Amillenialusersguide

a millenial-user’s guide to city

1

δεν ήξερες για πόσο θα παρέμενες εκτός βάσης έπρεπε να κάνεις τα κουμάντα σου -τα απαραίτητα για την επιβίωση στους δρόμουςοι γονείς μου με μάθανε να λέω το ποιηματάκι κινητό-κλειδιά-λεφτά πριν βγω απ΄το σπίτι -τα στοιχειώδη για την επιβίωση πράγματαόλο ξεχνούσα τα κλειδιά μου ύστερα αρχίσαμε το κάπνισμα και τα απαραίτητα ίσα που χωράγανε στις τσέπες κάποια αγόρια συνεχίσαν να μην κουβαλάνε τσάντα εμείς οι υπόλοιποι κουβαλάγαμε τα μικρά τσαρδάκια μας στους ώμους

ΕΙΧΑΜΕ ΒΑΡΕΘΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑΜΕ ΜΑΘΕΙ ΑΠΕΞΩ ΑΠ’ΤΗ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΚΛΕΙΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΡΙΧΝΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΑΜΕ ΠΑΤΕΡΝ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ Α-ΡΙ-ΣΤΕ-ΡΟ ΤΑΠ-ΤΑΠ ΤΗΣ ΠΑΡΕΛΑΣΗΣ Ή ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΔΙΟΥ ΚΑΘΕ 3Ο ΒΗΜΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΟΒΑΡΕΣ ΧΟΡΟΠΗΔΑΓΑΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΕΙΧΕ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΣΙΝΤΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΔΙ ΜΕ ΕΠΙΑΝΕ ΑΓΚΑΖΕ ΠΡΙΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΝ ΚΟΛΛΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΟΡΘΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΕΜΑΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΑ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΕΜΑΩ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ “ΚΟΛΛΗΤΕΣ” ΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΜΑΣ

για το να περπατάς μόνος δεν ξέρω για σας αλλά εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει στον εαυτό μου ότι μου αρέσει να πηγαίνω βόλτες μόνη μου ότι δεν θα πρεπε να το ξεχνάω αλλά να το κάνω συχνότερα θυμάμαι να περπατάω και να πληκτρολογώ στις σημειώσεις συνθηματικά για ιδέες που θέλω να θυμάμαι αργότερα θυμάμαι τον εαυτό μου να του είναι πρακτικά δύσκολο από το πόσα θέλει να σημειώσει και να μην σκουντουφλάει ταυτόχρονα θυμάμαι τον εαυτό μου να ηχογραφεί αυτά που θέλει να πει στο δρόμο κάνοντας ότι μιλάει στο τηλέφωνο από τότε που μου είπες για αυτό που λέει ο παπαιωάννου σε μια συνεντευξή του που τώρα δεν μπορώ να βρω πως όταν είναι κανείς πιεσμένος συναισθηματικά/πραγματικά/

σχέσεις/δουλειά αρκεί να έχει το κουράγιο να τρέξει [τόσα-δεν θυμάμαι πόσα λέει] χιλιόμετρα τότε θα αισθανόταν τελείως διαφορετικά γιατί το σώμα μας έχει λύσεις μετά το τρέξιμο θα νιώθεις αυτήν την ψυχοσωματική ολότητα πως εσύ όλος από την κορυφή ως τα νύχια μπορείτε να αποφασίσετε το καλύτερο για σένα και τον εαυτόοργανισμό σου χτές το πρωί έβγαλα επιτέλους λεφτά πήγα να εκτυπώσω τους χάρτες μου και το pdf του practise of everyday life του certeau του τύπου που λέει για τις αφηγήσεις που εξιστορούμε εμείς για τον εαυτό μας προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στα βιώματα μας και να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς το αστικό περιβάλλον στο οποίο είμαστε ενταγμένοι κι ονομάζει αυτήν την διαδικασία “ψίθυρο της κρυφής δημιουργικότητας” και λέει πως είναι συνεχής και πηγάζει από τις προσπάθειες των ατόμων να προσδώσουν συγκεκριμένα νοήματα στις σχέσεις τους με τον/τους κόσμο/υς που τους περιβάλλει/ ουν μετά πήγα πλαίσιο να πάρω

