, wanders out of the desert and must reconnect with society, himself, his life, and his family. Director: Wim Wenders | Stars: Harry Dean Stanton, Nastassja Kinski, Dean Stockwell, Aurore Clément

157

16. Tokyo-Ga (1985) 92 min | Documentary

Moved by the work of director Yasujir么 Ozu, Wim Wenders travels to Japan in search of the Tokyo seen in Ozu's films. Director: Wim Wenders | Stars: Chish没 Ry没, Werner Herzog, Y没haru Atsuta, Chris Marker Votes: 2.478

19. Red Hot and Blue (1990 TV Movie) 88 min | Music

Modern pop performers reinterpreting several songs of Cole Porter in music videos directed by established directors. Directors: Percy Adlon, David Byrne, Alex Cox, Jonathan Demme, Philippe Gautier, Jim Jarmusch, Neil Jordan, Edward Lachman, Adelle Lutz, John Maybury, Steve McLean, Sandy McLeod, Jean-Baptiste Mondino, Zak Ove, Mark Pellington, Roger Pomphrey, Matthew Rolston, John Scarlett-Davis, Wim Wenders | Stars: Afrika Bambaataa, Bono, David Byrne, Neneh Cherry Votes: 181

158

20. Μέχρι το τέλος του κόσμου (1991) R | 158 min | Action, Drama, Sci-Fi

In 1999, Claire's life is forever changed after she survives a car crash. She rescues Sam and starts traveling around the world with him. Writer Eugene follows them and writes their story, as a way of recording dreams is being invented. Director: Wim Wenders | Stars: William Hurt, Solveig Dommartin, Pietro Falcone, Enzo Turrin Votes: 8.946 | Gross: $0.75M

21. Τόσο μακριά, τόσο κοντά! (1993) PG-13 | 144 min | Drama, Fantasy, Romance

A group of angels in the German capital look longingly upon the life of humans. Director: Wim Wenders | Stars: Otto Sander, Bruno Ganz, Peter Falk, Horst Buchholz Votes: 7.462 | Gross: $0.81M

159

22. Lisbon Story (1994) PG | 100 min | Drama, Music

The director Friedrich Monroe has trouble with finishing a silent b&w movie about Lisbon. He calls his friend, the sound engineer Phillip Winter, for help. As Winter arrives Lisbon weeks ... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Rüdiger Vogler, Patrick Bauchau, Vasco Sequeira, Canto e Castro Votes: 4.418

23. Πέρα από τα σύννεφα (1995) 110 min | Drama, Romance 66 Metascore

Made of four short tales, linked by a story filmed by Wim Wenders. Taking place in Ferrara, Portofino, Aix en Provence and Paris, each story, which always a woman as the crux of the story, ... See full summary » Directors: Michelangelo Antonioni, Wim Wenders | Stars: Fanny Ardant, Chiara Caselli, Irène Jacob, John Malkovich Votes: 5.397 | Gross: $0.03M

160

24. Οι αδελφοί Σκλαντανόφσκι (1995) 79 min | Biography, Drama

A rare gem of cinematic storytelling that weaves docudrama, fictional reenactment, and experimental photography into a powerful, reflective work on the early days of German cinema. The film... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Stefan Barber, Wiebke Bayer, Nadine Büttner, Mehmet Ali Ceyhanli Votes: 511

25. Το τέλος της βίας (1997) R | 122 min | Drama, Thriller

Mike Max is a Hollywood producer who became powerful and rich thanks to brutal and bloody action films. His ignored wife Paige is close to leaving him. Suddenly Mike is kidnapped by two ... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Traci Lind, Rosalind Chao, Bill Pullman, Andie MacDowell Votes: 4.603 | Gross: $0.28M

161

26. Willie Nelson at the Teatro (1998) 52 min | Documentary, Music

Documentary of producer Daniel Lanois and his team as they record Willie Nelson album at the Teatro. Director: Wim Wenders | Stars: Willie Nelson, Emmylou Harris, Daniel Lanois, Bobbie Nelson Votes: 38