χαρτοταινία και ποστιτ που τα είδα απ’τη μαρία και ζήλεψα και τα δικά μας είχαν τελειώσει στο δρόμο έπιασα τον εαυτό μου να τραγουδάει a girl is walking with a cause a girl with a cause is walking αποφάσισα πως μου αξίζει και φραπές και κάπου να κάτσω να χαζέψω τα καινουργια μου παιχνίδια απ’την τσιμισκή είδα ένα κλασσικό φουλ πράσινο στενό στα έβερεστ που έχει κρεμασμένα κατα μήκος άπειρα χρωματιστά κορδελάκια και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους εκεί ήθελα να πάω αλλά ήμουν απ΄την άλλη πλευρά κι αναγκάστηκα να το προσπεράσω μέχρι το επόμενο φανάρι (#φλώρος) (#χοντρή) ε και από κει και μετά δεν είχε ένα μέρος να κάτσεις με την

ησυχία σου και την δροσιά σου και κατέληξα στο λιμάνι που προφανώς οι ελάχιστες σκιές ντάλα μεσημέρι ήταν πιασμένες και πήγα μέχρι τέρμα στη μύτη βρήκα σποτάκι που να νιώθω άνετα στη διάταξη του χώρου και τα ανθρώπινα στοιχεία (2 κοπέλες που τα λέγανε + μετά και ένας άλλος που καβάλησε τον γερανό και διάβαζε δυνατά (μάλλον) τα λόγια του) και τα άνοιξα όλα και προσπάθησα να οργανώσω κατηγοριοποιήσω τις σκέψεις μου με ποστ ιτ και γενικά ήταν φουλ άνετο yes working outside aha I recommend it και τις ιδεούλες μου είχα και καλά vibes είχα και γενικά ήμουν σε πλήρη κατάσταση solitude

SOLITUDE η λέξη με είχε ενθουσιάσει μικρη όταν την έμαθα στα αγγλικά ένιωθα ότι περιέγραφε ακριβώς μια τέλεια σχέση με τον κόσμο κάπως ζεν και σε αρμονία αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι το περπάτημα έχει το δικό του χάι και προσωπικά βρίσκω αντάξιο του μπάφου αλλά μόνο με τα καλά του στοιχεία

βγαίνουμε απ'τα σπίτια τηλεφωνιόμαστε

συναντιόμαστε σε γωνίες

περπατάμε με φασαρία στα νυχτερινά στενά σε δυάδες τριάδες

πίσω να τζοϊνάρεις σε πιο αναμένες συζητήσεις

μαζευτήκαμε πολλές που ξεμυτάμε τώρα τετράδες

πότε στη σειρά ο ένας πίσω απ'τον άλλο μιλάς με όποιον κάτσει να ναι δίπλα σου περιμένεις τους πιο

απ'τις χειμέριες νάρκες μας (είπαμε ο χειμώνας δεν μας πάει πολύ -συναντιόμαστε κυρίως την άνοιξη)

κάθε εκκλησία εδώ έχει τον προσωπικό της κήπο περιποιημένο και κλειδωμένο τα βράδια να προστατέψει τις παραδεισένιες γλάστρες της από τα νεαρά τέκνα της που κατουράνε κι αφήνουν τις γόπες τους παντού στο πέρασμά τους σύντομα τα μάτια μας μάθανε να βλέπουν οάσεις όπου συναντούσαν κάγκελα καλομάθαμε να αράζουμε στους προσωπικούς μας κήπους όσο πιο ψηλά τόσο πιο προσωπικά το κάστρο στην αγία σοφίας είχε κάποιες μέρες τώρα που είχε πέσει από τους παρ-όμοιους μας της ικτίνου πολλοί σε αριθμό και δυνατοί κανένας δεν μπορούσε να τους σταματήσει

ολη η πόλη είναι καθίσιμη

πως να είσαι χελώνα

πρόκειται για ένα χωρικό πόλεμο ισχυρή αστυνόμευση στις περιοχές κατάληψη που προκείπτει απ'τη χρήση κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τα επόμενα στέκια στην γωνίας της ικτίνου ήταν στημένη μια κλούβα μετά τα περσινά προχτές δεν υπήρχε πια δεν ξέρω πόσο καιρό τώρα έχει μετακινηθεί θα μπορούσα να μάθω θα μπορούσα να ρωτήσω οποιονδήποτε από κει είμασταν όλοι μάρτυρες των ίδιων γεγονότων είμασταν όλοι εκεί όσο συνέβησαν όλα αυτά κι όλοι είχαμε σχετικές ιστορίες να διηγηθούμε τώρα μια κλούβα την έχει στήσει στη γωνία αριστοτέλους εγνατία