27. Buena Vista Social Club (1999) 105 min | Documentary, Music 81 Metascore

Aging Cuban musicians whose talents had been virtually forgotten following Castro's takeover of Cuba, are brought out of retirement by Ry Cooder, who travelled to Havana in order to bring the musicians together, resulting in triumphant performances of extraordinary music, and resurrecting the musicians' careers. Director: Wim Wenders | Stars: Compay Segundo, Ibrahim Ferrer, RubĂŠn GonzĂĄlez, Octavio Calderon Votes: 16.414 | Gross: $7.00M

162

28. Un matin partout dans le monde (2000 TV Short) 2 min | Short

An ad for an advertising company. Directors: Roy Andersson, Francis Ford Coppola, Sofia Coppola, Mike Figgis, Glen Goei, Spike Lee, Blanca Li, David Lynch, Frédéric Planchon, Alex Proyas, Wim Wenders, Kar-Wai Wong, Ivan Zachariás Votes: 91

29. The Million Dollar Hotel (2000) R | 122 min | Drama, Mystery, Thriller 25 Metascore

Tragi-comic, romantic whodunnit set in a run down hotel which plays host to mentally ill people too poor to afford medical insurance. Director: Wim Wenders | Stars: Jeremy Davies, Milla Jovovich, Mel Gibson, Jimmy Smits Votes: 20.607 | Gross: $0.05M

163

30. Viel passiert - Der BAP-Film (2002) 101 min | Documentary, Music

Documentary about the rock group BAP from Cologne in Germany. Director: Wim Wenders | Stars: Wolfgang Niedecken, Wolf Biermann, Marie BĂ¤umer, Heinrich BĂśll Votes: 124

31. The Soul of a Man (2003) 103 min | Documentary, Biography, History

The dramatic tension in the blues between the sacred and the profane by exploring the music and lives of three of director Wim Wenders's favorite blues artists. Director: Wim Wenders | Stars: Chris Thomas King, Keith B. Brown, James Hughes, David F. Hughes Votes: 822

164

32. The Blues (2003) Episode: The Soul of a Man (2003) 127 min | Documentary, Music

Wim Wenders entry into this in depth series documenting the blues. This film follows the exploits of three legendary blues men Skip James, Blind Willie Johnson and J B Lenoir. Includes ... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Chris Thomas King, Keith B. Brown, James Hughes, David F. Hughes Votes: 160

33. Η γη της Επαγγελίας (2004) 123 min | Drama, War 62 Metascore

A drama that investigates anxiety and disillusionment in America. Director: Wim Wenders | Stars: Michelle Williams, John Diehl, Wendell Pierce, Shaun Toub Votes: 3.785

34. Μην ξαναγυρίσεις (2005) R | 122 min | Drama, Music 55 Metascore

An aging cowboy movie star deserts a film set and tries to reconnect with his mother, whom he hasn't seen in thirty years, only to learn that he has a child he never knew about.

165

Director: Wim Wenders | Stars: Sam Shepard, Jessica Lange, Tim Roth, James Roday Rodriguez Votes: 7.202 | Gross: $0.44M

35. Αόρατοι (2007) 95 min | Documentary, Drama

A series of short films examining the world's overlooked problems and the people who suffer from them. Directors: Mariano Barroso, Isabel Coixet, Javier Corcuera, Fernando León de Aranoa, Wim Wenders | Stars: Lia Chapman, Luz-Neida Perdomo, Isabelle Stoffel Votes: 353

36. Palermo Shooting (2008) 124 min | Drama

After the wild life-style of a famous young German photographer almost gets him killed, he goes to Palermo, Sicily to take a break. Can the beautiful city and a beautiful local woman help him calm himself down? Director: Wim Wenders | Stars: Campino, Giovanna Mezzogiorno, Dennis Hopper, Inga Busch Votes: 2.754