με το που πάτησαν τα πόδια μου στην αθήνα ξετρελάθηκαν οι τεράστιες αποστάσεις που ξανοίγονταν προς όλες τις κατευθύνσεις ήταν για αυτά παιδική χαρά και οι περιοχές που διαδέχονταν η μία την άλλη θεματικά πάρκα

αστικά παιχνίδια - BUX DELUXE το background story παίζανε αυτό το παιχνίδι από τότε που τους γνωρίσαμε - αυτοί το χαν μάθει από κάτι γερμανούς στο πλοίο

εκεί οι νεοσύλλεκτοι μυούνταν επιτόπου καθώς και οποιοιδήποτε περαστικοί εκδήλωναν αντίστοιχο ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού φωνάζαμε και ωρυόμασταν χωρίς να το σκεφτόμαστε πολύ ή να περνάει απ’το μυαλό μας ότι ενοχλούμε - ήμασταν πολλοί κι ο χώρος μας άνηκε για όσο αποφασίζαμε ότι θέλαμε να παίζουμε ακόμα για μένα τουλάχιστον είναι χαρακτηριστικό το αίσθημα του να μην με νοιάζει ή να αισθάνομαι απειλή τα βλέμματα των περαστικών που σταματούσαν παρακολουθούσαν σχολίαζαν στεκόντουσαν ή προσπερνούσαν καθώς ένιωθα

για πάρο ή κάτι τέτοιο νομίζω ήταν η περίοδος που πηγαίναμε στο schoolwave - γνωστές μούρες και φορείς αυτοί -στο τέλος καταλήγαμε πολύς κόσμος παρέα και φρέσκο αίμα εθελοντών στο θησείο (1)

περηφάνια για το θέαμα που προσφέραμε σαν παράδειγμα πιο ανορθόδοξης χρήσης του δημόσιου χώρου *σχετικά πρόσφατα πληροφορηθήκαμε από ψυχικιώτες που έτυχε να συμμετέχουν εκείνη τη μέρα στο παιχνίδι ότι ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στο ψυχικό με τη διαφορά ότι αυτοί το αποκαλούν beer-baseball και η απόσταση μεταξύ των ομάδων αισθητά μεγαλύτερη

πως παίζεται υλικά: 1 κλειστή μπίρα/άτομο 2 μισογεμισμένα πλαστικά μπουκάλια

προετοιμασία οι παίκτες χωρίζονται σε 2 όσο το δυνατόν ισάριθμες ομάδες και στέκονται σε 2 ευθείες γραμμές αντικριστά σε σχετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους στη μέση της απόστασης τοποθετείται όρθιο το ένα πλαστικό μπουκάλι ενώ το άλλο αλλάζει χέρια εναλλάξ εκτέλεση 1. ο πρώτος παίκτης της ομάδας Α από το σημείο που στέκεται προσπαθεί να πετύχει με το μπουκάλι που κρατά το μπουκάλι στο κέντρο 2.ΑΝ τα καταφέρει τότε οι παίκτες της ομάδας του αρχίζουν να πίνουν την μπίρα τους ο καθένας 3.ο απέναντι παίκτης της ομάδας Β τρέχει στο

κέντρο και ξανατοποθετεί όρθιο το πεσμένο μπουκάλι κι επιστρέφει πίσω στη θέση του 4.τη στιγμή που περνάει την νοητή γραμμή που βρίσκεται στοιχισμένη η ομάδα του,οι παίκτες της ομάδας Β φωνάζουν ΣΤΟΠ και η ομάδα Α πρεπει να σταματήσει να πίνει και να ξανατοποθετήσει τα μπουκάλια μπροστά της 5.είναι σειρά της ομάδας Β τώρα να προσπαθήσει να πετύχει το μπουκάλι στο κέντρο αντιστοίχως ΑΝ ΔΕΝ καταφέρει ο παίκτης να στοχεύσει το μπουκάλι,τότε σειρά έχει ο επόμενος παίκτης της αντίπαλης ομάδας κ.ο.κ. κάθε παίκτης που αδειάζει το μπουκάλι της μπίρας του αποχωρεί και συνεχίζουν οι υπόλοιποι. νικήτρια είναι η ομάδα που θα τελειώσει πρώτη όλες τις μπίρες της για μεγαλύτερη απόλαυση του παιχνιδιού ενδείκνυνται οι δυνατές φωνασκίες,οι επιδοκιμασίες κι οι πανηγυρισμοί καθώς και η αποδοκιμασία και το γιουχάρισμα της αντίπαλης ομάδας