166

37. Pina Bausch (2011) PG | 103 min | Documentary, Music 83 Metascore

A tribute to the late German choreographer, Pina Bausch, as her dancers perform her most famous creations. Director: Wim Wenders | Stars: Pina Bausch, Regina Advento, Malou Airaudo, Ruth Amarante Votes: 14.320 | Gross: $3.52M

38. Mundo Invisível (2012) 93 min | Drama

An anthology film following different stories around the theme of invisibility in the modern world. Directors: Theodoros Angelopoulos, Gian Vittorio Baldi, Marco Bechis, Laís Bodanzky, Beto Brant, Maria de Medeiros, Manoel de Oliveira, Atom Egoyan, Guy Maddin, Jerzy Stuhr, Cisco Vasques, Wim Wenders | Stars: Ashot Adamyan, Jupiter Apple, Gian Vittorio Baldi, Sônia Braga Votes: 154

167

39. Cathedrals of Culture (2014) 165 min | Documentary

Six directors tackle the question "If buildings could talk, what would they say about us?" by capturing iconic buildings with narration from the perspective of the buildings. Directors: Karim Aïnouz, Michael Glawogger, Michael Madsen, Margreth Olin, Robert Redford, Wim Wenders | Stars: Meret Becker, Gennadi Vengerov, Benedicte C. Westin, Jonas Salk Votes: 222

40. Το αλάτι της γης (2014) PG-13 | 110 min | Documentary, Biography, History 83 Metascore

The life and work of photographer Sebastião Salgado, who has spent forty years documenting deprived societies in hidden corners of the world. Directors: Juliano Ribeiro Salgado, Wim Wenders | Stars: Sebastião Salgado, Wim Wenders, Lélia Wanick Salgado, Juliano Ribeiro Salgado Votes: 19.351 | Gross: $1.34M

168

41. Όλα θα πάνε καλά (2015) 118 min | Drama 32 Metascore

One day, driving aimlessly around the outskirts of town after a trivial domestic quarrel, a writer named Tomas accidentally hits and kills a child. Will he be able to move on? Director: Wim Wenders | Stars: James Franco, Peter Miller, Gilbert Wahiakeron, Claude Chamberlain Votes: 5.811

42. Les beaux jours d'Aranjuez (2016) 97 min | Drama 32 Metascore

A beautiful summer day. A garden. A terrace. A woman and a man sit at a table beneath the trees, with a soft summer wind. In the distance, in the vast plain, the silhouette of Paris. A ... See full summary » Director: Wim Wenders | Stars: Reda Kateb, Sophie Semin, Jens Harzer, Peter Handke Votes: 530

169

43. Submergence (2017) 112 min | Drama, Romance, Thriller 38 Metascore

James and Danielle meet on vacation and fall in love. She's going to the dark North Atlantic bottom to find life. He's going to Somalia to find a terrorist but gets a dark cell. Director: Wim Wenders | Stars: Alicia Vikander, Celyn Jones, Jannik SchĂźmann, Jean-Pierre Lorit Votes: 7.070

44. Pope Francis: A Man of His Word (2018) PG | 96 min | Documentary, Biography

Pope Francis travels the world speaking to those in need and delivering a message of hope. Director: Wim Wenders | Stars: Pope Francis, Ignazio Oliva, Sister MarĂa Eufemia Goycoechea, Joe Biden Votes: 1.907 | Gross: $1.82M

170

17. Τα φτερά του έρωτα (1987) 128 min | Drama, Fantasy, Romance

An angel tires of overseeing human activity and wishes to become human when he falls in love with a mortal. Director: Wim Wenders | Stars: Bruno Ganz, Solveig Dommartin, Otto Sander, Curt Bois Votes: 63.260 | Gross: $3.33M

18. Σημειώσεις για τις πόλεις και τα ρούχα (1989) 81 min | Documentary

Wim Wenders talks with Japanese fashion designer Yohji Yamamoto about the creative process and ponders the relationship between cities, identity and the cinema in the digital age. Director: Wim Wenders | Stars: Wim Wenders, Yohji Yamamoto Votes: 830

171

172

173